havana #14 Kijk, een extremist! Suriname Wie herdenkt de Decembermoorden? HES-toernooi Futsal voor het goede doel Scooters Terreur op wielen

havana

#14

Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam 1 december 2010

Kijk, een extremist!

Suriname

Wie herdenkt de Decembermoorden?

HES-toernooi Futsal voor het goede doel

Scooters Terreur op wielen

-advertentie-

inhoud

Te lui om te fietsen 10 Scooterrijders zijn aso’s, luiwammesen met een dikke reet of een combinatie van beiden. Dat is hoe de meeste fietsers erover denken. En het erge voor hen is: er komen er steeds meer bij.

‘Ze geloven dat Bouterse is veranderd’ 12 De huidige Surinaamse HvA-student houdt zich eerder bezig met zijn eigen toekomst dan met de geschiedenis van het land waar zijn roots liggen. De kans dat veel studenten de herdenking van de Decembermoorden zullen bijwonen, lijkt dan ook klein.

Fel en fanatiek 14 De opbrengst van het futsaltoernooi georganiseerd door HES-studenten gaat naar een goed doel. Erg fijn, maar voor de voetballers draaide alles gewoon nog steeds om de winst.

Dag Leeuwenburg 15 Niet iedereen bij het domein Economie & Management is blij met de aangekondigde verhuizing naar gebouw Kroonstate, iets voorbij de Hells Angels en de Bijlmerbajes.

Wennen aan een zwart gewaad 16 Hoe voelt het om een boerka te dragen? En hoe reageren andere studenten?

Slag om de soeplepel 18 Vijf cateraars bevechten elkaar om straks broodjes te mogen smeren en de soep te serveren voor de HvA en UvA. Wie maakt de meeste kans?

Hogeschool Groot Diemen Het gerucht gaat dat Inholland binnen afzienbare tijd niet meer bestaat. Iedereen denkt namelijk dat je bij Inholland een diploma krijgt als je erom vraagt, dat het management niet functioneert, dat studenten er nooit zijn, dat medewerkers opteren voor een leven lang freewheelen en dat het organisatorisch een zooitje is. Dat is natuurlijk overdreven maar wortel, tak en knop zijn wel aangetast. De naam is besmet. Er gaan stemmen op om de hele boel op te splitsen om vervolgens onder andere namen verder te gaan. Voor het Amsterdamse smaldeel van Inholland vind ik Hogeschool Groot Diemen een passende naam. Zonder lidwoord natuurlijk. Wellicht associeert u het met een eigentijds crematorium. Ik denk dat het cool en klein klinkt. Ik heb nog wel meer adviezen voor Terpstra, de nieuwe collegevoorzitter van Inholland. Geef de vertrekkende collegeleden geen gouden handdruk of afvloeiingsregeling. Laat wel onderzoeken of ze aansprakelijk gesteld kunnen worden voor alle schade en zoek uit of er iets verhaald kan worden. Nog een advies? Luister vooral naar die docenten die tot voor kort hun mond moesten houden. Opereer niet in stilte maar laat dagelijks zien dat je er bent. Laat horen dat je bezig bent met de verbetering van alles en iedereen. Zorg dus voor een hele goede afdeling communicatie. Ik vraag mij wel af waarom Terpstra de baas van Inholland wil zijn? Het lijkt toch een beetje op het melken van een dode koe. Hoe zou je je trouwens voelen als je docent bent bij Inholland? Laat je al het gedoe van je afglijden en ga je gewoon door met je werk? Je hebt net je beoordelingsgesprek met je opleidingsmanager gehad. Je wilde graag een periodiek erbij maar je kreeg te horen dat de financiële problemen van dien aard zijn dat iedereen pas op de plaats moet maken. Broekriem aanhalen. Een paar dagen later lees je in de krant over de afvloeiingsregeling van Jos Elbers, de voormalige bovenbaas. Riante regeling, dikke premie, vette auto met tv natuurlijk. Lijm aan zijn handen als het om geld gaat. In datzelfde artikel staat ook dat een andere bestuurder graag vertoefde in het grijze gebied van het betere declareren. Zen en de kunst van het declareren. Dales? Werkt niet meer maar krijgt wel betaald. Als ik bij InHolland zou werken zou ik razend zijn en waarschijnlijk niet weten hoe ik daar uiting aan moet geven zonder de wet te overtreden. Ik denk dat heel veel mensen bij Inholland zich machteloos voelen. Daar zou Terpstra eerst iets aan moeten doen. Laatste advies voor Terpstra. Stel wat geld beschikbaar voor een goed en onafhankelijk hogeschoolblad. Dat hebben ze bij Inholland namelijk niet. Er is wel een blaadje maar dat is eigenlijk de scheepstoeter van het college van bestuur. Een kritisch en onafhankelijk blad zou een vlag zijn op wat nu nog een modderschuit is. Paul van de Water Hoofdredacteur

Havana is het weekblad voor studenten en medewerkers van de Hogeschool van Amsterdam 1 december 2010 jaargang 16 / #14

En verder... 04 nieuws

23 passie

26 very short intro’s

09 ingezonden

24 recensies

27 weekgast

09 vraag van de week

25 eten

28 afstuderen

09 column fen

25 zwartwit

20 havana international

26 gekeurd

Redactieadres Vendelstraat 2, 1012 XX  Amsterdam, 020 595 39 91 [email protected]. Hoofd­redactie/management Paul van de Water [email protected] Eindredactie Wim de Jong [email protected] Redactie Carlijn van Donselaar [email protected], Lisa Hartog (redactie-assistent), Nina Manuhutu (stagiair), Jeff Pinkster [email protected], Ron Santing [email protected], Robert Simon [email protected] (Havana International), Annemarie Vissers [email protected] Medewerkers Miriam Bons, Kim Bos, Kirsten Dorrestijn, Claire van der Hall, Eveline van Heumen, Anouk Kemper, Kirsten van der Kolk, Rian Lanenga, Thomas van Manen, Harmen van der Meulen (correctie), Fanny van de Reijt, Linda Slagter, Liza Titawano, Fen Verstappen ­Fotografen Bram Belloni, Fred van Diem, Marc Deurloo, Marc Driessen, Jan-Maarten Hupkes, Friso Spoelstra, Henk Thomas, Bas Uterwijk Coverbeeld Fred van Diem Illu­stratoren Pepijn Barnard, Martien Bos, Enkeling, Aimée Groen, Marc Kolle, JeRoen Murré, Pascal Tieman Vormgeving Ron Zijlmans Lay-out Death Valley Advertenties Bureau Van Vliet, Postbus 20, 2040AA, Zandvoort, telefoon 023 571 47 45 fax 023 571 76 80 of [email protected] Abonnementen € 18,15 per jaar, opgave via de redactie-assistent of per e-mail Drukkerij Dijkman Offset Diemen. Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder toestemming van de hoofdredacteur ­artikelen of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen. ISSN - 1385-5670 De volgende Havana verschijnt woensdag 8 december

havana

3

nieuws Carlijn van Donselaar / Jim Jansen / Rian Lanenga / Nina Manuhutu / Jeff Pinkster / Ron Santing / Catrien Spijkerman / Annemarie Vissers

Studieboetes in 2011

Beeld Bas Uterwijk

Studenten die vertraging oplopen worden daar vanaf volgend studiejaar al voor beboet. Dat blijkt uit een interne beleidsnotitie van het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen die de NOS heeft ingezien.

Als ambassadeur van de NONA Foundation neemt oud-Ajacied Bryan Roy een cheque in ontvangst tijdens de finale van het HES Decathlon Futsaltoernooi in Sporthallen Zuid. De door student Nimal van Oort (27, fiscale economie) in 2005 opgerichte foundation probeert het leven van tienermoeders in Sri Lanka te verbeteren. Het geld wordt gebruikt om in de nabije toekomst een tweede opvanghuis te openen. Bryan Roy

prees het werk van Van Oort. ‘Toen ik die leeftijd had, was ik alleen maar met mezelf en mijn voetbalcarrière bezig. Heel egocentrisch. Aan deze jongens kunnen we allemaal een voorbeeld nemen.’ De oud-voetballer van Ajax liet de zaalvoetballers van de HES ook nog weten dat ‘economie studeren beter is dan voetballen’. (RL/JP). Lees meer op pagina 14

Volgens de nieuwe regels mogen studenten één jaar langer over een studie doen dan ervoor staat. Dat jaar mag maar één keer gebruikt worden en geldt dus niet voor een nieuwe studie of master. Voor elk extra studiejaar moet een student 3000 euro extra betalen. Met de maatregelen wil de overheid het aantal langstudeerders in vier jaar tijd met een kwart verlagen. Momenteel studeren er in Nederland zo’n tachtigduizend langstudeerders aan verschillende onderwijsinstellingen. Volgens de NOS zou de maatregel al in 2012 zo’n 180 miljoen euro moeten opleveren, daarna neemt dat bedrag af tot 140 miljoen euro per jaar. Ook de onderwijsinstellingen zelf krijgen een strafkorting. Voor elke student die te lang over de opleiding doet, wordt de instelling voor 3000 euro gekort op haar budget. De zogenaamde efficiencykorting zou in 2012 190 miljoen euro moeten opleveren. Eerder maakte staatssecretaris Halbe Zijlstra (Onderwijs) al bekend dat studenten die onterecht of te veel studiefinanciering ontvangen door te verklaren dat zij uitwonend zijn terwijl ze nog thuis wonen, hard worden aangepakt. De fraudeurs zouden kunnen rekenen op een boete van vijftig procent van het te veel onterecht geïnde geld. Bovendien moeten ze de te veel ontvangen studiefinanciering terugbetalen. Als studenten voor de tweede keer de fout ingaan, wordt de studiefinanciering met terugwerkende kracht stopgezet. Zijlstra kwam opnieuw in het nieuws toen studenten hem vorige week een petitie met meer dan 100.000 handtekeningen overhandigden. De studenten vinden het onterecht dat het kabinet bezuinigt op de studiefinanciering, de hogere studiekosten en het kwijtraken van de ov-kaart voor studenten die een studievertraging oplopen. De handtekeningen komen voort uit de ‘minimaal nominaal-actie’ van onder meer het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO) en studentenvakbond LSVb. (JP)

‘Wij zijn absoluut geen slechte hogeschool’ Leuk is anders, maar het negatieve beeld dat nu ontstaat is absoluut onjuist. Ja, de HvA scoort slechter, maar dat maakt de school nog geen slechte hogeschool. Marcelle Peeters, directeur Onderwijs & Onderzoek, wil een belangrijke kanttekening plaatsen bij het onderzoek, dat jaarlijks wordt uitgevoerd door het Hoger Onderwijs Persbureau (HOP). Ze noemt dat ‘het Randstedelijke verhaal’. ‘In de Randstad hebben we te maken met ingewikkelde problemen. We hebben heel veel eerstegeneratiestudenten en studenten met meervoudige problematiek.’ Drie jaar geleden scoorde de HvA nog bovengemiddeld in vergelijking met de grote hogescholen, maar net als de andere grote hogescholen komt de HvA dit jaar uit op een krappe voldoende: een 5,6. Een enkele opleiding springt

er als beste van het land uit. Van de grote hogescholen in de Randstad doet de Haagse Hogeschool het relatief het beste. De Hogeschool Utrecht en Inholland scoren het slechtst. Bij de middelgrote scholen voert de Christelijke Hogeschool Ede de lijst aan. Voor het beste onderwijs moeten studenten bij de Katholieke Pabo Zwolle zijn. De afdeling van Peeters houdt zich bezig met de kwaliteit van onderwijs en onderzoek. Waar nodig ondersteunen ze domeinen en trekken conclusies uit onderzoeken, zoals die van het HOP. ‘De HvA kun je niet vergelijken met een kleine hogeschool, dat is appels met peren vergelijken. Wij hebben een veel lastigere opdracht, we hebben te maken met studenten die geen ouders hebben met ervaring in het hoger onderwijs, met interessante netwerken, met kasten vol boeken. Deze studenten staan er in veel gevallen alleen voor. Dat vergt meer inspanning.’ En dan zijn de studenten aan de HvA ook nog eens zelfbewuster, brutaler en mondiger, voegt Peeters eraan toe. Een vergelijking met de hogescholen in de Randstad is wat Peeters betreft eerlijker. ‘In de keuzegids zijn we als



Best scorende opleidingen Opleiding

Score

Slechtst scorende opleidingen Opleiding

Score

1 2 3

Maritiem officier Sport, management & ondernemen Toegepaste psychologie

80 78 70

Bouwtechnische bedrijfskunde Trade management Asia Bedrijfskundige informatica

42 44 46

De Hogeschool van Amsterdam is door de Keuzegids HBO Voltijd beoordeeld met een krappe voldoende. Maar dat betekent niet dat de HvA een slechte hogeschool is, meent Marcelle Peeters, directeur Onderwijs & Onderzoek.

4

havana

tweede van de vijf grote hogescholen in de Randstedelijke omgeving uit de bus gekomen. Daar hoeven we ons helemaal niet voor te schamen.’ De Haagse Hogeschool staat in dat lijstje al jaren op de eerste plek, en daar wil Peeters de HvA wel mee vergelijken: ‘Wij moeten beter worden. De Amstelcampus kan daarbij helpen, ook in Den Haag speelt het gebouw een belangrijke rol.’ Toch is het Randstedelijke verhaal maar één kant van het verhaal. Want inhoudelijke kritiek op verschillende opleidingen in de Keuzegids poets je niet zomaar weg. Bovendien sluit het onderzoek van het HOP aan bij de bevindingen van het onderzoek dat opinieblad Elsevier eerder dit jaar uitvoerde. In dat jaarlijkse onderzoek naar de kwaliteit van hogescholen in Nederland kwam de Hogeschool van Amsterdam als slechtste uit de bus. Slechts dertien procent van de studies aan de Amsterdamse hogeschool werd als bovengemiddeld beoordeeld. ‘Een ander deel van het verhaal is gewoon dat je de zaken niet goed op orde hebt,’ geeft Peeters toe. ‘Daar lopen we ook niet van weg. Snappen we de kritiek, is de eerste vraag. We vergelijken het met rapporten van de Nederlands-Vlaamse Accreditatieorganisatie (NVAO). Opleidingscommissies gaan praten met studenten.’ Heel vaak gaat de kritiek over de onderwijsorganisatie, licht Peeters toe. ‘Hoe worden roosters opgebouwd, is het studiemateriaal goed genoeg of zijn de boeken die verstrekt worden onnodig en te duur.’ Zorgen hoeven studenten zich wat Peeters betreft niet maken. Hun diploma is echt wat waard, dat kan je volgens de directeur Onderwijs & Onderzoek eenvoudig constateren. ‘Onze afgestudeerde studenten vinden op korte termijn werk op hbo-niveau in de regio Amsterdam.’ De nuance, het Amsterdamse verhaal, moeten studenten wel meekrijgen. De keuzegids is voor Peeters een nuttige spiegel, maar meer ook niet. (JP)

nieuws

‘Muzikaal talent op weg helpen’ De Hogeschool van Amsterdam stopt met de organisatie van muziekwedstrijden voor studentenbands. De stichting Make More Music gaat zich uitsluitend richten op het begeleiden van muzikaal HvA-talent. Toen ze in 2002 begonnen waren er nog nauwelijks wedstrijden voor bandjes, inmiddels danken hele groepen bands er hun bestaan aan. ‘Startende bandjes delven het onderspit,’ constateert Alex van Heeswijk, begeleider van het Centrum voor Ondernemerschap en oprichter van de stichting Make More Music. ‘Nieuw talent komt er helemaal niet meer tussen. De winnaar van onze wedstrijd van vorig jaar staat nu in de finale van de Grote Prijs van Nederland.’ Van Heeswijk stopt daarom met de organisatie van muziekwedstrijden voor studentenbands, om zich weer volledig te richten op het oorspronkelijke doel van Make More Music: muzikaal HvA-talent op weg helpen. Acht jaar lang organiseerde de stichting namens de HvA competities in voormalige dochterstad Almere. Vorig jaar nog in samenwerking met zes andere hogescholen. Maar met het oog op de resultaten en de overname van de HvA-vestigingen in Almere door hogeschool Windesheim wordt nu dus een andere weg ingeslagen. ‘Dat we stoppen met die wedstrijden is helemaal niet zielig, het is een strategische keuze. Alleen al in Almere worden jaarlijks vier wedstrijden georganiseerd. Het aanbod is veel te groot, voor startende bandjes wordt het juist moeilijker. We draaien alles om.’ Dat wil zeggen: studenten kunnen oefenruimtes betrekken en masterclasses volgen. ‘Ik heb contacten met bekende artiesten, maar namen ga ik nog niet noemen,’ zegt Van Heeswijk. ‘Dat moeten avonden worden waarop studenten van alles leren, maar ook gewoon horen hoe andere artiesten er zijn gekomen.’ Wat Van Heeswijk betreft moet het studenten gemakkelijk gemaakt worden muziek te maken naast hun studie. ‘Momenteel staat sport bovenaan, voor muziek moet hetzelfde gaan gelden.’ (JP)

Lessen in geluk Hoe maak je de aarde en jezelf gelukkig? Statisticus Nic Marks legde donderdagmiddag zijn wereldberoemde Happy Planet Index uit. ‘Waarom zouden we het succes van een land meten aan de hand van geld en productiviteit? Daar draait het toch niet om in het leven? Het leven draait om geluk!’ Het lijken vreemde woorden uit de mond van een statisticus. Maar de Brit Nic Marks meent het. Marks werkt bij New Economics Foundation, een denktank die zich met economie bezighoudt ‘alsof people en plane’ ertoe doen’. Donderdagmiddag gaf Marks in het Auditorium van de Leeuwenburg een enthousiaste lezing waarin hij de studenten zijn inmiddels wereldberoemde Happy Planet Index uitlegde. Landen zijn volgens Marks pas echt succesvol als ze hoog scoren op wellbeing – tevreden inwoners met een hoge levensverwachting – en laag op het verbruik van natuurlijke bronnen. ‘Tanzania en Zimbabwe maken de aarde misschien niet zo unhappy als wij dat doen, maar de mensen zijn wel een stuk ongelukkiger dan wij. De gemiddelde levensverwachting is daar bijvoorbeeld 41 jaar.’ Foute boel dus. ‘Aan de andere kant zijn mensen in Luxemburg behoorlijk gelukkig, maar daar hebben ze wel heel veel planeet voor nodig,’ zegt Marks, verwijzend naar de CO2-uitstoot en het bronnenverbruik. Wie doen het wel goed? ‘De diamanten zijn de LatijnsAmerikaanse landen. Happy lifes that don’t cost the earth too much. Met als grote winnaar: Costa Rica.’ Marks lacht triomfantelijk: ‘Hadden jullie niet verwacht hè? Daar kunnen wij als westerse wereld nog veel van leren.’ Hij kijkt serieus de zaal in. ‘We zullen onze leefstijl moeten veranderen.’ Met grafieken laat hij zien wat dat betekent: een steil dalende lijn. ‘Ons brongebruik moet drastisch naar beneden. Sta er eens bij stil als je iets koopt: heb ik

dit echt nódig om gelukkiger te worden?’ Voor de Britse regering onderzocht Marks aan de hand van ingewikkelde berekeningen met databases waar je dan wél gelukkiger van wordt. ‘Hier komen ze, mijn vijf geheimen voor het bereiken van geluk’. De studenten gaan rechtop zitten. ‘Investeer in sociale banden: familie, vrienden, minnaars, mensen met wie je echt intieme dingen kan delen. Wees actief, ga naar buiten, beweeg. Wees bewust. Heb je bijvoorbeeld wel door hoe mooi de huizen zijn in Amsterdam? Laat de dingen tot je doordringen. Zorg dat je blijft leren. Daarvoor hoef je heus niet constant cursussen te volgen, een nieuw gerecht koken is ook leren. En ten slotte: geef. Hoe meer je geeft, hoe gelukkiger je wordt.’ Met dat soort concrete tips kun je tenminste vooruit, vinden Selma Ullah en Arno Tromp, beiden student management, economie & recht die de minor duurzaam ondernemen & leiderschap volgen. Ze zijn twee van de ongeveer 150 studenten die op de lezing zijn afgekomen. Het auditorium is verre van vol. ‘Ik denk dat het onderwerp duurzaamheid en bronnenverbruik niet zo leeft onder studenten,’ zegt Arno. ‘Eerlijk gezegd hadden wij ook nog nooit van Marks gehoord,’ geeft Michael Bosscha toe. Michael is voorzitter van De Lax, de sociëteit van de ASVL, die de bijeenkomst organiseerde samen met andere studentenverenigingen zoals SOL uit Leiden. ‘Wij worden altijd als een zuipvereniging gezien, we wilden nu wel eens iets serieus organiseren. Marks was uitgenodigd door een Amsterdamse denktank om een lezing te geven, en zei: als ik dan toch in Amsterdam ben, wil ik ook wel iets met studenten doen. Toen we hoorden dat Marks ook op de wereldberoemde conferentie TED gesproken had wisten we dat we deze gelegenheid moesten aangrijpen.’ (CS)

Guusje ter Horst voorzitter HBO-raad Oud-minister van Binnenlandse Zaken Guusje ter Horst wordt per 1 januari de nieuwe voorzitter van de HBO-raad. De vacature ontstond na het vertrek van Doekle Terpstra naar Inholland. Ter Horst zal de functie tot 1 januari 2012 bekleden. In de tussentijd zal worden gezocht naar een kandidaat-voorzitter voor de reguliere periode van vier jaar. De komende weken wordt het voorzitterschap waargenomen door Geri

Bonhof, die ook voorzitter van het college van bestuur van de Hogeschool Utrecht is. De 58-jarige Ter Horst was namens de PvdA minister van Binnenlandse Zaken in het vierde kabinet-Balkenende. Daarvoor was zij burgemeester van Nijmegen. Binnen het hoger onderwijs verdiende zij haar sporen als universitair hoofddocent aan de UvA, waar ze ook voorzitter van de universiteitsraad was. (CvD)

Beeld Bob Bronshoff

Studenten demonstreren bij Tweede Kamer Koningin Beatrix heeft vorige week woensdag de nieuwe bètafaculteit van de UvA op het Science Park in Oost officieel geopend. In het bijzijn van burgemeester Eberhard van der Laan en commissaris van de koningin Johan Remkes zette de koningin de nieuwe faculteit in werking door op een rode knop te drukken, waardoor zevenhonderd ballonnen op de binnenplaats met elkaar verbonden werden en even later het logo van de UvA vormden. Arjan Trommel, secretaris van de HvA, noemde het een heugelijke dag. Ook voor studenten van de HvA. ‘Het sportcentrum is er voor HvA’ers, net als Bureau Kennistransfer. En studenten kunnen hier natuurlijk altijd doorstuderen.’ (JJ/JP)

Honderden studenten protesteerden maandag rond het middaguur rondom het gebouw van de Tweede Kamer in Den Haag tegen de onderwijsplannen van het kabinet-Rutte. De studenten gaven gehoor aan een Facebook-oproep van Kamerlid Jasper van Dijk (SP). Hij sprak de studenten toe, voorafgaand aan het Kamerdebat. Ook Sander Breur, voorzitter van de Landelijke Studenten Vakbond, hield een toespraak. De studenten vrezen dat minder mensen zullen gaan studeren door de bezuinigingen die het kabinet-Rutte wil gaan doorvoeren. Zo krijgen de studenten volgend jaar al

te maken met de bezuinigingen. Studenten die meer dan een jaar vertraging oplopen moeten vanaf 1 september drieduizend euro extra gaan betalen. Ook de universiteiten en hogescholen moeten eraan geloven. Zij worden financieel gestraft als studenten hun studie niet op tijd afronden. Ook in Groningen werd geprotesteerd. Zo’n duizend studenten van de hogeschool en universiteit verzamelden zich daar rond het middaguur. Tijdens de demonstratie werd een verklaring gepresenteerd die is ondertekend door de Groningse commissaris van de koningin Max van den Berg en oud-burgemeester van Groningen Jacques Wallage. Beiden verklaarden tegen de bezuinigingen te zijn. (JP) havana

5

nieuws Invoering HvA-pas uitgesteld De invoering van de nieuwe HvA-pas is uitgesteld tot de zomer van 2011. De pas kan pas ingevoerd worden als duidelijk is welk bedrijf de catering en verkoopautomaten van de HvA en UvA gaat verzorgen. Het computersysteem dat bijhoudt wie een pas heeft met welke toegangsrechten loopt tegen het einde van zijn levensduur. Een nieuw computersysteem met nieuwe passen zou daarom al op 1 januari ingevoerd worden. Om te voorkomen dat de HvA investeert in een systeem dat niet overweg kan met de nieuwe verkoopautomaten is de introductie uitgesteld tot de zomer van 2011. Dan is duidelijk welk bedrijf de catering en verkoopautomaten van de HvA en UvA gaat verzorgen. ‘De aanbesteding van de catering en vending loopt nog,’ zegt Aäron Meyer, hoofd van het bedrijfsbureau IT&V. ‘Het bedrijf dat de nieuwe HvA-passen gaat leveren moet ervoor kunnen zorgen dat die apparaten ook de passen kunnen lezen. Het is daarom verstandiger nog even te wachten tot duidelijk is wie de nieuwe cateraar is. Het huidige systeem houdt het nog wel even vol, en we hebben ook nog voldoende reservepassen.’ De nieuwe passen zijn een stuk goedkoper, doordat ze niet meer zijn uitgerust met een chipkaart. Eerder dit jaar schafte de hogeschool het gebruik van de HvA-pas als betaalmiddel af om over te stappen op het gebruik van de chipknip. De passen kunnen al niet meer opgeladen worden. Wel kan er tot 1 januari nog mee worden betaald. (JP)

Terreurverdachte was HvA-student

Samir S. heeft op 12 november een neppistool afgepakt bij een belwinkel. Aan de Amsterdamse stadszender vertelde hij wat er was voorgevallen. Enkele weken later werden S. en twee andere Amsterdammers opgepakt in het kader van een Belgisch onderzoek naar internationaal terrorisme. De groep zou een aanslag in België hebben willen plegen. EenVandaag meldde vrijdagavond dat S. een bekende jongerenwerker is in Amsterdam. Hij was in 2008 werkzaam voor Stichting Straatwijs. Zijn oud-werkgever heeft in een reactie aan het televisieprogramma laten weten verbaasd te zijn over de aanhouding. De werkgever zegt S. als een aardige, betrokken en gelovige jongen te kennen, die voor iedereen klaarstaat. Op de website staat dat hij in 2007 de studie sociaal juridische dienstverlening heeft afgerond aan de HvA, wat bevestigd wordt door docent en toenmalig coördinator van het stageteam, Peter Witte. Hij kende S. als een ‘rustige, aardige jongen’. Verder was S. erg serieus met zijn geloof bezig. Witte: ‘Hij heeft tijdens zijn studie – dat moet in het derde jaar geweest zijn – de hadj, de pelgrimstocht naar Mekka gelopen. Sinds die tijd ging hij zich meer religieus gedragen. Een tijdje daarna wilde hij bijvoorbeeld geen vrouwen meer een hand geven. Hij was echt heel intensief met zijn geloof bezig.’ De drie Amsterdamse terrorismeverdachten zitten op dit moment nog vast. (JP/RS)

Beeld Geert Broertjes

Een van de van terrorisme verdachte Amsterdammers die afgelopen dinsdag zijn aangehouden, studeerde aan de HvA en kwam eerder deze maand in AT5 Nieuws omdat hij ingreep bij een vechtpartij in Amsterdam West.

Geheel volgens de traditie organiseerden derdejaars studenten communicatie afgelopen week weer de Beroepsoriëntatiedag. In gebouw de Fraijlemaborg kregen studenten de kans zich te verdiepen in de arbeidsmarkt. ‘Crossing boundaries, connecting countries’ luidde het motto van de

Gezondste school van Nederland in ongezondste stad van Nederland Scholengemeenschap Echnaton in Almere wil de gezondste school van Nederland worden en is daarom in samenwerking met de HvA een gezondheidsproject gestart.

Beeld AT5

Huib van der Kop, docent aan de Academie voor Lichamelijke Opvoeding (domein Bewegen, Sport & Voeding), promoveert op het project. Hij onderzoekt of de maatregelen, zoals het aanbieden van gezond eten in de kantine, effect hebben op de gezondheid en de schoolprestaties van de leerlingen. ‘We doen dit onderzoek in Almere omdat daar de minst gezonde kinderen van heel Nederland wonen. Bovendien komen de leerlingen uit wijken waar overgewicht een groot probleem is,’ zegt Van der Kop. 6

havana

dag. Door middel van workshops en presentaties werd de communicatiestudenten het belang van globalisering duidelijk gemaakt. De dag werd afgesloten met een international fair. Studenten konden daar netwerken met verschillende werkgevers. (JP)

Het project ‘De gezondste school in de gezondste wijk van Nederland 2015’ startte in september Spierkracht, lenigheid, prestatievermogen, gewicht en bewegingsgedrag van de leerlingen werden in kaart gebracht. Vanaf nu worden elk jaar ook de nieuwe brugklassers meegenomen in het onderzoek. Om de leerlingen ook daadwerkelijk gezonder te laten eten zijn er verschillende maatregelen genomen. Zo is de kantine op de schop genomen; leerlingen kunnen hier nu een ontbijt krijgen. Verder is er gekoeld water te krijgen in plaats van frisdrank. Van der Kop stelt dat gedragsverandering pas plaatsvindt als de omgeving van de leerlingen dat toelaat. Daarvoor is ook de steun van de ouders nodig en van de school zelf. Het onderzoek duurt vier jaar. (NM)

nieuws

Beeld Bas Uterwijk

Goedheiligman duikt de LAX in

Ook sociëteit de LAX werd dit jaar weer vereerd met een bezoek van Sinterklaas. Al tien jaar lang komt de Sint langs in het hoofdkwartier van studentenvereniging ASVL. Afgelopen zaterdag was het drukker dan ooit. Toen de goedheiligman vertrok werd hij door meer dan tachtig kinderen en hun ouders uitgezwaaid. (JP)

havana

7

-advertentie-

lezing het cultureel studentencentrum van UvA & HvA

lezing

WO 01/12 20.00 uur

Turkey and the Balkans

Turkey’s role on the international stage is growing and its ties with the Balkan countries – which were part of the Ottoman empire until the beginning of the twentieth century – are strengthening. students free, e 5,- all others

debat

dO 02/12 17.00 uur

Tolerantiedebat

Advocaat Gerard Spong stelde onlangs dat Wilders de vrijheid van meningsuiting bedreigt, maar is dit wel zo? Is het beschuldigen van de ‘linkse kerk’ terecht? En hoe belangrijk is de rol van cultuurrelativisme in het debat? studenten gratis, e 5,- alle anderen

muziek

ma 06/12 20.00 uur

Authenticiteit in de sociologie

De ‘meesters van het wantrouwen’ - Marx, Nietzsche en Freud - hebben ons achterdochtig gemaakt. Treft iemand ons als buitengewoon authentiek, dan vrezen we direct het slachtoffer te zijn geworden van een bedrieger... studenten gratis, e 5,- alle anderen

cOmedy

ma 06/12 20.00 uur

CREA Stand-up

Stand-up comedy is de meest naakte theatervorm die er is: slechts gewapend met een microfoon en grappen moeten CREA cursisten het publiek voor zich zien te winnen. toegang e 3,-

debat

di 07/12 20.00 uur

Europa en de Roma

Met 10 tot 12 miljoen mensen vormen de Roma de grootste en één van de meest gediscrimineerde minderheidsgroeperingen binnen de Europese Unie. studenten gratis, e 5,- alle anderen

dO 02/12 20.30 uur

lezing

Het CREA poppodium, waar je iedere eerste donderdag van de maand nieuwe bands kunt ontdekken. Deze maand met o.a. Julie Blue. toegang gratis

Populisme in Europa

Plug & Play

lezing

VR 03/11 15.00 uur

...punt te maken

di 07/12 20.00 uur

Van de Folkeparti in Denemarken tot het Front National in Frankrijk, van de United Kingdom Indepence Party in Engeland tot Jobbik in Hongarije: populistisch rechts is aan de winnende hand. Wat delen deze partijen? studenten gratis, e 5,- alle anderen

Antropologisch congres van de tijdsbeleving

Wat is tijd? Een predikant, een natuurkundige en een socioloog leggen uit hoe zij vanuit hun achtergrond omgaan met het concept tijd. Bezoekers kunnen bezoekers hun eigen antropologische ideeën over tijdsbeleving vormen. studenten gratis, e 5,- alle anderen

Tijd om je...

Op zoek naar een leuke voetbalvereniging? Kom eens kijken bij ons of train een keer mee! Meer informatie over de CREA agenda:

WWW.cRea.uVa.nl

T.O.S.-Actief Sportpark Middenmeer, Radioweg 63 020 6928314 / [email protected] / www.tos-actief.nl

Cultureel studentencentrum CREA, Binnengasthuisterrein (achter de Oude Turfmarkt)

Havana:Mercator kwart pagina 22-04-10 12:00 Pagina 1

Hotel Résidence Le Coin

HOTEL RESIDENCE LE COIN, gevestigd in hartje centrum van Amsterdam en al jaren een pleisterplaats voor gasten van de UNIVERSITEIT VAN AMSTERDAM en van de HOGESCHOOL VAN AMSTERDAM draagt deze gasten een warm hart toe en daarom kunnen zij rekenen op een gereduceerd tarief. Zij die op vertoon van deze advertentie bij ons komen overnachten ontvangen tevens een extra korting op het ontbijt. Het hotel ligt in het oude centrum en is een uitstekend vertrekpunt voor het ontdekken van alles wat de stad te bieden heeft, van het bijwonen van een theatervoorstelling tot een rondvaart in een van de vele monumentale grachten.

Gastvrijheid in een karakteristieke sfeer Bel voor een brochure of voor nadere informatie 020 - 5246800.

actueel

hashtag #HvA De timeline van @Havanaweb stond begin deze week vol met berichten over – hoe kan het ook anders – sneeuw. @KimReyhan Aangezien ik al zo tering wit ben, doe ik maar rode lipgloss op. In de sfeer van sneeuwwitje. @Estherleppink Kom je beneden en het eerste dat je ziet is die vieze sneeuw troep, dat had ook wel weg mogen blijven wat mij betreft! @W35537 Had ‘t niet eens verwacht, maar Klaxons’ tweede album past goed bij ‘t witte landschap waar de bus doorheen rijdt. @IncrankableDave The white stuff cleans my shoes, the grey stuff makes ‘em dirty. Guess which I like more. @SintNicolaas retweeted by @Pinkeltje1990 Ha! Het wordt echt een witte Sinterklaas, Kerstman eat your heart uit! Ho! Ho! Ho! @Captain_Marvin Ern normaal mens pakt een sneeuwschuiver ... Die Aap pakt de bladblazer ... #Daarisovernagedacht ... @KimReyhan Uggs, legging onder broek, hempje, shirtje, vest, jas, sjaal, bont muts, capuchon en handschoenen. Wat nou kou? @GewoonWessa T is echt spekglad, tsjuus @GewoonWessa Zometeen wél met gevaar voor eigen leven m’n scooter wegbrengen, die niet meer kan sturen. Door de sneeuw #leuk @Jeroennn90 Maar weer een dagje thuis aan school. Lekker warm binnen blijven @JasperLenstra Zo maar eens aan de bar koude, maar toch sneeuwvrije wintertocht naar school beginnen! @AxelleDaugreilh Het liefst zou ik in mijn warme bedje willen blijven liggen, HEEL DE DAG, want die kou is niks voor mij. B u it e n w e rk p l a ats a m st e r da m w w w. B u it e n w e rk p l a ats . n l

Mail nu voor een gratis proefdag i n f o @ B u i t e n w e rk p l a ats . n l en kom genieten van de open en productieve werksfeer!

Vraag van de week Lowlands was binnen twee en een half uur uitverkocht. Heb jij nog een kaartje weten te bemachtigen?

Iris Driessen (17) Eerstejaars media, informatie & communicatie ‘Het is me niet gelukt. Dat vind ik jammer, want ik wilde er wel een keer heen. Maar dan pak ik de volgende editie wel. Een klasgenootje van mij is het wel gelukt, die zat gelijk klaar. Als er goede bands komen, ga ik zeker. Ik kijk alleen naar acts die ik interessant vind, dus er moet wel wat bij zitten. Dan laat ik me niet weerhouden door de prijs. Ik ga dan met een vriendin die ook van festivals houdt.’

Nina Dirks (17) Eerstejaars sociaal pedagogische hulpverlening ‘Lowlands stond niet bij mij in de planning, maar ik had er wel graag heen gewild. Het is wel iets wat ik mee zou willen maken. De rockbands schijnen speciaal te zijn. Ik ben niet zo goed in namen, maar het gaat me meer om de sfeer die op zo’n festival hangt. Het wordt straks alleen wel heel prijzig. Ik moet twee keer nadenken of ik het geld er voor over heb. Ik ga amper naar concerten, omdat ze al zo duur zijn.’

Melanie Gijzen (19) Tweedejaars sociaal pedagogische hulpverlening ‘Ik had er graag heen gewild. Ik was al naar de site gegaan, maar die was overbelast. Mijn ouders waren zelfs bereid om mijn kaartje te betalen, omdat ik zo van festivals houd. Ik werk mezelf al een slag in de rondte bij McDonald’s. Het is een speciaal feest voor mij, omdat het ook met literatuur en toneel te maken heeft. Ik denk dat er aparte mensen zijn en dat ik daar nieuwe mensen zal ontmoeten. Een festival is voor mij een soort vakantie.’

Marten van der Mark (19) Tweedejaars sportmarketing ‘Een festival als Lowlands spreekt me niet aan. Doe mij maar Mysteryland en Sensation, dat zijn feesten die voor mij in de buurt zijn. Mysteryland is zelfs op fietsafstand. Als de kaarten duurder worden, is dat wel vervelend. Maar het geld voor zulke evenementen moet ergens vandaan komen. Mijn vrienden en ik kopen allemaal extra kaartjes. Wat we over hebben, verkopen we voor een meerprijs. Dan halen we het geld er makkelijk uit. Maar ik maak me niet druk om een kaartje dat tien euro duurder wordt.’

Bruce Jadi (21) Vierdejaars civiele techniek ‘Mijn vrienden wilden me overhalen om mee te gaan. Ze zijn heel leuk hoor, maar ik hou niet zo van Lowlands. Ik heb ze een keer meegenomen naar een Zuid-Amerikaans feest. Dat was ook niet hun ding, maar we hadden wel lol. Toen de kaartjes voor Lowlands in de verkoop gingen, klikten ze als een gek op de site voor kaartjes. Ze wilden me zelfs gratis meenemen, maar ik hou er echt niet van. Ze hebben mijn kaartje nu maar verkocht.’ (NM)

Fen Procrastineert Gisteren was een goeie dag. Ik had namelijk een prangende deadline en was in dat verband nogal druk met het posten van jarennegentighits op Facebook, met het googelen van Kate Middleton en vooral: met het opzoeken van allerhande schandelijke celebrityroddels. Nu richt ik mij wat dat laatste betreft doorgaans het liefst op de relationele achterklap (wie-doet-het-met-wie-in-welke-parkeergarage-en-wie-neemt-uit-wraak-dan-weerwie-op-de-achterbank-van-zijn-gezinsauto?) maar gisteravond liep ik tegen een nieuwtje aan dat niets met stomende seks in een Opel Vectra Station te maken had, maar waar ik evengoed alle details van wilde weten. Acteur Michael Brea, nogal bekend van de serie Ugly Betty, bleek eerder die dag namelijk zijn moeder met een samoeraizwaard onthoofd te hebben. Nu kan ik me altijd nogal levendig identificeren met mensen met moordneigingen en in dit specifieke geval was ik bovendien ook nog eens mateloos gefascineerd door de wijze waarop deze Michael Brea aan zijn moordneiging had toegegeven. Want ik kende wijlen mevrouw Brea natuurlijk niet, noch had ik enig idee van haar hobby’s en/ of haar interieur, maar het afhakken van een hoofd met een samoeraizwaard leek mij hoe dan ook een nogal bewerkelijke onderneming. Nou goed, en omdat ik dan toch die deadline had en in dat verband toch toevallig al achter mijn laptop zat, besloot ik me meteen eens wat meer te verdiepen in de krijgsklasse die samoerai heet. En zo ontdekte ik dat een echte samoerai niet alleen moet kunnen vechten met een samoeraizwaard, maar ook gewoon met zijn blote handen en dat dit dan jiujitsu heet. Ik leerde dat een samoerai, na het plegen van een strafbaar feit, zijn eer kan redden door zelf zijn buik open te snijden, van links onder horizontaal naar rechts en dan omhoog. Ik las dat samoeraizwaarden geclassificeerd worden aan de hand van het percentage mannennek dat met één klap doorklieft kan worden (zeventig procent, tachtig procent of negentig procent, uitgetest op veroordeelde mannen tussen de veertig en vijftig jaar oud). Ook stuitte ik op het vertederende bericht dat een samoerai pas echt een samoerai is wanneer hij ook netjes kan kalligraferen en bloemschikken. Soms zit het geluk in kleine dingen. n Fen Verstappen is freelance filosoof & tekstschrijver

havana

9

scooterterreur

Schofte Ze stinken. Ze maken een T@/&^* herrie en de mensen die erop zitten zijn aso’s, luiwammesen met een dikke reet of een combinatie van beiden. Dat is hoe de meeste fietsers over scooterrijders denken. En het erge voor hen is: er komen er steeds meer bij. De opmars van de schoften op wielen. Fanny van de Reijt

Ken je het? Je fietst rustig over het fietspad en de ‘scootertsunami’ van vijftig kilometer per uur raast je voorbij. Of je wordt afgesneden door een scooter die nota bene tegen de richting in voor je de stoep op komt gescheurd. Of je staat voor een stoplicht te wachten achter een lopende scootermotor en je wordt getrakteerd op een mond vol fijnstof. Er zijn lekkerdere en gezondere ontbijten te verzinnen. De ergernis onder fietsers is groot. Zo groot dat de Fietsersbond Amsterdam een petitie is gestart om de overlast van scooters te stoppen. Een succes, in oktober dit jaar begonnen ze en al bijna vierduizend mensen betuigden hun steun. Wat de Fietsersbond wil? Het gevaar, de vervuiling, de overlast en

snorfietsen in het verkeer gekomen. Momenteel rijden er ruim een miljoen brom- en snorfietsen in Nederland. Bijna de helft meer dan in 2007. Veertig procent van de uitstoot van koolwaterstoffen in de Amsterdamse binnenstad is afkomstig van scooters met een verbrandingsmotor. Veel van de scooters die hier rijden zijn in landen als China en Italië al lang verboden omdat ze zo vervuilend zijn. Met name de zeer vervuilende tweetaktbrommers zouden onmiddellijk moeten worden verbannen. Maar de ergernissen gaan niet alleen over de vervuiling. Veel ergernis wordt ook veroorzaakt door het rijgedrag. Gebruikers rijden vaak roekeloos en veel te hard. Veel fietsers voelen zich onveilig. En die angst is gegrond. Het aantal verkeersslachtoffers

‘In de zomer is het een ramp, dan staat het hele plein vol scooters’

Beeld Jan-Maarten Hupkes

het lawaai van scooters drastisch verminderen. Bijvoorbeeld door snorscooters op het fietspad aan te pakken. Zo hopen zij dat scooters in de toekomst net als andere bromfietsen van het fietspad geweerd worden. Ook zijn er plannen om bromfietsen die veel luchtvervuiling veroorzaken te ontmoedigen en schone alternatieven zoals fietsen en elektrische tweewielers te stimuleren. In Zaanstad is er al succesvol geëxperimenteerd met een subsidie op de aanschaf van een elektrische scooter en een premie bij inlevering van een oude brommer of scooter voor de sloop. Helaas is de pot nu leeg en is de regeling met ingang van mei 2010 beëindigd. Dergelijke regelingen zouden landelijk moeten worden ingevoerd, vindt de Fietsersbond.

10

Irritaties Je kunt de Fietsersbond moeilijk ongelijk geven in hun initiatief tegen scooteroverlast want de cijfers liegen er niet om. De afgelopen jaren zijn er steeds meer brom- en havana

onder brom- en snorfietsers in Amsterdam is sinds 2005 jaarlijks met twintig procent gestegen en is inmiddels groter dan onder automobilisten. De tekenaars van de petitie van de Fietsersbond zijn dan ook niet mild over de ‘schoften op wielen’. De meerderheid zien ze het liefst allemaal verdwijnen. ‘Scooters maken nog veel meer herrie en stinken erger dan auto’s. Ga toch fietsen!’ schrijft iemand. Een ander ergert zich aan de scooters op de pont. ‘Op zich een rustgevend moment, ware het niet dat de rust en frisse lucht verstoord worden door onstuimige scooters.’ Weer een ander zet zijn irritaties direct om in oplossingen. ‘Ik fiets zo’n 100 kilometer per week door de stad, vaak met kleine kinderen. Waarom niet per 2015 elektrische scooters met snelheidsbegrenzers verplicht gesteld?’ Maar ook scooterrijders zelf tekenen de petitie. Zo is er een scootergebruiker van 71 die zich keert tegen de overlast die veel jonge rijders met opgevoerde exemplaren veroorzaken.

scooterterreur

en op wielen Boetes Ook op de HvA is het aantal scooters de afgelopen jaren flink toegenomen. Al lijkt niet iedereen dat een probleem te vinden. ‘Als ze op de fiets willen kommen kommen ze op de fiets, als ze op de scooter willen kommen kommen ze op de scooter,’ aldus de gebouwbeheerder van de Fraijlemaborg. Alleen het parkeren is een probleem. ‘In de zomer is het een ramp, dan staat het hele plein vol scooters.’ Bij andere vestigingen zoals het Jan Bommerhuis aan de Wibautstraat is het rampzalig gesteld met het parkeren. ‘Dag in dag uit is het weer raak en worden er scooters op de stoep geparkeerd. En dat terwijl we een garage hebben waar ze veilig en droog kunnen staan. Ons trottoir is erg smal. Oude omaatjes met rollators die bij de naastgelegen Albert Heijn boodschappen willen doen, kunnen er niet meer langs,’ aldus de gebouwbeheerder van het Jan Bommerhuis. Hij hangt briefjes op, maar keer op keer worden de scooters weer fout geparkeerd. ‘Een hopeloze situatie.’ Het parkeerprobleem zal de HvA zelf moeten oplossen maar de Tweede Kamer heeft inmiddels wel gesproken over de scooteroverlast. Tweede Kamerlid Sharon Dijksma (PvdA) vindt dat overlast door scooters door een strikter lik-op-stukbeleid moet worden beteugeld. Ze pleit voor hogere boetes en wil dat opgevoerde scooters sneller in beslag worden genomen. Beginnende scooterrijders die in korte tijd twee keer zwaar in de fout gaan, zouden net als jonge automobilisten hun rijbewijs moeten kwijtraken. Een plan dat breed gesteund wordt. Ook minister Schultz van Haegen van Infrastructuur noemt de toenemende overlast door scooters een groot probleem. Lijkt er dan echt wat te gaan veranderen? De HvA in 2015: voor de ingang een rijtje elektrische scooters? n

‘Ik vind mezelf niet lui’ Hans Yousefian (21) tweedejaars ­engineering, design & innovation Aantal kilometers? ‘Ik kom er elke dag mee uit Amstelveen.’ Scooterrijders lui? ‘Ik vind mezelf niet lui. Ik zit elke dag twee uurtjes in de sportschool, daar ga ik op de scooter naartoe.’ Spaarvarken kapotgeslagen of cadeau? ‘Helemaal zelf voor gespaard. Op vrijdag en zaterdag werk ik als straatcoach in Utrecht.’ Merk? ‘Vespa. Maar mijn eerste scooter op mijn zestiende was een Yamaha.’ Scooteroverlast? ‘Je veroorzaakt wel makkelijk ongelukken. Vorige week kwam ik nog hard aanrijden en reed ik bijna iemand van zijn sokken. Omdat ik vol op de rem moest trappen slipte ik en viel.’ Op/in welk vervoersmiddel wil je niet dood gevonden worden? ‘Op een paarsgroene Rapido!’

‘Een auto is ook slecht voor het milieu’ Karima Akazim (25) eerstejaars maatschappelijk werk & dienstverlening Aantal kilometers? ‘Ik woon in Zuid. Maar soms ga ik er ook helemaal mee naar West’ Scooterrijders lui? ‘Ja, ik ben lui. Een scooter is handig. Je bent overal veel sneller dan met de fiets en het is een stuk flexibeler dan een auto.’ Spaarvarken kapotgeslagen of cadeautje? ‘Ik heb er zelf voor gespaard. Ik heb een bijbaan in de thuiszorg.’ Merk? ‘Vespa.’ Scooteroverlast? ‘Aan de ene kant begrijp ik het wel. Maar ik rijd altijd voorzichtig. Wat de vervuiling betreft: een auto is ook slecht voor het milieu.’ Op/in welk vervoersmiddel wil je niet dood gevonden worden? ‘Geen een!’

‘Ik rijd niet gevaarlijk’

Scooterfeiten n Het scootergebruik is in de afgelopen jaren fors toegenomen. Momenteel rijden er ruim een miljoen brom- en snorfietsen door Nederland. Dat is bijna de helft meer dan in 2007. n 40% van de uitstoot van koolwaterstoffen in de Amsterdamse binnenstad is afkomstig van scooters met een verbrandingsmotor. n Fietsers krijgen meer ultrafijnstof binnen van een scooter met een verbrandingsmotor dan van een vrachtwagen. n Het aantal verkeersslachtoffers onder brom- en snorfietsers in Amsterdam stijgt sinds 2005 jaarlijks met 20% en is inmiddels groter dan onder automobilisten.

Micha Fiszbajn (21) eerstejaars commerciële economie voor toekomstige ondernemers duaal Aantal kilometers? ‘Nog geen vijf. Ik woon in de Beethovenstraat.’ Scooterrijders lui? ‘Ja, een beetje wel. Je gaat niet snel meer lopen maar pakt altijd de scooter.’ Spaarvarken kapotgeslagen of cadeau? ‘Ik heb hem zelf verdiend met mijn werk in een kledingwinkel.’ Merk? ‘Een Vespa natuurlijk. Die zijn gewoon het mooist. Ik ben een liefhebber.’ Scooteroverlast? ‘Ze maken wel veel lawaai. Maar ik rijd niet gevaarlijk.’ Op/in welk vervoersmiddel wil je niet dood gevonden worden? ‘Geen een!’

havana

11

decembermoorden

Wie gaat er Dit jaar worden de Decembermoorden voor het eerst herdacht terwijl de man die ervoor verantwoordelijk wordt gehouden president is. Hoe denken Surinamers aan de HvA daarover? Kirsten Dorrestijn Een paar maanden geleden werd Desi Bouterse op democratische wijze gekozen tot president van Suriname. Deze man wordt verantwoordelijk gehouden voor de moorden die in 1982 zijn gepleegd op vijftien tegenstanders van het militaire regime, de ‘Decembermoorden’. Op 8 december worden de slachtoffers herdacht. Wat vinden Surinaamse HvA-docenten en -studenten ervan dat deze voormalige dictator nu president is? Houdt dit de jongere generatie Surinamers eigenlijk bezig? Of hebben zij wel wat anders aan hun hoofd?

Bedreigd Docenten van de HvA kunnen zich de grimmige jaren tachtig in Suriname nog helder voor de geest halen. Sommigen hebben de angst aan den lijve ondervonden, zoals Juliënne Olthof (gefingeerde naam) die lesgeeft bij de minor srananistiek. ‘Ik woonde op dat moment al met mijn moeder in Nederland, maar mijn broer was nog in Suriname. Hij is meerdere keren bedreigd en moest voor zijn eigen veiligheid steeds op andere adressen slapen. Ik heb zijn kinderen hier in Nederland opgevangen. Het was te gevaarlijk voor hen om in Suriname te blijven.’ Olthof praat niet graag over wat er is gebeurd in die tijd. ‘Dat doe ik ook eigenlijk

neratie. Het waren vooral jonge mensen die bij de afgelopen verkiezingen op hem stemden. Zij zien een krachtige nieuwe leider in deze charismatische man. Iemand die meer daadkracht heeft dan de vorige president, en de werkeloosheid kan bestrijden. Olthof was erg verbaasd toen ze hoorde dat Bouterse als winnaar uit de bus kwam. ‘Het heeft me ook geïrriteerd. Suriname heeft zijn geschiedenis altijd verzwegen. Ook het slavernijverleden wordt niet aangehaald op school. In Nederland is men meer met de Surinaamse geschiedenis bezig dan in Suriname zelf. Ik verwacht dat daar weinig animo is om 8 december te herdenken. Dit jaar al helemaal niet. Zoals ik al zei: een ongeluk is snel gebeurd.’

Vis of hengel Student Naini (20, voeding & diëtetiek, wil niet met haar achternaam in Havana) was ook geschokt toen ze hoorde dat Bouterse president was geworden. ‘Ik ken veel mensen die het er niet mee eens zijn, onder anderen een goede vriend die in Suriname woont, en mijn familie. Zelf vind ik het ook onbegrijpelijk dat iemand met zo’n verleden aan de macht kan komen. Surinaamse jongeren zeggen dat ze niet precies weten wat Bouterse heeft gedaan in de jaren tachtig. Ze

‘Ze kunnen hem vergeven omdat ze die tijd zelf niet hebben meegemaakt’ nooit. In Nederland durf ik het wel, maar een ongeluk is snel gebeurd. En dat soort ongelukken hebben ook plaatsgevonden in het verleden. Het is angstaanjagend, het gaat om lijfsbehoud. Suriname is een klein land. Als je niet in het gareel van Bouterse blijft, kan je bepaalde dingen wel vergeten, en je familie ook. Daarom wil ik graag anoniem blijven in Havana.’

Geen kip De generatie Surinamers die de coup in de jaren tachtig bewust heeft meegemaakt, heeft gruwelijke herinneringen: de avondklok, de lege supermarkten, de intimidaties. In het Surinaamse onderwijs schijnt dit stukje donkere geschiedenis nauwelijks te zijn overgedragen. Dat verklaart misschien de pro-Bouterse houding van de nieuwe ge12

havana

kunnen hem vergeven omdat ze die tijd zelf niet hebben meegemaakt. En ze geloven dat hij is veranderd.’ Niet iedereen keek vreemd op toen bekend werd dat Bouterse de nieuwe president werd. Patty Gomes, docent geschiedenis bij de minor srananistiek, had het wel zien aankomen. ‘Toen hij in de jaren tachtig de staatsgreep had gepleegd, was het eerste wat hij deed geld verdelen onder de bevolking. Hij verhoogde de oudedagsvoorzieningen en de kinderbijslag, en beloofde die regelmatig uit te betalen. Daarmee deelde hij de vis uit in plaats van de hengel, als je begrijpt wat ik bedoel. Maar hij heeft zichzelf ermee erg geliefd gemaakt bij het volk. Ook in de huidige regeerplannen staan veel dingen die een groot deel van de bevolking aanspreken.’ Gomes gaat elk jaar met een groepje kennis

naar de herdenking van de Decembermoorden. Een goede vriend van haar stond op de dodenlijst en is de dans op het nippertje ontsprongen. ‘Ik kan begrijpen dat jongeren zich met de NDP, de partij van Bouterse, kunnen identificeren,’ zegt Romeo Grot, docent taalverwerving Sranantongo bij de minor srananistiek. ‘Bij de andere partijen is totaal geen verjonging. Die bestaan uit mannen van boven de zestig die hun positie willen behouden. Bouterse is ook niet jong meer – hij is 65 – maar door zijn manier van aanpak spreekt hij jongeren aan. De moorden zijn absoluut niet goed te praten, maar ik geef hem zelf het voordeel van de twijfel. Ik denk: laat maar zien wat je in je mars hebt, dat je het goed voor hebt met het land en de bevolking. Dat je het ook op een andere manier kunt doen dan met corruptie. Volgend jaar maken we de balans wel op.’

Pro- en anti-Bouterse In Nederland heeft de NDP veel aanhangers. Net als in Suriname zijn het vooral jongeren die achter hem staan. Als Quincy Vroom (23, commerciële economie) nog in Suriname had gewoond, zou hij zeker op de partij van Bouterse hebben gestemd. ‘Ik vind dat hij nog veel aan leiderschap in zich heeft. Dat hij betrokken was bij de Decembermoorden en dat hij nu president is, vind ik twee los van elkaar staande zaken. Een land als Suriname heeft iemand met visie nodig, iemand naar wie mensen luisteren. De NDP is bovendien de partij waarin de meeste etniciteiten zijn vertegenwoordigd. In Suriname wonen Hindoestanen, creolen, indianen, Chinezen. De meeste partijen richten zich vooral op een van deze groepen, terwijl de NDP breed georiënteerd is. Ook vind ik het goed dat binnen de NDP veel vrouwen een hoge functie hebben.’ In Nederland zijn duidelijke voor- en tegenstanders. Wie pro-Bouterse is wordt met een scheef oog aangekeken door het anti-Bouterse kamp, en andersom. Geschiedenisdocent Gomes heeft dat gemerkt. ‘Eigenlijk moet je hier voordat je met een andere Surinamer gaat praten eerst weten of hij pro of anti is. Als je op een bijeenkomst met iemand van het andere kamp praat, kun je daarna tekst en uitleg geven waarom je met diegene stond te lachen.’

Emancipatie De Surinaamse studenten die aan de HvA studeren lijken niet bijzonder veel interesse te hebben in de politieke toestanden van het land waar hun roots liggen. Jonge Surinamers richten zich sterk op Nederland, stelt Suriname-kenner John Jansen van Galen. ‘De huidige generatie is geëmancipeerd, heeft hier een leven opgebouwd en heeft afscheid genomen van Suriname.’ Reggie (21, student media, informatie & communicatie, wil niet met zijn achternaam

in Havana) is in Nederland geboren. Zijn moeder is Surinaams. In totaal bezocht hij het geboorteland van zijn moeder vijf keer, vijf jaar geleden voor het laatst. In de Decembermoorden heeft hij zich naar eigen zeggen niet verdiept. ‘Sinds Bouterse president is, lijkt het me interessant om weer eens terug te gaan. Ook houd ik de Surinaamse politiek scherper in de gaten. Maar op dit moment wordt daar in de Nederlandse kranten helaas minder aandacht aan besteed dan tijdens de

decembermoorden

Beeld Maarten Hartman/Hollandse Hoogte

herdenken?

Herdenking van de Decembermoorden bij de Mozes en Aäron-kerk in 2006

verkiezingen. Zelf op zoek gaan naar nieuws uit Suriname doe ik ook niet zo snel.’

Boodschap Patty Gomes ziet dat de Surinaamse studenten op een andere manier geïnteresseerd zijn in Suriname dan hun ouders. ‘De studenten uit mijn klas volgen deze minor omdat ze zich willen voorbereiden op een stage in Suriname, of omdat ze daar een bedrijf willen opzetten. Ze zijn geïnteresseerd in de economische mo-

gelijkheden van het land, en ze gaan erheen voor vakantie of familiebezoek. In de politiek zijn ze niet per se geïnteresseerd. Ouderen kunnen lang praten over wat er in de jaren tachtig gebeurd is, maar het is logisch dat de jongeren niet altijd een boodschap hebben aan de dingen die ze daarover horen.’ De huidige Surinaamse HvA-student houdt zich eerder bezig met zijn eigen toekomst dan met de geschiedenis van het land waar zijn roots liggen. De kans dat op 8 december

veel studenten de herdenking van de Decembermoorden in de Mozes en Aäron-kerk zullen bijwonen, lijkt dan ook klein. n

■■Onder de Surinaamse jongeren in Nederland volgde 50 procent het nieuws over de verkiezingen. Onder ouderen was dat 65 procent. ■■70 procent van de Surinamers in Neder-

land vindt het een slechte zaak dat Bouterse president is geworden. Bij mensen onder de dertig is dat 60 procent. ■■In Nederland werd Bouterse in 2000 wegens smokkel van cocaïne veroordeeld tot 11 jaar cel. ■■Ruim 70 procent van de Surinaamse jongeren in Nederland vindt dat Bouterse eerst zijn straf wegens drugshandel had moeten uitzitten, voordat hij president kon worden. havana

13

reportage

De opbrengst van het futsaltoernooi georganiseerd door HES-studenten gaan naar een goed doel. Erg fijn, maar voor de voetballers draaide alles gewoon nog steeds om de winst. Rian Lanenga Fanatieke kreten van voetballers vullen zaal 3. Een keeper krijgt rood wegens een te heftige verbale reactie. ‘Deze jongen gaat vandaag niet meer keepen,’ schreeuwt de scheids, ‘anders ga ik nu naar huis’. Welkom bij de finale van het Decathlon Futsal Toernooi, afgelopen woensdag in Sporthallen Zuid. De organisatie ligt in handen van klas 2spm4 van de HES, voor het vak sportevenementenorganisatie. Van inschrijving, organisatie tot promotie hebben de studenten maandenlang gewerkt aan dit evenement. De opbrengst gaat naar een goed doel: de Nona Foundation. Maar of het daar voor de deelnemers – voornamelijk HESstudenten – ook om draait?

Sisser De officiële KNVB-scheidsrechters hebben de touwtjes strak in handen: er wordt fatsoenlijk gevoetbald en verder geen praatjes. Mike Kramer, hier de ‘hoogste’ scheids in de KNVB-ranking, geniet van deze dag. ‘Het niveau stijgt elk jaar. Ze voetballen beter, de tenues zijn netter en ja, ze zijn fanatiek. Af en toe knijpen we een oogje toe, maar verder moeten ze zich aan onze regels houden.’ 14

havana

Voor de keeper loopt het trouwens met een sisser af. Na excuses mag hij toch de overige wedstrijden meespelen en dat is maar goed ook, want zijn team schopt het ver. Een van de weinige deelnemende meisjes scoort. Even later neemt ze behendig een bal aan, wat op de tribune een kreet van bewondering oplevert. ‘Zooo, zag je die aanname van dat blonde meisje?!’ Vera van Proosdij (18, eerstejaars sportmarketing) is zelf minder onder de indruk van haar prestaties. ‘Leuk dat ik die bal intikte, anders was-ie net naast gegaan.’ De studenten van 2spm4 zijn er maar druk mee. Maar liefst vijfentwintig zwarte Decathlon-truien hebben een taakje deze dag. Er moet nog van alles worden geregeld, van begeleiding van de filmploeg tot de ontvangst van oud-voetbalinternational Bryan Roy. Hij komt tussen de middag de cheque voor de Nona Foundation in ontvangst nemen en doet daarbij de legendarische uitspraak: ‘Economie studeren is beter dan voetballen!’ Ron van den Akker (20), verantwoordelijk voor de promotie van het toernooi, ziet het hele evenement als ‘één groot leerproces’. ‘Vooral toen we naar sportwinkelketen De-

cathlon gingen en we slechts een kwartier de tijd hadden om hen ervan te overtuigen dat wij het waard zijn om te sponsoren. Te gek dat ze uiteindelijk een toezegging deden!’ Favoriet en winnaar van vorig jaar FCB (eerbetoon aan FC Barcelona) weet zich met slechts drie goals naar de halve finale te voetballen. ‘We zijn slow starters, maar kennelijk is het voldoende,’ lachen de jongens. Ze verliezen uiteindelijk de halve finale, waarin ze flink aan de bak moeten. Het eindigt in penalty’s: zeven tegen acht. De finale wordt gespeeld tussen PES United (naar het computerspel Pro Evolution Soccer) en FSM United (van de opleiding financial services management). PES komt na twaalf spannende minuten met 3-1 als winnaar uit de strijd en dat is knap gezien hun voortraject. Tijdens de voorrondes kwam één van hun spelers niet opdagen, waardoor ze met slechts vier man hebben geknokt voor een plaats op de finaledag. De overwinning wordt bescheiden gevierd. Een glimlach voor de foto is hen nauwelijks te ontlokken, laat staan een overwinningskreet. Ja, toch nog een reactie: ‘Dit is beter dan een orgasme.’ Bij de prijsuitreiking is de tribune al behoorlijk leeg. De uitgeschakelde teams zijn al lang naar huis maar de vijfentwintig zwarte Decathlon-truien klappen enthousiast voor de winnaars. Wat vonden de deelnemers trouwens van het goede doel, waarvoor ze hebben meegedaan? ‘Ja eh, beter dan dat ze hier van ons geld spullen zouden kopen.’ Vandaag ging het om het voetballen en om de winst. Al het andere is mooi meegenomen. n

Beeld Bas Uterwijk

‘Beter dan een orgasme’ Nona Foundation

‘Nona’ betekent vrouw in het Singalees. Nimal van Oort koos die naam voor zijn organisatie die tienermoeders in Sri Lanka opvangt en begeleidt. De nu 27-jarige student fiscale economie aan de HES startte zijn missie in 2005, nadat hij in Sri Lanka zijn zusje ontmoette en het levensverhaal van hun moeder had gehoord. Meerdere malen werd zij als tienermeisje verkracht. Een jongenstweeling (waarvan Nimal er één is) en een meisje kwamen ter wereld. De jongens werden weggegeven ter adoptie en zelf bezweek ze bij de laatste bevalling door gebrek aan zorg. Nimal is vastbesloten de situatie voor de vele tienermoeders in Sri Lanka te verbeteren. Hij zocht samenwerking met een lokale organisatie en richtte een tehuis op. De meiden kunnen er veilig wonen, voor hun kind zorgen en zelf onderwijs krijgen. In de nabije toekomst opent Nona een tweede opvang, waarvoor de bouwtekeningen al klaarliggen. De stichting wordt in Nederland gerund door bevlogen vrijwilligers. Sinds vijf jaar gaat de opbrengst van het futsaltoernooi naar de Nona Foundation. Bryan Roy, ambassadeur van Nona, nam dit jaar de cheque in ontvangst. Hij prijst het werk van Nimal en de betrokkenheid van deze jonge mensen. ‘Toen ik die leeftijd had, was ik alleen maar met mezelf en mijn voetbalcarrière bezig. Heel egocentrisch. Aan deze jongens kunnen we allemaal een voorbeeld nemen.’

Beeld Fred van Diem

verhuizing economie & management

Voorbij de Bijlmerbajes Niet iedereen bij het domein Economie & Management is blij met de verhuizing naar gebouw Kroonstate. Maar is de reis daarnaartoe echt zo naar? Claire van der Hall

ramen hangen posters ‘te huur’. Voorbij de blokkendozen van studentenwoningen zijn de locaties Kroonstate en Kroonjuweel van de HvA gevestigd. De fietstocht vanaf Leeuwenburg heeft dan vijf minuten geduurd.

Uitgestorven

Voor sommigen stopt de bewoonde wereld bij het Amstelstation, maar achter het spoor tussen Amsterdam en Utrecht ligt een van Amsterdams laatste onaangeharkte rafelrandjes. De studenten van het domein Economie & Management kunnen zich opmaken voor een reis naar het onbekende, zij gaan vanaf volgend schooljaar naar locatie Kroonstate aan de Wenckebachweg, tussen het rafelrandje en een industrieterrein. De Wenckebachweg is niet de enerverendste plek voor een hogeschool, maar Leeuwenburg is te vol om de groei van het domein binnenboord te houden. Omdat Onderwijs & Opvoeding volgend jaar naar het Kohnstammhuis in de Amstelcampus verhuist, komt Kroonstate vrij. Een bezwaar tegen de verhuizing is de ongure en verre locatie. Kroonstate kan de Hells Angels en de Bijlmer Bajes als zijn buren rekenen. Er stopt geen metro, tram of bus voor de deur. Het besluit tot verhuizing is maanden geleden genomen en nu is de tijd gekomen om woorden om te zetten naar een plan, blijkt uit de woorden van manager bedrijfsvoering van het domein Economie & Management Harko van der Hende. ‘Het verhuisplan wordt momenteel opgesteld. We zijn nog met een paar

mensen in gesprek die individueel bepaalde zaken hebben aangekaart. Per geval kijken we hoe we dat kunnen oplossen. Denk aan de afstand van de parkeerplaats naar de school en wat we voor leerlingen in een rolstoel kunnen betekenen. De afstand naar de metro, daar kunnen we helaas niks aan doen.’

Donker tunneltje Is de reis naar Kroonstate zo naar? Havana neemt de proef op de som. Een wandeling van metrohalte Spaklerweg naar het gebouw duurt een kleine tien minuten. Op de fiets hoef je de Leeuwenburg maar een paar honderd meter achter je te laten tot je aan de linkerkant een donker tunneltje induikt. Aan de andere kant van de tunnel heet een ongelofelijke rommel van de Hells Angels je welkom. Er hangen bordjes ‘Angels’ Place’ en ‘The Hang Out’ op bouwvallige gebouwen. Op het terrein is niemand te zien. Achter grote blinde muren staat de Penitiaire Instelling Overamstel, in gewoon Nederlands de Bijlmerbajes geheten. Ook hier is niemand te zien, zoals het bij een gevangenis hoort. Het fietspaadje hobbelt verder en het industriegebied komt in zicht. Er zitten veel bedrijven, maar achter een groot deel van de

Een docent die lesgeeft in Kroonjuweel, de overbuurman van Kroonstate, vindt het industrieterrein niet een prettige plek om te werken. ‘Als je geld in de parkeerautomaat gooit, staat er soms iemand om kleingeld te bedelen. Die komt dan van de opvang verderop. En onlangs heeft een deeltijdstudente een vrouw uit het water gered. Die was in de slotgracht voor Kroonjuweel “gevallen”. Ook uit de opvang denken wij.’ De docent, die niet met zijn naam in Havana wil, zegt dat het terrein ’s avonds uitgestorven is. ‘Niet dat ik snel bang ben. Maar ik kan mij voorstellen dat het voor vrouwen niet prettig is.’ Vinden de vrouwen het dan zo onprettig in de buurt? Een groepje meiden dat in de kantine zit, vindt het reuze meevallen. ‘Ik heb nog nooit iemand bij de Hells Angels gezien.’ ‘Ik werd een keer aangesproken door iemand in een auto die mij vervolgens uitschold toen ik doorfietste. Maar dat gebeurt in de stad ook.’ Ze kunnen geen redenen bedenken voor de Economie & Managementvrouwen om bang te zijn. ‘Mensen zitten elkaar vooral op te hitsen.’ Janneke Stuttiens (18, pedagogiek) beaamt dat het niet eng is, als je maar doorfietst. ‘Ik fietste hier gisteren om 18.30 uur in het donker weg en het is hier dan uitgestorven, maar het is niet eng of zo. Ik woon zelf in Noord,

daar zijn er stukken die ik veel enger vind.’ Ook de afstand vindt ze meevallen. ‘Binnen tien minuten zit je op de Wibautstraat’. Bij het vooruitzicht dat ze volgend jaar aan de Amstelcampus studeert, doet Stuttiens stralen. ‘Ik heb wel veel zin om daar heen te gaan. Het is hier heel saai. Je kan niet even winkelen of een broodje halen. Ja, je hebt De Keet (een portacabin met supermarkt en eetcafé bij de studentenwoningen, red.) maar dat is ook niet alles. Daarnaast scheelt het in reistijd. Ik denk dat ik volgend jaar twintig minuten korter onderweg ben.’ n

Wat vinden studenten ervan? Marten van der Mark (19), tweedejaars sportmarketing ‘Ik vind de verhuizing wel vervelend, maar ik zal er weinig last van hebben. Ik moet straks maar een half jaar naar het gebouw aan de Wenckebachweg, daarna loop ik stage. ’ Bart Groot (19), eerstejaars JCU ‘Daar heb ik nog niets over gehoord. Maar als ik het zo hoor, blijf ik liever hier. De kantine zou ik wel missen. Ik maak er veel gebruik van. En ik ga vaak naar de copyshop. ’ Burcu Ayan (24), vierdejaars bedrijfseconomie ‘Het is er zo afgelegen, je kan er niet eens een lekker broodje halen. Hier op de Leeuwenburg is het makkelijk, je hebt alles binnen handbereik. Bij metrostation Spaklerweg is helemaal niets. ’ havana

15

boerka

Kijken door het Na Frankrijk en België denkt ook Nederland na over een boerkaverbod. Het dragen van deze allesverhullende kleding zou niet passen in een moderne maatschappij. Maar hoe voelt het eigenlijk om zoiets te dragen? En hoe reageren studenten als er plotseling een student in boerka opduikt? Anouk Kemper Zowel de VVD als de PVV dienden drie jaar geleden een wetsvoorstel in voor een boerkaverbod. Waarom? Naar schatting dragen namelijk slechts 150 tot 400 vrouwen in Nederland een gezichtssluier. Met name ‘veiligheid’ is een belangrijk argument. Iemand die in het openbaar niet herkenbaar is, zou bij anderen de vrees oproepen iets kwaads in de zin te hebben, meent de VVD. Het is niet mogelijk om iemand met ‘open vizier’ tegemoet te treden en men kan geen inschatting maken van diens stemming of intenties. De PVV gaat iets verder en zegt dat de boerka staat voor vrouwenonderdrukking en de afwijzing van westerse kernwaarden, en dat het dragen ervan vrouwenemancipatie bemoeilijkt. Bovendien zouden vrouwen in boerka ook nog eens minder in contact komen met hun sociale omgeving. Hun kans op scholing, werk en onafhankelijkheid zou kleiner zijn. Het leek me een goed idee om dit eens te testen, vanonder een boerka. Vandaag is het zover. Ik heb het zwarte gewaad opgehaald bij een verhuurbedrijf in Noord. Nu moet ik het nog aantrekken. Vreselijk. Ten eerste omdat ik niet goed kan zien door het zwarte 16

havana

gaasje, ten tweede omdat ik bang ben dat mensen onaardig zullen zijn. Om te wennen aan de zware, zwarte doeken loop ik eerst wat rond op de redactie. Na een kwartier moet ik er toch echt aan geloven. Samen met mijn collega Ron ga ik naar buiten, hoewel ik eigenlijk nog niet durf. Hij zal steeds zo’n vijf meter achter me aanlopen, om de non-verbale reacties te peilen. En vooruit, ook voor mijn gemoedsrust. De route langs de UvA- en HvA-locaties hebben we al doorgenomen. Binnengasthuisterrein, Waterlooplein, via de Weesperstraat naar het Roeterseiland, door naar het Singelgrachtgebouw, het Amfi en dan terug naar de Oudemanhuispoort. Zodra ik de deur van het Crea 2-gebouw uit ben, voel ik me anders. Mensen kijken even naar me, maar doen dan net of ze me niet gezien hebben. Alsof ik er niet ben. Ik hoor er niet meer bij.

Spot Het Waterlooplein is druk op deze donderdagmiddag. Het is droog, er schijnt een zonnetje en toeristen schuifelen langs de kraampjes. Twee marktkoopmannen zijn in onvervalst Amsterdams met elkaar in

gesprek. Zodra een van hen mij in het oog krijgt, valt het stil. Ongemakkelijk wandel ik voorbij, ik voel hun ogen in mijn rug prikken. Op het moment dat ik bijna buiten gehoorafstand ben, besluit een van hen: ‘Nee, da’s geen echte.’ We lopen verder door de Weesperstraat. Een man die zijn (enorme) hond uitlaat, komt met wilde gebaren op me af. Even weet ik niet wat ik moet doen. Hij roept een aantal keer iets onverstaanbaars, maar loopt gelukkig gewoon voorbij. Dat mensen daadwerkelijk iets tegen me zeggen, is uitzonderlijk. De reacties zijn op te delen in drie categorieën. Je hebt mensen die schaamteloos staren, mensen die elkaar aantikken en iets fluisteren en dan zijn er nog de mensen die politiek correct wegkijken, omdat ze zijn opgevoed met het idee dat staren onbeleefd is. Na ongeveer twintig minuten lopen komen we aan bij het Roeterseiland. Nu word ik echt zenuwachtig, want dit is ‘mijn wereld’, de studentenwereld. Opgaan in de menigte kan ineens niet meer. We gaan zitten in café De Krater. Iets te drinken bestellen durf ik niet, dus ik ga zitten aan een tafeltje tegenover de bar, bij de ingang. Het valt me al snel op dat niemand op me let. Ook lijkt niemand zich tot nu toe door mijn aanwezigheid bedreigd te voelen. Dat van die ‘veiligheid’ valt dus wel mee. De computerzaal maar eens proberen. O, mensen schrikken een beetje wanneer ze me zien in de lift. Toch kijkt er wederom niemand op of om als ik de computerzaal op de derde verdieping inloop. Snel neem ik plaats achter een 15-minuten-pc. Ron gaat schuin tegenover me zitten. Al gauw komt er een vrij luidruchtig groepje binnen. Giechelend en smoezend nemen ze plaats achter mij. Ik kan ze niet goed verstaan, maar het moet haast

wel over mij gaan. Ron bevestigt dat even later. ‘Ze zaten elkaar de hele tijd in de zij te porren. En ze fluisterden dingen naar elkaar, terwijl ze met hun hoofd in jouw richting knikten. Vooral toen je wegliep.’ In plaats van dat ze zich door mij bedreigd voelen, drijven ze de spot met me.

Extremist Op naar de volgende locatie, het Singelgrachtgebouw van de HvA aan de Wibautstraat. Veel zeggen de rokende studenten bij de ingang niet, al vang ik een deel op van een kleine discussie. Een meisje tegen haar studiegenoot: ‘Mag dat eigenlijk wel?’ De jongen moet er even over nadenken en besluit nuchter: ‘Ja, ik denk het wel.’ In de kleurrijke kantine zijn meteen alle ogen op mij gericht. Maar dan ook echt allemaal. Even lijkt de tijd stil te staan en het geluid te zijn weggevallen. Dat duurt hoogstens een paar seconden, al voelt het veel langer. Ron en ik staan in de rij voor een kop thee. Mensen zijn verbaasd dat ik überhaupt iets zeg. ‘Doe maar earl grey.’ We gaan zitten aan een tafeltje naast de bar, omringd door groepjes en laptoppende studenten. Ron doet net of hij een artikel over mij schrijft en gaat bij de aanwezige studenten om een reactie vragen. Hoe vinden ze dat nou, een medestudent in een boerka? Amber (17, interactieve media) is heel eerlijk. ‘Je denkt toch snel aan een extremist. Zoiets staat bovendien voor vrouwenonderdrukking.’ Hmm, zegt de PVV nou dingen waar ‘gewone’ studenten het mee eens zijn? Amber vervolgt: ‘En natuurlijk, dat zijn vooroordelen. Het valt nogal op, maar ik heb er persoonlijk helemaal niets op tegen.’ Rianne (21, media, informatie & communicatie), vindt haast het tegenovergestelde.

boerka

‘Ik vind dat het afgeschaft moet worden, ik schrik ervan. Dat je iemand helemaal niet ziet, vind ik angstaanjagend. Net als iemand met een bivakmuts. Kijk, doe wat je wil qua geloof, maar je moet je wel een beetje aanpassen aan wat hier normaal is.’ Laat Rianne nou bijna het VVD-standpunt verwoorden, dat stelt dat maatschappelijke veiligheid zwaarder weegt dan ‘deze als religieus ervaren manifestaties’.

Foto De tocht wordt vervolgd naar het Amfi, om de hoek. Bij uitstek een interessante locatie, aangezien het mode-instituut een studie huisvest waarbij het uiterlijk centraal staat. En ook hier kijken de studenten inderdaad

Ron en ik de metro naar het Waterlooplein. Even een korte lunchpauze, voordat we naar de Oudemanhuispoort gaan. Ondanks dat ik een beetje gewend was aan mijn zwarte gewaad, vind ik het toch erg om het voor de tweede keer aan te trekken. Voor het eerst ben ik het met de PVV eens. Die boerka beperkt me op bijna alle mogelijke manieren. Ik kan amper communiceren, straal niets uit en lopen is ook een gedoe. Studenten worden al bang van me, laat staan eventuele werkgevers. Het is iets voor drieën als we de binnentuin van de Poort inlopen, en loeidruk. Mensen reageren heel anders dan bij Roeterseiland. Een jongen deinst achteruit van de schrik. En terwijl ik op een bankje zit, maakt een

manier klopt het niet. Omdat ik denk dat de meeste studenten er een andere opvatting op na houden.’ Medestudent Julia (23) is het hier mee eens. ‘Ik zag het in eerste instantie niet eens. Het is dat Nina me erop wees. En daarna was het eigenlijk alleen een constatering, zo van: goh, inderdaad. Een boerka. Persoonlijk maakt het mij helemaal niets uit dat iemand er zo bij loopt, ik voel me er totaal niet bedreigd door of zo.’ Hoe open minded Nina en Julia ook zijn, ik voel me ongewenst in het binnentuintje. En eigenlijk op elke andere plek. Als een speer loop ik terug naar de redactie. Knap dat sommige vrouwen zo’n gewaad elke dag aantrekken. Na drie uur voel ik me vrij ellendig. n Met medewerking van Ron Santing

‘Ze doen net of ze me niet gezien hebben. Alsof ik er niet ben’ vreemd op. Er is zelfs een meisje dat ongegeneerd een foto van me neemt. ‘Ik vind het wel vet,’ zegt ze tegen haar vriendin. Misschien begrijpt ze dat ik geen echte moslima ben. Anders is ze wel heel erg onbeleefd. Na al ruim twee uur overal te worden aangestaard, vind ik het welletjes. Ik kleed me om in de wc van het Amfi. Student Anne (23) schrikt van me als ik binnenkom. Aan Ron vertelt ze: ‘Je kan haar niet in de ogen kijken en dat heeft wat onvoorspelbaars. Dat heb ik ook al met mensen met zo’n grote donkere zonnebril. Je kan die persoon niet plaatsen.’ Goh, weer zo’n VVD-standpunt. Dolblij dat mijn haar weer in de wind kan waaien en niemand raar opkijkt, pakken

groepje jongens de hele tijd grapjes in de trant van ‘ken ik jou niet ergens van?’ Normaal gesproken zou ik moeten lachen, nu voel ik me heel kut. Iedereen kijkt naar me, praat over me, rolt met zijn ogen, gniffelt. Maar niemand praat mét me. Ik ben echt alleen. Inderdaad, ‘het dragen van een boerka bemoeilijkt ernstig de deelname aan het maatschappelijk leven in Nederland’. Ik wil weg, naar binnen. Waarom praat Ron zo lang met die twee studentes? Nina (23, media & cultuur) blijkt echter niet afkeurend. ‘Het maakt me helemaal niets uit dat iemand zo rondloopt. Ik was wel verbaasd toen ik het zag, dat zeker. Dat komt ook door deze locatie. Op de een of andere

Geen boerka’s in Nederland ‘Ik heb groot bezwaar tegen het gebruik van de term “boerka”, vertelt Annelies Moors, hoogleraar bij de afdeling antropologie & sociologie. Januari vorig jaar verscheen haar rapport Gezichtssluiers in opdracht van het ministerie voor Werk, Wonen en Integratie. ‘In Nederland is er eigenlijk niemand die een boerka draagt. Alleen journalisten doen het om te kijken hoe de reacties zijn.’ Als islamitische vrouwen al hun gezicht bedekken, doen zij dat met een niqaab, een aparte sluier (meestal zwart) die aan de achterkant van het hoofd wordt vastgemaakt. ‘Die wordt voornamelijk gedragen door vrouwen in de Golf en niet in Afghanistan. Maar door het woord boerka te gebruiken, leg je wel gemakkelijk de link met het regime van de taliban in Afghanistan. Het is dus een heel politieke term geworden.’

Beeld Fred van Diem

zwarte gaasje Niqaab? Chador? Er heerst veel verwarring in Nederland over de verschillende vormen van sluieren. Een boerka is vaak een blauw gewaad en de vrouw kijkt door een soort raster. Het hele gezicht is dus bedekt. Deze kleding wordt voornamelijk gedragen in Afghanistan, waar de Taliban het verplicht stelde. In de Golf, Saoedi-Arabië en Jemen komt de niqaab juist veel vaker voor. Dit is een korte sluier, die vrouwen achter hun hoofd kunnen vastmaken. In dit geval zijn alleen de ogen zichtbaar. Een vrouw kan zelf bepalen of zij ook haar wenkbrauwen laat zien. Een chador is, net als de boerka, een gewaad uit een stuk met mouwen, het reikt tot de tenen. Het verschil is echter dat het hele gezicht wordt vrijgelaten. Waarom dragen? Uit het rapport van Moors: ‘Allen geven aan dat het dragen van een gezichtssluier “een daad van aanbidding” van God is, en dat ze het allereerst doen als een uiting van liefde voor God. Het is “een manier om dichterbij Allah te komen en ter bevestiging van de liefde voor mijn geloof”. Het kan een manier zijn om het eerste gevoel van verliefdheid op de islam te herbeleven. Terwijl voor sommigen het om een sterk spirituele ervaring gaat – sommige vrouwen vertellen dat ze het gevoel hadden te zweven, toen ze de eerste keer de gezichtssluier droegen – koppelen anderen het dragen van een gezichtssluier aan andere gevoelens. “Het is een daad van aanbidding, zo ervaar ik het ook. En het versterkt je gevoel van identiteit, van moslim zijn, je gevoel van eigenwaarde.”’

havana

17

catering

En de nieuwe k

Vier cateraars strijden met elkaar om de gunst van de HvA en UvA. Ook huidige cateraar Sorbon doet mee in de aanbesteding. Wie gooit straks de kroketten in het vet? Havana proefde vast voor. Liza Titawano Al vanaf de zomer verbaast hij zich erover: de mini-kantine van het Jan Bommerhuis aan de Wibautstraat. Rudie Jonkmans (26), tweedejaars sociaal pedagogische hulpverlening deeltijd, snapt niet waarom de catering op zijn studielocatie zo weinig te bieden heeft. ‘Alleen in dit hoekje van het gebouw is eten te krijgen,’ knikt hij naar ongeveer een vierde deel van de kantine op de begane grond dat is ingericht door cateraar Sorbon. Naast twee soorten soep zijn er onder meer bolletjes, saucijzenbroodjes, verschillende soorten beleg en yoghurt te koop en er liggen drie belegde broodjes in de vitrine. ‘Ik heb best vaak behoefte aan warm eten als ik hier de hele dag zit,’ zegt Rudie. ‘Gewoon wat gezonds, pasta of aardappelen met groente of zo. Dat kun je hier gewoon niet krijgen. Aan de VU hadden ze dat wel.’ Jonkmans en zijn studiegenoot Matthijs Bodar (26) gaan daarom net als veel andere studenten vaker naar de Albert Heijn direct naast de HvA-locatie. ‘Dan ben je goedkoper uit en er is veel meer keus.’ 18

havana

Vorig jaar al kwamen de slechte prestaties van HvA- en UvA-cateraar Sorbon aan het licht. Uit een uitgebreide test van Havana bleek de prijs van het eten veel te hoog, de kwaliteit te laag en de klantvriendelijkheid ‘droefmakend’. Uit een rapport van de Monitorcommissie Cateringcontract van UvA en HvA bleek eind 2009 dan ook dat de ‘uitkomst van de verrichte kwaliteitsmetingen niet voldoen aan de contractueel afgesproken normen’. Het contract van Sorbon werd zodoende na 2010 niet verlengd.

Bordje bami Sprake van een wanprestatie was er niet, stelt Bart Voogd, hoofd facility management van de UvA en verantwoordelijk voor de aanbesteding van de UvA- en HvA-catering. Sterker nog, uit de klanttevredenheidsmetingen blijkt dat de tevredenheid onder medewerkers en studenten van HvA en UvA van een 5,9 in 2008 steeg naar een 6,4 in 2010. ‘Daarmee is de tevredenheid over onderwijscatering bij ons hoger dan het

landelijk gemiddelde,’ zegt Voogd, ‘dat ligt zo rond de 6.’ Toch zijn de geluiden op de vloer anders. Sarah Mead (21, eerstejaars culturele & maatschappelijke vorming) vindt het vervelend dat er bij de Wibautstraat-locatie vaak niemand achter de balie staat. ‘Ik weet niet wat ze dan aan het doen zijn, maar ik moet regelmatig wachten voordat ik kan afrekenen.’ Ook het gebrek aan gezond eten stoort haar aan het aanbod van Sorbon. Een salade of een hartige snack zou volgens haar niet misstaan. Ook Mead loopt daarom sneller even naar de AH. Cateraar Cormet, een van de partijen die meedoen met de aanbesteding van de catering voor HvA en UvA, weet wel raad met dit soort klachten. Al twintig jaar doet Cormet onderwijscatering in Amsterdam. ‘We weten daarom precies wat studenten willen eten,’ zegt Frank Metzelaar van Cormet. Met zijn bedrijf verzorgt hij onder meer de catering op verschillende roc’s, maar ook op hogescholen als Saxion, Inholland en Hogeschool Arnhem-Nijmegen. Zo’n twee, drie keer per maand draaien hij en zijn compagnon Rijkent Cornelius mee in een van de kantines om te kijken of het eten goed in trek is. Dat is nodig, zo zegt Metzelaar, omdat het gaat om veel verschillende studenten met uiteenlopende behoeften. ‘Op Saxion zitten veel Duitsers en die maak je niet blij met een broodje filet americain. Die hebben liever een stevige warme hap met een

groot stuk vlees. Chinezen daarentegen eten ’s middags graag een bordje bami.’ Afhankelijk van de populatie en het soort opleidingen dat de locatie bergt, wordt het menu in de kantine aangepast. Metzelaar: ‘Je kunt op het hoofdkantoor beslissen dat er deze week erwtensoep wordt gekookt, maar als je klanten geen varkensvlees eten dan heeft dat natuurlijk helemaal geen zin.’

Shoarma Nadia Kok (17), eerstejaars administrateur aan het roc, vindt het wel fijn dat er zo veel keus is in de kantine. Haar school, het roc aan de Delftlandlaan, is een van de mbo’s waar Cormet de catering verzorgt. ‘Van roti en shoarma tot een broodje gezond, je kunt het er allemaal krijgen. En het is niet eens heel erg duur.’ Studiegenoot Fouad Moussa (21) gaat in de pauze liever even naar buiten, naar de AH of de Turk om de hoek. ‘De shoarma is daar beter en je bent er even uit. Anders zit je de hele dag binnen.’ Voor Sena El Bazi (17, eveneens eerstejaars administrateur) hoeft al die keuze niet per se, slechts af en toe eet ze een broodje gezond in de kantine. ‘Alles is wel halal, dat is erg fijn.’ Hoewel het bij het roc waarschijnlijk meevalt, is voor veel studenten de kantine te duur. Vooral de verhouding prijs-kwaliteit laat vaak te wensen over. Zo vindt Coen Bavinck (19, student liberal arts & sciences in the 21st century, de maaltijden van cateraar Albron aan het Amsterdam University Col-

catering

Beeld Pascal Tieman

kok is…?

lege) te duur voor wat je krijgt. ‘Alleen wat rijst met een sausje, dat stelt echt niks voor,’ zegt Coen. Hij moet toegeven dat het eten van Albron, ook kandidaat-cateraar voor de HvA en UvA, wel lekker is. Als Ahmed Kissami (25, bachelorstudent politicologie) elke dag in de kantine van de Vrije Universiteit zou eten, is hij een ‘vermogen kwijt’. Het eten van Eurest, eveneens partij voor de aanbesteding van HvA en UvA, is smaakloos en één portie is volgens hem erg weinig. ‘Een volle maaltijd is 4,50 euro maar die bordjes zijn piepklein. Ik doe er altijd een hoop peper, zout en sambal

Verdacht droog Havana neemt de proef op de som en eet ook een bordje mee. Het aanbod van Eurest is indrukwekkend. Van kipquorn tot Ben & Jerry’s-ijs, van verse salades tot voorgeperste sappen en oud-Hollands brood met kaas. Het warm eten wordt helaas net opgeruimd want ‘ja, het is twee uur geweest’. Dan maar een kommetje groentesoep en een zelf samengestelde salade. De saladebar is uitgebreid en de tomaten en blaadjes rucola zien er gezond uit. Dit in tegenstelling tot de warme maaltijden die eerder op de dag doorgekookt en futloos in de au bain-marie

‘Een hoop peper, zout en sambal bij om er nog iets van te maken’ bij om er nog iets van te maken. En voor die sambal moet je ook nog extra betalen.’ Ahmed legt de zakjes daarom vaak onder z’n bord, want ervoor betalen vertikt hij. Vandaag eet de student politicologie een kom groentesoep met twee witte bolletjes. ‘Want er is geen warm eten tussen twee en half vier.’ Ahmed eet daarom weinig aan de VU want tegen vieren, als de keuken weer open gaat, wacht hij liever even met een warme hap totdat hij thuis is en voor die 4,50 euro iets meer en iets lekkerders op tafel kan zetten.

lagen. De groentesoep is eetbaar, maar niet bijzonder. Hij smaakt als soep uit een zakje, poeder dat je aanlengt met water. De salade is fris en zelfs de broccoli is niet doorgekookt. Door van elke salade een schep te hebben genomen komt er een rijke variatie aan ingrediënten langs. Stukjes kaas, ham en zelfs zeevruchten door de aardappelsalade. Die laatste zijn echter wel verdacht droog, alsof ze zo uit de vriezer komen. Cateraar Sodexo, kandidaat-cateraar voor HvA en UvA en actief op onder meer de

Hogeschool Utrecht en de TU Delft weet hoe belangrijk het is met snelheid verse producten te leveren. Aan de Universiteit van Tilburg, waar de cateraar vanaf januari begint, openen ze daarom een mediterraan- en een Aziatisch restaurant. ‘Dus geen doperwtjes meer uit de au bain-marie, maar à la minute gemaakte pasta’s en een stukje vis of vlees van de grill,’ zegt Jeanette Knoop, sales- en marketingmanager van de onderwijsdivisie van Sodexo. ‘En dat alles moet wel betaalbaar blijven, anders loopt de student alsnog wel even naar de stationsrestauratie.’ n

Kandidaten ■■Sorbon Omvang 115 medewerkers Waar O.a. Universiteit van Amsterdam en Hogeschool van Amsterdam Leuk Sorbon werkt samen met Mijn Boer, een groep boeren in Noord-Holland die samen duurzaam geproduceerde groenten, fruit, vlees en zuivel leveren. ■■Eurest Omvang 4100 werknemers Waar Vrije Universiteit, TU Eindhoven en Fontys Hogescholen Leuk Eurest is onderdeel van de Britse Compass Group, de grootste beursgenoteerde

foodserviceorganisatie ter wereld. Eurest caterde onder meer Wimbledon en bij de uitreiking van de Oscars. ■■Albron Omvang Met bijna 6000 werknemers voorziet Albron per dag zo’n 250.000 mensen van eten en drinken. Waar Amsterdam University College, Eramus Universiteit Leuk Albron verzorgt de catering bij de musical Soldaat van Oranje en is door CNV uitgeroepen tot Beste werkgever onder de cateraars in 2010. ■■Sodexo Omvang Sodexo heeft wereldwijd 380.000 mensen in dienst die werken op 34.000 locaties in tachtig landen. Waar Hogeschool Utrecht, TU Delft en straks Universiteit Tilburg Leuk Na de instorting van de mijn in Chili waarbij 33 mijnwerkers vast kwamen te zitten, heeft Sodexo de dagelijkse cateringzorg aan ruim driehonderd hulpverleners belangeloos op zich genomen. ■■Cormet Omvang 350 werknemers Waar Roc’s verspreid over Nederland, Inholland, Saxion en HAN Leuk Cormet is de enige cateraar in Nederland die de Voedingprijs van het Voedingscentrum heeft gewonnen. havana

19

havana international

The Return to Film Photography My interest in photography started when I found my parents’ old reflex camera. I had been messing around with their digital camera but that didn’t really interest me. The reflex camera I found was analogue and I had a lot of fun carrying it around with me all the time and continuously making pictures. After doing this for a while I came across a Lomography shop in Amsterdam. I immediately bought a camera, the Actionsampler. Lomography cameras are known for their wacky appearances and interesting effects. The Actionsampler shoots four pictures on one shot, which is fun. But it tends to get boring real fast. After that, collecting cameras started to become some kind of hobby for me. I love trying to find out what kind of effect the individual camera has on the way the pictures come out, the effects of different kinds of film, and learning how to shoot optimally with each individual kind. I tend to always have a camera with me, depending on what kind of weather it is and where I’m going. I try to shoot with a different camera every week, but my favourites are the Lomo LC-A and the Lubitel. I rarely plan photo shoots, I just tend to run into things I find beautiful or otherwise interesting. And I end up shooting some photos of that. Lately I’ve been messing around with Polaroids a lot, which is fun to do, but very expensive. My favourite camera for shooting 120mm film is the Lubitel 2, which is a twin-eye reflex camera. My favourite for shooting 35mm is the LC-A and my favourite for shooting Polaroids is the Polaroid 636 Closeup. I would love to have a Polaroid Land Camera for shooting SX-70 film, but they’re fairly hard to get. n

Lars Böhm is a third-year student at IAM 20

havana

Photos Lars Böhm

More and more people are abandoning their digital equipment for any one of the interesting film/analogue cameras currently available, sometimes at very reasonable prices. As always, making good pictures remains challenging. Here, Lars Böhm describes his experiences.

havana international

Will Dogs Save the World from Nuclear Destruction?

Photos Robert Simon

I’m a dog lover, and last weekend I went to the 121st Annual International Amsterdam Winner Dog Show. Humans, leashes, collars, hand-crafted booties, bones, treats and bowls, all on display. And 5000 canines from 283 breeds representing 35 countries being groomed, encouraged, admired and judged: who’ll be awarded Best in Show?

The World in Your Hands (Part 2) In Havana International #12 Kim Nguyen wrote about his journey by bicycle from Australia to Denmark to raise awareness about climate change, and the campaign he set up, Ride Planet Earth. Here the story continues. I decided to keep Ride Planet Earth going. This year my friend Jeff Katrencik has been cycling from New York City down to Cancun Mexico, via Canada. It’s about an 8000 kilometre trip. He represents Ride Planet Earth now. On November 28 this year, the day before the COP16 Summit begins in Cancun, in cities, towns and villages around the world people will be taking to the streets again. They’ll be part of the second Ride Planet Earth international action, to show their capacity and willingness to do something about Climate Change. There’s a ride taking place in Amsterdam too, that I’ll definitely be part of.

But this year, rather than focus on cycling, I’ve been thinking about how the arts, music and performance can contribute to making our future sustainable. A few days before I arrived in Copenhagen I met a strange old man named Chris Keene, who was cycling a recumbent tricycle to the Summit all on his own. He was cold, tired and dirty, but awash with ideas and enthusiasm about how to make the world better. He told me about his idea to create a Zero Carbon Concert, a world concert, that would run on solar, wind or other alternative energies. I was inspired. This year the Amsterdam Zero Carbon Collective has been born. We are joining with Chris on November 27 to participate in his world concert. We are putting on a night of music, dance and good vibes powered by bicycle generators at the Dokhuis Gallery on Plantagedoklaan. We will be holding regular workshops to develop the skills and knowhow to create sustainable art, music and

performance events. Our motto is “Inspiring Sustainability with Creativity” and next summer we will be holding our first Zero Carbon Festival. For more information on Ride Planet Earth, the Zero Carbon World Concert and the Amsterdam Zero Carbon Collective you can visit; www.rideplanetearth.org, www. zerocarbonconcert.org, and www.zerocarboncollective.com. n Kim Nguyen

Kim Nguyen is founder of Ride Planet Earth and the Amsterdam Zero Carbon Collective. He is currently a student in the minor International Journalism (MIC). Postscript: As planned, the Zero Carbon Concert took place on November 27 in Amsterdam, and seemed an excellent success. Some photos are on view above. [RS]

Certainly, a ridiculous spectacle. How many of us are fed-up with the dogs that share our urban spaces, barking, biting, fouling the streets? Enough! We begin to ask ourselves and each other serious practical and ethical questions: do dogs belong in small apartments?; do they belong in cities?; should dogs be kept as pets at all, four-legged slaves tethered to our decadent vanities? Well, I realize these questions are no more than the crippling self-doubts of a declining civilization. There are now almost a million registered dogs in Beijing, Capital of the Global Future. And the number is rising. As I read a few weeks ago in the New York Times online, dogs are “a marker of how quickly [China] is hurtling through its transformation from impoverished peasant to first-world citizen. Twenty years ago, there were hardly any dogs in Beijing, and the few that were here stood a chance of landing on a dinner plate. [Today we] find dog-treat stores, dog Web sites, dog social networks, dog swimming pools...” (October 24, 2010, www.nytimes. com) Pet dogs in today’s China offer companionship and stress-relief, hobbies and status-markers, and powerful symbols of the country’s growing middle-classness, its emergence as an economic superpower and nascent consumer paradise. If you follow the news, you know there’s currently a scary crisis on the Korean Peninsula. North Korea bombed South Korean territory. US warships are en route to support their South Korean allies. The nightmare: wild escalation; Seoul vaporized by North Korean nuclear missiles; US military intervention; Chinese counter-intervention; Global Apocalypse just a few mouse-clicks away. But China looks like it may be ready to put some unusually strong pressure on North Korea. And the reason for this is clear: China wants to focus on its growing prosperity. Or to put it another way: you can have dog shows, and you can have doomsday, but you can’t have both. Robert Simon Editor, Havana International [email protected] havana

21

-advertentie-

Studentenaanbiedingen regionale advertentiepagina

advertentie drukklaar 50 x 90.indd 1

07-06-10 11:59

Snel een tijdelijke studentenwoning?

Winter Snow Show nergens is het zo gezellig in de sneeuw als hier

www.ymere.nl

te koop!

starterswoningen in Amsterdam

Omdat de ogen van Sanne niet te vervangen zijn.

direct beschikbaar

www.eigenhaard.nl

Geef daarom aan de Nationale Oogcollecte.

29 N

OVEM BER 4 DECT/M EMBE R

Omdat ook uw ogen niet te vervangen zijn, is onderzoek naar de oorzaak en behandelmethodes van oogaandoeningen hard nodig. Geef daarom van 29 november t/m 4 december aan de Nationale Oogcollecte. En help ons mee projecten voor blinden, slechtzienden en mensen met een oogaandoening te ondersteunen. Helpt u mee!? Geef aan onze collectant. U kunt uw gift ook overmaken op bankrekeningnummer 37.83.43.386 t.n.v. de Nationale Oogcollecte te Doorn. Of via onze site www.oogcollecte.nl

www.oogcollecte.nl De Nationale Oogcollecte is een initiatief van Het Oogfonds en Vereniging Bartiméus Sonneheerdt

passie

‘‘‘Doe eens normaal man!” zeggen vrienden wel eens tegen me omdat ik zo veel foto’s maak. Ja sorry hoor, ik wil gewoon de beste plaatjes schieten. In Marokko zag ik een keer een prachtige zonsondergang, er werden heel veel foto’s gemaakt. Op een gegeven moment stopte iedereen maar ik ging gewoon door. Dan weet ik zeker dat ik de mooiste van iedereen heb. Ik wil graag een “andere” foto dan de rest. We waren op vakantie in Syros een vaartocht aan het maken. Iedereen schoot van die gelikte, mooie plaatjes van de haven. Ik keek achterom en zag daar een industrieterrein. Dat vind ik op zo’n moment veel interessanter, juist omdat het niet mooi is. Met de komst van de digitale camera was mijn inte-

resse in fotografie gewekt. Het leek me zo bijzonder dat je dan een foto maakt en je die gelijk kunt zien op je scherm. Zodra het financieel kon, kocht ik er een. Ik had dat ding eerst vooral mee op vakantie en op een gegeven moment bijna altijd. Een jaar of twee geleden kocht ik mijn eerste spiegelreflex. Maar ik heb er nog geen dure lenzen bij hoor, die heb je echt niet per se nodig om mooie foto’s te maken. De grootste uitdaging vind ik om zaken die niet zo bijzonder lijken op beeld toch iets extra’s te geven. Wel jammer dat ik mijn spiegelreflex niet altijd bij me kan hebben, omdat het zo’n groot apparaat is. Laatst was er een wedstrijd op de HvA; de opdracht was om een foto met het thema “Holland” te

maken. Ik heb gefotografeerd vanuit een zijraampje van de nieuwe Openbare Bibliotheek. Je ziet op de foto het oude stadscentrum van Amsterdam en een groot nieuw stadsdeel in aanbouw met heel veel hijskranen. Dat vond ik een mooi contrast en de jury blijkbaar ook; ik heb gewonnen. De foto’s worden nu geëxposeerd in de HES. Soms zeggen mensen: “vette foto’s man,” zoiets. Dat is leuk toch? Ik zou geen beroepsfotograaf willen zijn. Dan moet je soms ook opdrachten aannemen die je niet ziet zitten en komt er veel meer druk te staan op je prestaties, dat lijkt me voor het plezier en de creativiteit niet goed. Laat mij maar lekker hobbyen.’ n Kim Bos

Beeld Fred van Diem

Als fotofanaat Michiel Dros (18, tweedejaars trade management Asia) ’s ochtends in de trein zit en ziet hoe idyllisch de mist en de dauw over de weilanden hangt, denkt hij vaak: ‘Shit, had ik mijn camera maar bij me.’

23

havana

recensies

Expositie

Stadsarchief Amsterdam Pers en politie t/m 27 februari HHHHH

CD

Film

Pyramid Of The Sun Golden Antenna HHHHH

1 december, Rialto Wel gaan Die Fremde vertelt het aangrijpende verhaal van de in Duitsland geboren

Maserati

Die Fremde

Umay. Samen met haar man Kemal en zoontje Cem woont ze in Istanboel. Het huwelijk van Umay en Kemal is allerminst een een sprookje. Kemal kan zijn handen niet thuishouden en is een notoire schuinsmarcheerder. Umay vlucht met haar zoontje naar haar familie in Duitsland, waar ze niet welkom blijkt te zijn. Niet gaan Rampspoed van een ander is het laatste waar jij je druk om maakt.

Comedy

Martijn Hillenius duidt de dingen

2 december, Thomaskerk Wel gaan Jij bent wel te porren voor een lekker potje filosofisch cabaret. Jij worstelt net als Martijn dagelijks met de existentiële vragen: ‘Wat is de zin van het leven?’, ‘Bestaat God?’, ‘Is er leven na de dood?’ Martijn heeft inmiddels antwoorden op dit hachelijke rijtje vragen en wil die graag met je delen. Niet gaan ‘Wat een waanzin,’ denk jij. Humor om te lachen is vandaag de dag wel erg ver te zoeken. No-nonsense cabaret is volgens jou hét cabaret. ‘De Japanse koffermoord’, dat is een fijne titel voor een volgende aflevering van Baantjer. Emmer popcorn erbij, gordijnen dicht en languit genieten van de semi-scherpe rechercheur met trouwehondenogen en zijn knullige hulpje Vledder. Jammer dat ze geen waargebeurde verhalen doen want de Japanse koffermoord is écht gebeurd in 1965 en de bevindingen van de pers en politie worden geëxposeerd in het Stadsarchief. Waar de zaak over gaat – want nu ben je vast nieuwsgierig geworden: in Amsterdamse wateren werd een koffer gevonden met daarin alleen een romp. Na gedegen speurwerk bleek het een verdwaalde Japanner. Lang verhaal kort: de dader werd nooit gevonden maar de zaak zorgde wereldwijd voor veel ophef. Behalve de koffermoord worden er bewijsstukken en krantenberichten vertoond over acht andere geruchtmakende zaken uit de negentiende en twintigste eeuw. Over de moord in de hoerenbuurt op ‘Magere Josje’ (een zaak die de echte Baantjer overigens leidde) en over de ontvoering van braaf borstje Jopie de Nigtere. Tot zover moord en doodslag. Hierna gaat de expo over demonstraties, oproer in de samenleving en maatschappelijke vraagstukken over bijvoorbeeld ‘Het negercabinet’ (een jazzclub waar allerhande vieze dingen zouden gebeuren). Dat is jammer. Gezien de titel ‘Pers en politie’ is het natuurlijk niet vreemd dat bijvoorbeeld de krakersrellen ten tijde van de kroning van Beatrix worden aangehaald; nergens is het verschil tussen politie (ME’ers beukten vol op de krakers in) en de media (de VARA nam het volmondig op voor de krakende en vechtende Amsterdammer) zo groot, maar het doet afbreuk aan de expo dat ze alleen in het begin in Baantjersferen blijft. Bij de ‘kleinere’ misdaden werkt de bescheiden manier van exposeren heel goed: op schotten staan tekst en uitleg over de moorden, wat smeuïge foto’s en saillante details, en in een vitrine liggen krantenknipsels, of er worden beelden vertoond. Maar door iets omslachtigs als de krakersrellen zo te exposeren voelt het alsof je iets mist, het is niet compleet. n Kim Bos 24

havana

Maserati is een volledig instrumentale band. Maar voordat je begint te protesteren dat er al zo veel instrumentale bands en cd’s zijn: Pyramid Of The Sun is niet zoals de meeste postrock- en metalplaten. Pyramid Of The Sun is geschikt voor diverse gelegenheden. Voor feesten en partijen of om even je humeur weer op peil te brengen. Maar het beste is het om ’m te draaien tijdens een lange autorit. Maserati (naar een bekend Italiaans merk sportwagens) is dus een perfect gekozen bandnaam. In het nummer ‘They’ll No More Suffer From Thirst’ is duidelijk de invloed van Kraftwerk te horen, waar ook de Autobahn een belangrijke rol speelt. Het geluid is uniek. Zoals de band zelf zegt: ‘Een kruising van pure krautrock met disco- en rockinvloeden.’ Pardon, krautrock? Dat is een naam voor de experimentele muziekgroepen die in Duitsland op de voorgrond traden aan het eind van de jaren zestig en het begin van de jaren zeventig. De nummers klinken machtig. De gitaristen werken hier hard aan mee; het gaat er wild aan toe. Door de strakke ritmepartijen bouwen de muzikanten een stevige muur van gitaargeweld. Er lijkt wel een spel gespeeld te worden: bij elk nieuw nummer moet de muur nog steviger en gaat het er dus harder aan toe. Gelukkig wordt dat hier en daar afgewisseld met rustige, sfeervolle intermezzo’s. Van dit geweld moet je wel houden. Zo niet, dan houd je het ongeveer twintig minuten vol en ga je als de weerlicht op zoek naar een cd vol ballads. Je bent dan wel toe aan een zingend persoon en even wat rustigere gitaarriffs en drums. Dat de plaat er toch is gekomen, is bijzonder. De opnames van Pyramid Of The Sun hebben lange tijd stilgelegen. De dood van de drummer Jerry Fuchs stelde de overige bandleden voor een dilemma: doorgaan of stoppen? Maandenlang dachten zij na, maar uiteindelijk maakten ze de plaat af met behulp van diverse vrienden. Ter nagedachtenis van Fuchs. Een zeer goede keuze. n Miriam Bons

Nightlife

Rocking Da Farm

3 december, Buurtboerderij Ons Genoegen Wel gaan De geur van geiten en kippen vermengd met hooi en vers bier doen jouw voeten begerig tintelen. In samenwerking met Rasta Love Sound organiseert de buurtboerderij elke eerste vrijdag van de maand de lekkerste en meest agrarische dansavond van Amsterdam. Niet gaan Jij bent met geen stok het platteland op te krijgen en blijft liever met je stadse voeten uit de modder.

Pop

Holy Fuck

4 december, Melkweg Wel gaan Het is net geen poprock maar ook geen experimentele dance: het Canadese kwartet Holy Fuck is een van de nieuwste bands binnen de postrock. De band grijpt alle middelen aan om iets nieuws te laten horen en iets unieks te laten gebeuren op het podium. Van kinderspeelgoed tot oude synths. Niet gaan Experimentele pop is niets voor jou. Jij bent meer van rechttoe rechtaan zonder poespas.

Theater

Tenzij je geluk hebt

5 december, Theater Bellevue Wel gaan Sinterklaas is jou vergeten, je bent moederziel alleen en voorspoed in jouw leven is ver te zoeken. Je bent gelukkig niet de enige. Tenzij je geluk hebt is een schrijnend verhaal over een welvarend Canadees gezin. Op een dag in het voorjaar verdwijnt de oudste dochter van het gezin spoorloos. Na een week wordt ze teruggevonden, bedelend op een straathoek. Een kartonnen bord hangt om haar hals met het woord ‘goedheid’. Niemand begrijpt waarom. Niet gaan Sinterklaas is jou zeker niet vergeten. Vanavond ben jij alleen maar bezig met het verorberen van marsepeinen kikkers en taaitaai, en natuurlijk kliederen met papier maché.

Tentoonstelling

Internationale fotografie 20ste eeuw

7 december, Rijksmuseum Wel gaan Het Rijksmuseum toont de meest recente aanwinsten van twintigste-eeuwse internationale foto’s, met het werk van wereldberoemde fotografen, onder wie László Moholy-Nagy, Bill Brandt, Robert Capa en Helen Levitt. Niet gaan Een cultuurliefhebber ben jij niet, musea vind je afstompend en fotografie doet jou werkelijk niets.

zwart-wit

Beeld Henk Thomas

Beeld Annemarie Vissers

eten

Goede pizza mag wat kosten

‘Kluun blijft een lul’

De afhaalpizza’s van Pazzi zijn goed, vers en bereid met eerlijke ingrediënten. Dat maakt deze prijzige Italiaan een aanwinst voor de buurt.

Jurre Valk (37, docent human resource management)

In de twee jaar die ik nu woon in OudWest, dat tegenwoordig de kleurloze naam ‘West’ draagt, maakte ik een lijst van culinaire adressen. Inmiddels weet ik waar de beste traiteurs, exotische restaurants, sushi en Franse kazen te vinden zijn. Een goede afhaalpizzeria is eigenlijk het enige dat nog ontbreekt. Natuurlijk stikt het van de Amerikaanse ketens en schimmige snackbars die zichzelf bij gelegenheid pizzeria noemen. Maar ik wil pizza’s die net zo vers en lekker zijn als die van restaurant De Italiaan, dat ik gelukkig al wel ontdekte. Opeens is daar aan de rand van de Jordaan afhaalrestaurant Pazzi, dat mij zulke pizza’s belooft. En bovendien: ingrediënten van kleine Italiaanse leveranciers die ‘dier en milieu respecteren’ én een Italiaanse pizzaiolo die de pizza’s voor je neus in een authentieke houtoven schuift. Daar zeg ik geen nee tegen. Op de strakke website kies ik, begeleid door een gezellig Italiaans muziekje, voor de pachino (11,50 euro) en de tartufo (14,50 euro). Ze zullen binnen een kwartier voor me klaarliggen, belooft een jongen me via de telefoon. Als ik het pand aan de 1e Looiersdwarsstraat binnenkom, hoeven mijn pizza’s inderdaad alleen nog maar met olie bedruppeld te worden. Dat duurt precies lang genoeg om te besluiten dat het diner niet compleet is zonder tiramisu en cannoli. Druk is het niet, terwijl de dinsdagavond mij toch een populaire lijkt onder afhaaleters. Misschien is het de prijs, mijn

rekening vind ik met 33 euro in elk geval aan de forse kant. Eenmaal thuis zijn de pizza’s, de drie minuten fietsen ten spijt, nog maar lauwwarm. Maar ook ontzettend lekker. En vers. De trostomaatjes en buffelmozzarella op de pachino zijn goed, maar niet zo goed als de truffel op de tartufo. Zo veel beter dan de laffe truffelolie waarmee sommige pizzabakkers je om de tuin proberen te leiden. Ook de parmaham is dik in orde. Komt vast door het idee dat-ie van een ‘gerespecteerd dier’ komt. Een ingrediënt dat ik nog niet kende is robiola, een kaas van koeien-, geiten- en schapenmelk. Erg goed. Hoewel de bodems dun en knapperig zijn, liggen de pizza’s wat zwaar op de maag. We laten ons niet kennen en storten ons op de tiramisu en cannoli. De tweede is goddelijk, over de eerste valt gelukkig toch nog iets te zeuren: veel te bitter. Ergens niet zo erg, ik heb inmiddels meer dan genoeg vers en lekkers gegeten. Pazzi mag op mijn lijst, ondanks de stevige prijzen. n Carlijn van Donselaar

Pazzi 1e Looiersdwarsstraat 4 020-3202800 Maandag tot en met zaterdag geopend van 9.00 tot 22.00 uur, zondag van 17.00 tot 22.00 uur (lunch tot 17.00, pizza vanaf 17.00 uur) www.pazzislowfood.nl

Hebbeding ‘Mensen die mijn cactus voor het eerst zien, willen hem negen van de tien keer aaien. Kijken of-ie echt is of niet. Het ding is nep en heel zacht, overigens. Ik heb hem al twaalf jaar, een overblijfsel uit mijn eerste baan. Gekregen van een collega en tot nu toe staat hij nog op elke werkkamer die ik heb gehad. En ik heb het voornemen de cactus tot het einde van mijn werkzame leven mee te slepen. Nee, thuis komt het ding er niet in.’ Film ‘Mullholland Drive van David Lynch. Een verhaal dat bijna niet uit te leggen is, laat staan te begrijpen. Maar dat is tegelijkertijd ook heel fijn: dat het blijkbaar verder gaat dan wij als kijkers ons kunnen voorstellen. Ik heb ’m drie keer gezien, en de eerste keer dacht ik dat ik niet goed had opgelet. Het is een film waar je onrustig van wordt. Hoe meer je ervan probeert te begrijpen hoe meer je het spoor bijster raakt. Prachtige sfeer ook. Ik ben overigens makkelijk te “raken”, zelfs een film als The Wedding Singer doet me wel iets. Ook slechte films kijken is soms best leuk. Maar er is natuurlijk wel een ondergrens. Deuce Bigalow ligt ver onder dat niveau. Wat een bagger en helemaal niet grappig. Zonde van die anderhalf uur van je leven. Moment ‘Er zijn veel momenten die me bij zijn gebleven, maar dat ik de paus een hand heb gegeven als middelbaar scholiertje is wel erg grappig. Op schoolreis brachten we een bezoek aan Vaticaanstad. Blijkbaar lopen schoolreisjes en heilige missen daar door elkaar heen. Iedereen stak zijn hand uit en hij schudde die van mij. Het is een verhaal dat het altijd goed doet op verjaardagen.’

Hoogtepunt ‘De val van de Berlijnse Muur was een fantastisch moment. Dat heeft grote indruk op me gemaakt. Een jaar ervoor was ik zelf in die stad. Het moment dat de Muur letterlijk werd opengebroken was magisch om te zien. Dieptepunten zijn de moorden op Theo van Gogh en Pim Fortuyn. De vrijheid van meningsuiting is groter dan ooit, daar schort het niet aan in Nederland. Het schort wél aan fatsoen en vertrouwen, daar gaat het om. We leven in een door angst geregeerde samenleving.’ Boek ‘In het fotoboek Learning to Love You More van Harrell Fletcher staan allemaal kleine, persoonlijke “kunstwerkjes” van mensen. Op de gelijknamige site geeft zij opdrachten als “fotografeer je zoenende ouders” of “maak een foto van de ruimte onder je bed, zonder te stofzuigen”. Die heeft ze verzameld en gebundeld. Het boek laat zien dat iedereen wel iets van creativiteit in zich heeft. Dat je een boek als Komt een vrouw bij de dokter schrijft, oké. Dat het zo’n enorm succes wordt en dat lezers met hem weglopen begrijp ik niet. Kluun blijft een lul, met zo’n thema zo veel aandacht krijgen.’ Tv ‘Een programma waarin ze paranormale kinderen volgen en continu testen of het ook echt wel zo is. Ranzigheid ten top vind ik dat. Het is gewoon dwang wat je die kinderen aandoet: bewijs willen we. Dat ouders daar ook aan meewerken begrijp ik niet. Wat prachtige tv is is Verborgen verleden, waarin de makers bekende Nederlanders meenemen op zoek naar hun roots. Klinkt als het zoveelste bn’er-programma, maar dit is erg mooi gemaakt. Aanrader.’ n Annemarie Vissers

25

havana

gekeurd

very short introductions

Douchejelly

Zet een paar stappen in de Lush-winkel in de Leidsestraat of Kalverstraat en je neus slaat op tilt. Uitgesproken zoete en frisse geuren komen tegelijk op je afgevlogen dankzij het verse fruit dat in alle producten verwerkt is. Het Britse Lush maakt sinds 1994 baden doucheproducten en is onder meer bekend dankzij creatieve namen voor de zepen, zoals Honey I Washed The Kids, Demon In The Dark en Sexy Peel. En voor elk seizoen – Pasen, Valentijn, Halloween en kerst – maakt Lush een speciale lijn bruisballen, douche-gels, shampoos en zepen. De leukste naam in de nieuwe kerstlijn is zonder twijfel Chillin’ With My Gnomeys, maar het leukste product is de douchejelly. Dit jaar heet de jelly Iced Wine, naar een Canadese wijn waarvan de druiven eerst bevroren zijn geweest voor een zoetere smaak. En zoet, dat is Iced Wine (5,95 euro voor 100 gram) zeker. Zodra je het potje opendraait zie je niet alleen een trillende jellypudding maar ruik je ook een behoorlijk zoete geur. Maar gelukkig is de bevroren wijn door grapefruit en bergamotolie ook nog eens heerlijk fris. De jelly is gemaakt op basis van zeewiergel, dus het is nogal glad. Het ziet eruit als een drilpudding, het voelt als een drilpudding en als je het aanraakt blijft het nog een tijdje natrillen in het potje. Het lijkt daardoor misschien wel meer op een Halloweenproduct dan iets voor kerst. Je kan Iced Wine invriezen, je kan de pudding in z’n geheel gebruiken of je kan een klein stukje in een spons doen. De eerste douchebeurt zonder spons werd één groot glijdfestijn. Probeer je maar eens in te zepen met zo’n glibberig stuk pudding. Het schiet alle kanten op (vasthouden is geen optie) en maakt je douche van boven tot onder spekglad. Maar dan ruikt je douche wel meteen dagenlang naar grapefruit. Een nieuwe poging met een klein stukje in een grote spons zorgde voor heel veel schuim waarmee je jezelf heerlijk kan inzepen. Onder de douche ruikt de jelly gelukkig wat minder heftig. Ook al is zeewier niet het eerste dat je op jezelf zou smeren, je krijgt er wel een heerlijk zacht huidje van dat uren later nog steeds subtiel naar frisse fruitigheid ruikt. Nu nog even wennen aan die drilpudding. n Eveline van Heumen

26

havana

Beeld Fred van Diem

Probeer je maar eens in te zepen met een glibberig stuk pudding.

‘Betrek docenten bij onderzoek’ Wie? Didi Griffioen, beleidsmedewerker Onderzoek bij de stafdienst Onderwijs & Onderzoek Wat? Promotieonderzoek naar wat docenten in het hbo van onderzoek vinden

‘Onderzoek heeft de laatste tien jaar een grote rol gekregen binnen het hbo. Er komen steeds meer mogelijkheden en middelen, een bekend voorbeeld is de lector. Veel docenten en medewerkers worden geconfronteerd met onderzoek, bijvoorbeeld door collega’s die gaan promoveren. Ongeveer de helft van de docenten heeft geen academische achtergrond. En van degenen die dat wel hebben, is het soms al twintig jaar geleden dat ze afstudeerden. Ik wil weten hoe al die docenten tegen onderzoek aankijken, hoe belangrijk het voor hen is. En wat ze eronder verstaan. We denken vaak ten onrechte dat iedereen het eens is over een begrip en dus hetzelfde bedoelt. Inmiddels zijn er meer richtlijnen binnen het hbo, zoals bijvoorbeeld evidence based research. Maar inzicht krijgen in het taalgebruik van docenten die het over onderzoek hebben, is nog steeds een belangrijk doel van mijn onderzoek. Vier jaar geleden begon ik, het onderwerp bedacht ik zelf. Ik was docent aan de Johan

Cruyff University en hoorde van een regeling voor docenten die willen promoveren. Dat wilde ik wel, ik begon met een dag in de week. In 2012 promoveer ik. Aan mijn onderzoek doen docenten en medewerkers van zes Nederlandse hogescholen mee. Iedereen heeft een vragenlijst ingevuld, een deel van de docenten is ook geïnterviewd. Ik ben nu bezig alle gegevens te verwerken. Wat opvalt, is dat beleidsmakers gemiddeld positiever zijn dan docenten over de doelen en het effect van onderzoek binnen het onderwijs. Dit kan komen doordat beleidsmakers het onderzoek in het hbo introduceerden en docenten er pas later mee te maken kregen. Een belangrijk resultaat van dit onderzoek is dat we straks weten hoe de mening van docenten over onderzoek en hun eigen vaardigheden op dit gebied te beïnvloeden is. Als je docenten positiever wilt laten denken over onderzoek, moet je ze er meer bij betrekken. Hun mening is bovendien van belang voor het onderwijs.

Zij zijn toch degenen die laten zien waar de onderwijsinstelling voor staat en die de studenten leren onderzoek te doen.’ n Carlijn van Donselaar

Studenten, ctoren docenten of le imaal ax m vertellen in hun er ov en ut vijf min Very Short onderzoek bij . Meer weten? Introductions eb.nl/vsi www.havanaw

weekgast

Jorinde Hehanussa (23) is derdejaars sportmarketing. In het kader van haar minor promoot ze een actie voor dance4life, een internationale organisatie die zich samen met jongeren inzet om de verspreiding van hiv en aids terug te dringen.

Maandag 22 november Mijn projectgroep en ik doen een opdracht voor onze minor business of sports and events. De bedoeling is dat we zo veel mogelijk mobieltjes verzamelen voor de actie ‘Geef je mobiel een tweede leven’ voor dance4life. De telefoons worden hergebruikt door iemand in een ontwikkelingsland of gerecycled. Hoofdsponsor Vodafone geeft voor elk ingeleverd mobieltje geld aan dance4life. Ik ben de contactpersoon, dus ik moet vandaag partners en sponsoren bellen. Daarnaast moet er contact gelegd worden met de huismeester. Ik moet ervoor zorgen dat alles klopt en dat iedereen komt opdagen op onze actiedag komende woensdag. Even een reminder. We beginnen elke ochtend om half negen. Mijn groepje bestaat uit negen mensen. Samen zijn we druk bezig met het maken van filmpjes, posters en het bouwen van een website.

Dinsdag 23 november We staan vandaag bij de stand om te flyeren en om onze actie te promoten. En we delen gratis condooms uit. Dance4life heeft dansen hoog in het vaandel staan, het hoort bij een van hun waarden: celebrate. Volgende week donderdag sluiten we onze actie af met het 3 Hoog feest in Club Air. Ze organiseren daar elke donderdag een feest, waarbij ze allemaal maffe dingen doen om de sfeer erin te krijgen. We mailen iedere student dat ze moeten komen, maar dat moet met een prijs van zes euro wel lukken. Daarnaast geeft Anouk van der Jagt, general manager bij dance4life, een gastcollege. Ze legt uit hoe onze actie werkt, ook hoe het financieel in elkaar zit. Het college was vrij toegankelijk. Eerste- en tweedejaars kunnen stempels verdienen voor hun aanwezigheid, dus dan komen ze wel. Nu hebben we 118 mobieltjes. We willen er natuurlijk nog veel meer, maar dat is moeilijker te bereiken dan je denkt. Ik vind het leuk om te leren hoe zo’n actie zakelijk in elkaar steekt.

Woensdag 24 november Onze stand staat in het atrium van de HES. Dance4life wil iedereen aan het bewegen krijgen, dus zijn er activiteiten. Er doen mensen trucs met steps, de zogeheten Tri-X Step. Studenten mogen die steps ook zelf even proberen. Hij lijkt een beetje op een surf- of waveboard en je moet sturen met je lichaam. Daarnaast is er hurricane-voetbal, waarbij je ballen wegblaast met bladblazers. Dit hebben we geregeld via het creatieve team van 3 Hoog. Dat konden we niet lang blijven doen, want het veroorzaakte nogal wat herrie. We zorgen ook voor wat te drinken. Sponsor Orangina heeft ervoor gezorgd dat we bekertjes sinas kunnen uitdelen aan iedereen. Het loopt al lekker vol en we hebben nu 134 mobieltjes ingezameld. Vandaag zijn we bezig tot een uur of drie en daarna gaan we een biertje drinken in de kroeg.

Donderdag 25 november Er waren nog twee steps over. We bekijken of we die volgende week kunnen weggeven. Het is Beroepsoriëntatiedag. Ook vandaag staan we weer bij de stand. Soms vragen voorbijgangers waarom we dit doen. Ik vind het leuk dat de actie aandacht krijgt. Het is wel vermoeiend om er aan mee te doen, maar je krijgt er waardering voor terug. De dag heeft ons veel mobieltjes opgeleverd, zeker een stuk of dertig. De teller staat nu rond de tweehonderd. We hadden les in hoe je international dance events organiseert.

Vrijdag 26 november

Beeld Henk Thomas

Gisteren was het 3 Hoog feest in Club Air, maar daar ben ik toch maar niet heen gegaan. Om vier uur kreeg ik een berichtje van de rest van mijn groep, dus waarschijnlijk was het wel gezellig. Ik ga vandaag mailtjes sturen naar partners om ze te bedanken en om ze verder te informeren. En er worden weer mobieltjes ingezameld. Nu ben ik best verkouden. Gelukkig duurt de dag maar tot drie uur. Vanavond ga ik naar een verjaardag in Den Haag. Morgen moet ik weer op tijd uit de veren, want de HES heeft dan een Alumnidag. Ook een goede gelegenheid om aandacht te vragen voor de actie. n

havana

27

afstuderen

Caroline Nusmeijer (26)

Beeld Jan-Maarten Hupkes

Lerarenopleiding gezondheidszorg & welzijn ‘Ik danste vroeger best veel. Dat vond ik echt heel leuk. Maar door mijn studie en de drukte die die met zich meebracht, kwam ik er steeds minder aan toe. Uiteindelijk ben ik er helemaal mee gestopt. En ik bedacht me dat er vast veel studenten zijn die met hetzelfde probleem zaten. Het zou handig zijn als sport weer meer geïntegreerd zou worden binnen de verschillende opleidingen. Ik heb onderzocht hoe dit het beste gedaan kon worden in het mbo. Hoewel ik dat heb toegespitst op de school waar ik zelf werkzaam ben, was het een omvangrijk project. Die school is groot genoeg, met vestigingen in

28

havana

onder andere Zwolle, Raalte en Harderwijk. Eerst heb ik wat artikelen bij elkaar gezocht die er al over geschreven waren. Ook heb ik de sportdocenten geïnterviewd. En enquêtes aan de leerlingen zelf voorgelegd. Die heb ik in de klassen uitgedeeld. De docenten waren het erover eens dat de integratie van sport in het lespakket erg belangrijk was. De leerlingen lang niet altijd. Ik heb op basis van mijn bevindingen een aantal aanbevelingen gedaan. Zo is het goed om de leerlingen zelf bewegingsactiviteiten te laten organiseren. En om de bewegingsuurtjes te koppelen aan andere vakken. De sport moet vooral niet helemaal losstaan van de rest van

het lesprogramma. Het moet één geheel zijn.’ HvA + ‘Ik werd erg serieus genomen. Ook waren de docenten erg behulpzaam. Toen ik de vrijstellingen die ik aangevraagd had niet leek te krijgen, heb ik met hun hulp de examencommissie toch over weten te halen. Zij wisten zeker dat ik het wel aankon.’ HvA – ‘De blokken over vaktherapie waren wel erg gericht op het voedingsdeel. Het merendeel van de inhoud van de opleiding betrof koken, serveren en diëten. Het vakdidactische bleef zo liggen, de leerlingbegeleiding en coaching kwamen bijvoorbeeld nauwelijks aan de orde.’ n Ron Santing