februari 2011

Algemeen Nijmeegs Studentenblad / februari 2011

Hoe lang blijft België nog bestaan? Tweelandenland

Kan het hoger onderwijs Twee kaskrakers in de studententoename aan? minder dan één jaar Vol is vol Antoinette Beumer

Vooraf Tekst: Redactie P. 02

commentaar Lieve Moeder Aarde, Mag het nu eens afgelopen zijn met al dat gejank? Prima hoor, als je liefdesverdriet hebt of de blue monday nog steeds niet te boven bent. Maar eens is het fini. Al die Brazilianen, Pakistanen, Australiërs en niet te vergeten de bewoners uit Lent kampen met overstromingen, dat hebben ze toch niet verdiend? Of is het een beoogde actie geweest? Brengt die malaise mensen dichter tot elkaar? Lieve Cupido, Deze maand is het zover. Tijd voor liefde. Stop met al het geëpibreer en pak die pijlen. Richt ze op die kuise zieltjes die hebben gewacht op de ware. Het siert degenen die zich jarenlang hebben onthouden van studentikoze avontuurtjes. Is het niet prachtig als sommigen van hen geraakt worden door die pijl en hun piëteit eindelijk kunnen tonen aan die ene ware liefde? Lieve studenten, Kom nader tot elkaar. Geef het goede voorbeeld. Ervoer je die saamhorigheid, die collectieve strijdkracht op het Malieveld? Voel je de eensgezindheid als je hutje mutje op elkaar in de overvolle UB zit? Sla die handen in elkaar en word vrienden of zelfs geliefden. Ellende alom, dat maakt sterk. Een betere wereld begint bij jezelf. Niet zo koppig nu. Laat die Walen en Vlamingen eens zien hoe het ook kan. Andorra aan de euro? Waarom niet.

07 Tweelandenland Heeft het laatste uur van Belgische staat geslagen? De formatie duurde nog nooit zo lang en een splitsing wordt met de dag reëler. Jan Jambon, fractievoorzitter van de Vlaamsnationalistische N-VA, en Olivier Deleuze, fractievoorzitter van het Waalse Ecolo, over de toekomst van hun land. 12 Ware liefde wacht Seks bewaren tot het huwelijk lijkt voor menig student een helse tour. Toch leven veel christenen, moslims of straight edgers volgens deze norm. Wat zijn hun motivaties en overwegingen? 20 Antoinette Beumer Nadat ze jarenlang commercials en series regisseerde, heeft Antoinette Beumer zichzelf in 2010 bewezen als filmregisseusse. Binnen een jaar bracht ze de drukbezochte films De gelukkige Huisvrouw en Loft op het witte doek. 26 Het issue: Munt zoekt eenheid Griekenland en Ierland werden al met Europees geld te hulp geschoten en ook Italië, Spanje en Portugal zitten in de problemen. De roep om landen uit de eurozone te zetten wordt luider en luider. Hoe moet het verder met de euro? 04 05 06 18 24 25 28 30 31 32

De hoofdredactie

13

DEZE ANS

16

25

Vol is vol Samantha’s Garden Het laatste oordeel Meelopers: Tussen bachelor en basketbal Tegen de muur De graadmeter De bankzitter Colofon Crypto Tot de bodem

26

Tekst: Redactie/ Illustratie: Argibald ANS-Online.nl P. 03

niet Pas op voor de Waal! Nee, het is niet de Waalse politicus Olivier Deleuze op pagina 8 waarvoor we je waarschuwen. Hij was veel te aardig voor de interviewers om hem ongefundeerde verwijten naar het hoofd te slingeren. Het is die grote stromende plas water die het echte Nijmegen scheidt van dat dorpje aan de andere kant. Dat gehuchtje waarvan het zonde is dat ze het bij de opnames van de film A bridge too far niet echt kapot hebben geschoten. Dat vlekje op de kaart waarvan wij het niet erg hadden gevonden wanneer het ten prooi was gevallen aan het wassende water van de Waal, want de rivier stond hen en de ware Nijmegenaren afgelopen maand echt tot aan de lippen. Overigens was het niet alleen Lent dat we graag als een Atlantis hadden zien zinken, het podium van alle C-artiesten tijdens de Vierdaagse op de Waalkade had van ons ook mogen verdwijnen. 12 januari, jij was er niet bij Natuurlijk, de demonstratie op vrijdag 21 januari bewees dat de Landelijke Studenten Vakbond (LSVb) veel mensen bijeen kan brengen. Negen dagen eerder organiseerde haar Nijmeegse dochter, bekend van de rode broeken en de veganistische levensinstelling, een ware actiedag om de studenten vast warm te maken. Jammer genoeg was daar slechts sprake van een historisch lage opkomst. Eén onzer redacteuren kwam terug met de uitspraak: ‘Ik wilde eigenlijk iets gaan filmen, maar dit was ronduit pijnlijk. In heel CC2 zaten tien mensen.’ Zegt genoeg dunkt ons. ANS is liev! Zelf waren wij de mening toegedaan dat de januari-ANS, die mooie blauwe met de lachende oude professor voorop, één van de betere van het jaar tot nu toe is. En dan bedoelen we natuurlijk niet het kalenderjaar, maar het academische jaar. Blijkbaar stonden wij daarin niet alleen. Het hele jaar kregen we nog niet zoveel mailtjes met complimenten. Daarvoor

willen we degenen die de berichten stuurden en de anderen die de vorige editie met plezier lazen bedanken. Eén verzoekje hadden we in tijden niet meer gehad, namelijk de vraag of we de foto van een geïnterviewde zonder tekst en in hoge kwaliteit konden opsturen. Anton Zijderveld hangt waarschijnlijk nu aan de deur van een Nijmeegse studentenkamer. Wie ditmaal professor doctor De Vries, onderwerp van het Laatste Oordeel, in groot formaat wil ontvangen kan uiteraard ook mailen naar [email protected]. ANS-Online: Kamermuziek in de Keizerstad Februari is al tijdenlang Stukafestmaand in Nijmegen en dus zullen ook wij uitgebreid aandacht gaan besteden aan het enige echte knusse kamermuziekfestival dat de Keizerstad rijk is. De kans om een avond met Leon van der Zanden, Joris Luyendijk, Bas Haring en the Bony King of Nowhere te verslaan laten wij natuurlijk niet aan ons voorbij gaan. Bovendien beloven we een diepte-interview op film. ANS Kijk voor uitgebreidere berichtgeving en meer nieuws op ANS-Online.nl

Het Algemeen Nijmeegs Studentenblad is een onafhankelijk maandblad dat gratis in de binnenstad en op de Radboud Universiteit Nijmegen wordt verspreid. Het verschijnt 10 keer per jaar in de maanden september t/m juni. De uitgave van ANS wordt mede mogelijk gemaakt door:

Overbevolking in het hoger onderwijs Tekst: Susanne Geuze en Jozien Wijkhuijs P. 04

vol is vol De groei van de studentenaantallen op universiteiten begint het hoger onderwijs zichtbaar parten te spelen. Vanuit verschillende hoeken klinkt onvrede en ondertussen bezuinigt de regering gewoon door. Is de kwaliteit van het onderwijs in het geding? ‘De oplossingen die worden aandragen zijn eerder tijdelijk dan structureel.’ Het aantal studenten in Nederland neemt al jaren toe. Volgens de Vereniging van Universiteiten (VSNU) nam het aantal eerstejaars dit collegejaar met 12 procent toe ten opzichte van 2009. De jaarlijkse publicatie Kennis in Kaart van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap laat zien dat deze trend zich in de komende jaren voort zal zetten. Volgde in 1950 nog maar 5 procent van de 18- tot 25-jarigen hoger onderwijs, in 2008 is dit gestegen tot 38 procent. De overheid heeft zich ten doel gesteld dat het aantal studenten in het hoger onderwijs verder groeit in de richting van 50 procent. Ook volgens prognoses van de VSNU zal het aantal ingeschreven studenten nog verder toenemen. Ondertussen dalen de investeringen en wordt er volgend jaar 370 miljoen bezuinigd, de ene helft op studenten en de andere helft op universiteiten. Het lijkt er op dat de regering voor een dubbeltje op de eerste rang wil zitten, zonder de consequenties te overzien. Hoe groot is het probleem van ‘overbevolking’? En brengt de sterk groeiende studentenpopulatie de kwaliteit van het hoger onderwijs in gevaar? Symptoombestrijding ‘Het probleem is groot en bestaat al jaren,’ zegt Sander Breur (26), voorzitter van de Landelijke Studentenvakbond (LSVb). Hij krijgt vanuit het hele land klachten over capaciteitsproblemen. ‘Aan de ene kant algemene klachten over te volle collegezalen, te weinig college-uren en te drukke studieruimtes. Daarnaast zijn er ook specifieke klachten, bijvoorbeeld over ongewone roostering. We hebben wel eens gehoord dat studenten werden ingeroosterd in een liftkoker.’ Dat zijn duidelijke symptomen van overbevolking. Volgens Breur verschillen de problemen niet per universiteit, maar per opleiding. Massale studies als Rechten en Psychologie hebben meer moeilijkheden dan andere. Over de maatregelen die worden genomen om de drukte te beperken is hij niet te spreken. ‘De oplossingen die universiteiten aandragen zijn meer tijdelijk dan structureel.

Veel faculteiten geven videocolleges of roosteren minder college-uren in om capaciteitsproblemen op te lossen.’ De LSVb kijkt met argusogen naar het gebruik van videocolleges, die op universiteiten steeds normaler worden. Contact met de docent is volgens de vakbond essentieel voor kwalitatief hoogstaand onderwijs. Taskforce Ook de RU gaat gebukt onder het juk van toenemende studentenaantallen. De Refter barst zodanig uit haar voegen dat er in de pauzes niet meer gestudeerd mag worden. Tijdens tentamenweken is het in de computerruimtes en in de bibliotheek vechten om een plekje. Aan het begin van het jaar puilen bij veel studies de collegezalen uit. Tamara van Lith (23), lid van de AKKUraatd-fractie in de Universitaire Studentenraad (USR), herkent het probleem van overbevolking. ‘Vooral groepswerkplekken zijn schaars. De Learning Zone, de nieuwe studieruimte in de UB, wordt gebruikt als stiltewerkplek, terwijl dat eigenlijk als groepsruimte was bedoeld.’ De USR probeert met alternatieven te komen om deze problemen op te lossen. Zo is er dit jaar voor het eerst een Taskforce Videocolleges actief. Die heeft twee doelstellingen: enerzijds voorkomen dat deze vorm van onderwijs gemeengoed wordt, anderzijds de toegevoegde waarde van videocolleges benutten door deze online te zetten. Van Lith: ‘We vinden het belangrijk dat studenten college krijgen van een docent, en niet van een videoscherm.’ Stabiele zeven Sinds het collegejaar 2005-2006 is het aantal studenten aan de Radboud Universiteit met ruim 5 procent gestegen; dat zijn ongeveer duizend extra studenten. Dit heeft invloed op de bevolkingsdichtheid van de universiteit. De meest explosieve toename maakte de RU mee in de periode 20022004. Toen groeiden de studentenaantallen van 14.000 naar 17.000 en kelderde de tevredenheid van studenten, zo bleek uit enquêtes van het IOWO, adviesbureau voor

Samantha’s Garden P. 05

Samantha’s garden Samantha’s Garden is waar ik woon, het is het huis dat ik met vijf vriendinnen deel. Ik? Ik ben een studente met een hart voor vinyl. Belg bovendien.

hoger onderwijs en verbonden aan de RU. Volgens Willem Hooglugt, voorlichter van het College van Bestuur (CvB), is op het gebied van tevredenheid veel verbeterd: ‘Je kunt constateren dat de universiteit moeite had met het aanpassen aan de groei en de eisen van studenten. In 2004 is veel geïnvesteerd in studielandschappen en collegezalen. Sinds 2005 ligt het oordeel van studenten over de RU op een stabiele zeven.’ Hooglugt stelt dat het IOWO heeft vastgesteld dat onze universiteit nu volledig beantwoordt aan de verzoeken van studenten. ‘Er zijn studiewerkplekken bijgekomen en we bouwen een nieuwe Rechtenfaculteit.’ Rechten is één van de grotere faculteiten en is dus genoodzaakt tot massaler onderwijs. Volgens professor Paul Bovend’Eert, decaan van de Rechtenfaculteit, is het nieuwe gebouw dan ook hard nodig om problemen te ondervangen. ‘Vanaf 2001 was er een zeer sterke groei en daarom is het personeelsbestand uitgebreid. Onze huidige voorzieningen schieten daardoor tekort. Inmiddels is de groei van onze faculteit stabiel met een aantal van vijfhonderd nieuwe studenten per jaar.’ Het nieuwe gebouw zal tegemoet komen aan de wensen van medewerkers en studenten van de faculteit, die door gebrek aan een eigen ruimte vaak van hot naar her over de campus moeten rennen. Het probleem van overbevolking is in Nijmegen nog relatief beperkt vergeleken met andere universiteiten. Toch merken studenten ook hier de gevolgen van de drukte. De op handen zijnde bezuinigingen van dit kabinet zullen de moeilijkheden verder vergroten. Ondanks de positieve geluiden vanuit het CvB is het probleem van ‘overbevolking’ verre van opgelost. De RU kan meer doen om de studentencapaciteit te vergroten. De kwaliteit van het onderwijs lijdt nu onder de volle collegezalen en de beperkte ruimte voor zelfstudie. Er is weinig ruimte voor interactie met docenten en persoonlijke begeleiding. Investeringen in de onderwijskwaliteit zijn cruciaal als het CvB wil blijven pronken met zijn ‘stabiele zeven’. ANS

Voor zover ik weet, is er maar één Marokkaan te vinden in heel Leuven. Rachid. Hij is de uitbater van ‘de Mediterranee’, het winkeltje om de hoek. Hij is populair. Op drie jaar tijd is de winkel verdubbeld. Niet zozeer qua grootte, wel qua ‘inhoud’. Van shampoos tot zakken vol noten: alles staat er zij aan zij in bomvolle rekken op je te wachten. Het brood is er goedkoop, de zongedroogde tomaten en de feta zijn verslavend, de eetbare cactussen zijn het proberen waard en de melk is meestal vervallen. Die krijg je gratis mee. Om gratis in de vuilbak te gooien. Hij is meer dan een naam. Hij is een begrip. We zeggen niet: ‘Ik ga naar de Mediterranee’, we zeggen niet eens ‘Ik ga naar de winkel’. DE Marrokaan, zeggen we. ‘Ik ga naar DE Marokkaan.’ En dan weet iedereen over wie je het hebt. Ik kom graag bij Rachid. Hij is zo no-nonsense. ’s Ochtends om acht uur legt hij een groene plastieken grasmat van op de stoep tot ver in zijn winkel. Dat is wat hij noemt ‘een beetje speciaal voor welkom’. Hij herkent je meteen, wisselt vlot tussen Nederlands, Frans en Arabisch, zegt dat je er moe uit ziet, geeft een totaal onlogische en niet te begrijpen uitleg over het Spaanse deel van Marokko – of wat het verhaal ook mocht zijn - en eindigt met een glimlach die een tikkeltje nerveus klinkt. Hij laat je uren wachten aan de kassa terwijl hij achterin de winkel de groenten gaat natspuiten, waarna hij met een gratis fles cola light terugkomt. Hij verwijst je graag door naar zijn familie, die een slagerij uitbaat aan de overkant van de straat. Daar wordt het gehakt vers gemalen, ook al moet je er de bakjes hersenen en darmslingers op de toonbank bijnemen. Als hij kwaad is mag iedereen het weten, dan loopt hij luidop klagend door de winkel, hij zwaait met zijn armen in de lucht en slaat met zijn handen op zijn kassa tot het geld rammelt en rinkelt. Hij rondt de prijs af naar beneden, opent zijn winkel op alle christelijke feestdagen, zingt in het Arabisch mee met de Vlaamse schlagermuziek die er op de radio speelt, laat je proeven van de meest zoete koekjes en helpt de oude vrouwtjes die hij over de vloer krijgt. Op dagen dat ik zonder geld met een volle tas aan de kassa sta, geeft hij alles ‘tijdelijk gratis’ mee, eindigend met de woorden: ‘Dag hé tot morgen hé.’ Ja. Voor Rachid kom ik terug.

Het laatste oordeel Tekst: Simone Vermeeren en Eva-Marijn de Vries/ Foto: Joeri Pisart P. 06

het laat ste oor deel

studie: Bestuurskunde college: Geschiedenis van de Bestuurskunde, dinsdag 4 januari 10:45 - 12:30, TvA 1.00.2 docent: Prof. dr. M.S. de Vries uitstraling: Machoman met klein hartje publiek: Dertien-in-een-dozijn-jongens en feministische meisjes inhoud: Kenmerken van goede leiders en waarom vrouwen die niet kunnen worden eindcijfer: 7-

Duffe opsommingen of ultiem entertainment? Iedere maand verschanst ANS zich in de collegebanken om een genadeloos oordeel te vellen over het onderwijs aan de RU. Na een korte introductie met nieuwjaarswensen steekt De Vries direct van wal. ‘Vandaag gaat het om leiders en om het individu.’ Met de opmerking ‘jullie zijn in ieder geval nog lang niet klaar voor het leiderschap’ is de toon gezet. Wanneer een studente een kwartier te laat binnenkomt, wordt ze direct op haar plaats gezet: ‘Gelukkig Nieuwjaar! Dat het in 2011 maar wat beter mag gaan met je tijdsplanning.’ Kort behandelt De Vries een aantal methodes van filosofen en sociologen om de macht van een individu te meten. Ter ondersteuning laat hij een door De Volkskrant gepubliceerde top 200 invloedrijke Nederlanders zien. Om nogmaals in te wrijven hoe ver de studenten verwijderd zijn van deze elite, belooft hij een extra punt aan degenen die familie in de lijst hebben staan. ‘Niemand? Zitten hier echt alleen de sukkels van de samenleving?’ Een oplettende studente merkt op dat er slechts één vrouw in de top 25 staat, waarna ze zich hardop afvraagt wat ze hier nog doet. De Vries beaamt: ‘Jij bent inderdaad gewoon kansloos. Jullie denken dat Nederland liberaal is, maar eigenlijk zijn we het Afghanistan van Europa.’ Met tekeningen als spinnenwebben legt hij vervolgens uit hoe belangrijk netwerken zijn. Om een plek in de top 200 te bemachtigen, dien je zoveel mogelijk verschillende functies te bekleden. ‘Ik verwacht binnenkort ook te stijgen op de lijst, ik ben namelijk voorzitter geworden van de plaatselijke schaatsclub. Mijn macht groeit natuurlijk aanzienlijk wanneer ik klachten van zeventienjarige meisjes, zoals mijn dochter, over ongewenst publiek in de kleedkamers moet behandelen.’ Deze zoveelste flauwe anekdote werkt bij de studenten niet meer op de lachspieren. Ook na de pauze is de positie van de vrouw nog steeds de rode draad. De Vries onderscheidt interpersoonlijke van taakgeoriënteerde leiders. Waar eerstgenoemden emotioneel betrokken zijn bij hun ondergeschikten, zijn de taakgerichte aanvoerders meer bezig met het stellen van eisen. De alerte studente haakt wederom in: ‘Vrouwen zijn toch sowieso emotioneler dan mannen, dus zijn zij dan geen betere interpersoonlijke leiders?’ De Vries snoert haar de mond: ‘Dat denk jij, maar dat vind ik hartstikke seksistisch!’ In sneltreinvaart schakelt hij nog even over naar de verschillende werkwijzen van mensen die aan het hoofd staan. Zijn conclusie is dat het niet werkt om óf autoritair óf democratisch te werk te gaan. ‘Uiteindelijk gaat het om een combinatie van benaderingen en zijn omgevingsfactoren minstens zo doorslaggevend voor de effectiviteit van het leiderschap.’ Wanneer hij gapende mensen signaleert, lapt hij de laatste tien Powerpointslides aan zijn laars en sluit het college af. Het Laatste Oordeel der Studenten De volgelingen van De Vries zijn eensgezind over het feit dat hij goed is in het opvoeren van zijn eigen show. ‘Met zijn machtige snor is hij de aangewezen persoon om vol overgave te vertellen over leiderschap.’ Door zijn overdaad aan anekdotes valt hij echter in herhaling en mist er regelmatig structuur. ‘De verhalen over zijn dochter zijn wel altijd prachtig. Inmiddels zijn we zo nieuwsgierig dat we haar al hebben gezocht op Hyves. Helaas zijn er erg veel zeventienjarige meisjes die De Vries heten.’ ANS

Leef, woon, werk, feest... met ANS P. 7

Tweelandenland Heeft België zijn langste tijd gehad? De formatie De regeringsonderhandelingen in België duduurde op 1 februari precies 232 dagen, een Euroren 1 februari 232 dagen. Niemand weet waar peesop record. Een splitsing is dichterbij dan ooit. of gesprekken eindigen. Jan Jambon, Eenwanneer Vlaamsedeze en een Waalse fractievoorzitter over fractievoorzitter van de Nieuw-Vlaamse Alliande toekomst van hun land. tie, en Olivier Deleuze, fractievoorzitter van het Waalse Ecolo, over de toekomst van hun land.

Interview Belgische politici Tekst: Henk Strikkers en Mickey Steijaert/ Foto’s: Joeri Pisart en Henk Strikkers P. 08

een politiek gedrocht. Om belangrijke hervormingen door te voeren heb je naast een tweederde meerderheid in het parlement ook nog de meerderheid aan beide zijden van de taalgrens nodig. Stel dat mijn partij morgen alle Vlaamse zetels tot haar beschikking krijgt, dan kunnen de Walen alsnog alles blokkeren.’ Waarom zijn juist nu hervormingen nodig? ‘De twee delen waaruit dit land bestaat zijn volledig uiteengegroeid. Allereerst zijn de media, de publieke opinie en de politieke partijen gesplitst. Daarnaast zijn beide economieën totaal verschillend. Onze economie lijdt onder vijftigplussers die te rap uit het arbeidscircuit verdwijnen. De Walen hebben vooral last van structurele werkloosheid. Er zijn duizenden families die al drie generaties werkloos thuis zitten. Dat zijn twee ziektes die verschillende remedies nodig hebben. In de huidige structuur kunnen we echter slechts één beleid voeren. Dit is maar één voorbeeld, ook over gezondheidszorg en justitie denken wij heel anders dan de Franstaligen.’

‘De Vlaming is totaal niet revolutionair ingesteld, het is een lamme goedzak.’

jan jambon In 2005 maakte Jan Jambon (50) de overstap van het bedrijfsleven naar de politiek. Hij richtte de Brasschaatse afdeling van de Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA) op. In vijf jaar werkte hij zich op tot wethouder van die gemeente en leider van de grootste fractie in de Kamer. Bij de laatste verkiezingen in juni 2010 was zijn partij de grote winnaar. Met 27,8 procent van de stemmen in Vlaanderen gaven de Nederlandstalige kiezers een duidelijk teken af. Tijdens haar campagne profileerde de N-VA zich als tegenstander van het huidige federale systeem en uitgesproken pro-Vlaanderen. Gedurende de daaropvolgende regeringsonderhandelingen werd de partij al gauw verweten niet tot een akkoord bereid te zijn. Hebben de Vlamingen in het verleden te vaak toegegeven aan de Waalse politieke wensen? ‘Absoluut, wij moeten niemand een verwijt maken. Alleen een mea culpa is op zijn plaats. De Vlamingen zijn schuldig aan de totstandkoming van ons wettelijke kader. Dat is

Welke hervormingen wenst de Vlaming? ‘De politieke partijen zijn daarin duidelijk. De christendemocraten en liberalen willen naar een confederaal systeem zoals Groot-Brittannië. Wij en het extreemrechtse Vlaams Belang wensen uiteindelijk een volledige splitsing. Samen vertegenwoordigden die vier partijen driekwart van de Vlamingen bij de vorige verkiezingen. ‘Wij zijn democraten en weten dat er vandaag de dag geen meerderheid is voor het einde van België. Toch denken we dat het zover gaat komen. Vooral wanneer we nog lang onderhandelen zonder vooruitgang te boeken. Dat is het rare van ons systeem, kleine staatshervormingen zijn heel moeilijk te realiseren, terwijl een splitsing in een middag kan gebeuren. ‘Voor ons is een staat geen doel, maar een middel. Het middel België werkt nu niet, dus moet men aan andere middelen denken. Met de Europese Unie en de deelparlementen zijn die al voorhanden. Wij willen niet alles splitsen: defensiezaken kunnen veel beter aan Europa worden overgedragen. Justitie, gezondheidszorg en arbeidsmarktbeleid kunnen we in Vlaanderen goed zelf regelen.’ Gaat Wallonië er wel op vooruit bij een splitsing? ‘Ik gebruik altijd het volgende voorbeeld. Iemand die in een gehandicaptenkarreke zit en voortgeduwd wordt door een zuster krijgt geen impuls iets te veranderen, ongeacht of hij zou kunnen leren lopen. In België zijn wij de zuster die de Walen in het karreke voortduwen. Wij betalen hun

uitkeringen. Wij zijn best bereid om de Franstaligen te leren lopen en op eigen benen te leren staan. Aan de andere kant van de taalgrens is die intentie er echter niet. Daar blijft men maar op de Parti Socialiste stemmen die iedere hervorming tegenhoudt.’ Is dat ook de reden van uw grote verkiezingssucces? ‘Wij stellen die mentaliteit inderdaad aan de kaak en doen dat voor de gewone man op een geloofwaardige manier. We zijn best bereid te onderhandelen en compromissen te sluiten, maar er is voor ons wel een minimumeis. Onze houding is net zo koppig als die van de Walen.’ Kan de N-VA regeren zonder staatshervorming en toch geloofwaardig blijven? ‘Als we dat zouden doen zou er twee dagen applaus zijn, maar daarna begint het gezanik. Je moet immers het non-beleid van de laatste drie jaar voortzetten. Zonder staatshervorming kunnen we geen kant meer uit. Al onze voorstellen worden geblokkeerd en burgers zullen niet merken dat we iets hebben kunnen veranderen. ‘Aan de andere kant lopen we ook ongelooflijke risico’s als we te lang vasthouden aan onze eisen. Dan raken we in nog zwaarder economisch weer en zeggen kiezers: “We hebben wel gewild dat ze hervormingen gingen doorvoeren, maar ook niet dat we in de problemen komen.” Uiteindelijk let de Vlaming toch op zijn portemonnee bij verkiezingen. Vlamingen zijn lamme goedzakken en geen revolutionairen.’

olivier deleuze Als fractievoorzitter van een kleine Waalse partij mag Olivier Deleuze (56) blij zijn dat hij mee mag praten over de toekomst van België. De Brusselaar met imposante snor en oorbel was drie decennia geleden één van de oprichters van de Franstalige groene partij Ecolo. Negen jaar zat hij in het parlement en in het begin van deze eeuw was hij een regeerperiode staatssecretaris van Energie en Duurzaamheid. Ecolo is een partij die langzaam groeit en naar eigen zeggen altijd bereid is compromissen te sluiten. Samen met haar Vlaamse zusterpartij Groen! vormt zij als enige duo één fractie in het Belgische parlement. Een splitsing is voor Deleuze dan ook een doemscenario: ‘Ik hou van dit surrealistische land.’ Welke problemen moeten als eerste worden opgelost? ‘Dat zijn er drie. Allereerst is de omvang van de sociale

zekerheid in België veel te groot. Die begroting bedraagt 70 miljard euro. De inkomsten van een gemiddeld gezin bestaan voor 30 procent uit uitkeringen en in Wallonië ligt dat percentage nog veel hoger. Dat is te veel van het goede. De Franstaligen kunnen er niet op rekenen dat Vlamingen blijven betalen voor hun uitkeringen. Toch moet de solidariteit tussen rijk en arm op een of andere manier behouden blijven. ‘Ten tweede is er in Europa een angst voor globalisering, waardoor volkeren zich naar binnen richten. Burgers denken dat ze totaal geen invloed meer hebben en dat politici maar wat aanmodderen. Die angst uit zich in ieder land anders. In Nederland hebben jullie de nationalistische Geert Wilders. En in België zijn er vanaf de oprichting in feite twee landen met twee culturen, die zich beide naar binnen keren. Vanuit Vlaanderen vraagt men al jaren om meer autonomie, waarop de Walen altijd “nee” hebben gezegd. Hoe vaker ze weigerden, hoe sneller Vlaamsnationalistische partijen stegen in de peilingen. De grootste partij in België is nu een democratische nationalistische partij. Dat is heel gevaarlijk, want nationalisme is oorlog. Onze landen hebben zeventig jaar geleden gemerkt wat er gebeurt wanneer men denkt in termen van: “Indien wij onder ons zijn, zou het beter zijn”.

Leef, woon, werk, feest... met ANS ANS-Online.nl P.P.10 10

‘Tenslotte is er ook nog eens deze bizarre stad waar ik ben geboren. Hier wonen een miljoen mensen, waarvan pakweg 100.000 Nederlandstaligen, 600.000 Franstaligen en nog zo’n 300.000 allochtonen. Dat zijn stuk voor stuk mensen, terwijl in de politiek over Brussel wordt gepraat als een institutioneel pingpongballeke waar dan weer de Vlamingen en dan weer de Walen over beslissen. Deze stad is de hoofdstad van ons land, terwijl er bijna geen Nederlandstaligen wonen. Daardoor is het moeilijk een balans te vinden tussen politieke invloed vanuit Vlaanderen en Wallonië.’ Hoe zou u die problematiek rond Brussel oplossen? ‘Dat ga ik je niet zeggen. Ofwel kan ik het partijprogramma voorlezen en daar help ik je niets mee. Ofwel vertel ik je welk compromis voor mij mogelijk is waardoor ik politiek tandeloos word. Ik kan je dus alleen maar bullshit antwoorden. Welke bullshit wil je horen? Er moeten compromissen gesloten worden, maar dit dient achter gesloten deuren te gebeuren.’ Denkt u dat iedereen een compromis nastreeft? ‘Dat is de grote vraag. Daar weten wij het antwoord ook niet op. De onduidelijke factor is de N-VA. Willen zij een compromis? Wij vermoeden dat ze dat zelf ook niet weten. Die partij is in 2001 gesticht en iets minder dan tien jaar later is ze de grootste van het land. En nu moeten ze onderhandelen met andere partijen die al decennialang in het parlement zitten. Bovendien bespreken ze zaken waar ze in verkiezingstijd zeer uitgesproken over waren en veel kiezers mee naar hun partij trokken.’

België bestaat uit drie gewesten: Vlaanderen, Wallonië en het Brussels gewest. Tevens bestaan er drie gemeenschappen: een Nederlandstalige, een Franstalige en een Duitstalige. Elk gewest en elke gemeenschap heeft zijn eigen regering. De regeringen van Vlaanderen en de Nederlandstalige gemeenschap zijn samengevoegd. Daarnaast is er nog een nationale regering. Omdat de verkiezingen per gewest plaatsvinden, bestaan er geen nationale partijen, enkel Vlaamse en Waalse. In het parlement werken partijen met hetzelfde signatuur wel vaak samen. Zo kan het zijn dat N-VA met 27 van de 150 zetels de grootste partij is, maar de

Verwijt u het uzelf dat de N-VA zo groot is geworden? ‘Ik verwijt het mezelf niet. Wij zijn altijd bereid geweest een compromis te sluiten. Andere Walen hebben te lang achterover geleund en de indruk gewekt zichzelf niet economisch te willen verbeteren. Ze teerden veel te lang op Vlaamse centen. Nu is dat veranderd, maar kunnen we een hervorming van België niet meer tegenhouden.’ Hoe moet het nu verder? ‘Ik weet het niet. Niets is onmogelijk. Ik denk niet dat er politici zijn die naar nieuwe verkiezingen streven. Er is namelijk geen enkele partij die de resultaten kan voorspellen. ‘Een zakenkabinet van partijlozen lijkt mij ook onlogisch. Nederlandstaligen zijn bang dat hervormingen dan net als voorheen op de lange baan worden geschoven. Dat is in het verleden ook steeds gebeurd. Voor ons zou zo’n regering echter geen probleem zijn. ‘Een splitsing van België is nog heel ver weg. De Europese Unie zou dat nooit accepteren, want in Schotland, Catalonië, Baskenland en andere opstandige regio’s zou het ook rumoerig worden.’ ‘Ik denk dat er nog meer chaos gaat komen. Maar is dat erg? Voor de VN heb ik in Kenia gezeten. Daar slaan verschillende volkeren elkaar de kop in. Hier is geen sprake van geweld. We hebben elektriciteit, er komt water uit de kraan en de staat functioneert. De chaos is naar Belgische maatstaven hoog, maar internationaal stelt die niks voor. Alle opties zijn nog steeds open, maar wees gewaarschuwd. Degene die zegt: “Ik weet wat er gaat gebeuren”, is degene die er het minst van weet.’ ANS

Vlaamse en Waalse socialisten gezamenlijk 39 zetels hebben. De liberalen hebben samen 31 zetels, de christendemocraten 26 en de groenen 13. Het Vlaams Belang, dat niet samenwerkt met een Waalse partij, heeft 12 verkozenen. Een Belgische splijtzwam is het kiesdistrict Brussel-Halle-Vilvoorde. Dat is de enige plek waarbinnen zowel op Nederlandstalige als op Franstalige partijen kan worden gestemd. Waar vroeger de verhouding tussen Walen en Vlamingen strikt vastgelegd was, zijn de Franssprekenden de laatste decennia sterk in aantal toegenomen. Nederlandstaligen hebben het gevoel dat de Franstaligen hen in dit gebied proberen te overheersen.

Adverteren? Leef, woon, werk, Kijk op feest... ANS-Online.nl met ANS P.P.11 11

ansjes Een Ansje mag maximaal 35 woorden bevatten en kost 5 euro. De waarde van de aangeboden goederen mag de 900 euro niet te boven gaan. Mail naar [email protected] Studentpool.net, dé website voor studenten op het gebied van wereldwijde stages, bijbanen, startersbanen, gratis studieboeken en carrièreadvies. Gratis bemiddeling! Wij zijn ook doorlopend op zoek naar studentredacteuren. Interesse? Mail naar: [email protected] Ben jij op zoek naar een leuke, afwisselende, goedbetaalde bijbaan? Kom werken voor studentenklusbedrijf Huurstudent. Wij hebben diverse functies. Meld je aan via huurstudent.nl of bel naar 0243553318. MEDITEREN BIJ DE BRON in de sfeer van een klooster op vrijdagavond, om de veertien dagen nieuwe data zijn bekend; start 18 februari in: Clarissenklooster ‘de Bron’ Waterstraat 141 6541 TE Nijmegen Voor verdere informatie: [email protected] www. clarissen.nl BELEEF CULTUUR, BOUW MEE Uniek vrijwilligerswerk in het buitenland met internationale groepen, 2-4 weken, lage kosten. Kijk op www. ibo-nederland.org of kom naar een infodag: zaterdag 12 maart in Nijmegen of vrijdag 18 maart in Utrecht.

Een rustige Valentijnsdag Tekst: Marjam Bahari en Eline Huisman/ Illustratie: Joost Dekkers P. 12

ware liefde wacht De verworvenheden van de seksuele revolutie zijn voor hen een ver-van-je-bedshow. Het leven van jongeren die seks tot het huwelijk bewaren, staat haaks op het beeld van een stereotiepe studentenleven. ‘De deur tot seksualiteit zal ik alleen openen voor mijn echtgenoot.’ God dienen met je lichaam, niet buiten het Boek gaan of rebelleren tegen de heersende norm. Hoewel de levensstijl van christenen, moslims en straight edgers over het algemeen een grote diversiteit kent, hebben ze één overtuiging gemeen: seksualiteit is iets kostbaars. Voor sommigen blijft seks zelfs bewaard tot het huwelijk. Een zoektocht naar de motivaties en overwegingen van verschillende principiële studenten in deze maand van de romantiek. God dienen ‘De kerk speelde zeker mee in mijn overweging’, vertelt Jolente (20), eerstejaars Psychologie. De studente groeide op in een christelijk gezin op de Veluwe. Ze voegt toe: ‘Natuurlijk heb ik zelf ook kritisch nagedacht. Ik heb veel van christelijke schrijvers gelezen en ontdekte dat ik wil wachten met seks tot ik getrouwd ben.’ Hoewel ze geen ‘ervaringsdeskundige’ is en voorlopig als vrijgezel nog niet geconfronteerd wordt met de praktijk van haar principe, spreekt Jolente vol overtuiging. ‘Ik wil seks bewaren voor één persoon en me helemaal aan diegene toewijden. Daardoor kan ik God dienen met mijn leven en lichaam.’ Vast staat dat de liefdesdaad verboden terrein blijft tot de ring om haar vinger prijkt, maar waar tot die tijd haar precieze grens ligt weet ze nog niet. Ze lacht: ‘Helemaal geen lichamelijk contact is ook niet gezond.’ In zijn opvatting over seksualiteit borduurt studentenpastor en kloosterling Theo Koster (60) hierop voort. ‘De kerk hamerde vroeger sterk op het principe van geen seks voor het huwelijk. De grondslag van die strenge moraal lag in de mogelijkheid van zwangerschap en zorg

voor het kind. Met de opkomst van voorbehoedsmiddelen is er geen reden strikt aan de toepassing van die moraal vast te houden.’ De kern van die moraal, respect voor het menselijk leven, vraagt nieuwe toepassingen. Volgens Koster is het in de huidige maatschappij moeilijk voor jongeren om goed met seksualiteit om te gaan. ‘Seks is een sterke drift. Je wordt voortdurend uitgedaagd hieraan toe te geven en de media presenteren dit als een prestatie. Tegelijkertijd maakt de strikte beperking tot het huwelijk van het uitstellen een prestatie. Dat zijn twee kanten van dezelfde medaille, waarbij seks niet meer gaat om liefde. Het is allebei verkeerd.’ De studentenpastor benadrukt het belang van het aftasten van grenzen zonder angst om risico’s te nemen. ‘Goed omgaan met seksualiteit kan alleen door al doende te leren. Bovendien is lijfelijkheid absoluut noodzakelijk om elkaar echt te ontdekken. In je lijf uit zich je persoonlijkheid. En met personen ga je zorgvuldig om.’ Kuisheid bewaren Waar binnen het christendom de visies op seksualiteit sterk uiteenlopen, deelt de moslimgemeenschap een eenduidig principe. ‘Dat het huwelijk en het concubinaat de enige plaatsen zijn waarbinnen seksualiteit mag plaatsvinden, staat letterlijk in de Koran’, stelt Nicolet Boekhoff-van der Voort (40), docent Islam en Arabisch aan de RU. De Bijbel is hier volgens Jolente minder duidelijk over. Zij ziet haar maagdelijkheid bewaren dan ook niet als een Bijbels gebod, maar als iets wat God van haar verlangt. ‘In de Koran is juist veel aandacht voor seksualiteit’,

ANS-Online.nl P. 13

vertelt Boekhoff-van der Voort. ‘Het principe seks binnen het huwelijk te bewaren, is een kuisheidsregel om de natuurlijke seksuele behoefte in goede banen te leiden.’ Moslimstudente Samira (20), tweedejaars Geneeskunde, bevestigt deze algemeen gedeelde visie. In de islamitische omgeving waarin ze opgroeide, werd haar met de paplepel ingegoten dat van seksualiteit alleen sprake kan zijn binnen het huwelijk. Hoewel er niet veel over het onderwerp wordt gepraat, stelt Samira dat toch iedereen weet wat hier het algemene standpunt over is. ‘Best vreemd eigenlijk’, vertelt ze, ‘maar moslims hebben meestal ook relaties met andere moslims. In dat geval weet je automatisch elkaars standpunt wat betreft seksualiteit en hoeft er niet over gepraat te worden.’ De interpretatieverschillen binnen de islam zijn genuanceerder en betreffen voornamelijk de omgang tussen ongehuwde mannen en vrouwen. ‘Voor sommige moslims kan al een seksuele intentie uitgaan van een jongen en meisje die samen op pad gaan.’ Hoewel de Koran gelijke regels over seksualiteit voor mannen en vrouwen voorschrijft, stelt Boekhoff-van der Voort dat in praktijk de invloed van die normen het grootst is op vrouwen. Wan-

neer een vrouw wordt ontmaagd voordat ze is getrouwd, tast dit de familie-eer sterk aan. Dit staat niet in de Koran, maar stamt uit de islamitische cultuur. Die eerbreuk is niet alleen het gevolg van haar zondige gedrag. Het gaat ook om de mannelijke familieleden die de plicht hebben haar goed te beschermen. ‘Bovendien worden vrouwen gezien als actieve verleiders. Daarom moeten juist zij zich bedekken om kuisheid te bewaren.’ Don’t fuck around Te herkennen aan grote, zwarte kruisen die vaak op de handen getekend of zelfs getatoeëerd worden, is de straight edge-groepering een afscheiding van de punkbeweging. Anders dan de religieuze studenten die hun levensstijl baseren op ‘verwachtingen van hogerhand’, kiezen straight edgers er juist voor hun leven volgens eigen, onafhankelijke principes in te richten. De stroming gaat in tegen de traditionele vorm van rebellie zoals die van de punkwereld en veel aanhangers zien hun levensstijl als de ultieme vorm van verzet. De punkband Minor Threat schreef in de jaren tachtig met het nummer Out of Step een protest tegen de veelal

Adverteren? Kijk op ANS-Online.nl P. 14

nihilistische punkcultuur die gekenmerkt werd door drank, drugs en rock ‘n’ roll. Met hun tekst ‘don’t smoke / don’t drink / don’t fuck / at least I can still fucking think’ werd een nieuwe beweging en een geheel eigen levenswijze razendsnel tot stand gebracht, waarin gezondheidsoverwegingen een belangrijke motivatie vormen. Yvo (28) is eigenaar van een politiek eetcafé en al tien jaar aanhanger van de stroming. Hij gebruikt net als de meeste straight edgers geen alcohol en drugs. ‘Ik wil helder van geest zijn en daarmee puur genieten van het leven.’ Het gedeelte ‘don’t fuck’ heeft echter verschillende interpretaties gekregen, vertelt hij. ‘Mijn opvattingen over seksualiteit staan los van straight edge. Maar binnen de razendsnel groeiende beweging werd de tekst van Minor Threat door sommigen letterlijk genomen. Zij deden daarom niet aan seks of slechts binnen het huwelijk.’ Tegenwoordig is de meest voorkomende interpretatie binnen de beweging het vermijden van onenightstands en seks buiten een relatie, hoewel slechts een klein deel van de aanhangers dit principe naleeft. Gelukkiger zonder seks? De Amerikaanse Brigham Young University deed vorig jaar onderzoek naar het effect dat seksualiteit beperken tot het huwelijk op liefdesrelaties heeft. De resultaten die eind 2010 gepubliceerd werden, wezen uit dat koppels die zich niet bloot geven voor het huwelijk, gelukkiger zijn en een sterkere relatie hebben. Volgens de wetenschappers focussen zij minder op fysiek contact, waardoor loyaliteit, vertrouwen en toewijding beter tot ontwikkeling komen. Hoewel de universiteit sterk verbonden is aan de strenge mormoonse kerk, stellen de onderzoekers dat de uitkomsten voor zowel religieuze als niet-religieuze koppels gelden. Volgens Maerten Prins (49), Cultuurpsycholoog en docent Psychologie van de seksualiteit aan de RU, is de psychologische invloed compleet afhankelijk van de functie die iemand aan seks toeschrijft. ‘In de opvoeding wordt het doel van seks gekoppeld aan seksueel gedrag. Voor mormoonse jongeren heeft seks slechts de functie van voortplanting. Wanneer je met die overtuiging opgroeit, maar seksualiteit anders beleeft, geeft dat een schuldgevoel. Voor die jongeren kan het onderzoek dus wel kloppen.’ Jolente stelt dat seks voor het huwelijk bewaren ook buiten het geloof het goede is om te doen. ‘Zowel uit gezondheidsredenen als op emotioneel vlak. Het lijkt me echter wel moeilijk me als niet-christen toch aan zo’n christelijk principe te houden.’ Samira denkt dat er genoeg moslimjongeren zijn die de verleidingen niet kunnen weerstaan, maar zelf ervaart ze daarmee geen moeite. De sociale druk vanuit haar omgeving helpt haar sterk te blijven in haar overtuiging. ‘Binnen het huwelijk is seks volgens de islam zelfs een zegen. Daarnaast vind ik het ook wel een romantisch idee mezelf te bewaren voor de ware, met wie ik kinderen krijg en oud word.’

Een helse toer Sinds de seksuele revolutie wordt de functie van seks niet meer gezien als procreatief, maar recreatief. Prins vindt het goed dat hiermee aandacht kwam voor de ‘plezierkant’ die voorheen ontbrak, maar stelt tegelijkertijd dat de samenleving hierin doorgeslagen is. ‘Tegenwoordig worden auto’s alleen nog maar verkocht als er een mooie vrouw in bikini over de motorkap hangt. De seksuele prikkel die van onze maatschappij uitgaat, is enorm.’ De cultuurpsycholoog constateert een geforceerde openheid in de manier waarop televisie en andere media met seksualiteit om gaan. Het programma Oh oh Cherso noemt hij als voorbeeld van een instrumentele benadering van seks, waarbij seks ‘ranzig wordt gemaakt’ en vergeten wordt dat dit in essentie iets kostbaars is. ‘Voor de jaren zestig ontbrak de plezierkant, maar nu wordt de emotionele band vergeten.’ Dat de binding tussen mensen versterkt wordt door seks is volgens Prins de belangrijkste functie. Meteen verbetert hij zichzelf: ‘Nee, dat is helemaal niet waar. Het is natuurlijk ook heel lekker.’ Over geen seks voor het huwelijk stelt de cultuurpsycholoog: ‘Een liefdesrelatie zonder lichamelijke intimiteit is niet mogelijk. De mooiste relaties moeten een seksuele spanning kennen. Geen seks voor het huwelijk is een helse toer.’ ANS

Adverteren? Leef, woon, werk, Kijk op feest... ANS-Online.nl met ANS P.P.15 15

www.ans-online.nl. Tekst: De redactie / colofon P. 16

Ans deze maand P. 17

Jelmer noordeman

‘Ik bedacht me hoe de tijd er uit zou zien. Zoals Atlas de wereld draagt, zo houdt deze meneer de tijd in stand.’ Kijk voor meer informatie over deze kunstenaar en zijn werk op ANS-Online.nl

Een dag tussen collegebank en sporthal Tekst: Dorien Pool en Erik van Rein/ Illustratie: Erik Molkenboer P. 18

Meelopers Iedere maand loopt ANS een dag mee in de schaduw van een zonderling. Deze maand: de topsportende student

Tussen bachelor en basketbal

Het leven van een topsporter staat volledig in het teken van trainen. Toch slaagt een enkeling erin daarnaast een studie te volgen. Hoe combineert eredivisiebasketballer Branko Olij zijn drukke bestaan met het studentenleven? Sporthal De Horstacker heeft in eerste instantie niet de allure van een topsportlocatie. Het doet eerder denken aan een doorsnee sporthal uit de jaren zeventig: grijs van buiten, kil van binnen. Eenmaal in de zaal blijkt dit beeld niet te kloppen. Opgehangen vaandels met reclame, sfeermakende discolampen en een afgeplakt veld geven aan dat er wel degelijk op een hoog niveau gesport wordt. Hier traint de eerste selectie van basketbalclub Magixx playing for KidsRights, die speelt in de hoogste basketbalcompetitie van Nederland. Het team bestaat veelal uit reuzen die zonder enige moeite de ene na de andere bal door de basket schieten. Onder hen is de ruim twee meter lange Branko Olij (19), die sinds het seizoen 2010-2011 zijn leven als Nijmeegs basketbaltalent combineert met een studie Voeding en Gezondheid aan de Wageningen Universiteit. Hij volgt de opleiding in deeltijd vanwege zijn status als topsporter. ‘Op papier ben ik tweedejaars, maar in de praktijk zit ik halverwege het eerste jaar, anders is het niet te combineren met basketballen.’ Drukke dagen Door de combinatie van een universitaire studie met basketballen op hoog niveau maakt Branko lange dagen volgens een streng schema. Op een doordeweekse dag gaat om half 7 de wekker, een tijdstip waarop andere studenten zich nog eens omdraaien of na een avondje stappen bij de Dönertent vertrekken. Na het ontbijt volgt de lange reis met trein en bus naar Wageningen. Daar is Branko één van de weinigen die een topsportstatus heeft. Het feit dat hij op professioneel niveau basketbal speelt, biedt hem qua studie enige privileges. ‘Als er een tenta-

men is op een tijdstip of dag waarop ik echt niet kan, valt er meestal wel iets te regelen en wordt voor mij het tentamen verschoven. Ik krijg alleen geen extra begeleiding, er is slechts één studieadviseur waar ik naartoe kan als ik vragen heb.’ Branko krijgt geen financiële tegemoetkoming van de universiteit. Hij betaalt wel het volledige collegegeld, terwijl hij zijn studie in deeltijd volgt. Normaliter heeft hij van 9 tot 12 uur college. Hierdoor mist het basketbaltalent de ochtendtraining, het moment waarop de spelers ieder voor zich een kracht- en conditietraining afwerken. ‘Dat heeft voor mij geen gevolgen, omdat ik officieel nog geen volledig contract heb bij de club. Hierdoor krijg ik geen salaris, maar maak ik ook geen onkosten, omdat de club voor mij een woning heeft geregeld. Daarnaast kom ik in ieder geval niet in de problemen als ik een training mis door mijn studie.’ ‘s Middags stapt hij weer in de trein richting Keizerstad. ‘De reis duurt al gauw anderhalf uur van deur tot deur, waardoor ik dagelijks drie uur moet reizen. Het is een lange, vervelende en saaie reis, maar wel de enige mogelijkheid om overdag te studeren.’ Eenmaal terug in Nijmegen, haast Branko zich direct naar de club. Een teamgenoot, tevens zijn huisgenoot, neemt dan zijn sporttas mee in de auto. Hierdoor hoeft de haastige student niet eerst langs Malvert, waar hij woont. In de middagsessie traint hij samen met de selectie, meestal van half 3 tot half 5. Maar daar blijft het vaak niet bij: ‘Twee keer in de week train ik ‘s avonds ook mee met het Under20 (U20) team. Ik ben dan pas laat thuis, omdat ik na het avondeten nog een keer aan de bak moet.’

ANS-Online.nl P. 19

Amerikaanse ambities Tijdens de training valt het op dat de voertaal Engels is. Een groot deel van het team blijkt uit Amerika te komen. Daar is het hen niet gelukt om na het spelen in een universiteitsteam een professioneel contract in de wacht te slepen. Via de Nederlandse competitie, waar het niveau veel lager ligt, proberen zij hogerop te komen. Branko kijkt zelf ook verder dan de grens. Afgelopen zomer werd hij geselecteerd voor het Nederlandse U20-team. Samen met een grote selectie speelde hij toernooien in onder andere Frankrijk en Spanje. Steeds werd er een aantal talenten naar huis gestuurd. Na een wekenlange selectieprocedure was hij één van de twaalf gelukkigen die mocht schitteren op het Europees kampioenschap. ‘Dat was heel vet, maar ook erg druk en vermoeiend.’ Branko heeft dus goed kunnen proeven van het spelen in het buitenland. Desondanks wil hij zijn carrière niet elders in de wereld voortzetten. Dit seizoen kreeg hij veel aanbiedingen en kon hij zelfs naar de Verenigde Staten, het Mekka van het basketbal. Videobeelden van zijn kunsten zouden getoond worden bij verschillende teams van Amerikaans universiteiten. Toch koos hij hier niet voor. ‘Ik was al een jaar bezig met mijn studie en dit beviel heel goed. Ik voelde niet de drang om naar Amerika te gaan en heb toen gekozen voor Nijmegen, omdat dit van de Nederlandse aanbiedingen het dichtst bij de universiteit lag en de voorwaarden goed waren.’ Doorbreken in het buitenland is voor hem voorlopig nog niet aan de orde. ‘Ik probeer eerst in Nederland een goede speler te worden.’

Sober studentenleven Hoewel hij nu gek is van basketbal, heeft Branko er niet zijn hele jeugd aan gewijd en had hij daarbij niet meteen de ambitie om topsporter te worden. ‘Op mijn twaalfde ging ik pas op basketbal in Leidschendam, maar dat stelde nog niet zoveel voor. Daar speelden we vaak voor de lol trefbal in plaats van basketbal tijdens de training.’ Na een paar jaar kwam hij erachter dat er wel enig talent in hem schuilde. Op achttienjarige leeftijd maakte hij de overstap naar het U20-team van Eiffeltowers in Den Bosch, waar hij twee seizoenen speelde. Hij heeft nooit tijd gehad om het ‘echte’ studentenleven te beproeven, omdat hij sinds het begin van zijn studie al topsporter is. ‘In Wageningen is het uitgaan op donderdagavond een big thing. Voor mij is het simpelweg niet mogelijk om doordeweeks zorgeloos in de kroeg te hangen, omdat ik de volgende dag weer moet trainen. Dat is jammer, maar ik heb er zelf voor gekozen.’ Toch blijft er nog wel tijd over om leuke dingen te doen. ‘Meestal gaan we met het team uit op zaterdagavond, na de wedstrijd, op zondag zijn we immers vrij.’ Hoewel het combineren van topsport en studie voorlopig goed gaat, zou het in de toekomst kunnen dat Branko moet kiezen. Daar ziet hij een groot knelpunt. ‘Sport heeft natuurlijk wel wat, maar ik kan zomaar door mijn knie gaan. Het is te riskant om helemaal voor het basketbal te gaan, een diploma is een zekerheidje. Van huis uit heb ik meegekregen dat de studie de prioriteit moet hebben.’ ANS

‘snoepje van de week’ Waar de meeste Nederlandse regisseurs een paar jaar nodig hebben voor een film, bracht Antoinette Beumer dit jaar zowel De gelukkige huisvrouw als Loft op het witte doek. ‘Met minstens tien scripts in de la werd het eens tijd voor een film.’

Tekst: Eva-Marijn de Vries/ Foto’s: Persoonlijk archief Antoinette Beumer Interview Antoinette Beumer P. 21

Ietwat gehaast doch stralend stapt een stoere vrouw de Coffee Company binnen in Amsterdam Oost. Antoinette Beumer (48) groet iedereen en bestelt een grote kop koffie, iets wat een ochtendritueel blijkt te zijn. ‘Ik woon hier om de hoek en kom iedere dag om wat te lezen of rustig mijn mail te checken.’ Die rust heeft ze hard nodig, aangezien 2010 een zeer bewogen jaar was voor de regisseuse. Waar ze voorheen vooral gezien werd als de zus van actrice Famke Janssen, stond ze afgelopen jaar zelf in de belangstelling. Niet geheel onterecht. In het voorjaar van 2010 ging De gelukkige huisvrouw, naar het boek van Heleen van Royen, in première. Het drama over een vrouw die door een postnatale depressie in een psychose raakt was haar filmdebuut. De film draaide vlak na Komt een vrouw bij de dokter, waarin Carice van Houten eveneens de hoofdrol speelt. De verwachting dat De gelukkige huisvrouw ondergesneeuwd zou worden, kwam gelukkig niet uit. De lowbudgetfilm trok zelfs zo ongelooflijk veel bezoekers dat hij een Platina Film opleverde. Tijd om na te genieten van haar succes had Beumer niet. De gelukkige huisvrouw was nog niet afgerond of ze stond alweer op de set voor een remake van de best bezochte Belgische film ooit. De thriller Loft gaat over vijf mannen die met elkaar een ruimte delen voor hun buitenechtelijke avontuurtjes. Wanneer ze een dode, jonge vrouw in het bed aantreffen, blijken ze alle vijf iets te verbergen. Sinds december draait de film in de Nederlandse bioscopen en inmiddels heeft het de honderdduizend bezoekers ruim gepasseerd. Hoewel Beumer al meer dan tien jaar series als Spangen en reclames van onder andere Cup-a-Soup, NS en Nuon regisseerde, kwam ze nu pas in de publiciteit. ‘Blijkbaar is een film sexyer.’ Verbaasde het aanbod voor De gelukkige huisvrouw je? ‘Met minstens tien scripts in de la, vond ik dat het tijd was voor een speelfilm. Voorheen moest ik altijd tussendoor ander werk doen, want je wordt pas echt betaald als de film in de maak is. In die zin verbaasde het aanbod van De gelukkige huisvrouw me; de producent had al geld. Binnen een jaar moest ik een scenarioschrijver vinden, het script begeleiden, de film opnemen en in de bioscoop brengen. Doordat ik vanaf dat moment werd betaald, kon ik al mijn tijd en energie daarin steken.’ Met het maken van films krijg je ook recensies voor de kiezen. Was je bang voor negatieve kritiek? ‘Wel een beetje. Je hoopt natuurlijk dat iedereen het geweldig vindt. Ik probeer mezelf te wapenen tegen negatieve kritiek, maar dat is lastig. Laatst zei iemand me: “De slechtste recensies onthoud je woord voor woord, de goede vergeet je.” Ik bof dat ik vooral positieve reacties heb gekregen. Als ik volledig afgebrand zou worden,

zou ik mijn bed niet meer uit durven te komen voor een nieuwe film.’

‘Ik heb mezelf na de film een keer opgesloten in de wc om naar reacties te luisteren.’ Ga je weleens stiekem in de zaal zitten om te kijken hoe je films worden ontvangen? ‘Bij De gelukkige huisvrouw ben ik samen met een van de scenarioschrijfsters twee keer de zaal binnengelopen. Ik wilde vooral zien hoe de mensen de zaal verlieten. Wat me goed deed waren stelletjes die elkaar een extra zoen gaven. Als een film ervoor zorgt dat je toenadering zoekt tot elkaar is dat volgens mij een goed teken. ‘Ik heb mezelf na de film ook een keer opgesloten in de wc om naar reacties te luisteren. Het viel mee, maar voor hetzelfde geld hadden de toiletbezoekers ontzettend ongenuanceerde kritiek geleverd.’ Hoewel ze dus vreest voor ongezouten kritiek, oogt Beumer deze ochtend zelfbewust. Met haar koffie, een zelf meegebrachte Spa-fles en crackers is dit tentje haar tweede huis. Ze kent iedereen, zoals blijkt wanneer Peter Heerschop binnenwandelt. ‘Hé Peet! Alles goed?’ ‘Prima, met jou? Nog gefeliciteerd met de bezoekersaantallen!’ Na wat gebabbel haalt ze nonchalant haar hand door haar krullen en schuift ze weer aan voor het gesprek. Heb je een kant–en-klaar beeld voor ogen als je de filmset opgaat? ‘Je kunt niet op de set aankomen en niet weten wat je gaat doen. Toch teken ik zelden iets uit en sta ik altijd open voor suggesties. Dick Maas staat er om bekend dat hij hele storyboards maakt. Ook Alfred Hitchcock zei ooit tegen zijn crew: “Ik heb de film in mijn hoofd al af. Het enige wat jullie nu nog kunnen doen is hem verknallen.” Ben jij nooit bang dat een film wordt verknald? ‘Nee, ik werk juist tegenovergesteld. De kracht van een regisseur is om de crew uit te dagen. Als je alleen maar uitvoert en zelf niets inbrengt, word je lui en presteer je juist minder.’ De inbreng van Jeroen van Koningsbrugge in Loft lijkt vrij groot, gezien zijn herkenbare humor. Komt dat doordat hij heeft meegewerkt aan het script? ‘Nee, hij heeft slechts aan enkele van die grappen meegeschreven. De helft ervan zit zelfs ook in de Belgische

film. Die herkenbaarheid heeft te maken met zijn ongekende timing.’ Wat zijn de verschillen met de Vlaamse voorganger? ‘Er zijn meer overeenkomsten dan verschillen. Toch heb ik niet geprobeerd het origineel na te maken, dat zou me niet lukken. Een groot verschil is dat mijn karakters meer van vlees en bloed zijn en daarmee geloofwaardiger. Ik heb geprobeerd ze minder afstandelijker te maken. Ook het einde heb ik veranderd, omdat ik zelf vond dat de Belgische film te veel plotwendingen had om te verbloemen wie de dader is. Dat maakte het voor mij te ongeloofwaardig.’

‘Humor is mijn sterkste punt, maar alleen maar lachen vind ik ook niks.’ Is die geloofwaardigheid jouw kracht? ‘Ik denk dat humor mijn sterkste punt is. Ik vind het ontzettend belangrijk dat dit element erin zit, omdat het een andere emotie versterkt. Een verhaal raakt niet als het één groot tranendal is, dan haak je af. Hetzelfde geldt voor spanning, je moet af en toe adem kunnen

halen. Alleen maar lachen vind ik ook niks. Al mijn films moeten een soort rollercoaster van emoties zijn. De kijker moet al die gevoelens door elkaar ervaren.’ Denk je dat je daarin verschilt van mannelijke regisseurs? ‘Een vooroordeel over vrouwen is dat ze niet grappig kunnen zijn. Vooral in de reclamewereld moest ik me daarin bewijzen. Je komt er als vrouw vaak moeilijk tussen, omdat een crew voornamelijk uit mannen bestaat en zij ook liever met mannen werken.’ Wanneer had je het gevoel dat je jezelf daarin had bewezen? ‘Op een gegeven moment had ik twee commercials gemaakt die heel grappig werden gevonden, ook door de mannen. Ineens was ik het snoepje van de week en wilde iedereen me een keer uitproberen.’ Wordt die humor altijd gewaardeerd? ‘Sommige mensen vinden nu eenmaal dat je nergens om moet lachen. Toch krijg ik over het algemeen te horen dat mijn humor sterk is. Het heeft ook te maken met hoe ik zelf ben. Ik heb heftige dingen meegemaakt in mijn leven, maar er was altijd een moment waarop ik moest lachen. Het leven is niet vol te houden als je nergens de humor van inziet.’

ANS-Online.nl P. 23

Wat heb je dan meegemaakt? ‘Mijn vader heeft een psychose gehad en zit al dertig jaar in een inrichting. Omdat ik er heel vaak kom, heb ik ontzettend goed geobserveerd in die kliniek. Daarom kon ik veel van mezelf kwijt in De gelukkige huisvrouw. Alles wat in de film voorkomt is gebaseerd op dingen die ik zelf gezien heb. En hoewel het nog steeds heel heftig is om mijn vader daar tussen te zien, is er altijd een situatie die ons aan het lachen maakt.’ Op 19 juli 2010 leek het plan om Loft in december op het witte doek te brengen in duigen te vallen. Een stellage stortte in, waardoor Beumer en de cameraman gewond raakten. De opnames lagen een week lang stil. Wat gebeurde er? ‘Dat kan ik me niet herinneren, ik was vrijwel direct bewusteloos. Ik weet wel dat het een heel beangstigende ervaring was. Het ene moment sta je geconcentreerd op de set en het volgende moment zakt de vloer onder je vandaan en val je vier meter naar beneden. Doordat er allerlei dingen uitstaken, heb ik tijdens het vallen mijn kaak op drie plaatsen gebroken en was ik bewusteloos voor ik de grond raakte, waar ik nog twee vingers en een pols brak. ‘Hoewel ik eraan heb getwijfeld of het zou lukken om de film op tijd af te hebben, wilde ik per se doorzetten. Ik

had voor mijn gevoel geen andere keuze. Daarom stond ik vrij snel weer tien uur per dag op de set, met mijn kaken op elkaar gebonden en voedsel door een rietje. Aan het einde van de rit zat ik er helemaal doorheen.’

‘Het maken van twee films in een jaar is eigenlijk gekkenwerk.’ Omdat je het ongeluk niet hebt kunnen verwerken? ‘Het maken van twee films in een jaar is eigenlijk gekkenwerk. Ik heb Loft echt op wilskracht afgerond. Je holt jezelf helemaal uit, maar het kan. Nu heb ik gelukkig tijd om fysiek en geestelijk bij te tanken.’ En daarna? ‘Ik bevind me momenteel in de luxepositie waarbij ik kan kiezen. Hoewel er verschillende mooie scripts liggen, heb ik mijn zinnen vooral gezet op een plan dat ik met een van de schrijfsters van De gelukkige huisvrouw heb. Dat zou ook weer een film met Carice en met dezelfde producent zijn. Helaas heb ik nog geen zak geld gekregen, dus die film zal niet voor 2012 in de bioscopen te zien zijn.’ ANS

ANS-Online.nl P. 24

TEGEN de muur Helaas zijn ze overal. Mensen die het levenslicht niet hadden moeten aanschouwen. Zij die eigenlijk het vuurpeloton verdienen. Elke maand het relaas over een van hen. Dispuut Lumos leek uitgedoofd. Everts schoorvoetende aanmelding als aspirant was de eerste in jaren. Zijn vader had zo gepusht, weigeren was onmogelijk. De verziekte sfeer zorgde voor een keiharde ontgroening. ‘Je hebt evenveel hersencellen als onderkinnen klooi. Denk je dat je iets voorstelt vadsige nul?’ ‘Nee, meneer Rozendael.’ ‘Heel goed, olifant. En nu trompetteren. Laat zien dat je een echte Dumbo bent.’ Achteraf was Evert verbaasd dat je je leven volledig in de derde persoon kunt beleven. Het ergst was het gevoel dat ze het liefst alleen Beerends zouden ontgroenen, een laconieke jongen die op het laatst binnenrolde. Vers ontgroend kwam Beerends met het drankorgie-idee. Een simpel plan: iedere minuut ging er shotje bier ad fundum. Winnaar was degene die als laatste de maagd aanbad, zoals het gebruik van de versleten kotsemmer cryptisch heette. Hij had zelfs een universiteitstoga gejat voor de ‘inquisitiebeul’. Evert voelde dat dit het moment was respect te veroveren. Die avond was het enthousiasme groot. Eerst dronken ze zingend zonder veel competitievertoon. Na het weghakken van biertje zevenenzeventig gaf de ab-actis op onder luid gejoel. De honderd wist bijna iedereen te halen. Daarna ging het snel totdat Evert alleen met Beerends overbleef. ‘Lul! Je moet de olifant verslaan.’ Niemand zong nog en de sfeer werd verbeten. Zwetend passeerde Evert de honderdvijftig. Hij zou ze wat laten zien. Alles draaide en hij kreeg de glazen nauwelijks naar zijn mond. Zelfs Beerends leek zijn grens te bereiken. Twintig rondes later was het zo ver: Beerends kotste meer over zichzelf dan in de emmer. Er klonk collectieve teleurstelling. ‘Biertje dan maar heren?’ grapte Beerends en er werd gelachen. Niemand had aandacht voor Evert die even later omviel en opgekruld in slaap viel. ‘Hoe bevalt je dispuut eigenlijk?’ Zijn vader keek Evert verwachtingsvol aan. ‘Het is geweldig, we zijn echt een hechte club.’ ‘Ik zei toch dat het de tijd van je leven zou worden.’ ‘Ja pa.’ ‘Super dat je een plek hebt waar je écht jezelf kunt zijn!’

Tekst: Valerie Rutjes en Adrianne Tuk/ Illustraties: Joost Dekkers De graadmeter P. 25

De graadmeter Twintig kebabzaken, talloze bijbaantjes en tien soorten glijmiddel. Om de keuzestress te reduceren treedt ANS elke maand op als keuringsdienst van studentenwaren. Welke optie doet de graadmeter het hoogst uitslaan en wat kun je beter links laten liggen? Deze keer: Stoppen met roken

Wat: nicotinekauwgum (Nicotinell Coolmint) Waar: iedere drogist Prijs: 12,95 euro per 48 stuks van 2 mg Duur: drie maanden

Wat: softlasertherapie Waar: Prostop te Groesbeek Prijs: maximaal 30 euro bij de meeste zorgverzekeraars Duur: twee sessies van 20 minuten

Wat: Stoppen met roken - Allen Carr Waar: iedere boekenwinkel Prijs: 14,95 euro Duur: 170 bladzijden

Nicotinekauwgom wordt soms verguisd, dan weer bejubeld. Voor onze proefpersoon bleek het effectief. Na twee weken was ze niet alleen de kauwgom, maar ook het roken beu. De roker die het advies van de bijsluiter volgt gebruikt de kauwgom drie maanden intensief en bouwt het vervolgens af. Deze stopmethode vraagt wilskracht en doorzettingsvermogen gezien de ronduit smerige smaak. Het vleugje mint maakt na drie keer kauwen al plaats voor een rare tinteling achter op de tong, waarbij ook de keel niet bepaald aangenaam aanvoelt. Dit wordt veroorzaakt door de nicotine die vrijkomt bij het kauwen. Voordeel is dat de verkregen nicotineboost van dergelijke mate is dat de behoefte aan een sigaret op slag verdwijnt. Kauw echter niet meer dan vijftien keer om een overdosis te voorkomen.

Het klinkt als sciencefiction: richt een laser op de juiste plek van het lichaam en je wordt een compleet ander mens. Met softlasertherapie is dit realiteit geworden. Volgens het principe van acupunctuur zorgt een laser voor de aanmaak van endorfine in het lichaam, waardoor de behoefte aan sigaretten vermindert. Achteroverleunend in een luie stoel en met een zwarte bril op de neus onderging onze tweede proefpersoon de behandeling. Voorhoofd, oren, handen en het gebied rond de neus werden geheel pijnloos bestraald met de laser. Hoewel de werkzaamheid van deze hightech stopmethode door onder andere antirookorganisatie Stivoro niet wordt erkend, is de proefpersoon al ruim anderhalve maand nicotinevrij. Als je bang bent voor een slecht humeur omdat je je Marlborootje mist, is deze methode zeker het proberen waard. Onze proefpersoon zegt vrolijker te zijn dan ooit tevoren.

Volgens de omslag heeft Stoppen met roken van Allen Carr wereldwijd miljoenen rokers van de nicotine af geholpen. Het boek werkt als begeleiding bij cold turkey stoppen, een methode die niet iedereen even gemakkelijk afgaat. In nog geen tweehonderd pagina’s probeert Carr zijn lezers de rookverslaving te ontnemen. Hoe? Door ze te laten inzien dat roken echt smerig is. Tijdens het lezen van het boek moet de stopper lekker door blijven paffen, met als resultaat dat hij bij de laatste bladzijden niets liever wil dan die vieze sigaretten door de wc spoelen. Het hoofdstuk ‘De voordelen van het roken’ bestaat slechts uit één lege pagina. De proefpersoon zegt geen last te hebben van afkickverschijnselen. De momenten dat hij de drang voelt een sigaret te nuttigen nemen sterk af. Hij is overtuigd: roken is vies. ANS

Het issue Tekst: Henk Strikkers en Mart Waterval/ Illustratie: Erik Molkenboer P. 26

het issue In deze rubriek staat iedere maand een ander issue centraal, waarover de meningen sterk zijn verdeeld. Deze maand: euro-ergernissen

munt zoekt eenheid De champagne die de Europese regeringsleiders op 1 februari 2002 dronken bij de uitgifte van de euro is allang vergeten. Van de toenmalige eensgezindheid is negen jaar later weinig meer over. Momenteel is de eurozone in diepe financiële rouw gedompeld door de economische crisis. De munt staat onder druk dankzij grote schulden van verschillende lidstaten. Griekenland en Ierland werden al te hulp geschoten door de ‘gezonde’ eurolanden, maar nu dreigen ook Portugal, Spanje en wellicht Italië en België in de problemen te geraken door hun oplopende staatsschuld. Met het Verdrag van Maastricht, dat in 1993 van kracht werd, verbonden twaalf landen hun toekomst aan de EU en de euro. Achtereenvolgens sloten Slovenië, Cyprus, Malta, Slowakije en Estland zich hierbij aan. Onlangs werd daarom de oude geheugensteun ‘ding flof bips’ vervangen door ‘Sms ff bondige clips’. Met het aantal lidstaten nam ook de instabiliteit van de muntunie toe, wat tot de nodige discussie heeft geleid. Moet de eurozone drastisch veranderen of is dit debat slechts van tijdelijke aard?

De stelling van deze maand: De eurozone heeft geen toekomst. Dr. Wim van Meurs, docent Politieke Geschiedenis aan de RU en Oost-Europa-deskundige ‘Met de toelating van Griekenland tot de eurozone is men duidelijk te lichtzinnig omgegaan; monetaire risico’s zijn onderschat. Dat is een domme keuze geweest. Het publieke debat over de instabiliteit van de eurozone is daarom een vat vol krokodillentranen. Onze politieke leiders zijn bij de invoering van de munt overmoedig geweest. ‘De eurolanden werden verblind door het politieke motief Griekenland aan Europa te binden. Eenzelfde overmoedige houding in de Amerikaanse economie zorgde ervoor dat Europa nu in een crisis verzeild is geraakt. Dat is het structurele probleem: de ambities van internationale markten om op korte termijn onmogelijk hoge winsten te maken. ‘Het is niet te berekenen wat een terugkeer naar alle afzonderlijke munten kost. “Wij” als robuuste Noord-Europese economieën profiteerden het meest van de euro. Daarom zijn we nu ook veroordeeld tot het dragen van de kosten en risico’s die daarmee samenhangen. Er bestaan wel structurele oplossingen, zoals een Europees Monetair Fonds, maar die gaan er niet komen. In de politiek wordt dit geblokkeerd omdat een meerderheid liever minder dan meer Europa wil en dat is jammer.’

Willem Middelkoop, financieel publicist en analist bij RTL-Z ‘Toen in 2002 de euro werd ingevoerd, stond ik niet bepaald te springen. Het grote bezwaar dat ik had en heb bij de euro is dat de toelatingseisen voor de eurozone overduidelijk veel te beperkt zijn. Wanneer de Europese Unie weer eens wordt uitgebreid, spelen politieke gronden een dominante rol en raken economische argumenten ondergesneeuwd. Die houding zorgt ervoor dat we nu met de gebakken peren zitten. ‘De belangrijkste oorzaak van de huidige instabiliteit is dat er voor landen met een slechte financiële huishouding onvoldoende impulsen waren orde op zaken te stellen. Nu wordt dit door de markt op een harde manier afgedwongen en komen deze zwakkere eurobroeders in de problemen. ‘Ik vrees dat er geen oplossing op de lange termijn is waarbij alle landen de euro kunnen behouden. De monetaire unie is veel te snel gegroeid en krijgt nu last van groeistuipen. Er zal waarschijnlijk een broodnodige aanpassing van de muntunie plaatsvinden. Een aantal landen zal zijn biezen moeten pakken en terugkeren naar zijn oude munt. Daarna zie ik de toekomst van de eurozone best positief in.’

ANS-Online.nl P. 27

Bas Eickhout, lid van het Europees Parlement voor GroenLinks ‘Ik ben altijd van mening geweest dat de euro voordelen heeft, zeker voor een exportland als Nederland. Met strengere toelatingscriteria bij de invoering in 2002 hadden de huidige problemen vermeden kunnen worden. ‘Deze omstandigheden vragen om een stevig economisch bestuur uit Brussel. Wanneer we de Europese Commissie bevoegdheden geven om eerder en strenger op te treden zouden alle landen de euro kunnen behouden. Het is zaak dat Europese leiders stoppen met twijfelen en onvoorwaardelijk achter de euro gaan staan. Een terugkeer naar nationale valuta heeft immers enorme kosten tot gevolg. Niet alleen voor het land dat uit de euro stapt, maar voor alle landen die moeten meebetalen aan de schuldsaneringen die ermee gepaard gaan. ‘Ik hoop dat we slim genoeg zijn om te realiseren dat de euro in ons voordeel werkt. We moeten niet vergeten welke enorme handelsvoordelen de euro ons heeft gebracht: stabiele wisselkoersen en een waardevaste munt. De crisis kan daarom uiteindelijk een blessing in disguise zijn, omdat nationale regeringsleiders de noodzaak van een Europese samenwerking gaan verdedigen.’ ANS

In december 2010 is het verdrag van lissabon aangepast zodat europese landen elkaar financieel te hulp kunnen schieten. Het ligt voor de hand dat bij een doorstart van de eurozone in ieder geval nederland, duitsland, oostenrijk, finland en estland lid zullen zijn. twijfelgevallen zijn tsjechië, frankrijk en slovenië. in de euromonitor van mei 2010 was 84 procent van de nederlanders voorstander van een betere controle van de eu op financieel en economisch beleid van afzonderlijke staten. kijk voor meer reacties op ans-online.nl

De bankzitter Tekst: Pieter Hengst en Joeri Pisart/ Foto’s: Joeri Pisart P. 28

de bankzitter Op zoek naar avonturen in de avonduren proeft ANS de sfeer bij markante studentenhuizen. De bankzitter ploft neer, test borrelwijsheden en oordeelt over huis en haard.

Deze maand: Stukafeesten in zwarte drab

In de Van der Brugghenstraat 5B woont naar eigen zeggen de crème de la crème van de Radboud Universiteit. Misschien heeft deze misplaatste arrogantie ervoor gezorgd dat de gang als één van de 21 locaties is geselecteerd voor het Studenten Kamerfestival (Stukafest) in Nijmegen. Jaarlijks worden studentenkamers onveilig gemaakt met culturele optredens variërend van filosofie tot muziek en alles daar tussenin. Dit studentenhuis is geen onbekende in de programmering. Eerdere jaren vulden fameuze popband a balladeer en conservatoriumjazz XiXi de huiskamer met muziek. Ditmaal is Beau (19), tweedejaars Algemene Cultuurwetenschappen, de huisverantwoordelijke. Dankzij haar wordt de normaal gesproken rommelige keuken omgetoverd tot gemoedelijke bühne waar Nik van den Berg een knap staaltje culttheater zal demonstreren. Feesten zonder culturele invloed mogen ook niet ontbreken. Dirk (21), vierdejaars Geneeskunde: ‘Onze huisfeesten zijn echt legendarisch.’ Dat bleek wederom bij de meest recente fuif met als thema ‘Hoe zie jij eruit als fruit?’. Joep (19), tweedejaars Natuurwetenschappen, vertelt: ‘Om een uur of zes was eindelijk iedereen weg. Op de vloer hadden ananassmurrie en bier samen een dikke zwarte drab gevormd.’ Hoog tijd om daar met Joep doorheen te rollen, vond Tim (23), zesdejaars Politicologie. Overal lag glas. ‘Maar ach’, relativeert Joep gelaten, ‘daar voel je niets van als je dronken bent.’ De SSHN had twee dagen eerder nog een verbod uitgevaardigd op massale

feesten in de complexen. Zesdejaars Moleculaire Levenswetenschappen Linda (24) stelde de gebouwbeheerder gerust: ‘Er komen alleen maar wat vrienden van ons.’ En dat was ook zo. ‘Maar het waren er wel 120!’, vult Dirk guitig aan. Gang 5B is naar eigen zeggen ‘one happy family’. Tim wordt bijvoorbeeld alleen nog maar wakker van het zwoele stemgeluid van Dirk. Daarnaast worden de discussies in de late uurtjes geroemd, die vaak ontstaan na een uitzending van Pauw & Witteman en meerdere biertjes. Enkele keren werd de gezamenlijke ruimte na een lange nacht omgetoverd tot liefdesnest ‘omdat een huisgenoot alleen een eenpersoonsmatras had’. Ondanks de chaos is de keuken blijkbaar toch een plezante plek om met een schone deerne de lakens te delen. Toetreding tot deze gezellige bende geschiedt door middel van helse kijkavonden. Naarmate een dergelijke avond vordert, stijgt het alcoholpromillage van de huisgenoten tot zorgwekkende hoogtes. Voornamelijk jeugdige Duitse dames moeten het dan ontgelden. Eenmaal schoof Dirk verontrustend dichtbij om vervolgens met dubbele tong te blaffen: ‘Op het strand gaan al die Duitsers altijd käule graben. Waarom?’ Vanzelfsprekend wist de onzekere Oosterbuur niets meer uit te brengen. De keuze voor een nieuwe ‘hausgenöss’ werd uiteindelijk gemaakt door middel van het opgooien van een munt. Laten we hopen dat de ganggenoten voor de kennisvragen hun oordeel minder op toeval en meer op kennis kunnen baseren. ANS

ANS-Online.nl P. 29

De inboedelindex • Voetballegendes annex pleegluurders • Een slordig geknutselde kerststal • Een opeenstapeling van opwarmapparaten • ‘Heilig of Geilig’ en een heleboel minder ondeugende gezelschapsspellen • De afdruk van een ananas op het raam

Linda: ‘Papaver misschien, dat vind ik leuker dan hennep.’ Gelukkig heeft geen van beide planten iets van doen met het goede antwoord. Pesticidenproducenten werden groen van jaloezie: Michelle’s biotuintje overleefde zonder gebruik van hun gif. Niet te verkroppen voor de industriële landbouwlobby. Waarom gelooft PVV-kamerlid Richard de Mos niet in global warming? Linda: ‘Gelukkig is politiek ons, euh, niet mijn onderwerp.’ Dirk: ‘Afgelopen winter sneeuwde het en toen zei hij: “Zie je wel.”’ Joep imiteert de parlementariër: ‘Wat nou global warming? Ik heb het hartstikke koud.’ Helaas blijft de onzin van politicus De Mos wel hangen. Hij baseerde zijn oordeel niet op wetenschap maar op de sneeuwvlokken buiten. Met dit juiste antwoord wordt in het heetst van de strijd het langverwachte eerste breintje geclaimd.

In de volgeplakte wc kijkt altijd een Eredivisievoetballer mee, terwijl kerstverlichting erin slaagt enige vorm van sfeer te scheppen. Nummer 5B staat bomvol rotzooi waarin menig student zich acuut thuis waant.

Kennisvragen Waarom is Atlas supersterk? Joep: ‘Omdat hij de aarde op zijn schouders draagt.’ Dirk: ‘Da’s nie de reden nie. Hij kreeg iets, alle kracht van de wereld, maar daar tegenover stond dat hij alles op zijn schouders moest dragen.’ Beau: ‘Het was een list!’ Dirk: ‘Van Satan!’ Van mythologie hebben de feestgangers weinig kaas gegeten. Als straf voor zijn verzet tegen Zeus droeg titanenzoon Atlas niet de aarde maar de hemel. Het antwoord zochten wij echter in een andere richting: met zijn 12 procent is Atlas het sterkste bier in de schappen van de Albert Heijn.

Welke godin heeft haar eigen heuvel? Iedereen in koor: ‘Venus.’ Dirk: ‘Wat een kutvraag, haha.’ Dirk legt de vinger meteen op de gevoelige plek. Met parate kennis van genitale zaken blijkt maar weer waar ondervraagden voornamelijk mee bezig zijn. Breintje twee is binnen. Waar dreigde Stukafest Eindhoven aan ten onder te gaan? Linda, na een lange stilte: ‘Je moet iets creatiefs verzinnen als je het niet weet.’ Dirk: ‘De beruchte Bunker in Eindhoven was in de Tweede Wereldoorlog kapot geschoten, daar huisde Stukafest daarna in…’ Linda: ‘…maar de fundering hield het niet meer. Zo stortte de hoofdlocatie in.’ Koortsachtig zochten de huisgenoten naar een antwoord. Stichting Virus, verantwoordelijk voor de organisatie van Stukafest Eindhoven, bezweek aan een ongezonde financiële situatie. Met deze schrale kennis blijken de bewoners ware cultuurbarbaren.

Het juryrapport:

Waarom kwam het moestuintje van Michelle Obama in opspraak? Linda: ‘Zijn de Obama’s groen, of niet?’ Dirk: ‘Er zal wel wiet in gestaan hebben.’

Aanvankelijk leken de bewoners slechts in het wilde weg te gokken, maar af en toe werden er serieuze antwoorden gegeven. Ze blijken wel degelijk over enige kennis van zaken te beschikken. Met drie uit vijf punten wordt een acceptabele score behaald.

Colofon P. 30

Restaurant

Ankara

Al 30 jaar het adres voor Turkse specialiteiten Vleesgerechten vegetarische gerechten pizza's

Afhalen mogelijk Iedere dag geopend vanaf 17.00 uur

Burg.v.d.Berghstraat 144 Nijmegen 024-3228108

Elke woensdag Taizé-viering 3 febr.: soeplezing (“Calais) 8 febr.: hutspot of couscous 10/21 fwebr.: Roze Lunch 16 febr.: Crossroads 25-27 febr.: kloosterweekend

www.restaurantankara.nl

www.ru.nl/studentenkerk

25e jaargang

Medewerkers

Eindredactie

Crypto

Druk

Oplage 10.000 stuks

Marjam Bahari

Dirk van den Brand

Christine van Asselt

Drukkerij Offsetservice

Susanne Geuze

Anne Elshof

Aan deze ANS

Dorien Pool

Stefan Meeuws

Voorpagina

werkten mee:

Joeri Pisart

Joost Nellen

Marieke Meijer

Ontwerp

Erik van Rein

Timo Pisart

Hoofdredactie

Laura van der Sman

Rob Ramaker

Columnisten

Roel Vaessen

Henk Strikkers

Mickey Steijaert

Lucy Vleeshouwers

Charlien Adriaenssens

Eva-Marijn de Vries

Adrianne Tuk

Juliet Van der Voort

Rob Ramaker en

Lay-out

Ruud Vos

Martijn Wehrens

Henk Strikkers

Webredacteur

Illustraties

Martijn Wehrens

Mart Waterval

Argibald

Ateke Willemse

Valkenswaard

Marloes de Laat en

Eva-Marijn de Vries Uitgave, abonnementen en

Redactieadres

Redactie

Marieke Meijer

Foto’s

advertentieacquisitie

Heyendaalseweg 141

Pieter Hengst

Erik Molkenboer

Jaap Baarends

Stichting MultiMedia

6525 AJ Nijmegen

Eline Huisman

Archief Antoinette Beumer

stichtingmultimedia@

024-3612176

Valerie Rutjes

Joeri Pisart

gmail.com

redactie @ ans-online.nl

Jozien Wijkhuijs

Henk Strikkers

Joost Dekkers

Dagelijks bestuur Tim Ficheroux Tijs Karskens

Ans deze maand Crypto P.P.31 31

CRYPTO

Word jij ook zenuwachtig als er een belangrijke gebeurtenis aan staat te komen? Of heb je misschien een fobie? Vrees NIET!

Horizontaal 5. Die enge tweede grijpt me naar de keel (5), 6. Bang? Duik er es wat ver in! (10), 9. Stotterend van je stuk gebracht (9), 12. Engels zintuig prikkelend rond Ati (8), 14. Gemolesteerd, of ik dreig met het bed! (8), 16. Gevolg van een spannende plaat (7,2,2,5), 17. ‘Scary movie‘ (10), 19. Insectfobie in de luch (10), 22. Duits begin bepaald op het laatst (5), 25. Snelle show voor onvolledige decade (5), 26. Zijn acceleraties in de kern (14), 27. Gruwelijk uit de droom geholpen (5), 28. Automerken zijn Engelsen om het even (7), 29. De tweede splitst luisterend een convictie (11), 30. Oplossing voor 19 (7), 31. Wouter of Theo (3). Verticaal 1. Klamme hulp bij vrees (9), 2. De onbekende tweetalige bloem van de liefde heeft mentale problemen (7), 3. Verhoogd podium (13), 4. Eet je weinig? Laat je masseren! (4), 7. De curve van de hivering is vaak onverwacht (12), 8. MJ zou hierdoor ook geagiteerd zijn (8), 10. BANG! (13), 11. Heb je bij de zelfmoordhulplijn (11), 13. Klaar met de bewaking, duurt lang... (10), 15. Explosieve ultieme opgetelde angst in UK (3,3,2,3,5), 18. Na een discipel zonder maat, op je hielen! (13), 20. Klaar met een kleine taal (10), 21. Spannend cellencomplex (7), 23. Dichtbij de ‘s‘ (5), 24. Nauwe spanning (3). OPLOSSING crypto JANUARI Horizontaal 1. Wanten, 4. Glühwein, 7. Warme chocolademelk, 9. Snowboot, 11. Strooizout, 12. Elfstedentocht, 15. Haardvuur, 16. Après-ski, 18. IJspret, 19. Sneeuwbal. Verticaal 2. Nachtvorst, 3. Met slagroom, 5. Wak, 6. Muts, 8. Dooi,

10. Wintersport, 13. Sjaal, 14. Sneeuwman, 17. Skiën, 18. IJzel.

winnaaR Winnaar van de vorige crypto is Hilde Hekster. Wil jij ook 15 euro winnen? Stuur je oplossing van de ANS-crypto voor 14 februari onder vermelding van naam, adres en bank-/gironummer naar de redactie of naar [email protected].

www.ans-online.nl. Tekst: De redactie / colofon P. 32

Tekst: Laura van der Sman en Jozien Wijkhuijs/ Foto: Jaap Baarends

Sam van de Leur (19), tweedejaars Engelse taal en cultuur, Twee fluitjes in 21,9 seconden

Wat is je meest bizarre hobby? ‘Ik zit vaak op het duistere 4chan.org, een forum waar je anoniem kunt posten. Alles kan en mag, er zijn geen regels. Ik vind het interessant om te kijken hoe ver mensen durven te gaan, ik zet er zelf nooit iets op. Er staan vaak schok-

Heb je weleens gevochten?

kende dingen op, zoals informatie over wapens of exorbitante weetjes uit de

‘Met mijn vriendengroep trek ik om de een of andere reden altijd negatieve aan-

Japanse cultuur.’

dacht. Als we worden uitgedaagd, verdedigen we onszelf natuurlijk. Daardoor is eens een jongen die ons aanviel in het ziekenhuis beland. Ik heb zelf een

Waar geniet je van?

keer iemands neus gebroken. Een jongen duwde mij en toen gaf ik hem een

‘Ik ben zanger in een metalcoreband. Van de optredens kan ik echt genieten,

kopstoot. Gelukkig stond op video dat hij begon en op die manier kon ik worden

soms maken we ook bizarre taferelen mee. Zo waren we laatst voor een

vrijgepleit van vervolging.’

optreden in Asten. Een echtpaar in het publiek vroeg of we meegingen naar het feest van hun dochter. Maar daar waren alleen maar kerels! Toen hebben we

Ben je een agressief type?

flink wat rotzooi getrapt met piepschuim.’

‘Nee, ik probeer geweld juist te vermijden, maar ik heb wel onder andere aan Grieks-Romeins worstelen gedaan. Ik heb voor die sport gekozen omdat ik

Waar ben je fan van?

professional wrestling te nep vind. Bijna al mijn vrienden beoefenen ter zelfverde-

‘Van The Lord of the Rings. Op de middelbare school heb ik een profielwerk-

diging een vechtsport. De meest effectieve vorm van verdediging werd uitgevon-

stuk geschreven over de elfentaal die de auteur, Tolkien, heeft ontwikkeld. Wist

den door een vriend van mij. Toen er iemand met gespreide armen dreigend op

je dat dat een compleet afgeronde taal is? Ook draag ik altijd de ring uit de

hem af kwam, gaf hij hem een knuffel. Die kerel wist niet waar hij moest kijken.’

trilogie en ben ik vernoemd naar de hobbit Samwise Gamgee.’ ANS