h jaar Scriptieprijs Goede film. Afdeling Pedagogische Wetenschappen Onderwijskunde

Afdeling Pedagogische Wetenschappen Onderwijskunde

jaargang 3 nummer 1 februari 2009

#1 nummer...

OPvoeding 2009 Docent v/h jaar Scriptieprijs Goede film

Met verder o.a. verslag van Kiki on Steroids, Foto’s Gala Verslag schaatsen, wist je dat!?, Ver Weg en Apart

INHOUD

2

3.

Voorwoord

4.

Wanted Redactie

5.

Nieuwe Redactieleden

6.

Academische wereld

7.

OWI-student

8.

Linda neemt afscheid

9.

Mirjam stelt zich voor

10.

Ver weg… Maria Larsson

12.

Ver Weg… Anne Postma

14.

Column OC

15.

Beroepsperspectieven

16.

Apart… Anner Bindels

18.

Column FSR

19.

Scriptieprijs

20.

Docent van het Jaar

24.

Voorwoord

25.

Goede Films

26.

Wist je dat …?

27.

Foto’s Gala

28.

Kiki on Steroids

29.

Opmerkelijk nieuws

30.

Comenius on Ice

31.

Agenda

POW

VOORWOORD In deze OPvoeding, de tweede van de inmiddels niet meer zo nieuwe redactie, veel over échte nummers 1! Bijvoorbeeld een interview met de Docent van het Jaar, Eveline van Vugt, die natuurlijk niet mag ontbreken. We wisten helemaal niet wat we moesten verwachten van het interview en daarom was het best spannend. We hadden de vragen natuurlijk voorbereid maar zelf hadden we nooit college van haar gehad, hoe zou het gesprek verlopen? Gelukkig bleek bij binnenkomst al snel dat de sfeer ontspannen was en dat het alleen maar heel leuk is om eens met een heel andere insteek met een docent te praten. Hoe is het haar gelukt om op haar 26e al docent van het jaar te worden en wat heeft ze nog voor dromen na het behalen van deze titel? Dit en meer lees je in deze editie. Verder natuurlijk ook aandacht voor Maartje Knotter, de scriptieprijs winnares. Ze vertelt jullie meer over haar scriptie en onderzoek. Ook jullie nummer 1 aanspreekpunten, de studieadviseurs en de OWI-student, komen uitgebreid aan bod. Welke films zijn de grote kanshebbers bij de uitreiking van de Oscars en welke stad zal nou uiteindelijk de echte nummer 1 zijn voor uitwisselingsstudent Maria? Je leest het allemaal, mede met dank aan weer twee nieuwe redactieleden. W e zijn heel blij dat we hen verderop aan jullie voor kunnen stellen. Toch zijn we nog steeds op zoek naar nog meer redactieleden of mensen die af en toe iets voor de OPvoeding willen schrijven. Lijkt het je wat of heb je ideeën voor artikelen, mail ons! Natuurlijk komen ook alle activiteiten van Comenius weer aan bod. Wie was de nummer 1 kluns bij het schaatsen en wie droeg de mooiste jurk tijdens het gala? Oordeel zelf! Veel leesplezier, De redactie

POW

3

advertentie

GEZOCHT! Nieuwe redactieleden

Vind je het leuk om stukjes te schrijven en op de hoogte te zijn van nieuwe ontwikkelingen en nieuwtjes binnen de studie? Zin om enthousiaste mensen te leren kennen en te ervaren hoe het is om in een team te werken? Geef je dan nu op om je aan te sluiten bij de redactie van OPvoeding!

Je zult actief zijn op de volgende punten: • • • • •

Artikelen schrijven Interviewen Vergaderingen bijwonen en notuleren Op de hoogte blijven van nieuwe ontwikkelingen Creativiteit tonen

Lijkt het je leuk om te doen? En wil je naast je studie ook nog iets anders doen? Kom dan eens gerust langs bij de Comeniuskamer of stuur een mailtje naar: [email protected] We hopen je snel toe te kunnen voegen aan ons geweldige team!! De redactie

4

POW

NIEUWE REDACTIELEDEN We zijn blij dat we weer twee nieuwe redactieleden aan jullie voor kunnen stellen. Ze hebben al hard meegewerkt aan deze editie, echte nummers 1 dus! Naam: Nicole Brouwer Leeftijd: 22 Opleiding: Pedagogische Wetenschappen Wil later worden: Gelukkige, slimme en gezonde oma met heel veel mooie levenservaringen. O ja, en inwoner van Amsterdam! Hier mogen ze mij voor wakker maken: Een interview met een docent, ik vond het echt ontzettend leuk en interessant om te doen! Eigenlijk mag je mij altijd wakker maken, zeker als je in de problemen zit maar ook als het alleen maar voor een kletspraatje is. Ik slaap toch makkelijk dus als ik het niet gezellig vind, doe ik gewoon m´n ogen weer dicht! Mijn raarste gewoonte: Fijngehakte chocoladeletter op brood eten. Velen beweren dat het gewoon hetzelfde is als hagelslag, maar écht, het komt niet eens in de buurt! Mijn nummer 1: Moet ik echt kiezen? Mama, oma, zus… daar wil ik niet tussen kiezen! Naam: Eva Westenberg Leeftijd: bijna 21 Opleiding: Pedagogische Wetenschappen Wil later worden: Gelukkig, intelligent en wereldwijs. Ik wil tijd vrij maken om te reizen, samen te zijn met een eventueel gezinnetje en om feestjes af te lopen in geweldige jurken en Manolo Blahniks die ik hoop te kopen van mijn, hopelijk zeer redelijke, salaris. Hier mogen ze mij voor wakker maken: een reis naar Zuid-Afrika, New York of een zonnig eiland. Waar je me ook voor mag wakker maken, maar waar ik een stuk minder enthousiast over zal zijn, zijn problemen of situaties waar je zelf echt geen raad mee weet. In zo’n geval maak je een hoop goed als je daarbij een CBO-tje van de MacDonalds voor me meeneemt. Mijn raarste gewoonte: Dat ik altijd steevast een even aantal keren op het knopje van het stoplicht op het fietspad of zebrapad druk. Dus minstens 2 keer. En anders 4 keer, want 3 keer telt niet. Mijn nummer 1: Mogen het er twee zijn? Heel cliché: m’n ouders! Dat zijn echt de meest geweldige, grappige, betrouwbare en liefste mensen die ik ken.

POW

5

ACADEMISCHE WERELD Nummer 1. Het thema is “nummer 1”werd mij dreigend voorgehouden door de redactie van dit prachtblad. Eigenlijk had ik mijn serie over de “UvA”voort willen zetten met een gortdroge uiteenzetting over de organisatiestructuur. Maar het moest dus nummer 1 worden. “Nummer 1” stond op de regenachtige zondag dan ook op mijn worddocumentje. En daar heb ik een paar uur naar zitten staren. Acuut writers block! Het is niets meer geworden. Maar daar neemt de redactie geen genoegen mee. Na enkele dagen gestalkt te zijn, is in goed onderling overleg afgesproken, dat ik mijn eigen nummers 1 in ettelijke categorieën zonder enige ordening voor het voetlicht mag brengen. Daar gaan we. Universiteit: London School of Economics (het gonst daar zo lekker van de activiteit). Huisdier: kat (de mijne kwijlt als hij pianospelend op schoot zit). Hobby: koken (ik heb er zelfs een cursus in gevolgd). Popnummer: The Wall van Pink Floyd (natuurlijk ook omdat het over onderwijs gaat). Klassiek: Peter en de Wolf (leuk met de kleinkinderen). Voetbalclub: AZ (ik kan het gejuich in mijn huis horen bij noordenwind). Televisieserie: House (ik hoop het extreme cynisme van dokter House nog eens te evenaren). Vakantieland: Schotland (althans dat denk ik, want ik ben er nog nooit geweest). Film: Down by Law van Jim Jarmusch (althans ik noem een filmhuisfilm, om interessant te lijken, eigenlijk is het Mississippi Burning met Gene Hackman, dan is meteen mijn favoriete acteur genoemd). Favoriet gerecht: Saltimbocca met truffelrisotto (net als bij de film is dit weer een leugentje, want eigenlijk is het stoofvlees met frites en dat brengt ons bij:). Favoriete stad: Antwerpen (in café de Vagant hebben ze meer dan 200 Belgische jenevers op de kaart staan. Elke keer in Antwerpen werk ik er twee af. Ik ben nu bij nummer 24 en heb er nog 176 te gaan). Nederlandse literatuur: Lijmen en het been van Elsschot. Engelstalig: Farewell to arms van Hemingway. Favoriete studievereniging: Comenius (dit behoeft geen toelichting). Magazine: De OPvoeding. Wij komen nu wat dichter bij huis, althans bij het werk. Ik was nu bijna geneigd mijn favoriete docent op te tikken. Ik denk dat ik dat maar niet moet doen. Rob de Klerk

6

POW

OWI-STUDENT Beste student,

Heb jij.. ... een klacht over een tentamen? ... een vraag over studiebegeleiding? ... een suggestie ter verbetering van een vak? ... problemen met onderwijsvoorzieningen?

Kom dan naar me toe, want als OWI-student ben ik er voor JOU! Voor alle studiegerelateerde zaken kan je bij me terecht.

Elke woensdag is er inloop spreekuur van 12.00 tot 13.00, ik ben te vinden op kamer GS.17 (in de kelder van het G-gebouw, naast Comenius) Je kan ook mailen kan naar: [email protected] Of bel naar: 020- 5251207

Mocht ik je ergens mee kunnen helpen, dan hopelijk tot ziens!

Groetjes, Anne Formsma.

POW

7

LINDA NEEMT AFSCHEID In maart 2006 kreeg ik onverwachts de mogelijkheid om binnen POW aan de slag te gaan als studieadviseur en onderwijscoordinator. Dat was vlak voor mijn afstuderen in juni 2006 en ik was op dat moment binnen POW al aan de slag als OWI-student en POW was een onderdeel van mijn afstudeeronderzoek naar academische integratie in het hoger onderwijs. De functie van studieadviseur sprak mij al een tijdje erg aan, dus het was voor mij een hele mooie kans! Na een leerzame maar ook pittige start, onder andere om het systeem van kwaliteitszorg weer op poten te krijgen, leerde ik onder de vleugels van Mirjam Bril om studieadviseur te zijn. En dat heb ik de afgelopen jaren met heel veel plezier gedaan, omdat het zo’n dynamische baan is waarin ik veel van mezelf kwijt kon. Aan de ene kant is er het studieadvies-deel waarin ik studenten kon helpen in hun studie, voorlichting gaf en mentoren begeleidde en aan de andere kant is er het onderwijscoordinatie-deel waarin ik me kon inzetten voor de kwaliteit van het onderwijs, de opzet en organisatie van het honoursprogramma, de studieprogramma’s enzovoort. En dat dan gelukkig ook nog in een groep van fijne collega’s en studenten. Nu is voor mij de tijd gekomen voor een niewe start in Groningen, met een hele nieuwe universiteit, studentpopulatie en groep collega’s. Alle mooie en leerzame ervaringen binnen POW neem ik mee en ik zal er veel aan hebben in deze en toekomstige functies. Het stokje geef ik nu met alle vertrouwen over aan Mirjam Hormsman, die er vast ook iets moois van gaat maken!

Groeten, Linda Onderwater

8

POW

MIRJAM STELT ZICH VOOR Hoi allemaal, Sommigen van jullie zullen mij wellicht al kennen. Ik ben Mirjam Horsman en de afgelopen anderhalf jaar docente geweest bij Pedagogische Wetenschappen en Onderwijskunde. Zelf heb ik in het verleden ook Pedagogische Wetenschappen gestudeerd, Orthopedagogiek om precies te zijn. Tijdens mijn opleiding heb ik mij actief ingezet voor onder andere de studievereniging Comenius. Verder heb ik onder andere gewerkt in de kinderopvang, bij de praktische thuiszorg (thuiszorg voor zieke en gehandicapte kinderen) en ben ik onderzoeksassistent geweest. In de afgelopen anderhalf jaar gaf ik onder andere PAV, het practicum pedagogische vaardigheden, een werkgroep thema's pedagogiek en een aantal werkgroepen SPSS. Tevens heb ik een aantal bachelorscripties en een groep onderzoekspracticum begeleid en heb ik de coördinatie van de bachelorstages, thema’s pedagogiek en onderwijs- en jeugdbeleid op me genomen. Daarnaast maakte ik dit jaar ook een uitermate leuk en spannend uitstapje naar de bacheloropleiding Gedrag en Samenleving, waar ik de coördinator van het domein jeugd was. Misschien zijn we elkaar dus al eerder eens tegen gekomen. Maar ik ga nu een hele nieuwe uitdaging aan… ik ben namelijk sinds kort de nieuwe studieadviseur en onderwijscoördinator! Ik heb er echt heel veel zin in. Momenteel ben ik met name bezig met kwaliteitszorg, het honoursprogramma, de begeleiding van studenten en ben ik actief in een aantal leuke projectgroepen ten aanzien van het onderwijsprogramma, portfolio enzovoorts. Tot nu toe vind ik het een hele leuke dynamische, afwisselende baan. Nog even kort over mij persoonlijk; ik ben geboren en getogen in Den Haag, Laakkwartier om precies te zijn. Ik ben tijdens het tweede jaar van mijn studie verhuisd naar Amsterdam-Noord. Na ongeveer drie jaar in een studentenkamer van 12 m2 vertoeft te hebben, ben ik uiteindelijk gaan samenwonen in een klein appartementje, ook in Amsterdam-Noord. Sinds januari 2008 wonen wij in IJburg in een hele mooie woning, al zeg ik het zelf. Verder houd ik ervan in mijn vrije tijd te fietsen, hard te lopen, te koken, te lezen, te reizen, af te spreken met vrienden en naar de sauna te gaan. Ik ben in ieder geval voorlopig nog niet weg bij UvA en we gaan er met z’n allen wat moois van maken! Heb je vragen, problemen, klachten, behoefte aan een kletspraatje etc. of wil je actief worden binnen de opleiding, kom dan gerust een keertje bij me langs. Mijn deur staat (bijna) altijd open! Groetjes, Mirjam Horsman

POW

9

VER WEG… Which city is my number 1 love? The first time I fell in love I was 15 years old. That is, the first time I fell in love with a city. The target for my tender feelings back then was Stockholm, the capitol of my birth country. After six years of long distance missing, I decided to move to the love of my life, and our relationship has been based on reciprocal fidelity ever since (except for a brief vacation flirt with Budapest a couple of years ago). Now, however, I fear that I am having a serious affair. I had been ogling curiously at Amsterdam for several years. It all started with a book. My favourite writer in Sweden, Barbara Voors, is actually half Dutch, and the year before I moved to Stockholm I read my first novel by her. I would soon read everything she had written, and though the Netherlands are not always a part of her stories, that first novel had in a way changed my life. Consequently, I carried a torch for the country, and Amsterdam in particular. I even went as far as to sign up for a course in Dutch at University of Stockholm. But my relationship with my new home town got in the way, and my interest for Amsterdam and the Dutch language had to step back. When I got the opportunity to study abroad for one semester, Amsterdam was the first possibility I checked on. I did not need to go any further, Amsterdam welcomed me and in the end of August I left, swearing that I would miss my lover at home. And I do. But I can’t shut my eyes to the fact that I have fallen in love again. And the funny thing is, my love for Amsterdam derives from the opposite factors than my love for Stockholm. Amsterdam is geographically smaller, which makes it possible to be spontaneous in a way that is merely a dream in Stockholm. I can bike pretty much everywhere here within 35 minutes – that is the time it takes me to get from where I live just outside Stockholm to the city centre. To get to the other side I need more than an hour... Amsterdam is crowded. I see people everywhere, and I love it.

10

POW

MARIA LARSSON Except for when I’m late for school and everyone is biking slower than I am. But the slow pace is, most of the time, another reason for my infatuation. Amsterdam is more European, more culturally diverse and more laid-back than Stockholm will ever be. It’s less prestigious. It’s less pompous, reminding me a bit of Copenhagen with the narrow houses and tall windows. On the other hand, there are many things that are alike about my love at home and my new mistress. They are both characterized by, and resting on, water. Stockholm on a lake, Amsterdam on her canals. The difference is that the water surfaces at home are bigger, and clean enough for me to take a swim in the heart of the city. Both cities have a wide range of museums and other cultural events, and a diverse all week night life. My stay here does not feel like being away from home. It seems to me that the Dutch people (and international people choosing to come here) share about the same core values with the Swedes – we are liberal, intellectual and curious about different angles from which to see the world. We are traditional in some respects, but also have a nose for new trends in anything from food culture and music to academic research. And speaking about my studies, I could just as well be attending a course in Stockholm; I am expected to do the same amount of work, in similar ways, as I am at my home university, and the teachers’ interaction with the students is as informal and democratic as I am used to. The integration and welcoming of international students at UvA also is well organized, and has helped me both with making friends for life and solving practical matters like opening a bank account and register for the population records. I suspect that my love affair with Amsterdam is going to be hard to blow off. My relationship with Stockholm might not end, but it might have to wait another while, because right now I am trying to figure out a way to stay here a little longer than intended...

Tekst: uitwisselingsstudent Maria Katerine Larsson

POW

11

VER WEG… Voor een Erasmus uitwisseling ben ik vier maanden geleden naar Londen vertrokken. Daar volg ik onderwijseconomie aan het Institute of Education. In dit stukje vertel ik wat over hoe het me bevalt. Mijn indruk na vier maanden is zeer positief. Ik ben een andere wereld ingestapt en het bevalt me goed. Londen is een bijzondere stad, waar de meeste mensen als migrant naartoe zijn gekomen. Als je vraagt waar mensen vandaan komen zeggen ze nooit Londen. De stad is beweeglijk, het is echt een stad die nooit slaapt. Altijd gebeurt er wel iets of is er wat te doen. Maar ik ga hier natuurlijk ook naar school! In mijn klas zitten bijna geen Britten, het zijn er vijf op een klas van dertig. Door het marktsysteem is het volgen van een master voor de gewone Brit bijna onbetaalbaar geworden. In plaats daarvan zit ik met het neusje van de zalm van internationale studenten in de klas. Cream skimming noemen ze dat hier, de beste studenten selecteren zodat je zeker weet dat je school goede resultaten boekt. Ik heb hele leuke buren waar ik goed mee omga. We eten vaak samen of gaan de stad bekijken. Er is zo vreselijk veel te doen hier, er is bijna geen beginnen aan. Op een bepaalde manier is dat ook een beetje overweldigend, er is zo veel te doen dat je niet weet waar je moet beginnen. Sommige medestudenten kiezen er dan ook maar voor om binnen te blijven. Er worden voor en door mijn medebewoners activiteiten georganiseerd waar je aan mee kan doen. Dat is gezellig. Het voorbereiden van de colleges kost veel werk. Het studeren hier is tijdrovend en er worden hoge eisen aan je gesteld. Om afleiding te zoeken ga ik vaak naar het sportcentrum van de universiteit. Daar kan ik een beetje tot rust komen en wat afleiding zoeken. Doordat Londen zo dichtbij Nederland is, krijg ik vaak bezoek. Dat is hartstikke leuk maar ondertussen heb ik de Big Ben al wel heel vaak gezien. Daarbij is het ook nog eens lastig om uit te leggen dat wat voor hen een vakantieoord is, voor mij nu thuis is geworden. Ik ben niet op vakantie!

12

POW

ANNE POSTMA Maar wat iedereen natuurlijk wil weten: is het daar zoveel beter, zijn de docenten echt zo goed? Het antwoord is ja en nee. Ik heb nog nooit zo een bureaucratisch georganiseerde instelling meegemaakt. Het is ongelofelijk en je voelt het pas als je er in zit. Maar daar tegenover staat wel weer dat ik van de beste docenten les krijg. Van veel docenten waarvan ik nu les krijg, heb ik in Nederland boeken moeten lezen. Dat is echt bijzonder leuk en ik ben heel blij dat ik dit mag meemaken! Ik heb ook het gevoel dat ik bij de UvA een goede voorbereiding heb gehad. Tijdens colleges werden begrippen behandeld die ik toch direct kon terughalen uit de tijd dat ik hier bij de UvA in de collegebanken heb gezeten. Maar het grote verschil zit hem in de tijd die wordt besteed aan het begeleiden van de papers. Je mag hier ongeveer vier keer je paper inleveren voordat het tijd wordt voor je “final draft”. Al die andere keren kijkt de docent het voor je na, en geeft er feedback op. Het is zelfs verplicht om je paper zo vaak in te leveren. Ik moet zeggen dat mijn papers hier aanmerkelijk beter van werden en dat dit ook het grote verschil is met Onderwijskunde aan de UvA. Als afsluitende woorden wil ik zeggen dat ik dit een hele mooie ervaring vind. Ik leer er veel van en ik ben blij dat ik deze kans heb gekregen.

Tekst: Anne Postma

Studeren in het buitenland Wil jij ook net als deze enthousiaste studenten een periode in het buitenland studeren? Dat kan! Via het coördinatiepunt internationalisering POW (G0.14) zijn er talloze mogelijkheden. Bijvoorbeeld studeren in Europa aan een partneruniversiteit met een Erasmusbeurs of buiten Europa via een brede UvAovereenkomst. Wat te denken van een semester studeren in bijvoorbeeld Londen, Madrid, Berlijn, Bologna of Leuven? Meer weten? Lees de brochure Studeren in het buitenland POW. Deze is te downloaden via http://www.student.uva.nl/owk/buitenland.cfm of af te halen in kamer G0.14 en bij de onderwijsbalie. Je kan natuurlijk ook even langskomen. Het inloopspreekuur is op dinsdag van 12 tot 14 uur en op afspraak in kamer G.014 bij coördinator Jelka Driehuis ([email protected]) Deadline aanmelden Erasmusprogramma: maandag 2 maart!

POW

13

COLUMN OC De kwaliteit van het onderwijs De belangrijkste taak van de opleidingscommissie is het bewaken van de kwaliteit van het onderwijs. Ook de afgelopen maanden zijn wij hier weer druk mee bezig geweest. Zo hebben we bijvoorbeeld gesproken over de wijze waarop de panelgesprekken plaatsvinden. De afgelopen jaren werd na aan het eind van elk onderwijsblok bij elk vak een panelgesprek gehouden. OCstudentleden staan dan voor de collegezaal en stellen vragen over de kwaliteit van het onderwijs en de verbeterpunten volgens de studenten. Wat zowel docenten als studenten is opgevallen, is dat dit gesprek meer de vorm aan lijkt te nemen van een klachtenbombardement. En dat is natuurlijk zonde, want er zijn hopelijk ook punten die juist heel positief zijn aan het onderwijs. Daarom zijn we op dit moment binnen de OC bezig met het bedenken van een manier waarop studenten hun mening kunnen geven over het onderwijs. We zouden een panelgesprek bijvoorbeeld kunnen koppelen aan de resultaten van de evaluatieformulieren die aan het eind van de module ingevuld worden. Deze evaluatieformulieren vormen een belangrijke bron van ‘inspiratie’ voor de OC. Aan de hand van de scores van een vak op verschillende onderdelen, geven wij advies aan de opleidingsdirecteur over de kwaliteit van de module. Ook kijkt de OC naar het grotere geheel. Uit veel evaluaties blijkt bijvoorbeeld dat het onderwijsniveau relatief laag beoordeeld wordt en dat de samenhang in het onderwijsprogramma te wensen overlaat. Dit heeft er toe geleid dat er werkgroepen zijn ingesteld die de bachelor en master onder de loep gaan nemen. Deze zogenoemde APK (algemene periodieke keuring) moet ertoe leiden dat de onderwijskwaliteit binnen POW wordt verhoogd. Een ander belangrijk onderwerp waarover binnenkort in de OC gesproken zal worden, zijn de onderwijs- en examenregelementen, de OERen. Elke opleiding heeft een OER, waarin de rechten en plichten van studenten worden vastgelegd. In de OER vind je bijvoorbeeld binnen hoeveel dagen je tentamen nagekeken moet worden en op welke studiebegeleiding je recht hebt. Mocht je dus tegen bepaalde zaken aanlopen, dan is de OER het ‘wetboek’ van de opleiding waarin je precies kunt terug vinden of je in de recht staat. De OC zal zich de komende maanden buigen over de inhoud van de nieuwe OERen en hierover advies uitbrengen. Kortom, door een kritische houding aan te nemen ten opzichte van al het onderwijs binnen POW, probeert de OC een bijdrage te leveren aan de kwaliteit van het onderwijs. Tekst: OC

14

POW

BEROEPSPERSPECTIEVEN Eén van de vragen die (aankomend) studenten geregeld aan mij stellen is: “Wat kan ik gaan doen met mijn opleiding en waar ga ik dan werken?” Bij verschillende vakken wordt geprobeerd om een beeld te schetsen van de praktijk van (ortho)pedagogen en onderwijskundigen door bijvoorbeeld gastsprekers uit te nodigen. Wat wij ook doen om te helpen deze vraag te beantwoorden, is het organiseren van bijeenkomsten met alumni en studenten. Alumni zijn studenten die inmiddels afgestudeerd zijn. Vorig jaar april was er een alumnidag waarbij wij ook een onderdeel georganiseerd hebben om studenten en alumni met elkaar in contact te brengen: speeddaten met alumni! Een kleine groep studenten had zich daarvoor aangemeld en heeft met verschillende alumni kunnen praten over hun werk. Ook dit jaar willen we weer een of twee momenten organiseren waarop studenten alumni kunnen ontmoeten en meer te weten kunnen komen over de beroepspraktijk van (ortho)pedagogen en onderwijskundigen. We zullen een enquête houden onder studenten om erachter te komen welke ideeën zij hebben voor bijeenkomsten of activiteiten gericht op de beroepspraktijk en wat zij graag meer zouden willen doen aan ‘voorbereiding op de arbeidsmarkt’ tijdens de opleiding. Op 27 februari aanstaande is er de middag ‘Beroepsperspectieven’: een aantal alumni dat op verschillende gebieden werkzaam is, komt in het kort vertellen wat hun baan inhoudt. Daarna kunnen studenten met drie alumni verder praten tijdens drie speeddaterondes. Alle studenten hebben hier een mail over ontvangen, zodat ze zich kunnen aanmelden. De aanmelding start begin februari en er is een beperkt aantal plaatsen, dus vol is vol! Monique Jongerius, Studieadviseur en onderwijscoördinator

POW

15

APART… Apart..? “Zo heel erg apart ben ik volgens mij niet, maar ik zie ook wel dat ik toch enigszins afwijk van de gemiddelde pedagogiekstudent. Ik ben een man en dat is schijnbaar toch heel apart voor deze studie. In februari word ik 31, wat ook iets ouder is dan gemiddeld maar ik ben zeker niet de oudste! Ik doe de studie in deeltijd wat voorheen betekende dat ik het combineerde met mijn werk: lesgeven aan jongeren met gedragsproblemen in Almere. Met dat werk ben ik echter na ruim 3,5 jaar sinds kort gestopt. Ik ben namelijk ook nog in augustus vader geworden van Tibbe en richt voorlopig mijn pijlen even volledig op het gezin en de studie. O ja, ik ben ook nog getrouwd afgelopen jaar en woon in Utrecht.” Vóór Pedagogische Wetenschappen Aan mijn studieloopbaan heb ik genoeg over gehouden, maar het heeft nog geen diploma’s opgeleverd. Na mijn gymnasium heb ik twee verkeerde studiekeuzes gemaakt, Psychologie en Bouwkunde. Daarna heb ik een aantal jaar gewerkt in een AH To Go in het Academisch Ziekenhuis Groningen. Hier heb ik mijn vrouw ontmoet dus dat heeft me uiteindelijk ook veel opgeleverd! Rond die tijd werd het me duidelijk dat ik een keuze moest maken; me verder ontwikkelen bij Albert Heijn of me toch weer op een andere opleiding richten. Het werd de PABO in Zwolle, die ik in deeltijd combineerde met mijn werk bij AH. Na twee en een half jaar besloot ik, door een verhuizing en persoonlijke omstandigheden, de PABO tijdelijk te stoppen. Ik vond een baan bij OC Aquarius, een VSO REC-4 school (ZMOK) in Almere. Ik kon daar het vak winkelpraktijk gaan geven. Mijn ervaring in de winkel en ambitie in het onderwijs vielen zo wonderwel samen. Dat was behoorlijk pittig werk, maar de dingen die goed liepen gaven enorm veel voldoening. Ik belandde in een werkgroep waarbinnen we probeerden een eigen methodiek te ontwikkelen op basis van bestaande methodieken en onderzoeken. Gedurende dat proces is mijn interesse voor (ortho)pedagogiek echt gewekt.” Studeren in deeltijd “Ik ben aan de UvA komen studeren omdat het hier in deeltijd kon. In het programma wordt hier echter nauwelijks rekening mee gehouden. Bijna alle vakken worden in dagcolleges gegeven en slechts een heel enkele keer wordt een vak “gestreamd”. Het combineren van werk en studie is dan ook vaak moeilijk geweest. Er zat echter ook een hele positieve kant aan. Mijn interesse voor de studie werd continu aangewakkerd door wat ik in de praktijk meemaakte en de studie bood weer inzichten die ik direct in de praktijk kon gebruiken.

16

POW

ANNER BINDELS Dat ik gestopt ben met mijn werk heeft veel rust gegeven. Het vereiste een hoop voorbereiding en energie. Het lukte niet meer om er genoeg tijd in te steken en dan ga je draaien op routine en improvisatievermogen. Dat kan ook wel, maar uiteindelijk gaat dat ten koste van de jongeren.” Vaderschap en studeren “Het vaderschap is echt fantastisch en hoewel het af en toe goed vermoeiend is, steek ik die energie er met alle liefde in. De combinatie met de studie is vooral op organisatorisch vlak wennen. Kinderopvang is in Utrecht erg moeilijk te krijgen. We hebben nu één dag. Het is ook heel apart dingen te leren die direct betrekking hebben op je eigen situatie. Tijdens de zwangerschap hadden we bijvoorbeeld het vak Psychologie, waar alle facetten van de zwangerschap uitgebreid aan bod kwamen en daarna het vak Neurobiologische aspecten. Minder leuk is dan dat je ook te horen krijgt wat er mis kan gaan..” Droombaan “Mijn droombaan zou zijn dat ik door onderzoek tot vernieuwende inzichten zou komen die de wereld van het (met name problematisch) opgroeiende kind en zijn opvoeders een stukje beter zou maken. Het liefst zou ik daar natuurlijk een boek over schrijven dat tot in lengte van dagen als verplichte literatuur wordt gezien, maar wat iedereen uit pure interesse toch al zou lezen. Dromen hebben we het hier over, hè…” In dit nummer ook een interview met de Docent van het Jaar, wie is jouw favoriet? “Ik heb nog lang niet elke docent aan het werk gezien. Om die reden heb ik ook geen stem uitgebracht. Ik vond het leuk om van de heer Karstanje te leren, echt een wandelende onderwijskundige encyclopedie. Ook de heer Mulder heeft erg veel te vertellen. De heer Alkan sprong er voor mij in de werkgroepen inleiding onderwijskunde echter het meest uit: hij was een grote toegevoegde waarde en daagde ons uit in onze academische capaciteiten.”

POW

17

COLUMN FSR De studentenmedezeggenschap, wat betekent het voor de huidige generatie? Medezeggenschap is meepraten, het formele pad van het gesprek. Het speelt zich af in gesprek met de bestuurders. Met andere woorden, medezeggenschap klinkt saai en schijnt onzichtbaar te zijn voor de student. Naast deze vooroordelen bleek afgelopen 3 december dat medezeggenschap meer is dan het in eerste instantie lijkt. Er werden 7000 handtekeningen overhandigd aan Karel van der Toorn (voorzitter van het College van Bestuur) en er stonden 500 studenten voor het Maagdenhuis. Blijkbaar is medezeggenschap ook protesteren, je hakken in het zand steken en laten zien dat studenten nog steeds een vuist kunnen maken tegen het bestuur. Over onze generatie wordt vaak gesproken als een lamlendig zooitje hedonistische jongeren zonder interesses behalve voor zichzelf. Maar dit is niet wat ik de afgelopen maand heb gezien. Ik heb studenten voor zichzelf en voor elkaar zien flyeren, mensen enthousiast zien maken, handtekeningen zien verzamelen voor eenzelfde doel en we hebben overwonnen: de plannen om studenten extra te laten betalen voor extra vakken zijn van tafel! Medezeggenschap saai, onzichtbaar? Niet dit jaar! Maar was het vroeger dan zoveel anders? Was iedereen toen op de hoogte van de problematiek binnen het onderwijs, was men zoveel meer betrokken dan de generatie van nu? Ik durf deze mythe best aan te vallen. Ja, men kwam in grotere getalen op de been, maar wat zegt dit over betrokkenheid? Neem bijvoorbeeld de feministische golf, welke zelfrespecterende puber zou zich niet inzetten voor een seksuele revolutie? Daarnaast moet gezegd worden dat de huidige studentenvertegenwoordiger op moet boksen tegen allerlei andere kwesties die medezeggenschap vragen, zoals oorlogen in Irak, Afghanistan en natuurlijk het klimaatprobleem. Probeer er dan maar tussen te komen met het ogenschijnlijk technische verhaal van de medezeggenschap. Maar precies daarom was afgelopen 3 december een sprekend teken. Het bleek namelijk dat de student die geïnformeerd is zeker wel over wil gaan tot actie. De student was op de hoogte van de absurde plannen en begon te vlammen. Je kunt altijd binnen de gebaande paden blijven. Het is veilig en bekend. Maar het wordt pas echt leuk als je hier buiten durft te stappen. De studentenraden van dit jaar weten hier de juiste balans in te vinden. Zij blijven serieus praten met de gesprekpartners, maar zijn niet bang om een nieuwe structuur te scheppen. Dit is de medezeggenschap van onze generatie. Wij zijn leden van een generatie die weten wat je kan bereiken als je niet cynisch achterover gaat hangen en je neerlegt bij soms beperkende structuren. Tekst: FSR

18

POW

SCRIPTIEPRIJS Maartje Knotter, de winnares van de Scriptieprijs die afgelopen januari bekend is gemaakt, is natuurlijk een echte nummer 1 en mag daarom niet ontbreken in deze OPvoeding. Ze geeft een korte samenvatting van haar winnende scriptie en onderzoek. Omgaan met agressie? Attitude en interventiegedrag bij begeleiders van mensen met een verstandelijke beperking en agressief gedrag

Agressie komt vaak voor binnen de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. Binnen deze sector wordt agressie beschreven als ‘moeilijk verstaanbaar gedrag’. De term geeft aan dat agressie moet worden opgevat als een signaal van een cliënt, die daarmee iets duidelijk wil maken. De cliënt is afhankelijk van hoe de begeleider dit signaal ‘leest en interpreteert’. In mijn onderzoek heb ik onderzocht in hoeverre de attitude van een begeleider ten aanzien van agressie, het interventiegedrag beïnvloedt. Het blijkt dat een negatieve attitude ten aanzien van agressie zorgt voor het frequenter inzetten van middelen of maatregelen. Tijdens de uitreiking van de scriptieprijs heb ik in mijn presentatie een aflevering laten zien van Netwerk. In deze aflevering wordt de mishandeling van Jeannette Unlandt beschreven, een cliënt met een ernstige meervoudige beperking. Duidelijk wordt dat signalen van Jeannette door begeleiders verkeerd worden geïnterpreteerd. . De mishandeling was een ‘normale werkwijze’ in het team geworden totdat een begeleider de zaak naar voren bracht. Dit heeft er toe geleid dat twee begeleiders zijn ontslagen en door de rechter zijn veroordeeld. In mijn onderzoek heb ik gevonden dat de negatieve attitude van een team een grotere voorspeller blijkt voor het toepassen van middelen of maatregelen dan de attitude van een individuele begeleider. Kennelijk heersen er binnen een team gedeelde groepsnormen die een belangrijke invloed uitoefenen op het handelen van individuen. Het is goed mogelijk dat dit in het hierboven beschreven verhaal over Jeannette ook het geval was. Een ander belangrijk resultaat van mijn onderzoek is de sterke invloed van de begeleidingscontext op het handelen van begeleiders. Niet alleen is er sprake van een wederzijdse beïnvloeding van contact tussen een begeleider en een cliënt, ook de omgeving speelt een belangrijke rol. Naast aandacht voor beïnvloeding van de attitude van begeleiders is het daarom aan te bevelen de invloed van een geheel team en de begeleidingscontext mee te nemen in verder interventieonderzoek. Maartje Knotter, Orthopedagoog, De Twentse zorgcentra mail: [email protected]

POW

19

DOCENT VAN HET JAAR Zelf had ze het totaal niet verwacht. Eveline van Vugt is pas 26 jaar en is nu al Docent van het Jaar geworden. In januari van dit jaar ontving zij de wisselbeker uit handen van de winnares van vorig jaar, Henny Bos. Jullie kennen Eveline misschien van practicum academische vaardigheden, het onderzoekspracticum of de master Forensische Orthopedagogiek. Van deze nummer 1 willen wij natuurlijk meer weten! Hoe ben je op de UvA terecht gekomen? “Oorspronkelijk kom ik uit de buurt van Rotterdam, maar daar heb ik niet gestudeerd. Ik heb twee verschillende studies gedaan, Orthopedagogiek in Utrecht en tot voor kort Criminologie aan de VU. Daarnaast heb ik lange tijd gewerkt als ambulant begeleider in de gehandicaptenzorg, waar ik gezinnen ondersteunde bij problemen die zij ervoeren in de opvoeding van hun kind met een verstandelijke beperking. Door deze combinatie ben ik gevraagd door mijn voormalig studiebegeleider in Utrecht, Geert Jan Stams, om samen met hem en Peter van der Laan de master Forensische Orthopedagogiek op te komen zetten aan de UvA. Ik vond dit een mooie uitdaging omdat ik eigenlijk zelf een soortgelijke master had willen volgen. Omdat een master in die richting voorheen niet bestond, ben ik Criminologie gaan studeren als aanvulling op mijn studie Orthopedagogiek.” Heb je altijd al docent willen worden? “Nee, ik had niet verwacht dat ik in deze functie zou belanden. Wel heb ik het altijd leuk gevonden om mijn kennis met anderen te delen. Op de middelbare school zei iedereen altijd al dat ik vast iets met politiek zou gaan doen of juf zou worden. Dit nam ik nooit zo serieus maar je ziet het, ze hebben toch gelijk gekregen. Nu zit ik hier en geef ik een interview omdat ik Docent van het Jaar ben geworden!” Wat vind je het leukste aan je werk als docent? “De wisselwerking met studenten vind ik het allerleukst en belangrijkst. Zonder input van studenten zou ik geen les kunnen geven. Jullie leren van mij, maar ik leer ook minstens zoveel van jullie. Ik merk dat studenten vaak onzeker zijn en probeer ze mee te geven dat dat nergens voor nodig is. Iedereen maakt fouten, ook ik en iedere andere docent, daar leer je alleen maar van. Ik hoop dat studenten daarbij ervaren dat ze altijd op mij terug kunnen vallen. Mijn

20

POW

EVELINE VAN VUGT Ik hoop dat studenten daarbij ervaren dat ze altijd op mij terug kunnen vallen. Mijn leeftijd helpt hierbij ook, ik vertel masterstudenten bijvoorbeeld vaak dat ze over een jaar mijn collega kunnen zijn en ik het daarom belangrijk vind dat ze vooral hun ervaringen en kennis delen.” Dat het Eveline lukt haar doelen daadwerkelijk te bereiken en dat ze studenten weet te inspireren en stimuleren, blijkt uit de volgende reacties die zijn opgenomen in het juryrapport: “Ik wil graag stemmen op Eveline van Vugt, dit omdat zij ondanks haar jonge leeftijd al op een zelfverzekerde manier lessen en begeleiding kan geven, die altijd uitdagend en prikkelend zijn. Ze heeft ontzettend veel kennis in huis en draagt dit over op studenten. Zij vindt eigen inbreng van studenten belangrijk en heeft daarom in haar lessen alle ruimte voor ervaringen, eigen ideeën en visies van studenten.” “[…] daarnaast begeleidt ze mij al een tijd lang met mijn scriptie. Ze probeert het beste uit me te halen, geeft me genoeg vrijheid om zelf van mijn fouten te leren, maar grijpt in waar het nodig is.” Zijn er ook dingen die je minder leuk vindt aan je werk als docent? “Minder leuk vind ik nakijken en het geven van cijfers. Ik vind het niet alleen niet zo leuk, vaak vind ik het ook moeilijk. Er wordt meestal een cijfer gegeven voor een eindproduct maar naar mijn mening mag ook zeker het voorafgaande proces niet buiten beschouwing gelaten worden. De afweging tussen die twee lijkt af en toe een eindeloos gevecht. Ik zou het soms een verademing vinden als ik alleen maar een voldoende of onvoldoende hoefde te geven.” Wat zijn je plannen voor de toekomst? “Op het moment werk ik twee dagen per week als docent en daarnaast drie dagen van de week aan mijn onderzoek naar ´morele ontwikkeling van jeugdige zedendelinquenten´. Mijn eerste doel is dan ook om op dit onderzoek te promoveren. Voor de langere termijn zou ik het heel mooi vinden als ik ooit de titel ´professor´ voor mijn naam mag zetten. In ieder geval hoop ik dat communicatie en samenwerking altijd centraal zullen staan in mijn werk. Ik haal vooral veel plezier uit het werken met en leren van anderen.”

POW

21

advertentie

22

POW

COMENIUS grow up..!

STUDIEVERENIGING POW

Kiki on Steroids Schaatsen Het Gala Goede Film Wist Je Dat...!?

VOORWOORD Hij ligt weer voor je, het nummer 1 studieblaadje van POW, de OPvoeding. Mét het nieuwe Comeniusdeel. In dit deel van de OPvoeding komen alle ins en outs van onze studievereniging aan bod, voor en door studenten. Comenius is de nummer 1 in het vergroten van de binding tussen studenten en de opleiding POW en natuurlijk tussen studenten onderling! Dit doen we door ieder jaar weer leuke, gezellige, grappige, interessante activiteiten, feesten en borrels te organiseren. In deze editie zijn verslagen te lezen van deze gezellige activiteiten. Zo is er een verslag over het schaatsuitje en het uitje naar Kiki on Steroids. Ook het gala van 5 januari kan natuurlijk niet ontbreken! Hierover meer in de wist-je-datjes en op de fotopagina! Verder vind je achterin deze OPvoeding de agenda voor de komende feesten, borrels en activiteiten. Zet ze in je agenda en ga gezellig mee! Nieuwsgierig geworden? Blader dan snel verder! Veel leesplezier, namens het hele bestuur en alle actieve leden van Comenius

24

COMENIUS

GOEDE FILMS De nummer 1 op filmgebied wordt binnenkort bekendgemaakt, tijdens de uitreikingen van de Oscars. De nominaties zijn onlangs bekend gemaakt. Hier de top drie, aan hand van de oscar nominaties, met enkele reacties: 3. Milk (8 nominaties) Harvey Milk is een homoseksueel die het als politicus wil maken. Hij is de eerste homoseksueel die zich in San Francisco verkiesbaar stelde. De film volgt Harvey Milk, als hij New York verlaat en in San Francisco politieke allianties opstelt, voor homoseksuelen. Zijn geliefde, Scott Smith is zijn campagne manager. Als Dan White, een tegenstander, het conservatieve district voor zich wint, gaat de film meer in op de onderlinge relatie tussen White en Milk en de strijd tegen de homofobie. -

Als er een betere film is gemaakt dit jaar, heb ik hem niet gezien ( Rolling Stone) Harvey Milk was een inspirende man (New York Times) Een fascinerende film! (Entertainment Weekly) Sean Penn als Harvey Milk is onweerstaanbaar (NRC Handelsblad)

2. Slumdog Millionaire (10 nominaties) In de sloppenwijken van Mumbai woont de 18-jarige Jamal Malik. Wanneer hij meedoet aan de Indiase versie van ‘ Who wants to be a millionaire’, valt iedereen om van verbazing als blijkt dat Jamal het antwoord weet op alle vragen. Wanneer hij nog maar 1 vraag verwijderd is van 20 miljoen roepies, wordt hij gearresteerd als verdachte van valsspelen. Hierna gaat de film terug naar het verleden van Jamal, waaruit langzaam duidelijk wordt hoe het kan dat Jamal zoveel weet voor een jongen uit een sloppenwijk. -

Danny Boyle’s beste film sinds Trainspotting (Empire) Slumdog Millionaire is geweldig! (Variety) Grappig en hartverscheurend (Rolling Stone) Vrolijke, onweerstaanbare film (New York Times)

1. The Curious Case of Benjamin Button (13 nominaties) Wanneer Benjamin wordt geboren, blijkt al snel dat er iets anders aan hem is. In plaats van dat hij ouder wordt, wordt hij steeds jonger. Als Benjamin eenmaal de leeftijd van 50 heeft bereikt, wordt hij verliefd op een vrouw van 30. Zij zullen dus even oud zijn als zij beiden de leeftijd van 40 hebben bereikt. Maar in tegenstelling tot zijn grote liefde, zal Benjamin ook daarna jonger worden. Hoe moet het dan tussen hen? -

Een prachtig levensdrama met een fantastisch tintje (Mikro Gids) Het is een triomf op de techniek (New York Times) Het verhaal wordt klassiek gebracht met geweldig uitgewerkte details (Variety) Aanbiddelijke film (Entertainment Weekly)

COMENIUS

25

WIST JE DAT…

Bij binnenkomst iedereen al werd volgegooid met Prosecco? Iedereen er heel mooi uitzag? Er maar 1 jongen in spijkerbroek en t-shirt rondliep? Het in de rij voor de fotograaf heel gezellig was? Kay en Lean het leukste gala-stelletje waren? De mannen van planologie erg praatgraag waren? Suzanne eruit zag als een prinsesje? Er twee voeten zijn geruïneerd door toedoen van Silvia en Rosanne? De drank rijkelijk vloeide en gratis was? Rianne en Janneke vunzige dingen achter het gordijn deden? Dansen op muziekboxen met hakken aan als topsport mag worden erkend? Een boa veel veertjes achterlaat? Er zelfs een veertje in Eva’s schoen werd gesignaleerd? De geplande ‘special act’ schitterde in afwezigheid? Loes graag totaal ontbekende mensen fotografeert? Silvia, Rosanne en Suzan de derdejaars top hebben vertegenwoordigd? Bh’s zonder bandjes na deze avond vervloekt werden? POW de leukste eerstejaars van het feest hadden? Chris en Kay onze mannen van de avond waren? Lianne’s haar een bierbehandeling kreeg? De dj zowel qua muziek als qua looks erg in de smaak viel? De kaarsjes op de rode trap loper heel mooi waren? De muziek top was? Het sowieso een top avond was? We bij het volgende feest willen feesten met nóg meer POW’ers?

26

COMENIUS

COMENIUS

27

KIKI ON STEROIDS Op donderdag 20 november stond een groep meiden klaar om zich voor eventjes te voelen als man! Er was een doolhof gemaakt van zwarte kisten, waardoor het daar aardedonker was. Met een soort mijnwerkerslampje op onze hoofden traden we het doolhof binnen, waarin een fototentoonstelling te zien was van transseksuelen. Hier en daar waren de chirurgische littekens nog te zien. Soms moesten we even langer blijven staan om zeker te zijn dat de persoon op de foto niet altijd al een man was geweest: wát een verandering kan er optreden bij een vrouw door alleen al mannelijke hormonen te slikken! Gezichtsbeharing, grotere spiermassa enzovoorts. Het doolhof diende er voor ons een beklemmend gevoel te geven: opgesloten zitten in het verkeerde lichaam. Er waren teksten te lezen waarin transseksuelen vertelden gelukkiger te zijn, ondanks het vele onbegrip voor hun situatie in de wereld. We konden ook filmpjes bekijken waarop onder andere te zien was hoe transseksuelen het dagelijks leven aanpakken. Een man, verkleed als vrouw, liet op een filmpje zien hoe je zo dicht mogelijk op de huid kon scheren zodat er geen baardgroei te zien was. Ook kwamen we erachter hoe geweldig goed mannen een decolleté kunnen creëren. Een omgebouwde vrouw deed nog een poging ons iets duidelijk te maken met een neppenis, maar hiervoor stond het geluid te zacht. Uiteindelijk mochten wij voor de camera plaatsnemen om ons vrouwelijke gezicht te laten transformeren tot een mannelijke. Dit zorgde uiteraard voor het nodige gelach. Sommigen van ons werden er niet bepaald knapper op, anderen zouden best door kunnen gaan als jongen. Voor de mannen was er een zelfde soort mogelijkheid, maar dan omgekeerd. Al met al werd ons duidelijk dat het moeilijk voor te stellen is om door het leven te gaan met een lichaam waarin je je niet thuis voelt. Werkelijk opgesloten zitten in een lichaam dat je niet wilt. Het was dan ook mooi om te zien dat de vrouwen en mannen in deze tentoonstelling de stap waagden en gelukkig durfden te zijn. De filmpjes lieten ons zien dat deze mensen tot op zekere hoogte een beperking hebben; ze blijven toch deels hun oude persoon. Maar ook zagen we dat er tal van mogelijkheden zijn om jezelf het juiste lichaam aan te meten. Tekst: Eva Westenberg

28

COMENIUS

OPMERKELIJK NIEUWS Nummer 1 zijn in sport? Werken? Studeren? Het kan allemaal. Maar wat dacht je van nummer 1 zijn in zo veel mogelijk baby’s op de wereld zetten? Of de eerste pinguïn zijn die niet van water houdt? Hieronder volgen drie opmerkelijke nieuwsberichten, geheel in dit thema, die we jullie niet willen onthouden. In de Verenigde Staten is onlangs een onbekende vrouw bevallen van een achtling. De 6 jongens en 2 meisjes werden 9 weken prematuur geboren. In het ziekenhuis was 46 man aan de slag in 4 verloskamers om de meerling ter wereld te brengen. In eerste instantie gingen de doktoren ervan uit dat het een zevenling zou worden, maar 5 minuten nadat de eerste het levenslicht zag, diende zich nog een baby aan. Het is niet de eerste, maar de tweede keer dat een vrouw bevalt van een achtling.

In de dierentuin van het Britse Leek leeft een merkwaardige pinguïn. Het dier weigert het koude water in te gaan. In tegenstelling tot zijn vriendjes die zich tegoed doen het water, blijft hij op een steen staan en verroert zich niet. Hiermee is hij de eerste pinguïn die een waterfobie heeft. Ondanks zijn angst is hij wel een enorme publiekstrekker, maar moet heeft toch extra verzorging nodig. Zo wordt hij apart gevoerd, omdat hij de vissen niet uit het water wil halen.

Op Shopgirl.nl is een enquete gehouden onder 2000 vrouwen tussen de 18 en 30 jaar. Hieruit blijkt dat voor de winkelende vrouw de rijen voor de pashokjes op nummer 1 van ergernissen staat. Ook onaardige verkopers zorgen voor grote irritatie. 12% van de shoppers geeft aan een vloek nauwelijks te kunnen onderdrukken, als daarna ook nog eens blijkt dat het kledingsstuk niet de juiste maat heeft.’

Bron: www.knurps.nl

COMENIUS

29

COMENIUS ON ICE

Op 8 december was het alweer tijd voor de tweede activiteit onder leiding van de nieuwe fanatieke activiteitencommissie. Dit keer ouderwets schaatsen! Om half één stond een groepje fanatiekelingen bij de Jaap Edenbaan klaar om de ijzers onder te binden. Gelukkig waren de weergoden goedgezind, het was droog! Toch erg aangenaam als je aan het schaatsen bent. Van tevoren was er behoorlijk wat gekibbel: “Ik heb pas één keer geschaatst toen ik zes was!” of “het is alweer acht jaar geleden dat ik me schaatsen uit het vet heb gehaald”. Maar wat bleek? Comenius beschikt over een hoop schaatstalenten! Zo hebben we Famke, die toch echt pas één keer op Friese doorlopers had gestaan. Ondanks deze gemiste opvoeding wist zij toch een aardig staaltje schaatskunsten te laten zien! Ook wisten enkelen, die misschien toch wat beter aan hun conditie moeten werken, op creatieve wijze (denk aan één persoon die de rest voortrekt) de baan over te scheuren. Buiten de kreten van de eerste meters op het ijs waren het voornamelijk de lachsalvo's die over de ijsbaan schalden. Dit mede veroorzaakt door Stefan. Meneer had een nieuwe sport ontdekt. Niet net zoals de rest rustig rondjes schaatsen, nee, op de krabbelbaan meisjes pesten! Aangezien Comenius nog steeds voornamelijk uit vrouwelijke leden bestaat kon hij goed zijn slag slaan. Hij vond het maar wat mooi om meisjes te tackelen, zelfs vriendinnetjelief Lianne was slachtoffer. Deze nieuwe tak van sport zorgde voor een hoop hilariteit en nog komischere foto's. Na ruim anderhalf uur enthousiasme op het ijs hadden sommige behoefte aan koek en zopie. In de Skeeve Skaes werd volop genoten van de welverdiende warme choco's met slagroom! Mooi was helemaal om te zien dat het schaatsen en de warme choco in velen het kind naar boven haalde. Iedereen was moe maar voldaan en klaar voor de tentamenstress die (helaas) weer zou gaan komen. Een geslaagde ontspannen, hilarische en nostalgische middag! En nog even dit: Nummer 1 valpartij: Liselotte (“ik wed dat ik als eerst onderuit lig!”) Nummer 1 fotogeniek op het ijs: Käthe ('wacht even, bril moet af!') Nummer 1 tackelaar: Stefan ('ik ga je pakken!!') Nummer 1 wannabe kunstschaatsprof: Lianne ('kijk, ik kan op één been!') Nummer 1 ongekend schaatstalent: Famke ('ik kan het echt niet!', Famke, je kan het echt wel!) Tekst: Nikki Weenink

30

COMENIUS

ACTIVITEITENAGENDA

Februari 25 – Witness the Fitness! Hét foutste fitnessfeest van het jaar, georganiseerd door HGH/ASVS en Comenius. 27 – Middag 'Beroepsperspectieven' Alumni vertellen wat hun baan inhoudt waarna drie speeddaterondes met drie van deze Alumni volgen.

Maart 20 – LSPOD (Landelijke Studenten Pedagogiek en Onderwijskunde Dag) Dé meest informatieve, interactiefste, gezelligste en leukste dag van het pedagogisch en onderwijskundig jaar! Bowling contest (datum volgt) Kroegentocht (datum volgt)

April Bezoek aan praatjesmakers (onder voorbehoud)

COMENIUS

31

advertentie