Familie en vermogen in bedrijf

Familie en vermogen in bedrijf

Privacy en transparantie: een (on)begrensde wereld Wat deelt u over uzelf en uw onderneming met uw bank, met de Belastingdienst, of de Kamer van Koophandel? En wat is daarvan zichtbaar voor derden? Transparantie kan verplicht zijn, of een bewuste keuze. Maar ook onbewust deelt u informatie met de wereld, misschien wel meer dan u lief is. Hieronder geven wij u inzicht in het krachtenveld tussen transparantie en privacy: hoe bewaakt u zoveel mogelijk uw privacy in een wereld die steeds transparanter wordt? De overheid mag u om allerlei informatie over uzelf of uw onderneming vragen. Vaak bent u verplicht om die informatie te geven en is die informatie vervolgens ook zichtbaar voor derden. Het prijsgeven van informatie aan de overheid, en aan de wereld, kan voor u een grote impact hebben. Daarom wordt u beschermd - en de overheid beteugeld - door uw recht op privacy. Informatie delen kan ook iets zijn dat u uit eigen beweging doet, bewust of onbewust. Omdat u een bepaald beeld van uw onderneming wilt schetsen. Of omdat u op sociale media bijvoorbeeld graag

een paar zonnige vakantiefoto’s of een foto van uw nieuwe auto met uw vrienden deelt. Misschien doet u zelf niets, maar zijn het uw kinderen die op internet informatie over u of uw eigendommen delen. Zelfs buiten social media om, en zonder dat u zelf ook maar iets hebt prijsgegeven, valt er op internet veel over u te achterhalen. Denk bijvoorbeeld aan de mogelijkheden die Google Maps en Google Streetview bieden.

Uw recht op privacy begrensd Het recht op privacy is in Nederland een grondrecht. Het is niet alleen vastgelegd in de Grondwet, maar ook in verschillende verdragen. Wat het recht op privacy concreet inhoudt, is verder uitgewerkt in de Nederlandse weten regelgeving. Daarin staat bijvoorbeeld dat de overheid uw persoonsgegevens alleen mag verzamelen en gebruiken voor doeleinden die vooraf uitdrukkelijk omschreven zijn én die gerechtvaardigd zijn. De overheid mag dus niet lukraak gegevens gaan verzamelen omdat die gegevens in de toekomst

misschien een keer van pas kunnen komen. Ook moeten persoonsgegevens op een goede manier worden beveiligd. Toch komt een datalek wel eens voor en belanden persoonsgegevens in verkeerde handen. Ondanks uw recht op privacy mag de overheid een heleboel van u weten. Zo registreert de overheid - zonder dat u die informatie zelf hoeft te verschaffen - onder andere uw persoonsgegevens en wat u verdient. Daarnaast bent u verplicht op verzoek bepaalde informatie te verstrekken. Zo moet u - als de Belastingdienst daar om vraagt - informatie verstrekken die voor uw belastingheffing van belang kan. Sinds enkele jaren bestaat zelfs de vooraf ingevulde aangifte inkomstenbelasting. Uw salaris, spaarsaldi bij de bank en gegevens over uw woning heeft de Belastingdienst alvast ingevuld. Het verbaast vandaag de dag al bijna niemand meer hoeveel de overheid klaarblijkelijk van ons weet.

Transparantie over landsgrenzen heen De persoonlijke of zakelijke informatie die de overheid van u heeft blijft niet altijd binnen de landsgrenzen. Overheden en internationale organisaties spreken steeds vaker af dat informatie over bijvoorbeeld inkomen en vermogen over de grenzen mag of zelfs moet worden gedeeld. Dit komt tegemoet aan de roep in de maatschappij om meer transparantie en verantwoording over wat bedrijven en personen in het buitenland doen.

Denk aan internationale ondernemingen waarbij de indruk bestaat dat ze wereldwijd nauwelijks belasting betalen. Een voorbeeld van een afspraak tussen landen is een belastingverdrag dat de mogelijkheid biedt om relevante informatie over belastingplichtigen op verzoek uit te wisselen. Niet alleen op het gebied van belastingheffing moeten steeds meer gegevens buiten landsgrenzen worden gedeeld. Er komt bijvoorbeeld ook meer weten regelgeving om (internationale) criminaliteit zoals witwaspraktijken en terrorismefinanciering tegen te gaan. Denk aan de Vierde Anti-witwasrichtlijn die de EU in 2015 heeft aangenomen. Deze richtlijn verplicht lidstaten om personen die een belang hebben bij bijvoorbeeld een vennootschap of trust bij te houden in een register (zie hierover meer onder UBO-register). Naast overheden zijn er uiteraard ook andere instanties die informatie over u opslaan, bijvoorbeeld banken. Niet alleen omdat ze daar zelf belang bij hebben, maar ook omdat ze dat moeten. Op grond van internationale regels zoals de Common Reporting Standards (CRS) en de Amerikaanse Foreign Account Tax Compliance Act (FATCA) moeten financiële instellingen bijvoorbeeld informatie over bepaalde rekeninghouders en beleggers verstrekken aan overheden (zie hierover meer onder FATCA en CRS).

Wat is transparantie? Transparantie is op te delen in drie elementen: 1. de zaken waarover iemand transparant moet zijn, bijvoorbeeld op basis van de wet; 2. de zaken waarover iemand transparant wil zijn, bijvoorbeeld omdat dat bijdraagt aan het gewenste beeld van de onderneming; en 3. de zaken waarover een onderneming niet transparant wil zijn, bijvoorbeeld over het recept van haar meest succesvolle product. In de laatste jaren hebben de eerste twee elementen steeds meer gewicht gekregen. Dit komt ook terug in het maatschappelijk debat, waar een wens tot geheimhouding steeds vaker direct een verdachtmaking tot gevolg heeft.

PwC | Familie en vermogen in bedrijf

Privacy en transparantie: een (on)begrensde wereld 2

En plein public Verantwoordelijkheid vraagt om transparantie Hoeveel informatie er over u toegankelijk is voor derden hangt af van uw persoonlijke situatie. Bent u ondernemer, of bestuurder van een rechtspersoon, dan is in het Handelsregister bij de Kamer van Koophandel veel informatie over u vrij toegankelijk. Waarom? Een rechtspersoon als de bv treedt naar buiten toe op en maakt afspraken met bijvoorbeeld leveranciers, financiers en afnemers. Voor die partijen kan het van belang zijn te weten welke personen van vlees en bloed uiteindelijk de regie hebben, zodat zij weten met wie ze zaken doen en welke risico’s ze lopen. Daarom maakt de overheid inzichtelijk welke ondernemingen en rechtspersonen er in Nederland bestaan en welke (natuurlijke) personen hierbij betrokken zijn, zoals bestuurders, aandeelhouders en commissarissen.

Het Handelsregister Alle rechtspersonen en ondernemingen, van bv tot aan eenmanszaak en vennootschap onder

firma (vof), moeten zich in het Handelsregister bij de Kamer van Koophandel inschrijven. Ook buitenlandse rechtsvormen met een Nederlandse vestiging moeten dat. In het Handelsregister staan niet alleen gegevens over de onderneming zelf, maar ook de namen van bestuurders, commissarissen en aandeelhouders (wanneer er maar één aandeelhouder is). Ook derden kunnen in het Handelsregister allerlei informatie over deze personen vinden, zoals: 1. naam 2. geboortedatum, geboorteplaats en geboorteland 3. geslacht 4. adres 5. overlijdensdatum Toelichting bij 4: bij een eenmanszaak, cv, vof of maatschap zijn privéadressen openbaar voor iedereen, maar bij rechtspersonen alleen voor medewerkers van bestuursorganen, advocaten, notarissen en deurwaarders. In het Handelsregister zijn de gegevens van circa 2,5 miljoen personen opgenomen.1 1

Company.info

Aantal ingeschreven actieve bedrijven in het Handelsregister op 1 januari 2015

1000000

1711100

1575700

1557600

1200000

1392000

1400000

1499400

1600000

1636100

1800000

25%

24%

51%

800000 600000 400000 200000 0

2010

2011

2012

PT = Parttime Bedrijven ZZP = Zelfstandigen zonder personeel MKB = Midden- en Kleinbedrijf GB = Grootbedrijf


2013

2014

2015

PT = 408.562 ZZP = 878.850 MKB = 422.268 GB = 1.417

Bron: Kamer van Koophandel.


Zicht op de cijfers: de jaarrekening openbaar De behoefte aan transparantie uit zich er niet alleen in dat overheid en publiek willen weten wie er aan het roer van ondernemingen staan, maar ook dat ze willen weten hoe die ondernemingen er financieel voor staan. Daarom moeten bepaalde rechtspersonen en ondernemingen hun jaarrekening deponeren bij het Handelsregister. Voor wie deze plicht geldt - en in welke omvang - hangt af van de rechtsvorm en van factoren als omzet en aantal werknemers. De deponeringsplicht geldt onder andere voor de bv, nv, coöperatie, vereniging en de stichting. Bij de vereniging en stichting is dit alleen zo voor zover sprake is van een omzet van ten minste 6 miljoen euro in twee opeenvolgende jaren. Als buitenlandse rechtsvormen met een Nederlandse vestiging in het land van herkomst ook een jaarrekening moeten publiceren, moeten ze in Nederland hun jaarrekening in dezelfde vorm aanleveren als in het herkomstland. Voor een vof en een cv geldt de deponeringsverplichting alleen als alle beherende vennoten buitenlandse kapitaalvennoten zijn. Welke informatie moet worden gedeponeerd, hangt af van een aantal criteria. Aan deze criteria moet tenminste twee jaar achter elkaar zijn voldaan.

Micro

Klein

Middelgroot

Groot

Activa

< € 350.000

€ 350.000 € 600.000

€ 6.000.000 € 20.000.000

> € 20.000.000

Netto-omzet

< € 700.000

€ 700.000 € 12.000.000

€ 12.000.000 € 40.000.000

> € 40.000.000

Gemiddeld aantal werknemers

< 10

10 - 50

50 - 250

> 250

Te publiceren

Beperkte balans

Verkorte balans & toelichting

Enigszins vereenvoudigde balans & winst- en verliesrekening

Uitgebreide balans & uitgebreide winst- en verliesrekening



Veel persoonlijke houdstervennootschappen vallen in de eerste categorie (‘micro’). Vanaf de tweede categorie (‘klein’) moet een uitgebreidere balans en ook een toelichting worden gepubliceerd. Dat houdt in dat de activa moeten worden vermeld en dat de vennootschap dus ook de hoogte van haar vermogen moet publiceren.

In eerste instantie zou het centraal aandeelhoudersregister per 1 januari 2016 in werking treden, maar de invoering ervan wordt nu waarschijnlijk gekoppeld aan die van het UBO-register (zie hierna).

De stichting uit de schaduw vandaan

Ook vanuit de EU klinkt een steeds luidere roep om transparantie over welke personen gelinkt zijn aan ondernemingen en trusts. In 2015 heeft de EU daarom ingestemd met de hierboven al genoemde Vierde Anti-witwasrichtlijn. Een belangrijk onderdeel van deze richtlijn is het UBO-register. Alle lidstaten moeten zelf een UBO-register opzetten en zorgen voor registratie van elke ‘Ultimate Beneficial Owner’ (UBO) in hun land.

Voor stichtingen gaat mogelijk het een en ander wijzigen. Er is namelijk een initiatiefwetsvoorstel over een publicatieverplichting voor alle stichtingen.2 Op dit moment bestaat die verplichting alleen voor stichtingen die een onderneming drijven en boven een bepaalde omzetdrempel uitkomen (zie hierboven). Niet alleen moeten stichtingen in het voorstel hun jaarcijfers publiceren, maar ook moeten ze een lijst met donaties laten deponeren. Reden voor het wetsvoorstel is volgens de initiatiefnemers dat de overheid en het publiek weinig zicht hebben op de activiteiten van stichtingen. Daardoor is deze rechtsvorm volgens hen gevoelig voor criminaliteit.

(Centraal) aandeelhoudersregister Vennootschappen zijn verplicht om een register op te stellen met gegevens van hun aandeelhouders, certificaathouders, vruchtgebruikers en pandhouders. In principe hebben alleen deze personen zelf recht op inzage. Maar er zijn meer registers. Ook notarissen houden bijvoorbeeld een register bij wanneer ze een akte van aandelenoverdracht of -uitgifte opstellen. Het Handelsregister vermeldt alleen de naam van de aandeelhouder als dat er slechts één is. Omdat de huidige informatie versplinterd, niet volledig en beperkt openbaar is, wil de Nederlandse overheid een centraal aandeelhoudersregister instellen. In dit register worden de gegevens verzameld van de aandeelhouders van bv’s en niet-beursgenoteerde nv’s. Omwille van privacybescherming wordt ook dit register echter niet geheel openbaar: het wordt toegankelijk voor belanghebbenden zoals aandeelhouders, notarissen en overheidsdiensten.

UBO-register: een aandeelhoudersregister op EU-niveau

Een UBO is iedere natuurlijke persoon die voor meer dan 25% direct of indirect eigendom heeft van een personenvennootschap (bijvoorbeeld een vof) of een rechtspersoon (bv of nv), of daarin zeggenschap heeft. Zeggenschap is bijvoorbeeld de bevoegdheid om bestuurders te ontslaan. Ook personen die een trust hebben opgericht, beheren, of bijvoorbeeld begunstigde zijn van het vermogen van een trust, kunnen kwalificeren als UBO. In het register moeten gegevens van de UBO worden opgenomen, zoals de naam, geboortedatum, nationaliteit, woonland en aard en omvang van het belang. De richtlijn laat het aan de landen zelf of ze kiezen voor een register dat echt openbaar is voor iedereen, of alleen voor bepaalde groepen zoals overheidsinstanties en notarissen. In februari jl. heeft de Nederlandse regering aangegeven een openbaar UBO-register te prefereren. Vanwege de openbaarheid van het register wordt er wel een aantal privacywaarborgen ingebouwd. Iedereen die gebruik maakt van het register wordt bijvoorbeeld geregistreerd. De openbare gegevens van de UBO die worden verstrekt zijn naam, geboortemaand en -jaar,

Of het wetsvoorstel daadwerkelijk (op korte termijn) wordt ingevoerd is niet duidelijk nu het wetsvoorstel reeds uit 2010 dateert, de (parlementaire) behandeling stil lijkt te liggen en er geen officiële implementatiedatum bekend is.

2



nationaliteit, woonstaat en de aard en het omvang van het UBO-belang. Adresgegevens worden niet openbaar gemaakt, maar slechts op verzoek verstrekt aan bepaalde (financiële) autoriteiten met geheimhoudingsplicht. Het is nog niet geheel duidelijk wie het UBO-register in Nederland gaat beheren. Waarschijnlijk is dit de Kamer van Koophandel. Mogelijk wordt het register dan gekoppeld aan het centraal aandeelhoudersregister.

Filantropie: de algemeen nut beogende instelling Veel vermogenden zijn betrokken bij een goed doel. Wellicht overweegt u zelf een deel van uw vermogen te gebruiken voor een maatschappelijk doel. U kunt uw vermogen dan schenken, maar u kunt ook zelf bestuurder van een goed doel worden of een goed doel opzetten. Als het goede doel kwalificeert als algemeen nut beogende instelling (ANBI), dan heeft dat een aantal fiscale voordelen. ANBI’s hoeven geen schenk- of erfbelasting te betalen over verkrijgingen. Voor de schenker is de gift bovendien onder voorwaarden aftrekbaar van de inkomsten- of vennootschapsbelasting. Ook van ANBI’s wordt steeds meer transparantie geëist. Zij moeten sinds 1 januari 2014 bepaalde informatie op hun website publiceren: 1. de naam van de instelling 2. het Rechtspersonen Samenwerkingsverbanden Informatienummer (RSIN), dan wel het fiscaal nummer (als het om een buitenlandse instelling gaat) 3. het post- of bezoekadres, of het telefoonnummer, of het e-mailadres van de instelling 4. de doelstelling volgens de interne regelgeving van de instelling 5. de hoofdlijnen van het actuele beleidsplan 6. een actueel verslag van de uitgeoefende activiteit of activiteiten van de instelling 7. de bestuurssamenstelling, het beloningsbeleid van de instelling en de namen van de bestuurders 8. de balans en de winst- en verliesrekening, met toelichting.


Toelichting bij punt 7: de Belastingdienst kan ontheffing verlenen van publicatie van de namen van de bestuurders van de instelling, maar dit kan alleen als de instelling kan aantonen dat publicatie van deze namen een reëel gevaar oplevert voor de persoonlijke veiligheid van de bestuurders of hun familieleden. Bij het beloningsbeleid mag de instelling volstaan met een verwijzing naar een van toepassing zijnde CAO of salarisregeling. Toelichting bij punt 8: voor zuivere vermogensfondsen geldt voor wat betreft de publicatie van hun cijfers net een andere regeling: zij hoeven de balans - met daarop het totale vermogen - niet te publiceren. Zij moeten wel een winst- en verliesrekening en een overzicht van de voorgenomen bestedingen, met toelichting, publiceren. Een vermogensfonds is een fonds dat goede doelen steunt, maar niet actief geld of goederen werft onder derden. Dit zal voor veel filantropische initiatieven van vermogende personen gelden.

Vastgoed & transparantie Naast de koppeling met ondernemingen is ook de koppeling met vastgoed een belangrijke indicatie voor iemands vermogenspositie. Iedereen kan bij het Kadaster gegevens inzien of opvragen over vastgoed. Openbaar is onder andere wie de eigenaar is van een perceel, wat de oppervlakte is en de meest recente koopsom. Deze informatie kan tegen betaling van een gering bedrag worden opgevraagd.

Wereldwijde transparantie: landen wisselen informatie uit Hiervoor kon u lezen welke gegevens over u en uw onderneming voor derden vrij toegankelijk zijn. Informatie over u wordt echter ook gedeeld met andere overheden. Door globalisering en de roep om meer transparantie worden allerlei Europese en internationale afspraken gemaakt over de uitwisseling van informatie. Dit kan ook gevolgen hebben voor u.

Nederlands belastingverdragennetwerk In veel belastingverdragen met andere landen heeft Nederland afgesproken om informatie


over belastingplichtigen uit te wisselen. Deze informatieuitwisseling vindt meestal alleen plaats wanneer een belastingautoriteit hier specifiek om vraagt. Beide landen mogen informatie uitwisselen als dat nodig is voor de uitvoering van het verdrag of de nationale wetgeving. Als er gegevens over u of uw onderneming worden uitgewisseld hoeft u daarvan niet vooraf op de hoogte te worden gesteld.

Eén van de voorstellen in dit pakket gaat over het automatisch uitwisselen van de rulings (afspraken) die de belastingautoriteiten met bedrijven maken. Deze automatische uitwisseling geldt niet voor afspraken over binnenlandse situaties of voor afspraken die worden gemaakt met natuurlijke personen. Het voorstel heeft wel betrekking op afspraken gemaakt met persoonlijke houdstervennootschappen.

Daarnaast heeft Nederland verschillende verdragen gesloten op het gebied van inlichtingenuitwisseling met landen waarmee geen belastingverdrag bestaat, waaronder de Britse Maagdeneilanden en de Kaaimaneilanden.

FATCA en CRS: buitenlandse financiën snel gevonden

Onderling willen landen de bestaande inlichtingenuitwisseling nog verder intensiveren. Nederland en Duitsland hebben bijvoorbeeld afgesproken om spontaan en actief informatie uit te wisselen over afgegeven ‘rulings’ (afspraken met belastingautoriteiten). Nederland en Duitsland lopen hiermee vooruit op een wetsvoorstel over een Europese automatische inlichtingenverstrekking. Door al deze maatregelen kunnen landen steeds beter in kaart brengen of ondernemingen wereldwijd wel bijdragen aan de belastingkas.

Automatische informatieuitwisseling tussen belastingautoriteiten De Europese Commissie heeft op 18 maart 2015 het Tax Transparency Package geïntroduceerd.

Een in het oog springende regeling is FATCA (de Foreign Account Tax Compliance Act) van de Verenigde Staten. Deze regeling kan ook invloed hebben op Nederlandse inwoners. Iedereen die de Amerikaanse nationaliteit heeft is namelijk verplicht om in de Verenigde Staten aangifte inkomstenbelasting te doen, waar diegene ook woont of bankrekeningen aanhoudt. Om ook buitenlands vermogen te kunnen opsporen, verplicht FATCA financiële instellingen om mogelijke Amerikaanse belastingplichtigen te identificeren en de gevraagde gegevens te rapporteren aan de Nederlandse overheid. De Nederlandse overheid rapporteert die dan weer aan de Amerikaanse belastingdienst. Als reactie op de FATCA hebben ook andere landen aangekondigd met een dergelijke maatregel te komen. Bovendien heeft de Organisatie voor Economische Samenwerking en

PwC-rapport: Op zoek naar de balans tussen transparantie en privacy In december 2015 heeft PwC een onderzoeksrapport uitgebracht over de impact van het UBO-register op vermogende families en familiebedrijven: Op zoek naar de balans tussen transparantie en privacy. Het UBO-register is onderdeel van de Vierde Anti-witwasrichtlijn, die door middel van transparantie belastingontduiking, witwaspraktijken en terrorismefinanciering wil aanpakken. De vraag rijst of het UBO-register in deze vorm het juiste middel is om dit doel te bereiken. Komt het recht op privacy door het UBO-register niet te zeer in de knel? Zeker nu de Nederlandse regering heeft aangegeven de voorkeur te geven aan een UBO-register dat openbaar is voor iedereen. Is er een risico dat het register averechts werkt? Vermogende particulieren en familiebedrijven kiezen vanwege veiligheid immers vaak voor anonimiteit. Leidt dit register er dan toe dat zij juist in hun schulp kruipen? Dit rapport bevat aanbevelingen voor de nationale wetgever, geeft de huidige registratieverplichting voor familiebedrijven in de verschillende EU-lidstaten weer, en legt uit wat de impact van het UBO-register zal zijn.



Ontwikkeling (OESO) een standaard opgesteld voor de financiële sector: de CRS (Common Reporting Standard). CRS vraagt van financiële instellingen om hun klanten te identificeren volgens CRS-vereisten en na te gaan in welk land die klanten fiscaal inwoner zijn. De financiële instellingen moeten informatie over buitenlandse belastingplichtigen vervolgens rapporteren aan de betreffende belastingautoriteit (mits sprake is van een belastingverdrag tussen beide landen). Die informatie kan gaan over beleggingsinkomsten, spaarsaldi en verkoopresultaten uit financiële activa. Nederland is van plan vanaf september 2017 deze informatie uit te wisselen met de andere aangesloten OESO-lidstaten.

Social media en openbare netwerken Iedere dag delen mensen via social media persoonlijke en zakelijke informatie. Zij gebruiken deze online platformen om persoonlijke en

professionele netwerken op te bouwen, een open dialoog aan te gaan en kennis te delen. Ook is het gebruik geworden om overal waar we komen toegang tot een WiFi-netwerk te vragen.

Social media Social media maken het mogelijk persoonlijk en zakelijk altijd online aanwezig te zijn. Dat biedt voordelen, maar heeft ook een belangrijke keerzijde. Uitspraken, foto’s, filmpjes: onbedoeld geeft u misschien meer informatie prijs - of aan een groter publiek - dan u eigenlijk zou willen. Het kan ook een van uw kinderen zijn die op Instagram een selfie post op het nieuwe jacht van haar ouders: informatie die u wellicht niet wereldkundig had willen maken. Ook kan via locatiegegevens bij een foto uw woonadres of vakantiewoning te achterhalen zijn. Deze informatie kan vervolgens gekoppeld worden aan openbare informatie zoals Google Streetview en kadastergegevens. Uw sociale en zakelijke kringen kunnen door social media makkelijk in kaart worden gebracht voor bijvoorbeeld profiling. Via profiling kan door het samenvoegen van informatie uit verschillende bronnen - waaronder social media - een specifiek

Top 5: meest gebruikte platformen

9,4 miljoen 2,8 miljoen 3,9 miljoen 3,8 miljoen 2,8 miljoen Nederlanders maken gebruik van Twitter, waarvan 1 miljoen dagelijks

Nederlanders maken gebruik van Linkedin, waarvan 0,4 miljoen dagelijks

Nederlanders maken gebruik van Google+, waarvan 1,3 miljoen dagelijks

Nederlanders maken gebruik van Youtube, waarvan 1,2 miljoen dagelijks

Nederlanders maken gebruik van Facebook, waarvan 6,6 miljoen dagelijks

De absolute aantallen zijn een proijectie van de resultaten op basis van de volgende gegevens:

Social media in Nederland 2015 Bron: marketingfacts.nl


Aantal Nederlanders: 16.870.773 Doelgroep Nederlanders 15+ 0,83 Internetpenetratie 0,94 Populatie 13.162.577


(klant)profiel worden opgesteld voor bijvoorbeeld op de persoon toegespitste marketingactiviteiten. Zo kunt u te maken krijgen met onverwachte (en ongewenste) reclame-uitingen na activiteiten op social media of het bezoeken van bepaalde websites. Verder kunnen gegevens die zijn verkregen via social media ook zeer interessant zijn voor criminelen die het op uw vermogen voorzien hebben.

WiFi-netwerken Een ander gevaar schuilt in het gebruik van openbare WiFi-netwerken. Deze netwerken zijn niet beschermd en hackers maken graag gebruik van dergelijke openbare netwerken om gevoelige informatie buit te maken. Het is daarom riskant om een WiFi-netwerk te gebruiken om online te bankieren, gevoelige e-mails te verzenden of gevoelige bestanden te openen.

Eens online, altijd te vinden Bij het gebruik van sociale media en openbare netwerken komt privacy dus snel in het geding. De eerste stap om uzelf te beschermen is het aanvinken van de meest strikte privacy-instellingen bij gebruik van social media-platformen en uw smartphone, vooral wat betreft de locatievoorzieningen. Dit verkleint de kans op het onbewust delen van gevoelige informatie voor een groter publiek dan u voor ogen heeft. Ook dan geldt: wanneer een bericht eenmaal online staat, is er eigenlijk geen controle meer over de informatie. De informatie laat zich heel moeilijk weer helemaal offline halen. Anderen kunnen berichten bijvoorbeeld hebben opgeslagen of gedeeld in hun eigen netwerken. Via zoekmachines als Google is veel informatie dan alsnog te achterhalen.

Conclusie Transparantie is niet meer weg te denken uit onze maatschappij. Mede door technologische ontwikkelingen kan informatie over de financiële en fiscale positie van ondernemers en ondernemingen steeds gemakkelijker worden verzameld. Overheden doen dit dan ook op grote schaal.


Een deel van die informatie wordt ook beschikbaar gemaakt voor het grote publiek. Daarnaast wordt er door overheden steeds meer informatie gedeeld met andere overheden. Zo wordt uw wereldwijde handel en wandel steeds meer in kaart gebracht. Natuurlijk heeft transparantie voordelen: het biedt overheden waardevolle informatie en een controle-instrument. Ook ondernemingen zelf zetten transparantie graag in, om zo bepaalde aspecten van zichzelf aan het publiek of de overheid te kunnen tonen. Maar transparantie heeft ook een grote keerzijde. Niet alleen onzorgvuldige of onbevoegde verwerking van persoonsgegevens door instanties, maar ook het zelf delen van persoonlijke informatie kan een enorme impact hebben op uw privacy en persoonlijke veiligheid. Via social media of WiFi-netwerken kan uw persoonlijke informatie terechtkomen bij een ander publiek, of een veel groter publiek, dan u beoogd had. Stelt u zich daarom regelmatig de vraag: wat wil ik laten zien? En aan wie? Bedenkt u daarbij hoe u zelf zoveel mogelijk invloed kunt uitoefenen op de informatie die er over u beschikbaar is. Houden uw familieleden, vrienden en werknemers zich bijvoorbeeld ook aan uw privacywensen? Het is zinvol om hierover met hen van gedachten te wisselen en een gedragslijn te bepalen. Deze kunt u vastleggen in een privacyprotocol. Bij gevoelige zaken als privacy voorkomt u immers liever verrassingen. Dit is het eerste onderwerp in de reeks ‘Familie en vermogen in bedrijf’. Gedurende het jaar volgen meer onderwerpen rondom familievermogen. Onderwerpen waarover u niet vroeg genoeg in gesprek kunt gaan met uw familieleden en adviseurs. Voor meer informatie: Renate de Lange-Snijders 088 792 39 58 Jan Nieuwenhuizen 088 792 14 38


Familie en vermogen in bedrijf

Recommend Documents