Hee hoi hallo daar! De tijd van luieren op het strand, zuipen in Renesse en eindeloos die Portugeese zomerhits meezingen is voorbij. We zijn al weer een aantal weken bezig met het verrijken van onze kennis. Om jullie even te verlossen van de dagelijkse sleur, al die boeken en de files op de trap (wat zijn er weer veel kleine kinders dit jaar...) hebben wij met veel liefde een nieuwe editie voor jullie gemaakt. Nu beginnen we dit jaar iets anders dan gewoon. Geen nazomer editie, geen bloemetjes en bijtjes, nee. We hebben besloten een gevoelig onderwerp aan te slaan: de dood. Want laten we eerlijk zijn, lieve koters. Over een paar maanden vergaat de wereld en zijn wij allemaal foetsie. Hoe komen wij deze laatste maanden door? Hoe houden we het vol? En bovenal: wat moeten we nog doen voor die tijd? Zoals een wijze Nederlandse film ooit verkondigde: "Vroeg of laat gaan we allemaal dood, maar de vraag is: wat doe je in de tussentijd?" En dat is precies de vraag die wij aan jullie willen stellen. Wat maakt ons, "de jeugd van tegenwoordig", nou echt gelukkig? Wat willen wij nu echt? Voor iedereen die niet zo één twee drie duidelijke plannen heeft, hebben wij deze editie gemaakt. Met ons favoriete anonieme lerarenduo op de voorkant, eindeloze try before you dies, snode plannen, recepten die je nog moet uitproberen en natuurlijke ook wat minder lugubere onderwerpen zoals de luchtige minuutjes met en het oude bekende gezeur op de schoolleiding. Een speciaal veel leesplezier voor onze nieuwe eerste klassertjes. We hopen dat ongeveer de helft van jullie na dit jaar over blijft zodat het wat minder druk is.
Kusjes en knuffeltjes, Jolijne & Aster P.S: Dankudankudankuwel, meneer Hurkmans, voor het (snelle) regelen van onze SPaptop!!!!! U heeft het maken van deze SPartacus een stuk plezieriger en overzichtelijker gemaakt!
Inhoud 2 3 5 6 7 9 10 11 12 13 14 15
16 17 20 21 22
TBYD in de bussiness ODBM LU Bizarre manieren Finishing Touch YS-generatie To Do MM Bommenwerper Sportoriëntatie klas 6 Sensational White Oktoberfest Maya humor Een anoniem gedicht MM Natsuki+Noémie
23 24 25 27 28 29 30 31 33 34
1
Dood&Verderf TBYD Docenten Special BAGger Wat als... MM Roos Visser Aulababbeltjes Brugklaskamp Bucketliststress Koken met Teun&WIllem Lookalikes Wellus nietus MM GDC Mannen willen maar één ding Prikbord Terminaal Verkiezingstijd
TBYD: In de bussiness door Aster van Laere Ik ben nu eenmaal braaf geboren. Zo heb ik altijd een extra fietslampje bij me voor "je weet maar nooit", help oude mensen graag met oversteken, gooi met hetzelfde gemak mijn afval in de afvalbak, accepteer dikke mensen zoals ze zijn en kom nooit ergens te laat. Zo leef ik nu al 17 jaar. Braaf en gelukkig. Toch mis ik wat. Iets wat mijn rozengeur en maneschijn verandert in bier en tieten, iets wat mijn koetjes en kalfjes tot woeste stieren maakt, iets vol spanning, iets stouts. En ik wist meteen wie mij daarmee ging helpen. Via via had ik al van hem gehoord. Vol lof spraken ze over J. (wegens privacy redenen is zijn naam afgeschermd), over zijn intelligentie, zijn moed, zijn handel. Ik wist dat dit mijn man was. Hij ging mij helpen. Het was een van de eerste koude herfstdagen toen we elkaar voor het eerst spraken. We hadden afgesproken achter de kluisjes. Ik was wat eerder gegaan. Mijn hart bonsde in mijn keel, mijn handen werden klef en mijn knieën bewogen alsof ik op een trilplaat stond. Na iets wat wel uren leek te duren kwam hij de hoek om. Ze hadden geen woord te veel gezegd. Zijn blonde haren zaten warrig doch perfect, zijn veters waren rommelig maar gestrikt en zijn 1m45 lange gedaante had veel potentie om ooit wat langer te worden. "Aster?" zei J. Met een stem die zo na 12 uur op de tv had kunnen komen. "Hoi," zei ik. Dom natuurlijk. Hoi is voor mietjes. Ik had "jow" moeten zeggen, of hem moeten knuffelen zodat hij dacht dat ik een van zijn soort mensen was. "Cool," zei hij. Ik giechelde. "Je wilde m'n business zien?" Hij keek omhoog naar mijn hoofd. "Ja." zei ik. "Cool," zei hij "kom maar". Ik volgde J. als een makke puppy. We liepen de trap af. J. liep snel doch
oplettend, constant keek hij om zich heen of er niet meer mensen waren die hem volgden. We liepen naar de ingang van de fietsenkelder. Ik voelde mijn hart sneller kloppen. "Dit is de place," zei hij, "hier regelen wij die shit." Ik knikte. Ik wist dat als ik nu zou antwoorden, ik zou antwoorden met een woord dat nu eenmaal niet klinkt uit mijn mond. Zoiets als "shizzle" of "ik snap jouw flow" of "YOLO". Dus ik zei niets. We liepen verder. Hij leidde me naar de brandtrap. Ik keek hem vragend aan. Dit mocht niet. Meneer Gerards zou hem vast op de meldlijst zetten als hij dit wist. Toch deed hij het, want zo is J., stoer. "Ik laat je nu de voorraad zien". We liepen naar de tweede verdieping terug naar de kluisjes. Hij bracht me helemaal naar achter en opende het onderste kluisje rechts. "Die conciërge gaat toch niet bukken." Ik wist wel dat J. slim was. Daar was het. Het walhalla van de suiker en cafeïne. Een kluisje vol met "the stuff" zoals J. het noemt. "We verkopen ze voor 70cent per blik" Ik keek om me heen. Niemand te zien. Er ging een kick door mijn lichaam. Een tinteling van mijn tenen tot mijn neus. Dit was het dan. Ik was stout. Ik zat in de business.
Try Before You Die -Uit zo'n enorme verjaardagstaart springen (zoals je dat in Amerikaanse films ziet) -In zo'n bal op het water spelen -Een nummer zingen in een karaokebar
2
Op de bank met meneer Lutterkort door Noor de Kort en Sara Visser Op de bank met meneer Lutterkort Door Sara Visser en Noor de Kort Naam: Karl Lutterkort Geboortedatum: 05-07-1953 Geboorteplaats: Amsterdam Vak: Klassieke Talen In deze editie van de SPartacus zit de altijd drukke meneer Lutterkort op de bank. In het lokaal 5.11 vertelt hij uitgebreid over zijn jeugd, verdere leven en de persoon die hij nu is, zoals zijn interesse voor de politiek. Voor de minder oplettende televisiekijker: hij was zelfs te zien op RTL4! Wie is de persoon in deze acteur die de grammatica altijd met veel geschreeuw en rare gezichten uitlegt? Meneer Lutterkort werd geboren in Amsterdam ten tijde van de Babyboom en groeide daar op.Hier leefde hij zijn eerste tien jaar en verhuisde daarna naar Amstelveen. Als kind was hij altijd erg rustig en zat dan ook vaak boekjes te lezen in een hoekje van de kamer. De oorlog heeft een grote invloed gehad op zijn leven. Zoals sommigen misschien wel weten: meneer Lutterkort komt uit een Joods gezin. Zijn vader, die psycholoog was, zat de hele oorlog ondergedoken in Amsterdam. Hier werd niet over gesproken, ‘dat haalde je niet in je hoofd’. ‘Dit geldt eigenlijk voor die gehele generatie, men begon pas te praten vlak voor hun dood of helemaal niet’. Zijn vader heeft nooit over de oorlog gesproken. Alles wat hij over die tijd in zijn vaders leven weet, weet hij dan ook niet van hemzelf. Op een gegeven moment woonde hij in Amsterdam, toen zijn vader al overleden was. Via een buurman kwam hij te weten dat zijn vader drie deuren verder ondergedoken had gezeten op een zoldertje. Daarnaast kwam hij er gedurende zijn leven pas achter dat niet zijn gehele familie de oorlog had overleefd. Tevens zijn vele familieleden gevlucht waardoor er nu familie woont over de hele wereld: In Spanje, München, Berlijn, Londen, de Verenigde Staten. Zijn middelbare schooltijd was volgens hem ‘net zo vervelend als die van jullie’. Toch vond hij de vakken Grieks, Latijn en geschiedenis wel leuk. Ook was hij geïnteresseerd in literatuur, en dat hij leest hij nog steeds graag. In zijn tijd waren ‘The Beatles’ erg populair. Meneer Lutterkort was daarentegen fan van ‘The Stones’. Dit zorgde voor groepen in een klas en velen hadden lang haar, ook meneer Lutterkort… Ook tijdens zijn schooltijd was hij heel rustig. Dit is tegenstrijdig als je zijn lessen bekijkt die vol zitten met geroep en gespring. ‘Ben ik zo druk voor de klas?’ vraagt hij als we hem vragen hoe dit zo gekomen is. Volgens hem is het ten eerste toneel en daarnaast probeert
3
hij op deze manier te voorkomen om saai te zijn. ‘Als teksten taai zijn, moet de leraar niet ook nog eens saai zijn, want dan valt iedereen in slaap’. Vanuit zijn interesse voor literatuur besloot meneer Lutterkort na zijn middelbare school als journalist aan het werk te gaan. Daarbij werkte hij in verschillende boekwinkels. Aangezien hij het leven als freelancer enigszins onzeker vond, besloot hij Klassieke Talen te gaan studeren. Hier koos hij bewust voor omdat hij er altijd goed in was geweest en het een studie is met een beperkt aantal leerlingen. Andere studies die hij overwogen heeft zijn geschiedenis, archeologie, Duits en Engels. Na zijn studie is hij als docent aan de slag gegaan. Na jaren gereisd te hebben tussen werk en huis, besloot hij dat het tijd werd om een baan in de buurt te zoeken. Dat hij werd aangenomen als docent klassieke talen op het Camphusianum kwam dan ook als geroepen. Hij heeft het erg naar zijn zin op deze school, hij is vooral tevreden over de hoeveelheid kennis die in huis is. Over het algemeen vindt hij het beleid van onze school goed, ‘al zijn dingen als internationalisering soms wat rommelig’. Wat hem tegenvalt in het Nederlands onderwijs van tegenwoordig, is het feit dat het normaal is als je je huiswerk niet maakt. ‘Ik werd er faliekant uitgeschopt als ik mijn huiswerk niet maakte’. Hij vraagt zich vaak af hoe dit zo gekomen is. Meneer Lutterkort is een bezige bij: hij schrijft momenteel aan een boek, gaat af en toe noodgedwongen naar de sportschool, heeft dus een fulltime baan en wil ook nog wat doen in de politiek, voor de SP. Hij was dan ook erg teleurgesteld in de uitslag van de Tweede Kamerverkiezingen van 12 september. Hij denkt dat veel mensen ook in zichzelf teleurgesteld zijn; ‘Je ziet nu dat veel mensen die PvdA hebben gestemd, nu plotseling zeggen: Als ik nu naar de stembus ging, zou ik SP stemmen’. Volgens hem hebben de peilingen ervoor gezorgd dat men strategisch heeft gestemd. Toch ligt hij er geen nachten wakker van, ‘we dachten alleen wel tjonge, jonge!’. Erg verbaasd was hij ook over de uitslag van de schaduwverkiezingen op onze school. Hij verwondert zich over het feit de D66 zo groot is geworden. Ondanks dat D66 zich vaak profileert als de jongerenpartij, vindt hij het een ouderwetse partij en al helemaal niet aantrekkelijk. Hij is van mening dat D66 al vanaf 1966 op hetzelfde aambeeld hamert, namelijk het wijzigen van het kiesstelsel. Hij is absoluut geen voorstander van deze maatregel en volgens hem velen met hem. Eerder had hij verwacht dat de VVD en de PvdA groot zouden worden op onze school. Als hij minister-president zou zijn, zou hij zorgen dat de klassen in het onderwijs kleiner worden en dat rijkere mensen meer belasting moeten gaan betalen. Zeker in een tijd als deze is dat volgens hem belangrijk want ‘het zijn vooral de lagere inkomens die nu in de moeilijkheden komen’. Andere hobby’s van meneer Lutterkort zijn het luisteren van klassieke muziek, lezen en reizen. Hij is vrij veel in de Verenigde Staten geweest en bijna overal in Italië, behalve in Triëste. Als slotvraag dan ook wat voor reis hij nog zou willen maken voordat hij dood gaat. Hij twijfelt tussen de Verenigde Staten of toch Triëste maar dan is hij eruit: ‘Als je nou een pistool pakt en die op mijn slaap zet en vraagt wat het wordt, dan wordt het toch Italië.’
Lerariteiten -bruggers: Wat is een meldlijst? -VL tegen ll : Je bent wel lief, maar 't heb z’n beperkingen. -WE: Willen jullie het filmpje met de twee chickies zien? -DE: Ik zit hier niet uit mijn neusharen te kletsen. -LF: Vette shit! -VF: Mevrouw Willemse heb ik eigenlijk nog nooit geroken. -DM: Jullie hebben zeker aardrijkskunde van DF gehad? -BO: Nu ga ik allemaal dingen zeggen die ik niet in de SPartacus wil zien.
4
Bizarre manieren om te sterven door Sifra Eigenraam Iedereen gaat dood, maar sommige mensen wel op een heel originele manier. • Gewurgd worden met een beha. Een vrouw en haar echtgenoot hadden behoorlijk veel gedronken en wilden nog meer drank. Toen de buurman de vrouw hiervoor geen geld wilde lenen, besloot ze hem te wurgen. Dat lukte niet met haar blote handen, dus dan maar met een beha. • Fataal concert Een gitarist speelde gitaar tijdens een concert en helaas voor hem was het ook de bedoeling dat hij ging zingen. Hij pakte met natte handen de microfoon op en werd hierdoor op het podium geëlektrocuteerd. • Verdrinken in een bieroverstroming In Engeland stierven 8 mensen door een bieroverstroming. Bijna 1,5 miljoen liter bier was uit de vaten gebarsten en overspoelde de straten van Londen. Deze mensen verdronken of stierven door alcoholvergiftiging. • Dood gaan door een lavalamp Een 24-jarige man uit Washington werd dood gevonden nadat hij een lavalamp had opgewarmd op het fornuis. De lamp explodeerde en de man kreeg een glasscherf door zijn hart. • Dood van vermoeidheid Een 28-jarige man uit Zuid-Korea heeft zich dood gespeeld aan het spelletje StarCraft. Nadat hij dit voor 50 uur achter elkaar had gespeeld, stierf hij van vermoeidheid. • Vermoord door een roltrap Een roltrap werd de dood voor een 34-jarige man. Terwijl hij in het Porter Square Station was, kwam de kap van zijn sweater vast in de tanden van een roltrap. Zijn kledingkeuze werd hem fataal.
Wistjedat -Meneer Scherpenzeel (de BAGger gastheer) nylon jasjes spaart? -Er nu een speciale doos komt waar wij nylon jasjes in kunnen doen voor hem? -Hij hier zeer enthousiast over is? -Het eten van klei niet erg in de smaak viel bij PR? -DM actief is voor de SP? -De T-shirts van PH soms een beetje kort zijn? -Mevrouw Dekker niet met haar voeten bij de grond komt als ze op haar bureaustoel zit? -Meneer Van de Boom zijn Grieksklasje 6 heeft laten zitten?
5
Finishing Touch door Nicole de Kort Op 21 december gaan we allemaal dood, dus misschien tijd om alvast je begrafenis te regelen? Een goede voorbereiding is nooit verkeerd! Voor wie een bijzondere begrafenis wil, hieronder een paar tips. Kun je tenminste met een gerust hart doodgaan.
Voor de praktische mensen onder ons: Dit lijkt een boekenkast, maar als je de plankjes eruit haalt heb je een heuse kist! Heel fijn als je geld wil besparen, en als boekenkast ziet hij er nog niet eens zo lelijk uit.
Misschien een beetje raar, maar ook dit zijn grafkisten. In Ghana is het namelijk mogelijk een grafkist te laten maken die iets over de overledene vertelt. Het maken van zo’n kist duurt ongeveer een maand terwijl het lijk ondertussen wordt bewaard in een mortuarium.
Te veel zwart op een begrafenis? Misschien past deze roze lijkwagen wel bij jou! Rouwvervoerder Bergami introduceerde deze vrolijke rouwauto. Het idee komt oorspronkelijk van een disco-eigenaar die graag met een roze lijkwagen naar zijn laatste rustplek wilde worden gebracht .
Deze gouden grafkist is van 24-karaats goud en staat op de Funeral Expo in Hongkong. Ook Michael Jackson had zo’n gouden grafkist. Wel een klein puntje: Wil je deze grafkist gaan betalen dan moet je waarschijnlijk nog wel even gaan sparen: Voor 35.000 dollar is hij van jou.
Ook vrij apart is de deze ‘glow in the dark’ urn. Deze urnen zijn met een speciale stof behandeld die later mee wordt gebakken. Batterijen zijn niet nodig, de urn laadt zich overdag op in het zonlicht waardoor hij ’s avonds nog een gloed verspreidt. Je kunt hem dus ook ’s avonds gezellig buiten zetten. (Wil je geen urn, er is ook een lichtgevende grafsteen).
6
YS-generatie door Tobias Wouters Mijn opa vertelt mij wel eens verhalen die hij dan begint met ‘Vroeger…’ of ‘In mijn tijd…’. Vervolgens steekt hij van wal met een ellenlang betoog waar hij uiteindelijk mee wil zeggen dat ik en mijn generatie niet deugen. Ik vind dit doorgaans ouderwets gezwets en probeer het ‘verhaal’ (lees: ellenlang betoog) zo snel mogelijk te vergeten, aangezien ik mezelf en mijn generatie dan alleen nog maar meer verafschuw. Nu valt mij de laatste tijd echter een trend op, die niet meer te controleren lijkt. Als een agressieve vorm van kanker spreidt het zich uit over de hele wereld, de kleine en kwetsbare hartjes van kinderen verziekend. Nu zou men denken dat dit bestreden wordt, net zoals wanneer een kind écht last heeft van een ernstige ziekte. Het tegendeel bewijst zichzelf echter: de personen die eigenlijk de jeugd zouden moeten redden, stimuleren de kwetsbaren en duwen ze steeds verder de afgrond in.
Ik heb het hier natuurlijk over de YOLO-SWAG-generatie (kortweg YS-generatie). De generatie die van mening is dat studeren niet nodig is, aangezien men wel toch wel goed terecht komt zolang men maar in het bezit is van een forse lading SWAG. De generatie die van mening is dat erge ziektes en hongersnoden zichzelf vanzelf oplossen, zolang foto’s hiervan maar genoeg geliked en verspreid worden over het internet. De generatie die van mening is dat artiesten als Kurt Cobain en Freddy Mercury in de schaduw staan van hedendaagse artiesten en veel slechter zijn dan bijvoorbeeld Justin Bieber en Lady Gaga, omdat ‘die minder volgers hebben op Twitter’ (nu vraag ik je!). De generatie die liever ‘YOLO’
7
schreeuwend ten onder gaat dan dat zij hun ondoordachte keuzes eens gaan overzien en proberen te herstellen. De generatie die NICKI MINAJ (!!!???) aanbidt. Verdomme. Deze YS-generatie begint zo langzamerhand te groot te worden. Steeds meer hulpeloze kinderen vallen ten prooi aan de zogenaamde groep ‘Swaggers’. Ik voorzie een grote neergang in de Nederlandse en buitenlandse samenlevingen. Net zoals de revisionisten zal de inmiddels gigantische groep onbenullen ervoor kiezen om de macht niet over te nemen door middel van een revolutie, maar door middel van het parlement. Ze zullen een aanhang van miljoenen hebben en zo met een overgrote meerderheid in de Tweede Kamer komen, nadat Wilders van het toneel is verdwenen. Deze stomheid gaat zelfs hem te boven. Een dictatuur ontstaat, waarin iedereen de keuze heeft tussen YS of de dood. Aangezien het nieuwe kabinet geen belang hecht aan een opleiding of een stabiel inkomen, zal de massa een grote groep debielen worden. Het enige waar men nog aandacht voor heeft, is het dragen van de broek op het kruis, gepaard gaande met het roepen van onzinnige kreten bij elke stomme actie die men begaat. Net zoals de Sovjet-Unie zal elk land met een YS-kabinet kleinere landen ‘onder de hoede nemen’, waarna de allesverwoestende kankerverwekkende cellen met een grote spuit in de landen worden gespoten. Langzamerhand zal elk land worden bedolven onder het puin van hersenloosheid. Na een jaar of 10 zal geen enkel land meer een munteenheid
hanteren en vallen we allemaal terug op de ruilhandel. Het aloude ‘survival of the fittest’ (voor de gevallenen: het overleven van de sterken) zal weer de kop op steken en we mogen elkaar weer genadeloos afslachten, zonder dat daar consequenties aan verbonden zullen zijn. De wereld zal gaan bestaan uit omgevingen die verdacht veel lijken op taferelen uit The Book of Eli, maar dan zonder mensen als Eli en Carnegie. Uiteindelijk zullen de straten zwijgen en zal men niet meer vrezen voor de dood, maar voor het leven. Uiteindelijk zal elke verspilde druppel bloed een verlossing zijn voor ieder en zal men smachten naar de laatste adem, zoals een verlorene in de woestijn smacht naar een slokje water. Als mijn angst werkelijkheid dreigt te worden, dan hoop ik oprecht dat de Maya’s van toen al die tijd gelijk hebben gehad. Dan hoop ik dat er een immens grote komeet de aarde zal raken en vernietigen, om als een chemokuur de patiënt van zijn ziekte te verlossen. Als dit het geval blijkt te zijn, dan kijk ik met verlangen uit naar 21 december, wetende dat mijn lijden, samen met het lijden van anderen, snel beëindigd zal worden. Mocht dit niet het geval zijn en ook dat hoop ik oprecht, dan zal ik later mijn kleinkinderen verhalen vertellen. En ik zal ze niet vervelen met betogen over hoe slecht hún generatie is, maar over hoe gelukkig ze mogen zijn dat ze überhaupt het levenslicht hebben mogen aanschouwen. Dat opa in een tijd leefde waarin de wereld ten onder dreigde te gaan aan de stomheid van velen. En o wee als ze dit verhaal hun andere oor weer uit laten vliegen.
Lerariteiten -VL: Je kijkt nu je buurvrouw wel heel lief in de ogen, maar aantekeningen maken homaar -VF: Hoer is doer -VL: Vorig jaar waren jullie mijn cavia's. Een grote aaibaarheidsfactor maar als je iets vroeg hoorde je alleen 'piep'. -LU: Ik maak graag misbruik van brave meisjes. -VF: Dit gaat ons shit opleveren -VR: "Ja ik wil" dat heb ik 1 keer in mijn leven te veel gezegd... -VF: Ik kan zeggen wat ik wil, ze ontslaan me toch niet. Ze kunnen toch geen betere economie docent vinden.
8
TO DO door Wilke Stuij Op mijn bureaublad staat een Word-document. Ik heb het: ‘to-do-for-fun’ genoemd. Maar nu ik er eens over nadenk had het ook best de titel: ‘voor-ik-dood-ga’ kunnen dragen. Die klinkt alleen wat drastischer. Mensen die mij kennen, weten dat ik totaal niet drastisch ben, maar juist erg kalm en bezonnen. Ik houd het daarom toch bij: ‘to-do-for-fun.’ Ik ben het met de mensen eens die zeggen dat je alles in je leven eens geprobeerd moet hebben. Helaas heb ik maar zo’n 82,5 jaar te leven. Ik denk dat dit niet genoeg is om alles geprobeerd te hebben. Een gemiddeld mens brengt immers zo’n twee jaar van zijn of haar leven door op het toilet. Het bezit van een smartphone verviervoudigt dit getal. Kortom, ik zal niet genoeg tijd hebben voor het proberen van alles. Daarom heb ik de toch enigszins drastische beslissing genomen om dit Word-document een plek in mijn leven te geven. TO-DO-FOR-FUN (speciale, niet complete editie in verband met de schamele privacy die een mens nog heeft op deze planeet): -tijdens het spitsuur Utrecht Centraal achteruit lopend oversteken -het NOS-journaal verpesten -lachen, serieus zijn, lachen, serieus zijn, lachen -een belangrijke overheidssite hacken -kapper worden en Geert Wilders als klant krijgen -48 uur niet praten terwijl ik leef -huilen van het lachen -een eigen taal spreken -een nationale feestdag organiseren waarop iedereen de hele dag alleen maar dierengeluiden maakt -niet overdrijven -Lady Gaga, terwijl ze haar ‘vleesjurk’ draagt, droppen in een safaripark -nieuwe moppen horen én onthouden -Dory en Nemo ontmoeten Ik geef toe dat sommige punten op deze lijst onmogelijk lijken te zijn, maar als alles in je leven lukt, kun je niet meer leren van je fouten en dat zou toch jammer zijn. Ik raad je aan een lijst te maken met wat je ooit nog wilt doen, of het nu kleine dingen zijn of belachelijk grote. Elke keer als je iets van je lijstje mag doorstrepen omdat het je gelukt is, moet je het niet doorstrepen maar moet je de letters dik maken. zodat je de volgende keer als je op je lijst kijkt ,kunt zien wat je al wel hebt gedaan. Hakuna Matata.
9
Ninuutje met Bommenwerper door Aster van Laere Het is een rustige dinsdagmiddag, begin oktober. Gorinchem gaat zijn gang, zoals dat elke dinsdag gaat. Tot een uur of 12, als de rust plotseling verstoord wordt door Mohammed K. (schuilnaam omtrent privacy) Onze enige echte huisterrorist verstoort het vredige Piazzacentrum op brute wijze. Onder toezicht (mooi niet dat ik nog alleen durf te zijn met deze jongeman) en na de zekerheid te hebben dat hij geen wapens op zak heeft, vroeg ik hem om een Minuutje. Mohammed, kun je ons vertellen: wat is er precies gebeurd? We liepen met een groep mensen naar het Piazza. Ik was in traditionele Afghaanse klederdracht. We waren in een wat melige stemming en besloten dat het toen leuk zou zijn om een bomaanslag te plegen. Als grap. Dus ik legde mijn tas neer in het Piazza en riep “Allah akbar” (God is groot red.) vervolgens renden we met z’n allen weg. Hoe reageerden de andere supermarkt-gangers erop? Nou, dat was het grappige, de meeste mensen moesten erom lachen. Er was alleen een oud vrouwtje zo geschrokken dat ze de beheerder van het Piazza had gebeld en die had op zijn beurt weer de politie gebeld. De andere bezoekers stonden ons gewoon lachend aan te kijken. En toen stond ineens de politie hier op de stoep... Ja, ik was onderweg naar de Fysio en toen werd ik opgebeld met het nieuws dat de politie me stond op te wachten. Toen ben ik omgedraaid. Ik moest mee naar het bureau en heb daar een waarschuwing gekregen. Het is dus allemaal met een sisser afgelopen. Bedankt! Let op! Wij, de redactie van de SPartacus, willen met dit interview niet aanzetten tot het plegen van dergelijke terroristische daden. Terrorisme is stout. Ook zijn wij niet verantwoordelijk voor lezers die na dit interview besluiten alsnog een dergelijke daad plegen. Mohammed heeft geluk gehad. Probeer dit niet zelf uit.
Try Before You Die -Je telefoon in zee laten vallen om te zien of de Vodafone reclame de waarheid spreekt. Sommigen zullen ‘m wel kennen, de Vodafone reclame met Winston met de moeilijk uitspreekbare naam die op een eenhoorn rondrijdt of onderwater duikt en daar een sms’je ontvangt, het ziet er allemaal erg onrealistisch uit. Je zou zeggen ‘dat kan niet.’ Toch lijkt me dit iets wat je een keer uitgeprobeerd moet hebben en aangezien we allemaal vergaan dit jaar, heb ik het maar geprobeerd. Gek genoeg had ik op het hele strand geen bereik, maar wanneer ik mijn telefoon geheel onopzettelijk in het water dropte, kwamen opeens al m’n gemiste sms’jes binnen. Gewoon proberen dus. Niets ‘don’t try this at home’. -2e paasdag om 5 uur 's ochtends met een auto vol eten naar de woonboulevard. Zodra hij open gaat, zijn wij natuurlijk de eerste en pakken wij het allerbeste plekje. Dan wachten. Zodra heel levenloos Nederland zich verzamelt om leuke bankjes uit te zoeken, slaan wij toe. Bij elke auto die ons wanhopig nadert opzoek naar een plekje, doen wij net alsof we net wegrijden. Het geluk en dan de teleurstelling op die mooie gezichtjes lijkt me onbetaalbaar.
10
11
Foto's van Jeroen Muelders
12
Oktoberfest door Joël van der Noore Er zijn duizenden dingen die ik wil doen voordat ik naar de hemel ga. Bijvoorbeeld een maand op een paard door Mongolië reizen, solo parachutespringen, en het Braziliaanse carnaval bezoeken. Deze onderdelen van mijn uitgebreide bucketlist brengen allemaal één gemeenschappelijk probleem; de financiële situatie van een zestienjarige puber in de zesdeklas van het gymnasium (voor hen die het probleem niet direct herkennen: een Rabobank jongerenrekening waar € 13.76 op staat). Er staan echter ook dingen op deze uitgebreide lijst die beter betaalbaar zijn en nee, met €13,76 kom ik nog steeds niet uit de voeten, maar al wel een stuk dichterbij.
in glazen van een liter, luistert naar Deutsche Schlager en eet Bratwürstel ter grootte van een uit de kluiten gewassen boomstronk. Als ik aan iemand vertel dat ik best graag een keer naar het Oktoberfest zou willen, kijkt iedereen mij verbaasd aan. Zij die mij persoonlijk kennen weten dat ik niet behoor tot het stereotype ‘Oktoberfester’. Zij die mij niet persoonlijk kennen, maar me wel eens door school zien lopen met mijn handtas, weten ook dat ik niet behoor tot het stereotype ‘Oktoberfester’. Het is dan ook niet verwonderlijk dat, toen ik aan mijn ouders vertelde dat ik daar best graag een keer heen zou willen, mijn vader in
Sinds een jaar drink ik bier, want wijn is verleden tijd, net als DiSaronnoJus en Flügel en de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik het oprecht lekker begin te vinden. Daarnaast is het fijn dat de tijd dat ik na vijf Heineken kotsend op de Havendijk lag, over is en ik nu eindelijk uit de wat grotere bierpullen kan drinken. Hora est om me te mengen in de massa’s Lederhosen en Heidirokjes dragende, biergooiende, Duitse medemens. Ja liebe Schüler; bucketlist’s #9: Het Duitse Oktoberfest.
een bulderlachbui uitbarstte. Mijn vader en mijn oom willen altijd met mij naar de Gaypride, omdat ze nog steeds geloven dat ik alleen maar van dat soort massale volksbijeenkomsten houd. Ik wil daar natuurlijk niet met hen heen; ik zou me doodschamen met twee van die heteroseksuele mannen van middelbare leeftijd. Nee, doe mij maar een leuk Duits volksfeest. Volgend jaar zit ik in een biertent tussen zwetende Duitsers, bier te drinken en mijn naamvallen te oefenen! Bucketlist’s #9
Voor degenen die echt nog nooit van het fenomeen gehoord hebben: het Oktoberfest is een Duits feest, waarbij Duitsers ongeveer 2 weken lang bier drinken, Duits praten, dronken worden en lol maken in traditionele kledij. Met name dat laatste kan voor de heteroseksuele man onder ons een reden zijn om het Oktoberfest te bezoeken. Je koopt er bier
13
Naya Humor door Nayra Niekus 21 – 12 – 2012 komt steeds dichterbij. Sommige mensen zijn al volop aan het hamsteren om de voorraadkasten in hun schuilkelders te vullen. Ze zijn bang voor wat er gaat gebeuren, maar aan de andere kant kunnen ze niet wachten om erachter te komen wat de mensheid gaat vernietigen. Maar goed, terug naar waar het allemaal begon, de Maya’s. Wat dachten zij wel niet?! Een beetje de niet-maya’s bang maken met hun leuke tekentjes? Ze hadden vast een geweldig gevoel voor humor. Ahum. Deze kalender wordt niet voor niets een kalender genoemd, wij (westerlingen) hebben ook kalenders, niet waar? Nou, als ieder jaar de wereld zou vergaan zou er niet veel meer van ons over zijn, toch? En waarom geloven we nog steeds dat de wereld dit jaar vergaat? Er is een nieuwe versie van onze favoriete kalender gevonden in Guatemala. De echte ‘Maya kalender fans’ zullen vast en zeker blij geweest zijn dat er een vervolg op kwam. Toch maken de meeste mensen zich daar niet druk om, een kalender is een kalender, of er nou rare tekeningetjes op staan of niet. Alleen is er een verschil tussen de Maya kalender en onze ‘moderne’ kalenders: zij bedachten dat ze er de toekomst mee konden voorspellen en rituelen konden plannen, tenminste, dat is iets wat je anders zou kunnen noemen, maar is dit niet iets wat wij ook doen? Wanneer wij op onze kalender schrijven ‘tandarts afspraak om 10:30’, voorspellen wij de toekomst dan ook niet? Niemand weet immers zeker of je echt om 10:30 zal arriveren. Ach ja, laten we ons niet te druk maken om een eeuwenoude voorspelling door mensen die een voorspelling deden door vreemde tekens op een kalender neer te pletteren. Als we dan allemaal vernietigd worden, weten we in ieder geval dat er nog iets van waarheid achter de Maya humor zit en dat de mensen die op een andere planeet zijn gaan wonen een Maya agenda kunnen gaan ontwikkelen.
Een paralelle wereld Als ik doodga, waar ga ik dan naartoe? Ik weet het niet, want niets is zeker Ik kan niet meer denken, ik voel me zo moe Misschien is het einde geen bittere beker.
Als ik blijf leven, waar ga ik dan naartoe? Ik weet het niet, want niets is zeker. Ik kan niet meer denken, ik voel me zo moe Het leven is niet steeds een zoete beker.
Als het einde der wereld zou komen, Spat mijn wereld in stukken uiteen. Er wordt dan nog veel meer meegenomen, Want zoals ik nu leef, sterf ik dan niet alleen.
Als de wereld zou blijven bestaan, Wat kom ik dan nog tegen? Wat zal ik bevechten, waarheen zal ik gaan? Wat zal de wereld nog kunnen bewegen?
Met mij gaan haat, jaloezie en woede Oorlog en tweedracht, ruzie en pijn. Ze worden allen geraakt door de feilloze roede. Nee niets zal dan meer veilig zijn.
Mijn wereld bestaat, met die van jou ernaast Ze schuiven zo langs elkaar heen. En als ze eens botsen dan breken ze haast Pas dan worden onze werelden één.
14
Ninuutje met Natsuki en Noémie (klas 4) door Nicole de Kort Noémie uit België en Natsuki uit Japan doen met hun school mee met een uitwisselingsprogramma en zijn zo hier op ons gezellige Camphusianum beland. Eens kijken wat ze van Nederland vinden!
Waarom heb je gekozen voor Nederland? No: Ik vind het Nederlands echt een heel mooie taal. Het is ook heel belangrijk om te leren, dus vond ik het een goed idee om naar Nederland te gaan! Na: Ik wil graag lerares worden en iedereen raadde mij aan om naar Nederland te gaan om daar ervaring op te doen. Veel mensen zeggen ook dat Nederlands een belangrijke taal is om te leren. Wat had je verwacht van Nederland? No: Ik had verwacht dat het een mooi land zou zijn. Een mooie cultuur en een mooie taal. Na: Ik dacht dat Nederland echt heel plat was met alleen maar lange mensen! En, hoe bevalt het? No: Echt een heel mooi land! Na: Ik vind het echt leuk, het weer is ook nog best goed! Zijn er echt grote verschillen met je thuisland? Na: De lessen zijn hier echt anders. In Japan zijn de leraren heel streng, hij is degene die aan het woord is. Hier is iedereen aan het kletsen. Ook qua thuis zijn er verschillen: in Japan heb ik alleen een broertje, bij mijn gastgezin in Nederland zijn er 5 kinderen! Dat is opeens best druk. No: De mensen zijn hier echt heel anders. In België zijn we altijd beleefd naar elkaar, hier is dat niet zo. Jullie zijn ook best onaardig over Belgen. Wat mis je erg uit je thuisland? No: Jullie vieren geen Halloween, dat vind ik echt jammer! In België doen wij dat wel en dat is altijd erg leuk. Wat jullie ook niet hebben is een dag in het jaar waarop er geen auto’s mogen rijden. Dat is in België op 16 september en het is altijd heel grappig. Dankjewel!
Wistjedat -Er leraren zijn die de klas laten blazen naar het digibord omdat de luchtfilter vernieuwd moet worden? -Er een man is die met zijn hoofd in een (werkende) deeltjesversneller heeft gezeten? Hij zag een immense flits, maar voelde geen pijn. De Russische wetenschapper Anatoli Bugorski overleefde het ongeluk, maar de protonstraal had wel delen van zijn huid, schedel en hersenen weggebrand. Zijn mentale vermogens bleken amper aangetast. Hij maakte zelfs zijn proefschrift af. (bron: quest, juni 2012) - Meneer Lutterkort kampte met een te lage hartslag? - Hij daardoor pas geleden zelfs een keer ter aarde stortte tijdens de les?
15
Dood&Verderf door Jonas Creton Dood en verderf. Dat is waar het allemaal op zou uitdraaien volgens de Maya-kalender. Naast de mensen die geloven in de profetieën van de Maya (de mensen die onderhand al voor de derde keer hun hele hebben en houwen aan het verkopen zijn en zich helemaal uitleven voor ze hun einde tegemoet zullen gaan, die mensen) is nu ook de SPartacus gegrepen door het einde-van-de-wereld virus. Om die reden mag ik u hier met trots presenteren, het volgende artikel genaamd ‘2012, dood en verderf, alles gaat naar de klote maar wat geeft het we drinken er een biertje op maar een cola is ook altijd goed en doe anders maar een fristi’. Klinkt nogal lang en onzinnig, maar dat is het niet. Toch wel. Maakt niet uit. Meer informatie op www.maya2012kalender.com Alle gekheid op een stokje (of een balk, je moet zelf maar even kijken) is hier een lijstje orkesten met bijbehorende nummers, om alvast in de stemming te komen voor de eeuwige jachtvelden; Slayer- Raining Blood Slayer- Mandatory Suicide Nicki Minaj- Starships Slayer- Angel Of Death Ilse de Lange- Incredible Justin Bieber- Boyfriend Slayer- Skeletons Of Society De mannen van Slayer kunnen met hun donkere tonen en zware bassen als geen ander de stemming oproepen die gepast is bij het verwisselen van het tijdelijk voor het eeuwige. Andere genoemden zijn simpelweg om te huilen. Daarbij is er natuurlijk ook muziek gemaakt die zich uitermate begrafeniswaardig laat noemen; Eddie Vedder- Society Bob Dylan- Knockin’ On Heavens Door Keith Jarrett- The Köln Concert (part II b, part II c) Simon & Garfunkel- Bridge Over Troubled Water Johnny Cash- I See A Darkness Lean On Me- Bill Withers Let It Be- The Beatles Naast muziek is er natuurlijk ook een scala aan apocalyptische films, waaronder de niet te missen ‘2012’. En wellicht kennen jullie ‘The Day After Tomorrow’ nog wel? Waar het daarin gaat over bevroren water, ligt in Kevin Reynold’s ‘Water World’ de nadruk vooral op vloeibaar H2O. En laatst but not least hebben we natuurlijk onze Fresh Prince of Bel-Air Will Smith die in ‘I Am Legend’ als laatste mens op aarde niet alleen is. Kan dat? Eigenlijk niet, maar het gebeurt toch! Spannend dus. En om goede ideeën op te doen voor je laatste tijd op aarde, is ‘The Bucket List’ een echte aanrader. Met Morgan Freeman en Jack Nicholson als twee oude mannen die een ziekenhuiskamer delen, waar ze samen een lijst opstellen van dingen die ze nog willen doen voor ze dood gaan. Een aanrader voor het hele gezin.
16
TBYD Docenten Special door Tom Vergouwen Helemaal in het thema van deze SPartacus, de TBYD van de docenten! Sommige van de docenten zijn geboren avonturiers, maar de waaghalzen komen ook uit een onverwachte hoek. In dit stuk worden meneer Van de Laar, meneer Van Leeuwen, mevrouw Dekker, mevrouw Van der Grint en meneer Van der Vliet geïnterviewd over hun TBYD...
Neneer Van der Laar Bedrijft u enige extreme sporten? LR: In mijn vrije tijd beklim ik graag bergen. In de afgelopen zomer heb ik nog de Mont Blanc beklommen! Daarnaast heb ik ook wel eens ijs beklommen, dat is ook redelijk extreem... Dat was op de bevroren watervallen in Oostenrijk. Dat was best spannend! Was er ook een moment waarbij de adrenaline begon te stromen? LR: Niet echt. Als ik iets ga doen, dan zorg ik er wel voor dat ik goed voorbereid ben. Waar bent u echt bang voor? LR: Ik zou echt niet willen bungeejumpen. Verder zou ik niet graag dingen in grotten willen doen, of iets met nauwe gangen. Stel, u zou iets moeten doen wat u absoluut niet wil. Welk persoon op aarde zou u dan kunnen overtuigen om dit zonder angst te doen? LR: Stel dat ik bijvoorbeeld zou moeten bungeejumpen, dan zou dat de instructeur zijn. Welk persoon zou u het liefste willen ontmoeten voor u doodgaat? (iemand uit het verleden of het heden) LR: Nou, ik zou het liefst een of andere natuurkundeheld willen ontmoeten. Misschien zelfs Einstein of Newton! Ik vraag me namelijk altijd af, hoe je zulke dingen toch verzint! Hoe verzint Einstein dat de lichtsnelheid altijd constant is? Zoiets neem je dan aan en in een keer klopt de wereld! En dan de uitsmijter... Als u nu moest kiezen tussen: Naakt bungeejumpen, in een bad met vogelspinnen zitten of op een neushoorn aan een rodeo meedoen, wat zou u dan kiezen? LR: Poe... Dat is moeilijk! Dat zijn allemaal wel dingen die vreselijk eng zijn. Maar als je het zo stelt, kies ik toch maar voor het naakt bungeejumpen. Dat naakt maakt mij niet zo heel veel uit en in vergelijking met de rest is het toch het minst afschrikwekkende.
Neneer Van Leeuwen Doet u nog aan extreme sporten? LF: k heb nog nooit gebungeejumpt of geskydived, maar ik heb wel enorm veel extreme dingen gedaan. Zulke dingen deel je alleen niet zomaar met iedereen... Ik heb ook een keer meegedaan aan een 24 uur race op het IJsselmeer. Dat was zeker mooi! Mijn echte droom is om ooit nog een zeereis te maken... Was er bij u een moment waarbij de adrenaline begon te stromen?
17
LF: Toen ik nog klein was kreeg ik altijd een adrenalinekick als ik als keeper in het doel stond. Ik hield ervan om naar de kruising te springen om de bal te vangen! Ik vond dat zo lekker, maar het duurde altijd zo kort. Waar bent u echt bang voor? LF: Ik zoek meestal wel de grens van iets op. Vroeger klom ik altijd in bomen. Als je dan helemaal in de top zat, zwiepte de boom heen en weer. Dit vond ik hartstikke eng. Maar ook wel mooi. Wie zou u kunnen overtuigen om iets echt engs te doen? LF: Obama is voor mij een inspirerende persoon. Hij zou mij wel kunnen overtuigen. De uitsmijter... LF: Ik zou wel de rodeo willen doen. Naakt aan een bungeejumptouw, of in een bad met vogelspinnen zitten lijkt mij allebei niet zo fijn. Dat bungeejumpen lijkt mij een beetje koud. Bovendien is de rodeo nog wel het leukste van de keuzes!
Nevrouw Dekker Doet u iets aan extreme sporten? DE: Ik heb niet op sportief gebied zoiets gedaan, maar ik heb wel een heel grote beslissing moeten maken. Dat was het overstappen van Beta naar Alpha vroeger. Iedereen die niet zo slecht was in beta-vakken, moest die volgen, maar ik vond die docenten toen niks, ik vond de vakken niks en ik vond de getallen niets. Maar die classici vond ik boeiend... Die hadden boeken en die spraken over boeiende dingen. Vol verlangen wendde ik me tot de rector en vroeg hem schoorvoetend of ik mocht wisselen. De rector zei toen dat ik dat niet moest doen, dat dat slecht voor mij was. "Je verpest je eigen toekomst!" Maar toch zette ik door en zei ik dat ik een alpha wilde zijn. Daar moest ik toen veel moed voor opbrengen. Heeft u ook nog een stil verlangen om iets extreems te doen? DE: Als ik geen klassieke talen had gestudeerd , zou ik misschien een strandwacht willen worden, iemand die mensen op zee gaat redden. Of misschien was ik wel bij een bergingsbedrijf gaan werken. In weer, wind en storm zou ik dan toch uitvaren om een ziel in nood te gaan redden. Die studie heb ik helaas niet gehad en bovendien zou het niet zo goed lukken in mijn vrije tijd. Wat mij ook heel leuk zou lijken, is om een rol in een film te spelen. Als die ene regisseur mij nou maar zou vragen voor een film... Welke persoon zou u het liefst willen ontmoeten voor u doodgaat? DE: Dat is ongetwijfeld niet iemand uit deze tijd. Ik zou namelijk wel heel graag Socrates willen ontmoeten. Dat is een persoon die vraagt en vraagt, maar wat is hij nou zelf? Ik zou graag van hem willen weten wat hij daar nou zelf over denkt. De uitsmijter... DE: Ik zou het bad met vogelspinnen kiezen. Zo erg zijn die beestjes namelijk niet. Ik heb ze weleens geaaid en ze doen eigenlijk niets.
Nevrouw Van der Grindt Heeft u ooit iets extreems gedaan in uw leven? GR: Ik heb wel iets gedaan dat denk ik veel mensen wel willen doen. Ik heb vroeger een keer een trek door de Himalaya gedaan. Die tocht was verzorgd door Sherpas, een volk in de Himalaya, omdat die het gebied kennen. Zoals je weet, is het een hoog gebied en wij klommen al vrij snel tot de 4000 meter. Ik was
18
aan het zomerseizoen gebonden, in verband met de vakantie, en in die tijd is het daar een regengebied, dus je had veel last van regen en er waren veel bloedzuigers. Wij moesten toen echt de bloedzuigers van ons afslaan. Met regen kruipen die namelijk uit de struiken en kruipen ze zo je voeten op. De Sherpas gingen dus mee om de weg te wijzen en zij zetten ook onze tent op. Eten werd niet meegenomen, want je kon niet het eten meenemen voor 6 dagtochten. Je liep dus van 's ochtends tot 's avonds en als je dan een beekje tegenkwam werden daar vissen gevangen voor het avondeten. De volgende dag werd er dan bijvoorbeeld een geit geslacht. Het meest interessant vond ik dat je in de meest afgelegen dorpjes kwam. Daar waren de vrouwen oersterk en deden ze vrijwel alles. Hoezo emancipatie? Heeft u nog een stil verlangen om nog zoiets te doen? GR: Ik zou weleens naar Bhutan willen. Dat is nog een van de weinige culturen die nog helemaal bewaard is gebleven. Alhoewel ik misschien wel al te laat ben. Sinds korte tijd hebben ze daar ook televisie en voorheen was het land hermetisch gesloten voor al dat soort zaken. Wie zou u kunnen overtuigen om die reis nu te doen? GR: Ik denk niet dat er iemand is die dat zou kunnen. Zo'n reis moet je voor jezelf doen en niet voor iemand anders. Welke beroemde persoon zou u willen ontmoeten voor u doodgaat? GR: Ik zou de Dalai Lama wel willen ontmoeten. De uitsmijter... GR: Een rodeo op een neushoorn lijkt mij toch wel het leukst.
Neneer Van der Vliet Heeft u ooit iets extreems gedaan in uw leven? VL: Ik heb nooit dingen gedaan als parachutespringen of dat ik van de Eiffeltoren ging abseilen. Dat ben ik ook niet van plan om te doen. Sommige mensen beschouwen mijn hobbys (motorrijden en duiken) als extreem, wat ze helemaal niet zijn. Het diepste dwat ik ooit heb gedoken is ongeveer 48 meter. Dieper dan dat vind ik onverantwoord. Heeft u nog een stil verlangen om nog iets te gaan doen? VL: O ja! Ik heb wel meerdere van zulke verlangens. Ik wil nog wel een keer een rondreis door Amerika gaan maken. Dat heb ik een tijd gedaan. Echt prachtig was dat. Australië staat ook nog op het programma, maar dat hangt van een heleboel factoren af. De reis door Amerika kun je het makkelijkst met een camper doen, een RV, zoals ik al eerder heb gedaan. Stel, u krijgt de mogelijkheid om nu die rondreis te doen. Wie zou u kunnen overtuigen om in de auto te stappen en erheen te gaan? VL: Mijn partner... En misschien ook wel bisschop Tutu. Stel dat u iemand nog mocht ontmoeten voordat u doodgaat, wie zou dat dan zijn? VL: Albert Schweitzer, maar die leeft niet meer. Dat was een arts en zendeling, organist. Of misschien wel prinses Würtemmberg, die werd vreselijk mishandeld door haar man Willem III. Wat die vrouw allemaal niet heeft doorstaan met die vent van haar... De uitsmijter... VL: Laten we het dan maar op bungeejumpen houden. Ik vind neushoorns niet echt van die aantrekkelijke beesten, door hun humeur. Tja, vogelspinnen, lijkt mij toch erg lastig als je door meerdere van die beesten gebeten wordt. Een beet overleef je wel, maar meerdere... En bungeejumpen... ik zie er niet zo veel in, maar het lijkt mij het minst erg van deze dingen.
19
20
Wat als door Hanna van Dam Wat als…. misschien ken je het spelletje wel. Een voorbeeld uit een les filosofie: ‘Wat zou je doen als je een trein moest besturen en je had de keuze uit twee tunnels met mensen erin. In de ene tunnel staan 20 bejaarden, in de andere tunnel vijf briljante, jonge mensen. Ze kunnen allemaal niet aan de kant, welke tunnel zou je kiezen?’ Wat als… ik ben heel blij dat ik waarschijnlijk nooit die trein zal besturen! Toch zijn er ook andere, heel plezierige situaties te bedenken. Wat als ik morgen een miljoen win? Een bankoverval verhinder en een nationale held word? Een geweldig nieuw recept bedenk en wereldberoemd word? Het obesitasprobleem oplos? Allemaal dingen die toch wel leuk zijn om mee te maken, maar die niet waarschijnlijk zijn. Wat als… binnenkort de wereld vergaat? En wat als… iedereen zich daar nou eens echt op ging voorbereiden? Als iedereen zich klaar zou maken voor het einde van de wereld. Wat zou er dan gebeuren? Grootse dingen? Worden we allemaal massaal werkeloos, want het heeft toch geen zin meer, of zouden we allemaal een carrièreswitch maken, want je moet het doen nu het nog kan! Of zou er niets veranderen? Zou iedereen denken dat het toch allemaal geen zin meer heeft om te veranderen? Ik weet het niet. Wat als ik dat nou wel wist? Als… Als… Als… Als de hemel naar beneden komt, krijgen we allemaal een blauw hoedje. Toch denk ik dat de wereld er een stukje mooier op zou worden. Iedereen zou wat vriendelijker zijn en een stukje minder gehaast. Want ach, we gaan straks toch allemaal dood. Misschien, als iedereen overtuigd was van het naderende einde, zou er zelfs plotseling wereldvrede zijn, omdat alle dictatoren en legeraanvoerders ineens iets belangrijkers te doen hebben. Ze moeten nog voor de laatste keer bij hun moeder gaan eten, of hun kinderen in bed stoppen ofzo. Moet het allemaal meteen zo groot? Nee, het kan ook veel kleiner. Mijn oma zei altijd: ‘Ga nooit slapen terwijl je ruzie hebt met iemand, want je weet maar nooit. Straks wordt een van jullie niet meer wakker en kun je het nooit meer uitpraten.’ Dat vind ik een heel mooi idee. We maken alleen maar kleine ruzies, die we binnen één dag weer oplossen, of we stoppen gewoon helemaal met ruzie maken. Volgens mij ziet de wereld er dan ineens veel leuker uit. Misschien moeten we in het geheim maar een instituut op gaan richten, dat dan op onverwachte momenten ineens op allerlei fronten paniek gaat zaaien: ‘Jongens de wereld vergaat!’, maar dan undercover natuurlijk. Zodat opeens allerlei belangrijke bedrijven, universiteiten en mensen ons gaan vertellen dat de wereld vergaat. Dan gaat iedereen zich voorbereiden op het einde en wordt de wereld een stukje leuker. Totdat blijkt dat het weer een rekenfoutje was, natuurlijk. Goed, ik weet dat het niet waarschijnlijk is, maar het zou wel leuk zijn. Waarom zouden we daar eigenlijk ‘het einde der wereld’ voor nodig hebben? Wat als… iedereen gewoon eens, helemaal zonder reden, aardig tegen elkaar zou zijn?
21
Ninuutje met Roos Visser door Sifra Eigenraam Roos Visser uit klas 4 speelt op hoog niveau waterpolo. Hoe lang doe je al waterpolo en hoe ben je er mee begonnen? Vanaf groep 4, acht jaar dan denk ik. Ik zat eerst in Amsterdam op turnen, een half jaar. Mijn vader heeft gewaterpolood en mijn opa ook. Dus toen we van Amsterdam naar Gorinchem gingen verhuizen, heb ik een les meegedaan en ik vond het meteen superleuk. Op welk niveau speel je waterpolo? Ik speel nu in dames 1. Als we nog een keer promoveren, mogen we landelijk spelen. Dus dat is best wel hoog. Is het goed te combineren met school? Ik train best wel veel, als ik topsport zou doen zeven uur in de week, maar ik heb nog wel genoeg tijd voor school. Ik heb wel een aanvaring gehad met mevrouw Van Duffelen. Ik was nogal vaak te laat gekomen, daardoor mocht ik een jaar geen topsport doen. Nu ben ik bezig om ervoor te zorgen dat het dit jaar wel lukt. Hou je nog wel vrije tijd over? Zeker. Ik heb ook nog genoeg vrije tijd en tijd om te chillen met vrienden.
Aulababbeltjes: Try Before You Die Anouk, 3a: ‘Ik wil in de Amerikaanse Vogue staan’. Thom, 6b: ‘Beter iets stoers doen. Parasailen ofzo’. Joep, 1d: ‘Mijn banaan opeten’. Matthia, 1b: ‘Bungeejumpeeeeeeeeeeen!’ Berdet, 5: ‘Op vakantie naar de maan :)’ Rik, 1b: ‘Chillen in New York’ Femke, 3a: ‘Dierenarts worden’ Guillaume, 1e: ‘Justin Bieber een flinke mep geven’ Cédric, 3e: ‘Op een olifant rijden’. Hilde 6: ‘President worden van Nederland’ [kan dat dan?] Anna-Wil, 2a & Hanna 3a: ‘Wij gaan op afari’ Anoniempje 5: Het bed delen met 30 mensen. Annemarijn 3a: Daten met Niall van 1Direction Cato 3a: Verhuizen naar een plek ver weg van Sliedrecht Anna Zoë 3a: Parachutespringen Sanne 3a: Ik wil naar Nieuw-Zeeland Otman 2c: Ik wil de hele dag bidden.. Marijke 6c: Met Joël uit 6a door Centraal-Azië reizen. Te paard. Wilke 6a: Achteruitlopen over Utrecht Centraal in de spits. Eva 6a: Als ik lenig genoeg ben, ga ik een keer paaldansen.
22
Lerariteiten -DO (politie stond net voor de deur om de Bommenwerper op te halen): Laten we de zaak niet opblazen... -VR: Mijn vrouw heeft de broek aan. -DM: Vandaag is het 11-9. Het blijkt weer dat je niet moet fucken met mannen met baarden. Niet met de kerstman, niet met sinterklaas en niet met Diem. -LD: Liefde op het eerste gezicht, dat is heel mooi. Ik hoop dat jullie dat nog een keer meemaken! -LF: Dus jij hebt een asociaal konijn?! -VL (over zichzelf): Zucht. Wat een vréselijke man. Ja, dat vind ik nou ook. -LL: Ik heb honger. VL: Je moet het maar zien als solidariteit met die arme kindertjes in Afrika. -VL: Toen ik het hoorde van 11-09-2001 was mijn eerste reactie: de eerste vliegles van George Bush. -LF (legt iets uit): Oh, dit is echt een lang, slecht verhaal. -DM: De apen ontstonden lang gelden, al lopen er hier en daar ook nog wel wat rond. LL: ‘Lacht’ DM: Ja, ik doelde eigenlijk ook op jou. -DE: Eens even kijken wat ik tegen jouw hoofd kan gooien. -DE (staat op het punt om een theeglas te gooien): Jij denkt dat dit glas kapot gaat? Wedden dat zijn hoofd eerder kapot is? -DE: Wie nu niet luistert, krijgt de kous op zijn kop! -UM: en dan heb je de stier... uhm.. geowned -ED: (tijdens het achtste uur, als het helemaal stil is in de klas) Heb ik wel eens gezegd dat jullie lief zijn?
23
Bucketliststress door Emma Lobee Duiken in de rode zee Mount Everest beklimmen Paragliden van de Alpen In een formule 1-wagen over de Afsluitdijk Mountainbiken in Noorwegen Ja, dat was het wel. Een bucket list. Een wat-wil-ik-nog-doen-voor-ik-doodgalijstje. Een predoodgadaglijstje. Tsja, en dan. Naast het feit dat de kans groter is dat je bij deze lijst bij no. 2 de pijp al uit gaat dan dat je dit fabuleuze lijstje helemaal kan afvinken, ben ik er ook van overtuigd dat bucketlists niet echt iets toevoegen aan je levensgenieten. Ten eerste is er het maken van zo’n lijst. En de dilemma’s die daarbij om een heel vervelend hoekje komen gluren. Want wat zet je nu op die rottige lijst? Als je dat bedacht hebt, wat vind je dan belangrijker: die Siberische tijger, of die foto met het Abercrombiemodel? Of misschien toch dat tripje naar Antarctica? En de handtekening van Tom Cruise, waar komt die dan? En hoeveel dingen zet ik op mijn lijstje? Dan moet je na gaan denken over iets toch wel heel vervelends; wanneer ga je dood? Het is namelijk zo, als je over een jaar deze prachtige planeet verlaat, moet je harder doorwerken dan wanneer je eerst tien jaar rustig op de Maldiven vakantie kan gaan vieren om daarna 20 jaar te hebben om je lijstje compleet te maken. Nou, hèhè, poepoe, nounou. Eindelijk die bucketlist vol. En dan moet je je lijstje gaan afwerken. Wat natuurlijk nooit lukt, aangezien je de meest onmogelijke, en begeerlijke, dingen opgeschreven hebt. Dan krijg je het verslag-nietinleveren-kost-twee-punten-per-dag scenario. Of in elk geval iets vergelijkbaars. Dan ga je het ene na het andere punt afraffelen, geniet je er niet meer van en doe je het puur omdat je vindt dat het gedaan moet worden. En wat gebeurt er dan, lieve lezertjes? Precies, dan gaat den Mensch het vervelend vinden. Want het woord MOET is een voorbode van irritatie, nog steeds, zelfs na al die jaren oefening. Geïrriteerd?! Terwijl ze hun bucket list afwerken! Maar dat is niet de bedoeling! O nee, men moet genieten! En dat bedenk je dan te laat. En dan ga je jezelf de schuld zitten geven en daar word je toch maar depressief van, of je krijgt een schuldgevoel dat vervolgens resulteert in een minderwaardigheidscomplex of het geven van al je bezittingen aan goede doelen. En meer van die ellende. Nee, daar worden we niet blij van. Dan het laatste sterke argument in dit flitsende betoog. Stel je voor dat je, na al mijn hopeloze waarschuwingen, toch besluit een bucket list te gaan schrijven. (Wat dan overigens wel weer een goed bewijs is hoe moeilijk luisteren voor sommige mensen, mijzelf niet uitgezonderd, kan zijn.) Dan ben je misschien een week bezig met deze prachtige opsomming van wensdromen. En dan. Laat je het links liggen. Totdat je het weer tegenkomt als je je kamer opruimt, omdat je ouders nu toch echt aan het twijfelen waren of je niet toch meer op een varken leek. Weer een week om toch wat dingetjes aan te passen. Dat zijn dan dus 1+1=2 weken verspilde tijd, die je ook had kunnen besteden aan je Master, je ritje met een hogesnelheidslijn of je protestmars in Washington D.C. En dan kom je uiteindelijk weer terug op de eerder genoemde stress, dwang en ellendigheid. Kortom: bucket list equals stress. Niet aan beginnen dus.
24
Koken met Willem en Teun door Noor de Kort In deze eerste (en waarschijnlijk laatste) editie van de SPartacus van dit jaar geen leraren die over hun kookkunsten vertellen. Nee, deze keer maken we kennis met de geuren en kleuren in de keuken van de jonge garde. Nadat ik op Facebook een aantal gerechten van Teun (5e) voorbij had zien komen, leek hij me een geschikte kandidaat voor ‘Koken met…. Volgens Teun, was ook Willem (6e) aardig thuis in de keuken, dus daarom dit duo. Willem heeft gekozen voor een lekkere, maar simpele Spaghetti Boursin voor ‘mensen die heel slecht Spaghetti Carbonara kunnen maken, maar wel een romige pasta willen’. Teun legt ons uitgebreid uit hoe we een oester op een goede manier kunnen openen én opeten. Ja, oesters, en geen vooroordelen! Eerst proberen!
Willems ‘Spaghetti Boursin’ Ingrediënten: (voor 3-4 pers.) -Spaghetti -Italiaanse groenten (700 gr.) -Spekjes -Bakje Boursin
Hoe maken we deze spaghetti dan? Begin met het bakken van de spekjes. Voeg dan de groenten toe en zorg dat ze beetgaar worden. Als dat het geval is, mag de Boursin erbij en ben je bijna klaar. Zorg wel dat de spaghetti in de tussentijd al gekookt is. Opscheppen maar en aan tafel!
25
Oesters eten met Teun De oester: Een delicatesse die maar Kookportfolio Teun weinigen waarderen. ‘Het is net snot’ of ‘je Kookt: 1x in de 2 weken kunt net zo goed een slok zeewater Eet het liefst: Pizza’s van Üsküdar drinken’ zijn voorbeelden van veelgehoord Houdt niet van: Pompoen commentaar. Helaas is het zo dat een Trots op: Zijn Pasta-Pesto en Chili con groot deel van de mensen die dit soort clichés verkondigen, nog nooit een oester Carne hebben durven eten. Voor de enkeling die Geeft per week uit aan eten: €20,dit wel aandurft, volgt hier een uitleg, door Eet het liefst in: Thailand middel van een stappenplan, over hoe je de oester openmaakt. Dit (levende) schelpdier geeft zich immers niet gemakkelijk over.
Stap 1. Koop een doos oesters bij een visboer, bij Van Lopik in het Piazza Center bijvoorbeeld. Pak een oude theedoek en vouw deze een paar keer dubbel om je hand te beschermen bij het openen. Stap 2. Plaats de oester met de bolle kant naar beneden in de theedoek. Vouw de theedoek zo om de oester, dat je de oester stevig in de hand kunt houden, zonder je te bezeren aan de ruwe schelp. Laat de punt van de oester onbedekt. Stap 3. Het scharnier van de oester zit in een kleine holte in de punt. Steek het oestermes (kort en puntig, meestal inbegrepen bij de doos) in deze opening en probeer door wat wrikken het zachte deel van het scharnier te vinden. Als het mes stevig in het scharnier zit, maak je een korte doch krachtige draaibeweging met het mes. Dit vereist wat oefening en kracht, maar op een gegeven moment zal het scharnier de strijd verliezen en is de oester open. Stap 4: Haal het mes langs de kier van de schelp en snijd de spier van de oester aan de bovenzijde van de schelp los. Doe dit voorzichtig, er kan gruis in de schelp vallen en dat wil je liever niet eten. Het platte deel van de schelp, de bovenkant, is nu los. Houd de oester recht, anders loopt het water eruit. Stap 5. Snijd onder de oester ook de spier los en draai de oester om. Dat laatste is niet noodzakelijk, maar het ziet er smakelijker uit en zo kan men zien dat de oester geheel los is van de schelp. Verwijder eventueel gruis. Stap 6. Doe een klein beetje citroensap in de oester en zet de schelp tegen je onderlip. Maak een hoofdbeweging naar achter en laat de oester in je mond glijden. Luister vooral niet naar mensen die ‘meer’ met de oester willen doen, frituren of extra ingrediënten toevoegen of iets dergelijks. Dat wordt zelden lekker. Hou het bij de pure oester of doe er een beetje citroensap bij. Stap 7. Geniet van de oester en probeer hem niet meteen door te slikken. Durf te kauwen! Zodra de oester je smaakpapillen heeft geprikkeld zullen al je vooroordelen over snot en zeewater verdwijnen als sneeuw voor de zon!
26
Lookalikes door Emma Lobee en Sifra Eigenraam Meneer Kroon lijkt op Jack Black, vind je ook niet?
Kent u Jack Black? Zeker, ik vind het een heel sympathieke acteur. Hij speelt ook in een van mijn favoriete films, ‘High Fidelity’. Enige overeenkomsten? Misschien de baard, haha. Het komt niet helemaal uit de lucht vallen, ik snap het wel. Jack Black is ook zanger, kunt u goed zingen? Niet echt, maar ik speel wel gitaar. Zingt u dan niet bij de gitaar? Stiekem. Jack Black speelt in de film ‘The School of Rock’. Houdt u van rockmuziek? Jazeker, dat is mijn favoriete muziek. Jack Black maakt veel grapjes, hij is een echte komiek. Vindt u uzelf grappig? Wat een gevaarlijke vraag. Ik denk dat ik op mijn werk wel wat serieuzer ben, maar als ik met vrienden in een café zit, niet echt. En aandacht? Jack Black heeft namelijk de gewoonte alle aandacht naar zichzelf te trekken. Heeft u dat ook? Als docent heb je automatisch alle aandacht, natuurlijk, als je het lokaal binnenkomt. Dus dat is ontzettend
makkelijk. En ik kom nooit in situaties waar het nodig is om die aandacht naar me toe te trekken. Vindt u het fijn om in het middelpunt van de belangstelling te staan? Elke docent vindt het fijn! Ja, tuurlijk, dat is leuk! Jack Black speelt ook in de film ‘Gulliver’s Travel’. Voelt u zich ook machtig als u in de buurt bent van kleinere mensen? Nee, dat heb ik niet zo. Nee, nee. Zijn er films van Jack Black waarin u zijn rol wel zou willen overnemen? Ik vind de film ‘High Fidelity’ echt heel leuk. Daar werkt Jack Black samen met een vriend in een muziekwinkel. Daar zijn ze heel veel bezig met muziek, ze maken lijstjes. Als er dan klanten komen die minder van muziek afweten dan hij, zeikt hij ze een beetje af natuurlijk. In zo’n winkel werken met een goede vriend en de hele tijd zo bezig zijn met muziek lijkt me wel wat. Had u ook wel zanger of acteur willen zijn? Ik speel gitaar en ik had het leuk gevonden om ook goed te kunnen zingen en in een band te spelen. Ik had wel een
27
rocker willen zijn, vooral toen ik op de middelbare school zat. Hier had ik helaas niet genoeg talent voor. Nou ja, wie weet!
Als er een keer een talentenjacht komt op school, schrijf ik me in.
Nou, meneer Kroon, dat komt mooi uit : op 1 november is er een Avondmuse op school! We zien u daar!
Wellus nietus door Lotte Reinhoudt Er zijn intussen al verschrikkelijk veel bebrilde geniëen geweest die hebben aangetoond dat de wereld niet echt vergaat op 21 december en dat de Maya’s gewoon een foutje hebben gemaakt in hun kalender, maar toch blijft de gedachte een beetje in je achterhoofd zeuren: wat als het nou toch…..? Nou, dan kan je maar beter zorgen dat je bij die 0,000001 procent hoort die wel blijft leven! Stel je voor, samen met Tom Cruise op een onbewoond eiland, met de verantwoordelijkheid om voor het voortbestaan van de mensheid te zorgen…… Je hoeft alleen de woorden ’21 december 2012’ in te typen in Google om te zien dat er genoeg mensen zijn die de wetenschappers niet geloven en er van overtuigd zijn dat de wereld wel zal vergaan. Hoé dat dan precies zal gebeuren, daar zijn ze het niet helemaal over eens, maar één ding is duidelijk: we kunnen ons maar beter voorbereiden. En er zijn dus mensen die dat doen. Er zijn honderden blogs van paranormalen en helderzienden, net als boeken waarin gewaarschuwd wordt voor complottheorieën en websites waarop je blikken eten, voordeelpakken water, gasmaskers, zuurstofflessen, overlevingshandboeken en geneesmiddelen kunt kopen. Mensen hebben reddingssloepen op hun zolderkamertje staan, compleet met reddingsvesten, lichtfakkels en verwarmingselementen. Ze zeggen hun baan op om de ‘resterende tijd’ nog met hun familie door te kunnen brengen, maar er zijn er ook genoeg die juist extra hard werken om het enorme bedrag bij elkaar te sprokkelen om een felbegeerd plaatsje op een van de veilige plekken te bemachtigen: bunkers in bergachtige gebieden of de heilige berg Bugarach in Frankrijk. ‘Waarom al die moeite?’ zou je misschien zeggen, doo d ga je toch wel en ieder logisch nadenkend mens ziet in dat het zelfs nog waarschijnlijker is dat alle fietsen in onze fietsenkelder passen dan dat de wereld op 21 december vergaat. Gelukkig zijn zij er wel van overtuigd dat al hun inspanningen beloond zullen worden en kijken ze reikhalzend uit naar het moment dat ze kunnen zeggen: Ha, had nu maar naar ons geluisterd. Nu zijn jullie dood, lekker puh.
28
Paar minuutjes met de GDC door Sara Visser Hoe is de GDC veranderd, ten opzichte van andere jaren? ‘Vorig jaar hebben we voor het eerst ons doel bereikt: het halen van de 10.000 euro. We hebben zelfs nog meer opgehaald dan we hoopten, maar liefst 12.286,88 euro hebben we aan Edukans geschonken. Vergeleken met andere jaren is dat een grote verandering, voorheen is het nog nooit gelukt om zo’n bedrag op te halen. Ook hebben we dit jaar geen contract meer met de stichting Edukans, daarom moesten we een nieuw goed doel bedenken. We hebben besloten om t/m de kerstvakantie geld op te halen voor Serious Request (babysterfte) en daarna voor een stichting die werkt aan kankerbestrijding. Een andere verandering is dat we dit jaar hulp krijgen van twee nieuwe fantastische begeleiders: meneer Van Eeden en meneer Pruissen.’ Waarom hebben jullie gekozen voor een ander goed doel, in plaats van door te gaan met Edukans? ‘We wilden meer variatie. Omdat het contract met Edukans is afgelopen, zitten we nergens meer aan vast en leek het ons de ultieme kans om zelf een nieuw goed doel te bedenken. Bovendien hopen we dat de leerlingen meer betrokken raken bij de GDC nu een van onze goede doelen Serious Request is.’ Op welke manieren, met welke acties, zijn jullie van plan dit jaar geld op te halen? ‘Ten eerste gaan we geld ophalen d.m.v. het verkopen van appelflappen bij de ouderavonden, daarnaast doen we dit jaar weer een kerstmarkt, maar wel anders dan anders. We hebben al een aantal leuke ideeën waardoor de kerstmarkt weleens veranderd zou kunnen worden in een ‘kerstkermis’. Ook doen we een sponsorloop op de sportdag en een euroactie. Voorlopig zijn dit onze plannen, maar niets is uitgesloten en we hopen nog meer acties te organiseren.’ Hoeveel geld hopen jullie op te gaan halen? ‘Zo veel mogelijk, we denken aan ongeveer 5000 euro voor Serious Request en ± 5000 euro voor kankerbestrijding.’ Zoeken jullie nog nieuwe leden? ‘Ja, enthousiaste leerlingen zijn altijd welkom. We zijn blij met alle soorten hulp, je hoeft er niet per se voor in de GDC te zitten, met acties kun je ons altijd helpen en we staan altijd open voor nieuwe ideeën.’ Om welke redenen zou je lid worden van de GDC? ‘Als je het leuk vindt om dingen te organiseren en met acties jezelf te overtreffen in de vorm van veel geld. Ook is een reden dat lid zijn geweest van een goede doelen commissie goed staat op je CV. Tot slot is natuurlijk een belangrijke reden dat je jezelf graag wil inzetten voor het goede doel.’ Bedankt voor het interview!
Try Before You Die - In zo’n bal op het water - Zwemmen met haaien - Drie dagen geen woord zeggen, neuriën of zingen - met een ‘Free Hugs’-bord door een vreemde stad gaan lopen - Leren Stijldansen - Uit zo’n verjaardagstaart springen (wat je altijd in Amerikaanse films ziet) - Een taart van 6 verdiepingen bakken - Ontbijten met een broodje kebab - Een afspraak maken bij een bruidsmodezaak en samen bruids(meisjes)jurken gaan passen - Een nummer zingen in een karaokebar
29
Nannen willen maar één ding door Jonas Creton Een tijdje terug zat ik, verveeld als ik was, door een Yoga Magazine te bladeren, een van de vele twijfelachtige tijdschriften die altijd bij ons op de keukentafel te vinden zijn. In desbetreffende editie wist één artikel mijn aandacht te winnen. Het was een stuk geschreven door Yvonne Kroonenberg.
beter moeten nadenken voor ze met mannen in aanraking zouden willen komen. De man was hooguit een nauwelijks geëvolueerde Neanderthaler die nog net zijn naam kon schrijven (nu heeft ze dit niet gezegd, maar dat leg ik haar maar al te graag in de mond). Naarmate het interview vorderde, groeide mijn ergernis. Hoe kon een volwassen vrouw nu zo gemeend zulke ongelofelijk achterhaalde, generaliserende uitspraken doen? Vanaf het horen van dit radiofragment heb ik Yvonne Kroonenberg tot aartsvijand nummer 1 verklaard. En daar genoot ik van. Jammer genoeg werd mij dat genot van het haten van Yvonne Kroonenberg niet gegund tijdens het lezen van het artikel in Yoga Magazine. En dat frustreerde mij juist meer. Het is namelijk onnoemelijk vervelend om geen reden te hebben een persoon die je hebt uitgeroepen tot je persoonlijke vijand voor wie je nooit sympathie zult krijgen, te haten. Eerst kwamen de redenen nog bij bosjes. Ik noem een deel van het oeuvre van Yvonne; ‘het zit op de bank en het zapt’, ‘alle mannen willen maar één ding’, ‘alles went behalve een vent’. Maar toen er ineens een niet-manonvriendelijk stuk verscheen uit de pen van Yvonne Kroonenberg, zat er nog maar één ding op; het verhaal in Yoga Magazine negeren en me weer concentreren op de andere boeken over mannen en hun gedrag. Waarvan ik overigens moet zeggen dat ik ze geen van alle gelezen heb en dat ook nooit zal doen. Ik zou enkel mijn o zo bevredigende meningen over Yvonne Kroonenberg in gevaar brengen.
Ik weet de eerste keer nog dat ik in aanraking kwam met Yvonne Kroonenberg. Het kwam mijn bui niet ten goede en ik heb binnensmondse verwensingen gemaakt jegens Yvonne Kroonenberg die mijn karma niet ten goede kwamen. Ondanks de duidelijke herinnering aan deze mannenzieltergende ervaring, besloot ik het artikel toch te lezen. Het was een artikel over een yogavakantie naar Ibiza. Een week geen alcohol, elke dag yoga doen en toverthee drinken en jezelf terugvinden. Eigenlijk een prima verhaaltje over een leuke, inspirerende vakantie. Niets voor mij, maar goed, ieder zijn ding. Zo tolerant ben ik. Aan het einde van het artikel stonden natuurlijk nog even snel wat aanbieden voor yogavakanties en detoxweekjes. Want alles, hoe yin en yang en zen het ook is, draait om de commercie. Maar het was niet zozeer wat er in het verhaal stond dat mij stoorde. Het was meer wat er níét stond. Want ik herinner mij nog een uitzending van de Coen&Sander Show een aantal jaar geleden, waarin Yvonne Kroonenberg werd gebeld om te vertellen over haar pas uitgekomen boek ‘was hij in de aanbieding?’ Ze vertelde dat mannen “heel bijzondere wezentjes” zijn en dat ze hen goed bestudeerd had, om hun gedrag te kunnen verklaren. Vrouwen zouden
Want mannen willen maar één ding; een reden tot het haten van Yvonne Kroonenberg.
30
Prikbord
31
Geachte schoolleiding, het feit dat twee heren uit de zesde klas in één middag praktisch het hele jaar hebben kunnen overhalen om de volgende dag in verkleedkleren op de foto te gaan zonder te lachen mag32 toch wel tellen als bewijs dat een Koldernacht/dag niet te hoog gegrepen is?!
Terminaal door Jolijne Klijn Oma gaat dood. Dat weet ze al een poosje. Net als wij trouwens, en dan bedoel ik niet dat iedereen weet dat hij ooit dood zal gaan. Oma is oud, op, klaar. Ze heeft haar leven geleefd en zo is het goed. Ze had drie maanden geleden al vertrokken kunnen zijn en we zijn er ook al een paar lentes onder de indruk van dat ze de winterse kou opnieuw heeft overleefd. Misschien is ze al weg als deze editie uitkomt, misschien leeft ze nog een half jaar. Ik wil oma graag bij me houden. Het liefst zie ik haar op mijn bruiloft als ik ooit ga trouwen en zij zou de eerste zijn die mijn eerste kindje mocht vasthouden. Mijn oma mag van mij vierhonderd jaar worden, maar dat is een egoïstische gedachte. Oma wil namelijk dood. Dat roept ze al maanden. Het is gewoonweg genoeg geweest. Ze hoeft niet meer, ze kan ook niet zo veel meer. 'Was mijn hoofd maar wat dommer en mijn lichaam wat gezonder', zegt ze vaak en dat is natuurlijk ook zo. Oma lijdt echt niet aan Alzheimer of een andere enge ziekte. Ze is gewoon oud. Haar lichaam stopt er langzaam mee, maar in haar hoofd blijft ze een wat oudere dame (want ja, ze heeft zo haar ditjes). Daarbij leeft mijn oma al bijna dertig jaar zonder opa. Ze mist hem nog steeds elke dag en zegt al jaren dat ze ‘bijna weer bij hem is, hoor’. Dat vind ik mooi. Oma is vanmiddag teruggebracht met de ziekenwagen. Ze heeft drie nachtjes doorgebracht in het ziekenhuis. Ze kwam voor iets wat er niet bleek te zijn, wel zijn er heel andere dingen geconstateerd. Voor haar is het nu een grote fout geweest, dat tripje. Ze vond het vreselijk en ze hebben niet eens iets gedaan. Voor ons is er echter heel veel veranderd. Nu moet je begrijpen dat mijn oma praktisch bij ons woont. In de tuin, zoals we wel eens grappend zeggen. Ze heeft haar gelijkvloers woning in wat ooit een schuur was. Erboven woont mijn oom met zijn gezin. Het was dus altijd uitgesloten dat oma naar een bejaardentehuis zou gaan. Vooral mama en mijn tante zijn de laatste zes maanden ontzettend veel bezig geweest met de zorg voor oma, met hulp van de thuiszorg. Het was niet tot oma in de laatste paar dagen terminaal is verklaard dat zowel de huisarts als de wijkverplegers als de mensen om onze familie heen doorkregen dat het al zo ver is. Mijn moeder kan zo bijzonder veel voor mijn oma betekenen dat het voor niemand van buitenaf leek alsof oma al doodverklaard kon worden. Ze heeft mijn oma geleefd. Terminaal, ja, daar werd van geschrokken. Ineens was het anders. Er werd vanmiddag meteen een nieuw matras besteld, waarop doorliggen voorkomen wordt en ook kan oma nu veel meer verpleging krijgen: ze zit nu immers in de fase waarin men voor comfort gaat. Het matras was geïnstalleerd, maar het heeft nog geen twee uur op het bed gelegen. Oma wilde haar eigen matras terug, wat was daar eigenlijk mis mee? Door dat ene woordje, terminaal, wordt vanzelfsprekend gesteld dat oma alleen nog maar op bed zal liggen. Ze zal een kamerplantje worden. Dit maakt me zo boos. Alsof ze vorige week in betere staat was. Ze kan nog steeds met de rolstoel naar onze keuken, of zelfs buiten zitten en kletsen als het niet te hard waait. Ze is precies hetzelfde. Nog steeds oud. Bijna dood. Mijn oma. Als oma er straks niet meer is, zal de wereld even stoppen. Gelukkig weet ik waar oma naartoe gaat. Dat heeft ze me namelijk verteld. Naar opa. Volgens mij heeft ze er zin in. Er is totaal geen angst voor duisternis. Ik vind het zo mooi.
33
Verkiezingstijd... door Noor de Kort Het is/was verkiezingstijd: álles wordt uit de kast gehaald om zoveel mogelijk zetels te behalen. Zo deelt Emile Roemer van de SP tomatenijsjes uit en de PvdA loopt rond met rode rozen (erg origineel!). Van die tomatenijsjes van de SP wil niemand overigens een tweede… Ook het privéleven van de politici wordt besproken in elk programma en tv-spotje: Meneer Buma van het CDA houdt erg van fietsen en Diederik Samson van de PvdA blijkt graag pannenkoeken te bakken voor zijn kinderen. Het is net alsof het CDA tevergeefs nog wat zwevende fietsenmakers probeert te trekken en Samson iets wil zeggen als ‘Bent u ook zo’n gezellige vader die graag pannenkoeken bakt voor zijn kroost, stem dan PvdA!’. ’s Avonds wordt het pas echt erg, dan zijn de debatten op tv. Opeens draagt Diederik Samson ook een stropdas en alle heren zijn in een donkerblauw pak gehesen dat gezag zou moeten uitstralen. Alsof daar nog wat van overblijft met al dat gelieg en heen- enweergebek; de neus van Pinokkio bereikt ongekende lengte! Als het dan eindelijk 12 september is en de stemmen geteld zijn, is mevrouw Thieme van de Partij voor de Dieren erg tevreden met dat ene extra zeteltje dat ze heeft weten binnen te slepen. Buma is daarentegen niet te spreken over zijn resultaat. Alle poespas was blijkbaar voor niets… Misschien had hij zijn aantrekkelijke fietsersbenen moeten scheren voor het spotje?! Maar waarom al die verbeten of juist blije gezichten? Over drie maanden zijn we toch dood! Alsof mevrouw Thieme in die tijd nog wat kan betekenen voor die arme varkentjes in de bioindustrie! Er is dan waarschijnlijk nog niet eens een kabinet gevormd… Nee, misschien is het beter als Buma nu eens eindelijk zijn benen gaat scheren, zijn stalen ros onder het stof vandaan haalt en eindelijk het rondje fietst dat hij al zo lang had willen fietsen. En mevrouw Thieme raad ik aan: Rijdt u eens in uw Prius naar de biologische kinderboerderij en voer daar de o, zó vrije varkentjes heerlijk biologisch brood. Of, u kunt natuurlijk ook een schuilkelder voor ze bouwen!
Colofon Jorn Beuzekom - Eline ten Busschen - Jonas Creton - Hanna van Dam - Sifra Eigenraam Nicole de Kort - Noor de Kort - Emma Lobee - Joël van der Moore - Mayra Niekus - Lotte Reinhoudt - Sara Visser - Tom Vergouwen - Tobias Wouters Aster van Laere - Jolijne Klijn Mevrouw Daniëls, bedankt voor het nakijken van de stukken en de begeleiding! Wilke Stuij, bedankt voor je ingezonden stuk! Mailers, bedankt voor jullie TBYD's, lerariteiten en wistjedatjes!
34
