26-06-2011 Goedemorgen Merel, Via Google ben ik op uw website terecht gekomen. Ik zou heel graag een kind reading op afstand hebben voor mijn zoon. Ik hoop dat je ons kan helpen, ik heb zoals aangegeven op de website EUR 30,00 overgemaakt onder vermelding van zijn naam en geboortedatum. Zijn naam is Robin, hij is 2 jaar oud. Jantine
Dag Jantine, Dank je wel voor je aanvraag, deze week krijg je bericht van me. Als het meezit kan ik je vandaag of morgen de reading toesturen. De enige vraag die ik voor je heb is: is het goed als het nodig is, dat ik een healing doe tijdens de reading (kost niks extra, maar lijkt wel nodig.). Ik krijg meteen al iets door over zijn buikje, kan dat kloppen? Alsof hij 'verstopt zit'. (alleen maar “ja” of “nee” graag). Tot snel, Hartelijke groet, Merel Hallo Merel, Natuurlijk mag je een healing doen als dit nodig is! En de vraag over zijn buikje; niet dat wij weten?! Bedankt alvast en ik hoor het graag van je! Met vriendelijke groet, Jantine Dag Jantine, Het is vandaag nog gelukt! Hieronder de reading. Ik maak eerst een tekening van Robins energie. Veel felle kleurtjes waarbij opvalt dat zijn linker en rechterkant een andere kleur hebben, alsof hij in tweeen is gesplitst. (rechts roze en links groen) READING 1 Robin: “wat je ziet is een heleboel kleur, ik ben best aanwezig met al mijn kleuren. Maar er zit nog veel meel onder. Ik weet namelijk iets, dat is mijn geheim, en dat voel ik in mijn buik. (dikke volle buik met druk op de onderrug). Ze denken dat ik het niet weet, maar ik weet het wel.” Ik voel dat op dit moment hij eigenlijk een beetje spijt heeft van zijn spontaniteit, hij trekt zich een beetje terug.
Ben je op dit moment zwanger misschien, of heb je een miskraam gehad? Het lijkt of hij onbewust denkt dat hij ‘zn andere helft mist’ of iets dergelijks. Of ‘draagt’ hij een ‘buik’probleem/geheim van een nabij familielid? Het hoeft overigens totaal niet ‘ernstig’ te zijn, omdat hij het niet begrijpt maakt hij het als ukkie misschien veel moeilijker dan het is. Robin: “Nou, ik weet niet of wat zij daar schrijft klopt hoor! Ik wordt hier wel een beetje boos van!” Merel:”Robin, ik weet ook niet of het klopt, maar wat ik wel zeker weet is dat jij in de war bent ergens over. En waar jij over in de war bent heeft iets met een buik te maken.” Stilte (meestal een teken dat er iets raakt) Merel: “Je mamma heeft gevraagd om eens naar je te kijken en met je te praten. Ik denk dat ze zich een beetje zorgen om je maakt. Snap je dat?” Robin: “Nee! Ze mag zich geen zorgen om mij maken. Ik maak mij al genoeg zorgen over haar.” (oeps... dat had hij niet willen zeggen, want dan maak jij je als moeder nog meer zorgen). Ik voel hierover verwarring en verdriet bij hem. Dan is het heel lang stil. Hij is weggekropen in een hoekje. (herken je het bij hem dat hij moeite heeft met directheid?) Robin: “ ik vind jou eng.” Stilte Merel:”ik vind jou ook eng als je zo doet.” Robin: “huh?” Merel: “Als jij zo doet dan ga je uit contact, en dan kan ik niet voelen hoe het met je gaat.” Meteen voel ik de buik weer. We zitten heel lang zo bij elkaar. Ik voel dat hij heel graag op schoot wil kruipen, maar dat hij dat niet durft. Tegen zijn zin in doet hij het toch. Ik zet hem weer liefdevol terug. Ik zeg hem dat hij niet hoeft als hij niet wil. Zo is het ook goed. Ik stuur liefde naar hem. We zitten zo nog even samen. Merel:”zeg Robin, zal ik aan je ouders vragen of we een volgende keer nog eens samen praten? Morgen of overmorgen misschien? Dan laat ik dit eerst aan je ouders lezen. Dan praten we erover en gaan alle grote mensen jou verder helpen. Hoe lijkt je dat?” Hij vindt het goed. Merel: “Wil je nog iets zeggen tegen je ouders?”
Robin: “Of ze wat geduld met mij willen hebben. Ik ben zo gevoelig. Ik heb heel veel tijd nodig voor dingen voor ik me op mijn gemak voel.” Einde gesprek. Ik had nog door kunnen gaan, maar dat voelde voor mij niet ok, dan zou ik over zijn grenzen heen zijn gegaan. En dat wil ik niet. Dus ... even geduld nog. Wat ik merkte in dit gesprek is dat Robin moeite heeft met grenzen. Moeilijk om ze aan te geven. Wellicht kunnen jullie hem daar komende tijd wat meer mee helpen. Een tip is om hem duidelijkheid te geven in hoe iets gaat verlopen (dus duidelijk afbakenen, grenzen aangeven), daarbinnen hem enige ruimte en tijd geven om er zijn eigen draai aan te geven, hoe klein hij ook is. Als hij zelf ook iets in veiligheid mag bepalen binnen de door jullie gestelde grenzen gaat hij zich sterker voelen. Tot slot merkte ik dat hij graag ‘alles wil weten’, wil begrijpen. Merken jullie dat ook, dat, hoe klein hij ook is, het liefste alles wil snappen en weten? Als je het ok vind dan kijk ik morgen of overmorgen nog een keertje, zien of hij dan meer wil zeggen. Ik vind het fijn als je een reactie terugstuurt en stel gerust je vragen, ik hoop dat ik jullie hier een beetje verder mee heb geholpen. Hartelijke groeten, Merel Nieuwerf-van der Kloor Hallo Merel, Jeetje word hier wel een beetje stil van! Ik herken Robin hier wel heel goed in! Hij is altijd heel spontaan geweest maar dat is inderdaad een stuk teruggetrokken, alleen nog in zijn veilige omgeving. Dat hij zich zorgen maakt om mij sta ik ook niet raar van te kijken, hij is extreem op mij gericht en wil het liefst de hele dag op schoot zitten of getild worden de laatste tijd. Ook vind hij het denk ik moeilijk om de aandacht met zijn broertje te verdelen, die mag niet bij mij zitten dan moet hij zelf op schoot. Heel herkenbaar dat hij alles wil weten en snappen, maar hij kan niet alles snappen en daar kan hij behoorlijk driftig/verdrietig van worden. Hij kan hij inderdaad moeite heb met directheid dan kan hij helemaal dichtslaan. Ik kan alleen echt niet verzinnen wat er met die buik bedoelt word, hooguit zorgen bij mij zelf... We weten heel goed dat hij gevoelig is en proberen hem al zoveel duidelijkheid te geven maar dit lijkt nog niet genoeg.
We willen graag dat hij zich veilig en vertrouwd voelt thuis en uiteraard zonder zorgen. Het is zo'n prachtig spontaan ventje, maar wij hebben heel erg het idee dat hij zich niet meer helemaal wil laten zien. En dat is jammer want hij is heel slim en hij zou een hoop kunnen maar hij lijkt onzekerder te worden. Dat merk je met puzzelen bijvoorbeeld, hij is daar heel goed in maar de laatste tijd slaat hij na een paar stukjes dicht alsof het niet goed of snel genoeg gaat voor hem. Ook al zeggen wij dat hij zo knap is en zo goed in puzzelen, alsof hij het niet wil geloven. Ook moet hij weten dat we niet gelijk "weg" zijn als we even niet in de buurt zijn. Als hij naar bed moet bijvoorbeeld. Nu slaapt hij al meer als een jaar bij ons omdat hij in zn eigen kamer en bedje in paniek wakker word. Zelf in slaap vallen heeft hij ook nooit gekund, had hij als baby al moeite mee. Hij kruipt op schoot, valt in slaap en dan leggen wij hem boven. Logisch dat hij dan huilend wakker word want je valt bij mama in slaap en word zonder haar wakker maar op een andere manier als deze gaat hij niet slapen. Alleen als we allemaal naar bed gaan, papa, mama, zn broertje dan wil hij wel mee naar boven. Wij zouden wel willen weten waar hij bang voor is zodat we hem kunnen helpen! Hoop dat je hier nog verder mee komt, vind het heel bijzonder om te lezen! Groetjes Jantine
28-06-2011 Dag Jantine, Een aangrijpend verhaal schrijf je daar. Voor ik langer mail even een paar vragen. - Wanneer is zijn broertje geboren? - En heb je nog miskramen gehad, zo ja wanneer? - Wanneer is dit gedrag begonnen bij hem (wanneer was de omslag)? Groetjes! Merel
De omslag is begonnen toen zijn broertje geboren is. Zijn broertje Bram is in 2010 na 28 weken zwangerschap geboren. Ik heb voor zover ik weet geen miskraam gehad. Groetjes Jantine Lieve Jantine, Dat maakt heel veel duidelijk!
Dat is dus de buik die ik steeds zie, de geboorte van zijn broertje. Wat heeft hij het goed aangegeven aan me, zie je het nu zelf ook? Met je zwangerschap/bevalling is het begonnen. Alle zorgen die jullie hadden en een nieuw kind erbij. Zijn verbinding met jou is op losse schroeven komen te staan omdat hij het niet snapte wat er gebeurde. Wat is er aan de hand met Robin: Hij weet zijn plekje even niet meer. De geboorte van een broertje of zusje is vaak heel lastig voor de eerste, want hij moet gaan delen, en dat is hij niet gewend. De aandacht van mamma gaat opeens naar binnen, naar de baby in de buik en hij snapt dat niet. Complicerende factor is de vroege geboorte en alle zorgen die jullie daarmee hadden. Je kunt zelf het volgende gaan doen (ik kan het ook doen, maar beter is dat jullie het zelf doen): Schrijf (het liefste samen met je man) een brief naar Robin. Je kunt het hem ook vertellen, maar hij pakt het denk ik beter op als je het gevoelsmatig over gaat brengen. Vertel hem (in eigen woorden !! en ga dit helemaal voelen in je contact naar hem) het volgende: Zeg hem dat hij de eerste is, dat hij zijn plek heeft als eerste kind en dat dat altijd zo zal blijven. Zeg hem dat jullie van hem houden, heel veel. Dan leg je hem uit dat er een kindje bij is gekomen, zijn broertje. Dat je als ouders ook aandacht geeft aan het broertje. Iedereen in het gezin heeft een plek. Zijn broertje heeft ook een eigen plekje, hij is de tweede. Eerst komt pappa, dan komt mamma (links van pappa), dan komt hij (naast mamma) en dan Bram (naast Robin). Iedereen heeft recht op liefde en aandacht, ook pappa en mamma en niemand wordt vergeten. Er is even veel aandacht geweest naar Bram, want hij was nog zo klein en had zoveel zorg nodig, maar jullie vergeten Robin uiteraard nooit. Hij mag er helemaal zijn, met al zijn mooie kanten, en ook met alles wat hij eng vindt. Zeg hem dat je hem ziet en dat het je spijt dat je het hem niet duidelijk hebt uitgelegd wat er aan de hand is met de komst van het nieuwe kindje. Hij kan rustig zijn eigen leven gaan leven zonder steeds in de buurt te zijn van pappa of mamma. Zeg dat jullie naar hem kijken en hem in de gaten houden. Zeg hem ook dat hij jullie zorgen niet hoeft over te nemen, hij mag kind zijn en genieten van het klein zijn. Jullie zorgen voor hem, hij niet voor jullie. Kun je hier verder mee? Hou je me op de hoogte? Ik zal daarna weer contact met Robin gaan maken, ik denk dat jullie hier met elkaar voor een heel groot stuk uit gaan komen. Ik voel heel veel liefde en de wil om dit op te lossen. Van een afstandje stuur ik je energie mee! Liefs, Merel
Sorry voor de late reactie, we hebben even zonder internet gezeten! We gaan hier zeker mee aan de slag, we hebben al hier en daar voorzichtig met hem er over gesproken en hij lijkt dat inderdaad wel fijn te vinden. We hebben samen een mooie tekening gemaakt van ons vieren en dat vond hij ook erg leuk! Vanavond is papa ook thuis dus dan willen we als Bram op bed ligt even alle tijd ervoor nemen. Wat ik nog wel opvallend vond; ik vroeg aan Robin of hij met een mevrouw gepraat had en hij knikte dus ik vroeg of ze lief was, daar dacht hij even over na en zei toen ook ja. Een momentje later kwam hij zelf met "mevrouw puzzelen" dus ik vroeg me af of je daar wat over gezegd heb of dat hij nu gewoon graag met je wil puzzelen? We houden je op de hoogte! Ontzettend bedankt alvast! Groetjes Jantine Wat fijn allemaal om te lezen. Gister middag toen ik mijn kids van school ging halen had ik idd nog heel even contact met Robin. Ik heb m toen even in het kort eea uitgelegd. Het leek voor hem idd wel een puzzel: ik kreeg de indruk dat hij de koppeling dikke buik – baby- en dan komt de baby eruit = dezelfde als in de buik niet snapte (later wel). Hij vond het reuze interessant. Ik kan me ook voorstellen dat dat zijn geheim was: er zat wat verstopt in mamma’s buik en dat is nu opeens weg. En dan is er ook nog opeens een kindje bij... de wereld zit vol geheimen! Ik lees dat je het hartstikke goed en creatief aanpakt met hem! Weet je, ik laat jullie lekker even met rust ;-). Robin klopt vanzelf wel weer even aan bij me. Mooi mannetje. Tot later! Merel
Wij hadden toen Bram geboren is ons wel op voorbereid dat Robin het er moeilijk mee zou hebben maar niet dat hij het er na anderhalf jaar nog moeilijk mee zou hebben! Toch verbazingwekkend wat een indruk zoiets op een kind kan maken! Wij gaan in ieder geval zoveel mogelijk proberen duidelijk te maken en met hem praten! Groetjes Jantine 6 juli 2011 Hoi Jantine Hoe gaat het daar? Zal ik van de week nog even kijken naar Robin? Groetjes Merel
Hoi Merel, We merken echt een hele verbetering! En ook mijn ouders waar we dagelijks komen zien echt een verschil! Hij is weer vrolijker en aan het spelen en wil overal weer mee helpen ipv alleen maar op schoot zitten. Vind het zelf wel opvallend dat hij ook ineens veel meer naar papa vraagt als die aan het werk is. Of dan moet papa zn boterham maken of zn luier verschonen. Hij is mij echt een beetje aan het loslaten en dat is goed! Alleen als hij moe is dan kruipt hij weer in zn schulp en is hij volledig in zichzelf gekeerd. En hij is nog wel moe! Omdat hij te laat naar bed gaat. Met slapen dus nog geen succes, hij snapt wel dat alle kindjes naar bed moeten en noemt alle andere kindjes dan ook op die al aan het slapen zijn. Maar zelf wil hij liever op de bank blijven. Weet nog niet zo goed hoe we dat aan moeten pakken. Wil ook niet teveel in een keer veranderen en pushen want dat werkt naar mijn idee alleen averechts. Maar hij heeft wel zijn slaap nodig, en als hij iedere avond tot na 10 uur op blijft dan krijgt hij die slaap niet. Zou het fijn vinden als je nog wat los kan krijgen bij hem om te zien of er nog iets is waar we volgens hem aan kunnen werken. Groetjes Jantine Hai Jantine, Dank je voor je bericht, mooi om te lezen dat er zo snel al veranderingen zijn. Zodra ik gelegenheid heb kijk ik weer naar hem en dan gaan we speciaal even kijken naar het slapen. Verder heb ik nog een verzoek... Jullie verhaal zou een heel mooi illustratief voorbeeld zijn voor andere ouders. Zo dat anderen een indruk kunnen krijgen van hoe zo’n reading proces zou kunnen verlopen. Ik zou je willen vragen of ik onze mailcorrespendentie mag gebruiken. Dan zou ik willen voorstellen om uiteraard jullie namen te wijzigen en het geheel wat in te korten gezien de leesbaarheid. Dan stuur ik het naar je op, kijken of je het eens bent met mijn voorstel, dan pas plaats ik het op mijn site. Het is geen probleem als je het niet wilt hoor! Nou, in ieder geval tot later. Zodra ik contact met Robin heb gehad laat ik het je weten. Groetjes Merel Hoi Merel, Nou ik laat je vandaag weten dat het zo goed gaat en heb gelijk een rotdag achter de rug! Robin was vreselijk dwars & driftig vandaag!
Vind dat zo moeilijk om dan duidelijk te blijven want je kan niks goed doen... Je ziet gewoon dat er wat dwars zit maar geen idee wat het is! Maar natuurlijk mag je Robin als voorbeeld gebruiken! We zijn er nog lang niet met Robin maar je hebt ons al zo goed op weg geholpen dus als we wat terug kunnen doen graag! Hij is al een heel ander mannetje als een week geleden het is verbazend om te zien! (Behalve vandaag dan...) Ik hoop dat hij nog wat loslaat tegen je waar we aan kunnen werken want vind het vreselijk om me kleine mannetje zo in de knoop te zien! Bedankt en we wachten het af! Groetjes Jantine
Hai Jantine, Vanochtend heb ik gekeken en heel wat info gekregen. De informatie kwam nu van zijn helpers/gidsen/engelen (hoe je het maar wilt noemen) en van hemzelf. Ik wens wederom dat jullie hier wat aan hebben.
READING 2 Robin: “Nu nog mijn grenzen, ik ben zo blij dat er wat gebeurt!” boodschap van Robins helpers: “Probeer eens het volgende, met name iets voor de vader: Spelenderwijs met Robins fysieke grenzen aan de gang. Mannendingen gaan doen: stoeien, vechten, zwaardvechten etc. Leer hem zijn mannenkracht te uiten en ook te beheersen. Door letterlijk zijn fysieke grens te voelen (ook: wanneer doet het zeer bij mij en wanneer bij pappa), krijgt hij meer zelfvertrouwen en gevoel van veiligheid, doordat hij leert waar hij ophoudt en pappa begint. Verder..kijk eens of het hem helpt als je hem meer mentale uitdaging kan geven. Dan kan zijn bv moeilijkere boekjes/puzzels/bouwwerken, maar ook ook verantwoordelijke klusjes geven in huis: tafeldekken, hond eten geven, vloer vegen etc... Kijk goed naar hem en niet zozeer naar wat hij qua leeftijd zou moeten kunnen. Slapen: geen middagslaapje meer, maar dat deed je denk ik ook niet meer? Kijk wanneer het straks tijd is om met hem het gesprek aan te gaan: “je bent nu groot genoeg om in je eigen bed te gaan slapen in je eigen energie.” Ah.. daar wil Robin wel wat over zeggen (het slapen): Hij draait zich om en gaat boos met zijn rug naar me toe zitten, maar moet terwijl hij achterom naar me kijkt ook wel lachen want hij ziet dat ik m door heb.
“Ik doe zo boos, want ik wil graag een hele sterke moeder en vader. En als ik boos doe dan doen zij sterk, dus heb ik wat ik wil. Ik vind het fijn als ik zacht en stevig vastgepakt wordt en op mijn plek gezet word. (merel: het boos worden is in dit geval:de grens voelen, daar gaat hij zich veilig van voelen). Merel: “Maar hoe zit het nou met jouw slapen Robin?” Dan rent hij heel hard weg. Ik besluit achter hem aan te gaan. Hij neemt me mee naar een prachtig veld met grote gele bloemen. Daaronder kan hij spelen en zich verstoppen. Hij is opeens heel zelfverzekerd en duidelijk en weet precies waar hij heen wil, hij wil me echt iets laten zien. Onder de bloemen ligt een moeder wolf (of vos of hert... daar ben ik nog steeds niet over uit, of ik er nou aan twijfel of hij) met 2 jongen. Robin moet voor deze dieren zorgen, denkt hij. “Daarom kan ik niet gaan slapen.” We blijven even kijken en dan neem ik hem mee aan de hand en we gaan op een kei in het veld zitten voor een gesprek. Ik laat wat hij heeft laten zien op me inwerken, het is een metafoor ergens voor... “Zeg Robin... denk jij dat je voor je moeder moet zorgen?” “Ja, dat weet ik zeker. Iemand moet er toch voor mijn mamma zorgen, zeker in de nacht.” Ik vertel Robin dat er voor jou (moeder) gezorgd wordt door jouw beschermengelen en ook dat Robins vader voor jou zorgt, dat hoeft hij niet te doen. En dat jij goed voor jezelf kunt zorgen. Maar dat wil hij niet echt geloven.... Jantine, klopt het dat het nodig is dat je fysiek-emotioneel beter voor jezelf moet zorgen? Als Robin het vertrouwen heeft dat jij dat doet, dan kan hij weer gaan slapen, ook straks weer op een eigen kamer. Behalve dat Robin zijn grenzen moet leren, denk ik dat datzelfde voor jou geldt. Nu kom ik bij jou aan, en ik zou een reading voor Robin doen, maar omdat het hem aangaat schrijf ik het toch op. Grenzen aangeven ook naar je kinderen toe en meer support vragen van je man: je mag vragen wat je nodig hebt, je hoeft het niet allemaal alleen te doen. ;-) “Robin is er nog meer?” Door dit alles wat ik heb opgeschreven voel ik dat hij rustiger wordt, hij hoeft nu niet meer weg te rennen naar de bloemen en de dieren. Het is goed zo. Robin: “Merel, je hebt het niet precies helemaal opgeschreven zoals ik het wilde zeggen, maar ik denk dat pappa en mamma het wel begrijpen. Ik hou heel veel van mijn pappa en mamma.” Merel: “Sorry Robin, maar ik ben blij dat je het mij zegt, ik heb mijn best gedaan.” (wat schattig dit... dit heb ik nog niet eerder meegemaakt in een reading, hij weet echt wat hij wil...) Wat me opvalt tijdens deze reading is de duidelijkheid en zelfverzekerdheid die Robin heeft (zeker in vergelijking met vorige week) en wat erg apart is: hij toont zich aan mij veel ouder, een jaar of 4-5.
Dit kan betekenen dat hij mij laat zien dat hij is ‘gegroeid’ door alle inzichten, maar het kan ook betekenen dat hij zijn leeftijd vooruit is? Nou dat was m weer... ik lees wel weer terug van je. Dank je dat ik jullie als voorbeeldcase mag gebruiken, als ik een idee heb van hoe ik het wil plaatsen neem ik contact op. Zullen we afspreken dat bij een eventuele volgende keer dat ik kijk (ik zou aanraden het nu minstens 3 weken even te laten rusten) je een nieuwe reading betaalt? Hartegroet en sterkte met jullie peuter (die ook ‘gewoon’ pubert!) Merel Hoi Merel, Ik vind het zo bijzonder dat alles wat je nu hebt opgeschreven eigenlijk al mijn vermoedens/gevoelens alleen maar bevestigd! Sinds we de eerste keer contact met je hebben gehad hebben we al zo'n vooruitgang gezien, ik ben blij dat hij begrijpt dat we er voor hem aan willen werken! Omdat hij sinds toen ook ineens meer naar zijn papa is gaan vragen hebben mijn vriend en ik het er al over gehad dat het voor hem belangrijk is om ook wat meer tijd met Robin door te brengen. Dus sinds vorige week zijn ze iedere dag al even samen op pad gegaan, soms alleen voor de boodschappen, dan weer kinderboerderij of dierentuin. We zullen nu zeker ook wat sportieve dingen daar in mee gaan nemen! Robin helpt inderdaad ook graag mee met huishoudelijke klusjes dus dingen zoals tafel dekken, mee met de hond uit laten, vegen en opruimen dat doen we al! Je ziet aan hem dat hij daar heel erg van opleeft! We zullen op zoek gaan naar wat nieuwe moeilijkere puzzels e.d. zodat hij daar ook weer wat uitdagingen in krijgt. Een middag slaapje doen we niet bewust maar vaak valt hij van pure vermoeidheid het einde van de middag op schoot of op de bank in slaap. Dus als hij 's nachts beter gaat slapen dan heeft hij dat denk ik niet meer! Wat mijzelf betreft; daar was ik al bang voor! Ik zit eigenlijk al sinds de geboorte van zijn broertje Bram niet goed in mijn vel. Heb nu nog steeds dagelijks bloedverlies, gynaecoloog kan niets vinden, ben extreem moe en slaap slecht doordat ik me zorgen maak om Robin. Ik heb al vanaf dat Robin geboren is een hele sterke band met hem, meer als met zijn broertje (wat niet betekent dat ik van de een meer hou als van de ander) maar wij voelen elkaar altijd heel goed aan. Het komt erop neer dat als ik een "slechte dag" heb dat Robin dat ook heeft. Ik heb in april mijn baan opgezegd omdat ik het niet meer kon combineren, het kostte me teveel energie en ik had niks meer over voor mijn jongens. Ik heb ook zelf pas geleden contact op genomen met een magnetiseur en heb wel het gevoel dat ik daar baat bij heb. Hij leert me om me af te sluiten voor alle andere onbelangrijke dingen en mijn energie weer
beter te verdelen. Hoop dus dat ik me ook beter ga voelen zodat Robin dat ook doet. We gaan hier zeker weer mee aan het werk, vind het zo mooi dat Robin er zo sterk op reageert! We hebben altijd al wel het idee gehad dat hij zijn leeftijd inderdaad een beetje vooruit loopt. Daarom dachten wij ook dat hij het erg naar zijn zin zou hebben op de peuterspeelzaal, maar dat werd een groot drama dus daar hebben we hem weer vanaf gehaald! We gaan het opnieuw proberen als hij 3 is en ik hoop dat we dan zover zijn dat hij er van kan gaan genieten! Maar daar twijfel ik niet aan want we zijn al een heel eind op de goede weg! Ik zal voor de volgende keer weer de betaling overmaken. Bedankt weer voor je hulp! Groetjes Jantine
3 maanden later: Hoi Merel, Het gaat nog steeds goed met Robin. We merken echt dat we vooruitgang kunnen maken met hem. Hij heeft zelfs al een aantal keer in zijn eigen bedje geslapen! Ben iedere dag gaan vragen of hij in zijn eigen bed wilde, meestal zei hij dan nee mama ik wil in het grote bed. Ok zei ik dan misschien morgen. Op een dag vroeg ik het weer en toen zei hij weer nee mama ik wil in het grote bed, maar zegt hij ik wil eigenlijk in Bram zijn kamer! Dus ik vroeg of ik zijn bed in Bram zijn kamertje moest zetten, ja zegt hij en dan ga ik in mijn eigen bed! Ik viel zowat van mijn stoel van verbazing maar wij volgende ochtend bedjes omgeruild. ’s Avonds bedtijd; boekje gelezen, kus gegeven, weltrusten mama en binnen 10 minuten was hij zelf in slaap gevallen in zijn eigen bed! Ik kon wel een dansje doen! Ook zijn we weer een beetje begonnen met zindelijk maken, soms heeft hij er geen zin in dan zegt hij dat, andere dagen wil hij wel en dat is dan ook goed! Hij geeft echt zelf zijn grenzen aan en ook al heb je soms zoiets van nou schiet eens op, we laten hem toch zelf kiezen of hij een luier om wil of niet en dan gaat het goed. Hij blijft ontzettend gevoelig en hij kan nog heel snel omslaan van humeur maar we weten nu beter hoe we hem net over zo’n driftbui heen kunnen tillen met afleiding en als hij wel een driftbui heeft dan blijft hij daar niet gelijk dagenlang mee door gaan. We leggen alles uit, vragen wat hij wil in plaats van voor hem te beslissen. Je merkt echt dat hij zich meer begrepen voelt! Je moet echt even je routine omgooien want ik was gewend om zelf te kiezen voor hem. Bijvoorbeeld met aankleden; ik pakte kleding en dat moest hij aan. Iedere ochtend tranen en drama’s met aankleden. Nu pak ik 2 setjes en mag hij zelf kiezen welke broek en welk shirt en dan gaat het prima, zo simpel eigenlijk! Maar je denkt er niet bij na (ik niet tenminste) dat een kind van 2 zich druk maakt om wat voor shirt hij aan heeft. Over 3 weken gaan we weer op nieuw starten met de peuterspeelzaal, ben zo benieuwd & hoop voor hem zo dat hij het dit keer leuk gaat vinden!
Mijn vader zegt nog bijna wekelijks; geen idee wat ze gedaan heeft maar hij is er zo van opgeknapt, hij is weer kind! Echt bedankt! Groetjes Jantine & Robin
