Fit en gezond Nog moe van alle vangsten werden wij pas zeer laat in de ochtend wakker, ik had geen wekker gezet en met de gedachte dat de vis toch wel op de stek zou blijven hangen nam ik mijn tijd. Niets bleek minder waar want het waaide nog steeds goed in het reservaat, springende vis op de stek en de zon begon langzaam tussen het wolkendek door te dringen waardoor stukken blauwe lucht zichtbaar werden. Het zuurstofgehalte in het water zou inmiddels wel gestegen zijn wat ertoe leidde dat de vis massaal zou gaan azen, aldus mijn gedachtegang. De hengels, beaast met een pva zakje gevuld met sticky baits bloodworm pellets werden richting de stek geworpen en langzaam strak gedraaid in verband met de harde wind die continu een bocht in de lijn blies. De tip die ik je hierbij kan geven is om zo hard mogelijk te werpen en de lijn echt compleet af te remmen zodat je rig met een strakke lijn af kan zinken. Normaliter rem ik de rig ook af, maar nu zorg ik er voor dat ik de rig aan een zeer strakke lijn kan afzinken, zodat de bocht in de lijn zo klein mogelijk is. Als er nog een bocht in zit, laat deze dan maar lekker. Beter een bocht in de lijn dan een hoop rotzooi aan de haak door de lijn toch snaarstrak te willen opdraaien. Op het meer is het niet toegestaan om verder dan 20 meter uit de kant te waden, maar dit was voor mij net genoeg om rechts onder de kant een rig te positioneren op een plateautje van gravel. De hengel werd uitgelopen en een rig van twee 15mm boilies werd secuur omringd met pellets en gebroken boilies. De hengel moet een uurtje in gelegen hebben tot ik een snoeiharde run kreeg. Een lange dril volgde en om te voorkomen dat de vis zich in de kant vast zwom tussen de takken liet ik mijzelf met waadpak te water om de vis in veiliger gebied af te drillen. Lange diepe halen nam de vis van de molen en mijn vader maakte nog de opmerking ‘’straks zie je zo’n grote lange gele vlek verschijnen, dit is hem Jordy”. In de hoop een 20 kilo vis aan de lijn te hebben, werd de vis voorzichtig afgedrild en geland waarna de vis werd gewogen op 20.5 kilo. Een werkelijk schitterend gebouwde schubkarper mocht ruim poseren voor de foto’s waarna hij zijn vrijheid weer terug kreeg. Mijn vader nam het initiatief om voor ons weer een heerlijke maaltijd te bereiden en het gesudder van de worstjes aan de pan bracht een heerlijke smaak in de mond. Zouden we nu wel rustig kunnen eten?
Records Nadat ik op professionele wijze een van mijn nieuwe 3.5 lb Rod Hutchinson Legend hengels had gesloopt was het zaak om nog even na te genieten van de 20 kilo vis. De hengel werd vlug nog even uitgelopen naar het plateautje en aangevoerd met een halve kilo tijgernoten. Het was tegen de avond dat de hengel wederom af liep en een zware vis lijn van de spoel bleef trekken. Na een lange dril werd de vis zichtbaar onder de top en geschat op een vis die de 40 pond grens ruim zo overschrijden. De vis werd afgedrild en na een 2 e schatting kwamen we toch al snel uit op een vis die gemakkelijk de 50 pond zou gaan halen. Een laatste maal trok de vis veel lijn van de spoel en zwom over de lijn van een nog uitstaande hengel. De druk op de lijn en de richting waarin mijn hengeltop wezen waren niet voldoende waardoor de vis toch nog een obstakel wist te bereiken. Het waadpak werd aangetrokken en langzaam waadde ik mijzelf naar de plek waar het nylon de spronglaag van het water doorkliefde. Ik zocht met mijn linkerhand naar het obstakel waar de vis achter vast zat en voelde daarbij het inline lood dat los over de lijn schoof. Iets verder omlaag voelde ik de wartel en 20 centimeter verder als een bliksemschicht de teleurstelling door mijn lijf slaan. De vis was gelost waarna de haak zich in een stel boomwortelen had geaard. Deceptie alom en verslagen nam ik plaats op de rand van de stijger. Mijn vader keek vol ongeloof en beaamde nog even dat dit een hele grote moet zijn geweest. Pech of gewoon niet goed geanticipeerd, bij een volgende vis zou ik in ieder geval direct met waadpak te water gaan. Salami Rig Als je goed aan het vangen bent durf je ook wat vaker te experimenten. Zo kwam mijn vader op het gekke idee om een stuk van de salami worst aan de hair te hangen. Met enige argwaan bedacht ik mij dat penvissers ook salami gebruikten en dat de knoflooklucht ook al de nodige vissen had opgeleverd. Na het opschuiven van een 15mm boilie aan de hair schoof ik ook nog een blokje salami bij. De rig werd uitgeworpen en al snel lag er een brasem onder de kant. Een nieuwe poging en de 1e karper was al snel een feit. Opvallend was dat de vis het haakaas nog sneller vond dan wanneer wij gewoon twee 15mm boilies aan de hair viste. Wel kwamen er gemiddeld genomen meer jonge vissen op de salami rig waardoor de salami snel op ging. Op, want ik had de salami al de hele tijd in de bivvy liggen zonder dat Lemon er naar om keek. Maar toen wij 3 vissen tegelijk hadden was de aandacht toch wel erg lang weg en had ze kans gezien de lekkere vette hap stiekem op te eten.
Hard werken Het dient als tip mee genomen te worden dat je een minimum van 2 schepnetten moet gebruiken op La Poiteviniere, maar beter is nog om er 3 te hebben liggen. De keren dat wij meerdere aanbeten tegelijk hadden, kwam vaak voor. De keuze werd dan soms gemaakt om een vis na het onthaken snel weer terug te zetten, zodat een grotere vis geland kon worden. Op het beste moment kreeg ik rond etenstijd een zakker op de hengel die richting de vogel spod huisjes lag. Ik kreeg geen contact met de vis, maar na het indraaien van tenminste 60 meter lijn voelde ik toch nog iets naar links zwemmen. Zo snel als een torpedo had deze vis gezwommen en uit het niets hoorde ik op de stijger een van de Fox beetverklikkers een gillende toon uitslaan. Mijn vader kwam aangerend en pakte de hengel op. Beiden drilden wij de vissen af en nadat ik mijn vis had geschept plaatste ik het in het water hangende net met daarin de vis langs de rand van de stijger zodat ik mijn vader kon bijstaan. Een dikke dertiger kwam in zijn net en alle pech van eerder die dag werd al snel vergeten. Allereerst zouden wij foto’s maken van de vis in mijn net, en dat het een aardige vis was had ik al wel gezien, maar wat er nu precies in het net zat wist ik nog niet. Ik dacht eerst dat het net vastzat aan de stijger, maar dit was geenszins het geval. Een ware torpedo spiegel lag happend in het net. Met een lengte van 110 cm en een gewicht van 39.5 pond was dit een van de mooiste vissen die ik ooit ving. De foto’s werden gemaakt en nog voordat ik de vis kon terugzetten liep er een andere hengel af. De vis werd door mijn vader inmiddels vakkundig afgedrild en wederom lag er een vis van ruim 30 pond in het net. Zo ging dit nog even door en met 5 dertigers in een uur tijd waren wij dan ook zeer content. Het werd al donker en na het bijvoeren werden er slechts 4 hengels uitgeworpen zodat wij even rustig konden nagenieten. De vissers op het reservaat Noord liepen inmiddels met de handen in de zakken rondjes op de stijger, afwachtend en toekijkend naar de vele aanbeten die wij kregen. Opvallend was dat zij slechts een aantal boilies voerden rondom de uitgeworpen rig en nu na enkele dagen vissen bijna geen aanbeten meer kregen. Zou de vis de massale voerstek dan toch de voorkeur geven was mijn gedachte.
De week dat wij op het reservaat verbleven wisten wij in totaal 109 vissen te landen waarvan 26 vissen tussen de 15 en 20 kilo en een vis van 20.5 kilo. Een voor dit water uitzonderlijk resultaat. Christine zei ons dat wij het record van 78 vissen op een week in het reservaat met gemak hadden verbroken en daarbij ook nog eens de grootste vis op de reservaatstek hadden gevangen. Ik ben van mening dat dit resultaat te wijten valt aan de nog relatief onbekendheid van de stek, de voerstrategie en de keuze van de boilies, die ik door Mario van het Belgische Dreambaits had laten rollen. Mario geeft overigens korting aan jeugdigen dus mocht je eens een kwalitatief zeer goede boilie willen vissen zonder dat je daarvoor de hoofdprijs betaald zou ik hem zeker eens een belletje geven. Als je geen vriezer tot je beschikking hebt, of je kunt geen grote hoeveelheden kwijt, maar je gebruikt wel veel aas, dan kun je de boilies ook laten insealen waardoor ze tenminste 3 maanden op de plank gelegd kunnen worden. En hou daarbij rekening met het feit dat de vervormde belletjes met daarop de olie en flavours die uit de bal gedrukt worden weleens het verschil kunnen gaan maken. Indien gewenst kan hij de boilies persoonlijk en tegen zeer schappelijke meerprijs aan de voordeur afleveren.
Voorzieningen De stekken aan de Chateau zijde zijn netjes en ruim opgezet, evenals de beiden stekken in het reservaat. De stekken 11 t/m 19 liggen vrij dicht op elkaar, maar wanneer je alleen vist zou dit geen probleem hoeven zijn. Het sanitair zag er zeer netjes uit en er is een vriezer voor het invriezen van koelelementen of flessen water tbv je koelbox. Men moet er wel rekening mee houden dat er momenteel nog geen weg is naar het reservaat Zuid. Het is een zeer groot stuk lopen vanaf de stek naar het sanitair en dus niet voor vissers die slecht ter been zijn! Een portable douche en een aantal tanken met water zouden uitkomst bieden totdat er een weg is aangelegd, wat overigens wel in de planning lag. Buiten de slechte kwaliteit van de weg is het nog steeds tenminste 2 km lopen naar het sanitair wat overigens
ook geld voor vissers die ter plaatse de boodschappen willen halen om ruimte in de auto te besparen. Het reservaat Noord kent al wel een weg. Reglement Op het meer mag gevist worden met 4 hengels per visser. Het is buiten de zogenaamde viptrips niet toegestaan om boten of radiografische boten te gebruik en het is eveneens verboden om op de ondiepe stukken de hengels tot ver uit de kant uit te waden. Het maximum is 20 meter, en geloof mij dat ze daar ook zwemmen. Zo lag ik na het vangen van een vis de hengel op de rod pod, waarna ik plotseling de slip hoorde gieren. Het bleek dat de vis die wij tijdens onze aankomst al onder de stijger zagen zwemmen ook bereid was om te azen. Het is natuurlijk zo dat tijdens het voeren met de werppijp en na het vangen van een vis er voldoende boilies verdwijnen voor de stijger! Er mag gevist worden met visveilige systemen en haken met een kleine weerhaak. Nu ben ik persoonlijk van mening dat men zeker in het reservaat beter kan bevissen met slechts 6 hengels en haken zonder weerhaak. In verband met de velen obstakels langs de overzijde en het obstakel in het water zou het voor de vis een stuk beter en veiliger zijn. Voor de vissers die geen ervaring hebben met het vissen zonder weerhaken kan ik enkel zeggen dat het houden van constante druk ervoor zal zorgen dat je niet meer vissen zal verspelen dan op een haak met weerhaak. Tevens dient opgemerkt te worden dat een haak zonder weerhaak in de regel veel sneller en dieper zal penetreren dat de haak met weerhaak. Ook mag men gebruik maken van bewaarzakken om de in de nachtelijke uren gevangen vis in het vroege ochtendlicht te kunnen fotograferen. Persoonlijk raad ik aan de vis gewoon direct te fotograferen en terug te zetten, zodat de vis zo min mogelijk stres ondervind en de vis snel en ongeschonden kan zwemmen voor een volgende visser die het geluk heeft de vis te mogen vangen. Want dat het er niet altijd zo gemakkelijk gaat is toch wel een beetje de boodschap die ik nog wilde meegeven.
Indien je interesse hebt om op het meer te gaan vissen, of gewoon informatie en foto’s wilt zien, kijk dan even op www.infocarpe.com of www.fishermanholidays.com.
