Fijn dat je de tijd neemt om dit e-book te lezen. Je gaat er zeker wat aan hebben!

Welkom lieve ouder! Fijn dat je de tijd neemt om dit e-book te lezen. Je gaat er zeker wat aan hebben! Mijn missie is om zoveel mogelijk gezinnen te helpen met een prachtige magische start. Daarom zal ik beginnen bij het begin met de babytijd en langzaam doorgaan naar kleuters en schoolkinderen. Ik zal diverse persoonlijke ervaringen delen. De meeste waardevolle lessen, leer je immers door ervaring en door te doen. Dus doe de oefeningen en tips die je in dit boek vindt ook echt! Sommige boodschappenen technieken lijken simpel, maar zijn juist heel krachtig. De simpele en duidelijke dingen, die werken. En ik ben en blijf een gezinspedagoog en zal dus meerdere keren het begrip hechting (of de band tussen kind en ouder) noemen. Nu hebben de meeste mensen er wel van gehoord dat het belangrijk is om je kind te knuffelen, huid op huid contact etc. en dat dit de hechting bevorderd. maar wat is dit enorm belangrijk! Ook zal ik steeds een stukje essentiële kinderontwikkeling benoemen, die voor ouders echt heel handig is om te weten. Ik krijg namelijk heel vaak vragen zoals, is het normaal dat mijn kind nu ineens zoveel huilt of liegt? en dit is op bepaalde momenten in de ontwikkeling juist heel normaal. En je bent dan dus geen slechte ouder. Ook wil ik de energetisch kant belichten wat handig is voor hooggevoelige kinderen. Zie hiervoor de groene teksten. Mocht dit nog onbekend zijn kijk dan even of je het wilt lezen en anders is het ook goed. Ook een magische (denken) tip mag natuurlijk niet ontbreken. Veel plezier met lezen en vooral met het DOEN !

Liefs, Natasja Ps. Heb je vragen? wil je iets weten? Wil je een tip erbij voor jou probleem? Stuur me dan een email: [email protected]

*note: waar moeder staat kan ook vader of verzorgers worden gelezen. 2 ©www.magisch-denken.nl

Inhoud Welkom lieve ouder! ............................................................................................................................... 2 De start .................................................................................................................................................... 4 Baby ......................................................................................................................................................... 4 Het eerste jaar ................................................................................................................................. 8 Slapen .............................................................................................................................................. 9 Huilbaby’s ...................................................................................................................................... 11 Verlatingsangst .............................................................................................................................. 13 De dreumes ........................................................................................................................................... 14 Peuters .................................................................................................................................................. 16 Kleuters.................................................................................................................................................. 18 School en hsp................................................................................................................................. 18 Jokken ............................................................................................................................................ 19 Negeer de buitenwereld................................................................................................................ 19

3 ©www.magisch-denken.nl

De start Waarom is een goede start voor kinderen nu zo belangrijk. Herken je al die "stemmetjes" in je hoofd die zeuren dat je niet goed genoeg bent. Het zijn er bij sommige mensen zoveel dat dit verlammend werkt. Je durft niets, voelt je niet goed genoeg, gaat gebukt onder angsten etc. Andere mensen hebben er een stuk minder en staan zelfverzekerd in het leven. Het lijkt allemaal meer moeiteloos te gaan. Dit komt vaak door de onderbewuste programmering van je hersenen. Je kent vast de term 'self fulfilling prophecy': de neiging om negatieve voorspellingen te doen over zichzelf, de toekomst en de wereld om hen heen, die door een focus op negatieve gebeurtenissen, vaak waarheid wordt. Dit is een veel gebruikt begrip in de sociologie en psychologie. Het programma wat je afdraait in je hoofd, heeft echt wezenlijke gevolgen. Natuurlijk heb je zelf een aandeel in het mentale stukje en kun je deze zelf een positieve draai geven, maar hoe makkelijk is het als jouw automatische piloot (je onbewuste stukje programma wat opgeslagen zit in je hersenen) al vooral positief is. Dit is wat er gebeurd in de eerste levensjaren. Je zit dan nog zo in de suggestieve fase van je leven. Je hersenen hebben een andere trilling die ervoor zorgt dat je alle informatie als een spons in je opneemt. Dit gebeurd er dus de eerste 8 levensjaren en daarom is een goede start zo belangrijk. Het is de fundering waar je op gaat bouwen!

Baby Je bent zwanger en na 9 maanden wordt er een klein mensje geboren, waar je intens veel van houdt (of gaat houden); die als je eerlijk bent jouw wereld op zijn kop zet. Vooral de eerste keer is echt een achtbaan aan emoties en nieuwe dingen. Zelfs voor de meest nuchtere moeders onder ons. Hormonen die toch echt niet ineens zijn verdwenen, slapeloze nachten, voedingsproblemen en een enorme verantwoordelijkheid ineens. Hoe pak je alles aan? Als je op mij lijkt, had je een heel plan in je hoofd en duidelijk hoe jij ging opvoeden en als moeder ging zijn…En toen begon de realiteit. Je bent doodmoe, verward en druk met voedingen. Ineens weet je helemaal niets meer van je plan en heb je geen idee hoe jij je kind kan laten stoppen met huilen. Hoe ga je hier allemaal mee om? Allereerst gefeliciteerd! Wat een prestatie heb je neergezet: een mooi kind op de wereld en je bent duidelijk van plan om het zo liefdevol mogelijk op te voeden, want anders was je hier nu niet. Dus nu al kan ik je alleen maar toejuichen. Energetisch gezien gebeurd er ongeveer het volgende: Een prachtig mooi, hoog trillende ziel komt naar de aarde. Een dappere beslissing, want de aarde heeft relatief een lage en dichte (verstikkende) trilling. Dit zieltje weet dat het leven zwaar wordt en zeer duaal en dat het angst, ongemak en heimwee zal ervaren. Maar die emoties zijn gewoon niet voor te stellen vanuit de plek waar deze ziel vandaan komt. Dus zonder een duidelijk beeld springt dit nieuwe zieltje het lichaam in. En hoe mooi en idealistisch de reis ook gestart is, het valt even vies tegen op de aarde! Dit baby’tje krijg jij in je armen. Hoe begeleid je die?


Goede voeding en slapen zijn natuurlijk basisbehoeften. Verder is er emotioneel gezien 1 ding echt heel belangrijk, namelijk dat een kindje zich veilig voelt. Er dient hechting plaats te vinden tussen moeder en kind. De eerste 6 maanden is dat eigenlijk alles; je kind heel veel liefde geven, is wat voor deze hechting zorgt. Dit is niet iets zweverig, maar zelfs bewezen: kinderen die geen enkele affectie ontvangen maar wel voedsel en verzorging gaan dood. Dit is helaas wetenschappelijk onderzocht gedurende de oorlog en met diverse rhesus apen studies. Dus liefde geven, is niet een vaag spiritueel of idealistisch iets. Het is letterlijk van levensbelang. Je kunt een jonge baby ook niet “verwennen” mocht je dit (slechte) advies ooit hebben gekregen. Nee, hoe meer jij je kindje knuffelt en bij je houdt, hoe fijner jullie band wordt. Dus door alle (borst)voeding moeilijkheden en slapeloze nachten door: knuffel je baby en houdt het veel en vaak vast. En alleen dit maakt je al tot een super moeder! Deze bijzondere gevoelige kinderen verdienen een JA. Een volmondige: "JA, kom maar in mijn leven ik heb alles voor je over!". Zeg tegen dit nieuwetijdskindje (zelfs als het nog in je buik zit) maar: "JA, jij bent welkom. Je bent welkom precies zoals je bent. Ik zal van jou houden precies zoals je bent en doen wat ik kan om samen met jou alle uitdagingen aan te gaan.". Deze zekerheid, dit vertrouwen dat is al een hele andere (veel fijnere en veiligere) basis om op de wereld te komen. Dit maakt echt een verschil. Wanneer jouw baby geboren is, blijf dit dan herhalen. "Je bent veilig waar je bent, je bent welkom en ik houd van je.". Je zult zien dat je kindje veel rustiger is en ook minder zal huilen wanneer jij in vertrouwen blijft.

Magische tip 1: Vind je dit nu moeilijk om wat voor reden dan ook. Je bent oververmoeid of depressief geraakt. Schaf dan een goede draagdoek of draagzak aan (die de baby in een M houding of kikkerhouding houdt, anders beschadig je de heupen, dus helaas geen baby Bjorn) en draag je kind gedurende een dag(deel dit is ook heel hechtend. Mocht je nu (net als ik) een keizersnede hebben gehad, dan heb je vast wel gehoord of gelezen dat deze manier van bevallen minder goed is voor de hechting. En je kunt helaas geen draagzak gebruiken, want dat drukt op je wond. Maak je daar nu geen zorgen over, bij mij is het goed gekomen en dat gaat jou ook lukken. Hier geldt hetzelfde advies: houd je kind veel bij je. Knuffel hem of haar dan lekker veel in bed of op de bank. Baby's vinden het heerlijk om bij je (of op je) in slaap te vallen en daar is zeker het eerste half jaar helemaal niets mis mee. Je verwent ze ook niet en het zal ook heus leren om in bed te slapen.


Als moeder mag je echt je moeder instinct/gevoel gebruiken.

Toen mijn dochter werd geboren was er helaas nog geen 'natuurlijke' keizersnede mogelijk. Ze werd bij mij weggehaald zodra ze geboren was. Ik heb hier zeker een nare ervaring aan over gehouden. Toen ik haar echter terug kreeg heb ik haar de hele eerste nacht vastgehouden. De zuster gaf me nadien nog op mijn kop ook, want ze MOEST in bed liggen dat was beter. Ik kan je nu vertellen als gezinspedagoog dat ze ongelijk had! Ik had niets beters kunnen doen en ik ben daar nu nog iedere dag blij mee dat ik mijn instinct, mijn moeder gevoel heb gevolgd. Dus negeer de buitenwereld compleet en volg geheel je gevoel! Die zit er niet naast; die kent dit mensje al 9 maanden en de buitenwereld ziet hem of haar pas net. Je hebt biologisch gezien een voorsprong, dus hoe kan iemand anders het nu beter weten?! Als je het vanuit de baby zijn perspectief ziet is het nog logischer. Je zit 9 maanden in een warme buik, hoort een hartslag die je inmiddels kan dromen en de stem van je moeder. Je wordt geboren en bent koud, nat en hebt honger. Je ligt in het felste licht wat je ooit gezien hebt en in al die chaos herken je helemaal niets of niemand. Totdat je op de borst van je moeder wordt gelegd en eindelijk die bekende hartslag weer hoort en de geur en de stem van je moeder. Natuurlijk voelt dit het veiligste en houdt je dan pas op met huilen! Juist hoog gevoelige of nieuwetijds kinderen vragen je om bij je gevoel te blijven. Ben jij gestrest, dan zullen ze huilen. Ben je zo druk dat je jezelf vergeet, zullen ze je uitputten tot je inziet dat je eerst voor jezelf moet zorgen. Ze zullen een enorme (en soms heftige) spiegel zijn. Ze gaan ervoor zorgen dat je in een record tempo gaat groeien zodat jouw trilling beter aansluit bij hun trilling. Dit betekent ook dat je gevoelsleven veranderd. Het wordt intenser. Je pieken zullen hoger zijn. Je dalen, zullen dieper zijn. Zie het als een kleurenpallet. Je kon eerst verven met rood en geel en nu je moeder bent, is daar blauw bijgekomen. Al het nieuwe is moeilijk en dit gecombineerd met de veranderingen van een kind, vergt even wat aanpassing. Leer met dit nieuwe kleurenpalet omgaan. Je bent nu ook meer afgestemd op subtiele signalen of boodschappen die in je hoofd schieten. Zo praat je kind telepathisch tegen jou. Dit was vroeger heel normaal, alleen met alle moderne (tele) communicatie wordt deze gave steeds meer vergeten.


Magische tip 2: Je blauwdruk van de wereld schept je verwachtingen. Wat is jouw blauwdruk van moeder zijn en van je kind? Onderzoek deze eens grondig, want dan kun je nu al teleurstellingen voorkomen. Verwacht jij dat je altijd ieder moment een stralende moeder bent, vol energie en alles perfect doet? Dan wordt het een hele uitdaging om aan deze blauwdruk te gaan voldoen. Is er zoiets als perfectie? Of kun je misschien beter afspreken met jezelf dat je je best gaat doen  dit is al een stuk zachter en liefdevoller naar jezelf. Jij als moeder gaat het allerbeste doen wat je kunt! Meer kun je niet doen en meer wordt er niet van je verwacht. Dus de eerste stap van een vrije en magische opvoeding is heel simpel hechting (Liefde)! Maar wat een impact heeft dit. Boekenvol zijn er over geschreven en honderden artikelen en allemaal zeggen ze het zelfde: een veilige hechting heeft een waslijst aan positieve resultaten in het verder leven. Wat voor resultaten? Je kunt beter vragen wat niet. Relaties, liefdesrelaties, gezondheid, stress, emotieregulatie, schoolprestaties, vriendjes, pesten & zelfvertrouwen: ze laten allemaal significante verschillen zien wanneer vergeleken met onveilig gehechte kinderen. Of ze zijn allemaal beter wanneer kinderen veilig gehecht zijn. Wil je hier meer over weten? Kijk dan op mijn site www.magisch-denken.nl/inspiratie voor artikelen en boekenlijsten over hechting.


Het eerste jaar

Het eerste jaar is dus nogal wispelturig. Wat naast die hechting/verbinding belangrijk is, ben jij en dan in het bijzonder jouw moederinstinct. Wat ik al eerder zei: jij kent je kindje het beste en zult overladen worden met adviezen. Het is essentieel dat je heel bewust gaat afwegen wat je wel en niet wilt doen. Als iets niet goed voelt, dan doe je het niet (ook niet als iedereen het zegt!) en wanneer iets wel goed voelt dat probeer je het uit. Voelt het nog steeds goed na een tijdje, dan doe je dit. Tijdens het eerste jaar werkt iets soms een paar weken. Bijvoorbeeld je baby slaapt heerlijk door nadat het een avondvoeding heeft gehad. Na een paar weken heeft ze ineens meer of minder honger en werkt het niet meer. Of je kind blijkt ineens krampjes te hebben terwijl je niets anders doet en je ligt weer nachten wakker. Iedere keer de balans vinden: wat werkt NU wel met voeding, slapen rust of activiteit. Dit is de uitdaging van het eerst jaar. Ontspan je regelmatig even. Stel je voor dat alles precies goed is zoals het nu is. Kom terug bij jezelf en vraag je af: "wat heeft mijn kindje nu nodig?". En heb je een ingeving volg die dan. Ook een stukje zelfreflectie kan helpen. Je kindje is onrustig. Ben jij niet ook heel erg druk bezig? Baby’s zijn namelijk nog zo op jou afgestemd (en herkennen geen verschil tussen zichzelf en de ander) dat iedere emotie doorgegeven wordt. Je zult zien: wanneer jij onrustig bent, dan is je baby dit ook. Het is dus ook belangrijk om voor jezelf te zorgen. Ik kan uit eigen ervaring zeggen dat je je vaak zo verantwoordelijk voelt en met voedingen bezig bent dat je jezelf compleet vergeet de eerste weken. Het duurde bij mij maanden voordat ik zonder de kleine de deur uit ging en dit was best verstikkend en eenzaam. Ik raad jou dit dan ook af. Wanneer je bent bijgekomen van de bevalling en het gaat goed. Ga even lekker de deur uit. Ontspan! En je baby heeft hier ook profijt van, dus je bent juist goed bezig.


Slapen

Het probleem wat ik het meeste hoor is: niet slapen. Helaas hoort niet doorslapen erbij, zeker in het begin. Je hebt een heleboel dwingende slaapregimes en het lukt uiteindelijk wel om je kindje te laten doorslapen. Ik kan je vertellen dat dit ineens ook weer over is. Wanneer er tandjes komen, worden ze wakker van de pijn, vieze broeken, onrustige darmen, ziekte, overprikkeling, oververmoeid zijn etc. en ze slapen niet meer door. Ik kan je een heleboel praktische tips geven en ze helpen ook echt, maar niet altijd. Ik heb 2 meiden gehad die allebei niet gek waren van slapen en met al mijn kennis, hulp en vaardigheden heb ik ook vele nachten wakker gelegen. Mijn advies is: ga alle punten die het kunnen zijn af. Zorg ervoor dat alles basisbehoeftes vervult zijn:      

Een frisse luier Voelt het huidje van je baby fijn, misschien is een crème of een badje prettig. Heeft het een volle buik door bijvoorbeeld een avondvoeding Een opgeruimde baby kamer (minder prikkels) Heeft de baby geen pijn (voor tandjes en darmkrampen zijn middeltjes te koop) En een heleboel geduld.

Zorg ervoor dat je zelf niet oververmoeid raakt en ga zelf echt vroeg naar bed (ook al heb je geen zin). Zoals ik al eerder noemde zijn baby’s reactief. Ze reageren dus op jouw gemoedstoestand. Daarom is zelfreflectie een hele nuttige tool wanneer je even overloopt en een baby hebt die niet slaapt, ziek of een huilbaby is. Wanneer je een rustig moment hebt, ga dan bij jezelf te rade en vul het volgende formulier eens in ter zelfreflectie:


Wat raakt jou dat je kindje niet slaapt? ___________________________________________________________________________ ___________________________________________________________________________ ___________________________________________________________________________ ___________________________________________________________________________ ___________________________________________________________________________

Hoe voel jij je daardoor(behalve moe)? ___________________________________________________________________________ ___________________________________________________________________________ ___________________________________________________________________________ ___________________________________________________________________________ ___________________________________________________________________________ Wanneer heb je dit gevoel voor het eerst gevoeld? ___________________________________________________________________________ ___________________________________________________________________________ ___________________________________________________________________________ ___________________________________________________________________________ ___________________________________________________________________________

Heeft dit gevoel/patroon jou iets te zeggen? ___________________________________________________________________________ ___________________________________________________________________________ ___________________________________________________________________________ ___________________________________________________________________________ ___________________________________________________________________________

Een voorbeeldje:    

Het raakt me dat mijn kind niet slaapt. Waarom krijg ik haar toch niet in slaap. Ze huilt zoveel, dat is toch niet goed en niets wat ik doe helpt. Ik voel me een slechte moeder en vooral machteloos; niets helpt. Dit gevoel van onmacht heb ik ook gehad als kind (toen ik gepest werd). Ik vind het vervelend dat mijn kind niet slaapt, maar het raakt me diep dat ik me onmachtig voel. Dit gevoel mag er zijn en maakt mij GEEN slechte moeder.

Kun je een patroon ontdekken en je gevoel een plek geven? Focus even op dit gevoel wat naar boven kwam en geef het je volledige aandacht. Je eigen emoties en gevoelens helemaal voelen en een plaats geven, zorgt ervoor dat je weer ruimte krijgt en je stressgevoelens weer verminderen. Zeker niet overbodig en het duurt maar een paar minuten. Hoe lekkerder jij in je vel zit hoe weerbaarder je bent en hoe meer je aankan. Wat weer rustgevend en positief is voor je kindje.


Huilbaby’s

Wat is een huilbaby? Een kindje wat meer dan 3 uur per dag huilt gedurende een duur van minimaal 3 weken. Wat handig is om te weten is dat er biologisch gezien altijd een vaste huilcurve is. Alle baby's bereiken rond de 6 weken een hoogtepunt in het huilen. Dit is dus een natuurlijk proces en betekend niet dat je geen goede moeder bent! Waarom is een kindje een huilbaby. Dit kan veel verschillende oorzaken hebben. Je kind kan (verborgen) reflux hebben, darmkrampen, ziek zijn of pijn hebben. Ook veel hoog sensitieve kinderen zijn huilbaby’s en ik kan je uit ervaring vertellen, dat dit een enorme opgave is als (hsp) moeder. Je geduld, energie, en mentale kracht worden tot het uiterste getest. Ben je zelf ook hoog gevoelig dan is het helemaal een veldslag. Zorg a.u.b. dat je jezelf niet voorbij loopt en niet ziek of oververmoeid raakt. Vraag om hulp! Vraag om een oppas en neem een break. Energetisch gezien hebben zielen vaak heimwee naar de andere wereld. Ze willen soms even terug naar de andere wereld. Dit gebeurt ook nog veel bij kinderen. Zielen kunnen in en uit het lichaam treden. Dit klinkt heel heftig, maar dit gebeurt ook onbewust wanneer je slaapt en is een natuurlijk proces. Baby's zie je echter wel vaker afdwalen naar de andere wereld. Ze lijken dan wat dromerig. Dit proces van heen en weer springen, wordt hoe ouder ze worden, steeds minder. Dit is ook wat ze bedoelen met: kinderen aarden en komen in hun lichaam. Dit proces is rond 8 jaar afgerond. Je kunt een kindje met heimwee helpen door het dus extra te bevestigen dat het gewenst is en je er zult zijn voor je kind. Ook kun je het kind of jouw engelen en/of gidsen hulp vragen om je kind vol liefde te begeleiden in zijn of haar reis. Ook onderstaande technieken werken dan goed. Iedere huilbaby heeft zijn eigen aanpak, wanneer je kind pijn heeft of reflux is het de zaak die aan te pakken. Maar hoog sensitieve baby’s hebben wel een aantal overeenkomsten en aanpakken die goed werken. De naam zegt het al: ze zijn extra gevoelig en hebben dus extra veel last van pijntjes, ongemakken, gevoelens, stress en alle prikkels om zich heen. Ze zijn dus snel overprikkeld en daar kun je wel wat mee. Hieronder staan 3 technieken of trucjes. Het lijkt simpel maar werkt zeer effectief. Neem jezelf voor om ze ECHT uit te testen. Probeer het 30 dagen en zie wat het resultaat is.


Magische effectieve technieken. 1. Praat altijd tegen je baby. Maak er een gewoonte van om tegen je baby te praten en alles uit te leggen wat je doet. Vertel dat je de luier gaat verschonen, waar je heen gaat en wat je allemaal gaat doen. Je kunt ook letterlijk tegen je kind zeggen dat het veilig is en dat alles goed is. Misschien begrijpt je baby niet alles (en baby’s begrijpen meer dan voorheen gedacht werd) maar je stem stelt gerust. In de buik hoorde de baby je immers ook vaak praten. De rustige toon in je stem doet wonderen en de baby weet precies waar je bent. Baby’s zien in het begin nog niet veel. Ze ruiken en horen eerder dus maak gebruik van deze kennis. Wanneer je kind een dreumes is dan kan het nog niet goed praten maar al heel veel begrijpen, wanneer je dan nog steeds alles verteld en uitlegt zal je zien dat ze al veel dingen oppikken en erop reageren. Terwijl jij nog niet eens door had dat je kindje dat al begreep! Het bevordert ook meteen de taalontwikkeling. 2. Prikkelvrije rust is een vereiste voor een prikkelbare baby. Een oververmoeide en overprikkelde baby kan niet in slaap komen. Wanneer dit punt is bereikt ben je dus te laat met in bed leggen. Bij de eerste tekenen van vermoeidheid leg jij je kindje even rustig neer of bij je op schoot en geeft het de kans in slaap te vallen. Dit zonder tv, telefoons of drukke omgeving. Even prikkelvrij bijkomen. Soms helpt het ook wanneer je even een doekje over de ogen heen legt. Energetisch gezien helpt het om de energie flow in het huis (reinigen). Niet alleen identiteiten, maar ook heftige emoties blijven vaak in huis hangen. Dan heb je nog de voorstanders van het inbakeren. Ik zelf adviseer dit nooit. Ja, het vermindert prikkels, maar je dwingt je baby letterlijk te gaan slapen, want het kan niets anders meer doen. Het is slecht voor de heupontwikkeling om een kind in te bakeren en het kan snel te warm worden. Mocht je toch voelen dat dit echt voor jou wel de weg is, koop dan een speciale inbakerdoek, die veilig ontwikkeld is en niet te warm wordt of te strak zit. 3. Aardende/grondende oefeningen. Hiermee bedoel ik dingen waardoor je kindje goed in zijn vel gaat zitten. Bijvoorbeeld baby massage. Je kind insmeren met lekkere warme lavendelolie na een badje. Fijne zachte kleren waar het gemakkelijk in kan bewegen. Fijne warme pure voeding geven wanneer het toe is aan hapjes. Het liefst zelfgemaakte (zonder troep). Wanneer je kindje groter wordt helpt sensomotorisch spelen, zoals vingerverven en kleien. Iets wat ze goed kunnen vastpakken en ontdekken met hun handen en andere sensoren. Wanneer het peutertjes (in wording) zijn is in de zandbak spelen echt een aanrader. Of helpen met tuinieren. En natuurlijk veel de natuur in! Tot slot: is het belangrijk dat wanneer je het gevoel hebt dat er meer aan de hand is en dit je niet los laat dat je langs de huisarts gaat. Laat je niet afschepen 


Verlatingsangst

Aan het einde van het eerste levensjaar en begin van het tweede kan je kind ineens verlatingsangst ontwikkelen. Je kind heeft ineens door dat de wereld niet 1 geheel is en dat jij en zij los van elkaar staan. Dit is een hele ontwikkeling en shock tegelijk, daarom vindt je kind het eng wanneer je weg gaat, want WEG = WEG. De hersenen van jouw baby kunnen nog niet begrijpen dat wanneer iets uit beeld is, het niet verdwenen is maar even weg. Wanneer ze dit wel begrijpen wordt de verlatingsangst ineens minder en hebben ze "objectpermanentie" ontwikkeld. Dit is energetisch gezien ook precies wat er gebeurd. Het besef van dat alles 1 geheel is valt (tijdelijk) weg. Om op de Aarde met al zijn aspecten te leven vergeten we dit als mensen. Dus de echte waarheid dat alles verbonden is en afkomstig van een en dezelfde bron, wordt langzaam vergeten. Dit is een angstige ervaring natuurlijk en daarom gaat een kindje dan terug naar zijn stabiele punt op aarde, namelijk zijn moeder. Wanneer je dit idee begrijpt is het ineens heel gemakkelijk om een enorme empathie te voelen. Je moeder is ineens voor altijd weg! Een enorme shock en logisch toch dat je kind gaat huilen. Kleine kinderen hebben immers nog steeds geen andere methode om mede te delen dat ze gestrest zijn. Laat het dus over je heen komen en weet dat deze fase snel weer voorbij is en dat dan het loslaten alweer gaat beginnen. Geniet er dus nog maar even stiekem van!


De dreumes Je kind is de meest afhankelijke fase voorbij en gaat steeds meer vooruit in ontwikkeling. Het kan nu lopen en al wat woordjes zeggen en begint steeds meer een eigen mening te krijgen en een eigen persoonlijkheid te vormen. Verschillen in karakter zijn steeds meer merkbaar en temperament zal per kind verschillen. Omdat je kind nu door heeft dat hij/zij een individu is zal het willen ontdekken. Exploreren (ontdekken), maar wel binnen veilige grenzen. Het ontdekt de wereld en komt weer naar je terug en deze grens zal steeds verder oprekken. Dit is een gezonde ontwikkeling. Wanneer je kind in zijn ontdekkingstocht wordt tegengehouden door een NEE bijvoorbeeld. Dan is dit natuurlijk enorm frustrerend. Straffen heeft nog geen zin. Je kunt wel nee zeggen en uitleggen waarom. Wanneer je kind een driftbui krijgt, blijf erbij en laat het uitrazen. Emoties moeten eruit. Help je kind met ontdekken, maar stel ook zeker liefdevolle en duidelijke grenzen. Het is voor een kind namelijk enorm veilig en duidelijk wanneer je grenzen hebt. Oké, tot hier mag ik en niet verder (dus zet ik als kind natuurlijk dat extra stapje over de grens). Stel je echter geen grenzen dan zal je kind geen rem hebben en steeds verder en verder gaan, wat onveiligheid en angst met zich mee brengt. Je helpt je kind met ontdekken door elke dag wat nieuwe dingen te laten zien en ontdekken, maar de rest van de dag de rust te pakken. Praktisch gezien: je hebt een dagritme en gaat tussendoor lekker even met je kind naar de speeltuin en daar ontdekt het de wereld van glijbanen en schommels. De rest van de dag verloopt normaal. Dit is een fijne balans. Ga je nu 's ochtend naar de speeltuin, het slaapje wordt verschoven, daarna ga je op visite, daarna ga je winkelen etc. Dan is je kind aan het einde van de dag overprikkeld en kun je zeker driftbuien (in de vorm van stress verwerking) verwachten. Laat een kind zijn emoties uiten! Op deze leeftijd kun je ervan uitgaan dat emoties nog puur zijn. Iets mag niet en de reactie is boos worden. Kinderen vallen en ze moeten huilen. Ze kunnen nog niet liegen of aanstellen. Een emotie komt boven en die moeten ze leren verwerken dit doe je door het aandacht te geven en het er te laten zijn. Ze doorvoelen de emotie en dan is het ineens ook weer over. Ouders vinden het echter lastig om hun kind overstuur te zien. Het is onhandig wanneer je dreumes niet mee werkt en het is ongemakkelijk om je kind zo verdrietig te zien. Toch is het mooiste wat je kunt doen ernaast zitten (onderliggende boodschap: "ik ben er voor je") en de emotie de ruimte te geven (boodschap: "het is goed wat je voelt") en dan het moeilijkste: erbij blijven; gewoon alleen erbij blijven tot het wegzakt (boodschap: "ik vertrouw in jou dat jij deze emotie zelf een plekje kunt geven"). Wanneer je steeds je kind shusht: "Stil maar het is niet zo erg" of "stel je niet zo aan", dan zullen kinderen de emotie gaan wegstoppen. Ze willen namelijk maar 1 ding: de loyaliteit naar hun ouders bewaken. Dit is hun overlevingsstrategie. De liefde van hun ouders willen ze blijven voelen en ze willen je gelukkig maken. Ook als dit betekent dat ze hun gevoelens wegstoppen. Wanneer je dit gaat onderdrukken dan ontstaat er onbalans en onbalans in het lichaam dat uit zich in stress.


De ziel komt nu vrij vast te zitten in het lichaam en begint de aardse beperkingen te ervaren. Het wil iets en ineens mag dat niet van de omgeving of het kan niet omdat het lichaam nog niet meewerkt. Ook kunnen dreumesen nog niet alles vertellen wat ze willen. Hier ontstaat een enorme golf aan frustraties over. Er staat een spiritueel wezen voor je neus, die compleet in de war is van de aardse regels en lichamelijke beperkingen. Dit schept angst. Dit is ook waarom ik adviseer om erbij te blijven na een driftbui. Het hoort erbij; dit is de angst en frustratie van incarneren. Wees de veilige haven en kijk met compassie naar dit proces. Verder is de dreumes erg op zichzelf gericht, omdat het immers net zijn eigen zelf heeft ontdekt. Ik krijg vaak de vraag of het wel normaal is dat hun dreumes zo jaloers of vaak gilt om dingen en ja dit is gewoon een fase. Ze zitten echt in de fase “ik wil wat ik wil en ik wil het NU”. Dus wanneer ze hun drinken zien staan willen ze het meteen hebben. Er heen lopen komt soms niet eens in ze op. Ook is dit de fase van routine en herhaling. Ook leert het heel veel dingen voor het eerst. De eerste stapjes, de eerste woordjes. Je kind heeft behoefte aan bewondering. Niets betekend meer dan ouders die klappen en blij zijn zodra die eerste stapjes zijn gezet. Je kind groeit hier werkelijk van. Ook het vertrouwen dat het goed is wat ze doen en dat het goed is dat ze in hun eigen tempo groeien hebben ze heel erg nodig op deze leeftijd. Ze houden van steeds dezelfde grapjes en spelletjes (kiekeboe verveelt zelden) en van dezelfde patronen en handelingen. Haal jij je ene kind bijvoorbeeld samen met je andere kind iedere dag uit school of doe je iedere dag boodschappen en dit veranderd ineens, dan kunnen ze hier behoorlijk van slag van raken. En aangezien ze nog met die frustratie leren omgaan, zullen ze dit waarschijnlijk uiten door te gaan gillen of boos worden. Laat ze liefdevol ontdekken en complimenteer jezelf met je eindeloze geduld 


Peuters Je kind kan steeds beter praten en met 2,5 jaar kun je al een echt spelletje spelen of een gesprekje houden. Ze zitten wel nog in de NEE fase. Dit wordt de peuterpubertijd genoemd. Eigenlijk is het gewoon een logisch vervolg van de dreumes fase. Ze zitten nog steeds in het "ik"-stukje maar kunnen er steeds meer woorden aan geven en begrijpen steeds beter het principe dat mama of papa het best gênant vindt wanneer ze bijv. In de winkel gaan schreeuwen. Ze zullen dit zeker gebruiken. Niet omdat het vervelende kinderen zijn maar omdat ze nu heel goed weten wat ze willen en dit is hun hele wereld. Dit is voor ouders juist ook een hele leerzame fase. Laat je jonge kind weer eens naar boven komen en volg zelf ook je verlangens. De peuterpubertijd duurt aanzienlijk korter bij jongens dan bij meisjes, dit omdat er bij meisjes meer hormonen aan te pas komen en zij gericht zijn op het begrijpen van onderlinge relaties en de diverse rolpatronen en de jongens vooral gericht zijn op motoriek en bouwen wat een stuk logischer en simpeler te begrijpen is. Jongens zitten ongeveer 9 maanden in de peuterpuberteit (maar langer in de adolescente puberteit) en meisje zo een 2 jaar. Dit verklaard ook meteen waarom meisjes in de ontwikkeling wat voor lijken te lopen op jongens tot dit in balans komt na de adolescentie. Energetisch stapt de peuter in een heel creatief proces. Ze weten wat ze willen en leren in hun omgeving dit te creëren. Ze zijn diverse strategieën aan het uittesten om eigenlijk gewoon de wet van aantrekkingskracht te manifesteren. Daarom kun je als ouders zijnde weer leren hoe het is om je verlangens zo puur te volgen en te leren creëren. Je zult zien dat richting het einde van de peutertijd ze haast magisch lijken. Wanneer je kind echt iets diep van binnen wilt dan komt het er. Let er maar eens op. Wanneer jij of Sinterklaas niet iets in het leven brengt van je kind, zal je zien dat er ineens een oma of tante ermee aan komt zetten. Ik vind dit altijd een hele interessante periode om te volgen. Nu is ook het moment om sprookjes voor te lezen en je kind aan te moedigen om echt creatief te denken. Dit vergroot de intuïtieve ontwikkeling. Naarmate je kind in de peuter en kleuterfase zit, gaat de eigen identiteit een steeds grotere rol spelen. Ze werken aan hun zelfstandigheid. Stimuleer dit (maar maak het ook niet te overweldigend). Wanneer je weet dat deze identiteit nog aan het ontwikkelen is en dus nog wat wankel zullen ze veel aanmoediging en goedkeuring nodig hebben. Dit de gehele peuter en kleuter tijd. Dus veel geklap en complimenten is juist goed voor hun zelfbeeld.


Magische tip 3: Creatief out-of-the-box denken heeft enorme voordelen voor de intuïtie en later zelfs voor het IQ. Doe daarom regelmatig de volgende spelletjes: 

    

Laat je kind een oplossing voor een probleem bedenken, maar dan niet logisch maar in bijvoorbeeld sprookjesvorm. Hoe zou een prinses of een ridder op het paard dit oplossen? Laat ze lekker rollenspellen spelen. Schaf een verkleedkist aan. Doe lekker iets “geks” zoals kamperen in de tuin, of picknicken in de woonkamer. Wat als je alles kunt worden? of alles kunt kiezen wat je zou willen wat zou dit zijn? (en echt alles kan en mag). Maak het verhaaltje gek af. Stop halverwege een bekend verhaal en maak er een heel gek einde van. Als ouders kun je ook regelmatig iets geks voorstellen. Is je kind bijvoorbeeld weer aan het zeuren om een snoepje, dan zeg je: "ik denk dat jij een regenboog wilt of een broodje augurk wilt eten" etc.. ze leren dan verder denken dan wat logisch is. Dit schept echt mogelijkheden tot creatieve oplossingen bedenken in het latere leven. Iets waar diverse zakenmensen heel rijk mee zijn geworden. Bovendien is het echt heel leuk om te zien waar je peuters (en kleuters) mee komen. Hoe vaker je het speelt hoe leuker de antwoorden worden.


Kleuters De peuters zijn in kleuters veranderd en er zijn steeds meer vaardigheden bijgekomen. Ze kunnen nu goed praten, puzzelen, klimmen en eigenlijk zijn alle basis vaardigheden nu wel ontwikkeld. Wat er vooral nog zal veranderen de komende tijd is dat ze zelfstandiger worden en naar school gaan. Wat ook meteen betekend dat ze gaan loskomen van hun ouders en langzaam aan steeds meer dingen zelf moeten en willen doen. Ze hebben het dan ook nodig dat ouders hun vertrouwen om steeds een stapje meer verantwoording te krijgen. Ook gaan ze steeds meer kijken naar wat klasgenoten doen en wel en niet mogen. Ze gaan vergelijken en dit zul je ook regelmatig horen. Kleuters veranderen langzaam in schoolkinderen (bij gebrek aan een duidelijke categorie). Ze worden zich er aan het einde van de kleutertijd steeds bewuster van wat hun positie is ten opzichte van anderen. Wat er van hen verwacht wordt en ook de eerste afwijzingen zullen komen. Ook verliefdheid kan al een rol gaan spelen. Op een gegeven moment begint de tanden wisseling en dit betekend een veranderde fase. Hun hersenen gaan steeds meer logisch denken en leesrijpheid breekt aan. Ze zullen nog tussen fantasie en aardse realiteit in hangen en nog even en ze zijn geaard en een groot deel van hun afkomst en intuïtieve kant vergeten. De spirituele zielen zijn nu echt hun lichaam ingestapt en zijn als het allemaal goed gegaan is geaard. Ze kunnen vaak niet meer zomaar met de andere wereld communiceren. Ze zijn vaak hun helderziende vermogen (tijdelijk) vergeten en geloven niet meer in magie en sprookjes. Dit is nodig om volledig in het aardse leven te stappen. We zijn allemaal even vergeten wat we hier ook alweer precies kwamen doen en hoe reïncarnatie ook alweer precies werkte. Dit om het leven, je lichaam en de aarde volledig te omarmen. Het is ook praktisch gezien handig want kinderen moeten nog een hele schoolperiode en ontwikkeling doormaken. Nu zal ook de linker hersenhelft van de logica en het lineair denken ontwikkelen. Aangezien kinderen hier naar school gaan zal deze zeker tot de 18 jaar actief en overheersend zijn, Daarom is het zo belangrijk om juist in de 7 jaar de rechter hersenhelft goed te ontwikkelen anders kunnen ze later nooit zomaar in balans komen. Je hoeft dus ook niet bang te zijn dat je je kind zweverig of niet realistisch opvoed. Dit stukje mag er vanaf 8 jaar zijn. Dat is de tijd voor logisch denken en super praktisch opvoeden  School en hsp

Er zijn kinderen die zingend naar school gaan en er helemaal klaar voor zijn! Zeker een tweede of derde kind heeft het al iets makkelijker. Maar naar school gaan kan ook best moeilijk zijn voor een gevoelig kind. Het is vanuit het kind bekeken een enorme ommezwaai. Letterlijk de hele wereld verandert. Ineens moet je naar school en je moet je daar aan andere regels houden. Ook wordt er niet meer 1 op 1 18 ©www.magisch-denken.nl

voor je gezorgd; je hoort ineens bij een hele groep kinderen die maar beperkt aandacht krijgen. Voor een gevoelig kind is dit best heftig! Waar je als ouder dan rekening mee kan houden, is dat er een langere wen periode nodig zal zijn. Vertel je kind dat het naar school gaat en hoelang en dat je het weer komt halen. Vraag jezelf af wat je kind nodig heeft en luister goed naar de verhalen van je kind wanneer het uit school komt. Soms kan een kleine aanpassing al helpen. Jokken

Er komt een moment als grote kleuter dat ze gaan jokken. Het begint omdat ze nog in de magische periode zitten en fantasie en werkelijkheid nog niet verschillen. Het geweten ontwikkelt zich pas vanaf 7 jaar. Dus ze zijn zich er nog niet van bewust en doen dit niet opzettelijk. Vanaf zo een 7 jaar gaan ze jokken vanuit verwachtingspatronen. Eigenlijk is dit best slim. Dit betekent dat ze de regels al aardig door beginnen te krijgen en dat ze weten hoe relaties werken. Ze hebben door dat bijvoorbeeld de juf wat van ze verwacht en wanneer ze dan niet aan die verwachting voldoen, dan voelt dit ongemakkelijk en liegen ze erover. Ze begrijpen nog niet dat liegen een negatieve stempel draagt, maar daar komen ze na diverse ervaringen vanzelf achter. Het is echter een normale en noodzakelijke ontwikkeling. Leer ze heel openlijk waarom je dit niet wilt en wat je wel van ze wilt (en waarom dit fijner is). Wat je als ouder zelf kunt doen is een veilige omgeving bieden. Wanneer jij boos wordt om het eerlijke antwoord, dan bedenken ze zich nog wel een keer en zullen weer liegen. Je wilt echt dat je kind alles kan delen met je, dus zelfs als het iets vervelend verteld. Benoem dan: "ik vind het niet leuk wat je gedaan hebt…" (het gedrag, niet het kind zelf afkeuren) "maar ben echt heel trots/blij dat je het me eerlijk gezegd hebt". Negeer de buitenwereld

Op het schoolplein heerst soms een wedstrijd sfeer. Je zou denken dat ik dan bedoel kinderen onderling. Helaas zijn het vaak de ouders onderling. Je zult merken dat er vaak (verborgen) competitie heerst wanneer de leesniveaus of cito’s bekend zijn. Laat je hierin niet meeslepen. Jouw kind is uniek en doet alles op haar manier en dat is prima! Je kunt een bloem niet sneller laten groeien door eraan te trekken. Zo werkt het ook met kinderen. Ieder kind heeft een bepaald “eindpunt” wat ze bereiken en of ze dit nu snel of langzaam doen maakt eigenlijk niet uit. Het mooiste wat je kunt doen is erop vertrouwen dat ze precies zo ontwikkelen zoals de bedoeling is. Ik hoor je denken; maar soms moet ik toch een beslissing nemen. Bijvoorbeeld langer kleuteren of niet. Vraag je kind allereerst wat het wil. Verbazend vaak hebben ze een geweldig antwoord en vraag je anders af wat maakt mijn kind het gelukkigst en het antwoord wordt vanzelf duidelijk. Laat meningen van andere mensen aan je voorbij gaan. Laat zelfs de schoolprincipes langs je heen gaan. Laat los hoe dingen horen en richt je alleen op je kind. Wat is dan het beste. Ik weet zeker dat je de beste beslissing zult nemen!


Energetisch gezien vraagt een kleuter je om bij jezelf te blijven als ouder. De buitenwereld reflecteert je binnenwereld. Laat je niet in de war brengen door het schoolsysteem, breng alles steeds terug tot: wat is het beste voor jou en jouw kind. Je kind zal naar jou kijken hoe jij relaties aangaat en dit kopiëren. Omdat je kind nu steeds vaster in z'n lichaam komt te zitten komt nu de periode om je kind te laten aarden. Dit proces bevorder je door de energie van je kind hoog te houden; positief zijn en veel de natuur in helpt enorm. Ook lichaamsgerichte oefeningen helpen. Laat het lekker veel buiten spelen, trampoline springen en in de zandbak spelen om alle emotionele spanningen te ontladen en een dieper contact met het lichaam te laten ervaren. Probeer Tv, tablets, telefoon e.d. tot een minimum te beperken. Dit lijkt rust te geven maar in werkelijkheid zijn ze alle emotionele spanningen aan het onderdrukken door een externe afleiding en komt deze op een later moment juist harder omhoog. Magische tip 4: Kleuters zijn nog gek op sprookjes en magische dingen. Maak hier gebruik van: lees en kijk veel sprookjes en vind samen de symboliek hierachter. Verras je kind ook regelmatig met een beetje magie. Het verbindt ze meer en meer met de aarde, want je leert ze dat de aarde leuk is. Laat ze eens een schatkaart vinden (en verstop een echte schat), maak een elfenhuisje en strooi er wanneer ze slapen wat glitters over. De volgende dag lijkt het of er een echt elfje is geweest. Dit soort kleine dingen maakt hun wereld zo mooi en dit zal ze ook echt bij blijven. Ook magische pretparken en feestjes zijn nu helemaal leuk! Met 8 jaar is jouw kind dus geaard en redelijk zelfstandig; je mag je kind nu langzaam maar zeker steeds meer loslaten met een enorm gevoel van vertrouwen, want jij hebt je kind een geweldige basis meegegeven.

Op naar een magisch leven!

Liefs Natasja


Fijn dat je de tijd neemt om dit e-book te lezen. Je gaat er zeker wat aan hebben!

Recommend Documents