havana Afscheid
Claar Sigaar is helemaal klaar
Rebecca verkoopt erotische lingerie
Kersvers
Speeddaten op kinderfeest
#02
des Inclu ges a two p glish in En
Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam 1 september 2010
HBO fietstocht 400 wielrenners in de regen
[ingezonden mededeling]
Peper
-advertentie-
Nieuwsbrief van de
www.ASVA.nl
ASVA verlicht je studententijd Het nieuwe studiejaar staat weer voor de deur! Dit betekent weer zwoegen op opdrachten en hard leren voor tentamens. Om jouw studietijd tot een succes te maken is het erg belangrijk
De cijfers
om een goede studieomgeving te hebben. Als centrale belangenbehartiger van de Amsterdamse studenten zet ASVA zich hiervoor in. Om jouw studentenleven zo soepel mogelijk te laten verlopen signaleert ASVA problemen en denkt ASVA na over creatieve oplossingen. Daarnaast zet ASVA zich in voor goed onderwijs en lobbyt zij voor meer studentenhuisvesting in Amsterdam. Zo zijn de containerwoningen een idee van ASVA. Verder verkoopt ASVA iedere donderdag de goedkoopste legale fietsen van de stad. Deze fietsverkoop vindt plaats op het Binnengasthuisterrein. Ook biedt ASVA voordelige studentenverzekeringen aan. Het Platform is er om je te helpen bij het opzetten van studievereniging, projecten en evenementen. Heb je ruzie met je huisbaas of problemen met de DUO dan kan je bij het rechtsbureau van ASVA gratis juridisch advies inwinnen. Daarnaast organiseert ASVA ieder jaar het introductie-evenement Kersvers. Kortom, tijdens jouw studententijd is ASVA er voor jou.
Kijk wat ASVA jou te bieden heeft op:
www.ASVA.nl
Lid bij ASVA Als ASVA-lid kan je gebruik maken Als ASVA-lid kun je gebruik maken van al onze diensten en profiteer je van aantrekkelijke kortingen. Voor slechts 15 euro per jaar ben jij lid van ASVA. Ben je lid van één van onze partnerverenigingen dan ontvang je nog eens 5 euro korting op het lidmaatschap. Je kunt ook op vele manieren actief worden binnen ASVA. Help ons bijvoorbeeld bij de organisatie van Kersvers. Kijk op www.ASVA.nl hoe jij actief kunt worden bij ASVA.
ASVA in het kort: • Gratis rechtshulp • Kamerbemiddeling • Voordelige verzekeringen • 2 X per jaar cursusweek • Hulp bij het opzetten van projecten en evenementen • Onze studentenbalie in het Studenten Informatie Centrum helpt je met al je vragen over het studentenleven • Goedkoopste legale fiets van de stad (alleen voor leden)
Een uitgave van de ASVA studentenunie. Vendelstraat 2 1012 XX Amsterdam. Reageren?
[email protected]
inhoud
‘Een georganiseerde vriendengroep, dus?’ 10 Studentenverenigingen van allerlei pluimage probeerden zieltjes te winnen op het Kersvers-festival.
Romantisch en dromerig 11 Electropopduo The Secret Love Parade lijkt de huisband van de HvA te worden.
Treuzelaars 12 Langstudeerders vormen een hardnekkig probleem.
Hoge verwachtingen 13 Hebben acht studenten met hun tweedehands zeilbootje duurzaamheidsgoeroe Wubbo Ockels werkelijk voor aap gezet?
Drs. Juf 14 De universitaire pabo leidt een nieuw soort docent op, die ook onderzoek kan doen.
Ondernemersprijs 16 Waveboards, erotische artikelen en zelfs buxusplanten: een beetje ondernemende student ziet overal wel business in.
Trappen, trappen, trappen 19 Vierhonderd hbo-medewerkers trotseerden het hondenweer voor de tiende HBO fietstocht.
De hebzucht van de tollenaar In de vakantie zat ik in de trein van České Budějovice naar Český Krumlov. Beetje saaie rit in een tamelijk vieze trein zonder eersteklascoupé. In die trein las ik op mijn nieuwste gadget dat Inholland zwaar in opspraak is geraakt. Waarom? De opleiding media & entertainment management schijnt diploma’s cadeau te hebben gegeven aan zogeheten langstudeerders. Dat heeft Inholland niet gedaan omdat ze studentvriendelijk willen zijn. Nee, langstudeerders kosten veel geld maar als ze alsnog afstuderen krijgt de onderwijsinstelling een stevige bonus van het ministerie. Het gaat dus eigenlijk om de hebzucht van de tollenaar verpakt als studentvriendelijke vrijgevigheid. Het is schijnbaar in het voordeel van de student en uiteindelijk onmiskenbaar in het nadeel van Inholland. Oké, het levert een zak zilverlingen op maar dat weegt niet op tegen de prijs die je als onderwijsinstelling uiteindelijk betaalt. Dat hebben we toch allemaal geleerd van de hbo-fraude van jaren geleden. De leider van Inholland – VVD-prominent Geert Dales – had aanvankelijk een reactie vol van nee, mits, maar en tenzij. Hij beweerde zelfs dat het om een pietepeuterige pilot ging. Dat is natuurlijk een reactie die strategisch erg onhandig is. In de wandelgangen van Inholland wordt trouwens ronduit bevestigd dat het wel degelijk is gebeurd en niet alleen bij de opleiding media & entertainment management. Ondertussen heeft Dales een commissie benoemd en die gaat het allemaal uitzoeken. Ik ben erg benieuwd wat Dales doet als uit het onderzoek overduidelijk blijkt dat er frauduleus is gehandeld. Heeft hij de guts om af te treden of komt hij ermee weg door wat te maaien in het middenkader? Overigens vind ik het wel een interessante vraag of dit soort foute praktijken bij ons voorkomen. Wij hebben immers ook nogal wat langstudeerders. Hoe gaan wij daarmee om? Is het belangrijk genoeg om het nu uit te zoeken of wachten we rustig af wat er gebeurt? Uit eigen ervaring – maar die is van minstens twaalf jaar geleden – weet ik dat er toentertijd ook wel eens een diploma volkomen ten onrechte werd verstrekt. Ik heb geen idee of het nu ook gebeurt maar ik zou graag absoluut zeker willen weten dat de HvA zich niet schuldig maakt aan door hebzucht ingegeven vrijgevigheid. Paul van de Water Hoofdredacteur
U-turm uitgelicht 20 Tot het laatste moment bleef het spannend of de urban projection waar studenten van het MediaLAB voor naar Dortmund waren gereisd, wel door kon gaan.
Dag dwarsligger 22 Medezeggenschapsveteraan en docent fysiotherapie Claar Hinlopen neemt na 33 jaar afscheid.
Havana is het weekblad voor studenten en medewerkers van de Hogeschool van Amsterdam 1 september 2010 jaargang 16 / #02
04 nieuws
24 english pages
29 zwartwit
09 ingezonden
27 passie
31 weekgast
Redactieadres Vendelstraat 2, 1012 XX Amsterdam, 020 595 39 91
[email protected]. Hoofd redactie/management Paul van de Water
[email protected] Eindredactie Wim de Jong
[email protected] Redactie Carlijn van Donselaar
[email protected], Lisa Hartog (redactie-assistent), Eveline van Heumen
[email protected], Jeff Pinkster j.pinkster@ hva.nl, Nina Manuhutu (stagiair), Annemarie Vissers
[email protected] Medewerkers Miriam Bons, Kim Bos, Kirsten Dorrestijn, Anouk Kemper, Anne Koeleman, Kirsten van der Kolk, Emma van Laar, Thomas van Manen, Harmen van der Meulen (correctie), Esther Versluis, Fen Verstappen, Hans van Vinkeveen Fotografen Bram Belloni, Fred van Diem, Marc Deurloo, Jelmer de Haas, Jan-Maarten Hupkes, Bas Uterwijk Illustratoren Pepijn Barnard, Martien Bos, Enkeling, Aimée Groen, Marc Kolle, JeRoen Murré, Magda Rinkema, Pascal Tieman Vormgeving Hannah Weis Lay-out Death Valley Advertenties Bureau Van Vliet, Postbus 20, 2040AA, Zandvoort, telefoon 023 571 47 45 fax 023 571 76 80 of zandvoort@bureauvanvliet. com Abonnementen € 18,15 per jaar, opgave via de redactie-assistent of per e-mail Drukkerij Dijkman Offset Diemen. Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder toestemming van de hoofdredacteur artikelen of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen. ISSN - 1385-5670
09 vraag van de week
28 recensies
32 afstuderen
De volgende Havana verschijnt woensdag 8 september
09 column fen
29 eten
En verder...
havana
3
nieuws Carlijn van Donselaar / Gijs Hardeman / Nina Manuhutu / Thijs den Otter / Jeff Pinkster (coördinatie) / Annemarie Vissers / Paul van de Water
‘Over vier jaar de beste hogeschool’ De HvA moet over vier jaar de beste hogeschool van Nederland zijn. Die boodschap formuleerde collegevoorzitter Karel van der Toorn tijdens de opening van het hogeschooljaar, afgelopen donderdag. Het mag volgens de collegevoorzitter niet gebeuren dat vwo-scholieren liever naar de universiteit gaan, dan naar de hogeschool. Van der Toorn refereerde aan twee HvA-studenten, bijna afgestudeerd en afkomstig van het vwo, die de uitdaging hebben gemist op de HvA. Volgens Dymph van den Boom, lid van het College van Bestuur van de HvA en UvA, zullen studenten
Tekort aan kamers groeit Het tekort aan studentenwo ningen is aan het begin van het nieuwe studiejaar opgelo pen tot ruim twintigduizend. Dat blijkt uit cijfers die de Landelijke Studentenvakbond (LSVb) zondag bekend heeft gemaakt. Het totale tekort ligt tussen de 20.000 en 30.000 kamers, met wachttijden die oplopen naar meer dan een jaar. Volgens LSVb-voorzitter Sander Breur heeft de overheid de groei van het aantal studenten ‘totaal’ onderschat. De vakbond wil daarom dat de overheid een nieuw actieplan opstelt om de kamernood tegen te gaan. Als dat niet gebeurt zal de kamernood nog verder toenemen. De nood is het hoogst in Amsterdam, Leiden, Delft en Nijmegen. Studenten moeten daar soms drie tot vier jaar wachten om een kamer te vinden. Volgens de vakbond gaat er voor studenten die geen woning kunnen vinden heel veel tijd verloren. Gemiddeld heeft deze groep 72 minuten nodig om naar hun onderwijsinstelling te komen. Uit eerder onderzoek in opdracht van het Ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer (VROM) bleek al dat het niet goed gaat met het oplossen van de kamernood. De belangenorganisatie van studentenhuisvesters, Kences, maakt zich eveneens zorgen. (JP)
4
havana
harder moeten gaan werken om die uitdaging te vinden én de doelstelling te halen. Van den Boom wil af van het automatisme waarmee vwoscholieren kiezen voor een opleiding aan de universiteit. ‘In het verleden trokken veel meer vwo’ers naar het hbo. Dat zou ik graag opnieuw zien,’ aldus Van den Boom. ‘Niet omdat het vwo’ers zijn, maar omdat er op de universiteit veel studenten zitten die eigenlijk op het hbo horen. Bij pedagogiek bijvoorbeeld, daar zitten veel studenten die eigenlijk in de praktijk willen werken. Het streven om de beste hogeschool van Nederland te worden werd eerder dit jaar al geformuleerd tijdens D-Day, een dag waarop medewer-
kers en studenten mochten meedenken over het nieuwe instellingsplan. De lat werd toen al hoog gelegd: in 2020 moest de HvA bekendstaan als de beste hogeschool van het land. Die grens is nu verlegd. ‘Bedrijven die personeel zoeken moet en in de toekomst bijna automatisch uitkomen bij de Hogeschool van Amsterdam,’ aldus Van den Boom. ‘We zullen de komende jaren meer gaan monitoren om de voortgang te meten. Studenten moeten van meet af aan meer uit zichzelf gaan halen. Misschien moet het onderwijs daarom activerender worden, door bijvoorbeeld meer opdrachten die studenten betrekken bij de stof.’ (JP)
Opnieuw meer eerstejaars Het aantal eerstejaarsstudenten dat zich heeft ingeschreven aan de HvA is ook dit jaar weer toegenomen. Ruim veertienduizend stu denten hebben zich tot nu toe aangemeld, acht procent meer dan in dezelfde week vorig jaar. Dat blijkt uit voorlopige cijfers die de HvA heeft bekendgemaakt. Grootste stijger is het domein Economie & Management. Het aantal eerstejaars studenten neemt daar met bijna twintig procent toe: 4348 nu tegenover 3618 vorig jaar. Maar ook de domeinen Gezondheid en Onderwijs & Opvoeding zien het aantal studenten sterk toenemen. Het aantal eerstejaars neemt daar toe met respectievelijk zeventien en tien procent. Gemeten naar opleidingen zijn vooral verpleegkunde (+48%), oefentherapie (+37%) sociaal pedagogische hulpverlening (+30%), bedrijfseconomie (+ 31%), commerciële economie (+28%) en fashion populair (+35%). Minder populair zijn de opleidingen van het domein Techniek. Vorig jaar kwam het totaal nog op 1991 eerstejaarsstudenten uit, dit jaar blijft de teller vooralsnog steken op 1963 studenten, een daling van één procent. Ook het domein Media, Creatie & Informatie daalt in de cijfers, met drie procent. Hoewel de HvA in absolute cijfers het grootste aantal studenten mag verwelkomen, groeien andere hogescholen in de regio procentueel harder. Zo hebben zich tot nu toe vijftien procent meer studenten ingeschreven aan de Haagse Hogeschool en veertien procent meer aan de Hogeschool Leiden. Hogeschool Inholland ziet het aantal studenten ook stijgen, met twaalf procent. Grootste daler is de Hogeschool Ipabo, het aantal studenten daalt daar bijna met veertig procent. Aan de cijfers kunnen volgens de HvA nog geen conclusies worden verbonden omdat het gaat om vooraanmeldingen. De komende maanden wordt duidelijk hoeveel nieuwe studenten zich daadwerkelijk hebben aangemeld. (JP)
Nullen ingewijd in het studentenleven Feuten, groentjes, nieuwelingen. Amsterdam staat weer bol van een nieuwe lichting eerstejaars. Bij de opleidingen ALO, sm&o en voeding heten ze nullen. Het is bijna twaalf uur. Ongeveer 500 nullen van de ALO, sm&o en voeding zitten in hun pyjama gehurkt op de vloer van de feestzaal op de Dr. Meurerlaan. Nog zo’n honderd commissieleden van de drie opleidingen staan er omheen. Iedereen heeft in zijn hand een glas champagne. ALO’er Reinier van der Veer, van de organiserende A-commissie schreeuwt in de microfoon. ‘Dit is het moment waar jullie de hele week op hebben gewacht. Dit is het moment waarop jullie “enen” worden en er helemaal bij horen. We gaan aftellen!’ Tien tellen later vliegt de champagne door de zaal, knalt zoals elk jaar ‘Explode’ van Jordan & Baker door de speakers en omhelzen de commissieleden elkaar – ze hebben het allemaal weer geflikt. De ontlading duurt voort tot in de late uurtjes. Want het grote feest mag dan om half drie afgelopen zijn, in de kleinere SooS gaat het feest nog wel even door. De gezamenlijke introweek van de opleidingen aan de Dr. Meurerlaan staat bol van de tradities. De drie Acommissies organiseren de week, B-commissies zijn er in de week bij als staf en de nieuwe studenten heten voor vier dagen nullen. Sommige onderdelen en liedjes zitten er al twintig jaar in en zullen er nog even zolang bij blijven. De eed die aan het begin van de week wordt afgelegd, het Gala, kroegentochten in Amsterdam, het Casino, een spooktocht, een militaire drill door het Sloterpark om zes uur in de ochtend en het pyjamafeest op de laatste avond. Bij voeding was Tristan Voûte een van de vier jongens tussen ongeveer vijftig vrouwen. Zijn favoriete onderdeel was de drill. ‘Ik had niet gedacht dat iedereen het vol zou houden maar onze voedingchicks hebben het ook helemaal top gedaan.’ Lotte van de ALO vond alles gaaf en is gesloopt. ‘Ik heb vorige nacht helemaal niet geslapen dus het wordt een 24-uurtje voor mij.’ Sm&o’ers Elleke en Xantoucha schuifelen iets fitter om drie uur richting SooS. ‘We hadden geen idee wat ons te wachten stond deze week, maar alles was superleuk. Vooral het gala was vet. Volgend jaar gaan we zeker proberen in de B-commissie te komen.’ (GM)
Toeslag chipknip leidt tot onvrede De toeslag van 5 cent bij het gebruik van de chipknip leidt tot protesten onder studenten en medewerkers. De hogeschool schaft het gebruik van de HvA-pas als betaalmiddel af om volledig over te stappen op het gebruik van de chipknip. De HvA-passen kunnen nog tot 1 januari gebruikt worden, maar niet meer worden opgeladen. Om die reden zijn veel studenten en medewerkers gedwongen nu al de chipknip te gebruiken, per transactie betalen ze 5 cent extra. Voor studenten die veel printen kan het bedrag aardig in de cijfers lopen. Volgens de HvA kan dat niet anders omdat alle banken binnen Nederland voor
elke betaling met de chipknip een toeslag van meer dan 5 cent in rekening brengen. Bij de meeste bedrijven zou die toeslag echter zijn verdisconteerd in de prijs. Maar studenten en medewerkers bestrijden die lezing. ‘Bij parkeren met de chipknip is het bedrag echt niet hoger dan bij contante betaling en bij Albert Heijn betaal je chippend niet meer dan wanneer je contant betaalt’, aldus Ingrid Dokter, manager propedeuse & instroom van het AMFI. ‘Ik vind het ongepast dat de studenten zo op kosten worden gejaagd. Waarschijnlijk door een bezuinigingssmaatregel van de HvA.’ (JP)
nieuws
Twee HvA’ers in ASVAbestuur Het nieuwe bestuur van de ASVA studentenunie zal twee HvA-studenten tellen: penningmeester Lex Sietses (infor matica) en secretaris Maarten Markus (bouwtechnische bedrijfskunde). Zij werden op 29 juni voorgedragen door de algemene ledenvergadering. Beoogd penningmeester Sietses verdiende zijn sporen als actieve student onder meer in de Centrale Medezeggenschapsraad. Dit jaar maakte hij als secretaris deel uit van het dagelijks bestuur. Daarnaast is hij actief voor de Jonge Democraten, de jongerenafdeling van D66. Sietses zou eigenlijk met de Almeerse opleiding information engineering meeverhuizen naar Windesheim, maar hij heeft zich over laten schrijven naar de opleiding informatica en rondt daar zijn vierde jaar aan de HvA af. Maarten Markus is al anderhalf jaar actief binnen de huisvestingscommissie van de ASVA. Eerder werkte hij voor stadsdeel Oost, waar hij een buurtplan voor de Dapperbuurt ontwierp. Volgens Markus zal zijn bestuur dit collegejaar vooral HvA-studenten aanmoedigen actief te worden naast hun studie: ‘Studenten die iets willen organiseren of oprichten zullen we opzoeken en steunen, door onze kennis en netwerken te delen. De HvA kan een ingewikkeld doolhof zijn voor nieuwkomers. Er valt in elk geval nog genoeg te doen: veel opleidingen hebben bijvoorbeeld nog geen studievereniging.’ Het voorzitterschap van het 66e ASVA-bestuur gaat naar UvAstudent Lodewijk Berghout (bèta gamma). Het bestuur wordt gecomleteerd door VU-criminologiestudent Charlotte Dijkstra en Frans van Heest, die geschiedenis studeert aan de UvA. De bestuurswissel vindt plaats op 6 september. (TdO/CvD)
Onderzoeksproject gebruik e-readers HvA-studenten en gemeente raadsraadsleden uit verschil lende dorpen en steden binden samen de strijd aan tegen het onnodige gebruik van papier. Tij dens de proef worden de raads leden voorzien van e-readers. ‘We merken dat gemeentes het moeilijk vinden om tot aankoop van dergelijke apparaten over te gaan,’ vertelt Alexa Brinkman (26), vijfdejaars media, informatie & communicatie. Zij is verantwoordelijk voor de uitvoering van het project. Onder meer in de gemeente Amstelveen is een samenwerking aangegaan met het domein Media, Creatie & Informatie.
Beeld Bas Uterwijk
Astrid de Jager beoogd voorzitter CMR Paul Rijnierse ziet af van het voorzitterschap binnen de Centrale Medezeggenschapsraad (CMR). Daarmee blijft Astrid de Jager-van Hellenberg Hubar over als enige kandi daat. Dat melden bronnen binnen de nieuwe CMR. Rijnierse, die als docent economie bij de opleiding media, informatie & communicatie werkt, wil zich wel kandidaat stellen voor het dagelijks bestuur van de CMR. De Jager-van Hellenberg Hubar is in 1987 aan de HES begonnen als docent recht. Sinds een aantal jaar is ze vicevoorzitter van de CMR. De nieuwe voorzitter wordt 7 september formeel benoemd door de leden van de CMR. (JP)
aanschaft, moet je het niet erg vinden om hem snel te vervangen omdat er een nieuwe en betere variant verkrijgbaar is,’ stelt Alexa Brinkman. Ereading is een nieuwe vorm van lezen met speciaal daarvoor ontwikkelde apparaten. Hierdoor kunnen boeken, kranten, tijdschriften en strips digitaal gelezen worden. De proef met de e-readers is gericht op de manier van werken en moet uitwijzen of deze efficiënter is. Eind 2010 is de eerste evaluatie, hierna starten vier andere gemeentes met de proef. Het domein Media, Creatie & Informatie voert parallel hieraan het onderzoeksproject uit. Dit doen ze voor Amsterdam E-boekenstad, ‘Elezers bij griffies & raden’. (NM)
Roosters op je iPhone of Android-toestel Studenten en medewerkers van de domeinen BSV, MCI, Gezond heid en Onderwijs & Opvoeding kunnen hun studieroosters vanaf dit studiejaar op een iPhone of Android-toestel raadplegen. ‘De HvA schakelt over op een nieuw roosterprogramma,’ vertelt ict-medewerker Mark van Kampen. ‘Op termijn worden alle roosters beschikbaar via rooster.hva.nl. Het systeem biedt ook de mogelijkheid om het rooster te importeren naar je telefoon of Outlook.’
Studentenunie ASVA is weer begonnen met de wekelijkse fietsverkoop. Aan het begin van het nieuwe studiejaar werd het Westergasterrein gebruikt als verkoopplaats in plaats van het Binnengasthuisterrein. De fietsen zijn door de gemeente losgeknipt, maar nooit opgehaald door hun oorspronkelijke eigenaar. Leden van ASVA kunnen de fietsen voor 55 euro kopen. (JP)
Het project heeft een proef gehouden onder studenten van de opleiding Media, Informatie & Communicatie om te kijken in hoeverre een e-reader bij hun studie helpt. ‘Wij willen onderzoeken wat verschillende gebruikersgroepen van een e-reader verwachten, zodat zij papieren documenten kunnen vervangen. De studieboeken van studenten en de stapels papieren van de raadsleden zullen plaatsmaken voor een e-reader. Omdat er nu nog geen onderzoek is gedaan naar wat gebruikers precies willen hebben, is er een hoop te ontdekken,’ zegt Brinkman. ‘De e-reader is op dit moment volop in ontwikkeling, te vergelijken met die van mobiele telefoons. Als je er een
De website vraagt een student of medewerker selectiecriteria aan te geven voor het vak of de klas die hij wil volgen. Vervolgens verschijnen de gegevens en krijgt de gebruiker de mogelijkheid de agenda te importeren naar de agenda van de iPhone, Android (Google Calendar) of Outlook. De roosters worden alleen op de iPhone automatisch bijgewerkt, zonder dat je de roosters opnieuw hoeft te importeren. ‘De HvA is een van de eerste instellingen in Nederland die
roosters op deze manier aanbiedt,’ aldus Van Kampen. Het roostersysteem, Syllabus Plus, is tijdens de laatste twee blokken van afgelopen studiejaar ingevoerd bij het domein Bewegen, Sport & Voeding. Inmiddels zijn ook de domeinen Media, Creatie & Informatie (met uitzondering van het AMFI en Informatica), Gezondheid en Onderwijs & Opvoeding over op het nieuwe systeem. De overige domeinen volgen in het tweede semester. (JP)
Van Gorsel verlaat domein Media, Creatie & Informatie Peter van Gorsel treedt 1 oktober af als voorzitter van het domein Media, Creatie & Informatie. De oprichter van het voormalige instituut Media & in formatie Management gaat zich in een nieuwe functie bezighou den met media. Voor zowel de HvA als de UvA zal Van Gorsel zich storten op onder meer de creatieve industrie van Amsterdam. Als ‘educational business developer’ moet hij zo een bijdrage gaan leveren aan de Kennis- en Innovatieagenda van de gemeente. ‘Voor mij persoonlijk is het tijd voor wat anders. Het domein is uitgegroeid tot een enorm onderwijscomplex,’ licht Van Gorsel toe. ‘Het ging vooral om managen en besturen, ik ben toch meer een entrepreneur en er zijn nog genoeg verbindingen te
leggen tussen onderwijs en bedrijvigheid. Daar komt bij dat ik 62 ben, als ik nog iets nieuws wilde doen moest het nu.’ Het College van Bestuur heeft met dat plan ingestemd. ‘Het is jammer dat Peter nu gekozen heeft voor een andere baan,’ zegt opleidingsmanager Kees Rijsenbrij. ‘Hij heeft natuurlijk het instituut opgezet en daarna ook heel veel betekend voor het opzetten van dit complexe domein. Daarmee zijn we op weg, maar we zijn er nog lang niet.’ Liesbeth in ’t Hout, directeur van het AMFI, betreurt het moment waarop Van Gorsel vertrekt. ‘Hij gaat nu weg, ik ga weg. Nu ontstaat er binnen het domein en het AMFI een groot gat. Daardoor gaan we toch een onzekere periode tegemoet en dat is voor niemand goed.’ Hoewel In ’t Hout zegt ‘het een en ander met elkaar achter de rug te hebben’,
vindt ze het jammer en opvallend dat er zo veel kleurrijke figuren verdwijnen binnen de HvA. ‘Die houden de boel toch levend.’ Over de invulling van zijn nieuwe functie denkt Van Gorsel nog na. ‘Dat moet ik allemaal nog gaan bekijken. Het lijkt op wat het nationale innovatieplatform deed. Mijn werk zal ik heel web 2.0 gaan bijhouden via een blog, ik zal alles gaan verslaan.’ Van Gorsel (1948) werkt sinds 1997 voor de Hogeschool van Amsterdam. Hij richtte het instituut Media & Informatie Management op dat inmiddels onderdeel uitmaakt van het domein Media, Creatie & Informatie. Vier jaar lang gaf hij leiding aan het domein, waar onder meer het AMFI, Informatica en Media, Informatie & Communicatie zijn ondergebracht. (JP)
havana
5
nieuws
Nieuwe domeinvoorzitter nieuwe stijl BSV Het domein Bewegen, Sport & Voeding heeft een nieuwe voorzitter. Jacomine Ravensbergen voldoet met haar wetenschappelijke achter grond aan het nieuwe profiel dat is opgesteld door het College van Bestuur. In die profielschets is het hebben van een doctorstitel een vereiste. ‘Wij vinden dat een nieuwe domeinvoorzitter in principe gepromoveerd moet zijn,’ aldus bestuursvoorzitter Karel van der Toorn. ‘De domeinvoorzitter is immers verantwoordelijk voor het lectoraat en dan is het wel van belang dat hij of zij zelf onderzoekservaring heeft en een dissertatie heeft geschreven. Ik zeg wel in principe want als er niemand beschikbaar is die aan dat criterium voldoet dan moeten we het loslaten.’
Dat beaamt ook lid van het College van Bestuur, Dymph van den Boom. ‘In het profiel zoeken we naar kandidaten die zich hebben toegespitst op de toegepaste wetenschap. In die gevallen kom je vaak uit bij iemand die is gepromoveerd, maar dat hoeft dus helemaal niet per se het geval te zijn.’ Ravensbergen volgt Cees Vervoorn op, die benoemd is tot lector Topsport & Onderwijs aan de HvA. De nieuwe domeinvoorzitter heeft haar sporen verdiend in de gezondheidszorg. Ze begon als universitair docent in Utrecht, waar ze onderzoek deed in de functionele anatomie. Later kwam ze bij het ministerie van Volksgezondheid terecht. Sinds 1997 werkte ze bij ZonMw, de Nederlandse organisatie voor gezondheidsonderzoek en zorginnovatie. (JP)
De HvA moet groen, groener, groenst Beeld Fred van Diem
Onder de vlag The Next Generation is een groep studenten gestart met het vergroenen van de HvA. In café O.M.A., op de eerste ver dieping van de Leeuwenburg, worden tot en met begin november alle lichten voorzien van duurzame LED-lampen.
De ingang van het Singelgrachtgebouw wordt toegankelijk gemaakt voor mindervaliden. De trap wordt voorzien van een rolstoellift en de toegangsdeuren worden verbreed. Bureau Nieuwbouw denkt nog zo’n twee weken bezig te zijn met de verbouwing. (JP)
Door het café waar studenten en medewerkers wel eens een kop koffie drinken als eerste te vergroenen, hopen de initiatiefnemers goed onder de aandacht te brengen dat duurzaamheid geen keuze is. ‘Het initiatief wordt de komende maanden voltooid,’ aldus Sven Driessen van The Next Generation. ‘Momenteel is alleen de balieverlichting vervangen. Verder is er nog weinig zichtbaar.’ In oktober is alles
vervangen. De LED-lampen zijn volgens de studenten niet alleen zuiniger, maar zorgen ook voor een betere werkomgeving. Gedurende de dag kan het licht worden aangepast, waardoor de sfeer verandert. Geld is vrijgemaakt door de afdeling Informatietechnologie & Voorzieningen (IT&V) van de HvA. ‘Philips levert de producten en de HvA en het bedrijf Dalkia zorgen voor de installatie,’ aldus de groep. The Next Generation is opgezet door studenten die de minor sustainable leadership & entrepreneurship hebben gevolgd. Via initiatieven op het gebied van afval, energie, water, inkoop en onderwijs willen ze duurzaamheid onder de aandacht brengen. (JP) Voor meer informatie: www.the-next-generation.nl
Student zamelt geld in voor Extra geld voor lerarenopleidingen Pakistan met single Tariq Khan (23, student interactieve media) heeft een single op genomen waarmee hij geld inzamelt voor de slachtoffers van de watersnoodramp in Pakistan. ‘Prayer for Pakistan’ is tegen betaling te downloaden, de opbrengsten gaan naar Giro 555. In een paar dagen tijd had Khan, beter bekend als rapper MC Lazy, het rond. Een oom uit Karachi, Pakistan, leverde de muziek, met rapper Cypher werd de muziek gesampled en dook hij de studio in. Ten slotte leverde een bevriende filmmaker uit de Verenigde Staten beelden voor de videoclip. ‘Het was een paar dagen hard werken, maar je weet waar je het voor doet. Met mensen van over heel de wereld werken we samen voor Pakistan,’ aldus Khan, die een speciale band heeft met het land. ‘Mijn vader komt uit Pakistan en ik heb er nog steeds familie wonen. Gelukkig zit mijn familie droog.’ Tegen betaling van minimaal een euro is het nummer te downloaden op de website van de rapper, whoislazy.com. ‘De single blijft te downloaden zolang de actie voor Pakistan loopt’, legt Khan uit. ‘De opbrengsten storten we dan na afloop op Giro 555.’ Na één weekend staat de teller op bijna honderd euro. Op Giro 555 is inmiddels meer dan achttien miljoen euro binnengekomen voor de slachtoffers van de overstroming in Pakistan. Afgelopen donderdag stond de teller, na een speciale radio- en tv-actie op 16,1 miljoen euro. De Samenwerkende Hulporganisaties zullen het geld gebruiken voor directe noodhulp, zoals medische zorg, onderdak, water en voedsel. Pakistan wordt al weken geteisterd door overstromingen. De ramp heeft aan ongeveer vijftienhonderd mensen het leven gekost. Zeker zeventien miljoen mensen zijn getroffen door de wateroverlast. (JP)
6
havana
De lerarenopleidingen aan de HvA profiteren de komende twee jaar van de extra subsidie die Staatssecretaris Marja van Bijsterveldt (OCW) ter beschikking stelt aan acht zogenoemde expertisecentra. De HvA is partner in twee van de centra. De aangewezen centra mogen onderling vier miljoen euro verdelen voor het verhogen van de kwaliteit van de lerarenopleidingen. In de expertisecentra werken hbo-instellingen samen met universiteiten
aan het vergroten en verbeteren van de inhoudelijke en didactische expertise. De HvA werkt als partner mee in het expertisecentrum Economie en Handel (VU) en Mens- en Maatschappijvakken (UvA). Het extra geld wordt de komende twee jaar ingezet voor onder andere vakken die te maken hebben met een beperkte vraag of een gering aanbod aan studenten, zoals bijvoorbeeld Frans of wiskunde. (AV)
Bevlogen afstudeerbegeleider fysiotherapie met pensioen Na 33 jaar heeft docent fysiotherapie Claar Hinlopen afscheid genomen van de HvA. Hinlo pen gaat met pensioen. Hinlopen heeft een indrukwekkende staat van dienst opgebouwd vanaf haar aantreden in 1978. Ze begon haar carrière aan de toenmalige vakschool Jan van Essen, een van de voorlopers van de HvA in de huidige vorm. Ze geldt als absolute veteraan van de Centrale Medezeggenschapsraad, en zat jarenlang in de domeinraad. Vanuit die positie was ze ruim twintig jaar betrokken bij de commissie P&O, waarvan veertien jaar in de rol van voorzitter.
Ook richtte ze ruim vijfentwintig jaar geleden de emancipatiecommissie op met een voorrangsbeleid voor vrouwen. Hinlopen bereikte de doelstelling van meer dan de helft vrouwen op leidinggevende posities. Studenten fysiotherapie zullen haar vooral hebben leren kennen als een bevlogen afstudeerbegeleider via het Bureau Beroepsopdrachten, een initiatief uit eigen koker. Studenten die afstuderen worden op deze manier aan de fysiotherapiepraktijk gekoppeld. (AV) Lees op pagina 22 verder over het afscheid van Claar Hinlopen.
nieuws
Beeld Bas Uterwijk
Lowlands-meisje
Als Woodstock de moeder van alle festivals is, dan is Lowlands de dochter die haar moeder in vrijwel alle opzichten overtreft. Drie dagen kunst, cultuur en muziek, en dat in een omgeving waar je op andere dagen echt niet wilt zijn. Waar? Het natte polderland, de backlands van Almere en Lelystad. Dit meisje is in ieder geval goed voorbereid. Bepakt met alles wat nodig is om de elementen te weerstaan begint zij haar drie dagen Lowlands. Wie goed kijkt ziet een bekend HvA-attribuut. (PvdW) havana
7
-advertentie-
Heb jij je ingescHreven voor komend studiejaar??
Buitenlandmanifestatie
om het komend studiejaar te kunnen studeren moet je je herinschrijven bij de Hogeschool van amsterdam.
dit doe je door: 1. je te herinschrijven via Studielink (www.studielink.nl) 2. het collegeld te betalen of je machtiging in te leveren Alleen als je dit gedaan hebt kun je komend jaar studeren. regel dit dus!!!!
meer informatie vind je op: www.hva.nl/studielink en www.hva.nl/financieel/collegegeldbetaling
woensdag 6 oktober 2010 12.00 - 16.00 uur Gebouw Leeuwenburg Weesperzijde 190 www.uva-hva.nl/buitenlandmanifestatie
Tijd om je... Dr. ir. Masi Dit is Masi Mohammadi, gevlucht uit Iran. Onlangs is zij gepromoveerd met steun van het UAF. Het UAF helpt vluchtelingen als Masi die hun land moesten verlaten vanwege oorlog en vervolging.
...punt te maken
Op dit moment steunt het UAF 3000 vluchtelingstudenten. Maar er staan nog veel vluchtelingen op de wachtlijst. Geef gevluchte studenten een nieuwe toekomst! Steun het UAF met € 1,50 per maand sms STUDENT AAN naar 4488 www.uaf.nl
Op zoek naar een leuke voetbalvereniging? Kom eens kijken bij ons of train een keer mee! T.O.S.-Actief Sportpark Middenmeer, Radioweg 63 020 6928314 /
[email protected] / www.tos-actief.nl
actueel
ingezonden brieven
Vraag van de week In Amsterdam en andere studentensteden is een tekort van minstens 20.000 kamers. Zou jij bereid zijn om een kamer te delen?
Betaalpas (1)
Zoals bekend is deze zomer het uitschakelen van de betaalfunctie van de HvApas begonnen. Als uitzendkracht had ik een tijdelijke pas, waar ik geen geld op had staan omdat ik als UvA-student mijn chipknip gebruik. De transactiekosten van vijf cent nam ik voor lief. Afgelopen week viel het mij echter op dat deze transactiekosten nog steeds worden berekend (bij onder meer de kopieerapparaten.) Opvallend, omdat het belangrijkste argument van deze kosten (het stimuleren van het gebruik van de HvA-pas) nu vervalt. Ik heb een collega gevraagd eens rond te bellen met de vraag waarom die kosten nog steeds in rekening worden gebracht. Hij werd echter van het kastje naar de muur gestuurd. Uiteindelijk werd geadviseerd dan maar een klacht in te dienen bij de klantenservice. Dat heb ik gedaan. Tot op heden heb ik nog geen reactie ontvangen. Ik vind het in kosten brengen onrechtmatig. Er is geen alternatieve betaalmogelijkheid dan de chipknip.
Sebastian van Tiel (20) Eerstejaars Media, Informatie & Communicatie ‘Ik denk dat het heel gezellig is en goed voor de sfeer in huis. Het lijkt me zeker niet saai als ik een kamer zou delen met iemand waarmee ik een klik heb. Iemands gewoonten ontdek je vanzelf, ik sta open voor nieuwe dingen. Zelf ga ik een kamer zoeken, bij voorkeur in Amsterdam Zuid. Ik ken mensen die er wonen, dus dan moet het wel lukken. Als mensen kamerdelen zouden introduceren in Nederland, zou het een hype kunnen worden.’
Marlou Oudejans (18) Eerstejaars Sociaal Pedagogische Hulpverlening ‘Als ik op kamers zou gaan, zou ik best een gezamenlijke woonkamer willen. Ik woon nu thuis, mijn slaapkamer is twaalf vierkante meter. Maar een kamer delen, dat lijkt me niks. Stel je voor dat je kamergenote te veel troep maakt of dat ze juist netter is dan ik. Of dat ze niet relaxed is en altijd zeurt. Ik heb nu een half uur reistijd, meestal ga ik met de scooter. Een kamer zoeken heeft voor mij nog geen haast.’
Bas Veerman, uitzendkracht Mediatheek
Betaalpas (2)
Volgens de HvA is de toeslag van € 0,05 op elke betaling met chipknip een normale toeslag die overal betaald wordt. Mag ik de volgende informatie van het intranet even citeren: ‘Deze extra transactiekosten zijn gelijk aan de transactiekosten die de bank in rekening brengt bij de HvA voor het verlenen van transacties via chipknip of pinpas. Omdat de HvA voor iedereen een alternatieve mogelijkheid biedt d.m.v. de HvA-Pas, belast de HvA deze kosten per transactie door.’ Aangezien deze mogelijkheid verdwijnt, lijkt mij dat ook de toeslag dient te verdwijnen. Hierbij lijkt me ook deze tekst van chipknip.nl relevant: ‘Het komt zelden voor dat een acceptant een extra bedrag in rekening brengt wanneer u met chipknip betaalt. Of een acceptant een extra bedrag in rekening brengt, en hoe hoog dat extra bedrag is, is geheel aan de acceptant.’ Dit impliceert dat het niet de bank is die een tarief van € 0,05 toevoegt, maar de HvA. Een belangrijk voordeel van de chipknip is dat betalingen per week kunnen worden ‘afgestort’, waardoor de transactiekosten voor de HvA veel lager zijn. Dit in tegenstelling tot een pinbetaling waar wel kosten per transactie gerekend worden. Zeker gezien de grote hoeveelheid chipbetalingen die nu op de HvA-locaties uitgevoerd zullen worden is € 0,05 per betaling niet reëel. Jelle Hieminga, docent aviation studies
Sophie Glandorf (17) Eerstejaars Human Resource Management ‘Geen probleem. Maar ik wil de persoon in kwestie wel kennen, straks klikt het niet. Ik ben zelf netjes, dus ik verwacht dat mijn kamergenoot ook wast of schoonmaakt. De kamer moet dan wel groter zijn dan mijn huidige kamer, die is twaalf vierkante meter. Anders zou mijn bed er niet eens in passen. Ik heb nu wel huisgenoten, namelijk mijn twee broers. Dat is vertrouwd, we kunnen het goed met elkaar vinden en we doen vaak dingen samen.’
Steven Treur (19) Eerstejaars Commerciële Economie ‘Binnenkort wil ik een appartement huren met een vriend. Ik zie vooral nadelen in het delen van een kamer. Zo zou ik me kunnen ergeren aan de persoonlijke eigenschappen van mijn kamergenoot. O ja, ook aan het gebrek aan privacy. Dat ie meisjes mee naar huis neemt en daar gezellige dingen mee gaat doen, om het maar even netjes te zeggen. Toch zou het een goede oplossing zijn voor het kamertekort, bijvoorbeeld als je kamergenoot dezelfde studie doet.’
Danny Tsang (23) Tweedejaars Sociaal Pedagogische Hulpverlening ‘Dat zou ik echt niet willen. Ik ben té veel op mijn privacy gesteld. En ik hou niet van vieze mensen, je weet niet wat ze met je badkamer of keuken doen. Dus een kamer is ook niks voor mij. Nu woon ik nog thuis, maar ik kom in aanmerking voor een appartement. Ik voel wel de behoefte om op mezelf te wonen. De zorgzaamheid thuis is fijn, maar ik wil me meer gaan ontwikkelen en op eigen benen staan.’ (NM)
Fen Snipper Deze zomervakantie bood weer perspectief op het – al dan niet gewenst – doorvoeren van tal van veranderingen. Zo lagen de ongewenste zwangerschappen ook dit jaar weer voor het oprapen en was het – zelfs in Nederland – makkelijk in allerhande huidkankers te voorzien. Ook gold het oppakken van een nog recentelijk afgezworen rook- en drankverslaving deze zomer weer als een fluitje van een cent. Getuige, onder anderen, mijzelf. Na mijn zes vrije weken in Amsterdam te hebben doorgebracht stelde ik dan ook proefondervindelijk vast: warmte en vrije tijd transformeren de hoofdstedelijke bewoner van behouden bureaucraat tot vreemdsoortig surrogaat-Spanjaard die niet meer weet hoe je calvinisme spelt en die zich van de weeromstuit zes weken lang in velerlei liederlijke zomernachten stort met een vaak ongezonde en wat onooglijke afloop. Getuige, wederom, jawel. Wat troost biedt is de transformatie die de jongen die aan mijn bar komt staan deze zomer heeft verkozen. Ik herken hem in eerste instantie niet, maar ik ken zijn type al jaren. Zwart T-shirt van obscure jarentachtigband. Een kapsel dat de hand van een dronken huisgenoot doet vermoeden. Een strakke leren jas, een karakter dat lijdt en een zwaar brilmontuur (oogafwijking optioneel). De jongen bestelt espresso. Wanneer hij bij me afrekent wordt hij aangehaald door wat bij beschouwing een nieuw verworven vriend moet zijn. De vriend draagt in ieder geval eenzelfde kapsel en lijdzaam aangezicht. ‘Snipper’, mompelt de Vriend gedragen depressief. ‘Roken?’ Snipper, denk ik. Snipper. Snipper. En dan: Snipper! Ongelovig staar ik de jongen na. Voor de zomer dronk Snipper namelijk gewoon nog koffie verkeerd. En droeg hij weinig flitsende spijkerbroeken onder degelijke T-shirts in de kleuren groen of rood en met opdruk. Voor de zomer had Snipper dan misschien ook wel een bril, maar dan een normale, en Snipper rookte niet. Voor de zomer was Snipper een fijne jongeman. Nu wat ongezond en onooglijk. In die liederlijke zomersfeer kun je maar beter niet blijven hangen. n Fen Verstappen is freelance filosoof & tekstschrijver
havana
9
Kom bij de club Vorige week organiseerden HvA en ASVA opnieuw Kersvers, de centrale introductiedag voor eerstejaars. Doel: het studentenleven onder de aandacht brengen van de vaak nog piepjonge studentjes. Carlijn van Donselaar
Geen suffe collegezaal, maar tram 17 richting Dijkgraafplein is woensdagmiddag het decor van de introductie van de eerstejaars voeding & diëtetiek. De uniforme, rode shirts en studiegerelateerde gesprekken onthullen hun identiteit. Eindbestemming: Lelyveld, waar het Kersvers-festival een uur geleden begonnen is. ‘Moeten we er al uit?
ken van Amsterdam, doet in eerste instantie denken aan een groot kinderfeest: twee springkussens zijn al van verre te zien en ook de onvermijdelijke rodeostier is van de partij. Gelukkig is er compensatie in de vorm van een dj, een opwarmertje voor Erick E. die het festival vanavond zal afsluiten. Het veld voor de draaitafel is leeg. Geen reden
‘En moet ik dan ook mijn haar laten groeien?’ Nee toch, ik wil zo min mogelijk lopen,’ verzucht een meisje ter hoogte van halte Derkinderenstraat. Een stoeltje achter haar vecht een medestudent tegen de slaap. Gelukkig, ze kunnen nog even blijven zitten.
Kinderfeestje Na een eerste blik op het festivalterrein, een halte later, worden sommigen wat lacherig. Het met hekken omheinde Lelyveld, volgens de ASVA website een van de mooiste plek10
havana
tot paniek voor ASVA-voorzitter Dave van der Pol. ‘Hoewel veel HvA-studenten lastig te porren zijn voor dit soort evenementen, ben ik optimistisch. Vorig jaar organiseerden we deze festivaldag voor het eerst, je kunt niet verwachten dat het meteen massaal bezocht wordt. En over een uur is het vast al veel drukker.’ Aan het doel van Kersvers is niet te ontkomen. ‘Wel eens gedacht aan een vereniging?’ klinkt het uit alle hoeken. Minder opdrin-
gerig zijn de leden van A.S.V Gay, een pas opgerichte gezelligheidsvereniging voor homoseksuele studenten. Voorzitter Fien de Vries (20, tweedejaars aardrijkskunde) heeft voor de gelegenheid een grote snor op haar gezicht geschilderd. ‘We hebben iets meer leden van de UvA dan van de HvA. HvA’ers zijn nog iets jonger en dus nog minder vaak al uit de kast gekomen. Al zijn hetero’s net zo welkom.’
Speeddaten De bezoekers van de festivaldag kunnen op verschillende manieren in contact komen met leden van de verenigingen. Zo is er het speed daten, waarbij eerstejaars door een heuse dating consultant aan een aantal verenigingen worden gekoppeld. Leden van alle verenigingen zitten aan lange tafels. De eerstejaars wisselen elke twee minuten van plaats. Aan een van de lange tafels met afgevaardigde leden zit Henk Jan van Dijk (22, vierdejaars technische bedrijfskunde) namens de Amsterdamse Studenten Vereniging Leeuwenburg (ASVL). Een tactiek om de speed daters in te pakken heeft hij nog niet. Maar: ‘We zijn natuurlijk uniek, want de enige vereniging voor hbo’ers. En we hebben een open karakter, mensen kunnen makkelijk lid worden.’ Toch waakt de ASVL er volgens hem voor zieltjes te winnen die alleen op de laagdrempeligheid afkomen. ‘Je wilt natuurlijk ook dat leden iets bijdragen. Daarom zetten we dit jaar een minimale stap naar het corporale. Aspirant-leden moeten een intake gesprek voeren en krijgen een proefperiode van twee
maanden. Als blijkt dat ze weinig tot geen moeite in ons steken, kunnen ze dus ook weer worden weggestuurd.’ De geboren en getogen Amsterdammer Karel Scholten (20), eerstejaars fysiotherapie, is een van de speed daters. Enthousiast schuift hij aan bij zijn eerste match: een jongen van NoNoMes. Als die over zijn dispuut begint, kijkt Karel vragend: ‘Een soort georganiseerde vriendengroep, dus? En moet ik dan ook mijn haar laten groeien?’ Dat hoeft niet: ‘Ik heb het meer uit luiheid laten groeien,’ klinkt het geruststellend. Na NoNomes schuift Karel door naar een jongen van de Gereformeerde Studentenvereniging te Amsterdam. Het lijkt er op dat de dating consultant hier de plank heeft misgeslagen. ‘Teun-Pieter heet je?’ Karel onderdrukt een lach. ‘Een christelijke vereniging? Oké, ik geloof niet in God.’ Zijn gesprekspartner laat zich niet uit het veld slaan: ‘Dan ben je alsnog van harte welkom. Juist leuk, om met elkaar te discussiëren.’ ‘Goh, ik zal er over nadenken,’ zegt Karel nog net voor het verlossende fluitje klinkt. Niet alleen sport- en gezelligheidsverenigingen zijn aanwezig tijdens Kersvers; ook het goede doel is vertegenwoordigd, in de vorm van het Aids Fonds. ‘Wij zijn hier niet om geld te vragen, maar om studenten bewust te maken van de mogelijkheden je in te zetten voor de maatschappij,’ legt een vertegenwoordiger uit. Ze moet moeite doen boven een groep joelende studenten op een reuzenskippybal uit te komen. Ondertussen stroomt het terrein vol, het slechte weer ten spijt. Het grote kinderfeest is nu al een succes. n
Beeld Jan-Maarten Hupkes
reportage
Beeld Bas Uterwijk
the secret love parade
Collegezaal uit, podium op Na hun optredens op het Amstelcampus Festival en de opening van het jaar lijkt The Secret Love Parade haast de huisband van de HvA te zijn geworden. En het toepasselijke is: het duo bestaat uit een HvA- en een UvA-studente. Nina Manuhutu ’s Avonds optreden voor een volle zaal, overdag college volgen of stage lopen. Voor Aino Vehmasto (22, vierdejaars lerarenopleiding Engels) is dit sinds kort realiteit. Samen met zangeres en gitariste Janna Coomans vormt ze het electropopduo The Secret Love Parade. Het gelijknamige album van The Secret Love Parade wordt een succes genoemd, wat onder
ze mee aan de Popronde en de Grote Prijs van Nederland.
Bosbessen Zangeres en toetseniste Aino is blij wanneer ze arriveert voor het interview, want ze kan aan het vierde jaar van haar studie beginnen. Bovendien heeft ze vandaag haar rijbewijs bij
toch erg hartelijk. Nederlanders zijn joviaal. Ik vind de balans tussen Fins en Nederlands prettig. Voor mij is mijn achtergrond en het feit dat ik hier woon een cadeautje.’ Aino leerde Janna kennen toen ze een jaar of vijftien waren. ‘Janna zat op het gymnasium in Utrecht, ik op de havo in Zeist. We speelden samen in een bandje, waar we in terecht kwamen via vrienden. Daarmee maakten we hele harde muziek, dat vonden we toen leuk om te doen.’ Ze heeft de liefde van muziek van huis uit meegekregen: haar moeder is violiste. Toch is ze pas tijdens haar studie begonnen met het spelen van toetsen. ‘Ik heb wel zangles gehad toen ik jonger was, maar het meeste heb ik mezelf aangeleerd. Janna en ik maken onze muziek intuïtief. Ik geloof dat onze muziek anders is doordat we dingen op gevoel doen.’
Ingewikkeld
‘Mijn Finse achtergrond is een cadeautje’ andere te danken is aan hun plek op de Luisterpaal van VPRO3voor12. Mensen konden via die website naar hun nummers luisteren. De albumhoes verraadt min of meer hun muziekstijl: romantisch en dromerig. Ze maken daarbij meestal alleen gebruik van toetsen en gitaar. The Secret Love Parade heeft verschillende shows gespeeld om het album te promoten. Ze beschouwen spelen met Friska Viljor en optreden in de vrieskou van het Close Watch-festival afgelopen november als hoogtepunten. Vorig jaar deden
het gemeentehuis opgehaald. ‘Er valt ineens een last van mijn schouders, ik was al eens gezakt.’ De jonge zangeres woont samen met haar huisgenoten in Amsterdam-Oost. ‘Ze zijn allemaal heel netjes hoor! Ik vind het fijn om er te wonen, het is dicht bij school.’ Aino’s roots liggen in Finland. ‘Mijn vader is Fins, mijn moeder is half Fins. Ik voel me erg prettig in Finland; er is veel natuur, grote bossen. Dan kan ik lekker bosbessen plukken en zo. Finse mensen zijn heel anders dan Nederlanders, ze zijn wat introverter, maar
Aino is zelfs een jaar met haar studie gestopt om met Janna het album te schrijven. ‘Schrijven en produceren is een ingewikkeld proces. Ik hou van muziek maken, ook al is het hard werken. Natuurlijk weet ik niet wat er in de toekomst gaat gebeuren, maar als ik een keuze zou hebben, zou ik muziek verkiezen boven een baan als docent Engels. Het gaat erom dat je iets doet wat je mooi vindt.’ De combinatie van studeren en muziek maken is voor Aino niet altijd even makkelijk. ‘Het ging soms maar net, vooral toen we veel optraden. Ik liep bijvoorbeeld ’s ochtends stage en dan trad ik ’s avonds op in het Paard van Troje in Den Haag. Gelukkig
begrijpen mijn vrienden dat wel. Maar ik geloof dat het kan, als je het maar wil. Het is belangrijk dat je goed kunt plannen, want boekingen komen onverwacht. Janna en ik kunnen onze afspraken goed op elkaar afstemmen. We spelen vaak samen met bands die wij kennen. Eigenlijk zijn we bijna altijd samen, omdat we beste vriendinnen zijn.’
Amstelcampus Festival Tijdens het Amstelcampus Festival op 18 juni trad The Secret Love Parade op voor het Singelgrachtgebouw. ‘We werden geboekt via iemand die we kennen van het Amsterdam Songwriters Guild. Hij geloofde dat we talent hadden. We vonden het leuk om te doen, het was allemaal goed georganiseerd, al waren er niet zo veel mensen. Het geluid was in elk geval fantastisch door de goede techniek.’ Ook traden ze op tijdens de jaaropening van de Hogeschool van Amsterdam. ‘Erg leuk. We stonden in de Koninklijke Zaal, het podium was waanzinnig en het publiek luisterde aandachtig. Het geluid klonk mooi. Tijdens de borrel traden we nog een keer op.’ Aino denkt wel te weten waarom veel indiebands onbekend blijven in Nederland. ‘Het publiek luistert graag naar wat het voorgeschoteld krijgt. Nederlanders gaan niet uit zichzelf op zoek naar nieuwe muziek. We merkten tijdens een optreden bij De Wereld Draait Door dat onze muziek wel enthousiast ontvangen werd, dus we hopen dat er meer mensen naar gaan luisteren.’ n
havana
11
achtergrond
Beeld JeRoen Murré
De eeuwige student, een eeuwig probleem Zonder ervoor te werken toch je diploma halen. Het hogerberoepsonderwijs is de afgelopen maanden overspoeld door een golf van negatieve publiciteit. Verscheidene hogescholen zouden diploma’s praktisch weggeven om maar van de eeuwige student af te komen. Jeff Pinkster De beerput ging open toen duidelijk werd dat Hogeschool Inholland honderden studenten onterecht aan een diploma heeft geholpen, zonder dat zij daar een eerlijke tegenprestatie voor hadden geleverd. Het bericht in de Volkskrant veroorzaakte een stortvloed aan reacties. Website GeenStijl publiceerde tientallen verhalen van studenten van andere hogescholen die ook vertelden hoe zij eenvoudig aan een diploma
studeerd. En hoe langer een student staat ingeschreven, hoe meer het een onderwijsinstelling kost.
Financiële prikkels Langstudeerders De eeuwige student wordt in officiële termen omschreven als ‘langstudeerder’: iemand die langer dan de reguliere studietijd plus één jaar studeert. ‘Eigenlijk dus alle studenten die aan hun zesde studiejaar beginnen’, zegt
Hoe langer een student staat ingeschreven, hoe meer het kost waren gekomen of op andere manieren door de studie waren gefietst. De Onderwijsinspectie is inmiddels een onderzoek gestart naar deze verkorte afstudeertrajecten. Demissionair staatssecretaris van onderwijs Marja van Bijsterveldt (CDA) zegde de Tweede Kamer daarbij toe dat de inspectie speciaal gaat kijken naar klachten van docenten die zich door hun directie onder druk gezet voelen om hogere cijfers te geven. Want daarin schuilt de kern van het probleem: hogescholen en universiteiten krijgen betaald zodra een student is afge12
havana
zag het in de IT. Veel studenten vonden een baan, de sector stortte in en stuk voor stuk stonden ze op straat. Zonder diploma.’ Cijfers over het aantal langstudeerders zijn moeilijk te geven. De HBO-raad, de overkoepelende vereniging van hogescholen in Nederland, rept van enkele honderden per hogeschool. Daarbij tekenen ze aan dat hogescholen onderling moeilijk zijn te vergelijken. Sommige instellingen leiden studenten uitsluitend op voor beroepen waar een diploma verplicht is, terwijl andere hogescholen veel meer studenten opleiden voor vrije beroepen.
Marcelle Peeters, directeur Onderwijs & Onderzoek van de HvA. ‘Deze studenten hebben vaak al een baan, maar schrijven zich toch steeds weer in omdat ze wel de intentie hebben hun studie af te maken.’ Studenten slagen daar vervolgens niet in omdat ze de tijd niet hebben om hun studie af te ronden. ‘Dat neem ik werkgevers heel erg kwalijk. Het getuigt van slecht personeelsbeleid. Bedrijven zouden er op gericht moeten zijn hun werknemers aan een diploma te helpen, zeker als ze bijna klaar zijn’, zegt Peeters. ‘Met een diploma heb je een basis. Je
Voor hogescholen zijn langstudeerders dus een behoorlijk probleem, temeer omdat het Rijk pas geld uitkeert zodra een student zijn diploma haalt. Hoewel de meeste hogescholen zeggen langstudeerders geen alternatieve afstudeermogelijkheden aan te bieden, kwam deze zomer in het nieuws dat hogeschool Inholland onterecht diploma’s zou hebben verstrekt aan langstudeerders van de opleiding media & entertainment management. Studieachterstanden van zo’n 250 studenten zouden, zo meldde de Volkskrant, zijn kwijtgescholden en eerder afgekeurde scripties werden alsnog goedgekeurd. ‘De oplossing is natuurlijk nooit iemand aan een diploma te helpen die dat niet waard is’, zegt Marcelle Peeters. ‘Maar het nieuws laat wel zien dat het een probleem is waar hogescholen mee te maken hebben. Natuurlijk heb je een punt als je zegt dat de financiering een rol speelt. Hogescholen worden betaald naar gemiddelde studieduur, zo’n 4,5 jaar. Hoe langer een student staat ingeschreven, hoe meer het kost. Scholen krijgen op den duur zelfs een strafkorting.’ Maar die financiële prikkel is volgens Annelou van Egmond, woordvoerder van de
HBO-raad, niet het voornaamste probleem. ‘Natuurlijk lopen hogescholen een financiële prikkel mis. Maar studenten die acht, negen jaar staan ingeschreven leveren vooral praktische problemen op. Zodra zij zich weer melden bij hun school, is de onderwijsinstelling verplicht ze weer de vakken aan te bieden die gegeven werden op het moment dat zij stopten. Dat is vaak niet mogelijk en daarmee een nog veel grotere kostenpost.’ Doekle Terpstra, voorzitter van de HBOraad, roept de politiek daarom op om naast het bindend studieadvies na het eerste jaar, nog een moment in te voeren waarop de student aangesproken wordt op zijn prestaties. Daarmee zou het probleem van de eeuwige student goed te verhelpen zijn. Want het financieringsstelsel gaat komend jaar al op de schop. Hogescholen en universiteiten krijgen het merendeel van het geld dan niet meer voor het aantal diploma’s dat ze uitreiken, maar voor het aantal studenten dat een instelling telt.
Afspraken De Hogeschool van Amsterdam zegt het probleem aan te pakken door langstudeerders actief te benaderen. Marcelle Peeters: ‘Alle HvA-studenten moeten hier op basis van de Onderwijs- en Examenregeling afstuderen. Studenten die daar moeite mee hebben, omdat ze vaak al werken, bellen we op. We maken individuele afspraken en proberen er zo voor te zorgen dat ze weer bij de opleiding betrokken raken. Dat kan bijvoorbeeld door om de twee weken concrete afspraken te maken over een volgende stap.’ Bijna alle studenten komen naar die afspraken, zegt Peeters. ‘En dat is toch het belangrijkste: dat ze uiteindelijk hun diploma halen.’ n
Beeld Jan-Maarten Hupkes
sail
Met een tweedehands zeilbootje en een paar honderd euro een miljoenen kostend prestigeproject tot zinloos hobbyproject degraderen: het klinkt mooi. Maar hebben acht dappere HvA-studenten onze nationale ruimtevaarttrots werkelijk voor aap gezet? Gijs Hardeman Het persbericht wekte hoge verwachtingen: studenten van de HvA hebben een eigen versie van het schip Ecolution van Wubbo Ockels gebouwd. Daarmee zetten zij Nederlands eerste en bekendste ruimtereiziger in zijn hemd. Het veel kleinere, maar volgens het bericht nog duurzamere scheepje was te bezichtigen tijdens Sail Amsterdam 2010. Nieuwsgierig ging Havana een kijkje nemen. En om Rogier ’t Hooft van sponsor Team Bolster te spreken. Hij zou gedurende Sail op het schip ‘overleven’ van de duurzame energie die het bootje zelf opwekt. De zeilboot, een Dehler 22, ligt niet in het water maar op een trailer. Midden op het Azartplein (Java-eiland) zodat iedereen het schip goed kan zien. Tussen de zeshonderd schepen die tijdens Sail in het water lagen – nog afgezien van de duizenden plezierbootjes – was het ogenschijnlijk ‘normale’ zeilbootje niet opgevallen. Maar na een korte rondleiding blijkt dat het persbericht op zijn minst misleidend te noemen is. De praktische tegenhanger van de Ecolution blijkt niet meer te zijn dan een tweedehands zeilschip met één zonnepaneel, één windmolen en een afvalverwerking die bestaat uit een houten plaatje met drie gaten voor evenzoveel vuilniszakken. Mooi weggestopt achter een luikje. In de rommelige kajuit ligt een omvormer om de elektra van
het paneel en de molen naar 220 volt te krijgen. Na de belofte van het persbericht is de realiteit dan ook een behoorlijke tegenvaller. Zeker nadat de windmolen – zonder kap – gevaarlijk langs je hoofd zwaait op het achterdek.
Niet verspild De studenten zelf – acht in getal, gerekruteerd bij de techniekopleidingen – waren ook verrast door het bericht, snappen de vergelijking met de Ecolution niet en zijn gematigd enthousiast over de presentatie. ‘Dit schip is niet duurzamer dan al die andere boten die hier liggen,’ zegt Tjardo Boukens (19 jaar, derdejaars e-technology, op de foto) wijzend in de richting van de drukke promenade langs het IJ. ‘Die hebben ook allemaal zonnepanelen en windmolens. Op papier hadden we veel meer ideeën, zijn eigenlijk heel ver gegaan met onze concepten, maar er was geen budget om die uit te voeren. Het was wel een heel erg leerzaam project, we hebben bedrijven benaderd voor advies, geprobeerd sponsoren te vinden en zelf oplossingen bedacht voor bestaande problemen.’ Ze benadrukken meerdere keren dat het een proces in ontwikkeling is om aan te geven dat het geen verspilde tijd is geweest en dat ze echt wel goed bezig zijn geweest met de opdracht. Ze zijn met acht man ook niet voor niets uitgekozen uit zestig studenten
Ockels in zijn hemd? die dit project wilden doen. ‘We hopen dat volgende groepen meer budget krijgen om de ideeën te realiseren. En dat ze iets nieuws toevoegen. Een innovatieve oplossing, eentje die ergens anders nog niet wordt toegepast,’ vult Mark Prins, eveneens student e-technology, aan Het te spenderen budget lag volgens de studenten op 700 euro van Bolster die ook de boot ter beschikking stelde, en 100 euro van
kosten: vijf miljoen – te overtreffen en Ockels in zijn hemd te zetten. Volgens de studenten zelf is het vooral een mooie manier om dit project in het nieuws te krijgen. ‘Ze wilden het keurmerk duurzaamheid aan het project kunnen hangen zodat er reclame mee gemaakt kan worden, want duurzaam is goed.’ De opdracht van de studenten was om twee man twee weken te laten bivakkeren op het schip. En dat zonder hulp van buitenaf. Om
‘Ze wilden het keurmerk duurzaamheid aan het project hangen om er reclame mee te kunnen maken’ de HvA die op haar beurt accu’s en het zonnepaneel leverde. Boukens: ‘We konden niet kopen wat we graag wilden hebben, zoals een waterzuivering en flexibele zonnepanelen waarover je kunt lopen. Ook kan je hier nog niet sporten en koken zoals het bericht belooft. Maar misschien bedoelen ze wel dat dat soort activiteiten over anderhalf jaar gerealiseerd zijn.’
Lege batterij Volgens het persbericht een opmerkelijke prestatie van de studenten om de Ecolution –
deze uitspaak kracht bij te zetten zou Rogier ’t Hooft tijdens Sail op het schip wonen en slapen. Hij hield het echter na één nacht al voor gezien. Zijn hoogzwangere vrouw en een lege telefoonbatterij zouden hem terug naar huis hebben gedreven. De eerste reden klinkt aannemelijk, maar is het schip niet juist gebouwd om het tweede op te lossen? En is twee weken overleven met twee man een echte uitdaging? Met zestig liter water (drie jerrycans) en een doos adventure food waar alleen water bij hoeft moet dat ook te doen zijn. n havana
13
achtergrond
14
havana
achtergrond
De nieuwe juf kan meer Aan de academische pabo worden vwo’ers opgeleid tot ‘nieuwe’ juffen en meesters, die hun hand niet omdraaien voor een onderzoek of een pedagogische diagnose. Het perfecte samengaan van hbo en wo? Carlijn van Donselaar
De afkorting UPvA zal velen niets zeggen, het volledige Universitaire Pabo van Amsterdam net zo min. Niet vreemd: het is de naam van een nieuwe opleiding die deze week start. Een primeur, want het is de eerste fusie op opleidingsniveau tussen HvA en UvA. Het curriculum van de UPvA is samengesteld door medewerkers van de pabo en pedagogische wetenschappen. De doelgroep: studenten met een vwo-diploma die een baan voor de klas én wetenschappelijke scholing willen. Alle veertig eerstejaars plekken zijn inmiddels vervuld. Het idee achter de opleiding komt niet uit de koker van HvA en UvA zelf. Hoogleraar onderwijskunde Theo Wubbels was zes jaar geleden een van de bedenkers van het concept. ‘We merkten dat veel aankomend studenten die graag voor de klas willen staan het zonde
Carien Nelissen is als opleidingsmanager pedagogische wetenschappen verbonden aan de academische pabo van de Universiteit Leiden en Hogeschool Leiden. De meerwaarde van academisch geschoolde pabostudenten voor het basisonderwijs is volgens haar groot. ‘Docenten met een wetenschappelijke achtergrond kunnen allerlei leer- en ontwikkelingsproblemen sneller herkennen en diagnosticeren. Bovendien weten ze globaal waar ze de verklaringen moeten zoeken, dat heeft groot praktisch nut voor het bedenken van oplossingen.’ Docenten die van een academische pabo komen, zijn op de hoogte van de laatste wetenschappelijke kennis. Hierdoor wordt volgens Nelissen voorkomen dat ze zich blindstaren op populaire, maar niet altijd effectieve oplossingen voor problemen. ‘In de
‘Docenten met een wetenschappelijke achtergrond kunnen problemen sneller herkennen’ vinden met een vwo-diploma op zak voor een hbo-opleiding te kiezen. Al deze mensen gingen verloren voor het basisonderwijs.’ De oplossing vond Wubbels in een academische pabo. Toen hij het idee aan basisschoolbesturen voorlegde, merkte hij dat ook in het werkveld behoefte aan academisch geschoolde docenten bestaat. Wubbels: ‘Een van de bestuurders zei dat ze het te gek voor woorden vond dat haar docenten niet precies wisten welke methoden leesonderwijs er zijn. Van verschillende kanten hoorde ik de roep om meer docenten met innoverend, analytisch en onderzoekend vermogen.’
Beeld Marc Kolle
Meerwaarde Inmiddels is Wubbels voorzitter van het landelijk overleg van academische pabo’s en betrokken bij de opleiding in Utrecht, die al twee jaar bestaat. Na Utrecht sloegen ook in Nijmegen, Groningen en Leiden pabo’s en universiteiten de handen ineen. In Amsterdam startte de VU vorig jaar al een academische pabo, in samenwerking met Inholland, Ipabo en Hogeschool Windesheim.
pedagogische wetenschap is in toenemende mate aandacht voor neurobiologische factoren. Hierdoor ontstaan nieuwe inzichten over wat in het hoofd van kinderen gebeurt tijdens bijvoorbeeld het leren lezen. Voor de onderwijspraktijk betekent dit dat op termijn de begeleiding van kinderen met leerproblemen verbeterd kan worden.’ Het idee van academisch geschoolde docenten sluit volgens pabodocent Remy Wilshaus goed aan op het huidige debat over functiedifferentiatie binnen het basisonderwijs. Wilshaus: ‘Vanuit verschillende hoeken wordt gepleit voor docenten die meer kunnen dan lesgeven. De UPvA speelt hier op in door een nieuw soort docent op te leiden. Die kan naast lesgeven onderzoek doen in opdracht van de directie, bijvoorbeeld naar leerprestaties.’ Ineke Schaveling, opleidingsmanager van de UPvA, vindt dat de UPvA medeverantwoordelijk is voor de integratie van de studenten binnen de teams van docenten op basisscholen. ‘Onze studenten zijn straks waarschijnlijk de enige docenten met een pabo- en een
academisch diploma. De stagebegeleiding vanuit de UPvA en de betreffende basisscholen moeten met elkaar in de gaten houden of en hoe dit de relatie met collega’s beïnvloedt.’
Cultuurverschillen De markt van de academische pabo’s lijkt te groeien. Niet alleen neemt het aantal opleidingen toe, ook het aantal eerstejaars stijgt. Wubbels kijkt positief terug op de eerste twee jaar in Utrecht. ‘De prestaties van eerste- en tweedejaars zijn indrukwekkend. En de opleiding zelf is met vijftig eerstejaars in het begin naar honderd nu ook snel gegroeid.’ Een tip voor de Amsterdamse concurrent heeft hij wel. ‘Neem de tijd om eventuele cultuurverschillen tussen beide onderwijsinstellingen op elkaar af te stemmen. Binnen universiteiten ligt het primaat op onderzoek, binnen hogescholen op de praktijk. Hierdoor kan onbegrip ontstaan. In Utrecht hebben we geleerd hoe belangrijk het is het belang van elkaars inbreng niet te onderschatten.’ Maar van cultuurverschillen tussen HvA en UvA is volgens Ineke Schaveling helemaal geen sprake. ‘Zo’n gezamenlijk College van Bestuur scheelt natuurlijk ook. Hierdoor had iedereen het gevoel dat het wel goed zat, van wantrouwen en onbegrip over of weer heb ik niets gemerkt.’ Wilshaus, als pabodocent betrokken bij de samenstelling van het curriculum, bevestigt dit. ‘Het gezamenlijke doel was echt iets nieuws creëren. Niemand wilde een kopie van de eigen opleiding vastplakken aan die van de ander.’ Als voorbeeld noemt hij het vak inleiding pedagogiek. ‘Onze studenten volgen bij dat vak hetzelfde hoorcollege als studenten pedagogische wetenschappen. Maar het practicum is volledig aangepast aan het basisonderwijs. Stof uit het hoorcollege wordt hier vertaald naar de eigen praktijk. De theorie achter verschillende opvoedingsmethoden, bijvoorbeeld, wordt in de practica benaderd vanuit de vraag hoe je verschillen tussen ouders kunt herkennen en hoe je het zelf kunt aanpakken.’
Amsterdamse scholen De start van de UPvA in september volgt op anderhalf jaar voorbereiding door medewerkers en docenten van HvA en UvA. Schaveling: ‘Eerst is binnen een projectgroep een schets gemaakt van de doelgroep en competenties waar afgestudeerde studenten over moeten beschikken. Op basis hiervan hebben docenten vervolgens het curriculum samengesteld.’ Het resultaat is volgens Schaveling een gelijkwaardige mix tussen de twee opleidingen. ‘In elk vak komt het karakter van beide opleidingen terug, al verschilt per vak waar het accent ligt. De uiteindelijke puntenverdeling is volledig samsam.’ Behalve beide onderwijsinstellingen zijn ook de gemeente en een aantal Amsterdamse basisscholen bij de UPvA betrokken. Schave-
ling: ‘Wij leiden op voor het Amsterdamse basisonderwijs, daar zijn we heel duidelijk in. Met vijf schoolbesturen uit het netwerk van de pabo zijn we een samenwerkingsverband aangegaan. We denken dat Amsterdam de meest interessante leeromgeving is voor onze studenten. Kinderen groeien hier op te midden van veel verschillende nationaliteiten en dat is uniek. De gemeente heeft aangegeven het belangrijk te vinden dat docenten al tijdens hun opleiding worden voorbereid op een grote culturele diversiteit.’
Nieuwe doelgroep Met de UPvA boren de HvA en UvA volgens Schaveling een hele nieuwe doelgroep aan. ‘Tijdens de selectie zagen we veel mensen die anders nooit voor pedagogische wetenschappen of de pabo zouden hebben gekozen.’ Een van hen is Lisa Harrevelt. De pabo leek haar altijd al leuk, maar ze vreesde dat die opleiding te weinig uitdaging zou bieden. ‘Toen ik van het bestaan van deze opleiding hoorde, heb ik me meteen opgegeven voor de selectie.’ Na het voeren van een toelatingsgesprek en het doen van een paar testen, dezelfde als bij de reguliere pabo, werd Lisa toegelaten tot de UPvA. Ze hoopt de komende jaren inzicht te krijgen in het gedrag van kinderen. ‘Ik wil kunnen zien waarom ze dingen doen en zich op een bepaalde manier uiten.’ Net als bij de andere academische pabo’s biedt alleen een vwo-diploma toegang tot de UPvA. ‘Wij denken dat het programma inhoudelijk te zwaar is voor havisten. Een vak als statistiek bijvoorbeeld vereist toch een bepaald niveau aan voorkennis,’ verklaart Schaveling. Jessie van den Worm is tweedejaars aan de academische pabo in Leiden. Het eerste jaar vond ze inhoudelijk niet heel zwaar, wel intensief. ‘Met stagelopen en colleges volgen was ik vorig jaar zeker veertig uur per week kwijt. En daar kwam dan nog reistijd bij.’ Van de 48 eerstejaars die vorig jaar in Leiden begonnen, vielen er tijdens het jaar twintig af. Dit wijkt nauwelijks af van het landelijk gemiddelde. Van den Worm: ‘Omdat we de eerste lichting zijn, was er veel ruimte voor onze feedback. Ik geloof dat het volgende jaar iets minder intensief wordt.’ Jessie is tevreden over haar opleiding. ‘Door de drukte leerden we prioriteiten stellen. En het was een enorme uitdaging om na drie weken al voor de klas te staan. Al die werkervaring zou ik met een studie pedagogische wetenschappen niet hebben opgedaan.’ Wie de vierjarige UPvA afrondt, krijgt twee diploma’s: een bachelor pabo en een vrije bachelor pedagogische wetenschappen. De keuze voor een eventuele master is volgens Schaveling aan de studenten zelf. Maar: ‘Vanuit de UPvA raden we aan eerst een paar jaar werkervaring op te doen, doorstuderen kan altijd nog.’ n
havana
15
studentondernemers
Je bent jong en je wilt wat Waveboards, erotische artikelen en zelfs buxusplanten: een beetje ondernemende student ziet overal wel business in. Drie HvA’ers met een eigen zaak doen het goed bij de Studenten Ondernemersprijs 2010. Je kunt je studententijd uitzitten op een kruk in het café op de hoek en van ‘met je hakken over de sloot’ je levensmotto maken. Lekker rustig, lekker lui en een jaar of vijf, zes later wandel je met een diploma in je achterzak de school uit. Niets mis mee. Maar je kunt je zakken tijdens het studeren ook vullen met keiharde knaken of kilo’s ervaring: begin een eigen bedrijf. Onderneem. Net als de volgende drie studenten met een missie, ze zijn met hun eigen bedrijf genomineerd voor de Studenten Ondernemersprijs 2010 of de Belofte van 2010.
‘Ik kocht rotjes bij de feestwin kel en verkocht die door’ Abel Vegter (27), vierdejaars commerciële economie Bedrijf Streetsurfing BNLX, import en verkoop van waveboards Genomineerd voor Studenten Ondernemersprijs 2010 Werkuren per week ‘Wanneer niet?’
16
havana
Kim Bos
Een paar jaar jaar geleden vloog Abel Vegter tijdens een wakeboardwedstrijd in Florida over het water toen hem ineens een geniaal plan inviel: een waveboard, dat moet het zijn! (Let op! De ‘k’ heeft plaatsgemaakt voor een ‘v’) ‘Ik zag zo’n plank daar in Florida in de winkel liggen en het leek me een goed handelsproduct.’ Om verwarring te voorkomen: met een wakeboard bestijg je de golven en met een waveboard berijdt je het asfalt. Een soort skateboard maar dan uit twee delen. Volg je het nog? Twee wankele plankjes op wielen, daar zag Vegter brood in en daarom importeerde hij een lading naar Nederland. Niet veel later werd het Nederlandse straatbeeld getekend door stuntelende jongeren die al zigzaggend de technieken van het waveboard eigen probeerden te maken. Daar ging nog wel iets aan vooraf. Vegter had niet genoeg geld om de importlicentie uit zijn eigen zak te betalen en moest dus een lening afsluiten. Hij schreef een bedrijfsplan en diende een aanvraag in bij de bank. Daar lachten ze hem aanvankelijk uit. ‘Logisch, als ik dat plan nu lees zie ik dat het helemaal nergens op slaat.’ Toen Vegter later met
Abel Vegter
andere geldschieters op de proppen kwam gaven ze hem gewillig een lening. In totaal stak hij zo’n driehonderdduizend euro in zijn toen nog amper bestaande bedrijfje. Geen peulenschil. ‘Ik geloofde er gewoon in.’ Voordat het grote verdienen kon beginnen staken Vegter en zijn compagnons eerst al hun vrije tijd in het promoten en hypen van hun product. Op ruim tweeduizend scholen gaven ze scholieren gratis waveboardlessen. Een slimme zet. ‘Je merkte gewoon dat de waveboards die in winkels in de buurt van die scholen werden verkocht razendsnel de schappen uitvlogen.’ Vegter kan nu goed rondkomen van zijn handel en heeft een eigen pand en waveboardbaan in Nijmegen. Een diploma heeft hij nog niet en dat zal ook nog wel even duren. ‘Ik ben zeven dagen per week met mijn bedrijf bezig.’ Erg vindt hij dat niet, samen met vrienden runt hij zijn bedrijf en het is wat hij het liefste doet. ‘Vroeger zat ik op een internaat en aan de overkant was een ander internaat. Het grootste verschil tussen ons was dat zij van de overkant het terrein niet af mochten maar wij wel. Dus ik kocht rotjes bij de feestwin-
kel en verkocht ze voor meer geld aan de kinderen van het andere internaat. Het ondernemen zit in mijn bloed.’ Stoppen, daar denkt Vegter geen moment aan. Hij laat er nog niets over los, maar de jonge ondernemer heeft al een nieuw product in gedachten dat de volgende hype onder jongeren moet worden. ‘Het gaat prima zo. Je bent jong en je wilt wat, hè?’
‘Geen platte seksshop’ Rebecca van der Wurff (24), vierdejaars commerciële economie Bedrijf Pleasurements, online verkoop van erotische artikelen Genomineerd voor Belofte van 2010 Werkuren per week minimaal zestig Een lening bij de bank heeft Rebecca van der Wurff niet kunnen krijgen. ‘Anno 2010 word je gelijk afgewezen als je iets met erotiek doet. Dat vind ik vreemd want er valt wel veel in te verdienen.’ Toch was dat
Beeld Fred van Diem
Rebecca van der Wurff
geen reden tot paniek, Pleasurements zou er hoe dan ook komen. ‘Erotiek is mijn passie. Daarom hebben mijn vriend en ik ervoor gekozen om privégeld in onze onderneming te steken. Dat is eng, maar ik wilde het gewoon heel graag. Zoiets als Pleasurements bestond in Nederland gewoon nog niet.’ Volgens Van der Wurff is haar bedrijf namelijk niet zo maar een of andere platte seksshop. ‘Ik verkoop kleding en lingerie die een inspiratiebron voor de vrouw in haar erotische ontdekkingsreis zijn. Geen platvloerse pakjes maar mode voor de vrouw die van stijlvolle erotiek houdt en voor wie lingerie een verslavende luxe is.’ Pleasurements is ontstaan uit een persoonlijk gemis naar bijzondere lingerie en stijlvolle erotiek en daarom heeft Van der Wurff maandenlang en wereldwijd gezocht naar bijzondere lingerie van ontwerpers. ‘Sinds juli ben ik officieel open en sindsdien hebben we iedere dag wel een bestelling. De eerste keer dat iemand iets kocht kan ik me nog heel goed herinneren, het was een prachtig jurkje. Het was niet zo dat we een champagnefles opentrokken maar het was wel een blij moment.’ Als het
aan Van der Wurff ligt worden de kerstdagen de hoogtijdagen voor haar bedrijf. Voor die tijd besteedt ze haar meeste tijd aan het promoten van haar bedrijf en aan het bezoeken van netwerkbijeenkomsten. Overigens draagt ze haar eigen waar nog niet, zo veel geld verdient ze nog niet en lingerie kun je na dragen logischerwijs niet meer aan iemand anders slijten. ‘Vind je het erg als ik nu ga? Ik heb een afspraak met uitgeverij Taschen, we gaan als het goed is erg mooie erotische kunstboeken verkopen.’
‘De buxusmarkt was nog niet verzadigd’ Pim Donkerlo (23), vierdejaars interactieve media Bedrijf MijnBuxus.nl, online verkoop van buxussen Genomineerd voor Belofte van 2010 Werkuren per week dertig Pim Donkerlo verkoopt buxushagen via de website MijnBuxus.nl. Niet dat hij groene
Pim Donkerlo
vingers heeft. ‘In de tuin zitten en van de zon genieten, prima, maar wroeten in de aarde is niet per se mijn hobby.’ De keuze voor een buxus als verkoopproduct is een zakelijke. Samen met zijn compagnon Arnout van Leeuwen ging Donkerlo op zoek naar een niche in de markt, een product dat ze online zouden kunnen verkopen en waar behoefte aan is. Ze kwamen erachter dat er op Google veel wordt gezocht op de term ‘buxus’, vervolgens ontdekten ze dat er geen enkele mogelijkheid was om zo’n groene haag online te bestellen. ‘De buxusmarkt was nog niet verzadigd.’ Direct zijn ze in het gat in de markt gesprongen, namen ze een teler in de hand en bouwden ze de website. In februari was de webwinkel draaiende en inmiddels is er een omzet van 25 duizend euro. ‘Dat is fantastisch. Het gaat echt veel beter dan verwacht.’ Het plan van Donkerlo is om meer tuinproducten te vinden die online nog niet veel worden aangeboden. De timing van het duo had niet beter kunnen zijn. ‘Je zou het niet verwachten maar juist nu met de crisis geven mensen meer geld uit aan hun tuin. Laatst
las ik in de krant een artikel waarin stond: “Mensen zitten liever op een versleten bank uitkijkend op een mooie tuin.” Dat geeft ze blijkbaar een vakantiegevoel.’ Erg veel heeft Donkerlo niet hoeven investeren. De kweker wordt betaald per buxus en een website heeft hij zelf gebouwd. ‘We hebben wat snoeipakketten en dozen aangeschaft maar daar houdt het wel mee op.’ Wat MijnBuxus.nl nog populairder moet maken is het onderhoudspakket dat sinds kort wordt aangeboden. ‘Twee keer per jaar komt er iemand langs om de hagen te onderhouden.’ Zo’n dertig uur per week steekt Donkerlo nu in zijn bedrijfje. Daarnaast werkt hij nog een dag bij een ander bedrijf en gaat hij naar school. Het zijn drukke tijden. Bang dat het misgaat is hij eigenlijk nooit. ‘Omdat ik niet veel heb geïnvesteerd heb ik ook niets te verliezen. Wat wel moeilijk is, is dat de zaken erg afhankelijk zijn van het weer en daar is geen peil op te trekken. ‘Als het een week regent zie je dat in de verkoop.’ Nu maar hopen dat de zomer nog een zonnig staartje krijgt. n
havana
17
Beeld Fred van Diem
studentondernemers
-advertentie-
Op zoek naar de ideale bijbaan in hartje Amsterdam? Bij DSI zijn wij per direct op zoek naar een vlotte en doortastende
Telefonist/Office-assistent (m/v) voor 16 uur per week
Een uitgebreid functieprofiel en meer informatie over onze organisatie kun je vinden op onze website www.dsi.nl
Official Store Meer dan 250 unieke Heineken producten
18
havana HTC AD STUDENTEN GLAS 246X160 DEF C.indd 1
23-08-2010 16:50:13
hbo fietstocht
400 fietsen in de regen Bewapend met poncho’s en drinkflesjes trotseerden vierhonderd hbo-medewerkers het hondenweer voor de tiende HBO fietstocht. Een fluitje van een cent, na de inspirerende woorden van wielrenlegende Hennie Kuiper. ‘Kijk, dat is ’m.’ Olivier Hofman Het rokershok op de binnenplaats is nagenoeg leeg. Aan de wanden hangen her en der wat racefietsen. Er staat een wat gezette man in een latex fietspak een sjekkie te draaien, op zijn borst staat met schreeuwende letters ‘Inholland’ geschreven. Terwijl hij naar de druipende fietsen staart zegt hij tegen niemand in het bijzonder: ‘Nou, dat kan nog best eens gezellig worden.’ In Deventer werd afgelopen vrijdag voor de tiende maal de HBO fietstocht georganiseerd. Meer dan 400 medewerkers van verschillende hogescholen in Nederland hesen zich in sportkledij om 45, 80 of zelfs 120 kilometer te fietsen. Vanaf half negen ver-
De presentator glundert zichtbaar terwijl hij Hennie tips laat geven aan het publiek en iedereen een mooie dag wenst. Hennie is zelf blij verrast dat iedereen zo enthousiast is ondanks het slechte weer. Helaas moet er wel worden medegedeeld dat om die reden de 120 kilometer niet gereden zal worden.
Aanloopje Kort daarop vertrekken de eerste groepjes richting het gehucht Bathmen. Bewapend met poncho’s en drinkflesjes wordt het hondenweer getrotseerd. Op de 45 kilometer route heeft het weer wat extra hindernissen aangelegd in de vorm van diepe plassen
Om de kapstok hangt al snel de muffe geur van natte jassen zamelden zich de eerste groepen mensen in de welkomsthal van de Saxion Hogeschool. Rond half tien valt de hal stil. ‘Kijk, dat is ’m,’ wordt er gefluisterd. In 1972 haalde deze Tukker voor Nederland het goud binnen op de spelen in München: de wielrenlegende Hennie Kuiper stapt het podium op. 19
havana
waar onmogelijk omheen gefietst kan worden. Dan maar recht door zee. Om en om nemen de deelnemers een aanloopje om snelheid op te bouwen en met de benen de lucht in door de watervlakte te scheuren. Het water komt van boven en onder en na een minuut of tien is iedereen al zeiknat.
Maar er wordt langzaam kennisgemaakt en steeds meer gelachen. Tegen de tijd dat de eerste zeventien kilometer is afgelegd, heeft iedereen zich al ruim en goedwillend bij de situatie neergelegd. Een voor een rijden rond half twaalf de groepjes het terrein op van boerderijmuseum De Pothaar. Om de kapstok hangt al snel de muffe geur van natte jassen en de rij voor de wc groeit harder dan de gemiddelde wachttijd van een helpdesk. Binnen zitten de groepen om grote ronde tafels en wordt er koffie en krentenbrood geserveerd. In een stal naast het museum kijken de kalfjes wat bevreemd naar een ondersteboven getilde racefiets. Tijdens de tweede stop bij Woody’s Pancakes & Steaks worden de groepen verwend met broodjes ham en kaas. Els Oldenburg, docent aan het domein Beweging Sport & Voeding, zit met haar collega’s aan een tafeltje bij te komen. Ondanks haar beroep is ze ‘het hummeltje’ van de groep; als hekkensluiter van een peloton dat tachtig kilometer moet afleggen ligt het tempo toch wat hoog voor haar. Het is natuurlijk geen wedstrijd, maar je wilt toch de naam van je school hooghouden. Een aantal mensen neemt na de lunch nog even een kijkje bij Natuurdiorama Holterberg.
Pr-waarde Halverwege de derde stop begint een vrouw te gillen. De mensen voor haar fietsen nietsvermoedend door. Boos zet ze haar damesfiets aan de kant. ‘Wat zijn mensen toch verdomd asociaal!’ roept ze tegen de helft van de groep die achter haar reed en inmiddels ook is gestopt. ‘Hoe kun je in godsnaam zo blind doorfietsen terwijl ze zo ligt te
creperen aan de kant van de weg?!’ Ze bukt om een gewond vogeltje uit de berm te tillen. Met het beestje in haar handen en zonder duidelijk doel loopt ze terug langs de weg. Op afstand wordt toegekeken hoe de vrouw uiteindelijk het dier overhandigt aan een onverschillig ogende boer. Alex, een medewerker van de Haagse Hogeschool, merkt op dat het aardig is van de vrouw om de boer een extraatje te geven voor in de soep. Wanneer de orde weer hersteld is komen de fietsers tot de conclusie dat de leiding is doorgefietst en niemand een kaart heeft. Zodoende komt de groep bij de laatste stop aan op het moment dat de rest alweer op het punt staat om te vertrekken. Om half zes zijn de meeste groepen weer terug op Saxion. In de kantine wordt iedereen bedankt voor deelname aan het evenement. Er wordt onder het genot van een bord pasta en een drankje druk nagepraat met oude en nieuwe kennissen en collega’s. Om zeven uur vertrekt de delegatie HvA’ers moe en voldaan per bus weer naar Amsterdam. Pieter Hoornstra, de aangestelde coördinator van de HvA, maakt zijn wens kenbaar om het evenement over twee jaar naar Amsterdam te halen. Hij benadrukt de pr-waarde voor de school en ziet zelfs een mogelijkheid voor samenwerking met studenten. Zijn woorden dat sport verbroedert worden bevestigd bij het warme afscheid op een koude parkeerplaats bij het Amstelstation. Een aantal deelnemers vertrekt per auto, maar Marjella van der Zee, docent communicatie, verdwijnt al fietsend uit het zicht. Op haar fonkelrode racefiets staat in knalgele letters de naam ‘Hennie Kuiper’ geschreven. n
havana
19
reportage
Dansen op de
Lamellen mogen wel dicht, lamellen mogen niet dicht: tot het laatste moment bleef het spannend of de urban projection waar studenten van het MediaLAB voor naar Dortmund waren gereisd, wel door kon gaan. Wim de Jong De stand van het MediaLAB ligt er verlaten bij als de rest van de E-Culture Fair nog in volle gang is. Bezoekers van deze freakshow op het gebied van elektronische cultuur kunnen zich vergapen aan onder meer planten die een knorrend geluid produceren als je ze aanraakt, een knutsel-set voor beginnende hardwareontwikkelaars, en software die YouTube-filmpjes koppelt aan bladmuziek. Maar de tafel waar de maquette van de Uturm – niet geheel toevallig het gebouw waar de fair gehouden wordt – op staat is aan de kant geschoven en de lichtjes zijn uit, het beeldscherm ernaast staat op zwart. Buiten 20
havana
wordt de laatste hand gelegd aan de show die bij zonsondergang van start moet gaan. Dansend een gebouw tot leven wekken. Dat was het idee achter het project waar een groep studenten het afgelopen half jaar aan gewerkt heeft. Daarmee moest de ECulture Fair, een samenwerking van Duitse, Nederlandse en Vlaamse organisaties en dus ook met bezoekers uit die landen, feestelijk afgesloten worden.
Gestress De Dortmunder U was de eerste wolkenkrabber die in die stad gebouwd werd in
1926, voor de Union brouwerij. Nu wordt hij ingrijpend verbouwd om het culturele en creatieve hart van het Ruhrgebied te worden. Eigenlijk was het de bedoeling dat de verbouwing klaar zou zijn en dat de projectie de heropening luister bij zou zetten, maar zo ver is het nog lang niet. Ach, een gebouw waar de meeste snoeren nog los uit het plafond hangen, past misschien wel beter bij projecten die ook nog grotendeels in ontwikkeling zijn. Op het pleintje naast de turm staat een steigertoren opgesteld met de projectoren van sponsor Beam Systems en de computers van Matthias Oostrik, de visuele interactiekunstenaar die de projectie ontworpen heeft. De studenten, projectmanager Gijs Gootjes en producer Jan Scholte lopen nog wat heen en weer om de laatste, maar hardnekkige bugs op te lossen. ‘Het was best veel gestress,’ vertelt Joost Buijs (24, interactieve media), binnen het studententeam verantwoordelijk voor de techniek. ‘Er was nog veel dat geregeld moest worden in de laatste paar dagen. We moesten stroom hebben, de steigers moesten
gebouwd worden. Pas om zeven, acht uur waren we klaar. Even heeft het er nog naar uitgezien dat we alle ramen moesten schilderen. Op glas kun je namelijk niet projecteren, dus wilden we de zonwering dichtdoen. Dat mocht eerst wel, maar later toch weer niet. Dus wilden we de ramen van binnen afplakken met papier, maar dat mocht ook niet. Toen hadden we nog twee dagen de tijd om een oplossing te vinden. Van buiten afdekken met doek was een optie, maar dat kost heel veel tijd. Uiteindelijk mochten toch de lamellen dicht. Als dat niet goed was gegaan dan was er geen projectie geweest.’ Even na zonsondergang kan het dan echt van start gaan. De ingehuurde dansers – meisjes in een tutu, jongens in een capuchontrui met een baseballcap – nemen hun plaatsen in voor de gekleurde schermen. Zodra de muziek van de dj aan de overkant begint, starten zij met dansen en worden hun silhouetten op een van de ramen aan de overkant geprojecteerd. Afhankelijk van hoe diegene zich beweegt, verplaatst het silhouet zich over het gebouw en laat een spoor van dansende ‘klonen’ achter.
reportage
Beeld Bart Dykstra
muur
600 m2 Het U-turm-project was afgelopen semester een van de activiteiten van het MediaLAB, waar studenten van de HvA en UvA kunnen afstuderen op het ontwikkelen van innovatieve mediaproducten. Elk lid van het team heeft zijn eigen verantwoordelijkheid, zoals techniek, productie en promotie. Van het Virtueel Platform, de Nederlandse partner in de organisatie van de E-Culture Fair, kregen de studenten de opdracht om een projectie te maken voor de afsluiting van het evenement. Urban screens – variërend tv-schermen in de tram tot projecties op publieke gebouwen – is een van de vaste thema’s van het MediaLAB. Vorig studiejaar heeft een ander studententeam een urban projection ontwikkeld. In mei werden op het Singelgrachtgebouw, waar een deel van het domein Media, Creatie & Informatie huist, drie animaties geprojecteerd die inspeelden op de vorm van het gebouw. En tijdens de Museumnacht kreeg het Trouwgebouw kleur dankzij een speciale interactieve projectie. En nu dus de overtreffende trap op een oppervlakte van meer dan zeshonderd vierkante meter: de grootste interactieve
projectie ooit. ‘De resultaten van de research die wij gedaan hebben worden bewaard en hergebruikt,’ vertelt Joost. ‘Zoals wij het toegepast hebben zou je het een vorm van kunst kunnen noemen, maar het zou natuurlijk ook voor reclame gebruikt kunnen worden.’
Man met hond Na een klein kwartier verlaten de professionele dansers hun podiumpjes om plaats te maken voor vrijwilligers uit het publiek. Na wat aanvankelijke aarzeling stapt een jongen van een jaar of twaalf – die al sinds de middag zijn kans afwacht – naar voren. Dan drie meisjes die samen een podium betreden. Een man met een hond. Een boomlange opleidingsmanager die met de speciaal gecharterde oldtimer bus naar Dortmund is gekomen. Als de vier silhouetten toevallig samenkomen in een van de ramen van het gebouw, gebeurt er een klein wonder. De vormen smelten samen tot een groot, veelkleurig beeld van dansende mensen dat het hele oppervlak vult. Levendiger kun je een gebouw niet krijgen. n http://uturm.medialab.hva.nl/ havana
21
portret
Claar 22
havana
portret
Voor de duvel niet bang is ze, en dat heeft de HvA geweten. Medezeggenschapsveteraan en docent fysiotherapie Claar Hinlopen neemt na 33 jaar afscheid. ‘Mijn motto: dwarsliggers houden het spoor recht.’ Annemarie Vissers
Dat studenten en medewerkers buiten staand moeten roken in het rokersvak, dat zinde haar niet. Zo níet uitnodigend, en ongezellig bovendien. Dus heeft ze een cadeau meegenomen, voor ‘haar’ domein Gezondheid aan de Tafelbergweg. Een uit de kluiten gewassen steigerhouten bank prijkt nu naast de centrale ingang. ‘Dan kunnen de rokers er even bij gaan zitten.’ Claar Hinlopen (65) lacht haar harde lach. Een lach die volgens een collega geregeld overgaat in een hoestbui. Daar is ze het overigens niet helemaal mee eens. ‘Nou, zo veel hoest ik anders niet. Maar het klopt dat als ik voorbijkom de sigarenlucht langstrekt. Ach ja, ik rook graag een Primo.’ Zelf zal ze weinig plezier aan de nieuwe ontmoetingsplek beleven: vorige week nam ze afscheid van haar domein en de HvA. Na 33 jaar komt er een einde aan het tijdperkHinlopen. Weer die harde lach: ‘Claar sigaar is helemaal klaar. En ik kan me best voorstellen dat sommigen dat niet heel erg vinden.’ Een stilte. Dan opgewekt: ‘Maar ik hoop dat het er niet heel veel zijn.’
Heilloos Ze is de absolute veteraan van de Centrale Medezeggenschapsraad (tien jaar actief), het collectieve geheugen van de domeinraad en de commissie P&O (ruim twintig jaar, waarvan veertien jaar als voorzitter). Ze zette een emancipatiecommissie op en hief ’m weer
Begonnen als onderzoeker en fysiotherapeut aan de UvA, stapte Hinlopen in 1978 over naar de Hogeschool, toen nog de vakschool Jan van Essen. Ze maakte diverse fusies mee, zag talloze onderwijs- en instellingsveranderingen opkomen en weer verdwijnen. Instituutsdirecteuren kwamen en gingen en ze versleet in al die jaren vijf collegevoorzitters. Al die tijd volgde Hinlopen alle ontwikkelingen op de voet. ‘Ik heb aan heel veel heilzaams kunnen meewerken en nogal wat heilloze voornemens kunnen verhinderen. Ik bemoei me erg graag met zaken, wist hoe de hazen liepen. Mijn motto was – en is nog steeds: dwarsliggers houden het spoor recht.’
gun iedereen een carrière zoals ik die zelf heb gehad, dat mensen het tot hun vijfenzestigste volhouden met plezier. Daar bijt ik me al anderhalf jaar in vast en het is nog steeds niet gelukt de “tien procent lektijdregeling” in te voeren. Niemand is namelijk honderd procent productief en er moeten steeds meer taken in hetzelfde aantal uren. Dat gaat niet. Ik heb al tegen domeinvoorzitter Rien de Vos gezegd: “Gun me dat nou.” Misschien is dat straks mijn afscheidscadeau, wie weet.’ Het is Hinlopen ten voeten uit: aan de poort blijven morrelen totdat je beet hebt. Een tactiek die ze leerde van haar moeder, die in de oorlogsjaren drie jaar lang wekelijks onvermoeibaar naar Den Haag trok om haar man vrij te krijgen. Hinlopen: ‘Mijn vader zat in het verzet, werd opgepakt en naar Dachau getransporteerd. Op een gegeven moment waren ze mijn moeder waarschijnlijk zo zat,
23
havana
Beeld Fred van Diem
Regime Als het tijdperk van oud-collegevoorzitter Rob Scheerens ter sprake komt, wordt de felheid van Hinlopen zichtbaar. Een ‘absoluut dieptepunt’ noemt ze die periode. Een
‘Ik heb nogal wat heilloze voornemens kunnen verhinderen’
Dwarsligger ‘Een dwarsligger. Dat kan ze zeer zeker zijn.’ Maar ook: ‘vasthoudend’. ‘Consequent’. ‘Vol passie en een enorme doorzetter’. ‘Iemand die haar tanden in een onderwerp, maatregel of voornemen zet en niet loslaat. Met een gezond wantrouwen tegen bestuurders.’ ‘Een verschijning met een enorme dossierkennis.’ ‘Een mastodont met een klein hart.’ Zeker voor studenten van ‘haar’ opleiding fysiotherapie kon Hinlopen door het vuur gaan, blijkt uit reacties. ‘Ze heeft vooral compassie met studenten die het minder makkelijk afging. Die trok ze bij wijze van spreken aan hun haren over de eindstreep.’ Maar ook voor het personeel ging ze door roeien en rui-
dat ze hem in 1944 vrij hebben gelaten. Laten we haar haar zin maar geven dan zijn we van haar af, zullen ze gedacht hebben.’
Spijkerhard Naast alle lof is er ook kritiek. ‘Claar heeft het hart absoluut op de goede plek, áls ze daar zin in heeft.’ ‘Het lijkt alsof er twee Claars zijn. Eentje die zich met hart en ziel toelegt op het laten slagen van studenten. Maar ook eentje die spijkerhard kan zijn.’ Want wie eenmaal aan de verkeerde kant bij haar staat, komt niet makkelijk weer terug. Afspraak is afspraak en wie die niet nakomt
is klaar feestelijk op toen bleek dat de doelstelling – meer dan de helft vrouwen als leidinggevende – bereikt was. Ze riep als oprichter Bureau Beroepsopdrachten in het leven – waarbij afstuderende studenten niet meer afgezonderd op zolderkamertjes hun scriptie bijeen hoefden te typen, maar rechtstreeks de praktijk in werden gestuurd – ‘student blij, bedrijf blij’ – en er was natuurlijk ook nog haar rol als docent fysiotherapie.
loont. Het is misschien wat streng en sober. Hoewel je met Claar tegelijkertijd ook heel goed een borrel kunt drinken. Op CMRweekenden was Claar niet de eerste die naar bed ging. Dan kwamen de sigaren en whisky op tafel en werd het altijd gezellig.’ Ze beaamt dat die trekken haar niet onbekend zijn. ‘Mijn vader was een vrij calvinistische man, gelukkig was mijn moeder een typische heiden. Die relativeerde de boel, sprak mijn vader ook tegen als ze dat nodig vond. Als ze een glaasje dronk bijvoorbeeld, zei ze zonder omhaal: “Zo, dat gaat erin als Gods woord in een ouderling.”’
ten. Een naaste collega: ‘Als ze ook maar even het idee had dat de hogere laag het personeel liet bloeden door een bepaalde maatregel, dan kon ze fel worden. Typisch iets voor iemand uit een links nest.’ Hinlopen beaamt dat ze de inspanningen in de medezeggenschap mede kon volhouden omdat ze vindt dat het werk ertoe doet. ‘Het gáát echt ergens over. De werkdruk voor het personeel bijvoorbeeld, is enorm toegenomen. Dat is niet goed. Ik
heeft een probleem. Hinlopen erkent dat ze zeer strikt kan zijn. ‘Als ik merk dat mensen zich lui of gewoonweg dom opstellen, dan raak ik erg ongeduldig. Dan schroom ik zeker niet om dat zeer duidelijk te laten merken, met de vuist op tafel te slaan. Dan investeer ik niet meer.’ Een collega relativeert: ‘Ach, je zou dat kunnen toeschrijven aan haar wat calvinistische inslag. Ze weet heel duidelijk wat ze goed en fout vindt. Dat hard werken
waar regime. Een tijd waarin de CMRvergaderingen verwerden tot een ‘ordinaire markt van geschreeuw’. Een afschuwelijke man, met diepe minachting voor medezeggenschap volgens haar. ‘Vond-ie de grootste onzin, medezeggenschap was niet nodig. Ik ben voor de duvel niet bang, ik zeg tegen de hoogste bestuurder precies wat ik vind of denk. De kleinheid van Scheerens was dat hij daar absoluut niet tegen kon. Ik hou van het politieke spel, van spelletjes spelen, maar dat moet dan wel op een eerlijke manier.’ Ach, die tijd is voorbij en met de huidige collegevoorzitter Karel van der Toorn ging het buitengewoon fijn. ‘Een man die het belang van medezeggenschap erkent. Iemand die meedenkt en ook openstaat voor goede argumenten. Die ook oprecht begaan is met de HvA. Zo hoort samenwerking te gaan.’
Zwarte gat Ze had nog wel tot haar zeventigste kunnen doorgaan. Vol plezier, dat ook. Maar het is goed zo. Genoeg geweest en het is tijd dat anderen verder gaan met wat zij mede heeft opgebouwd. Daar heeft ze het volste vertrouwen in. Nee, een controlfreak is ze zeker niet, ondanks dat ze de touwtjes graag in handen heeft. Maar ze weet dat haar opvolgers al het werk uitstekend gaan uitvoeren. Het contact met ‘haar studenten’, dat gaat ze het meest missen. ‘Ik kon intens genieten van studenten die ik zag groeien. Dat is machtig om te zien.’ Bang voor het zwarte gat, waar veel gepensioneerden mee te maken krijgen, is ze niet. Sterker nog: ze gaat eerst een hele tijd helemaal niets doen. En daarna ziet ze wel verder. Er staan vakanties op de planning. Vrijwilligerswerk. Wandelen. En het allermooiste nieuws bereikte haar precies op de dag van haar afscheid: ze wordt oma. ‘Prachtig vind ik het. Ik ben meteen cadeautjes gaan kopen. Dat kon ik niet laten.’ n havana
23
english pages with contributions from Kirsten Dorresteijn, Nina Manuhutu, Jeff Pinkster, Paul van de Water
How to get in touch with the Dutch? The Dutch are known to be a fairly dour and standoffish people. It happens all too often that international students return home with an address book full of new friends from all over the world but without a single Dutch contact. How do you meet the real Dutch people? Dutch students are often occupied with their own affairs: jobs, study, family and their own trusted group of friends. They don’t seem that interested in forming temporary relationships with foreigners. Ibrahim Mahamud (21, International Business and Languages) is from Somalia and has lived in the Netherlands for six years. He agrees that the Dutch can be difficult to approach. ‘It is not that easy to really get to know them. Initially they can be pretty closed and distant. The first conversation is usually awkward. But once the ice is broken, Dutch people become very open and embrace you. My advice is to keep trying to start conversations, even if it is difficult to do so the first few times. I have since made countless Dutch friends.’ Kangkai Liu from Shanghai (24, International Financial Management) also recognises the problem. He has been living in Amsterdam for four years and his circle of friends
consists mainly of other foreigners. ‘Having a conversation with a Dutch person on a superficial level is not a problem; it gets more difficult when you try to build something deeper. My Dutch fellow students don’t go to any trouble to get to know me. If they don’t know what to say, they keep their mouths shut. It took me a year of living here before I met the first totally Dutch guy I became friends with. I now have around three Dutch friends and that makes me something of a lucky devil because I know Chinese who don’t have any Dutch friends at all.’ According to Kangkai, those most open to friendships are half-white Dutch people and Dutch students who have travelled a lot. It may be an idea to first focus your energies on Dutch people who you definitely know like to mix with international groups. The International Student Network is just the place to meet this type of person. At the drinks evenings and parties of the ISN you will find not only exchange students but also enough Dutch cosmopolitans. The European student association AEGEE is another example of a likely place for such meetings. Another group of Dutch people who you are likely to have success with are students
Money matters Money is an important factor in any student’s decision to study abroad, and international student life in Amsterdam doesn’t come cheap. According to the 2010 annual Cost of Living Survey by Mercer Human Resource Consulting, Amsterdam is the world’s 35th most expensive city for expats to live in. Only slightly cheaper than for example New York, at 27th position. HvA acknowledges the financial implications for international students to study in Amsterdam. In order to prevent international students from being deterred by Amsterdam’s high cost of living, HvA runs a number of scholarship programmes. 24
havana
International students at HvA from a country outside the European Economic Area (EEA) can apply for the Amsterdam Talent Scholarship (ATS). This scholarship programme, introduced in 2008 by HvA, aims to attract talented non-EEA students to HvA’s study programmes by providing compensation towards tuition fees of 3000 euro. However, this compensation doesn’t come for free. The ATS is a performancebased scholarship system. Scholarships are awarded at the end of every academic year only to students who have passed all credits of their programme and have achieved a minimum grade point average of 7.
who are interested specifically in the language and culture of your home country. If you are Chinese, you could go along to a Chinese language school, and if you are French you may want to attend a drink evening held by Dutch students of the French language. They will probably be all too happy to strike up a conversation even if it is just to practice their speaking skills. Another option is the website of Student Language Exchange where you can search for a Dutch student who is interested in your language: you share your knowledge of your native language in exchange for guidance in learning some basic Dutch sentences. According to Kangkai, you need to make a mentality switch and to adjust yourself to the behaviour of the Dutch. Only then will you become one of them. ‘There is a wide gap between the mentality of the Dutch and the mentality of the Chinese. Dutch people are individualistic and are very direct, while Chinese always try to accommodate the other person as much as possible. I really needed to get used to that. Once I was visiting a Dutch girl and when she asked me if I wanted tea or coffee, I replied “it doesn’t matter”. In China it is normal for you to adapt your taste to what the other person has prepared. But this girl became
irritated: “just say what you want, tea or coffee.” I have learned to act less Chinese in similar situations. And whether you do eventually meet a real Dutch friend will also take a little luck. In any case, be open and grab your chance as soon as you get one. (KD)
International students at HvA who are entering the final stage (year 3 and 4) of their bachelor’s programme, or studying in a master’s programme can apply for the prestigious Huygens Scholarship. The Huygens Scholarships cover tuition fees, visa and travel expenses and a monthly allowance for living expenses. Although students from all countries can apply for Huygens, the programme employs strict selection criteria, and scholarships will only be awarded to excellent students. Nonetheless, HvA has supported a number of successful applications in the past years and is more than willing to support new excellent students to apply for the Huygens Scholarship. A rather radical solution to avoid Amsterdam’s high costs of living would be
to temporarily leave the country altogether and participate in an exchange or placement in another European country. The Erasmus programme facilitates such international mobility and provides grants for international study or placement within the EEA. Up to June 2010 only students with an EEA nationality could participate in the Erasmus programme. However, as of academic year 2010-2011 the programme is open to non-EEA students as well. From now on any student at HvA can apply for an Erasmus grant for placement abroad or for an exchange to one of HvA’s European partner institutes.
Tips ■■Look for a student house where you will be living with Dutch students. ■■Strike up a conversation with your fellow students during the break and ask if they feel like going for a drink. ■■Do a course, like one offered by the CREA student centre. ■■Get involved in a sporting activity organised by the USC student sports centre. ■■Become a member of a student association. ■■Look for a part-time job or voluntary work.
Sjoerd Visser, International Affairs Coordinator
english pages
As an HvA student you have rights as well as duties. For instance, you are entitled to an educational programme that is designed to accommodate your capacity to learn, and it is the HvA’s duty to provide this.
You are entitled to review your exams and it is your teacher’s duty, therefore, to facilitate such a review. On the other hand, it is your duty to observe the HvA code of conduct. If you fail to do so, the HvA is entitled to take remedial measures. How do you know what your rights and duties are exactly? All the applicable rules and regulations are available in the Student Charter, a legal document that clearly formulates the rules you are expected to observe as a student of the HvA as well as your entitlements. The charter informs you about what you can expect from the HvA and vice versa, and it describes the facilities available to students. Unfortunately, the Student Charter is not particularly easy to read and comprehend – a feature that it shares with many other legal documents. It is the duty of the HvA to ensure that a copy of the Student Charter is available to every student. The HvA does not send these copies to each student individually, but ensures that a copy is available to read at the office of every student counsellor and has also published the Charter online at http://www.international. hva.nl/about-hva/student-charter. (PvdW)
A day at the office
We recommend that students who have an ambition to spend some time abroad visit their domain’s International Office. Havana is now making the rounds, starting with International Office Head Jos Beelen of the Education and Child Studies Domain. Beelen: ‘We arrange international internships and study programmes through various institutions in Europe and further abroad. Additionally, we attract foreign students to the HvA who come to stay for a term or an entire study programme. We also arrange visits for lecturers giving lectures abroad and vice versa. A number of our modules were developed through EU grants in collaboration with Denmark, Sweden and Bulgaria. The International Office coordinates international projects, such as the internship we set up in Mali together with Oxfam Novib. This project’s aim was to set up a competency-oriented teacher training course. We also provide advice to other study programmes and develop policies.’ Beelen likes the fact that his job involves such a broad range of duties. ‘One day will be focused on policy and the next on
finding an answer to a particular problem. What I like best is the contact with people involved.’
white horse | Giulia Mureddu
Beelen thinks that more students ought to find their way to the International Office: ‘They need to be better informed of the available opportunities. People often don’t look on the Intranet, where there is plenty of information about us. Students also receive a lot of e-mail, which might be why they are quick to delete an e-mail message from our office. Study programmes could make a greater effort to draw attention to the International Office. This would make it far easier for many students to embark on an internship abroad.’ If you are interested in an internship abroad, you will need to consult with your mentor or study advisor first, but the examinations board ultimately decides whether you are suitable for the post. Look on the Intranet for information about your domain’s International Office. (NM)
Increasing demand for ‘Short Stay’ rooms
Student housing provider Duwo will be arranging accommodation for more than nine hundred international stu dents in dwellings throughout the city in the next few weeks. More than two hundred of these students will be study ing at the HvA. According to the student housing provider, more and more international students have been finding their way to Amsterdam. Gijsbert Mul, Director of Short Stay Housing Duwo: ‘Again, both the HvA and the UvA have requested more rooms this year. We have also been preparing for a rising demand in the years to come. In this sense, we have not noticed any effects of the economic crisis.’ The accommodations are rented to students completely furnished. The more than two hundred students who will be attending the HvA will be accommodated in the complex of flats near Delflandplein in the New West district. ‘The rooms are provided with the bare necessities,’ says Duwo spokeswoman Marja Weverling. ‘We can’t expect students to bring a refrigerator from the US or Nepal. This is why the rooms are furnished and bed linen is provided. We do ask a little extra for these facilities.’ Students who will be attending Amsterdam University College, a collaborative venture between the VU and the UvA, will be housed at the Science Park in Watergraafsmeer. By now, six hundred students have arrived in Amsterdam; the others are expected to arrive later on this year. (JP)
2010. Wijzigingen voorbehouden. Ontwerp: BBK/Door Vriendschap Sterker. Foto: Leo van Velzen.
Student Charter
Language no problem Stadsschouwburg Amsterdam – 21 & 22 September Viewture
The Stadsschouwburg Amsterdam and Dansgroep Amsterdam present a unique glimpse into the future of modern dance in the city on 21 and 22 September. Part of the new AmsterdamDans festival, a brainchild of Dansgroep Amsterdam, Viewture grants up-and-coming guest choreographers the chance to work with the group’s talented dancers to produce spellbinding modern dance productions. This year, White Horse and Gilulia Mureddu get a crack of the whip.
White Horse Chris Leuenberger, Lea Martini and Julia Jadkowski are collectively known as White Horse. The choreographic trio won the ITs Choreography Award in 2007 for a joint production. For Viewture, White Horse has rewritten their successful production Trip to include a greater number of dancers. Get ready for TRIP en masse, a fascinating, exhausting work about fanaticism, the masses and hysteria. This is a bubble of here and now brutality – conceptual but overwhelmingly physical.
Giulia Mureddu Giulia Mureddu is all about innovation and hits Viewture with a new work. Intermezzo is a physical production featuring five dancers about the desire to be in contact with others. Mureddu has made a name for herself with her multi-layered productions that combine physical impact with dynamic choreography and a touch of humour. In recent years, she has worked at acclaimed dance groups including Danswerkplaats Amsterdam and Dansgroep Krisztina de Châtel. For more info go to www.iamsterdam.com/whatson Powered by Amsterdams Uitburo havana
25
-advertentie-
De HvA pakt Office 2007 uit!
Wat is er veranderd?
Wat is ‘het lint’?
Microsoft Office is een geregistreerd handelsmerk van Microsoft Corporation
Kan ik mijn oude bestanden openen?
Waar vind ik ondersteuning?
www.hva.nl/office-2007 Vanaf half augustus 2010 is Office 2007 beschikbaar op alle studenten PC’s. Kijk op www.hva.nl/office-2007 voor ondersteuning zoals Quick Reference Cards en filmpjes met uitleg over de diverse applicaties. Voor de medewerkers zal het nieuwe image met Office 2007 in het najaar beschikbaar komen.
Havana:Mercator kwart pagina 22-04-10 12:00 Pagina 1
Hotel Résidence Le Coin
HOTEL RESIDENCE LE COIN, gevestigd in hartje centrum van Amsterdam en al jaren een pleisterplaats voor gasten van de UNIVERSITEIT VAN AMSTERDAM en van de HOGESCHOOL VAN AMSTERDAM draagt deze gasten een warm hart toe en daarom kunnen zij rekenen op een gereduceerd tarief. Zij die op vertoon van deze advertentie bij ons komen overnachten ontvangen tevens een extra korting op het ontbijt. Het hotel ligt in het oude centrum en is een uitstekend vertrekpunt voor het ontdekken van alles wat de stad te bieden heeft, van het bijwonen van een theatervoorstelling tot een rondvaart in een van de vele monumentale grachten.
Gastvrijheid in een karakteristieke sfeer Bel voor een brochure of voor nadere informatie 020 - 5246800.
passie e over j n e l l e a? ert zelf v e in havan passi ail naar m va.nl h @ a havan
‘Striptekenaar worden, dat leek me zo ongeveer het mooiste wat er was. Dus werd het een studie aan de Cartoonschool. Daar kwam ik er al snel achter dat als je er je brood mee wilt verdienen echt heel erg getalenteerd moet zijn. Tekenen vergelijk ik daarom af en toe met topsport: je moet er alles voor opzij willen en kunnen zetten om er een solide bestaan van te kunnen leiden. Je komt al snel uit op commerciële klussen. De liefde voor tekenen ging echter diep, dus besloot ik voor mijn eigen kinderen verhalen te maken, met bijbehorende tekeningen en illustraties. Zij zijn ondertussen mijn strengste publiek; als zij het niet snappen weet ik dat het niet goed is. Mensen verkijken zich vaak op kinderboeken. Het ziet er vrij simpel uit, met weinig tekst en eenvoudige illustraties. Daar zit juist ook de moeilijkheid:
het is nog best lastig een verhaal zo simpel mogelijk te vertellen. Herhaling werkt, maar dat luistert ook nauw, want het gaat snel vervelen. Van die kleine zaken waar je al tekenend achter komt. Voor de echte kleintjes moet je bijvoorbeeld in de tegenwoordige tijd schrijven, kwam ik achter. Verleden tijd, gisteren, vorige week: daar snappen ze nog niks van en ‘mensen’ als hoofdpersoon zegt ze ook niet zo veel. Dieren daarentegen doen het altijd goed bij kleintjes. Nijntje is wat dat betreft een voorbeeld voor me: heldere, rustige kleuren in combinatie met duidelijke woordjes. Pinkeltje, daar had ik als kind al helemaal niks mee. Mijn kinderen zijn dus een goede graadmeter: als zij het mooi vinden zit ik op de goede weg. Al geloof ik ook wel dat ze ‘wat papa maakt’ al snel mooi vinden. Rijk word ik er niet
van, maar mijn eerste boekje is inmiddels uitgegeven. Heel bizar om te merken dat mensen in de rij staan voor je bij een signeersessie. Dan voel je je wel eventjes beroemd. Thuis staan er honderden boeken, overal verspreid. Ons huis lijkt soms wel een bibliotheek. Mijn vrouw vraagt wel eens of het ook wat minder kan. Of ik niet eens een avond gewoon op de bank kan zitten, niksdoen. Op zolder scan ik al mijn verhalen en illustraties. Dat is een hels karwei: duizenden tekeningen gaan er door de scanner en dan naar mijn archief. Van een writer’s block heb ik nog nooit last gehad. Het is eerder dat ik wel eens verzucht: kan ik die constante brij aan ideeën en gedachten niet even stoppen?’ n Annemarie Vissers
Beeld Fred van Diem
Tekenen is topsport, volgens docent HES-duaal Jurriaan Gorter (34). Na een studie aan de Cartoonschool stort hij zich in zijn vrije tijd nu op het illustreren en bedenken van kinderboeken. Met als strengste publiek: zijn eigen drie kinderen.
27
havana
recensies
Expositie
Pretty much everything Foam t/m 15 september HHHHH
Cd
Women Public Strain (Jagjaguwar) HHHHH
Theater
Hengstenbal
3 september, De Nieuwe Anita Wel gaan Jij houdt wel van broeierige, schizofrene en opzwepende kunsten op het podium. Lolita zal je alle hoeken van het theater laten zien en daar zeg jij geen nee tegen. Niet gaan Je houdt absoluut niet van heftigheden op het podium. Laat iedereen nu maar zijn broek aanhouden…
Festival
Valtifest
4 september, NDSM-werf Wel gaan Het festivalseizoen is echt nog niet voorbij hoor! Op Valtifest kan je in je
Wie Het wereldberoemde fotografenduo Inez van Lamsweerde en Vinoodh Matadin begonnen hun samenwerking in 1986 in Amsterdam. Inmiddels wonen ze in New York en verzorgden ze fotografie voor modehuizen als Chanel, Gucci, Louis Vuitton en Chloé én zo’n beetje alle beroemde modetijdschriften. Hun werk balanceert doorgaans op het randje van kunst en mode: een oogverblindend model dat hitsig met haar hertenoogjes de camera in staart en tegelijkertijd een baard heeft, bijvoorbeeld. Wat Pretty much everything. Dat is de toepasselijke titel van deze overzichtsexpositie. Bijna nooit was Foam zo volgepakt met foto’s; er worden meer dan driehonderd beelden uit het gehele oeuvre van de twee vertoond. Het is een doolhof van gephotoshopte modellen, Kate Mossen, Tom Cruisen, blote vagina’s (kaal, streepje, behaard, weggeretoucheerd) en hete mannen en vrouwen in verschrikkelijk verantwoorde kleding of naakt. Waarom wel Als jij net als de meeste Havana-medewerkers de hele zomer met je gat op het strand hebt gelegen dan is deze expo – in het museum sinds eind juni – waarschijnlijk onopgemerkt aan je voorbijgegaan. Je hebt nog een week of twee om die gemiste kans in te halen. Want: Glamour! Fashion! Modellen! Naakt! Geil! Heet! Hollywood! Fierce! En dat dan allemaal heel erg kunstig. Snap je? En omdat ze naast Heineken waarschijnlijk een van Nederlands bekendste exportproducten zijn. Waarom niet Als je er zo een bent die als een gek de barricades op klautert als er een gephotoshopte vrouw in de Opzij (of een ander willekeurig damesblad) staat moet je hier NIET zijn. Lamsweerde en Matadin retoucheren er lustig op los met hun digitale kwast en schromen er absoluut niet voor om een vetrolletje weg te werken of wat borstvolume bij te kweken. Wat voor verwarring kan zorgen is de volgorde waarop de foto’s hangen: willekeurig. Op gevoel, eigenlijk. De kunstfotografen hebben zelf bedacht welke foto goed bij een andere zou passen maar stiekem wil je ook wel een bepaalde ontwikkeling zien, waarnemen wat er in de loop der jaren is veranderd. Ach, misschien is chronologie wel een achterhaald concept. n Kim Bos 28
havana
Wie Women. Vier mannen (jawel) uit Calgary, Canada die in 2008 debuteerden met een titelloos album. De plaat stond als een huis en werd lovend ontvangen. Een noisepopplaat vol rauw werk. Zouden ze deze lijn kunnen vasthouden? Wat Het album Public Strain. Elf nummers geproduceerd door stadsgenoot en singersongwriter Chad VanGaalen. Waarom wel Omdat de liedjes klaar lagen, de band zin had om een plaat op te nemen en weer een plaat in de schappen wilden hebben... Een betere reden kan er niet verzonden worden. Eén pluspuntje: heeft Women er dit keer voor gezorgd dat de nummers consistenter zijn. Waar op de debuutplaat vaak binnen een nummer van de hak op de tak werd gesprongen en flarden gitaar- en drumwerk aan elkaar werden geplakt, zijn de ideeën dit keer beter uitgewerkt. Op Public Strain klinken de nummers als een geheel. Waarom niet Women heeft een behoorlijk duistere plaat opgenomen. Misschien ook in een donkere kamer waardoor ze hun instrumenten niet goed konden zien. ‘Can’t You See’ (toepasselijk) eindigt met een hoop gepiep van instrumenten. Alsof ze voor het eerst hun gitaren in handen hebben. Hierdoor doet het denken aan The Strange Boys; zij zingen ook vaag en gebruiken piepende en af en toe valse tonen. Laten we het houden op de stijl van Women. Je moet ervan houden. In vergelijking met de vorige plaat, is het duidelijk minder rauw en minder hard. Hierdoor zweeft de plaat. Zo begint ‘Bells’ met een saai, eindeloos intro. Wat wil Women overbrengen op de luisteraar met dit geluid? Het is eentonig gitaarwerk en het raakt geen gevoelige snaar. Hetzelfde geldt voor ‘China Steps’. Waar is de zang? Als de zang er dan eindelijk toch inkomt, klinkt het vaag, niet duidelijk te verstaan, een beetje robotachtig. Af en toe leeft een nummer op, trekt het je aandacht weer, zoals het einde van ‘Drag Open’. Helaas vervalt de band weer in de oude fout: langdradigheid. n Miriam Bons Wil je het zelf beoordelen? 8 september speelt Women in Studio 80 in Amsterdam.
strakste pakje nog even lekker stampen op gekke deuntjes van onder anderen Aeroplane, Rave en Sound System. Niet gaan Als je het nieuwe studiejaar fris, zuiver, keurig en volgens de regels wilt beginnen.
Stadstocht
Havensafari
4 september, NDSM-Pier Wel gaan Jouw Amsterdamse zeebenen snakken naar avontuur, een ontdekkingsreis vol zeemansverhalen, een goed bord eten en een deinende avond op internationale wateren. Niet gaan Op de pont word jij al zeeziek.
Markt
Sunday Market
5 september, Cultuurpark Westergasfabriek Wel gaan Rondneuzen tussen vintage tapijtjes, oude pannetjes, designerasbakken, ambachtelijke jurken, biologische sokken en betaalbare kunst met een biertje in je hand. Niet gaan De Ikea is deze zondag toch ook open?
Nightlife
Cheeky Monday
6 september, Winston Kingdom Wel gaan Drum ‘n’ bass jungle! Groovy en shocking! Niet gaan Eh, het is maandag hoor.
Film
Once upon a time in the West
6 september, Kriterion Wel gaan Hou jij van knallende pistolen, actie en een beetje drama? Nestel je dan in een van de rode bioscoopstoelen van Kriterion en laat je een avond meeslepen in de westernwereld van regisseur Sergio Leone. Niet gaan Westernfilms zijn zó jaren zestig.
Muziek
Modest Mouse
7 september, Melkweg Wel gaan Maf, gevat, rocky, druk, bluesy… Modest Mouse, een alternatieve indierockband met de meest uiteenlopende sounds bestijgt het podium van de Melkweg en jij wilt dat absoluut niet missen. Niet gaan Jij wiegt liever mee met Jan Smit.
zwart-wit
Beeld Annemarie Vissers
eten
Fooi blijft achterwege Lang wachten op dunne, droge pizza’s: Italiaans restaurant Rimini in Weesp brengt la dolce vita bepaald niet dichter bij huis. Zwemmen en zonnen in Nederhorst den Berg. Wanneer de meeste badgasten zijn vertrokken, fantaseren we over het avondeten. ‘Pizza!’, roepen de jongsten in koor. Het water loopt ons in de mond bij de gedachte aan een pizza margherita met verse tomaten, mozzarella en basilicum op een luchtige, enigszins knapperige bodem met krokant korstje. Oh, wat waren die heerlijk op Sicilië: men at er wel drie tegelijk. Op de fiets naar huis neemt de trek toe. Rozig van de zon en moe van het fietsen ploffen we neer op het eerste de beste terras aan een dorpsplein in Weesp: dat van Italiaans restaurant Rimini. De platanen tegen de schaduw brengen ons in een Franse sfeer, de geur van knoflook en basilicum in een Italiaanse. Het monumentale grachtenpand aan de Kom werpt ons weer terug op Nederlandse bodem. We bestellen een voor- en een hoofdgerecht. Het voorgerecht, een eenpersoons ciabatta met een eetlepel pesto en twee kleine kuipjes roomboter op een afgeleefd broodplankje (€ 2,25), wordt door het lieftallige personeel snel gebracht en is ook snel op. We verbazen ons over de karige hoeveelheid, maar als hongerige wolven bestellen we toch maar een tweede portie. De sinas en jus d’orange uit een flesje voor de kin-
deren wekken eveneens verbazing maar de karaf gekoelde Pinot Grigio uit 2008 (karaf halve liter, € 9,85) bevalt goed. Ons geduld wordt op de proef gesteld. Het wachten op de pizza caprese (€ 9,50), pizza cipolla (€ 7) en de insalata mista (€ 8) duurt lang. Om de tijd te doden vervormen we gezegdes en spreekwoorden: ‘wachten tot je een half ons weegt’. De lol neemt toe. Na vijfenveertig minuten is het hoofdgerecht een feit. Drie pizza’s op een droge, ultradunne bodem en een gemengde salade van groene en rode paprika, tomaat, komkommer en veel uienringen aangemaakt met een zoete, kunstmatig smakende dressing. In stampei hebben we geen zin, maar de fooi blijft achterwege. Om de hoek bij de bekende Italiaanse Weesper ijssalon nemen we een dessert. Chocola, hazelnoot, citroen en mokka maken de avond af. Thuis eten we nog wat stokbrood met camembert en een plak ontbijtkoek: een bodem voor de nacht. n Irit van der Veldt, docent taalbeheersing, domein Economie & Management Rimini Achteromdwarsstraat 4 1381 AW Weesp
‘Uit eten in korte broek kan echt niet’ Luc van Hoek (29) docent commerciële economie en statistiek Boek ‘Absolute aanrader vind ik de Michelingids. En dan vooral de Nederlandse, die bestaat ook maar is niet heel bekend. Ik vind dat wij Nederlanders veel trotser moeten zijn op onze eetcultuur. Veel mensen komen niet verder dan boerenkool met worst, als ze aan typisch Nederlands eten denken. Maar we hebben fantastische streekgerechten en -producten. Denk aan asperges, aardbeien, ansjovis en aardappelen. Italianen en Fransen máken echt iets van eetmomenten. Dat zouden wij ook veel meer moeten doen, stilstaan bij die momenten. Afschuwelijk zijn Nederlanders die in korte broek gaan uit eten. Dat kan echt niet.’ Film ‘Pauline en Paulette, een Vlaamse film over zussen en familieliefde. De ene zus is geestelijk gehandicapt en moet noodgedwongen intrekken bij haar oudere en ijdele zus. Langzaam ontstaat er een liefdevolle band tussen de twee. Ik hou erg van Vlaamse en Franse films. Het zijn vaak kleine producties waarin het acteren voorop staat. Films als The Mummy Returns, daar kan ik niks mee. Pure onzin. Het verhaal loopt altijd goed af, vrouwen moeten altijd gered worden door een held. En die held is dan eerst vaak een sukkel geweest.’ Muziek ‘Billy Paul heeft een ontzettend mooi nummer: “Your Song”, oorspronkelijk van Elton John. De realiteit, “dingen zijn zoals ze zijn” spat van dit nummer af. Ik woon sinds kort met een aantal mensen in een appartementencomplex. Dit is een soort “huisnummer” aan het worden. Als we gezamenlijk eten of bij elkaar komen, zetten we altijd dit lied op. Iedereen word er vrolijk van. Gothic, daar word ik somber van. Doodsachtig en luguber, ik krijg er associaties van zwart en paars bij. Daarvan ga ik met een slecht gevoel naar bed.’
Moment ‘Ik voel nog de euforie op het moment dat ik hoorde dat een goede vriend van kanker hersteld en genezen verklaard werd, in 2008. De enorme onzekerheid viel weg, we hadden allemaal weer het gevoel: we kunnen verder. Een dierbaar iemand met kanker doet geestelijk veel met je, dat merk je achteraf pas ten volle. Absoluut dieptepunt was de beslissing te stoppen met wielrennen. Jarenlang heb ik op hoog niveau gefietst, alles ervoor opzijgezet. Tot het moment dat ik me realiseerde dat het niet genoeg was. Het doet nog pijn om de top net niet te halen en jongens als Gesink, Dekker en Boonen wel beter te zien worden.’ Humor ‘Kantoorhumor à la Jiskefet. Mijn favoriete serie is Het eiland, een Vlaamse variant. Ook hier op het domein Economie & Management heeft iedere collega wel zijn eigen (on)hebbelijkheden. Heel herkenbaar en grappig. Youp van ‘t Hek is ook tamelijk briljant. Guido Weijers mag van mij van de planken af. Schreeuwerig en weinig onderscheidend.’ Gadget ‘Laatst vergat ik mijn Blackberry, daar ga ik dus voor terug naar huis. Ik ben een slaaf van mijn smartphone. Helemaal niks vind ik die minilaptops. Koop óf een gewone laptop of een goede telefoon met toebehoren. Rommel is dat, pure lokkertjes voor klanten.’ Idool ‘Het duo Mart Smeets en Jean Nelissen. Smeets is technisch erg goed en weet inside stories over renners smeuïg te vertellen. Nelissen is de Bourgondiër van de twee. Een perfecte balans. Jammer is het dat de NOS nu Herbert Dijkstra en Maarten Ducrot in dienst heeft. De nostalgie is daardoor verdwenen uit de Tour-verslagen.’ n Annemarie Vissers havana
29
gekeurd
very short introductions
The Teaching Company
J. Rufus Fears
Een uitvinding van The Teaching Company, dat de beste Amerikaanse professoren heeft ingehuurd om colleges te geven over praktisch elk onderwerp. Van Socrates tot snaartheorie, van zwarte gaten tot wereldoorlogen, en van Jezus Christus tot psychologische afwijkingen. Voor wie Engels goed begrijpt en altijd nieuwsgierig is, maar een hekel heeft aan collegezalen, opdrachten en tentamenweken is The Teaching Company de ideale oplossing. Maak jezelf niet wijs dat je het te druk hebt, want de mp3-lectures zijn prima te volgen tijdens andere bezigheden: hardlopen, fietsen, de hond uitlaten, treinreizen, zonnebaden, tuinieren, of mijn favoriet: terwijl je in bad ligt te dobberen. Bijna net zo goed: tijdens je werk. Zo transformeerde mijn eentonige bijbaan als postbode dankzij The Teaching Company in één klap tot een boeiend beroep. Opvallendste conclusie na een paar dozijn cursussen? Niet het thema, maar de spreker bepaalt hoe boeiend een lezing is. Ik houd van oude beschavingen, maar van een hoogleraar die droge feiten over het klassieke Rome voorleest, ben ik niet gediend. Dan veel liever J. Rufus Fears, mijn absolute nummer een. De beste man overdrijft hier en daar, kiest iets te graag voor de meest tot de verbeelding sprekende interpretatie, maar is (mede daarom) wel altijd boeiend en inspirerend, of hij het nou heeft over Hannibal, Winston Churchill of Ronald McDonald. Nadeel is dat de cursussen – te koop op teach12.com – nogal prijzig zijn. Zo betaal je voor de nieuwste serie van 48 lectures over the fall and rise of China zo’n 50 euro. Gelukkig is het mogelijk om via de bekende quasi-legale wegen vrijwel elke cursus gratis te downloaden. Met hetzelfde gemak waarmee je normaal gesproken een film of cd van het internet haalt. Voor het nobele doel van intellectuele zelfverrijking moet dat kunnen. Want, zoals de cursus over Machiavelli ons leert: het doel heiligt altijd de middelen. n Sebastiaan van de Water
30
havana
Beeld Fred van Diem
Als je vindt dat je op de HvA al genoeg nuttige kennis opgedrongen krijgt, stop dan met lezen. Deze Gekeurd gaat namelijk over hoorcolleges in mp3-formaat.
Internationaal hot topic Wie Jos Dobber is docent bij verpleegkunde en zit in de kenniskring van het lectoraat Evidence Based Nursing van het domein Gezondheid. Wat Onderzoek naar motivational interviewing, een methode die ervoor moet zorgen dat schizofrene patiënten hun medicijnen blijven gebruiken.
‘Een groot deel van de schizofrene patiënten – zo’n zeventig procent – stopt na verloop van tijd met het gebruik van medicijnen. Hier zijn uiteenlopende redenen voor: sommigen hebben last van bijwerkingen als overgewicht en het minder voelen van emoties. Bovendien denken patiënten vaak de medicijnen niet meer nodig te hebben, omdat ze zich inmiddels beter voelen. Een vergissing, want ze realiseren zich niet dat deze verbetering een gevolg is van de medicatie. Een van de methoden om het stoppen met medicijnen onder psychiatrisch patiënten tegen te gaan, is motivational interviewing, motiverende gesprekken. Deze psychologische interventie werkt goed bij bijvoorbeeld verslaafden. Een psychiater in het AMC onderzoekt nu hoe deze methode bij schizofrene patiënten werkt. Ik werk dit onderzoek verder uit door te bekijken waarom bepaalde technieken aanslaan. De
manier waarop bepaalde effecten tot stand komen is nu nog een black box, die ik samen met een collega probeer te openen. Dit doen we door gesprekken tussen hulpverleners en patiënten te analyseren – een behoorlijk arbeidsintensieve klus, maar ook een leuke puzzel. Op dit moment bevindt ons onderzoek zich in de pilotfase. We analyseren elk dezelfde twaalf gesprekken, om er zeker van te zijn dat we dat op dezelfde manier doen. Deze fase ronden we komend jaar af. Vorig jaar ben ik getraind door collega’s in de Verenigde Staten. Het laboratorium dat ze daar gebruiken ben ik aan het nabouwen in een kamertje in ons eigen gebouw. De gesprekken met patiënten uit het AMC worden daar via een geïntegreerd audiosysteem geregistreerd. Het is onze bedoeling zo’n zeventig gesprekken te analyseren. Ik hoop dat de resultaten van ons onderzoek zullen
bijdragen aan een meer gerichte praktijkaanpak. Via het onderwijs bereiken we maar een kleine doelgroep van professionals, maar we publiceren onze bevindingen natuurlijk ook. Motivational interviewing is internationaal een hot topic, toch zijn er wereldwijd maar vier onderzoekers mee bezig. Ik ben er trots op daar één van te zijn.’ n
Carlijn van Donselaar
Studenten, ctoren docenten of le imaal ax m vertellen in hun er ov en ut vijf min Very Short onderzoek bij . Meer weten? Introductions eb.nl/vsi www.havanaw
weekgast
Als projectleider evenementen was Anneke Hoogendoorn verantwoordelijk voor de organisatie van de opening van het hogeschooljaar 2010-2011 afgelopen donder dag. Van uitvallende sprekers en andere stressfactoren ligt zij niet wakker.
Maandag 23 augustus Dachten we vorige week alles onder controle te hebben, viel vlak voor het weekend Tweede Kamerlid en HvA-alumna Lea Bouwmeester uit als een van de sprekers. Volgens mij speet het haar enorm, niets aan te doen. Tijdens het weekend heb ik driftig rondgebeld en gezocht naar alternatieven, maar veel mensen kreeg ik niet te pakken. Vandaag hebben we wel gerepeteerd met de andere sprekers, gewoon in ons eigen gebouw aan het Spui. Het Koninklijk Instituut voor de Tropen (KIT), waar de opening donderdag plaatsvindt, is veel te duur om voor alleen zoiets af te huren. Tijdens de repetitie heb ik nog eens kritisch gekeken of de verschillende programmaonderdelen goed op elkaar zijn afgestemd en beantwoorden aan ons motto: talentontwikkeling. Samen met mijn collega’s – ons team bestaat uit drie mensen – is het gelukt een alternatief voor Lea Bouwmeester te vinden. Nannet van der Kleijn, onderdirecteur van het AMFI, is bereid te spreken. We wachten nu nog op een akkoord van collegevoorzitter Karel van der Toorn.
Dinsdag 24 augustus Nu alle sprekers zijn goedgekeurd, kon ik vanmorgen met de opmaker aan het papieren programma beginnen. Ook de rest van de dag zat ik aan mijn bureau gekluisterd voor de nodige telefoontjes en mails. Alle medewerkers hebben vandaag een herinneringsmail gehad, de officiële uitnodiging verstuurden we weken geleden al. Naast de opening bereidde ik ook een receptie voor waarop alle HvA-medewerkers in Almere officieel aan hun nieuwe werkgever Windesheim worden ‘overgedragen’. Jaarlijks organiseren we verschillende soorten evenementen. Dat kunnen dit soort ad hoc recepties zijn, maar ook dingen als de onderwijsconferentie en buitenlandmanifestatie. Na werktijd stond de dag in het teken van de verhuizing van mijn zoon. Naast klussen en een bezoek aan IKEA hebben we ook nog een kast naar boven gesjouwd. Hij heeft een appartementje gevonden in Amsterdam-Oost, vanaf volgende week is hij student interactieve media. Het eerste kind dat het huis verlaat!
Woensdag 25 augustus Inmiddels begin ik zin te krijgen in de opening. Ik heb vertrouwen in een geslaagde middag. Vandaag geen grote verrassingen meer, wel een paar last-minute klussen. Zo heb ik de bezoekerslijsten ontdubbeld en doorgestuurd naar Van der Toorn. Hij wilde graag weten wie er komen. Met 390 aanmeldingen zitten we op een gemiddeld aantal. Ik hoop maar dat het weer een beetje meezit, zodat iedereen morgen ook daadwerkelijk op z’n fiets stapt. Als er geen rare dingen meer gebeuren, kan ik gewoon op tijd naar huis. Morgen wordt natuurlijk een lange dag. Mijn collega’s en ik zijn vanaf ’s ochtends in het KIT. Waarom we voor die locatie gekozen hebben? We hebben als HvA een contract met verschillende gebouwen voor dit soort dagen. Het Muziekgebouw aan ‘t IJ en de Beurs van Berlage horen hier ook bij. We proberen zo veel mogelijk jaarlijkse activiteiten in dezelfde gebouwen te organiseren.
Donderdag 26 augustus Altijd weer spannend: de grote dag zelf. Vanaf tien uur hebben we op de locatie geoefend met de techniek en de band The Secret Love Parade. Een uur voor aanvang namen de meeste sprekers hun verhaal nog even door, ik laadde intussen de PowerPoints in. Toen het officiële programma begon, bleek dat maar driehonderd van de bijna vierhonderd mensen die zich hadden aangemeld er waren. Dit zal wel met het slechte weer te maken hebben gehad, het verbaasde me in elk geval niets: al sinds ik projectleider evenementen binnen de HvA ben, maak ik mee dat zo’n twintig procent van de mensen uiteindelijk niet komt. Gelukkig verliep vervolgens alles naar wens. De sprekers werden goed ontvangen, ik merkte dat de keuze voor sprekers uit de eigen gelederen aansloeg. Zelf vond ik vooral docent geschiedenis Klaas Kalkwiek geweldig, ik had nog uren naar hem kunnen luisteren. Als oudstudent geschiedenis begrijp ik zijn liefde voor het vertellen van verhalen. Tijdens de borrel viel de spanning van mij en mijn collega’s af. We zijn een hecht team, kunnen het erg goed vinden met elkaar. Een groep HvA-bestuurders vertrok na de borrel richting Hotel Arena, voor het diner. Ik was daar niet bij, maar heb nog wel even doorgeborreld.
Beeld Bram Belloni
Vrijdag 27 augustus Ondanks de borrels van gisteravond stond ik vanmorgen alweer te sporten. Vrijdag is mijn vrije dag, maar vandaag moest ik nog wat dingen van gisteren afhandelen. Niets groots hoor: een koerier die wat laatste spullen uit het KIT heeft opgehaald en een paar declaraties. Ik had genoeg tijd over om thuis een financieel plan te maken met mijn oudste zoon. Nu hij het huis uit gaat, moeten we bedenken waar hij het de komende jaren allemaal van gaat doen. Verder was het een relaxte dag. Gelukkig maar, want maandag moet er weer keihard gewerkt worden aan volgende evenementen. n
havana
31
afstuderen
Elbert Niezen (24)
Beeld Jan-Maarten Hupkes
Hbo-rechten
Onderwerp ‘Omdat ik iets wilde doen met sociale media en bereikbaarheid was de keuze voor een iPhone-app als afstudeerproject een logische. Ik onderzocht hoe vriendennetwerken verrijkt kunnen worden door de iPhone. Dit heb ik concreet uitgewerkt in een app waarmee mensen een woord op een bepaalde locatie kunnen achterlaten, dit noem ik droppen. Dit kan door zelf naar de locatie te gaan of via Google Maps. Een voorbeeld: ik laat een boodschap achter voor de voordeur van een vriend, die verschijnt dan op zijn scherm als hij van huis gaat. Het idee achter de app heb ik zelf 32
havana
bedacht. Na een paar maanden merkte ik dat het verzinnen, vormgeven én uitwerken van de app te veel werk was. In overleg met mijn begeleider besloot ik daarom dit laatste uit te besteden aan een developer. Bij het internetbedrijfje waar ik nu werk willen een paar mensen deze klus wel op zich nemen. Als de app er echt komt, is dat een mooie afronding van al mijn werk. Maar met het resultaat tot nu toe ben ik al tevreden. Mijn begeleider kennelijk ook: hij heeft me voorgedragen voor PICNIC, een evenement waar honderd afgestudeerden van kunst- en mediaopleidingen aan deelnemen.’
HvA + ‘Binnen mijn opleiding was veel ruimte voor zelfstandigheid. En door de jaren heen is het intranet enorm verbeterd.’ HvA – ‘De begeleiding na het afstuderen. Het enige dat ik kreeg was een mail met een verouderd Worddocument en een link die verwees naar een niet meer bestaande website van de IB-groep.’ n Carlijn van Donselaar www.elbertniezen.nl/dropword/
