havana
#23
Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam 2 maart 2011
Zoek de verschillen met het echte carnaval
Ondernemers
Studeren en een eigen bedrijf gaan slecht samen
Tentamenfraude Is de boel flessen echt zo makkelijk?
Opinie
Draag zelf bij aan beter onderwijs
-advertentie-
improvisatietheater vr 04/03 20.30 uur het cultureel studentencentrum van UvA & HvA
politiek
Wo 02/03 20.00 uur
Verkiezingsavond
Terwijl de uitslagen voor de Provinciale Staten binnendruppelen, worden ze onmiddellijk geanalyseerd door politiek deskundigen. Er is een lezing over de Eerste Kamer, er is muziek, en je verdriet over de uitslag kun je wegdrinken aan de bar. toegang gratis
debat
Wo 02/03 20.00 uur
The rise of populism in the old and new Europe
In the 1990s, populist politicians were often regarded as a typical phenomenon of the young democracies of Central and Eastern Europe. Now populist movements are succesful across the whole of Europe. admission free
documentaire do 03/03 20.00 uur
L’avocat de la terreur
Jacques Vergès, an international criminal lawyer who takes up the defence of the most disturbing characters, is fascinated by evil and has consorted with the likes of Pol Pot, Saddam Hussein and Slobodan Milosovic. free for students, e 5,- all others
muziek
do 03/03 20.30 uur
Plug & Play
Plug & Play is het CREA poppodium, waar je iedere eerste donderdag van de maand nieuwe bands kunt ontdekken. toegang gratis
Victor en Barbra’s grote verjaardagsshow!
Placebo spelers Victor én Barbra worden op deze vrijdag respectievelijk 30 en 35 en verdienen het om in het zonnetje gezet te worden. Deze wervelende show vol uitdagingen, rare opdrachten en vooral héél véél verassingen wordt er één om nooit te vergeten. toegang e 7,50, studenten e 5,-
quiz
zo 06/03 14.00 uur
CREA Popquiz
Eindelijk kun je al die tot nu toe nutteloze weetjes gebruiken bij deze ultieme uitkateractiviteit! Test je muziekkennis via (veelal) muziekfragmenten. teams max. 4 personen, e 2,50 pp
WIL, DURF, DOE, ZEG, GEEF, NEEM EN KOM VERDER!
documentaire
ma 07/03 20.00 uur
De economie van geluk
Nadat het thema geluk jarenlang voorbehouden was aan dichters en filosofen, storten ook politici en economen zich nu op de geluksmarkt. Kan het Bruto Nationaal Geluk (BNG) dé nieuwe maatstaf voor een ‘gelukkige’ samenleving worden? Deel 1 van een vierdelige serie over geluk. studenten gratis, e 5,- alle anderen
lezing
di 08/03 20.00 uur
Denken over vernieuwing en traditie (3): Omgaan met de natuur In het huidige tijdperk van hypes en hoge verwachtingen van high-tech innovaties is er weinig aandacht voor traditionele low-tech kennis. In de landbouw is dat fataal gebleken. gratis voor studenten, e 5,- alle anderen
Meer informatie over de CREA agenda:
WWW.crea.uva.nl
Wil jij meepraten? Durf jij je stem te laten horen? Doe je graag zinnig werk, waar je ook nog voor betaald wordt? Zeg jij waar het op staat? Geef jij je mening? Neem jij je verantwoordelijkheid? Kom dan verder en word lid van de Centrale Medezeggenschapsraad of een van de Domeinraden! Een plaats in de raad levert je inspraak, inkomsten én nuttige bestuurservaring op.
Stel jezelf verkiesbaar via www.kiesmr.nl. Cultureel studentencentrum CREA, Binnengasthuisterrein (achter de Oude Turfmarkt)
Havana:Mercator kwart pagina 22-04-10 12:00 Pagina 1
Hotel Résidence Le Coin
HOTEL RESIDENCE LE COIN, gevestigd in hartje centrum van Amsterdam en al jaren een pleisterplaats voor gasten van de UNIVERSITEIT VAN AMSTERDAM en van de HOGESCHOOL VAN AMSTERDAM draagt deze gasten een warm hart toe en daarom kunnen zij rekenen op een gereduceerd tarief. Zij die op vertoon van deze advertentie bij ons komen overnachten ontvangen tevens een extra korting op het ontbijt. Het hotel ligt in het oude centrum en is een uitstekend vertrekpunt voor het ontdekken van alles wat de stad te bieden heeft, van het bijwonen van een theatervoorstelling tot een rondvaart in een van de vele monumentale grachten.
Gastvrijheid in een karakteristieke sfeer Bel voor een brochure of voor nadere informatie 020 - 5246800.
inhoud
Wekelijks geeft een van de redacteuren van Havana commentaar op een actuele kwestie.
Tentamenfraude
10
12
18
Hier gebeurt ’t ook 10 Studenten van Inholland en Hogeschool Windesheim haalden veelvuldig het nieuws met verschillende soorten tentamenfraude. Ook de HvA blijkt niet bestand tegen kwaadwillende studenten.
Hoezo boers en triest? 12 Waarom dossen partypeeps zich wel volledig uit voor verkleedfeestjes als Apenkooi, Valtifest of Manifesto, maar kijkt men je spottend aan zodra het over carnaval gaat?
Doe er wat aan 17 Klagen over wat er niet deugt aan je studie is geen kunst. Wie er echt wat aan wil doen, stelt zich nu verkiesbaar voor de medezeggenschap, vinden drie studenten.
Hightech bejaardenflat 18 Camera’s die afwijkend menselijk gedrag detecteren kunnen een oplossing zijn voor personeelstekorten in de zorg, menen onderzoekers van het Digital Life Lab.
‘Ze verzinnen wel wat’ 19 Ondernemers en zpp’ers hebben – ook bij economische studies – moeite om werk en bedrijf te combineren. De opleidingen laten het aan de creativiteit van de studenten over om een oplossing te vinden.
De waarde van een hbo-diploma is onder druk komen te staan. Na alle ophef over misstanden bij Inholland volgde een stroom van berichten over tentamenfraude door studenten van de Hogeschool Utrecht, wederom Inholland en Windesheim. In het laatste geval ging het om de door studenten aangetoonde mogelijkheid persoonsgebonden pasjes te vervalsen. Hiermee kan een student iemand anders zijn tentamen laten maken. Op andere hogescholen werden gestolen tentamenopgaven verspreid onder studenten, al dan niet tegen betaling. Schande sprak men er binnen het onderwijs en de politiek van: dat zulke dingen zomaar kunnen gebeuren. Dat de HvA de dans tot nu toe ontsprong, is geluk of toeval. Want natuurlijk verschilt de ethiek van HvA-studenten niet van die op andere hogescholen. Een kleine rondvraag van Havana leert zelfs dat het lastig is studenten te vinden die principieel tegen fraude zijn. Het zijn net mensen. Hoe ver sommige studenten gaan om van tevoren zicht te krijgen in de tentamenvragen, bewezen bijvoorbeeld degenen die als ware MacGyvers inbraken via een systeemplafond in een hok met tentamenopgaven. Meer hierover vindt u in het verhaal op pagina 14. Veel belangrijker dan een opsomming van fraudeurs zijn de gevolgen van hun gedrag. De imagoschade voor de instelling is natuurlijk vervelend, maar de echte verliezers zijn de studenten die alles netjes volgens de boekjes doen. Hun diploma wordt minder waard als het ook mogelijk is dit langs oneigenlijke wegen te behalen. De HvA is het aan hen verplicht te zorgen dat de kans op tentamenfraude tot een minimum beperkt wordt. Een docent die een computer met tentamenopgaven achterlaat bij studenten is naïef, onverschillig of beide. In elk geval creëert hij een klimaat waarin studenten kunnen frauderen. Dat zou niet moeten kunnen. De HvA moet zijn verantwoordelijkheid nemen door te zorgen voor de best mogelijke maatregelen. Carlijn van Donselaar, redacteur
Eten 21 Zelfgemaakte mosterdmayonaise in Restaurant Amsterdam.
Gekeurd 22 Whoopaa schept orde in de sociale chaos.
Hotspot 24
havana
Misschien opent Chris Eibes ooit een eigen winkel in de PC Hooftstraat.
#23
Zoek de verschillen met het echte carnaval
Ondernemers
Studeren en een eigen bedrijf gaan slecht samen
Tentamenfraude Is de boel flessen echt zo makkelijk?
Opinie
Draag zelf bij aan beter onderwijs
prijsvraag Maak kans op drankspellenboek Zuip! In Zuip! staat een vijftigtal drankspellen, anti-katertips, drinkwijzen en spreekwoorden. De spellen zijn handig onderverdeeld in drie typen: dobbelspellen, kaartspellen en conversatiespellen. Per spel wordt aangegeven of het gericht is op beginnende of gevorderde drinkers. Toegewijde alcoholisten onder u kunnen een exemplaar van dit onmisbare boek bemachtigen door een mail te sturen naar
[email protected].
Coverbeeld: Marc Deurloo
Havana is het weekblad voor studenten en medewerkers van de Hogeschool van Amsterdam 2 maart 2011 jaargang 16 / #23 Redactieadres Vendelstraat 2, 1012 XX Amsterdam, 020 595 39 91 havana@ hva.nl. Hoofdredactie Jim Jansen Zakelijk leider Paul van de Water Eindredactie Wim de Jong Redactie Carlijn van Donselaar, Lisa Hartog (redactieassistent), Gina Miroula, Jeff Pinkster, Ron Santing, Robert Simon (Havana International), Annemarie Vissers, Melanie de Vries (stagiair) Medewerkers Kim Bos, Claire van der Hall, Harmen van der Meulen (correctie), Catrien Spijkerman, Fen Verstappen, Hans van Vinkeveen Fotografen Bob Bronshoff, Roger Cremers, Fred van Diem, Marc Deurloo, Marc Driessen, Jan-Maarten Hupkes, Henk Thomas Illustratoren Enkeling, Pascal Tieman Vormgeving Ron Zijlmans Lay-out Death Valley Advertenties Bureau Van Vliet, Postbus 20, 2040AA, Zandvoort, telefoon 023 571 47 45 fax 023 571 76 80 of
[email protected] Abonnementen € 18,15 per jaar, opgave via de redactieassistent of per e-mail Drukkerij Dijkman Offset Diemen. Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder toestemming van de hoofdredacteur artikelen of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen. ISSN - 1385-5670 De volgende Havana verschijnt woensdag 9 maart
havana
3
nieuws
4
havana
nieuws
Beeld Marc Driessen
Grijpen wat je grijpen kan Een minuut gratis boodschappen in je karretje laden voor nop, dat willen we allemaal wel. Lisa Hartog, student media, informatie & communicatie, won die prijs met een imago-onderzoek voor supermarktketen PLUS. Lisa rende zich twee keer in het zweet: één keer voor zichzelf en één keer voor dakloze jongeren in Amsterdam. ‘De tweede keer ben ik bewust anders gaan lopen, zoekend naar producten die daklozen beter kunnen gebruiken,’ aldus Hartog, die voor zichzelf 350 euro aan boodschappen bij elkaar sprokkelde. (AV) havana
5
nieuws Medewerkers: Gina Miroula / Jeff Pinkster / Ron Santing / Annemarie Vissers
Nieuwe cateraars HvA en UvA n n Biologische producten, halal voedsel en luxe koffietentjes die fairtrade koffie schenken. MiCaffè, Maas International en Sodexo moeten vanaf juni een gevarieerder assortiment eten en drinken aanbieden op de HvA en UvA.
De drie bedrijven nemen samen de rol van Sorbon over. Sodexo wordt verantwoordelijk voor het eten en drinken in de kantines. MiCaffè zal de koffiecorners bemannen en de koffie- en snackautomaten worden voortaan bijgevuld door Maas International. De nieuwe cateraars zullen per locatie rekening houden met de specifieke wensen van de gebruikers. ‘Zo zal het restaurant in het Wibautgebouw van de Amstelcampus straks veel meer halal voedsel serveren omdat op die plek veel
meer moslims studeren,’ zegt Ineke Veenstra, directeur van de facilitaire diensten van HvA en UvA. Ze benadrukt dat studenten- en medewerkers een belangrijke rol hebben gehad in de keuze voor de nieuwe cateraars. ‘Samen hebben we ze beoordeeld op kwaliteit, financiën en een toelichtende presentatie.’ In de nieuwe situatie krijgen gebruikers voortaan de keuze uit verschillende prijscategorieën. Naast een luxelijn is er een budgetlijn met broodjes vanaf 1,50 euro en warme maaltijden voor 3,25 euro. ‘Op hoofdlijnen is het assortiment natuurlijk vergelijkbaar,’ zegt Wim van der Meer, als projectleider namens de UvA betrokken bij de selectieprocedure. ‘Maar in de nieuwe situatie is een aantal producten aantrekkelijk geprijsd.’ De nadruk komt te liggen op duurzaamheid. Zo zijn de nieuwe cateraars gebonden aan strenge milieuregels. Twintig procent
van de omzet moet komen uit de verkoop van biologische producten. Ook de koffie moet voldoen aan strenge regels: zowel de automatenkoffie als de koffie bij de koffiecorners moet gecertificeerd zijn met het fairtrade-keurmerk. Verder moet de cateraar zorg dragen voor milieuvriendelijke – bijvoorbeeld biologisch afbreekbare – koffiebekers. Aanvankelijk was het de bedoeling meerdere cateringbedrijven te selecteren om de concurrentie te bevorderen. Daar is vanaf gestapt: volgens de projectleider bleken de verschillen tussen de cateringbedrijven te groot. Sodexo verzorgt het eten en drinken op alle locaties en MiCaffè is een onderdeel van Maas International. Om de prijs-kwaliteitverhouding toch goed in de gaten te houden wordt de klanttevredenheid per locatie structureel gecontroleerd. (JP)
Bamboefiets
Een metalen fiets die bij elkaar wordt gehouden door bamboe. Praktisch en goedkoop en daarom uitermate geschikt voor de Keniaanse markt. Arjen Reinders (tweedejaars product design) maakt de fiets voor de ontwerpwedstrijd WIKI Bike Contest van Cycling out of Poverty, een project dat kleine ondernemers en scholieren in Afrika ondersteunt met fietsen, die zij gebruiken om geld mee te verdienen of naar school te fietsen. De fiets bestaat uit metalen tussendelen die aan elkaar verbonden worden door bamboe. De plant wordt in Kenia plaatselijk verbouwd en is daarom een handige oplossing. Op 18 maart zal de presentatie van de fiets worden gehouden bij design- en consultancybureau Ideal&Co. Als het ontwerp klaar is gaat Arjen naar Kenia om de fiets te testen en verder te ontwikkelen. (GM)
Schrijfprotest
Na de massale demonstraties tegen de ingeplande onderwijsbezuinigingen van het kabinet hoopt de Asva hier een vervolg aan te geven door studenten op te roepen een persoonlijke brief naar de Tweede Kamer te sturen. De studenten kunnen deze week een brief schrijven bij een van de ‘Schrijf-eenbrief’-stands op de domeinen van de HvA. Vorige week verzamelde de Asva al brieven op de UvA. ‘We krijgen ontzettend veel emotionele betogen,’ aldus Asva-voorzitter Lodewijk Berkhout. ‘Iedere dag wel iets van honderd. Uiteindelijk hopen we om zo’n duizend brieven te kunnen versturen. Die zullen per stuk op de bus worden gedaan, om de waarde van al die persoonlijke verhalen aan te geven.’ (RS)
Beeld Jasper de Boer en Maxim Spronk
Bestuursbeurzen
Studenten winnen ontwerpwedstrijd n n Een Duits bedrijf onderzoekt of het een camper en caravan in productie neemt die ontworpen zijn door twee studenten product design.
Met de ontwerpen wonnen Jasper de Boer (21, tweedejaars) en Maxim Spronk (19, tweedejaars) afgelopen maand de ontwerpwedstrijd van kampeerbeurs Caravana. Tijdens de beurs, die in Leeuwarden werd gehouden, stond het thema ‘Toon de toekomst’ centraal. Op de beurs werden vijf caravans en vijf campers van de toekomst gepresenteerd. 6
havana
De Boer ontwierp de Lightstream, een caravan die door de jury werd geroemd vanwege het unieke design en het slaap- en keukencomfort. ‘Eerst had ik het idee voor een Engels taxibusje. Daar ben ik snel van afgestapt, want dat was moeilijk met de ruimte-indeling. Toen heb ik in één dag het ontwerp voor mijn Lightstream gemaakt. Van voor tot achter loopt een raam en de keuken kan naar buiten uitgeklapt worden. De caravan wordt één met de natuur doordat de luifel open kan.’ Ook over de camper van de toekomst, ontworpen door Spronk, was de jury erg te spreken. Zijn Aero is volgens hen uitdagend en functioneel. ‘Een design waarin we de
toekomstige campergeneratie zien rondrijden. Kortom: gaaf ontwerp dat aanspreekt.’ Spronk: ‘Mijn ontwerp was wat sportiever en gestroomlijnder dan de rest. Het interieur sluit aan op de buitenkant. Zo komt er bijvoorbeeld een tafel uit het plafond.’ Jasper en Maxim gaan binnenkort om de tafel zitten met Patrick van den Burgh, directeur van camperbedrijf Eriba-Hymer en Leo Diepemaat van het Duitse caravanbedrijf LMC. Zij onderzoeken of ze de ontwerpen kunnen uitwerken en wellicht in productie nemen. De ontwerpen van beide studenten komen voort uit een opdracht voor het vak vormgeven. (GM)
Wat de VVD betreft hoeven studenten geen collegegeld te betalen tijdens een bestuursjaar. Dat meldt het Hoger Onderwijs Persbureau. Studenten moeten zich tijdelijk kunnen uitschrijven als ze een bestuursbeurs van de hogeschool of universiteit krijgen. Hoewel VVD-Kamerlid Anne-Wil Lucas wil afwachten wat staatssecretaris Halbe Zijlstra (VVD) ervan vindt, steunt ze de oproep van studentenorganisaties voor collegegeldvrij besturen. Mocht het plan worden ingevoerd, dan telt een bestuursjaar ook niet meer mee als studievertraging. Daardoor zouden deze studenten buiten de maatregelen vallen waarin het kabinet langstudeerders wil beboeten. (JP)
Herstel
In het artikel ‘Pimp my stadion’ (Havana 23 16 februari), wordt de studie sm&o voluit geschreven als sport, marketing & ondernemen. Dat moet zijn: sport, management & ondernemen.
nieuws
Geen debatten handen schudden n n De debatten over de docent bedrijfseconomie die vanwege zijn islamitische geloof vrouwen geen hand wil geven zijn voorlopig van de baan.
Dat zei collegevoorzitter Karel van der Toorn in een gesprek met Astrid de Jager, voorzitter van de Centrale Medezeggenschapsraad (CMR) en Havana. Op advies van de CMR heeft de collegevoorzitter de discussies over omgangsvormen uitgesteld omdat de kwestie zo gevoelig ligt. Verder heeft hij de raad in de vergadering van 15 februari excuses gemaakt omdat hij ten onrechte de suggestie heeft gewekt dat mannen vrouwen de hand niet hoeven te schudden. Volgens Van der Toorn is er geen sprake van
nieuw beleid over omgangsvormen en is de docent een uitzondering op de hogeschool. De kwestie leidde eind vorige maand tot een flinke rel. De CMR was absoluut ‘niet gelukkig met de opstelling van het College van Bestuur’. Vierendertig AMFI-docenten klommen zelfs in de pen om het College te vragen zijn standpunt te herzien. De hogeschool zou discriminatie toestaan: de docent werkt in een ‘ambtelijke context’, in de publieke ruimte en weigert handen te schudden op basis van geslacht. De collegevoorzitter geeft toe de emoties die het nieuws heeft opgeleverd verkeerd te hebben ingeschat, maar herhaalt nu dat hij wél de juiste beslissing heeft genomen. Tien procent van de Nederlandse moslims hangt volgens hem een ‘wat strengere variant’ aan waarbij mannen en vrouwen elkaar geen
hand geven. ‘Zij betonen hun respect op een andere wijze. Ik vind dat je als Amsterdamse hogeschool niet kunt zeggen dat die tien procent van de Nederlandse moslims niet meer meedoet.’ Maar voor de docent in kwestie wordt nog steeds gezocht naar een ‘werkbare situatie’. De Jager vraagt zich af of die situatie überhaupt nog zal ontstaan. Wat haar betreft had de oplossing heel eenvoudig kunnen zijn. ‘Iedere medewerker handen schudden.’ Volgens Van der Toorn moeten medewerkers proberen te begrijpen dat het genuanceerder ligt. ‘Probeer onderscheid te maken tussen wat iemand beweegt, wat het motief is, en het gedrag. Ik vind dat bij een respectvolle omgang hoort dat je je ook probeert te verplaatsen in een ander.’ (JP)
Informatica, ti en iam onder één vlag n n De opleidingen technische informatica (ti), interactieve media (iam) en informatica worden samengevoegd onder één gemeenschappelijke vlag. Docenten van iam zijn er fel op tegen.
Harm Noordhof, waarnemend domeinvoorzitter van Media, Creatie & Informatie, maakte de plannen voor de samenvoeging bekend. ‘Met deze operatie wordt geanticipeerd op de aanstaande bezuinigen.’ In de toekomst moeten docenten meer gaan samenwerken op het snijvlak van de opleidingen. Juist vanwege de ‘inhoudelijke verwantschap’ zouden docenten meer kunnen worden uitgewisseld. Kees Rijsenbrij, nu nog opleidingsmanager van de studies informatica en technische informatica, gaat het nieuwe ‘Opleidin-
gencluster Informatie’ vanaf 1 september besturen. Studenten zullen volgens Noordhof weinig van de nieuwe operatie gaan merken. ‘De drie opleidingen hebben weliswaar gezamenlijk één opleidingsmanager maar behouden hun identiteit. Ze treden onder eigen naam naar buiten, werven onder eigen naam studenten en hebben hun eigen opleidingsadviesraad.’ Binnen de opleiding iam zien docenten en medewerkers niets in het besluit. ‘Tot drie keer toe hebben we aan tafel gezeten bij Harm Noordhof om duidelijk te maken dat wij het er niet mee eens zijn,’ zegt Brit Wijnmaalen, verantwoordelijk voor het propedeusejaar. ‘Inhoudelijk staan we ver van informatica af.’ Geert Lovink, lector interactieve media, gaat een stap verder en zegt dat de ‘maat nu echt vol is’. De samenvoeging is volgens hem het
zoveelste bewijs dat de domeinvorming uit 2007 een ‘absolute ramp’ is geweest. ‘Het grote probleem is dat mensen met elkaar in contact worden gebracht die inhoudelijk niets met elkaar van doen hebben,’ aldus Lovink. ‘Ik moet straks voorstellen gaan doen op het gebied van technische informatica, een heel ander vakgebied. En onze opleiding wordt straks geleid door iemand die niets van ons vakgebied afweet.’ De bezwaren zullen de docenten in een brief aan het College van Bestuur van de hogeschool uiten. Toch lijkt de clustering zo goed als rond. Bij de domeinvorming in 2007 werd al geopperd om de opleidingen samen te voegen. Door het aanstaande vertrek van Irene Sparreboom als opleidingsmanager van interactieve media is het plan in een stroomversnelling gekomen. (JP)
Racen op een liter brandstof n n Met zo min mogelijk brandstof zo ver mogelijk komen. Vijftien studenten van het domein Techniek doen met een zelf ontworpen auto mee aan de Shell Eco-marathon.
Het HvA-team werkt aan een auto die zuinig rijdt en bij het stoppen zo min mogelijk energie verspilt. Met de auto moeten de studenten een dertig kilometer lange race binnen de vijftig minuten afleggen. De auto die dit zo efficiënt en snel mogelijk doet wint de race. De driehonderd deelnemers zijn ingedeeld in twee categorieën: de prototypes en de concept cars. De studenten van het domein Techniek werken aan een prototype. Aan deze voertuigen worden strenge eisen gesteld wat betreft hoogte, lengte en gewicht. De concept cars zijn echte auto’s. Banddikte, grip op de weg, spiegels, knipperlichten en veiligheidseisen spelen hierbij een belangrijke rol. Het idee komt van docent Hugo van Tienhoven, die eerder betrokken was bij de tegen-
HvA-agenda 8 maart
SoS-pitstop Tijdens de SOS-pitstop wordt nader ingegaan op beeldbepalende personen en de implementatie van diversiteitsbeleid. Leidinggevenden én medewerkers hebben behoefte aan een duidelijke, heldere en vooral toepasbare visie. Bij het invoeren van een diversiteitsbeleid is het belangrijk dat organisaties zich richten op de intrinsiek gemotiveerde leidinggevenden en medewerkers. Presentatie: Rukiye Sarizeybek, senior consultant Berenschot b.v. Locatie: Rivierstaete, OrO-zaal, 6.63. Aanmelden:
[email protected]. intra.hva.nl/diensten/o2/oro/nieuws/ sospitstop-8-mrt11/index.xml
9 maart
Maatschappelijk Vastgoed Uitgeverij Elba Media organiseert de conferentie Maatschappelijk vastgoed 2011, met als thema ‘Verzakelijking is meer rendement van uw maatschappelijk vastgoed met minder geld’. Uit onderzoek van Fakton en de Hogeschool Amsterdam blijkt dat gemeenten gezamenlijk meer dan 1,8 miljard euro laten liggen door een slordige omgang met het eigen vastgoedvermogen. Tijdens de conferentie wordt er ingegaan op oplossingen waarmee organisaties doelmatig en transparant kunnen ondernemen op vastgoedgebied. www.conferentiemaatschappelijkvastgoed.nl
10 maart
Stage Diving Stage Diving is een jaarlijks terugkerend evenement voor tweedejaars en aankomende afstudeerders interactieve media die nog op zoek zijn naar een stage. In een informele setting maken de bedrijven en studenten kennis met elkaar. Het evenement biedt studenten de mogelijkheid om zich vooraf in te schrijven op een drietal vacatures die worden aangeboden door de bedrijven. www.iamcore.nl/stagediving
22 maart
Opening Buitenpoli
windauto. De auto die wordt voortbewogen door de wind waartegen hij inrijdt, won afgelopen september nog de Wind Turbine Race in Denemarken. Bij de Shell Eco-marathon draait het juist om de energie uit brandstof. Studenten engineering, design & innovation, technische informatica en e-technology bouwen een auto met een brandstofcel die water omzet in elektriciteit. Iedere student richt zich op een ander onderdeel van de auto, waar al sinds november aan wordt gewerkt. Kurt Haseth (23, tweedejaars engineering, design & innovation) is
verantwoordelijk voor de aandrijving en het achterwiel. ‘Snelheid, rol- en luchtweerstand heb ik bepaald aan de hand van de ligfiets van Quest. Een snelle gestroomlijnde driewieler.’ Haseth: ‘De kans dat we winnen is vrijwel nihil, maar in de top twintig eindigen zit er waarschijnlijk wel in. De grootste uitdaging is dat we de wedstrijd uitrijden.’ De race wordt gehouden van 26 tot en met 28 mei op de EuroSpeedway Lausitz in Duitsland. De prijzen voor de prototype klasse bedragen 1000 euro voor de eerste plaats en 800 euro voor de tweede plaats. (GM)
De Buitenpoli is ontstaan uit de samenwerking tussen de afdeling Revalidatie van het AMC en de Hogeschool van Amsterdam. Het is een beroepspraktijk waar patiëntenzorg, onderwijs en onderzoek samenkomen. www.dg.hva.nl/content/dg/buitenpoli/
Meer HvA-activiteiten zijn te vinden op www. havanaweb.nl/agenda. Kopij voor de HvAagenda kan gestuurd worden naar havana@ hva.nl.
havana
7
nieuws
Explosieve stijging verpleegkunde n n Het aantal eerstejaars studenten verpleegkunde aan de HvA is explosief gestegen. Het aantal voltijdstudenten is dit jaar bijna verdubbeld.
Uit onderzoek van de HBO-raad blijkt dat het aantal inschrijvingen voor hbo-verpleegkunde landelijk is gestegen met 16 procent. De HvA is daarin met 47 procent een uitschieter. ‘We zagen wel een stijging aankomen naar aanleiding van de afgelopen open dagen. Maar dat het in deze mate zou zijn, dat wisten wij natuurlijk ook niet,’ zegt Margriet van Iersel, teammanager hbo-v. Volgens Van Iersel is het gissen naar de oor-
Iersel nuanceert die stelling. ‘Met een hbodiploma zijn de mogelijkheden om door te studeren, te specialiseren veel groter. Het is dus een heel ander segment. En ik denk dat de vraag dermate groot is dat ze elkaar niet in de weg zullen zitten.’ De toestroom zal wel nog meer druk zetten op de inmiddels krappe capaciteit van het gebouw aan de Tafelbergweg, waar de studie is gehuisvest. Van Iersel: ‘Het is wel eens schipperen en zoeken, maar er is altijd een gaatje te vinden.’ De verwachting is niet dat de groei komend jaar weer zo groot zal zijn. ‘We zullen vast weer groeien, maar niet in deze mate. En met het oog op de kwaliteit van ons onderwijs: dat hoop ik eerlijk gezegd ook niet.’ (RS)
zaken van de groei. ‘We weten wel dat er een tekort aan goed opgeleide verpleegkundigen is, wellicht door de vergrijzing, en dat dit de komende jaren zo zal blijven. De goede baankansen zullen in deze tijd van economische recessie ook meer mensen doen besluiten voor verpleegkunde te kiezen. Ook is het goed mogelijk dat de negatieve berichtgeving omtrent hogeschool Inholland de toestroom naar de HvA bevordert.’ Hoewel Guusje ter Horst, voorzitter van de HBO-raad, eerder deze week zei dat hboverpleegkundigen met open armen worden ontvangen in de zorg, gaan er ook geluiden op dat de vraag naar mbo’ers juist groter is vanwege de economische recessie. Van
Bouwen voor de bètawetenschap n n De opdracht: een brug bouwen. De eis: een constructie die sterk genoeg is om ten minste één leerling te dragen. Het doel: middelbare scholieren warm maken voor een technische opleiding aan de HvA.
Het wordt de leerlingen van het Oscar Romero Tabor College uit Hoorn donderdagmiddag 17 februari al snel duidelijk in de werkruimte van de Leeuwenburg. Elke brug is bestand tegen het gewicht van Noura (14). ‘We hebben iets meer gewicht nodig,’ zegt een van de begeleiders. Lachend schuiven de derdeklassers ‘meneer Van Arenthals’ naar voren. Maar het lachen vergaat ze snel, want ook decaan en docent geschiedenis Frans van Arenthals haalt met gemak de overkant.
hotel op en bij de opleiding maritiem officier leren ze navigeren.’ Hoewel ze het bouwen van een brug erg leuk vinden, zijn Larissa van Eijk (14) en Noura Hzami (14) er nog niet over uit. ‘Het is een leuke dag, maar de gezondheidszorg lijkt me nu leuker,’ zegt Larissa. Noura kiest in elk geval al een profiel in de andere richting. ‘Ik ga volgend jaar voor economie en maatschappij.’ Helemaal niet erg, vindt docent biologie Floral van Golen. ‘Ook daar zijn deze dagen voor bedoeld. Dan weet je in elk geval wat je niet moet kiezen.’ Alle bruggen voldoen aan de minimale eisen. Toch springt er aan het einde van het testrondje eentje uit: de brug die zélfs meneer Van Arenthals wist te dragen. De brug knapte pas bij 140 kilo en dat leverde de leerlingen van groepje drie een bioscoopbon op. (JP)
Een ochtend lang werkten de derdeklassers aan het ontwerpen, bouwen en testen van de brug. Als voorbereiding op de profielkeuze en om eens te ervaren hoe het technisch hoger onderwijs in Amsterdam nu precies in elkaar steekt. De HvA werkt daarvoor samen met de UvA, VU en Inholland. Voor ruim veertig middelbare scholen in Noord-Holland en Flevoland organiseren ze regelmatig workshops. ‘Het domein Techniek biedt negen verschillende workshops aan,’ vertelt Willem Kant, projectmanager van de ITS Academy, een project om middelbarescholieren in contact te brengen met studies op het gebied van informatica, technologie en science. ‘Zo komen scholieren in aanraking met het technische onderwijs. Dit is de workshop voor civiele techniek, bij forensisch onderzoek lossen leerlingen bijvoorbeeld een moord in een
Oude bekende als toezichthouder
‘Geen onbekende want zij was al lid van de Raad van Toezicht van de UvA,’ aldus Karel van der Toorn, voorzitter van het College van Bestuur van de HvA-UvA. ‘De minister doet de uiteindelijke benoeming van de voorzitter en wij als CvB hebben Inge Brakman voorgedragen voor de functie van voorzitter. Het is vervolgens aan de minister om die voordracht over te nemen of niet.’ Inge Brakman (1961) deed een hboopleiding jeugdwelzijnswerk en studeerde rechten aan de UvA. Daarna startte ze een loopbaan in de media. Ze werkte voor journalistenvakbond NVJ en was later onder meer verantwoordelijk voor de cao’s voor dagblad- en omroepjournalisten. In 1999 8
havana
Beeld Wim Kluvers
n n Inge Brakman is zo goed als zeker de nieuwe voorzitter van de Raden van Toezicht van de Hogeschool en Universiteit van Amsterdam. Op 1 maart volgt ze Niek Urbanus op als waarnemend voorzitter.
ging ze werken voor het Commissariaat voor de Media, waar ze tien jaar later eindigde als voorzitter.
Later werd ze lid van de Raad van Toezicht van Staatsbosbeheer. In 2010 werd ze voorzitter van de Centrale Commissie voor de Statistiek, de toezichthouder van het Centraal Bureau voor de Statistiek. Verder was ze lid van de tijdelijke commissie Innovatie en Toekomst Pers. De medezeggenschapsorganen van de HvA en UvA zijn nog niet gehoord over de benoeming van Brakman. Astrid de Jager, voorzitter van de Centrale Medezeggenschapsraad van de HvA, geeft op persoonlijke titel aan geen bezwaren te hebben tegen de gang van zaken. Ook Jan Bergstra, voorzitter van de centrale ondernemingsraad van de UvA, reageert op persoonlijke titel. ‘Ik denk niet dat de COR problemen met haar benoeming zou hebben. Ze is een communicatieve persoonlijkheid. Je kunt wel duizend eisen stellen, maar waar het om gaat is dat zo iemand het vergadercircuit fatsoenlijk in de hand heeft. En dat heeft ze.’ (JP)
afstuderen
Renoud Netjes (23) Interactieve media ‘Mijn afstudeeridee werd geboren toen de televisie van een collega van me kapotging. Omdat hij niet langer programma’s via de kabel kon volgen, bekeek hij allerlei programma’s via internet. Bijna alles staat tegenwoordig toch op de sites van de omroepen. En dat kijken op het web heeft toch vele voordelen. Zo zit je niet langer vast aan de lineaire programmering van de omroepen, is er minder reclame en kun je kijken en pauzeren wanneer je wilt. Een nadeel is natuurlijk wel dat je niet lekker kunt zappen. Onderuitzakken op de bank, alles binnen handbereik, en zien wat er op tv is. Het aanbod op internet is namelijk ontzettend verspreid: bijna iedere omroep heeft een eigen site waar ze alleen hun eigen programma’s aanbieden. Niemand werkt daar samen. En dan heb ik het nog niet eens over de vele andere kanalen webtelevisie die er te vinden zijn, zoals YouTube en MySpace. Dat is natuurlijk erg omslachtig. Daardoor kwamen we op het idee om al deze verschillende interactieve televisiekanalen op de een of andere manier samen te brengen. Alle vormen van web-tv binnen één interface, alles op één scherm. We hebben het project Ziezo.tv genoemd. Je moet het zien als een hulpje bij het tv-kijken via internet. Niet meer actief op zoek gaan, maar passief web-tv kijken, net als nu gewoon tv-kijken, op basis van je eigen voorkeuren, via je eigen startpagina. Je zit niet langer vast aan de uitzendtijden van de omroepen, maar kijkt wanneer je wilt. En omdat alles binnen één interface te zien is, kun je ook weer lekker zappen. Bovendien hebben we een groot sociaal aspect aan het project verbonden: via sociale media is het gemakkelijk om programma’s via hetzelfde scherm te delen met je vrienden.’ HvA+ ‘Interessant vond ik vooral dat de vele verschillende kanten van interactieve media werden belicht, en dat het redelijk praktisch was ingesteld. Doordat die verschillende kanten werden belicht, bleef je tenminste een beetje bij. Want de veranderingen gaan erg snel in de sociale media.’ HvA- ‘Het klinkt misschien wat paradoxaal, maar juist door die verscheidenheid was er weinig ruimte om je te specialiseren. En doordat we van alles wat deden, was het soms juist nét niets.’ n Ron Santing
prikbord Hebt u nieuws voor deze pagina? Mail
[email protected].
DMR
VSI
DG
Onderzoekers van het domein presenteren maandag 7 maart hun onderzoeken tijdens de voorronde van de Very Short Introductions-competitie (VSI) in het Jan Bommerhuis. In vijf minuten proberen ze het publiek te overtuigen van het belang van hun onderzoeken die onder meer gaan over copingstrategie, daklozen en gerechtsdeurwaarders. Een jury beoordeelt de onderzoeken op een combinatie van inhoud en vorm; de winnaar wordt gekozen door jury én publiek. Studenten, docenten en medewerkers zijn van harte welkom om de presentaties bij te wonen. De finalisten van deze domeinronde gaan 24 maart door naar de HvA-ronde. Maandag 7 maart, Jan Bommerhuis, 16.00 uur in zaal A1.15 Meer informatie: Ragini Fit,
[email protected].
DEM
Researchdag
Ga er maar aan staan: een patiënt meedelen dat hij niet meer te behandelen is en zal sterven. Om studenten in de gezondheidszorg te helpen met ethische kwesties is Waardenweb.nl geïntroduceerd. De website stimuleert studenten hun eigen morele standpunt te leren kennen, door middel van zeventien verschillende opdrachten. Vooral voor het intervisieonderwijs, individuele begeleiding en remediëringsopdrachten is Waardenweb geschikt, maar in principe is het een virtuele toolbox die studenten ook na hun studie, gedurende hun hele loopbaan kunnen blijven gebruiken. Samen met het AMC zal de komende tijd gekeken worden of de website verbeterd kan worden.
DMCI
HvA’ers die onderzoek doen naar grootstedelijke problematiek zijn donderdag 3 maart welkom op de eerste Urban Researchmiddag. De middag is onderdeel van Urban Management, een initiatief van de domeinen Economie & Managent, Maatschappij & Recht en Techniek, dat zich richt op de gezamenlijke aanpak van grootstedelijke vraagstukken. Tijdens de middag presenteren aanwezigen hun onderzoek en kunnen ervaringen worden uitgewisseld. De middag vindt plaats op de bovenste etage van het Kohnstammhuis aan de Wibautstraat. Het programma duurt van 13.00 tot 17.00 uur. Aanmelden kan bij Ellen Sikkens,
[email protected].
DT
Ethiek
Containerschip
Maersk Line heeft tien Triple-E schepen besteld, de grootste containerschepen ooit. Deze schepen zijn 400 meter lang, 59 meter breed, 73 meter hoog en hebben een capaciteit van 18.000 20-voets containers. De schepen worden in de vaart verwacht tussen 2013 en 2015. De bouw is te volgen op www.worldslargestship. com. Maersk heeft op dit moment ook nog een aantal stageplaatsen open. Sollicitaties in het Engels richten aan Richard Korbee, Marine Personnel Officer – Recruitment, Maersk Ship Management B.V., Boompjes 40, 3011 XB Rotterdam.
iCE
Apps zijn niet meer weg te denken uit het mobiele leven. Daarom wordt 7 en 8 maart voor de tweede keer iCE Amsterdam, ‘a European Event on Mobile Strategies and App Development’ georganiseerd. Het evenement, dat wordt gesteund door de gemeente Amsterdam, is voor studenten en docenten uit het hoger onderwijs gratis te bezoeken. iCE is interessant voor zowel docenten als studenten van richtingen die te maken hebben met interactieve media, informatietechnologie en management van interactieve media. De actiecode zoals die bij registratie op www.iceamsterdam.com moet worden ingevuld is: pa0378.
HvA
Bescherming
Studenten, extranei en medewerkers van de HvA kunnen met hun bezwaren, klachten en beroepen sinds kort terecht bij één loket. Het zogenaamde digitale loket Beroep Bezwaar Klacht (BBK) moet ervoor zorgen dat klachten direct door de juiste persoon worden afgehandeld. Studenten, extranei en medewerkers hoeven daardoor niet meer zelf uit te zoeken tot welke afdeling ze zich moeten richten. Bovendien moet de drempel om een bezwaar, klacht of beroep in te dienen daardoor ook lager worden. De digitale formulieren zijn te vinden op www.juridisch.hva.nl/loketbbk.htm.
DOO
Protest
Niet alleen het hoger onderwijs, ook het basis- en middelbaar onderwijs worden fors gekort door het kabinet-Rutte. De Asva vraagt daarom aandacht voor de actie ‘Red het basisonderwijs’. Volgens de studentenunie worden scholen en leerlingen als cijfertjes beschouwd en zou de inspectie vooral interesse hebben in de opbrengsten. Volgens de actievoerders verliezen leraren hierdoor het plezier in hun werk. Daarom roept de Asva pabostudenten op de petitie op de website te tekenen. Zie www. redhetbasisonderwijs.nl/het-verzoekschrift.
DMCI
CeBIT
Studenten en docenten informatica en technische informatica gaan op 2 en 3 maart naar het CeBIT in Duitsland. CeBIT 2011 is Europa’s grootste ict-beurs in Hannover die van 1 tot en met 5 maart wordt georganiseerd en heeft cloud computing als belangrijkste thema. De tentoonstellingshallen zijn niet meer ingedeeld op basis van ict-deelgebieden, maar op basis van bezoekersdoelgroepen. Dat maakte de beursorganisatie bekend tijdens een persconferentie in Amsterdam. Aanmelden voor een trip naar CeBIT per busvervoer kan bij
[email protected].
HvA
Geschillen
De rechtsbescherming voor studenten is aan het begin van de maand uitgebreid met een geschillenadviescommissie. De commissie, bestaande uit een onafhankelijke voorzitter en twee leden die werkzaam zijn bij de HvA, brengt advies uit aan het College van Bestuur over bezwaren die zijn ingediend over bijvoorbeeld restitutie van het collegegeld, een bestuursbeurs of schorsing. In de oude situatie nam het CvB besluiten over deze bezwaren zonder daaraan voorafgaand onafhankelijk advies. De invoering van de geschillencommissie is dus een uitbreiding van de rechtsbescherming van studenten.
-advertentie-
HvA
Kersvers
Voor het nieuwe collegejaar zoekt de Asva studenten die willen helpen met Kersvers 2011: de algemene introductie van de HvA. Tijdens de introductie worden studenten twee dagen lang ingewijd in de HvA en het Amsterdamse studentenleven. Vrijwilligers zullen onder meer aan de slag gaan met sponsoring, de website en promotie via sociale media. Er wordt een festivaldag georganiseerd waarin de Amsterdamse verenigingen een grote rol spelen en waar de verschillende domeinen van de HvA zich kunnen presenteren. Daarnaast wordt er een feest georganiseerd voor 2500 man. Meer informatie of solliciteren kan tot 11 maart bij Charlotte Dijkstra,
[email protected]. havana
9
tentamenfraude
Zo simpel k De boel flessen blijkt vaak zo lastig nog niet. Studenten van Inholland en Hogeschool Windesheim haalden veelvuldig het nieuws met verschillende soorten tentamenfraude. Gelukkig gebeuren zulke dingen op de Hogeschool van Amsterdam niet. Toch? Carlijn van Donselaar en Ron Santing
Valse pasjes ‘Wel een beetje dom dat die gasten van Windesheim aan de media vertelden hoe je pasjes kunt vervalsen. Zo snij je jezelf wel in de vingers,’ vindt een derdejaars Johan Cruyff University. Hij doelt op de mogelijkheid andermans foto op het persoonsgebonden pasje van een hogeschool of universiteit te plakken, waardoor diegene jouw tentamen kan maken. Het vervalsen van een pasje lijkt, ook binnen de HvA, de makkelijkste manier om te frauderen. ‘Zo’n HvA-pasje is binnen een paar minuten te vervalsen. Even inscannen, ander fotootje erop, klaar. De surveillant die de pas tijdens het tentamen checkt, zal niet merken dat de persoon die er zit een ander is dan wiens naam op het kaartje staat,’ legt een eerstejaars management, economie & recht (mer) uit. Zelf zegt hij dit nooit gedaan te hebben, hoewel de mogelijkheden 10
havana
daar zijn: bij tentamens van mer surveilleren volgens hem vrijwel nooit docenten die de studenten persoonlijk kennen. Ook studenten aviation en commerciële economie zeggen zelden een bekende docent te zien bij tentamens. Dit is wel anders bij human resource management (hrm). Behalve een HvA-pas moeten studenten hier ook een identiteitsbewijs laten zien. Dit maakt vals spelen een stuk lastiger. Een eerstejaars: ‘De controle op identiteit is streng, ik zou niet weten hoe die te omzeilen is. Toen ik mijn paspoort vergat, mocht ik de zaal niet in. Dat kostte me mooi een herkansing.’
‘Onze docenten zijn heus niet gek, maar ze willen gewoon heel graag dat we het halen’ MacGyver Ook studenten van de opleiding maritiem officier zien weinig kans een ander hun tentamen te laten maken. Vaak laat een docent zijn gezicht wel even zien. De groepen zijn klein en de kans dat iemand die niet bij een tentamen hoort te zitten herkend wordt dus groot. Wie toch wil frauderen, heeft andere mogelijkheden. Een eerstejaars, grinnikend: ‘De formulebladen die we bij tentamens
achtige wijze een ruimte waar alle opgaven lagen binnen te komen. Han Boels, domeinraadvoorzitter: ‘Op de Leeuwenburg hangen overal systeemplafonds. Door die weg te halen, konden de studenten boven de deur uit komen. Ze namen tentamenopgaven mee en boden die tegen betaling aan bij medestudenten.’ De dieven zijn, ondanks de inzet van het hoofd security van de HvA, nooit gepakt. Kees Post was als voorzitter van de examencommissie betrokken bij de
Beeld Pascal Tieman
‘Een schande!’ is de veelgehoorde reactie op de tentamenfraude bij Inholland en Windesheim. Niet de frauderende studenten, maar hun hogescholen krijgen de zwartepiet toegespeeld. Want: wie het zijn studenten zo makkelijk maakt de regels te overtreden, vraagt eigenlijk om misbruik. Op die manier hebben hogescholen het aan zichzelf te wijten dat hun diploma’s straks minder waard zijn. Hoe makkelijk maakt de HvA het haar studenten? Havana maakt een rondje langs de velden en staat studenten voor deze ene keer toe anoniem hun verhaal te doen.
mogen houden, worden door veel studenten helemaal volgeschreven met extra informatie. Niemand die ooit naar die papieren kijkt. Hetzelfde geldt voor de grafische rekenmachine. Zelf zet ik daar ook wel eens handige dingen in, ja. Zo hebben we de havo toch ook allemaal gehaald?’ Docenten moeten zulke voor de hand liggende methoden wel doorzien, denken een paar eerstejaars maritiem officier. Een van hen denkt te weten waarom ze niet strenger zijn. ‘Onze docenten zijn heus niet gek, maar ze willen gewoon heel graag dat we het halen. Er zijn al zo weinig mensen die een zeevarend beroep kiezen. Misschien zien ze daarom iets meer door de vingers.’ Ook een derdejaars commerciële economie heeft ervaring met docenten die beter op zouden kunnen letten. ‘In mijn eerste jaren waren veel tentamenopgaven in omloop onder studenten. Een keer zag ik hoe dat kon. Een docent ging koffie halen en liet zijn computer aanstaan. Binnen een paar minuten hadden studenten onze vragen gevonden en gekopieerd naar een usb-stick.’ Studenten commerciële economie gaan wel vaker assertief te werk om aan tentamenopgaven te komen. Voor de zomervakantie wisten een paar tweedejaars op MacGyver-
tentamenfraude
kan het zijn afhandeling van de zaak: ‘We ontdekten de diefstal nog voor het tentamen, studenten hebben toen het tentamen dat bedoeld was als herkansing gemaakt. De tentamenopgaven liggen voortaan veilig in stevige ijzeren kasten met een goed slot.’
Frauderende surveillanten Dat stevige sloten niet genoeg zijn als de fraudeurs uit eigen gelederen komen, weet een oud-studente media, informatie & communicatie. Als surveillant bij de jongerejaars van haar studie had ze toegang tot een plek waar alle tentamenopgaven lagen, ook die van haar eigen jaar. ‘De surveillanten haalden de opgaven voor de groep waarbij ze toezicht hielden van tevoren uit een hok. Al snel zagen we dat onze eigen tentamens daar ook lagen. Sommigen namen die opgaven mee en verspreidden ze onder mensen uit hun projectgroepje. Zelf heb ik alleen een keer wat vragen bekeken. Ik was veel te bang dat ik gesnapt zou worden.’ In dit geval zijn niet docenten, maar medewerkers van het onderwijsbureau degenen die alert zouden moeten zijn op mogelijkheden tot fraude. Zij hadden volgens de oud-student kunnen weten dat de surveillerende studenten op dagen waarop ze ingeroosterd stonden zelf ook tentamens hadden. Berend Klopstra, werkzaam op het onderwijsbureau, gelooft niet dat er surveillerende studenten zijn geweest die hun eigen tentamenopgaven van tevoren konden meenemen of inzien. Klopstra: ‘Surveillanten die de sleutel van het hok kregen, hadden echt geen tijd om naar hartelust te zoeken. Er
is altijd een coördinator die oplet of er geen gekke dingen gebeuren. In het hok hangen geen camera’s, nee. Maar via glas is iedereen die er binnen is goed te zien.’ Over een ding zijn alle ondervraagde studenten het eens: de maatregelen die de HvA kan nemen, zijn nu eenmaal niet altijd opgewassen tegen de creativiteit van studenten met kwaad in de zin. Een oud-student fysiotherapie en commerciële economie spreekt uit ervaring. Een gebrek aan tijd voor een tentamenperiode bracht hem op ingenieuze gedachten. ‘Het idee om tentamenstof op mijn iPod in te spreken, kwam opeens in me op. Ik heb het een paar keer gedaan. Voor mijn minor Chinees moest ik woordenlijsten kennen. Die sprak ik in op alfabetische volgorde, voor elke letter een track.’ Om de oordopjes te verbergen, droeg de jongen een capuchon en een muts. Om niet op te vallen maakte hij expres een paar fouten. Niemand heeft het ooit gemerkt, al hield hij altijd rekening met alerte surveillanten. ‘Als er een keer een strenge docent zat, deed ik het niet. Maar als het zo’n wazig figuur was dat tijdens het tentamen een boek begon te lezen, dacht ik: vooruit, ik waag het erop.’ n De namen van de betrokken studenten zijn bekend bij de redactie.
‘Overal, dus ook bij ons’ ■■‘Niet verrassend,’ noemt Marcelle Peeters, directeur Onderwijs & Onderzoek, de genoemde gevallen van fraude aan de HvA. ‘Zulke dingen gebeuren overal, dus ook bij ons.’ De verantwoordelijkheid om fraude tegen te gaan ligt binnen de HvA bij de domeinen. Studenten die nu tegen de lamp lopen, krijgen straffen die variëren van het ongeldig verklaren van een gemaakt tentamen tot uitsluiting van deelname aan tentamens voor een periode van maximaal een jaar. ‘Vooral de laatste straf treft studenten hard,’ zegt Peeters.
‘De meesten gaan hiertegen in beroep. Per jaar zijn er tientallen van zulke zaken.’ Volgens Peeters zullen de teugels wel strakker worden aangetrokken. Zo worden de instructies voor surveillanten uitgebreid en de regels over identificatieplicht bij tentamens aangescherpt. Ook wordt gewerkt aan een nieuw reglement voor fraude. Peeters: ‘Een door Juridische Zaken voorgestelde definiëring van “ernstige fraude” wordt binnenkort besproken in een commissie waarin alle domeinen zijn vertegenwoordigd.’ Een HvA-brede definitie van zulk soort fraude is nodig omdat het sinds 1 september 2010 mogelijk is studenten die zich hier schuldig aan maken definitief weg te sturen. ‘Een ander jouw tentamen laten maken of het stelen van tentamens zullen zeker onder de definitie vallen. Voor afkijken en spiekbriefjes ligt dit al ingewikkelder,’ legt Peeters uit. Alle nieuwe regels zullen nog voor het eind van dit collegejaar van kracht worden.
PvdA en PVV: fraudeurs harder straffen ■■De berichten over tentamenfraude op hogescholen bereikten ook Den Haag. De huidige sancties voor fraude, schorsing of permanente verwijdering van de opleiding, gaan de PvdA en PVV niet ver genoeg. Als het aan hen ligt, zijn frauderende studenten die door de eigen opleiding zijn weggestuurd straks ook niet meer welkom op andere opleidingen en hogescholen. In het Algemeen Dagblad zegt PVV-Kamerlid Harm Beertema het ‘een ramp’ te vinden dat de waarde van hbo-diploma’s door fraude wordt aangetast. ‘Wie weet straks nog wat zo’n diploma eigenlijk voorstelt?’ vraagt hij zich af. Doekle Terpstra, collegevoorzitter bij Inholland, zegt in dezelfde krant een ‘eed van integriteit’ voor studenten op zijn hogeschool te overwegen. Zo’n eed zorgt volgens hem voor ‘onderling vertrouwen’. havana
11
verkleedfeestjes
Apenkooi is ook Waarom dossen partypeeps zich wel volledig uit voor verkleedfeestjes als Apenkooi, Valtifest of Manifesto, maar kijkt men je spottend aan zodra het over carnaval gaat? Zo veel verschil is er niet. Annemarie Vissers Toen er verschillende tweets voorbijkwamen over een ouderwets bierpullenfestijn in München, nestelde de vraag zich langzaam in mijn hoofd. Als paddenstoelen schoten de Oktoberfesten ineens blijkbaar uit de drassige Amsterdamse grond, die met bier overgoten drankgelagen in dirndl en lederhosen, in Biergarten. Toen zelfs de hoofdredactrice van de toonaangevende glossy Elle driftig
haar enthousiasme hierover in 140 tekens probeerde te proppen, raakte ik langzaam het spoor bijster. Niet veel later vraag ik twee dagen vrij aan mijn baas. Bij mij – een geboren zuiderling – begint de carnavalsstemming langzaam maar hardnekkig op te borrelen. Een afkeurende blik valt me ten deel: carnaval? Waarom in hemelsnaam? Ik
hoor mezelf geïrriteerd antwoorden dat ik geen poging ga doen het uit te leggen. Maar meer nog denk ik: waarom haalt het gros van de Randstad de neus op voor het vierdaagse festijn dat carnaval heet, maar loopt de stad wel massaal uit voor een oranjegekleurde Koninginnedag, een nóg oranjer gekleurde wk-wedstijd, compleet met eenzelfde toeters, bellen en hoeveelheden bier? Waarom is een Biergarten in De Lax anno nu wél bon ton, en elders niet? Waarom dossen partypeeps zich wel volledig uit voor verkleedfeestjes als Apenkooi, Valtifest of Manifesto, maar kijkt men je spottend aan zodra het over carnaval gaat? Je ziet het ze denken: boers. Triest. Polonaises. Alleen maar gericht op je klem zuipen, om over dat hoempapa-gedoe niet te spreken. ‘Als je niet dáár bent opge-
Bob Smit (25)
zevendejaars lerarenopleiding geschiedenis Organiseerde een Oktoberfest in De Lax met zijn dispuut Corps Europae ‘Elk jaar organiseren de disputen van de ASVL een aantal feesten, precies zo getimed dat er elke maand wel eentje gepland staat. De keuze voor een thema was voor ons in oktober snel gemaakt: een heus Oktoberfest, zoals die in München jaarlijks plaatsvinden. Ook omdat we zelf wegens tijdgebrek niet naar Duitsland konden, leek het ons een prima idee De Lax te veranderen in een echte bierstube. Door de jaren heen is het feest echt een begrip geworden onder ASVL-leden. Na de
‘Het gaat om de verbroedering’
Beeld Marc Deurloo
Nationale Koud Pilsdag is ons Fest een van de best bezochte avonden. Het is eigenlijk heel simpel te organiseren: we zetten lange tafels met banken neer, draaien de hele avond schlagers, vullen flinke pullen met bier en delen broodjes met Wurst uit. Zelf ga ik met een groepje altijd verkleed in lederhose en een groepje dames in van die dirndljurken. Het is leuk om te zien dat steeds meer bezoekers verkleed komen, dat is een aantal jaren minder geweest. Langzamerhand lijkt het Oktoberfest in het algemeen bekender te worden, ook in Amsterdam. Bij andere themafeesten gaat het eigenlijk vooral om het verkleden, bij ons om de verbroedering: samen drinken en dan niet uit van die plastic glaasjes. Bezoekers die in vol ornaat verkleed komen, krijgen ook ter bemoediging een gratis biertje. Ons dispuut huurt de lederhose en accessoires, maar er zijn mensen die zelf aan de slag gaan en complete creaties maken.’
12
havana
groeid, snap je het gewoon niet,’ is daarop de veelgehoorde reactie.
André Hazes Dat neerkijken op ‘boerengebieden’ is van alle tijden, stelt UvA-historicus Peter van Dam, die onderzoek doet naar nationale identiteit. Ten eerste omdat in het oude Holland het geld en de macht zat, maar het had ook een religieuze component. Dat carnaval van oorsprong een katholiek feest is, speelt volgens de historicus onderhuids nog altijd een rol. De Hollandse elite zag onze natie lange tijd als een protestants land. Katholieken? Dat waren tot ver in de negentiende eeuw twee-
verkleedfeestjes
carnaval derangsburgers en de lang overheersende visie van protestanten hierbij: katholieke gebruiken? Die deugen, zonder uitzondering en bij voorbaat, niet. Zou het, nog steeds? Ik probeer me voor te stellen hoe anno nu een horde hedonistische hoogopgeleiden, een deel compleet doorgesnoven, op een so hip it hurts themafeestje ergens in de krochten van underground Amsterdam sliepuit doet tegen al die vermaledijde katholieken die zich in een optocht werpen. Helemaal overtuigen doet dat argument niet. Toch hebben de plattelandsregio’s een overgeërfd minderwaardigheidscomplex en lijden stedelijke regio’s nog steeds aan een superioriteitsidee, volgens de beschouwingen van de historicus. Dat heeft overigens niet per se een rechtvaardiging in de werkelijkheid, maar draait meer om zelfbewustzijn:
hier gebeurt het, wij zijn beter. ‘Zij’ praten anders, ‘zij’ doen anders. ‘Ons’ feest is beter. Op z’n Brabants: hullie tegen gullie. Elke socioloog kan je uitleggen dat iedere groep zoekt naar een eigen gemeenschap-
ironie bij komt kijken, dan brullen we met z’n allen enthousiast mee met Hazes. Maar o wee diegene die ook maar vermoedt dat we serieus en oprecht van dat soort muziek houden, die serveert men even makkelijk als
Je ziet het ze denken: boers. Triest. Polonaises pelijkheid, naar een gevoel van ‘onder elkaar zijn’. Samen kun je dan vinden dat je een ‘betere’ smaak hebt dan alle anderen. Vooral hoogopgeleide slimmerds willen door moeilijkere kunstvormen laten zien dat ze nadenken. Dat gegeven strookt echter zelden met zoiets als ‘volkscultuur’. Ja, als er
Sara Piets (22)
derdejaars culturele & maatschappelijke vorming Werkte op de tweede editie van Valtifest, op de NDSM-werf ‘Omdat Valtifest vrij duur is – voor een kaartje betaal je al vlug vijftig euro – en ik er toch heen wilde heb ik me aangemeld om er te gaan werken achter de bar. Dat betekende wel dat ik niet helemaal los kon gaan wat betreft verkleden; we moesten namelijk een werkshirtje aan. Het thema van deze tweede Valtifest was “religie”, en om toch een beetje in stijl te blijven heb ik mijn gezicht zwaar in de make-up gezet, mijn handen beschilderd en een aantal kruizenkettingen omgehangen. De engelenvleugeltjes bleken echter
‘Carnaval is ver weg’ niet zo’n goed idee achter de bar, je bent de hele dag in de weer. Het leek wel een sprookje, zo mooi was het publiek uitgedost. De sfeer was ook echt goed: iedere bezoeker had enorm z’n best gedaan aan te sluiten bij het thema. Hoewel op zulke feesten soms best veel drugs worden gebruikt, kreeg ik niet het idee dat iedereen stijf van de drank en drugs stond. Het is denk ik echt iets van de laatste jaren dat ‘het themafeest’ weer kan, een trend is. Omdat zulke feesten duur zijn besteden feestgangers ook meer tijd en moeite aan zo’n dag. Je wilt het maximale eruit halen. Bovendien gaat iedereen volgens de dresscode gekleed, je valt uit de toon als je in je normale kleding komt. Bijkomend voordeel is dat iedereen zich wat losser voelt en toenadering zoekt tot elkaar. Themafeesten zijn daarnaast ook makkelijk, op Valtifest krijg je een volledig programma aangeboden, de lineup is bekend en je weet wat je kunt verwachten. Dat maakt het laagdrempelig. Carnaval is ver weg, je moet verkleed een trein in en je moet dan ook zelf uitzoeken waar het leuk is. Best veel moeite, als je weet dat je hier ook gave verkleedfeesten hebt.’
arrogant af. En daar zit wellicht de crux: pas als de zelfverklaarde so called Amsterdamse avant-garde carnaval als cool gaat omarmen, dan wordt het misschien nog eens wat tussen hullie en gullie. Dat het Amsterdamse feestnummer daarbij nu al schaamteloos elementen uit het vierdaagse festijn pikt –
een bloemetje op het gezicht geschminkt (gedurfd!), een polyester kostuum kant-en-klaar uit de feestwinkel (creatief!), biedt vooralsnog voorzichtig perspectief. Er is echter nog een lange weg te gaan. Vaak zijn zaken niet vanzelfsprekend ‘leuk.’ Die veelgehoorde reactie ‘jullie begrijpen het niet omdat jullie hier niet vandaan komen’ is zo bezien niet eens zo’n non-argument. Carnaval vieren is een cultureel verschijnsel. Een verschijnsel dat je met de paplepel ingegoten moet krijgen om het te kunnen waarderen. Is die culturele context er niet – voor de eerste keer mee in de optocht, als kleuter je eerste carnavalsschoolbal, met de hele familie maanden knutselen aan kostuums – dan zul je er niet warm of koud van raken. Net zo min ik overloop van enthousiasme voor een Noord-Hollandse kermis. n
Adam van Santen (24)
vierdejaars media, informatie & communcatie
Studentenvereniging MIMagine organiseerde een Apenkooi-feestje ‘We zoeken iedere keer een ludiek thema voor de borrels van studentenvereniging MIMagine om er iets meer lol aan te geven. De laatste keer was dat bowlen met de club, en iedereen werd verzocht in apenkooioutfit te komen. Dat hebben we overigens niet zelf bedacht, maar afgekeken van de landelijke Apenkooi-feesten. Het was super om te zien dat iedereen ook echt werk had gemaakt om er kleurig en fout sportief uit te zien. Zelf pak ik altijd flink uit: deze keer met zweetbandjes, foute sportsok-
‘We gruwen van die Playboy-feesten’ ken, een Paul Frank-zwembroek en een glitter tanktop, helemaal fitnessproof dus. In mijn studentenhuis geven we vaak themafeesten, daar staan we bekend om. Bij het zoeken naar een thema haken we aan bij de actualiteit. Zo hebben we met z’n allen al een Michael Jackson-feest gegeven na zijn dood, een wk-feest en een Halloween-party. Dat laatste thema doet het ieder jaar beter. We zijn streng: wie geen moeite doet, komt niet binnen. Dat zetten we zelfs op de uitnodigingen. We gaan er namelijk van uit dat je altijd wel iets kunt verzinnen, al is het maar een gek hoedje of foute schoenen. Ook hebben we een lijst met themafeesten die echt niet meer kunnen, zo gruwen we van die Playboy-feesten waarbij mensen als pooier of bimbo komen. Ook achterhaald zijn verpleegster en dokterfeestjes of party’s waar mensen als duiveltje komen. Natuurlijk zijn themafeestjes niet anders dan weer een excuus om te drinken, maar dat geeft toch niets?’
havana
13
havana international Editor: Robert Simon
Monkeys at Every Corner Daughter to a philosopher, also known as an innovations manager at Plan Nederland, and a dreamer known as an English teacher, I was born in Cochabamba Bolivia on the 6th of March, 1988 with those being
We lived in Ecuador, where I had my first pet – a chicken. We stayed a while in Lima, Peru where they say the best liars and thieves are born: every classmate of mine had probably six grandmothers that died every other day. I turned six in Boston, Massachusetts where we had our first car accident, but all me and my sister could care about were our ears, which we just got pierced. We lived in the continent where most people dream of going to on safari. In Tanzania I had to keep a lock on my bag because the monkeys would open it, and let the crows fly away with my lunch bag – teamwork, it works every time. And lately we lived in Arkansas, the Bible belt. Finally, I’ve settled – although not for long in Almere, Netherlands where I am a student at the Hogeschool van Amsterdam. An education from various different countries wasn’t always ideal. I was always missing a subject, either it being American government or the history of Tanzania, which was needed in order to graduate. However, those many different subjects have
only been an advantage to me so far. In Bolivia I grew up with close friends and had my first teachers. In Tanzania the campus was so big and full of paths leading to different areas you could get lost easily. Monkeys were on every corner, waiting for your lunch, and when everyone was in class they would try to open your bag that you left outside in your cubby. In Arkansas you had no monkeys on every corner, you had police officers, although many classmates of mine didn’t see the difference. I was at first shocked that police were needed at a school, but then got used to the idea, and they became normal people you would chat with during breaks. Finally, Holland where you have to bicycle to school against the wind, with wind speeds up to 80 km/hour. In every country I was always interested in everything outside of school. What could I do more? During elementary school and high school extracurricular classes/activities were available, and I signed up for as many as I could; French club, swimming team, vol-
Beeld Bob Bronshoff
my strongest characteristics.
leyball team and the reader’s club, to name a few. I realized in Holland that the extracurricular activities at schools (if any) weren’t given to you on a piece of paper to sign up for; you had to find them yourself and thus my hunger for extra projects and new things to learn grew. Every project or new activity was a challenge, and I came out of it a wiser person, with new talents and skills. Every
person in life is a teacher, good or bad. I believe life is made to explore and learn new things. Why stop at school? n
Carmen van Boeckel does Aviation Studies at the HvA and blogs at http://carmenvanboeckel.wordpress.com.
news
Better eats
Cutting edge?
AMFI and China
Experts from the UvA, HvA, and related bodies have chosen three new caterers for UvA-HvA facilities: MiCaffè (coffee corners) – a coffee corner formula with espresso bar, sandwiches and fresh fruit; Maas International (coffee and snack vending machines) – good price/quality ratio, sustainability and “taste test” winner; Sodexo (catering/restaurants) – a contemporary product range and “trendy” look, attention to variety and healthy eating. Sodexo will be taking over the role currently held by Sorbon. Sodexo is as well responsible for catering services at the University of Twente, the School of Journalism at Utrecht, and the University of Tilburg. The contracts will take effect on 3 June 2011. (JP/RSi)
Harm Noordhof, acting director of the Domain Media, Creation and Information announced that the schools of Interactive Media, Information Technology, and Computer Science will be merging. According to Noordhof, the merger will allow the teachers to work together at the cutting edge of education. There will be a joint program manager while each education will “retain its identity”. However, teachers at IAM are fiercely opposed to the move. Geert Lovink, lector in Interactive Media, says the merger is yet more proof that the domain formation in 2007 was an “absolute disaster… our program will soon be led by someone who knows nothing about our field”. (JP/RSi)
This week four Masters students from the programme “Teaching Chinese Language to Foreigners” (Hong Kong Polytechnic University) started a five-week teaching programme at AMFI. They will teach Mandarin three hours a day, every day, for five weeks to a group of AMFI Fashion & Management students taking part in the Honours programme International Production. This is part of the students’ introduction programme before going to China for the second part of the Honours programme. This course aims at enabling students to have a basic knowledge of Mandarin, as well as addressing language specific to the clothing production industry. And more broadly, to enable the participants “to adapt themselves to fashion production in the Far East and perform well as a fashion manager for a flawless and respectfully-operating fashion supply”. (RSi)
14
havana
havana international TIPS for YOU
black & white
what’s on
sweet spot
Stedelijk Museum, all days
The Temporary
Continuing in its line of exhibitions in the run-up to its proper reopening, the Stedelijk puts on a show in the renovated but asyet-uncompleted halls of the museum’s old building. The show focuses on the museum’s famous collection of modern and contemporary art and design; it’s an experimental approach, adapted to suit the building’s conditions. For more information, see www. iamsterdam.com/whatson.
Paradiso, Melkweg, 2-6 March
Your Move
Amsterdam goes electro as the annual 5 Days Off festival storms into town to present a host of international artists and the latest talent in the fields of electronic music, art and media art. Programme highlights this year include: Hercules and Love Affair, Rusko, 2 Many DJs, Modeselektor, Matthew Dear, Caribou (DJ set), Joy Orbison, Kode9 and Skream. And be sure to check out the special arty events programmed under the banner of ‘5 Days On’. For more information, see www.iamsterdam.com/whatson.
Amidst tourist attractions such as Hard Rock Café and Holland Casino you’ll find a group of tailored suits, washed-out jeans and socks-in-sandals that gather on Max Euweplein almost daily. Why? you wonder. Because the square that’s named after Dutch chess master Max Euwe (19011981) is the place to be for an afternoon of unconventional fun.
Beeld Bram Belloni
5 Days Off
Melkweg, 8 March
Max Euweplein is home to a life-size chessboard attracting visitors of all kinds. Every morning at ten o’clock, a member of the municipal police opens the big stainless steel chests in which the chess pieces are put every night. These one-metre-high pieces certainly raise the level of this oldfashioned game to downright cool. So, if you’re up for a nice challenge you will sure find a partner here as masters and fans love to get together to indulge in a game never to be forgotten. The chessboard has been on the square since 1996, when 10-year-old student David van Zeggeren won a contest set up by the city of Amsterdam. The idea of the contest was to honour Max Euwe, who is the only world champion in chess the Netherlands has ever known. Eight years before the chessboard a centre in name of Max Euwe (MEC), also on the square, had already been founded. In case of bad weather this centre is where the magic happens. You can play chess against a real life opponent or a computer. The centre takes chess very seriously, which is why it must be quiet inside at all times. For the people who are looking for a chat and a nice drink and a bite to eat the MEC has introduced a special chess cafe in which visitors can enjoy a quick game. And if you’re really interested in chess there are also a museum and library to visit. This library offers about twenty-five different categories on the subject of chess.
The unmistakably booming voice of Jurassic 5 goes solo (and brings a band of his own). For more information, see www.iamsterdam. com/whatson.
Opening times 10.00 – 22.00 Entry free Getting there tram 1,2,5,7 and 10 to Leidseplein
Tropentheater, 3 March
Matthew Kuper is a student at RMP/MIC, and he asks you all to take a look at www.funkychicken.nl. Music I have what you would call a suicidal taste in music as a friend of mine would call it. Not that I am suicidal, but the music probably makes him want to kill himself. I like it, and he is wrong. A song I practically like is Heartbeats by José Gonzáles. I like the guitar in it so much. I started to play guitar, quite late, at 26. I have a funny relationship with music, I really like it, as probably everyone does, but it can go unnoticed as well. At a party I can dance the entire evening and not recall any of the songs that I have heard. But as soon as I hear a bad song I will remember that song (all the songs I don’t like are bad). Bars I am a bit older than I used to be, so I don’t tend to go out much. But there is one bar I would like to recommend to you all. It should stay a little bit underground but I think you can know about it. It’s called door74 and it’s near the Rembrandtplein. You have to call to get a reservation and when you get there the door will be closed. Ring the bell and they will let you enter this illustrious place. Your coat will be taken to the wardrobe, and you and your company will be taken to your table. There you are. The best cocktail bar in town. And not as expensive as you would think. Travels For all of you who are thinking about travelling, stop thinking and start
packing. Travelling is one of the most lifealtering experiences I have had. You’ll meet these wondrous people and you’ll see the weirdest things. Good and bad, but it will be worth it. It is a pleasure to sit on a beach and watch the sunset. Take a shower and party the night away, not knowing where you will sleep tomorrow. Quote I visited this congress a few months ago, and there was this guy who was speeching. Probably a lot of you have heard of him and just as many did not. Alexander Rinnooy Kan was talking about how we should invest in knowledge. And it was all very interesting, and then he said this amazing thing. “Sure, knowledge costs money. You have to invest. But whoever says knowledge is expensive doesn’t know what stupidity costs’’, he said. I was flabbergasted. Films I love movies, Hollywood blockbusters, but also the cult genre. There is one cult film in particular I like very much, and I think few of you have seen it. It is a French movie with Gérard Depardieu and is set in Paris. The name is Buffet froid and it is as absolutely brilliant as it is weird. We were halfway through the movie and I couldn’t stop laughing. I actually remember having the thought “I don’t want to laugh anymore”, but I couldn’t stop. n
Music Freedom Day The much-lauded 2009 documentary Afghan Star follows the lives of the contestants on the Pop Idols/X-Factor-style casting show. By partaking, the candidates — especially the female ones — risk their reputation and even their lives, but the show is incredibly popular and influential in a country that delights in pop culture after having endured a lengthy music ban under the Taliban regime. The screening is accompanied by a presentation about musicians from all over the world who are restricted from playing their music in their home country. For more information, see www.iamsterdam.com/whatson.
People’s Place, 5 March
Fran Healy
The Travis singer and primary songwriter has been a bit of an everybody’s darling ever since the Glaswegian band’s first successes in the late 90s and early ‘naughties’. He now returns to Amsterdam with his solo material: catchy, accessible guitar-piano pop jewels. For more information, see www.iamsterdam. com/whatson.
Chali 2Na
Melanie Caitlin
havana
15
-advertentieDe centrale belangenbehartiger van Amsterdamse studenten
De hogeschool als studiesnackbar
M
eten is weten’.
gerichtheid is op efficiëntie, bereken-
Veel studenten
baarheid, voorspelbaarheid en beheers-
zullen deze
baarheid van onderwijs. Ondanks dat de
zin gehoord
‘McDonaldisering’ volgens Van Heerikhui-
hebben gedu-
zen niet te stoppen is, kunnen studenten
rende hun colleges statistiek. Door het
en docenten wel samen optrekken om het
verzamelen en vervolgens ordenen van
zoveel mogelijk in te dammen.
gegevens wordt de wereld begrijpbaar, voorspelbaar en beheersbaar. Dagelijks
ASVA deelt de mening van socioloog
storten wetenschappers, onderzoeksbu-
Bart van Heerikhuizen en vindt dat
reaus en bedrijven een enorme brei aan
studenten, docenten en ook de politiek
cijfers uit over de samenleving via allerlei
verantwoordelijkheid moeten nemen
kanalen. Hoger onderwijsinstellingen zijn
om de McDonaldisering van het onder-
echter niet alleen producent van deze
wijs tegen te gaan. Output gemeten in
cijfers maar zijn zelf ook slachtoffer van
studiesnelheid, het aantal gepubliceerde
deze drang naar beheersbaarheid.
artikelen in Engelstalige vaktijdschriften en het aantal afgestudeerden zijn
In de afgelopen
geen graadmeter van goed onderwijs. De
decennia
enige juiste indicatoren van hoogwaardig
zijn hoge-
onderwijs zijn de opgedane kennis van
scholen steeds
studenten of innovatieve ideeën die de
bedrijfsmatiger gaan
samenleving vooruit helpen. Dergelijke
werken. In het hoger onderwijs heerst een
indicatoren zijn lastig kwantificeerbaar, maar dat hoeft geen probleem te zijn om
managementcultuur waar ‘outputindica-
goed onderwijs te herkennen. Iedereen
toren’ en efficiency leidend zijn voor het
prefereert het eten in een goed restaurant
te voeren beleid. De onderwijskwaliteiten
boven het assortiment van McDonalds, al
van docenten lijken van ondergeschikt
is niemand in staat om precies te duiden
belang en worden niet beloond. Docenten
waarom deze keuze wordt gemaakt. Onze
worden beoordeeld aan de hand van het
intuïtie leert alleen dat sneller niet altijd
aantal studenten dat een voldoende haalt
beter is.
bij een tentamen. Halen te weinig studenten een voldoende dan worden docen-
Verander zelf je opleiding van een
ten soms gesommeerd de punten op te
Big Mac naar een broodje gezond:
hogen. Bestuurders van onderwijsinstel-
>> Is er weinig ruimte voor interactie
lingen kijken hoe hoog ‘hun’ hogeschool
tijdens lessen? Bereid het hoofdstuk
of universiteit staat. Traditioneel gezien
voor, stel vragen en neem geen ge-
staat Harvard University hoog op deze
noegen met een half antwoord.
lijst. Veel hogescholen spiegelen zich
>> Heb je de indruk dat het onderwijs-
dan ook aan Harvard en andere universi-
programma dat je volgt al acht jaar
teiten. Hogescholen zijn druk bezig met
hetzelfde is? Dat is niet echt meer te
zichzelf als ‘university’ te verkopen in
veranderen tijdens jouw jaar, maar
het buitenland en gedragen zich daarom
schrijf het op de evaluatie en stuur
steeds meer als universiteiten. Hierdoor
een brief naar je opleidingscommis-
gaan onderwijsstellingen steeds meer op
sie.
elkaar lijken zoals de Big Mac overal op
>> En een tip van Bart van Heerikhui-
de wereld hetzelfde smaakt.
zen: eis niet van je docenten dat ze met een nauwkeurigheid van twee
Tijdens de studiemarathon, onder-
cijfers achter de komma aangeven
deel van de studentenprotesten tegen
hoeveel de presentatie meetelt voor
de onderwijsbezuinigingen, sprak de
het vak. Misschien dat zij dan ook
Amsterdamse socioloog Bart van Hee-
relaxter zijn als jij je paper twee
rikhuizen over deze ontwikkeling als de
dagen later inlevert, omdat je nog
‘McDonaldisering van het onderwijs’.
een geniale brainwave had vlak voor
De term McDonaldisering is geleend van
de deadline.
George Ritzer en houdt in dat er een grote 16
havana
opinie
Veel studenten klagen over slecht onderwijs, slechte faciliteiten, slechte docenten, saaie colleges, ruimtegebrek en noem maar op. Ze kunnen er zelf iets aan doen: zich verkiesbaar stellen voor de medezeggenschap, menen drie studenten. Printers die niet werken, gebrek aan functionele werkruimtes, kapotte (koffie)automaten, te weinig pc’s en slechte luchtkwaliteit: het is maar een greep uit de problemen waar studenten tegen aanlopen. Als lid van de domeinmedezeggenschapsraad kun je hier invloed op uitoefenen door samen met het management van het domein te sparren over hoe het beter kan. Door een gezamenlijk standpunt in te nemen kan een sterk signaal worden afgegeven richting de afdeling Informatietechnologie & Voorzieningen (IT&V). Het bijdragen aan betere faciliteiten – belangrijk omdat studenten daar direct mee te maken hebben – is maar één van de vele redenen om lid te worden van een medezeggenschapsraad. Verder kun je als medezeggenschapsraadslid werken aan de verbetering van de onderwijskwaliteit en je persoonlijke ontwikkeling. En er zijn nog veel meer voordelen. Zo staat het erg goed op je cv, bouw je een netwerk op en verdien je tien euro per uur. Je bent er ongeveer zes uur per week aan kwijt. Dit gaat vooral zitten in de voorbereiding (zoals het lezen van de stukken), de commissieoverleggen en de raadsvergadering zelf.
Sebas Veeke student informatica, domeinraad Media, Creatie & Informatie Serge Parabirsing student logistiek, domeinraad Techniek Rufus Baas student lerarenopleiding Engels, domeinraad Onderwijs & Opvoeding
Invloed Het is belangrijk dat studenten en medewerkers van de hogeschool worden vertegenwoordigd en dat hun belangen en meningen worden meegenomen in de beslissingen die het management neemt. Studenten en medewerkers hebben hierop inspraak via de verschillende medezeggenschapsorganen. De domeinraad draagt bij aan het verbeteren van de onderwijskwaliteit en faciliteiten binnen een domein. Als raadslid vertegenwoordig je de studenten en medewerkers van een domein. De studenten en medewerkers vormen je achterban; je komt op voor hun belangen. Een domeinraad heeft 18 of 24 zetels en
bestaat voor de ene helft uit studenten en voor de andere helft uit medewerkers. Als domeinraad oefen je invloed uit op het bestuur van een domein en ben je de gesprekspartner van de domeinvoorzitter. Samen bespreek je domeingerelateerde zaken die op dat moment spelen of gaan spelen in de toekomst. Op een aantal zaken zoals de begroting, de onderwijs- en examenregelingen en grote wijzigingen heb je instemmingsrecht. Dat betekent dat een domeinvoorzitter een plan of regeling niet kan uitvoeren zonder de instemming van de domeinraad. Naast
invloed uitoefenen door bijvoorbeeld mee te beslissen over de begroting van het domein. Je kunt ervoor pleiten dat er meer geld wordt besteed aan meer en betere docenten of scholing. Ook heeft een domeinraad invloed op de onderwijs- en examenregelingen van alle opleidingen, waarin alle onderwijsinhoud beschreven staat. Dit zijn een aantal manieren en middelen om de onderwijskwaliteit te verbeteren. Een andere manier is om samen met het management van het domein te kijken naar de langetermijnplanning van het domein. Je kunt hier vanuit een studentenoptiek naar kijken en
Je kunt zelf bijdragen aan beter onderwijs instemmingsrecht heeft een domeinraad ook adviesrecht en de adviezen die een domeinraad geeft worden serieus genomen.
Verandering Naast formele zaken spreek je je uit over voorzieningen en faciliteiten zoals roosters, ruimte binnen een gebouw, kwaliteit van de automaten, kwaliteit van onderwijs en alle andere zaken waar medewerkers en studenten belang bij hebben. Ook onderwijskwaliteit is iets dat studenten erg bezig houdt. Is de kwaliteit van mijn opleiding wel goed? Kan ik straks functioneren in de praktijk? Is de lesstof niet veel te gemakkelijk en moet het niveau niet hoger? Als raadslid kun je hierop
advies geven over hoe het beter zou kunnen. Denk bijvoorbeeld aan intensievere samenwerking met het bedrijfsleven, een goede doorstroming naar de universiteiten, samenwerking met de Universiteit van Amsterdam en een kwalitatief groot aanbod aan minoren. Je kunt zelf actief bijdragen aan de verbetering van het onderwijs. Studenten en medewerkers hebben kritische studenten nodig die namens hen het domein willen verbeteren. Dit is jouw kans, om net zoals wij, zelf een bijdrage te leveren. Stel jezelf verkiesbaar vóór 10 april via www.kiesmr. nl en versterk de positie van studenten en medewerkers binnen jouw domeinraad. Verandering begint bij jezelf! n havana
17
Beeld Bas Kocken
Stel je verkiesbaar
digital life lab
Intelligente camera’s In het Digital Life Lab van de HvA wordt onderzoek gedaan naar camera’s die ‘afwijkend’ menselijk gedrag detecteren. Ze zouden een oplossing kunnen zijn voor de groeiende personeelstekorten in de zorg, denken de onderzoekers. Carlijn van Donselaar
Afwijkend gedrag Waarom een bejaardenflat? ‘Dit lab is onderdeel van een onderzoek naar het gebruik van intelligente camera’s in de zorg, in dit geval die voor ouderen,’ legt Ben Kröse, lector Digital Life, uit. Kröse is gespecialiseerd in kunstmatige intelligentie. Nu is het zijn bedoeling ‘intelligente’ bejaardenflats te maken, waar alarmerende situaties door camera’s gedetecteerd worden. Zo’n situatie kan een vallend persoon zijn, maar ook
geen mensen, maar pixels. Afwijkend gedrag in de opnames meten we met een door ons geschreven computerprogramma.’ Een grote uitdaging was het aanpassen van de camera’s aan de veranderende omstandigheden, vooral in licht. Van Oosterhout: ‘De opnameweek was eind december, dus het verschil tussen drie uur en half vier ’s middags was al enorm. Omdat de standaardmethode uitgaat van constante belichting, zijn twee studenten nu bezig nieuwe computerprogramma’s te ontwikkelen.’
Vergrijzing De onderzoekers werken samen met bedrijven die gespecialiseerd zijn in camera’s en zorgtechnologie. Zelf zorgen ze voor de ontwikkeling van nieuwe methoden en technieken. Het eindresultaat kan volgens Kröse het antwoord zijn op problemen die de vergrijzing met zich meebrengt. ‘Het aantal ouderen verdubbelt de komende jaren, maar de toestroom van nieuwe hulpverleners groeit niet mee. Een directeur van een zorg instelling die twee van zijn vijf mensen in de nachtdienst liever spaart voor overdag kan
‘Een camera zelf is in wezen een dom ding’ iemand die na bijvoorbeeld een attaque uren in exact dezelfde houding zit. Vorige maand werd de bejaardenflat aan de Duivendrechtsekade een week bewoond door onderzoekers en studenten. Die deden daar dagenlang dingen die bejaarden er ook zouden doen: thee drinken, lezen, televisie kijken. En: vallen. Dit alles werd geregistreerd door verschillende camera’s: een groothoeklens aan het plafond, een stereocamera met verschillende perspectieven boven de televisie en twee gecombineerde kleurenen infraroodcamera’s naast de bank. Samen maten ze hoogte, diepte en afstand. Onderzoeker Tim van Oosterhout: ‘Een camera zelf is in wezen een dom ding. Hij ziet 18
havana
Beeld Roger Cremers
Een wat oubollig huiskamertje, compleet met salontafel en leren bankstel: niet bepaald het eerste dat je verwacht op de vierde verdieping van het HvA-gebouw aan de Duivendrechtsekade. Afgebakend door kamerschermen is het er nog best knus. De vloer bedekt met tapijt, aan de afgeschermde muur een poster van Teigetje en op tafel wat oude Havana’s. Pas als je er even zit, zie je ze: de camera’s die elke beweging vanuit verschillende hoeken volgen. Ze horen bij het laboratorium dat onderzoekers van het Digital Life Centre in de vorm van een bejaardenflat hebben gebouwd.
gebruik maken van camera’s en sensoren.’ Een nadeel van de gebruikte sensoren, een soort iPods die op het lichaam worden gedragen, is dat ze minder nauwkeurig zijn in het meten van afwijkend gedrag. Kröse: ‘Een groot probleem in de zorg voor ouderen is het grote aantal valse alarmen. Hulverleners worden hier minder alert door, met als risico dat ze niet komen als er echt iets is.’ Camera’s maken minder fouten. Maar hoe zit het met de privacygevoeligheid ervan? Van Oosterhout: ‘Zodra je het over camera’s hebt, begint iedereen over de inbreuk op iemands privacy. Maar hulpverleners die meerdere keren per dag binnen komen, het alternatief voor cameratoezicht, zijn dat net zo goed.’
Tim van Oosterhout (links) en Ben Kröse
Het gebruik van intelligente camera’s is volgens Kröse zelfs een vooruitgang op het gebied van privacy. ‘Dat een camera afwijkend gedrag detecteert, betekent niet dat beelden waarop daar sprake van zou zijn meteen door een mens bekeken worden. Er gaat alleen een melding naar een centrale. Ik kan me voorstellen dat bij zo’n melding eerst geprobeerd wordt een telefoonverbinding met de persoon in kwestie te krijgen. Pas als daar geen reactie op komt, kan besloten worden de beelden op te vragen.’ Om een realistisch alternatief te zijn voor menselijk toezicht, moeten de camera’s wel betaalbaar zijn. Welk prijskaartje hangt aan zo’n kamer vol apparatuur? Van Oosterhout: ‘De camera’s die hier in het laboratorium hangen, kosten samen wel een aanzienlijk bedrag. Maar het is in veel gevallen helemaal niet nodig om ze allemaal te hebben. Een zorginstelling kan ervoor kiezen alleen dat wat echt nodig is aan te schaffen, bijvoorbeeld een dieptecamera. En als ze het goedkoop willen houden, kopen ze gewoon een simpele webcam.’ n
Digital Life Lab ■■Het Digital Life Lab is onderdeel van het lectoraat Digital Life van het domein Media, Creatie & Informatie. Naast lector Kröse zijn drie fulltime en twee parttime onderzoekers, drie parttime docent-onderzoekers, twee hogeschool onderzoekers in opleiding (hoio’s) en studenten van de minor Ambient interaction betrokken bij het onderzoek. Hiermee is het centrum een van de grootse lectoraten van de HvA. De minor is toegankelijk voor studenten van onder meer interactieve media en (technische) informatica. Kenmerkend voor de onderzoeksprojecten van het lectoraat is de toepassingsgerichtheid. In de regio Amsterdam worden prototypes van toepassingen getest in een omgeving met ‘echte’ gebruikers. Opdrachtgevers en financiers zijn de overheid en het bedrijfsleven. Op dit moment ligt de focus van het onderzoek binnen het centrum op de zorg en multimedia.
studie versus eigen bedrijf
De studies van Economie & Management, het domein voor zakelijke en commerciële studenten, zijn niet op ondernemers afgestemd. Terwijl onlangs het bericht verscheen dat steeds meer mensen ondernemen. Claire van der Hall
Het leek zo mooi voor Fleur Kriegsman (20), student commerciële economie voor toekomstige ondernemers (ceto). Deze duale opleiding kent twee werkperiodes die zij hoopte in te vullen bij haar eigen bedrijf Hipvoordeheb.nl, een webshop in accessoires die ze al sinds haar veertiende runt. In 2008 riep ondernemersmagazine Sprout haar uit tot een van de 25 ‘meest veelbelovende ondernemers onder de 25 jaar’. Vervolgens was ze jurylid in het televisieprogramma Het ei van Columbus en columnist in Het Financieele Dagblad en Metro. Toch kreeg ze van de examencommissie geen toestemming om haar werkperiode bij haar eigen bedrijf te lopen. ‘Ik kreeg te horen dat zij niet kunnen controleren of ik de hele dag wel aan het werk ben, omdat ik geen leidinggevende heb.’ En nu? ‘Nu loop ik vier dagen in de week stage bij een makelaarskantoor. Ik wilde eigenlijk drie dagen zodat ik tijd overhield voor Hipvoordeheb, maar ook dat werd niet goed gevonden. Ze zijn bang dat ik dan niet genoeg uren draai, terwijl je als ondernemer vaak meer dan veertig uur in de week werkt. Voor Hipvoordeheb houd ik nu alleen tijd over om de bestellingen af te handelen. Ander werk zal tot augustus moeten wachten.’ Ook deeltijders die hun werk als hun
leerplek gebruiken, lopen wel eens tegen problemen aan. Zzp’er Jennifer Delano (27, communicatiemanagement) kan erover meepraten. Het vak Interne communicatie drijft haar bijna tot wanhoop. Onderdeel van het blok is een opdracht waarbij de interne communicatie bij een bedrijf in kaart wordt gebracht en de student verbeteringen moet voorstellen. Zzp’ers hebben geen interne communicatie; creativiteit is dus vereist
verantwoordelijkheid van de studenten. ‘Aan het begin van de studie vertel ik dat je werkplek je leerplek is. Je kunt dan bedenken dat er onderdelen van deze studie kunnen zijn die niet precies op jouw situatie aansluiten.’ Ook studenten die tijdelijk werkloos zijn moeten een manier bedenken om toch bij een bedrijf de opdracht te kunnen invullen, denk bijvoorbeeld aan een stage. Daar moet je dan wel tijd voor hebben. Delano: ‘Ik heb zelf stagiairs, ik kan het niet maken om een dag weg te zijn. Ik ben fulltime aan het werk.’ Van Straten raadt docenten aan flexibel te zijn en binnen de grenzen van de opdracht te kijken hoe iedereen het kan halen. ‘De criteria die wij hanteren zijn wettelijk vastgesteld, we kunnen daar niet aan tornen. En dat is maar beter ook, zo bewaken we de kwaliteit. Het is dus niet mogelijk om te zeggen dat studenten die niet direct in het plaatje van de opdracht passen, wat an-
‘Ze zijn bang dat ik niet genoeg uren draai’ om de opdracht te kunnen vervullen. ‘Eerst stelde ik voor om de communicatie van mijn kantoorverhuurder in kaart te brengen en daarbij de huurders als medewerkers te zien. Dit vond mijn docent niet goed. Daarna stelde ik voor een plan te schrijven voor de interne communicatie als mijn bedrijf JenJenPR groeit, dit mag ook niet. Ik weet niet hoe ik het nu moet oplossen.’
Flexibel Opleidingsmanager Marry van Straten begrijpt de kritiek, maar wijst op de eigen
ders mogen doen. We kunnen ook niet voor zzp’ers het blok Interne communicatie eruit halen en wat anders aanbieden, iedereen moet gelijk behandeld worden.’ Owen Bosvelt (35, management, economie & recht) is grootaandeelhouder van zijn bv in ict-consultancy. Daarnaast heeft hij een eenmanszaak. Hij loopt vooral tegen problemen aan bij het vak persoonlijke professionalisering (pp). Omdat deeltijders geen stage lopen, moeten zij hun voorbeelden uit hun werk beoordelen aan de hand van een zestal competenties. Van de studenten
Beeld Enkeling
Ondernemers zitten klem wordt verwacht dat zij het voorbeeld aan hun leidinggevende laten zien voor feedback. Het ontbreken van een leidinggevende maakt het voor Bosvelt niet makkelijk. ‘Als alternatief wordt gezegd dat je ook feedback aan klanten of werknemers kunt vragen. Ik vind dat not done. Voor pp gebruik ik mijn eenmanszaak als uitgangspositie, omdat ik die heb opgebouwd vanuit mijn eigen idee. Dusver heeft mijn telefoniste een feedbackformulier ingevuld. Daar voelde zij zich niet prettig bij, ze is mijn werknemer. Feedback aan mijn klanten vragen kan ik niet. Ik zit in de erotiek en pornografische industrie, je kunt je voorstellen dat mijn klanten er niet op zitten te wachten dat ik feedback vraag op een competentie.’
Gat Opleidingsmanager Van Straten vertrouwt op het oplossend vermogen van de studenten. ‘Zzp’ers zijn over het algemeen niet voor één gat te vangen, die verzinnen meestal wel iets. Toch zal ik ondernemers die pp volgen op de agenda zetten voor het volgende overleg. De regels worden niet veranderd, we blijven werken met de competenties, maar we kunnen wel kijken hoe docenten hiermee om kunnen gaan.’
Meer startende ondernemers ■■Na een daling in 2009 is het aantal startende ondernemers in 2010 weer toegenomen, zelfs tot boven het niveau van 2008. De Kamer van Koophandel registreerde in 2010 123.500 starters. De dienstensector blijkt het populairst. Bron: Nu.nl havana
19
passie
‘Ken je dat YouTube-filmpje over “the man with the golden voice”? Over een dakloze die op straat wordt ontdekt en een heel erg goede radiostem blijkt te hebben. Hij zegt: “Radio is tutor of the mind.” Dat vind ik het mooie aan radio maken. Je moet zorgen dat je met je stem zodanig boeit dat mensen blijven luisteren en je hebt geen beelden om daarbij te helpen. Het heeft iets magisch. Ik was een jaar of tien toen ik mijn eerste stereoset kreeg en sindsdien staat de radio altijd aan. Als ik tijdens het huiswerk maken naar programma’s 20
havana
luisterde zeiden mijn ouders altijd: “Dat kan zo toch niet.” Ze dachten dat ik me niet kon concentreren met geklets op de achtergrond. Zodra ze de deur van mijn kamer achter zich hadden dichtgetrokken zette ik de radio weer aan. Sinds twee jaar presenteer ik zelf radioprogramma’s bij QFM en Golfbrekers, lokale omroepen in Amersfoort. Later zou ik graag bij de grootste lokale zender Radio Decibel willen werken, dat was in de jaren tachtig een illegaal station. Ik ben nu een demo voor ze aan het opnemen en hoop dat
ze het wat vinden. De mensen om me heen hebben in ieder geval wel vertouwen in mijn capaciteiten als radioman. Laatst zei iemand tegen me: “O je werkt bij de radio, echt iets voor jou. Je lult altijd de oren van mijn hoofd.” Het mooiste compliment dat ik ooit heb gehad kreeg ik van een vriendin. Ze hoorde me presenteren en zei toen dat ze het wel op Giel Beelen vond lijken. Hij is een geweldige jock dus dat ze dat zei is echt een hele eer.’ n Kim Bos
Beeld Fred van Diem
Het grootste compliment dat je Ward Kuipers (20, tweedejaars media, informatie & communicatie) kunt geven is dat hij op Giel Beelen lijkt. Qua radioskills dan.
op rapport
fen
Beeld Fred van Diem
Beeld Henk Thomas
Beeld Hans van Vinkeveen
eten
Geen eetfabriek
Grondworst
Officiële meneren
Niet voor niets is café-restaurant Amsterdam al jaren een begrip in Amsterdam West: het eten in het voormalige machinepompgebouw is van goede en betaalbare kwaliteit.
Docent Jos Falek Wat Funderingen Voor wie Eerstejaars Bouwkunde
Leven is meestal best leuk. Want beetje slapen, beetje krabben, beetje vrijen, beetje drinken. Vliegen naar Italië, eten uit je neus. Beetje douchen, beetje zappen, beetje mooie boeken lezen. Misschien een keertje trouwen, en ook een eigen huis. Jammer dus dat het scheppen van de voorwaarden voor dit best wel leuke leven – het voldoen aan alle administratieve rompslomp die samenhangt met gewoon een beetje mens zijn – in Nederland zulke immense en ondoorgrondelijke proporties heeft aangenomen. Zo schaften mijn eega en ik zes jaar geleden (samenlevingscontract) na de aankoop van een bed (en/of-rekening) en na onze eerste vakantie samen (www.easyjet.com) ook meteen maar een appartement aan. Daar bleken het samenlevingscontract, de gezamenlijke rekening en het digitale vliegticket nog waarlijk kattenpis bij. Want een hypothecaire rekening en een gemengde verzekering. Een overlijdensrisicoverzekering en een gezondheidsverklaring. Een opstalverzekering en een overbruggingskrediet. Een salarisafrekening en een voorlopige koopakte met aannemingsovereenkomst. Een akte van uitgifte in erfpacht met voorwaarden, een taxatierapport en een arbeidscontract; dat allemaal, en toen waren we er eigenlijk nog langerdelang niet. Hoe we dan uiteindelijk toch aan dat appartement zijn gekomen is mij tot op de dag van vandaag een raadsel. De periode die voorafging aan de overdracht speelde zich af in een mistwolk van pakken stencils, onbegrijpelijke contracten, officieel ogende meneren (die heel veel geld kostten) en van het rondstrooien met handtekeningen. En daarna, op een fijne lentedag en uitgestrekt op een druk terras, ging mijn telefoon en hadden we opeens een appartement gekocht. Je hoort mij niet klagen. Ik krijg af en toe een hypotheekadviseur over de vloer die iets zegt over rentestanden en ik heb een multomap waar ik direct na ontvangst allerlei interessant ogende bankpapieren in steek. Ik bezie iedere maand met een kinderlijke verwondering hoe er zeshonderd euro van onze rekening verdwijnt en ondertussen heb ik een eigen huis. En er zijn heus veiligere en lucratievere manieren om met vastgoed om te gaan. Dat blijkt niet in de laatste plaats uit de Conferentie Maatschappelijk Vastgoed op 9 maart in het auditorium van de Leeuwenburg. Maar eerlijk gezegd slaap en krab en vrij ik liever wat langer, dan dat ik mij bezighoud met efficiëntie en winst. Maar zo weinig tijd, dus laat het alsjeblieft een beetje leuk blijven.
‘Alstublieft, de tomatensoep en oeufs durs mayonnaise,’ klinkt het na twee slokken Sancerre. Het personeel van Amsterdam houdt de vaart er graag in. Dat komt vanavond goed uit: mijn tafelgezelschap moet straks nog werken op zijn nabijgelegen kantoorkamer. Als ‘buur’ kent hij de menukaart van buiten. Toch is hij aangenaam verrast door zijn verse soep. Alsof de tomaten net geplukt zijn. Mijn g erechtje is simpel, maar goed. En erg Frans, met zelfgemaakte mayonaise. We komen hier al jaren en met ons vele anderen: het gebeurt vaak dat alle tafeltjes in de enorme ruimte bezet zijn. Toch is reserveren op doordeweekse avonden niet echt nodig. Door het voortvarende personeel is het verloop groot. Bovendien zijn er ergere plekken om even een drankje aan de bar te drinken. De voormalige machinekamer van het pompgebouw in Westerpark is stijlvol verbouwd tot eetzaal. Witte tafellakens geven het geheel een chique uitstraling, de muurtegeltjes en opgepoetste oude dieselmotor juist iets kosmopolitisch alledaags. De lampen aan het hoge plafond schijnen ooit nog in De Meer en het Olympisch Stadion te hebben gehangen. De steak tartare eet ik hier voor het eerst. Bovenop de fijngehakte biefstuk een eierdooier, nog in de schaal. De kappertjes, cornichons, worcestersaus en de rest van de klassieke ingrediënten mix ik op mijn bord door het vlees. Het resultaat is heerlijk, precies zoals-ie moet zijn. Toch zijn het, zoals vaker hier, de frieten die me het meest bijblijven. Zo lekker eet je ze nergens. De mosterdmayonaise is zelfgemaakt, een van de redenen waarom een restaurant van deze omvang de status van massale eetfabriek ontstijgt. Bij de koffie, waar we een crème brulée bij delen, valt de samenstelling van het publiek van de avond me op. Vermoeide ouders met kinderen zonder trek zitten naast zakelijke types die een plateau van fruits de mer delen. We rekenen 65 euro af voor het eten, de wijn en de koffie. Als ik daarna de regen in fiets, verheug ik me extra op het mooie terras in de zomer. n Carlijn van Donselaar Café-restaurant Amsterdam Watertorenplein 6 Amsterdam 020-6822666
Niet gehinderd door enige voorbereiding ploffen we neer in het auditorium van de Leeuwenburg. Het verrassingscollege gaat over een intrigerend onderwerp: funderingen. Nuttige kennis denken we, met name voor onevenwichtige mensen die vaste grond onder de voeten willen krijgen. Op het podium vecht docent Jos Falek een robbertje met de geluidsinstallatie. Zijn mond beweegt eerst zonder geluid als een happende vis op het droge. Dan: ‘Hallo, hallo, pfoeeiii pfoeeiii. Horen jullie mij? O, wat is ze mooi!’ Falek is het type gezette gezellige man en lijkt op clown Bassie, maar dan zonder schmink. Hij begint het college waarmee colleges horen te beginnen: een makkelijke beginvraag. Waarom funderen we eigenlijk? Het antwoord is even simpel: anders verzakt een gebouw. Dat kan op drie manieren: rechtstandig, scheef of ongelijk. Rechtstandig zakken is helemaal niet erg, zegt Falek op jolige toon. ‘Je zet er gewoon nog een verdieping op en je woont in een villa.’ Er zit ook iets vervelends aan funderingen: ze zitten verstopt onder de grond. ‘Je denkt: wat een mooi gebouw. Maar dan komen er scheuren. Het gebouw krijgt een kattenrug met een open dak. Dat is voor de regendichtheid onhandig.’ Inmiddels is onze woordenschat verrijkt met nieuwe begrippen als ‘schuifweerstand’, ‘steekboring’, ‘afgedwongen palen’, ‘inwendige wrijving’ en een ‘grondworst’ van twintig meter diep. Onaangekondigd verschijnt opeens pornoster Kim Holland op het netvlies. De temperatuur in het bomvolle auditorium loopt op tot tropische waarden, maar de aandacht verslapt niet. Er zitten relatief veel meisjes trouwens, waarvan het merendeel architect wil worden. Een meisje fluistert trots: ‘Ik heb gemetseld.’ Jos Falek geeft op ontspannen manier een inleiding in een moeilijk vakgebied. Hij geeft steeds tussendoor aan wat studenten vooral willen weten: moet je deze stof leren? ‘Ben je gek, dat mag je absoluut vergeten.’ Het boek hoeft niet te worden gekocht, want dat is toch maar verouderd. ‘Als je maar voldoende kennis opdoet om verstandig over funderingen te praten.’ Inhoud 7 Presentatie 8 Sfeer 8 Eindoordeel 8
n Fen Verstappen is freelance filosoof & tekstschrijver
n Hans van Vinkeveen
21 havanahavana 21
gekeurd
very short introductions
Identiteits beheer
Online loopt alles steeds vaker door elkaar: je baas is een vriend op Facebook en docenten volgen je op Twitter. Dat kan wel eens problemen opleveren. De Nederlandse dienst Whoopaa wil orde scheppen in de ‘sociale chaos’ op het web, waar privé en zakelijke communicatie steeds vaker door elkaar loopt. Whoopaa staat voor ‘whoop’ (een vreugdekreet in het Engels) en ‘all activities’ (‘aa’). Op de website maak je een profiel aan waar je een zakelijke en een persoonlijke kant inricht. Aan beide kanten kun je vervolgens profielen ophangen; bijvoorbeeld je LinkedIn-netwerk aan de zakelijke kant en Facebook aan de persoonlijke kant. Vervolgens kun je bij elk bericht aangeven waar je iets wilt publiceren. Het beheren van je online identiteit dus. Geen gek idee, aangezien Google bijvoorbeeld de voornaamste informatiebron is voor een werkgever die een sollicitant op bezoek krijgt. Een beetje orde scheppen in ‘dagelijkse’ updates zonder belastend materiaal en de updates met foto’s van dronken koppen en lege kratjes kan geen kwaad. Een goed idee maakt alleen nog geen goed product. Het probleem van Whoopaa is dat het niet echt het probleem oplost. Je koppelt je profielen, dus ook je vrienden. Wanneer je baas daar tussen zit, ontvangt hij die berichten natuurlijk ook. Eigenlijk zou je op elke website twee profielen moeten hebben om je online identiteit echt te managen. Daar zit natuurlijk niemand op te wachten. Whoopaa ziet er grafisch erg goed uit en het werkt prima. Lezen van updates, plaatsen van updates en aanpassen van profielen, het kan allemaal vanuit één plek. De toekomst brengt een iPhoneapp en een integratie van je mailbox, wat mij betreft twee verplichte nummers voor een dienst als deze. Whoopaa is dan misschien niet dé oplossing voor het scheiden van persoonlijk en zakelijk, het is wel een mooie universele inbox voor al je berichten via verschillende kanalen. En met de tientallen berichten die dagelijks op allemaal verschillende plekken binnenkomen, is dat ook een vorm van orde scheppen in de chaos. n Thomas van Manen
22
havana
Beeld Fred van Diem
Whoopaa wil orde scheppen in de ‘sociale chaos’ op het web.
Culturele veranderingen Wie? Alex Straathof, lector management van cultuurverandering Wat? Cultuuronderzoek bij het oplossen van grootstedelijke vraagstukken ‘Binnen mijn lectoraat verrichten we onderzoek op drie terreinen. Deze hebben te maken met het oplossen van grootstedelijke vraagstukken. Dit onderzoek valt binnen het nieuwe onderwijs- en onderzoeksarrangement Urban Management. Het eerste onderzoeksgebied gaat over ondersteuning van managers die zich bezighouden met cultuurverandering. Stel dat je directeur bent van een school die door de Onderwijsinspectie tot drie keer toe is aangemerkt als zwak. Dan is het belangrijk alle leerkrachten mee te krijgen in noodzakelijke veranderingen. Mijn lectoraat kan hierbij op basis van ons onderzoek advies geven. Daarnaast kijken wij naar culturele barrières in samenwerkingsverbanden. Het kan dat je verantwoordelijk bent voor het terugdringen van jeugdcriminaliteit in een stadsdeel. Politie, jeugdzorg, justitie, opbouwwerk en leerplichtambtenaren werken samen om dit te bereiken. Deze organisaties verschillen vaak in stijl van leidinggeven of de manier
waarop besluiten worden genomen. Het lectoraat geeft advies hoe je deze barrières kunt weghalen om als samenwerkingsverband meer resultaat te boeken. De laatste onderzoekslijn gaat over de relatie tussen integriteit en cultuur. Een voorbeeld is een bedrijf dat een uitgebreid beleid heeft opgesteld rond integriteit. Kortgeleden gaf de universiteit van Maastricht alle eerstejaars rechtenstudenten een acht, nadat een aantal van hen fraude had gepleegd. Ook de fraudeurs kregen een acht. Dit valt vaak niet terug te leiden tot één persoon. Er zijn altijd meerdere mensen bij betrokken. Vaak is er een cultuur ontstaan waarin zoiets kan gebeuren. We doen onderzoek en geven adviezen aan het management en de betrokken vertrouwenspersonen. Ik heb een instrument ontwikkeld dat inzicht geeft in de waardepatronen van organisaties. Die zijn belangrijk om te weten hoe culturele veranderingen doorgevoerd kunnen worden. Ik werk samen met opdrachtgevers
uit Amsterdam en omstreken, maar ook met derde- en vierdejaars bachelorstudenten en met masterstudenten en docenten. Ook betrekken wij verschillende domeinen binnen de HvA en de Erasmus Universiteit erbij.’ n Gina Miroula
Studenten, docenten of lectoren vertellen in maximaal vijf minuten over hun onderzoek bij Very Short Introductions. Meer weten? www.havanaweb.nl/vsi
weekgast Yvonne Verstappen (communicatieadviseur Amstelcampus) zet zich in voor de Kaisahang Buhay Foundation (KBF). Deze organisatie heeft een huis voor alleenstaande moeders en een weeshuis in de Filippijnen. Yvonne geeft er adviezen over hygiëne en voorbehoedsmiddelen en biedt extra hulp waar dat nodig is.
Maandag 21 februari In weeshuis White Cross moet ik erg wennen. Er zitten veel beperkingen aan mijn bezoek. Zo mag ik alleen met de maatschappelijk werker rondkijken. De eerste dag ontmoet ik honderd kinderen tot zes jaar oud. Ik heb snel hun vertrouwen gewonnen en kan mijn eigen gang gaan als vrijwilliger. Vandaag geef ik aandacht aan de groep van anderhalf- tot tweeënhalfjarigen. Negentien kindjes staan de hele dag in hun ledikantjes zonder speelgoed. De verzorgers halen hen er alleen uit om ze te verschonen en te wassen. Soms is daarvoor maar één leidster aanwezig. Het eten bestaat uit flesjes melk en bakjes rijstwater en wordt in hun bedje aan hen gevoerd. Daarvan breekt mijn hart. Ik leer alle kindjes een high five en geef ze stuk voor stuk aandacht. De meesten willen gelijk opgetild worden. Het is opvallend dat de kleintjes achterlopen in de ontwikkeling. Niemand kan goed praten. Ik vraag de leidster of ik muziek op mag zetten en dat pakt goed uit. Na korte tijd dansen we met z’n allen.
Dinsdag 22 februari Natuurlijk is het ook afzien hier in hoofdstad Manilla. Het is druk en vies. Verkeer rijdt kriskras door elkaar en er hangt overal smog. ’s Avonds is je gezicht zwart van alle uitlaatgassen. Ik verblijf in een ontzettend arme buurt. Af en toe sta ik een uur te wachten op een taxi, met mijn slippers in de modder, terwijl kakkerlakken langs mijn tenen kruipen. Als ik besluit de lokale jeepney – een verlengde Filippijnse jeep – te nemen, zit die vaak overvol en breek ik bijna mijn rug door de lage plafonds. Aangekomen bij het weeshuis houden de kindjes een middagdutje. Ik besluit in de buurt op zoek te gaan naar eten. Een meisje op straat houdt een stuk pizza vast. Ze wijst mij op een smerig stalletje midden op straat. Ik sla het eten toch maar over en wacht tot ik vanavond bij de pizzahut in de mall langs kan.
Woensdag 23 februari Vandaag houd ik mij bezig met de twee- en driejarigen. Een van de jongetjes zit hard te huilen. Wanneer ik hem optil, slaat hij zijn armpjes om mijn nek en laat niet meer los. Ik hoor dat hij een paar weken eerder door zijn moeder is afgegeven. Een ander kind valt van tafel met zijn hoofd op de betonnen vloer. Ik schrik me rot. De caretakers maken geen aanstalten hem op te tillen. Ik ren naar hem toe en leg een koud doekje op zijn voorhoofd. De caretakers moeten om mij lachen, want ik heb het verkeerde doekje gepakt. Een schoonmaakdoekje. De caretakers stressen zich een ongeluk, want alle kinderen moeten schoentjes aan. Dat staat netjes voor de sponsorparty op de binnenplaats. Rijke locals delen hier doosjes spaghetti en drinken uit.
Donderdag 24 februari In het Nazareth Home voor alleenstaande moeders wonen zeventien meisjes. Ik praat met de maatschappelijk werker over de situatie van elk meisje. Veel meisjes zijn verkracht door familieleden. Zo ook Jessa. Ze is hoogzwanger verstoten uit haar gezin. Ze wordt hier opgevangen om haar baby te krijgen. We hebben een goede klik en ze vraagt of ik bij haar bevalling wil assisteren. Vanmorgen kreeg ik een sms’je dat Jessa aan het bevallen is en of ik kom helpen. Opgewonden neem ik de jeepney naar het tehuis. Jessa ligt in de bevallingskamer met rugweeën. Ik masseer haar onderrug. De vroedvrouw maakt een tafeltje klaar met attributen en kleedt zich om. Ik moet hulp bieden aan het voeteneinde op de baarkruk. Als eerste zie ik dat het een meisje is en ik krijg de glibberige baby in mijn armen. Een bijzonder moment. Vervolgens assisteer ik met hechten door een bureaulampje vast te houden. Ik geef Jessa een gouden armbandje cadeau omdat ze het zo goed gedaan heeft.
Vrijdag 25 februari Ik ben aangekomen op Boracay Island. Dit tropische paradijs is luxueus en toeristisch. Toch is er een keerzijde wanneer je het binnenland intrekt. Het is er ontzettend armoedig. Kerken zetten zelfs voedingsprojecten op voor de plaatselijke bevolking. Ik bezoek hier een kinderdagverblijf en een aantal schooltjes. Met twee weekendtassen vol cadeaus trek ik door de armste buurten en ga op verschillende huisbezoeken met mijn locale contactpersoon. Vanmorgen heb ik de hele bakker leeg gekocht. Het enige wat men hier eet zijn bakjes rijstwater. In het dorp ontmoet ik een groep kinderen die ik uit moet leggen waar Nederland ligt. Degene die de hoofdstad raadt, krijgt een cadeautje. Ik vertel dat de stad begint met een A en krijg Azië, Afrika en Alaska naar mijn hoofd geslingerd. ’s Middags ontmoet ik een moeder wiens baby ontzettend veel uitslag heeft. Ik koop een antibioticacrème, een lading luiers en babyzeep. Aan de vrouw van de apotheek vraag ik haar in het Filippijns uitleg te geven over de hygiëneaanpak. Over een paar dagen vlieg ik terug naar Nederland, dit was alweer mijn vijfde bezoek aan de Filippijnen. n
havana
23
hotspot
Gemotiveerd door mooie auto’s
Beeld Jan-Maarten Hupkes
Wie? Chris Eibes (21), tweedejaars commerciële economie Waar? PC Hooftstraat, Oud-Zuid ‘Mijn kledingkast is groter dan die van andere jongens. Ik verzamel sneakers en heb een merkenverslaving, alleen al daarom kom ik zo graag in de PC Hooftstraat. Nergens anders is het aanbod zo exclusief. Als de nieuwe collecties in de winkels hangen, ga ik overal even kijken. Zo doe ik inspiratie op voor de sneakers die ik ontwerp. Natuurlijk koop ik ook dingen voor mezelf. Laatst nog een mooi riempje van Gucci. Vroeger was ik nog wel eens verlegen als ik een winkel in liep, daar heb ik 24
havana
nu geen last meer van. De bewakers bij de deuren vind ik niet intimiderend, hun aanwezigheid heeft eigenlijk wel iets. Het beeld dat Jort Kelder in zijn televisieprogramma Bij ons in de PC schetst van het leven in de straat klopt natuurlijk niet helemaal. Hij pikt er altijd de vreemde vogels uit, terwijl er ook veel nuchtere mensen rondlopen. Voetballers, bijvoorbeeld. Laatst zag ik Wesley Sneijder, hij was aan het winkelen met vrienden. Het bijzondere aan mensen in de PC
Hooftstraat vind ik dat ze allemaal een eigen stijl hebben en oog voor detail. Ik voel me wel op mijn plek tussen hen. Op het moment heb ik even geen werk en dus weinig te besteden. Met hun mooie auto’s en dure spullen motiveren de mensen in de PC Hooftstraat me om iets van mijn leven te maken. Als ik wil, kan ik net zo succesvol worden als zij. Misschien open ik ooit wel een eigen winkel in de straat.’ n Carlijn van Donselaar
