havana #19 Wat verdien jij? En wat geef je uit? Domeinportret BSV verliest topsportlink Eén muisklik Studentgegevens in nieuw systeem

havana

#19

Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam 27 januari 2010

Wat verdien jij? En wat geef je uit?

Domeinportret BSV verliest topsportlink

Eén muisklik Studentgegevens in nieuw systeem

Melvin Fleur

Van topvoetballer tot fysiotherapeut

-advertentie-

N I N E K C A P K C A

Ë I L A R T S U

B

A

MET

G N I K R O EEN W

M U S I V Y A HOLID

WIN 2 VLIEGTICKETS NAAR SYDNEY T/M 6 MAART

kilroytravels.nl/downunder Singel 413, Amsterdam

inhoud

10

11

12

Zelfreiniging

reportage

arm en rijk

arm en rijk

Hoe dik is jouw portemonnee? Allemaal gegroeid Twintig pitches in twee uur: de jury van de elevator pitch-wedstrijd kreeg heel wat te verstouwen. Maar de coach van de studenten was tevreden. ‘We hebben weer een heel gaaf trimester gehad.’ Marcel van Roosmalen

Net als Loesje houden veel studenten aan het eind van hun geld nog een stukje maand over. Maar de portemonnee van de student kan behoorlijk in dikte verschillen. De één zit goed in de slappe was, de ander heeft geen cent te makken. Vier HvA-studenten geven een kijkje in hun kasboek. Kirsten Dorrestijn

‘Ik ga nooit uit en heb geen vriendin’ Prince Shah (21) Commerciële economie voor toekomstige ondernemers Inkomsten per maand € 1470 Uitgaven € 1170 Sparen € 300 ‘Ik ben echt een workaholic en ik word nooit moe. Jarenlang heb ik bij wijze van spreken negen dagen per week gewerkt. Tijdens mijn mbo-opleiding werkte ik achter de bar in een restaurant en als manager bij de Burger King. Daarmee had ik zo veel

geld gespaard, dat ik anderhalf jaar geleden zelf een restaurant kon kopen. Het is een Indiaas-Surinaams eethuis, Curry Corner op het Surinameplein. Mijn vader werkt daar als chef-kok, mijn moeder doet de afwas en mijn broertje is gastheer. Elke dag ga ik er na school naartoe om de administratie te doen. Alles wat ik bij mijn studie leer, kan ik direct toepassen op mijn eigen zaak. Het is wel een gek idee dat ik mijn eigen ouders uitbetaal. Zij rijden na het werk altijd met mij mee in de auto naar huis. Op mijn 18e had ik namelijk ook genoeg geld voor rijlessen en een auto. Bij de Burger King werk ik nog steeds als manager. Drie avonden per week doe ik daar de avondsluiting. Ik maak de roosters, tel de kluis en als het druk is, bak ik zelf burgers. Iemand zei ooit tegen me: “Als je ergens

werkt, moet je er werken alsof het je eigen bedrijf is.” Dat heb ik altijd gedaan. Elf jaar geleden ben ik met mijn familie vanuit India naar Nederland verhuisd. Ik woon bij mijn ouders en betaal geen huur. Ik ga nooit uit, ik rook niet en ik heb geen vriendin. Daardoor kan ik sparen. Als ik een vriendin had, zou ik nooit tijd voor haar hebben. Mijn geld geef ik graag uit aan etentjes in luxe restaurants en aan reizen. Ik ben twee keer in Miami geweest. Daar zijn de stranden en de meisjes zó mooi! Sinds ik een eigen zaak heb, ben ik wel wat minder rijk. De inkomsten van Curry Corner gaan in het aflossen van de hypotheek.’

‘Dagjes Efteling of dure feesten zitten er niet in’ Joosje Galesloot (20) Human resource management Inkomsten per maand € 1000 Uitgaven € 500 Sparen € 500 ‘Na mijn studie ga ik samen met een vriendin een half jaar op reis naar Thailand, Indonesië en Nieuw Zeeland. We vertrekken in september. Dat hebben we een jaar geleden

afgesproken en sindsdien spaar ik daarvoor. Ik woon op mezelf in een pand van mijn ouders, vlakbij de Overtoom. Mijn broer, zus en ik wonen op de ene verdieping en mijn ouders wonen onder ons. Als ik in geldnood zit, kan ik dus gemakkelijk even langslopen om mee te eten. Het scheelt natuurlijk enorm dat ik geen huur hoef te betalen. Ook betalen mijn ouders mijn studie. De grootste kostenpost is mijn zorgverzekering. En mijn telefoonrekening kan ook behoorlijk hoog oplopen. Verder geef ik geld aan goede doelen en heb ik nog een schuld bij mijn ouders lopen voor een vakantie. Eén dag per week werk ik bij mijn oude stageplek. Om genoeg te kunnen sparen en niet in de knel te komen met dagelijkse uitgaven, leen ik vanaf december 400 euro per maand bij de Dienst Uitvoering Onderwijs (DUO, voorheen IB-Groep). Dat komt bovenop mijn studiefinanciering. Ik doe dat niet zomaar, hoor. Eerst heb ik er goed over gepraat met mijn ouders en ik heb met DUO gebeld. Als ik eenmaal een baan heb, is dat volgens mij snel terugbetaald. Elke maand zet ik 500 euro apart voor de reis. Dat laat ik automatisch doen, anders zou het alsnog op gaan aan leuke dingen. Na het reizen ga ik eerst een half jaar werken om de grootste schuld af te lossen en daarna wil ik verder studeren. Het liefst geef ik mijn geld uit aan shoppen.

Dat vind ik zo fijn. Maar nu ik moet sparen, let ik beter op. Gemiddeld besteed ik zo’n 20 tot 30 euro per dag. Als ik uitga, neem ik tegenwoordig een beperkt budget mee en niet zoals vroeger mijn bankpasje. Soms moet ik nee zeggen tegen leuke dingen. Weekendjes weg, dagjes Efteling of dure kaartjes voor feesten zitten er voorlopig niet in.’

‘Ik bezuinig op eten’ Sebas Veeke (19) Information engineering Inkomsten per maand € 350 Uitgaven € 350 ‘Ik leef relatief zuinig. Ik woon bij mijn moeder in Lelystad en ik krijg 92 euro studiefinanciering per maand. Met mijn vader heb ik amper contact en hij betaalt nauwelijks alimentatie. Mijn moeder werkt hard om voor mijn twee zusjes te zorgen. Ik moet alles zelf betalen. Als bijbaantje zit ik in de medezeggenschapsraad van de HvA en in de Opleidingscommissie. Daar ben ik ongeveer tien uur per week mee bezig en ik verdien ongeveer 220 euro per maand. Ook geef ik voorlichting op open dagen van de HvA. Het jaarlijkse collegegeld is de grootste last. Boeken koop ik tweedehands en alleen als

het echt noodzakelijk is. Verder ben ik veel kwijt aan mijn ziektekostenverzekering en telefoon. Ik bezuinig op eten. Een paar avonden per week eet ik thuis, andere dagen neem ik brood mee voor ’s avonds. Ik zou het financieel niet redden om elke dag verse groenten, vlees of vis te eten. Als ik buiten de deur iets moet kopen, loop ik liever een stuk om naar een supermarkt, dan dat ik op Amsterdam Centraal een duur broodje neem. Ik bespaar ook op kleding, daar doe ik jaren mee. Laatst heeft mijn moeder erop aangedrongen iets nieuws te kopen; overal zaten gaten in. Als ik meer geld had, zou ik op mezelf gaan wonen, rijlessen nemen en elke dag een lekkere maaltijd eten. Een lening bij DUO wil ik niet. Dat zou ik alleen doen als het echt nodig is.’

‘Ik blijf zo veel mogelijk thuis’ Wandana Khoesial (23)

Bedrijfswiskunde

Inkomsten per maand € 0 Uitgaven € 200 à € 250 ‘Drie jaar geleden ben ik vanuit Suriname naar Nederland gekomen om te studeren.

Ik wilde iets wiskundigs doen, maar in Suriname zijn niet veel mogelijkheden op dat gebied. Met mijn studievisum krijg ik geen studiefinanciering en geen ov. Mijn moeder steunt me financieel vanuit Suriname en mijn broer en zussen die in Nederland wonen dragen ook bij. Ik woon bij mijn broer in Amsterdam Zuidoost. Met een studievisum mag je maximaal tien uur per week werken. Bovendien moet het bedrijf een tewerkstellingsvergunning aanvragen. De afgelopen jaren heb ik via een uitzendbureau bij de Burger King, de Europese verzekering en de Bijenkorf gewerkt, maar op dit moment heb ik geen bijbaantje. Het uitzendbureau heeft geen werk meer. Een vast bedrag per maand krijg ik niet. Het Surinaamse geld is hier weinig waard, dus mijn moeder moet er drie keer zo hard voor werken. Het zou pijn doen als ik dat gemakkelijk zou uitgeven. Daarom probeer ik zo min mogelijk te spenderen. Om op vervoerskosten te besparen, blijf ik zo veel mogelijk thuis. Ik koop bijna nooit kleding. Boeken koop ik tweedehands of ik kopieer alleen een hoofdstuk. Ik neem altijd brood van huis mee naar school en ik ga nooit iets drinken in een bar. Soms gaan we wel met de familie buiten de deur eten. Doordat ik zo op mijn geld moet letten, mis ik een sociaal leven. Als ik mezelf vergelijk met medestudenten, merk ik dat ik niet op dezelfde manier kan functioneren. Als zij na een drukke dag ergens iets

In club Bitterzoet was voor de achtste keer de elevator pitch-wedstrijd, waar studenten van de minor ondernemerschap hun product en/of bedrijfje konden promoten. De winnaar kreeg vijfhonderd euro, maar meer nog hoopten de studenten op interesse van in de zaal aanwezige investeerders. De boel werd aan elkaar gepraat door de coördinator van de minor, Martin Haring, die het heerlijk vond om door een microfoon te praten. De jury bestond uit drie deskundigen. De voorzitter heette Fred en was iets belangrijks bij ABN-Amro.

gaan drinken, kan ik niet mee. Ik zou graag willen sporten, fitness of badminton, maar ook dat gaat niet. Gelukkig ben ik bijna afgestudeerd. Dan ga ik het geld terugbetalen dat mijn familieleden mij de afgelopen jaren hebben geleend.’ n

Studentenaantallen n Van de voltijd hbo-studenten heeft 66 procent een lening bij DUO (voorheen IB-Groep), 53 procent krijgt geld van ouders en 72 procent heeft een bijbaantje. Gemiddeld zijn de inkomsten € 1434 per maand (inclusief € 69 ov-kaart). Dat bedrag bestaat uit: n Beurs € 176 n Lening € 326 n Ouders € 116 n Arbeid € 374 n Overig € 230

Een voor een betraden de studenten het podium. Het probleem bij zo’n pitch: je krijgt nauwelijks de tijd om na te denken. Want daar is het volgende product al weer. De presentatie van Medical Evolutions bleef hangen. De algemeen, commercieel en financieel directeur stonden op een rijtje in nette pakken. De haren gekamd. De algemeen directeur begon aan een verhaal over zijn oma. Dat ze in het ziekenhuis lag. Aan het infuus. En dat ze daardoor niet naar de wc kon met haar rollator. Heel zielig. Gelukkig hadden zij de oplossing. Een kliksysteem waardoor de infuuspaal aan

n De gemiddelde voltijd hbo-student geeft per maand € 724 uit. n Studie € 146 n Levensonderhoud € 389 n Ontspanning € 102 n Overig € 89 n De gemiddelde schuld is € 12.500 (Bronnen: OCW studentenmonitor 2008 en DUO)

Presentator Martin Haring sprak weer in zijn microfoon. De jury was eruit. Edo liet zijn shagje achter in de asbak, stond

‘We hebben vanavond de nieuwe Paul de Leeuw gezien’ In de rookruimte draaide elevator pitchcoach Edo van Santen een shagje. Ongevraagd zei hij: ‘Werken met studenten geeft me altijd weer een boost. Een kick. Als ik bij een multinational een presentatie geef, vloeit de energie uit me. Van die ene middag bij de HvA krijg ik energie. We hebben weer een heel gaaf trimester gehad.’ Daarna begon hij over al zijn andere werk, waar hij een zekere faam mee had verworven. Wij hadden nog nooit van hem gehoord. Hij deelde visitekaartjes uit. Hij was: - web-tv producent - business video interviewer - business coach - spreker en presentator

op en stak zijn duim op. ‘Ik moet weer! Te gek!’ Cacque Madame had gewonnen. Ze kregen 500 euro en een bos bloemen. De twee blonde directrices van het bedrijf dansten van blijdschap. De juryvoorzitter van ABN-Amro wilde ook nog even kwijt dat presentator Martin Haring geweldig had gepraat. ‘We hebben vanavond de nieuwe Paul de Leeuw gezien.’ ‘Volgend jaar weer,’ zei de glunderende presentator. Elevator Pitch coach Edo klapte zijn handen stuk. Hij verheugde zich nu al op weer een te gek trimester, waarin hij al zijn tools zou aanreiken. n

Club Bitterzoet was het strijdtoneel van pitchende studenten van de minor ondernemerschap.

Prince verdient 1470 euro per maand, Wandana nul komma niks.

13

14

15

domeinportret

interview

Ruud Gullit

Na twee uur en een stuk of twintig pitches was het pauze.

20 pitches in 2 uur

Spieken in de knip

Melvin met

Twee meisjes lieten bij sociale werkplaatsen iPhone-hoesjes maken van gebruikt leer. Ze droegen jurken met glitters en zeiden: ‘De combinatie gebruikt leer en iPhone-hoesje bestaat nog niet.’ De productiekosten waren laag en de ver-

En dan waren er ook nog twee zusjes in rode galajurken. Ze hadden een hele berg familie en vriendinnen meegenomen, die hen toejuichten. Hun bedrijf heette Caque Madame. Ze vroegen om een investering van 65 duizend euro om hun product verder te ontwikkelen. Het was een soort sigarettenpakje, waarin droog en nat toiletpapier en een luchtverfrisser zaten. Ideaal voor festivals met vieze wc’s. Na hun presentatie werden ze toegejuicht.

- en dus ook elevator pitch coach Eigenlijk was hij alles. Hij had een ‘te gekke avond’. ‘Weet je waarom? Omdat je nu ziet hoe ze allemaal gegroeid zijn... Gaaaaaf!’ Het mooiste vond hij het als studenten stopten met hun studie. Dat ze echt een bedrijf begonnen. Dat was out of the box-denken en daar draaide het allemaal om. ‘Als ervaringsdeskundige reik je dingen aan. Ze mogen de tools pakken die ze nodig hebben.’

havana

havana

havana

de rollator kon worden geklikt. Het beeld van deze jongen op bezoek bij zijn oma in het ziekenhuis spookte door mijn hoofd. Oma die niet meer kon plassen. Kleinzoon die de oplossing verzon en die voor tweehonderd euro per stuk wel aan een ziekenhuis wilde leveren. Je vroeg je af hoe het nu met oma ging. Had ze al een easy walk? Of was het prototype te duur? Het leek me geen jongen die iets voor niets deed. Dat was commercieel denken. De jury vond het in ieder geval ‘reuze origineel’ en prees de maatschappelijke betrokkenheid. Ook al stelden ze wel even de vraag of oma echt bestond. De jongen: ‘Jawel, hoor.’ En dan de prijs. Was tweehonderd euro niet wat veel voor een ijzeren staaf? De drie directeuren op het podium schudden gemeenschappelijk het hoofd. ‘We hebben het tegen ziekenhuizen gezegd. Ze waren er niet op tegen.’

koopprijs was hoog. ‘We hebben een partij leer gekregen van iemand die het normaal gesproken aan de Derde Wereld geeft.’

domeinportret

in 1987

‘Alleen maar Melvin’ Melvin Fleur werkte aan een gouden voetbalcarrière bij de jeugd van Ajax, RSC Anderlecht en RBC Roosendaal, maar een terugkerende knieblessure dwong hem te stoppen. Sinds september studeert hij fysiotherapie aan de HvA. ‘Natuurlijk had ik nu liever bij Real Madrid of FC Barcelona gespeeld.’ Merel Straathof

Anderlecht was geïnteresseerd, terwijl ik wel graag bij Ajax wilde blijven. Ajax bood mij toen ook een contract aan, maar wilde mij dan eerst in de eerste divisie bij Haarlem plaatsen. Daar sprak weinig vertrouwen uit, dus heb ik toch voor Anderlecht gekozen.’ Maar al na een seizoen in België besefte hij dat hij verder moest gaan kijken. ‘Ik speelde dat jaar maar een keer in het eerste elftal. De concurrentie was gigantisch: 46 spelers voor een team van elf man.’

Knieblessure ‘Ik was negen toen ik bij de jeugd van Ajax mocht gaan spelen. Ik weet nog hoe we na het goede nieuws naar huis reden en ik mijn ouders vanaf de achterbank vroeg: hoeveel geld ga ik nu verdienen?’ Dat geld zou nog zeker tien jaar op zich laten wachten, maar voor Melvin Fleur (27) was het evengoed een droom die uitkwam. ‘Vraag elk negenjarig jongetje op straat of hij bij Ajax wil spelen en hij zal ja zeggen. Ik vond voetbal toen al geweldig. Ik speelde bij amateurclub AS’80 in mijn woonplaats Almere en was altijd op straat aan het voetballen met mijn oudere broer en zijn vriendjes. Bij hen moest ik echt mijn best doen.’ Maar Melvin veroverde zijn plek als linksback bij Ajax op een heel andere manier dan het meeste jonge voetbaltalent. De instuif waarbij duizenden jongetjes strijden om de goedkeuring van Ajax-scouts bleef hem bespaard. ‘Dat jaar werden twee jongens uit Almere aangenomen. Een van hen haakte af omdat zijn ouders in scheiding lagen. Die jongen was linksbenig.’ De vader van de andere jongen legde toen al snel de link: Melvin was ook linksbenig. Een telefoontje

naar Ajax was voldoende om hem een keer te laten meespelen. ‘Daarna was ik meteen aangenomen, ik had zo veel geluk.’

Schoolfeest Vanaf toen stond het leven van Melvin in het teken van voetbal. In de tien jaar dat hij bij Ajax speelde werkte hij zich op naar de A-klasse van de jeugd. ‘Ik ging om acht uur ’s ochtends weg en was pas acht uur ’s avonds weer thuis.’ De meeste tijd bracht hij door op het voetbalveld, maar hij haalde wel zijn havo- en vwo-diploma. Af en toe maakte Melvin zijn proefwerken op de club en uitgaan deed hij weinig. ‘Ik kon bijna nooit naar een schoolfeest omdat ik zaterdags altijd wedstrijden had. Daar baalde ik echt van. Maar ik kreeg er ook veel voor terug. Ik kan nu wel zeggen dat ik heel Europa heb gezien en toernooien heb gespeeld in de Verenigde Arabische Emiraten en Peru. Ik speelde met Wesley Sneijder, John Heitinga, Rafael van der Vaart en Maarten Stekelenburg.’ In het laatste jaar bij Ajax was Danny Blind zijn trainer en kwam hij uit voor jong Oranje. ‘Dat was een heel goed seizoen.

‘Ik wilde naar een club waar ik meer kon spelen. Dat werd RBC. Zo bleef ik wel in de eredivisie, maar had een stuk minder concur-

‘Ik heb altijd gezegd: ik wil tot mijn dertigste voetballen en daarna fysiotherapie gaan studeren. Dat is er nu eerder van gekomen. Deze studie zie ik als een nieuwe kans. In het eerste blok volgde ik het vak sportrevalidatie en trauma bij sporters. Ik merkte meteen dat mijn eigen ervaring goed van pas komt in deze studie. Ik kreeg uitleg over rekken, en toen dacht ik: dat doe ik al jaren. Zo vergeet je het nooit meer.’ Melvin hoopt uiteindelijk fysiotherapeut voor topsporters te worden, hoe dubbel dat ook lijkt. ‘Tuurlijk, als ik oude teamgenoten zie spelen als Karim Bridji bij Heracles of Serginho Greene bij Vitesse, weet ik dat ik daar ook had kunnen staan. En natuurlijk had

Schiereiland in Osdorp Het domein Bewegen, Sport & Voeding is voor de HvA een mooi uithangbord. Tevreden studenten, mooie faciliteiten en een directe link met de sport. Maar hoe goed gaat het eigenlijk met de drie opleidingen? En wat

‘Ik wilde tot mijn dertigste voetballen en daarna fysiotherapie studeren’ rentie met 21 spelers in de selectie.’ In het eerste en tweede seizoen werd Melvin regelmatig ingezet. ‘Maar toen kwam het eerste dieptepunt, ik raakte geblesseerd. Door een ingescheurde voorste kruisband lag ik er tien maanden uit. En daarna sukkel je een hele tijd om weer helemaal op niveau te komen.’ In 2007 scheurde de kruisband helemaal af. ‘Daardoor heb ik in mijn laatste twee jaar bij RBC helemaal niet meer kunnen spelen.’ Uiteindelijk maakten de blessures en de daaruit voortkomende artrose een einde aan zijn carrière als betaald voetballer. ‘Het zat er niet meer in. Maar ik weet zeker dat ik zonder die blessures nog een aantal jaar in de eerste divisie had kunnen spelen, misschien zelfs in de eredivisie.’

heeft men eigenlijk met de HvA? ‘We zijn geen eiland. Eerder een schiereiland.’ Thijs den Otter en Eveline van Heumen

ik nu liever bij Real Madrid of FC Barcelona gespeeld. Mijn carrière heeft niet gebracht wat er misschien in zat. Toch heb ik nooit spijt gehad van mijn keuzes, want die voelden op dat moment goed. Het moeilijkste is te accepteren dat er iets wegvalt in je leven. Eerst was het altijd Melvin de voetballer, nu is het alleen maar Melvin.’ n

Van alle HvA-locaties is de Dr. Meurerlaan misschien wel de meest opmerkelijke. Met lockers en allerhande sportfaciliteiten doet het onderkomen van het domein Bewegen, Sport & Voeding wat Amerikaans aan. De informele sfeer binnen de muren zorgt voor een clubhuisgevoel dat je verder niet aan de HvA vindt. Wie als buitenstaander rondloopt op de fraaie onderwijslocatie en verder alleen de Leeuwenburg of het Europahuis kent, zal zich verbazen. Een turnzaal, een dojo, een klimwand, een boekhandel die sportkleding verkoopt. Op de lockers staan netten voor tenniswedstrijden. Daartussen lopen de studenten rond, vaak in sportkleding, en die

Melvin Fleur Geboren 18-02-1982 n AS ’80 (Almere Stad) 1989 – 1991 n Jeugd Ajax 1991 – 2001 n RSC Anderlecht 2001 – 2002 n RBC Roosendaal 2002 – 2009 n VV Noordwijk 2009 – 2010 havana

14

13

lijken elkaar allemaal te kennen. Derdejaars ALO Diana beaamt dat. ‘Er is een echt saamhorigheidsgevoel. Waar dat vandaan komt? We sporten intensief: bij turnen moet je elkaar opvangen. Dan moet je elkaar kunnen vertrouwen; dat schept meteen een band.’ Die informele sfeer wordt gekoesterd, maar heeft ook een keerzijde. ‘Soms denk ik: het lijkt hier wel een countryclub,’ zegt opleidingsmanager Hans Mackaaij van de ALO. ‘Van dat gevoel moeten we af: goede sfeer is prima en gezelligheid vind ik prachtig, maar we zijn ook serieus met ons vak bezig. De docenten zijn er volop mee bezig: zo zag ik van de zomer een groep studenten sporten in het zonnetje. Ze kregen de

opdracht een mat klaar te leggen voor het hoogspringen. Die studenten pakken de mat, gooien hun shirts uit en gaan boven op de mat aan elkaar liggen plukken. De docent van dienst greep meteen in: kan niet, we zijn met sport bezig.’

Groenpluk Voor wie zich afvraagt waarom Mackaaij niet louter gelukkig is met het clubgevoel: kijk in het jaarverslag van de HvA en je hebt het antwoord. Het rendement is vooral de laatste vier jaar fors gekelderd. In 1999 haalde bijna tachtig procent van de studenten van de opleidingen die nu het domein vormen zijn diploma binnen vier jaar, maar van de laatst gemeten lichting is dat aandeel gedaald naar rond de zestig procent. Niet dat de opleidingsmanager dat alleen aan de sfeer wijt. ‘Er is nog steeds een tekort aan leraren lichamelijke opvoeding op het niveau waarop wij ze opleiden. Daardoor is er regelmatig sprake van groenpluk: studenten die hun laatste stage lopen, krijgen bij een onderwijsinstelling meteen een baan aangeboden. Met als resultaat dat ze niet of pas veel later afstuderen. Daarnaast hebben we te veel hobbels in het curriculum. We stellen veel voorwaarden aan onze studenten. Als ze bepaalde vakken missen,

kunnen ze bijvoorbeeld niet op stage. Dat is soms aanleiding voor studenten om zich vervolgens bijna niet te laten zien en twee maanden bij Albert Heijn te gaan werken.’ Bij de twee andere opleidingen speelt het rendementsprobleem volgens domeinvoorzitter Cees Vervoorn minder. Hij reageert beschouwend op de rendementscijfers na vier jaar. ‘Het zegt me niet zo heel erg veel. Wat belangrijker is – en daar hebben we bij de ALO wel problemen mee – is dat in principe alle studenten zijn bekostigd. Bij voeding gaat dat goed, en ook sport, management & ondernemen heeft wat dat betreft mooie cijfers, maar de ALO is onder de norm gedoken en we komen daar niet zomaar uit. Vroeger hadden we nog wel eens de reflex van “we moeten gewoon harder werken”, maar dat blijkt niet de oplossing. Oplossingen worden op dit moment in kaart gebracht, daarna kijken we pas hoe we die gaan inpassen.’ Vervoorn bestrijdt het beeld dat zijn domein een eiland zou zijn dat los ligt van de HvA. ‘We zijn een schiereiland. We staan apart, maar hebben wel een duidelijke link met de rest van de instelling. Natuurlijk, we hebben een andere sfeer hier: het domein is veel kleinschaliger en we zitten een behoorlijk eind van de andere locaties vandaan. Maar we zijn nauw betrokken bij de ontwikkeling

van onderzoek in de hogeschool, doen actief mee met de ontwikkelingen in het onderwijs en hebben vol trots de borden van de hogeschool op ons gebouw staan. We hebben de HvA ook hard nodig, want voor een klein domein alleen is het bijvoorbeeld moeilijk om drie lectoren te bekostigen.’ Maar beleven studenten dat ook zo? ‘In de volksmond heet dit domein “de ALO”. Zelfs studenten sm&o en voeding zeggen dat. Dat komt omdat we een rijke traditie hebben en ons overal laten zien. Als je doorvraagt, valt ook de naam van de hogeschool,’ aldus de domeinvoorzitter.

Samensmelten De samenstelling van het domein baart enig opzien. Zuurtjes gesteld: de ALO zou bij

dan een economische opleiding met sportsausje: onze studenten leren er bijvoorbeeld hoe ze een sportclub moeten organiseren. Dat gaat steeds professioneler en dat vak is in beweging. In feite vult die opleiding de ALO aan. En voeding zat ooit bij Gezondheid en werd zo automatisch naar de medische hoek geduwd. Maar dat is slechts een onderdeel van die opleiding: het gaat bij voeding juist ook om beleving, en over gezonde mensen Dat past uitstekend bij de ALO. Je ziet het ook aan de instroom: die steeg van een kleine zestig studenten naar 250.’ De voedingsopleiding is het buitenbeentje van de drie. Studenten van de ALO en sm&o vinden ze er ‘niet echt bij horen’, en Vervoorn beaamt dat het om een ander type studenten gaat. ‘Maar je ziet het op

Het rendement is vooral de laatste vier jaar fors gekelderd het domein Onderwijs & Opvoeding kunnen, sm&o bij Economie & Management en voeding bij Gezondheid, waar het van oorsprong vandaan komt. De stelling stoort Vervoorn slechts in beperkte mate. Hij kan er echter een eind in mee. ‘Ook Onderwijs & Opvoeding kun je uitsmeren over de andere domeinen. Geen probleem. Ik ben blij dat het College van Bestuur voor deze clustering heeft gekozen. Sm&o is veel meer

de gangen steeds meer samensmelten. Veel voedingsstudenten zijn betrokken bij de soos en de introductieprogramma’s, en ook met de minoren loopt het tegenwoordig meer door elkaar.’ Opleidingsmanager Leo Steenwinkel van voeding en diëtetiek is bekend met dat beeld. ‘Als je het zwart-wit benadert, zijn de studenten van mijn opleiding de denkers en die van de andere twee de doeners.’

Topsport Het huwelijk tussen Bewegen, Sport & Voeding en de nationale topsport is jarenlang een unique selling point geweest. Onder de HvA-vlag was een roeiteam en een damesvoetbalteam actief, en tot het einde van het jaar speelt HvA Volleybal mee in de A-league van die sport. Coach is niemand minder dan voormalig topspeler Ron Zwerver. Duur grapje? Vervoorn grijnst. ‘Zwerver is gedetacheerd door de volleybalbond Nevobo. We hebben sowieso een financieel gezond salarishuis. Alleen bij voeding lopen wat oudere krachten rond met een rijk HvA-verleden, die in de komende jaren gaan afzwaaien.’ De topsportlink is een prachtig uithangbord voor de HvA, maar wel een dat verdwijnt. Cees Vervoorn is er de man niet naar om opzichtig te gaan zitten balen. ‘We hebben een jaar of zes met de topsportontwikkeling kunnen meeliften met dit soort projecten. Voor studenten sm&o is het natuurlijk fantastisch om de marketing van een volleybalwedstrijd zelf te doen, om kaartjes te verkopen en om plannen te ontwikkelen voor verbetering. Daarmee zijn we trendsetter: naar voorbeeld van de HvA zijn er hier en elders in het land topsportcentra opgericht: die gaan van het talent around talent-principe zoals ik zojuist met die sm&o-studenten omschreef. In Amsterdam heeft de gemeente dat nu overgenomen, maar ze drijven op veertig tot vijftig studenten die er hun stage doen. In de toekomst blijft dat zo: we hebben straks weliswaar geen volleybalteam

meer in de A-League, maar bij het programma met jongere talenten spelen we gewoon weer een rol.’ Dat is voor sportmanager in spe wellicht wat minder interessant, maar ook voor hen is al een oplossing bedacht: de HvA en de UvA willen een sterke rol gaan spelen in de voorbereiding op de Olympische Spelen van 2028, waarvoor Amsterdam een kandidaat wil zijn. ‘Op dat gebied is zo veel te doen. En los daarvan: denk aan de Vondelparkloop, de Dam tot Damloop, de sloepenrace en tal van andere sportactiviteiten waar we een rol kunnen spelen. Dat komt echt wel goed.’ Vervoorn zelf gaat namens de UvA en de HvA een prominente rol spelen in de voorbereidingen op de bid voor de Olympische Spelen van ‘28, waarschijnlijk met een lectoraat dat in de loop van dit voorjaar tot stand komt. Wat dat betekent voor zijn domeinvoorzitterschap is onderwerp van gesprek tussen hem en het College van Bestuur. Wel komt het de connectie met de UvA ten goede, want die is bij deze afdeling minder strak dan elders. Logisch, want de woopleiding bewegingswetenschappen wordt in Amsterdam aangeboden door de Vrije Universiteit. Hans Mackaaij vindt dat geen probleem. ‘We hebben uitstekende afspraken met de VU. Met de UvA gaan we trouwens wel in gesprek voor doorstroom naar Pedagogiek, maar daarover moeten de puntjes nog op de i worden gezet.’ n

havana

havana

15

‘Nooit spijt gehad’

Clubhuisgevoel

Melvin Fleur ruilde zijn carrière als profvoetballer in voor een studie fysiotherapie.

Soms is het iets te gezellig bij het domein Bewegen, Sport & Voeding.

Er komt een nieuw instellingsplan voor de HvA. Daar wilde ik eigenlijk iets over schrijven. Ik heb er namelijk allerlei ideeën over. Bijvoorbeeld over de dingen die er wel en niet in moeten. Zo’n instellingsplan moet dik en dun zijn. Dik aan inspiratie en vooral dun van omvang. Ik hoop dat de samenstellers de kunst van het weglaten tot in de finesses beheersen. Toch laat ik het instellingsplan even voor wat het gaat worden. Vandaag – ik schrijf dit redactioneel altijd op woensdag – kreeg ik namelijk een intrigerende mail van een freelance journaliste. Zij wil graag een artikel schrijven over een cursus die zij had gevolgd of had willen volgen dan wel nog gaat volgen. Dat klinkt wat verward en dat is het ook. Het gaat om een cursus die verzorgd wordt door de stichting Art of Living. De naam van die organisatie geeft wellicht vertrouwen. Wie wil niet the art of living beheersen? Ik krijg echter alleen van die naam al jeuk aan mijn hoofdhuid. Akelig vooroordeel? Het wordt erger. De cursus heet namelijk Youth Empowerment Seminar, kortweg YES+. Als ik zoiets hoor, dan gaan bij mij overal waarschuwingslampjes branden en mijn alarm begint zachtjes te loeien. Vat vol vooroordelen? Het wordt nog erger. In de cursus ga je gedurende zes dagen flink met jezelf aan de gang. Het loeien wordt harder. Bij de mentale zelfkneding staat een reinigende ademhalingstechniek centraal. Nee, niet om een frisse adem te krijgen want daar hebben we sinds kort (en dankzij HvA-studenten) After Garlic-kauwtabletten voor. Het gaat om het in goede banen leiden van negatieve energie en om het kwijtraken van geestelijke afvalstoffen. Daarna kun je volgens de Stichting Art of Living je loopbaan beter plannen en bovendien kun je een betere studiekeuze maken. Al die eerstejaarsstudenten met een verkeerde keuze moeten dus gewoon naar stichting Art of Living gaan en daar beginnen met hun zelfreiniging. We kunnen ook een zogeheten T3 (Teach the Teacher Traject) starten. Alle studieloopbaanbegeleiders gaan zich bekwamen in zelfreinigende ademhalingstechnieken en in het ontwikkelen van het vermogen om het over te dragen op studenten. Onderwerp voor het nieuwe instellingsplan? Ga ik het artikel van de freelancer publiceren? Nee, ik ben een vat vol vooroordelen en ik laat ik mij in dit specifieke geval graag door vooroordelen leiden. Ik zit natuurlijk ook helemaal vol met nare afvalstoffen en uiteraard ben ik ook erg narrow minded. Misschien heb ik daardoor een verkeerde keuze gemaakt maar die ervaar ik wel als reinigend.

17

havana

reportage

Cijfers in vier kleuren Hoe moet het straks met de studentgegevens van Economie & Management als de enige medewerker die echt weet hoe het werkt met pensioen gaat? Studenten van de minor business intelligence bedachten de oplossing. Aoife Groenewegen Donderdagmiddag op de twaalfde verdieping in de Leeuwenburg. In het studielandschap verzamelen zich zo’n 25 mensen. Onder het genot van een muffin en een drankje bespreken de gasten wat er die middag gaat gebeuren: de eindpresentatie van de minor business intelligence. Ricky van den Berg (25), vierdejaars bedrijfskundige informatica, opent de presentatie door met de aanwezigen de agenda

aantal studenten dat een voldoende heeft gehaald voor een toets. Daarnaast is het zo dat de beheerder en ontwerper van het huidige systeem, Bernard Leideritz, aan het eind van dit studiejaar met pensioen gaat.

Verkeerslichtmodel Samen met docent Peter Odenhoven, oprichter van de minor, zijn negen studenten het afgelopen half jaar druk bezig geweest

‘Alleen Leideritz weet hoe het zit’ door te nemen. Gehuld in een grijs pak met roze stropdas legt hij uit wat het doel van de minor was: een nieuw systeem ontwikkelen voor het managementteam, de mensen van kwaliteitszorg, docenten en studieloopbaanbegeleiders van het domein Economie & Management (DEM). Met dit systeem kunnen zij naast de rapportages, ook de individuele studievoortgang monitoren binnen hun opleiding. Het huidige systeem voorziet niet meer in de behoeften van de gebruikers: er zijn steeds meer wensen. Zij willen bijvoorbeeld een overzicht van het

met het ontwerpen van een nieuw systeem. Vooral het onderzoek naar het huidige systeem en de documentatie kostte veel tijd. Ricky: ‘We hebben de huidige situatie onderzocht en de informatiebehoeften van de gebruikers in kaart gebracht. Je moet je voorstellen dat we in een enorme database moeten uitzoeken waar de juiste gegevens staan en wat de relatie tussen die gegevens is. Dat duurt maanden. Daarom hebben we ons op dit moment alleen gericht op de duale opleidingen binnen de DEM Leeuwenburg.’ De gebruikers hielden de

studenten goed in de gaten; ze dienden zelfs verzoekjes in bij de studenten. Ricky: ‘De medewerkers van kwaliteitszorg hebben ons gevraagd of wij het verkeerslichtmodel als standaard rapport in ons systeem konden opnemen.’ Dit model bestaat uit een tabel waarin de kolommen zwart, rood, oranje en groen zijn gekleurd. Zwart betekent hier het minst aantal studiepunten en groen het meest. Zo is per leerjaar te zien hoeveel studenten zich hierin bevinden. Ricky: ‘Het is ons uiteindelijk gelukt en daar zijn we ontzettend trots op.’ Op dit moment gaat het allemaal nog goed, maar zodra Leideritz weg is, is de continuïteit van het huidige systeem niet meer gewaarborgd. Naast Leideritz is er maar één persoon – zijn naaste collega – die een beetje kennis heeft van het systeem, maar dat is lang niet genoeg. Ricky: ‘Leideritz is de enige die precies weet hoe het in elkaar zit. Er zullen op korte termijn beslissingen moeten worden genomen door het managementteam over de toekomst.’ Tijdens de presentatie geven de studenten het publiek een demonstratie van hun systeem. Gelukkig wordt het, voor de mensen die niet thuis zijn in business intelligence, ook in ‘Jip en Janneke-taal’ uitgelegd. Leideritz is enthousiast. ‘Ik denk dat het veel beter voorziet in de behoeften van de gebruikers dan wat ik vanaf 1999 heb ontwikkeld. Dat is nogal statisch.’ In het nieuwe systeem zijn rapportages standaard opgenomen. Dit betekent dat gebruikers bijvoorbeeld met één muisklik kunnen zien hoeveel studenten er zijn afgestudeerd per studie. Naast de rapportages is er een webapplicatie met een overzicht van de studieresultaten per student. ‘Het grote voordeel van ons systeem is dat

#19

Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam 27 januari 2010

Paul van de Water Hoofdredacteur

Wat verdien jij? En wat geef je uit?

het vierentwintig uur per dag en zeven dagen per week beschikbaar is. In het huidige systeem worden de bestanden ongeveer één keer per week geladen. Daarnaast zijn de rapporten gestandaardiseerd. Als men nu een bepaald rapport wil zien, moet dat worden aangevraagd bij Leideritz. Dat is nog allemaal handwerk,’ aldus Ricky. ‘Ook is er in ons systeem een historie beschikbaar en staan alle gegevens in één systeem.’

Hoekje Docent Odenhoven wil graag verder met het project. ‘De minor wordt maar één keer per jaar aangeboden, de volgende is dus pas na de zomer. Om alle gegevens in het systeem te krijgen heb ik één à twee studenten nodig die een half jaar de tijd hebben om er aan te werken. Gelukkig zijn er al geïnteresseerden.’ Harko van den Hende, manager bedrijfsvoering, is laaiend enthousiast over het systeem dat de studenten ontwikkeld hebben. ‘Sorry Bernard, maar dit ziet er ontzettend goed uit. Wat hieruit is gekomen is mooier en hanteerbaarder dan het systeem dat we op dit moment hebben.’ Ricky is erg positief over het afgelopen half jaar. ‘Business intelligence is ontzettend breed. Zo zijn er techneuten die in een hoekje bezig zijn, maar ook mensen die juist contact hebben met gebruikers van de systemen. Dat vond ik een van de leukste dingen van de minor: de interviews met gebruikers over hun wensen.’ Hoe het nu verder gaat? Ricky: Wij moeten het helaas uit handen geven; we gaan afstuderen. Het zou echt gaaf zijn als we hier mee verder konden gaan, wij kennen het systeem tenslotte het beste. Achteraf denk ik: had ik dit maar als afstudeeropdracht gekozen.’ n havana

Domeinportret BSV verliest topsportlink

Eén muisklik Studentgegevens in nieuw system

Melvin Fleur

Van topvoetballer tot fysiotherapeut

17

Stoplichtmodel

coverbeeld: Fred van Diem

Een nieuw systeem biedt meer inzicht in de studentgegevens bij Economie & Management.

Havana is het weekblad voor studenten en medewerkers van de Hogeschool van Amsterdam 27 januari 2010 jaargang 15 / #19

En verder... 04 nieuws

18 very short intro’s

22 gekeurd

09 ingezonden brieven

19 de hoogste bieder

23 weekgast

09 vraag van de week

20 recensies

24 afstuderen

09 column jolanda

21 eten

18 ondertussen in

21 zwartwit 22 hva-agenda

Redactieadres Vendelstraat 2, 1012 XX  Amsterdam, 020 595 39 91 [email protected]. Hoofdredactie/management Paul van de Water [email protected] Eindredactie Wim de Jong [email protected] Redactie Aoife Groenewegen (stagiair), Eveline van Heumen [email protected], Selina van Loon (redactie-assistent) s.van.loon2@hva. nl, Thijs den Otter [email protected], Merel Straathof [email protected], Annemarie Vissers [email protected] Medewerkers Carlijn van Donselaar, Kirsten Dorrestijn, Gijs Hardeman, Anouk Kemper, Harmen van der Meulen (correctie), Jolanda te Roller, Hans van Vinkeveen Fotografen Bram Belloni, Fred van Diem, Marc Deurloo, Jan-Maarten Hupkes Coverbeeld Fred van Diem Illustratoren Pepijn Barnard, Martien Bos, Aimée Groen, Bas Kocken, Magda Rinkema, Pascal Tieman Vormgeving Pascal Tieman Ontwerp Lay-out Death Valley Advertenties Bureau Van Vliet, Postbus 20, 2040AA, Zandvoort, telefoon 023 571 47 45 fax 023 571 76 80 of [email protected] Abonnementen € 18,15 per jaar, opgave via de redactie-assistent of per e-mail Drukkerij Dijkman Offset Diemen. Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder toestemming van de hoofdredacteur ­artikelen of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen. ISSN - 1385-5670 Havana heeft een samenwerkingsverband met Folia. (Floor Boon, Mirna van Dijk, Jim Jansen, Maud Janssen, Marit van Kooij, Dirk Wolthekker). De volgende Havana verschijnt woensdag 3 februari

havana

3

nieuws Aoife Groenewegen / Eveline van Heumen / Anne Koeleman / Thijs den Otter (coördinatie) / Annemarie Vissers / Paul van de Water

Overleg over begroting Het College van Bestuur en de Centrale Medezeggenschapsraad (CMR) spraken vorige week over de afgekeurde begroting. De medezeggenschapsraad maakt zich vooral zorgen over de groei van het centraal bureau, terwijl ook de domeinen verstaffen. Het CvB was verrast over de actie van de medezeggenschapsraad, maar die was niet te vermurwen. ‘We hadden misschien iets handiger kunnen communiceren,’ geeft CMR-voorzitter Bert Pinkster toe. ‘Maar we blijven bij ons besluit. Bij de begroting van 2009 hebben we nog het voordeel van de twijfel gegeven: toen ontbrak er een aantal toelichtingen van de individuele domeinen. Dat zou dit jaar anders gaan. En wat bleek: nu was er niet een bijgesloten.’ Wat betreft de groei van de onder-

steunende diensten wacht de CMR de analyse af die interim-secretaris Conny Vermolen laat uitvoeren. ‘Daarbij houden we niet alleen het centraal bureau tegen het licht, maar kijken we ook naar de ontwikkeling in de domeinen’, licht ze toe. ‘Zodra we alle ontwikkelingen in kaart hebben, kunnen we iets doen aan eventuele tendensen in het HvA-beleid.’ Vermolen gaat ervan uit dat de analyse en de schriftelijke toelichting voldoende zullen zijn om de begroting alsnog langs de CMR te krijgen. ‘De zorgen die de raad naar voren heeft gebracht, worden gedeeld door het CvB. Maar het is niet zo dat het centraal bureau en de stafdiensten van de domeinen communicerende vaten zijn: dat de staf van een domein groeit, betekent niet automatisch dat het op centraal niveau minder kan.’ (TdO)

Coachingsproject voor Ajax De opleiding sport, management & ondernemen start een project waarbij vijftien jeugdtrainers van Ajax op pedagogisch en didactisch gebied worden begeleid door twee docenten van de studie. Michiel Jonker, een van de twee docenten die met de trainers gaat werken, noemt het drie jaar durende project vrij intensief. ‘Per persoon moeten we zeven á acht trainers coachen. Dit gaan we onder andere doen door video-opnames te maken van een training, bij oudergesprekken en de coaching bij wedstrijden. Deze opnames gaan we dan terugkijken met de trainer en daar geven we feedback op, zodat ze er weer van kunnen leren.’ De trainers leren om te gaan met groepen jongeren. Ook leren ze bepaald gedrag te herkennen. (EvH)

Nieuwe schoonmaker De HvA is in zee gegaan met een nieuw schoonmaakbedrijf, Gom Schoonhouden. De firma neemt de taken over van Hectas Schoonhouden. Na verschillende controles bleek dat Hectas de gemaakte contractafspraken niet kon nakomen. Ook werd het schoonmaakbedrijf diverse keren aangeschreven met het verzoek het schoonmaakproces te verbeteren. Dit leidde echter niet tot verbetering. Begin dit jaar besloot de HvA dan ook het contract met de firma te ontbinden. Schoonmaker Gom is meteen gestart met zijn diensten. (AV)

Spark 2010 Het Leeuwenburg-smaldeel van het domein Economie & Management is deze week neergestreken in het Elicium Rai voor het onderwijsevenement Spark 2010. Thema is ‘It’s a wonderful world’. Spark is bedoeld voor de 1200 propedeusestudenten van de economieopleidingen van de Leeuwenburg. Het moet de eerstejaars inzicht geven in de ‘creativiteit en innovatie in Europa.’ Er worden tal van workshops en rondetafelgesprekken georganiseerd. Sprekers zijn onder meer neuropsycholoog Margriet Sitskoorn – schrijver van het boek Het maakbare brein en internetondernemer Boris Veldhuijzen van Zanten. (TdO)

?

Vraag/Antwoord

De zeepkist af

Beroepsnetwerker op kennisdag

Als reactie op Wilders’ vraag: ‘Wat kost de massa-immigratie?’ riep mci-docent Thomas van Aalten de ludiek bedoelde actie ‘Wat kost een PVV’er’ via zijn blog in het leven. Mooi plan, maar afgelopen week liet hij het project een stille dood sterven met een gedicht.

Ongeveer honderdzestig medewerkers en studenten van het domein Onderwijs & Opvoeding namen afgelopen donderdag deel aan de kennisdag met als thema ‘kennis verspreiden en delen’. Keynote speaker was ‘beroepsnetwerker’ Martijn Aslander.

4

havana

Goed, terug naar het begin. U had een plan. ‘Ik ben iemand die altijd van die wilde plannen heeft. Maar van de tien maak ik er maar acht af, zo gaat dat. Soms werkt iets gewoon niet en dan stop ik ermee. Het enthousiasme sloeg niet over. Althans, niet op een manier die ik wilde.’

Beeld Bert Zuiderveen

Aslander denkt dat de bedrijfsstructuur van de toekomst niet hiërarchisch moet zijn, maar moet werken als een ‘zwerm’: grote netwerken van mensen die op gelijke voet staan en bereid zijn hun kennis met elkaar te delen. ‘Ik denk dat we de meeste grote problemen in deze wereld al hadden opgelost als we zulke netwerken hadden. Een vraag komt dan terecht bij mensen die de kennis hebben om hem te beantwoorden en het ook leuk vinden dat te doen, of dat in ieder geval proberen.’ De kennis noemt hij ‘sociaal kapitaal’, kapitaal dat door het uit te geven juist groter wordt. Na de lezing ontstond een debat over de toepasbaarheid van sociaal kapitaal in het onderwijs. ‘Leerlingen praktijkopdrachten laten doen die

U overweegt nu een carrière als dichter? ‘Nou, dichten is niet eens zo moeilijk merkte ik. Zeker als het niet hoeft te rijmen. Ik ben ook schrijver en ik noem dichters altijd gehandicapte schrijvers. Als ik dichter zou zijn, zou ik er in ieder geval zo honderd per dag kunnen maken. Ik had er ook een referaat over kunnen tikken. Ach, laat ik het erop houden dat mijn drang om dichter te worden groter is dan om bijvoorbeeld acrobaat te worden.’

ze leuk vinden, met trial and error, heeft in het verleden nog niet veel opgeleverd,’ zei een docent vanaf de eerste rij. Behalve de lezing waren er discussies en workshops. Nieuw was een workshop voor ondersteunend personeel over deskundigheidsbevordering, hoe men kon komen tot een gerichte keuze voor een scholingstraject. ‘Die workshop was als eerste

volgeboekt,’ zegt medeorganisator Christine Spelten. Volgens haar was het een geslaagde dag. ‘We maakten ons een beetje zorgen toen er twee weken geleden nog maar dertig aanmeldingen waren. Gelukkig hielp een reminder om het vol te krijgen.’ (AK)

Wat wilde u dan? ‘Iets unconvenient thruth-achtigs. Iets met veel onderzoek en cijfers en berekeningen. Om dan te bekijken wat een PVV’er nou kost. Het was een reactie op die uitspraak van Wilders over de kosten van massa-immigratie. Om ziek van te worden. Die man is absurd bezig. Ik heb een formulier opgesteld met veertig vragen, die ingevuld konden worden door mensen die PVV’er zijn of er eentje kennen. Kreeg ik ineens 1400 retourmails.’ Niet slecht, toch? ‘Het werd te veel een barricade-ding. Ik kreeg visioenen van fakkeltochten, stille tochten, dat circus. Het hele anti-denken kreeg iets negatiefs, de sfeer eromheen werd zo banaal. Die hele discussie over die man, hij is echt overal. Vandaar dat ik de actie stop heb gezet met dat afsluitende gedicht. En nu ben ik er helemaal klaar mee.’ (AV)

nieuws

Beveiliger Trigion terug bij HvA Beveiligingsbedrijf Trigion is terug op de HvA. Het kleinere W&Z, dat de hogeschool de afgelopen twee jaar beveiligde, blijft als onderaannemer actief. Dat is de uitkomst van een openbare aanbesteding, samen met de UvA. Tot 2007 was Trigion ook al voor de HvA actief. Hoofd Veiligheid & Beveiliging Mike van Drongelen: ‘In die tijd was ik bijna een dag per week kwijt met de behandeling van klachten over dat bedrijf. Dat ging van facturering tot aan onbeleefde medewerkers. Na een jaar aanmodderen was de maat vol, en heb ik de samenwerking stopgezet. W&Z, tot dat moment alleen actief op de Fraijlemaborg, heeft destijds de hele HvA overgenomen. Dus ik moet toegeven dat ik verrast was toen bleek dat Trigion als beste uit de aanbesteding kwam.’ Van Drongelen geeft de beveiliger ‘een schone lei’. In de praktijk zal er bij de HvA overigens niet zo heel veel veranderen: Trigion heeft de locaties van de hogeschool ondergebracht bij de oud-partner W&Z. ‘Die ruimte hebben ze. Je ziet het wel vaker bij grote beveiligingsbedrijven. De W&Z-beveiligers gaan binnen afzienbare tijd in Trigion-uniform gekleed, en leggen verantwoording af aan dat bedrijf.’ Uiteraard heeft Trigion beterschap beloofd. ‘Er zijn duidelijke afspraken met Trigion gemaakt. Ze hebben een contract voor drie jaar. Kinderziektes mogen, maar na de zomervakantie moet alles tot in de puntjes geregeld zijn.’ (TdO)

Mondeling akkoord over Almere Windesheim en de HvA zijn tot een mondeling akkoord gekomen over de overname van de Almeerse opleidingen. Deze vallen vanaf volgend collegejaar onder het bestuur van Windesheim. Waarschijnlijk wordt nog deze week een intentieverklaring ondertekend door de twee hogescholen. Vicecollegevoorzitter Paul Doop verwacht in de loop van februari het definitieve contract te kunnen tekenen. ‘Maar dat moet nog worden afgestemd met de Centrale Medezeggenschapsraad.’ Aanvankelijk leek de overname van de huur van de HvA-panden een obstakel in de onderhandelingen. Maar nu neemt Windesheim het nieuw te bouwen Landdrost over, net als de locatie in het Alnovum – waar small business & retail management en information engineering zijn gevestigd – en de Aardbei waar de Pabo Almere is ondergebracht. Samen met Windesheim-collega Hein Dijkstra maakt Doop de laatste

details in orde. Dijkstra: ‘Het gaat echt om de puntjes op de i. Ik ben blij dat het nu zo vlot gaat, want voor de voorlichting is het van belang dat we in maart klaar zijn: studenten en medewerkers moeten immers op tijd weten dat de vier opleidingen vanaf volgend collegejaar verder gaan als Windesheim.’ Er volgen nog individuele gesprekken met HvA-medewerkers die in Almere actief zijn. ‘In principe treden mensen die grotendeels in Almere werken straks in dienst bij Windesheim,’ aldus Paul Doop. De studenten van de Almeerse opleidingen zijn vanaf volgend jaar Windesheimers. Iets wat ook op hun diploma te zien zal zijn. De wet is daar volgens Doop duidelijk in. ‘Iedereen die na de overdracht afstudeert, krijgt een Windesheim-diploma.’ De onderwijsconcepten van de opleidingen laat Windesheim in principe intact. ‘Het co-makerprincipe dat bij information engineering met de opleiding is verweven, is één van

de pareltjes van de overname,’ zegt Dijkstra. ‘We moeten alleen even kijken naar de werkplaatsen voor de studenten. Nu moeten ze vaak naar Amsterdam, maar wij gaan voor een plaatselijke oplossing: er komt dus extra ruimte.’ Dijkstra noemt het ‘naïef’ de Zwolse onderwijsvisie te willen transporteren naar Almere. ‘We hebben hier een totaal andere studentenpopulatie. Windesheim is voor negentig procent wit, maar het verzorgingsgebied van een hogeschool in Almere heeft een meer internationale signatuur.’ Ook met de Ipabo – partner van de HvA bij de Pabo Almere en eerder dit jaar een obstakel bij de onderhandelingen – heeft Dijkstra afspraken gemaakt. ‘Zij blijven betrokken bij de instelling, en we gaan ze op hun verzoek helpen met het in orde maken van de accreditatie in Amsterdam en Alkmaar. Dat maakt overigens voor de Pabo Almere niet zo veel uit: die kan gewoon door op de licentie die nu nog in handen is van de HvA.’ (TdO)

Mic ook in Enschede BOOT Zuidoost geopend In stadsdeel Zuidoost is afgelopen donderdag de tweede buurtwinkel voor onderwijs en onderzoek en talentontwikkeling (BOOT) geopend. ‘De trossen mogen los,’ zei stadsdeelvoorzitter Elvira Sweet tijdens de opening van de buurtwinkel, waarbij een reusachtige scheepsknoop werd losgetrokken. Sweet zei steeds enthousiaster te worden over het project. ‘Het blijkt dat er veel studenten hier in de buurt wonen en dat ze dringen om een werkplek in de BOOT. Het is nu tijd om de talenten van deze studenten te verzilveren en benutten.’ Na de opening konden de ruim honderd aanwezigen een informatiemarkt bezoeken over de projecten die plaatsvinden in de buurt. De BOOT heeft een ruimte van vierhonderd vierkante meter gevonden in het Cultureel Educatief Centrum aan de Bijlmerdreef. De uiteenlopende projecten zijn allemaal opdrachten of stages in het kader van diverse opleidingen aan de HvA. Studenten ergotherapie doen een onderzoek naar zwerfjongeren in Zuidoost, er is schoolwerkondersteuning voor groep drie tot en met groep zes, er is een dagelijks juridisch inloopspreekuur en marketingbureau Sherlock stelt plannen op om Zuidoost het nieuwe culturele centrum van Amsterdam te maken. De BOOT is ontwikkeld naar voorbeeld van de buurtwinkel in De Baarsjes. (EvH)

Na het grote succes van de opleiding media, informatie en communicatie aan de HvA begint Saxion Hogeschool in september een opleiding met dezelfde naam. De opleiding, die onderdeel wordt van de academie voor toegepaste kunst en techniek, heeft toestemming gekregen van het ministerie van Onderwijs. In het eerste jaar is er plaats voor honderd studenten. Peter van Gorsel, domeinvoorzitter Media, Creatie & Informatie, is niet te spreken

over de werkwijze van berichtgeving door Saxion. ‘Wij zijn Saxion zeer ter wille geweest. Het stoort mij dan ook een beetje dat ik niet van Saxion zelf mocht horen dat zij toestemming hebben gekregen. Ik moest het, van alle kranten in Nederland, in TC Tubantia lezen.’ Over een grote trek van toekomstige MIC-studenten naar Saxion maakt van Gorsel zich niet druk. ‘Enschede is nog altijd Amsterdam niet. De meeste media bevinden zich hier in West-Nederland, niet in Enschede. Wij hebben onze grote groei al ge-

had. Inhoudelijke ontwikkeling is nu belangrijker. We hebben niet zomaar voor een numerus fixus gekozen.’ Ook over kansen op de arbeidsmarkt voor afgestudeerde mic’ers maakt Van Gorsel zich geen zorgen. ‘Op dit moment ligt de economie op z’n gat. Het is voor iedereen moeilijk om een baan te vinden. In de jaren voor de crisis kreeg iedere student zonder probleem een baan. Als er echt een groot overschot zou zijn aan mic’ers, was het de taak geweest van het ministerie van OC&W om een nieuwe opleiding in deze richting tegen te gaan.’ (EvH)

‘sport-voor-nop-week’. Iedereen die wil kennismaken met het sportaanbod van het USC kan gratis komen fitnessen, spinnen, boksen enzovoorts. Meer informatie: www.usc.uva.nl. n VOETBAL Het damesteam van AZ – met een vijftal sm&o-studenten in de gelederen – heeft op 21 januari punten verspeeld in Enschede: tegen FC Twente kwam het elftal niet verder dan 0-0. In de eredivisie bezet AZ momenteel de derde plek, achter

Willem II en ADO Den Haag. n VOLLEYBAL HvA Volleybal heeft de uitwedstrijd tegen AB Groningen/ Lygurcus met 3-1 gewonnen. Het team van Ron Zwerver won de eerste twee sets met 25-23 en 25-16. Lygurcus pakte de derde set met 25-21, waarna het HvA-team met 25-22 de wedstrijd besliste. HvA Volleybal was al geplaatst voor de play-offs van het kampioenschap. Het team staat momenteel tweede in de A-League. (TdO)

SPORTFLITSen n SCHAATSEN Manouk van Tol (JCU sportmarketing) heeft op 21 januari de Nederlandse studentenkampioenschappen sprint op haar naam geschreven. Van de drie wedstrijden die onderdeel waren van het kampioenschap in Eindhoven, won Van Tol er twee: de eerste 500 meter en de 1000 meter. Op de tweede 500 meter werd Van Tol tweede. n SPORT VOOR NOP Het USC houdt vanaf 1 februari weer een

havana

5

nieuws

LAX blijft nog dicht Studentenvereniging ASVL gaat deze week in onderhandeling met interimsecretaris Conny Vermolen over een koppeling tussen het HvA-alarmsysteem en sociëteit De LAX. Het pand is, tot de nieuwe kluizen arriveren, gesloten. Volgens soosvoorzitter Henk-Jan van Dijk heeft het niet veel zin eerder open te gaan. Eerder was er sprake van dat het pand afgelopen donderdag alweer in gebruik zou zijn. De voorzitter van de LAX heeft ge-

vraagd om een koppeling tussen het alarmsysteem van de HvA naar het pand onder de Leeuwenburg. ‘Het is afwachten of dat mogelijk is, Vermolen zal dat komende week bespreken met hoofd Veiligheid & Beveiliging Mike van Drongelen. Ook moet er nagedacht worden over de kosten en de techniek die dit systeem met zich meebrengt.’ Bij een doorschakeling zou het beveiligingsteam van de HvA bij een melding vanuit het LAX-pand moeten gaan kijken. (AV)

VSNU wil ‘vwo-klasje’ in hogeschool Om de groei van het universitair onderwijs een halt toe te roepen, moeten hogescholen met vwo-klasjes gaan werken, vindt oud-collegevoorzitter Sijbolt Noorda. De vwo’ers zouden in drie jaar tijd moeten kunnen afstuderen. Noorda – alweer een aantal jaren voorzitter van universiteitenvereniging VSNU – deed zijn uitspraken vorige week in Het Financieele Dagblad. Hij vindt dat het wetenschappelijk onderwijs te massaal wordt, en pleit ervoor dat de hogescholen een gangbaar alternatief maken voor vwo’ers. Dat kan volgens hem als ze een eigen traject kunnen volgen. Het feit dat ze nu hetzelfde onderwijs krijgen voorgeschoteld als studenten met een mbo-achtergrond, zou voor vwo’ers aanleiding zijn het hbo niet te overwegen. Binnen de HvA denkt men na over manieren waarop het bacheloronderwijs kan worden geflexibiliseerd, zodat vwo’ers zich thuis voelen op de hogeschool. Nu haken studenten met deze achtergrond vaak af, omdat het onderwijs niet uitdagend genoeg is. (TdO)

Even bellen met Lex Sietses Strijder voor het vrije woord? Nou, zo pittig wil Lex Sietses (23, student information engineering en CMR-lid) het geheel niet opdienen maar: Hilversum moet wel veranderen. Hij stelde zichzelf alvast kandidaat voor de ledenraad van PowNed. Hoe sta je ervoor in de peilingen? ‘Er is nog niets bekend over de uitslag en als kandidaat kun je ook niet zien hoe je het doet bij de stemmers. Het gaat er overigens om zo weinig mogelijk stemmen te krijgen. Anders dan hoe het meestal gaat, heeft PowNed gekozen voor een wegstemprocedure. Maar goed, er zijn twintig plekken te vergeven en er zijn tweeëntwintig kandidaten. Meer wilden er waarschijnlijk niet met naam en toenaam op de site. Ik schat mijn kansen daarom niet klein in.’ En jij wil je met naam en toenaam verbinden aan de zender? ‘Ik zou niet weten waarom niet. Kijkers moeten weten met wie ze van doen hebben als ze kiezen voor een ledenraad.’ Waarom loop je eigenlijk warm voor die ledenraad? ‘Er moet duidelijk iets veranderen in Hilversum. Journalistiek moet weer 6

havana

worden zoals het bedoeld is: scherp, snel en direct, met mensen die vragen stellen die niet meer gesteld worden. Ook als dat geen leuke vragen zijn. Er moet een einde komen aan dat zoetsappige gedoe tussen Hilversum en Den Haag. Het wordt tijd dat de vriendjespolitiek tussen de twee partijen eens wordt aangepakt. Ik sta dan ook voor een beter, eerlijker Hilversum.’ Ben je niet bang voor een GeenStijl-kloon? ‘Met mijn kandidaatstelling hoop ik dat tegen te gaan. GeenStijl is me vaak te rellerig en dat wil ik voorkomen bij PowNed. Scoren om het scoren, daar moeten we voor waken.’ Wanneer kunnen we je feliciteren? ‘De uitslag laat nu wel lang op zich wachten en ik krijg het idee dat ze er eigenlijk ook niet om zitten te springen, maar wettelijk gezien moeten ze wel. Ik wacht het dus maar af.’ (AV)

Wiskundeketen moet sterker Wiskunde is een te grote hobbel voor eerstejaars techniek. Dat stelt Piet Gilissen, directeur van ingenieursinstituut Kivi-Niria, die vorige week forse kritiek uitte op de opleidingen. In zijn opinieartikel op website ScienceGuide houdt Gilissen hogescholen net zo verantwoordelijk voor slechte wiskunderesultaten als het voortgezet onderwijs. Volgens hem wordt dat veroorzaakt door het feit dat veel techniekstudenten zonder wiskunde-B aan hun hboopleiding zijn begonnen. Met alle gevolgen van dien. Gilissen geeft een niet bij name genoemde techniekopleiding als voorbeeld: 180 startende studenten, waarvan er veertien hun wiskundetentamen met een voldoende volbrachten. Van de rest hadden er negentig een één.’ Domeinvoorzitter Techniek Gerard van Haarlem beaamt dat wiskunde – net als de andere exacte vakken – voor velen een struikelblok is. Maar aan aanpassing van de

instroomeisen om tot grotere instroom te komen, doet men bij het domein Techniek niet. Waar komen die problemen dan van­daan? Van Haarlem: ‘In het voortgezet onderwijs is het wiskundepakket de afgelopen jaren anders dan voorheen. Studenten met deze achtergrond stromen het hbo in met een andere bagage dan gebruikelijk was. In ons onderwijs moeten we daar rekening mee houden, en we zullen onze programma’s aanpakken.’ De domeinvoorzitter wijst bovendien op de ketenaanpak die vorig jaar op een conferentie van de HvA is bepleit. Met het werkveld, vertegenwoordigers uit het voortgezet onderwijs, het mbo, vertegenwoordigers van hogescholen en universiteiten is toen gesproken over het gewenste niveau en zijn er plannen gemaakt om de aansluiting tussen de verschillende stappen in de keten te versterken. ‘Zo hebben we doorstroomprogramma’s waarin we mbo’ers in hun laatste jaar op het roc alvast laten wennen aan het niveau.’ (TdO)

High tea voor Haïti Pabodocent Remy Wilshaus organiseerde afgelopen zondag een high tea voor Haïti in Utrecht. In totaal werd er 2500 euro opgehaald. De high tea werd georganiseerd in rockcafé Stairway to Heaven. Wilshaus: ‘Ik had aan de eigenaar van Stairway gevraagd of hij me kon helpen om een geschikte plek te vinden in de binnenstad van Utrecht. Hij vertelde me gelijk dat ik niet verder hoefde te zoeken en dat hij ook voor hapjes zou zorgen.’ Het zoeken van sponsoren was niet heel lastig; theepotten, etagères en hapjes werden door verschillende bedrijven aangeboden. Wilshaus: ‘De theepotten mochten we na gebruik zelfs veilen.’ Met de entreeprijs en de veiling werd in totaal 2500 euro opgehaald, een mooi bedrag volgens Wilshaus. ‘Ik had gehoopt op 2000 euro.’ Wethouder Marka Spit kwam vertellen wat de gemeente Utrecht voor Haïti doet en

Janine de Vries van Cordaid kwam vertellen wat die organisatie met het ingezamelde geld gaat doen. Wilshaus was verrast door de opkomst. ‘Driekwart van de mensen kende ik niet, ik had eerlijk gezegd meer bekenden verwacht.’ In Haarlem en Bergen op Zoom werd ook een high tea georganiseerd, door vrienden van Wilshaus. In totaal kwam de eindstand hiermee net onder de 10.000 euro uit. (AG)

Genomineerd voor logistiekprijs Met zijn NS-afstudeeronderzoek ‘Pro-cent – sturen op punctualiteit loont’ dingt de recent afgestudeerde Kris Radstok (23, logistiek) mee naar de Scriptieprijs Logistiek. Radstok is een van de vijf landelijk genomineerde studenten voor deze nieuwe logistiekscriptiewedstrijd van de Vereniging Logistiek Management. De student deed onderzoek naar de gevolgen voor de reiziger van het al dan niet punctueel rijden van NS-treinen. ‘Als

treinen niet op tijd rijden heeft dat voor- en nadelen voor de reiziger. Denk dan aan energiegebruik, imago van de NS en aantallen reizigers die afhaken.’ De eerste prijs is een reis naar Zuid-Afrika, waar de winnaar tien dagen bedrijven zal bezoeken. Daarnaast zijn er nog reizen te vergeven naar Estland en een Europese hoofdstad. Op 18 februari neemt Radstok het op tegen de vier andere finalisten. (AV)

Wat doet Karel? Collegevoorzitter Karel van der Toorn laat wekelijks op Havanaweb.nl weten wat hij doet voor de HvA. Deze week praat hij onder meer over de ‘opwaartse druk’ in het onderwijs. ‘Mbo’ers willen graag naar het hbo en steeds meer hbo’ers gaan naar het wo. Toch is het onze kerntaak om een goede bacheloropleiding te verzorgen voor mensen die van de middelbare school komen. Het is geen kerntaak om mensen klaar te stomen voor een

wo-opleiding. Dat zou ook een miskenning zijn van de eigenheid van het hbo. Maar een vervolgopleiding voor mbo’ers en het voorbereiden op een wo-studie zijn wel duidelijk een afgeleide van onze kerntaak.’ Lees de volledige tekst op havanaweb.nl (PvdW)

nieuws

Beeld Bas Uterwijk

Knutselen met kijkdozen

Achttien studenten van de minor kunst- en cultuureducatie organiseren de komende drie weken een expositie over cultuureducatie. Doel van de expositie is om aankomende docenten van het basis- en voortgezet onderwijs te laten zien wat cultuureducatie precies inhoudt. Liesbeth Wielders (27, tweedejaars pabo deeltijd, verkort): ‘Leerlingen doen op deze manier veel kennis op, zonder dat ze het idee hebben echt les te krijgen.’ Karin (voorgrond) en Melanie zijn druk bezig met het knutselen van kijkdozen. De expositie is tot en met 18 februari te zien op de Wenckebachweg. (AG) havana

7

-advertenties-

Czaar Peterstraat 213 1018 PL Amsterdam

Meewerken aan de verkiezingen en ook geld verdienen? Op 3 maart 2010 zijn er deelraadsverkiezingen en gemeenteraadsverkiezingen in Amsterdam. Op de stembureaus worden ’s avonds na sluitingstijd alle stemmen geteld. Dat is veel werk, en daarom komen bij elk stembureau tellers die de stembureauleden bij het tellen helpen. De gemeente is op zoek naar tellers. Als teller werkt u van 20.30 uur tot alle stemmen zijn geteld. U ontvangt daarvoor € 37,50 bruto. U dient dit bedrag zelf op te geven bij uw inkomstenbelasting.

Gezocht: Studenten met vlotte babbel!

Wat zijn de voorwaarden? • u bent 18 jaar of ouder • u heeft een goede beheersing van de Nederlandse taal • u bent nauwkeurig • u hebt geen training nodig; bij de bevestiging van uw aanmelding ontvangt u een toelichting. Aanmelden Heeft u interesse? Meldt u zich dan aan door een e-mail te sturen naar de afdeling verkiezingen van het stadsdeelkantoor waar uw voorkeur naar uit gaat (kijk voor de adressen op www.loket.amsterdam.nl, trefwoord verkiezingen).Vermeld in de mail uw naam, adres en de gegevens hoe u telefonisch en per e-mail te bereiken bent. Let op: aanmelden kan maar bij 1 stadsdeelkantoor. U kunt dit doen tot 15 februari 2010. U hoort vervolgens van de afdeling verkiezingen of u bent ingedeeld op een stembureau.

€ 9,00 (gegarandeerd) - € 18,00 p/u op basis van bonusstructuur.

Taak: Telefonische acquisitie bij gemeenten en bedrijven (product: trainingen) Flexibele werktijden

Kantoor in Centrum van Amsterdam

Stuur motivatie en CV naar: [email protected]

Technische Bedrijfskunde

februari 2010 CREA is het cultureel studentencentrum van de UvA en HvA. Turfdraagsterpad 17, 0205251400

nodigt u uit Symposium

di 2 februari, 20.00 uur / lezing

ma 1 februari, 20.00 uur / lezing

Powers of Ten De planeet aarde

Filosofie van de romantiek (1) Wat is romantiek? Is zij meer dan een kunststro-

Innovatie in Krantenland - Nieuwsbeleving tot 2020

ming? Hoe is het mogelijk dat een wereldbeeld van 200 jaar geleden zo krachtig is blijven voort-

HvA Leeuwenburg Voor het auditorium Weesperzijde 190

bestaan? Maarten Doorman, bijzonder hoogleraar Journalistieke Kritiek van Kunst en Cultuur (UvA), bespreekt op basis van zijn boek De ro-

Amsterdam

mantische orde de romantiek in massacultuur, wetenschap, kunst en politiek. Vanavond laat

29 januari 2010 aanvang 13:00 uur

Wat is de staat van onze planeet – de aarde? En wat voor invloed hebben bewegingen en veranderingen in de aarde op onze directe leefomgeving?

Dr.

Harry

Seijmonsbergen,

werkzaam bij de leerstoelgroep Computational Geo-Ecology, bestudeert met behulp van satelliet beeldmateriaal en modelleertechnieken de huidige situatie van de planeet waarop wij le-

hij aan de hand van de film Les Liaisons dangereuses zien hoe belangrijk authenticiteit in onze cultuur is geworden. Deel 1 in de reeks Filosofie van de romantiek – de volgende lezingen zijn op 8 en 15 februari. I.s.m. Home Academy deze avond vinden er opnames plaats. Plaats: CREA Theater. Toegang: studenten gratis, e 5,alle anderen. Reserveren niet mogelijk.

ven. Dr. Erik Cammeraat houdt zich bezig met de biologische, chemische en fysische interac-

Voor meer info en aanmelden ga naar:

www.nieuwsbeleving.nl

vrije e entreden el (aanm enst) gew

ties die een landschap veranderen en tot stand laten komen. Om meer over de aarde te weten te komen, kijkt hij ook naar de geomorfologie

do 4 februari, 20.30 uur / muziek

CREA Plug & Play

op Mars. Dr. Erik Cammeraat is lid van de re-

Deze maand spelen Moon Pilot, DZORK en

search groep Earth Surface Science van het In-

Champagne Sweat. Plug & Play is het CREA

stitute for Biodiversity and EcoDynamics. I.s.m.

poppodium, waar je iedere eerste donderdag

Gaos en Bètagamma. Plaats: CREA Theater.

van de maand kunt genieten van nieuw talent.

Toegang: studenten gratis, e 5,- alle anderen.

Plaats: CREA Muziekzaal. Toegang: gratis. Re-

Reserveren niet mogelijk.

serveren niet mogelijk.

www.crea.uva.nl/agenda PLATFORM VOOR CREATIEVE PRODUCTIES

actueel

ingezonden brieven Lingerie

Vraag van de week Vorige week bleek dat twee van de drie studenten hun ov-chipkaart nog niet hebben opgeladen, onder andere door technische problemen. Oorspronkelijk zouden de studenten dit voor 1 februari moeten doen. Minister Plasterk heeft dat nu voor onbepaalde tijd uitgesteld. Heb jij je ov-chipkaart al opgeladen?

Als ik naar pagina 7 kijk van Havana #18 (20 januari) vraag ik mij af wat jullie danwel de vrouw op de foto, zouden willen zeggen. Waar gaat deze foto over? De catwalk? De vrijheid van meningsuiting? De vrijheid van publicatie? Als ik naar de foto kijk, associeer ik dit niet met de catwalk, waar dacht ik mode wordt getoond, maar met lingerie of andere erotisch prikkelende kleding. Is dit nu oké of is dit op het ‘randje’ of zelfs daarover? Hoe zullen religieuze mensen, bijvoorbeeld christelijk of islamitisch, naar deze foto kijken? Waarschijnlijk is over deze foto niet echt nagedacht.

Astrid de Nijs (29) Derdejaars sociaal pedagogische hulpverlening ‘Volgens mij heb ik dat gedaan, maar ik weet het niet zeker. Ik vind het allemaal nogal vaag en belachelijk. Elke keer in- en uitchecken, waar slaat dat op? Waarom moeten ze weten hoe ik reis? Ik ben student, dan mag ik gratis reizen. Ik heb er een sport van gemaakt om in de tram na één halte uit te checken en dan nog veel verder te reizen. En om met anderen mee te lopen door de poortjes.’

Alexander H.G. Nas, applicatiebeheerder AMC

Thomas Schrader (23) Tweedejaars media, informatie & communicatie ‘Ik heb mijn ov-chipkaart nog niet gekregen. Ik heb hem al drie keer aangevraagd. Nu reis ik met een tijdelijke ov-chipkaart, daar staat gewoon een weekkaart op. Dat moest ik wel zelf kiezen. Ik vind het nogal een aanfluiting en ik heb het idee dat het veel duurder is. Ik kom vaak in de Achterhoek en daar hebben ze nog geen poortjes staan; je kunt nergens in- of uitchecken.’

pagina 7 Havana #18 (Jan-Maarten Hupkes)

-advertentie-

Fijn dat we je aandacht hebben… Vind jij € 25 veel geld voor een mooie bh? En voor het steunen van een goed doel? Wij stellen alles in het werk om het aantal mensen dat borstkanker krijgt te verminderen. We willen dat iedereen weet wat de risicofactoren zijn voor het krijgen van borstkanker en dat borstkanker vroegtijdig wordt ontdekt. Hiervoor hebben we geld nodig. Dit geld gebruiken we voor het ondersteunen van onderzoeken die erop gericht zijn de kans op het krijgen van borstkanker te verkleinen en borstkanker zo vroeg mogelijk te ontdekken. Ook gebruiken we dit geld voor het verbeteren van de zorg voor borstkankerpatiënten en hun naasten. Vind jij dit ook belangrijk? Steun ons dan! Dit kun je doen door vriend(in) te worden van Stichting Pink Ribbon en ons te steunen met € 25 per jaar of een eenmalige bijdrage over te maken op rekeningnummer 1234, t.n.v. Stichting Pink Ribbon. Wil je weten hoe je ons nog meer kunt helpen, kijk dan op onze website: www.pinkribbon.nl Hier kun je je dan ook aanmelden voor onze nieuwsbrief, zodat je op de hoogte blijft van het laatste nieuws.

Pink Ribbon. Aandacht voor borstkanker.

Ken jij de risicofactoren voor het krijgen van borstkanker? Wist je dat…

1 op de 8 vrouwen in haar leven borstkanker krijgt? En dat ook mannen deze ziekte kunnen krijgen? Dat er per jaar 12.500 borstkankerpatiënten bij komen waarvan bij slechts 5% erfelijkheid de belangrijkste oorzaak is?

Polina Ilina (22) Eerstejaars maatschappelijk werk & dienstverlening ‘Ik heb het een paar dagen geleden gedaan, in Alkmaar. Er stond een hele lange rij, ik heb een half uur gewacht. Ik had het al eerder geprobeerd, vlak na oud en nieuw, maar toen deed hij het blijkbaar niet. Daar kwam ik achter doordat de conducteur me vertelde dat er nog niets op stond. Ik vind het tot nu toe erg onhandig. Het inloggen is prima, maar uitloggen vergeet je zo makkelijk. Helemaal als je moet rennen voor de trein.’

Leonie ten Wolde (21)

De meest bekende risicofactoren zijn: • Gebrek aan lichaamsbeweging • Erfelijke belasting • Overmatig alcoholgebruik • Vroege menstruatie

Derdejaars sociaal pedagogische hulpverlening ‘Ik ben hem eerlijk gezegd al verloren. Ik moest hem gelijk blokkeren omdat er geld op stond. Vervolgens moet je via een website een nieuwe aanvragen waarna je een brief thuis krijgt die je dan weer moet opsturen. Ik heb geen idee wanneer ik een nieuwe krijg en ik heb ook geen tijdelijke kaart. Dat is vooral bij de metro irritant, daar kom je niet door met je oude ov-kaart. Ik koop nu dus steeds een kaartje.’

• Late menopauze • Overgewicht • Het hebben van geen of weinig kinderenEvelien • Het krijgen van het eerste kind op latere leeftijd • Het kort of helemaal geen borstvoeding geven • Het langdurig (2-3 jaar) gebruik van hormoonpreparaten om overgangsklachten tegen te gaan.

van Baekel (23)

Eerstejaars media, informatie & communicatie ‘Ik heb mijn ov-chipkaart gelijk opgeladen toen het mocht en ik ben er heel tevreden over. Ik werk zelf in de AH to go op Utrecht CS. Veel mensen weten niet dat er bij de tweede AH to go op het station ook oplaadpunten zijn. Daar heb ik het gedaan; ik was gelijk aan de beurt. Ik vind het praktisch, vooral voor jongeren. Ik snap wel dat het voor ouderen iets lastiger is. Het is wel even wennen, vooral het uitchecken, maar inmiddels kan ik de paaltjes goed vinden.’ (AG)

Jolanda

Huishoudelijke mededeling Drie keer per jaar ga ik naar de sporthal Borchland om tentamens te maken. Dan kom ik erachter hoe veel mensen er op mijn opleiding zitten en hoe veel van hen op Uggs lopen. Deze pantoffels vormen een grote aaneengeregen stoet. Allemaal denken ze op een gegeven punt: loop ik over de daarvoor bestemde stoep of kies ik de alternatieve route? Ik koos voor het laatste. Hoewel dit keer opvallend weinig mensen zich aan deze avontuurlijke route waagde. Niet voor niets, zo bleek later. Het paadje was een modderpoel. Niet Ugg-proof dus. Bij de ingang ontmoette ik de rest van mijn klasgenoten. Ze vragen of ik geleerd heb. Ik heb twee opties: ja of nee. ‘Nee’ wordt het meeste gewaardeerd. Ik antwoord dat ik het ‘even heb doorgebladerd’. Als een colonne mieren stroom je de sportzaal in. Ik ga braaf in het juiste blok zitten en bij de juiste kleur. Vóór het tentamen moet er per microfoon een aantal dingen gezegd worden door een man die zijn 15 minutes of fame heeft. Die zich drie keer per jaar belangrijk mag voelen. Zonder zijn huishoudelijke mededelingen zou het wel eens een soepzootje kunnen worden. Dat hij dit in een paar zinnen kan afhandelen, hoef ik er zeker niet bij te zeggen. Het kan extreem kort: eten en drinken mag, alles van je tafel behalve een pen, het eerste half uur blijf je zitten en laat je aftekenen als je klaar bent. Go! In werkelijkheid gaat het zo: ‘Als je naar de wc moet, een kleine dan wel grote boodschap hebt, doe dat dan nu. Als je klaar bent, omdat je alles wist of juist niets wist, dan mag je pas een half uur nadat het tentamen begonnen is weg. Anders moet je blijven zitten. Spieken is verboden. Dus dames en heren, kijk niet te veel naar links of rechts, want dan kan de surveillant wel een denken dat je af zit te kijken.’ En zo gaat het nog wel even door. Hoe hij deze mededelingenlijst altijd afsluit? ‘We zijn tien minuten later begonnen. Je hebt dus tien minuten langer om je tentamen te maken.’

n Columniste Jolanda te Roller (20) studeert Nieuws en Media. Zeg maar Journalistiek.

Lees verder op de achterzijde.

havana

9

arm en rijk

Hoe dik is jouw

Net als Loesje houden veel studenten aan het eind van hun geld nog een stukje maand over. Maar de portemonnee van de student kan behoorlijk in dikte verschillen. De één zit goed in de slappe was, de ander heeft geen cent te makken. Vier HvA-studenten geven een kijkje in hun kasboek. Kirsten Dorrestijn

‘Ik ga nooit uit en heb geen vriendin’ Prince Shah (21)

Commerciële economie voor toekomstige ondernemers Inkomsten per maand € 1470 Uitgaven € 1170 Sparen € 300 ‘Ik ben echt een workaholic en ik word nooit moe. Jarenlang heb ik bij wijze van spreken negen dagen per week gewerkt. Tijdens mijn mbo-opleiding werkte ik achter de bar in een restaurant en als manager bij de Burger King. Daarmee had ik zo veel 10

havana

geld gespaard, dat ik anderhalf jaar geleden zelf een restaurant kon kopen. Het is een Indiaas-Surinaams eethuis, Curry Corner op het Surinameplein. Mijn vader werkt daar als chef-kok, mijn moeder doet de afwas en mijn broertje is gastheer. Elke dag ga ik er na school naartoe om de administratie te doen. Alles wat ik bij mijn studie leer, kan ik direct toepassen op mijn eigen zaak. Het is wel een gek idee dat ik mijn eigen ouders uitbetaal. Zij rijden na het werk altijd met mij mee in de auto naar huis. Op mijn 18e had ik namelijk ook genoeg geld voor rijlessen en een auto. Bij de Burger King werk ik nog steeds als manager. Drie avonden per week doe ik daar de avondsluiting. Ik maak de roosters, tel de kluis en als het druk is, bak ik zelf burgers. Iemand zei ooit tegen me: “Als je ergens

werkt, moet je er werken alsof het je eigen bedrijf is.” Dat heb ik altijd gedaan. Elf jaar geleden ben ik met mijn familie vanuit India naar Nederland verhuisd. Ik woon bij mijn ouders en betaal geen huur. Ik ga nooit uit, ik rook niet en ik heb geen vriendin. Daardoor kan ik sparen. Als ik een vriendin had, zou ik nooit tijd voor haar hebben. Mijn geld geef ik graag uit aan etentjes in luxe restaurants en aan reizen. Ik ben twee keer in Miami geweest. Daar zijn de stranden en de meisjes zó mooi! Sinds ik een eigen zaak heb, ben ik wel wat minder rijk. De inkomsten van Curry Corner gaan in het aflossen van de hypotheek.’

‘Dagjes Efteling of dure feesten zitten er niet in’ Joosje Galesloot (20) Human resource management

Inkomsten per maand € 1000 Uitgaven € 500 Sparen € 500 ‘Na mijn studie ga ik samen met een vriendin een half jaar op reis naar Thailand, Indonesië en Nieuw Zeeland. We vertrekken in september. Dat hebben we een jaar geleden

afgesproken en sindsdien spaar ik daarvoor. Ik woon op mezelf in een pand van mijn ouders, vlakbij de Overtoom. Mijn broer, zus en ik wonen op de ene verdieping en mijn ouders wonen onder ons. Als ik in geldnood zit, kan ik dus gemakkelijk even langslopen om mee te eten. Het scheelt natuurlijk enorm dat ik geen huur hoef te betalen. Ook betalen mijn ouders mijn studie. De grootste kostenpost is mijn zorgverzekering. En mijn telefoonrekening kan ook behoorlijk hoog oplopen. Verder geef ik geld aan goede doelen en heb ik nog een schuld bij mijn ouders lopen voor een vakantie. Eén dag per week werk ik bij mijn oude stageplek. Om genoeg te kunnen sparen en niet in de knel te komen met dagelijkse uitgaven, leen ik vanaf december 400 euro per maand bij de Dienst Uitvoering Onderwijs (DUO, voorheen IB-Groep). Dat komt bovenop mijn studiefinanciering. Ik doe dat niet zomaar, hoor. Eerst heb ik er goed over gepraat met mijn ouders en ik heb met DUO gebeld. Als ik eenmaal een baan heb, is dat volgens mij snel terugbetaald. Elke maand zet ik 500 euro apart voor de reis. Dat laat ik automatisch doen, anders zou het alsnog op gaan aan leuke dingen. Na het reizen ga ik eerst een half jaar werken om de grootste schuld af te lossen en daarna wil ik verder studeren. Het liefst geef ik mijn geld uit aan shoppen.

arm en rijk

Beeld Fred van Diem en Pascal Tieman

portemonnee?

Dat vind ik zo fijn. Maar nu ik moet sparen, let ik beter op. Gemiddeld besteed ik zo’n 20 tot 30 euro per dag. Als ik uitga, neem ik tegenwoordig een beperkt budget mee en niet zoals vroeger mijn bankpasje. Soms moet ik nee zeggen tegen leuke dingen. Weekendjes weg, dagjes Efteling of dure kaartjes voor feesten zitten er voorlopig niet in.’

‘Ik bezuinig op eten’ Sebas Veeke (19) Information engineering

Inkomsten per maand € 350 Uitgaven € 350 ‘Ik leef relatief zuinig. Ik woon bij mijn moeder in Lelystad en ik krijg 92 euro studiefinanciering per maand. Met mijn vader heb ik amper contact en hij betaalt nauwelijks alimentatie. Mijn moeder werkt hard om voor mijn twee zusjes te zorgen. Ik moet alles zelf betalen. Als bijbaantje zit ik in de medezeggenschapsraad van de HvA en in de Opleidingscommissie. Daar ben ik ongeveer tien uur per week mee bezig en ik verdien ongeveer 220 euro per maand. Ook geef ik voorlichting op open dagen van de HvA. Het jaarlijkse collegegeld is de grootste last. Boeken koop ik tweedehands en alleen als

het echt noodzakelijk is. Verder ben ik veel kwijt aan mijn ziektekostenverzekering en telefoon. Ik bezuinig op eten. Een paar avonden per week eet ik thuis, andere dagen neem ik brood mee voor ’s avonds. Ik zou het financieel niet redden om elke dag verse groenten, vlees of vis te eten. Als ik buiten de deur iets moet kopen, loop ik liever een stuk om naar een supermarkt, dan dat ik op Amsterdam Centraal een duur broodje neem. Ik bespaar ook op kleding, daar doe ik jaren mee. Laatst heeft mijn moeder erop aangedrongen iets nieuws te kopen; overal zaten gaten in. Als ik meer geld had, zou ik op mezelf gaan wonen, rijlessen nemen en elke dag een lekkere maaltijd eten. Een lening bij DUO wil ik niet. Dat zou ik alleen doen als het echt nodig is.’

‘Ik blijf zo veel mogelijk thuis’ Wandana Khoesial (23)

Bedrijfswiskunde

Inkomsten per maand € 0 Uitgaven € 200 à € 250 ‘Drie jaar geleden ben ik vanuit Suriname naar Nederland gekomen om te studeren.

Ik wilde iets wiskundigs doen, maar in Suriname zijn niet veel mogelijkheden op dat gebied. Met mijn studievisum krijg ik geen studiefinanciering en geen ov. Mijn moeder steunt me financieel vanuit Suriname en mijn broer en zussen die in Nederland wonen dragen ook bij. Ik woon bij mijn broer in Amsterdam Zuidoost. Met een studievisum mag je maximaal tien uur per week werken. Bovendien moet het bedrijf een tewerkstellingsvergunning aanvragen. De afgelopen jaren heb ik via een uitzendbureau bij de Burger King, de Europese verzekering en de Bijenkorf gewerkt, maar op dit moment heb ik geen bijbaantje. Het uitzendbureau heeft geen werk meer. Een vast bedrag per maand krijg ik niet. Het Surinaamse geld is hier weinig waard, dus mijn moeder moet er drie keer zo hard voor werken. Het zou pijn doen als ik dat gemakkelijk zou uitgeven. Daarom probeer ik zo min mogelijk te spenderen. Om op vervoerskosten te besparen, blijf ik zo veel mogelijk thuis. Ik koop bijna nooit kleding. Boeken koop ik tweedehands of ik kopieer alleen een hoofdstuk. Ik neem altijd brood van huis mee naar school en ik ga nooit iets drinken in een bar. Soms gaan we wel met de familie buiten de deur eten. Doordat ik zo op mijn geld moet letten, mis ik een sociaal leven. Als ik mezelf vergelijk met medestudenten, merk ik dat ik niet op dezelfde manier kan functioneren. Als zij na een drukke dag ergens iets

gaan drinken, kan ik niet mee. Ik zou graag willen sporten, fitness of badminton, maar ook dat gaat niet. Gelukkig ben ik bijna afgestudeerd. Dan ga ik het geld terugbetalen dat mijn familieleden mij de afgelopen jaren hebben geleend.’ n

Studentenaantallen n Van de voltijd hbo-studenten heeft 66 procent een lening bij DUO (voorheen IB-Groep), 53 procent krijgt geld van ouders en 72 procent heeft een bijbaantje. Gemiddeld zijn de inkomsten € 1434 per maand (inclusief € 69 ov-kaart). Dat bedrag bestaat uit: n Beurs € 176 n Lening € 326 n Ouders € 116 n Arbeid € 374 n Overig € 230 n De gemiddelde voltijd hbo-student geeft per maand € 724 uit. n Studie € 146 n Levensonderhoud € 389 n Ontspanning € 102 n Overig € 89 n De gemiddelde schuld is € 12.500 (Bronnen: OCW studentenmonitor 2008 en DUO) havana

11

reportage

Allemaal gegroeid Beeld Co de Kruijff

Twintig pitches in twee uur: de jury van de elevator pitch-wedstrijd kreeg heel wat te verstouwen. Maar de coach van de studenten was tevreden. ‘We hebben weer een heel gaaf trimester gehad.’ Marcel van Roosmalen In club Bitterzoet was voor de achtste keer de elevator pitch-wedstrijd, waar studenten van de minor ondernemerschap hun product en/of bedrijfje konden promoten. De winnaar kreeg vijfhonderd euro, maar meer nog hoopten de studenten op interesse van in de zaal aanwezige investeerders. De boel werd aan elkaar gepraat door de coördinator van de minor, Martin Haring, die het heerlijk vond om door een microfoon te praten. De jury bestond uit drie deskundigen. De voorzitter heette Fred en was iets belangrijks bij ABN-Amro. Een voor een betraden de studenten het podium. Het probleem bij zo’n pitch: je krijgt nauwelijks de tijd om na te denken. Want daar is het volgende product al weer. De presentatie van Medical Evolutions bleef hangen. De algemeen, commercieel en financieel directeur stonden op een rijtje in nette pakken. De haren gekamd. De algemeen directeur begon aan een verhaal over zijn oma. Dat ze in het ziekenhuis lag. Aan het infuus. En dat ze daardoor niet naar de wc kon met haar rollator. Heel zielig. Gelukkig hadden zij de oplossing. Een kliksysteem waardoor de infuuspaal aan 12

havana

de rollator kon worden geklikt. Het beeld van deze jongen op bezoek bij zijn oma in het ziekenhuis spookte door mijn hoofd. Oma die niet meer kon plassen. Kleinzoon die de oplossing verzon en die voor tweehonderd euro per stuk wel aan een ziekenhuis wilde leveren. Je vroeg je af hoe het nu met oma ging. Had ze al een easy walk? Of was het prototype te duur? Het leek me geen jongen die iets voor niets deed. Dat was commercieel denken. De jury vond het in ieder geval ‘reuze origineel’ en prees de maatschappelijke betrokkenheid. Ook al stelden ze wel even de vraag of oma echt bestond. De jongen: ‘Jawel, hoor.’ En dan de prijs. Was tweehonderd euro niet wat veel voor een ijzeren staaf? De drie directeuren op het podium schudden gemeenschappelijk het hoofd. ‘We hebben het tegen ziekenhuizen gezegd. Ze waren er niet op tegen.’ Twee meisjes lieten bij sociale werkplaatsen iPhone-hoesjes maken van gebruikt leer. Ze droegen jurken met glitters en zeiden: ‘De combinatie gebruikt leer en iPhone-hoesje bestaat nog niet.’ De productiekosten waren laag en de ver-

koopprijs was hoog. ‘We hebben een partij leer gekregen van iemand die het normaal gesproken aan de Derde Wereld geeft.’ En dan waren er ook nog twee zusjes in rode galajurken. Ze hadden een hele berg familie en vriendinnen meegenomen, die hen toejuichten. Hun bedrijf heette Caque Madame. Ze vroegen om een investering van 65 duizend euro om hun product verder te ontwikkelen. Het was een soort sigarettenpakje, waarin droog en nat toiletpapier en een luchtverfrisser zaten. Ideaal voor festivals met vieze wc’s. Na hun presentatie werden ze toegejuicht. Na twee uur en een stuk of twintig pitches was het pauze.

- en dus ook elevator pitch coach Eigenlijk was hij alles. Hij had een ‘te gekke avond’. ‘Weet je waarom? Omdat je nu ziet hoe ze allemaal gegroeid zijn... Gaaaaaf!’ Het mooiste vond hij het als studenten stopten met hun studie. Dat ze echt een bedrijf begonnen. Dat was out of the box-denken en daar draaide het allemaal om. ‘Als ervaringsdeskundige reik je dingen aan. Ze mogen de tools pakken die ze nodig hebben.’ Presentator Martin Haring sprak weer in zijn microfoon. De jury was eruit. ‘Het moment der momenten’ was aangebroken. Edo liet zijn shagje achter in de asbak, stond

‘We hebben vanavond de nieuwe Paul de Leeuw gezien’ In de rookruimte draaide elevator pitchcoach Edo van Santen een shagje. Ongevraagd zei hij: ‘Werken met studenten geeft me altijd weer een boost. Een kick. Als ik bij een multinational een presentatie geef, vloeit de energie uit me. Van die ene middag bij de HvA krijg ik energie. We hebben weer een heel gaaf trimester gehad.’ Daarna begon hij over al zijn andere werk, waar hij een zekere faam mee had verworven. Wij hadden nog nooit van hem gehoord. Hij deelde visitekaartjes uit. Hij was: - web-tv producent - business video interviewer - business coach - spreker en presentator

op en stak zijn duim op. ‘Ik moet weer! Te gek!’ Cacque Madame had gewonnen. Ze kregen 500 euro en een bos bloemen. De twee blonde directrices van het bedrijf dansten van blijdschap. De juryvoorzitter van ABN-Amro wilde ook nog even kwijt dat presentator Martin Haring geweldig had gepraat. ‘We hebben vanavond de nieuwe Paul de Leeuw gezien.’ ‘Volgend jaar weer,’ zei de glunderende presentator. Elevator Pitch coach Edo klapte zijn handen stuk. Hij verheugde zich nu al op weer een te gek trimester, waarin hij al zijn tools zou aanreiken. n

interview

et Ruud Melvin m

987

Gullit in 1

‘Alleen maar Melvin’ Beeld Fred van Diem

Melvin Fleur werkte aan een gouden voetbalcarrière bij de jeugd van Ajax, RSC Anderlecht en RBC Roosendaal, maar een terugkerende knieblessure dwong hem te stoppen. Sinds september studeert hij fysiotherapie aan de HvA. ‘Natuurlijk had ik nu liever bij Real Madrid of FC Barcelona gespeeld.’ Merel Straathof

Anderlecht was geïnteresseerd, terwijl ik wel graag bij Ajax wilde blijven. Ajax bood mij toen ook een contract aan, maar wilde mij dan eerst in de eerste divisie bij Haarlem plaatsen. Daar sprak weinig vertrouwen uit, dus heb ik toch voor Anderlecht gekozen.’ Maar al na een seizoen in België besefte hij dat hij verder moest gaan kijken. ‘Ik speelde dat jaar maar een keer in het eerste elftal. De concurrentie was gigantisch: 46 spelers voor een team van elf man.’

Knieblessure ‘Ik was negen toen ik bij de jeugd van Ajax mocht gaan spelen. Ik weet nog hoe we na het goede nieuws naar huis reden en ik mijn ouders vanaf de achterbank vroeg: hoeveel geld ga ik nu verdienen?’ Dat geld zou nog zeker tien jaar op zich laten wachten, maar voor Melvin Fleur (27) was het evengoed een droom die uitkwam. ‘Vraag elk negenjarig jongetje op straat of hij bij Ajax wil spelen en hij zal ja zeggen. Ik vond voetbal toen al geweldig. Ik speelde bij amateurclub AS’80 in mijn woonplaats Almere en was altijd op straat aan het voetballen met mijn oudere broer en zijn vriendjes. Bij hen moest ik echt mijn best doen.’ Maar Melvin veroverde zijn plek als linksback bij Ajax op een heel andere manier dan het meeste jonge voetbaltalent. De instuif waarbij duizenden jongetjes strijden om de goedkeuring van Ajax-scouts bleef hem bespaard. ‘Dat jaar werden twee jongens uit Almere aangenomen. Een van hen haakte af omdat zijn ouders in scheiding lagen. Die jongen was linksbenig.’ De vader van de andere jongen legde toen al snel de link: Melvin was ook linksbenig. Een telefoontje

naar Ajax was voldoende om hem een keer te laten meespelen. ‘Daarna was ik meteen aangenomen, ik had zo veel geluk.’

Schoolfeest Vanaf toen stond het leven van Melvin in het teken van voetbal. In de tien jaar dat hij bij Ajax speelde werkte hij zich op naar de A-klasse van de jeugd. ‘Ik ging om acht uur ’s ochtends weg en was pas acht uur ’s avonds weer thuis.’ De meeste tijd bracht hij door op het voetbalveld, maar hij haalde wel zijn havo- en vwo-diploma. Af en toe maakte Melvin zijn proefwerken op de club en uitgaan deed hij weinig. ‘Ik kon bijna nooit naar een schoolfeest omdat ik zaterdags altijd wedstrijden had. Daar baalde ik echt van. Maar ik kreeg er ook veel voor terug. Ik kan nu wel zeggen dat ik heel Europa heb gezien en toernooien heb gespeeld in de Verenigde Arabische Emiraten en Peru. Ik speelde met Wesley Sneijder, John Heitinga, Rafael van der Vaart en Maarten Stekelenburg.’ In het laatste jaar bij Ajax was Danny Blind zijn trainer en kwam hij uit voor jong Oranje. ‘Dat was een heel goed seizoen.

‘Ik wilde naar een club waar ik meer kon spelen. Dat werd RBC. Zo bleef ik wel in de eredivisie, maar had een stuk minder concur-

‘Ik heb altijd gezegd: ik wil tot mijn dertigste voetballen en daarna fysiotherapie gaan studeren. Dat is er nu eerder van gekomen. Deze studie zie ik als een nieuwe kans. In het eerste blok volgde ik het vak sportrevalidatie en trauma bij sporters. Ik merkte meteen dat mijn eigen ervaring goed van pas komt in deze studie. Ik kreeg uitleg over rekken, en toen dacht ik: dat doe ik al jaren. Zo vergeet je het nooit meer.’ Melvin hoopt uiteindelijk fysiotherapeut voor topsporters te worden, hoe dubbel dat ook lijkt. ‘Tuurlijk, als ik oude teamgenoten zie spelen als Karim Bridji bij Heracles of Serginho Greene bij Vitesse, weet ik dat ik daar ook had kunnen staan. En natuurlijk had

‘Ik wilde tot mijn dertigste voetballen en daarna fysiotherapie studeren’ rentie met 21 spelers in de selectie.’ In het eerste en tweede seizoen werd Melvin regelmatig ingezet. ‘Maar toen kwam het eerste dieptepunt, ik raakte geblesseerd. Door een ingescheurde voorste kruisband lag ik er tien maanden uit. En daarna sukkel je een hele tijd om weer helemaal op niveau te komen.’ In 2007 scheurde de kruisband helemaal af. ‘Daardoor heb ik in mijn laatste twee jaar bij RBC helemaal niet meer kunnen spelen.’ Uiteindelijk maakten de blessures en de daaruit voortkomende artrose een einde aan zijn carrière als betaald voetballer. ‘Het zat er niet meer in. Maar ik weet zeker dat ik zonder die blessures nog een aantal jaar in de eerste divisie had kunnen spelen, misschien zelfs in de eredivisie.’

ik nu liever bij Real Madrid of FC Barcelona gespeeld. Mijn carrière heeft niet gebracht wat er misschien in zat. Toch heb ik nooit spijt gehad van mijn keuzes, want die voelden op dat moment goed. Het moeilijkste is te accepteren dat er iets wegvalt in je leven. Eerst was het altijd Melvin de voetballer, nu is het alleen maar Melvin.’ n

Melvin Fleur Geboren 18-02-1982 n AS ’80 (Almere Stad) 1989 – 1991 n Jeugd Ajax 1991 – 2001 n RSC Anderlecht 2001 – 2002 n RBC Roosendaal 2002 – 2009 n VV Noordwijk 2009 – 2010 havana

13

domeinportret

Schiereiland in Osdorp Het domein Bewegen, Sport & Voeding is voor de HvA een mooi uithangbord. Tevreden studenten, mooie faciliteiten en een directe link met de sport. Maar hoe goed gaat het eigenlijk met de drie opleidingen? En wat heeft men eigenlijk met de HvA? ‘We zijn geen eiland. Eerder een schiereiland.’ Thijs den Otter en Eveline van Heumen Van alle HvA-locaties is de Dr. Meurerlaan misschien wel de meest opmerkelijke. Met lockers en allerhande sportfaciliteiten doet het onderkomen van het domein Bewegen, Sport & Voeding wat Amerikaans aan. De informele sfeer binnen de muren zorgt voor een clubhuisgevoel dat je verder niet aan de HvA vindt. Wie als buitenstaander rondloopt op de fraaie onderwijslocatie en verder alleen de Leeuwenburg of het Europahuis kent, zal zich verbazen. Een turnzaal, een dojo, een klimwand, een boekhandel die sportkleding verkoopt. Op de lockers staan netten voor tenniswedstrijden. Daartussen lopen de studenten rond, vaak in sportkleding, en die 14

havana

lijken elkaar allemaal te kennen. Derdejaars ALO Diana beaamt dat. ‘Er is een echt saamhorigheidsgevoel. Waar dat vandaan komt? We sporten intensief: bij turnen moet je elkaar opvangen. Dan moet je elkaar kunnen vertrouwen; dat schept meteen een band.’ Die informele sfeer wordt gekoesterd, maar heeft ook een keerzijde. ‘Soms denk ik: het lijkt hier wel een countryclub,’ zegt opleidingsmanager Hans Mackaaij van de ALO. ‘Van dat gevoel moeten we af: goede sfeer is prima en gezelligheid vind ik prachtig, maar we zijn ook serieus met ons vak bezig. De docenten zijn er volop mee bezig: zo zag ik van de zomer een groep studenten sporten in het zonnetje. Ze kregen de

opdracht een mat klaar te leggen voor het hoogspringen. Die studenten pakken de mat, gooien hun shirts uit en gaan boven op de mat aan elkaar liggen plukken. De docent van dienst greep meteen in: kan niet, we zijn met sport bezig.’

Groenpluk Voor wie zich afvraagt waarom Mackaaij niet louter gelukkig is met het clubgevoel: kijk in het jaarverslag van de HvA en je hebt het antwoord. Het rendement is vooral de laatste vier jaar fors gekelderd. In 1999 haalde bijna tachtig procent van de studenten van de opleidingen die nu het domein vormen zijn diploma binnen vier jaar, maar van de laatst gemeten lichting is dat aandeel gedaald naar rond de zestig procent. Niet dat de opleidingsmanager dat alleen aan de sfeer wijt. ‘Er is nog steeds een tekort aan leraren lichamelijke opvoeding op het niveau waarop wij ze opleiden. Daardoor is er regelmatig sprake van groenpluk: studenten die hun laatste stage lopen, krijgen bij een onderwijsinstelling meteen een baan aangeboden. Met als resultaat dat ze niet of pas veel later afstuderen. Daarnaast hebben we te veel hobbels in het curriculum. We stellen veel voorwaarden aan onze studenten. Als ze bepaalde vakken missen,

kunnen ze bijvoorbeeld niet op stage. Dat is soms aanleiding voor studenten om zich vervolgens bijna niet te laten zien en twee maanden bij Albert Heijn te gaan werken.’ Bij de twee andere opleidingen speelt het rendementsprobleem volgens domeinvoorzitter Cees Vervoorn minder. Hij reageert beschouwend op de rendementscijfers na vier jaar. ‘Het zegt me niet zo heel erg veel. Wat belangrijker is – en daar hebben we bij de ALO wel problemen mee – is dat in principe alle studenten zijn bekostigd. Bij voeding gaat dat goed, en ook sport, management & ondernemen heeft wat dat betreft mooie cijfers, maar de ALO is onder de norm gedoken en we komen daar niet zomaar uit. Vroeger hadden we nog wel eens de reflex van “we moeten gewoon harder werken”, maar dat blijkt niet de oplossing. Oplossingen worden op dit moment in kaart gebracht, daarna kijken we pas hoe we die gaan inpassen.’ Vervoorn bestrijdt het beeld dat zijn domein een eiland zou zijn dat los ligt van de HvA. ‘We zijn een schiereiland. We staan apart, maar hebben wel een duidelijke link met de rest van de instelling. Natuurlijk, we hebben een andere sfeer hier: het domein is veel kleinschaliger en we zitten een behoorlijk eind van de andere locaties vandaan. Maar we zijn nauw betrokken bij de ontwikkeling

Beeld Bas Uterwijk

domeinportret

van onderzoek in de hogeschool, doen actief mee met de ontwikkelingen in het onderwijs en hebben vol trots de borden van de hogeschool op ons gebouw staan. We hebben de HvA ook hard nodig, want voor een klein domein alleen is het bijvoorbeeld moeilijk om drie lectoren te bekostigen.’ Maar beleven studenten dat ook zo? ‘In de volksmond heet dit domein “de ALO”. Zelfs studenten sm&o en voeding zeggen dat. Dat komt omdat we een rijke traditie hebben en ons overal laten zien. Als je doorvraagt, valt ook de naam van de hogeschool,’ aldus de domeinvoorzitter.

Samensmelten De samenstelling van het domein baart enig opzien. Zuurtjes gesteld: de ALO zou bij

dan een economische opleiding met sportsausje: onze studenten leren er bijvoorbeeld hoe ze een sportclub moeten organiseren. Dat gaat steeds professioneler en dat vak is in beweging. In feite vult die opleiding de ALO aan. En voeding zat ooit bij Gezondheid en werd zo automatisch naar de medische hoek geduwd. Maar dat is slechts een onderdeel van die opleiding: het gaat bij voeding juist ook om beleving, en over gezonde mensen Dat past uitstekend bij de ALO. Je ziet het ook aan de instroom: die steeg van een kleine zestig studenten naar 250.’ De voedingsopleiding is het buitenbeentje van de drie. Studenten van de ALO en sm&o vinden ze er ‘niet echt bij horen’, en Vervoorn beaamt dat het om een ander type studenten gaat. ‘Maar je ziet het op

Het rendement is vooral de laatste vier jaar fors gekelderd het domein Onderwijs & Opvoeding kunnen, sm&o bij Economie & Management en voeding bij Gezondheid, waar het van oorsprong vandaan komt. De stelling stoort Vervoorn slechts in beperkte mate. Hij kan er echter een eind in mee. ‘Ook Onderwijs & Opvoeding kun je uitsmeren over de andere domeinen. Geen probleem. Ik ben blij dat het College van Bestuur voor deze clustering heeft gekozen. Sm&o is veel meer

de gangen steeds meer samensmelten. Veel voedingsstudenten zijn betrokken bij de soos en de introductieprogramma’s, en ook met de minoren loopt het tegenwoordig meer door elkaar.’ Opleidingsmanager Leo Steenwinkel van voeding en diëtetiek is bekend met dat beeld. ‘Als je het zwart-wit benadert, zijn de studenten van mijn opleiding de denkers en die van de andere twee de doeners.’

Topsport Het huwelijk tussen Bewegen, Sport & Voeding en de nationale topsport is jarenlang een unique selling point geweest. Onder de HvA-vlag was een roeiteam en een damesvoetbalteam actief, en tot het einde van het jaar speelt HvA Volleybal mee in de A-league van die sport. Coach is niemand minder dan voormalig topspeler Ron Zwerver. Duur grapje? Vervoorn grijnst. ‘Zwerver is gedetacheerd door de volleybalbond Nevobo. We hebben sowieso een financieel gezond salarishuis. Alleen bij voeding lopen wat oudere krachten rond met een rijk HvA-verleden, die in de komende jaren gaan afzwaaien.’ De topsportlink is een prachtig uithangbord voor de HvA, maar wel een dat verdwijnt. Cees Vervoorn is er de man niet naar om opzichtig te gaan zitten balen. ‘We hebben een jaar of zes met de topsportontwikkeling kunnen meeliften met dit soort projecten. Voor studenten sm&o is het natuurlijk fantastisch om de marketing van een volleybalwedstrijd zelf te doen, om kaartjes te verkopen en om plannen te ontwikkelen voor verbetering. Daarmee zijn we trendsetter: naar voorbeeld van de HvA zijn er hier en elders in het land topsportcentra opgericht: die gaan van het talent around talent-principe zoals ik zojuist met die sm&o-studenten omschreef. In Amsterdam heeft de gemeente dat nu overgenomen, maar ze drijven op veertig tot vijftig studenten die er hun stage doen. In de toekomst blijft dat zo: we hebben straks weliswaar geen volleybalteam

meer in de A-League, maar bij het programma met jongere talenten spelen we gewoon weer een rol.’ Dat is voor sportmanager in spe wellicht wat minder interessant, maar ook voor hen is al een oplossing bedacht: de HvA en de UvA willen een sterke rol gaan spelen in de voorbereiding op de Olympische Spelen van 2028, waarvoor Amsterdam een kandidaat wil zijn. ‘Op dat gebied is zo veel te doen. En los daarvan: denk aan de Vondelparkloop, de Dam tot Damloop, de sloepenrace en tal van andere sportactiviteiten waar we een rol kunnen spelen. Dat komt echt wel goed.’ Vervoorn zelf gaat namens de UvA en de HvA een prominente rol spelen in de voorbereidingen op de bid voor de Olympische Spelen van ‘28, waarschijnlijk met een lectoraat dat in de loop van dit voorjaar tot stand komt. Wat dat betekent voor zijn domeinvoorzitterschap is onderwerp van gesprek tussen hem en het College van Bestuur. Wel komt het de connectie met de UvA ten goede, want die is bij deze afdeling minder strak dan elders. Logisch, want de woopleiding bewegingswetenschappen wordt in Amsterdam aangeboden door de Vrije Universiteit. Hans Mackaaij vindt dat geen probleem. ‘We hebben uitstekende afspraken met de VU. Met de UvA gaan we trouwens wel in gesprek voor doorstroom naar Pedagogiek, maar daarover moeten de puntjes nog op de i worden gezet.’ n

havana

15

domeinportret

78

43

(30,5 fte)

60> 20-30

136 (94 fte)

(53,2 fte)

59

35

(22,7 fte)

(42 fte)

31-40

51-60

77

31-40

51-60

(52 fte)

41-50

Aantal medewerkers 2005

Begonnen in

1999

Studenten

Aantal medewerkers 2009



20-30

60>

41-50

Leeftijdopbouw 2009

Leeftijdopbouw 2005

2000

2001

2002

194

192

203

188

268

348

79%

80%

78%

69%

68%

61%

afgestudeerd na 4 jaar

afgestudeerd na 4 jaar

afgestudeerd na 4 jaar



2003

afgestudeerd na 4 jaar



2004

afgestudeerd na 4 jaar

afgestudeerd na 4 jaar

Rendement

138 2003/2004

287

246

184

210

46

44

36

34

2004/2005

2005/2006

2006/2007

2007/2008

21

2004/2005

2005/2006

2006/2007

2007/2008

2003/2004

Uitvallers propedeusejaar

Uitvallers hoofdfase

= 100 studenten

1150

1045

1041 924 751

278

303

259

24

338

308

37

372

358

32

417

356

31

375

31

Havo Hbo/Wo Mbo Vwo

Havo Hbo/Wo Mbo Vwo

Havo Hbo/Wo Mbo Vwo

Havo Hbo/Wo Mbo Vwo

Havo Hbo/Wo Mbo Vwo

2004/2005

2005/2006

2006/2007

2007/2008

2008/2009

Aantal ingeschreven studenten en hun vooropleiding 16

havana

reportage

Cijfers in vier kleuren Beeld Aimée Groen

Hoe moet het straks met de studentgegevens van Economie & Management als de enige medewerker die echt weet hoe het werkt met pensioen gaat? Studenten van de minor business intelligence bedachten de oplossing. Aoife Groenewegen Donderdagmiddag op de twaalfde verdieping in de Leeuwenburg. In het studielandschap verzamelen zich zo’n 25 mensen. Onder het genot van een muffin en een drankje bespreken de gasten wat er die middag gaat gebeuren: de eindpresentatie van de minor business intelligence. Ricky van den Berg (25), vierdejaars bedrijfskundige informatica, opent de presentatie door met de aanwezigen de agenda

aantal studenten dat een voldoende heeft gehaald voor een toets. Daarnaast is het zo dat de beheerder en ontwerper van het huidige systeem, Bernard Leideritz, aan het eind van dit studiejaar met pensioen gaat.

Verkeerslichtmodel Samen met docent Peter Odenhoven, oprichter van de minor, zijn negen studenten het afgelopen half jaar druk bezig geweest

‘Alleen Leideritz weet hoe het zit’ door te nemen. Gehuld in een grijs pak met roze stropdas legt hij uit wat het doel van de minor was: een nieuw systeem ontwikkelen voor het managementteam, de mensen van kwaliteitszorg, docenten en studieloopbaanbegeleiders van het domein Economie & Management (DEM). Met dit systeem kunnen zij naast de rapportages, ook de individuele studievoortgang monitoren binnen hun opleiding. Het huidige systeem voorziet niet meer in de behoeften van de gebruikers: er zijn steeds meer wensen. Zij willen bijvoorbeeld een overzicht van het

met het ontwerpen van een nieuw systeem. Vooral het onderzoek naar het huidige systeem en de documentatie kostte veel tijd. Ricky: ‘We hebben de huidige situatie onderzocht en de informatiebehoeften van de gebruikers in kaart gebracht. Je moet je voorstellen dat we in een enorme database moeten uitzoeken waar de juiste gegevens staan en wat de relatie tussen die gegevens is. Dat duurt maanden. Daarom hebben we ons op dit moment alleen gericht op de duale opleidingen binnen de DEM Leeuwenburg.’ De gebruikers hielden de

studenten goed in de gaten; ze dienden zelfs verzoekjes in bij de studenten. Ricky: ‘De medewerkers van kwaliteitszorg hebben ons gevraagd of wij het verkeerslichtmodel als standaard rapport in ons systeem konden opnemen.’ Dit model bestaat uit een tabel waarin de kolommen zwart, rood, oranje en groen zijn gekleurd. Zwart betekent hier het minst aantal studiepunten en groen het meest. Zo is per leerjaar te zien hoeveel studenten zich hierin bevinden. Ricky: ‘Het is ons uiteindelijk gelukt en daar zijn we ontzettend trots op.’ Op dit moment gaat het allemaal nog goed, maar zodra Leideritz weg is, is de continuïteit van het huidige systeem niet meer gewaarborgd. Naast Leideritz is er maar één persoon – zijn naaste collega – die een beetje kennis heeft van het systeem, maar dat is lang niet genoeg. Ricky: ‘Leideritz is de enige die precies weet hoe het in elkaar zit. Er zullen op korte termijn beslissingen moeten worden genomen door het managementteam over de toekomst.’ Tijdens de presentatie geven de studenten het publiek een demonstratie van hun systeem. Gelukkig wordt het, voor de mensen die niet thuis zijn in business intelligence, ook in ‘Jip en Janneke-taal’ uitgelegd. Leideritz is enthousiast. ‘Ik denk dat het veel beter voorziet in de behoeften van de gebruikers dan wat ik vanaf 1999 heb ontwikkeld. Dat is nogal statisch.’ In het nieuwe systeem zijn rapportages standaard opgenomen. Dit betekent dat gebruikers bijvoorbeeld met één muisklik kunnen zien hoeveel studenten er zijn afgestudeerd per studie. Naast de rapportages is er een webapplicatie met een overzicht van de studieresultaten per student. ‘Het grote voordeel van ons systeem is dat

het vierentwintig uur per dag en zeven dagen per week beschikbaar is. In het huidige systeem worden de bestanden ongeveer één keer per week geladen. Daarnaast zijn de rapporten gestandaardiseerd. Als men nu een bepaald rapport wil zien, moet dat worden aangevraagd bij Leideritz. Dat is nog allemaal handwerk,’ aldus Ricky. ‘Ook is er in ons systeem een historie beschikbaar en staan alle gegevens in één systeem.’

Hoekje Docent Odenhoven wil graag verder met het project. ‘De minor wordt maar één keer per jaar aangeboden, de volgende is dus pas na de zomer. Om alle gegevens in het systeem te krijgen heb ik één à twee studenten nodig die een half jaar de tijd hebben om er aan te werken. Gelukkig zijn er al geïnteresseerden.’ Harko van den Hende, manager bedrijfsvoering, is laaiend enthousiast over het systeem dat de studenten ontwikkeld hebben. ‘Sorry Bernard, maar dit ziet er ontzettend goed uit. Wat hieruit is gekomen is mooier en hanteerbaarder dan het systeem dat we op dit moment hebben.’ Ricky is erg positief over het afgelopen half jaar. ‘Business intelligence is ontzettend breed. Zo zijn er techneuten die in een hoekje bezig zijn, maar ook mensen die juist contact hebben met gebruikers van de systemen. Dat vond ik een van de leukste dingen van de minor: de interviews met gebruikers over hun wensen.’ Hoe het nu verder gaat? Ricky: Wij moeten het helaas uit handen geven; we gaan afstuderen. Het zou echt gaaf zijn als we hier mee verder konden gaan, wij kennen het systeem tenslotte het beste. Achteraf denk ik: had ik dit maar als afstudeeropdracht gekozen.’ n havana

17

ondertussen in...

very short introductions

Sydney Joran Veenstra (24, vierdejaars interactieve media) was lekker aan het zonnen op Bondi Beach terwijl Nederland vastliep in de sneeuw.

Einde is in zicht

Ik heb al vijf maanden erop zitten en heb een geweldige tijd gehad. Mijn stage is afgerond met een beoordeling waar ik dik tevreden over ben. Als ik nu terugkijk, dan heb ik het als stagiair best druk gehad. Nooit een moment gehad dat ik niks te doen had of dat ze niks voor me hadden om aan te werken. Ik werd gelijk ingewerkt en mocht aan opdrachten werken van cliënten. De druk werd al gauw hoog opgevoerd en ik moest gelijk op een gelijk niveau werken met alle andere medewerkers. Ik moest mijn uren nauwkeurig bijhouden en werkte strikt van negen tot zes met een uur pauze ertussen. In een grote kantoorruimte met een koude airconditioner ontwierp ik lay-outs voor websites en zette ik ze met code om zodat ze zichtbaar waren in een browser. Ik kreeg veel verantwoordelijkheid en moet meetings bijwonen om websites te bespreken. Bepaalde opdrachten moesten snel af zijn en het kwam voor dat ik moest overwerken tot diep in de nacht, soms wel erg stressvol. Maar wel een geweldige ervaring en met een goede begeleider die alles nauwkeurig kon uitleggen. Ook in mijn vrije tijd heb ik het heerlijk gehad. Samen met wat mensen uit het huis waar ik verbleef heb ik een kleine camper gehuurd en ben ik naar Canberra, Melbourne en Great Ocean Road gereden. Een schitterend landschap om door te rijden en te bekijken. In de weekenden stappen in alle hoeken van Sydney en veel nieuwe mensen leren kennen. Ook kleine tripjes maken naar de Blue Mountains en Port Stephens was erg leuk en lekker om even bij te komen van een drukke stageweek. Mijn laatste paar weken zijn heerlijk rustig gebleven. Lekker zonnen op Bondi Beach en surfen terwijl het in Nederland aan het vriezen is. Oud en nieuw in Sydney was trouwens erg indrukwekkend. De stad staat bekend om de grootste en duurste vuurwerkshow van de wereld! Van de brug bij het Opera House worden de mooiste vuurpijlen afgeschoten die ik ooit gezien heb. Om een mooi plekje te krijgen in het park tegenover het Opera House ben ik om zeven uur opgestaan. Maar het wachten was de moeite waard! Mijn laatste paar dagen in Australië komen al gauw dichterbij. Nederland here I come!

Celine

Kelly

Joris

Laura

18

havana

Milou

Joran

Beeld Fred van Diem

Hoe lezen we straks de krant? Wie? Jurjen Helmus (29), docent innovatiemanagement. Wat? www.nieuwsbeleving.nl, over innovatie in krantenland. Met studenten technische bedrijfskunde, uitstroomprofiel innovatiemanagement. ‘Op een avond keek ik naar De wereld draait door, waarin Matthijs van Nieuwkerk minister Plasterk van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap interviewde over innovatie bij de kranten. Daar kwam eigenlijk niets nieuws uit. Toen dacht ik: dat moet beter kunnen. Nu onderzoeken we met twee docenten en negentien studenten hoe nieuwsbeleving er tot 2020 uit gaat zien. We kijken vooral naar de mogelijkheden van technologie. Kranten hebben vaak conservatieve organisaties die hoogstens een pagina of rubriek veranderen. Maar ze hadden natuurlijk al veel eerder flink moeten innoveren. Wij hebben nu een aantal ideeën, waar we sinds november onderzoek voor hebben gedaan. We vroegen ons af: wat wil een nieuwsconsument de komende tien jaar? Wij denken bijvoorbeeld aan een super e-paper: flinterdun, in kleur en altijd up-to-date. Het verhelpt een belangrijk probleem van alle kranten, namelijk dat gedrukt nieuws per definitie oud is. Ook verwachten we een verschuiving naar customized nieuws: niet de hoofdredacteur, maar jij bepaalt hoe de krant eruitziet. Dat kan door een minidrukpers ergens bij jou in de buurt. De pers herkent jou, kent jouw interesses en drukt vervolgens in enkele seconden een persoonlijke krant. Dat kan ook met de interactieve televisie die KPN nu ontwikkelt. Daarmee kunnen nieuwsmakers je bedienen

en verrassen. Een ander idee hebben we ‘nieuws als gids voor de werkelijkheid’ genoemd. Denk aan een bril met augmented reality die je draagt als je buiten loopt. Je begroet een bekende en binnen je montuur verschijnt meteen zijn Facebook-account. Vervolgens passeer je een café, direct zie je in je glazen dat daar morgenavond jouw favoriete band optreedt. Inmiddels loop je in een andere wijk, terwijl het CBS je vertelt dat hier vorig jaar vijfentwintig overvallen zijn gepleegd. Op deze manier wordt nieuws dus functioneel voor jou persoonlijk. Vrijdag 29 januari presenteert de groep zijn onderzoeksresultaten in de Leeuwenburg.

Op dinsdag nisem 23 aart orga de afdeling ren Havana en Communicatie Marketing & ertien troductions. Ve Very Short In do , cent ekers (student HvA-onderzo imaal vijf en dan in max of lector) mog n onderge ei t len over he minuten vertel jfdaagvi n ee t ar krijg zoek. De winna doen? ew York. Mee se reis naar N aart een A4’tje Stuur voor 7 m naar vsi@ met motivatie hva.nl.

de hoogste bieder

k iets l? o o j i j Heb van af wi at e j ts w waar skoop, ie in een i n Een mt te stoffe dan bij g e i j weg l je? Meld va.nl h @ k a hoe p havan ons o Beeld Fred van Diem

Beeld Fred van Diem

Te koop: 175 educatieve wandkaarten / Prijs: klein €5, groot €10 / Staat: zeer goed / Af te halen in: C107, gebouw Kroonstate Wat Lerarenopleiding biologie biedt ruim 175 educatieve wandkaarten aan. De kaarten zijn van ‘uitmuntende kwaliteit’ en zijn ‘prachtig om te zien’. Aldus Hein Dirks van team biologie. De kaarten zijn verdeeld in categorieën zoals stofwisseling, schimmels, weefsels, ecologie en bloed- en zenuwstelsels. Er zijn verschillende maten en ze zijn allemaal zeer scherp geprijsd. Alle posters zijn grafisch erg mooi en sommige zijn zelfs handgetekend. Reden van verkoop Dirks: ‘Toen de HvA zo’n vijftien jaar geleden fuseerde met de educatieve opleidingen van Hogeschool Holland kregen we er bergen lesmateriaal bij. Al die spullen liggen nu nog steeds in gebouw Kroonstate maar ze kunnen niet meer als onderwijsobject gebruikt worden. Hoewel de posters allemaal nog in perfecte staat verkeren, zijn ze helaas als lesmateriaal verouderd. Maar het blijft een romantisch mooi object. Daarom hopen we nu dat de posters een nieuw huis kunnen krijgen bij een liefhebber. Enkele blijven natuurlijk hier in het gebouw om de muren mee op te sieren, maar we hopen dat de rest een mooie plek krijgt bij iemand thuis aan de muur. Zelf ben ik groot fan van de ongewervelden. We hebben

bijvoorbeeld erg mooie posters van kwallen en zakpijpen, een soort sponzen.’ En verder? ‘Om de verkoop in goede banen te leiden zal er een veilingmeester aanwezig zijn. Als twee personen dezelfde wandkaart willen, beslist de veilingmeester zodat er geen ruzies ontstaan. Iedere student of medewerker van de HvA is welkom, met uitzondering van opkopers. Iedereen krijgt een plattegrondje bij binnenkomst zodat alles makkelijk te vinden is. Naast de 175 posters die liggen uitgestald worden er twee heel bijzondere posters per opbod verkocht. Welke dit zijn, laten we nog even geheim.’ De opbrengst van de kaarten gaat naar de ondersteuning van een scholingsproject op Java. Waarom niet Haïti? ‘Dit doel voor het geld is al enige tijd geleden vastgesteld en we hebben ervoor gekozen om bij ons oorspronkelijke doel te blijven. Daarnaast is dit project ook nog eens een initiatief van een HvA-student.’ n Eveline van Heumen Donderdag 28 januari gaan de deuren stipt om 16.30 uur open. havana

19

recensies

Film

Tv/web

Kabouter Wesley Millennium 2: Jonas Geirnaert De vrouw die met Comedy Central HHHHH vuur speelde Regie: Daniel Alfredson, naar het boek van Stieg Larsson HHHHH

Muziek

Gare du Nord

28 januari, Rabozaal Melkweg Wel gaan De heren van Gare du Nord hebben al vijf albums uitgebracht. Het laatste album Love for Lunch is onlangs onderscheiden met een gouden plaat. De filmische sfeer van het album zal niet onopgemerkt blijven tijdens het concert in De Melkweg. Nieuwsgierig? Grijp je kans, mail naar [email protected] en win twee vrijkaarten. Niet gaan Deze mannen wilden een track componeren die klinkt als de soundtrack voor een James Bond-movie. Dat moet je natuurlijk niet willen proberen.

Muziek

Girls behind the Scene

28 januari, Melkweg Wel gaan Een bijzondere show met topvocalisten. Zowel Trijntje Oosterhuis als Berget Lewis brengen een avond vol funk, rock en soul maar ook andere vrouwen die als drijvende kracht achter bekende muzikanten staan zullen hun stem laten horen. Niet gaan Wie neemt er nou genoegen met een paar achtergrondzangeresjes?

Nightlife Wie De dramatiek die schepper Stieg Larsson in zijn Millennium-trilogie stopte, trof hem ook in zijn eigen leven. Op vijftigjarige leeftijd bezweek hij aan een hartinfarct – net na voltooiing van het laatste deel, maar nog voor het grote succes van zijn trilogie. Zelf wilde hij nog een aantal delen volschrijven over de avonturen van journalist Michael Blomkvist en zijn partner in crime Lisbeth Salander. Helaas zullen we het nu moeten doen met de boeken die hij heeft achtergelaten – en de verfilmingen. Vorige week ging deel twee in première: De vrouw die met vuur speelde. Wat Opnieuw nemen journalist Michael Blomkvist en hacker Lisbeth Salander het op tegen het kwaad, alleen dit keer is het tegen Salander zelf gericht. Als er in korte tijd drie moorden worden gepleegd in Stockholm, wordt Salander gezien als de hoofdverdachte. Blomkvist zou Blomkvist niet zijn als hij niet alles zou doen om haar onschuld te bewijzen. Maar al snel brengt zijn privéonderzoek hem in de criminele wereld van trafficking en vrouwenhandel. Waarom wel Net als in Mannen die vrouwen haten spat het talent van actrice Noomi Rapace van het scherm. Ze kruipt volledig in de huid van de sobere en complexe Lisbeth Salander. De soms wat ingewikkelde speurtocht wordt steeds tijdig afgewisseld door flinke actie of verhelderende momenten. De grote finale: het gevecht in de schuur, inclusief bijl. Genoeg spanning om je twee uur lang aan je stoel gekluisterd te houden. Waarom niet De film is niet gelijk aan het boek, en dat is ook niet zo vreemd: probeer maar eens zeshonderd pagina’s tekst te vatten in maximaal twee uur film. Maar voor de toegewijde Larsson-lezer loopt het daardoor toch geregeld uit op een teleurstelling. Personages worden vluchtig opgevoerd, hier en daar gaat regisseur Alfredson wat kort door de bocht en sommige gebeurtenissen laat hij maar helemaal voor wat het is. Maakt het de film minder spannend? Nee, er zijn nog genoeg achtervolgingen, pistoolschoten en bebloede bijlen in beeld. Maar enige diepgang ontbreekt daardoor wel. n Merel Straathof 20

havana

Wat ‘De grofgebekte, chronisch slechtgehumeurde kleine opdonder met witte baard en rode muts.’ Zo wordt Kabouter Wesley nog het liefst omschreven door kenners en liefhebbers. Wie De opdonder wordt sinds twee jaar getekend door de Belg Jonas Geirnaert, die ermee naar het weekblad HUMO stapte. Daar zagen ze wel wat in het kleine chagrijn. Een halfjaar later meldde het Vlaamse Man bijt hond zich bij de tekenaar. Vanaf dat moment was Kabouter Wesley als animatie te zien in het dagelijkse programma, ingesproken door de tekenaar zelf. (Die daarvoor eerst twee minuten heel hard moet schreeuwen om zijn stem aan gort te helpen voor het juiste kabouterstemgeluid.) Nadat Geirnaert vorig jaar op bezoek kwam in De wereld draait door en presentator Van Nieuwkerk ook wel wat voelde voor een dagelijkse animatie, groeide de kabouterhype verder. Maar toen begon het gedoe: na iedere aflevering plaatsten fans de filmpjes meteen op YouTube. En dat mocht niet, vond de Belgische antipiraterijorganisatie BAF. Want dan ‘kijkt er niemand meer naar de uitzendingen op de tv-zenders’. Alle animaties werden dus subiet van het internet gehaald. Waarom wel Volgens de tekenaar zelf beleeft zijn kaboutercreatie ‘volstrekt oninteressante avonturen op compleet inspiratieloze locaties’. Daar voegt hij nog aan toe dat ‘dit alles afschuwelijk slecht getekend is en je geen dieperliggende betekenis hoeft te verwachten.’ Wiens hart bij deze informatie sneller begint te kloppen, zapt dus vanaf komende vrijdagavond naar Comedy Central waar het horkerige kaboutertje – wiens ‘godmiljaar!’ of ‘turbo turbo’ door velen luidkeels wordt geïmiteerd, nu onderdak heeft gekregen. Waarom niet We worden een beetje moe van zogenaamd ‘expres lelijk, absurd en nietszeggend’, wat in bepaalde kringen meteen logisch verband schijnt te houden met ‘dus briljant en uniek’. We horen het de liefhebbers zeggen: ‘Je begrijpt het gewoon niet.’ En juist in dat opgelegd ‘onbegrepen’ zit het probleem van deze kabouter. Soms is niet leuk gewoon… niet leuk. Hoe arty je het hele idee ook verkoopt. n Annemarie Vissers

Swingbeatz

29 januari, Hotel Arena Wel gaan Als je het zat bent om elke keer dezelfde muziek te horen is Swingbeatz een verademing. Deze avond maak je namelijk een muzikale reis door de jaren zeventig, tachtig en negentig, en het brengt je de allerbeste r&b, hiphop, house en tropical classics. Daarbij kan bij binnenkomst niemand z’n voetjes van de vloer houden want er wordt meteen gedanst. Wil je hierbij zijn? Mail dan naar [email protected] want wij geven vijf keer twee vrijkaarten weg. Niet gaan Wanneer je graag uitgaat in sportswear ben je hier aan het verkeerde adres. Je wordt namelijk niet toegelaten met je sporty outfit. Ook petjes zijn ten strengste verboden.

Fashion

Fashion week

t/m 31 januari, diverse locaties Wel gaan Voor de echte fashionista’s onder ons is dit een van de belangrijkste weken van het jaar. Voor ieder wat wils, want je kunt naar exposities, diverse performances. Het is de tijd dat de Nederlandse ontwerpers de nieuwe wintercollectie voor 2011 aan je showen. Niet gaan Voor de anti fashion people onder ons is het geen pretje. Maar daarvoor is ook iets bedacht, namelijk de Anti Fashion-party. Trek je vuilniszak aan en protesteer tegen de mode!

Comedy

Sara Kroos, Boheems

29 januari, Meervaart Wel gaan Kroos brengt vol positieve energie een kleurrijke ode aan het leven. In combinatie met vrijheid, speelsheid en schoonheid zonder schaamte zindert Sara van genotzucht. Liefde, waarheid, vrolijkheid, seks. Samen met muziek gaat Kroos los, viert ze het leven, Sara is Boheems. Niet gaan Het leven is niet leuk.

Expo

Das Kind

tot 1 februari, Studio-K Wel gaan Als je Das Kind nog niet kent is dit de kans om het te leren kennen. Het van origine Oost-Doetinchemse concept bestaat twee jaar. Daarom een expositie van hun beste foto’s. Deze creatievelingen hebben een grote invloed op de hedendaagse uitgaansscène en dat wordt ook goed zichtbaar door de foto’s. Niet gaan Ze overschrijden de grenzen en zijn een tikkeltje baldadig. Niet voor truttige mensen dus.

zwart-wit

Beeld Hans van Vinkeveen

eten

Schattige serveerster ‘Af en toe Hete curry’s en andere traditionele gerechten uit India een horrorfilm’ voor een schappelijk prijsje bij mama thuis. Rinia Bafati (49), medewerkster Sorbon Sfeer Wanneer je binnenstapt bij Mother India waan je jezelf meteen in een tempel in India. Wanneer je wat beter kijkt merk je eigenlijk pas dat de tempel op instorten staat. De tegelvloer vertoont wat barsten, de verf bladdert van de muur en het meubilair is al minimaal dertig jaar niet meer vervangen. Publiek Geen. Nadat we eerst dachten dat we misschien een beetje vroeg waren, kwamen we later tot de conclusie dat we de hele avond de enige gasten zouden blijven. Dit restaurant moet het duidelijk van de bezorgservice hebben want de telefoon blijft de hele avond rinkelen en de brommertjes rijden af en aan. Bediening Wanneer we nog maar net onze jas uit hebben gedaan staat de serveerster al aan onze tafel met knapperige papadums met dips. Ondanks dat we de enige gasten zijn duurt het best lang voordat ons voorgerecht op tafel komt. Wanneer we zeggen dat het wel érg fris is, komt er direct een miniverwarming op wieltjes naar onze tafel toe. Nooit eerder hebben we zo’n schattige serveerster meegemaakt. Misschien is ze blij dat er eindelijk eens gasten zijn. Bij het verlaten van het restaurant zegt ze dan ook ‘bedankt voor het komen’ in plaats van het gebruikelijke ‘tot ziens’.

beeld, waarbij we meteen aan dat nummer van Punjabi MC moeten denken. Maar als mijn tafelgenoot de fish curry vindaloo bestelt waarschuwt de serveerster toch dat dit wel erg pittig is, en vraagt of ze niet voor de fish madras wil gaan. Wanneer het hoofdgerecht op tafel komt blijkt de Fish Madras dan ook meer dan pittig genoeg. Ook het pittige, malse lam met groene pepers en knoflook moet geblust worden met de naan (Indiaas brood), met heel veel knoflook. Wat opvalt aan de kaart is de ruime keuze (meer dan vijftien) aan vegetarische gerechten. Prijs Voorgerechten rond de vijf euro en de hoofdgerechten zijn maximaal vijftien euro. Goed betaalbaar, dus een klein bijgerecht (goed gevulde naans voor 1,50 euro) neem je er makkelijk bij. Bier en fris zijn slechts 1,50 euro per glas. Totale schade voor twee personen voor- en hoofdgerecht? Nog geen vijftig euro. Kortom Misschien maar beter bestellen en in je eigen warme gezellige kamer opeten. n Eveline van Heumen Mother India Ter Haarstraat 14 www.motherindia.nl 020 – 616 09 90

Menu Helaas staat niet overal bij wat het gerecht inhoudt. Kip Punjabi-stijl bijvoor-

Tv ‘Goede tijden, slechte tijden. Het is – ik weet het niet – leuk. De ruzies, liefde, soms is iemand zielig of verdrietig. Ik kijk gezellig met mijn dochter en de kleinkinderen.’ Gerecht ‘Ik kan lekker Surinaams koken. Bami op de Hindoestaanse manier klaargemaakt en gebakken in soja met kippenmaagjes, lever, uitjes en knoflook. Of rotipannenkoek met kerriekip, dat maak ik als ik bij mijn dochter ben. Vies vind ik Hollandse stamppotten zonder kruiden. Nee, ik ben er nooit op getrakteerd. Omdat ik moslim ben, eet ik niet bij Hollandse mensen thuis.’ Muziek ‘Hindoestaanse muziek, daar luister ik erg veel naar. Op de radio, in het weekend van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. Mijn favorieten zijn de Indiase zangeressen Asha Parekh en Hema Malini. Mooie stemmen die zingen over gebroken harten.’ Film ‘Daag, een Indiase film over een zwakke man die aan de drank raakt maar aan het eind verliefd raakt op een vrouw. Ik kijk alleen Hindoestaanse films en af en toe een horrorfilm bij mijn dochter.’ Winkel ‘Merkwinkels als Antiflirt en Morgan, dure mode maar van goede kwaliteit en netjes. Shoppen is mijn hobby, leuke dingen kopen in de stad. Ja, ik zie er graag als een dame uit, ik hou ervan om er mooi uit te zien. Hema, Zeeman, daar ga ik niet naar binnen. Kleding moet van een goed merk zijn.’ Geurtje ‘Ik heb heel veel parfums maar mijn lievelingsgeurtje is Wish. Een beetje zoet, bloemroze. En Chanel, voor op mijn

werk. Zweetluchtjes, die ik vanachter de kassa soms ruik bij studenten, vind ik vies.’ Sport ‘Fitness. Binnenkort ga ik weer beginnen. De loopband is het leukst, fietsen vind ik minder. Steppen hou ik niet van.’ Idool ‘Koningin Beatrix. Ik heb erg met haar meegeleefd toen haar man en ouders overleden. Boos ben ik op Desi Bouterse. Hij heeft mensen vermoord en is nog steeds niet gestraft.’ Moment ‘Het werk bij cateraar Sorbon en daarvoor bij Albron. Ik vind alles leuk: bijvullen, broodjes bakken en smeren, achter de kassa. Maar het leukst zijn de complimenten van de vaste gasten. Wat ik vind van de kritiek? Soms hebben ze gelijk als ze klagen dat het te duur is, maar wij doen ons best.’ Stokje ‘Ik geef het stokje aan student media, informatie & communicatie Joshua van ‘t Hoff, over wie ik heb gehoord dat hij een sociale jongen is die de kleine dingen van het leven waardeert en van andere culturen wil proeven.’ n Hans van Vinkeveen

Oproep Ben je uit eten geweest? Stuur dan je recensie naar [email protected]. Als je recensie geplaatst wordt, krijg je de kosten van het etentje tot 50 euro vergoed. havana

21

varia check ook

15 havanaweb.nl

Havana begint aan zijn vijftiende jaargang. Genoeg verleden tijd voor een wekelijkse duik in het stoffige archief.

gekeurd

Het is augustus 2002. • Collegevoorzitters Rob Scheerens (HvA) en Sybolt Noorda (UvA) hebben net de intentieverklaring voor de fusie tussen beide instellingen ondertekend. Ook het plan van aanpak – Naar een intensieve en blijvende samenwerking tussen UvA en HvA – is gepresenteerd. Hiermee is ook de deur opengezet voor een fusie met de HES. Die wilde namelijk alleen met de HvA fuseren als er sprake zou zijn van een intensieve vorm van samenwerking tussen HvA en UvA. • In de Leeuwenburg is een plaat asbest naar beneden gevallen. Aangezien de plaat vlak bij een afzuiginstallatie lag moest het pand ontruimd worden. Dat veroorzaakte onrust want er werd verzuimd om te vertellen waarom iedereen het pand moest verlaten. Een dag of vijf later werd dat alsnog met een mail aan iedereen rechtgetrokken. November 2002 • Onder de titel ‘Het decanendrama’ presenteert Havana een uitgebreid artikel over het decanaat van de HvA en de ontwikkelingen die zich daar voltrekken. Niet schokkend als je het nu leest maar toentertijd riep het bij de decanen emotionele reacties op. Het artikel gaat namelijk (onder meer) over de dienstverlening en de vermeende bezuinigingen op het decanaat. Het feit dat Havana het artikel lardeert met woorden als ‘beerput’ werkt in ieder geval geen stressreductie in de hand. De verwachting van de decanen is dat de studenten veel last zullen krijgen van verkapte bezuinigingsmaatregelen van het College van Bestuur. • Het hbo schools? Docent Tim Rasser laat Havana optekenen dat studenten bij hem tijdens de les niets mogen zeggen als ze hun huiswerk niet hebben gemaakt. ‘Mensen die zonder voorbereiding vragen stellen houden mensen op die zich wel hebben voorbereid.’ Rasser voegt hier nog aan toe dat hij die studenten niet als minder mens ziet. ‘Ik veroordeel ze ook niet. Soms lach ik wel eens naar ze.’ Volgens adresboek.hva.nl werkt deze docent nu niet meer op de HvA. • De website van het instituut Informatica en Elektrotechniek staat achtste in de top tien van lelijkste websites. n Paul van de Water

22

havana

HvA to do’s

29 januari

Innovatie in krantenland Studenten technische bedrijfskunde hebben de innovatiekansen van kranten vanuit een technologische invalshoek bekeken. Voor een aantal mediabedrijven zoals Spits, NRC, Parool en de Volkskrant presenteren zij de resultaten van hun onderzoek. Geïnteresseerden zijn welkom. 13.00 uur, Leeuwenburg, Weesperzijde 190. www.nieuwsbeleving.nl

Decanendrama Een stuk in Havana over ontwikkelingen bij het decanaat riep in 2002 emotionele reacties op.

hva-agenda

Zweten met zumba De gymzaal uit, naar buiten treden, creatief en innovatief leren denken: een hele mond vol maar wel zaken waar ALO-studenten deze week mee aan de slag moeten tijdens de themaweek ‘Maatschappelijke ontwikkelingen en trends in de sport’. Dat betekende ook: je in het zweet bewegen tijdens een massale zumba-clinic.

Supersnel solliciteren Een soort speeddaten, maar dan met je – mogelijk – toekomstige werkgever: gisteren schoven duale studenten HES aan de sollicitatietafel aan voor een stageplek. Vanwege de crisis is het voor duale studenten steeds lastiger een plek te vinden. Wil jij het laatste HvA-nieuws als eerste weten? Check havanaweb.nl Daar kun je je ook aanmelden voor onze wekelijkse nieuwsbrief. Abonneren op onze Twitter-feed kan natuurlijk ook: twitter.com/havanaweb

Fleece-pij Het is on-Hollands koud, dus wij keuren de fleecedeken voor op de bank. Wat stelt het eigenlijk nog voor, die winters van tegenwoordig? Wat laffe ijzel, een verdwaalde sneeuwvlok en de krabber ligt ook al jaren te verstoffen in het handschoenenvakje van de auto. Nee, dan die winters van – pak ’m beet – ’79, toen het ijs dik op je voorhoofd stond. Kortom: vróeger was het pas écht koud. Tot zover. Maar toen begon het: sneeuwduinen en -jachten (?), niet één treinstel stuk, maar de hele NS in de lappenmand. Nederland lag compleet plat. Een bindend binnenblijfadvies van de heer Krol deed ons land de das om. Of zoals in mijn geval: de snuggie ínkruipen. Ik hoor het je denken: snuggie? De nieuwste variant van een paar Uggs? Dat niet, hoewel ze in lelijkheid niet voor elkaar onderdoen. Nee, de snuggie waar ik me in wentelde is een huge lap fleece met mouwen en zakken. Een soort deken dus, maar dan een van het formaat waar je zowat in kunt wonen. Goed, het is een nepperd, want de echte Snuggie die je bij die hysterische Mike van Tel Sell kunt bestellen, heeft geen opening van voren. Die trek je aan over je hoofd. Dat aantrekken vergt bij beide varianten overigens stalen zenuwen aangezien het ding zo statisch is dat je er óf een bliksemafleider bij moet bestellen óf schoenen met dikke rubberen zolen bij moet dragen. En dat laatste is behalve treurig ook niet zo handig bij het chill op de bank hangen. Want dat kan met een snuggie: je kunt ermee relaxen, je kunt ermee tv-kijken, je kunt ermee in de trein zitten – als er een rijdt – kortom de vraag is eerder wat je er niet mee kunt. Dat in die trein zitten of er buiten mee rondlopen gaat me overigens wat te ver. Niet omdat het ding one size fits all is (lees: size XXXXXL) maar de bruine variant die we testten maakt dat je eruit ziet als een verdwaalde monnik. In de bordeauxrode en blauwe trouwens ook. Bovendien gaan haren statisch rechtop staan en maakt dat knetteren zo’n ongezellig geluid. Maar buiten dat: prima ding, die fleece-pij. Lekker kneuterig en warm voor nog geen drie tientjes: wat wil een mens nog meer? Handige tip van moeders ten slotte: gooi het ding een dagje in de vriezer en wég is het probleem van fleece dat tegen je aan plakt en haar dat bijna ontploft. n Annemarie Vissers

tot en met 18 februari

Expositie cultuureducatie De studenten van de minor kunst- en cultuureducatie houden een expositie over cultuureducatie. Ze willen hiermee laten zien dat cultuureducatie belangrijk is en toegankelijk moet zijn voor jong en oud. Onder cultuureducatie verstaat men ‘alle vormen van educatie waarbij cultuur als doel of als middel wordt ingezet.’ Cultuureducatie is tevens een verzamelbegrip voor kunst-, literatuur-, erfgoed- en media-educatie. Gebouw KroonState H.J.E. Wenckebachweg 144 – 148, tegenover de ingang van het trappenhuis van de C-toren én op de tweede etage van de B-toren.

vanaf 2 maart

Make more music Make More Music is een muziekwedstrijd die opgezet is door docenten en studenten van het Instituut voor Information Engineering (IIE) van de Hogeschool van Amsterdam in 2002 in Almere. (Studenten)bands met uitsluitend eigen composities treden tegen elkaar in het strijdperk. Het festival biedt voor jonge bands de mogelijkheid door te groeien in hun muzikale loopbaan. Het festival is zeven maal op rij georganiseerd in de grote popzaal van Almere. Nieuw aan deze editie van Make More Music is dat vijf hogescholen zich hebben verenigd in een samenwerkingsverband. Iedere hogeschool organiseert voorrondes, waaruit een winnaar zich zal plaatsen voor de finale in de Melkweg. De samenwerkende hogescholen zijn: Hogeschool van Amsterdam, INHolland, Hogeschool voor de Kunsten Utrecht, Hogeschool Utrecht en de Haagse Hogeschool. Van de deelnemende bands moeten minimaal twee leden ingeschreven staan als mbo-, hbo-, of universitair student. 2 maart: voorronde 1 Heeren van Aemstel, 16 maart: voorronde 2 Heeren van Aemstel, 1 april, halve finale Panama, 23 april: finale Melkweg. www.makemoremusic.nl

weekgast

Alexandra van der Kruk (21, vierdejaars fiscale economie) is praeses van de lustrumcommissie van L.A.N.X. Woensdag is het openingsfeest van het 26e lustrumjaar in de Westerunie.

Maandag 18 januari Vanochtend ben ik naar school geweest, ik mocht een tentamen inzien. Dit was voorlopig de laatste keer op school, ik ben tijdelijk gestopt met mijn studie. Vanaf deze week ben ik fulltime bezig met het organiseren van lustrumactiviteiten dus ik ben elke dag op L.A.N.X. We zijn nu al een half jaar bezig, steeds drie dagen in de week. In oktober zijn de twee lustrumweken, waar het uiteindelijk allemaal om draait. Tot die tijd organiseren wij elke maand een activiteit zoals een hockeytoernooi en een paasfeest. ’s Middags lunchen we altijd met de commissie. Hiertegenover zit de Albert Heijn waar één van ons lunch haalt. We hanteren de regel dat je lunch of ontbijt moet regelen als je te laat bent bij een bespreking. ’s Avonds had ik een borrel, om vijf uur lag ik in bed.

Dinsdag 19 januari Om elf uur hadden we overleg met de commissie over de laatste dingen voor het openingsfeest. Ook moesten we om de tafel met de senaat – het bestuur van L.A.N.X – om te praten over de stand van zaken. Het openingsfeest is in de twee zalen van de Westerunie. In de ene zaal zullen dj’s draaien. In de andere zaal zou een muziekcomputer komen te staan. We hebben net gehoord dat er helemaal geen muziekcomputer beschikbaar is. Daar moeten we dus nog een oplossing voor vinden. ’s Middags heb ik vergaderd met de wintersportcommissie. We gaan in maart. Tot nu toe gaan er 225 mensen mee maar er kunnen nog wel wat mensen mee. ’s Avonds heb ik samen met mijn huisgenootje bietensalade gegeten. Echt heerlijk, met geitenkaas en spekjes erdoorheen. ’s Avonds had ik weer een borrel, maar deze keer heb ik het niet laat gemaakt. Ik was nog een beetje brak van gister.

Woensdag 20 januari Vandaag ben ik bezig geweest met het uitzoeken van lustrumkleding. Ik heb bij verschillende bedrijven offertes aangevraagd waarna ik een aantal dingen heb besteld zoals shirtjes, vesten en boxers. Dit zijn ‘proefkleren’, om te kijken of het bevalt. Als praeses van de lustrumcommissie is het mijn taak om mijn vijf commissiegenoten aan te sturen. Daarnaast hou ik me bezig met allerlei verschillende dingen, waaronder kleding. Omdat we volgende week echt fulltime aan de slag gaan heb ik een rooster in elkaar gezet. Het is belangrijk dat we ons daaraan gaan houden; nu doet iedereen maar wat. Mijn mailbox zit vol met mailtjes van leden die vragen hebben over de extra pakketten die we aanbieden, naast de verplichte passe-partouts. Daarmee krijgen leden bijvoorbeeld extra gadgets en een vip-bar. Thuis heb ik pasta gegeten, lekker makkelijk. Vervolgens ben ik gaan fitnessen. Dat had ik al vier maanden niet gedaan. Ik drink nu veel meer – door de verplichte borrels op maandag en dinsdag – dus het sporten moet ik weer oppakken.

Donderdag 21 januari Om elf uur ben ik naar de kleermaker geweest. We hebben met de lustrumcommissie een driedelig pak, en mijne moest nog ingenomen worden. Daarna ben ik naar L.A.N.X. gegaan want de lustrumcadeaus werden bezorgd. We zijn bijna twee uur bezig geweest met het naar binnen brengen van alle dozen. Het zijn ongeveer zevenhonderd cadeautjes, en die moeten woensdag ook nog allemaal naar de Westerunie worden gebracht. ’s Middag heb ik de besturen van alle Amsterdamse verenigingen een uitnodiging gestuurd voor het openingsfeest. ’s Avonds zijn we met elf mensen naar onze zustervereniging in Tilburg gegaan om ons lustrum te promoten. Aangezien sommigen het niet te laat wilden maken pakten we om half negen de trein. We waren er al om tien uur maar het werd pas rond half één druk. Het promoten doen we door middel van flyers, maar mensen aanspreken werkt toch het beste; gezellig een praatje maken en mensen vertellen over onze activiteiten. Gelukkig zit Tilburg op donderdagnacht op het nachtnet, dus we konden gewoon met de trein terug.

Beeld Bram Belloni

Vrijdag 22 januari Ik had om één uur een afspraak met iemand van de Westerunie om de productie door te spreken. Hij vertelde wat hij van ons verwacht, bijvoorbeeld over hoeveel mensen er bij de entree moeten staan. Daarna ben ik naar L.A.N.X. gegaan waar ik de belangrijke dingen heb besproken met de rest van de commissie. Vervolgens heb ik een draaiboek gemaakt voor woensdag en een rooster voor de avond. Iedereen heeft namelijk een functie. De één moet bijvoorbeeld de dj’s ophalen, iemand anders moet bij de ingang staan. Op zich is het wel jammer, we hebben hooguit een half uurtje vrij op de avond zelf. Feesten zit er dus niet in, maar uiteindelijk organiseer je dit feest toch voor anderen. Om zes uur was ik klaar en ben ik even snel thuis een hapje gaan eten. Daarna heb ik een drankje gedaan met een vriendin en vervolgens had ik nog een verjaardag. Rond half drie dook ik mijn bed in. n

havana

23

afstuderen

Auke Avezaat (22)

Beeld Jan-Maarten Hupkes

Aviation studies

Onderwerp ‘Ik studeer af bij het Nationaal Luchten Ruimtevaartlaboratorium in Amsterdam. Voor de afdeling Cockpit en Vluchtoperatie ben ik bezig geweest met het maken van een simulatiemodel van de Cessna Citation, een tweemotorig straalvliegtuig. Dat is een kist die ze hier gebruiken als testvliegtuig. Daarmee doen ze testen als geluidsproeven, calibratietesten, vluchtprocedures en radarproeven. Het model dat ik heb gemaakt wordt straks ook echt gebruikt in de flight simulator. De software van de Citation is verouderd en ik heb daarom een nieuw simulatieprogramma geschreven. 24

havana

Ik zit ongeveer negentig procent van de tijd achter de pc en de overige tien procent vullen we met testen. Soms is er dan ook even tijd om zelf te vliegen. Ik ben geen piloot, maar weet wel hoe je een kist bestuurt. Als ik volgende week klaar ben heb ik een half jaar de tijd om een baan te zoeken. Helaas is hier momenteel geen plek, ik zou hier graag blijven hangen. Er zijn sowieso erg weinig vacatures in de vliegtuigindustrie. Er gaan nu meer mensen uit en als er een vacature is moet je minimaal tien jaar ervaring hebben.’ HvA ++ ‘Het niveau van de opleiding ligt heel hoog.

We scoren ook erg goed bij de accreditatie. Je moet daarvoor wel heel hard werken, maar dat vind ik normaal. In het eerste jaar valt zestig procent af en in de tweede ook nog een aantal. De opleiding beloont de goede studenten en werkt de slechte eruit.’ HvA – – ‘Het aantal eerstejaars studenten is in mijn tijd gegroeid van 180 naar 450 terwijl we dezelfde ruimte benutten. Om een projectruimte te vinden moet je soms wel naar de dertiende verdieping terwijl wij op de tweede zitten. Ze moeten echt zorgen voor meer vierkante meters per student.’ n Gijs Hardeman