GOOIEN, SMIJTEN EN LUCHTHAPPEN

Magazine

M.S.R.V. SAURUS Jaargang 2

2015

GOOIEN, SMIJTEN EN LUCHTHAPPEN...

OVER PIONIEREN IN BEGINJAREN GEZAMELIJKE UITGAVE VAN SAURUS, OUD-SAURUS EN DE CLUB VAN 100

Van de redactie Geachte Lezer, Voor u ligt de eerste editie van het Saurus Magazine. Afgelopen december viel nog de Saurus Externe op uw deurmat. Naar aanleiding van reacties hierop is het idee ontstaan om een magazine te maken wat eenmaal per jaar uitkomt. Een magazine wat informatief is, wat kwaliteit heeft en informeel geschreven is. Ter inspiratie hebben we het Laga Magazine en het Varsity Magazine erbij gepakt en aan de hand daarvan ons eigen Magazine samengesteld. Het is een stap richting professionalisering. Om met de hand adresstickers en postzegels te blijven plakken, alles in enveloppen te doen, om vervolgens naar het postkantoor te fietsen en door de mevrouw van het postkantoor weer weggestuurd te worden omdat kerstzegels niet op post zwaarder dan zoveel gram mag, is met het groeiende ledenaantal van Oud-Saurus op den duur niet meer te doen. Daarnaast vinden wij het belangrijk om alle oud-leden zo goed mogelijk op de hoogte te houden van het wel en wee van Saurus. In vier pagina’s is het lastig om over alles wat er bij Saurus gebeurd te schrijven. Daarom hebben we ervoor gekozen om er een echt magazine van te maken met veel pagina’s, mooie foto’s en goede artikelen over Saurus, maar ook over Oud-Sauriërs. Ik wil graag Mark Greefhorst en Bob Meijer bedanken voor het meedenken en meewerken aan het magazine. Zonder hun hulp had deze eerste editie niet voor u gelegen. Mannen, bedankt voor jullie inspiratie, goede ideeën en dat jullie altijd klaar stonden om te helpen. Verder wil ik Frank Brouwers bedanken voor het in elkaar zetten van het magazine. Als laatste wil ik alle schrijvers bedanken, zonder jullie was dit fantastische magazine er niet! Uiteraard is dit het nog maar het begin van het Saurus Magazine. Heeft u goede ideeën voor de volgende editie? Neem dan contact op met mij via [email protected]. Dan rest mij u veel leesplezier te wensen en zien wij u graag zondag 6 juli langs de Bosbaan! Hannah de Vries

2

Inhoudsopgave

04.

Woord van de voorzitter

05.

Hoe gaat het nu met?

06.

Wedstrijdseizoen

08.

Competitieseizoen

10.

Vanuit de Hook

11.

Uit de oude doos

12.

Ploeg die eruit springt

14.

De Saurusliefde van: Jacq Linssen

15.

Club van 100

16.

Oud-Saurus

18.

Saurus 2015 - 2020

19.

Agenda

3

Woord van de voorzitter Waarde Oud-Sauriërs, Club van 100 leden en andere relaties, Vorig jaar ontving u voor het eerst het Saurus Magazine. Doelstelling was om kwalitatief hoogstaande artikelen en foto’s te publiceren die voor alle bovengenoemde partijen interessant zijn. De eerste editie van het magazine was een succes. Graag borduren we daar met deze editie op voort. Saurus is het afgelopen jaar een nieuwe weg ingeslagen door het creëren van een nieuw meerjarenbeleid. In het vorige magazine werd hier door mijn voorganger al aan gerefereerd. Maandenlang is getracht een visie te ontwikkelen en zijn ambitieuze gedachten op papier gezet. Eind december is door het bestuur met gepaste trots het definitieve meerjarenbeleid 2015-2020 gepresenteerd in de Algemene Vergadering. Een tipje van de sluier van het beleid wordt op pagina 18 van dit magazine gegeven. Het verenigingsjaar begon met het binnenhalen van een behoorlijke lichting, bestaande uit 135 geïnaugureerde eerstejaars. Na de inauguratie was het tijd voor de evenementen die traditiegetrouw al jaren plaatsvinden. Onder andere de introsprints en het geheel vernieuwde afroeidiner met een knallend afsluitend feest waren een groot succes. In november vond het drukbezochte gala plaats, waar zowel roeiend- als niet- roeiend Saurus integreerden en genoten van een memorabele avond. Ook het jaarlijkse Saurus open feest was weer ouderwets gezellig. We lieten aan studerend Maastricht zien dat Sauriërs niet alleen sportief zijn, maar dat een degelijk feest ook gewaardeerd wordt. Halverwege januari gingen de wedstrijdroeiers intraining. Traditiegetrouw werd er een heerlijk diner bereid, dit jaar bij buitengoed Slavante, waarna het intrainingsfeest in onze eigen sociëteit losbarstte.

Erg trots ben ik op het feit dat zoveel leden dit jaar een plekje in de wedstrijdsecties ambieerden. Maar liefst 8 wedstrijdploegen vertegenwoordigen Saurus dit jaar op de nationale wateren. Mooie momenten, zware perioden, persoonlijke overwinningen én teleurstellingen kenmerken dit seizoen tot nu toe. Helaas is er op dit moment nog geen blik getrokken. Wedstrijdroeiend Saurus toont echter daadkracht door de moed niet op te geven; het eerste blik ligt dan ook zeker in het vooruitzicht! De competitieploegen, waaronder de dames en heren TopC4+, hebben geïllustreerd dat Saurus ook op competitieniveau meetelt en dat er in ‘us Mestreech’ meer dan fatsoenlijke roeihalen gemaakt worden. Dankzij het fanatisme van de competitiesectie roeit Saurus lekker mee in competitieroeiend Nederland en zijn er al enkele taarten binnengesleept, waarvoor hulde! Een absoluut hoogtepunt van dit jaar was de tweede editie van onze eigen wedstrijd; de Saurus International Regatta. In vergelijking met vorig jaar schreven twee keer zoveel deelnemers zich in en kwamen roeiers en bezoekers vanuit de Euregio naar het meest zuidelijke punt van ons land om een dag lang te genieten van het mooiste roeiwater van Nederland, de gemoedelijke Saurussfeer en de heerlijke Limburgse speciaalbiertjes. Vele roeiers en bezoekers bekeken met veel bewondering ons botenhuis en sociëteit. Men kwam erachter dat we het in het bourgondische ‘’Mestreech’’ toch wel erg goed voor elkaar hebben! Saurus timmert aan de weg, maakt stappen en is niet meer weg te denken uit studerend Maastricht. De randvoorwaarden zijn allemaal aanwezig. Met behulp van het meerjarenbeleid gaan we ervoor zorgen dat Saurus over vijf jaar meetelt op de nationale wateren en de grootste en meest toonaangevende vereniging van Maastricht wordt! Philippe Kerckhoffs

4

Hoe gaat het nu met?

Pionieren met Saurus Het is zondagmiddag, drie uur, café Zuid. Tegenover me zit Hera Lichtenbeld, Secretaris in 1984-1985. Spoedig begint ze te vertellen: “we waren het eerste bestuur na het oprichtingsbestuur. We hadden ook de eerste echte bestuurswissel: een weekend in Dinant.” ”In die tijd huurde je geen huisje, meer een soort schuur. Er was een kraan met koud water en een open haard, iedereen nam een slaapzak mee. Er was geen luxe, maar dat kon ook niemand wat schelen of betalen.” Tekenend voor de beginjaren van Saurus, zo blijkt. “We hadden twee à drie boten. Niemand kon roeien. Peter Mijs was onze coach, omdat hij net iets meer wist dan de rest. Als we halverwege de training bij Eijsden waren, moesten we stoppen om te hozen.” Terwijl Peter Mijs nog gesprekken voerde met de KNSRB, die Saurus er maar wat graag bij wilde halen (vermoedelijk vanwege het aantal vrouwen), trok het bestuur het land door. “Altijd overal bij zijn, dat was het doel. Omdat we nog niet echt een plekje hadden in de roeiwereld, spraken we iedereen en kwamen we overal binnen. Dat veranderde na de eerste Ridderregatta. Het was prachtig weer, we wisten helemaal niet hoeveel mensen zouden komen, omdat alles per post ging, meestal handgeschreven. Het was dan wel een roeiwedstrijd, maar het Maastrichtse drong er in door. Bourgondische gezelligheid. Ik denk dat dat het eerste beeld van Saurus bepaald heeft.” De charme zit hem in de kleine dingen, zo blijkt. Anekdotes over de opening van de loods door Wubbo Ockels, het overroeien van de Stator van Eindhoven naar Maastricht om gedoopt te worden en de oude witte Lada met rood Sauruslogo die jarenlang fungeerde als bestuursbak komen inmiddels boven tafel. Haar favoriete bewaart ze voor het laatst: “Toen de nieuwe loods in gebruik genomen ging ” worden, had deze natuurlijk nog inrichting nodig, maar we hadden nog niks. Mijn studentenhuis destijds was een puinhoop, er stond allerlei zooi. In de tuin hadden we een oude archiefkast gevonden, die mochten we hebben van de huisbaas. Op het dak van de Lada namen we hem mee. Aangekomen wilde Frank (Vangangelt, Materiaalcommissaris) hem openbreken, want de sleutels waren nergens meer te vinden.

We zagen een papiertje uit een van de luchtroosters steken, trokken het eruit: 1000 gulden! We wisten dat mijn huisbaas met de vorige bewoners met hun verleden in de drugswereld niks meer te maken wilde hebben. We vermoedden dat het nep was, maar brachten het toch naar de bank om het op de Saurusrekening te zetten. Na tien minuten wachten was er nog geen politie achter ons aan gekomen, dus wisten we dat we 1000 gulden rijker waren. We gaven niet om de twijfelachtige oorsprong, we konden het goed gebruiken.” Na vier jaar Saurus vertrekt ze naar de VS, de jaren hierna wisselt ze regelmatig tussen Maastricht en de VS als woonplaats. Tussen ’89 en ’93 is ze nog even lid van MWC, maar de banden met de roeiwereld en Saurus zijn niet meer zoals vroeger. Haar man Joost Dubois, oud-voorzitter van Thêta, blijft nog wel aan het roeien verbonden en traint met zijn MWC-acht tegenwoordig elke zondag op de Zuid-Willemsvaart. De pioniersmentaliteit die ze heeft opgedaan bij Saurus is haar wel bijgebleven, waardoor ze steeds voor opstartende bedrijfjes kiest als werkgever. Wat brengt de toekomst? Gaat ze weer roeien? “Nee, ik heb nooit gewedstrijdroeid en heb dus niet die kriebels zoals mijn man dat heeft. Wel zit ik nog regelmatig op de ergometer, dat is een goede workout.” En haar verdere relatie met Saurus? “Het is nu heel anders dan in mijn tijd, toen waren we nog echt pure roeivereniging en moest je weg als je niet meer roeide. Ik snap de financiële overwegingen om niet-roeiers als lid te behouden, maar denk dat je altijd moet waken dat je de roei-essentie niet verliest. Aan de andere kant: we hadden toen nooit durven dromen dat het zo groot zou worden.

Door: Tycho van de Meent

5

Wedstrijdseizoen Good job 10 december 2014, een avond der kwantiteit. 62 leden in de wedstrijdsectie der M.S.R.V. Saurus, zonder wie de R in MSRV als klein geschreven kon worden en een wedstrijdcommissaris overbodig was geweest. Aan tafel zaten een eerstejaars zware 8+, eerstejaars lichte 8+, eerstejaars dames 8+, eerstejaars lichte dames 4*, middengroep dames 4-, tweedejaars lichte heren 4-, zware heren 4- en 23 coaches die het zooitje ongeregeld naar de top moesten zien te krijgen. Mooi om Saurus zo te zien groeien in haar actief roeiende leden bij de selectiebekendmaking. Nu, bijna 7 maanden verder, hoe gaat het met Saurus haar wedstrijdsectie? Graag vertellen we u over een aantal ploegen. Eerstejaars Dames Deze ‘blije kikkers’ zijn bezig met de afronding van een zeer bewogen seizoen. Zo vielen zij met de deur in het klassementshuis toen zij de vierde plek wisten te bemachtigen op de Winterwedstrijden en duidelijk hun constante krachtklappen lieten zien. Gaandeweg werd

6

er toch veel gevraagd van de dames en dit resulteerde in blessureleed bij een aantal roeisters. Deze tegenslag wisten zij te incasseren en toch te strijden met wat zij hadden: passie en enorme teamkracht. Op de ARB werden de dames 8e(DEj8+ en DB8+ veld) en daarmee voldeden zij aan het uitdagende doel dat in het meerjarenbeleid staat van Saurus, namelijk top 8 varen! Eerstejaars Zware Heren Sowieso het meeste gestoorde, bijeengeraapte, zooitje zwaargewichten dat ik ooit in mijn tijd bij Saurus heb mogen aanschouwen. Deze positieve idioten kunnen uit alle hoeken komen; zo onderaan de ranking beginnen en op de Hollandia vriend en vijand weten te verassen door de voorwedstrijd van het klassementsveld te winnen. Deze gasten zijn te herkennen aan hun onmisbare boomblaster welke ‘Say my name’ van Destiny’s Child zeer luid afspeelt en hun kleurrijke vocabulaire. Zo is lekker ‘tatsen’ het synoniem voor alles wat fijn is te doen. De gemiddelde corpsbal kan nog een puntje zuigen aan het woordenboek dat deze zware ballen gebruiken.

Tweedejaars Lichte Heren Afkomstig van de ploeg die vorig jaar een legendarische overwinning neerzette tijdens de Westelijke Regatta, zijn deze heren in de twee zonder een mooi stel bij elkaar. Naast de broeder relatie die Jorn en Lucas samen hebben, wordt er ook nog geroeid. De heren zijn snel in hun eerste 1000 meter en showen daarin hun sprint-skills, maar de boys weten dat het veld hard gaat en de 1000 meter verlengd moet worden naar 2000. Daar wordt dan ook hard aan gewerkt en ze zijn vastberaden dat blik momentum te pakken in de aankomende wedstrijden. Middengroep Zware Heren Daar waar vorig jaar vooral gespetter en gespater van deze mannen afkwam, doen zij nu mee in het development vier zonder klassement met concurrenten als de Oude Vier van Gyas. Alexander, Joost, Jos en Gerard hebben samen ook flinke blessure tegenslagen moeten incasseren, maar dit hield hen niet tegen om met al hun passie door te blijven trainen. Ze hebben zelfs

al besloten dat ze volgend jaar allemaal door willen roeien! Het doel: Oude Vier voor Saurus starten! Naast het verhaal over de ploegen, doe ik nog graag een woordje als wedstrijdcommissaris. Als wedstrijdcommissaris wil je natuurlijk dat je ploegen winnen. Desalniettemin vraag ik mij soms af of winnen wel het belangrijkste is van de sport die wij zo mooi vinden en waar we keihard voor knokken. Dan loop ik rond op een wedstrijdweekend en denk ik na over bijvoorbeeld de volgende vraag: Saurus spreekt wel vaker van de underdog positie op de nationale wateren, zijn we daar ergens niet op een rare manier trots op? Ja, en daarvoor hoeft men zich niet teschamen. Roeiende Sauriërs weten hoe verliezen voelt en hoe je, eenmaal op je knieën gedwongen, weer op moet staan om weer de boot in te stappen. Persoonlijk leer je namelijk het meeste over jezelf om

steeds geconfronteerd te worden met mensen beter dan jij, hoe moeilijk dat soms ook is om te accepteren. Een ouderejaars beschreef haar eerste jaar wedstrijdroeien als een proces van ‘leren te verliezen’, een keiharde leerschool, maar wel de werkelijkheid. Door steeds de lat hoger te leggen, ontdekt de roeiende Sauriër waar zijn of haar grenzen liggen en hoe deze op te pakken om vervolgens deze een paar mentale stappen verderop weer neer te leggen. Dat maakt een overwinning dan ook zo mooi, de grenzen zijn zo ver mogelijk verlegd om als eerste over de streep te komen. “There are no two words in the English language more harmful than ‘good job’”J.K. Simmons in ‘Whiplash’ ‘Voor Saurus en het erevlot!’ Door: Diederik Sanders

7

Competitieseizoen Ook dit jaar werd de winter overbrugd door interne sparwedstrijden, waarbij werd gestreden om punten voor de sparladder. Met de sparladder strijden de competitieteams voor een plek in de NOOC- competitie, waarbij het deels gaat om wie het hardst roeit, maar de teams kunnen ook laten zien dat ze het qua inzet en aanwezigheid waard zijn om de NOOC te starten. De strijd begon met een sparwedstrijd, welke wordt herinnerd door de veiligheidsvesten voor de stuurtjes, fakkels langs de kant en lampjes op de boot. Vanwege de korte winterdagen was dit een heuse wedstrijd in het donker. Hierna volgde een aantal ergometerwedstrijden in verschillende vormen en naarmate de sparladder-competitie eindigde werden de dagen langer en sloten we af met een sparwedstrijd in daglicht. Waar de wedstrijdsectie afreist naar Keulen voor een trainingsweekend, reisden wij ook dit jaar met onze competitiesectie af naar Tilburg voor het jaarlijkse competitie trainingsweekend. In voorgaande jaren stond dit weekend vooral bekend om de feestjes en niet zo zeer om het roeien. Samen met Vidar (Tilburg) werd besloten een nieuwe koers in te slaan en er een trainingsweekend van te maken waar ook werkelijk werd geroeid. Okeanos (Amsterdam) en Pelargos (Den Haag) werden erbij gehaald en na twee á drie trainingen op zaterdag, stapten de teams op zondag de boot in voor de sparwedstrijd. Rugnummers, baannummers, finishtoren en commentatoren, alles werd ingezet om een officiële sparwedstrijd neer te zetten. Het eerste moment om te zien hoe de teams presteren ten opzichte van de drie andere verenigingen. De mannen van de TopC4+ haalden dit weekend hun eerste taart binnen, zij wonnen de sparwedstrijd wat een mooie bevestiging was voor het harde trainen in de winter.

8

Competitieseizoen SIR Een week later was het aan Saurus om te laten zien dat zij een mooie competitiewedstrijd kan organiseren. Op zaterdag 28 februari vond de Saurus International Regatta plaats (SIR). Hier gingen de dames van de TopC4+ met taart naar huis. NOOC openingstoernooi Na twee succesvolle weekenden in februari, was het een maand later tijd voor het Heineken NOOC Openingstoernooi (HNOT). Het eerste moment van het seizoen om je te meten met de rest van competitieroeiend Nederland. De weergoden zijn ons dit competitieseizoen niet zo gezind. Dit werd bij de HNOT al meer dan duidelijk. Regen, regen en nog eens regen. Op zondag werd hier ook nog eens harde wind aan toegevoegd. Dat onze roeiers zich niet uit het veld laten slaan door een beetje tegenvallend weer werd meteen duidelijk. De dames en heren Top C4+ behaalden respectievelijk een 6e en 5e plek in de NOOC-competitie. Skøll Cup De volgende wedstrijd was de Skøll Cup, vanaf dan roeien de teams in poules waar ze zijn geplaatst op basis van de resultaten van de HNOT en hebben ze gelijkwaardige tegenstanders. De TopC4+en zijn al een

aantal keer genoemd en ook bij de Skøll Cup zetten ze weer een mooie prestatie neer, de heren TopC4+ werd hier 2e in de A- finale en steeg hiermee naar een 2e plek in het klassement! Het zijn natuurlijk niet alleen de TopC4en+ die alles geven voor een taart in de NOOC-competitie. Verdeeld over verschillende poules strijden de ploegen voor een taart en met succes! Tijdens de Skøll Cup haalt dames 3 (Sautaas) de A- finale in poule 3. Rottebokaal Voor de derde NOOC- wedstrijd wordt ons een lange treinreis naar Groningen bespaard, de SRG heeft plaats moeten maken voor de Rottebokaal en ook de competitieploegen starten dit jaar een wedstrijd op de nieuwste roeibaan van Nederland, de Willem- Alexanderbaan. Na de Skøll Cup lagen de verwachtingen hoog, welke helaas niet helemaal waargemaakt konden worden. Maar wat hebben we genoten! Met ruim 65 Sauriërs stonden we op de camping naast de WillemAlexanderbaan om hier samen met Vidar te barbequen en te genieten van het zonnetje, dat zich aan het einde van de dag tóch nog even liet zien en samen af te reizen naar het feest. Door: Corine Peters

9

Vanuit de Hook

Donderdag Het is bijna negen uur. De kroeg bereidt zich voor op de wisseling van de wacht. Enkele wedstrijdroeiers zijn na hun maaltijdsalade of mensahap nog even blijven hangen. Op de Bosscherweg, de aorta van Saurus, ontstaat een kleurrijke stroom leden. Fietsend keren de roeiers huiswaarts, lopend gaan de Librianen richting kroeg. De groepjes zwaaien en lachen naar elkaar wanneer ze elkaar kruisen. Vóór negenen staan de meeste Librianen op de kroeg, en het rechter tappuntje mag na gezamenlijk potten open. Ze schuiven twee tafels aan elkaar en nemen plaats. De eerste bakken smaken naar kunststof leiding en roestvrijstaal en gaan er bij zowel de oudere- als jongerejaars met lichte tegenzin in. De ouderejaars schreeuwen naar de jongerejaars dat ze harder moeten drinken. Zo vermaken ze zich een hele tijd. Niet lang daarna komen de meisjes van Nynève binnen. Zij vestigen een soortgelijke basis, maar dan met iets minder lawaai. Ongeveer tegelijkertijd met Linque arriveren nu ook de overige kroegbezoekers: die oud-sociëteitscommissaris, dat fossiel dat hier en daar nog wat coacht, of dat lid dat zijn heil vond binnen enkele Sauruscommissies. Sunergos heeft gisteren geborreld met een Maastrichts damesdispuut en hun leden herstellen hier nog van. Toch zullen enkelen van hen in de loop van de avond de weg naar de kroeg nog vinden.

10

Eerstejaarzen die niet lid zijn geworden van een genootschap zijn op donderdag een zeldzaam soort. De koude winter en het barre landschap tussen het centrum en de Bosscherweg 24 eisen hun tol en weten ieder jaar weer veel septemberleden te maken. Naarmate de avond vordert integreren de leden van verschillende clubjes in toenemende mate met elkaar. Ook wordt het drukker op het rokersterras, waar nu vele rokersgeheimen met elkaar gedeeld worden. Een enkel ondeugend lid stopt bij het passeren van het bij de deur dienstdoende soccielid zijn glas in de binnenzak van zijn jasje en speelt buiten ‘glaasje-steentje’. De gevorderde deugniet leegt zijn blaas in het gat in de muur dat de brouwer de toegang geeft tot het bijvullen van de biertanks. Voor alles geldt: Het is niet voor niets geweest als het niet onopgemerkt is gebleven.

Op de mannenplee wijst een oud-lid een sjaars op het vergeten pisbakmos, terwijl hij zelf met satanisch genoegen tegen de muur urineert. Er ligt wat bloed in de wasbak. Een discussie die je opvangt op de gang is inhoudelijk niet de moeite waard, maar in zijn vorm subliem. Relatief beschaafd halen we half twee. ‘Oehoe’ klinkt er, en glazen spatten uiteen op gekantelde tafel. Van achter de tafel komt nu een bekend hoofd tevoorschijn. Guitig wachten leden op hun straf. Hopelijk een lichte tik van een socciechick. Misschien toch een onredelijke vlakke van een lelijke socciehenk. Het licht gaat aan. Tussen de drinkende clubjes zie je hier en daar een jongen en meisje in gesprek. Misschien hebben ze al genoeg spanning opgebouwd om direct vanaf de kroeg samen naar huis te fietsen. Misschien is er nog drie uur Feesfebrik voor nodig. Anderen zullen de kroegavance nooit verzilveren. En ach... Het was een goede avond.

Door: Loek Daemen

Uit de oude doos

‘’Een hand vol prut in mijn gezicht” Gooien, smijten, naar lucht happen en af toe de derrie uit je ogen wrijven. Met een mengsel van doorgekookte pasta, stroop, erwtensoep en karnemelk trok Janine Dousma, gesteund door de rest van de dames 8+, afgelopen vrijdag ten strijde tegen de andere wedstrijdroeiers. Het jaarlijkse ‘intrainingsfeest’ van Saurus werd een succes, het kroeg-poetsen op zaterdagochtend beviel heel wat minder.

Donderdag 13 januari Net als gisteren moet ik om 8.30 uur trainen. Je went aan het vroege opstaan. Met de boot in de loods en de nabespreking achter de rug, fietsen we om ongeveer 11.00 uur naar huis. Ik ben best moe van de training. Vanmiddag heb ik onderwijsgroep. Het is maar goed dat ik gisteren practicum heb gehad over dit onderwerp. Veel heb ik niet kunnen voorbereiden. Vrijdag Vanmorgen om 8.30 uur ergometeren, oftewel droog-roeien op een van de apparaten in de Saurusloods aan de Kanaaldijk. Iedereen heeft het over het ‘intrainingsfeest’. Vanavond mogen we voor de laatste keer drinken, roken en laat naar bed; vanaf morgen zijn we nog maar alleen serieus met wedstrijdroeien bezig. ‘s Middags kadootjes kopen voor de andere wedstrijdteams, onze coaches en de stuur. Om hen succes te wensen. Om 18.00 uur gaat de bel. Een aantal teamgenoten leggen al dollend hun slaapspullen in een hoek. Ik ben niet de enige die met een lichte spanning in de buik naar café Charlemagne vertrekt. De hele wedstrijdselectie en het bestuur schuiven aan tafel. Geschreeuw, geklets, lol. Als iedereen klaar is met eten, krijgen de zware heren vier, een eerstejaarsploeg, een zwembandje. Dan blijven ze in ieder geval drijven als de boot omkiepert, heet het. Wij, de dames 8+, krijgen zakdoekjes voor het geval dat we het niet droog mochten houden als we ons eerste blik trekken. Oftewel winnen. Na het eten verruil ik mijn gewone kleren voor mijn brasjasje, t-shirt, oude broek en schoenen. Onderweg naar de Sauruskroeg halen we de emmers met prut op. Een mengsel van doorgekookte pasta, stroop, erwtensoep en karnemelk. Daarmee zullen we de andere wedstrijdteams gaan belagen.

Gelukkig, we zijn als eerste in de kroeg en krijgen dus niet meteen de volle laag van de anderen over ons heen. De vloer ligt vol stro en alle muren zijn afgeplakt met plastic. We drinken een biertje en houden angstvallig de deur in de gaten. Elke keer als de bel klinkt, gaat er een schok door ons heen. Staat er nu een ploeg voor de deur, natuurlijk ook voorzien van emmers prut? Misschien stel ik me aan, maar ik voel mijn hart in mijn keel kloppen. Ik zie mijzelf nog steeds niet met die troep de rest van de selectie bekogelen. Dan komen de lichte heren 8 binnen en gooi ik mijn eerste brok derrie. Het gevecht breekt los. De troep vliegt overal rond. We raken alles en iedereen, dus ook de barmensen en het bestuur dat zich in een ‘veilige’ hoek heeft teruggetrokken. Ik krijg van een teamgenoot die weinig meer ziet een volle hand prut in mijn gezicht. Als het gevecht een beetje afneemt, zie ik om me heen zeven teamgenoten met druipend haar. Als de eerste- en tweedejaars zwaar binnenvallen, zijn onze emmers al bijna leeg. Inmiddels is het een echte bende geworden en stinkt de kroeg naar rotte eieren. Later hoor ik dat de zware jongens met doorweekt hondenvoer hebben gegooid. Iedereen hangt nu ook aan elkaar om de brasjasjes kapot te scheuren. Je raakt je agressie wel kwijt. Soms moet ik even uitpuffen aan de kant, of moet ik naar de wc om mijn ogen uit te spoelen. Het is eigenlijk heel leuk, ook al kriebelt alles van het stro. Ik krijg het wel koud. Een douche zou nu lekker zijn. Dan komt na twaalven het officiële deel van het feest. We moeten onze handtekening zetten en beloven dat we ons vanaf nu als echte wedstrijdroeiers zullen gedragen en de eer van de vereniging hoog zullen houden. Zaterdag 15 januari Om half negen worden we wakker gebeld. Verslapen. Het is traditie dat we zaterdagochtend voordat we de kroeg moeten schoonmaken nog een rondje gaan hardlopen. Nu gaan we om half tien maar meteen naar de kroeg. Die is echt ontzettend smerig en hij stinkt. Eerstejaars zwaar is al bezig. We beginnen met de muren en de bar. Na twee uur zijn we nog steeds bezig en ben ik het best beu. Het bestuur is eieren met spek voor ons aan het bakken. Helaas moeten we daarna nog verder met schoonmaken. Om half één zijn we eindelijk klaar. Ik denk dat ik maar weer naar bed ga. Uit: Observant 19, Jaargang 20, 20-1-2000 Naam fotograaf: Philip Driessen

11

Ploeg die eruit springt

We doen het met zijn allen Voor het seizoen was het quasi ondenkbaar: een heren competitieploeg die bovenaan zou meestrijden in het NOOC C4+ klassement. Waar de damesploegen in competitieverband al meerdere jaren consistent bovenaan varen is dit bij de heren nog maar zelden voorgekomen en was een top 6 plaats zo dicht bij het einde van het seizoen slechts een natte droom. Dit verenigingsjaar dient zich echter aan als het jaar van de ommezwaai op competitiegebied in de personen van Pim van den Heuvel, Luc Fey, Daniel Golden, Michel Koopmans, Ruben Hupperetz en Tom van Kraaij. Samen met vijfde pion Rianne Helgers op de stuurpositie en een coachkader bestaande uit Lotte Hoogkamer, Bregje Dijkstra, Yvonne Einerhand en Jolein Hallegraeff. Met nog maar een wedstrijd voor de boeg zijn de jongens goed op weg om een definitieve top 6 plaats te bemachtigen. Wat maakt het verschil met voorgaande jaren dat het deze jongens nu wél lukt om met de besten mee te strijden? Eén van de verklaringen blijkt de opperbeste sfeer die er in de ploeg heerst. Een hechte en sterke ploeg zijn, zowel op als naast het water.

Op het water Nadat de zes jongens in december ingeselecteerd werden volgde, in de schaduw van de wedstrijdploegen, een periode van louter meters maken op de welbekende ergo of op de koude Zuid-Willemsvaart. Waar ze op het competitietrainingsweekend bij Vidar al een amuse guelle van hun kunnen serveerden lieten de jongens op het NOOC-openingstoernooi voor het eerst echt hun kwaliteiten zien. Met een derde tijd in de voorwedstrijden stoomden de jongens met gemak door naar de A-finale. Het zou toch niet gaan gebeuren dat er op de eerste wedstrijd van het jaar al een Saurusploeg met de winst gaat lopen? Helaas was dat inderdaad niet zo. Na een snoek in de finale was de vierde plaats hun deel, al opende dit wel perspectieven voor de komende wedstrijden. Op de Skøll Cup hadden de jongens de kans om zich te revancheren en te zorgen dat alles dit keer wel lekker liep.

12

De jongens lieten zien dat de kilometer hun goed lag en bereikten weer moeiteloos de A-finale. Na een spannende wedstrijd, luid aangemoedigd door de rode brigade langs de kant, moesten ze alsnog het onderspit delven voor Proteus. Schade. Doelen werden bijgesteld en winst op de Rottebokaal was het volgende doel. Al ging dat niet helemaal volgens plan. In een arena van wind en golven werd de A-finale dit keer niet gehaald en ook in de B-finale zetten de jongens geen zoden aan de dijk. Een derde plaats in de B-finale met 12(!) seconden verschil ten opzichte van de winnaar van poule A was het gevolg. Een goeie realitycheck die de jongens er bewust van maakten dat er hard getraind moest blijven worden. “Het was inderdaad een leermomentje”, aldus Fey. Tegelijkertijd is men het eens dat tegenslag van dit kaliber ook een bron van motivatie is. Zo blijven de jongens scherp.

“Roeien is duizendmaal verliezen en eenmaal winnen. Behalve als je bij Proteus zit. Op de PEiL gaan we ze verslaan” vult Koopmans aan. Van Kraaij blijft eerder voorzichtig: “ 4,5 kilometer is een heel andere afstand. Ook andere ploegen kunnen hier verrassen”. Uiteindelijk zouden de jongens op een zestiende plek stranden. Toch mag ook de prestatie op de Rottebokaal niet volledig onderschat worden. “ Ons doel was top 20 varen dit seizoen” aldus van Kraaij. “ Als we op onze eerste wedstrijd een resultaat als op de Rottebokaal hadden neergezet, waren we hier uiterst tevreden mee geweest”. “Na de NOOC-Opening en de Skøll Cup waren de verwachtingen gewoon zo hoog. Het doel voor dit seizoen is een top 6 plaats bemachtigen in het NOOC klassement en een wedstrijd winnen. Of dit realistisch is? Je moet hoog durven inzetten” klinkt het terecht.

Ploeg die eruit springt

Kracht van het collectief Dat het nog nooit is voorgekomen dat een heren competitieploeg zo goed presteerde is geen geheim. Wat echter opvalt is de bijzonder goede sfeer die in het team heerst. De jongens willen voor elkaar werken en komen elkaar ook aanmoedigen op weekenden dat ze zelf niet in de boot zitten, vergezeld door het voltallige coachkader. Nog een opvallend gegeven. De jongens bewijzen dat goede resultaten voortvloeien uit meer dan enkel goed kunnen roeien. Waar sommige andere (wedstrijd)ploegen louter tijd met elkaar doorbrengen in de kleedkamer en op het water, zien deze jongens elkaar regelmatig en zijn ze op roeiweekenden ook op de feesten present. Iedereen is het unaniem eens dat de ploeg zeker een grote rol speelt en dat dit ook deels de reden is voor de goede resultaten. Iedereen is een even belangrijk onderdeel van het team en dat ziet iedereen ook in. Activiteiten die samen ondernomen worden variëren dan ook van samen eten tot samen een joint roken. Alles kan en mag. “De verwachtingen waren aan de lage kant bij het begin

van het seizoen. Dat het dan nu zo goed gaat maakt het natuurlijk alleen maar leuker” zegt Koopmans. “ We kunnen en mogen alles doen op die weekenden. Dit is de ideale balans tussen fanatiek roeien en toch een beetje écht student zijn”. “ Al hebben we ook wel geluk dat we altijd op zaterdag roeien” vult Fey scherp aan. Als er al een keer een minder resultaat geroeid wordt, zoals op de Rottebokaal, wordt de teleurstelling naar eigen zeggen “gewoon weggezopen”. Een sterk geheel als ploeg leidt duidelijk tot die paar extra procentjes die het verschil kunnen maken. Wedstrijdroeien Dat er wel degelijk talent in deze boot zit mag duidelijk zijn. Vijf van de zes roeiers hebben in het begin van het verenigingsjaar selectie gelopen. Is er voor hun volgend jaar een plaatsje in de wedstrijdboot? De stap zetten tussen TopC4+ en wedstrijdroeien is immers niet zo immens groot. Echter zijn de meningen verdeeld.

Hupperetz en stuurtje Helgers geven aan volgend jaar een poging te willen wagen om in een wedstrijdboot terecht te komen, terwijl Van Kraaij en Koopmans nog twijfelen. Op dit moment blijkt iedereen uiterst tevreden met de huidige situatie, al wil iedereen volgend jaar wel actief blijven op roeigebied, variërend van coachen over clubroeien tot wedstrijdroeien. Dit zou op roeigebied voor de M.S.R.V. ook wel eens een stap in de goede richting kunnen zijn wat betreft doorstroming. Hopelijk dragen deze jongens aankomend verenigingsjaar het stokje over aan een even gemotiveerde en hechte groep die volgend jaar nog mooiere prestaties kan neerzetten. We blijven immers een kleine vereniging met minder mankracht dan de echte grote spelers, vandaar dat we als Sauriërs ook wel degelijk gepast trots mogen zijn op de prestaties van deze jongens. Nu maar hopen dat de doelstellingen behaald worden en dat het seizoen met veel bravoure kan worden afgesloten. Door: Victor-Jan Vanparijs

13

De Saurusliefde van: Jacq Linssen Hij was voorbestemd voor de muziek. Maar koos voor de studie rechten. En vervulde die opleiding in één rechte lijn. Zijn naam: Jacq Linssen (56). Gewaardeerd lid van het Comité de Patronage*. Jacq Linssen voor altijd Sauriër

Bestaat dat? Een BTW-vriendelijk biertje? Om klokslag 9:00 uur stap ik het statige kantoorpand in Maastricht-Randwyck binnen. ‘Belastingadvies- en Accountantskantoor’ staat op het toegangsbord vermeld. Voel me er al snel thuis, misschien wel omdat ik zelf mijn bachelor Fiscaal Recht bijna heb afgerond. Ik meld bij de vriendelijk overkomende receptioniste en vertel haar dat ik een afspraak heb met Jacq Linssen. Ze verzoekt me even plaats te nemen. Niet veel later komt hij aanlopen, de heer Linssen, of mag hij Jacq heten?: “Jij moet Janou zijn!”. Na enkele seconden klinkt het: “Aoh ver kinnen aoch Mestreechs praote?”, waarop ik bevestigend knik. We besluiten onze conversatie gedurende de rest van onze afspraak in het dialect voort te zetten. De klik is er. Enneh…: “Zegk mèr Jacq!”

14

Hoe zie je de rol van het Comité de Patronage* voor je? ‘’Het CdP is voor Saurus van groot belang, vooral vanwege de netwerken van de leden. Mede door onze contacten kunnen we een belangrijke schakel zijn in het inslaan van nieuwe wegen. Daarnaast kunnen we adviseren: waar de besturen ieder jaar telkens het zelfde wiel proberen uit te vinden, kunnen wij helpen. Het sterke aan het huidige bestuur vind ik dan ook dat getracht wordt de Universiteit Maastricht in te laten zien dat Saurus een van de grotere is. Volstrekt terecht gezien de hoeveelheid leden en het bloeiende bestaan. Gelijke behandeling is dan ook zeker op zijn plaats.’’ “Naar mijn beleving is Saurus een bloeiende vereniging. Toen ik 10 jaar geleden voor het eerst in aanraking kwam met Saurus gaf ik aan graag bereid te zijn op fiscaal gebied iets te willen betekenen voor de M.S.R.V. Zo geschiedde. Een fiscaal gunstige structuur werd opgezet en heden ten dage worden nieuwe boten fiscaal vriendelijk aangekocht, wordt het biertje op de Saurus kroeg fiscaal vriendelijk getapt en worden de afschrijvingen fiscaal vriendelijk in de boeken verwerkt.”

Het eerste gedeelte van het gesprek krijg ik helder wat voor een student Jacq Linssen was. Een veelkleurig student, zo blijkt. Altijd al geïnteresseerd in muziek en zijn ambitie lag dan in eerste instantie ook richting conservatorium. Toch gekozen voor een universitaire juridische opleiding. Hij vervolgt: “Ik was heel actief in het sportieve dispuut Oase. En voelde de aantrekkingskracht van tal van sportdisciplines. Ijshockey, hockey en tennis.” De roeisport bleef voor Jacq als student onbekend, totdat hij ruim 10 jaar geleden tegen een bestuurslid met een ‘vieze rode jas’ aanliep. Iedereen weet wat daarvan de betekenis is… Jacq is trots op deze traditie. Een vruchtbare samenwerking met Saurus was geboren.

Allemaal leuk en aardig: dat vindt ook de fiscus, Jacq? “Jazeker, een leuke anekdote is dat de inspecteur van de Belastingdienst zelf geroeid heeft bij Phocas en in eigen persoon aanwezig was bij de opening van ons nieuwe gebouw.” Dan zit het wel snor, besluit ik.

Jacq verhult niet dat hij wordt gezien als een ijverig persoon. Een kwaliteit die al vroeg merkbaar was. Binnen enkele jaren was de rechtenstudie afgerond en werd besloten de stap te maken naar het werkzame leven. Na een dienstverband bij het Ministerie van Financiën, EY en KPMG is Jacq een maatschap aangegaan in de vorm van een belastingadviespraktijk.

*raad van advies voor het bestuur, bestaande uit representanten van verschillende beroepsgroepen, met liefde voor onze vereniging.

“Toen ik afgelopen week op de Belgische snelweg de Saurus-botenwagen tegenkwam, was ik trots en wist ik: Saurus is gevestigd in Nederland en zelfs daarbuiten. Om tot slot mijn passie voor Saurus overduidelijk aan te geven, zeg ik bij dezen toe mee te springen in het Amsterdam-Rijnkanaal bij een Varsity overwinning!”

Door: Janou Benders

Club van 100

Time flies Drie jaar zitten we als verenging nu in een verwarmd en grandioos gebouw aan de Bosscherweg in het sjoene Mestreech. Time flies when you’re having fun. Saurus timmert goed aan de weg. Ook de Club van 100 is het laatste jaar weer extra actief bezig geweest. Een aantal leden klopte bij ons aan met mooie plannen, en aangezien alles begint met een goed idee, is er het één en ander gerealiseerd, omdat het bedacht is: een extra verkennend weekend op de Amstel voor de eerstejaarswedstrijdploegen, softwarelicentie voor de analyse van ergometerresultaten, extra coachtoeters en een bijdrage aan de fanatieke competitieroeiers op de Elfstedentocht. De ingezette koers van vorig jaar met het structureel bijdragen aan Saurus’ roeien wordt doorgezet met een bijdrage aan de profcoach en sponsoring van de wedstrijdpakjes om de kosten te dekken voor roeiers. Immers, studeren is al duur genoeg, zeker in de huidige tijden. De crisis is nog steeds niet voorbij, baankansen na de studie zijn onzeker. Er is onheil voorspeld in de wereld, een nieuwe koude oorlog is op komst, het sociale leenstelsel is er nu toch echt doorheen en in rap tempo moet die studie erdoor. Des te mooier dat Saurus een bloeiend geheel blijft vol leden die zich inzetten. Een klein paradijs op aarde. Samen hard roeien, en daardoor als hele vereniging beter worden, dat is de uitdaging van Saurus. We zouden een kort verhaal lang kunnen maken, maar eigenlijk is het simpel: bij de Club van 100 zitten oud-Sauriërs en externe betrokkenen welke middels een jaarlijkse financiële bijdrage, een enkel- of veelvoud van €100,-, ons Saurus helpen. Een aantal ouders heeft zich reeds bij ons gemeld en wij zijn ervan gecharmeerd dat zij ook op deze manier een mooie bijdrage kunnen leveren aan Saurus, naast het leveren van fanatieke leden.

Ook binnen de Club van 100 komt aan al het moois een eind. Zo heeft er een gedeeltelijke bestuurswissel plaatsgevonden. Andor van Munnen heeft na 10 jaar trouwe dienst zijn functie als Secretaris overgedragen aan Amée Leferink. Wij blijven voor de komende ontelbare jaren vertrouwen op de enthousiaste aanwezigheid van deze medeoprichter van de Club van 100. Myriam Bruijne is bereid gevonden als algemeen bestuurslid aan de slag te gaan. Zoals u ziet, weer vers bloed met bijkomende verse ideeën. Mocht ook u een plan hebben voor de bestedingen, of staan te trappelen om lid te worden, schroom dan vooral niet contact met ons op te nemen. U kunt rechtstreeks met ons contact opnemen via [email protected] of binnen het bestuur der M.S.R.V. Saurus met Philippe Kerckhoffs (voorzitter) of Annick Missotten (penningmeester). Bestuur van de Club van 100 Myriam Bruijne Luuk van Hooren Amée Leferink Jacq. Linssen

19

Oud-Saurus

Nieuwe visie Lopend achter mijn rollator kwam ik laatst bij de Bosbaan aan. Ik voelde me een echt oud-lid.

1. Visie Oud-Saurus

2. Doelen Oud-Saurus

We mochten overleggen met het Saurus bestuur over de activiteiten van Oud-Saurus, en kwamen met hernieuwde energie tot een visie en doelen. In dit magazine willen wij u extra transparantie bieden over Oud- Saurus.

a. Platform bieden voor oud-leden om oude kroegavonden te herleven

a. Jaarlijks meer oud leden binden

Aan ons midden hebben wij Siri Homburg toegevoegd, zij brengt de nodige extra dynamiek met zich mee om onze activiteit te verhogen. Gezamenlijk zullen wij de komende jaren verdere stappen zetten om de kwaliteit van Oud-Saurus te doen toenemen: door goede ideeën te hebben en deze samen met het Saurus bestuur uit te voeren. Wij hebben hart voor de zaak, willen graag meer waarde toevoegen voor u en aan Saurus. Daarom hebben wij rechtsbovenstaande visie en doelen opgesteld:

c. Ondersteunen van Saurus: I: Financieel (bijdrage botenen palenplan en onderhoud) II: Kennis (coaching, juridisch, fiscaal, bouwkundig & creatief)

Begroting 2015

16

AF

Bijdrage oud-leden Boten- en palenplan Oud-Saurus Magazine Tent + bitterballen borrels

€ 10.500 € 1.400 € 600

Nog te besteden

€

1.215

BIJ € 13.715

b. Informatie verschaffen over het reilen en zeilen van de vereniging

b. Groeien in kwaliteit van activiteiten, niet in aantal c. Transparantie bieden: waar gaat het geld heen? d. Zichtbaarheid: zowel voor Saurus- als Oud Saurus leden e. Samenwerking met Club van 100

Om deze doelen te bereiken zetten wij uw bijdrage in (ruim dertienduizend euro in 2015). Dit geld wordt al jaren goed besteed, alleen u wist nooit waar aan. Daar gaan wij verandering in brengen door u inzicht te bieden in dit magazine en op de Oud-Saurus pagina van www.msrvsaurus.nl. Voor het 'nog te besteden' bedrag besluiten wij binnenkort met het Saurus bestuur over een structureel doel dat goed bijdraagt aan de visie en doelen. Zien wij u tijdens de Slotwedstrijden aan de Bosbaan? Vertelt u ons dan wat u hier van vindt?

Bestuur Oud-Saurus: Antoine Driessen, Siri Homburg, Jeroen Postma Miguel Voigt Door: Miguel Voigt

Oud-Saurus Hoe nu verder We stonden met zijn allen op de brug. Het was een paar minuten over 12, we waren uitgelaten en een beetje dronken. Vanaf deze brug gingen we de wereld bestormen, dat bezwoeren we elkaar in bittere ernst. Deze brug was de loopplank van Maastricht naar de rest van ons leven. En over die loopplank zouden we met begeleidend klaroengeschal (of beter nog, ‘Danger Zone’ uit Top Gun.) diezelfde wereld aan ons onderwerpen. Cardioloog, topdiplomaat, captain of industry, vermaard stukjestikker, voor minder deden we het verdomme niet. JA TOCH! NIET DAN! We deden of we het half meenden, maar we meenden het helemaal. En wat roken de meisjes lekker, door de geur van sterretjes en goedkope bubbelwijn heen. En wat gonsde het om ons heen, de hele nacht. De hele nacht, die maar tot een uur of drie duurde, omdat de kroeg dicht ging, er daarna in de stad geen kont meer te beleven was, en je bij nader inzien toch maar niet in de rij ging staan voor de Alla. Die halve zoen van die lieve tweedejaars had je niet weten te verzilveren, dus je ging maar naar huis, om morgen iets na het middaguur te gaan ontbijten met afbakworstenbroodjes van de Aldi. Dat was een paar jaar geleden, inclusief een periode van verlammende angst alle grote woorden niet waar te kunnen maken, vervolgens de berusting dat je dat allemaal waarschijnlijk niet waar kon maken, en daarna de optimistische queeste om er toch in elk geval íets van waar te gaan maken. Je moet toch wat achterlaten, liefst iets meer dan een bescheiden bijdrage aan de mondiale CO2-uitstoot. Die queeste voert ons door kantoortuinen met slecht onderhouden systeemplafonds, SEH’s in Nieuw-West, Hogescholen in Utrecht en distributiekantoren in Nijmegen. We laten ons product managers noemen, zonder een vies gezicht te trekken. Ik zal jouw product eens… Nou, niet weer meteen zo banaal.

En weet je wat? Het is best wel leuk. Leuker misschien zelfs. Omdat de grote bek met bravoure van toen was, maar echt iets maken uiteindelijk meer voldoening geeft, al is het in Nieuwegein, niet in New York. En ondanks alle fijne, gezellige mensen die je in de laatste paar jaar om je heen hebt verzameld, is het goed dat je nog een paar toetsstenen hebt, die je vertellen dat je ondanks alles op de goede weg bent. Niet je ouders, voor hen blijf je altijd zeventien en kun je geen ei bakken. Nee, de jongens die je al kenden toen je superongemakkelijk op zoek was naar je plek in de wereld en geen meisje met je wilde praten, laat staan met je zoenen. De jongens met wie je stom, dom, lelijk en kwetsbaar bent geweest. De jongens die je nu, á propos van niks, de waarheid vertellen die je niet hoefde te horen. De jongens die naast je stonden, op die brug. Ik geloof dat we zondag 5 juli een afspraak hebben aan de Bosbaan. Volgens mij wordt het lekker weer, en ruiken de meisjes naar zonnebrand. Misschien zie ik je daar.

Door: Jeroen Postma

17

Saurus 2015 - 2020

Een meerjarenbeid schrijven?! Is dat niet te hoog gegrepen voor een kleine studentenroeivereniging uit Maastricht? Waarom zo ingewikkeld doen? Heeft dat eigenlijk wel zin? Ja, dat heeft zin en nee, dat is het absoluut niet te hoog gegrepen. Saurus heeft een bestuur dat jaarlijks wisselt en een snelle doorstroom van leden. Veel kennis gaat verloren, doordat er weinig continuïteit is. Echter, iedereen die op de M.S.R.V. rondloopt heeft een ding gemeen; Saurus moet uitblinken in waar zij voor staat en wat zij doet! Om erachter te komen wat dat laatste is, heeft ieder lid de kans gehad om mee te denken over de visie van Saurus en de koers die de komende vijf jaren gevaren wordt. Er is getracht zoveel mogelijk draagvlak te creëren, door de actieve participatie van de leden bij het schrijven van dit beleid. In bovenstaande afbeelding is in het hoger- en gewaagd doel respectievelijk aangegeven waarom Saurus bestaat en waar Saurus naartoe wil. Als uiteindelijke visie is gekozen voor: ‘’Saurus is de grootste van Maastricht en telt mee op de nationale wateren.’’ Dit gewaagde doel moet ruim opgevat worden, Saurus wil namelijk de grootste vereniging zijn van Maastricht in alle facetten die denkbaar zijn en wil meetellen op nationale wateren in zowel wedstrijd- als competitieverband.

18

De vijf pijlers die onder de visie beschreven staan met daaronder een korte uitleg, geven aan waar de komende jaren op gefocust zal worden. Per pijler zijn verschillende vijfjarendoelen opgesteld om dicht in de buurt te komen van het ‘’gewaagde doel’’. Uiteraard moeten er bepaalde factoren aanwezig zijn om die vijfjarendoelen te behalen. Dit zijn de zogenaamde kritische succesfactoren, die per doel trachten aan te geven wat strikt noodzakelijk is om het vijfjarendoel te behalen en daarmee een stapje dichterbij te komen bij het gewaagde doel. De randvoorwaarden om de grootste te worden en mee te tellen op de nationale wateren zijn aanwezig. Met bovenstaand beleid gaan we komende vijf jaren weer een stapje dichter in de buurt komen bij onze droom, bij ons gewaagd doel! Voor een volledige versie van het meerjarenbeleid 2015-2020 kan gemaild worden naar [email protected]

Door: Philippe Kerckhoffs

Agenda 2015 JULI 5

Oud-Saurus borrel op NSRF Slotwedstrijden

AUGUSTUS SEPTEMBER 7

Wissel AV

OKTOBER

Oud-Saurus borrel in Den Haag

NOVEMBER

Avondje meer

DECEMBER 2016 JANUARI 9

Intraining

FEBRUARI MAART 5 12

Saurus International Regatta Oud-Saurus borrel in Amsterdam

APRIL MEI 27

Dies Saurus

JUNI JULI 3

Colofon M.S.R.V. Saurus Bosscherweg 24 6219 AC Maastricht 043-3233455 [email protected] www.msrvsaurus.nl Tekst Corine Peters Diederik Sanders Tycho van de Meent Victor-Jan van Parijs Janou Benders Loek Daemen Miguel Voigt Jeroen Postma Amée Leferink Philippe Kerckhoffs Beeldmateriaal Lars Veling Merijn Soeters Axel Robbe Lienke Roos Amée Leferink Philippe Kerckhoffs Vormgeving Frank Brouwers

Oud-Saurus borrel op NSRF Slotwedstrijden

Drukwerk drukbedrijf.nl

19

Dankzij jou in een stroomversnelling! Steun onderzoek en onderwijs aan jouw Universiteit Maastricht en wordt donateur van het Universiteitsfonds Limburg.

www.ufl-swol.nl