havana #18 Gebruik je hoofd op het web Opinie Ik wil parkeren! Roosters Wie dicht de gatenkaas? Oppascentrale Babysitten als ideale studentenbaan

havana

#18

Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam 20 januari 2010

Gebruik je hoofd op het web

Opinie

Ik wil parkeren!

Roosters

Wie dicht de gatenkaas?

Oppascentrale Babysitten als ideale studentenbaan

-advertentie-

Voor een tientJe op de eerSte riJ Meewerken aan de verkiezingen en ook geld verdienen? Op 3 maart 2010 zijn er deelraadsverkiezingen en gemeenteraadsverkiezingen in Amsterdam. Op de stembureaus worden ’s avonds na sluitingstijd alle stemmen geteld. Dat is veel werk, en daarom komen bij elk stembureau tellers die de stembureauleden bij het tellen helpen.

Jonger dan 27 jaar? Vraag de gratis Sprintpas aan op www.sprintpas.n l

De gemeente is op zoek naar tellers. Als teller werkt u van 20.30 uur tot alle stemmen zijn geteld. U ontvangt daarvoor € 37,50 bruto. U dient dit bedrag zelf op te geven bij uw inkomstenbelasting. Wat zijn de voorwaarden? • u bent 18 jaar of ouder • u heeft een goede beheersing van de Nederlandse taal • u bent nauwkeurig • u hebt geen training nodig; bij de bevestiging van uw aanmelding ontvangt u een toelichting. Aanmelden Heeft u interesse? Meldt u zich dan aan door een e-mail te sturen naar de afdeling verkiezingen van het stadsdeelkantoor waar uw voorkeur naar uit gaat (kijk voor de adressen op www.loket.amsterdam.nl, trefwoord verkiezingen).Vermeld in de mail uw naam, adres en de gegevens hoe u telefonisch en per e-mail te bereiken bent. Let op: aanmelden kan maar bij 1 stadsdeelkantoor. U kunt dit doen tot 15 februari 2010. U hoort vervolgens van de afdeling verkiezingen of u bent ingedeeld op een stembureau.

inhoud

10

11

12 social media survival guide

social media survival guide

je een stukje worst krijgt. Maar hoe hoort het eigenlijk op Facebook, Twitter en andere sociale netwerksites? Studenten interactieve media zochten het uit. Felicia Maruhun

Socialemediaplatforms zijn er in soorten en maten: blogs, microblogs en netwerken, foto en video, privé en zakelijk. Al deze verschillende vormen van sociale media vereisen een eigen aanpak, want gedrag dat acceptabel is bij het ene platform, kan taboe zijn bij het andere. Een vaste set gedragsregels voor sociale media zal door de verscheidenheid aan kanalen en hun dynamische karakter nooit echt mogelijk zijn. Wel zijn er veel ongeschreven regels, ontstaan uit observaties en ervaringen van gebruikers. Dit stuk biedt een overzicht van de socialemediaetiquette voor de meest gebruikte kanalen. Zie het als een survival guide: een

lijstje van social media don’ts (met hier en daar wat do’s), om je als gebruiker op weg te helpen.

Microblogging Microblogging biedt de mogelijkheid om berichten te plaatsen in een kortere, lichter verteerbare vorm dan het traditionele blogformaat. De meest gebruikte microbloggingservice is Twitter. Oorspronkelijk ontwikkeld om gebruikers de mogelijkheid te geven om te vertellen wat zij aan het doen zijn in maximaal 140 tekens, heeft het zich ontwikkeld tot een nieuwe manier van converseren.

Twitter: what not to do

Netwerken

l Spammen in welke vorm dan ook. Een garantie voor een vroege Twitter-dood. l Een onverzorgde schrijfstijl hanteren. Twitter mag dan ontwikkeld zijn met de mobiele telefoon als uitgangspunt en veel gebruikers twitteren via hun mobiele apparaten, maar een sms en een tweet zijn niet hetzelfde. Tweet dus niet in sms-taal; het kost lezers alleen maar extra moeite om een bericht te ontcijferen. l Geen credit geven voor retweets. Twitter is uitermate geschikt voor het snel doorsturen van berichten, maar noem wel de originele twitteraar. Dit doe je volgens het format ‘RT @gebruiker: originele tweet’. l De limiet van 140 tekens overschrijden. Je kan een groot verhaal verdelen over meerdere tweets, maar dit leest niet lekker weg. Bovendien lijkt het dan dat je je eigen feed domineert. Nee, Twitter-gebruikers verwachten juist dat tweets kort, krachtig en licht te verteren zijn. l Massaal gebruikers volgen in de hoop jouw eigen volgeraantallen op te krikken. l Je Twitter-stream gebruiken voor niets anders dan schaamteloze zelfpromotie. l Jouw followers nadrukkelijk en herhaaldelijk vragen om jouw tweets te retweeten. Vooral wanneer je dit doet via een instant message of mail. Zijn jouw berichtjes interessant genoeg om te retweeten, dan gebeurt dit vanzelf. l Alleen rss-feed van je blog via Twitter streamen, maar niet op Twitter zelf schrijven en geen interactie aangaan met andere Twitter-gebruikers. l Twitter gebruiken om privéconflicten publiek maken. Ben je niet tevreden over hoe een persoonlijke correspondentie via mail heeft uitgepakt? Probeer dit dan met de betrokkene(n) zelf op te klaren, maar uit je ontevredenheid niet via Twitter, waar het voor iedereen zichtbaar is. l Twitter als privé-chatroom gebruiken. Mensen aanspreken door het gebruiken van het @-teken is handig, maar gebruik het met mate.

Sommigen netwerken zijn bedoeld om persoonlijke relaties te onderhouden, andere zijn meer geschikt voor zakelijke doeleinden. Er kunnen bij het ene netwerk regeltjes van toepassing zijn, die voor het andere totaal ongehoord zijn. Dit onderdeel is daarom opgesplitst in de twee varianten van netwerken: persoonlijke zoals Facebook en zakelijke zoals LinkedIn.

Facebook: what not to do l Gebruikers als vrienden toevoegen zonder eerst jezelf voor te stellen. Ga er niet van uit dat zij weten wie jij bent. l Constant applicatieuitnodigingen versturen naar je vrienden. l Voortdurend uitnodigingen versturen naar vrienden voor die ene Facebook-groep. Als ze geïnteresseerd zijn, worden ze vanzelf wel lid. Zijn ze niet geïnteresserd en slaan zij jouw uitnodiging af, probeer het dan niet nog eens via andere wegen zoals mail en instant message. l Klanten werven via je Facebook-connecties. Facebook is er voor persoonlijke relaties. l Privégesprekken voeren op je Facebook Wall. Iedereen in jouw netwerk kan dit zien (tenzij je je privacy settings aanpast). l Mensen in riskante of onflatteuse foto’s taggen. Dit kan hun reputatie schaden of zelfs hun baan kosten. Doe er ook niet moeilijk over wanneer vrienden vragen om de tags op foto’s te verwijderen. l Ervan uitgaan dat je zakelijke contacten je Facbook-profiel niet bekijken. Riskante foto’s, een onzorgvuldige of niet serieus ingevulde bio, uitingen over werk, je baas, collega’s: allemaal zaken die je je reputatie, baan en misschien ook toekomstige loopbaan kunnen kosten. Of die van een ander. l Inside jokes, anekdotes en cryptische berichtjes. Plaats geen publieke berichten die alleen betekenis hebben voor een select groepje uit jouw netwerk. Kans is groot dat je dan de andere mensen in jouw netwerk buitensluit. Het opstarten van een privégroep is een betere oplossing.

l Uitnodigingen versturen naar mensen die jou niet kennen. l Jouw e-mailadres weergeven op je profielpagina. Dit wekt de indruk dat jij bereid bent om met alles en iedereen te connecten. l Iemand die je niet goed kent of met wie je nog nooit hebt samengewerkt vragen om voor jou een aanbeveling te schrijven. l Iemand vragen om voor jou een aanbeveling te schrijven en niet hetzelfde terugdoen als de persoon dat van jou vraagt. l Bedelen om een baan. De mensen vragen om contact met jou op te nemen in plaats van dat jij contact met hen opneemt. l Lid worden van groepen uitsluitend om je eigen bedrijf/project et cetera te promoten. l Persoonlijke disputen in een open groep of forum uitvechten. l Aandikken van de informatie op je profielpagina. Jouw LinkedIn-profiel is in essentie een online curriculum vitae, met als verschil dat het zichtbaar is voor een grotere groep mensen. Niet alleen toekomstige, maar ook huidige en werkgevers en collega’s uit het verleden kunnen jouw profiel inzien. Je wil natuurlijk niet betrapt worden op een leugen.

l Mensen in jouw netwerk vragen om hulp om in contact te komen met een andere gebruiker en vervolgens verzuimen te bedanken voor de hulp. l Massaberichten versturen naar jouw contacten met dagelijkse triviale updates.

En de rest dan? Naast de bovengenoemde platformspecifieke gedragsregels is er ook een aantal universeler toepasbare regels. Deze regels zijn eigenlijk bij alle vormen van online interactie via sociale media van toepassing. l Houd dezelfde gedragsstandaarden aan als in het dagelijkse leven. l Houd rekening met de mens achter de machine. Relaties via sociale media zijn nog altijd relaties met echte mensen, al vergeet je dat wel eens terwijl je druk zit te tikken achter je computerscherm. l Weet waar je je bevindt online. Gedragsregels verschillen per kanaal. l Lurk before you leap. Leer een nieuwe omgeving eerst kennen, voordat je besluit te participeren. Zo kun je heel wat beginners-

fouten voorkomen. Respecteer privacy van andere mensen. Doe een ander niet aan, wat je jezelf ook niet zou aandoen. l Vergeef anderen hun fouten. Je hoeft niet altijd en iedereen te attenderen op elk klein misstapje. Ook jij bent ooit eens een nieuwkomer geweest. l Voor wat, hoort wat. Je kan niet verwachten alle aandacht te ontvangen, wanneer je zelf geen aandacht besteedt aan een ander. Wil je meer lezers/contacten/vrienden, dan zul je er zelf wat werk in moeten stoppen. l Voeg iets van waarde toe. Goede relaties bouw je niet door onzinnige dingen te zeggen waar niemand om geeft, maar deel content die ook voor anderen binnen de gemeenschap van waarde is. l Luister naar wat anderen te zeggen hebben. Misschien leer je nog eens wat nieuws. l Wees verantwoordelijk voor je acties. Houd je niet schuil achter een valse identiteit. Men zal je eerder respecteren wanneer je eerlijk bent. l Wees lief voor elkaar!

achtergrond

Oppascentrale bestaat stilletjes

Achter elke machine zit een mens Van je moeder heb je geleerd dat je dankjewel zegt als

13

achtergrond

Negatieve interactie n Dit is een ingekorte versie van een artikel dat verschijnt in het magazine van Social Secrets, kernproject van de opleiding interactieve media. Doel van Social Secrets is het onder de loep nemen van sociale media op het gebied van toepassingsmogelijkheden, privacy, gevaren et cetera. Het onderzochte onderwerp was deze keer ‘negatieve interactie’. Sommige mediatypes blijken een betere voedingsbron voor negatieve en aggressieve interactie te zijn dan andere mediatypes. n Op 28 januari wordt het tijdschrift gepresenteerd aan docent Marian Spier en opdrachtgever Joris van Heukelom van Ilse Media. n Geïnteresseerden kunnen socialsecrets. nl bezoeken om de uitgebreide artikelen te lezen en om een digitaal exemplaar te downloaden of mailen naar [email protected] voor een printexemplaar.

Wenckebachweg Jasper (links) en Robert

n Twitter: @socialsecrets

Felia

Rachida

Oppascentrale Kriterion – van dezelfde organisatie als de studentenbioscoop – bestaat zestig jaar. Dit werd gevierd met een feestje voor alle gezinnen en oppassers. ‘Leuk om eindelijk eens de gezichten achter de stemmen te zien.’ Aoife Groenewegen

op een online systeem zijn overgestapt, is dat aantal ook exponentieel gegroeid.’ Jasper doelt op het relatief nieuwe systeem, waarmee ouders nu gemakkelijk online om een oppas kunnen vragen. Vroeger ging dat alleen telefonisch en was de centrale maar twee uur per dag bereikbaar. ‘We zijn tenslotte allemaal student, overdag hebben we college’, legt Robert uit. ‘Het is handig dat mensen nu 24 uur per dag hun verzoekjes kwijt kunnen.’

Vrouwenwerk De oppascentrale van Kriterion is verhuisd. Jarenlang waren de oppassers te vinden in de Valckenierstraat om de hoek bij de bioscoop. Sinds drie jaar zijn ze naast de nieuwste Kriterion-aanwinst Studio/K op het Timorplein gevestigd. Op de eerste verdieping van het kantorencomplex vertellen HvA-student Robert Lammé (24), voorzitter, en UvA-student Jasper Kruijff (29), penningmeester, enthousiast over hun vrijwillige bestuurswerk bij de oppascentrale. Zestig jaar werd de centrale dit jaar, tijd voor een feestje. Toch hebben zes decennia nog geen

LinkedIn: what not to do l E-mailadressen van je connecties gebruiken in mailinglists om je bedrijf/project/service te promoten. Dit wordt gezien als spammen. l Uitnodigingen accepteren van mensen die je niet echt kent. Een klein netwerk van mensen die je echt kent is sterker dan een groot netwerk met halve vreemden. havana

havana

grote bekendheid opgeleverd. Wat doet de oppascentrale eigenlijk precies? ‘Nou, oppassen regelen’, lacht Robert, ‘ouderejaars’ media, informatie en communicatie. ‘Volgens de statuten heeft de oppascentrale twee functies. Flexibel werk verschaffen aan studenten en de stad Amsterdam ondersteunen met een service voor ouders.’ Op dit moment heeft de centrale zo’n achthonderd gezinnen als klant en 47 oppassers in dienst. ‘Maar dat wisselt sterk, afhankelijk van de vraag van klanten’, vertelt Jasper, die een master psychologie volgt. ‘Sinds we anderhalf jaar geleden

Oppascentrale Kriterion is in 1949 als tweede project van de Stichting Onderlinge Studenten Steun Kriterion opgericht. De stichting, vooral bekend door bioscoop op de Roeterstraat, werd in 1945 in het leven geroepen door studenten uit het verzet. Het doel ervan is studenten zelf te laten werken om hun eigen studie te financieren. Naast de oppascentrale en de bioscoop bestaan ook benzinepomp Kriterion, restaurant/club Studio/K en eetcafé ‘SKEK. Ter ere van het zestigjarig bestaan organiseerde de centrale in november een feest

voor alle gezinnen en oppassers. ‘We hebben de film Wall-E gedraaid en de kinderen konden spelletjes spelen,’ vertelt Jasper. Beide bestuursleden vonden het leuk om de gezinnen persoonlijk te ontmoeten. Robert: ‘Je hebt sommige mensen wekelijks aan de telefoon, maar je hebt geen idee hoe ze eruitzien. We willen dit soort feestjes vaker organiseren. Het contact met de gezinnen is toch erg belangrijk.’ Op het feestje herkenden de kinderen ‘hun’ oppassers al snel. Met maar 47 oppassers in dienst is dat niet lastig. Dit komt mede doordat de selectie van de studenten streng is. Jasper: ‘De oppas is ons visitekaartje. Wij zijn de tussenpersoon van twee onbekende partijen en het gaat over kinderen. We moeten er zeker van zijn dat de oppas goed is.’ Om kwaliteit te waarborgen, worden studenten dan ook streng geselecteerd. Ze moeten oppaservaring hebben en goed Engels spreken. Robert: ‘Ook krijgen we wel eens gekke verzoeken. Een Russisch sprekende oppas bijvoorbeeld. Of het verzoek of iemand op een kat kan passen.’ In tegenstelling tot de studenten kunnen

gezinnen zich gewoon aanmelden via de website. Zorgt dit niet voor problemen? ‘Het gebeurt niet vaak,’ vertelt Jasper, ‘maar als er klachten zijn, gaan ze meestal over het niet nakomen van afspraken.’ Te laat komen is

als ik eerlijk ben, zou ik mezelf niet aannemen. Ik heb gewoon te weinig ervaring. Maar ik kan prima met kinderen omgaan, hoor.’ Jasper is op het moment de enige mannelijke oppas, terwijl er toch af en toe specifiek om

800 gezinnen als klant, 47 oppassers in dienst de meest gehoorde klacht. ‘Ook horen we wel eens dat ouders aangeschoten thuiskomen, maar de meeste oppassers vinden dat niet zo erg.’ Er staan een paar gezinnen in het bestand die lastig zijn, waarover de oppassers onderling praten. ‘Het is ooit voorgekomen dat een oppas werd beschuldigd van te veel snoep eten,’ lacht Jasper, ‘maar dat is echt zeldzaam.’ Oppassen wordt vaak gezien als vrouwenwerk. Toch zitten er twee mannen in het bestuur van de oppascentrale. ‘Maar ik heb maar één keer opgepast,’ bekent Robert. ‘En

een man wordt gevraagd. ‘Dat zijn vaak gezinnen met een zoontje. Of families waarvan de vader in het buitenland zit. Dan wil de moeder een soort vaderfiguur als oppas.’ Het gaat na zestig jaar nog steeds goed met de centrale. In 95 procent van de aanvragen kan een oppas worden geregeld. Dat de centrale weinig bekendheid geniet, is een bewuste keuze. Aan marketing wordt dan ook niet veel gedaan. ‘Wij bestaan stilletjes,’ aldus Robert. ‘We moeten het vooral hebben van mond-tot-mondreclame. In sommige straten hebben wij wel tien klanten.’

‘Ideale studentenbaan’ Rachida Abousalama (24) Vierdejaars lerarenopleiding Engels ‘Werken bij de oppascentrale is de ideale bijbaan voor studenten. Het is flexibel en het betaalt goed. Ik hoorde erover van vriendinnen en ik werk sinds 2004 bij de oppascentrale. In het begin paste ik ongeveer drie keer per week op, vaak overdag. Dan verschoonde ik luiers, haalde ik de kinderen uit bed, kleedde ik ze aan en gaf ik ze eten. Bij goed weer ging ik ook vaak de deur uit met ze. Dat wordt vaak aangeraden door de ouders, ze geven onmiddellijk de huissleutel mee. Vanaf 2005 zit ik ook in het bestuur van de oppascentrale. Sindsdien pas ik een stuk minder vaak op. Ik vind het mooi om te merken dat de band tussen oppassers en families soms heel hecht wordt. De gezinnen kunnen namelijk hun voorkeur uitspreken voor een bepaalde oppas. Dan wordt diegene als eerste gebeld. Ik heb zelf twee à drie families waar ik ongeveer één keer per week op pas. Zelfs als ik eigenlijk niet kan, ga ik soms alsnog wanneer ik hoor dat een van die gezinnen nog een oppas nodig heeft.’

‘Verschillende huizen, overal in Amsterdam’ Felia Boerwinkel (23) Vierdejaars politicologie, UvA

n

havana

havana

Oppassen!

Vooral don’ts

Kriterion helpt al zestig jaar studenten aan een baan, en ouders aan een oppas.

Hoe zorg je dat je je mede-Twitteraars en -Facebookers niet te zeer irriteert?

14

15

opinie

reportage

Riante parkeergarage voor niemand Waarom mag een hardwerkende HvA-medewerker geen parkeerplaats krijgen in een halﬂege garage?

Raadsel

Anton Fielmich

Maandagochtend. De wekker blijft aandringen dat het tijd is om op te staan. Een nieuwe week breekt aan en de eerste werkdag heeft weer voldoende uitdaging op het programma staan. Ontbijten, even onder de douche om vervolgens in gepaste kleding aan de reis naar het Singelgrachtgebouw te beginnen. Met frisse moed spring ik in de auto en reis ik af naar Amsterdam Sloterdijk, alwaar mijn trouwe gratis parkeerplaats geduldig op mij ligt te wachten. Gelukkig vlakbij een bushalte. Dat scheelt een half uur lopen. Niet lang nadat ik mijn bolide heb neergezet, komt de bus al aangereden. Bah, ik moet nog haast maken ook. Met zweet op het voorhoofd hou ik de bus aan en kom ik erachter dat er weer eens onvoldoende tegoed op mijn ov-chipkaart staat. Gelukkig is de chauffeur goedgemutst en mag ik toch met hem mee. Op Station Sloterdijk wacht ik geduldig op de trein. Hopelijk rijden ze vandaag. Met ongeveer vijftien minuten vertraging komt de eerstvolgende trein naar Amsterdam Centraal binnengetuft. Overvol, dat wel. Een kaartje heb ik maar niet gekocht. Op dit stuk wordt er eigenlijk nooit gecontroleerd. Eenmaal op Centraal aangekomen weet ik vanaf spoor 1 in ongeveer acht minuten bij de metro te komen. Dat is voor degenen

een creditcard voor? Maar na een toch wel kostbare decembermaand ben ik het eigenlijk wel een beetje beu.

die Centraal een beetje kennen best vlug. Opgewacht door een overijverig cordon van toezichthouders, informatiemedewerkers, politie, ordebewakers en wat ze nogal niet meer voor functies bedacht hebben, probeer ik de metro in te komen. Gelukkig mag ik doorlopen. Ze zijn op zoek naar echte criminelen bij wie de ov-chipkaart nog steeds niet naar behoren functioneert. Na wat korte stops kom ik eindelijk op de plaats van bestemming aan: Weesperplein. Totale reistijd: 1 uur en 34 minuten. Gelukkig, want op slechte dagen kan het soms wel twee uur of meer duren voordat ik op mijn werk ben. Om over de terugreis vanuit het avondonderwijs maar niet te spreken. Laatst heb ik maar een taxi naar Sloterdijk genomen. Kan het sneller? Kan het efficiënter? Kan het goedkoper? Jazeker. Voor het kerstreces heb ik dezelfde tocht ook eens per auto afgelegd (doe ik stiekem wel vaker). Van deur tot deur was ik toen 39 minuten onderweg. Volledig uitgerust, de gehele rit luisterend naar goede muziek en onder het genot van een sigaretje kwam ik op mijn werk aan. Ik heb namelijk geen ‘niet roken’-stickers in mijn auto geplakt. Ook was ik maar 2,60 euro aan diesel kwijt. Dat ik vervolgens 4,50 per uur aan parkeergeld kwijt was, mag de pret natuurlijk niet drukken; waar heb je anders

In deze kommer en kwel van het dagelijks forensen ben ik nu al meer dan een jaar bezig om als medewerker van de HvA een parkeerplek in de Leeuwenburg te krijgen. Tot nu toe zonder succes. Aan de inzet van mijn manager en opleidingsmanager heeft het absoluut niet gelegen. Ook zij hebben naar diverse manieren gezocht om aldaar een plaatsje voor mij te krijgen. Het schijnt het beleid te zijn. Wanneer je niet in een bepaald gebouw werkt, heb je ook geen recht op een parkeerplaats bij dat gebouw. En zoals gezegd werk ik in het Singelgrachtgebouw, dat niet is uitgerust met een riante parkeer-

‘De resultaten hangen daar’

verhuren en daarom deze plaatsen vrijhoudt. Dat daarmee eigen medewerkers teleurgesteld moeten worden, is blijkbaar bijzaak. Voor mij is en blijft dit een raadsel. De HvA doet goede dingen voor haar medewerkers, laat ik daar helder in zijn. Ik heb daarover absoluut geen klachten. Op dit punt heb ik echter alleen maar onbegrip. In plaats van veertig minuten ben ik nu minimaal anderhalf uur onderweg, waarbij ik ook nog eens duurder uit ben. Dat terwijl de oplossing heel simpel voorhanden is. Wat ik nog minder begrijp, is dat de HvA geen moeite lijkt te hebben met de gevolgen van het betreffende beleid. Op een dag waarop ik stagebezoeken moet afleggen, ben ik meer aan het reizen dan aan het werk. Eerst de auto in Sloterdijk ophalen, dan het stagebezoek, dan auto weer terugbrengen naar Sloterdijk en dan weer de

Ondanks tegenwerking van de sneeuw en de portier bereikte verslaggever Marcel van Roosmalen toch de presentatie van minor ‘Digital health & wellbeing’. Marcel van Roosmalen

De minor ‘Digital health & wellbeing’ was een groot succes. Ter afsluiting was er een posterpresentatie van de deelnemende studenten van het domein Gezondheid en het domein Media, Creatie & Informatie. Die vond plaats in een lokaal in het World Trade Centrum in Almere. Dit was in het kort de boodschap van het persbericht dat de docenten Edwin Hennipman en Ben Kröse de wereld in stuurden.

Dat eigen medewerkers teleurgesteld moeten worden, is blijkbaar bijzaak garage. Het inkopen van een parkeerplaats is de enige optie die mijn opleiding waar ik voor werk heeft. Dat mijn opleidingsmanager dat niet wil, is heel begrijpelijk. Ikzelf zou dat ook niet doen in haar positie. Want het is ook eigenlijk onzin. Ik ben nu een aantal willekeurige keren – onderzoeker als ik ben – naar de Leeuwenburg geweest om de status van de parkeergarage te bekijken. En wat schetst mijn verbazing? Telkens staat hij voor meer dan de helft leeg. Voldoende ruimte voor mijn bescheiden bolide. Na wat navragen blijkt dat de HvA graag wat plekken wil

Het was niet zo dat er een grote journalistieke droom uitkwam. Je ging je van alles afvragen. Vooral waarom er in hemelsnaam een WTCgebouw in Almere stond. Na een barre tocht door het sneeuwlandschap in de polder bereikten fotograaf Co en ik de stad. Het WTC-gebouw was lelijk. We stonden een kwartier voor een slagboom van de parkeergarage en overlegden via een metalen kastje en per mobiele telefoon met de portier over de vraag of we wel of niet naar binnen mochten.

hele reis naar het Singelgrachtgebouw. Handig is anders. Vorige keer heb ik het maar op een akkoordje gegooid met de portier van het SG gebouw om even de auto achter te kunnen zetten. Bij hoge uitzondering stond hij dat een keertje toe. Hij wel. Het moge duidelijk zijn: mijn voornemen voor het nieuwe jaar is het vooral niet opgeven en blijven vechten voor een plekje in de riante garage van de Leeuwenburg. n Anton Fielmich is docent research bij interactieve media

We stonden niet op de lijst. De parkeergarage was verder leeg. Qua auto’s dan. Er stonden wel studenten. De parkeergarage was de rookruimte, want roken mocht niet voor het gebouw. Dat

ten voor de parkeergarage en bovendien was ze er van overtuigd dat een van ons twee buiten, op de kale vlakte voor het gebouw, had gerookt. Uiteindelijk stonden we voor het goede lokaal in de juiste toren. Een van de docenten sprak de studenten toe. Er werd geapplaudisseerd. We twijfelden of we al naar binnen zouden gaan. Er was angst dat we dan uren vast zouden zitten. Maar dat viel mee. Aan de muren hingen de posters die de studenten in elkaar hadden geknutseld.

De studenten stonden bij hun posters en gaven braaf een toelichting paste niet bij de allure. Binnen aten we een broodje, maakten we ruzie met de portier, die nogmaals zei dat we op geen enkele lijst stonden, en begonnen we met een zoektocht naar een lokaal op de derde verdieping, waar de posterpresentatie was. Het WTC-gebouw was een wirwar van trappen, liften en vergrendelde deuren. En er waren twee torens. Een witte en een zwarte. Overleg met de portier was zinloos. Zij was nog steeds bezig met die namenlijs-

We vielen in de armen van begeleider en coördinator Edwin Hennipman, een jonge docent in spijkerbroek, die overliep van enthousiasme. Het was een heerlijke minor geweest. Het samenbrengen van studenten van het domein Gezondheid – vooral meisjes – en studenten van het domein Media, Creatie & Informatie – vooral jongens – was goed uitgepakt. Het had geleid tot minimaal twee relaties en wat veel belangrijker was: kruisbestuiving tussen techniek en zorg.

De studenten hadden producten en diensten voor de zorgsector van 2025 ontworpen. Hij wees naar de muren. ‘De resultaten hangen daar.’ We begonnen aan een tocht langs de posters. Ik bekeek ‘Eigen hulp op afstand’, een auto die over files sprong, de combirobot die in staat was om gewoontes van oude mensen aan te leren en een horloge met hulptoepassingen voor blinde mensen. De studenten stonden bij hun posters en gaven braaf een toelichting. De heer Ben Kröse passeerde. Hij was lector en gaf zijn kaartje. Helaas had hij weinig tijd voor een praatje. De trein vertrok zo. Vanwege de sneeuw moest hij die halen, want in Amsterdam zat weer een zaal trappelende studenten te wachten. Wel wilde hij nog even zeggen dat de minor een groot succes was. Voor vragen die Edwin Hennipman niet kon beantwoorden, was hij bereikbaar. Dag en nacht.

havana

havana

Eén plekje aub

Langs de posters

De HvA heeft parkeerplaatsen genoeg maar laat ze schijnbaar het liefste leegstaan.

Studenten van de minor ‘Digital health’ ontwierpen producten voor de zorgsector van 2025.

17 roosters

Les tussen...

havana

#18

Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam 20 januari 2010

...de tussenuren Tussenuren, dubbelgeroosterde collegezalen of door lokalentekort tijdrovende reisjes naar noodlocaties: HvA’ers klagen steen en been over de gatenkaas die hun rooster vaak is. Het project Roostering 2.0 moet verlichting bieden. ‘Veel hangt ook af van de handigheid van de roosteraar.’ Eveline van Heumen & Annemarie Vissers ‘Complimenten voor de nieuwe roosteraar: ik ben hier al best blij mee’, twittert een tevreden Theo Ploeg, docent interactieve media, over zijn nieuwe rooster. Navraag leert dat Ploeg ‘relatief’ blij is, want het ‘kan allemaal nog veel beter.’ Maar toch: ‘Voor

maar anders kun je én werken én studeren wel vergeten met zo’n rooster. Er is iedere keer een hele hap uit je dag. Het vorige blok was het helemaal drama: toen kregen we college, mits er lesruimte was. Vaak bleken alle lokalen al ingeroosterd als wij voor de

‘Aanpassingen moesten in meerdere systemen aangegeven worden’ de kerstvakantie kreeg ik het conceptrooster toegestuurd. Dat was een héél slechte versie voor mij: ik zou elke dag moeten afreizen naar Amsterdam om één lesje te geven. In dit definitieve rooster schuren de uren meer tegen elkaar, dat is alvast wat winst.’ Winst is er niet voor derdejaars interactieve media Jeffrey Visser. Visser (22) zal het komende blok moeten goochelen om zijn baan te kunnen combineren met zijn lesuren, die verspreid zijn over vier dagen. Met hier en daar zes tussenuren. Visser: ‘Het is dat mijn werkgever me ruimte geeft mijn uren zelf in te delen,

deur stonden. Ik begrijp dat roosteraars niet met iedere bijbaan rekening kunnen houden, maar het moet echt beter kunnen.’

Gatenkaas Studenten en medewerkers klagen steen en been over de gatenkaas die hun rooster vrijwel iedere keer is: wachten tijdens tussenuren, dagelijks maar één college en lesuitval wegens dubbel ingeroosterde docenten of collegeruimten met als dieptepunt colleges in De Balie, het KIT en Tuschinski als noodoplossing.

Dat het allemaal beter kan, zoals docent Ploeg en student Jeffrey stellen, is ook de insteek van Arthur Veenstra, projectleider van Roostering 2.0, waarbinnen het nieuwe roostersysteem Syllabus Plus moet gaan draaien. Begin 2009 werd na onderzoek en sessies met medewerkers, studenten en roosteraars een begin gemaakt om tot een oplossing voor de roosterproblemen te komen. Over drie weken krijgt het domein Bewegen, Sport & Voeding de primeur, daar zal de pilot van start gaan. Volgens projectleider Veenstra moet het nieuw roostersysteem ‘het eigen huis op orde gaan brengen’, ook met het oog op de toekomstige Amstelcampus, waar de meeste domeinen gezamenlijk gaan zetelen. ‘Tot nu toe wordt er decentraal geroosterd, waardoor roosteraars van alle domeinen hun eigen database gebruikten. Actuele aanpassingen moesten in meerdere systemen aangegeven worden, wat fouten – dubbelboekingen van studenten, docenten en ruimten – in de hand werkt. In de nieuwe opzet geeft het systeem dan meteen een melding.’

Handige roosteraar Het nieuwe roostersysteem moet ervoor zorgen dat roosters in één database worden geïntegreerd, waardoor roosteraars efficiënter aan de slag kunnen. Wijzigingen worden in het nieuwe systeem in één keer aangepast. Bovendien zullen deze meteen te zien zijn op een speciale portal op het intranet, zodat studenten en medewerkers de laatste roosterwijzigingen tijdig kunnen opvragen’, stelt Veenstra. Het probleem van de vele tussenuren zal echter niet opgelost kunnen worden door het nieuwe systeem, volgens de projectleider. ‘Dat heeft meer te maken met de handig-

Reisje New York winnen?

heid en kwaliteit van de roosteraar zelf. Het nieuwe systeem geeft wel aan hoe veel tussenuren er in de roosters zitten, maar het is aan de roosteraar wat die daar mee doet. Ziet die geen andere mogelijkheid, dan kan hij dit toch zo inplannen.’ Bovendien is de bezettingsgraad van een domein eveneens bepalend voor een goed doortimmerd rooster. Te kleine locaties en groeiende studentenaantallen maken het roosteren erg complex: ‘Daar zullen roosteraars eveneens rekening mee moeten houden; nieuw systeem of niet.’ Het domein Beweging, Sport & Voeding is bewust gekozen voor de introductie van de pilot. Een ideale testlocatie, volgens Veenstra: ‘Het is een relatief klein domein, met alle opleidingen op één locatie. De Leeuwenburg bijvoorbeeld is minder geschikt omdat daar meerdere domeinen gehuisvest zijn. Navraag aan de Dr. Meurerlaan maakt echter duidelijk dat de studenten van het domein juist al érg tevreden zijn met hun roosters, ondanks – ook hier – het grote aantal tussenuren. Diana (derdejaars ALO): ‘Wij hebben erg veel lesuren per dag en ook nog eens aardig wat tussenuren. Maar dat is juist geen probleem. ’s Ochtends hebben we namelijk praktijklessen, ’s middags de theorielessen. Het is dus erg fijn om even te kunnen uitrusten, voordat we doorgaan met de werken hoorcolleges.’ Ook Thomas (eveneens derdejaars ALO) heeft aardig wat tussenuren maar die brengt hij gewoon door in de kantine of soos. ‘Soms is het vervelend, dan heb je om half negen één uurtje les en pas rond vieren weer een reflectieuurtje. Toch jammer dat ze dat dan niet op een andere dag plannen. Gelukkig zijn de docenten hier erg flexibel en kun je altijd vragen of er iets verplaatst kan worden.’ n

Gebruik je hoofd op het web

Opinie

Ik wil parkeren!

Roosters

Wie dicht de gatenkaas?

Ik heb wel eens een lezing bijgewoond van iemand die gespecialiseerd is in kakkerlakken en dan vooral in hun eetgewoonten. De man wist daar zo boeiend over te vertellen dat ik na afloop wegging met het sterke verlangen om ook kakkerlakkenonderzoeker te zijn. Zou diezelfde onderzoeker dat effect ook in pakweg vijf minuten kunnen bewerkstelligen? Meer algemeen: is het mogelijk om binnen vijf minuten aan een groot publiek duidelijk te maken dat jouw onderzoek interessant, belangrijk en zelfs leuk is? Dat is op z’n minst een uitdaging, ook voor HvA’ers die onderzoek doen. HvA en onderzoek? Moet een hbo-instelling eigenlijk wel onderzoek doen? Onze primaire taak is immers het verzorgen van goed onderwijs en daar hebben we het vaak al lastig genoeg mee. Dat betekent echter geenszins dat er geen ruimte is voor onderzoek. Geen zuiver wetenschappelijk onderzoek maar vooral toegepast onderzoek dat ten dienste staat van de beroepspraktijk en/of de verbetering van ons onderwijs. Gelukkig wordt er binnen de muren van de HvA veel aan onderzoek gedaan maar we slagen er ook heel goed in om daar weinig ruchtbaarheid aan te geven. Dat is jammer. Hoe kun je nou al dat onderzoek voor het voetlicht brengen? Om dat te bereiken organiseren Havana en de afdeling Marketing & Communicatie de Very Short Introductions. Een wedstrijd? Dat klopt. Degene die zijn of haar onderzoek het meest overtuigend voor het voetlicht brengt, wint een reis naar New York (vijf dagen voor twee personen). Hebben we het over een Idols of Holland’s Got Talent-achtige setting? Is dat niet erg plat? Wellicht, maar het is ook een leuke manier om je eigen onderzoek meer bekendheid te geven en om het onderzoek van de HvA in de etalage te zetten. VSI heeft de vorm van een drietrapsraket. Eerste trap Iedereen kan een A4’tje sturen naar [email protected]. Dat A4’tje moet de jury een goede indruk geven van het onderzoek en bovendien moet het de jury ervan overtuigen dat dit onderzoek inderdaad gepresenteerd kan worden. Tweede trap Op 23 maart zijn de mondelinge presentaties ten overstaan van publiek en jury. Twee presentaties per domein. De maximale spreektijd is vijf minuten (very short). Resultaat: twee finalisten. Derde trap Tijdens de onderwijsconferentie van 8 april houden de twee finalisten nogmaals hun presentatie. De uiteindelijke winnaar wordt dan gekozen. Nog even iets over Idols. De jury van VSI zal de kandidaten niet afzeiken of neerschieten. Het enige dat de jury doet, is bepalen wie de reis naar New York wint. Ik hoop van harte dat dat een bijna onmogelijke taak wordt, zowel kwantitatief als kwalitatief.

Paul van de Water Hoofdredacteur

Oppascentrale Babysitten als ideale studentenbaan

havana

Roosterellende

coverbeeld: Pascal Tieman

Studenten hebben soms meer tussenuren dan college. Roostering 2.0 moet uitkomst brengen.

Havana is het weekblad voor studenten en medewerkers van de Hogeschool van Amsterdam 20 januari 2010 jaargang 15 / #18

En verder... 09 ingezonden

19 passie

22 vijftien jaar

09 vraag van de week

20 recensies

22 gekeurd

09 column jolanda

21 eten

23 weekgast

18 ondertussen in

21 zwartwit

24 afstuderen

18 very short intro’s

22 hva-agenda

Redactieadres Vendelstraat 2, 1012 XX Amsterdam, 020 595 24 90 [email protected]. Hoofdredactie/management Paul van de Water [email protected] Eindredactie Wim de Jong [email protected] Redactie Aoife Groenewegen (stagiair), Eveline van Heumen [email protected], Selina van Loon (redactie-assistent) s.van.loon2@hva. nl, Thijs den Otter [email protected], Merel Straathof [email protected], Annemarie Vissers [email protected] Medewerkers Carlijn van Donselaar, Kirsten Dorrestijn, Gijs Hardeman, Anouk Kemper, Harmen van der Meulen (correctie), Jolanda te Roller, Hans van Vinkeveen Fotografen Bram Belloni, Fred van Diem, Marc Deurloo, Jan-Maarten Hupkes Coverbeeld Pascal Tieman Illustratoren Pepijn Barnard, Martien Bos, Aimée Groen, Bas Kocken, Magda Rinkema, Pascal Tieman Vormgeving Pascal Tieman Ontwerp Lay-out Death Valley Advertenties Bureau Van Vliet, Postbus 20, 2040AA, Zandvoort, telefoon 023 571 47 45 fax 023 571 76 80 of [email protected] Abonnementen € 18,15 per jaar, opgave via de redactie-assistent of per e-mail Drukkerij Dijkman Offset Diemen. Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder toestemming van de hoofdredacteur artikelen of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen. ISSN - 1385-5670 Havana heeft een samenwerkingsverband met Folia. (Floor Boon, Mirna van Dijk, Jim Jansen, Maud Janssen, Marit van Kooij, Dirk Wolthekker). De volgende Havana verschijnt woensdag 27 januari

havana

3

nieuws Aoife Groenewegen / Gijs Hardeman / Eveline van Heumen / Thijs den Otter (coördinatie) / Merel Straathof / Annemarie Vissers / Paul van de Water

‘Radicale studenten zaak van Aivd’ Het CDA heeft Kamervragen gesteld over risico’s die het hoger onderwijs loopt met studenten uit zogenoemde risicolanden. De website ScienceGuide.org schreef naar aanleiding van de mislukte aanslag op een vlucht van Amsterdam naar Detroit over een ‘verontrustend hogeronderwijsaspect’: de Nigeriaan die het vliegtuig wilde opblazen was namelijk student in Londen. Daarmee werd een oude vraag weer actueel: in hoeverre zijn Europese hogeronderwijsinstellingen voedingsbodem voor terreurgroepen als AlQaida? Al in 2004 rapporteerde het Instituut voor Veiligheids- en Crisismanagement COT over de risico’s die hogescholen en universiteiten lopen met studenten uit landen als Pakistan, Iran en Algerije. In hoeverre worden deze studenten gescreend voor toelating? Het CDA is er niet gerust op, en stuurde nog voor de opening van het parlementaire jaar Kamervragen

Eerste ScriptPlusprijzen

naar het ministerie van Justitie. Bij de HvA is er – voor zover bekend – geen actuele dreiging. Hoofd Veiligheid & Beveiliging Mike van Drongelen: ‘Buitenlandse studenten die een visum hebben gekregen en aan de instroomeisen voldoen, laten we gewoon toe. Aan aparte screening doen we niet: dat is een taak voor de Aivd. Ik weet van een recent geval bij de Haagse Hogeschool, maar bij ons is het rustig.’ Toch heeft de HvA een jaar of vijf geleden wel onder het vergrootglas van inlichtingendiensten gelegen. Dat was in de periode dat de Hofstadgroep in Nederland actief was. Radicaal-islamitische studenten kwamen op zaterdagen bijeen in de Leeuwenburg, totdat toenmalig algemeen directeur Jeroen Knigge dat verbood. Ook de stilteruimte in de Leeuwenburg was in die periode enige tijd gesloten, toen duidelijk werd dat daar extremistische teksten werden verspreid. (TdO)

Hanna Bervoets en Isabel Versteeg hebben de eerste ScriptPlus prijs gewonnen voor beste debuterende schrijver in hun categorie. De prijzen werden dit jaar voor het eerst uitgereikt. Afgelopen zaterdag streden er voor beide prijzen vijf kandidaten. Bervoets won de prijs voor haar roman Of hoe waarom in de categorie verhalend proza. Met het kinderboek Koe en Haas won Versteeg de prijs voor beste debutant in de categorie proza voor kinderen. Een jury met daarin onder meer domeinvoorzitter Peter van Gorsel (Media, Creatie & Informatie) selecteerde de winnaars samen met het aanwezige publiek. Scriptplus biedt vanuit het Singelgrachtgebouw schrijfcursussen aan. De winnaars ontvingen elk drieduizend euro. (EvH)

Informatica mogelijk eigen gebouw Wegens ruimtegebrek overweegt het domein Media, Creatie & Informatie (MCI) de Amsterdamse informaticaopleidingen te verhuizen naar een locatie elders in de stad. Tot een officieel verzoek is het nog niet gekomen. Het Singelgrachtgebouw en de Leeuwenburg barsten uit hun voegen. ‘De informaticaopleidingen groeien nog ieder jaar. Omdat ook opleidingen van de andere domeinen blijven

groeien, wordt het gebrek aan ruimte op de bestaande locaties nijpend. Dus wordt er hardop nagedacht over de vraag of we in afwachting van de Amstelcampus een ander pand kunnen betrekken. Naast de informaticaopleidingen van de Leeuwenburg zou ook de opleiding interactieve media daar naar toe verhuizen,’ zegt Kees Rijsenbrij, onderwijsmanager voltijdopleidingen van informatica. Zover is het echter nog lang niet. ‘Het is op dit moment slechts een idee, dus

het zou voorbarig zijn om te zeggen dat we gaan verhuizen. Een grote onderwijslocatie kost veel geld. Voor zover ik weet, is er niet eens een verzoek richting directeur Informatie Technologie & Voorzieningen Wijnand Scholtens of het College van Bestuur gegaan.’ Scholtens zegt verrast te zijn door het idee: ‘Ik heb er in ieder geval nog niet van gehoord en wacht een eventueel verzoek van het domein af.’ Ook vice-collegevoorzitter Paul Doop zegt nog van niets te weten. (TdO)

Beeld Jan-Maarten Hupkes

Zumba!

4

havana

Het Universitair Sport Centrum (USC) heeft sinds 1 januari ook een HvA-locatie: ClubWest sport & fitness. Het USC nam de bedrijfsvoering over van Splash aan de Dr. Meurerlaan in Osdorp, waar de sportopleidingen van de hogeschool zijn gevestigd. Afgelopen zaterdag werd ClubWest officieel geopend door wethouder Achmed Baâdoud. Verder werden er diverse proeflessen verzorgd, waaronder deze zeer intensieve zumbasessie. (TdO)

Urban screens en videogames Het MediaLAB nam donderdagavond de kelder van club Trouw over met zes afstudeerprojecten. Twintig studenten van onder meer HvA en UvA gaven in presentaties hun versie van een interactief mediaproduct. Het resultaat: een videogame voor het Westergasterrein en muzikale projecties op de gevel van club Trouw. Het afgelopen semester werkten de MediaLAB-studenten aan hun vernieuwende mediaproducten in het Singelgrachtgebouw. Het leverde onder meer Digiprofs, Urban Screens en Westerquest op. Met Digiprofs bouwden de studenten een website waarmee middelbare scholieren in zes stappen digitaal een profielwerkstuk kunnen maken. De groep van Urban Screens lukte het om de Trouw-gevel op te sieren met muzikale 3D-projecties tijdens de laatste Museumnacht. De vijf studenten van Westerquest maakten voor de Westergasfabriek een videogame om studenten en toeristen kennis te laten maken met het terrein. ‘De Westergasfabriek gaat het spel vanaf april ook echt gebruiken,’ vertelt vierdejaars interactieve media Marloes van der Zalm (21). Veel van de gepresenteerde producten neemt het MediaLAB mee naar het volgende semester. Op deze manier komt er weer een betere versie van het product, stelt projectmanager Gijs Gootjes: ‘Nieuwe studenten gaan met het bestaande product aan de slag. Zo gaan we komend semester Urban Screens toepassen op een groot fabrieksgebouw in Dortmund tijdens een internationale mediakunstconferentie.’ Hoewel het volgende semester nog niet begonnen is, liggen de plannen alweer klaar. Zo moeten er het volgende half jaar niet zes, maar twaalf groepen het MediaLAB gaan bemannen. Ook wil Gootjes af van presentaties op een scherm. ‘De volgende keer moet het in de vorm van een markt, zodat het meer interactief is.’ (MS)

Mediatheek make-over De mediatheek van het domein Gezondheid wordt de komende tijd verbouwd. De voorbereidingen hiervoor zijn in de kerstvakantie begonnen. ‘Het is de bedoeling dat de werkzaamheden met ingang van het nieuwe studiejaar klaar zijn.’ Komende week komt er een nieuwe ingang en achter de schermen wordt een nieuwe balie ontworpen. Tijdens de verbouwingen is de mediatheek gewoon open. Erwin Joosten, teamleider van de mediatheek aan de Tafelbergweg: ‘Dingen die voor veel overlast zorgen, doen we in de onderwijsvrije weken. Kleinere werkzaamheden doen we stapje voor stapje. De grootste wijzigingen zullen in de krokus- en meivakantie plaatsvinden. In de mediatheek komen 24 extra studieplekken. Daarnaast komt er een loungehoek met tv-scherm waarop studenten presentaties kunnen oefenen. Ook komt er een aparte hoek voor anatomiemodellen. Die stonden altijd achteraf in een hoekje. Ze komen nu in een spotlight in een vitrine,’ aldus Joosten. Niet alleen binnen de mediatheek wordt verbouwd, ook de zone rond het Auditorium zal veranderen. (AG)

nieuws

Toponderzoeker neemt lectoraten op de korrel Frits van Oostrom, oud-president van de Koninklijke Nederlandse Akademie voor Wetenschappen, veegde afgelopen week de vloer aan met de ‘academisering van het hbo’. HvA-lector Louis Tavecchio reageert. ‘Een bericht uit de ivoren toren.’ De opkomst van lectoren en praktijkgericht onderzoek is volgens Van Oostrom vooral ingegeven door een rivaliteitsgevoel onder hbo-bestuurders. ‘Die hoopten met masters, lectoren en onderzoek de status van hun instelling – en zo die van henzelf – te vergroten,’ zei hij tijdens op een congres over onderzoek, masters en lectoren. ‘Een verkeerd motief. Laat je als instelling nooit leiden door toganijd. Staar je niet blind op “universiteitje spelen”, promoties en publicaties. Geloof me, er wordt al veel te veel gepubliceerd.’ Het hbo zou zich volgens de toponderzoeker vooral bezig moeten houden met de versterking van het bacheloronderwijs. ‘We praten hier over onderzoek, terwijl de “o” in “hbo” toch echt voor onderwijs staat.’ Louis Tavecchio – als lector verbonden aan het domein Maatschappij & Recht en lid van het lectorenoverleg van de HvA – is niet erg onder de indruk van dat argument. ‘De “o” in “wo” staat ook voor onderwijs,’ reageert hij droogjes. Hij vindt het jammer dat Van Oostrom tot de groep wetenschappers behoort die vindt dat het onderzoek thuishoort aan de universiteiten. ‘Het is een boodschap uit de ivoren toren, waar een aantal hoogleraren zich in verschanst lijkt te hebben. Ik heb daar weinig waardering voor.’ Van Oostrom vroeg zich hardop af of het praktijkgerichte onderzoek – voor het hbo een gat in de markt – het hbo wel in de kern verrijkt. ‘Als je onderzoek voornamelijk is gericht op het binnenhalen van opdrachten en geld, moet je je afvragen of dit is wat je wilt. Of drijft het je af van je primaire taak?’ Maar volgens Tavecchio speelt hetzelfde probleem aan de universiteit. ‘Acquisitie van onderzoek vindt ook in het wo plaats. Het is een belangrijk onderdeel van het werk, maar hoogleraren en lectoren die zich primair bezighouden met fondsenwerving zijn verkeerd bezig.’ De kritiek van Van Oostrom is niet nieuw: sinds de geboorte van het lectoraat – nu ongeveer tien jaar geleden – klinkt vanuit de klassieke onderzoekswereld regelmatig het verwijt dat hogescholen universiteitje spelen. Inhoudelijk verdiepen hoogleraren zich volgens Tavecchio maar zelden in het onderzoekswerk dat aan de hogescholen plaatsvindt. ‘In het lectorenoverleg komt de universitaire kritiek wel eens ter sprake. Uiteraard zijn we geïnteresseerd in argumenten, maar de meesten halen hun schouders erover op. Ooit zal het wel ophouden. Maar ik daag Van Oostrom serieus uit om ook inhoudelijk te reageren.’ Een uitgebreid verslag van de toespraak van Van Oostrom staat te lezen op ScienceGuide.org. (TdO)

Weer inbraak de LAX Er is voor de vierde maal ingebroken in De LAX, de sociëteit van de ASVL in de Leeuwenburg. Vorige week maandagochtend werd de inbraak opgemerkt. Wederom is de kluis opengebroken. Ook deze keer is de inhoud van de kluis meegenomen. Het gaat volgens LAX-voorzitter Henk-Jan van Dijk om een ‘paar duizend euro’. Gezien de schade aan sloten en deur moet er volgens Van Dijk professionele apparatuur gebruikt zijn: ‘Ze hebben grote, professionele slijptollen gebruikt om binnen te komen. Helaas heeft niemand iets gezien of gehoord.’ De soosvoorzitter heeft inmiddels contact gehad met hoofd Veiligheid & Beveiliging Mike van Drongelen. Probleem is dat beide partijen geen actie kunnen ondernemen zolang niet duidelijk is wie verantwoordelijk aanspreekpunt is. Van Dijk: ‘Sinds

algemeen directeur Jeroen Knigge is vertrokken weten wij niet bij wie we moeten zijn. Ook blijft onduidelijk wie de schade moet gaan vergoeden. We proberen daar deze week duidelijkheid over te krijgen.’ Ook Van Drongelen dringt er op aan dat de herhaalde inbraken prioriteit moeten krijgen: ‘Er moet dringend gekeken worden naar een betere beveiliging. Bovendien moet duidelijk worden wie verantwoordelijk is voor het pand: is dat de ASVL of de HvA?’ Extra sloten of andere kluizen hebben wat Van Drongelen betreft weinig nut. ‘Dat zorgt hoogstens voor wat vertraging om binnen te komen. Het hoofd Beveiliging pleit voor een alarmsysteem waarbij er meteen doorgeschakeld wordt naar de politie: ‘Die kan er dan binnen een paar minuten zijn. Blijft alleen de vraag wie dat moet gaan betalen.’ Wie de herhaalde inbraken gepleegd

zou kunnen hebben, is voor Van Dijk volstrekt onduidelijk. De ingang van het pand onder Leeuwenburg wordt niet beveiligd met camera’s. Volgens Van Drongelen gaat het vrijwel zeker om iemand die weet wanneer er iets te halen valt en waar. Al drie keer eerder werd er ingebroken in het pand naast de Leeuwenburg. Twee keer werd de inhoud van de kluis meegenomen. Ook bleken er drankflessen weg en de sigarettenautomaat volledig geplunderd. Sporenonderzoek door de technische recherche moest duidelijkheid brengen, maar daar is volgens voorzitter Van Dijk niets meer van vernomen. Bij de derde keer dat inbrekers probeerden het pand binnen te komen, bleef het bij geforceerde sloten. Hoogstwaarschijnlijk gaat de sociëteit donderdag pas weer open. (AV)

Volleybalteam verdwijnt De eredivisieploeg van HvA Volleybal verdwijnt. De Nederlandse Volleybal Bond (Nevobo) gaat zich minder richten op spelers tussen de 18 en 23 jaar en wil zich concentreren op 15- tot 18-jarigen. Men denkt dat juist die groep voor internationaal succes meer aandacht behoeft. ‘De eredivisieploeg verdwijnt, maar daar komt een talententeam voor terug en een centrale opleiding voor trainers,’ zegt Cees Vervoorn, voorzitter van het domein Bewegen, Sport & Voeding, die samen met Gido Vermeulen aan de wieg stond van het programma. ‘De spelers blijven volgend jaar allemaal bij hun eigen club spelen, maar ze trainen bij het Centrum voor Topsport en Onderwijs (CTO). Hetzelfde ge-

beurt al bij de voetbalmeiden.’ Vervoorn vindt het jammer, maar heeft begrip voor het besluit. ‘Het is een bijzonder project, maar de landelijke topsport ontwikkelt zich verder en dan zijn wij louter partner. De bond heeft het beleid tegen het licht gehouden. Daarbij zijn Marcel Sturkenboom, Ron Zwerver en Bert Goedkoop betrokken. Die mannen hebben er verstand van. Het is ook niet zo dat het project geen succes had. In tegendeel: tachtig procent van de spelers in het Nederlandse team komt bij ons vandaan. De internationale eisen worden alleen steeds hoger en daar reageert de Nevobo op.’ Door het ontstaan van de CTO’s is er een landelijke verandering in talentenprogramma’s gekomen. ‘En die talent

around talent-programma’s waarbij veel stageplekken rond topsportteams zitten, komen voort uit wat zes jaar geleden begon met HvA Volleybal en later HvA Sport,’ zegt Vervoorn. ‘Dat waren de eerste samenwerkingen tussen onderwijs en topsport. En dat verandert ook niet. Het CTO is een formalisering van HvA Sport. Het is nu met het volleybal allemaal wat onhandig naar buiten gekomen. We zouden eigenlijk in maart gezamenlijk met de plannen naar buiten treden. De HvA wil zich graag blijven verbinden aan internationale topsport en zichtbaarheid behouden door grote sportevenementen. Bijvoorbeeld door een internationaal universitair sporttoernooi, één van de ideeën over hoe we het gat dat HvA Volleybal achterlaat kunnen opvullen.’ (GH)

wedstrijd tegoed en kan bij winst de eerste positie weer terugpakken. Chantal de Ridder is nog steeds topscorer van de eredivisie met vier goals. Het team is ook nog genomineerd voor sportploeg van het jaar in Noord-Holland. n VOLLEYBAL HvA Volleybal heeft zich geplaatst voor de play-offs aan het einde van het seizoen. De talenten kunnen zo vlak voordat het team verdwijnt nog voor een spectaculair

afscheid zorgen. Afgelopen zaterdag werd Landstede verslagen met 3-0 waarbij Brian Schouren de grote man was bij HvA. Vooral de tweede set gaf hij zijn visitekaartje af. De derde set werd nipt met 25-22 gewonnen en daarmee kan HvA zich twee wedstrijden voor het einde van de reguliere competitie opmaken voor de kampioenenpoule. (GH)

Beeld Pim de Kort

SPORTFLITSen

Francis Meester nam vorige week afscheid als directeur van de Pabo Almere. Met mooie woorden van collega’s en familie en een zaal met ongeveer honderd toehoorders. In haar slotwoord zei Meester te hopen op meer waardering voor onderwijzers, ‘want het is een bijzonder complex beroep’. De voormalige directeur blijft nog een paar jaar actief voor ‘haar’ opleiding als docent rekenen en wiskunde. Het opbouwen van de Pabo Almere noemde ze ‘de mooiste klus die ik ooit heb gedaan.’ (TdO)

n marathonschaatsen JCUstudent Melvin van Zanten is vorige week 21ste geworden bij de Veluwemeertocht en 12e bij de Grote Prijs Formido in Surhuisterveen. n VOetBAL De vrouwen van AZ zijn van de eerste plek gestoten door Willem II. In een onderling duel werden de Alkmaarders – met een vijftal alo- en sm&o-studenten in de gelederen – met 1-0 onder de duim gehouden. AZ heeft wel een

havana

5

nieuws

Tweede Boot Donderdag 21 januari wordt de Buurtwinkel voor Onderwijs, Onderzoek en Talentontwikkeling (BOOT) geopend in Amsterdam Zuidoost. De opening wordt verricht door stadsdeelvoorzitter Elvira Sweet en domeinvoorzitter Ineke van der Linden van Economie & Management. De BOOT is een project van de HvA, UvA en gemeente Amsterdam. Samen bedenken zij buurtontwikkelingsprojecten in Amsterdamse krachtwijken en Vogelaarbuurten. Na een succesvol project in de Baarsjes is nu Zuidoost aan de beurt om onder handen te worden genomen door studenten van het domein Economie & Management en het domein Gezondheid.

Net zoals in de BOOT in de Baarsjes wordt er een juridisch loket geopend voor ondernemers in de buurt. Daarnaast gaat het project Citymarketing van start, waarbij studenten worden gekoppeld aan ondernemers. In de eerste plaats heeft de BOOT een maatschappelijke functie. Daarnaast is het project goed voor de kwaliteit van het onderwijs en kunnen studenten hun kennis in praktijk brengen. Coördinator Bart van Grevenhof is enthousiast over de aanstaande projecten: ‘We hebben momenteel een aantal opstartende projecten. Eén daarvan is het Citymarketingproject, waaraan zo’n dertig studenten meewerken.’ Vanaf volgende week is de BOOT in Zuidoost iedere dinsdag, woensdag en vrijdag geopend. (EvH)

Even bellen met Marcelle Peeters De HvA heeft alsnog 3,8 miljoen euro subsidie gekregen uit het Siriusprogramma, dat wordt bekostigd door het ministerie van OCW. Het geld is bedoeld voor excellentieprogramma’s in het bacheloronderwijs. We bellen met Marcelle Peeters, directeur Onderwijs & Onderzoek (O2). Een paar maanden geleden ging het nog mis met de subsidieaanvraag. Wat is er veranderd? ‘De aanvraag is wat scherper geformuleerd dan het plan dat we begin dit jaar hadden ingediend. Het excellentieprogramma rust op twee pijlers: talentfinding in de eerste twee jaar en honoursprogramma’s in het derde en vierde jaar. Aanvankelijk vond men de uitwerking binnen de zeven domeinen niet voldoende. De prestatieafspraken en de aansluiting op het HvA-brede verhaal waren niet scherp genoeg, Dat is nu in orde. In de ontwikkeling van het domein is het ene domein verder dan het andere. Ik heb de indruk dat de domeinen Onderwijs & Opvoeding, Techniek en Gezondheid de voorhoede vormen. Er zijn op opleidingsniveau al tal van initiatieven, maar die moeten soms nog worden afgestemd in het domein.’

Rectificaties

• In het bericht over het studentenregistratie- en volgsysteem SiS (Havana 17) staat te lezen dat programmadirecteur Giel Paulissen geen idee heeft wat het systeem uiteindelijk gaat kosten. Dat is onjuist: de kosten van de ontwikkeling van SiS zijn bekend bij Paulissen. Ook is er een begroting opgemaakt tot 2012. Het is echter op dit moment nog niet duidelijk hoe hoog de jaarlijkse

6

havana

3,8 miljoen euro is een heleboel geld. Hoe gaat men na of de HvA ook resultaten boekt met het geld? ‘In werkelijkheid is het bedrag voor excellentieprogramma’s nog veel groter: het Siriusgeld dekt eenderde van het budget. De initiatieven die ermee worden betaald, worden jaarlijks gemonitord.’ Bij excellentieprogramma’s denkt men vooral aan topklasjes. Gaan we die meer zien bij de HvA? ‘Het geld voor de honoursprogramma’s is inderdaad voor topstudenten. In de eerste twee jaar willen we studenten motiveren om bij zichzelf te onderzoeken of zij als excellente student willen en kunnen afstuderen, bijvoorbeeld door een stapje harder te lopen. Dan kunnen ze later aanhaken bij excellentieprogramma’s.’ (TdO)

kosten van het applicatiebeheer en het technische beheer worden vanaf volgend jaar, omdat de Radboud Universiteit Nijmegen vanaf 2011 niet meer meebetaalt aan dit beheer. • In de rubriek ‘Gekeurd’ van Havana 17 worden de iPhone-hoesjes besproken van een bedrijf dat consequent 2M wordt genoemd. Dat had 2Made moeten zijn.

Twee enquêtes, twee keer belangrijk Studenten krijgen eind januari twee stevige enquêtes voor de kiezen die op het eerste gezicht hetzelfde doel hebben: eerst krijgen ze de studententevredenheidsmonitor (STM) onder hun neus, en kort daarop volgt de Nationale Studentenenquête. Verzoek van het onderzoekshuis van O2: vul beide in. Onderzoeker Olof Wiegert vindt het onhandig dat de Nationale Studentenenquête zo kort na de STM komt. ‘Het is zelfs niet uitgesloten dat een aantal studenten de vragenformulieren in dezelfde week krijgt. Dat betekent dat studenten die net twintig minuten hebben besteed aan de STM eigenlijk direct erna weer aan de landelijke enquête moeten beginnen.’ Hij denkt dat dit negatieve gevolgen kan hebben voor de respons. ‘En dat is jammer. De onderzoeken dienen immers verschillende doelen.’ De STM is bedoeld voor intern gebruik. ‘Het is een behoorlijk fijnmazig onderzoek, dus dat vergt tijd. Maar we vragen naar details omdat die gegevens de

HvA helpen het effect van verbeteringen te volgen en opleidingen waar dingen niet goed gaan snel aan te pakken. De monitor wordt vaak klassikaal ingevuld, en mede daardoor hebben we meestal een respons van rond de zestig procent.’ De Nationale Studentenenquête – een onderzoek in opdracht van website Studiekeuze123 – vergelijkt hogescholen onderling. ‘Dat is wat algemenere informatie, die uiteindelijk wordt gebruikt in een online hulp voor studiekiezers. Dus wie vindt dat zijn HvAopleiding heel goed is, of juist niet, kan daarin kwijt waarom: scholieren krijgen zo een eerlijk beeld van de opleidingen die we hier aanbieden.’ Wiegert hoopt dat O2 in de toekomst wat aan de overlap kan doen. ‘Of dat met de timing van de onderzoeken kan, weet ik nog niet. We kunnen natuurlijk wel proberen wat aan de vragen te doen: we zien de resultaten van de Nationale Studentenenquête natuurlijk ook, dus we hoeven mensen niet twee keer hetzelfde te vragen.’ (TdO)

38 procent collegegeldverhoging mag De deeltijdstudenten hbo-rechten die aan het begin van dit studiejaar in beroep gingen tegen een collegegeldverhoging van 38 procent, hebben hun zaak tegen de HvA verloren. Het staat de hogeschool volgens de wet vrij het instellingscollegegeld te verhogen. De HvA verhoogde het collegegeld van de deeltijdopleiding hbo-rechten voor het lopende jaar van 1173 euro naar 1620 euro. Dat viel bij een aantal ouderejaars verkeerd. ‘Ik mag 450 euro extra betalen voor dezelfde studie,’ liet derdejaars Abdel el Bacha, woordvoerder van de studenten, begin dit collegejaar weten. Hij wees er op dat de opleiding aan de Hogeschool Leiden zeshonderd euro minder kost. De kwestie werd voorgelegd aan het College van Beroep voor het Hoger Onderwijs (Cbho). De advocaat van dienst bracht tegen het nieuwe collegegeld in dat er ‘onvoldoende bedrijfseconomische gronden bestaan’ voor de ‘buitengewoon disproportionele’ verhoging. Maar het had weinig zin. Hoofd Juridische Zaken

Kees Koppenol wees het Cbho op de hogeronderwijswet (WHW), die instellingen de ruimte biedt het instellingscollegegeld zelf vast te stellen. Het door de studenten ingebrachte argument dat de kosten van de opleiding zich niet verhouden tot de hoogte van het collegegeld, biedt volgens de jurist van de HvA geen grond voor het oordeel dat studenten tegen hun oude collegegeld of via een overgangstarief zouden moeten kunnen doorstuderen. Het Cbho onderschrijft dat. El Bacha laat het er verder bij zitten. ‘De uitspraak van het Cbho is bindend. In de civiele rechtspraak kun je een beroep doen op de redelijkheid en billijkheid van zoiets als een extreme collegegeldverhoging, maar in het bestuursrecht is dat lastig. Dat blijkt maar weer.’ Koppenol wijst er echter op dat de uitspraak niet zegt dat elke verhoging van het instellingstarief volgens het Cbho door de beugel kan. ‘Het concludeert dat een collegegeld van 1620 euro voor een deeltijdopleiding een redelijk bedrag is.’ El Bacha blijft de HvA overigens wel trouw. ‘Overstappen naar een andere hogeschool betekent studievertraging. Daar heb ik geen trek in.’ (TdO)

Wat doet Karel? Collegevoorzitter Karel van der Toorn laat wekelijks op Havanaweb.nl weten wat hij doet voor de HvA. Deze week praat hij onder meer over de begroting, die werd afgekeurd door de Centrale Medezeggenschapsraad. we daarmee omgaan. Het feit dat de CMR niet met ‘Het komt erop neer dat de CMR van mening is dat de HvA te veel “verstaft”. Die tendens ziet het CvB de begroting instemt, betekent natuurlijk niet dat we natuurlijk ook. We moeten goed nadenken over hoe de salarissen niet kunnen betalen.’ (PvdW)


nieuws

Afstuderen op de catwalk

Voor negen studenten AMFI was het spannend vorige week woensdag. Na vier jaar studeren sloten de Fashion & Design-studenten hun studie af met een flitsende eindexamenshow in Loods 6, op het KNSM-eiland. Modellen showden ontwerpen van – onder anderen – studente Roya Hesam (op foto). (AV)

havana

7

-advertenties-

januari

Help slachtoffers aardbeving Haïti!

2010 CREA is het cultureel studentencentrum van de UvA en HvA. Turfdraagsterpad 17, 0205251400

di 26 januari, 20.00 uur / lezing

wo 27 januari, 20.00 uur / docu

The Reckoning The battle for the International Criminal Court

Haïti is getroffen door een zware aardbeving. Er zijn duizenden slachtoffers, de schade is enorm. Uw hulp is hard nodig. Maak nu uw gift over.

The Reckoning (Pamela Yates, 2009) follows dynamic ICC Prosecutor Luis Moreno Ocampo and his team for 3 years across 4 continents. Introductions by Evelyn A. Ankumah, Executive Director of Africa Legal Aid, and Mariana Pena, permanent representative of Fédération internationale des ligues des droits de l’Homme (FIDH) with the ICC. Organises with

Narcisme

Volkenrechtskring. English spoken. Location:

In zijn lezing ‘Het lijden dat narcisme heet’

CREA Theatre. Admission: free for students,

vraagt dr Frans Schalkwijk, psychoanalyticus:

ma 21 december, 20.00 uur / lezing

wat is narcisme nou echt? De term wordt vaak gebruikt om gedrag of zelfs een tijdsgewricht te karakteriseren, maar de psychoanalyse, met haar aandacht voor de vroege kinderontwikkeling, hechting en emotieregulatie, biedt een genuanceerdere blik op het lijden dat narcis-

Foto: Reuters

me veroorzaakt. Dr Jan Derksen, hoogleraar

Giro555 Den Haag

SAMENWERKENDE H U L P O R G A N I S AT I E S www.giro555.nl

klinische psychologie (Radboud Universiteit, hanteert in zijn boek Het narcistisch ideaal juist die karakterisering. Er bestaan narcistische fantasieën in ons allen. Hoe komen die tot stand, en hoe kunnen we hiermee het beste omgaan? Plaats: CREA Theater. Toegang: gratis voor studenten, e 5,- alle anderen. Reserveren niet mogelijk.

vr 29 januari, 20.00 / lezing

Moderne Franse filosofen: Merleau-Ponty Maurice Merleau-Ponty heeft met zijn fenomenologische theorie van de waarneming een grote bijdrage geleverd aan zowel het existentialisme als het (post)structuralisme. Hij introduceerde de notie van het lichaamssubject, dat een ambigue betekeniswereld opent door ermee om te gaan. Door dr. Maarten Coolen, leerstoelgroep filosofie van kunst en cultuur (UvA). I.s.m. AmFiBi. Plaats: CREA Theater. Toegang: gratis voor studenten, e 5,- alle anderen. Reserveren niet mogelijk

www.crea.uva.nl/agenda

Technische Bedrijfskunde

nodigt u uit Symposium Innovatie in Krantenland - Nieuwsbeleving tot 2020 HvA Leeuwenburg Voor het auditorium Weesperzijde 190 Amsterdam

29 januari 2010 aanvang 13:00 uur

Voor meer info en aanmelden ga naar:

www.nieuwsbeleving.nl

vrije e entreleden (aanm enst) gew

PLATFORM VOOR CREATIEVE PRODUCTIES

actueel

ingezonden brieven Parkeeronrust 2

De ingezonden brief in Havana 17 (13 januari) van Cees Salentijn over de parkeeronrust op de Tafelbergweg is voor werknemers van de Wenckebachweg goed te herkennen. Ook wij zijn geconfronteerd met betaald parkeren. Ook in de parkeergarage onder de Wenckenbachweg waren er nauwelijks parkeerproblemen; is de parkeergarage nu half leeg; is de communicatie onzorgvuldig en zijn de procedures onbesproken. De ‘boffers’ van de Tafelbergweg kunnen voor 60 euro per maand parkeren. Als werknemer met een 0,5 fte aanstelling van de Wenckebachweg is mij een parkeerplaats voor 1600 euro per jaar aangeboden – en ik ben niet de enige. Er is altijd baas boven baas. Karin de Jong, docent pabo

Wit voetje

In Havana 17 (13 januari) betoogt Levi van Dam dat studenten betaald moeten worden om tijdens de lessen hun beste beentje voor te zetten. Ik ben het met hem eens dat het een optie is om de motivatie van studenten op te krikken. In de afgelopen jaren van mijn studie heb ik genoeg projecten meegemaakt waarin studenten niet actief genoeg bezig waren. Dit heeft invloed op de gehele groep, inclusief gemotiveerde studenten. Men zou ook kunnen pleiten om een soort projectbonus in te voeren, in geval van een goed resultaat. Een ander goed voorbeeld heb ik gezien tijdens mijn minor in Oostenrijk. De selectie voor een opleiding aan de desbetreffende Fachhochschule omvat onder andere een motivatie voor de studie en een gesprek. Het eerste studiejaar bestaat dan uitsluitend uit studenten die graag voor hun studie gaan. Bovendien is het aantal opleidingsplaatsen afgestemd op de behoefte. Selectie aan de poort kan een optie zijn, omdat de school dan ook weet wat de student wil en waar zijn ambities liggen. Gezien het aantal eerstejaars bij mijn opleiding tijdens dit collegejaar (ongeveer 450!), is het vaststellen van een maximum aantal plaatsen geen slecht idee. Zulke hoge studentenaantallen gaan ten koste van de kwaliteit van onderwijs.

Vraag van de week Afgelopen maandag was het Blue Monday, de deprimerendste dag van het jaar. Slecht weer, gebrek aan geld en het falen van goede voornemens zorgen hiervoor volgens een Britse psycholoog. Heb jij last van een Blue Monday -dip?

Violet Walburg (26) Tweedejaars media, informatie & communicatie ‘Nee, eigenlijk niet. Ik had wel goede voornemens, waaronder gezonder eten, maar dat lukt me niet. Al wist ik dat eigenlijk al van te voren. Ik hou te veel van ongezond eten. En sporten lukt ook niet, daar heb ik te weinig tijd voor. Eigenlijk ben ik niet heel chagrijnig als ik wakker word; ik heb de Philips wake-up light. Als ik opsta schijnt de zon in mijn kamer en fluiten er vogeltjes. Het helpt echt.’

Danielle Popma (21) Tweedejaars sociaal pedagogische hulpverlening ‘Helemaal niet. Ik ben dit weekend jarig geweest dus ik zit nog lekker na te genieten van mijn feestje. Financieel gaat het ook goed, ik heb geld voor mijn verjaardag gehad. Misschien helpt het ook dat ik altijd op maandag vrij ben; maandag betekent voor mij uitslapen. Qua weer vind ik het nu heerlijk. Ik hou van de Nederlandse seizoenen. En ik kom oorspronkelijk uit Friesland dus stiekem hoop ik nog op een Elfstedentocht dit jaar.’

Jeffrey Gazendam (21) Tweedejaars maatschappelijk werk en dienstverlening ‘Het is dat ik mijn enkel heb gebroken, anders was het wel meegevallen. De sneeuw is voor mij eigenlijk de boosdoener. Ik was aan het sleeën met een vriend van mij op een grote heuvel met hobbels en ik belandde precies tegen het ene boompje dat er stond. Ik vind het nu wel fijn dat de sneeuw weg is, het loopt iets makkelijker met krukken. Maar normaal gesproken heb ik nooit last van een dip op maandag.’

Marieke Goede (29) Hogeschoolonderzoeker in opleiding ‘Nee, vandaag helemaal niet. Ik heb vanochtend een vriendinnetje van Schiphol opgehaald, dus ik ben blij. Al ben ik wel moe, ik was er al om zeven uur. Met mijn goede voornemen gaat het goed; ik wil mijn ouders iets vaker bezoeken. Ik ben er al één keer geweest dus ik lig op schema. Ik moet wel een paper inleveren en ik hou niet van de natte mist die er hangt, dus wat dat betreft ben ik wel een beetje somber maar tot nu toe gaat het goed.’

Fons van Kesteren (47) Chris Plansoen, vierdejaars aviation

Docent interactieve media ‘Ik heb geen goede voornemens dit jaar, die doe ik pas met Koninginnedag. Uit onderzoek is gebleken dat het beter is om dat in het voorjaar te doen omdat je dan positiever bent ingesteld. Financieel gaat het goed; ik heb een dertiende maand gehad en ik had nog een hoge declaratie liggen. Ik geef deze maandag een zeven. Maar eigenlijk is het dan toch wel een Blue Monday, want de lat ligt bij mij bij een acht. Ik word triest van een zeven. Zo zouden studenten trouwens ook moeten denken.’ (AG)

Jolanda

De exit gaat exit Op de een of ander manier beland ik met een vriend van mij altijd weer in Club Exit. Ik ga graag ‘homo-uit’. Lekker ongedwongen dansen met jongens. De Exit is een klein danscafé in de Regulierdwarsstraat met de inrichting van een skihut. Achter in het café staat ter vermaak van dronken mensen een paaldanspaal. Aan de muur hangen twee grote beeldschermen. Deze laten de videoclips zien van de artiest die gedraaid wordt of bij gebrek aan een videoclip foto’s uit vergane tijden. Een foto van een vrouw met een zusterpakje aan of een gespierde neger met ontbloot bovenlijf dat glimt van de olie. De muziek is telkens hetzelfde, waardoor je niet voor verrassingen komt te staan. En dat wil je op dat moment ook niet. Geen ingewikkelde plaat van een dj, waarbij je goed moet luisteren om in de maat te blijven dansen. Nee, een voorspelbaar nummer met een bekend ritme. Gewoon The Pussycat Dolls, Britney, Beyoncé, Kylie Minogue of Lady Gaga. Iets waarmee ik me kan vermaken tot in de vroege uurtjes. Die zondagavond kwam mij nog iets anders ter ore. De nacht ervoor waren er door deurwaarders invallen gedaan in twee cafés in de Regulierdwarsstraat. De cafés zijn in het bezit van Sjoerd Kooistra. Deze bolbuik bezit ongeveer alle cafés in deze straat. De truc van deze Quote 500-man volgens Intermediair? Hij koopt een Reguliers BV en verbouwt deze grondig voor een deel van de omzet. Nou ja deel, tussen de vijftien en dertig procent van de omzet. Vlak voor het dreigende faillissement zegt de eigenaar de pachtovereenkomst met Kooistra op en haalt zijn bv leeg. De curator treft een compleet lege bv aan en iedereen, de Belastingdienst incluis, kan fluiten naar het geld. Maar het café van Kooistra gaat door, met dezelfde mensen in een nieuwe bv of met een nieuwe pachter. De Exit gaat dus exit. Ik vroeg mij al af waar ik me dan tot in de vroege uurtjes moet vermaken. Maar ik hoef me niet druk te maken, want Kooistra tovert dus ergens in de stad wel een nieuwe Exit uit de grond.

n Columniste Jolanda te Roller (20) studeert Nieuws en Media. Zeg maar Journalistiek. havana

9


Achter elke mach Van je moeder heb je geleerd dat je dankjewel zegt als je een stukje worst krijgt. Maar hoe hoort het eigenlijk op Facebook, Twitter en andere sociale netwerksites? Studenten interactieve media zochten het uit. Felicia Maruhun

Socialemediaplatforms zijn er in soorten en maten: blogs, microblogs en netwerken, foto en video, privé en zakelijk. Al deze verschillende vormen van sociale media vereisen een eigen aanpak, want gedrag dat acceptabel is bij het ene platform, kan taboe zijn bij het andere. Een vaste set gedragsregels voor sociale media zal door de verscheidenheid aan kanalen en hun dynamische karakter nooit echt mogelijk zijn. Wel zijn er veel ongeschreven regels, ontstaan uit observaties en ervaringen van gebruikers. Dit stuk biedt een overzicht van de socialemediaetiquette voor de meest gebruikte kanalen. Zie het als een survival guide: een

lijstje van social media don’ts (met hier en daar wat do’s), om je als gebruiker op weg te helpen.

Microblogging Microblogging biedt de mogelijkheid om berichten te plaatsen in een kortere, lichter verteerbare vorm dan het traditionele blogformaat. De meest gebruikte microbloggingservice is Twitter. Oorspronkelijk ontwikkeld om gebruikers de mogelijkheid te geven om te vertellen wat zij aan het doen zijn in maximaal 140 tekens, heeft het zich ontwikkeld tot een nieuwe manier van converseren.

Twitter: what not to do

Netwerken

l Spammen in welke vorm dan ook. Een garantie voor een vroege Twitter-dood. l Een onverzorgde schrijfstijl hanteren. Twitter mag dan ontwikkeld zijn met de mobiele telefoon als uitgangspunt en veel gebruikers twitteren via hun mobiele apparaten, maar een sms en een tweet zijn niet hetzelfde. Tweet dus niet in sms-taal; het kost lezers alleen maar extra moeite om een bericht te ontcijferen. l Geen credit geven voor retweets. Twitter is uitermate geschikt voor het snel doorsturen van berichten, maar noem wel de originele twitteraar. Dit doe je volgens het format ‘RT @gebruiker: originele tweet’. l De limiet van 140 tekens overschrijden. Je kan een groot verhaal verdelen over meerdere tweets, maar dit leest niet lekker weg. Bovendien lijkt het dan dat je je eigen feed domineert. Nee, Twitter-gebruikers verwachten juist dat tweets kort, krachtig en licht te verteren zijn. l Massaal gebruikers volgen in de hoop jouw eigen volgeraantallen op te krikken. l Je Twitter-stream gebruiken voor niets anders dan schaamteloze zelfpromotie. l Jouw followers nadrukkelijk en herhaaldelijk vragen om jouw tweets te retweeten. Vooral wanneer je dit doet via een instant message of mail. Zijn jouw berichtjes interessant genoeg om te retweeten, dan gebeurt dit vanzelf. l Alleen rss-feed van je blog via Twitter streamen, maar niet op Twitter zelf schrijven en geen interactie aangaan met andere Twitter-gebruikers. l Twitter gebruiken om privéconflicten publiek maken. Ben je niet tevreden over hoe een persoonlijke correspondentie via mail heeft uitgepakt? Probeer dit dan met de betrokkene(n) zelf op te klaren, maar uit je ontevredenheid niet via Twitter, waar het voor iedereen zichtbaar is. l Twitter als privé-chatroom gebruiken. Mensen aanspreken door het gebruiken van het @-teken is handig, maar gebruik het met mate.

Sommigen netwerken zijn bedoeld om persoonlijke relaties te onderhouden, andere zijn meer geschikt voor zakelijke doeleinden. Er kunnen bij het ene netwerk regeltjes van toepassing zijn, die voor het andere totaal ongehoord zijn. Dit onderdeel is daarom opgesplitst in de twee varianten van netwerken: persoonlijke zoals Facebook en zakelijke zoals LinkedIn.

Facebook: what not to do l Gebruikers als vrienden toevoegen zonder eerst jezelf voor te stellen. Ga er niet van uit dat zij weten wie jij bent. l Constant applicatieuitnodigingen versturen naar je vrienden. l Voortdurend uitnodigingen versturen naar vrienden voor die ene Facebook-groep. Als ze geïnteresseerd zijn, worden ze vanzelf wel lid. Zijn ze niet geïnteresserd en slaan zij jouw uitnodiging af, probeer het dan niet nog eens via andere wegen zoals mail en instant message. l Klanten werven via je Facebook-connecties. Facebook is er voor persoonlijke relaties. l Privégesprekken voeren op je Facebook Wall. Iedereen in jouw netwerk kan dit zien (tenzij je je privacy settings aanpast). l Mensen in riskante of onflatteuse foto’s taggen. Dit kan hun reputatie schaden of zelfs hun baan kosten. Doe er ook niet moeilijk over wanneer vrienden vragen om de tags op foto’s te verwijderen. l Ervan uitgaan dat je zakelijke contacten je Facbook-profiel niet bekijken. Riskante foto’s, een onzorgvuldige of niet serieus ingevulde bio, uitingen over werk, je baas, collega’s: allemaal zaken die je je reputatie, baan en misschien ook toekomstige loopbaan kunnen kosten. Of die van een ander. l Inside jokes, anekdotes en cryptische berichtjes. Plaats geen publieke berichten die alleen betekenis hebben voor een select groepje uit jouw netwerk. Kans is groot dat je dan de andere mensen in jouw netwerk buitensluit. Het opstarten van een privégroep is een betere oplossing.

LinkedIn: what not to do l E-mailadressen van je connecties gebruiken in mailinglists om je bedrijf/project/service te promoten. Dit wordt gezien als spammen. l Uitnodigingen accepteren van mensen die je niet echt kent. Een klein netwerk van mensen die je echt kent is sterker dan een groot netwerk met halve vreemden. 10

havana


hine zit een mens l Mensen in jouw netwerk vragen om hulp om in contact te komen met een andere gebruiker en vervolgens verzuimen te bedanken voor de hulp. l Massaberichten versturen naar jouw contacten met dagelijkse triviale updates.

En de rest dan? Naast de bovengenoemde platformspecifieke gedragsregels is er ook een aantal universeler toepasbare regels. Deze regels zijn eigenlijk bij alle vormen van online interactie via sociale media van toepassing. l Houd dezelfde gedragsstandaarden aan als in het dagelijkse leven. l Houd rekening met de mens achter de machine. Relaties via sociale media zijn nog altijd relaties met echte mensen, al vergeet je dat wel eens terwijl je druk zit te tikken achter je computerscherm. l Weet waar je je bevindt online. Gedragsregels verschillen per kanaal. l Lurk before you leap. Leer een nieuwe omgeving eerst kennen, voordat je besluit te participeren. Zo kun je heel wat beginners-

fouten voorkomen. Respecteer privacy van andere mensen. Doe een ander niet aan, wat je jezelf ook niet zou aandoen. l Vergeef anderen hun fouten. Je hoeft niet altijd en iedereen te attenderen op elk klein misstapje. Ook jij bent ooit eens een nieuwkomer geweest. l Voor wat, hoort wat. Je kan niet verwachten alle aandacht te ontvangen, wanneer je zelf geen aandacht besteedt aan een ander. Wil je meer lezers/contacten/vrienden, dan zul je er zelf wat werk in moeten stoppen. l Voeg iets van waarde toe. Goede relaties bouw je niet door onzinnige dingen te zeggen waar niemand om geeft, maar deel content die ook voor anderen binnen de gemeenschap van waarde is. l Luister naar wat anderen te zeggen hebben. Misschien leer je nog eens wat nieuws. l Wees verantwoordelijk voor je acties. Houd je niet schuil achter een valse identiteit. Men zal je eerder respecteren wanneer je eerlijk bent. l Wees lief voor elkaar!

Negatieve interactie n Dit is een ingekorte versie van een artikel dat verschijnt in het magazine van Social Secrets, kernproject van de opleiding interactieve media. Doel van Social Secrets is het onder de loep nemen van sociale media op het gebied van toepassingsmogelijkheden, privacy, gevaren et cetera. Het onderzochte onderwerp was deze keer ‘negatieve interactie’. Sommige mediatypes blijken een betere voedingsbron voor negatieve en aggressieve interactie te zijn dan andere mediatypes. n Op 28 januari wordt het tijdschrift gepresenteerd aan docent Marian Spier en opdrachtgever Joris van Heukelom van Ilse Media. n Geïnteresseerden kunnen socialsecrets. nl bezoeken om de uitgebreide artikelen te lezen en om een digitaal exemplaar te downloaden of mailen naar [email protected] voor een printexemplaar. n Twitter: @socialsecrets

Beeld Pascal Tieman

l Uitnodigingen versturen naar mensen die jou niet kennen. l Jouw e-mailadres weergeven op je profielpagina. Dit wekt de indruk dat jij bereid bent om met alles en iedereen te connecten. l Iemand die je niet goed kent of met wie je nog nooit hebt samengewerkt vragen om voor jou een aanbeveling te schrijven. l Iemand vragen om voor jou een aanbeveling te schrijven en niet hetzelfde terugdoen als de persoon dat van jou vraagt. l Bedelen om een baan. De mensen vragen om contact met jou op te nemen in plaats van dat jij contact met hen opneemt. l Lid worden van groepen uitsluitend om je eigen bedrijf/project et cetera te promoten. l Persoonlijke disputen in een open groep of forum uitvechten. l Aandikken van de informatie op je profielpagina. Jouw LinkedIn-profiel is in essentie een online curriculum vitae, met als verschil dat het zichtbaar is voor een grotere groep mensen. Niet alleen toekomstige, maar ook huidige en werkgevers en collega’s uit het verleden kunnen jouw profiel inzien. Je wil natuurlijk niet betrapt worden op een leugen.

havana

11

achtergrond

Beeld Bram Belloni

Oppascentrale bes

Oppascentrale Kriterion – van dezelfde organisatie als de studentenbioscoop – bestaat zestig jaar. Dit werd gevierd met een feestje voor alle gezinnen en oppassers. ‘Leuk om eindelijk eens de gezichten achter de stemmen te zien.’ Aoife Groenewegen

op een online systeem zijn overgestapt, is dat aantal ook exponentieel gegroeid.’ Jasper doelt op het relatief nieuwe systeem, waarmee ouders nu gemakkelijk online om een oppas kunnen vragen. Vroeger ging dat alleen telefonisch en was de centrale maar twee uur per dag bereikbaar. ‘We zijn tenslotte allemaal student, overdag hebben we college’, legt Robert uit. ‘Het is handig dat mensen nu 24 uur per dag hun verzoekjes kwijt kunnen.’

Vrouwenwerk De oppascentrale van Kriterion is verhuisd. Jarenlang waren de oppassers te vinden in de Valckenierstraat om de hoek bij de bioscoop. Sinds drie jaar zijn ze naast de nieuwste Kriterion-aanwinst Studio/K op het Timorplein gevestigd. Op de eerste verdieping van het kantorencomplex vertellen HvA-student Robert Lammé (24), voorzitter, en UvA-student Jasper Kruijff (29), penningmeester, enthousiast over hun vrijwillige bestuurswerk bij de oppascentrale. Zestig jaar werd de centrale dit jaar, tijd voor een feestje. Toch hebben zes decennia nog geen 12

havana

grote bekendheid opgeleverd. Wat doet de oppascentrale eigenlijk precies? ‘Nou, oppassen regelen’, lacht Robert, ‘ouderejaars’ media, informatie en communicatie. ‘Volgens de statuten heeft de oppascentrale twee functies. Flexibel werk verschaffen aan studenten en de stad Amsterdam ondersteunen met een service voor ouders.’ Op dit moment heeft de centrale zo’n achthonderd gezinnen als klant en 47 oppassers in dienst. ‘Maar dat wisselt sterk, afhankelijk van de vraag van klanten’, vertelt Jasper, die een master psychologie volgt. ‘Sinds we anderhalf jaar geleden

Oppascentrale Kriterion is in 1949 als tweede project van de Stichting Onderlinge Studenten Steun Kriterion opgericht. De stichting, vooral bekend door bioscoop op de Roeterstraat, werd in 1945 in het leven geroepen door studenten uit het verzet. Het doel ervan is studenten zelf te laten werken om hun eigen studie te financieren. Naast de oppascentrale en de bioscoop bestaan ook benzinepomp Kriterion, restaurant/club Studio/K en eetcafé ‘SKEK. Ter ere van het zestigjarig bestaan organiseerde de centrale in november een feest

voor alle gezinnen en oppassers. ‘We hebben de film Wall-E gedraaid en de kinderen konden spelletjes spelen,’ vertelt Jasper. Beide bestuursleden vonden het leuk om de gezinnen persoonlijk te ontmoeten. Robert: ‘Je hebt sommige mensen wekelijks aan de telefoon, maar je hebt geen idee hoe ze eruitzien. We willen dit soort feestjes vaker organiseren. Het contact met de gezinnen is toch erg belangrijk.’ Op het feestje herkenden de kinderen ‘hun’ oppassers al snel. Met maar 47 oppassers in dienst is dat niet lastig. Dit komt mede doordat de selectie van de studenten streng is. Jasper: ‘De oppas is ons visitekaartje. Wij zijn de tussenpersoon van twee onbekende partijen en het gaat over kinderen. We moeten er zeker van zijn dat de oppas goed is.’ Om kwaliteit te waarborgen, worden studenten dan ook streng geselecteerd. Ze moeten oppaservaring hebben en goed Engels spreken. Robert: ‘Ook krijgen we wel eens gekke verzoeken. Een Russisch sprekende oppas bijvoorbeeld. Of het verzoek of iemand op een kat kan passen.’ In tegenstelling tot de studenten kunnen

achtergrond

estaat stilletjes Wenckebachweg Jasper (links) en Robert

gezinnen zich gewoon aanmelden via de website. Zorgt dit niet voor problemen? ‘Het gebeurt niet vaak,’ vertelt Jasper, ‘maar als er klachten zijn, gaan ze meestal over het niet nakomen van afspraken.’ Te laat komen is

als ik eerlijk ben, zou ik mezelf niet aannemen. Ik heb gewoon te weinig ervaring. Maar ik kan prima met kinderen omgaan, hoor.’ Jasper is op het moment de enige mannelijke oppas, terwijl er toch af en toe specifiek om

800 gezinnen als klant, 47 oppassers in dienst de meest gehoorde klacht. ‘Ook horen we wel eens dat ouders aangeschoten thuiskomen, maar de meeste oppassers vinden dat niet zo erg.’ Er staan een paar gezinnen in het bestand die lastig zijn, waarover de oppassers onderling praten. ‘Het is ooit voorgekomen dat een oppas werd beschuldigd van te veel snoep eten,’ lacht Jasper, ‘maar dat is echt zeldzaam.’ Oppassen wordt vaak gezien als vrouwenwerk. Toch zitten er twee mannen in het bestuur van de oppascentrale. ‘Maar ik heb maar één keer opgepast,’ bekent Robert. ‘En

een man wordt gevraagd. ‘Dat zijn vaak gezinnen met een zoontje. Of families waarvan de vader in het buitenland zit. Dan wil de moeder een soort vaderfiguur als oppas.’ Het gaat na zestig jaar nog steeds goed met de centrale. In 95 procent van de aanvragen kan een oppas worden geregeld. Dat de centrale weinig bekendheid geniet, is een bewuste keuze. Aan marketing wordt dan ook niet veel gedaan. ‘Wij bestaan stilletjes,’ aldus Robert. ‘We moeten het vooral hebben van mond-tot-mondreclame. In sommige straten hebben wij wel tien klanten.’

Rachida

Felia

‘Ideale studentenbaan’

‘Verschillende huizen, overal in Amsterdam’

Rachida Abousalama (24) Vierdejaars lerarenopleiding Engels ‘Werken bij de oppascentrale is de ideale bijbaan voor studenten. Het is flexibel en het betaalt goed. Ik hoorde erover van vriendinnen en ik werk sinds 2004 bij de oppascentrale. In het begin paste ik ongeveer drie keer per week op, vaak overdag. Dan verschoonde ik luiers, haalde ik de kinderen uit bed, kleedde ik ze aan en gaf ik ze eten. Bij goed weer ging ik ook vaak de deur uit met ze. Dat wordt vaak aangeraden door de ouders, ze geven onmiddellijk de huissleutel mee. Vanaf 2005 zit ik ook in het bestuur van de oppascentrale. Sindsdien pas ik een stuk minder vaak op. Ik vind het mooi om te merken dat de band tussen oppassers en families soms heel hecht wordt. De gezinnen kunnen namelijk hun voorkeur uitspreken voor een bepaalde oppas. Dan wordt diegene als eerste gebeld. Ik heb zelf twee à drie families waar ik ongeveer één keer per week op pas. Zelfs als ik eigenlijk niet kan, ga ik soms alsnog wanneer ik hoor dat een van die gezinnen nog een oppas nodig heeft.’

Felia Boerwinkel (23) Vierdejaars politicologie, UvA ‘Ik ben tweeënhalf jaar geleden begonnen bij de oppascentrale. Het werk is flexibel, je geeft per week je rooster door. Er is één familie in het bijzonder waar ik graag kom. Zij hebben een jong meisje en zij is fantastisch. Maar eigenlijk zijn de kinderen meestal wel leuk. Net als de ouders trouwens. Vaak blijf ik nog even hangen om een praatje te maken. Het gebeurde laatst voor het eerst dat een stel een uur te laat thuis kwam, zonder excuses aan te bieden. Daar baalde ik goed van, want ik had die avond nog een afspraak. Ik pas altijd ’s avonds op, want dan kan ik overdag studeren. Ouders vinden het fijn als je nog even met de kinderen bent, dus dan kom ik voordat de kinderen naar bed gaan. Het is afwisselend werk. De ene keer pas je op een baby, de andere keer heb je een gesprek met een jongen van twaalf jaar. Daarnaast vind ik het leuk dat je in zo veel verschillende, soms heel luxe, huizen oppast en in verschillende delen van Amsterdam komt.’ n havana

13

opinie

Riante parkeergarage voor niemand Beeld Eveline van Heumen

Waarom mag een hardwerkende HvA-medewerker geen parkeerplaats krijgen in een halflege garage?

Raadsel

Anton Fielmich

Maandagochtend. De wekker blijft aandringen dat het tijd is om op te staan. Een nieuwe week breekt aan en de eerste werkdag heeft weer voldoende uitdaging op het programma staan. Ontbijten, even onder de douche om vervolgens in gepaste kleding aan de reis naar het Singelgrachtgebouw te beginnen. Met frisse moed spring ik in de auto en reis ik af naar Amsterdam Sloterdijk, alwaar mijn trouwe gratis parkeerplaats geduldig op mij ligt te wachten. Gelukkig vlakbij een bushalte. Dat scheelt een half uur lopen. Niet lang nadat ik mijn bolide heb neergezet, komt de bus al aangereden. Bah, ik moet nog haast maken ook. Met zweet op het voorhoofd hou ik de bus aan en kom ik erachter dat er weer eens onvoldoende tegoed op mijn ov-chipkaart staat. Gelukkig is de chauffeur goedgemutst en mag ik toch met hem mee. Op Station Sloterdijk wacht ik geduldig op de trein. Hopelijk rijden ze vandaag. Met ongeveer vijftien minuten vertraging komt de eerstvolgende trein naar Amsterdam Centraal binnengetuft. Overvol, dat wel. Een kaartje heb ik maar niet gekocht. Op dit stuk wordt er eigenlijk nooit gecontroleerd. Eenmaal op Centraal aangekomen weet ik vanaf spoor 1 in ongeveer acht minuten bij de metro te komen. Dat is voor degenen 14

havana

een creditcard voor? Maar na een toch wel kostbare decembermaand ben ik het eigenlijk wel een beetje beu.

die Centraal een beetje kennen best vlug. Opgewacht door een overijverig cordon van toezichthouders, informatiemedewerkers, politie, ordebewakers en wat ze nogal niet meer voor functies bedacht hebben, probeer ik de metro in te komen. Gelukkig mag ik doorlopen. Ze zijn op zoek naar echte criminelen bij wie de ov-chipkaart nog steeds niet naar behoren functioneert. Na wat korte stops kom ik eindelijk op de plaats van bestemming aan: Weesperplein. Totale reistijd: 1 uur en 34 minuten. Gelukkig, want op slechte dagen kan het soms wel twee uur of meer duren voordat ik op mijn werk ben. Om over de terugreis vanuit het avondonderwijs maar niet te spreken. Laatst heb ik maar een taxi naar Sloterdijk genomen. Kan het sneller? Kan het efficiënter? Kan het goedkoper? Jazeker. Voor het kerstreces heb ik dezelfde tocht ook eens per auto afgelegd (doe ik stiekem wel vaker). Van deur tot deur was ik toen 39 minuten onderweg. Volledig uitgerust, de gehele rit luisterend naar goede muziek en onder het genot van een sigaretje kwam ik op mijn werk aan. Ik heb namelijk geen ‘niet roken’-stickers in mijn auto geplakt. Ook was ik maar 2,60 euro aan diesel kwijt. Dat ik vervolgens 4,50 per uur aan parkeergeld kwijt was, mag de pret natuurlijk niet drukken; waar heb je anders

In deze kommer en kwel van het dagelijks forensen ben ik nu al meer dan een jaar bezig om als medewerker van de HvA een parkeerplek in de Leeuwenburg te krijgen. Tot nu toe zonder succes. Aan de inzet van mijn manager en opleidingsmanager heeft het absoluut niet gelegen. Ook zij hebben naar diverse manieren gezocht om aldaar een plaatsje voor mij te krijgen. Het schijnt het beleid te zijn. Wanneer je niet in een bepaald gebouw werkt, heb je ook geen recht op een parkeerplaats bij dat gebouw. En zoals gezegd werk ik in het Singelgrachtgebouw, dat niet is uitgerust met een riante parkeer-

verhuren en daarom deze plaatsen vrijhoudt. Dat daarmee eigen medewerkers teleurgesteld moeten worden, is blijkbaar bijzaak. Voor mij is en blijft dit een raadsel. De HvA doet goede dingen voor haar medewerkers, laat ik daar helder in zijn. Ik heb daarover absoluut geen klachten. Op dit punt heb ik echter alleen maar onbegrip. In plaats van veertig minuten ben ik nu minimaal anderhalf uur onderweg, waarbij ik ook nog eens duurder uit ben. Dat terwijl de oplossing heel simpel voorhanden is. Wat ik nog minder begrijp, is dat de HvA geen moeite lijkt te hebben met de gevolgen van het betreffende beleid. Op een dag waarop ik stagebezoeken moet afleggen, ben ik meer aan het reizen dan aan het werk. Eerst de auto in Sloterdijk ophalen, dan het stagebezoek, dan auto weer terugbrengen naar Sloterdijk en dan weer de

Dat eigen medewerkers teleurgesteld moeten worden, is blijkbaar bijzaak garage. Het inkopen van een parkeerplaats is de enige optie die mijn opleiding waar ik voor werk heeft. Dat mijn opleidingsmanager dat niet wil, is heel begrijpelijk. Ikzelf zou dat ook niet doen in haar positie. Want het is ook eigenlijk onzin. Ik ben nu een aantal willekeurige keren – onderzoeker als ik ben – naar de Leeuwenburg geweest om de status van de parkeergarage te bekijken. En wat schetst mijn verbazing? Telkens staat hij voor meer dan de helft leeg. Voldoende ruimte voor mijn bescheiden bolide. Na wat navragen blijkt dat de HvA graag wat plekken wil

hele reis naar het Singelgrachtgebouw. Handig is anders. Vorige keer heb ik het maar op een akkoordje gegooid met de portier van het SG gebouw om even de auto achter te kunnen zetten. Bij hoge uitzondering stond hij dat een keertje toe. Hij wel. Het moge duidelijk zijn: mijn voornemen voor het nieuwe jaar is het vooral niet opgeven en blijven vechten voor een plekje in de riante garage van de Leeuwenburg. n Anton Fielmich is docent research bij interactieve media

reportage

‘De resultaten hangen daar’ Beeld Co de Kruijf

Ondanks tegenwerking van de sneeuw en de portier bereikte verslaggever Marcel van Roosmalen toch de presentatie van minor ‘Digital health & wellbeing’. Marcel van Roosmalen

De minor ‘Digital health & wellbeing’ was een groot succes. Ter afsluiting was er een posterpresentatie van de deelnemende studenten van het domein Gezondheid en het domein Media, Creatie & Informatie. Die vond plaats in een lokaal in het World Trade Centrum in Almere. Dit was in het kort de boodschap van het persbericht dat de docenten Edwin Hennipman en Ben Kröse de wereld in stuurden. Het was niet zo dat er een grote journalistieke droom uitkwam. Je ging je van alles afvragen. Vooral waarom er in hemelsnaam een WTCgebouw in Almere stond. Na een barre tocht door het sneeuwlandschap in de polder bereikten fotograaf Co en ik de stad. Het WTC-gebouw was lelijk. We stonden een kwartier voor een slagboom van de parkeergarage en overlegden via een metalen kastje en per mobiele telefoon met de portier over de vraag of we wel of niet naar binnen mochten.

We stonden niet op de lijst. De parkeergarage was verder leeg. Qua auto’s dan. Er stonden wel studenten. De parkeergarage was de rookruimte, want roken mocht niet voor het gebouw. Dat

ten voor de parkeergarage en bovendien was ze er van overtuigd dat een van ons twee buiten, op de kale vlakte voor het gebouw, had gerookt. Uiteindelijk stonden we voor het goede lokaal in de juiste toren. Een van de docenten sprak de studenten toe. Er werd geapplaudisseerd. We twijfelden of we al naar binnen zouden gaan. Er was angst dat we dan uren vast zouden zitten. Maar dat viel mee. Aan de muren hingen de posters die de studenten in elkaar hadden geknutseld.

De studenten stonden bij hun posters en gaven braaf een toelichting paste niet bij de allure. Binnen aten we een broodje, maakten we ruzie met de portier, die nogmaals zei dat we op geen enkele lijst stonden, en begonnen we met een zoektocht naar een lokaal op de derde verdieping, waar de posterpresentatie was. Het WTC-gebouw was een wirwar van trappen, liften en vergrendelde deuren. En er waren twee torens. Een witte en een zwarte. Overleg met de portier was zinloos. Zij was nog steeds bezig met die namenlijs-

We vielen in de armen van begeleider en coördinator Edwin Hennipman, een jonge docent in spijkerbroek, die overliep van enthousiasme. Het was een heerlijke minor geweest. Het samenbrengen van studenten van het domein Gezondheid – vooral meisjes – en studenten van het domein Media, Creatie & Informatie – vooral jongens – was goed uitgepakt. Het had geleid tot minimaal twee relaties en wat veel belangrijker was: kruisbestuiving tussen techniek en zorg.

De studenten hadden producten en diensten voor de zorgsector van 2025 ontworpen. Hij wees naar de muren. ‘De resultaten hangen daar.’ We begonnen aan een tocht langs de posters. Ik bekeek ‘Eigen hulp op afstand’, een auto die over files sprong, de combirobot die in staat was om gewoontes van oude mensen aan te leren en een horloge met hulptoepassingen voor blinde mensen. De studenten stonden bij hun posters en gaven braaf een toelichting. De heer Ben Kröse passeerde. Hij was lector en gaf zijn kaartje. Helaas had hij weinig tijd voor een praatje. De trein vertrok zo. Vanwege de sneeuw moest hij die halen, want in Amsterdam zat weer een zaal trappelende studenten te wachten. Wel wilde hij nog even zeggen dat de minor een groot succes was. Voor vragen die Edwin Hennipman niet kon beantwoorden, was hij bereikbaar. Dag en nacht.

havana

15

Very Short Introductions (VSI)

Doe je onderzoek en werk of studeer je bij de HvA? Presenteer dan je onderzoek in maximaal 5 minuten. Win hiermee een reis voor 2 personen naar New York. 23 maart 2010 om 1900 uur Europahuis, James Wattstraat 79 Presentatie: Felix Malten & Paul van de Water Meer informatie: Paul van de Water (06 39478895) of kijk op www.havanaweb.nl/vsi Stuur je bijdrage (max. 1 A4tje) naar [email protected]

roosters

Les tussen...

...de tussenuren Beeld Pascal Tieman

Tussenuren, dubbelgeroosterde collegezalen of door lokalentekort tijdrovende reisjes naar noodlocaties: HvA’ers klagen steen en been over de gatenkaas die hun rooster vaak is. Het project Roostering 2.0 moet verlichting bieden. ‘Veel hangt ook af van de handigheid van de roosteraar.’ Eveline van Heumen & Annemarie Vissers ‘Complimenten voor de nieuwe roosteraar: ik ben hier al best blij mee’, twittert een tevreden Theo Ploeg, docent interactieve media, over zijn nieuwe rooster. Navraag leert dat Ploeg ‘relatief’ blij is, want het ‘kan allemaal nog veel beter.’ Maar toch: ‘Voor

maar anders kun je én werken én studeren wel vergeten met zo’n rooster. Er is iedere keer een hele hap uit je dag. Het vorige blok was het helemaal drama: toen kregen we college, mits er lesruimte was. Vaak bleken alle lokalen al ingeroosterd als wij voor de

‘Aanpassingen moesten in meerdere systemen aangegeven worden’ de kerstvakantie kreeg ik het conceptrooster toegestuurd. Dat was een héél slechte versie voor mij: ik zou elke dag moeten afreizen naar Amsterdam om één lesje te geven. In dit definitieve rooster schuren de uren meer tegen elkaar, dat is alvast wat winst.’ Winst is er niet voor derdejaars interactieve media Jeffrey Visser. Visser (22) zal het komende blok moeten goochelen om zijn baan te kunnen combineren met zijn lesuren, die verspreid zijn over vier dagen. Met hier en daar zes tussenuren. Visser: ‘Het is dat mijn werkgever me ruimte geeft mijn uren zelf in te delen,

deur stonden. Ik begrijp dat roosteraars niet met iedere bijbaan rekening kunnen houden, maar het moet echt beter kunnen.’

Gatenkaas Studenten en medewerkers klagen steen en been over de gatenkaas die hun rooster vrijwel iedere keer is: wachten tijdens tussenuren, dagelijks maar één college en lesuitval wegens dubbel ingeroosterde docenten of collegeruimten met als dieptepunt colleges in De Balie, het KIT en Tuschinski als noodoplossing.

Dat het allemaal beter kan, zoals docent Ploeg en student Jeffrey stellen, is ook de insteek van Arthur Veenstra, projectleider van Roostering 2.0, waarbinnen het nieuwe roostersysteem Syllabus Plus moet gaan draaien. Begin 2009 werd na onderzoek en sessies met medewerkers, studenten en roosteraars een begin gemaakt om tot een oplossing voor de roosterproblemen te komen. Over drie weken krijgt het domein Bewegen, Sport & Voeding de primeur, daar zal de pilot van start gaan. Volgens projectleider Veenstra moet het nieuw roostersysteem ‘het eigen huis op orde gaan brengen’, ook met het oog op de toekomstige Amstelcampus, waar de meeste domeinen gezamenlijk gaan zetelen. ‘Tot nu toe wordt er decentraal geroosterd, waardoor roosteraars van alle domeinen hun eigen database gebruikten. Actuele aanpassingen moesten in meerdere systemen aangegeven worden, wat fouten – dubbelboekingen van studenten, docenten en ruimten – in de hand werkt. In de nieuwe opzet geeft het systeem dan meteen een melding.’

Handige roosteraar Het nieuwe roostersysteem moet ervoor zorgen dat roosters in één database worden geïntegreerd, waardoor roosteraars efficiënter aan de slag kunnen. Wijzigingen worden in het nieuwe systeem in één keer aangepast. Bovendien zullen deze meteen te zien zijn op een speciale portal op het intranet, zodat studenten en medewerkers de laatste roosterwijzigingen tijdig kunnen opvragen’, stelt Veenstra. Het probleem van de vele tussenuren zal echter niet opgelost kunnen worden door het nieuwe systeem, volgens de projectleider. ‘Dat heeft meer te maken met de handig-

heid en kwaliteit van de roosteraar zelf. Het nieuwe systeem geeft wel aan hoe veel tussenuren er in de roosters zitten, maar het is aan de roosteraar wat die daar mee doet. Ziet die geen andere mogelijkheid, dan kan hij dit toch zo inplannen.’ Bovendien is de bezettingsgraad van een domein eveneens bepalend voor een goed doortimmerd rooster. Te kleine locaties en groeiende studentenaantallen maken het roosteren erg complex: ‘Daar zullen roosteraars eveneens rekening mee moeten houden; nieuw systeem of niet.’ Het domein Beweging, Sport & Voeding is bewust gekozen voor de introductie van de pilot. Een ideale testlocatie, volgens Veenstra: ‘Het is een relatief klein domein, met alle opleidingen op één locatie. De Leeuwenburg bijvoorbeeld is minder geschikt omdat daar meerdere domeinen gehuisvest zijn. Navraag aan de Dr. Meurerlaan maakt echter duidelijk dat de studenten van het domein juist al érg tevreden zijn met hun roosters, ondanks – ook hier – het grote aantal tussenuren. Diana (derdejaars ALO): ‘Wij hebben erg veel lesuren per dag en ook nog eens aardig wat tussenuren. Maar dat is juist geen probleem. ’s Ochtends hebben we namelijk praktijklessen, ’s middags de theorielessen. Het is dus erg fijn om even te kunnen uitrusten, voordat we doorgaan met de werken hoorcolleges.’ Ook Thomas (eveneens derdejaars ALO) heeft aardig wat tussenuren maar die brengt hij gewoon door in de kantine of soos. ‘Soms is het vervelend, dan heb je om half negen één uurtje les en pas rond vieren weer een reflectieuurtje. Toch jammer dat ze dat dan niet op een andere dag plannen. Gelukkig zijn de docenten hier erg flexibel en kun je altijd vragen of er iets verplaatst kan worden.’ n havana

17

ondertussen in...

very short introductions

Oslo Joris Vermeij (22, derdejaars fysiotherapie) volgt de minor International public health in Oslo. Op de valreep krijgt hij les over een heel ander deel van de wereld.

Einde is in zicht

Na drie maanden hard werken, veel lol en nieuwe vrienden is het bijna tijd om afscheid te nemen van een fantastische stad. De dingen die ik de afgelopen tijd heb gedaan en heb meegemaakt zijn dingen die me altijd zullen bijblijven. Van de eerste rugbywedstrijd uit mijn leven, tot het innovation camp met de Noorse studenten. Ik heb veel van het land gezien, veel geleerd hier op Oslo University College en het allerbelangrijkst, ik heb héél veel plezier gehad in alles wat ik hier heb gedaan. Dit laatste blok is een blok met alleen de internationale studenten. Waar ik de vorige drie blokken met ongeveer tweehonderd Noorse, elf Nederlandse en vier Afrikaanse studenten heb gevolgd, zijn we nu dus met een aanzienlijk kleinere groep. In één klaslokaal met z’n veertienen is toch wat anders dan in een collegezaal met tweehonderd studenten. Nu krijgen we de kans om de Afrikaanse jongens beter te leren kennen en te horen hoe in hun landen met public health wordt omgegaan. Het is ook interessant om te zien dat zij noch fysiotherapeuten, noch ergotherapeuten, noch verpleegkundigen zijn. We hebben een leraar uit Ghana, een social worker uit Kenya, een policy worker uit Ethiopië en een bioloog uit Eritrea. Ze zijn ontzettend gemotiveerd, ze hebben veel ervaring want ze werken al jaren in de praktijk en ze zijn ook nog eens hartstikke aardig. Ook grappig om te zien dat ze hun oren niet geloven als we het hebben over het homohuwelijk of het Nederlandse softdrugsbeleid. Het is interessant om echt eens de mening over de situatie in ontwikkelingslanden te horen van mensen die ervandaan komen. Volgende week hebben we onze laatste presentatie, gevolgd door een klein oral exam en dan is het ‘ha det bra Oslo’. Het klinkt misschien allemaal een beetje overdreven – ik ben hier ook ‘maar’ drie maanden geweest – maar deze ervaring zal ik nooit van mijn leven vergeten.

Celine

Kelly

Joris

Laura

18

havana

Milou

Joran

Beeld Bram Belloni

Hoe innovatief is Amsterdam? Wie? Wouter Ligtvoet (29), vijfdejaars management, economie & recht Wat? Amsterdam als innovatieve kennisstad ten opzichte van andere grote Europese steden. In opdracht van de gemeente Amsterdam, door het lectoraat Kenniseconomie. ‘De gemeente wil Amsterdam neerzetten als een innovatieve kennisstad, maar dan moet je natuurlijk wel weten waar je staat ten opzichte van andere grote steden. Over dit onderwerp was nog maar weinig bekend, dus kwamen ze bij de HvA terecht. Aan de hand van een aantal indicatoren vergelijken we Amsterdam met negen andere Europese kennissteden, waaronder Eindhoven, Stockholm, Parijs en Madrid. Inmiddels hebben we met een groep van zes studenten een hele bulk aan informatie verzameld over onder meer het aantal expats per stad, het aantal nationale en internationale studenten, de ranking van Europese universiteiten, maar ook wat bedrijven en onderwijsinstellingen investeren in research & development. Als het meezit kunnen we straks van al die indicatoren een ontwikkeling laten zien van 2000 tot nu. We zijn pas in oktober begonnen, maar we hebben al leuke dingen ontdekt. Zo blijkt Eindhoven de stad te zijn die verreweg de meeste patenten aanvraagt ten opzichte van de beroepsbevolking. Dat komt door de hoge concentratie bedrijven daar, waaronder Philips. Maar de regio Parijs blijkt door de vele universiteiten weer meer dan een half miljoen studenten te hebben. En wist je dat het onderwijs in Zweden gratis is van basisschool tot universiteit? Je betaalt daar alleen voor je studieboeken. Dat

verklaart voor een belangrijk deel het hoge percentage hogeropgeleiden. Je komt 1001 gekke feitjes tegen, dat boeit me aan dit onderzoek. En we werken in opdracht van de gemeente Amsterdam, het is dus niet zomaar een schoolopdracht. Het is wel frustrerend dat ik nog niet veel cijfers heb kunnen vinden over expats. Als je ‘expats’ intikt bij Google, krijg je hits over sushi en als je op de stad Paris zoekt, zie je vooral Paris Hilton voorbij komen. Dit onderzoek leert je wel echt creatief te denken en je bronnen goed te checken. Die kennis kan ik weer goed gebruiken bij mijn scriptie waar ik in februari aan begin, als we de resultaten aan de gemeente hebben gepresenteerd.’ n Merel Straathof

Op dinsdag nisem 23 aart orga de afdeling ren Havana en Communicatie Marketing & ertien troductions. Ve Very Short In do , cent ekers (student HvA-onderzo imaal vijf en dan in max of lector) mog n onderge ei t len over he minuten vertel jfdaagvi n ee t ar krijg zoek. De winna doen? ew York. Mee se reis naar N aart een A4’tje Stuur voor 7 m naar vsi@ met motivatie hva.nl.

passie e over j n e l l a? erte zelf v e in havan passi ail naar m a.nl v h @ a havan

Beeld Fred van Diem

Als kind had Joyce Velthuis (41, docent sm&o) al ‘geen rust in haar kont’, volgens haar moeder. Stilzitten lukt nog steeds moeilijk, zelfs als ze tien uur lang heeft hardgelopen, gekanood en gestept. Adventure racing blijkt meer dan alleen rondjes rennen. Annemarie Vissers

‘Zo’n Dam tot Damloop ren ik wel eens, maar eigenlijk vind ik daar niet veel aan. Ren je langs lelijke industrieterreinen, daar is niet veel moois aan. Ik vind het fantastisch om in de natuur te zijn, buiten. “Racen” ja, daar komt het eigenlijk op neer. Adventure racing is namelijk niet gewoon “rondjes hardlopen”, het is heel hard rennen dwars door bossen en velden, vaak vijftig kilometer mountainbiken en steppen, vijftien kilometer kanoën, en twaalf kilometer hardlopen en dat alles met een kompas en kaarten van het gebied. Daar ben je rustig zestien uur achter elkaar mee bezig, al doe ik vaker mee aan races van tien uur. Vaak zijn dat races in de Ardennen, maar hier in Nederland zijn er ook genoeg mooie gebieden. Ga ik om zes uur ’s ochtends weg, kom ik ’s avonds om tien uur pas weer terug. Tus-

sendoor zit ik misschien een paar minuten, tijd om te pauzeren neem ik vaak niet. Ik ben geen topatleet, maar ik ren wel redelijk hard. Doordeweeks fiets ik dagelijks veertig kilometer naar mijn werk. En om op niveau te blijven mountainbike en hardloop ik ook nog zo’n vier keer per week. De kick voor mij is dat je niet alleen maar dom aan het ronddolen bent, maar dat er ook heel veel tactisch talent bij komt kijken. Nadenken, puzzelen op coördinaten: hoe kom je sneller bij de tussenposten dan een ander? Daar gaat het om: de slimste en snelste zijn. Bizar vind ik het: dat je begint met driehonderd man in een open plek in een bos, binnen tien minuten zie je geen mens meer, ieder puzzelt zijn eigen tocht. Totdat je bij zo’n verzamelpost komt. Soms kom je ook bewoners

tegen in dorpen waar je doorheen racet. Die zie je dan verbaasd kijken naar al die mountainbikende groepen of met helm op steppende teams die door elkaar krioelen. Vanaf de eerste race wist ik: dit is het. Dit is wat ik wil. Na een race kijk ik meteen: wanneer kan ik weer? Stilzitten kon ik als kind al niet: ik moet bezig zijn. Soms snapt mijn omgeving er niets van: “ga eens een avondje voor de tv hangen”, zeggen ze dan. Ik kijk bijna nooit tv, ik sta liever voor dag en dauw op om op pad te gaan voor de volgende race. Natuurlijk is het geweldig om te winnen, maar medailles – en ik heb er veel – daar geef ik niets om. Die geef ik aan mijn neefjes en nichtjes. Ik laat er niet veel voor, maar ik let wel op wat ik eet voor z’n tocht: drie dagen lang is het dan pasta, pasta, pasta.’ n havana

19

recensies

Cd Website www.foursquare.com Holland HHHHH

Society

Toneel

Baroque

Telemann Ouverture & Concerti Channel Classics HHHHH

Ladies only

24 januari, Podium Mozaïek Wel gaan Een gezellige en gevarieerde middag voor dames. Je kunt genieten van de laatste trends op het gebied van Noord-Afrikaanse muziek, mode en lifestyle. De hoofdact van deze avond is Aicha Tachinouite; zij zingt en danst in de zuidelijke Souss-stijl. Niet gaan Mannen zijn hier echt aan het verkeerde adres.

Muziek

Warm bad presenteert… Michael Jackson!

22 januari, Toomler Wel gaan Vanavond zullen verschillende zangers en zangeressen een ode brengen aan de

Wat Foursquare is een location based game die je speelt op je mobiel. Foursquare laat je inloggen op een bepaalde locatie als je favoriete café of eetgelegenheid en deelt die met je vrienden. Zo weten je vrienden waar je uithangt, en andersom. Het spelelement zit in de hoeveelheid check-ins en de punten die je hiervoor krijgt. Je check-ins worden bijgehouden in een city-ranking en per locatie. Ben je op een specifieke locatie het vaakst ingecheckt dan word je de burgemeester. ‘Thomas van Manen just became the mayor of HvA Leeuwenburg,’ bijvoorbeeld. Avonturieren wordt beloond: nieuwe locaties of meerdere locaties op een avond krijgen een hogere waardering. Wie Iedereen met mobiel internet op zijn telefoon kan Foursquare spelen. Voor de iPhone, Blackberry, Palm Pre en Androids zijn er speciale apps die je kan downloaden, andere platformen checken in via de mobiele website. Extra Tot voor kort kon je alleen inchecken in Amsterdam. Nu is er wereldwijd bereik door de mogelijkheid om zelf locaties toe te voegen. Aan elke locatie kan je ook tips of opdrachten toevoegen. Zo kan je andere gebruikers wijzen op welke soort koffie het lekkerst is of voor je vrienden een opdracht plaatsen als: ‘overleef het happy hour’. Je kan je account ook doorschakelen naar Facebook en Twitter, zodat ook daar je locaties zichtbaar zijn. Waarom wel Foursquare heeft de potentie om een sociale stadsgids te worden. Je kunt locaties ranken, tips delen en je voordeel doen met de aanbevelingen van andere gebruikers. Je genereert dus een hoop bruikbare info over een locatie. Het spelelement is met een actief incheckende vriendengroep een mooie competitie en maakt het tot een verslavend locatiespel. Waarom niet Het spelelement is het leukst met een actieve vriendengroep. Bij gebrek hieraan is de waarde daarvan minder. Dan rest alleen nog de functie van interactieve stadsgids. Een ander nadeel is dat de mogelijkheid om zelf locaties toe te voegen als gevolg heeft dat door kleine verschillen in locatienamen dubbele locaties ontstaan. Voor de spelers van het spel kan dit dus gevolgen hebben voor de ranking. n Thomas van Manen 20

havana

Wat Zondagochtend. Wakker worden en dan met de loomheid die bij een zondagmorgen hoort de krant lezen terwijl op de achtergrond aangenaam zacht licht klassieke muziek uit de radio of cd-speler komt. Aan Rammstein of Wagner heb ik dan geen behoefte maar wel aan muziek die mijn zintuigen prettig prikkelt. Als u dit beeld herkent en waardeert dan is de nieuwe cd van Holland Baroque Society (HBS) een verstandige aankoop. Het bevat precies die muziek die bij het zondagochtendgevoel hoort. Wie op andere dagen van de week graag naar barok luistert, zal ook geen spijt krijgen van de aanschaf van deze cd met uitsluitend werk van Georg Phillipp Telemann (1681-1767). Waarom wel De uitvoerenden zijn klassiek geschoolde jonge musici die op authentieke instrumenten prachtige muziek maken. HBS kiest er trouwens bewust voor om te spelen zonder dirigent. Het samenspel is desondanks (of juist daardoor?) van een zeer hoog niveau. De spelers hebben er ook geen moeite mee om zich zonodig ondergeschikt te maken aan het indrukwekkende fluitspel van de virtuoze Alexis Kossenko. Zij slagen er in om met schijnbaar speels gemak de muziek van Telemann naar een nog hoger niveau te tillen. Rijke en veelkleurige klanken worden door HBS samengesmeed tot oorstrelende muziek. Het concert voor blokfluit en fagot is onovertroffen, van een zeldzaam hoog niveau. Het plezier waarmee de musici van HBS hun ‘werk’ doen, spat als het ware uit mijn hifi. Dat is knap. Kortom, een aanwinst voor de cd-verzameling en een verrijking van mijn iPod. Ik ga er de komende weken vaak naar luisteren en zeker niet alleen op zondag. Waarom niet Het design van de cover en de foto zijn van het niveau lulligheid kent geen tijd. Jammer, maar het gaat om de muziek en daarin kan ik geen minpunten ontdekken. Eerlijkheidshalve moet ik er wel bij zeggen dat ik nogal wat mensen ken die dit soort muziek de overtreffende trap van saai vinden. Dat is eigenlijk net zo onbegrijpelijk als jammer. n Paul van de Water

King of Pop. Onder leiding van Amir Swaab en een band kun je genieten van de geweldige nummers van Michael. Doe de moonwalk! Niet gaan Sinds zijn overlijden is er een overkill aan Michael. Idols-taferelen op zoek naar de nieuwe Michael Jackson, avonden in het teken van Wacko Jacko. Opeens lijkt iedereen fan te zijn. Beetje hypocriet!

Muziek

Gare du Nord

28 januari, Rabozaal Melkweg Wel gaan De heren van Gare du Nord hebben al vijf albums uitgebracht. Het laatste album Love for Lunch is onlangs onderscheiden met een gouden plaat. De filmische sfeer van het album zal niet onopgemerkt blijven tijdens het concert in De Melkweg. Nieuwsgierig? Grijp je kans, mail naar [email protected] en win twee vrijkaarten. Niet gaan Deze mannen wilden een track componeren die klinkt als de soundtrack voor een James Bond-movie. Dat moet je natuurlijk niet willen proberen.

Expo

Van Da Vinci tot Playboy

21 januari, Openbare Bibliotheek Amsterdam Wel gaan Een divers aanbod van fotografische herdrukken uit het Rijksmuseum. Hier vind je onder andere kopieën van originelen uit de Middeleeuwen tot de twintigste eeuw. Daarnaast kom je schetsboeken van Leonardo da Vinci tegen. Maar de opvallendste aanwinst is toch echt de eerste aflevering van Playboy met de beroemde kleurenfoto van Marilyn Monroe. Niet gaan Je geneert je om in het openbaar naar de pikante foto’s te kijken.

Festival

Plotfarm

22 januari, Zaal 100 Wel gaan Alle creatieve talentjes wordt een podium geboden. Plotfarm is een smeltkroes, hier komen namelijk diverse kunstdisciplines voorbij die samen een multidisciplinaire belevenis vormen. Deze avond kun je dansbare elektronische muziek en visuals verwachten, in combinatie met interactieve installaties. Niet gaan ‘Creatieve talentjes’ staat gelijk aan ‘alternatief’. Laat je daar nou nét niet van houden!

Muziek

Lost in music

23 januari, Theater Fabriek Wel gaan Ken je ze nog? De mannen van Re-Play? Deze vier Rotterdamse zangers zijn nog steeds bij elkaar en brengen je vanavond wereldberoemde uptempo nummers afgewisseld met de mooiste ballads. Nummers van onder anderen Whitney Houston, The Pointer Sisters en Aretha Franklin passeren de revue. En de mannen zijn zo gewoon gebleven: na de show kun je de mannen ontmoeten in de foyer. Niet gaan Re-Play heeft z’n tijd gehad. Het is tijd voor wat nieuws!

zwart-wit

Beeld Merel Straathof

Beeld Hans van Vinkeveen

eten

Trendy Italiaan In yuppenwalhalla Bar Italia laten ze de rokers niet in de kou staan en verdienen de sgroppino’s speciale aandacht.

‘André Hazes? Doe maar niet’ Britt Kramer (18), tweedejaars forensisch onderzoek

Sfeer Voor iemand die in het verleden nog wel eens in de Schutter of het Pakhuis kwam, is dit op z’n minst een cultuurshock. Met de grote fabriekslampen boven de tafels, de betonnen zuilen en bakstenenmuren waan je je even in een oude fabriekshal. Maar de verlichting is warm, uit de boxen komt jazz en de plafonds zijn hoog; noem het industrieel chique. Voor rokers moet café Italia zoiets zijn als een warm bad, zeker sinds het kwik niet meer boven het nulpunt is gekomen. Via een interne doorgang ben je zo in het achterliggende café, waar gerookt mag worden. Restaurantgasten en verstokte rokers maken hier dan ook dankbaar gebruik van. Publiek De stropdassen en Blackberry’s komen deze avond regelmatig voorbij, evenals de stelletjes en vriendengroepen. Dit restaurant is redelijk nieuw en trendy en daarmee blijkbaar een echte dertigersmagneet. Menu Zoals de naam al doet vermoeden, is het Italiaans wat de klok slaat. Maar dat betekent niet dat je net zo goed naar de pizzeria op de hoek kunt gaan, want daar vind je geen vijgen en artisjokken in de salade, fazant in de pasta of pompoen op de pizza. De porties zijn zeker ‘ruim voldoende’. Na de pizza met zalm en ricotta en de vegetarische lasagne van mijn tafelgenoot, gaat de – overigens erg lekkere – tiramisu er niet zo snel meer in. Bediening Net zoals de kleding – zwart,

lange sloof – is de bediening een tikje formeel. Hoogtepunt van de avond is de sgroppino, bestaande uit citroen sorbetijs, wodka en prosecco, die aan tafel wordt klaargemaakt. Het latere teveel van een andere tafel wordt genereus in ons glas geschonken. Punten voor deze ober! Jammer De helft van de bediening blijkt Engelstalig en stapt daar ook niet zo makkelijk van af. Kortom Voor elke portemonnee sfeervol uit eten. Een goede avond uit, vooral voor de rokende dertiger. Waar Nes 96 1012 KJ Amsterdam [email protected] 020-6202442 De ingang van het café ligt aan Rokin 81-83 Prijs Rond de twaalf euro voor pizza’s en pasta’s. Vreemd genoeg geldt dat ook voor de antipasti en salades. Vlees- en visgerechten kosten rond de 20 euro. Desserts zijn er vanaf 7,50 euro, waaronder de sgroppino. n Merel Straathof

Muziek ‘Black Eyed Peas, vrolijke uptempo nummers die lekker wegluisteren. Cd: Monkey Business. André Hazes, die stem, de tranen, doe hem en Nederlandse muziek in het algemeen maar niet.’ Film ‘Pride and Prejudice, een kostuumdrama over de liefde van een man van adel en een arm meisje. Mooi is te zien hoe vooroordelen van beide kanten hun liefde in de weg staan. Als ze elkaar leren kennen beginnen ze elkaar te waarderen. De wijze les is verder te kijken dan je eerste indruk.’ Sport ‘Handbal, een snelle sport met veel tempowisselingen en als het moet gemeen. Irritant zijn voor de tegenstander hoort erbij: vel omdraaien, prikken tussen de ribben. Mensen schatten me lief in, maar ik hou van fysieke en snelle sporten. Golf duurt te lang; het is eerder kletsen en een wijntje drinken dan sport.’ Hebbeding ‘Mijn handbal. Ik ben er tien uur per week mee bezig. Trucjes aanleren, de spieren in arm en pols sterker maken.’ Tv ‘Castle, een serie over een schrijver die meeloopt met een rechercheteam en continu in de weg loopt. Zijn mobieltje gaat af tijdens een geheime actie of hij verpest het forensisch onderzoek. Ik wil later bij de technische recherche. De kick is de afwisseling, altijd in een laboratorium lijkt me niks. Tijdens de studie maken we een sectie op een lichaam mee. We gaan schieten op een schietbaan om de terugslag te voelen. Je ziet foto’s van schotwonden en lijken in staat van ontbinding. Van de buis moet dat Amerikaanse programma waarin ze

huizen voor arme mensen verbouwen. Goed idee maar die schreeuwerige presentator is heel erg irritant: “Good morning Americaaaaaaa”, veel overdreven geknuffel ook.’ Moment ‘De inloting bij forensisch onderzoek, een heel populaire studie. Dat komt door spannende tv-series als Cold Case, Criminal Minds en CSI natuurlijk. Van de vierhonderd studenten die zich aangemeld hadden, konden er maar zeventig worden geplaatst. Indrukwekkend en erg droevig was dat er twee keer een klasgenoot is overleden. De een was ziek, de ander is van een flat gesprongen. Hij had het idee naar zijn vrouw en kinderen in een andere wereld te gaan. Heel gek is dat ik hem vaak sprak en nooit hebt gemerkt dat hij de weg kwijt was.’ Boek ‘De komische detectives van Janet Evanovich. De hoofdpersoon Stephanie Plum is een premiejager die, geholpen door haar oma en door voormalig hoer Lula, mensen die niet terugkomen van borgtocht ophaalt. Ze is heel klunzig en botst continu met haar vriend bij de recherche, de meest begeerde vrijgezel van de omgeving.’ Stokje ‘Ik geef het stokje aan Sorbonmedewerkster Rinia Bafati, over wie ik heb gehoord dat zij altijd erg behulpzaam is en een moeder van het team, geliefd bij collega’s en klanten.’ n Hans van Vinkeveen

Oproep Ben je uit eten geweest? Stuur dan je recensie naar [email protected]. Als je recensie geplaatst wordt, krijg je de kosten van het etentje tot 50 euro vergoed. havana

21

varia check ook

15 havanaweb.nl

Havana begint aan zijn vijftiende jaargang. Genoeg verleden tijd voor een wekelijkse duik in het stoffige archief.

gekeurd

22

havana

HvA to do’s

21 januari

Instant Reporting

We schrijven augustus 2001 • Dieuwertje Blok opent het hogeschooljaar. Dat kost een dikke 2000 euro maar dan heb je wel de voormalige presentatrice van Ontbijt TV. De lerarenopleiding liet het jaar openen door het toentertijd populaire bandje Twarres. Aanzienlijk goedkoper en waarschijnlijk ook leuker. • Ontgroeningen vinden op de HvA niet plaats, althans dat is de strekking van een artikel in Havana. Er zijn wel studentenverenigingen maar die doen daar niet aan. Wel aan gezelligheid, zo laten vertegenwoordigers van de verenigingen weten. • De Johan Cruyff University is in omvang verdubbeld: 160 studenten. Dat is opmerkelijk want landelijk is er sprake van een sterke daling in de aanmeldingen voor hbo-opleidingen. • Er zijn te weinig kandidaten voor een zetel in de medezeggenschapsraad. Voor de vacante zetels komt een extra verkiezingsronde. Er is wel een nieuwe voorzitter. Voor het eerst in de geschiedenis van de HvA is het een student die op het pluche plaatsneemt. Dit gedurfde experiment heeft geen vervolg gekregen. • Er zijn op de HvA liefst zeven nieuwe instituutsdirecteuren benoemend. Twee maanden later komen er nog drie bij. Vandaag de dag zijn ze allemaal weer verdwenen. • Máxima Zorreguieta komt in het kader van haar inburgering een dagje naar Amsterdam. In Havana biedt Theodor Holman zich aan om Máxima te begeleiden. Hij zou haar meenemen naar de Albert Heijn en de Edah in de Westerstraat. ‘Dat geeft een mooi beeld van de stad.’ • In een uitgebreid interview met Havana stelt de toen net benoemde collegevoorzitter Rob Scheerens dat hij van jennen houdt en dat hij graag de confrontatie opzoekt. Dat hebben nogal wat mensen mogen ervaren. Verder laat hij weten dat de fusie met de UvA hopelijk in een jaar of vier wel rond is. Tja… • De opleiding petroleum- en gastechnologie wordt opgeheven. Sommige medewerkers zien dit als het directe gevolg van de gedwongen verhuizing van Den Helder naar Amsterdam. • De fusie tussen de HES en de HvA is nog lang geen feit. De studentenverenigingen van beide instellingen hebben wel al ruzie met elkaar. Waarom? De ASVL heeft het gevelbord van HES-vereniging Pigmentum gestolen, het ASVL-logo erop aangebracht en teruggehangen. n Paul van de Water

hva-agenda

Zelf aan de knoppen zitten Twee studententeams van de opleiding logistiek namen vorige week deel aan de Supply Chain Game, een wedstrijd voor professionals in de logistiek. Doel: leren hoe het er in de logistieke praktijk aan toe gaat. Fictief bedrijf: een sappenfrabrikant. Opdracht: slimme beslissingen maken voor een zo hoog mogelijk rendement.

Opladen ov-chipkaart zorgt voor chaos Haperende oplaadpunten, te weinig oplaadpunten, onvindbare oplaadpunten of oplaadpunten in de Albert Heijn to Go: het zit studenten niet mee het nieuwe kaartje te activeren. Havana en Campus TV gooiden zich in de chaos die ov-studentenchipkaart heet. Wil jij het laatste HvA-nieuws als eerste weten? Check havanaweb.nl Daar kun je je ook aanmelden voor onze wekelijkse nieuwsbrief. Abonneren op onze Twitter-feed kan natuurlijk ook: twitter.com/havanaweb

Vita Audio R4 De Vita R4 is een integrated audio system waarbij de geluidskwaliteit nou eens niet op de tweede plaats komt. Hoewel ik bij het woord ‘vita’ vooral aan aardappelen van het soort Bintje denk, gaat het hier om iets geheel anders. De Vita R4 is namelijk een integrated music system. Zeg maar een klein muziekcentrum: een hoop elektronica verstopt in een glimmend zwart gelakt houten box met een snoertje voor het stopcontact en een ronde afstandsbediening die je ook in de box kunt plaatsen. Wat kan de Vita R4? Eigenlijk maar één ding: muziek en andere geluiden afspelen. Je kunt een iPod inklikken en verder biedt de Vita een radio, een cd-speler (kan ook wav en mp3 aan) en een usb-poort. Je kunt de Vita ook als wekker gebruiken en bovendien kun je er tal van andere apparaten op aansluiten. De prijs is geen kattenpis: 899 euro. Maar dan heb je wel een fraai muziekcentrum van ruim acht kilo met de lengte en breedte van een forse notebook. De ervaring heeft geleerd dat er nogal wat van die integrated music systems zijn waarbij het begrip geluidskwaliteit niet in de integratie is meegenomen. Dat is hier duidelijk niet het geval. Sterker, het geluid is dankzij het hoogwaardig materiaal, de ingebouwde subwoofer en de twee prima speakers echt van een zeer hoog niveau. Ik vind het wel hinderlijk dat je het volume niet helemaal open kunt zetten. Vooral bij klassieke muziek holt de geluidskwaliteit dan hard achteruit. Uw buren zullen deze beperking zeker waarderen. Nog een paar minpunten. De Vita R4 is slechts leverbaar is zwart, wit en walnoot. Zelf zou ik graag een felrode of hardgele willen hebben maar dat kan dus niet. Mijn iPhone kon ik wel op het docking station plaatsen maar meer dan dat lukte niet. En hoe zit het met de concurrentie? Bose heeft iets vergelijkbaars. Eigenlijk is het woord ‘vergelijkbaar’ hier misplaatst. Het apparaat van Bose is lachwekkend simpel en gênant duur voor het weinige dat het biedt. Het geluid dat eruitkomt, is ook nog knap beroerd. Ik gebruik de Bose sinds ik de Vita R4 heb uitsluitend nog als wekker. Een andere concurrent is Genova. Zeer fraai design en redelijk geluid maar ook de Genova biedt gewoon minder voor meer geld. Mijn advies? Negeer Bose, kijk naar Genova en koop de Vita R4. n Paul van de Water

Op 21 januari viert Instant Reporting, hét kenniscentrum voor standard business reporting van 15.00 uur tot 19.00 uur haar eenjarig bestaan. In het afgelopen jaar heeft het kenniscentrum vele activiteiten ontplooid ten behoeve van de kennisontwikkeling op het gebied van standard business reporting. Voor het bijwonen van de conferentie wordt – behalve voor studenten en medewerkers van de HvA – een bijdrage van 150 euro gevraagd. Studenten accountancy kunnen voor het bijwonen van de conferentie 3 PEpunten ontvangen. www.instantreporting.nl 10 februari

Kennis van de stad De economie is veranderd in een kenniseconomie. Wat betekent dat voor de ontwikkeling van steden? Welke nieuwe eisen stellen bedrijven aan hun omgeving? Kan Amsterdam de concurrentie aan met andere grootstedelijke regio’s in Europa en daarbuiten? En welke rol speelt het hoger onderwijs eigenlijk in de kenniseconomie van Amsterdam? Waar houdt het lectoraat zich mee bezig? In zijn openbare les zal Willem van Winden op deze en andere vragen ingaan. Op woensdag 10 februari 2010 om 16.00 uur zal Van Winden, lector Kenniseconomie van Amsterdam zijn Openbare Les uitspreken in het Auditorium van Gebouw Leeuwenburg, Weesperzijde 190 (naast Amstelstation) te Amsterdam. Het Auditorium is vanaf 15.30 uur geopend. 23 maart

Very Short Introductions Op 23 maart organiseert de HvA de zogeheten Very Short Introductions (VSI). Dat is een wedstrijd voor HvA’ers die onderzoek doen: lectoren, medewerkers van kenniskringen, promovendi en studenten die afstudeeronderzoek doen. In maximaal 5 minuten presenteert iedere onderzoeker zijn of haar onderzoek. Een deskundige jury bepaalt wie de winnaar is. Het gaat hierbij niet om de vraag wie de beste of leukste presentatie houdt, maar vooral om de kwaliteit en aantrekkelijkheid van het onderzoek. De winnaar krijgt een reis van vijf dagen naar New York voor twee personen. Very Short Introductions bestaat uit drie fasen: Een schriftelijke voorronde. Iedereen die onderzoek doet en mee wil doen, zet op een A4-tje waarom hij of zij mee wil doen. Natuurlijk moet er ook vermeld worden om wat voor onderzoek het gaat. Het A4-tje kun je mailen naar [email protected]. Op 23 maart vinden ten overstaan van jury en publiek de presentaties plaats, maximaal 14 (2 per domein). Op 8 april – tijdens de Onderwijsconferentie – houden de twee finalisten nogmaals hun presentatie. De presentaties van 23 maart vinden plaats in het Europahuis, James Wattstraat 79. Aanvang: 19.00 uur. Meer informatie: Paul van de Water p.l.van. [email protected], 06 39478895

weekgast

Angela de Feber (21, vierdejaars ALO) is maandag voor een stage van 4,5 maand naar Curaçao vertrokken. Vorige week trof ze de laatste voorbereidingen: afscheid nemen van familie en vrienden, de laatste inkopen doen en een reisverzekering afsluiten.

Maandag 11 januari Nog precies een week en dan vertrek ik naar Curaçao. Daar ga ik stage lopen op een arme basisschool waar ze het vak sport nog niet kennen. Ik moet dat daar gaan opzetten en een leerlijn bedenken waarmee ze het verder kunnen ontwikkelen als ik weg ben. Op dit moment is er een oudere man die – vrijwillig – simpele spelletjes met de kinderen doet. Doordat er weinig geld beschikbaar is, is er weinig materiaal; ik zal me dus moeten aanpassen. Mijn vriend is gisteren verhuisd naar een nieuw appartement; vannacht was de eerste nacht dat we daar sliepen. Terwijl hij naar zijn stage was, heb ik het huis flink omgebouwd, ik was het niet helemaal eens met zijn inrichting. Gelukkig vond hij het leuk toen hij terugkwam. ’s Middags heb ik aan mijn scriptie gewerkt, die ik in december al af had willen hebben. Ook heb ik een mooie fotocollage gemaakt voor mijn vriend met foto’s van ons. Daar kan hij een kale muur mee opfleuren. Om vijf uur heb ik een les XCO gevolgd, een zeer intensieve workout. Ik moet natuurlijk afgetraind naar Curaçao! Daarna ben ik naar de ouders van mijn vriend gegaan, waar ik heb gegeten. Daar was ook de broer van mijn vriend, die ik al gedag moest zeggen. Hij vertrekt deze week op wintersport dus ik zie hem niet meer.

Dinsdag 12 januari Vanochtend heb ik samen met mijn vriend bij de kringloopwinkel een kast gekocht, die we in een wagentje over straat naar huis hebben gereden. Daarna ben ik naar Univé gegaan om de laatste dingen voor mijn reisverzekering te regelen; alles mag nu gestolen worden! ’s Middags ben ik naar Schiphol geweest om twee vriendinnetjes van de ALO uit te zwaaien. Zij zijn voor hun stage vertrokken naar Bali. Ook heb ik mijn oma in Schagen een bezoekje gebracht om gedag te zeggen; ze is helaas niet in staat om op mijn afscheidsfeestje te komen. Thuis heb ik nog een aflevering van Lost gekeken en daarna kwam mijn vriend thuis met nieuwe spullen van Ikea. We konden het niet laten om alles gelijk in elkaar te zetten. Om één uur ben ik pas gaan slapen, we waren veel te enthousiast bezig met het verbouwen van de kamers!

Woensdag 13 januari Om kwart over tien werd ik wakker gebeld door een vriendin. Dat was maar goed ook, ik moest echt aan mijn scriptie. Ik heb heel slecht geslapen vannacht. Allemaal dingen die ik nog moet doen voor mijn vertrek – naar de kapper, een grote koffer regelen – spookten door mijn hoofd. ’s Middags ben ik even voor mijn stage bezig geweest. Mijn stage is in december al afgelopen, maar ik moest de kinderen die ik les heb gegeven nog beoordelen. Vervolgens ben ik naar Amsterdam gegaan om een nieuwe rugzak te kopen. Ik wil er graag een waarin ik naast mijn laptop ook nog andere spullen kwijt kan; handig voor in het vliegtuig. Helaas ben ik niet geslaagd dus moet ik deze week nog verder zoeken. ’s Avonds ben ik gaan eten met een vriendinnetje in een pannenkoekenrestaurant. Toen ik om half tien thuiskwam heb ik mijn mail gecheckt. Ik wacht op antwoord van de directrice van de basisschool waar ik stage ga lopen. Helaas was er nog geen bericht.

Donderdag 14 januari Vanmorgen had ik een reflectiebijeenkomst. In een groepje studenten vertel je hoe het met je gaat en waar je allemaal mee bezig bent. De docent gaat daar dan persoonlijk op in. Vervolgens heb ik met mijn moeder statafels gehaald voor mijn afscheidsfeestje. In de middag ben ik naar mijn oude stageschool geweest. De klas die ik heb lesgegeven moest het vak basketbal afsluiten voor een cijfer en ik heb deze les gegeven; dat had ik de scholieren beloofd. Om half vier ben ik naar mijn werk gegaan waar ik voor de laatste keer zwemles heb gegeven. Na de zwemles ben ik nog wat cadeautjes gaan kopen voor mijn stagebegeleiders en heb ik boodschappen gedaan voor mijn afscheidsfeestje. Om kwart over acht heb ik mijn laatste les aquafitness gegeven. De dames die ik les gaf hadden een ‘Curaçao-pakket’ met cadeautjes voor me gemaakt. Hierin zaten onder andere zonnebrandcrème en een boekje met dolfijnen waar ik de kinderen iets in kan laten schrijven. Ontzettend leuk om te krijgen. Toen ik mij had omgekleed en de kleedkamer uitliep, bleek dat al mijn collega’s zich hadden verzameld in de kantine van de sportschool voor een klein afscheidsfeestje. Ik was echt verbijsterd; dit had ik totaal niet verwacht.

Vrijdag 15 januari

Beeld Bram Belloni

Vanochtend ben ik gelijk naar de apotheek gegaan om een voorraadje medicijnen in te slaan. Vervolgens ben ik naar mijn oude stageschool gegaan om de cadeautjes af te geven. ’s Middags heb ik vrienden van school gedag gezegd en alle voorbereidingen voor mijn feestje gedaan. Ik heb de woonkamer klaargemaakt met statafels en wat hapjes klaargemaakt. Rond acht uur kwamen de eerste mensen en uiteindelijk stond de woonkamer aardig vol. Het was ontzettend gezellig en om twee uur gingen de laatste mensen weg. Nu is het echt bijna zover. Ik vind het wel spannend, maar ik heb ontzettend veel zin om te gaan! n

havana

23

afstuderen

Anita van Stiphout (26) en Bodine Tiecken (22)


Verpleegkunde

Onderwerp Anita: ‘In opdracht van de afdelingen gynaecologie en neurochirurgie van het AMC hebben we de protocollen voor het toedienen van medicijnen herzien. We zijn op die afdelingen terechtgekomen omdat er een mogelijkheid was dat er door de Mexicaanse griep meer opnames zouden zijn. Er zouden dan meer mensen zijn die we konden interviewen en observeren. De griep viel uiteindelijk mee, maar we hebben wel goed kunnen onderzoeken. Naast patiëntenonderzoeken hebben we ook veel andere ziekenhuizen geraadpleegd en met mensen van verschillende veiligheidsprojecten gesproken. 24

havana

De belangrijkst aanbeveling in ons verbeterplan is dat de dubbelcheck wél gebruikt moet worden. Die werd op het toedienen van intraveneuze medicatie en parenteralia [toedienen via infuus, prikjes etc, red] niet toegepast. Omdat het grootste percentage aan fouten binnen een ziekenhuis in de medicijntoediening zit, is het belangrijk hier iets aan te doen. Stagelopen in een ziekenhuis is zeer gevarieerd. We hebben bijvoorbeeld meegelopen bij cardiologie, neurochirurgie, KNO en maag-, darm- en leverchirurgie. Allebei hebben we er een baan aan overgehouden. Het is een erg leuk vak. Vooral de

dankbaarheid van patiënten geeft voldoening.’ HvA++ ‘De opleiding is erg persoonlijk en informeel. We spreken de artsen die lesgeven aan met “je” en “jij”. Mensen kennen onze naam en iedereen is erg betrokken. Onze begeleidster Anita Ham was ook erg goed. Snel en handige feedback op onze resultaten.’ HvA – – ‘De interne communicatie op de opleiding is erg slecht. Storend. Roosters zijn bijvoorbeeld heel erg laat bekend. Elk jaar komt dit ook uit de Studenten Tevredenheids Monitor maar er gebeurt niks aan.’ n Gijs Hardeman

havana #18 Gebruik je hoofd op het web Opinie Ik wil parkeren! Roosters Wie dicht de gatenkaas? Oppascentrale Babysitten als ideale studentenbaan

Recommend Documents