Editie 8, februari 2011 Inhoud
NIEUWSBRIEF
Een nieuw jaar
1
Van het bestuur
2
Laatste nieuws
2
Het instrument van
3
Onze nieuwe leden
4
Fotoverslag 16 januari
5
Interview Francien
7
Evelien, (her)kennismaking
8
Een nieuw jaar...
Koerdisch programma
9
Oxford
10
TOL-kalender
10
… een nieuwe nieuwsbrief. Ga er maar even goed voor zitten, want hij staat boordevol lezenswaardigs. We zijn het nieuwe jaar vol goede moed begonnen. 2011 is afgetrapt met het concert op 16 januari, waarvan je in deze nieuwsbrief een fotoverslagje kunt bekijken. Het bestuur heeft afscheid genomen van Joris en heeft Evelien in de gelederen verwelkomd. Inmiddels worden de dagen weer langer, en alsof dat nog niet genoeg is spelen we opbeurende Koerdische muziek. Na het concert in maart kan de lente echt beginnen! De muziek van Vaughan Williams mist intussen ook zijn uitwerking niet en laat eenieder reikhalzend uitkijken naar de reis naar Oxford… Lees alles over deze onderwerpen en meer in de eerste TOLnieuwsbrief van 2011!
Van The Guardian, waar de muziek van Vaughan Williams de kwalificaties “lyrical, hearttugging” meekrijgt. http://www.guardian.co.uk/music/ musicblog/2007/mar/09/ buildingaclassicalmusiclib2
Van het bestuur
2 Beste leden, Scheidend voorzitter Joris neemt zijn afscheidscadeau in ontvangst: 6 flessen wijn, genoeg om een halfjaar lang de avonden te vullen die vrijkomen bij gebrek aan bestuursvergaderingen om bij te wonen… De eerste fles zou genuttigd moeten zijn inmiddels.
We zijn het jaar 2011 voortvarend gestart: met een mooi aangekleed concert begin januari, een goed bezochte ALV, hard repeteren voor twee programma's en alweer twee bestuursvergaderingen. Het concert begin januari was weliswaar niet zo heel druk bezocht, maar toch erg geslaagd. Naar wij vernomen hebben, viel de opzet, met koffie, gebak, borrelhappen en kamermuziek in goede aarde. In onze bestuursvergaderingen hebben we besproken of we dit idee gaan continueren en zo ja, hoe vaak, maar daar zijn we nog niet uit. Suggesties hierover zijn meer dan welkom. De ALV was goed bezocht. Begin vorig jaar was er wat zorg over de begroting, maar uit de stukken van Simon bleek dat de financiën over 2010 goed zijn uitgepakt. We willen nog altijd iets meer reserves in onze kas hebben en denken dat dit de komende jaren gaat lukken, omdat we wat meer begeleidingen gaan doen. Onze deelname aan de scratch draagt hier zeker aan bij en daarom dank aan iedereen die mee heeft gespeeld. De ALV was gedenkwaardig, omdat Joris na 37 jaar afscheid nam van het bestuur. Ook tijdens onze eerste bestuursvergadering na de ALV voelde dat vreemd: Joris praatte voor het eerst sinds jaren niet meer mee. Evelien versterkt het bestuur. Tijdens de ALV hebben we veel nuttige suggesties gehad waar we mee aan de slag gaan: de koffie wordt op jaarbasis afgekocht, we willen actiever aan de slag met de kaartverkoop en zo zijn er nog vele punten besproken. De notulen zijn inmiddels verspreid. We zijn aan het repeteren voor het Koerdenprogramma en het zomerprogramma dat we én in Leiden én in Oxford gaan uitvoeren. Over het Koerdenprogramma staat elders in deze nieuwsbrief meer. Aan de Oxfordreis wordt hard gewerkt. Leonoor, Jasper en Simon zijn hier de drijvende krachten en de reis is al bijna helemaal geregeld. Ook daarover meer in deze Nieuwsbrief. Verder niet zoveel nieuws van de bestuurstafel. We bespreken de gebruikelijke onderwerpen: locaties en logistiek van concerten, invallers, vulling van de Nieuwsbrief, etc. etc. Maar, wees gerust, we sluiten altijd af met bijkletsen met een glas wijn. En niet onbelangrijk: we gaan binnenkort onze witte mokken met aanslag van jaren vervangen door nieuw assortiment! Namens het bestuur, Mark.
Laatste nieuws Nieuwe leden
Sanne Bruins
Altviool
Katy de Jongh
Viool
Leon Woudenberg
Viool
Jan de Jongh
Altviool
Tijdelijk afwezig
Ronald Lunstroo
Trompet
Chris Buijsen
Yvette Moulijn
Viool
Neeltje Groeneveld
Philomene Schoemaker
Henri Stallenberg
Tijdelijk/invallers Oxfordprogramma
Contrabas
Het instrument van: Berthus Verhoop
3
Vorige keer is Berthus door Rinus voorgedragen om iets over zijn trompet te vertellen. Hieronder zijn verhaal.
Het instrument van
“De pannedeksels, pollepels, pannen van mijn moeder en mijn geschreeuw stampend over buurmans plafond waren mijn eerste schreden op het pad van geluid uit mijn instrumenten. Geluid was voor mij meer dan alleen iets voor mijn oren. Het was/is als zien van kleur, voelen van ruw en zacht, angst en uitgelatenheid, verdriet en blijheid, vrijheid!
”Het instrument van” is een vaste rubriek in onze nieuwsbrief. Iedere keer vertelt één van onze leden over zijn/ haar instrument. Degene die over zijn/haar instrument vertelt, bepaalt wie er de volgende keer aan de beurt is.
Een mooie Indianendroom die daaraan beantwoordde, stond in de etalage van de muziekwinkel Servaas, mijn prachtig spiegelend, schitterend, glimmend en goudkleurig blingblingding. Dit wonderlijke instrument, dat in oude verhalen door mensen al bespeeld werd, al dan niet samen met een stampvoetend voetvolk waardoor stadsmuren instortten, en later bespeeld door engelen met een vage boodschap aan simpele zielen: de trompet. Mijn ouders, die zagen dat ik nogal autonoom met geluid in de weer was, dachten: we sturen hem naar de muziekschool, daar leert hij beter netjes reguliere noten lezen, schrijven, zingen en bewegen op muziek. Dit heb ik ruim een jaar gedaan tot ik 6 jaar werd. Achteraf bezien had ik langer daarmee door moeten, kunnen gaan. Tot dan toe hield ik van het geluid dat uit de viool kwam bij zigeuners en bij de violist van het sigarenwinkeltje op de hoek van de Marnixstraat en Louise de Colignystraat in Leiden. Op weg naar huis vanaf de kleuterschool liep ik langs zijn winkeltje en bleef op zijn stoepje staan of zitten luisteren als hij speelde of studeerde. De ¾ viool van mijn oom is mijn heuse muzikale startpunt. Vanaf mijn zesde tot mijn twaalfde heb ik vioolles gehad bij juffrouw Zondag. Mijn vioolspel vond ik verre van wat ik toen wilde horen. Na zes jaren de oren van mijn lieve viooljuf vol gekrast te hebben met mijn geduldig en braaf matig studeren, kreeg ik eindelijk mijn trompet. Mijn eerste trompet was een Oost-Duitse toeter waarvan de ventielen constant bleven hangen. Speciaal door Ulbrichts heilstaat persoonlijk voor mij gemaakt. Met sloten trompetolie, tandpasta, slijprommel en Joost mag weten met wat nog meer, heb ik geprobeerd van de ventielen een lopend zaakje te maken. De eerste trompetles kreeg ik in 1961 aan de muziekschool aan het Rapenburg bij Robby Weteling, er kwam meteen zonder gedoe het trompetgeluid uit, ondanks de handicap van de ventielen. Na een jaar gepruts, kocht ik een bejaarde Courtois c-trompet serie nummer 4458 van hem voor een habbekrats. De ventielen daarvan deden het beter dan mijn ‘Ulbricht’. Het was wel zwaar blazen, de ventielen zaten er nu wat te losjes in. Gelukkig is mijn tweede natuur zwemmen, dus een klapje lucht meer of minder was toen geen punt. De veren die de ventielen overeind hielden, bezorgden me spierballen in mijn vingers. In het geboorte jaar van Willem Alexander heb ik de trompet gekocht waarop ik nu speel. Het is een Courtois c-trompet serienummer 9752 die omstelbaar is naar Bes. Een aankomend huisarts die het café frequenteerde, alwaar ik in een dixielandbandje repeteerde, had snode plannen om in het huwelijksbootje te stappen. Hij mocht mee onder de voorwaarde dat hij zijn toetertje zou verkopen. Daar ik op een van de trombonist geleende cornet speelde en op mijn eerste trompet, was dit een buitenkansje om van mijn eerste trompet en het leengeklungel af te komen. Voor 150 florijnen met een gedeukte antieke bugel heb ik hem gekocht. Deze trompet heeft me op sleeptouw genomen in the Bakerstreetjazzband langs het toenmalig nachtcafé Het Doelenhuisje in de Doelensteeg, onze repetitieruimte, langs bruiloften en partijen, clubhuizen, concoursen met een duister platenbazen reputatie. In de zomervakantie in Duitsland langs campings, bierkelders, restaurants, o.a. “In den Lindenwirt” aan de Drosselgasse in Rüdesheim. En passant 3 jaar de wijnfeesten in Lorch aan de Rijn onveilig gemaakt en een laatste snabbel in Oxford. Deze band speelde stompe en ontspoorde dixieland met wisselende bezetting en succes, soms met zoveel man dat we net op het podium
4
pasten en er geen stuiver aan overhielden. We speelden met gewaagde akkoorden die een stuntvlieger in een dubbeldekker niet zouden misstaan en een energie en decibellen van een star-fighter. Kortom: na drie jaar van muzikale uitspattingen was mijn ontluikende embouchure naar de knoppen, vooral het gedoe aan het einde van het optreden, de polonaise, moorden! De eerste trompettist van het Residentieorkest heeft me weer op het rechte pad gekregen. Geen geweld meer op mijn trompet. Daarna heb ik ruim twintig jaar mijn trompet niet aangeraakt, op een paar reünies na. Dagelijks heb ik plezier van die twee jaartjes bij hem op het conservatorium in Den Haag. Daar heb ik kennis opgedaan hoe je terug kunt komen als je de weg muzikaal kwijt bent. Ongeveer zeven jaar geleden heeft de negentigste verjaardag van mijn oom me weer teruggebracht naar mijn trompet. Via mijn viool, die ik samen met mijn neef bespeeld heb voor zijn oude dag. Een strijkje voor een oude muzikale man leek ons een passend cadeautje, iets van Mazas. Na een maand buffelen kwam zelfs de sappigheid van de Balkan uit mijn viool. Vraag niet naar de streken hoe dat eruit gezien moet hebben. Het klonk alsof ik nooit weg ben geweest vanaf dat stoepje bij dat sigarenwinkeltje in Leiden noord. Nu studeer ik elke dag braaf en geduldig, eindelijk zonder pijn en verlangen naar de verlossing van de slavenarbeid, de oefeningen die ik in de begintijd van mijn trompetlessen had moeten spelen, en voel me vrij. Af en toe denk ik aan een nieuwe c-trompet. Wie weet een Courtois serienummer 19504.” Berthus heeft een bassist voorgedragen als nieuwe scribent: Ellen!
Kennismaking met de nieuwe leden Sanne Ik ben Sanne Bruins, 32 jaar en werk bij Astellas in Leiderdorp. Ik heb Farmacie gestudeerd in Groningen, waar ik ook ben opgegroeid. Na mijn studie heb ik 5 jaar op Curacao gewoond en ben nu, sinds 1,5 jaar, terug in Nederland. Toen ik heel jong was, heb ik in het JMSO (Jeugd en Muziekschool Orkest) gespeeld, een jeugdorkest in Groningen. Tussendoor ergens in het JON (Jeugd Orkest Nederland) en tijdens mijn studententijd bij Studentenorkest MIRA. Ik ben via internet bij TOL terechtgekomen, vond de grote bezetting aantrekkelijk. Mijn indruk van het orkest is prima, serieus spelen en veel gezelligheid. Leon Ik ben Leon Woudenberg; Leon komt van Leonarda. Ik heb 2 zoons, van 26 en 18. Ik ben dyslexiespecialist, gespecialiseerd in de behandeling van kinderen met een informatieverwerkende stoornis (ADHD/ADD). Ik heb een hond, die verdwijnt zodra ik muziek begin te maken… Ik ben begonnen met musiceren bij de 3e violen van het orkest van het Aloysiuscollege in Den Haag: ze hadden meisjes nodig, want er heerste een jongensoverschot omdat het oorspronkelijk een jongensschool was. Mijn 3 zusjes speelden in hetzelfde orkest. Ik ben bij Accordes in Den Haag gaan spelen, waar Rens me op TOL in Leiden wees. Dat kwam goed uit, want dat was dichter bij huis. Net als Rens vind ik Jeppe een geweldige dirigent, ik leer heel veel. De mensen bij TOL zijn sympathiek en de muziek vind ik prachtig. Ik ben ook weer op les gegaan om de afwerking echt goed te krijgen. Naast TOL speel ik met vrienden ook improvisatie.
Fotoverslag concert 16 januari De foto’s uit dit verslag zijn allemaal gemaakt door de fotograaf die het concert bezocht heeft. We willen er hier ook even dankbaar melding van maken dat Hans Roskam en Willemien eveneens foto’s hebben gemaakt!
5
Afmeldingen
[email protected]
Nog één keertje… Francien speelde Jeppes altvioolconcert. Behalve Moulijn stond Sibelius nogmaals op het programma.
Om het concert heen wordt lustig gemusiceerd. Het publiek nuttigt aangename hapjes en luistert soms zeer aandachtig.
Als je een keertje niet kunt of een aantal keren verhinderd bent, zou je dit dan willen melden bij je aanvoerder (of, indien van toepassing: zoals het binnen jouw groep is afgesproken) EN bij bovenstaand e-mailadres? Deze mail komt dan bij de orkestcommissaris zodat er altijd iemand op de hoogte is van je afwezigheid. Als je langere tijd niet kunt, of als je al lang van tevoren ziet aankomen dat je niet bij een concert kunt zijn, dan zal de aanvoerder, in overleg met jou, de orkestcommissaris en Jeppe, bespreken of er vervanging nodig is.
6
Voor Hans Roskam, al vele jaren hoboïst en zeer gewaardeerd lid van TOL, was dit zijn laatste concert in die hoedanigheid. Hij is echter niet volledig verloren voor het orkest, want hij valt in op de althobo.
Joris laat Hans natuurlijk niet met lege handen vertrekken - maar niet nadat Hans en Marleen hun kamermuzikale bijdrage geleverd hebben.
De voorraad hapjes bleek schier oneindig, maar kon zich in onuitputtelijkheid niet meten met Peters energie in het pianospel.
Een tweegesprek (of een een-‐tweegesprek) met
Francien Schatborn Anderhalve week voor het concert vroeg Ingeborg of ik Francien wilde interviewen voor de nieuwsbrief. Dat wilde ik wel, maar wanneer? Het was nu al pauze, volgende week generale (niet erg geschikt), daarna concert (ook geen ideaal interviewmoment). Ik besloot dat maar met Francien zelf te overleggen. Na zo’n vijf minuten resultaatloos te hebben gewauweld over wanneer het nou moest, besloten we dat ik bij de generale ‘tussendoor’ zou proberen wat vragen te stellen.Vragen als: Ben jij een oeralt? Nee, jij? Ehm, nee, wel bijna. Ik begon toen ik twaalf was. Oja. Ze bestaan bijna niet hè, oeralten. Nee, ik ben ook begonnen op viool. Ik ben zelfs UM afgestudeerd! Met Bartok vioolconcert! Zou ik nou niet meer kunnen. Hoe ben je dan altviolist geworden? Mijn lerares, Coosje Wijzenbeek, vond mij altijd al meer een altviolist. Je moest bij haar sowieso allebei doen, en dan liet ze mij altijd in ensembles vaker altviool spelen. Ze vond dat ik altviool speelde op een viool. Maar toen ik altviool speelde vonden ze dat ik viool speelde op een altviool. Heb je dan altijd violist of in ieder geval musicus willen worden? Tja, nou, ja, kijk, dat gaat geleidelijk hè. Ik speelde eerst piano, maar dat was enigszins opgelegd. Ik heb een jaar moeten zeuren om viool te mogen spelen. Ik was heel fanatiek, en als je dan al vroeg bij Coosje Wijzenbeek terecht komt, dan groei je daar zo’n beetje naartoe. Maar toen ik eenmaal een week bezig was op het conservatorium, dacht ik: o nee, waar ben ik aan begonnen? Ik heb vier uur theorie per week, de rest van de tijd moet ik zelf inrichten! En ik werk nu eenmaal efficiënter als ik het druk heb. Toen heb ik wel geprobeerd er een andere studie naast te doen. Ik heb anderhalf jaar Muziekwetenschappen gestudeerd, maar uiteindelijk was het toch niet te combineren. Heb je al vaker met amateurs gesoleerd? Ja hoor. Met het Utrechts Blazers Ensemble, dat was heel leuk. En met het Nederlands Studenten Orkest speelde ik Berlioz. Heb je ook als student meegedaan met het NSO? Je ouders hebben elkaar daar ten slotte leren kennen. Nee, en daar heb ik spijt van! Ik mocht auditeren voor concertmeester (toen ik nog viool deed) maar mijn lerares vond dat geen goed idee. Het NSO kostte zoveel tijd, en ik was pas negentien, dus ik vond dat redelijk klinken. Maar anders had ik daar vrienden voor het leven kunnen maken natuurlijk. Want nu heb je geen vrienden. Nee, alleen maar musici, haha! Maar dan had ik ook mensen buiten het muziekwereldje leren kennen, dat had ik heel leuk gevonden. Leuk orkest is dit trouwens, heel gezellig. Ja hè, dat vind ik ook. En jullie gaan op tournee! Wat leuk, en ik mag mee! Ik moet er wel eerder voor terugkomen uit Alaska. (Helaas is het niet gelukt om het te regelen met het festival in Alaska… - red.) Alaska? Doen ze daar aan muziek? Ja, en met het is een heel goed festival ook, het Sitka Music Festival. Dus ik vind het jammer om weg te gaan, maar dit vind ik ook wel weer erg leuk. En dan spelen we dit stuk bij elkaar ook drie keer, dat is heel goed. Heb je ook al eerder nieuw geschreven altvioolconcerten gespeeld? Ja. UTA van Chris Paul Harman met het Noordhollands Symfonie Orkest (toen het nog bestond...), en een Sinfonia Concertante voor viool én altviool van Carlos Michans met het Radio Kamerorkest (toen het nog bestond...).
7
8
En Jeppes stuk, hoe is dat om te doen? Ik had naar een opname van zijn Vioolconcert geluisterd, en dat was allemaal hmmmm hmmmm (ze humt en deint mee met een imaginaire melodie), heel mooi, dus dat leek mij wel wat. De eerste twee delen kreeg ik in de zomer, toen had ik lekker tijd om te studeren, want als het orkest eenmaal is begonnen, is het druk. Die delen waren weer hmmmm hmmmm (ze humt weer). Maar dat derde deel kwam maar niet. Ik belde Jeppe: waar blijft dat derde deel? Nou, ja dat was dus een beetje ingewikkelder geworden, maar het kwam eraan. Toen ik het kreeg schrok ik mij een hoedje! En orkest was alweer begonnen! Maar ik vind het wel een mooi stuk. Hoeveel studeer je daar nou op? In uren? Of in dagen, of weken… Ik studeer sowieso efficient, geen uuuren per dag. En in het begin kun je toch maar een uur er aan studeren, je moet conditie opbouwen. En als je dan met het orkest speelt begint het pas echt te werken. Dan heb je iets ingestudeerd met een bepaalde vingerzetting, en dat klinkt dan in je kamer thuis heel mooi. Maar dan speelde ik het hier: hoorde je er niets van! Veel te weinig streek, of de vingerzetting werkte niet. Er was één maat, die moet je ook maar eens proberen, die kon ik echt niet. Ik had een vingerzetting bedacht, maar het ging gewoon niet. Op de dag van de eerste repetitie met jullie heb ik toen maar Jeppe gebeld: het spijt me, ik kan die maat echt niet. Jeppe beaamde dat het inderdaad moeilijker was dan hij had voorzien. Toen kwam ik bij jullie, en mocht ik even inspelen in dat vreselijk koude hok daarachter, en toen, ineens: IK KON DIE MAAT! Ineens zag ik de juiste vingerzetting! En zo gaat het de hele tijd, door het samen spelen leer je het pas echt. Dat soort vragen dus. Inmiddels was de pauze voorbij, de repetitie ook, en zaten we in de Respons. Het tweegesprek was inmiddels een kroeggesprek geworden, en Francien vertelde verder. Over hoe verwarrend de noten zijn als je overstapt van viool naar altviool (zie je wel!, zei ik, ik ken die notennamen ook nog steeds niet! Foei, zei Francien, dat is wel erg). Over hoe ergonomisch onverantwoord zo’n altviool is (ja, zei ik, vooral in het spinnenwiel in Pelleas en Melisande. Ja, merkte Francien op, vooral in het derde deel van Jeppes stuk). Ze belde naar huis dat ze toch wat later kwam en nam toch nog maar een biertje. Leonoor
Nieuw in het bestuur: Evelien Zoals eerder in deze nieuwsbrief al te lezen viel, is Evelien als nieuw lid tot het bestuur toegetreden. Tijd voor een hernieuwde kennismaking! “Grappig, het voelt alsof ik al jaren in TOL meespeel. Nu is dat ook wel zo want ik speel al sinds 2007 mee als invalkracht. Toen een paar maanden niet, want ik wilde ook wel eens niet naar orkest hoeven nadat ik 20 jaar op zaterdagochtend heen en weer was gereden naar Ridderkerk om in het symfonieorkest aldaar te spelen. Maar natuurlijk kriebelde het toch wel weer en de sfeer in TOL sprak (en spreekt) me zeer aan. Verder speelt het heerlijk met 12 eerste violen en een complete bezetting met veel goede musici. Nog even wat over mezelf: ik woon sinds mijn studie Frans, sinds 1989, in Leiden, ben getrouwd met Marcel en heb 3 dochters, Aniek van 9 en Femke en Iris van 7. Ik geef les aan het HBO voor vertaler in Den Haag en ben sinds 2009 freelance vertaler Frans. Ik vind het leuk om betrokken te zijn en te weten wat er speelt in het orkest. Vandaar dat ik graag tot het bestuur wilde toetreden. Voorlopig heb ik als vaste taak het onderhouden van het contact met de Mareschool en verder spring ik bij waar nodig. Ik verheug me er ontzettend op om met z’n allen naar Oxford te gaan!”
Koerdisch programma
9
Op 19 maart hebben we de uitvoering van het Koerdenprogramma in Leiden en als we de voortekenen mogen geloven, wordt het een waar spektakel. De voortekenen: •
De Stadsgehoorzaal is zo goed als uitverkocht: er zullen meer dan 1000 man in de zaal zitten! (Overigens hebben wij een deel van die kaarten: nog altijd te koop bij Simon!)
•
In totaal doen er 4 koren mee aan het programma: in totaal zo'n 100 man en die zullen allemaal tegelijkertijd het slotnummer "Samen Sterk" zingen, onder begeleiding van ons en het Koerdisch orkest NAMO.
•
Het schijnt zo te zijn dat het Koerdisch publiek tijdens het concert gaat dansen, zingen en klappen.
•
Het concert wordt wereldwijd via Koerdische satelliet-TV uitgezonden.
•
Een paar van ons (Anita, Roos, Linda en Mark) spelen mee met het Koerdisch orkest NAMO en één van de koren. De repetitie was veelbelovend en swingend. Namdar vroeg ons niet alleen om mooi te spelen, maar ook om hierbij te glimlachen en ritmisch te bewegen op de stoel.
Een voorbode: de hapjes in de pauze van de repetitie met NAMO...
Om jullie een indruk te geven van hoe het hele concert eruit ziet, hieronder het complete programma:
Muziek
Newroz
Symfonie Halabje
Frishte
Geshti Soran
Gijane Pékewe & Ay chendem xosh ewét
Awézan
Jém Mehéle
Orkest
Solist
Refrein
Toonkunstorkest
Toonkunstorkest
Toonkunstorkest
A capella
Deshti Kelhuri
Kameran Mustefa
Cantate Domino Cantate Domino, Dekoor, Ars vokalis Cantate Domino Davanti
A capella
Toonkunstorkest
Toonkunstorkest
Deshti Kelhuri
Dekoor Instrumentaal Cantate Domino
Namo
A capella
Toonkunstorkest
Toonkunstorkest
Iedereen
Kameran, Sazan, Pervan
Elisabeth van Duin, Deshti
Davanti Ars Vokalis Cantate Domino Cantate Domino Iedereen
Pauze Namo orkest
Geshti Badinan & Xew
Bo Bédengi
Sozék bo Hame Jeza
Samen Sterk
In de week van het concert wordt er best veel van ons gevraagd. We hebben dan repetities op woensdag en vrijdag en op zaterdag hebben we een lange inspeelrepetitie. Het schema is als volgt: Woensdag 16 maart: repetitie om 19.30 uur (in Zoeterwoude Rijndijk: zie hiervoor het repetitieschema) Vrijdag 18 maart: om 18 uur is er eerst Koerdisch eten, vanaf 19.30 uur generale repetitie. Zaterdag 19 maart: iedereen wordt om 14 uur in de Stadsgehoorzaal verwacht. Vanaf 17 uur staat er ook dan weer een Koerdisch maal voor ons klaar. Daarna is het concert.
Mark
Concertreis naar Oxford 23-‐26 juni 2011
10
Van 23 tot en met 26 juni gaat ons orkest op concertreis naar Oxford. De voorbereidingen voor de reis zijn nog in volle gang. Precieze details van het programma zijn nog niet geheel bekend, maar in grote lijnen komt het op het volgende neer.
DONDERDAG 23 JUNI
ZATERDAG 25 JUNI
• Vertrek per bus: tegen het eind van de ochtend, waarschijnlijk vanaf Molen De Valk • Busrit naar Hoek van Holland • Afvaart boot naar Harwich: 14.30 uur • Vervolgens busrit van Harwich naar 2 verschillende hotels in Oxford
• ’s Morgens vrij • Zo goed als zeker lunch in een park, verzorgd door Stedenband • In de namiddag concert in het Radcliffe-ziekenhuis, het ‘LUMC’ van Oxford • ’s Avonds: vrij, wordt nog ingevuld. Wordt vast gezellig.
VRIJDAG 24 JUNI
ZONDAG 26 JUNI
• ’s Morgens ontvangst door Oxfordse bestuursleden van de Stedenband Leiden-Oxford • Rondrit/rondleiding door Oxford • ’s Middags, waarschijnlijk vanaf 14 uur, generale repetitie in concertlocatie • Gezamenlijke avondmaaltijd • ’s Avonds concert in de Town Hall (website Town Hall: http://www.oxford.gov.uk/PageRender/ decTH/Oxford_Town_Hall_occw.htm) • Ongetwijfeld gevolgd door een ruime nazit
• Na ontbijt busreis naar Dover • Bus op de trein door de Eurotunnel onder Het Kanaal door. • Busrit vanaf Calais naar Leiden
TOL-‐kalender 16 03 11
Repetitie met Koerden 18 03 11
Generale repetitie met
Koerden 19 03 11
Concert met Koerden 21 05 11
Repetitiedag 19 06 11
Concert in Leiden
Oxfordprogramma 23 06 11-
Oxford 26 06 11 29 06 11
Kamermuziekavond 28 08 11
Rapenburgconcert
(onder voorbehoud) ?? 12 11
Concert
Zoals bekend zijn Leiden en Oxford zustersteden. Dit jaar bestaat de Leiden-Oxford Stedenband 65 jaar (opgericht in 1946, kort na afloop van de Tweede Wereldoorlog). Leiden en Oxford hebben gemeen dat ze een zeer oude universiteit hebben. Waar die van ons in 1575 is opgericht, naar verluidt als beloning voor het verzet tegen ‘de Spanjaard’, dateert die van Oxford uit de 12de eeuw. De organisatie mag eens per jaar gebruikmaken van de prachtige concertzaal in de Town Hall en voor dit jaar is deze dus voor ons! Zoals het nu staat telt ons gezelschap 74 personen, waarvan er 68 in het orkest spelen! Zeven reisgenoten gaan per vliegtuig, vier per auto en de overige 63 personen gaan in een grote dubbeldekker van BOVO (wie weet is onze Parijs-chauffeur Ricardo weer van de partij). De meeste mensen worden ondergebracht in het hostel van de YHA (Youth Hostel Association). Wie door de term Youth Hostel de associatie krijgt met het vroegere verschijnsel ‘jeugdherberg’, hoeft niet bang te zijn: het is tegenwoordig allemaal beter, luxer, niet meer zelf de afwas doen, geen avondklok en geen herbergouders die ’s nachts nog even komen controleren; het zijn bijna gewone hotels. Door de omvang van ons gezelschap wordt een deel van de groep ondergebracht in een ander hotel. De reiskosten zijn inmiddels bekend: Eur 325. Er zijn afwijkende bedragen vastgesteld voor deelnemers aan de scratch (Eur 275 of Eur 225) en voor degenen die op eigen gelegenheid reizen (Eur 200). Er is ook nog een categorie van mensen die op eigen gelegenheid reizen en bovendien zelf voor een hotel zorgen. Bij twijfel raadplege men de penningmeester. Op ons gironummer 5608367 zien we de betaling graag binnenkomen. Verdere informatie volgt. Wie direct al vragen heeft die niet kunnen wachten schiet een van de Oxfordreiscommissieleden maar aan. Dat zijn Leonoor, Jasper en ik.
21 12 11
Kamermuziekavond 20 03 12
Begeleiding
ToonkunstKoor
(Pieterskerk)
Simon