Voorjaar
2012
Tijdschrift van de Belangenvereniging Druggebruikers - MDHG - jaargang 29/1
Redactioneel 2 Hallo, 3-4-5 daar zijn we weer! Column Bisschop 5 Onderzoekje 6 gebruiksruimtes Column Yousuf Ongesencureerd 7 uit de Bezoekerslunches Een plek waar ik 8-9 mijn zaakjes kan regelen MAP-NL 10-15-16 De straatweaarde 11 van een Journalist Interview 12 Willemijn Los Interview 13 Dennis Lahey Buitenlandse 14 Druggebruikers roepen nederland op tot wijziging beleid
HALLO,DAAR ZIJN WE WEER!
1
Hallo, daar zijn we weer! Even weggeweest, maar nog lang niet uitgeblust: de Spuit 11. Wegens lang niet verschijnen ondertussen ook wel de Spuit 12 genoemd.
Hallo, daar zijn we weer! Terug
in het straatbeeld, al was het maar omdat die wietpas business opportunities biedt die we met onze gezonde Amsterdamse handelsgeest natuurlijk niet kunnen laten liggen en onze gebruikersruimtes en inloophuizen worden gesloten. We schijnen sowieso niet ‘rechthebbend’ te zijn.
Hallo, daar zijn we weer! Maar
dit keer met frisse energie, nieuwe initiatieven en nieuwe mensen. Met een nieuwe dikke deur, een nieuwe eindredacteur en nieuwe bestuursleden. En heel veel nieuwe vrijwilligers, die iedere twee weken met elkaar lunchen en vergaderen om toch nog ergens ons zegje te mogen doen.
Hallo, daar zijn we weer! Om de oude voet verder te gaan. De Spuit 11
SPUIT 11
Nieuw be Correla stuurslid Fre ek Pola tion Co k nferent Tijdens ie in Lju spreekt tijde deze h ns de bljana arm red directe in ur Den u nis Lah ction-confer Slovenië. entie w ey aan wezig. as ook
Vakblad voor druggebruikers en eenieder die met drugs en drugsbeleid te maken heeft
MDHG Jonas Daniël Meijerplein 30 1011 RH Amsterdam tel: 020-624 47 75 mail:
[email protected] www.mdhg.nl
2
op
De MDHG Je bent welkom op de MDHG van maandag t/m vrijdag van half elf tot half vijf, voor klachten, advies en informatie. Er kan gebruik gemaakt worden van internet en telefoon.
Aan deze uitgave werkten mee: Maarten Loonen (eindredactie), Dennis Lahey (eindverantwoordelijk), Job Joris Arnold, Bisschop, Peter van de Gragt, Willemijn Los, Sima Tavalepoor, Annet Vogelaar, Paul van der Weert, Youssuf. Tekening: Rezidu Drukwerk: Reclameland.nl Vormgeving en lay-out: ontwerperij.nl
Spuit 11 verschijnt zeer onregelmatig in een oplage van 2000 exemplaren. Losse nummers zijn af te halen op de MDHG, of te bestellen door € 4,50 (inclusief verzendkosten) over te maken op rekening 7824584 t.n.v. MDHG, Amsterdam, o.v.v. “Spuit 11”. Een lidmaatschap (inclusief abonnement) kost € 12,50 per jaar of zoveel als je kunt missen.
Vrijwilligerslunch: een keer per twee weken is er op donderdag om 13:00 uur een lunch, waar medewerkers en vrijwilligers wetenswaardigheden uitwisselen over wat er binnen en buiten de MDHG speelt.
Bij de MDHG werken: Dennis Lahey, directeur; Annet Vogelaar, beleidsmedewerker; Peter van de Gragt, beheerder; Sima Tavalepoor, stagiair; en vele vrijwilligers.
Spuit 11 is een uitgave van: Belangenvereniging Druggebruikers – MDHG
HALLO, DAAR ZIJN WE WEER! Door: Maarten Loonen
Ons mooie drugsbeleid gaat naar de kloten. In het onderstaande artikel wordt beschreven hoe het eerst was, hoe het toen werd, hoe aan het worden is en hoe het – Mijn God ! – hopelijk niet zal worden.
Hallo, daar zijn we weer! Wat? Wie zijn waar weer? En waarom? ‘Wij’ zijn de druggebruikers De nomadische druggebruikers die in dit blad een stem krijgen. We zijn niet nomadisch omdat we geen dak boven ons hoofd hebben. Daar gaat het niet om. Sommige van ons hebben dat wel en anderen niet. Ja, het leven op straat is hard, maar daar zul je mij niet over horen, daar wen je wel aan. Nee, we zijn nomadisch omdat we voortgejaagd worden door een steeds wisselend drugsbeleid van de overheid. Hoe dat zit? Comt vrienden in den ronde, minnaers van eenen glas/blow/pof/snuif/ chinees/pil/shot/ ......... en andere belangstellenden. Luister naar mijn stem. Ick sal u gaen verconden hoe het zit. Ik begin met een stukje geschiedenis. Lang, lang geleden was er eens de Zeedijk. Niet de Zeedijk van nu. Niet die bijna schoongeveegde, bijna helemaal opgeknapte Zeedijk, die weer ‘eigendom’ van de winkeliers en de toeristen is. Nee, ik bedoel onze Zeedijk: die oude, vervallen, chaotische, gezellige Zeedijk, waar het zwart zag van de Suries (grapje). Daar waren we. Daar hoefde mijn stem niet hard te klinken. Psstpsst. De handel vond plaats op gedempte toon. Af en toe werd dit harmonieuze gefluister wreed verstoord door een fluitsignaal omdat er smerissen in aantocht waren, of door geschreeuw vanwege een ruzie; over geld, over slechte handelswaar, over vrouwen, kortom: alles waar een gewoon mens ruzie om maakt. Alleen gebeurt dat meestal binnenskamers of binnenskantoors. Wij ruzieden binnensZeedijks. Als je je als dealer erg netjes gedroeg kreeg je zelfs aan de vooravond van een schoonveegactie ongevraagd thuis een paar smerissen aan de deur om je te waarschuwen dat je de volgende dag tussen zo en zo laat niet op ‘De Dijk’ moest zijn, omdat daar dan een politie-actie zou gaan plaatsvinden. En dat je extra moest inkopen, want er zouden natuurlijk een hoop dealers worden opgepakt en de politie had geen zin in een stad vol afkickende gebruikers. De politie moest gewoon even met de spierballen rollen om, voor de komst van de toeristen, aan het buitenland te laten zien dat ze heus wel wat deden aan het drugsprobleem in Amsterdam. Iedereen was tevreden. Maar aan dit sprookje kwam een eind. ‘Het kon niet langer zo’.
Er kwam nieuw beleid. De dealers en gebruikers moesten gedecentraliseerd worden. De Dijk werd permanent schoongeveegd en we vertrokken van de Dijk naar verschillende wijken van de stad, achterna gezeten door de politie. In naam der wet, in naam van het beleid, van de burgemeester en wethouders en in naam van de Koningin. Op de ‘Pillenbrug’ was geen pil meer te krijgen. De heroïnehoertjes werden verjaagd van de rosse buurt, de Utrechtsestraat en van achter het Centraal Station naar een afgelegen plek in het westelijk havengebied. Op die, ook voor hen gevaarlijke, godverlaten plek wist iedereen ze toch weer te vinden, zelfs een beroemde TV-dokter. Er kwam een drankverbod in de hele binnenstad en ook op vele andere plekken. De Zeedijk lag er kaal en verlaten bij. Niemand durfde er meer te komen. De hoertjes niet, de dealers niet, de verslaafden niet, maar ook de toeristen niet. Waar bleven we dan? Eerlijk is eerlijk. De overheid zorgde voor een netwerk van gebruikersruimten in de stad waar we konden neerstrijken en, gedecentraliseerd en al, rustig en centraal verwarmd konden gebruiken. Ook daar kon mijn stem zacht klinken. Er mocht niet worden gedeald, dus dat scheelde een hoop ruzies en smerissen kwamen er ook niet. Werd je een keer aangehouden op straat dan kreeg je meestal je bolletje bruin of wit terug, want ieder teruggegeven bolletje betekent weer een winkeldiefstal of een ingeslagen autoraam minder. Wiet en hasj kon je krijgen in coffeeshops en ook daar kon je op gewone toon praten en bestellen. Wel moest ik mijn stem verheffen voor de deur van mijn dealer, die inmiddels thuis kantoor hield. Meestal was de bel kapot of uitgezet, of was de dealer achter zijn folietje in slaap gevallen en kostte het nogal wat decibels om hem wakker te krijgen. Vaak waren de buren eerder wakker, wat dan ook weer tot stemverheffing leidde. Dergelijke situaties hadden veelal tot gevolg dat veel dealers door de woningbouwverenigingen uit hun huis werden geflikkerd, gedwongen werden te verhuizen of moesten stoppen. Gelukkig had de mobiele telefoon inmiddels zijn intrede gedaan in het moderne drugsleven en was een simpel telefoontje genoeg om een van de vele dealers, die op fietsen, brommers, scooters en in auto’s door de stad zwermen, zijn handel aan de deur te laten bezorgen. Wie wilde gebruiken gebruikte en wie wilde stoppen wist de weg te
NONDEJU!
Mijn stem begint te trillen van woede
Lees verder op pag 4
3
ISD
ISD (Instelling Stelselmatige Daders) Mensen die regelmatig met de politie in aanraking komen en/of voor overlast zorgen kunnen tegenwoordig worden opgesloten voor een periode van twee jaar. Deze maatregel is oorspronkelijk bedoeld als strengere aanpak van veel voorkomende criminaliteit en treft daarmee vooral druggebruikers. De maatregel wordt echter steeds vaker toegepast op mensen die minder vaak en minder ernstige delicten plegen. De eerste verslagen van mensen die alweer vrij zijn, zijn allesbehalve gunstig. In een NOS journaal juichte staatssecretaris Teeve onlangs toe dat 12% van de ISD-ers niet meer in de criminaliteit belandt. Twaalf procent! Achtentachtig procent dus wel ….
Wietpas
een tevreden roker...... vinden naar de goed functionerende verslavingszorg. Er heerste vrede in het Koninkrijk. Iedereen was gelukkig. Iedereen was gelukkig. Hou die situatie dan zo, zou je denken. Never change a winning team, zou je denken. Nou, ik zal u, geachte lezer, snel uit de droom helpen. Wat gebeurt er vandaagdedag? Er is weer een nieuw beleid gekomen. NONDEJU! Mijn stem begint te trillen van woede, maar ik zal u rustig proberen uit te leggen wat er gebeurt en waarom. Door de intenationale financiële crisis van de afgelopen jaren zijn overheden gedwongen te bezuinigen en Nederland vormt daarop geen uitzondering. Goed, bezuinigen is tot daar aan toe. Geld wat je niet hebt kun je beter niet uitgeven, want dan krijg je gedonder. Daar weten wij, druggebruikers, alles van. Maar onder het mom van bezuinigingen is het – inmiddels démissionaire – kabinet bezig geweest ons mooie, gebruikersvriendelijke beleid om zeep te helpen. Terwijl men in andere landen bezig is het drugsbeleid te versoepelen, is het beleid in Nederland aan het verharden. Een land als de Verenigde Staten begint in te zien dat hun harde, repressieve beleid van vervolgen, straffen en opsluiten totaal geen zin heeft en ze beginnen daar steeds meer belangstelling te krijgen voor de manier waarop men in Nederland met verslaafden omgaat. Tijdens een herdenkkingsplechtigheid van de onlangs overleden Whitney Houston pleitte de zanger Tony Bennett voor het legaliseren van softdrugs. Hij zei: ”Laten we een voorbeeld nemen aan Amsterdam, dat is een verstandige stad.” De president van Guatema, Otto Pérez Molina, wil zelfs nog verder gaan. Hij heeft onlangs voorgesteld dat alle landen in Midden Amerika alle drugs zullen legaliseren. Het drugsgerelateerde geweld in Midden Amerika is namelijk extreem – de zes landen met de hoogste moordcijfers van de wereld zijn alle middenamerikaans – terwijl al het geld en alle moderne technologie dat gestoken is in de ‘War on Drugs’ geen enkel resultaat heeft opgeleverd. Terwijl het buitenland versoepelt verhardt Nederland. Dit verharde beleid, zowel formeel als informeel, blijkt uit de volgende voorbeelden.
4
Gemeenten in de grensstreek zijn momenteel de wietpas aan het invoeren. Coffeeshops moeten besloten verenigingen worden met een maximum van 2000 leden. De gebruiker kan na overdraging van zijn persoonlijke gegevens – een kopie van zijn ID of paspoort en een uittreksel uit het bevolkingsregister - lid worden en krijgt dan een wietpas. Zonder wietpas kun je niet legaal cannabisprodukten kopen. Hij is alleen geldig in de eigen woonplaats. Deze maatregel is bedoeld om het kopen van cannabisproducten door gebruikers uit omliggende landen, het zogenaamde drugstoerisme, tegen te gaan. Hadden ze nou werkelijk gedacht dat de handel zich dan niet weer naar de straat verplaatst? Met als gevolg dat de drugstoerist niet alleen cannabis, maar ook de rest aangeboden krijgt. Omdat Nederland eigenlijk één grote grensstreek is zullen de grote steden volgen. Behalve Haarlem. In deze niet zo grote stad is een enquête gehouden en daaruit is gebleken dat slechts 12,4% van de coffeeshopbezoekers wil meewerken. Daarop hebben alle zestien dappere coffeeshophouders uit deze provinciale hoofdstad besloten te weigeren om de wietpas in te voeren. Andere bezwaren tegen de wietpas zijn dat de coffeeshophouder over een enorme hoeveelheid persoonlijke gegevens gaat beschikken, die hij weer zorgvuldig moet gaan beveiligen tegen misbruik en dat de regel dat de gebruiker alleen in zijn eigen woonplaats lid mag worden van een coffeeshop mogelijk in strijd is met onze grondwet, omdat het feitelijk discriminatie is. Andere coffeeshop-onvriendelijke maatregelen zijn: het sluiten van een fors aantal coffeeshops in de Amsterdamse rosse buurt, het instellen van het afstandscriterium tot scholen en het verlagen van de gedoogde gebruikershoeveelheid.
Regiogebondenheid
Stel, je komt uit Emmer-Compascuum en je bent naar de grote stad getogen omdat je daar een goede reden voor heb: je partner heeft je de deur uitgeschopt, de lokale veldwachter kent je, de winkeliersvereniging heeft je op de zwarte lijst gezet en de plaatselijke drugsmaffia zit achter je aan wegens wanbetaling. Ja, eigenlijk heeft iedereen de pest aan je en het is bovendien veel leuker in de stad. Nou, dan heb je pech. Wil je ergens gebruiken, wil je ergens slapen, wil je naar de dokter, wil je stoppen? Dat kan, maar niet in de grote stad, want alle voorzieningen zijn regiogebonden. Dus kun je weer, met lood in de schoenen, terug naar Emmer-Compascuum. Wil je geen lood in je schoenen en ook geen lood ergens in je lijf? Wil je toch in de stad blijven? Dan zit er niets anders op dan te slapen onder een brug, te vreten uit een vuilnisbak en vooral niet te stoppen met gebruiken.
Eigen bijdrage
Eigen bijdrage, medicalisering en andere bezuinigingsellende Sinds 1 januari 2012 moet iedereen die gebruik maakt van de gezondheidszorg de eerste 220 euro van de jaarlijkse zorgkosten zelf betalen. Dit bedrag komt bovenop het eigen risico van de
ziektekosten-verzekering. Dit geldt dus ook voor druggebruikers die zich aanmelden bij een verslavingskliniek. Wordt de gebruiker opgenomen, dan betaalt hij of zij vanaf de tweede maand nog eens 145 euro per maand. Voor ambulante verslavingszorg betaalt men 220 euro per jaar. In de wandelgangen van het Jellinek Centrum was reeds te horen dat het aantal aanmeldingen terugloopt, waarschijnlijk als gevolg van deze maatregel. In de gehele Geestelijke Gezondheidszorg variëren de teruglooppercentages van 10 tot 60%. De Amsterdamse hoofdcommisaris van politie heeft in zijn nieuwjaarstoespraak ook al voorspeld dat minder verslaafden hulp zullen zoeken en er dus meer mensen op straat belanden en voor meer werk voor de politie zullen gaan zorgen. Bezuinigingen? Het is alleen verplaatsen van kosten, net als van verslaafden. Er zijn meer nieuwe drempels. Wil je gebruik maken van een of andere voorziening? Dan is de kans groot dat je daar een CISverklaring voor nodig hebt. Bij deze Centrale Indicatie Stelling wordt de ernst van jouw problematiek officieel vastgesteld. Aan de hand van de hoogte van de CIS-indicatie wordt bepaald van welke voorziening je gebruik mag maken en van welke niet. Ben je een veroordeelde veelpleger en/of een gecertificeerde gek en/of zichtbaar gehandicapt? Geen probleem, alle deuren gaan voor je open. Maar hou je je aan de wet, heb je ze nog redelijk op een rijtje en mankeer je lichamelijk niets, dan blijven de deuren dicht. Dat geldt voor mensen die door de stijgende prijzen en de bevroren uitkeringen op straat zijn komen te staan en ook voor die druggebruikers die niet voor een CIS-indicatie in aanmerkingen komen. Het wordt nog druk op straat, want er gaat ook bezuinigd worden op inloophuizen en gebruikersruimten. Het wordt ook druk onder die brug, naast die meneer of mevrouw uit Emmer-Compascuum.
Informeel zijn er ook zaken aan het veranderen. Bij aanhoudingen worden niet alleen steeds vaker de drugs in beslag genomen, maar ook allerhande parafernalia. Ook zijn er geluiden dat er steeds vaker in de buurt van gebuikersruimten wordt gesurveilleerd. Daar zijn we weer. Op straat. Uit ons huis gegooid wegens huurschuld. Geweigerd door instanties. Tevergeefs aanbellend bij gesloten gebruikersruimten. Niet meer durvend aan te kloppen bij de dure hulpverlening. Terneergeslagen dwalen we door de straten, zwijgend. Welke straten? Ik weet het niet. Misschien verzamelen we ons weer op de oude, vertrouwde Zeedijk, op zoek naar andere gedupeerden van het huidige beleid. Blijven we gepast staan zwijgen bij het ten grave dragen van ons mooie drugsbeleid? NEE! Ik wil het uitschreeuwen. Ik maak me zorgen over de toekomst. Ten tijde van het schrijven van dit stuk werd bekend dat de PVV van Wilders in de opiniepeilingen de een na grootste partij van Nederland was geworden. Hoeveel rechtser zal dit land gaan worden? Hoe lang zal het duren voor we bijeengedreven worden op de Zeedijk en de luttele uitgangen worden afgezet met prikkeldraad? Overdrijf ik? Ik hoop het van harte.
Eigen bijdrage, medicalisering en andere bezuinigingsellende
Als jij je ook zorgen maakt de teloorgang van ons mooie drugsbeleid en wil dat het weer zo progressief wordt als het nog niet zo lang geleden was, laat dan ook je stem horen. Waar dan ook, maar vooral als er weer verkiezingen zijn. Kijk even goed welke politieke partij voor welk drugsbeleid staat. Nogmaals, beste toehoorders, met luide en vaste stem roep ik u toe: “Ga stemmen! Ga alsjeblieft stemmen!” Ga er desnoods even voor terug naar Emmer-Compascuum.
besognes Ik ben geen Bosjesman van geboorte, maar mijn verslaving is er de oorzaak van dat ik veel tijd in Gemeente plantsoenen of andere groenstroken doorbreng. Iedere dag nadat ik mijn portie “legale” heroïne bij de GGD post heb gerookt, loop ik rechtstreeks naar “mijn” bosjes zo gauw ik een bolletje coke het gescoord. Waarom ik niet thuis rook? Dat doe ik wel, het grootste deel, maar op het moment dat ik mijn coke scoor moet ik effe roken. Een “Chineesje”, en dat moet direct. Naar huis gaan duurt te lang (30 min). Waarom ik niet in een gebruikersruimte rook? Geen plaats. De ruimte naast de heroïnepost is vol. Dit is een van de ruimtes die de Gemeente wil sluiten. Meer ruimtes zijn er nodig zodat personen als ik niet meer in de bosjes hoeven roken. Want dat excuus van dat iedereen woonruimte heeft is bullshit. Zie maar aan mij. Ik vrees dat ik binnen afzienbare tijd niet meer alleen ben in “mijn” parkje. Dat anderen mijn paraplu, die ik aldaar vakkundig heb verstopt, gaan gebruiken. Dat er weer politiecontroles in bosjes gaan plaats hebben. Dat het een chaos wordt. BISSCHOP.
Tekening: Rezidu
5
Onderzoekje Gebruikersruimtes Enquête sluiting gebruikersruimtes
De MDHG is er bezorgd over dat de gebruikersruimtes tijdens een nieuwe bezuinigingsronde gesloten zullen worden. Daarom hebben we besloten te onderzoeken wat de bezoekers van Amsterdamse gebruikersruimtes denken dat de gevolgen hiervan voor hen zullen zijn. De enquête werd uitgevoerd door onze stagiaire Sima en vrijwilliger Paul. Zij hebben een vragenlijst gemaakt en gebruikersruimten gevraagd of ze wilden meewerken. Dit waren: Westerpark, Blaka-Watra, Princehof, AMOC, HVO-Querido (Zuidoost) en in het inloophuis van Streetcornerwork. Alle gebruikersruimtes reageerden enthousiast. In principe dienden de bezoekers de vragenlijst zelf in te vullen, maar ze konden, zo nodig, hulp krijgen van Sima of Paul. AMOC had aangegeven, dat ze de vragenlijsten liever door hun eigen stagiaire wilde laten afnemen. Voor de bezoekers van AMOC, die bijna allemaal uit andere Europese landen komen, werd een Engelse versie van de vragenlijst gemaakt. Sima en Paul zijn met veel enthousiasme van start gegaan met het onderzoek. Na vooraf afspraken te hebben gemaakt zijn ze naar de 5 gebruikersruimtes toegegaan om te praten met de bezoekers. In totaal hebben zij 47 interviews afgenomen met vaste bezoekers en 3 met de medewerkers van de gebruikersruimtes.
De uitkomsten
De meeste geïnterviewden waren mannen in de leeftijd tussen de 30 en de 50 jaar waarvan het merendeel al langer dan 10 jaar vaste bezoeker is van de gebruikersruimte. Een groot deel van
de gebruikers (82%) maakt dagelijks gebruik van de gebruikersruimte. Ongeveer tweederde was op de hoogte van het bestaan van de MDHG. Wat ons opviel was dat 84 % van de gebruikers bang is te vereenzamen als de gebruikersruimtes weg zouden vallen. Ze voelen zich in de gebruikersruimte op hun gemak en hebben contact met medewerkers en lotgenoten. Ze verwachten na sluiting van de gebruikersruimtes ook geen gebruik meer te zullen maken van het inloophuis. Eén gebruiker zei hierover: “Als ik straks niet meer naar de gebruikersruimte kan, heb ik niets meer te zoeken in het inloophuis.” Het merendeel van de gebruikers geeft aan in de gebruikersruimte rustig en ontspannen drugs te kunnen gebruiken. Op de vraag of men vaker op straat zal gaan gebruiken na sluiting van de gebruikersruimtes, antwoordt 60% dat zeker te zullen doen. Verder denkt 76% van de geïnterviewden dat de overlast op straat zal toenemen en ook het onveilige gebruik van drugs. - ”Waar kan ik dan nog wel gebruiken? Ik blijf verslaafd en zal toch altijd blijven scoren.” Door de stress van de verwachte eenzaamheid denkt 46% meer te zullen gaan gebruiken. Samenvattend kunnen we concluderen dat de bezoekers van gebruikersruimtes verwachten dat sluiting grote sociale gevolgen voor hen zal hebben. Ook verwachten ze dat ze vaker onveilig zullen gaan gebruiken en dat ze meer zullen gaan gebruiken. Ze verwachten dat de buurt onveiliger zal worden en dat er meer overlast op straat komt.
Inloophuizen sluiten?
6
Sluiting van inloophuizen is echt schadelijk voor dak- en thuislozen en voor de stad. De inloophuizen spelen een grote rol voor daklozen en voor de stad. Want bij de inloophuizen kunnen daklozen ontbijten, eten en drinken, douchen, scheren en telefoneren en kunnen ze terecht bij de dokter, de kapper, kleding, maatschappelijk werk, Jellinek, Mentrum en alle hulpverlening. De daklozen kunnen rusten in de inloop en een praatje maken. T.V. kijken, krant lezen en veel andere activiteiten zoals kaarsen maken en fietsen maken. De daklozen zijn goed bezig. Daarom is de sluiting schadelijk en daarom zijn wij voor de inloophuizen. Als de inloophuizen gaan sluiten wordt het moeilijk voor daklozen en wordt het ook moeilijk voor de hulpverlening, want de bereikbaarheid van hun klanten wordt moeilijk. Want zij gaan allemaal met honger op straat, pleinen en parken. Zij gaan meer alcohol en drugs gebruiken en de overlast neemt toe. De gezondheid van de daklozen wordt slechter. Daarom zijn wij tegen de sluiting, want wij geloven dat de goede verandering vreugde en blijheid brengt en de verkeerde verandering brengt pijn. Daarom is sluiting schadelijk. Yousuf
Ongecensureerd uitgelekt uit de bezoekerslunches De MDHG wil een ontmoetingsplek zijn voor iedereen die zich in wil zetten voor de belangen van druggebruikers en dak- en thuislozen. Iedere twee weken organiseert de MDHG daarom op donderdagmiddag om 13:00 uur de bezoekerslunch: een werkbespreking onder het genot van een lekkere lunch, waar de stadsproblematiek zonder terughoudendheid wordt besproken en informatie wordt uitgewisseld. Wat op de lunches besproken wordt geeft een goed beeld van wat er in en om de MDHG gebeurt. Hieronder enkele ongecensureerde zaken die daar dit jaar werden besproken en enkele uitspraken die werden gehoord, zoals ze werden verwoord.
Jellinek (2/2) - Bezoeker: “Je mag doodvallen van Jellinek, maar ze nemen je niet op. Ik wou zelfmoord plegen en had paar uur voor de deur geleden. Ik gaf aan dat ik opgenomen wilde worden, maar dat wilde de Jellinek niet. Ik ben gewoon weggestuurd. Later ben ik wel opgenomen en het was geen pretje. Ik heb liever een strafblad dan Jellinek.”
Winterkoude-opvang (2/2)
Dennis: “Wie heeft er ervaring met de winterkouregeling? Denken jullie dat de dak- en thuislozen hiervan op de hoogte zijn?” - Yousuf: “Iedereen is hiervan op de hoogte. Ik vind dat het nu beter geregeld is met de winteropvangregeling dan vorige jaren. Iedereen heeft dit jaar vanaf dag één binnen geslapen.” - René: “Er zijn meer bedden geplaatst dit jaar.” - Paul reageert: “Dit jaar is het eerder bekend gemaakt wanneer de kouderegeling van start ging.” Mourad heeft duidelijk een ander beeld over de winterkouderegeling. Hij vindt dat er nog steeds een heleboel daken thuislozen zijn die nog helemaal niet goed ingelicht zijn over de winterkoudeopvang. Hij heeft zelf gebruik gemaakt van de winterkoudeopvang. Volgens Mourad word je bij de aanmelding eerst gefouilleerd en moet je je legitimatie laten zien.
Over FIBU/DWI (15/3) - Winston: ”Ik kreeg een bekeuring, omdat ik niet op de afspraak was verschenen.” - Raka: ”Openheid is belangrijk, zij moeten ook open zijn’. Hij bedoelt daarmee dat hij het belangrijk vindt dat er een duidelijk overzicht zou moeten bestaan van de rekening. - Winston reageert: ”Elke maand krijg je een overzicht en het is mogelijk om je overzicht online te bekijken’. - Appie: “Een vriend van mij kreeg €2000.- schadevergoeding terug. Hij heeft nooit wat van zijn schadevergoeding gezien of gekregen.” - M. : “Je kunt alleen bij de ABN Amro pinnen.” - Sima: “Marko zit in de cliëntenraad (DWI), misschien kunnen we hem ook hierover benaderen.
Over ISD (16/2) - Jerry: “Ze zeggen dat het goed is om van criminaliteit af te komen, maar via de ISD proberen ze overlast terug te brengen, niet drugs. Vaak vallen de mensen weer terug.” - Raka:”Degenen die in de ISD komen te zitten, gaan er op achteruit. Ik gebruikte toen veel meer drugs als nu. De PVV speelt hier ook een grote rol in. Door de PVV is er nu meer discriminatie en daardoor spreekt de politie ons meer aan. Het is allemaal verhard. Je wordt als het ware als een psychiatrische patiënt gezien.” - Paul: “Er is geen nazorg. ISD is ontstaan om de dijk schoon te hebben. En inderdaad: de dijk is schoon. Maar er is helemaal geen nazorg, die erg belangrijk is.”
ISD (15/3) Het eerste ISD-bezoek zit erop. Paul en Sima zijn naar Tafelbergweg geweest. - Sima: “Meneer kon niet eerlijk zijn over zijn mening over de ISD. Toen ik hem vroeg wat zijn mening over de ISD was, liet hij met gebarentaal zien dat hij niet eerlijk kon of durfde te zijn. Dit had te maken met de bewakers die ons goed in de gaten hadden. ” We zijn nog op zoek naar meer adressen van de ISD’ers. Als jullie mensen kennen die ISD hebben of hebben gehad, dit graag melden bij Annet.
Preventief fouilleren (15/3)
Op 22 maart zal van 13:30 tot 17:30 een vergadering van de Gemeenteraad zijn over het preventief fouilleren. Maarten en Mourad geven aan dat ze hier een bijdrage aan willen leveren.
Stadsnomaden (15/3)
Annet vertelt wat over de stadsnomaden in Amsterdam. Ex-krakers, daklozen en Oost-Europeanen zitten aan de rand van de stad en werden tot nu toe met rust gelaten. Ondertussen is het best een grote groep geworden. De MDHG vindt dat de Gemeente deze mensen niet zomaar kan ontruimen en - waar nodig - moet ondersteunen. Er moet samen naar een oplossing gekeken worden. Vanmiddag gaat de MDHG bij de burgemeester op bezoek om o.a. hierover te spreken. - Appie: “Ze (de stadnomaden
) moeten regels en wetten maken.” - Fredy: “Dat willen ze juist niet.” - Yousuf: “Eerst was de groep niet zo groot, maar de groep wordt steeds groter. Hierdoor begrijp ik dat de gemeente zich hierover zorgen maakt.”
Winterkoude-opvang (16/2)
- Yousuf: “Naar mijn mening was dit het beste jaar. Ik heb het erg fijn en goed ervaren. Het was lekker warm en er was lekker eten. Ook hadden ze het dit jaar op tijd aangekondigd.”
7
Een plek waar ik mijn Interviews met bezoekers
Sommige gebruikers bezoeken de MDHG al vele jaren . Ze vinden het er gezellig, ze gebruiken de telefoon en de computer en ze krijgen hulp van medewerkers bij het oplossen van allerlei problemen. Dat geldt voor de meeste bezoekers. Sommige bezoekers verwerven op den duur de status ‘vrijwilliger’. Voor de een betekent dat op één of meer vaste dagen aanwezig zijn en een belangrijke rol spelen in het handhaven van de sfeer, door bijvoorbeeld een kalmerende opmerking maken als het iets te ‘gezellig’ wordt. Voor de ander betekent het regelmatig de ruimtes van de MDHG schoonmaken. Een derde stuurt kaarten aan
bezoekers, die even geen bezoeker zijn, omdat ze in detentie zitten. En Peter werd medewerker. Hij is al jarenlang, dag in, dag uit hier aanwezig, voert tien verschillende taken uit en houdt ook nog tijd over om een computerspelletje te doen en een lekker muziekje op te zetten. Peter komt in de rest van dit stuk niet voor, vandaar dat ik hem hier even wil noemen. Hij is van onschatbare waarde voor de MDHG. “Zonder Peter geen MDHG” is een veel gehoorde uitspraak. Met zijn onverstoorbare aanwezigheid is hij bepalend voor de sfeer hierbinnen. Verder beschikt hij waarschijnlijk over een bionisch gehoor, want te midden van de soms geanimeerde gesprek-
Wie ben je? Lianne Baillie Hoe ben je met de MDHG in contact gekomen? Een goede vriendin van de Princehof vertelde dat ik bij de MDHG terecht kon. Wat doe je bij de MDHG? Dankzij de MDHG heb ik werk. Ik maak hier een aantal keren per week schoon en verdien daarmee wat geld. Van welke faciliteiten maak je gebruik?(telefoon, computer, etc)? Ik maak gebruik van de telefoon en computer om mijn zaken te kunnen regelen. Wat betekent de MDHG voor jou? Heel veel, ik heb veel aan de MDHG te danken. Dankzij de MDHG heb ik veel zaken voor mezelf goed kunnen regelen en heb ik werk waarmee ik wat geld verdien. Hoe lang kom je al bij de MDHG en hoe vaak kom je langs? Ongeveer 1 jaar, gedurende 3 dagen in de week Wat zijn je toekomstplannen? Ik wil graag terug naar Schotland. Daar zou ik graag studeren en een goede baan vinden. Wat zou je willen veranderen als je het beleid in Nederland mocht bepalen? Ik zou een socialere maatschappij maken, waarbij er niet alleen gedacht wordt aan het individu, maar ook aan je medemensen. Heb je verder ideeën of suggesties die je kwijt wilt? Het zou fijn zijn als de bezoekers af en toe wat te eten zouden kunnen krijgen.
8
ken mist hij zelden de bel en gaat dan, schijnbaar onvermoeibaar, de zoveelste bezoeker binnenlaten. Maar wie zijn de andere bezoekers? Hoe komen ze hier? Wat doen ze hier? En wat zijn hun idealen; voor zichzelf, voor de MDHG en voor de maatschappij? Om daar achter te komen hebben we een aantal van hen geïnterviewd. Het is slechts een willekeurige steekproef uit de grote groep bezoekers, maar deze verzameling interviews geeft een aardig beeld van het soort – vaak kleurrijke – personen die zich verzamelen in onze burelen op het Jonas Daniël Meijerplein.
Wie ben je? Fred Hoe ben je met de MDHG in contactgekomen? Via via op straat. Al heel lang geleden, vanaf het begin toen de MDHG de eerste inloop was voor druggebruikers. Wat doe je bij de MDHG? Ik ben bezoeker. Van welke faciliteiten maak je gebruik?(telefoon, computer, etc)? Ik maak gebruik van de telefoon en ik kom hier ook om te socialiseren met bekenden uit de ‘scene’. Wat betekent de MDHG voor jou? De MDHG is een plek waar ik graag kom. In geval van problemen biedt de MDHG adequate hulp. Wat wil je met de MDHG bereiken? Ik zou willen dat de MDHG kan blijven bestaan en kan doorgaan zoals ze al jaren bezig is. Hoe lang kom je al bij de MDHG en hoe vaak kom je langs? Ik kom ongeveer 30 jaar bij de MDHG en kom 2 à 3 keer in de maand even langs. Wat zijn je toekomstplannen? Ik heb sinds drie jaar een huisje en ben heel blij als ik dat kan behouden. Wat zou je willen veranderen als je het beleid in Nederland mocht bepalen? Legalisatie drugs. En een verbod op buitenslapen zodat iedereen die geen onderdak heeft geholpen wordt. Het leven van een dakloze is ondraaglijk. Heb je verder ideeën of suggesties die je kwijt wilt? Ik heb veel zien veranderen in Amsterdam de afgelopen 30 jaar. De mensen zijn onpersoonlijk geworden, omdat ze alleen maar met zichzelf bezig zijn en het respect voor elkaar hebben verloren. Dat doet me veel verdriet.
Wie ben je?Melvin de Boer Hoe ben je met de MDHG in contact gekomen? Ik ben doorverwezen door goede kennissen van mij. Wat doe je bij de MDHG? Mijn zaakjes regelen doormiddel van het gebruik maken van de verschillende faciliteiten. Ook is dit een plek voor mij om tot rust te komen, en lekker een kop koffie te drinken met andere mensen. Van welke faciliteiten maak je gebruik?(telefoon, computer, etc)? De telefoon, de computer en het koffiezetapparaat. Wat betekent de MDHG voor jou? Een plek waar ik mijn zaakjes kan regelen Wat wil je met de MDHG bereiken? De MDHG is een plek voor mij waar ik mijn hulpvragen beantwoord krijg. Hier word ik gestimuleerd om bezig te blijven met het regelen van mijn zaakjes. Hoe lang kom
zaakjes kan regelen Wie ben je?Meneer Dahlberg Hoe ben je met de MDHG in contact gekomen? Al heel lang geleden hoorde ik via via op straat dat je bij de MDHG binnen kon zitten. Dat klonk heel aantrekkelijk, want het leven buiten was zwaar. Wat doe je bij de MDHG? Ik ben wel eens bij de vrijwilligerlunch aanwezig en ik heb de muzikale begeleiding gedaan tijdens de opening van een expositie op de MDHG. Van welke faciliteiten maak je gebruik?(telefoon, computer, etc)? Ik maak gebruik van de telefoon om FIBU en DWI te bellen. Ik e-mail en luister muziek op de computer. Wat betekent de MDHG voor jou? Het is een plek die kan meehelpen aan het stabiliseren van je situatie. Je bent hier welkom en als je veel problemen hebt die je wilt oplossen, krijg je ondersteuning. Wat wil je met de MDHG bereiken? Het zou goed zijn als de MDHG ondersteuning kan bieden aan nog veel meer mensen die het nodig hebben. Hoe lang kom je al bij de MDHG en hoe vaak kom je langs? Al heel lang. Ik denk al vanaf de beginperiode, zo’n 30 jaar geleden. Wat zijn je toekomstplannen? Mijn eigen leefsituatie stabiliseren, zodat ik in de toekomst hopelijk iets voor anderen kan betekenen. En ik wil meer muziek maken in de toekomst. Wat zou je willen veranderen als je het beleid in Nederland mocht bepalen? Alle drugs legaliseren. Ook zou ik iets willen doen aan de discriminatie . Druggebruikers worden als boeven behandeld en op heel nare manier bejegend door de politie. In de binnenstad moet je continu op je hoede zijn. Ik heb laatst een gebiedsverbod gekregen omdat ik met anderen een jointje aan het roken was in de binnenstad. Heb je verder ideeën of suggesties die je kwijt wilt? Nee Wie ben je? Rakapatie van de Loo Hoe ben je met de MDHG in contact gekomen? Ik zocht een gelegenheid, waarbij ik kan opkomen voor de emancipatie van drugsgebruikers. Door mijn verslaving kreeg ik te horen over de MDHG. Wat doe je bij de MDHG? Mijn meningen delen over legalisering van drugs en mij hard maken voor de legalisering, door middel van: voorlichtingen aan belanghebbende. Hierbij neem ik ook deel aan de vrijwilligersvergadering.Van welke faciliteiten maak je gebruik? (telefoon, computer, etc)? Ik maak gebruik van de computer, ik lees de krant, en telefoneer met instellingen. Wat betekent de MDHG voor jou? De MDHG is als een deel van mijn huiskamer voor mij. Ik kan hier sociaal bezig zijn en mijn financiële zaken regelen door middel van het gebruik maken van de telefoon. Wat wil je met de MDHG bereiken? Legaliseren van drugs, samen met alle gedachten die daar naartoe leiden.Hoe lang kom je al bij de MDHG en hoe vaak kom je langs? Ik bezoek de MDHG al 15 tot 20 jaar, zo’n 3 à 4 dagen in de week. Wat zijn je toekomstplannen? Als eerste wil ik mijn verleden proberen te verwerken met behulp van therapie. Later zou ik mijn gemaakte kunstartikelen willen verkopen.Wat zou je willen veranderen als je het beleid in Nederland mocht bepalen? Legalisering van drugs, meer investeren in de samenleving, zoals in: banen, jeugd en gezin en sociale voorzieningen. Heb je verder ideeën of suggesties die je kwijt wilt? Voor mijn dood zou ik mijn eigen geld willen verdienen. Ik wil onafhankelijk zijn van de sociale dienst en mijn eigen geld willen verdienen uit de opbrengsten van mijn kunst.
Wie ben je? Tol, de burgermeester van de wallen Hoe ben je met de MDHG in contact gekomen? Vijftien jaar geleden op de straat. Via via kreeg ik te horen dat je hier rustig koffie kunt drinken. Wat doe je bij de MDHG? Vroeger deed ik nog wel eens een rondleiding in de binnenstad voor groepen mensen die een voorlichting hadden gekregen op de MDHG. Van welke faciliteiten maak je gebruik?(telefoon, computer, etc)? Telefoon, computer, Fax, koffiemachine Wat betekent de MDHG voor jou? De MDHG biedt grote hulp als je diep in de problemen zit. Vroeger was ik dakloos en kon ik hier rustig even zitten en belangrijke zaakjes regelen. Ook het contact met de andere bezoekers van de MDHG is belangrijk voor me geweest. Wat wil je met de MDHG bereiken? Ik wil best graag vrijwilligerswerk doen voor de MDHG. Het lijkt me heel leuk om weer eens rondleidingen te geven. Hoe lang kom je al bij de MDHG en hoe vaak kom je langs? Vijftien jaar kom ik één of twee keer in de week langs. Wat zijn je toekomstplannen? Een eigen bedrijfje beginnen en rondleidingen geven in de binnenstad. Ik zou mijn leven graag weer een beetje opbouwen. Wat zou je willen veranderen als je het beleid in Nederland mocht bepalen? De agenten aanpakken. Als bijzondere doelgroep (uitziend als gebruiker) word je continu onterecht gevraagd om je legitimatie te tonen, ook om je houding. Laatst had ik mijn handen in mijn mouwen gedaan omdat het koud was. Komt er weer een politieagent die me vraagt om mijn handen te laten zien omdat ik misschien wel iets gevaarlijks achterhoud. Dit moet stoppen. Heb je verder ideeën of suggesties die je kwijt wilt? Veel mensen die ik nog ken uit de ‘scene’ hebben een huis gekregen. Nu wordt er van ons verwacht dat we thuis gaan gebruiken, maar dat ik vreselijk voor ons. We vereenzamen als we alleen thuis blijven gebruiken.
je al bij de MDHG en hoe vaak kom je langs?Ik kom hier nu ongeveer anderhalf jaar, ongeveer 3 keer in de week. Wat zijn je toekomstplannen? Ik wil graag een clean bestaan met dagelijkse bezigheden. En wil ik verloren tijd inhalen. Wat zou je willen veranderen als je het beleid in Nederland mocht bepalen? Ik zou een simpelere en duidelijkere regelgeving vormen. Heb je verder ideeën of suggesties die je kwijt wilt? Bezoekers hun ervaringen en meningen laten delen in een blad (zoals de Spuit 11). En wat striktere regels voeren met betrekking tot het druggebruik. 9
MAP.NL
Al vele jaren verzorgt de Belangenvereniging Druggebruikers MDHG de MAP-NL. Hierin worden actuele nieuwsberichten over drugs en drugsbeleid per email gratis verspreid aan alle belangstellenden.
Er zijn twee varianten: MAP-NL (waarbij het nieuws per bericht en direct worden verstuurd) en MAP-NL-digist (waarbij meerdere berichten verzameld worden tot één mail). Een abonnement is gratis. Sinds kort kun je je weer aan- en afmelden via een mail naar [email protected]. Vermeld daarbij svp of je MAP-NL of MAP-NLdigist wilt ontvangen. Op deze pagina’s een selectie van ingekorte berichten van de afgelopen maanden.
Courtney Love genie door crack
AMSTERDAM - Als men Courtney Love mag geloven zitten er ook genoeg voordelen aan het gebruik van harddrugs.(…) “Het vreemde is dat, hoewel crack me in meerdere opzichten heeft vern**kt, het me op andere gebieden beter maakte. Zo ben ik nooit goed met cijfers geweest, maar als ik high was door crack kon ik ineens ontzettend goed wiskunde. Ik werd plotseling een rekengenie.” De Telegraaf, 2-02-2012
CBP IS KRITISCH OVER WIETPAS
Het College Bescherming Persoonsgegevens stelt dat minister Ivo Opstelten de noodzaak voor de invoering van een wietpas verder moet toelichten. De privacywaakhond vraagt de minister van Veiligheid en Justitie aan te tonen waarom voor dit middel is gekozen en te laten zien of er andere, minder ingrijpende middelen zijn overwogen en waarom deze dan niet voldoen. Reformatorisch Dagblad, 20-4-2012
‘KLINIEK LEKT GEGEVENS DRUGS- EN ALCOHOLPATIENTEN’
Het medisch onderzoekcentrum Diagnostiek voor U zou gevoelige medische gegevens van duizenden Brabanders lekken. Het gaat onder meer om onderzoekdossiers van verslaafden aan drugs of alcohol. medicalfacts.nl, 19-4-2012
BAJES STAAT OPEN VOOR DRUGS
‘Regel het nu eens op een goede manier’ In alle Nederlandse gevangenissen zijn drugs verkrijgbaar. Het is een illusie te denken dat je ze buiten kan houden. Dus regel de versterking. Dat vermindert spanningen in de bajes. Dat stellen belangenbehartigers van (ex)-gedetineerde (Bonjo) en drugsgebruikers (MDHG). (…)Dennis Lahey van MDHG pleit ervoor de jacht op de invoer van drugs in gevangenissen stop te zetten. De belangenvereniging voor drugsgebruikers wil daarover praten met het gevangeniswezen. ,,Dat er drugs in de gevangenissen circuleren is een steeds terugkerend verhaal. Elke maatregel die dit wil voorkomen is gebaseerd op een illusie, Als mensen drugs willen hebben, dan komen ze eraan. In de gevangenis hebben veel mensen met elkaar zeeën van tijd om na te denken hoe ze dat kunnen regelen. Ons standpunt is: Ga er verstandig mee om. Maak drugs legaal en verkrijgbaar onder voorwaarden. Noord-Hollands Dagblad, 7 -01-2012
AMSTERDAM OVERSPOELD MET BLOWERS
Rond de vijfhonderd blowers verzamelen zich vrijdag in het centrum van Amsterdam voor een zogenoemde 420. Daar roken ze gezamenlijk wiet om te protesteren tegen het beleid van de overheid. Metro, 25-4-2012
RECORDAANTAL DRUGSSOORTEN IN 2011 IN DE EU
10
In 2011 zijn in de Europese Unie in totaal 49 nieuwe drugssoorten geïdentificeerd. Dat is een recordaantal, aldus het Europees waarnemingscentrum voor drugs en drugsverslaving. (…)De stijging van het aantal synthetische drugs is te verklaren door de eenvoud waarmee de stoffen te vinden zijn op het internet. Algemeen Dagblad, 26-5-2012
Door: Job Joris Arnold
DE STRAATWAARDE VAN EEN JOURNALIST Hiep hiep hoera! De politie heeft 1200 kilo coke onderschept en een Amsterdamse sportschoolhouder gearresteerd op verdenking van het organiseren van het transport. Er wordt geen kruimel minder coke gesnoven, het spul wordt er geen cent duurder van. Alleen de criminaliteit wordt harder en de versnijdingen gevaarlijker. Afijn, dat wisten we al. Wat mij altijd stoort in dit soort verhalen is de steevast zwaar overdreven suggestie dat er een grote klap zou zijn toegebracht aan de georganiseerde misdaad. Onzin natuurlijk, de grootste klap komt voor rekening van de belastingbetaler. De verslaggevers geven zich er geen rekenschap van dat zij in feite een soort oorlogsreporters zijn. Er woedt al veertig jaar een war on drugs en de waarheid was het eerste slachtoffer, maar zij slagen er nog steeds niet in de lezing van officiële zijde als propaganda te herkennen. Ze laten zich als makke schapen voor het karretje spannen van de drugsbestrijders en hun dubieuze motieven. Dat journalisten het totaal irrelevante begrip ‘straatwaarde’ klakkeloos overnemen van de politievoorlichter getuigt van weinig beroepseer, maar ze doen het allemaal. Het begrip is uitgevonden door de politie en wordt gebruikt om de eigen budgetten te rechtvaardigen en drugsbestrijding relevantie te verlenen. In deze zaak zou het gaan om wel 45 miljoen! Alsof er nu ergens iemand 45 miljoen euro verloren heeft. Echt niet. Objectieve journalistiek is om te beginnen gebaat bij het vermelden van de vervangingswaarde. Die ligt bij een partij van een dergelijke omvang hooguit op € 1000/kilo, plus de kosten voor het transport. Geen toeval dus dat de eigenaar volgens Het Parool € 1,5 miljoen cash had klaarliggen in zijn sportschool. Normaal gesproken ligt een beetje internationale handelaar geen seconde wakker van het verlies van een dergelijk bedrag. Het is business as usual. Hij zal willen achterhalen hoe de politie de partij heeft kunnen opsporen, en als blijkt dat er een verrader in het spel is zal hij die de rekening presenteren of overhoop laten schieten. Of allebei. Over de politie hoeft een dergelijke handelaar zich ook
al niet druk te maken. Gangsters van zijn kaliber worden sporadisch gearresteerd, daadwerkelijke veroordelingen zijn nog zeldzamer. De politie vangt voornamelijk kleine vissen. Dat hij de beoogde winst op de doorverkoop misloopt, is even slikken. Maar die winst bedraagt bij lange niet de € 45 miljoen die Het Parool hem toedicht, laat staan de € 340 miljoen die nota bene de NOS er achteloos van maakte. De prijs van de coke gaat nog een paar keer over de kop voordat de consument hem in handen krijgt tegen de ‘straatwaarde’ waar de politie prat op gaat. En ach, dat geld verdient hij wel weer met het volgende transport. You win some, you lose some. Je bent een grote jongen of je bent het niet. Vergelijk de drugsvangst met een olieramp. Als er een mammoettanker voor de kust vergaat, maakt geen hond zich druk om de vraag wat de weggelekte handel geraffineerd en wel aan de benzinepomp had kunnen opleveren. Om de gevolgen voor het milieu en de kosten van het opruimen van de ellende des te meer. Kwaliteitsjour nalistiek vereist bij een dergelijke vangst het vermelden van de gemiddelde totale kosten van het opsporingsonderzoek, strafrechtelijke vervolging en straftenuitvoerlegging. Het zou met de trotse berichtgeving snel gedaan zijn. We betalen met zijn allen een veelvoud van de ‘klap’ die de misdaad is toegebracht. Zelfs bij een zogenaamde ‘recordvangst’.
Alsof er nu ergens iemand 45 miljoen euro verloren heeft. Echt niet.
Job Joris Arnold
Dit verhaal verscheen eerder op: www.villamedia.nl 11
Na zeven jaar heeft Willemijn Los de MDHG verlaten. De
Ik tap bier uit
Na zeven jaar heeft de
levende woorden tijdens haar afscheidsfeestje maakten duidelijk dat zij zeer gemist gaat worden en bijna de status van heilige heeft bereikt. Hoe kijkt zij zelf terug op haar tijd bij de MDHG en wat doet ze tegenwoordig? Spuit 11 prikte haar nog een laatste maal.
Interview Willemijn Los Willemijn, laten we bij het begin beginnen. Wat deed je eigenlijk voordat je directeur van de MDHG werd? Dat kan ik me nauwelijks meer herinneren. Iets met 12 ambachten en 13 ongelukken. En dan ben je ineens directeur van een belangenvereniging voor druggebruikers. Had je zelf iets met druggebruik? Nee, maar ik vond het raar te zien dat druggebruikers altijd maar op hun middelengebruik werden aangesproken terwijl dát voor mij nou niet het probleem leek te zijn bij mensen die in de goot lagen. Waarom vind je het belangrijk dat drugs uit de illegaliteit worden gehaald? Juist de mensen die het al moeilijk hebben of in een kwetsbare positie zitten krijgen een extra douw naar beneden door het drugsverbod. Door drugs in de illegaliteit te houden verbetert de volksgezondheid niet en valt er weinig aan preventie te doen. Wel kan je er dan van verzekerd zijn dat de gevangenissen vol blijven en er een gigantische stroom aan zwart geld richting maffia blijft vloeien. De MDHG is vaak de plek waar mensen terecht komen als ze vastlopen bij de reguliere instanties. Wat gaat er nou vaak mis bij die instellingen en hoe komt dat volgens jou? Zolang de klant niet zelf kan meebeslissen in zijn of haar traject zullen er vastlopers blijven. Gelukkig raakt het luisteren naar de klant zelf steeds meer ingeburgerd, al resulteert dat helaas nog steeds lang niet altijd in maatwerk. Hoe kunnen ze daar iets aan doen? Ik denk dat instellingen goed bij zichzelf moeten nagaan wat ze doen en voor wie ze dat doen. Wil je een volle opvang of daadwerkelijk doorstroom? In zeven jaar heb je vast schrijnende verhalen meegemaakt. Kan je er eentje met ons delen? Dat heb ik verdrongen, het aantal begrafenissen en gevangenisbezoeken was op een gegeven moment niet te tellen. Maar ik ben blij dat het nu toch echt veel beter lijkt te gaan met een grote groep mensen die destijds afgeschreven leek te zijn.
12
Maar je hebt in je MDHG-tijd vast veel mooie verhalen meegemaakt. Vertel eens een mooie anekdote! Ik heb een keer met mijn bus een aantal vrouwen opgehaald uit PI Nieuwegein, die toevallig allemaal tegelijk vrij kwamen, net voor het weekend. ’s Ochtends vroeg, midden in de weilanden bij een bushalte stond een groep joelende vrouwen. Ze wilden allemaal mee naar Amsterdam. Onderweg maakten ze grootse plannen over wat ze allemaal zouden gaan doen terug in Amsterdam: naar de tandarts, bij de maatschappelijk werker langs, inschrijven voor een kliniek, onderdak regelen. Maar bij de Zeedijk stapten ze allemaal in grote haast uit en bleef ik achter met een bus vol tassen gevangeniskleding. Als we de verhalen van de leden mogen geloven ben je bijna een heilige! Hoe heb je jezelf zo geliefd gemaakt? Heel veel geld uitlenen … Een van de opvallendste dingen is natuurlijk de verhuizing van het pand aan de Binnenkant naar het huidige pand aan het Jonas Daniël Meijerplein. Waarom was dat eigenlijk? Lang verhaal, dit had te maken met ons experiment met een gebruikersruimte in zelfbeheer, waar we de opiumwet mee overtraden. En dat mocht niet. Er komen allemaal maatregelen aan die de leden van de MDHG hard zullen treffen, zowel op financieel gebied als op justitieel gebied. Waar maak jij je de meeste zorgen over? Dat mensen die eindelijk in zorg zitten er weer uitstappen of uitvallen. En dat er door toenemende schulden en huisuitzettingen een nieuwe aanwas van daklozen komt. Vind je het niet moeilijk om weg te gaan? Wie weet wat de nieuwe directeur er allemaal van maakt...Weggaan was makkelijk, al deed ik er uiteindelijk veel te lang over. Waardoor ik een soort Don Quichotte syndroom heb opgelopen. Ik ben dan ook zeer tevreden dat we zo’n leuke frisse creatieve intelligente zuinige nieuwe directeur hebben gevonden die er met heel veel energie tegenaan kan. Wat hoop je dat in ieder geval nooit veranderd? En wat juist wel? Ik hoop dat de MDHG er blijft zijn voor die vreselijk diverse groep buitenbeentjes en dat ze er een toilet bij krijgt. Waar natuurlijk iedereen erg benieuwd naar is: wat doe je tegenwoordig eigenlijk? Ik tap bier uit een ander vaatje en zet heel veel koffie in een café. Is er nog iets dat je tegen de leden van de MDHG wilt zeggen? Blijf van mijn fiets af.
een ander vaatje
MDHG een nieuwe directeur
De opvolger van Willemijn heet Dennis Lahey en is –na een inwerkperiode van een maand- in oktober bij de MDHG begonnen. Ook hij wordt door Spuit 11 aan een interview onderworpen.
Wat deed je voordat je bij de MDHG begon? Allerlei projecten in vooral de kunstensector, het onderwijs en de media. Variërend van de organisatie van allerlei evenementen tot het maken van een computerspel, en van het opzetten van tijdschriften tot de hoofdredactie van een internetsite. Wat was het laatste project waaraan je gewerkt hebt? Ik werkte bij mensenrechtenfilmorganisatie Movies that Matter, een initiatief van Amnesty International. Daar heb ik een educatieafdeling opgezet en die vier jaar geleid. Niet echt de zorgsector dus. Is dat geen nadeel? Het heeft ook wel voordelen. Als ik mensen in de sector vraag waarom bepaalde dingen zijn zoals ze zijn, krijg ik vaak te horen hoe het eerst was en hoe ze toen een en ander veranderd hebben. Dat is natuurlijk geen antwoord, maar wel hoe volgens mij te veel mensen in deze sector denken. Dingen moeten zo zijn omdat ze het beste werken. Dat moet het uitgangspunt zijn. Hoe ken je de MDHG? In 2002 werd ik door Job Joris Arnold (de directeur voor Willemijn – red) gevraagd om samen met Giel Beelen –bij wie ik jarenlang een column in zijn radioprogramma had- een openingstoespraak te houden voor de streetrave van Stichting Legalize! Job en ik raakten bevriend en hij vroeg me in het bestuur van Legalize! zitting te nemen. En Legalize! vergaderde toen altijd aan het pand aan de Binnenkant, zo heb ik ook Willemijn leren kennen, en zo bleef ik ook met regelmaat op de hoogte van de activiteiten van de MDHG. Waarom vind je het belangrijk dat drugs worden gelegaliseerd? Ik geloof sterk in het baas in eigen brein-principe. Dat zal mijn mensenrechtenachtergrond zijn. Laten we ook niet vergeten dat drugs ook mooie kanten hebben. Mensen gebruiken het niet voor niets. En het verbod levert alleen maar ellende op. Volgens mij is het een groot onderschat probleem van wereldformaat. Spreek je uit ervaring? Veel ideeën voor projecten heb ik onder invloed van geestveranderende middelen gekregen, voornamelijk
Interview Dennis Lahey
cannabis. Mijn mooiste verhalen en cartoons zijn onder invloed van geestveranderde middelen tot stand gekomen. Ja, want sommige mensen zullen je kennen onder je pseudoniem D.C. Lama. Wat doe je eigenlijk allemaal onder die naam? Ik ben cartoonist en schrijf verhalen, die onder andere werden gepubliceerd in de cannabistijdschriften EssensiE en Highlife, en in de verhalenbundels Hasjstickie Drugs en Wieteratuur. En in de Spuit 11 natuurlijk. Daarnaast treed ik nog wel eens op als voorlezend schrijver of met een band. Voornamelijk cannabis dus. Hoe denk je over harddrugs? Ik geloof niet zo in het onderscheid tussen hard en zacht. De werking van drugs is afhankelijk van tenminste drie factoren: de drug zelf, de persoon en de omgeving. En zo kunnen softdrugs heel hard gebruikt worden en harddrugs zacht. Wat zijn je plannen met de MDHG? Het minstens voor de helft net zo goed doen als Willemijn, en dat is volgens sommige mensen al een zware opdracht op zich, haha. Verder wil ik de MDHG weer graag een echte vereniging laten zijn, waar de leden het voor het zeggen hebben en de dingen zoveel mogelijk zelf en samen doen. Ik wil dat de leden hun stem laten horen, het liefst in nauwe samenwerking met andere belangenbehartigers, cliëntenraden en ieder ander die voor hen zegt op te komen. Want ook op dat gebied valt er nog wel wat te verbeteren in zorgland. Hoe ga je die plannen in de praktijk brengen? Eén van de dingen die we gestart zijn, zijn de tweewekelijkse werklunches. Daarin bespreken we allerlei zaken die in Amsterdam spelen, waar mensen tegenaan lopen en wat we daar tegen kunnen doen. En die lunches staan open voor alle druggebruikers? Die lunches staan open voor iedereen die zich voor druggebruikers of dak- of thuislozen wil inzetten, of in ieder geval z’n stem wil laten horen. 13
BUITENLANDSE DRUGGEBRUIKERS ROEPEN NEDERLAND OP TOT WIJZIGING DRUGBELEID! Volgens politici is Nederland qua drugsbeleid al jaren “de Gekke Henkie” van de wereld, maar als wij buitenlanders spreken vragen zij vooral waar Henkie en Ingrid de laatste jaren nou toch mee bezig zijn. Met een beleid dat gebaseerd was op de principes van ‘harm reduction’; de scheiding van de markten van cannabis en andere drugs en voorlichting op basis van feiten in plaats van vooroordelen, vervulde Nederland een voorttrekkersrol in de wereld. Maar tegenwoordig… Vandaar dat de MDHG een petitie heeft opgesteld met daarin de signalen die ze uit de hele wereld ontving. Terwijl het Nederlandse model wereldwijd navolging begint te krijgen, wordt het beleid hier juist steeds behoudender en repressiever. In de petitie wordt deze ontwikkeling geïllustreerd met een aantal voorbeelden van recent ingevoerde, of nog in te voeren, maatregelen.
De petitie werd gepresenteerd tijdens een persconferentie van Encod (The European Coalition for Just and Effective Drug Policies) in Wenen, voorafgaand aan de jaarlijkse conferentie van de VN over drugsbeleid. Voorafgaand aan die bijeenkomst waren er diverse protestbijeenkomsten waar ook de MDHG aan deel nam, zoals een filmmiddag op de universiteit en een demonstratie door het centrum van de stad. De petitie is ondertekend door organisaties van drugsgebruikers uit dertien landen, waaronder België, Frankrijk, Finland, Italië, de Verenigde Staten, Canada, Australië en Israël. De MDHG zal de petitie binnenkort aanbieden aan leden van de Vaste commissie voor Veiligheid en Justitie van de Tweede Kamer.
Dakloos 94-95 In de tijd dat ik dakloos was, was het een stuk makkelijker. Mijn slaapplaats was bij Pakhoed op de Oostelijke Handelskade. Ik sliep onder een laadplatform bij Afrika met ± 35 personen, half blank, half Afrika. Na dit zat ik op, Borneo eiland in een tent met nog 5 personen. Nooit geen ruzie of vechten. Peter v.d. G
Dakloos in het vondelpark Lekker slapen onder een boom of in een tent. Dit is lekker alleen niet in een 2 pers tent met 4 personen. Een keer werd ik bedreigt met een klein mesje. Toen haalde ik een Rambomes tevoorschijn en rende de overvallers gillend weg. Peter v.d.G
14
Huisloos Wat heb ik gedaan. Wat is er mis gegaan. Alles waar we toen voor vochten is door een stelletje gesjochten verkracht. Omdat niemand er aan had gedacht. Wat heb ik gemist of achter het net gevist. Waar heb ik het gelaten? Niemand had het in de gaten. Waarom? Daarom! Peter v.d. G
++++uit de media+++++++ Het verbieden van qat is makkelijk, maar niet voldoende Voor de Algemene Maatregel van Bestuur van het kabinet om qat op de lijst van verboden middelen te zetten, kan begrip worden opgebracht. Maar te betreuren is het wel - op zichzelf is het kauwen van de verse blaadjes van de Catha edulis niet bijzonder gevaarlijk NRC Handelsblad, Commentaar
WIETACCIJNS LEVERT 250 MILJOEN OP’
De fiscus zou jaarlijks 260 miljoen euro kunnen opstrijken aan accijns en belastingen op cannabis. Dat hebben ambtenaren van het ministerie van Financiën intern becijferd. Nederlands Dagblad, 9-3-2012
Oppositieleider blowt bij parlement
Tijdens een demonstratie, die als doel heeft cannabis in Polen te legaliseren, heeft de Poolse politicus Janusz Palikot, leider van de linkse Palikot Beweging, vlak buiten het Poolse parlementsgebouw een joint opgestoken, Sp!ts, 17-2-2012 Volgens het jaarrapport van de Marechaussee is de smokkel van vloeibare cocaïne via Schiphol het afgelopen jaar opvallend toegenomen. In 2011 werden 65 koeriers met vloeibare coke aangehouden tegen 20 in het jaar ervoor. (…) Vloeibare cocaïne wordt veel sneller in het lichaam opgenomen dan poeder. NOS, 20-2-2012
Postbus 1482 1000 BL Amsterdam
Gelieve uw bijdrage te storten op onze rekening van de: ING nr. 782 4584,t.n.v. MDHG te Amsterdam, middels bijgevoegde acceptgiro
handtekening :
datum : plaats :
ik wil actief worden in de vereniging en mijn belangstelling gaat uit naar
ik stel prijs op een abonnement op Spuit 11 à € 35,00
(minimaal € 25,00)
MDHG
ik word ondersteunend lid van de MDHG, ontvang Spuit 11 en betaal tot wederopzegging een jaarlijkse bijdrage van €
AMSTERDAM - Als men Courtney Love mag geloven zitten er ook genoeg voordelen aan het gebruik van harddrugs.(…) “Het vreemde is dat, hoewel crack me in meerdere opzichten heeft vern**kt, het me op andere gebieden beter maakte. Zo ben ik nooit goed met cijfers geweest, maar als ik high was door crack kon ik ineens ontzettend goed wiskunde. Ik werd plotseling een rekengenie.” Nu.nl, 29 februari 2012
Ik onderschrijf de doelstellingen van het MDHG en word lid en betaal jaarlijks € 25,00 (als ik ze kan missen) en ontvang Spuit 11
Courtney Love genie door crack
voornaam : v/m naam : straat : postcode : plaats : telefoonr: geb. datum : / /
liever wel een postzegel
MEER VLOEIBARE COCAÏNE VIA SCHIPHOL
15
CIPIER KRI JGT WERKSTR A DRUGSFEIT F VOOR ANTWERPE EN IN N De Antw
erpse strafrecht er heeft een cipier in de geva ngenis van Ant werpen veroordeeld vo or het bezit en de handel van speed en ca nnabis. (…) De politie hield op 14 apri l 2011 een huis zoeking bij de beklaagd e nadat ze info rm atie had bekomen dat de vrouw niet alle en drugs gebruikte, maa r ze ook de geva ngenis zou hebben binnen gesmokkeld. Het Laatste Nieu ws, 4 mei 2012
GENOTEN D N A L E T S NDSE CEL MEE A L E T I U B IN ZITTEN R in UGSFEITgeEnN D R die momenteel VOO id van de Bel erhe gesloten De grote meerd rblijven, zit op ve is en ng va ge e val voor een buitenlands n. Dat is het ge ite fe e rd ee at el er wegens drugsg gen. opgesloten Bel 2 49 de n 303 va ws, 3-4-2012 Het Laatste Nieu
l voourgs e c n e d n a a s dr nt Zuid-Oost Tweteiem wegeien n a m s Braba i rp l ko o p t polit
t igadier van he veroordeeld to Een 56-jarige br k in Den Bosch an en tb s ch ug re dr de rd van ha is vrijdag door het wegnemen s ber. en m eg ce w de af n tr ls r afgelope ie ad 2 maanden ce ig br de eg rps ontslo meineed. Het ko -2012 -2 De Telegraaf, 17
DEA wast v miljoenen wele it
Informanten he bben voor onde r meer de Amer Enforcement A ikaanse Drug dminstration (D EA) hebben he miljoenen dolla t afgelopen jaar rs aan opbrengs vele ten uit drugshan Dat is volgens de de New York T l witgewassen. imes een gevolg de Verenigde St van de grotere aten in de best rol van rijding van de Vele ladingen m dr ugskartels in M et cash worden exico. gesmokkeld en Crimesite, 4-12-2 verder gesluisd 011 .
zen o l k a d m o r Waa lijk zijn wkuannlengdiectators als Muamar Ghaddrdenafi zoenndSaerdaerm slHapuse--
Hoe vermoo s is dat we mensen (laten) et slechte nieuw sein duizenden H ) (… ? en ijg n te kr menselijken’ loze nachten va gewenst te ‘ont en di in n se en m de gemidhet vermogen om niet als mensen; n de jo g za er . Hitl nkies. Dat is allemaal hebben daklozen en ju et m e fd el tz he doet Amerikaandelde persoon oek door twee rz de on t oo gr ont dat aan n een de uitkomst va onderzoekers to de ns ge ol V ) en, maar n. (… se universiteite s mens waarnem al l aa m le he et e ni dat we de dakloz e weg. je vieze sta-in-d et be n ee s alleen al 11 Metro, 19-12-20
Wil je ook berichten over drugs en drugsbeleid per E-mail?
16
Geef je dan op voor MAP-NL via: [email protected].