Hallo. Blijf onze projecten steunen, laat de velen die op onze steun rekenen geen (onrechtstreekse) slachtoffers worden van de tsunami-ramp!

Hallo Als ik dit artikeltje schrijf is het net 6 maanden geleden dat een nooit geziene ramp de kusten van de Indische Oceaan teisterde. Meer dan 280000 slachtoffers meegesleurd door de vloed en miljoenen daklozen, bedreigd door ziekten en epidemieën. Voordien bijna ongekende woorden als tsunami en zeebeving werden door iedereen in de mond genomen. De media sprongen massaal op dit drama: getuigenissen van overlevenden, ondraaglijke videobeelden, onthutsende cijfers, … Een grootse solidariteitsactie werd op gang gezet en alle inzamelrecords werden gebroken. Uiteraard niets dan lof voor de vele vrijwilligers die zich hiervoor hebben ingezet! Nu enkele maanden later: de mediabelangstelling is sterk geluwd, hier en daar worden nog acties ondernomen, maar mensen motiveren voor dit ‘oud nieuw’ wordt alsmaar moeilijker. Het woord ‘tsunami’ is door sommigen alweer vergeten. Vele vrijwilligers hebben een wat wrang gevoel overgehouden aan de solidariteitsactie. Geld voor de eerste hulp en voor de heropbouw blijkt er genoeg te zijn maar de manier waarop het besteed wordt, roept toch heel wat vragen op en krijgt ook heel wat kritiek. Dat 6 maanden na de ramp hele gezinnen, vaak met noch kleine kinderen, nog steeds in kleine tenten moeten wonen waar de temperatuur de 50° C overstijgt, is toch niet menselijk. En hoe zit het met de miljoenen anderen die niet het slachtoffer zijn van zo’n grote natuurramp, maar die onze hulp ook broodnodig hebben? Als u de brieven van onze Brug-medewerkers in de Derde Wereld leest, zult u merken dat ook daar nog heel wat schrijnende situaties zijn die onze aandacht en hulp echt nodig hebben. Zij zullen allicht nooit de internationale nieuwsberichten halen, maar hun noden zijn er vaak niet minder om. Blijf onze projecten steunen, laat de velen die op onze steun rekenen geen (onrechtstreekse) slachtoffers worden van de tsunami-ramp! K r i s t e l Ve r p o t e n

1

Heb je vragen over de werking van De Brug ? Wil je meer weten over haar activiteiten ? Ben je geïnteresseerd in een bepaald project ? Is één en ander je niet duidelijk bij een storting of overschrijving ? ........ Bel dan gerust één van de volgende Bruglijnen: 03.666.84.33 03.667.63.55 03.666.72.39 03.666.20.69 0475/31.33.99

Inge Beyers Ann Costermans Koen Francken Micky Poelemans Kristel Verpoten

Indien er problemen zijn om post door te zenden naar België dan kan U gebruik maken van het faxnummer 03.666.24.81 van de familie Roosens-Poelemans Lieven en Micky of van het e-mail adres: [email protected]

ONS REKENINGNUMMER

833-3647592-68 (BACOB)

Ontwikkelingshulp ‘De Brug’ vzw Brasschaatsesteenweg 64 2920 Kalmthout

2

Dank aan Guy Verpoten en Mieke Goetschalckx Ons Brugbestuur moet het met 2 bestuursleden minder doen. Op de laatste algemene vergadering gaf Guy Verpoten zijn ontslag en enige tijd later liet ook Mieke Goetschalckx ons weten dat ze een bestuursfunctie niet meer zag zitten. Vanuit een grote gedrevenheid met de derde wereld kwam Mieke enkele jaren terug in het bestuur. Zij bekommerde zich vooral met de opvolging van de verschillende projecten. Dit was zeker niet de gemakkelijkste bestuurstaak, vooral niet wegens de striktere normen die de laatste jaren toch moesten stellen worden aan de projecten. Op Mieke kon je ook altijd rekenen bij de organisatie van de verschillende activiteiten. Zelden trad ze op de voorgrond maar als stille werkkracht was zij toch van onschatbare waarde. Mieke verlaat onze Brugfamilie niet maar wil zich in de toekomst gaan inzetten in de support-werkgroep en ze zal zo nog actief meewerken bij onze activiteiten. Bedankt Mieke voor je inzet! Guy’s ‘loopbaan’ bij de Brug omschrijven is niet zo gemakkelijk. Als medeoprichter van de organisatie is hij bijna 30 jaar een zeer actief bestuurslid geweest. Hij is echter meer geweest voor de Brug dan zomaar een bestuurslid: hij was en is de bezieler, de drijvende kracht, de motor, het klankbord voor de anderen, … Liefst werkt hij wat achter de schermen. Niemand van ons kan bevatten hoeveel uren hij al voor de Brug gewerkt heeft. Enige tijd geleden omschreef iemand de Brug als het derde kind van Hilde en Guy. Die vergelijking kan inderdaad gemaakt worden. De Brug is steeds een constante geweest binnen het gezin. Momenten van vreugde maar ook wel eens moeilijke momenten wisselden elkaar die 30 jaar af. De Brug was soms ook wel eens een zorgenkindje. Guy laat nu zijn brugkind wat los, het mag de deur uitgaan en z’n eigen weg volgen. Zoals het echter een goede vader betaamt, blijft hij een oogje in het zeil houden en blijft zijn bekommernis erom nog steeds even groot. Guy verlaat nu het bestuur maar blijft wel actief in de support-werkgroep.

3

Ontbijt aan bed van de brug Zaterdag 21 mei 2005 gingen we met ongeveer 66 man 2550 zakken vullen voor het ontbijt op bed van De Brug. In de voormiddag hadden we alles klaar gezet om in de namiddag direct te kunnen beginnen met zakken vullen. De ouderen pakten ondertussen de kaas en het vlees in met het nodige getater erbij. Tussenin mochten de kinderen een koekje en drankje en de volwassenen een koffietje. Terwijl wij al de zakken vulden, zetten twee man de ongeveer 2550 zakken klaar en twee anderen ze weg. Er zaten verschillende lekkere en leuke dingen in. Zondag 22 mei om 6 uur staken een twintigtal personen de pistolets in de zakken. Andere bezorgden de zakken bij de mensen thuis. Daar was iedereen natuurlijk blij om. Het ontbijt was lekker en gezellig, en wij waren blij dat we konden meewerken voor het goede doel. Jonas Cassimon

Verslag ontbijt aan bed Ontbijt-aan-bed krijgen is leuk, maar het gaan bezorgen is misschien nog veel toffer! Enkele impressies van een uurtje toeren: Rrrring ring … Een klein jongetje opent de deur. Hij staat ons duidelijk al op te wachten. Met glunderende oogjes neemt hij de ontbijtzakken aan en fluistert ons toe: ‘mijn papa slaapt nog’. Rrrring ring … rrrring ring … rrrring ring … Een man in kamerjas opent met halfopen ogen de deur. ‘Sorry meneer, ik hoop dat we u niet hebben wakker gebeld maar we brengen uw ontbijt’. Met een raspende stem die duidelijk nog de sporen laat horen van de avond tevoren antwoordt hij ons: ‘Neen hoor, ik ben al lang uit m’n bed’. Zijn gelaatsuitdrukking vertelt ons echter iets anders… Rrrring ring … ‘Oei, ontbijt-aan-bed-actie, is dat vandaag? Totaal vergeten en we zitten net aan tafel’. Zeker genoeg te eten dus! Onze ontbijt-aan-bed is weer een groot succes geweest! 2542 ontbijten mochten we dit jaar aan huis brengen. Dit is een stijging van 167 ten opzichte van vorig jaar. Onze projectleiders zullen er blij mee zijn! Dank aan de vele helpers. Jullie waren weerom FANTASTISCH. Bedankt dat we ieder jaar weer een beroep op jullie mogen doen. Zonder jullie hulp zou de organisatie van zo’n activiteit onmogelijk zijn. BEDANKT!

4

Brieven INFORMATIE BETREFFENDE HET VERSCHIJNEN VAN DE BRIEVEN IN HET TIJDSCHRIFT. Het tijdschrift wordt 4 maal per jaar uitgegeven nl. eind januari (1), eind april (2), eind juli (3) en eind oktober (4). Daar er meerdere personen meewerken aan het boekje dienen de brieven op de redactie binnen te komen uiterlijk eind december voor boekje nr. 1 (dat verschijnt eind januari), eind maart voor nr. 2 (dat verschijnt eind april), eind juni voor nr. 3 (dat verschijnt eind juli) en eind september voor nr. 4 (dat verschijnt eind oktober), zodat iedereen de nodige tijd heeft om zijn taak in orde te brengen (typen, lay-out, fotokopiëren, bijeenrapen en nieten en verdelen of verzenden). Dat werk is gespreid over een volledige maand.

JAN VAN EECKHOUT – Bolivië

23.3.2005

Adres: Padre VAN EECKHOUT Juan, Casilla 789, SUCRE, Bolivia, America del Sur. Dank voor uw lieve brief van 28 januari, die bijna één maand onderweg was omwille van de sociale problemen in Bolivië. Heel Bolivia zat vast met banen die afgesloten waren met stenen, bomen, enz.. Voor het ogenblik is het opgelust maar na Pasen kan het weer herbeginnen. We weten het nog niet. Dank ook voor het opsturen van het geld: 1.550 euro, bijna 2.000 US$. Ik heb het geld ontvangen op 25 februari. Proficiat voor uw flink werk voor ons. Dat geeft ons moed. De jongens in Sucre waren heel blij met de brieven die jullie stuurden als antwoord op hun schrijven en hun tekeningen. Ok. We hebben nu een man aangeworven, Arturo, die voor de jongens zorgt na schooltijd. Hij helpt ‘s avonds de jongens met hun huiswerk. Don Victor heeft voor de kinderen van het internaat in Esquiri zijn taak weer terug opgenomen. Het zijn er nu maar 17, maar na Pasen komen er nog een tiental bij. De ouders zijn niet zo rap om hun kinderen naar de school te sturen. Er zijn nu 2 nieuwe onderwijzers in Esquiri: man en vrouw en die doen het goed. Correspondente: Gerarda Hoefman

5

HUGO GOTINK – Congo

7.4.2005

Adres: GOTINK Hugo, MBANZA-NGUNGU/KOLA, Jettelaan 226, 1090 Brussel. Uw brief van 6 februari heb ik ontvangen juist voor Pasen. Dit heeft wel lang geduurd voor de brief in Mbanza Ngungu was. Ja, de verbinding tussen onze prokuur is een zekere en veilige weg voor brieven. Toch gaat er soms tijd over, want er moet een persoon gevonden worden die de brieven mee naar Congo kan nemen. Gelukkig had Guy Verpoten langs email een brief verzonden met al de vragen die U nu in de brief stelde. Ik heb er op 24 op geantwoord. Ik hoop dat hij alles goed ontvangen heeft. Ik denk het wel, want ik heb er verder niets meer over gehoord. Ik stuur u een kopie zodat u weet hoe ik alles heb ingevuld. Ik hoop dat de tekst beantwoordt aan de gestelde vragen. Met mijn Nieuwjaarsbrief had ik dit jaar niet veel geluk. Ik stuur die graag vanuit Congo zelf met Congolese postzegels. Omdat ik weet dat het niet vlug gaat heb ik al die brieven op 20 december in Kisantu gepost. Naar ik vernomen heb is alles in België midden februari aangekomen. Ik hoop dat uw brief er ook bij was, want nu nog de wensen voor 2005 sturen is wat laat ! Hier is niet veel nieuws. Van de verkiezingen horen wij nog niet veel. Zeker zal alles wel grote vertraging krijgen. Wij hebben wat feesten gehad. Vooreerst op 13 maart ‘Journée Diocésaine de l’Enseignement’, werd georganiseerd door de nieuwe coördinator Abbé Victor Mayamona in Mbanza Ngungu. Dit was wel een groots gebeuren na twee weken staking vooraf. Verschillende scholen deden een concours op zaterdag voormiddag: toneel, voordracht, dictee, quiz.. In de namiddag was er een voetbalmatch. Zondag 13 maart was er een plechtige pontificale mis van 10 uur tot 15 uur. Abbé Bankazi heeft een gouden medaille ontvangen voor zijn 40 jaar dienst in het onderwijs. Op het einde van de mis heeft hij nog een hele discours van een half uur gegeven over het onderwijs. Als sluiting was er een grote défilé in het stadion van Mbanza Ngungu met al de autoriteiten. Op het einde van alles werd er een coupe en veel prijzen uitgereikt voor de deelnemers van het concours. Zeker was dat een meevaller, zowel voor de coördinatie als voor de leerlingen, want het gaf wat fierheid en goede wil tot opbouw, hoewel het onderwijs veel lijdt omwille van de onderbetaling van de onderwijzers. Pasen heb ik gevierd in Kimaza, het vluchtelingenkamp op de weg naar Ngombe Matadi. Hier ben ik een habitué voor de feesten van Pasen en Kerstmis. Toch zijn vele Congolezen teruggekeerd naar Congo-Brazzaville en is de gemeenschap hier veel kleiner geworden, maar het blijft de moeite er te blijven komen. In de oude slaapzaal van de school hebben wij daar een kapel waar ze alle dagen komen bidden. Het is een zeer levende gemeenschap, die afhangt van de parochie van Loma. Met Palmzondag

6

was daar de vicaris, Abbé Hubert Matondo geweest en ik was er voor Pasen. Ook hebben ze een flink koor dat de Alleluia van Händel durft zingen ! Onder de mis hadden wij een doop van een onderwijzer. Na de dienst, van 10 uur tot 13 uur, werden wij uitgenodigd in het kamp zelf bij de president van de kerkgemeenschap voor een kipdiner. Alles verliep best, zonder regen en de weg is betrekkelijk goed. Met Beloken Pasen ben ik naar Kimpese getrokken. In de week van Pasen zijn twee zonen van Bakis, mijn oud chauffeur uit Luozi, in Kola op bezoek geweest. Die hebben toen wat Franse les gevolgd. Nu moesten die terug naar Luozi. Zo heb ik hen zaterdag naar Kimpese teruggebracht. Ook had ik veel boeken van biologie en landbouw voor het nieuw instuur van pater Charles ‘Institut supérieur des techniques appliquées et chimie agricoalimentaire’. Dat was een gelegenheid om al die vracht aldaar te brengen. Ook had ik de gelegenheid om de oude bibliotheek van de missie na te kijken voor de theologische boeken die bestemd zijn voor het studiehuis Saint Clément in Kintambo. Met een nieuwe vracht ben ik dan zondag terug naar Kola gereden. U weet dat wij eind januari en de twee eerste weken van februari een Canonisch bezoek gehad hebben vanuit Rome. Een Canadese pater en een Indiër hebben hier alle huizen en communauteiten bezocht. Als sluiting was er een algemene vergadering op 17 februari in Righini. Hier was ook pater Generaal Joseph Tobin (een Amerikaan) aanwezig, want die was op doorreis naar Angola, waar een algemene bijeenkomst van de Afrikaanse oversten gepland was in de volgende dagen. Dit was een groot gebeuren war wij met alle confraters samen waren. Ook waren er nieuwe verkiezingen voor de Vice-Provinciaal, want het mandaat van pater Antoine Tusamba liep ten einde. Het is pater Jean Pierre Nlandu (op het ogenblik nog in Namen) die verkozen werd. Midden april zal hij naar hier komen. De twee laatste maanden waren hier zeer warm, wel iets uitzonderlijk.. Is de ecologie werkelijk gestoord door al die techniek ? Ik weet het niet goed, maar velen voelen het zo aan. Wat bij ons in Mbanza Ngungu al heet was, was overheet in Kinshasa, Matadi en Luozi. Met de Algemene Vergadering op 17 februari was ik in Kintambo (Kinshasa) om te overnachten. Ik heb mij daar voelen braden, zo warm. Ik heb ‘s nachts bijna geen oog dicht gedaan en daarbij kwam nog dat er geen water uit de douche kwam. Ik had goesting om in de beek te gaan liggen, maar van dat water heeft men ook schrik. Gelukkig was er de dag daarop onweer, zodat alles wat afkoelde en opfriste. Nogmaals dank voor uw schrijven van 6 februari. Wil de beste groeten overmaken aan de vrienden van De Brug. Ik hoop dat alles geregeld is geraakt voor het voorgestelde project van 2005. Nog genegen en broederlijke groeten.

7

Brief van 15 mei Een maand geleden heb ik U een brief gestuurd om te laten weten dat ik naar Guy Verpoten een verslag had geschreven om te beantwoorden aan de nieuwe criteria voor het project van De Brug. Ik geloof dat alles goed geregeld is, want ik kreeg de steun van de Brug (1.550 euro) aan langs een storting die pater Gaston Ribbens mij heeft gedaan op 23 maart. Wat later (midden april) kreeg ik langs de briefwisseling het formulier van het ontvangstbewijs. Een week geleden kreeg ik in Scheut mijn rekeninguittreksel met de vermelde storting. Hierom stuur ik U het ingevulde ontvangstbewijs terug, dat u wel zal bezorgen aan de verantwoordelijke. Zeker dank voor de financiële steun, want hiermee kunnen wij weer enkele scholen helpen in Luozi en enkele jongeren voor hun schoolgeld ondersteunen. ....... Verder hier geen groot nieuws. Er komt stilaan wat beweging voor het organiseren van de verkiezingen, toch zal het veel later gebeuren dan voorzien. Gepland was dat op 30 juni een nieuwe gouvernement zou kunnen beginnen... maar dat zal zeker niet gebeuren want men moet nog de volkstelling doen ! Voor wanneer dan ? Misschien het einde van het jaar als er geen problemen zullen tussen komen, want de oppositie wil op 30 juni de macht in handen nemen. Zeker moet men vrede houden wil men iets realiseren: dat weet de verarmde bevolking genoeg, doch vele politiekers staan niet ten dienste van deze bevolking en zij willen juist de wanorde om hun machtspositie te behouden. Waarschijnlijk kom ik midden juli voor twee maanden naar België. Onze Vlaamse provincie van de Redemptoristen gaat samengaan met de Hollandse, Keulse en Zwitserse provincies om één grote ‘Sint Klemens-parochie’ te worden. Hiervoor is een kapittel gepland te Matran in Zwitserland van 1 tot 6 augustus, waarvoor ik als afgevaardigde van Congo ben uitgenodigd. Dit gebeuren wil ik wel meebeleven. Zo hoop ik U te mogen ontmoeten tijdens de maand augustus of september om weer een projectvoorstel te doen bij de Brug voor het jaar 2006. Wij gaan zo stilaan naar het einde van het schooljaar. Het zijn zo wat de laatste lessen en dan weer examens. Voor 30 juni moet alles gedaan zijn want men vreest moeilijkheden in de politieke kringen omwille van de uitgestelde verkiezingen. Laat ons de kalmte hopen. In België gaat U langzaam naar de zomer toe: wat beter weer en wat zon hopelijk. Ik hoop U het allerbeste toe en hoop eens binnen te wippen bij U tijdens mijn onverwacht verlof. Nog genegen en broederlijke groeten. Correspondent: Roland Putseys

8

MAGDA GEUDENS – Egypte

10.4.2005

Adres: Adres: GEUDENS Magda, Langbaanvelden 144, 2100 Deurne.

Vertaling van de brief van Zuster Aurore. Zeer geliefde Mevrouw Magda, Ik wens je een vreugdevolle Pasen, ook aan je familie. Wil mij verontschuldigen voor het late schrijven. De beproevingen met de gehandicapte kinderen en hun ouders stoppen niet. Ik heb een kleintje, zijn papa werkt als dagloner, ze zijn zeer arm en ongelukkig, hij is gevallen en moet onbeweeglijk blijven gedurende 3 maanden, terwijl de kleine in behandeling is om te leren stappen. Dankzij de hulp van Mr. Chris (van ‘t Gielsbos) hebben we hem kunnen laten verzorgen. Het was een plezier voor de mama de vorderingen van haar kleintje te zien, maar nu vormt de papa de grootste probleem; het is een zeer zware beproeving, bid voor hen. Ik heb een ander gehandicapt kleintje van 3 jaar dat lijdt aan ademhalingsproblemen, hij ligt op de intensieve zorgen. Een andere gehandicapte jonge wees onderging een operatie, maar heeft geen enkele verzekering. Ik deel met jou al deze zorgen, omdat ik weet dat de groep: ‘Foi et Lumière’ (d.i. ‘Geloof en Licht’ ) je interesseert en omdat ge van de gehandicapten houdt. Wat bijzonder zwaar is, is dat er in Sedfa en de hele omgeving niet één school is die de gehandicapte kinderen aanvaardt en dat de arme ouders dag en nacht lijden met hen. ik droom ervan om hun lijden een beetje te verlichten, maar zoals je weet; onze middelen zijn beperkt, wij hebben slechts onze liefde en een blik vol tederheid te bieden. Wij onthalen hen ook 2 maal per maand en ik bezoek hen aan huis. Ik bemoedig de ouders, neem wat speeltjes mee en soms laat ik mij inspireren door ‘Do-ré-mi’. Heel erg bedankt voor de tijdschriftjes die ons bereiken via El Koussieh. Wij bidden voor al onze weldoeners. Alle zusters groeten jullie. Aurore Commentaar: ondertussen heb ik vanuit Alexandrië een bedrag van 300 euro (voor directe medische hulp) en een reistas vol kinderkleding, kleuterboekjes en speeltjes met een medezuster van Sœur Aurore kunnen meegeven naar deze verafgelegen missiepost in de woestijn. Met oprecht dank aan ‘De Brug’. C o r r e s p o n d e n t e : H i l d a Va n L a e r

9

PAULINE TOUNKARA – Mali

18.4.2005

Adres: Sr. TOUNKARA Pauline, Mission Catholique FALADYE, B.P. 298 BAMAKO, République du Mali.

Bonjour, hoe gaat het met U? Ik hoop dat alles goed gaat. Beste groeten ook aan de leden van de communauteit. Ik heb het tijdschrift van ‘De Brug’ ontvangen, maar kan de taal niet verstaan. Mijn naam, noch het project van de sterilisator vond ik er in terug. Is mijn project goedgekeurd? Het project van de motor doet het heel goed. De équipe die voor de vaccinaties instaat is één en al lof. Moet er nog een rapport overgemaakt worden aan ‘De Brug’? Mag ik een nieuw project voorstellen? Voor volgend jaar stellen we voor: – een incinérateur (verbrandingsoven): de huidige is defect en als vervanging zouden we graag een ‘kalifabougou scom’nemen; – een ‘chateau d’eau’(waterreservoir): de reservoirs zijn verroest en volgens specialisten onmogelijk te herstellen. Dit zijn dus de twee toestellen die we hier nodig hebben. Het personeel en de dokter groeten U. Dank u wel en tot binnenkort. C o r r e s p o n d e n t e : L i n a Va n d e n B e r g h

JEANNE VANDEKEYBUS – Brazilië

19.4.2005

Adres: VANDEKEYBUS Jeanne, Santa Casa, C.P. 1034, C.E.P. 39400.103 MONTES CLAROS, M.G., Brasil.

Eerst en vooral zeer veel dank voor alles en voor het boekje van het eerste semester. Dat het geld goed is aangekomen heb ik al laten weten hé. Ja, het was zeer welkom, want het is zeer druk in het ziekenhuis. In de eerste hulp worden er dagelijks ± 100 à 200 patiënten geholpen, hetzij raadplegingen en onderzoeken bv. x-stralen, bloedanalysen velen ook voor opname als er plaats is in het ziekenhuis. Velen blijven in de eerste hulp wachten op een plaats. In 2004 werden er 15.967 patiënten opgenomen, waarvan er meer dan 80 % van de ziekenkas, en de ziekenkas betaalt zeer weinig. De kinderafdeling is steeds volledig bezet: 50 plaatsen. Op het ogenblik zijn er veel met brandwonden: 4 kinderen zijn zeer erg verbrand, kleiner dan 2 jaar en nog 7 grotere kinderen. In 2004 werden er 1.500 patiënten met erge brandwonden opgenomen, waarvan meer dan 2/3 kinderen waren. Verleden week kwam een meisje van 9

10

jaar terug een bezoekje brengen. Ze had haar twee benen erg verbrand en bleef ongeveer een maand op de kinderafdeling. Ze zegde: ‘Ik wil mij terug verbranden om weer op de kinderafdeling te verblijven !’. Het is een zeer arm meisje. Ze is de oudste van 6 kinderen. Haar vader heeft soms werk als metserdiender en is niet ingeschreven als werknemer. Gelukkig kunnen we zeer veel arme mensen helpen. Ook als de kinderen naar huis gaan geven we medicijnen mee, want ze kunnen de voorgeschreven medicijnen niet kopen. En ze gaan zo vlug mogelijk naar huis omdat er steeds plaats te kort is. Dagelijks komen er ook arme mensen met een voorschrift voor medicijnen, voor onderzoeken, voor scanners of echografie en vele worden niet betaald of ze krijgen geen toelating van de ziekenkas. Daarom helpen we dan dankzij u allen deze arme mensen. Ook zullen we dankzij de Brug ook kunnen helpen om een couveuse te kopen voor de kinderafdeling. Ja, nogmaals zeer veel dank en ik wens u allen veel succes voor alles wat u doet. Veel groeten en dank. Correspondente: Sonja Broos

CIRILO DE PAUW – Colombia

28.4.2005

Adres: DE PAUW Cirilo, Parroquia San Nicolas, calle 20 nro 5-33, Apartado Aéreo 7394, CALI, Colombia.

In de maand maart zond ik een verslag over mijn Leven en Werk in Colombia. Kort daarop kreeg ik vanwege de bank een telefoontje dat De Brug een storting deed van US 1.992.06 waarvoor we in Colombiaanse munt 4.669.619 pesos ontvingen. De omzetting duurde wel een beetje, te meer omdat we wegens bankproblemen een Stichting moesten maken voor de sociale projecten van de parochie. Voortaan moeten de mogelijke stortingen gebeuren op: Fundacion Cyriel De Pauw Rekening: 015-83977-2. We wachten nu op de formulieren van De Brug die we moeten invullen. Hartelijk dank en tot wederhoren. Correspondente: Wieza Dictus

11

LEONTINE VAN LAERHOVEN – Jamaïca

11.5.2005

Adres: VAN LAERHOVEN Leontine – icm, 8 Newark Ave, KINGSTON 11, Jamaica, West-Indies

Van harte DANK om die mooie gift van ‘DE BRUG’. Ik ben al volop plannen aan het maken dat het beloofde geld rap bij de mensen zal komen. Ik zal dan ook een verslag geven hoeveel en voor wat het besteed wordt. De mensen zijn heel blij voor de steun. In naam van mijn Medezusters en mensen, we zeggen Dank.’ Zeer genegen. Correspondente: Clara Francken

IRENE PEETES – Congo

14.5.2005

Adres: Sr. PEETERS Irène, Maison de district, Avenue Colonel Ebeya, 1430, B.P. 9997, KINSHASA 1, Congo.

Vooreerst mijn hartelijke groeten ook in naam van het personeel en de leerlingen van de lagere school van Seke-Banza. We danken De Brug van harte voor de mooie gift van 1.550 euro, die we mochten ontvangen via Scheut Vnl. Brussel en de procuur Ste Anne te Kinshasa. We mochten dit vernemen op maandag 8 mei 2005. Vandaag spoed ik me om met een vertrekkende zuster dit briefje te sturen in de hoop dat het u weldra bereikt. Op dit ogenblik zijn in Seke-Banza reeds kleine voorbereidende werken begonnen: aankoop van zand, keien, cement en maken van cementblokken want we willen in de toekomst eens en voorgoed in duurzaam materiaal bouwen.Vanaf 2001-2002 tot op heden zitten de kindjes in een houten schooltje waarvan nu alle plaatsen totaal bezet zijn. We moeten dus flink doorwerken opdat het volgende schooljaar het opgaande leerjaar (derde studiejaar) onderdak zou vinden. We zijn hoopvol en beginnen alvast met twee elementaire klassen die eventueel later kunnen af- en bijgewerkt worden. Zuster Lust Noëlla, die in Seke-Banza gans de missiepost ICM bouwde, reist er volgende week weer heen om er met de verantwoordelijken en werkmannen concreet overleg te plegen over wie, wat en hoe moet doen. De eerste grondvesten zullen getrokken worden, waarna men plaatselijk verder kan bouwen tot een volgende inspectie. De gelden zijn toevertrouwd aan een comité van 4 personen: Zr. Leonie Akum, directrice van de school, Zr. Caroline Kembe, econoom van het project, Mevr. Jeannine, lerares en Mr. Gislain, leraar, allen van de school ‘Soleil levant’.

12

Met praktische richtlijnen, morele en financiële steun zou deze onderneming zeker moeten slagen. Als ICM stellen we er veel hoop in want dit is toekomst voor die streek waar men nog niet gewoon is aan coöpererende actie. Binnen enkel maanden hopen wij u daar verslag van te geven. God helpe ons in deze moeilijke tijd. Nogmaals van harte dank en beste groeten. Correspondent: Frans Douwen

JAN ANTHONISSEN – Filippijnen

18.5.2005

Adres: Rev. Fr. ANTHONISSEN John, Tabuk Pastoral Center, Bulanao, Tabuk, 3800 KALINGA, Philippines.

Een week geleden een keer naar de bank geweest in Tuguegarao. Het geld stond op mijn rekening: kolossaal bedankt, en dank U voor uw inzet om overal ter wereld de mensen te helpen om hun leven wat te verbeteren. De som is ruimschoots voldoende om vijf goede computers te kopen. Daarmee kunnen onze studenten het wel stellen. Een maand of vier ben ik nu hier. Het is hier wel een speciaal volkje. En bijna alle dagen horen we van stammenoorlogen hier rondom ons. De één of andere moord is gewoonlijk de oorzaak. Als er twee stammen of dorpen in oorlog zijn is iedereen die lid is van een van die stammen in gevaar, gelijk waar hij is. Een paar van onze paters die hier al jaren in de streek zijn en naar wie wel geluisterd wordt, proberen dan de twee partijen bijeen te brengen en de vrede te herstellen. Er moet dan wel betaald worden door diegene die de oorlog begon. Heel het dorp moet dan wel bijdragen om de overeengekomen som te betalen of de nodige waterbuffels te leveren. Het grootste probleem hier in het land en de reden waarom er geen vooruitgang is maar eerder achteruitgang, is de corruptie. De grote schuldigen zijn de hoge pieten in het leger en in het bestuur van het land. We horen het alle dagen op de radio en de tv en we lezen het in de gazet. En regelmatig lezen we dan ook dat er weer ergens een van die mensen die zoiets aanklagen, omver geschoten werd. Iedereen weet natuurlijk wie die mensen uit de weg ruimt, maar gestraft worden die niet, want zij staan boven alles en iedereen. Het is wijd en zijd bekend dat de Filippijnen het meest gevaarlijke land is voor journalisten en radio- en tvsprekers. Of en hoe daar ooit verandering kan in komen dat weet niemand. Als ge ooit op zoek gaat naar het land van beloften, dan moet ge zeker niet naar hier komen. Als er speciale formulieren moeten ingevuld worden om de ontvangst van de gift te melden en hoe het geld gebruikt werd of om misschien een nieuwe aanvraag te doen, stuur ze dan maar. Het allerbeste, de groeten ook aan de mensen van Berkenbeek en een goede zomer voor iedereen daar. Correspondent: Fons Elst.

13

LOUISE SMEULDERS – Brazilië

23.5.2005

Adres: SMEULDERS Louise, Av. Cel. Prates, 276, 39.400-104, MONTES CLAROS, M.G., Brasil.

Eerst en vooral heel veel dank voor de grote hulp van de Brug en al het werk wat u met me hebt. Ook aan alle missievrienden en ijverige helpers en helpsters, ook nu weer bij het ontbijt aan bed, wat ook heel wat inzet van jullie vraagt. Ge schrijft me dat de volgende papieren voor september moeten klaar zijn. Als ze aankomen probeer ik ze i orde te krijgen, want ja, we hebben de hulp van de Brug nodig. Op 1 juni krijgen we hier het bezoek van de familie Van Eetveld en van zuster Juliana en haar vriendin. Zij gaan dan op bezoek naar Eldorado om een kijkje te nemen naar het project van de provincie Antwerpen. Hier is ook veel werkloosheid, met al de gevolgen er bij. De huidige burgemeester let er wel op dat dezelfde persoon geen tweede functie heeft aan de gemeente, om zo een plaats te geven aan degene die geen werk heeft. Zijn tegenstrever probeert nu voor de derde keer om de burgemeester een proces aan te doen, maar hij zal het niet halen. Gelukkig is met mijn werk alles goed. Ik heb goede hulp. Nu zijn de leerlingen van de universiteit stage aan het doen. Er komen tandartsen, fysioterapeuten en psychologen voordrachten geven aan de zwangere vrouwen. Ook geven zij voordrachten aan de groep straatkinderen op woensdagnamiddag. Ze zien dan ook hun handwerken. De groep van de alfabetisatie heeft les ‘s avonds, maar ze komen wel op donderdagnamiddag helpen voor de soepbereiding. Bij de paters Premonstratenzers is nu ook een Belg. Ik heb hem nog niet gezien. Voor zuster Veerle, Jeanne Vandekeybus, deden zij het jaarlijkse schoolfeest. Dat bracht meer dan 60.000 euro op, want er was ook een Braziliaanse voetballer, die in Holland speelt, met zijn familie. Dus het feest was heel goed. Ik eindig nu met nog eens heel hartelijk dank voor alles. Vele groeten van mij hier. Het boekje van de Brug mag gestuurd worden naar het vroeger adres. Wanneer het naar Santa Casa gestuurd wordt, komt het later aan. Correspondent: Roland Putseys

14

LUDO VAN DE VELDE – Nicaragua

24.5.2005

Adres: VAN DE VELDE Ludo, Residencial Colinas de San Francisco, Pasaje 5-B, Casa 19, SAN SALVADOR, El Salvador. ` Vooreerst bedankt voor het briefke dat ik vandaag ontving. Gefeliciteerd met het werk en het resultaat van de ‘ontbijt’-actie van de Brug. Het is inderdaad formidabel dat zoveel mensen meewerken op een of andere manier. Veel dank vanuit deze kant van de wereld. Ge vraagt of ik de 1505 euros van de Brug ontvangen heb. Nu, hier thuis, heb ik wel via internet even de bankrekening bekeken en op 23 februari 2005 heb ik 1.996. dollars ontvangen. Ik heb via internet geen informatie over wie het gestuurd heeft, noch over hoeveel euro het gaat. Maar voorzover ik kan inschatten gaat het om die som. Ik vermoed dat ik dat dan ook wel zal geschreven hebben. Morgen kijk het ik toch nog even na op het werk. Heel veel dank. Van 60 jaar Suske en Wiske hoorde ik per ‘geluk’ op Radio 1. Soms, heel soms, zet ik op het bureel in de namiddag (dan is het in vlaanderen avond) Radio 1 of 2 op via internet. Dan hoor ik het laatavondnieuws uit Vlaanderen,... Heel soms en inderdaad die avond ging het over Kalmthout.. De wereld is klein natuurlijk. Wij hebben hier een bedreiging van de orkaan Adriaan gekend, vorige week, ik schrijf er wat over in mijn bedenkingen van deze maand. Het was wel spannend, maar gelukkig heeft – blijkbaar – de berg en vulkaanketen aan de zuidkust van El Salvador ervoor gezorgd dat de orkaan – graad 1, toch heel plots afzwakte tot een tropische storm en dan een tropische vlaag.... Het heeft wel meer dan twee dagen geregend en er zou zoveel regen gevallen zijn als normaal bij een heel regenseizoen. De scholen en heel wat ondernemingen waren twee dagen gesloten. Gelukkig is het niet erg geweest. het zou een ware ramp geweest zijn, erger dan de Mitch orkaan, veel erger dan de aardbeving. Maar we zijn er dus met de schrik vanaf gekomen. Omwille van de administratieve druk op het werk van Volens in deze periode, heb ik mijn bezoeken, reizen van mei en juni verplaatst naar latere datum. Ik moet er echt helemaal door en er ligt nog veel te wachten. Ik moet mezelf verplichten van elke namiddag de boeken dicht te doen en naar huis te rijden. Morgen is er weer een dag. Het is de tijd van verslagmaking van alle projecten (ook van de coöperanten die bv maar 1 of 2 maanden van 2004 onder contract gestaan hebben), van de drie grote acties, van de beurzen, van de vormingen, van regiodynamiek, van de uitwisselingen,... Veel collega’s vragen ondersteuning bij het nazien van hun documenten.... maar door het uitstellen van de reizen zie ik opnieuw voldoende ruimte om erdoor te geraken. Hier thuis, Elisa heeft haar eerste semester van het tweede jaar univ (communicatiewetenschappen) achter de rug (volgende week de uitslagen??) en heeft nu een maand vakantie. Lupita (eerste jaar hoger middelbaar) heeft deze week examens (van de

15

tweede periode van het schooljaar). Gisteravond heb ik een handje toegestoken bij het maken van grafieken van (eenvoudige ) vergelijkingen. Weet je wel!!! Straks komt de analytische meetkunde terug aan bod.... Daar zal ik dan wel passen natuurlijk. Gezien de vele veranderingen die de ministers van ontwikkelingssamenwerking voorzien ivm het nieuwe programma (na 2007) en vooral ivm het uitzenden van coöperanten (het wordt weer in vraag gesteld en het moet zeker allemaal anders dan vroeger,...), heeft Volens de werkveertiendagen van september verplaatst naar maart 2006, in de hoop dat dan de richtlijnen voor het nieuwe programma 2007 echt heel duidelijk zullen zijn. Maar wie weet. En dan staat ook de defederalisering van ontwikkelingssamenwerking nog voor de deur. Volens is nog van de weinige ‘belgische’ ngo’sIk heb een CD met de nieuwe opname van de Misa Popular Saladoreña. Ik zal die volgend jaar zeker meenemen naar Vlaanderen. Dat was het dan voor vandaag. Iik hoop dat jullie ook wat hebben aan mijn maandelijkse schrijfsels over wat er her en der in de streken gebeurt. Heel veel dank voor jullie solidaire en trouwe vriendschap. C o r r e s p o n d e n t : G u y Ve r p o t e n

LOUIS FRANCKEN – India 31.5.2005 Adres: FRANCKEN Louis sj., Indian Social Institute, 10 Institutional Area, Lodi Road, NEW DELHI 110 003, India.

Verslag van de pater die op verlof was in België. Beste Vrienden, Eerst en vooral van harte dank aan al de medewerkers van de BRUG voor de goede bijdrage die ik ontvangen heb vorige maand voor het project ‘Steun aan Onderlinge Hulp Groepen van Vrouwen’. Tijdens mijn werkverlof in België (van 29 april tot 16 juni) heb ik de gelegenheid gehad om de werking van de Brug van dichterbij te zien. Het is echt prachtig te zien hoe zoveel mensen samenwerken voor een activiteit zoals ‘Ontbijt aan bed’. Ik kan alleen maar zeggen ‘Proficiat en hartelijk dank’ voor uw inzet en concrete actie voor de derde wereld. Een Nieuwe Taak Voor ik op verlof kwam verbleef ik op Agricultural Training Centre (Landbouw school) juist buiten de stad van Ranchi. Op 17 Juni vertrek ik terug en dan verhuis ik weer –de derde keer in twee jaar tijd. Ik ben benoemd tot ‘assistant secretary’ van

16

de Provinciale Overste; ik ben verantwoordelijk voor een project desk voor de Jezuieten Provincie van Ranchi. De Provincie telt 300 leden, waarvan een honderdtal in opleiding zijn. Van de 175 actieve leden (Paters and Broeders) werken er 55 in onderwijs, 60 in parochies, 16 in de sociale sector en de overige staan in voor opleiding van seminaristen. Er zijn 20 parochies onder de verantwoordelijkheid van Jezuïeten, verspreid over 4 bisdommen. Verschillende van deze parochies zijn nieuw. Project: ‘Steun aan Onderlinge Hulp Groepen van Vrouwen’. Promotie van deze groepen heeft de volgende doelstellingen: de mensen leren sparen: er kan maar vooruitgang zijn als de arme mensen leren sparen, als ze leren iets opzij te leggen voor een kwade dag zodat ze dan niet moeten gaan aankloppen bij een geldschieter die een woekerende interest vraagt. de mensen bewust maken van hun eigen situatie (van de sociale onrechtvaardige structuren en de oorzaken van hun armoede) en van de potentialiteiten van groeps’ actie (de mogelijkheden om in groep op te treden tegen uitbating van handelaars, tussenpersonen-middlemen- en landeigenaars). leidingschap bevorderen in de groepen. opstarten van ‘income-generating’ activiteiten: de bedoeling is dat de leden van de groepen een kleine economisch activiteit beginnen zodat zij wat kunnen bijverdienen om hun familie financieel te kunnen ondersteunen. Een kort verslag van de activiteiten De opstart: de eerste bijeenkomst. Ik heb een bezoek gebracht aan Bardih op 23 en 24 april 2005. Op 24 april, zondag na de mis, hadden we een vergadering met ongeveer 40 vrouwen van 12 Onderlinge Hulp Groepen. De Pastoor, Pater Pius, gaf een korte inleiding: een woord van welkom. Dan heb ik gesproken over het doel van het project; ik beklemtoonde vooral dat het de bedoeling is de bestaande groepen te versterken (in het Engels spreekt men tegenwoordig van ‘empowerment’ –kracht geven of krachtig maken). Ik vind het juiste Nederlandse woord niet. De huidige situatie is zo dat de mensen nu eigenlijk zwak en machteloos staan tegenover het hele systeem en de sociale structuren; en ze worden uitgebuit door de handelaars en ‘middlemen’. Ze moeten zich bewust worden van hun rechten, zich verenigen en organiseren en samen -in groep- opkomen tegen elke vorm van uitbuiting. Het was een goede vergadering. De vrouwen ware heel enthousiast. Ik sprak in het Hindi, de officiële taal van onze streek hier, en de meeste vrouwen konden wel volgen maar, om zeker te zijn dat iedereen alles goed begrepen had, gaf de Pastoor toch nog een korte vertaling in de plaatselijke taal (Oraon). Er zijn in onze streek 3 plaatselijke talen want er zijn 3 volksstammen. Ik ken spijtig genoeg alleen de officiële taal, Hindi, en dat is omdat ik altijd in het onderwijs heb gestaan in een stad. Het is alleen in de dorpen dat die plaatselijke talen gesproken worden.

17

De vergadering duurde ongeveer een uur en op het einde ging iedereen akkoord dat er zo vlug mogelijk een korte opleiding moet zijn voor de verantwoordelijken van de groepen dwz voor de voorzitsters, kasbewaarders en secretaris. Zij zijn de leiders en hebben oriëntatie en opleiding nodig om de andere leden te motiveren en de groepen in de juiste richting te leiden. Eerste Opleiding (training van leiders): verslag van Mevr. Bella Mohan. Pater Sylvanus Kerketta (Directeur van de Landbouw School), Mevr. Bella Mohan (Social worker) en Mr. N. Minj (Landbouw ‘extension worker’) reisden naar Bardih op 18 mei 2005 voor de eerste opleiding. De vrouwen waren al vanaf 8 uur samen gekomen op de parochie, maar omwille van de slechte wegen (na zware regenbuien) waren de ‘trainers’ maar pas om 9 uur ter plaatse. Van 9.30 u tot 12 u ‘s middags was er een eerste sessie. Pater Sylvanus maakte goed gebruik van de rijke ervaring die hij heeft van landelijke ontwikkeling om de vrouwen een betere kennis bij te brengen van het belang en de doelstellingen van Self Help Groups. Hij sprak over de rol die de vrouwen hebben gespeeld in het beschermen van de grond tegen onteigening voor opbouw van grootscheepse projecten (dam of schietterrein voor het leger) waarbij de plaatselijke bevolking alleen nadeel ondervindt en geen voordeel. Hij maakte het duidelijk dat het heel belangrijk is te volharden in groep werk. Het is niet voldoende om te beginnen, men moet volhouden; alleen dan kan men resultaat bereiken. En volhouden samen in groep. In Bardih zijn het de vrouwen die verandering kunnen brengen in het dorpsleven. Vele volwassene mannen zijn verslaafd aan de drank en veel jongeren zijn niet geïnteresseerd in landbouw. Om 12.30 uur werd er wat gegeten en vanaf 1.30 was gaf Mr. N. Minj, die juist zijn landbouw opleiding gedaan heeft, een goede inleiding over nieuwe technieken en praktijken in landbouw en veeteelt. Hij sprak vooral over het kweken van varkens, geiten en kippen en gaf heel praktische tips voor de zorg van de dieren (voeding, gezondheid enz). Hij vertelde ook nieuwe manieren om bomen te planten; hij toonde aan hoe men bamboe snel kan voortplanten. Bamboe is een heel nuttige boom (plant); de bamboeboompjes worden veel gebruikt om stellingen te maken voor gebouwen en allerlei andere dingen. In de latere namiddag was er dan nog een planning sessie. In groepen hebben de vrouwen dan gediscussieerd over de groepswerking en hebben een soort actieplan voorbereid. Het project is goed opgestart, maar dat is maar het begin. Na drie maanden zal er meer nieuws zijn over het verloop van de activitieten. Vanwege de vrouwen van Bardih hartelijk dank voor uw steun. Oprechte groeten. Louis Francken- Ranchi, India. Correspondente: Clara Francken.

18

JEF VERCRAEYE – Colombia

11.6.2005

Adres: VERCRAEYE Jef, Barrio Manrique, Calle 78 nro 43/57, MEDELLIN, Colombia.

Bedankt voor uw faxke. Ik zie dat hij langs de familie Cassimon-Goffin komt, dus langs dezelfde weg terug. Wat ge zegt van De Brug is helemaal geen stoef. Al vele jaren dat ze met goede en herhaalde moed zich inzetten voor projecten over heel de wereld. De Noorderkempen verdient een applaus en zoals je zegt met al dat kopbrekens om in orde te zijn met normen en wetten. Hier is het ook niet anders. Wat de paus aangaat ik hou me bij de Jezus van het evangelie, de mens met de hoofdletter, die het deed gewoon als mens. De parabel van de barmhartige Samaritaan is genoeg, is voldoende: ‘Ga en doe ook zo’ en ge hoort bij het Rijk. Bij jullie warme dagen, hier eerder koud, maar alle weer is goed. Vele groetjes aan de bekenden. C o r r e s p o n d e n t e : A g n e s Va n L a e r

GANI EHIDO – Congo

11.6.2005

Adres: Gani (Isagani) EHIDO, Maison SVD, 171, 8ème rue Limète, B.P. 7463, KINSHASA 1, Congo.

Mail uit de Filippijnen waar de pater op verlof is (vrije vertaling uit het Frans). Hier in de Filippijnen is het warmer dan in Afrika. Nu heb ik begrepen wat er verleden jaar verkeerd liep. 1. Bijna het hele jaar 2004 was de post in Congo in staking. Dat is waarschijnlijk de reden dat ik de formulieren niet ontving die ik moest invullen om mijn steun te ontvangen. 2. Daar ik 4 maand afwezig was, gebruikte ik mijn internetadres niet. Daarom ook werd mijn ‘yahoo’ adres afgesloten. Dus, zelfs als onze goede Frank me via email een herinnering stuurde om de formulieren in te vullen, kon dat niet. Alles op mijn internetadres was weg. Daardoor was ik natuurlijk ook onwetend. Spijtig ! Spijtig, maar het is niet al te erg. Ik zal de formulieren, die u me zal opsturen van het dossier, invullen. Als alles meevalt ben ik op 9 juli terug in Congo. Nog eens bedankt voor de goede zorgen. Veel moed. Groeten aan de kinderen en ook aan de leden van De Brug. Dat God u zegene. Correspondente: Cecile Kalhöfer

19

AUGUSTE MOANDA – Congo

19.6.2005

Adres: Père MOANDA Auguste, MBANZA-NGUNGU, Ninoofsesteenweg, 548, 1070 Brussel.

Ik was verheugd uw nieuws te ontvangen. De laatste weken hebben we problemen gehad met het internet hier in Mbanza-Ngungu. Het is daarom dat ik nu pas terugschrijf. Ik heb sinds 16 mei 2005 het geld van De Brug goed ontvangen. Wanneer ik de kans heb zend ik u het ontvangstbewijs dat ik reeds getekend heb. Ik maak van de gelegenheid gebruik alle leden van De Brug te danken voor deze hulp, die de ondervoede kinderen van Mbanza-Ngungu ten goede gaat komen. Ik heb foto’s van enkele kinderen, ik ga ze u binnenkort opsturen. Deze keer hebben we goede resultaten gehad op het veld dat we aangelegd hebben. We hebben maïs en soja geplant. De beide producten hadden een goede opbrengst. Alleen hadden we niet veel sojazaad. Er was weinig plantgoed, omdat de soja die we moeten planten vers moet zijn, die mag niet ouder zijn dan drie maanden na de oogst. Welnu, het voorbije seizoen was er een klimatologische verstoring, waardoor overal bij ons de soja weinig heeft opgebracht. Dus was er weinig zaaigoed van de soja, maar het beetje dat we geplant hebben, heeft goed opgebracht. Voor het voedingscentrum heb ik contact opgenomen met de autoriteit voor volksgezondheid om te zien hoe zij kunnen helpen om in de toekomst het voedingscentrum te kunnen ondersteunen. Ik heb een gunstig antwoord gekregen en zij hebben beloofd dat zij aangepast voedsel gaan krijgen voor ondervoeden van het P.A.M. (Programme alimentaire mondial) vanaf de maand september en oktober van 2005. Zij gaan het voedingscentrum een beetje steunen gedurende een jaar. Maar voor de periode voor oktober hebben we nog genoeg voedsel voor de kinderen. Dat is waarom, voor dit jaar, ik eraan dacht de scholing van bepaalde weeskinderen te ondersteunen. Voor het moment zijn er veel weeskinderen die lijden en die niet de mogelijkheid hebben te studeren. Met kleinschalige lokale hulp op het niveau van de parochie, heb ik er vijf geholpen, die heel goed gewerkt hebben op school. Ik heb gedacht dat als ‘De Brug’ ons verder kan helpen, ik me kan engageren nog voor enkele andere kinderen te zorgen die niet kunnen studeren omdat hun ouders gestorven zijn. Ik verkies hiervoor weeskinderen te nemen, omdat zij het meest kwetsbaar zijn. Ze kunnen wel iets krijgen om te eten van onthaalfamilies, maar voor het merendeel is er niemand die zich over hen ontfermt om hen te laten studeren. Voor de rest, niets speciaals. Volgende keer zal ik de formulieren invullen en u ander nieuws geven, vooral over het land. Ik besluit met hoop op uw volgende brief. Correspondente: Paula Ansoms

20

FREDDY DE GEYTERE – Guatemala

juni 2005

Adres: DE GEYTERE Freddy, Casa Parroquial 12013, EL TUMBADOR, Guatemala, Central America.

Hier nog een klein briefje vanuit El Tumbador, letterlijk verzopen onder het water. En toch een enorm probleem van drinkwater. Twee jaar lang zaten we zonder drinkwater in de school en in het gehandicaptencentrum. Nu hebben we dat opgelost door een boorput, 145 meter diep. Een weelde aan drinkwater, zoveel we willen. Eindelijk zullen we ook terug hydrotherapie kunnen geven, voor het eerst sinds 2 jaar …. Dat alles is het gevolg van de plaatselijke corruptie in ons dorp. Iedereen sluit gelijk waar leidingen aan op het reeds schaarse drinkwater. Een onaangepaste wetgeving maakt het ook mogelijk dat de grootgrondbezitters hun bronnen in het hooggebergte niet moeten afstaan. Met de gevolgen van dien. Daarbij komt dan ook nog dat, waar er een beetje drinkwater is, de bevolking op slag toeneemt, wat dan weer voor schaarste zorgt. Dus mogen we blij zijn dat de school en het CRT-centrum nu onafhankelijk zijn voor het water. We hebben het gevierd met een heus waterfestival, waarbij iedereen druipnat terug naar huis kon. Ook de dichtbije buren zullen tevreden zijn: dagelijks zal voor 30 families een 8000 liter zuiver drinkwater ter beschikking zijn. Zo, dat was dan een klein tekentje van leven uit deze overdrukke werkkring. Daag, allemaal! C o r r e s p o n d e n t e : K r i s Va n L a n d e g h e m

21

W I J D E L E N I N H E T V E R D R I E T VA N : Freddy De Geytere: zijn vader overleed op 25 april op 90-jarige, en van Jan Van Eeckhout waarvan op 18 juni zijn 73-jarige broer overleed. Wij bieden hen en de familie onze oprechte, christelijke deelneming aan en wensen hen veel sterkte.

22

agenda! w u in s d ee r er te o N

30 september 2005 Concert met H. Raudales en K. Bassez in de kerk van Heide

zondag 20 november 20035 Solidariteitsmaal in Achterbroek

vrijdag 25 november 2005 zaterdag 26 november 2005 zondag 27 november 2005 Solidariteitsmaal in Heide

23

Kasverslag IN KAS OP 26/03/2005 PROJECTEN (10 x 1550 EUR) Aernouts Renders Anthonissen Tounkara Bracke Van Genechten De Pauw Van Hooydonck Peeters Van Laerhoven

GIFTEN EN STORTINGEN 1 3 15 6 2 12 3 3 6 1 6 1 2 1 1 1

x 0,50 x 2,48 x 4,96 x 7,44 x 10,00 x 12,39 x 12,50 x 14,87 x 15,00 x 20,00 x 24,79 x 25,00 x 30,00 x 50,00 x 100,00 x 300,00

= = = = = = = = = = = = = = = =

IN KAS OP 19/06/2005

77.575,75

EUR

-15.500,00

EUR

1.171,51

EUR

63.247,26

EUR

0,50 7,44 74,40 44,64 20,00 148,68 37,50 44,61 90,00 20,00 148,74 25,00 60,00 50,00 100,00 300,00