Fit en gezond dankzij sport

F i t e n g ezo n d d a n k z i j s p o r t B e w e g e n i s g o e d . L i e f s t m i n s t e n s d e r t i g m i n u t e n p e r d a g . D e co n d i t i e v e r b e t e r t e n ove r t o l l i g e k i l o ’ s ve rd w i j n e n . D i t g e l d t vo o r i e d e re e n , o o k v o o r c l i ë n t e n va n D e Z i j l e n . Va n d a a r d a t s t e e d s m e e r c l i ë n t e n a c t i e f m e e d o e n a a n e e n s p o r t p ro g ra m m a . Elke donderdag rond een uur of half elf betekent dit bijvoorbeeld allereerst een hartelijke begroeting door de medewerkers van Sportcentrum Leek. Freddie, Alexander, Babette, Janine, Bianca en Atje zijn enkele van de deelnemers die hier wekelijks een uurtje sporten onder leiding van de sportinstructeurs van De Zijlen John de Hoop en Kay de Bruin. I n d i v i d u e e l p ro g ra m m a “Voor de één betekent dit werken aan een betere conditie, terwijl een ander wil afvallen”, vertelt Kay. Hij meldt erbij dat elke deelnemer een individueel programma volgt. “We hebben bijvoorbeeld ook een groepje van drie cliënten die naast het sporten meer leert over voeding. Dat onderdeel wordt verzorgd door de mensen van Vorming & Educatie. Ze sporten een uur,

krijgen vervolgens voedingsles en ze gaan daarna weer op de loopband, hometrainer of roeimachine.” Vo o ra l l e u k ! Een rondje langs de deelnemers leert dat ze het vooral leuk vinden om te doen. “Ik sport hier al zeventien jaar”, vertelt Atje vanaf haar hometrainer. “Vroeger deed ik het om sterker te worden en nu om af te vallen. Eerder ging ik hier elke dag heen, nu alleen nog op donderdag.” En wat het de andere deelnemers oplevert? “Ik sport nu vier maanden en ik wil er vooral sterker van worden”, vertelt Bianca. Alexander wil afvallen. “Ik zit ook op judo”, zegt hij. “Ik heb de bruine band. Daarnaast ga ik elke week zwemmen in het zwembad van Leek. Ik vind sport heel erg leuk.”

G o u d , z i l ve r e n b ro n s o p de Special Olympics

Duofiets voor bewoners ‘ t Ro e r D o k t e r B o o t s m a n a m va n w e g e h a a r p e n s i o e n a f s c h e i d va n G ezo n d h e i d s ce n t r u m L e w e n b o rg . H e t wa s h a a r we n s o m h a a r a f s c h e i d sc a d ea u a a n t e b i e d e n a a n c l i ë n t e n va n D e Z i j l e n d i e wo n e n a a n ‘ t Ro e r. M e v ro u w B o o t s m a ko o s v o o r e e n e l e k t r i s c h e d u o f i e t s , o m d a t z i j e e n e n t h o u s i a s t v o o r s t a n d e r i s va n v o l d o e n d e b ewe g i n g vo o r i e d e re e n . Vrijdag 23 april werd de fiets overhandigd aan de mensen van ‘t Roer. Natuurlijk werden meteen proefritjes gemaakt en de voordelen van de elektrische duofiets waren al snel duidelijk. Mensen met minder vermogen in hun benen kunnen nu ook genieten van gezonde fietstochten in de prachtige omgeving van Lewenborg. Cliënten en medewerkers van De Zijlen danken mevrouw Bootsma voor dit bijzonder mooie

12 ZIJLNIEUWS

gebaar. Nogmaals dank voor de jarenlange inzet en betrokkenheid vanuit de huisartsenpraktijk!

Op 4, 5 en 6 juni 2010 zijn in Venlo de Special Olympics gehouden. Henk Eppo Visser heeft meegedaan aan het onderdeel zwemmen. Dit was niet zonder resultaat, hij won maar liefst drie medailles. Nu heeft hij alle kleuren op zak, brons voor de 25 meter rugslag, zilver voor de 50 meter schoolslag en goud voor de 50 meter vrije slag. Ook Jacob Huberts heeft hier aan deelgenomen en heeft medailles in de wacht gesleept: goud op de 25 meter schoolslag, brons op de 25 meter rugslag en brons op de 25 meter rugcrawl. Jacob en Henk Eppo van harte gefeliciteerd! Colofon

Dit is een uitgave van De Zijlen en verschijnt vier keer per jaar in een oplage van 4.500 exemplaren. Tekst en fotografie De Zijlen en Tineke Hamming Zuidlaren Vormgeving Wecke Design Groningen Druk Zalsman Groningen Redactie Ida van Emmerik, Ruth Wisman, Janet Jonker, Mirjam Wallenburg en Sita Mik. De Zijlen Postbus 25 9356 ZG Tolbert 0594 - 85 04 39 [email protected] www.dezijlen.nl

JAARGANG 5 NUMMER 2 JUNI 2010

ZIJLNIEUWS... Het ultieme va k a n t i e g evo e l va n Jan Rieks: ‘ V i s s e n , g eze l l i g h e i d e n e e n p i l s j e d r i n ke n ’ Als kind ging hij met zijn ouders op va k a n t i e n a a r D ro u we n e r z a n d o f n a a r A p p e l s c h a . D a a r ve r b l e e f d e fa m i l i e R i e k s i n e e n zo m e r h u i s j e .

VOOR VERWANTEN EN RELATIES

ook mooi. Vroeger met school ben ik wel eens naar Schiermonnikoog geweest. Daar sliepen we in een groot gebouw. Dat was leuk.” We e r n a a r A k k r u m Als de vakantie voorbij is, gaat Jan met veel plezier weer naar ’t Boegbeeld. “Eerder werkte ik bij de paarden en nu in het restaurant. Ik ben aan mijn hart geopereerd, gedotterd, en mag geen zwaar werk meer doen. Nu werk ik in de bediening.” En de afwas? “Nee, dat doen we niet zelf. Daar hebben we een machine voor.” En volgend jaar? “Weer naar Akkrum”, meldt Jan gedecideerd.

Veel leesplezier!

Te g e n wo o rd i g k i e s t J a n R i e k s ( 5 4 ) vo o r e e n v i s va k a n t i e i n h e t Fr i e s e

Wa t b e t e ke n e n c l i ë n t e n vo o r a n d e -

Akkrum.

re n ? B i j vo o r b e e l d vo o r d e l o k a l e ove r h e i d ? D e re d a c t i e va n h e t Z i j l n i e u w s v ro e g h e t a a n fa m i l i e l e -

“Een weekje vissen met de andere jongens.

verder aan je hengel komt”, aldus Jan, die erbij

Naar de kroeg, pilsje drinken en wat met elkaar praten”, zegt hij. “Dat doe ik al een paar jaar en volgend jaar weer. Het is heel gezellig.”

vertelt dat de gevangen vis niet in de pan of op de barbecue eindigt. “Nee”, zegt hij, “we gooien alle vis weer terug. Ik neem altijd mijn eigen hengels mee. ‘k Heb er twee, waarvan eentje zeven meter lang is.”

Hobby In de zomerperiode laat Jan zijn werk op ‘t Boegbeeld een weekje voor wat het is. Zijn persoonlijk begeleidster pakt dan zijn koffer en Jan vertrekt richting Akkrum. “Meestal komen dezelfde jongens daar elk jaar weer”, vervolgt hij. Naast het vissen vanaf de kant, trekken de mannen er regelmatig per motorboot op uit. En wat het leuke is aan vissen? “Het is m’n hobby.” En wat ze vangen? “Snoekbaars en wat er

Toen Jan nog op Sintmaheerdt woonde, voor zijn verhuizing naar ’t Roer in Groningen, ging hij ook elke zomer op stap. “We zijn wel eens naar Hellendoorn en naar de Efteling geweest”, vertelt hij. “Ook een keer naar Eurodisney in Frankrijk. We gingen met het vliegtuig. Dat was de eerste keer dat ik heb gevlogen, maar ik hoef niet weer naar het buitenland. Het is hier

‘Ik ben een tevreden en gelukkig mens’

‘Ze hebben geen masker voor’

Fit en gezond dankzij sport

4

11

12

den, vrienden, vrijwilligers en aan we t h o u d e r B e n P l a n d s o e n va n d e g e m e e n t e L e e k . I n d eze Z i j l n i e u w s l e e s t u e r a l l e s ov e r, n e t a l s ov e r d e va k a n t i e b e s t e m m i n g va n v e r schillende cliënten. Hun verhalen z i j n a a n g ev u l d m e t w e b s i t e s v o o r m e n s e n d i e o p zo e k z i j n n a a r e e n a n d e re va k a n t i e v o l g e n d j a a r. W i j we n s e n u ve e l l e e s p l ez i e r ! D e re d a c t i e

ZIJLNIEUWS 1

DOORGESLUISD S n o e i e n i n N i e n o o rd

Friesland. Aansluitend genoten de deelnemers van allerlei activiteiten. Met een foto van chauffeur en vrachtwagen keerden de meeste cliënten na afloop huiswaarts.

Dagelijks zijn cliënten van De Zijlen aan het werk op familiepark Nienoord in Leek. Ze verzorgen de dieren en onderhouden de tuin. Ze hebben een eigen onderkomen met de naam het Zijlenplein. De samenwerking met Nienoord ging in de winter van 2009 als proef van start. Het was zo’n succes dat de samenwerking is verlengd.

Pa k e e n t e r ra s j e b i j D e H ave n i n L e e k

E e n o n g ewe n s t e gebeurtenis melden? waard zijn. In Groningen komt u uiteraard diverse locaties van De Zijlen tegen. Interesse? Kijk op www.bijzonderwelkom.nl.

De Zijlen wil het graag weten als ergens in de organisatie sprake is van ongewenste gebeurtenissen. Alleen dan kunnen maatregelen worden genomen om ongelukken te voorkomen. Kent u omstandigheden waarin sprake is van een

N i e u we s p e e l t u i n v o o r

ongewenste situatie? Dan kunt u dit melden via

B o e rd e r i j u m

het zogeheten MOG-formulier. U kunt het formulier aanvragen bij het secretariaat P&O, telefoon (0594) 850 430 of stuur een mailtje naar [email protected].

N i e u we we b s i t e D e Z i j l e n online!

‘De Haven’ in Leek is een kiosk met een gezellig terras waarbij u uitkijkt op de haven. U kunt hier genieten van een kopje koffie met overheerlijke appeltaart. Onze enthousiaste medewerkers, cliënten van De Zijlen, staan voor u klaar! Zij runnen de zaak vrijwel zelfstandig en met veel plezier. Van april tot en met september is De Haven van dinsdag tot en met zondag van 10.00 tot 17.30 uur geopend. U vindt ons aan Nienoordshaven 2 in Leek.

De dierenweide Boerderijum in het Groningse Beijum heeft sinds kort nieuwe speeltoestellen. De speeltuin is op zaterdag 24 april, tijdens het jaarfeest, feestelijk geopend. Kinderen leven zich hier flink uit, terwijl hun ouders een kopje koffie drinken in de theeschenkerij. Boerderijum verkoopt eveneens zelfgemaakte cadeauartikelen. De dierenweide is dagelijks open van 10.00 tot 17.00 uur. Kijk voor meer informatie op www.dierenweidesgroningen.nl.

S u cce s vo l l e Tr u c ke r s d a g B o e ke n t i p In het boek ‘Bijzonder Welkom’ staan alle dagbestedingsbedrijven in Nederland. Per provincie vindt u bijzondere plekken die een bezoekje

2 ZIJLNIEUWS

Zaterdag 8 mei vond de jaarlijkse truckersdag plaats. Cliënten keken er lange tijd naar uit. Zo’n 135 mensen namen plaats in de vrachtwagens en ze reden een mooie route door Groningen en

De afgelopen maanden is hard gewerkt aan de nieuwe website van De Zijlen. Op de site vindt u onder meer actuele informatie en korte filmpjes over en voor mensen met een verstandelijke beperking. Neem eens een kijkje. Hebt u opmerkingen of aanvullingen? Geef ze door aan de afdeling communicatie: [email protected].

O n d e r w i j s-zo rg vo o r k i n d e re n m e t b e p e r k i n g i n G ro n i n g e n Alle kinderen in Nederland hebben recht op onderwijs. Dit geldt ook voor kinderen met een ernstige beperking. Daarom werken scholen voor speciaal onderwijs samen met zorgaanbieders in de provincie Groningen aan acht ‘Centra voor Onderwijs, Dagbegeleiding en Gezinsondersteuning’, afgekort tot CODG. Op 19 mei vond de feestelijke overdracht plaats van projectfase naar realisatie. De resultaten van de projectgroep werden aangeboden aan de acht CODG’s, aan gedeputeerde Pim de Bruijne en aan een vertegenwoordiger van zorgverzekeraar Menzis. In de CODG’s kunnen ouders, al vanaf de geboorte van hun kind, ondersteuning vragen bij de opvoeding en het stimuleren van de ontwikkeling van hun kind. Ook heeft elk CODG een kinderdagcentrum. Vanaf vier jaar bieden zorgaanbieder en school samen een onderwijs-zorg programma. Op deze manier worden kinderen met een ernstige beperking gestimuleerd in hun

betekenen meer persoonlijke leefruimte, privacy en eigen sanitaire voorzieningen. Verwacht wordt dat de studio’s op het sportterrein eind 2010 in gebruik kunnen worden genomen. De feiten op een rij In 2003/2004 telde Sintmaheerdt 240 cliënten. Momenteel wonen er 170 cliënten. Na afronding van de nieuwbouw zijn dat 120 cliënten. Er komen 102 nieuwbouwwoningen voor particulieren. Nu is gestart met fase 0: 24 studio’s op het sportterrein.

Column Waarde Wij betekenen allemaal iets in het leven van anderen. Vaak weten we niet precies wat, maar dat hoeft ook niet. We merken dat we nodig zijn, geliefd worden of anderen doen ons een plezier. Die anderen betekenen ook in ons leven heel wat. We houden van ze, we maken ons zorgen om hen of delen met hen onze keuzes. Mensen maken elkaars leven zinvol. Ook mensen met een verstandelijke beperking hebben betekenis in het leven van anderen. En dan bedoel ik niet dat anderen voor hen zorgen of hen ondersteunen. Ik denk dan aan het zijn van kind, zus of broer, collega of vrijwilliger. Vriend(in) of geliefde zijn, maar ook dwarsligger of een mens met probleemgedrag zijn. Het zijn van steun en toeverlaat van je buurman, naast wie je woont omdat je altijd samen eet. Omdat je bent die je bent, met je eigen karakter en uitstraling.

De oplevering is eind 2010. Daarna: fase 1 (De Terp), fase 2 (De Dobbe), fase 3 (De Wierde) en fase 4 (het middenter-

Mensen vinden hun eigen plek in de samenleving, vaak met ondersteuning van ons. En ze

De centra worden gerealiseerd voor kinderen

rein). Oplevering totale wijk na afronding van de vier

mooier voor ons om dat proces mee vorm te

met:

fasen: 2018/2020.

ontwikkeling en krijgen ze onderwijs op maat.

- een verstandelijke beperking in Appingedam

helpen ook anderen bij die zoektocht. Wat is er geven? Het sluit zo mooi aan bij dat van ons allen: waarde toevoegen aan het leven van

(Van Lieflandschool, Meentschool, NOVO); in

anderen.

Groningen (Van Lieflandschool, NOVO en Ilmarinen); in Muntendam

Jaarbeeld 2009 online

(M. Hardenbergschool, Meentschool, NOVO); in Stadskanaal (Meidoornschool, NOVO) en in Tolbert (De Wingerd, De Zijlen); - een lichamelijke beperking in Haren (Mytylschool, Noorderbrug en Beatrixoord); - een visuele beperking in Haren (Visio); - een auditieve beperking in Haren (Kentalis).

Benieuwd naar de activiteiten van De Zijlen van het afgelopen jaar? U ontvangt bij deze uitgave van ’t Zijlnieuws het Jaarbeeld 2009. Hierin kunt u de gebeurtenissen nog eens rustig bekijken. Het Jaarbeeld staat eveneens op www.dezijlen.nl.

Start nieuwbouw S i n t m a h e e rd t

Ko m n a a r d e B o e re n m a r k t o p N i e n o o rd !

De Zijlen is gestart met de bouw van nieuwe woningen op Sintmaheerdt. Op vrijdag 16 april werd dit feestelijk gevierd met de onthulling van een bijzonder bouwbord. Op het sportterrein worden allereerst studio’s gebouwd voor 24

Bij het informatiecentrum van Nienoord in Leek wordt vier keer per jaar een boerenmarkt georganiseerd. Op de markt zijn naast streekproducten ook producten van De Dam van De Zijlen te koop. Cliënten verkopen zelfgemaakte artike-

cliënten. De studio’s bieden straks onderdak aan cliënten die nu in woningen zijn gehuisvest die worden gesloopt. Op het terrein van Sintmaheerdt verrijst een nieuwe woonwijk met woningen voor cliënten en woningen voor particulieren. De nieuwe woningen voor cliënten

len als vlaggetjes, kaarsen, kokosdeurmatten, zeep en pannenlappen. Een kijkje nemen? De volgende markten zijn op 16 juli, 13 augustus en 10 september van 10.00 tot 16.00 uur.

Hetty de With, bestuurder Reageren? [email protected]

ZIJLNIEUWS 3

‘Ik ben een t ev re d e n e n gelukkig mens’ “ M a rg r i e t i s e e n g e w e l d i g e m e i d , wa a r we ve e l va n l e re n . Ze h o u d t z a ke n b i j vo o r b e e l d e e n v o u d i g e n m a a k t ze n i e t t e g e co m p l i ce e rd . M a rg r i e t i s h e e l s p o n t a a n e n l e g t g e m a k ke l i j k co n t a c t . Ze h o u d t va n helderheid, duidelijkheid en s t r u c t u u r. Ze d o e t h e t fa n t a s t i s c h . ” M e t d eze wo o rd e n s c h e t s e n va d e r e n m o e d e r Vo s i n g ro t e l i j n e n wa t h u n d o c h t e r vo o r h e n b e t e ke n t .

“Ik vind het ook fijn om met mijn vader en moeder om te gaan”, zegt Margriet vanuit haar

goede band”, zegt ze. Ze praten eveneens met elkaar over de tijd waarin vader en moeder er

appartement aan de Jan Kortstraat in

niet meer zullen zijn. “Ook die onderwerpen

Musselkanaal, “al ga ik tegenwoordig iets min-

gaan we niet uit de weg”, aldus haar moeder.

der vaak het weekend naar mijn ouders dan

“Zo maken we Margriet vertrouwd met dingen

eerder. Ik heb het hier thuis nu ook gezellig en

die kunnen gebeuren en die bij het leven horen.

maak van hieruit uitstapjes.” Haar ouders beves-

We zeggen altijd: je mag net zo goed verdriet

tigen dat ze Margriet zo vrij mogelijk laten. “Zij

hebben als genieten van mooie dingen.” En

moet haar eigen keuzes maken.”

genieten kan Margriet, zoals van haar drie neef-

E rg g eze l l i g s a m e n Margriet heeft allerlei mensen om zich heen, waar ze regelmatig op bezoek gaat. “Eenmaal per drie weken gaat ze met een gezin mee na kerktijd en blijft daar de hele dag”, vertelt haar moeder. “Het is een vaste groep die haar ontvangt en zo komt ze tweemaal per jaar in hetzelfde gezin. Daarnaast gaat Margriet tweemaal per week naar de sportschool voor bodyfit. Vanuit de sportschool wordt ze overal bij betrokken. Overdag werkt ze als hulpboerin op zorgboerderij De Woldhoeve en daarmee is haar droom verwezenlijkt. Toen ze klein was vroeg ze altijd: ‘waarom wonen wij niet op een boerderij?’” Of Margriet gaat samen met moeder aan de wandel of ze gaan vissen, terwijl vader op dat moment z’n boek leest en de catering verzorgt. “Ja, we hebben het erg gezellig samen!” Ve r t ro u wd Margriet laat weten dat ze zich vooral vertrouwd voelt bij haar ouders. “We hebben een heel 4 ZIJLNIEUWS

jes en nichtjes, de kinderen van haar broer en schoonzus. Dirk Jan vertelt dat het uitgangspunt in het gezin altijd is geweest dat beide kinderen zelfstandig moeten kunnen functioneren. “We proberen het zo te regelen dat alle dingen doordraaien als wij er niet meer zijn”, zegt hij. “Onze zoon heeft het mentorschap en de bewindvoering al van ons overgenomen. Als wij er niet meer zijn, zorgt hij voor zijn zus. We hebben altijd tegen Margriet gezegd: ieder mens is uniek en jij kunt weer andere dingen dan je broer. Zo leer ik van Margriet nog steeds veel nieuwe plantennamen. Daar weet ze alles van.” Margriet geeft toe dat ze vroeger wel eens boos was op haar broer. “Dan dacht ik: waarom kun jij iets wel en kan ik het niet? Mijn broer kan bijvoorbeeld goed leren, terwijl ik beter ben met mijn handen. Ik ben niet zo van de sommetjes, al kan ik tegenwoordig beter rekenen dan vroeger. Maar ja, zo kan ik weer tekenen en schilderen.”

A l s M a rg r i e t b i j o n s wa s b l i j v e n wo n e n , wa s ze n o o i t zo ze l f s t a n d i g g ewe e s t a l s ze n u i s Margriet heeft eveneens regelmatig contact met de andere bewoners van de Jan Kortstraat. “Ik vind andere mensen gezellig, maar ik vermaak me alleen ook goed”, meldt ze er eerlijk bij. “Op dinsdag en donderdag eet ik samen met mijn vriendin Karina, die hier ook woont. De andere dagen eet ik in de huiskamer en in het weekend kook ik zelf.” D e n k o m n e t we r k Vader en moeder Vos willen tot slot benadrukken dat een netwerk van mensen zo belangrijk is. “Geef je kind de ruimte om zich te ontwikkelen”, zeggen ze, “en laat je kind op tijd los. Los laten betekent namelijk ook vasthouden, want als je ze op tijd los laat, blijven ze thuis komen. We zien veel ouders die erg beschermend zijn, waardoor kinderen afhankelijk worden. Als Margriet bij ons was blijven wonen, was ze nooit zo zelfstandig geweest als ze nu is. Geef ze de ruimte!” En wat Margriet er van vindt? “Ik ben een tevreden en gelukkig mens”, besluit ze het gesprek.

‘ O p va k a n t i e ga ik auto’s ko p e n ’ Pa u l Kwa n t ( 5 6 ) , d i e w o o n t o p D o b b e 2 9, we e t é é n d i n g ze ke r : “ O p va k a n t i e g a i k a u t o ’ s ko p e n ” , ze g t h i j . H i j h e e f t a l h o n d e rd e n m i n i a t u u r m o d e l l e n , ke u r i g g e ra n g schikt in vitrinekasten.

Paul en Gea op zoek naar de volgende vakantiebestemming. vakantie gaan, plannen we voor Paul zijn tweede vakantie. Er zijn ook cliënten die er met

De auto’s variëren van vrachtwagens, tankauto’s, kranen en trekkers tot sportwagens, caravans en paardentrailers. Begeleidster Gea Dull,

familie op uittrekken of met andere reisorgani-

die de vakanties samen met Paul uitzoekt,

saties meegaan. We zoeken voor iedereen – in

bevestigt dat dit voor hem het belangrijkste is.

overleg met de familie - een vakantie die bij

“Paul gaat op vakantie om auto’s te kopen.”

hem of haar past. Paul zijn volgende reisbestemming is Terschelling. Met een aantal bewo-

S t e e d s a n d e re b e s t e m m i n g Paul gaat jaarlijks twee keer op stap, in het

ners gaan we al een paar jaar naar Echten, in

voorjaar en in de loop van het jaar nog een keertje. “Meestal kiezen we een vakantie uit de gids van reisorganisatie Tof”, vertelt Gea. “Dat zijn leuke vakanties met groepen van tien tot twaalf mensen en prima begeleiding. De vaste begeleiders kennen Paul inmiddels. Elke keer zoeken we een andere bestemming uit. Wel altijd in Nederland en niet te ver weg. Meestal in een bos, want Paul houdt van wandelen. Ze maken uitstapjes en soms gaan ze zwemmen. Dan gaat Paul mee om te kijken, want hij houdt niet van zwemmen. Deze vakanties zijn voor Paul vooral gezellig, duidelijk en overzichtelijk. En welke vakantie mogen we niet meer uitzoeken?”, vraag ze aan Paul. “Op de boot”, antwoordt hij. “Niet weer op een boot.”

Harte. Het huis is ruim opgezet met voor iedereen een eigen slaapkamer. We maken elk jaar andere uitstapjes, er is een mooie wandelroute en een speeltuin met een schommel.”

Vr i j w i l l i g e r s Op de vraag of de vakanties niet erg kostbaar zijn, antwoordt Gea: “Dat valt mee, omdat Tof bijvoorbeeld gebruik maakt van vrijwillige reisbegeleiders. In de periode dat wij met de andere mensen van Dobbe 29 een midweek op

een aangepast huisje van de stichting Van

Meer aandacht Paul noemt zijn vakantie een hobby. “Even niet werken op het Baken, veel aandacht en andere mensen ontmoeten”, zegt Gea. “Dat is voor Paul belangrijk, al geniet hij van zijn werk: groene bakken sjouwen en zorgen dat de was in de wasserij komt.” Op de vraag hoe belangrijk vakantie is voor cliënten, antwoordt Gea: ”Heel belangrijk. Het hoort erbij en iedereen gaat op vakantie. De cliënten werken het hele jaar, dus dan mag je ook wel op vakantie. Cliënten betalen de groepsvakantie zelf en wij steken er als begeleiders een aantal onbetaalde uren in. Voor ons is het ook leuk. Je hebt tijdens de vakantie meer tijd en aandacht voor iedereen, want het is maar een klein groepje. Bovendien hoef je geen verslagen te schrijven of was te draaien.” Waarom Paul op vakantie gaat? ‘Om auto’s te kopen!’

ZIJLNIEUWS 5 1

‘Door Iris heb i k l e re n genieten va n d e basis’ “ I k h o o rd e Co h e n e e n ke e r ze g g e n : A l l e s i s g o e d , m a a r wa t zo u h e t l eve n a n d e r s z i j n a l s m i j n v ro u w geen MS had. Dat geldt ook voor o n s . H e t l eve n zo u e e n s t u k s i m p e l e r e n g e m a k ke l i j ke r z i j n . I k s t a a l t i j d op tijd, omdat Iris niet alleen kan z i j n . H e t ko s t o n s g e e n m o e i t e, m a a r h e t zo u a n d e r s z i j n a l s ze e e n l o p e n d e I r i s wa s g ewe e s t . ”

Mirjam Wijma uit Grootegast vertelt wat dochter

dan gaat Iris niet mee”, vertelt Mirjam, “maar

te gaan, vanwege ontbrekende trottoirs of

Iris betekent voor het gezin en haar directe omgeving. “Iris is heel vrolijk. Ze is een gemakkelijk en lief, meervoudig gehandicapt meisje van zeventien. Ze is sociaal, gaat overal mee naar toe en ze houdt van gezelligheid. Ze heeft haar eigen plek en haar broertje Mart van zeven is verliefd op zijn grote zus. Als we eens voorstellen om een weekendje weg te gaan en voor Iris oppas regelen, zegt Mart: ‘als Iris niet mee gaat, ga ik ook niet mee’. Al zei hij gister voor het eerst: ‘wat zou het leuk zijn als ik ook een grote broer of zus zou hebben’. Ik denk niet dat Mart eronder te lijden heeft. Het voordeel van een dorp is dat iedereen het weet. Ouders van vriendjes willen Mart wel even thuis brengen, omdat ze weten dat ik oppas moet regelen voor Iris om hem te kunnen halen. Dat

dat wordt ons niet in dank afgenomen. Iris hoort er gewoon bij.”

heuvelachtigheid.”

is nooit een probleem.” Iris hoort er helemaal bij in de familie. Ze gaat mee naar feestjes van familie en vrienden en ligt op haar bedje te genieten van alle bedrijvigheid. “Soms is het te warm of te ver reizen en

6 ZIJLNIEUWS

‘ D a n k z i j I r i s ko m e n e r l e u ke d i n g e n o p m i j n p a d ’

Va k a n t i e Met vakantie gaat het gezin Wijma altijd naar Zeeland. Daar huren ze een groot huis in een klein dorp. “Via de thuiszorg in Zeeland regel ik een hooglaag bed voor Iris. Dat is gratis en ze brengen en halen het. Dat is ideaal, want dan hoeven we geen aangepast huis te huren of naar een speciale camping. Dit doen we heel bewust. Ik werk al sinds mijn zeventiende in de zorg en wil even twee weken geen andere rolstoelers tegen komen. Ook voor Mart willen we de vakantie zo gewoon mogelijk. We zijn een keer naar Frankrijk en naar Portugal geweest, maar daar is het lastiger om met Iris naar buiten

Ve e l g e l e e rd Mirjam laat weten dat ze veel van Iris heeft geleerd. “Heel veel en dat had ik niet willen missen”, zegt ze. “Bijvoorbeeld relativeren, waardoor ik anders tegen dingen aankijk. Ik kan vreselijk genieten van Iris en van Mart. Iris krijgt altijd aandacht. Als ik met haar in het dorp ben, hoor ik opgeschoten jongens roepen ‘Hoi Iris’. Zelf zorgt ze altijd voor leuke aandacht. Ik heb door Iris van de basis leren genieten. We maken het altijd gezellig thuis en er komen veel mensen over de vloer. Dat is voor ons handiger en gezellig dankzij Iris. Ik kan ook heel trots zijn als ze hele kleine dingen heeft geleerd. Soms ben ik gestresst en gehaast, vanwege het op tijd zijn voor Iris. Ik heb geleerd om af en toe rust te nemen, even te blijven zitten. Dankzij Iris komen er ook leuke dingen op mijn pad. Zo zit ik in de Wmo-adviesraad van de gemeente en in de locatieraad van Maricja. Ik vind het leuk om te doen en om betrokken te zijn.”

Vo o r m e n s e n m e t e e n b e p e r k i n g b l i j f t ‘ m e e d o e n ’ l a s t i g O n d a n k s d e We t G e l i j ke B e h a n d e l i n g e n d e We t m a a t s c h a p p e l i j ke o n d e r s t e u n i n g ( W m o ) d e d e n m e n s e n m e t e e n b e p e r k i n g i n 2 0 0 8 n i e t m e e r m e e d a n t w e e j a a r d a a r vo o r. D i t b l i j k t u i t o n d e r zo e k va n N i ve l , h e t N e d e r l a n d s i n s t i t u u t v o o r o n d e r zo e k i n d e g ezo n d h e i d s zo rg . De Wet maatschappelijke ondersteuning is erop gericht om mensen meer te laten 'meedoen' in de maatschappij. De eerste jaren staken gemeenten veel energie in het regelen van ondersteuning, zoals thuiszorg. Voor mensen met een beperking heeft de Wmo echter nog niet geleid tot actievere participatie in de samenleving. Mensen met een beperking doen op de meeste gebieden nog steeds minder mee dan anderen en het verschil is ook niet kleiner geworden. Vr i j w i l l i g e r s we r k Op een aantal terreinen zijn wel veranderingen zichtbaar. Zo zijn mensen met een lichamelijke beperking de laatste jaren minder vrijwilligerswerk gaan doen en mensen met een verstandelijke beperking – vooral ouderen - blijken er

minder vaak op uit te trekken dan in 2006. Het percentage dat dagelijks naar werk, familie, vrienden of een vereniging gaat, nam af van 85% in 2006 tot 76% in 2008. Ouderen vanaf 65 jaar met een verstandelijke beperking hebben bovendien minder dagactiviteiten, doen minder aan sport en zien minder vaak vrienden of bekenden dan vijftien tot veertigjarigen met een verstandelijke beperking. B e t a a l d we r k Mensen met een ernstige lichamelijke beperking zijn vaker gaan ‘meedoen’ in de samenleving. In 2008 had 15 procent betaald werk, in 2006 was dat nog 9 procent. Ook het percentage dat maandelijks een uitgaansgelegenheid, culturele activiteit of attractiepark bezoekt, is toegenomen van 13% in 2006 tot 22% in 2008.

OP ZOEK NAAR EEN NIEUWE VAKANTIEBESTEMMING?

Het is echter wel zo dat zij op alle gebieden nog minder meedoen dan mensen met een lichtere beperking. Pa n e l s Het onderzoek is uitgevoerd binnen het ‘Nationaal Panel Chronisch zieken en Gehandicapten’ (NPCG) en het Panel ‘Samen Leven’ van het Nivel. Het NPCG bestaat uit ongeveer 3800 mensen met een chronische ziekte of een lichamelijke beperking. Het Panel ‘Samen Leven’ bestaat uit ruim 650 mensen met een lichte of matige verstandelijke beperking en hun naasten. De panels verzamelen gegevens over de zorg- en leefsituatie. Het onderzoek werd gesubsidieerd door het ministerie van VWS. Bron:www.zorgenwelzijn.nl (25 mei 2010)

KEUS GENOEG!

De vakanties voor dit jaar zijn allemaal al geboekt. Er zijn mensen die hun vakantie er al weer op hebben zitten. Wie weet wil je volgend jaar eens iets anders of zoekt u een nieuw vakantieadres voor uw zoon of dochter. Kijk eens op internet om ideeën op te doen. We hebben een aantal leuke sites op een rij gezet.

www.buitenhof.nl

www.flowreizen.nl

niseerd voor mensen met een

www.stinafo.nl

Het Buitenhof is de grootste en

Flow Reizen biedt actieve, avon-

chronische aandoening of een

Website van de Stichting Nationaal

gespecialiseerde reisorganisatie

tuurlijke, culturele, maar vooral

lichamelijke - of verstandelijke

Fonds 'Het gehandicapte Kind' met

voor mensen met een licht ver-

gezellige vakanties voor mensen

beperking.

informatie over aangepaste vakan-

standelijke beperking. Het

met een verstandelijke beperking.

ties.

www.parcspelderholt.nl

Buitenhof heeft een reisaanbod over de hele wereld, inclusief

www.gehandicapten.com

Het ParcHuis – inclusief snoezel-

w w w. t o f. n l

zomer- en sfeervol winterprogram-

Site met informatie over aange-

ruimte - verwelkomt u graag voor

Tof vakanties organiseert vakantie-

ma.

paste vakantiewoningen in Zuid-

een leuke, leerzame themaweek,

weken voor mensen met een ver-

Frankrijk, Hongarije en Italië.

logeerweekend of gezinsvakantie.

standelijke beperking.

Een organisatie die creatieve

w w w. l a - s o n r i s a . co m

w w w. s t i c h t i n g zo. n l

www.tendens.org

vakanties organiseert voor mensen

Vakantieverblijf in Spanje,

Stichting Zo biedt theater- en film-

Stichting Tendens organiseert

met een verstandelijke beperking.

Finestrat, dichtbij de populaire

vakanties in binnen- en buitenland

vakanties voor mensen met een

badplaats Benidorm. Het gaat om

voor mensen met een verstandelij-

verstandelijke beperking.

www.dolfijnvakanties.nl

zes aangepaste bungalows met

ke beperking vanaf 16 jaar.

Dolfijn Vakanties organiseert

twee zwembaden.

www.bosjuweel.nl

w w w. s e t- re i ze n . n l

vakantiereizen met begeleiding voor mensen met een licht ver-

w w w. l u t g e rd i n a . n l

SET-Reizen organiseert vakanties

standelijke beperking vanaf

De Lutgerdina is een zeilschip

voor mensen met een verstandelij-

16 jaar.

waarop vakanties worden georga-

ke beperking.

ZIJLNIEUWS 7

We t h o u d e r B e n P l a n d s o e n : ‘Gewone inwoners, maar wel een verrijking’ I n z i j n fa m i l i e - o f ke n n i s s e n k r i n g ke n t we t h o u d e r B e n P l a n d s o e n va n d e g e m e e n t e L e e k g e e n m e n s e n m e t e e n ve r s t a n d e l i j ke b e p e r k i n g . We l f i e t s t e h i j m e t z i j n k i n d e re n re g e l m a t i g ove r S i n t m a h e e rd t , t o e n h i j e r n o g n a a s t wo o n d e .

Wethouder Ben Plandsoen: “Elkaar leren kennen is een wederzijds iets: het moet van twee kanten komen.”

“Mijn kinderen speelden op het terrein en bewoners van Sintmaheerdt kwamen wel eens langs. Net als voor de meeste inwoners van Leek is het voor mijn kinderen nu heel gewoon om mensen met een verstandelijke beperking tegen te komen”, zegt de man die de integratie

Buurtfunctie Plandsoen vertelt dat De Zijlen en de gemeente Leek regelmatig met elkaar aan tafel zitten. “Er is een bestuurlijk overleg over bouwplannen, zoals nu op Sintmaheerdt, over integratie, de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ)

Openheid Volgens de wethouder doet De Zijlen het goed, als het gaat om openheid. “Neem de nieuwbouw van Sintmaheerdt. Daar is De Zijlen heel open over en het is een mooie vorm van sociale integratie. Net als de nieuwe Brede School in

redelijk geslaagd noemt. “Maar het loopt nog

en de Wet maatschappelijke ondersteuning

Nuis - waar kinderdagcentrum Maricja van De

niet jofel”, meldt hij erbij.

(Wmo). Als we het toch hebben over ‘elkaar

Zijlen straks naartoe verhuist - een mooie vorm

kennen’ en integratie, hoop ik dat De Zijlen de

van sociale integratie is. Dan zijn er de huizen in

E c h t l e re n ke n n e n Op de vraag waarom de integratie nog niet

winkel en het café op Sintmaheerdt laten

de wijken waar mensen met een verstandelijke

bestaan en dat deze een buurtfunctie krijgen in

beperking wonen, die meestal goed aanspreek-

loopt zoals gewenst en wat je er aan kunt doen,

de nieuwbouwplannen. Wat het ‘elkaar kennen’

baar zijn. Ook is daar altijd begeleiding aanwe-

antwoordt Plandsoen: “Het ‘vertrouwd zijn met’

betreft, denk ik ook aan de vele Leeksters die

zig, wanneer buurtbewoners iets willen vragen

is wel aanwezig, maar elkaar ‘echt’ kennen zou goed zijn. Wat je kunt doen is dorps- en buurtverenigingen stimuleren om actief meer contact te zoeken met deze mensen. Daar heb ik bij de audities van het theaterproject Swet 6 nog op gewezen, zo van: denk ook eens aan scholen en aan De Zijlen. Ik weet dat diverse kerken actief zijn in het zoeken van contact met mensen die door De Zijlen worden begeleid. De gezelligheidskant van integratie speelt zich vooral af op buurtniveau, zoals de buurtbarbecue en dergelijke. Ik denk dat wij als gemeente aan de echte integratie nog wel iets extra’s kunnen doen. Wel werken mensen van De Zijlen bijvoorbeeld op Nienoord, waar ze het groenonderhoud doen. Ook beheren ze het havengebouwtje en hebben

vrijwilliger zijn bij De Zijlen en jongeren die via stageplekken kennismaken met de mensen die hier worden begeleid. In de werksfeer denk ik dan ook dat de integratie redelijk goed loopt, op wijkniveau kan het nog beter, maar zoiets moet groeien. Wat de rol van de gemeente betreft, die ligt op het vlak van wonen met zorg en bijzondere woonvormen voor particulieren. Via het volkshuisvestingsbeleid en het beleid in de wijken kunnen wij als gemeente dus een positieve invloed uitoefenen op de integratie.”

of opmerken. Dat zijn open contacten en dat is goed, net als de open dagen die De Zijlen organiseert. Zo leren mensen elkaar stapje voor stapje beter kennen, want elkaar leren kennen en integratie is een wederzijds iets: het moet van twee kanten komen. Als er iets georganiseerd wordt, zorg dan dat je er bij bent en nodig elkaar actief uit bij een feestelijke gelegenheid of barbecue. Zo leer je elkaar echt kennen.”

ze Twinkel, waar aardig wat mensen komen. Wat ik ook mooi vind is dat we dankzij de samenwerking tussen WSW (Wet sociale werkvoorziening) en de dagbesteding van De Zijlen echt kunnen kijken naar maatwerk voor de persoon waar het om gaat. Op deze manier stimuleer je eveneens de integratie.”

8 ZIJLNIEUWS

‘ I n t e g ra t i e o p w i j k n i vea u k a n b e t e r, m a a r zo i e t s m o e t g ro e i e n ’

En wat je er als gemeente beter van wordt, naast de Onroerend Zaak Belasting (OZB) van al deze panden? “De Zijlen is een forse werkgever”, aldus Plandsoen. “Je inwoners raken gewend aan mensen met een verstandelijke beperking en ze kunnen bij De Zijlen werken of vrijwilligerswerk doen. Ja, mensen met een verstandelijke beperking zijn gewone inwoners, maar wel een verrijking.”

‘ S i e b e h e e f t e e n ze s d e z i n t u i g ’ S i e b e Te r p s t ra we rd zeve n e n ze s t i g j a a r g e l e d e n g e b o re n i n e e n g ez i n m e t n e g e n k i n d e re n . Z i j n m o e d e r h a d a l s n e l d o o r d a t e r i e t s m e t S i e b e wa s e n d a t h i j e e n l e e ra c h t e r s t a n d h a d . D a a ro m g i n g S i e b e l a t e r m e t d e b u s n a a r e e n s p e c i a l e s c h o o l i n d e s t a d G ro n i n g e n .

B e s p re e k b a a r “Siebe was vroeger gewoon één van de negen kinderen”, vertelt Gé. “Hij hoorde erbij. Het was een groot gezin, vader was rietdekker, had een

Haaije vertelt dat zijn schoonvader vroeger moeite had met de handicap van zijn zoon. “Hij zei altijd: ‘als Siebe maar een flinke vrouw treft, dan komt het wel goed’. Maar eigenlijk was dat een ontkenning van Siebe’s beperking. Het was de tijd waarin nog niet zo openlijk als tegenwoordig over alles werd gesproken.” Gé en Haaije zijn er van overtuigd: “Dat de zaken vandaag de dag beter bespreekbaar zijn en dat mensen als Siebe meer participeren in de maatschappij is een goede zaak. Siebe heeft een groot sociaal netwerk. Hij is heel gemakkelijk, sociaal, belangstellend, gek op gezelligheid en legt met iedereen contact. Hij kent geen schroom. ‘Ze hebb’m me vroagd’, zegt hij dan.

paar koeien en een moestuin. De groente uit de tuin ging in weckflessen en ook Siebe hielp wel eens in de tuin, maar dat was niet zijn hobby. Later heeft hij veertig jaar met veel plezier bij Novatec gewerkt.”

Siebe heeft ook een zesde zintuig. Je fopt hem niet en als hij zich ergens niet welkom voelt, gaat hij er niet weer naar toe. Als hij tweemaal belt en het past niet, belt hij geen derde keer. Dat voelt ie haarfijn aan.”

“Dat vond hij prachtig, want Siebe was gek op de bus”, aldus zijn zus Gé De Groot-Terpstra, die zich samen met haar man Haaije verantwoordelijk voelt voor haar broer. “Dat is geen last hoor, integendeel. Het is een verrijking in ons leven”, aldus Haaije die bewindvoerder is van zijn zwager en zijn financiën regelt. Ook zit Haaije in de locatieraad van Hornerheem in Zuidhorn, waar Siebe sinds het overlijden van zijn vader - nu zeventien jaar geleden - woont.

Dat mensen als Siebe m e e r p a r t i c i p e re n i n d e maatschappij is een goede zaak

Sociaal is Siebe heel vaardig, maar nieuwe dingen aanleren is voor hem heel moeilijk, aldus zijn zus en zwager. “Dat merkten we ook met zijn brommercertificaat. Helaas lukte dat niet, vanwege voor Siebe te ingewikkelde verkeerssituaties. Wat wij moeten leren is om niet voor Siebe te denken. Hij moet dat zelf doen. Ach ja”, besluit Haaije, “je hebt lange, korte, zwarte, witte en mensen met een beperking. Samen moeten we er wat van maken. Siebe doet dat al en daar kunnen wij een voorbeeld aan nemen.”

ZIJLNIEUWS 9

DEDAGVAN… David Boiten (25) woont op locatie Ro d e n b u rg e n we r k t b i j G ro e n v o o r z i e n i n g O o s t e r h e e rd t i n L e e k . I n a p r i l wa s h i j o p w e r k va k a n t i e i n Fra n k r i j k . Vo o r d e t w e e d e ke e r we r k t e h i j m e t a n d e re n i n d e D o rd o g n e i n d e t u i n va n l a n d g o e d M a i s o n M o n t h y va n e e n fa m i l i e u i t N o rg . G ro e n e v i n g e r s h e e f t D a v i d ze ke r, wa n t h i j h o u d t va n t u i n i e re n . Hoe ziet zijn dag eruit?

Om 16.30 uur eet ik met mijn twee huisgenoten. Er wordt een warme maaltijd gebracht. Op vrijdag kook ik zelf, want ik ben een hobbykok. Ik maak graag taco’s met veel groente. Ik houd van gezonde maaltijden en van fruit. Van 17.30 tot 19.30 uur vind je mij in de sportschool. Ik fitness, met name krachttraining, en elke vrijdag ga ik naar spinning. Om 20.00 uur ga ik thuis op de bank Goede Tijden Slechte Tijden kijken. Daarna kruip ik achter de computer, want ik ben een echte computerfreak. Ik speel graag games. Tenslotte nog even chillen en brood smeren voor morgen: een nieuwe Groene dag!

H o o g s t e p u n t B re d e S c h o o l Nuis Op 9 juni was het feest in Nuis. Die dag werd gevierd dat het hoogste punt is bereikt van de nieuwe Brede School, waar ook kinderdagcen-

We r ke n i n Fra n k r i j k Op 26 mei arriveerden ze weer in Tolbert, de mannen die een week lang in Frankrijk aan de slag waren geweest. Jannes, Bas, Ben en David werken normaal gesproken bij de Oosterheerdt, maar nu kwamen ze terug van een werkweek in de Dordogne. “Het was in één woord geweldig!”, vertellen Ben en Jannes. Samen met begeleider Jan van der Velde werkten ze in de tuin van Maison Monthy. Dit huis met zijn drie hectare grote tuin is van een familie uit Norg, die vroeg om de tuin een voorjaarsbeurt te geven. “We hebben gesnoeid, de tuin opgeruimd en de vijver schoongemaakt. Dit is al het tweede jaar dat we dit doen en het bevalt uitstekend. Het weer was mooi en het eten prima. We overnachtten in het grote huis, terwijl de eigenaren sliepen in het kleinere huis op het landgoed. Het is wel een stukje rijden, ongeveer 1085 kilometer, maar dan ben je wel in een hele andere omgeving. We hebben niet alleen

Om 09.00 uur begint mijn werkdag bij Groen, waar ik op de fiets naar toe ga. Vandaag begin ik met kloven. Met een machine splijt ik boomstammen om er haardhout van te maken. Om 10.45 uur drinken we koffie met elkaar. Dat is erg gezellig. Daarna ga ik verder met kloven. Tussen de middag eet ik met m’n collega’s een broodje in de kantine. Om 13.00 uur ga ik grasmaaien bij Rodenburg, dat is bij mij in de tuin. In mijn vrije tijd schoffel ik af en toe de tuin, dat is mijn hobby. Ook hark, veeg en wied ik graag onkruid in tuinen van mensen bij mij in de buurt. Om 16.00 uur ben ik vrij en leg ik direct mijn sportspullen klaar. Vier keer per week ga ik naar het Sportcentrum in Leek. Zweten doe ik niet alleen tijdens het werk of in de sportschool, maar ook graag in de sauna.

10 ZIJLNIEUWS

hard gewerkt. We hebben ook een markt bezocht en grotten met mooie muurschilderingen gezien. Het was een mooie week.” trum Maricja van De Zijlen wordt gehuisvest. Na het officiële gedeelte, waarbij wethouder Bloem aanwezig was, werden zelf beschilderde vlaggen van alle partners in top gehesen en trakteerden de kinderen van Maricja de gasten op zelfgemaakte cake. Naast Maricja zijn de toekomstige gebruikers van de Brede School: peuterspeelzaal 't Molenhofje, kindercentrum Baloo, openbare basisschool De Coepel en christelijke basisschool De Kring.

Zo m e r f e e s t S i n t m a h e e rd t ! Het Zomerfeest op 18 juni op de Brink van Sintmaheerdt had dit jaar als thema ‘Oranje en Zuid Afrika’. Menigeen genoot van het spektakel met voetbal, stands, Afrikaanse muziek, shantykoor en nog veel meer!

Vr i j w i l l i g e r Ro e l d e Vr i e s : ‘ Ze h e b b e n g e e n m a s ke r v o o r ’ A l t i e n j a a r i s Ro e l d e Vr i e s ( 6 8 ) v r i j w i l l i g e r b i j D e Z i j l e n . “ Vr i j w i l l i g e r s we r k h o u d j e j o n g e n i n b e w e g i n g . ” M a a r Ro e l ke n t d e o rg a n i s a t i e a l h e e l v e e l l a n g e r. H i j we r k t e e r n a m e l i j k , o n d e r m e e r a l s h o o f d va n H o r n e r h e e m .

“Tien jaar geleden ging ik door de voordeur naar buiten en kwam ik via de achterdeur weer binnen.” Roel weet het zeker: “Als jij je enthousiasme weet over te dragen op mensen met een verstandelijke beperking, krijg je enthousiasme terug om de mensen ergens voor te interesseren.” Puur en spontaan Zo kreeg Roel ooit de vraag van een cliënt die zei: ‘Jij vist vaak in Denemarken hè Roel? Zou jij voor ons soort mensen ook een keer zoiets willen organiseren?’ “Toen heb ik gezegd: doe ik, als jij nooit weer zegt ‘ons soort mensen’. Zij zijn namelijk mensen, net als wij en ze moeten zichzelf niet stigmatiseren. Sinds 2004 organiseren we nu elk jaar een visvakantie in Denemarken voor cliënten van De Zijlen en van NOVO. We gaan met drie vrijwilligers mee in een busje en we nemen een auto mee. Ik kan je zeggen: het vissen is leuk, maar minstens zo

leuk zijn de gesprekken aan tafel. Eén van de deelnemers vroeg ooit ‘wat is een bordeel?’ Nadat we dit hadden uitgelegd zei hij: ‘geef mij maar een bord kippensoep!’ Wat mensen met een verstandelijke beperking zo bijzonder maakt is dat ze geen masker voor hebben. Ze zijn vaak puur en spontaan. Behandel ze net als je andere

Gerrie speelde zelfs piano tijdens het huwelijk van het echtpaar De Vries. “We gaan wel eens met Gerrie naar de stad of we bezoeken samen zijn broer in Gouda. Gerrie hoort bij onze familie. Hij vertrouwt ons en meer heeft hij niet nodig. Gerrie kent alle verjaardagen van de familieleden en stuurt ons regelmatig kaartjes, zo van ‘gefeliciteerd met je zus.”

‘ A l s d e w e d e r z i j d s h e i d o n t b re e k t , h e e f t d e c l i ë n t d i t va a k g e l i j k d o o r ’

We d e r z i j d s Roel is ervan overtuigd: vrijwilliger zijn doe je niet alleen voor de cliënt, maar ook voor je zelf. “Het is een wederzijds iets”, zegt hij, “waar je allebei van geniet. Zie je het alleen maar als

mensen behandelt, niet te beschermend en open.” Ve r t ro u we n Ooit maakte Roel met drie cliënten, de gebroeders Kobus, een reis door Canada en hij was vier jaar vrijwillig begeleider bij reisorganisatie Buitenhof. Roel en zijn vrouw zijn eveneens de maatjes van Gerrie Raapis, die in Tolbert woont.

een verplichting, dan krijg je het moeilijk. Als de wederzijdsheid ontbreekt, heeft de cliënt dit vaak gelijk door. Daar hebben ze een sterk gevoel voor. Ze voelen aan je of je werkelijk om ze geeft. En hoe lang ik dit nog blijf doen? Zo lang ze niet klagen dat ik een oude kerel ben en ik gezond blijf - ga ik ermee door.”

ZIJLNIEUWS 11