Harde landing, hoe Camiel Eurlings’ omgang met de media hem fataal werd Redactie, redactie | 29 november 2014, 8:00
Reconstructie van de verdwijning van de KLM-baas. [door Jeroen Siebelink] De afbladdering van Camiel Eurlings als president-directeur van KLM was na vijftien maanden zo ver gevorderd, dat zelfs CDA-vriend en communicatieadviseur Jack de Vries weinig meer voor hem kon betekenen. Een reconstructie. 1. April 2011. Aanstelling baas KLM Cargo Als verkeersminister heeft Camiel Eurlings veel betekend voor KLM. In een optimistische tijd van het bedrijf, en op aandringen van bestuursvoorzitter Peter Hartman, wordt hij baas van Cargo. Zijn présence zal goed liggen in Frankrijk, en zijn indrukwekkende netwerk in Den Haag en Brussel komt ook vast van pas. 2. Juli 2013. Benoeming president-directeur KLM Hoewel over Eurlings’ managementkwaliteiten weinig positieve geluiden naar buiten komen, passeert RvC-voorzitter Kees Storm de gedoodverfde kroonprins Pieter Elbers en benoemt Eurlings tot opvolger van Hartman. Waarom Storm kiest voor een onervaren manager maakt KLM nooit duidelijk. KLM-watchers vermoeden dat Eurlings niet is bedoeld als het type zeer
aanwezige topman, zoals Hartman en Leo van Wijk. Eurlings’ benoeming is een breuk met dat verleden. Bovendien blijft met Elbers in het bestuur operationele expertise aanwezig. Drie weken later wordt Eurlings benoemd als lid van het Internationaal Olympisch Comité. Een eerste, onaangename verrassing voor de RvC van KLM. Voormalig president-directeur Van Wijk, dan nog bestuurslid, vindt het niets, maar zwicht als blijkt dat koning Willem-Alexander zelf Eurlings heeft gevraagd. Wat als ik de regie had gehad? Intermezzo van communicatiestrateeg Peter ter Horst van Hague Corporate Affairs: ‘Van begin af aan positioneert Eurlings zich al niet goed. Stap je over van de politiek naar het bedrijfsleven, dien je van rol te wisselen. Dick Benschop en Atzo Nicolaï snappen dat wel. Je luistert goed, bewijst je intern, komt het eerste halfjaar up to speed, wint vlieghoogte en dán pas profileer je je – met een gedegen visie. Niet in De Telegraaf maar in Het FD, NRC en Financial Times. Je houdt er geen bijbaantjes op na, houdt het persoonlijke weg van je publiek. Een politicus kan niet zonder zichtbaarheid, een topman kan niet met.’
3. Kerst 2013. Eerste kritische beeldvorming Na maanden van geruchtenvorming schilderen in Het FD de eerste anonieme, hoge bronnen binnen KLM Eurlings af als ‘een prins voor feesten, maar niet competent op de business van het bedrijf.’ Als ‘milieugezicht’ doet hij zijn werk wel, intern is hij onzichtbaar. Hij komt afspraken niet na, neemt geen besluiten. Voor het stuk belt FD-redacteur Yteke de Jong hem op zijn mobiel voor wederhoor, maar krijgt geen contact. Ook de voorlichters van KLM geven niet thuis. Ze
houden dingen van hem weg, zo lijkt het. ’s Avonds voor het NOS Journaal verslikt De Jong zich als ze Eurlings hoort verklaren dat haar artikel ‘apekool’ is. Eurlings bewaart zijn reacties voor de NOS, af en toe gunt hij De Telegraaf iets. ‘Zijn strategie? Alles negeren, totdat dingen echt te negatief worden.’ In februari praat hij met Poetin in Sotsji over mensenrechten, in maart zijn er grote gevolgen van de nucleaire top voor het vliegverkeer boven Nederland. Ook de positieve en neutrale mediamomenten gunt hij aan de NOS. 4. April 2014. Relatie met lingeriemodel Eurlings reageert luchtig op foto’s in Privé waarop hij op een muurtje aan de rand van het strand van Ipanema in Rio de Janeiro zoent met lingeriemodel Wendy Dubbeld. Volgens De Jong is op dit moment al CDA-vriend Jack de Vries actief. Niet om het stuk tegen te houden, Jack is juist speciaal ingevlogen om dit stuk in het blad te krijgen. Een fotograaf reisde op uitnodiging mee naar Brazilië om die plaatjes te schieten. Volgens journalist Mark Duursma van NRC betrok Camiel Jack er nóg eerder bij, op het moment dat ze samen op tv zagen hoe Marco van Basten het verging als coach van Heerenveen. Waar Marco komt, was de teneur in 2012 en 2013, komt herrie. De twee realiseerden zich dat reputaties gemanaged moeten worden. In april 2014 moet er iets gebeuren. Vooralsnog zijn er weinig wapenfeiten om wat dat betreft op te kapitaliseren, maar Camiels reputatie als levensgenieter biedt blijkbaar uitkomst. Intussen voorspelt De Jong, die Eurlings op dat moment nog altijd niet heeft mogen spreken, in het FD al dat de aanstelling van Hans Smits als nieuwe RvC-voorzitter slecht nieuws is voor Eurlings. Managers klagen bij Smits dat hij de Nederlandse belangen niet goed dient. Er worden weddenschappen afgesloten over hoe lang hij nog mag aanblijven. Ook is er goed nieuws. Eurlings’ IOC-lidmaatschap blijkt gunstige effecten te hebben, in de periferie van zijn Olympische activiteiten beklinkt hij een verbond met Aerolineas Argentinas en later ook met de Braziliaanse prijsvechter GOL. De Telegraaf en het Haarlems Dagblad mogen meereizen naar de feestelijke happening in Brasilia. Als De Jong van het FD zo graag een interview met hem wil, negen maanden na zijn aantreden als bestuursvoorzitter, zal ze daar ook mee naartoe moeten vliegen. ‘Zijn voorlichters hadden geen grip op hem. Ook in Brazilië had hij geen tijd voor me, pas in het vliegtuig terug mocht ik naast hem plaatsnemen in de business class.’ EURLINGS STAAT PAL VOOR HET BLAUW VAN KLM, heeft haar collega Paul Eldering van De Telegraaf dan al gekopt. Op zijn liefdesrelatie met Wendy geeft Eurlings nog even geen commentaar, wel is hij bezig zijn vliegbrevet te halen. ‘De luchtvaart heeft me te pakken.’ Eind april roepen collega’s hem in Management Team uit tot meest inspirerende bestuurder van 2014, vóór Frans van Houten van Philips en Dick Boer van Ahold. Ook in Frankrijk ligt hij prima. ‘De aandeelhoudersvergadering in Parijs eind mei deed hij goed’, zegt De Jong. ‘Ik dronk die avond bier met Alexandre de Juniac, de allerhoogste baas van Air France-KLM. Camiel was ook mee. Als Alexandre iets zei, herhaalde Camiel het. It is exactly like the chairman just said. We have to invest in our business class product!’ Wat als ik de regie had gehad?
Intermezzo van communicatie-expert Charles Huijskens van HuijskensBickerton: ‘In deze fase had ik ingegrepen, als er al iets te redden viel. Cruciale basisfout is het inschakelen van Jack de Vries, het bewijs dat Camiel nooit uit Den Haag is vertrokken. Maar toen men er bij KLM schoksgewijs achter kwam hoe weinig hij inhoudelijk en als manager voorstelt, en hoezeer hij het moet hebben van zijn oppervlakkige charme, had hij zijn langste tijd al gehad. In een bedrijf val je alleen veel sneller door de mand dan in Den Haag. Hij had die baan nooit mogen krijgen. De RvC moet zich doodschamen.’
5. Juni 2014. Camiel op zijspoor In juni schrijft Yteke de Jong van het FD als eerste dat Eurlings een bijrol heeft in het bestuur van KLM. Wel heeft hij het op Koningsdag druk gehad met Armin van Buuren op een boot, schoof hij aan bij RTL Late Night, en liet hij zich met Wendy fotograferen op de rode loper in Cannes. ‘Na dat stuk kreeg ik voor het eerst een persoonlijke reactie van hem. Ik ben er droevig van, zei hij. Waarom heb je mij niets gevraagd, Yteke? Je weet toch dat ik altijd bereikbaar ben? Inderdaad kom ik hem vaak tegen. Borrels, partijen, conferenties. In juni komen in Quatar elk jaar alle luchtvaartmaatschappijen bij elkaar. Goed gebruik is dat alle pers dan ook even aandacht krijgt. Toen we op het afgesproken tijdstip wachtten op zijn komst, kreeg ik een mailtje van voorlichting. Afspraak gaat niet door, hij had het echt te druk. Terwijl ik terugliep naar mijn hotel, kwam ik Camiel tegen. Hij liet me zijn nieuwe zwembroek zien. Net gekocht! Hij ging lekker zwemmen. Ik
dacht: zie je het dan niet? Juist voor zijn présence, zijn makkelijke omgang met allerlei soorten stakeholders was hij aangenomen. Maar voor ons had hij nooit tijd.’ Intussen loopt het ook niet tussen hem en Pieter Elbers, een harde saneerder die al sinds 1992 bij KLM werkt, en tevens Camiels hardloopmaatje, met wie hij in het Amsterdamse Bos trainingsrondjes loopt. ‘In Quatar zaten we later die dag op een terras met Camiel te praten, kwam Pieter aangelopen. Pieter!, riep Camiel enthousiast. Ik heb net zo’n goed overleg gehad met de Chinezen! Pieter gunde hem geen blik waardig, hij negeerde hem compleet. Uiteindelijk heb ik één keer goed met Camiel samengewerkt. Dat was in juli, toen werd aangekondigd dat Easyjet een basis op Schiphol kreeg. Camiel nam de telefoon op, hij vond het maar belachelijk. Hè, hè, dacht ik. Je snapt het.’ 6. Zomer 2014. Zichtbaar maar onzichtbaar Zijn onzichtbaarheid rond de MH17-ramp verklaart Eurlings met de regel dat de maatschappij die de vlucht uitvoert de communicatie voert. ‘Mijn aanwezigheid was daarbij niet gewenst’, zegt hij er later over. Privé volgt hem die maanden wel op zijn pad langs feesten, tot in de bars van St. Tropez. Op foto’s op Instagram poseert hij met meisjes van rond de twintig. Hij plaatst ook reacties bij Instagramfoto’s van fotomodel Annelot de Waal. Op YouTube plaatst hij een filmpje waarin topman Ralph Hamers van ING in het kader van de Ice Bucket Challenge een emmer ijswater over hem heen gooit. Verder is hij in training voor de marathon van New York. De pilotenstaking van Air France (een opstand tegen de plannen om prijsvechter Transavia in omvang te verdubbelen) is net begonnen als hij meedoet aan de Dam tot Dam Loop. Een cameraploeg van AT5 filmt hem. ‘Als er een vergadering was gepland tijdens de loop’, zegt hij daar later schuldbewust over, ‘had ik er niet aan mee gedaan.’ Het loopt tegen het einde van september als Hans Smits een dik dossier over hem heeft opgebouwd.
7. Donderdag 2 oktober. Het net sluit zich Terwijl Eurlings in De Telegraaf volhoudt dat de pilotenstaking ‘een Franse kwestie’ is en er verder niks over wil zeggen, spreekt op 27 september KLM-commissaris Jaap de Hoop Scheffer zich wel over de zaak uit. ‘Toch apart’, twittert De Jong. Waar is Eurlings? Drie uur later wijst Camiel haar in een sms erop dat hij zich eerder in De Telegraaf toch al heeft geuit over deze zaak. Maandag interview doen?, stelt zij meteen voor. Goed idee, vindt hij. Op een concreet voorstel volgt echter geen reactie. De volgende dag eindigt de staking, zij wil een snelle quote, hij heeft geen tijd. Maandag en dinsdag heeft hij ook geen tijd, op woensdag rijdt ze naar Schiphol waar hij een afspraak met Jos Nijhuis heeft. Ze jaagt hem op en duwt hem in een hoek. ‘Dat interview deed-ie goed trouwens. Het waren geen leuke vragen, maar zoiets kan hij als geen ander. Hij verdedigde zijn onzichtbaarheid dat bemoeienis vanuit Nederland de boel alleen maar erger maakt. Maar het stuk viel toch verkeerd. Een salonjonker van Parijs, Hans Smits, kon het stuk goed gebruiken in zijn dossier tegen Camiel. Parijs kon Smits niets schelen, alleen het belang van KLM in Nederland telde.’ De Telegraaf doet op 4 oktober met ‘tal van anonieme KLM-bronnen die niet met hun naam in de krant willen om de crisis niet op de spits te drijven, maar bij De Telegraaf bekend zijn’ weer een schepje bovenop de campagne dat KLM wordt ‘verkwanseld aan de Fransen’. CAMIEL, SLEUR ONS NIET MEE. Bronnen vrezen voor ‘de ellende bij Air France, waar bergen in Nederland verdiend geld heen moet’. Eurlings zegt de kritiek te snappen. ‘Ik heb een blauw hart.’ Hij benadrukt dat de schade door de staking niet wordt afgewenteld op KLM. ‘Daar zal ik voor
zorgen.’ Hij ontkent dat er een vertrouwensbreuk is. ‘De ondernemingsraad heeft zich achter mijn beleid geschaard.’ Het cao-overleg moet dan nog beginnen. 8. Dinsdag 7 oktober. De laatste dagen Tijdens een feestelijke bijeenkomst in de Heineken Experience overhandigt Eurlings het 95-ste Delftsblauwe KLM-huisje aan grootaandeelhouder van Heineken, Charlene de Carvalho. Geen negatief woord die dag over de problemen van Air France-KLM. ‘In Nederland doen we dingen anders’, zegt hij alleen tegen De Telegraaf. ‘Hier komen we er samen uit.’ NRC-journalist Mark Duursma heeft die weken al vaker vergeefs een gesprek met hem aangevraagd. Tijdens het feestje spreekt hij hem aan met de vraag of het niet eens tijd wordt voor een goed interview. ‘Maar hij was heel afhoudend. Waar moet dat over gaan dan? zei hij. Volgens De Telegraaf speelt er nogal wat, zei ik. Er is niet zoveel aan de hand hoor, zei hij.’ Twee dagen later mag echter Sonny Motké van zakenblad Quote op bezoek in Amstelveen voor een zeventig minuten durend interview. Een fotoshoot met ‘welgevormde’ stewardessen zal snel volgen. ‘We gaan zijn schema vrijmaken’, belooft de voorlichting aan Quote. Weer twee dagen later maakt Eurlings zijn opwachting bij het 95-jarig jubileum van KLM op Schiphol, waar duizenden mensen hem toejuichen. ‘Mensen waarmee ik nul komma nul afstand heb’, zegt hij daar even later over. ‘Het was zo warm, zo puur.’ Die maandag erop, tijdens het Schipholdiner in het Sheraton op 13 oktober zit Eurlings er nog steeds warmpjes bij, tussen Hans Smits en staatssecretaris Mansveld in. ‘Koek en ei, zo leek het’, zegt De Jong. ‘Ik twitterde een foto van ze. Camiel glom als altijd. Het zag er niet naar uit dat ze die er snel gingen uitkeilen.’ De volgende ochtend besluiten de commissarissen dat ze een signaal naar Parijs moet afgeven. De cao-onderhandelingen met werknemers en bonden komen eraan, er moet een miljard euro worden bezuinigd. De publicitair aangeschoten Eurlings lijkt ze daar niet langer de aangewezen persoon voor.
9. Woensdag 15 oktober. Het KLM-persbericht Rond het middaguur in zijn kamer hoort Eurlings van Hans Smits en commissaris Remmert Laan dat zijn contract volgend jaar niet zal worden verlengd. Het FD schrijft de volgende dag al dat ze hem op dat moment niet hadden willen ontslaan, maar hem zijn aflopend contract wilden laten uitdienen. Toch pakt hij meteen zijn spullen, en vertrekt met slaande deuren. Volgens Duursma van NRC belt hij in de wagen al met Jack de Vries. Die zegt dat ze moeten improviseren om ernstig gezichtsverlies te voorkomen. Ze stellen KLM een ‘een trading update’ voor, een voorschot op de bekendmaking van de cijfers van het derde kwartaal, de volgende morgen. Eurlings zou naar aanleiding van die cijfers, en de ingrijpende bezuinigingen als gevolg daarvan, zijn vertrek aankondigen. Dat opzetje gaat niet door, een elegante aftocht op eigen initiatief is hem niet gegund. In een summier persbericht wordt vervolgens Pieter Elbers benoemd tot president-directeur. ‘In de gesprekken in het kader van het aflopen van zijn huidige benoemingstermijn in april 2015, hebben de heer Eurlings en de KLM Raad van Commissarissen gezamenlijk besloten dat hij per direct zal terugtreden en nu al ruimte maakt voor zijn opvolger. De Raad van Commissarissen wil de heer Eurlings bedanken voor zijn inzet gedurende de vier jaar dat hij werkzaam is geweest bij KLM.’ ‘KLM is en blijft een fantastisch bedrijf, waar ik met veel plezier en passie heb mogen werken’, zo mag Camiel Eurlings daaraan toevoegen.
‘Van de vier woordvoerders van KLM kregen we vervolgens steeds dezelfde frase’, zegt Duursma. ‘Het is een beslissing van de commissarissen.’ ‘Maar in jullie persbericht staat toch letterlijk dat het een “gezamenlijk” besluit is?’ ‘Geen commentaar.’ Dan pas vallen de fascinerende woordjes in de url van het online-persbericht op. ‘Niet publiceren.’ Hoe lang ligt dit bericht al klaar voor verzending? Hoe lang weet Smits als dat hij Eurlings ging ontslaan? Wie van de commissarissen zijn wel en wie zijn niet bij het ontslag betrokken? En weten de Fransen hier eigenlijk wel van? Die avond, op een congres in Istanboel, stapt topman van Air France Frédéric Gagey op Yteke de Jong af. ‘Hoe is het bericht in Nederland gevallen? zo wilde hij weten. De Juniac liep daar ook rond. Heb je haar weer, die blik. Hij ontweek me angstvallig, wilde niet met me praten. Ben jij erbij betrokken geweest, vroeg ik hem toch in het voorbijgaan. Hij beweerde van wel. Dat schreef ik twee dagen later op, in een van mijn eerste reconstructies. Later hoorde ik dat zijn bewering niet klopte.’ Wat als ik de regie had gehad? Intermezzo van crisisexpert Noud Bex van BexCommunicatie: ‘Ik snap dat openheid zijn grenzen kent, maar dit lijkt een slecht geregisseerd communicatiefeuilleton. Een proces van ‘een beetje zwanger’. Wel/niet bereikbaar zijn, wel/geen openheid bieden, diverse media ongelijk behandelen en afspraken niet nakomen. De interne verdeeldheid werd voor de buitenwereld al pijnlijk duidelijk toen Eurlings en De Hoop Scheffer reageerden op de pilotenstaking. Ook na het vertrek van Eurlings slagen de partijen er niet in afspraken te maken over de communicatie. Wat volgt, lijkt een loopgravenoorlog. Een machtsstrijd waarbij emoties en persoonlijke afrekeningen een rol spelen, waarbij het onmogelijk is regie op de communicatie te voeren. Iedereen had blijkbaar een agenda. Niet goed voor ieders geloofwaardigheid.’ 10. Donderdag 16 oktober. Pijnlijke reconstructies De oorverdovende stilte vanuit Amstelveen wordt in de media vooralsnog gevuld met berichtjes over Eurlings’ vertrekregeling, resterend salaris en afgesproken emolumenten (bij elkaar mogelijk meer dan een miljoen euro) en speculaties over zijn mogelijke verblijfplaats (zijn huis op Bonaire of zijn familienest in Valkenburg). KLM wil er niks over kwijt. In de eerste analyses en reconstructies memoreert topman Jos Nijhuis van Schiphol ‘Eurlings’ energie en betrokkenheid’, vakbonden vrezen dat de hardliners binnen KLM hebben gewonnen en dat KLM er hard in zal gaan bij de cao-onderhandelingen. Volgens Trouw hadden KLM’ers genoeg van Eurlings’ opvliegende karakter en ijdeltuiterij. ‘Geen secretaresse wilde met hem werken, en de echte beslissingen werden al lang voor zijn vertrek genomen door Pieter Elbers.’ Weken achtereen gaan nieuwe beerputten open. Volgens De Telegraaf boekte ‘Mister No Show’ vaak enkele reizen bij KLM, bijvoorbeeld Amsterdam-Rio de Janeiro en Miami-Amsterdam. ‘Wat hij in het traject daartussen uitspookte, was onbekend. Maar een serieuze kijk op de wereldluchtvaart en de toekomst van KLM was zeldzaam.’
Commissaris Annemieke Roobeek zegt in de Volkskrant dat zijn vertrek ‘niets persoonlijks’ was, Eurlings is ‘een heel fijne man’, het was ‘kiezen tussen de vent of de tent’, KLM heeft nu iemand nodig die het bedrijf van binnenuit kent. Jack de Vries tot slot openbaart zich nu openlijk als ‘de persoonlijk woordvoerder’ van Eurlings. Het ontslag was wel degelijk voorgekookt, zegt hij tegen de Volkskrant. ‘Dat Camiel niet goed genoeg is voor strategische stappen is onzin. Dit zegt meer over de commissarissen dan over Camiel.’ Yteke de Jong benaderde De Vries al een maand eerder. ‘Beetje vals van mij. Jij bent toch communicatie-expert? Hoe zie jij dat nou, de afbladdering van Camiel? Geen commentaar. Maar de dag na zijn val kreeg ik een sms. “Nu ben ik wel beschikbaar voor commentaar.” Ineens was hij er. “En wie ben jij dan wel niet”, texte ik terug. “Ik ben de woordvoerder van Camiel.” Hij had meteen commentaar op een analyse van mij, over Camiels ijdelheid en behaagzucht. Camiel is níet boos weggelopen, zei Jack. Hoe ging het dan? vroeg ik. In goed overleg, volgens hem. Ik heb zijn lezing keurig verwerkt.’
11. Dinsdag 28 oktober. In de tegenaanval De Telegraaf en het AD lijken de aandacht te verleggen van de vent naar de tent, naar de nieuwe ‘harde lijn’ van KLM onder leiding van Smits en Elbers, de aanpak van de hoge schuldenlast, de verwachte slechte cijfers de dag erop, en het dreigend ontslag van 7.500 mensen. ‘Voortbestaan KLM aan zijden draadje’. Volgens Smits schuwt KLM ‘geen heilige huisjes meer, zoals pensioenen of werktijdregelingen’. Daarmee is volgens de krant het einde van de ‘KLM-familie’ in
zicht, iets waar Eurlings tenminste wel voor vocht. In een summier persbericht ontkent KLM die ‘speculaties met klem’. De volgende dag reageert Elbers in een telefonisch groepsinterview met journalisten op de ‘onjuiste verhalen van de afgelopen dagen’. Ontslagen zijn nu niet aan de orde, maar hij kan ‘niet beloven dat het streven om de familie bij elkaar te houden overeind blijft’. Op foto’s op Twitter intussen duikt Eurlings op, samen met zijn vader, terug in zijn geboortedorp Valkenburg, ontspannen lachend met de duim omhoog opent hij een stadspoort. Op de dag van de kwartaalcijfers twittert journalist Bart Mos van De Telegraaf dat hij een belletje heeft gehad van Jack de Vries. ‘Hij kondigt alvast juridische stappen aan tegen #Telegraaf omdat ik aan artikel over uitspattingen van Eurlings zou werken.’ Eurlings en De Vries roeren zich die dag vaker. De Vries retweet een bericht van Eurlings: ‘Ik ben slechts uit op een nieuwe toekomst. En wens iedereen, zeker alle KLM’ers ’t allerbeste.’ Kort daarop volgt een tweede De Vries-retweet van Eurlings: ‘Weer een dag met verhalen over mij op voorpagina krant zonder dat ik 1 journalist sprak.’ Werkt De Vries aan een zachte landing van Camiel? Duursma van NRC vat de tweede tweet op als kritiek op alle media, maar Jack geeft in een telefoontje aan dat die uitval louter tegen De Telegraaf is gericht. Wordt het dan niet eens tijd om met NRC te praten? probeert Duursma. ‘Sluit maar achteraan in de rij. Camiel wil even niks nu.’ De Jong heeft Camiel dan al wel “duizend keer” gebeld’. ‘Beste Camiel, bel mij terug!’ tweet ze. De Telegraaf reageert bij monde van de anonieme columnist ‘Maat’ furieus. ‘Niet thuis geven als Paul Eldering bij herhaling via jouw mobieltje contact zoekt, niet reageren op sms’jes van de verslaggever… Verstoppertje spelen en dan piepen: niemand weet mij te vinden!’ Op de voorpagina die dag kopt de krant: ‘Eurlings uit op wraak’. Er zou verdeeldheid zijn onder bestuurders en commissarissen over de legitimiteit van zijn de ‘dubieuze ontslagprocedure’ rond Eurlings, Smits en Elbers hebben een coup gepleegd, maar Eurlings zal Smits in zijn val meesleuren door een juridisch onderzoek tegen Smits te eisen. Tegen Duursma van NRC ontkent Jack de Vries dit gerucht. ‘Ze wilden niet naar de rechter. Wel gaf Jack toe dat er een machtsstrijd binnen de KLM gaande was, en dat was een mooi aangrijpingspunt om de aandacht wat af te leiden van Eurlings.’ Een flater van De Telegraaf dus? Maar ook Yteke de Jong pikt signalen op over de tegenaanval van Eurlings. De Vries verwijst haar door naar de advocaat van Eurlings. Ze is nog druk aan het bellen, of ze krijgt een sms van De Vries. ‘Yteke. Geen rechtszaak. Stop.’ De volgende dag geeft De Telegraaf min of meer toe dat ze ernaast zaten. ‘EURLINGS ZET STREEP ONDER KLM’. ‘Hij wil nu het liefst met rust worden gelaten, om zich voor te bereiden op een nieuwe toekomst.’ De Jong: ‘Heel bijzonder, De Telegraaf rectificeert nooit. Dit deden ze zeker in ruil voor een exclusief interview met Camiel, later in de rit.’ 12. 8 november. Vooruit kijken Bij uitzondering laten De Juniac en Elbers zich gezamenlijk interviewen door NRC. Daar is alle reden toe: KLM heeft een schuld van 5,3 miljard euro, Air France lijdt in 2014 tot nu toe 200 miljoen verlies en de Franse staking heeft het concern 500 miljoen euro brutowinst gekost. Is de
samenwerking nog zinvol? De topmannen doen hun best eensgezind over te komen. ‘KLM en Air France kunnen niet zonder elkaar.’ Intussen is Eurlings dan alweer weken druk met zijn werk voor het IOC. Hij is gevraagd de vertroebelde verhouding met de internationale schaatsunie te repareren. Ook wordt het wonderkind van het CDA weer genoemd in Den Haag. ‘Hij is altijd welkom’, zegt een partijwoordvoerder. BEELD: ANP - See more at: http://www.communicatieonline.nl/nieuws/harde-landing-hoe-camiel-eurlingsomgang-met-de-media-hem-fataal-werd?sharehash=LzQEuhlNKEiubKGgnTpOYyLbXw09Ouw3qnzDSd0L2Y#sthash.clNKGWkh.ESMMBjK7.dpuf
