Het bestuur en de redactie wensen u prettige feestdagen en een voorspoedig en gezond 2014

Maandelijkse Digitale Nieuwsbrief van Toer Trimclub De Merel uit Vinkeveen December 2013

Jaargang 21, Nummer 11

Het bestuur en de redactie wensen u prettige feestdagen en een voorspoedig en gezond 2014

Let op: in januari verschijnt er, zoals gebruikelijk, géén eMerel, de eerstvolgende is er weer in februari 2014. 1

eMerel


COLOFON

VAN DE VOORZITTER

‘N

u ik dit schrijf is het al weer 14 dagen geleden dat het bericht ons bereikte dat Jan Bouwman is overleden. Ook bij de Merel heeft dit een grote impact gehad. Bij elke rit wordt Jan nog wel even gememoreerd en blijkt hoe onwezenlijk ieder zijn wegvallen ervaart. Herinneringen worden opgehaald en anekdotes verteld. Daarnaast gaat het leven natuurlijk gewoon door. De Merel fietst zijn rondjes, er wordt gespind en er worden grappen gemaakt. En dat moet natuurlijk ook. Maar toch merk je dat Jan iedere keer wel weer even genoemd wordt en zijn onverwacht wegvallen voor velen nog een plaats moet krijgen. Nogmaals wil ik vanaf deze plaats zijn familie heel veel sterkte wensen. Hun leven gaat niet gewoon door en van hen zal het nog geruime tijd vragen voordat zij de draad weer op kunnen pakken Dat het leven voor anderen doorgaat blijkt wel uit de uitnodigingen die in de rubriek bestuursmededelingen staan. De Nieuwjaarsreceptie en de Ledenvergadering vinden binnen afzienbare tijd weer plaats. Ook staat het toerprogramma weer vol met veel heel verschillende ritten. Net als vorig jaar zullen weer veel vrijwilligers klaarstaan om alle plannen te realiseren. Hun inzet gaan we dit jaar een keer belonen als blijk van waardering. Een extra bijdrage is aan ons gevraagd door onze hoofdsponsor de Rabobank. De Rabobank wil in juni een grote fietstocht organiseren door hun hele werkgebied Mijdrecht Woerden en Bodegraven. Elke deelnemers kan dan een bijdrage voor de clubkas van de vereniging of organisatie die hij of zij opgeeft bij elkaar fietsen. De uiteindelijke bedoeling van de Rabobank is om een paar duizend deelnemers op de fiets te krijgen. De klemtoon zal liggen bij de dikke banden fietsers maar ook voor de racefiets is er alle mogelijkheid. De Rabo heeft de medewerking van WTC uit Woerden en onze medewerking gevraagd. Deze hebben we graag toegezegd. Er wordt al volop over vergaderd. Op termijn komen we hierop uitgebreid terug en doen we weer een beroep op de leden. Het jaar 2013 zit er bijna op. Ik wens alle leden en hun familie hele fijne feestdagen toe en een gelukkig 2014. Hopelijk zien wij elkaar op zondag 5 januari. De 14-daagse vooruitzichten zijn prima. Er kan dus nog volop gefietst worden. Maak er gebruik van! Ook voor het jaar 2014 heel veel, maar vooral veilige fietskilometers toegewenst. Enno Steenhuis Geertsema (voorzitter TTC de Merel)

2

eMerel

De eMerel is de maandelijkse digitale Nieuwsbrief van Toer Trimclub De Merel. De eMerel verschijnt elf keer per jaar, in alle maanden behalve januari. De eMerel wordt per e-mail verzonden naar alle leden, donateurs, sponsoren en adverteerders van onze vereniging. Ook belangstellenden kunnen zich op de verzendlijst laten plaatsen. Bestuur Enno Steenhuis Geertsema .......... 0297-284545 [email protected] Voorzitter Richard Morssink ........................ 0297-288397 [email protected] Secretaris, website Anton van Senten ........................ 0297-262449 [email protected] Penningmeester Peter Meijer ................................. 0297-288143 [email protected] Bestuurslid, Bosdijkloop Margot Kompier .......................... 06-29204925 [email protected] Bestuurslid, Coördinator Toertochten

Ledenadministratie Tom Zuijdervliet ......................... 0172-409476 [email protected] Fietscompetitie Hans Hazeleger ………………...0297-273350 [email protected] eMerel Stefanie Miltenburg ..................... 0297-288486 Frans de Koning .......................... 0297-284748 [email protected] Website www.ttcdemerel.nl Twitter @TTC_DeMerel @Bosdijkloop Ereleden H.A. Könst A.P. Könst () A.J. de Zwart () Clublocatie Eetcafé De Schans, Uitweg 1, Vinkeveen TTC De Merel is aangesloten bij de NTFU, de overkoepelende organisatie van alle fietsverenigingen in Nederland (www.ntfu.nl).


MEREL-NIEUWS ___________________________________________________

IN MEMORIAM Jan Bouwman ( 1951-2013) Op maandag 25 november bereikte mij het bericht dat Jan plotseling was overleden. Ieder die Jan kende heeft, net als ik, met ontzetting dit bericht aangehoord en moeten verwerken. Het valt nog steeds niet mee om het een plaats te geven Jan is in het begin van het fietsseizoen 2010 lid van de Merel geworden en is dus 4 jaar lid geweest. Wij zagen hem voornamelijk in het zomerseizoen met ons fietsen. Zo was hij een trouwe deelnemer aan de woensdagavondritten. ’s Winters kwam zijn favoriete sport het schaatsen aan de beurt. Als Jan iets deed dan voerde hij het met passie uit. Zo was hij heel goed in het schaatsen en ook op de racefiets hadden ook de sterkeren onder ons moeite om aan zijn wiel te blijven als er even een sprintje getrokken moest worden. Binnen de Merel was Jan een geliefd persoon die altijd belangstellend en gezellig was. Hij gaf vaak aan dat hij achteraf gezien eigenlijk al veel eerder van de Merel lid had moeten worden De laatste 2 jaren heeft Jan oa deelgenomen aan onze clubweekenden naar Engeland en Nuland. Hij heeft deze lange weekenden als fantastische fijne dagen ervaren.

En nu is Jan zo plotseling weg. Niet alleen het bestuur maar ook heel veel Merels zijn op condoleancebezoek geweest of hebben de begrafenis bijgewoond. Een teken dat Jan een plaats had bij de Merel. Tijdens de uitvaartplechtigheid hing op een prominente plaats zijn Merelshirt in de aula en stond er zijn racefiets. Toen ik zijn vrouw Tonny condoleerde noemde ik uiteraard dat ik de aanwezigheid van zijn Merelshirt had opgemerkt. Daarop zei ze tegen mij dat de Merel een heel belangrijke plaats voor Jan had ingenomen en dat wij er geen idee van hadden wat de Merel voor hem heeft betekend. Vrijdag 29 november hebben veel Merels samen met heel veel anderen afscheid van Jan genomen Enno Steenhuis Geertsema (voorzitter)

BESTUURSMEDEDELINGEN Mallorca De buitenlandvakantie naar Mallorca waar alle leden een uitnodiging voor hebben gekregen gaat wegens gebrek aan belangstelling niet door.

3

eMerel


BESTUURSMEDEDELINGEN

(vervolg)

Uitnodiging Nieuwjaarsreceptie Het bestuur nodigt alle leden uit om het glas te heffen op het nieuwe jaar tijdens onze Nieuwjaarsreceptie

op zondag 5 januari in Eetcafé de Schans in Vinkeveen van 14.00 - 16.00 uur

Uitnodiging Jaarvergadering Het bestuur nodigt alle leden uit tot het bijwonen van de Jaarvergadering van onze vereniging op woensdagavond 19 februari 2014.

Een uitnodiging met locatie, agenda enz. zal op termijn naar alle leden worden gestuurd.

Als dank aan de vrijwilligers Ik hoor wel eens in de wandelgangen dat veel viteiten in het afgelopen Mereljaar als dank een mensen zowel binnen als buiten onze vereniging attentie te geven met de Kerst. TTC de Merel een actieve club vinWij hebben na zorgvuldige overweden. Uiteraard kan een club kan alleen ging een lijst gemaakt van een veermaar actief zijn dank zij de inzet van tig-tal leden die ons inziens hiervoor leden die belangeloos hun steentje in aanmerking komen. De betreffenbijdragen. Het bestuur realiseert zich de leden krijgen persoonlijk of per dit terdege en waardeert dit zeer. Het post een brief. De attentie die hierin bestuur heeft daarom besloten om alle leden die zit bestaat uit een op naam gestelde waardebon op een of andere manier een extra steentje hebwaarmee bij Bakker Elenbaas in Mijdrecht een ben bijgedragen tot het realiseren van onze actiheerlijk kerstbrood kan worden afgehaald. _____________________________________________________________________________________

Verkeersregelaar worden? Het kan nog . . . ! Voor de PK-Sport Bosdijkloop van 16 februari 2014 hebben we weer ‘gediplomeerde’ verkeersregelaars nodig. Heel belangrijk voor de verzekering en je eigen veiligheid. Sinds vorig jaar kan de cursus via de computer gevolgd worden. Een zogenaamde E-learning. Deze cursus kan gevolgd worden aan de hand van de Handleiding die door Ger Hulsman is samengesteld. Je kan de cursus volgen door je aan te melden op de website www.verkeersregelaarsexamen.nl. In de handleiding staat precies hoe dit werkt. Wij hebben speciaal voor ons Evenement een code aangevraagd die je moet gebruiken om in te kunnen loggen. 4

eMerel

De code is echter geldig tot 25 december 2013 !!!! De cursus wordt niet meer door de gemeente georganiseerd. Deze mail is eerder al naar alle leden gestuurd omdat we willen vragen of er, naast de leden die al jaren helpen, nog leden zijn die ook willen helpen. Zodra je de cursus goed hebt afgerond ontvang je van de gemeente een pas voor het Evenement De Bosdijkloop. Veel succes en ik hoop dat veel leden de cursus gaan volgen. Voor vragen en de handleiding kun je bij Ger of mij terecht. [email protected] / of 06-20086105 [email protected]. / of 06-48013782 Jaargang 21, Nummer 11

WE MAKEN KENNIS MET: GERARD DE GRAAFF Ik kreeg van de redactie de uitnodiging om me voor te stellen. Ik vroeg me af, ga ik dat wel doen? Maar er zijn natuurlijk altijd leden die niet weten wie ik ben, en wat mijn achtergronden zijn. Ik ben in 1948 geboren op de boerderij aan de Padmosweg in Wilnis. In dat gezin was ik nummer 10 van de 11 kinderen die daar zijn groot gebracht. Inmiddels ben ik ruim 41 jaar getrouwd met Ria uit Nieuwegein en heb samen een zoon en een dochter van wie we tesamen 6 kleinkinderen hebben. We hebben sindsdien altijd in Wilnis gewoond en zijn dus niet uit het dorp weg te slaan. Mijn hobby`s fietsen en de computer van familieleden bijhouden, zijn pas veel later ontstaan, In vroegere jaren was werken op de boerderij een veel tijd vergende bezigheid. In het eind zestigerjaren ben ik overgegaan van de boerderij naar een werkgever die zowel in de landbouw als in de wegenbouw actief was. In die jaren heb ik veel ervaring opgedaan met machines: landbouwmachines, graafmachines, vrachtauto`s en alles wat daar mee van doen heeft. Door deze ervaring rol je dan vanzelf in de het vak van monteur in deze bedrijfstak. Vraag is wat heb je voor opleiding. Daar kan ik kort in zijn: lagere school, vrachtwagen rijbewijs en een aantal lasdiploma`s om de reparatie`s goed te kunnen verrichten. Ik zei altijd: ‘goed kijken, wat je ogen zien kunnen je handen’.

5

eMerel

Mijn laatste jaren van de werkzame periode als monteur, voor ik gebruik kon maken van de vut, was als monteur bij een hoveniersbedrijf in Amsterdam. Dan komen we bij het fietsen. Zo rond mijn 40e jaar deed ik in de winter, een keer in de week op vrijdagavond met de buurman schaatsen in Utrecht. Om de conditie bij te houden was hardlopen in de overige avonden de andere sport. Dit lopen werkte verslavend en ik liep in het weekeinde 10 engelse mijlen en halve marathons. Wat doe je dan in de zomer, je raad het al, fietsen natuurlijk! Met de caravan op vakanties in Frankrijk, met mijn zoon van toen 16 jaar, de bergen in om te klimmen en prachtige tochten maken. Velen cols, bekende en minder bekende, makkelijke en heel zware zijn onder de wielen doorgegaan. Daar horen ook Luik-Bastogne-Luik bij. Toen werd ik eind negentig lid van de Merel, want fietsen, dat ging me aardig af. Door meer te fietsen loop je ook meer risico`s van valpartijen en dat gebeurde op het beroemde Italiaanse weggetje in Doorwerth, heup gebroken, naar het ziekenhuis en weer aan elkaar laten zetten. Daar heb ik 12 jaar wisselend veel last van gehad waardoor het fietsen minder ging en het lidmaatschap weinig zin had, dus opgezegd. In 2006 sloeg het noodlot weer toe, de ziekte Non Hodgkin (lymfklierkanker) werd geconstateerd. Een jaar van chemokuren en tussendoor zo veel mogelijk fit proberen te blijven heeft mij er doorheen gebracht. Met doorzetten en GELUK kom je soms heel ver. Nu de heup vervangen is voor een heupprothese en de gezondheid tot op heden goed gaat (nog wel onder controle) gaat het fietsen weer als vanouds. Doordat ik mijn eigen tijd mag indelen, ben vorig jaar voorjaar met de donderdagploeg van De Merel meegegaan om te zien of dat wat voor mij was. Al snel kreeg ik te horen dat de kleur van de kleding er niet bij paste, en of ik dan ook geen lid van De Jaargang 21, Nummer 11

Merel wilde worden. Kleding kopen bij Enno en lid Door het fietsverleden en het wonen in Wilnis was ik worden was het gevolg. voor enkele al geen onbekende, waardoor ik mij snel In overleg met de anderen probeer ik de donderdagthuis voelde bij de Merel. groep zoveel mogelijk uit de wind te houden, wat naIk hoop dan ook nog vele Merel ritten te kunnen matuurlijk niet echt goed lukt, omdat ik te klein en te ken. Overigens hoef ik niet per se ieder jaar in de top smal ben zeggen ze. Vanaf die tijd ben ik een vaste van de fietscompetitie te eindigen, ik vind dat dit deelnemer aan de donderdagritten. meer toeval is, het gaat om het plezier in het fietsen. De Zondagmorgen ritten probeer ik ook aanwezig te zijn en in het peloton mee te draaien. ___________________________________________________________________________________________

Gezinsuitbreiding bij de familie Aerts Op 10 november jl., om 14.30 uur werd Tom Aerts Wij wensen de familie heel veel geluk met deze gegeboren. Hij woog 3.334 gram en was 51 cm lang. zinsuitbreiding. Trotse ouders en zus: Emerson, Letteke en Sascha. _____________________________________________________________________________________

____________________________________________________________________________________________

FIETSVAKANTIE DOOR NEDERLAND Van Paul Ruiter kregen we een verslag van zijn fietsvakantie door Nederland. Aanvankelijk wilden we het in twee delen plaatsen, maar het leest zo gemakkelijk weg dat we het toch maar in één keer plaatsen. Enkele plannen voor meerdaagse fietstochten op de racefiets in mei en juni gingen niet door. Voor het ene evenement - dwars door de Pyreneeën - kon ik moeilijk vrij krijgen; de ander - fietsen op Mallorca met Fred Rompelberg - was wegens gebrek aan belangstelling afgeblazen. Daar ik 9 dagen vrij had begin mei en het wel een uitdaging vond om een soort fietsvakantie te houden begon ik plannen te maken voor een klein rondje Nederland. De eerste stap was om wat mensen te bellen waar ik kon overnachten. Dat bleek geen probleem te zijn dus de eerste 2 nachten zat ik goed. Vervolgens gekeken hoe ik mijn route verder liet 6

eMerel

lopen en aan de hand daarvan een overnachting in een Stayokay hotel geboekt. Een low rider besteld om Ortliebtassen voor te monteren en nieuwe bandjes voor mijn zo verkregen randonneur, want die begonnen slecht te worden. Ik zou ze er zelf ‘even’ opzetten. Op zaterdagavond, na mijn werk en het eten, begon ik. Het plan was om eerst de nieuwe Schwalbe’s erom te leggen en dan het voordragertje te plaatsen. De voorband zat er zo om; achter liep ik tegen het eerste probleem aan. Het wiel viel namelijk niet rond te krijgen, die liep aan tegen het spatbord. De vorm van deze onplatbare band werd niet geaccepteerd door mijn Koga. Wat nu? Jaargang 21, Nummer 11

Alle fietsenzaken dicht tot zeker maandagochtend, en dat was de dag dat ik wilde vertrekken. Even de fiets zo gelaten, het leek me beter er een nachtje over te slapen want komt tijd komt raad. De lowrider ging er wel probleemloos op na op internet wat plaatjes met voorbeelden te hebben bekeken. Zondagochtend besloten de oude achterband er maar weer op te zetten. Daarvan wist ik zeker dat die paste. Na mijn vakantie maar ruilen voor een passend exemplaar. En met de lowrider kon ik vóór meer gewicht plaatsen. Op maandagochtend vertrokken uit de woonplaats en al gauw reed ik in het zonnetje langs de Amstel naar Amsterdam. Achter het Centraal nam ik het pontje naar de overkant van het IJ en kwam naast het EYE filmmuseum uit. Richting Purmerend waarbij ik links van het kanaal reed. Het meizonnetje begon goed te branden; de mouwstukken konden af en de bleke armen schreeuwden om zonnebrand. Een omgekeerd baseball-petje beschermde de hoofdhuid tegen verbranden. Met mijn gemiddelde snelheid van 22 km per uur was het dragen van een helm niet echt nodig. Net buiten Purmerend bij een tankstation staande koffie gedronken en water bijgetankt. Ik was op weg

naar de dijk van Enkhuizen vanwaar je vele tientallen kilometers zuidelijker dan de Afsluitdijk het IJsselmeer dwars over kan steken.De uitstulping in het uiterste oosten van Noord-Holland heet WestFriesland met onder andere Venhuizen als kenmerkend dorp. Het laatste stuk tot aan Enkhuizen liep pal langs het IJsselmeer met prachtige vergezichten. Op een terrasje dat te bereiken was via een sluis bestelde ik koffie met appelgebak. Ik was de enige klant; ervoor zat het bedienend personeel buiten de krant te lezen maar nu bleven ze binnen tot ik vertrok. Heerlijk een tijdje in het zonnetje gezeten. Maar ik had nog een kleine 30 km te gaan dus echt rust in mijn lijf had ik niet. Daarna de dijk naar Lelystad bedwongen, die meet 20 km van sluis tot sluis. Ik had de stevige bries die er stond in de rug. Je komt uit bij Bataviastad, u-weet-wel, van het outlet-shopping gebeuren. Op de plaats van bestemming had ik er een dikke 115 km op zitten. Bedacht me dat ik nu op één dag evenveel had gefietst als anders in een hele week woonwerkfietsen en boodschapkilometers bij elkaar.

Dinsdag Een pittige dag voor de boeg want mijn doel lag voorbij Winterswijk, in de Achterhoek, tegen de Duitse grens aan. Volgens de ANWB fietsrouteplanner 125 km. Dus voor half 9 al op pad. Mijn zus fietste een stukje mee tot we borden richting Harderwijk zagen. En daar ging het wederom, ‘hoe sterk is de eenzame fietser’, door de vlakke Flevopolder. Ik had hoofdplaatsen in mijn hoofd en daar baseerde ik mijn te rijden route op. Eigenlijk geen tijd om een mooie toeristische route te rijden want er moest een zekere afstand worden afgelegd. Dus dan maar de oude vertrouwde roodwitte ANWB-routeborden gevolgd. Nadeel is dat je heel veel langs doorgaande wegen rijdt met veel verkeer. Maar wel goed als je in relatief korte tijd veel kilometers wilt maken. Na Harderwijk – ik reed praktisch langs het Dolfinarium – fietste ik op Apeldoorn aan. Voorbij Elspeet, waar ik koffie dronk en bij een drogisterij wat geschenkjes voor mijn achternichtjes en ansichtkaarten

kocht, probeerde ik een stuk bospad te rijden. Licht zitten was het advies want een scherpe steen of schelp prikt zo door je halfversleten achterband. Het was fijn om even verlost te zijn van het geraas van auto’s. Dus een half uur lang genieten van bos en rust. De gemiddelde snelheid lag wel een stuk lager. Opeens zag ik borden voor Paleis het Loo. Omdat het begon te betrekken en te spatten besloot ik om Museum ’t Loo met een bezoekje te vereren. Temeer daar ik een museumkaart had en de kroningsattributen er te bezichtigen waren. Wie wil nu niet de hermelijnen mantel van de koning en de jurk van Maxima zien? Fiets tegen een boom op slot en met een gerust hart achtergelaten. Kon me niet voorstellen dat hier museumbezoekers mijn fietstassen zouden leeghalen. Voor de tijdelijke tentoonstelling met jurk en mantel stond een te lange rij. Dat ging niet lukken dus na snel wat interessante zalen te zijn doorgelopen weer op de fiets. Ik was amper op de helft van mijn doel

7

eMerel


die dag dus er moest nog een halve dag ‘gewerkt’ worden. Zutphen stond als volgende op mijn mentale lijstje. Na deze mooie Hanzestad pedaleerde ik naar Ruurlo en Lichtenvoorde. Een dun windjack dat tegelijk spatdicht heette te zijn was voldoende. Eigenlijk ideaal fietsweer: 18 - 20 graden en overwegend rugwind. Op het terras bij de Italiaan in Lichtenvoorde woei het lelijk zodat ik niet in mijn cappuccino hoefde te blazen. Inmiddels de 100 km dik overschreden maar Winterswijk kwam in zicht. Mijn route schampte langs Groenlo met zijn Grolsch-brouwerij. Als langeaf-

standsfietser mag je daar heel even aan denken, het bittere gerstenat, en dan weer aan zoete sportdrankjes. Winterswijk rond 18.00 uur bereikt. De laatste loodjes naar Kotten en met 135 km op de teller was ik er bijna. Mijn zwager reed in een Landrover de andere kant op om boodschappen te doen en zei dat het nog maar 6 kilometer was. Vanuit een auto gezien en zonder 140 km in de benen is dat een kippeneindje. Na een ‘werkdag’ van 10 uur kwam ik klokslag zeven uur ’s avonds op mijn bestemming aan.

Woensdag Heerlijke luie ochtend. Met de auto mee naar Duitsland om daar gebak te kopen. Een van de voordelen van wonen in een grensplaatsje. Kaffee und Kuchen buiten in de tuin genuttigd. Rond het middaguur op pad voor mijn derde fietsdag en nu had ik Arnhem op het programma staan. Een prachtige route volgde door de grensstreek. Het plaatsje Woold en bezienswaardigheid ‘Dikke Steen’ passeerde ik voor ik in Aalten aankwam. Vandaar naar Varsseveld en verder richting Zevenaar, Duiven en Westervoort. Geen bijster interessant stuk van Nederland. In het plaatsje Babberich had mijn vader ooit eens uit een nest een jong poedeltje gekocht. De keren dat ik in de buurt van Arnhem was zat ik meestal in de auto op weg naar Oberhausen. En vandaar verder Duitsland in. Wel was ik een aantal keren in stadion het Gelredome geweest voor een popconcert. Nu fietste ik over de brug (geen ‘brug te ver’) gelijk met forenzen die daar dagelijks reden. Op de gok Praesikhaaf en centrum aangehouden. De jeugdherberg lag vlak naast het Rijnstaete ziekenhuis dus die richting gevraagd en gevolgd. Even later vond ik bordjes voor Stayokay en door die te volgen kwam

ik half 7 bij mijn overnachtingsplek aan. Niet nadat ik eerst nog een echte heuvel had te beklimmen. Ik moest zowaar terugschakelen naar mijn kleinste blad voor? Best heuvelachtig hier. Zag al interessante bordjes voor het Openluchtmuseum. Beslist een keer terugkomen in Arnhem, want de stad heeft veel te bieden. Via internet had ik een bed en ontbijt en avondeten geboekt. Dat dineren kon tot 19.00 uur. Ingecheckt en op de slaapzaal mijn spullen gelegd. Ik deelde de 9persoonskamer met slechts 1 ander, een Duitse fietser. Snel gedoucht en in de eetzaal stond mijn naambordje al keurig op tafel. Heerlijk buffet waar je onbeperkt van mocht nemen behalve van de vleesjes, daar mocht je er slechts 1 per persoon van pakken. Na mijn toetje naar de bar waar je onder meer tv kon kijken, spelletjes doen, lezen of relaxen. Er waren gezinnen met kinderen en een groep oudere fietsers, mannen en vrouwen. Die waren net als ik, zonder dat je allerlei kampeerspullen mee hoeft te sjouwen lekker bezig aan een Rondje Nederland terwijl je kunt slapen in een goed bed. En goed slapen is wat ik die nacht deed.

Donderdag Al weer de laatste dag van mijn rondje Nederland. Ik had niet echt een kaart van dit deel ten westen van Arnhem bij me. Ik hoopte dat mijn topografische kennis toereikend zou zijn. De bossen van landgoed Schaarsbergen was privé-terrein maar er liep een prachtige weg langs in de richting Otterlo. Een klein groepje wielrenners kon ik moeiteloos bijhouden met mijn randonneur maar heb ze na een paar kilometer

laten gaan. Uit medelijden want dat is geen gezicht, een vakantiefietser in het wiel van een aantal renners. En ik had geen haast. In Otterlo nog even getwijfeld of ik Nationaal Park de Hoge Veluwe in zou gaan om het park te zien en het Kröller-Muller museum te bezichtigen. Toch maar niet gedaan want je bent zo een paar uur verder. Ook deze bestemming kwam op mijn groeiende lijstje van nog te bezoeken plaatsen.

8

eMerel


Na Otterlo, waar het nog iets te vroeg was voor koffie, volgde ik borden voor Barneveld. Zoals ik soms al eerder had gedaan deze vakantie nam ik ook nu af en toe een ‘knooppunt’ d.w.z. even een mooi stukje route in plaats van eindeloze fietspaden langs provinciale wegen. Weggetjes toegespitst op de recreatieve fietser door het prachtige Gelderse landschap, dus genieten geblazen. Kortere etappes per dag, dat is misschien een beter idee volgende keer. Amersfoort bereikte ik door ten zuiden van de Rijksweg A1 via Achterveld en Leusden te fietsen. Ik had een zondaggevoel en het verkeer had dat ook. Het hielp dat het Hemelvaartsdag was dus mijn gevoel kwam niet zomaar uit de hemel vallen. Hartje Amersfoort vond ik het de hoogste tijd voor koffie en gebak. Amersfoort doen we normaliter ‘even’ op de racefiets in een paar uur tijd. Erheen, een bakkie doen bij de Paddestoel en terug. Dus ik wist dat ik niet heel ver meer te gaan had naar huis. Na Amersfoort bleef ik zuidelijk van Hilversum rijden. Soest, Lage Vuursche, Hollandse Rading en ik kwam al snel weer op voor mij bekend terrein. Tjonge, wat een wind: pal tegen die sterke westenwind. Dat kwam de feestpret niet ten goede. Maar ik rook de stal en hoewel ik de fietskilometers van de afgelopen dagen in de benen kon voelen ging het voorspoedig. Zou die dag een dikke 110 km worden naar huis. Per sms moedigde mijn zus me aan, bood zelfs aan om me het

laatste stuk met de auto te brengen maar daar was ik te ver voor gekomen op eigen kracht. Een allerlaatste rustpauze, nog wat droge krentenbollen met AAdrink weggespoeld en ik kon aan het laatste stuk beginnen. Via Tienhoven, Breukelen en Portengen op huis aan. Moe maar voldaan over mijn succesvol verlopen tocht, waarbij ik in 4 dagen 470 kilometer had gereden, parkeerde ik mijn randonneur in de box van mijn flat. De volgende dag zou ik comfortabel in de auto naar Stuttgart rijden. In een uur zit je dan bij Arnhem met de automobiel en met de fiets doe je daar gewoon een hele dag over. Maar wat je allemaal meemaakt al fietsende is onvergetelijk. Daar kan geen autorit tegenop. De volgende ochtend op de gewone fiets even weg voor een boodschap: wat een rare gewaarwording zonder bagage aan het voorwiel! Ik had het idee dat je alle kanten op gaat met sturen. En hoe is het met die achterband afgelopen? De fietsenmaker raadde in dit geval een 32 mm band aan in plaats van de gebruikelijke 37 mm dikte. Dan is hij ook iets minder hoog en qua breedte merk je dat amper. Nu draait hij weer soepel rond. Koga blij, baasje blij. Peter Ruiter ____________________________________________________________________________________________

9

eMerel


FUNFIETSEN Bij hardlopen zie je het steeds meer, het fenomeen funruns. Daarbij gaat het niet om de tijd, maar veel meer om de gezelligheid, het met zijn allen iets doen. In deze tijd van het jaar, de kerstperiode, zijn er in het land diverse Santa Runs. Waarbij alle deelnemers (verplicht) verkleed als kerstman (oké, kerstvrouw mag ook) mee rennen. En dan blijkt ineens dat het winnen van die loop of het maken van een snelle tijd niet meer interessant is. Ook de Halloween Run is een mooi voorbeeld. Toen enkele weken geleden bij de Halloween Run in Amsterdam het startschot klonk, waren er maar een paar hardlopers die direct van start gingen. De rest kletste nog wat, dronk nog een biertje. Als zombies waren ze gekleed en geschminkt. Bebloede shirts, ‘messen’ in de aanslag. En de toeristen aan het schrikken maken. De meeste zombies ‘deden’ twee uur over de afstand van acht kilometer. Met enkele terrassenstops. Zou dat bij het fietsen ook niet leuk zijn? Fietsen zonder snelheidselement? En dan heb ik het niet over de dikkebandenfietsers of de prestatieve fietsers die al voor de gezelligheid fietsen. Maar over de hardrijders, die dan samen met alle andere fietsers lekker meedoen aan een funevenement. Nou weet ik wel dat er allerlei argumenten zijn waarom het bij hardlopen wel kan en bij fietsen niet. Natuurlijk moet je een helm op hebben, en dan past die kerstmuts er niet onder. En die wijde kerstmanbroek zit ook niet echt lekker, laat staan dat ie tussen je ketting komt. En zo’n biertje onderweg, daar kan niet iedereen tegen.

We hebben echter al funraces. De mudrace kunnen we natuurlijk wel bij het fietsen. De echte ATB’ers vinden het prachtig, al die modder. Daar waren de fietsers eerder bij dan de hardlopers. Daar beginnen de mudraces nu pas op te komen. Als ik zo zit te brainstormen zie ik zeker een evenement dat bij fietsen ook kan. Bij hardlopen begint de Color Run op te komen, een evenement waarbij de hardlopers door het publiek van top tot teen onder worden gedompeld en gespoten in verschillende kleuren door middel van kleurenpoeder. Dat zou in Vinkeveen prima kunnen. Laat de fietsers tien keer het rondje Bosdijk doen. En ondertussen worden ze door het talrijk opgekomen publiek ondergespoten. Voor een actieve en trendsettende vereniging als TTC De Merel misschien een uitdaging? Ik bedenk me opeens dat we natuurlijk ons eigen hardloopevenement hebben, de Bosdijkloop. Maak daar een Color Run bij als voorprogramma en het wordt nog drukker dan het nu al is. Met al die modder in de omgeving kan er ook prima een mudrace bij. Als je niet uitkijkt, wordt de Bosdijkloop dan al snel het voorprogramma van de Bosdijk Color Run en de Bosdijk Mudrace. Tom Zuijdervliet

Reageren? [email protected]

_____________________________________________________________________________________

10

eMerel


Blauwe bandenlichters . . . Je zult ze maar hebben . . . Zondag 24 november, tijdens het inrijden van ondergetekende voorafgaand aan de zondagrit, reed ik 500 meter van de Schans verwijderd, plots lek hetgeen een slecht voorteken was. Terugkerend bij de Schans arriveerden Ton, Anton en Enno en deze begrepen gelijk mijn situatie en boden direct hulp aan om zo snel mogelijk de band te verwisselen, want later starten was geen optie natuurlijk. Ik kreeg direct een goed ‘Merel-gevoel’ bij alle aangeboden hulp. Uiteindelijk zijn wij om 4 minuten over half 10 met 12 man vertrokken en met een lus richting Oudewater gefietst met overigens de nodige ellende aan lekke banden. De mijne was al het voorteken dat het er niet goed uitzag vandaag, vervolgens waren tijdens de rit als eerste Enno aan de beurt en daarna Dik en als laatste Anton, waarbij meerdere keren overduidelijk bewezen werd dat de plastic bandenlichters van inferieure kwaliteit zijn! Of zou het kunnen dan men ze gewoon niet goed wist te gebruiken? Volgens Richard (nee niet de Richard van de donderdag maar de snellere Richard van de zondag) kon Ton de bandenlichters van Anton beter op het spoor gooien want deze blauwe lichters (je zult ze maar hebben) waren meer oplichters dan bandenlichters vond hij. Het is jammer dat ik e.e.a. niet heb opgenomen met m’n camera tijdens de reparatierondes want het was een prachtig tafereel! Kortom een dag met veel lekke banden maar we hebben ook veel gelachen en dat maakte een heleboel goed natuurlijk. Maar om nu alle ellende van de 24e november een beetje te helpen vergeten doe ik een poging om een korte instructie te geven hoe men tijdens het fietsen snel een lekke achterband kan vervangen want een voorband is nu eenmaal makkelijker. Daar gaat ie dan. Men zet eerst de versnelling op het kleinste blad achter want dat schijnt het verwijderen van het achterwiel te vergemakkelijken. Zodra het achterwiel verwijderd is neme men uit het tasje onder het zadel het reparatiesetje en pakt als eerste de plastic bandenlichters en probeert deze te gebruiken om de buitenband te lichten (vandaar de naam bandenlichters). Doe dit echter niet aan de tandwielzijde, 11

eMerel

maar juist aan de andere zijde. In 9 van de 10 gevallen doen deze plastic lichters niet veel dienst of men moet zo hard lichten dat ze afbreken en ja dan is er een probleem. Maar hulp wordt alras door collega fietsers geboden, alhoewel de een het vaak nog beter weet dan de ander! Ondertussen is het toch gelukt om de band te lichten (zie foto) hier ziet u duidelijk hoe de band gelicht wordt en directe hulp, ook aanwezig is, al was het alleen wellicht het toeziend oog van een collega fietser. Vervolgens pompt men de nieuwe binnenband uit het tasje enigszins op nadat de juiste maat is vastgesteld geworden enigszins op (en dan neme men niet een band uit het Tasje van Enno want die plakt z’n bandjes altijd en soms te veel en dat kan zeer nadelig zijn want dan zit het plakkertje wel eens los en pomp je je het lebla . . . zonder resultaat en begint de verwisseling opnieuw en soms met geleende band). Tijdens het oppompen controleert een collega de buitenband op steentjes dan wel glas of andere narigheid. Indien de band wordt afgekeurd dan dient deze ter plaatse te worden gedumpt, doch bij goedkeuring kan de binnenband worden aangebracht, waarna men met de blote handen, zonder blauwe lichters (je zult ze maar hebben) probeert de band weer om het wiel te krijgen, waarbij (omdat men vergeten is de band weer iets leeg te laten lopen) soms enige krachttermen noodzakelijk zijn. Als e.e.a. gelukt is dan is het noodzakelijk dat er een goede pomp gebruikt wordt om de band weer op spanning te brengen, dit is echter vaak een probleem want de gemiddelde pomp(jes) hebben wij geconstateerd zijn van inferieure kwaliteit dan wel net zo slecht als de blauwe bandenlichters van Anton en kunnen dan ook op ter plaatse op het spoor gegooid worden. Wij verwachten natuurlijk wel dat U dat uiterst discreet doet want ten slotte staat de naam van de Merel op uw shirt dus houd daar rekening mee. De lekke band neemt u mee naar huis waar u het lek opzoekt tijdens het nuttigen van een biertje of een emmer water wat natuurlijk verstandiger is. Als je het Jaargang 21, Nummer 11

lek gevonden hebt dan plak je hem met de geëigende plakker(tje) en na droogtijd stopt u deze weer in uw tasje onder het zadel, of geef hem aan Enno (zie foto) want die plakt heel graag en schaf zelf een nieuwe

band aan. Het zelf plakken is natuurlijk goedkoper en ook beter voor het milieu maar ja het heeft ook zijn nadelen als ze niet goed worden geplakt hè Enno . . . Let er echter wel op: als een scheurtje als lek geconstateerd wordt dan mag dat niet groter zijn dan enkele millimeters, anders kunt u hem alsnog beter weggooien en dat doet u dan netjes in de vuilcontainer. Maar . . . twee nieuwe banden in het tasje doen is sneller en beter. Wat een onzin dit verhaal hè!? U weet natuurlijk allang hoe u de band van uw racefiets moet verwisselen maar toch denk ik dat het goed is dat men dit nu nog eens leest, want vroeg of laat wordt ook u geconfronteerd met deze malaise en daarom alleen al is het goed dat ik u enige uitleg heb gegeven over het verwisselen van een lekke band. Dit gezegd hebbende vraag ik u allen om met de komende feestdagen te denken aan allen die alleen zijn of alleen geraakt zijn dit afgelopen jaar. Geef hen op wat voor manier dan ook een beetje aandacht en warmte dat is wel zo fijn. Verder wens ik alle dames- en heren-Merelleden heel Gezellige Kerstdagen en een Sportief en Gezond 2014 toe.

Andre van den Berg ____________________________________________________________________________________________

FIETSTOCHTEN, FIETSVAKANTIES, ETC. Afvallen na de feestdagen? Op 4 januari 2014 geeft Henk Lubberding een ATB-clinic. Deze clinic staat in het teken van het leren omgaan met de fiets om zo uw hobby naar en hoger plan te kunnen tillen. Datum clinic: zaterdag 4 januari 2014 Aanvang: 12.00 uur tot plusminus 17.00 uur Locatie: Beekbergen Kosten: € 55,- p.p. inclusief bidon met Maxim sportdrank. Er wordt aandacht besteed aan o.a. uw positie,techniek etc etc Alles daarover op onze site www.teambuildingmetlubberding.nl Indien jullie belangstelling hebben geef je dan z.s.m. op want vol is vol . . .

12

eMerel


Bike Fanatics Travel Bike Fanatics Travel organiseert van mei tot en met september 5 tot 14-daagse grensverleggende fietsreizen in de Franse en Spaanse Pyreneeën voor racefietsers en MTB-ers. De Transpyreneeën reis is een reis van kust tot kust over de lengteas van de Pyreneeën in meerdere uitvoeringen. De reis is er voor de racefiets en de MTB. De Transpyreneeën voor de MTB bestaat uit 14 stevige fietsdagen waarbij de nadruk ligt op de meest uitdagende routes in een schitterend ruig berglandschap. Bij de Transpyreneeën voor de racefiets wordt een groot aantal van de bekende cols zoals de Col du Tourmalet, de Col d’Aubisque, Col de Peyresourde en de Col de Marie-Blanque bedwongen in 6 tot 9 dagetappes. Ook bieden wij als maatwerk meerdaagse rondritten aan in het hooggebergte. Bij deze verplaatsingsreizen wordt de bagage vervoerd van hotel naar hotel. Een andere mogelijkheid is het fietsen van dagtochten vanuit een vaste standplaats zoals Argelès-Gazost en Vielle-Aure in Frankrijk. De reizen met vaste standplaats voeren ook over de bekende cols van de Pyreneeën en zijn uitermate geschikt voor trainingen en het maken van veel hoogtemeters in korte tijd. De moeilijkheidsgraad varieert van zwaar tot zeer zwaar.

De routes voeren door een overweldigende en ongerepte natuur. Alle reizen staan open voor individuele inschrijvingen en voor groepen. Maatwerk is mogelijk voor zowel groepen als individuele fietsers. Bij voldoende belangstelling kan ook een reis voor fanatieke dames worden georganiseerd. In de winterperiode van oktober tot en met april worden trainingsweken georganiseerd vanuit Calafell Playa in Spanje, 50 kilometer ten zuiden van Barcelona. De lente is hier al voelbaar met een temperatuur tussen 10 en 20 graden als het in Nederland winter is. Voor mountainbikers zijn diverse mooie tracks uitgezet van verschillende lengten en moeilijkheidsgraden door bergen, bos en rivierbeddingen. In het achterland van Calafell staan voor racefietsers dagritten van 50 tot 170 kilometer op het programma die ook al jaren op het programma staan van wielervereniging De Jonge Renner, de officiële opleidingsploeg van Belkin.

Cape Argus, Kaapstad, Zuid Afrika: misschien wel de mooiste fietstoertocht van de wereld! Voor de rechtgeaarde fietsliefhebber is de Cape Argus één van de mooiste fietstoertochten die je kunt meemaken.Ga mee op reis en geniet van de mooie Kaapprovincie terwijl je in de winter lekker sportief bezig bent bij heerlijke temperaturen. Cape Argus 2014, speciale aanbieding: 11-daags reisarrangement nu voor € 1.995 per persoon. Het fietsprogramma bestaat o.a. uit: - Cape Argus, 110 km geheel autovrij, langs een van de mooist denkbare route -> zie bijlage - 5 opwarm fietsetappes vooraf om in vorm te komen, de afstanden variëren tussen de 60 en 75 km + de laatste etappe naar Kaapstad is ca. 90 km. - Kennismaken met de karakteristieke Kaapse architectuur in Stellenbosch en Franschhoek en de omliggende wijngebieden - De langs de Indische Oceaan kronkelende walvisroute ervaren Voor meer informatie over de reis zie: www.fietscapeargus.nl Voor een goede indruk van de Cape Argus zie de film van Herman Mencke, in 2013 één van deelnemers: . . . . . . -> www.youtube.com/watch?v=7OBF3kmy0II&list=PLo9KUTrF6TArrQEGccp8cw3p-O20K4AmL Hard fietsen is niet het belangrijkste, intens genieten, daar gaat het om! Elke 2e zondag van maart slaat in Kaapstad de fietskoorts weer fors toe en nemen 35.000 fietsers het Kaapse Schiereiland over. 13

eMerel


FIETSPROGRAMMA TTC DE MEREL (t/m 16 februari 2014) 15 december 19 december 22 december 29 december 2 januari 5 januari

zondag donderdag zondag zondag donderdag zondag

9 januari 12 januari 16 januari 19 januari 23 januari 26 januari 30 januari 2 februari 6 februari 9 februari 13 februari 16 februari

donderdag zondag donderdag zondag donderdag zondag donderdag zondag donderdag zondag donderdag zondag

BCR CR VTT CTT UR GD

Zondagsrit groep A & B 9.30 uur Donderdagtocht 10.00 uur Zondagsrit groep A & B 9.30 uur Zondagsrit groep A & B 9.30 uur Donderdagtocht 10.00 uur Zondagsrit groep A & B 9.30 uur Nieuwjaarsreceptie 14.00-16.00 uur Donderdagtocht 10.00 uur Zondagsrit groep A & B 9.30 uur Donderdagtocht 10.00 uur Zondagsrit groep A & B 9.30 uur Donderdagtocht 10.00 uur Zondagsrit groep A & B 9.30 uur Donderdagtocht 10.00 uur Zondagsrit groep A & B 9.30 uur Donderdagtocht 10.00 uur Zondagsrit groep A & B 9.30 uur Donderdagtocht 10.00 uur Zondagsrit groep A & B 9.30 uur

CR CR CR CR CR CR CR CR CR CR CR CR CR CR CR CR CR CR

60-80 km 80-100 km 60-80 km 60-80 km 80-100 km 60-80 km in De Schans 80-100 km 60-80 km 80-100 km 60-80 km 80-100 km 60-80 km 80-100 km 60-80 km 80-100 km 60-80 km 80-100 km 60-80 km

= Besloten clubrit in groepsverband, alleen voor Merelleden = Wekelijkse clubritten in groepsverband = Vrije Toertocht (uitgepijlde rit niet in groepsverband) = Clubtoertocht (in groepsverband door toerleiders georganiseerd, gastrijders welkom) = Uitgepijlde route = Opbrengst naar een goed doel

De zondagsritten starten bij Eetcafé De Schans, Uitweg 1, Vinkeveen. De woensdag- en donderdagtochten starten bij Fietshandel Ed de Haan, Stationsweg 1/3, Wilnis. Bij alle ritten is het dragen van een valhelm verplicht.

14

eMerel


Het bestuur en de redactie wensen u prettige feestdagen en een voorspoedig en gezond 2014

Recommend Documents