H oe ze het daar in Ukkel berekenen weet ik niet, maar als ik de krant van vanmorgen

Jaargang 33 - nummer 9

September 2007

KONINKLIJKE VERENIGING VAN OPRUSTGESTELDE OFFICIEREN - KRING LIMBURG

Woordje van de voorzitter

AFFLIGEM dinsdag 09 oktober 2007 Cdt Jos Hermans

Wij nodigen u uit voor een bezoek aan Affligem op dinsdag 09 oktober 07 07.00 StTruiden Begijnhof - 07.30 Hasselt CC - 07.45 Lummen - 08.05 Tielt Winge 09.30

Affligem - Onthaal door collega Cdt Jos Van Ransbeeck (stadgids die ons zal begeleiden) met koffie en koffiekoek in “Gasthof d’Oude Brouwerij” (CCAbdij)

10.00

Bezoek aan de Sint-Pieters-en Paulusabdij in Affligem. -De rondleiding begint aan het voorplein met gebouwen in verschillende bouwstijlen of in het laatbarokke Bisschoppenhuis uit 1720. Binnen worden de vertrekken bezocht van verschillende architecten en eindigt met een bezoek aan de kerk met het O.L.Vrouwbeeld van Affligem. -In de tuin bezoek aan de Benedictuspoort, de kerkruïnes, de kruidentuin, Religieus centrum, het jeugdheem Sint-Benedictus en het klein Archeologisch museum. -Uitleg over de geschiedenis van het Affligems abdijbier en mogelijkheid tot aankoop van abdijproducten. - Degustatie Affligembier met Affligemkaas in het Cultureel Centrum Abdij

12.30

middagmaal in “Gasthof d’oude Brouwerij” - dranken voor eigen rekening Sightseeing rondritje doorheen Affligem met onder meer :

14.30

16.0016.30

18.00

- Geleid bezoek aan de beeldentuin van de Montil (duur 1uur) De prachtige beeldentuin van De Montil bevat een verzameling actuele beeldhouwwerken samengesteld door Jan De Bolle, eigenaar van de Montil. We vinden er expressief beeldhouwwerk van o.a. Georges Grard, Roel D'Haese… De beeldentuin werd in 2000 door Jan Hoet in aanwezigheid van de toenmalige Cultuurminister officieel geopend.

H

oe ze het daar in Ukkel berekenen weet ik niet, maar als ik de krant van vanmorgen moet geloven zouden we deze zomer, tot eind augustus, slechts een honderdtal uurtjes zonneschijn te weinig hebben gekregen t.o.v. een “normale” zomer, en het kwik zou gemiddeld zelfs bijna een graad boven zijn normale waarde hebben gezeten. Dat zal misschien wel kloppen, maar daarom strookt het nog niet met het algemeen heersende gevoel dat we hier in onze contreien dit jaar toch maar weinig hebben kunnen genieten van echte zomergeneugten.

Cdt Jules Neven

(Vervolg op pagina 2)

- Geleid bezoek aan het Oud Zandtapijt (duur: 1 uur) Een bezoek aan het ouderlijk huis van de grootmeester in de zandschilderkunst Roger De Boeck met afsluiten in het "Oud Zandtapijt", de enige bakermat van het Hekelgems zandtapijt. Daar zal een videovoorstelling de kunst van het zandschilderen uit de doeken doen. Tot slot kunt u nog even verpozen in de taverne bij koffie met mattetaart.

In dit nummer :

Einde dagtrip en terugkeer Hasselt - Sint Truiden

Verslag Leopoldsburg

Inschrijven : op 011.228848 of met elektronisch formulier oktober en dit vóór 28 september 07. De stortingen van €40 pp. (aurocar €12.50; onthaal €4.50; Abdij €2 ; degustatie €4; middagmaal €12.50; Oud zandtapijt €0.50; 4-uurtje €4;) moeten met code ‘Affligem’ moeten vóór 5 oktober toekomen op rekening 961-1951400-46 van KVOO LIMBURG

17 Nov : Hasselt - voorstelling CC

KORPSMAAL 16 november 2007 ‘t driessent Diepenbeek

Woordje van de Voorzitter 18 Sep : Affligem - Jos Hermans Necrologie

“Geschiedenis anno 1500” - Jules Neel “Denise” - Jef Schoups “Acteren bij KHOG” - Willy De Greeve “Buigen of Basten” - Luc Vandenborne “De slaap …” - Veerle Vos - Van Hoof “La Marmotte” - Bert Swennen Allerlei en Varia

september 2007

K.V.O.O. - LIMBURG

Woordje van de Voorzitter (vervolg van pagina 1.)

Het is me vele malen overkomen dat ik in de loop van de dag mijn short en zomerhemdje, die ik ’s morgens steevast naar goede zomerse gewoonte aantrok, moest inwisselen tegen een warmere jeansbroek met trui. Dat was o.m. ook vanmorgen weer het geval, maar ditmaal ging dat toch gepaard met een reëel gevoel van uitzicht op spoedig beterschap. Want we zijn stilaan begonnen met het klaarmaken van onze valiezen voor de reis naar Toscane, waar we ongetwijfeld wel zullen worden verwelkomd door een weldoende zuiderse zon; in elk geval gaan er enkel luchtige zomerse spullen in de valies… Al met al zou men met een vleugje ironie kunnen stellen dat er eigenlijk ook positieve aspecten verbonden zijn aan een eerder fris uitgevallen zomerperiode, want logisch gezien zou er dan minder inspanning moeten gedaan worden om het hoofd koel te houden. Of dat laatste ook van toepassing is op onze huidige generatie partijbonzen, die intussen reeds maandenlang hopeloze pogingen hebben zitten doen om aan een regeringsvorming te beginnen, valt ten zeerste te betwijfelen. Ofwel houden ze hun hoofden te koel, zodat de inhoud stilaan bevroren geraakt, ofwel zijn ze onbekwaam om ook maar enig begrip op te brengen voor mekaars standpunten, waardoor zelfs een begin van een zinnig gesprek, laat staan een eerlijk en constructief overleg, onmogelijk wordt. Benieuwd of de raadpleging van een aantal ministers van staat door de Koning enige aarde aan de dijk zal brengen; insiders sluiten niet uit dat de miserie van de regeringsvorming nog maanden kan aanslepen, en wie weet wat het uiteindelijk resultaat zal zijn. In elk geval krijgt het imago van ons landje in het buitenland nog maar wat bijkomende (Vervolg op pagina 3)

-2-

Indien de deelnemers aan de reis naar Toscane op mijn vraag zijn ingegaan en hun teksten en foto’s tijdig inzenden, lees je in de volgende nieuwsbrief een eerste reeks verslagen. Vergeet niet om de wijzigingen, of het opstarten van een e-mailadres te willen meedelen. De tamtam lijsten zullen worden bijgewerkt nadat de lidgelden 2008 zijn geïnd - uitnodiging in de volgende nieuwsbrief. Het korpsmaal hebben wij noodgedwongen moeten verplaatsen naar 16 november - uitnodiging in volgende nieuwsbrief. In de elektronische nieuwsbrief kunt u vanaf nu in de uitnodigingen rechtstreeks het inschrijvingsformulier aanklikken. Je wenst te reageren op een artikel , of je wilt ons een berichtje sturen, klik dan in de voorlaatste pagina op de link naar het e-mail adres. Op dezelfde pagina kunt u rechtstreeks naar de website. JH.

Wij betreuren het overlijden van collega LtKol v/h Vlw. Frans Kenis ing. Echtgenoot van wijlen Frida Smolders ( Partner van Verena Verheyen °

2003)

27.07.1942 06.09.2007

De plechtige uitvaartdienst vindt plaats te Kwaadmechelen op 12.09.2007 Namens KVOO Limburg hebben wij aan de familie onze gevoelens van deelneming aangeboden en hebben wij een rouwkrans neergelegd

Wij betreuren het overlijden van

Mevrouw Hanny JOHNEN vriendin van Kolonel Vl. Nic ROGGEN °

23.10.1939 10.08.2007

De plechtige uitvaartdienst in intieme familiekring vond plaats op 16.08.2007 Namens KVOO Limburg hebben wij aan de familie onze gevoelens van deelneming aangeboden en hebben wij een rouwkrans neergelegd

juni – juli 1999 september 2007

K..V.O.O. -- LIMBURG K.V.O.O.

Woordje van de Voorzitter (vervolg van pagina 2.)

deuken. Geen enkele buitenlandse krant of journalist heeft een goed beeld van de ingewikkelde staatsstructuur van België, en nu de Belgen er zelfs niet meer in slagen een regering te vormen omwille van communautaire strubbelingen en onbegrijpelijke B-H/V-toestanden, doet geen enkele buitenlandjournalist nog een poging om dat aan zijn lezers trachten uit te leggen. Toch heeft deze aanslepende crisis ook zijn voordelen. Op 1 september werden er volgens de krant meer dan 30 nieuwe wetten van kracht, gestemd door de huidige regering. Nu weten we uit ervaring dat de doorsnee burger meestal niet beter wordt van al die nieuwe wetten en maatregelen, maar in vele gevallen wordt geconfronteerd met nieuwe beperkingen en risico’s op boeten of sancties. Aangezien de huidige federale regering enkel nog bevoegd is om de lopende zaken af te handelen zijn we tenminste op dat niveau toch voor een tijdje verlost van de diarree van nieuwe wetten en verordeningen, totdat er ooit een nieuwe ploeg excellenties aantreedt, klaar om de burger met een nieuw elan te laten genieten van hun profileerdrang. Maar vooraleer het zover is zal er nog heel wat water naar de zee gevloeid zijn, en zult u ongetwijfeld al hebben kunnen genieten van de belevenissen van onze Toscanereizigers die traditiegetrouw in onze eerstvolgende Nieuwsbrieven zullen verschijnen. Ciao! Uw voorzitter, Marcel

Ziekenboeg : Rik Colson en Mia Lecluyse Onze wensen voor een spoedig en volledig herstel Adreswijziging : Kol SBH JACOBS Marcel lezen : Koninklijke Baan, 157 - B 0201 8670 Koksijde.

- 3-3--

Wat men je NIET vertelde tijdens de geschiedenisles

Cdt Jules Neel

De volgende keer dat je je handen wast, en je vindt de temperatuur van het water niet echt aangenaam, denk er dan eens aan hoe het er ooit aan toe ging... Hier volgen een aantal feiten uit de jaren 1500. *De meeste mensen huwden in juni, omdat ze hun jaarlijks bad namen in mei, en dus in juni nog redelijk fris roken. Tegen die tijd begon men echter toch al lichtelijk te stinken, en dus droeg de bruid een boeketje bloemen om haar lichaamsgeur te verbergen. Daar komt dus het gebruik van dat ook vandaag nog de bruid een bruidsboeket draagt.* *Een bad bestond uit een grote kuip die gevuld werd met heet water. De heer des huizes genoot het privilege van het schone water, daarna volgden de zoons en andere mannen die deel uitmaakten van het huishouden, dan de vrouwen, en tenslotte de kinderen. De baby's waren als laatsten aan de beurt. Tegen dan was het water zo vuil dat je er makkelijk iemand in kon kwijtraken... Vandaar de uitdrukking "de baby met het badwater weggooien". * *Huizen hadden in die tijd strooien daken, zonder houten gebinte. Het was de enige plek waar de dieren zich warm konden houden, en dus leefden de katten en kleinere dieren (muizen, ongedierte) in het dak. Als het regende werd het daar glibberig, en soms gleden de dieren dan uit en vielen van het dak. Vandaar het Engelse gezegde "It's raining cats and dogs". * *Niets kon verhinderen dat er dingen in het huis vielen. Dit was een echt probleem in de slaapkamer, waar ongedierte en uitwerpselen je schone beddengoed konden bederven. Daarom werden bedden voorzien van grote palen om een laken over te hangen dat dan toch een beetje bescherming bood. Zo is het gebruik van hemelbedden ontstaan.* *In die tijd kookte men in de keuken in een grote ketel die altijd boven het vuur hing. Elke dag werd het vuur aangestoken, en werden er ingrediënten toegevoegd aan de ketel. Men at meestal groenten, en weinig vlees. Men at deze stoofpot 's avonds, en liet het overschot in de ketel. Dit werd dan 's nachts koud, en 's anderendaags begon men Gewoon opnieuw. Zo zaten er in hun stoofpot vaak dingen die er al heel lang inzaten... * *Soms konden ze varken krijgen, en dan voelden ze zich heel bijzonder. Als ze bezoekers over de vloer kregen, dan hingen ze hun stuk varken op om op te scheppen. Het was namelijk een teken van weelde als een man spek naar huis kon brengen. Ze sneden dan een stukje af om te delen met de gast, en kauwden gezellig samen op het vet. * *Wie geld had, kon zich tinnen borden veroorloven. Voedsel met een hoge zuurtegraad zorgde er voor dat een beetje van het lood in het voedsel terecht kwam, wat vaak tot een loodvergiftiging en de dood leidde. Dit gebeurde het meest met tomaten, waardoor tomaten de volgende +/- 400 jaar als giftig werden beschouwd. Brood werd verdeeld volgens je sociale status. Arbeiders kregen de aangebrande bodem van het brood, het gezin at het middendeel op en gasten kregen de bovenste, krokante korst. * *Men gebruikte loden bekers om bier of whisky te drinken. Die combinatie zorgde er soms voor dat de drinker een aantal dagen buiten westen was! Als de dronkaard dan bewusteloos gevonden werd langs de straat, werd hij vaak gereed gemaakt om begraven te worden. Hij werd een aantal dagen op de keukentafel gelegd,en de familie at en dronk aan diezelfde tafel, en wachtte af (Vervolg op pagina 4)



- 4-3--

1 op 25 aan de binnenkant gekrabd was, en ze beseften dat ze levenden hadden begraven. Van toen af werd er een of hij nog wakker zou worden. Vandaar het gebruik van de touwtje rond de pols van een lijk gebonden, dat omhoog doodswake. * leidde en verbonden was met een belletje boven de grond. Iemand moest dan heel de nacht op het kerkhof zitten om *Kerkhoven waren oud en klein, en de bevolking vond geen te horen of de bel niet rinkelde. En zo werd er wel eens plaats meer om de doden te begraven, dus werden er iemand "gered door de bel". * kisten uitgegraven en de beenderen naar een beenderhuis overgebracht, zodat ze de graven konden hergebruiken. Wie zei er ook alweer dat geschiedenis saai was...? Bij het heropenen van deze kisten, ontdekten ze dat er bij Jules Neel (Vervolg van pagina 3)

Denise Het is volop vakantie en het nieuws is schaars. Geen verkiezingsinteresse meer, geen voetbal, een beetje ronde van Frankrijk - fijn zo, juli en augustus – je neemt afstand van de wereld. Een verhaal vinden werd moeilijk en ik moet al teruggaan tot 27 mei – Pinksterzondag – met de 20 km loop in Brussel. In mijn jongere jaren heb ik aan die tref steeds met veel plezier deelgenomen. Dus ook vandaag, voorrang aan de jeugd. Dat is nu mijn dochter die ook al enkele jaren in hetzelfde spoor loopt. Ik ben bij het gezelschap dat begeleidt en kijkt…en dit jaar was haar afspraak met het “legal team” in autoworld. Je kent dat museum met old timers wel… ik vond dat ik daar bijna bij die dingen hoorde en wachtte dus op de aankomst van dochterlief. ’t Is mooi weer vandaag. Zo’n 400 meter voor de aankomst vind ik een plaatsje tussen de toeschouwers. ’t Is nog wel een poosje wachten en ik ga onder een boom op de stoep zitten. Mijn gebuur die aan de andere zijde tegen de boom zit is een jonge dame. Ze leest een boek. Is zeker niet Belgisch; wel knap. Praat je Engels wilde ik weten…neen. Frans wel, een beetje. Toch nog een uur hier zitten – dus ruim de tijd voor een babbel. Haar man loopt ook: de eerste keer. Ik ben een Koerdische, zegt ze, maar woon al zes jaar in België, met mijn man. Beiden zijn ze gevlucht. Maar we zijn hier gelukkig. We hebben kinderen en werk. Voor alles ben ik een mens. Waarom zeg ik dan dat ik een Koerdische ben? Omdat ik een nationaliteit heb hoewel er wordt verteld dat er geen nationaliteit bestaat voor de Koerden. Toch weet ik dat een mens zonder nationaliteit nooit een goede toekomst zal hebben want Koerdische fami-

LtGen Jef Schoups

lies worden bedreigd door de Turkse militairen. Ik heb daar lang geleefd en weet hoe het er is. Omdat we worden bedreigd stappen de mannen in het leger van de PKK. (Partiya Karkeren Kurdistan. Koerdische Volkspartij.) Er was toen een b e w e g i n g “apocular” (ik begreep dat niet Erzurum zo goed…) – die bezocht de dorpen en vertelde over onrecht en mishandelingen die de Koerden in Turkije moeten ondergaan. Toen ik in het middelbaar onderwijs zat (1991) heb ik nieuwe mensen leren kennen, Koerden, Turken en ik heb zelfs guerrilla’s ontmoet. Zo leerde ik de geschiedenis van de Koerden stukje bij beetje kennen. Omdat ik alles niet zo goed begreep ben ik verder op zoek gegaan en ik heb voor mezelf ook wel vele vragen opgelost. Ik kwam in contact met een tijdschrift “Roj” (“Dag”); dat was Koerdisch. Ook nog een ander: “Nupel” (“Nieuwe bladzijde”). Ik ben dan maar beginnen schrijven – zo een beetje journalist – weet je… Even een pauze… ze denkt na. De eerste lopers komen aan – eigenlijk geen lopers: rolstoelpatiënten, atleten. Wat een moed, wat een karakter, bewonderenswaardig. De eerste rijdt “op zijn handen” de 20 km na een half uur binnen. Dat is 40km/Hr... kan jij dat nog per fiets? (Vervolg op pagina 5)



(Vervolg van pagina 4)

Stadscentrum We gaan verder. Ik neem er een papiertje en een stylo bij – het wordt moeilijker (en ik heb een verhaal voor onze Nieuwsbrief…) Na een tijdje Istanbul werd ik door Turkse militairen (DGM – devlet güjenlik mankemesi) veroordeeld. Ik moest naar de gevangenis en ben dus dadelijk gevlucht…uit het land…uit mijn job. Bekenden werden opgepakt; anderen zijn ook gevlucht. Wie achterblijft wordt bedreigd door de MIT (milliistinbarat tesktlati) – de geheime dienst. De enige schuld van al die mensen is dat ze in een vrij land met alle andere broeders en zusters, zonder angst en met een eigen mening, willen samenleven – onafhankelijk van het geloof. Maar in Turkije is dat onmogelijk: daar moet je eerst Turk en dan moslim zijn. Andere mensen hebben geen kans… De eerste lopers komen er aan. Juist na een uur. Vier atleten uit Qatar, op een rij. Daarna onze Belgische favoriet – Ceulemans. Stilaan met meer aandacht de aankomsten in ’t oog houden; mijn dochter en de man van de jonge dame. Hoe is je naam dan wel? – Noem mij maar Denise. Ook ik vertel over enkele ervaringen uit oorden in Turkije waar ik even vertoefde in mijn NATO – periode: Çorlu – Instanbul – Izmir – KonyaIncirlik – Adana – Urfa – Erzurum… Vooral mijn ervaringen in en rond Urfa en Gaziantep interesseerden Denise. Mijn Turkse waakhond was daar ene Hakan. In de kazerne hingen foto’s van “de wandaden door de PKK bedreven.” Heel wat om te doen dringend verzoek dergelijke beelden uit het AMF – oefencomplex te verwijderen. We hebben geen boodschap aan “binnenlandse” aangelegenheden – verzoek ingewilligd. Ook voor Erzurum steeg haar interesse. Van waar ben jij dan wel afkomstig? Uit Tunceli zegt ze - Dersim heet dat ook. Dat ligt niet zo ver van Erzincan waar ik het hoofdkwartier van een Turks legercorps heb bezocht.

- 5-3--

Verschrikkelijke herinneringen vertelt Denise. In 1995 zijn daar meer dan vierhonderd mensen verdwenen… We zouden nog lang kunnen praten maar het wordt zeer druk en de lopers komen in groten getale aandraven. Hoeveel Koerden zijn er wel? Niemand kan dat juist zeggen. De registratie van de geboortes is niet precies. Koerden worden als Turk, Armeen, Irakees, Iranees of Syriër beschouwd – ze worden niet als Koerdisch erkend. Zo’n dertig miljoen toch. Zeker één op zes inwoners van Turkije is een Koerd. We zijn ook met velen naar het buitenland getrokken: 700.000 in Duitsland; zo’n 20.000 in België. Je draagt geen hoofddoek? - Wel neen – Dat is niet belangrijk. Ik wil een vrij mens zijn – ik eerbiedig iedereen. Uw godsdienst? – Islam? Neen: Zerdürdüst (heb ik nadien overal gezocht maar niet gevonden…misschien de leer van Zarathoestra?) Wat wil je dan uiteindelijk als Koerd? Een onafhankelijke staat? Oh neen – we willen alleen mensen met een nationaliteit Koerd zijn, eerbied voor de Koerdische eigenheid, onze culturele autonomie, onze zeden en gewoonten, onze taal en onze scholen – en ook werk ja, werk in onze streek waar we thuishoren. We weten dat we een rijke streek bewonen: zwavel - zilver - barium – goud – andere ertsen en olie. We kunnen ook in onze regio werken en zo onze levensstandaard verbeteren. Wij willen niet over heel Turkije uitgezonden worden en gaan leven in de arme gecekondu’s van de grote steden om deelachtig te worden in nog meer armoede… Kijk – mijn man komt daar aan. Snel Denise, ga hem gelukwensen met zijn prestatie. Heel veel dank voor ons gesprek, Denise - ’t was een mooie zondagmiddag. Nog veel geluk in je leven – “Au revoir, Denise”… ze verdwijnt in de massa. Kars - gebergte Even later is mijn dochter er ook…wat een pracht van een lentedag – zovele vrolijke en fiere mensen. Haar verhaal heeft mijn nieuwsgierigheid opgewekt. Denise volgt de uitzendingen van het Koerdisch tele-visiestation Medya TV in Denderleeuw. Ze is immers journaliste, weet je nog. En ook met inzicht, zo blijkt achteraf. Op mijn vraag of ze weet dat onlangs Turkse leger(Vervolg op pagina 6)



- 6-3--

uit een zijweg de hoofdweg op geef dan gas en zorg dat eenheden in het Noorden van Irak waren binnengetrok- je het eerst bent. Na een ongeval stelt de politie vast ken zegt ze flegmatiek: dat is niet zo zeer voor de waar je wagen schade heeft opgelopen: is dat achter Koerden daar – dat is voor de oliebronnen rond Kirkuk de koplampen, dan ben je onschuldig. en Mosul…later. 2. Gebruik steeds je toeter, nooit de remmen. Jarenlang staat de petroleumregio in Turkije, Irak, Toeters zijn zeer zelden defect. Iran, de Kaspische zee - in de internationale belang3. Rijd vastbesloten en recht op een zebrapad stelling. Maar die olie moet in veilige uitvoerhavens af. Als je vertraagt of links of rechts uitwijkt ontregel geraken via pijpleidingen – kilometers lang – door de je de timing van de voetgangers. voormalige Russische republieken Georgië en Azerbei4. Is er een opstopping in een straat, gebruik dzjan of door Iran (via Neka en Tabriz) allemaal naar dan het voetpad. Voetgangers doen dat nooit. Erzurum, Ankara, Instanbul. En zullen de Russen 5. Stop niet voor een stopsignaal. Je kan achtergewoon blijven toekijken? aan worden aangereden. De geschiedenis herhaalt zich…na de eerste wereldoor(Vervolg van pagina 5)

log beloofde het verdrag van Sèvres aan de Koerden een onafhankelijke staat. Dat vredesverdrag werd ondertekend door de landen die als overwinnaars uit de oorlog waren gekomen, en ook het nieuwe Turkije, dat zij in ’t leven hadden geroepen… Hallo Europese Unie?... Even kijken naar het Midden – Oosten. Palestina, Libanon, Israël en de Volkenbond die de Arabische gebieden als mandaatgebieden aan Frankrijk en Engeland toekende. “Oude koeien uit de gracht halen” zal je zeggen – maar de geschiedenis telt ook mee. Het verleden kan je niet zo maar wissen; dat zien we dagelijks in vele conflicten en “vredesoperaties.” Laat ons terug de lichtere kant opgaan. Na mijn ontmoeting met Denise ben ik in de gemeentebibliotheek eens gaan kijken wat er over Koerden te vinden is. Twee boeken las ik – beide van het Koerdisch Instituut in Brussel: “De onderdrukking van de Koerden in Turkije, een misdaad? van Hugo Van Rompaey, Isbn 90 6445 3047 – en “De Koerden tussen Europa en Turkije” onder de redactie van Bert Cornillie en Paul Vanden Bavière, Isbn 90 6445 2547. Beide geven toch wat inzicht in het ingewikkelde probleem. In ons februarinummer van 2005 schreef ik enkele belevenissen en ervaringen neer uit Turkije – “Inshallah”… Ik vertelde er over Faraç, een boek van Michael Suphi – en over mijn bezoek aan de Ataturk – afdamming aan de Eufraat. Er staat ook een opschrift op de muur: “Ne Mütlu Türkum Diyene”. – gelukkig is hij die zegt dat hij een Turk is… Bij het afsluiten van dit verhaal kan ik niet nalaten even te verwijzen naar de verkeersregels van het Vaticaan die ik onlangs in de krant las… het zijn er tien. Zowat dertien jaar geleden kreeg ik van een Amerikaanse collega die werkte op de luchtmachtbasis van Inçirlik, ginds in de bewuste omgeving, de tien verkeersregels voor het rijden in Turkije. 1. Eerst is eerst en de laatste is schuldig. Kom je

6. Op een kruispunt kijk je nooit links of rechts. Anders kan je later als getuige worden opgeroepen. 7. Rechtsomkeer is overal toegelaten, dat spaart tijd en benzine. 8. Een éénrichtingsstraat is gewoon een smalle straat. Gebruik die in eender welke richting. 9. Rijd steeds in ’t midden van de weg zodat je tijdig hindernissen kan vermijden: honden en katten kunnen worden gemist maar Turken zijn nogal kittelorig wanneer het om kippen of kinderen gaat. 10. Tot slot – wanneer je in Turkije een ongeval hebt, wat Allah verbiedt, dan kan je best op zoek naar een andere loopbaan, ergens anders in de wereld. Zo zie je maar hoe relatief verkeer, geschiedenis, geloof en politiek wel zijn… en nog veel meer!

Jef

Gaziantep: geen PKK … Wel elegante, stijlvolle, (BE) MP ...



- 7-3--

Leopoldsburg 14 augustus 2007 Was de oorzaak van de minder talrijke opkomst de geimproviseerde uitnodiging die wij noodgedwongen van op afstand in mekaar hadden moeten knutselen en die mogelijk niet iedereen had bereikt? - of was het merendeel van de collega’s uitgeweken naar warmere oorden? – moeilijk te zeggen; maar feit is, dat de negentien deelnemers die wel op de uitnodiging van collega Cdt Vl. Julien Van Hurck waren ingegaan om een bezoek te brengen aan Leopoldsburg, een zeer interessante dag hebben beleefd. Eerste agendapunt: bezoek aan het Museum van het Kamp van Beverlo waar conservator en collega Cdt Sylvain Weuts ons met zijn gekende welsprekendheid op een zeer boeiende wijze doorheen de geschiedenis van België en van het Kamp loodste. Wie Sylvain kent, zal allicht begrijpen dat wij gedurende twee uur meegesleept werden in zijn enthousiaste en boeiende uiteenzetting die gekruid was met tal van anekdotes en details die je nergens in geschiedenisboeken kunt vinden. Tijdens de rondleiding hebben we gemerkt dat sinds ons laatste bezoek, zo een zestal jaren geleden, het museum een hele opknapbeurt heeft ondergaan en dat er heel wat bezienswaardigheden zijn bijgekomen. Een echte aanrader voor wie Leopoldsburg aandoet. Vervolgens ging het naar het Museum K-blokken en Oscar-Kapel waar wij na het aperitief een smakelijke en verzorgde gamellenmaaltijd geserveerd kregen. Verrassing voor velen, maar voor het eigenlijk bezoek begon, kregen we een mediapresentatie met beelden van de prachtige schilderwerken, litho’s en digitale creaties van Julien Van Hurck - hopelijk doet er zich ooit eens een gelegenheid voor waarbij hij zijn kunststukken echt kan exposeren. Het museum zelf omvat een tentoonstelling over de politieke gevangenen in het Cavaleriekamp tijdens WO II, een troepenkamer van weleer, een oorlogsbunker, een tentoonstelling van uniformen en militair materieel, een openluchtmuseum met tanks en artilleriestukken en een voormalige militaire kapel. Zeer interessant, en met vakkundige uitleg door de vrijwilligers die dit alles op lovenswaardige wijze hebben uitgebouwd en dagdagelijks onderhouden. In zijn slotwoord dankte en feliciteerde voorzitter Kolonel Vl. Marcel Demot de initiatiefnemer Cdt Vl. Julien Van Hurck voor de organisatie van deze boeiende dag en voor de prachtige kunstwerken waarvan wij enkele beelden te zien kregen. Beste Julien, bedankt en proficiat, het was een zeer aangename dag waarvan wij met zijn allen erg van hebben genoten. JH



- 8-3--

Mijn hobby ? Acteur bij het KHOG! LtKol Willy De Greeve Op een morgen kwam ik toevallig Jos tegen. We babbelden over allerlei dingen tot we het op een bepaald moment hadden over de volgende opvoering van het Koninklijk Hasselts Operettengezelschap (KHOG) waarvan Jos reeds meerdere jaren een trouwe vaste toeschouwer is en waarbij ikzelf al enkele jaren als amateur-acteur actief ben. Ik opperde het idee dat Jos misschien via mij voor kaarten, aan verminderde prijs, kon zorgen voor eventuele anderen binnen de KVOO- gemeenschap die naar de voorstellingen kwamen of eens wilden komen kijken. Hij vroeg mij hem een foldertje te bezorgen om in het blaadje te plaatsen en iedereen in te lichten. En toen Jos hoorde wat ik, buiten acteren, nog zo allemaal deed binnen het KHOG zag ik het in zijn ogen: “Schrijf hier eens iets over!” En wie kan Jos iets weigeren? Ik dacht dat het, als afwisseling, niet slecht zou zijn om eens iets anders dan “sterke verhalen over Haïti” te vertellen. Dat doet mij dan achteraf bij het lezen zo een beetje denken aan de “Brieven van Nonkel Pater uit Congo”. (Nu zie ik er veel nadenken: wie was dat ook weer?) Inderdaad.... dat was hem.... die met zijne witte toga, zijne grote zwarte paternoster rond zijne nek, zijne zwarte baard en met die vuile tropenhelm op zijn hoofd uit “Zonneland” of “Zonnekind” waaruit Zuster Victorine in kleuterklas altijd voorlas, voordat we ons hoofd op de bank moesten leggen om even te slapen ..... Misschien was dit ook een gelegenheid om nieuwe toeschouwers te winnen, dacht ik .....en dus ben ik er maar aan begonnen. Mijn acteursleven kende eigenlijk een heel toevallig begin. Het was in januari 2003 dat de huisregisseur van het KHOG mij contacteerde om een klein rolletje in te vullen

in “Horroscoop – ’t stej énne staare” (lees “het staat in de sterren). Hij had gehoord dat ik namelijk nog één van de weinigen ben die het echt “Hessels” goed beheers en dat ik zeker hierom een aanwinst zou zijn voor het gezelschap en dat het spijtig zou zijn dat dat niet ten goede zou kunnen komen aan het echt Hasselts publiek - wij noemden in het soldaten jargon zoiets “mange à ball-isme” – enfin een wierrooksvat van de bovenste plank! En vermits mij dat heimelijk wel iets zei heb ik natuurlijk toegezegd. Het was immers maar een paar bladzijdes in de tekstbrochure, dus.... Maar na drie dagen kwam het tegenbericht: één van de ervaren mannen moest die de “tweede” mannelijke rol speelde moest, beroepshalve, forfait geven en ik moest hem, bij gebrek aan volk, vervangen. En daar stond ik: geen weg terug want ik had “ja” gezegd! Ik had nog nooit in een theater “op de planken gestaan” maar dat schrikte mij niet direct af: als ik die gasten in “Familie” bezig zag op VTM......en daarbij kwam nog dat ik toen al bijna 31 jaar getrouwd was en dan ook al heel wat ervaring had in “komedie spelen”, dus.... kon een rolletje spelen voor mij toch niet zó moeilijk zijn. Maar toen ik op de premièreavond in het Cultureel Centrum in Hasselt daar in mijn rol van Bob Maximus, de boezemvriend van begrafenisondernemer Jef van de Kerkhove en de “stille amant” van zijn knappe sexy echtgenote Denise, op de scène stond voor een volle zaal met 600 toeschouwers – ondertussen spelen wij, na de verbouwingen, voor een volle zaal met 900 mensen – was het wel even slikken toen “de draperie” opengetrokken werd! Maar op zo een moment krijg je zo een adrenaline-shot dat je ofwel dichtklapt en vastloopt in je tekst, ofwel alle remmingen losgooit en je, onvervaard in het onbekende gooit. En dat laatste was bij mij, gelukkig, het geval. Het werd een meevaller van formaat zo bleek uit de commentaar uit de zaal en van mijn medespelers. En ook de volgende twee avonden – telkens weer voor een volle zaal - verliepen naar wens: geen “tracque”, geen black-outs. Het lag misschien ook een beetje aan mijn rol: drie avonden lang een vrouwenversierder mogen zijn die zijn eigen vrouw misleidt met fabeltjes en haar bedriegt met een knap jong “ding”..... die kans krijg je niet alle dagen en moet je dus ten volle benutten! (Vervolg op pagina 9)



- 9-3--

supportersbal. Maar er werden stilaan ook regelmatig operettes gebracht. Er waren immers een paar leden binnen het gezelschap die meezongen in één van de talrijke koren die er in de stad waren en sommigen durfden het aan om de schlagers uit die tijd – waarvan veel liedjes uit de operettewereld kwamen – voor het publiek te brengen. Meer en meer werd muziek gemengd met toneel om uiteindelijk te belanden in de wereld van de echte operettes. Geschoolde muzikanten waren er ook genoeg te vinden onder de leden van de muziekkapel van het 11de Linieregiment. Uiteindelijk bleef van de drie organisatie alleen “De Feestcommissie” nog over en het zouden de leden van KHVV die deel uitmaakten van “De Feestcommissie” Eén ding stond echter vast: ik had de liefde voor het zijn die later, in 1936 de naam veranderden in “het acteren te pakken! Samen met de anderen op de scène Hasselts Operettengezelschap”. de mensen gedurende een paar uur regelmatig aan het lachen brengen in mijn moedertaal, het “Hessels”, dat Van dan af ging het succesvol naar boven. Er werd gekozen voor de kluchten en blijspelen maar meer en vond ik echt tof. meer verdreef de operette en de revue het toneel en Acteur zijn bij het oudste onder de Hasseltse toneelwerd het een echt “operettengezelschap” die naam gezelschappen is, althans voor de rasechte geboren waardig. Het succes was enorm en er werden zelfs Hasselaar, toch wel iets speciaals geweest. gastvedettes uit de toenmalige Belgische top naar HasHet Koninklijk Hasselts Operettengezelschap – het selt gehaald om rollen te zingen. KHOG of, in de mond van de oude Hasselaren ook nog Zo verleende de Gentse sopraan Nini de Boël - samen wel eens “den Operrete” genoemd bestaat nu reeds met Clara Clairebert de meest bekende Belgische opemeer dan 75 jaar en heeft altijd een beetje deel uitgerettezangeres met wereldfaam uit de vooroorlogse maakt van het Hasseltse gemeenschapsleven. periode - regelmatig haar medewerking. Alle bekende Zonder al te ver in de details te gaan wil ik hier toch stukken werden op de agenda geplaatst. graag even de vereniging aan de lezers voorstellen. Maar zoals het in de artistieke wereld vaak vergaat minderde na de oorlog de interesse van het publiek Het KHOG is ontstaan binnen een voetbalclub! voor de operettemuziek. De zalen liepen overal leeg en De kiem van het KHOG werd waarschijnlijk reeds in ook in Hasselt. Gebrek aan financiële middelen om be1927 gelegd door Frans Van Breedam met de oprichting kende artiesten aan te werven was er niet meer, goede van het eerste “Verbond der Supporterskringen” zangers of zangeressen waren er niet en er werd terug In 1930 evolueerde dit alles naar “ Het Feestcomiteit”, overgeschakeld naar het gewone toneel. Na nog enkele “De Feestcommissie” en “De Toneelafdeling”. Zij orgapogingen was het in 1958 definitief gedaan en verniseren hun activiteiten in “Het Casino” (lag op de Leodween de operette volledig. poldplaats en werd midden de jaren ’50 afgebroken). In plaats daarvan kwamen de revues en de blijspelen en Sporadisch werd er ook gespeeld in de zaal achter het in 1956 werd resoluut beslist om over te schakelen op café “Concordia”. het dialect. Er werden meestal stukken gebracht van Hier was ook het supporterslokaal van de Koninklijke een Hasseltse auteur, Firmin Vananderoy, maar de toen Hasseltse Voetbalvereniging, KHVV of in de volksmond zijn creativiteit opraakte werden andere bronnen uit “den Haj Waj”. Midden de jaren ’60 zou deze ploeg verhet genre aangeboord. Wel werd er trouw gebleven aan dwijnen na fusie met de andere hasseltse club, de Royal het Hessels. Exelsior Football Club of kortweg “den Exelsior” – echte “groen-witte potstampers”, want wie geen verstand En het is deze formule die nog steeds van toepassing is had van voetbal was hierbij aangesloten; voor wie nog bij het KHOG. Het ene stuk kende al meer succes dan mocht twijfelen: ik was bij de “blauw-witte Haj Waj”! - het andere. En nog altijd spelen wij in ons Hessels al wordt het steeds moeilijker om jongere mensen te vinom de Koninklijke Sporting Club Hasselt te vormen. den die het echt Hessel nog voldoende beheersen. In de beginjaren voerden men kleine toneelstukjes – Maar dat is overal elders ook het geval bij verenigingen meestal kluchten - op ter gelegenheid van het jaarlijks (Vervolg van pagina 8)

(Vervolg op pagina 10)




die in het dialect spelen. Toch is er iets veranderd en gaan we terug naar de oorsprong; de naam luidt toch “Operettengezelschap” of niet ? En binnen de groep acteurs leefde en groeide er stilaan iets. Na de laatste revue in 2004 hebben we de draad met vroeger weer opgenomen en brengen nu in elke stuk ook een muzikaal element. Het publiek had er ook al een paar keer stilletjes om gevraagd. Het is trouwens een algemeen verschijnsel in België dat men de muziek terug met het toneel wil vermengen en meer en meer richting “musical” nijgt en dus moesten wij – en dat doen we ondertussen graag – deze trend volgen.

- 10-3--

kruipt menig uurtje in. Kennis van de tekst is zeer voornaam. Wat velen niet weten of niet beseffen is dat een acteur die op de scène staat het wel iets moeilijker heeft dan iemand die in een opgenomen programma op TV speelt. Daar zijn het korte fragmenten met weinig te kennen tekst die zo dikwijls opgenomen worden tot het resultaat goed is. Bij ons kan dat niet: als je een stuk tekst vergeet of vastsukkelt is dit onherstelbaar. Je kan hopen op de hulp van de souffleur maar de hele zaal heeft het gehoord en gezien.

En dan krijg je daar nog de aanwijzingen, opmerkingen en richtlijnen van de regisseur bij die je moet inwerken in je beeld van de rol die je speelt en daarom niet altijd dat zijn wat je zelf als beeld had. Maar het alles moet passen en één geheel worden en daarvoor precies dieEn dat is het wat we nu, de dag van vandaag aan de nen de regie-aanwijzigingen. mensen bieden: een klucht vol gewone ongecompliceerde volkse humor, gesproken en gezongen in een voor ieder- Veel tijd gaat ook verloren in repetities. Tweemaal per een verstaanbaar Hessels, omkleed met een paar ge- week gedurende ongeveer drie uur ben je ermee bezig. kende en bekende melodietjes in een prachtig decor op Maar hoe meer je het stuk kent en meebeleeft hoe beter je in je rol geraakt, hoe meer je op je medespelers de scène van het Cultureel Centrum van Hasselt. afgestemd geraakt. Het is een werk van een hele groep Maar daar komt natuurlijk het probleem van muziek en samen. liedjesteksten bij want een auteur van een toneelstuk Deze inspanningen vooraf staan ook niet altijd in verhoudt daar geen rekening mee. houding tot het de kans die je hebt om het resultaat Ook weer per toeval en door omstandigheden is dat van je werk aan het publiek te kunnen tonen. ondertussen naast acteren ook mijn taak geworden Je bent gedurende drie maanden per jaar met de voorbinnen het KHOG. bereidingen van een opvoering bezig. De liedjesteksten voor onze revue in 2004 moesten Om verschillende redenen worden per theaterseizoen omgezet – lees: vertaald – worden in het Hessels. twee stukken gebracht à drie tot vier vertoningen. Gezien mijn goede kennis zowel van de gesproken als de Om de vijf jaar – de kostprijs van een de laatste geschreven taal werd mij de vraag gesteld vanuit het realisatie in 2004 draaide rond de 125.000 € !!- staat bestuur om dat te doen. En daar kon ik natuurlijk geen een grote revue op het programma waarbij meestal een “neen” op zeggen. volledig spektakel met muziek en ballet wordt En zo komt het dat ik sinds 2004 in samenspraak met gebracht. Hier werk je vijf maanden aan.... de auteur de passende muziek zoek en alle bijbehorende liedjesteksten schrijf in het Hessels. Wat als een Amateurtoneel is uiteindelijk een veeleisende hobby opdracht begon is een hobby, zelfs een passie maar moet niettemin een “hobby” blijven anders is het geworden die mij, naast artikels schrijven voor Jos en plezierige er af en houdt je het niet vol! ons blaadje van de KVOO, veel uren aan mijn PC laat Wie meer wil weten over het KHOG en ons programma doorbrengen (tot groot ongenoegen van mijn vrouw) kan ik enkel maar aanraden om onze website In dit gezelschap werd ik dus in 2003 opgenomen en w w w . k h o g . b e zou in alle stukken nadien - 7 en een revue - mijn rol eens te bezoekrijgen. ken. Hierop zijn Meestal krijg ik de rollen toebedeeld van de iets oude- naast allerhande re heer “van goeden huize” of de gepensioneerde inlichtingen ook militair – toevallig ? – die meestal ook wel “een groen foto’s en videoblaadje lust” – ook toevallig? – gezien men van mij, clips te zien die spijtig genoeg, geen jonge kerel meer kan maken. u een idee geven van wat er zo al Het is wel een tijdrovende bezigheid. gebracht werd. Je moet je brochure enkele keren doorlezen en de Jaarlijks doet Nederlandse tekst voor jezelf in het hessels omzetten. het KHOG ook De teksten moeten thuis ingestudeerd worden en daar mee aan de Has(Vervolg op pagina 11)



- 11-3--


seltse Jeneverfeesten. Bij wijze van “bekend worden bij de mensen” voeren wij dan een kleine sketch van een 20-tal minuten op in de tuin van het “Stadsmus”. Hopelijk kan dit artikeltje en een kijkje op onze website u overtuigen om ook eens een avond bij ons door te brengen. Laat u vooral door de taal, ons wondermooi zangerig Hessels, niet afschrikken. Ik zag deze namiddag toen ik met mijn hond een toertje in de buurt maakte een groep 6 à 7 jarige gasten voetballen op een pleintje. Zij spraken allemaal al een aardig woordje Hessels, dus dan kan dat zeker niet zo moeilijk zijn voor een volwassene......!!! WDG.

UITNODIGING KVOO LIMBURG nodigt uit om de voorstelling van zaterdag 17 november 07 in groep van bij te wonen. Willy De Greeve bezorgt kaarten aan een verminderde prijs van €10 per persoon (reservatie inbegrepen). Wie de voorstelling in het blok KVOO LIMBURG wenst bij te wonen dient vóór 10 oktober 07 te reserveren op 011.228848 of via het elektronisch formulier - familieleden en vrienden zijn eveneens uitgenodigd De stortingen van € 10 pp. met vermelding ‘CC Hasselt’ moeten vóór 15.10.07 toekomen op rekening 961-1951400-46 van KVOO LIMBURG

Congolees kookboek: ' Een ei ??? ' Vlaams Belang kookboek: ' We nemen een blank ei...' Vlaams kookboek: ' We nemen een ei...' Vakbond kookboek: ' We staken tot de eierprijzen dalen...' Hollands kookboek: ' We lenen een ei...' Groen! Kookboek: ' We nemen een scharrelei… Waals kookboek: ' We wachten tot onze haan een ei legt.' Islamitisch kookboek: ' Na zonsondergang nemen we een ei...' Marokkaans kookboek: ' We stelen een ei...' Palestijns kookboek: ' We brengen twee eieren tot ontploffing… Mafia kookboek: ' We ontvoeren een eierboer...' Communistisch kookboek: ' Als het van de staat mag, nemen we Duits kookboek: ' He du, eier !!!...aufmachen...' een ei...' Werklozen kookboek: ' We wachten tot ER iemand langskomt Kapitalistisch kookboek: ' U neemt een ei dat iets groter is Dan met een ei...' dat van uw buurman...' Servisch kookboek: ' We maken vanop een veilige afstand een Feministisch kookboek: ' Je wilt een ei ? Doe het Dan zelf ! ei onschadelijk...' Roemeens kookboek: ' We gaan in de rij staan in de hoop een ei Louis Feyen te bemachtigen...'

Vergelijkende kookboeken



- 12-3--

Buigen of barsten

Kapt ter zee Luc Vandenborne

Genk 24-08-2007 persoonlijk is . Ja verkleuterd en verleukert nieuws vind ik een geweldige uitdrukking. Niet zelf uitgevonden maar door een Buigen of barsten man van CBS, zowat een kwart eeuw geleden, gelanWe hadden dit natuurlijk al ceerd om de nefaste invloed van TV op de publieke vroeger kunnen intikken, het opinie aan de kaak te stellen. was immers overduidelijk dat Extreme vormen neemt die ontsporing aan. Zit ik hier het ongecontroleerd gepalaber, begin deze week “mijn kas op te vreten” omwille van die op Hertoginnedal en zoveel stomme storing die nu beslist heeft dat ze zich van andere plaatsen op een sisser oost naar west moest verplaatsen en ons van over zou uitdraaien. Nu ja zelfs Zijne Majesteit had ge- Duitsland (moet men ook weer niet veel goeds van verhoopt dat ze wel tot het einde van zijn vakantie zouden wachten) x aantal (x zijnde veel groter dan normaal) volhouden maar blijkbaar had het gezelschap er meer mm regen per vierkante (ik weet niet wat) te bezorgen. dan genoeg van en wilden ze allen liever een w-endje Moe gelezen en wachtend op de bom van Hertoginnedal rust inlassen. Alleen “moi Didier”, die woensdag nog beslis ik van rond den achten voor die TV te gaan zitten dreigde het gezelschap in de steek te laten om een lang en naar het opinieprogramma “Terzake” te kijken om week-end te nemen was onmiddellijk bereid om aan de wat nieuws op te vangen. Komt daar een van die kerels Vorst zijn goede diensten aan te bieden. Terecht die dat programma gewoonlijk leiden(sic) achter zo’n “pupiter” staan, indrukwekkend van slimmigheid en konnatuurlijk je bent “dieu bleu” of je bent het niet. Blijft natuurlijk de vraag voor Vorst en vaderland wat digt een programma aan over de geheimzinnige dood nu de geheime agenda van die onderhandelaars (sic) is. van “Lolo Ferrari” de vrouw met de grootste borsten Want zoals het hoort in onze hedendaagse maatschap- ter wereld. Heb nu in mijn leven wel al een paar pij is het een allerindividueelste emotie die hen echt “dingens” gezien en niet altijd op plaatsen waar ik noodbezighoud, alleen vraagt het erg veel tijd om die te zakelijk moest zijn, maar de wansmaak het misselijke uiten in een allerindividueelste expressie. Nochtans van hetgeen ze daar ten toon stelde dat tartte elke moet het voor iedereen duidelijk zijn dat de politici verbeelding. ”Terzake” opiniemakend ik ben er nog geketend zijn door de foute beslissingen die bij voor- altijd ziek van. gaande staatshervormingen werden genomen. De blun- Moet je weten dat ik die dag al geteisterd werd door der van de zich razend snel opvolgende verkiezingen een bericht dat een overzicht gaf van de in het staatsverplichten de parijen continu met een zak vol beloften blad verschenen lijst van de zitjes, van door het volk de kiezer warm te maken en geven gewoonweg niet de verkozenen, in bestuursraden en andere dergelijke tijd om te recupereren als ze enkele van die beloften organen. Daar waren kerels bij die zo’n 40 postjes met moeten inslikken. Resultaat de ”nons” en de “neens” bijverdiensten bekleden (of uitkleden zoals je wil). Ze donderen door de statige zalen van de kastelen als zijn verplicht van dat te melden doch men kwam tot de vroeger de slagen op de grote trommel die “Coppes” op vaststelling dat de meldingonthouders jaar na jaar toezijn rug droeg bij het uitgaan van de dorpsfanfare op nemen. Godfried Bomans zei onnoemelijk veel jaren geleden, nadat hij een zogezegde ronde van België had de kermis van mijn dorp. Ondertussen wordt de komkommertijd in het verkleu- gemaakt, dat hij getroffen was door het vernuft van terd en verleukert nieuws lekker aangevuld met com- onze politici die tot 20 jobs tegelijk aankonden. Arme mentaren en interviews van alle betweters. Gezien ze Godfried “you ain’t seen nothing yet”. niets anders kunnen bedenken wordt alles vet aange- Dacht je dan dat zo’n rotdag het daarbij zou laten. dikt en opgeklopt zodat de lezer er uiteindelijk een vrij Neen in een van de vele nieuwsberichten vertelde men vijandig beeld bij krijgt. Resultaat, uit lezersbrieven en dat men in Nieuw Zeeland tot de vaststelling was gekoopiniepeilingen, blijkt duidelijk dat het extremisme men dat Chinees textiel gekleurd was met een kleurstof (wat anders?) die 500 maal de toegelaten hoeveelhoogtij viert. Natuurlijk heb ik ook bij dat alles een persoonlijke heid “formal de hyde”(of zoiets, maar alleszins een mening maar het zal wel best zijn die hier niet publiek zeer gevaarlijk product) bevatte. Denk dan zal me een weg te geven want ik vrees dat ze (die mening) echt zorg wezen, maar komt daar een vent van een of andere (Vervolg op pagina 13)




invoerder van dergelijk spul onmiddellijk vertellen dat er bij ons geen enkel gevaar is want hij en de douane controleren dat allemaal en dat wordt er uit gewassen. In mijn verbeelding zag ik die vent al aan een wastobbe staan. Geen twee uur later zelfde bericht met aanvulling van de douane die zeggen wij controleren dat niet, we hebben daar geen middelen toe (hij zei niet of ze wel de was deden). Het einde van alle onheil volgde al spoedig : ”De politie beschikt over zowat € 100 miljoen, geïnd op verkeersboetes, die op de meest onoordeelkundige wijze worden verdeeld over de verschillende korpsen, waar diezelfde politie met al dat geld geen weg weet.” De vleespotten staan dus met wijde opening klaar voor het graaien. Geen fout van de politie want graaien in de vleespot is “des mensen”. Glad Patrickske uit Tongeren, meetafelend op Hertoginnedal, gaf gauw wat onbenullige commentaar van achter het raampje van zijn veel te grote wagen en weg was de verantwoordelijke minister. 75 % van de boetes komt uit Vlaanderen dat er 58% van terugkrijgt met welke 58% nu al duizend “verkeerscontrolecameras” werden geplaatst. In Wallonië, krijgen ook minder geld natuurlijk, staan er blijkbaar ook al 40 Waarschijnlijk omdat het over de

- 13-3--

politie ging en ik door al die ellende compleet ondersteboven was kreeg ik een “flashback”. Ik zag Louis Vandezande de enige veldwachter van mijn dorp, doodleuk, op zijn fiets door de straten bollen. Men zag hem alle dagen, hij deed de boodschappen voor de gemeentesecretaris (de enige bediende). Af en toe, doch minstens een paar keer per week zag men ook de rijkswachters van St Truiden fietsen. Die waren zo plichtbewust dat ze regelmatig in een café gingen kijken of alles in orde was (en geloof me er waren daar wat cafés) en ook bij de boeren halt hielden om te vragen of de oogst goed was. Nu staat er op de plaats waar mijn grootouders woonden een kazerne met hypermoderne wagens. Het schijnt van de politie te zijn maar de politiemensen ziet men niet. Nochtans heb ik al goed uitgekeken want aan de overzijde is een bushalte waar ik al menigmaal en geruime tijd op de bus heb gewacht. Van pure ellende heb ik bij dat alles het hoofd gebogen want anders zou het zijn ………….. Of iemand, op Hertoginnedal of ander domein, mijn ootmoed zal delen en het hoofd buigen durf ik betwijfelen. Wat blijft er dan over ………….. groeten uit Genk

lvdb

Derde artikel van een reeks over :

“Over voeding, gezondheid : de slaap” door Veerle Vos - Van Hoof (4033 Stavanger - NORWAY) “Heb je goed geslapen?” Dat is eigenlijk het enige wat ’s morgens telt wanneer we uit ons bed krabbelen. En natuurlijk ook de heerlijke pan spek met eieren in vele gevallen niet te vergeten. Een goede, verkwikkende slaap bepaalt voor 80% onze gezondheid. In onze hectische wereld vol stress en overvolle agenda’s kunnen we niet altijd positief op deze vraag antwoorden. Onderzoekers melden verontrust dat ondertussen 60% van de bevolking klaagt over slechte nachtrust en ’s morgens doodvermoeid wakker wordt. De doorsnee Europeaan heeft de beste nachtrust tijdens de nacht van zaterdag op zondag en de slechtste van zondag op maandag. Onrustbarende berichten duiken ook op wanneer het gaat over de consumptie van slaaptabletten. Nog nooit werd er in Europa zoveel geld uitgegeven aan slaaptabletten en deze uitgaven gaan

nog steeds in stijgende lijn. Maar nog nooit werd er ook zo weinig discipline aan de dag gelegd wanneer het gaat over de nachtrust. Er zijn zovele antwoorden op de vraag waarom er slapeloze mensen zijn. En het gebrek aan slaap of een slechte slaap is bijna steeds een symptoom van een onderliggend probleem. Niet zelden liggen depressies, angsten, medicijngebruik,….aan de basis van deze kwaal. De Traditionele Chinese Geneeskunde (TCG) zegt dat je een goede slaap hebt gehad als je binnen de tien minuten in slaap gevallen bent wanneer je gaat slapen, als je diep geslapen hebt zonder nachtmerries of storende dromen en als je helemaal uitgerust en energiek ontwaakt met een gevoel dat niets je vandaag uit je evenwicht kan brengen en dat je de hele wereld aankunt. Zij beschouwt een goede, verkwikkende nachtrust ook als een indicatie van een prima gezondheid en een uitstekende conditie. Ons immuun-systeem herstelt in (Vervolg op pagina 14)




onze slaap voortdurend de schade aan ons lichaam die we overdag hebben toegebracht. Anderzijds is het ook zo dat hoe intenser je probeert om in slaap te geraken, hoe langer het duurt voor je inslaapt. Een vriendin zei me kortgeleden nog:” Ik hou van de slaap maar hij spijtig genoeg niet van mij”. Onderzoekers gaan nog steeds door met het uitvoeren van onderzoeken en experimenten over onze slaap en we kunnen de resultaten hiervan nalezen in de vele tientallen boeken die ondertussen in de boekhandels beschikbaar zijn over dit onderwerp. Maar ze zijn er nog steeds niet achter wat er precies met ons gebeurt tijdens onze slaap. Feit is dat er daar, nacht na nacht, iets merkwaardigs met ons gebeurt dat uitermate belangrijk is voor ons lichaam. Ons innerlijke zelf heeft er blijkbaar behoefte aan om alleen te zijn met zichzelf, compleet afgesloten van de buitenwereld, om te kunnen regenereren en de dag nadien terug paraat te zijn. Onze lichamelijke processen draaien op dat moment ook op een uitzonderlijk laat pitje om de dag nadien weer op volle toeren te kunnen draaien. Feit is ook dat oververmoeide mensen van zichzelf vinden dat ze nog optimaal renderen op een ogenblik dat ze al barslechte resultaten aan het afleveren zijn. Wat eigenlijk net hetzelfde is als mensen met een te hoog promille alcohol in hun bloed die van zichzelf vinden dat ze qua efficiëntie nog niets hebben ingeboet op een ogenblik dat ze al meermaals de bal behoorlijk mis slagen. Veel slechte slapers denken al een ganse dag met angst aan de komende nacht. Anderen nemen de slaap gewoonweg niet ernstig genoeg en merken helemaal niet dat zij op iets besparen wat hen op langere termijn duur kan te staan komen. Veel mensen zijn chronisch niet uitgeslapen en al wie ’s morgens een wekker nodig heeft om zich te laten wekken, is volgens de TCG niet uitgeslapen en lijdt aan chronisch slaapgebrek. Wie tijdens het weekend 14 uren aan een stuk slaapt, heeft tijdens de week gegarandeerd te weinig geslapen. Maar de vraag is:”Waar verschuilen al die slaaprovers zich?” Televisie is er zeker één van. Maar ook de fitnesswaanzin: wie zich na zijn arbeid tot 2300 uur in de fitness kwelt op de loopband of met gewichten doet zijn organisme alle geweld aan in plaats van tot rust te komen. Uiteindelijk rendement: nul! Ook de vele sociale contacten die men meent te moeten hebben en te moeten onderhouden: brunch op zaterdag, nadien naar de voetbal, vervolgens nog een pint gaan drinken, een keer in de week naar een laatavondvoorstelling in de cinema, een avondje toneel, twee keer in de week uitgaan, een late vergadering,

- 14-3--

bezoek bij vrienden tot in de late uurtjes,…We vinden het allemaal zo belangrijk maar het belangrijkste, onze slaap, is voor ons niet belangrijk genoeg. Laat in bed, vroeg eruit, en overdag maar gas geven: energie, beweging, kracht, presteren! En onze slaap? Tijdverspilling! We leven in een doodvermoeide maatschappij waar spijtig genoeg een groot deel van de mensen zich vermoeid en moedeloos door het leven slepen. Of zoals de TCG het noemt: wanneer het innerlijke klokje verkeerd tikt! Na powerwalk, powersnack en powerdrink steekt een nieuwe trend in Amerika de kop op: de powernap. Een korte slaap van 10’ tot 20’ tijdens de middagpauze waarmee men in één klap het gebrek aan slaap van een nacht hoopt uit te vegen. Een utopie! De bekendste “powernapper” al zoveel jaar geleden was Albert Einstein. Die zette zich tijdens de middagpauze twintig minuten in een gemakkelijke zetel met een bos sleutels in zijn hand, om hem te wekken, die met veel lawaai op de grond viel juist voordat hij werkelijk in slaap viel. Dit “hazenslaapje” was voldoende om zijn “prestatieniveau” van ’s morgens te handhaven en al iets helemaal anders dan slaapgebrek te compenseren. De meeste mensen hebben acht tot negen uur slaap nodig, sommigen kunnen het stellen met zeven uur maar slechts heel weinigen met zes uur. Iemand die al inslaapt wanneer zijn hoofd nog maar zijn kussen raakt is geen goede slaper maar waarschijnlijk kompleet uitgeput. Het is normaal dat we een poos wakker liggen in bed, ons lichaam en onze geest hebben wat tijd nodig om tot rust te komen. Dit kan maximaal een half uurtje duren, niet langer. Af en toe eens slecht slapen is normaal, ons lichaam is per slot van rekening geen machine. Voldoende en gezonde slaap is niet alleen belangrijk voor ons geestelijk evenwicht maar ook voor ons immuunsysteem, onze celgeneratie, ons hart en bloedsomloop, ons spijsverteringssysteem en onze organen. Oorzaken voor slaapstoringen kunnen zijn: Veranderingen in de hormoonhuishouding (overwegend bij vrouwen), gestoorde schildklierfunctie, gebruik van medicamenten (tegen hoge of lage bloeddruk, pijnstillers, psychopharmaka, medicamenten tegen astma, waterafdrijvers, prestatieverhogende middelen,…), slaapapnoe, onregelmatig levensritme, gebrek aan slaapethiek, alcoholhoudende dranken, slechte voeding, ziekten,… Deze slaapstoringen te lijf gaan met slaaptabletten is uit den boze en indien toch noodzakelijk dan voor maximaal vier weken en onder begeleiding van een arts. Het is veel beter te zoeken naar de onderliggende oorzaken van het slaapprobleem. Alternatieven zijn natuurlijke middelen op basis van baldriaan en hop, homeopathie, rustgevende massages, accupunctuur, (Vervolg op pagina 15)




accupressuur,…en last but not least een verbetering van onze slaapethiek. Het kan dus anders! Meestal is er al veel beterschap te bespeuren wanneer we onderstaande regels consequent toepassen. Pas de tien basisprincipes over voeding en gezondheid toe: (Zie deel één) Dit brengt je lichaam al in een betere conditie wat het slapen zal vergemakkelijken. Het is aangeraden om na zeven uur ’s avonds niet meer te eten en slechts weinig te drinken. We stoppen met koffie en zwarte thee best in de namiddag als we die al gebruiken en de consumptie van alcohol is al helemaal uit den boze voor slechte slapers. Wie laat eet en drinkt geeft zijn organen nog heel wat werk voor de vertering tijdens de nacht en vermits je quasi onbeweeglijk ligt in bed is dit een bijzonder lang proces. Het gevolg is dat je ’s morgens doodvermoeid uit je bed komt. Ga eens wat later slapen: Om goed te kunnen slapen moeten we eigenlijk overmand worden door slaap die zich opbouwt tijdens onze activiteiten in de loop van de dag. Wanneer we naar bed gaan zou deze vermoeidheid op zijn hoogtepunt moeten zijn. Maak er een mooie dag van: We neigen er toe om ons meer en meer terug te trekken wanneer we moe zijn. Dit is de verkeerde strategie want dat maakt het voor ons nog moeilijker om in slaap te geraken. Dus trek er overdag gerust op uit: doe aan sport en beweging, geef je voor 100% in je job, breng de avond door met vrienden, plan vaste tijden voor wat belangrijk is want vaste structuren bevorderen een goed slaap – werk ritme. Morgen is er ook nog een dag: ’s Avonds nog snel afspraken maken voor de volgende week, nog vlug enkele dingen doorlezen, enkele dringende telefoons doen, nog snel wat in de keuken doen,….Vergeet het! Laat dat wachten tot morgen want wie zich nog eens opjaagt vóór het slapen gaan brengt zijn lichaam en geest nog eens extra op toeren wat niet bevorderlijk is voor de slaap. Kom tot rust en ontspan je: De televisie en zijn afstandsbediening zijn de vijanden bij uitstek van een goede slaap. Hetzelfde geldt voor de computer. De hersenen moeten zich tot het uiterste inspannen om de snelle opvolging van de beelden te kunnen volgen en is op alles ingesteld behalve op rust. Beter is om het laatste uur voor het slapen gaan nog rustig wat te lezen of naar rustige muziek te luisteren, een klein blokje om, steek een geurkaarsje aan van lavendel, blader in een fotoboek,…. Zorg voor rituelen: Dit klinkt misschien wat vervelend en mystiek maar geest en lichaam denken hier anders over. Zij houden van wat terugkeert met de regelmaat

- 15-3--

van de klok. Ga op hetzelfde tijdstip slapen en ontwaak op hetzelfde uur. Een ander ritme in het weekend is nefast voor je slaapkwaliteit. Zorg voor steeds dezelfde “rituelen” voor je naar bed gaat: een blokje rond, toilet, tanden poetsen,…Lees vlak voor het slapen gaan een positief tekstje waar je rustig van wordt,… Ontwerp een eigen innerlijk rustbeeld: “Beeld je in dat je op een strand zit terwijl de golven rustig op je komen toegerold, de zon die langzaam achter de horizon verdwijnt en nog een laatste zachte rode gloed verspreid terwijl ze langzaam verder wegzakt. Je geniet van de laatste avondwarmte.” “Of op een bergtop, genietend van de stilte, van de blauwe lucht en de kwetterende vogels en het vergezicht. De kleine autootjes die diep onder je in het dal voorbij schuiven zonder geluid te maken….” Gebruik je eigen fantasie om je eigen innerlijk rustbeeld te vormen, om het even wat, als je je er maar goed bij voelt en er rustig van wordt. Sta op als je niet kan slapen: Het bed dient enkel om te slapen en om elkaar lief te hebben. Alle andere dingen zijn taboe. Dus geen televisie op de slaapkamer, geen radio, geen boeken, geen eten, en zeker niet om te liggen woelen en ronddraaien als je niet kan slapen. Sta in dit laatste geval na 20’ of 30’ terug op, ga rustig iets doen in de woonkamer (zie 5) en probeer later opnieuw. Elektrische toestellen in de slaapkamer zorgen voor elektrosmog, zelfs een elektrische wekker, en horen niet thuis op de slaapkamer. Zorg eerder voor een aangename rustige atmosfeer in de kamer met rustgevende kleuren. Zorgen en angsten: Blijf er niet mee zitten. Praat erover met anderen, met de huisdokter, met therapeuten,…Sta op als ze je ’s nachts overvallen en schrijf ze op een stukje papier en ontlast op die manier je hersenen. Bekijk ze dan terug de volgende dag en probeer er iets aan te doen. Misschien kan enkel actie van jouw kant een oplossing brengen voor de dingen waar je mee zit. Samengevat zou ik kunnen zeggen dat een goede slaap, evenals zoveel andere dingen die de gezondheid ten goede komen, deel uitmaakt van een gedisciplineerd leven. Belangrijk is ook dat we de dingen leren zien binnen de juiste perspectieven en rustig en vol vertrouwen onze eigen weg gaan en vol overgave en met plezier ja zeggen tegen het leven. Het ga jullie goed. Geniet van je slaap!

Veerle.


“La Marmotte”


Cdt Bert Swennen

Wat wij kennen als een marmot is eigenlijk een cavia. De echte marmot lijkt er wel op maar is een halve meter hoog, een meter lang en leeft in de regio van Le Bourg d’Oisans met zijn alom gekende grote cols van de ronde van Frankrijk. Naar dit dier wordt de wielerklassieker genoemd die elk jaar wordt verreden in Le Bourg d’Oisans. De rit is 175 km lang en voert de deelnemers over vier alpencols van eerste categorie of buiten categorie: de Glandon, de Télégraphe, de Galibier en L’Alpe d’Huez. Jaarlijks gaat een stel wielertoeristen de uitdaging aan om die rit zelf te rijden. Dit jaar waren we met meer dan 7000 vertrekkers uit heel de wereld, allemaal geflipte wielerfanaten zoals ik, die zich slaafs voorbereiden op dit jaarlijks uithoudingsevenement. Even een beschrijving van het parcours. Na het vertrek in blokken van 2000 renners rijden we naar het stuwmeer van Verney dat na 15 km licht hellend bereikt wordt. Op het einde van het meer over de brug begint de klim naar de Glandon, 20 km lang met stukken tot 12 %. De afdaling is eerst erg gevaarlijk, vervolgens licht golvend maar overwegend dalend tot Sainte Marie de Cuines. Dan volgt een vallei met brede weg die ons via St Jean en St Michel de Maurienne naar de voet van de Télégraphe brengt. Deze col, 12 km lang, brengt ons van 712 meter hoogte naar 1570 meter, gemiddeld 7,15 %. Na een afdaling van 3,5 km begint de karwei aan de Galibier ( hoogte: 2645 meter en 17 km lang ). De eerste helft is voor een geoefende fietser beschaafd te noemen maar vanaf Plan Lachat wordt het steeds steiler en bijgevolg zwaarder. De eerste slachtoffers liggen langs de weg naar zuurstof te happen en vertonen uitputtingsverschijnselen. Terwijl het beneden in de vallei nog 30 graden was is het op de top erg fris en winderig. De afdaling, via Col de Lautaret, met vanaf La Grave toch enkele klimmetjes is adembenemend mooi en duurt 45 km, een beloning voor de daarvoor geleverde arbeid. Om te eindigen moeten we nog eerst naar L’Alpe d’Huez. Je begint te klimmen op 722 meter en via 21 haarspeldbochten en een afstand van 12,5 km rijdt je naar een hoogte van 1830 meter, dus bijna 10 % gemiddeld stijgingspercentage. Het geheel is een mega-organisatie met veel Gendarmerie, hulpdiensten, seingevers en bevoorradingspunten. Via een chip aan de enkel rijdt je

- 16-3--

verschillende keren over een elektronische mat zodat je telkens geregistreerd wordt. Tot mijn grote frustratie moest ik op 4 km van het einde opgeven wegens hevige en niet nalatende krampen aan de binnenkant van de dijen. Op het einde van de beklimming van de Galibier voelde ik al krampen telkens ik ging rechtstaan op de trappers en van bij de aanvang van L’Alpe d’Huez kwamen de krampen brutaal en zeer pijnlijk terug. Om goud te halen moest ik om 18.03 uur arriveren. Om 16.20 uur begon ik aan de klim en had dus 1u43min om boven te geraken. Voor de inschrijving reed ik met de fiets relatief rustig de “Alp” op in 1u04min dus had ik bijna 40 min op overschot voor de wedstrijd en toch moest ik noodgedwongen opgeven wegens een niet ingeschat probleem en dat zo dicht bij het einde, om mee te wenen! Mijn koersbroek en truitje waren wit van het zout en daar zou wel eens de oorzaak kunnen liggen alhoewel ik onderweg preventief zeer veel gegeten en gedronken had. Een andere reden kan zijn dat we de week voor de “Marmotte” teveel bergop gefietst hadden (Col d’Ornon, Les deux Alpes, Villars Reculas, La Bérarde, Col de Lautaret, Alpe d’ Huez…) terwijl je dat lange klimwerk niet gewoon bent maar aan de start voelde ik mij toch helemaal niet vermoeid. Tenslotte kan mij de brutale overgang van de grote versnelling naar een heel kleine versnelling noodlottig zijn geworden. In de ronde van Frankrijk had Vinokourov, kandidaat eindwinnaar, ook krampen dus wie ben ik om er geen te krijgen. Voor de technici: ik reed de rit met Shimanocompact. Van voor een blad van 50 en een van 34 tanden, van achter een 9-speed met bladen van 13 tot 28. Die kleine versnelling kan je hier nergens gebruiken maar tijdens de Marmotte ben je op sommige steile stukken blij dat je erover kan beschikken! Wie volgend jaar wil deelnemen moet nu al beginnen trainen, veel succes!

Bert Swennen


Koninklijke Vereniging van Oprustgestelde Officieren v.z.w.

september juni – juli 2007 1999

- 17-3--

In de volgende nieuwsbrief : Verslag Mettekoven Woordje van de voorzitter

K.V.O.O. - LIMBURG Nieuwsbrief September 2007 verschijnt maandelijks op 300 exemplaren

In en Uit document Artikel door : Luc Vandenborne Jef Schoups Willy De Greeve Frank Decat Reisverslag Toscane : deel 1. Lidgelden Allerlei en Varia

Deadline volgende nieuwsbrief: 28 Sept 07 Hoofdredacteur en Verantwoordelijke uitgever : Jos HERMANS Lay-out en verzending : Jos en Conny Hermans Helbeekplein 3 bus 7 3500 Hasselt Tel / Fax : 011.228848 GSM : 0472/825510 E-mail : [email protected] Web-pagina : http://users.belgacom.net/kvoo.limburg [email protected] http://users.skynet.be/kvoolimburg

DEFENSIEHUIS LIMBURG MILITAIR COMMANDO PROVINCIE LIMBURG Guffenslaan, 26 3500 HASSELT

U.V

Tel : 011. 28 74 03 Fax : 011. 28 74 19

10 Gp CIS / RSSC Kwartier LEOPOLD I 3970 LEOPOLDSBURG

BRIEF

H oe ze het daar in Ukkel berekenen weet ik niet, maar als ik de krant van vanmorgen

Recommend Documents