RIS106844_10-02-2003 Wethouder van Ruimtelijke Ordening, Stedelijke Ontwikkeling en Wonen
A.J. Hilhorst
Gemeente Den Haag
Retouradres: Postbus 12 600, 2500 DJ Den Haag
Uw brief van
Aan de voorzitter van de commissie voor Veiligheid, Bestuur en Leefomgeving en de voorzitter van de commissie voor Stedelijke ontwikkeling, Wonen en Economie
Uw kenmerk
Ons kenmerk
DSO/2003-2131 Doorkiesnummer
070 - 353 2852 /353 2966 E-mailadres
Aantal bijlagen
1 Datum
3 juli 2003 Onderwerp
Stedelijke projectmatige aanpak van onrechtmatig wonen In de gecombineerde vergadering van de commissie Veiligheid, Bestuur en Leefomgeving van 11 juni 2003, is een aantal vragen gesteld naar aanleiding van de voortgangsrapportage van het Project Aanpak Malafide Infrastructuur Rond Illegalen. De vragen hadden betrekking op de stedelijke projectmatige aanpak van onrechtmatig wonen. Hierbij informeren wij u over deze stedelijke projectmatige aanpak (zie bijlage). Met vriendelijke groet,
de burgemeester,
de wethouder ROSW,
W.J. Deetman
A.J. Hilhorst
Bijlage
Inlichtingen bij:
Postadres: Postbus 12 600, 2500 DJ Den Haag Bezoekadres: Spui 70, Den Haag Internetadres: www.denhaag.nl
Telefoon 070 - 353 2852 /353 2966 Telefax 070 - 353 3615
2
Ons kenmerk
DSO/2003-1102
NOTITIE: STEDELIJKE PROJECTMATIGE AANPAK ONRECHTMATIG WONEN 1. Inleiding Deze notitie gaat in op de stedelijke projectmatige aanpak van het onrechtmatig wonen. De problematiek wordt in een breder kader geplaatst en er wordt inzicht gegeven langs welke weg de bestrijding van het onrechtmatig wonen in Den Haag wordt opgepakt. Tenslotte geeft de nota inzicht in de concrete resultaten die de afgelopen periode zijn behaald. Den Haag heeft net als veel andere -vooral grote gemeenten- te maken met het fenomeen van onrechtmatig wonen. Onrechtmatig wonen is het verzamelbegrip van situaties, waarbij een woning in strijd met de regels wordt bewoond en/of gebruikt. Het gaat om een breed scala aan mogelijke overtredingen, die variëren van het zonder huisvestingsvergunning bewonen van een een woning, tot illegale beddenverhuur in een overbewoonde, brand-onveilige woning, waarbij de omgeving wordt geconfronteerd met ernstige overlast. De ervaring die we de afgelopen tien jaar met de aanpak van onrechtmatig wonen in Den Haag hebben opgedaan, heeft ons geleerd dat “de oplossing” voor dit probleem niet bestaat. De problematiek is daarvoor te complex, terwijl de juridische en de financiële middelen, die ons voor de handhaving ter beschikking staan uiteraard niet onbegrensd zijn. De aandacht is daarom vooral gericht geweest op de bestrijding van gevaar en overlast. Hiermee zijn bemoedigende resultaten behaald. Honderden gevallen zijn opgepakt en opgelost. Desondanks worden we nog dagelijks geconfronteerd met volstrekt ontoelaatbare situaties, waar direct optreden noodzakelijk is. In die zin blijft het “dweilen met de kraan open” en vergt de bestrijding van onrechtmatig wonen een zeer lange adem en een grote vasthoudendheid, niet alleen van de gemeente maar ook van andere partijen, zoals de corporaties en de rijksoverheid. 2. Probleemstelling in relatie tot beleid Er is een grote behoefte aan huisvesting bij groepen, voor wie zelfstandige woonruimte niet bereikbaar is, zoals starters, studenten en minder kapitaalkrachtigen. Het regionale woonruimteverdelingsbeleid biedt kansen om het betreffende woningaanbod te vergroten. Toch komt het desondanks voor dat genoemde groepen zich onrechtmatig gaan huisvesten, zoals bijvoorbeeld het gaan bewonen van een
goedkope, zelfstandige 1 woning zonder huisvestingsvergunning. Een voorbeeld van onrechtmatig wonen. Er zijn echter ook groepen in Den Haag, die geen gebruik (willen) maken of kunnen maken van het reguliere woningaanbod, zoals bijvoorbeeld asielzoekers, verslaafden en vreemdelingen, die in Den Haag of omgeving op illegale wijze arbeid verrichten en daartoe in Den Haag verblijven. Deze groepen zijn vaak prooi van huisjesmelkers die in hun (doorgaans slecht onderhouden) woningen tientallen bedden gaan verhuren. Dit levert situaties op, die meestal (brand)gevaarlijk zijn. Het intensieve gebruik van de woning veroorzaakt ook ernstige overlast in de buurt, terwijl de sociale samenhang in de wijk wordt ontwricht. Er gaat van al deze situaties van onrechtmatig wonen een negatieve invloed uit ten aanzien van (brand)veiligheid en leefbaarheid, het woonruimteverdelingsbeleid, het beheer van het woningbezit van een eigenaar en het sociaal-economisch klimaat in Den Haag. In dit verband wordt verwezen naar de Nota: Handhaven met de Kracht van Den Haag (juni 2001), waarin in het bijbehorende actieprogramma de doelstelling van het Project Onrechtmatig Wonen is opgenomen; het Veiligheidsplan (mei 2003), waarin het tegengaan van illegale kamerverhuur en overbewoning als een van de 6 Haagse top prioriteiten wordt beschouwd; het beleidsakkoord 2002-2006, waar veiligheid de hoogste prioriteit heeft, onder andere ten aanzien van onveiligheid en onveiligheidsgevoelens in de openbare ruimte, alsmede in de zin van “meer handhaven en beter toezicht”. Daarnaast wordt ingezet op de verbetering van de woonkwaliteit (leefbaarheid); de Stedelijke Woonvisie 2003-2010 (in wording), dat de basis vormt van de instandhouding en verbetering van de woonkwaliteit in Den Haag voor de periode 2003-2010. Deze stedelijke woonvisie zal in samenhang met het beleid voor een evenwichtige en rechtvaardige verdeling van woonruimten mede het kader moeten bieden voor het (handhavings)beleid aangaande kamerverhuur, studentenhuisvesting en huisvestingsvergunningen. Tot slot is er het Haagse grote stedenbeleid zoals verwoord in de nota “De Kracht van Den Haag” (juni 1999) dat inzet op Den Haag als een vitale, ongedeelde, duurzame stad en regio alsmede op Den Haag, als groene woonstad aan zee. 3. Totstandkoming Project Onrechtmatig Wonen De Dienst Stedelijke Ontwikkeling (DSO) is sinds de jaren ‘90 actief in het beheersbaar maken van het fenomeen “onrechtmatig wonen”. Op 7 juli 1993 is naar aanleiding van een dodelijke brand in 1992 in pension Vogel een “stop” afgekondigd op nieuwe kamerverhuur. Nieuwe kamerverhuur is na 6 juli 1993 nog slechts op zeer beperkte schaal toegestaan. Er ontstonden diverse lijntaken en projecten, die zich ieder vanuit hun eigen invalshoek, richtten op de aanpak van onrechtmatig wonen, te weten: De Afdeling LMV/VI (Leefmilieuverordening en Verblijfsinrichtingen) Handhaving van de “stop” vanuit de voormalige afdeling LMV/VI heeft er toe geleid, dat de snelle groei van illegale kamerverhuurbedrijven tot stilstand is gekomen. Het IPAK project (Integraal Project Aanpak Kamerverhuurbedrijven) Naast de aanpak van illegale kamerverhuurbedrijven door de afdeling LMV/VI, ging begin 1997 het stedelijke IPAK project van start. Dit project richtte haar aanpak op huiseigenaren, die willens en
1
Een zelfstandige woning is een woning met een eigen toegang en een eigen keuken, douche en toilet.
wetens de ter zake geldende regels stelselmatig overtraden. IPAK organiseerde onder meer een succesvolle samenwerking met de Dienst Sociale Zaken en Werkgelegenheid en de dienst Burgerzaken. Onder de naam Pandenproject, werden door gezamenlijke disciplines in de avonduren huisbezoeken afgelegd om, ieder voor zijn eigen doel, fraude en onrechtmatigheden te constateren en te bestrijden. De lijntaak Onrechtmatige Bewoning De lijntaak Onrechtmatige Bewoning richtte zich op woonsituaties, die strijd met de rechtvaardige en evenwichtige woonruimteverdeling tot gevolg hadden (in het kader van de Huisvestingswet en de Huisvestingsverordening Stadsgewest Haaglanden). Vanuit de lijntaak OB werd een meldpunt opgericht, waar anoniem meldingen van onrechtmatige bewoning konden worden gedaan. Het Project TIKOB (Taakorganisatie Illegale Kamerverhuur en Onrechtmatige Bewoning) In 2000 startte het project, waarbij middels een bestandvergelijking (GBA) en huisbezoeken, onrechtmatige woonsituaties in kaart werden gebracht en werden aangepakt. Deze aanpak resulteerde niet in het verwachtte resultaat omdat het GBA vaak niet op orde was, de bestandsvergelijking veel tijd kostte en de aangekondigde controles fraude in de hand werkten. Deze projecten en lijntaken hebben in meer of mindere mate hun vruchten afgeworpen. Het inzicht in de problematiek van het onrechtmatig wonen is vergroot, waardoor doelgerichter en efficiënter kan worden opgetreden. Samenwerkingsverbanden zijn ingesteld en een omvangrijke groep eigenaren en huurders zijn langs verschillende wegen gedwongen zich aan de geldende regels te houden. De verschillende projecten en lijntaken zijn met elkaar verweven. In het kader van de reorganisatie van DSO per 01-01-02 is dan ook besloten de aanpak van de complexe en bestuurlijk gevoelige handhavingstrajecten ter zake van onrechtmatig wonen te bundelen in één stedelijk project. Het project is ondergebracht bij de afdeling Projecten BTD. De reguliere aanpak van onrechtmatig wonen is neergelegd bij de Sector Stadsdelen van BTD. 4. Doelstelling Het slagen van een aanpak van onrechtmatig wonen is onder meer afhankelijk van factoren, als: het rijksbeleid ten aanzien van de instroom van vreemdelingen en het zogeheten terugkeerbeleid; het beschikbaar zijn van toereikende instrumenten, middelen en beleid; een bundeling van krachten van handhavingspartners en andere betrokkenen; het nemen van verantwoordelijkheid door eigenaren; het aanbod van goede woongelegenheid, zowel in kwaliteit als in kwantiteit. Onder verwijzing naar deze factoren, en met in acht neming van de huidige economische teruggang, die de vraag naar het goedkope segment van de woningmarkt doet toenemen, is het onwaarschijnlijk dat de problematiek ter zake van onrechtmatig wonen de komende jaren in zijn totaliteit wordt opgelost. Het Project Onrechtmatig Wonen heeft derhalve als doel het beheersbaar maken van het fenomeen onrechtmatig wonen, door bij woningen de onrechtmatige woonsituatie op te heffen en deze terug te brengen naar bewoning door één zelfstandig huishouden. In het actieprogramma van de Nota: Handhaven met de kracht van Den Haag staat verwoord, dat het Project Onrechtmatig Wonen op jaarbasis 250 panden in goed beheer brengt.
Aangezien de handhaving van veiligheid en leefbaarheid in Den Haag een hoge prioriteit heeft, richt het Project zich primair op de veiligheids- en leefbaarheidsaspecten, die bij onrechtmatig wonen in geding zijn. Mede bepaald door de voor haar ter beschikking staande capaciteit (mensen en middelen), geeft het Project Onrechtmatig Wonen prioriteit aan de aanpak van meldingen betreffende illegale kamerverhuur c.q. beddenverhuur, waarbij sprake is van ernstige overlast en/of (brand)gevaar. Indirect wordt met deze aanpak bijgedragen aan de aanpak van onrechtmatig wonen in zijn algemeenheid, waaronder bijvoorbeeld de aanpak van strijdigheden met de Huisvestingswet en de Huisvestingsverordening: wanneer illegale kamerverhuur c.q. beddenverhuur situaties zijn opgeheven, volgt bewoning conform de ter zake geldende regels. Het voordeel van de insteek via illegale kamerverhuur/beddenverhuur is, dat er voor de aanpak van deze vorm van onrechtmatig wonen een tamelijk uitgebreid instrumentarium beschikbaar is (zie punt 5), terwijl de handhaving van de Huisvestingswet en de Huisvestingsverordening, onder meer door de bestandsvergelijking gevolgd door huisbezoeken, weinig effectief is gebleken, zoals omschreven bij het TIKOB project (zie punt 3). 5. Aanpak Onrechtmatig Wonen Een uitgangspunt van de eerder genoemde reorganisatie van DSO is, dat in tijd begrensde- en complexe handhavingstrajecten op centraal niveau opereren. Gelet op de complexiteit van de problematiek rond onrechtmatig wonen is met het oog op het voorgaande besloten, de aanpak van onrechtmatig wonen stedelijk te organiseren en centraal te positioneren binnen de afdeling Projecten van de directie BTD. Tevens is een centraal Meldpunt Onrechtmatig Wonen opgericht. Middels het Meldpunt volgt het Project Onrechtmatig Wonen het stedelijk waterbed-effect en worden de ontwikkelingen en trends van onrechtmatig wonen op stedelijk niveau in kaart gebracht en geanalyseerd. De meldingen van onrechtmatige woonsituaties, die bij het meldpunt en uit eigen onderzoek binnenkomen, worden onderzocht. Van daaruit worden ze opgepakt door het Project Onrechtmatig wonen, dan wel uitgezet bij de stadsdelen of de corporaties. NB: De aanpak van onrechtmatig wonen is niet als zodanig gericht op mensen, die zonder legale verblijfsstatus in Den Haag verblijven, het gaat om handhaving van de regels, die bij het onrechtmatig wonen worden geschonden. De aanpak is vanaf begin 2002 verder ontwikkeld. Het juridisch kader waarop de aanpak is gebaseerd is de Woningwet (Bouwbesluit en Bouwverordening), de Huisvestingswet (Huisvestingsverordening Stadsgewest Haaglanden 1996) en de Wet op de Stads- en Dorpsvernieuwing (Leefmilieuverordeningen). Het Project Onrechtmatig Wonen heeft het mandaat om bij een melding of constatering van onrechtmatig wonen het navolgende handhavingsinstrumentarium in te zetten: Toezicht Controle van gegevens in de vorm van een administratief onderzoek, te weten een check van gegevens uit het Rijkskadaster/ Gemeente Kadaster, de GBA en de Kamers van Koophandel en /of door al of niet aangekondigde huisbezoeken overdag en in de avonduren; Aanschrijving Wanneer de gemeente constateert dat de regels niet worden nageleefd, schrijven zij de overtreder aan, onder aanzegging van bestuursdwang de onrechtmatigheid te beëindigen. De aanschrijving kan betrekking hebben op het treffen van woontechnische en / of bouwtechnische voorzieningen; Bestuursdwang
Wanneer niet binnen de gestelde termijn door de aangeschrevene aan de aanschrijving is voldaan, wordt de maatregel met toepassing van bestuursdwang getroffen op kosten van de overtreder; Dwangsom De gemeente kan in plaats van een aanschrijving onder aanzegging van bestuursdwang kiezen voor het opleggen van een last onder dwangsom. Bij het niet nakomen van de last, int de gemeente de dwangsom. Blijft het gewenste effect uit, dan kan alsnog bestuursdwang worden aangezegd; Spoedoptreden Bij constatering van een direct levensbedreigende situatie wordt direct opgetreden, dat wil zeggen een gehele of gedeeltelijke sluiting van een woning (bestuursdwang) en/of het met spoed laten uitvoeren van bijvoorbeeld een reparatie; Handhaven huisvestingsvergunning Bij zelfstandige woonruimte en alleen als er sprake is van doorverhuur kan besloten worden tot intrekken van de huisvestingsvergunning. Binnen het Project Onrechtmatig Wonen zijn twee specifieke methodes ontwikkeld, te weten: de eigenaargerichte aanpak: wanneer een eigenaar willens en wetens stelselmatig de regels overtreedt, kan voor deze aanpak worden gekozen. Het woningbezit van een eigenaar wordt dan onder de loep genomen en er wordt bekeken welk instrument of welke combinatie van instrumenten het meest doeltreffend is; de buurtgerichte aanpak: wanneer onrechtmatige woonsituaties zich concentreren in een bepaalde buurt of wijk, worden in een reeks al de betreffende woningen geschouwd en indien nodig wordt direct opgetreden. Bijkomend effect van dit instrument is dat de gemeente ook zichtbaar voor de buurtbewoners optreedt. Nadat de illegale woonsituaties zijn opgeheven en de woningen zo nodig opnieuw geschikt zijn gemaakt voor bewoning door één zelfstandig huishouden en ook op die wijze in gebruik zijn genomen, is er sprake van een beheersbare situatie. Het toezicht op deze woningen wordt overgedragen aan de Sector Stadsdelen van BTD. 6. Samenwerking De problematiek ter zake van onrechtmatig wonen is zoals gezegd complex, daarom is samenwerking met alle hierna genoemde partners, onmisbaar. Het werken aan veiligheid en leefbaarheid is een gezamenlijke verantwoordelijkheid van iedereen (vergelijk het beleidsakkoord 2002-2006 en het Veiligheidsplan). De aanpak van onrechtmatig wonen is, met het oog op veiligheids- en leefbaarheidsaspecten, is een gezamenlijke verantwoordelijkheid van de eigenaren/verhuurders (sociaal en particulier), de bewoners/huurders en de gemeente Den Haag. De sociale verhuurders zijn tevens wettelijk verplicht ingevolge het Besluit Beheer Sociale Huurwoningen (BBSH) het lokale volkshuisvestingsbeleid in acht te nemen en bij te dragen aan de leefbaarheid van de wijken/buurten, waar zij woningbezit hebben. Belangrijke samenwerkingspartners zijn:
De sector stadsdelen BTD De samenwerking met de stadsdelen wordt nog nader uitgewerkt; Partners in het kader van het Project Malafide Infrastructuur De afdeling Projecten BTD is samen met de Bestuursdienst en Politie initiërend in het stedelijke Project Aanpak Malafide Infrastructuur rond Illegalen. In het kader van het project Aanpak Malafide Infrastructuur rond Illegalen worden integrale acties door Politie, Vreemdelingendienst, Immigratieen Naturalisatiedienst (IND) de Dienst Sociale Zaken en Werkgelegenheid (DSZW), de Dienst Burgerzaken (DBZ) en DSO (Project Onrechtmatig Wonen). uitgevoerd, waarbij onder meer zeer (brand)gevaarlijke en ernstig overlast gevende woonsituaties worden opgeheven. Hierbij valt te denken aan bijvoorbeeld een eengezinswoning, waarin een groot aantal bedden worden verhuurd. Op verzoek van DSO worden de Brandweer, Handhavingsteams en Eneco bij de acties ingeschakeld bij vermoeden van (brand)gevaarlijke situaties. Mede op basis van de informatie die tijdens de acties is verzameld wordt vanuit het Project Aanpak Malafide Infrastructuur rond Illegalen geprobeerd het circuit waarin veel geld wordt verdiend aan de rechtloze positie van illegalen in kaart te brengen en fundamenteel aan te pakken. In samenwerking met het Project Aanpak Malafide Infrastructuur rond Illegalen onderzoekt het project Onrechtmatig Wonen een mogelijke verbreding van het juridisch instrumentarium ten aanzien van onrechtmatig wonen, zoals strafrechtelijke mogelijkheden, de Wet Victor en de bestuurlijke boete, welke is opgenomen in de vierde tranche van de Algemene wet bestuursrecht, die waarschijnlijk dit jaar in werking zal treden. Hierbij valt ook te denken aan de wettelijke mogelijkheden van het kostenverhaal van het handhavingstraject op de overtreder. Het Project Onrechtmatig Wonen heeft in deze een functie als “broedplaats”; DSZW en DBZ Het Project Onrechtmatig Wonen participeert in het Stedelijke Pandenproject (een samenwerking tussen DSO, DSZW en DBZ), waarbij door gezamenlijke disciplines in de avonduren stedelijk huisbezoeken worden afgelegd om zo, ieder voor zijn eigen doel, fraude en onrechtmatigheden tegen te gaan; De Haagse woningcorporaties In de afgelopen jaren is de gemeente samen met de corporaties met wijkgerichte pilots onrechtmatige bewoning tegengegaan. De nieuwe aanpak van Onrechtmatig Wonen vraagt om een herijking van de samenwerking met de corporaties, welke medio 2003 moet resulteren in een samenwerkingsconvenant. Medio 2002 zijn het stadsgewest Haaglanden en de Vereniging Sociale Verhuurders Haaglanden een stelsel van prestatie-afspraken overeengekomen terzake van de verdeling van woonruimten. Het samenwerkingsconvenant zou deel uit kunnen gaan maken van dit stelsel van prestatie-afspraken; De particuliere verhuurders Met de grote particuliere verhuurders zou op eenzelfde wijze samengewerkt kunnen worden als met de corporaties. Op dit moment zijn nog geen afspraken met de grote verhuurders gemaakt; De bewoners en bewonersorganisaties Er is in het afgelopen jaar een effectieve samenwerking met bewoners en bewonersorganisaties (bv: Daguerrestraat en ReVA) tot stand gebracht.
7. Resultaten 2002 en eerste half jaar 2003 Succesvoorbeelden van de gebiedsgerichte aanpak zijn integrale acties van Politie, Vreemdelingendienst en gemeente Den Haag/DSO in het kader van het Project Aanpak Malafide Infrastructuur rond Illegalen (acties van 5 september 2002, 12 november 2002, 25 februari 2003 en 10 april 2003). Resultaten 2002: In het jaar 2002 heeft het centrale Meldpunt Onrechtmatig Wonen 530 meldingen ontvangen: Totaal 2002 Aantal meldingen
530
Onderzoek door buitendienst DSO
396
Onderzoek door eigenaar (corporatie)
73
Nog te behandelen meldingen
61
Tabel 1
Productiecijfers Project Onrechtmatig Wonen t.a.v. meldingen 2002
De resultaten behaald door het Project Onrechtmatig Wonen tot en met 31 december 2002 zijn de volgende: Handhaving van gebruik/onderhoud van panden in 2002 Aanschrijvingen (met bestuursdwang/dwangsom)
193
Inspecties / hercontroles
471
Gesloten woningen
41
Toepassing bestuursdwang
17
Toepassing dwangsom
47
Woningen in goed beheer
221 (130 afgedaan na inspecties, 41 na sluiting, 17 toepassing bestuursdwang, 16
door toepassing dwangsom en 17 afgedaan door corporaties) Tabel 2 Productiecijfers Project Onrechtmatig Wonen - resultaten 2002
Resultaten eerste half jaar 2003 In het eerste half jaar van 2003 heeft het centrale Meldpunt Onrechtmatig Wonen 527 meldingen ontvangen: Periode 01/01/2003 - 30/06/03 Aantal meldingen
527
Onderzoek door buitendienst DSO
332
Onderzoek door eigenaar (corporatie)
163
Nog te behandelen meldingen
32+ 61 (van 2002) = 93
Tabel 3 Productiecijfers Project Onrechtmatig Wonen t.a.v. meldingen eerste kwartaal 2003
De resultaten behaald door het Project Onrechtmatig Wonen tot en met 30 juni 2003 zijn de volgende: Handhaving van gebruik/onderhoud van panden periode 01/01/2003 - 30/06/2003 Aanschrijving (met bestuursdwang/dwangsom)
222
Inspecties / hercontroles
1034
Gesloten woningen
54
Toepassing bestuursdwang
70
Toepassing dwangsom
76
Woningen in goed beheer
187 (57 afgedaan na inspecties, 54 na sluiting, 70 toepassing bestuursdwang en 6 afgedaan door corporaties)
Tabel 4 Productiecijfers Project Onrechtmatig Wonen - resultaten eerste half jaar 2003
De resultaten van de laatste actie in het kader van het Project Aanpak Malafide Infrastructuur Rond Illegalen van 1 juli jl., zullen in de volgende voortgangsrapportage van de stedelijke, projectmatige aanpak van onrechtmatig wonen worden vermeld. 8. Capaciteit Aan het Project Onrechtmatig Wonen werken in directe zin 15,5 projectmedewerkers. Het Project Onrechtmatig Wonen eindigt in beginsel medio 2005. Daarna zal worden bezien aan de hand van de uitkomsten van de eindevaluatie of het project wordt gecontinueerd of in een andere vorm wordt overgedragen aan de Sector Stadsdelen van DSO/BTD. Het totale handhavingstraject vergt een grote inspanning: de ervaring leert dat zelfs veel tijd en aandacht nodig is voor de controle van verzegelde panden en de controle op de uitvoering van aanschrijvingen. Gezien de huidige capaciteit waarover het Project OW beschikt kunnen circa 250 woningen (schatting) per jaar aangepakt worden en in goede staat/goed beheer gebracht worden. In dit aantal is inbegrepen, het resultaat van de integrale acties door Politie, Vreemdelingendienst en gemeente Den Haag/DSO (Project Onrechtmatig Wonen) in het kader van het Project Aanpak Malafide Infrastructuur rond Illegalen en het Pandenproject. 9. Planning 2003 Het Project Onrechtmatig Wonen had oorspronkelijk de volgende planning voor het jaar 2003:
Project Onrechtmatig Wonen Behandeling meldingen meldpunt Controles: 250 woontechnisch, 200 bouwtechnisch 550 tussen- en eindcontroles
Aantallen 2003 500 1000
Aanschrijvingen (met bestuursdwang/dwangsom)
250
Woningen in goed beheer
250
Tabel 5 Planning 2003 Project Onrechtmatig Wonen
Gezien de resultaten tot nu toe is nu al duidelijk dat de eindresultaten van 2003 ruim boven deze planning uit zullen komen. 10. Communicatie Het belang van een goede communicatie bestaat hieruit dat de aanpak van onrechtmatig wonen blijvend onder de aandacht van alle betrokkenen moet worden gehouden. Het is een middel om te laten zien dat de Den Haag aan de aanpak van onrechtmatig wonen een hoge prioriteit geeft. Er worden daartoe grote inspanningen gedaan, door onder andere een zeer gemotiveerd projectteam Onrechtmatig Wonen en betrokken samenwerkingspartners. Dit levert goede resultaten op. Het blijkt dat de acceptatiegraad van Hagenaars ten aanzien van de aanpak van onrechtmatig wonen toeneemt, wanneer inzichtelijk wordt gemaakt dat Den Haag daadwerkelijk hiertegen optreedt. Tevens dient door een goede communicatie er een blijvende input vanuit de stad te zijn naar het Meldpunt Onrechtmatig Wonen. De interne communicatie van het Project Onrechtmatig Wonen verloopt met name via geautomatiseerde informatiesystemen. De voortgang van het project wordt bewaakt in de maraps en in de evaluatie van het actieprogramma (behorende bij de Nota: Handhaven met de kracht van Den Haag) en volgt verder de dynamiek van de rapportages van het Project Malafide Infrastructuur Rond Illegalen. Verder wordt, zoveel als noodzakelijk, met de Haagse corporaties de voortgang en afstemming met betrekking tot de samenwerking besproken. Daarnaast wordt het Meldpunt Onrechtmatig Wonen onder de aandacht van de Haagse burgers gebracht in de Haagse Courant (ieder kwartaal op zaterdag) en de Posthoorn (iedere maand). Om het Meldpunt via bewonersorganisaties en andere belangenorganisaties onder de aandacht te brengen worden zogenaamde flyers gedrukt, die bij bovengenoemde organisaties verkrijgbaar zijn en op bijvoorbeeld bewonersavonden kunnen worden uitgedeeld. Verder wordt met het Meldpunt samenwerking gezocht bij het Gemeentelijk Contactcentrum. De voorbereidingen hiervoor zijn al in gang gezet. De verwachting is dat deze samenwerking eind 2003 wordt gerealiseerd. Als laatste maatregel is per 1 juni 2003 een e-mailadres gerealiseerd, te weten “
[email protected]” om burgers hun melding bij het Meldpunt langs elektronische weg te laten doen.
