Els en Ruud Kaper zijn even terug. Ze zijn verhuisd naar Doetinchem, maar houden de band met Zaandam levend. Dit gedeelte van Zaandam heb ik, Els, voor het eerst leren kennen toen ik 18 jaar was, want de ouders van mijn lief woonden op het Kattegat. Later verhuisden we via Westzaan naar de Burg. Smitstraat. Els en Ruud Kaper zijn even terug.
Dit gedeelte van Zaandam heb ik, Els, voor het eerst leren kennen toen ik 18 jaar was, want de ouders van mijn lief woonden op het Kattegat. In die tijd liepen we nog door de Burgemeester Smitstraat naar het weilandengebied dat achter de Gouw begon. We roeiden er tussen die enge zwanen door naar de horizon, of stapten er op de schaats. Maar toen we in 1994 in diezelfde Burg. Smitstraat gingen wonen waren er hele wijken verrezen die het uitzicht op Oostzaan ontnamen. Vrouwencentrum aan de Tjotterlaan In deze periode was mijn blik meer gericht op mijn bezigheden in het Vrouwencentrum. Daar werd op een serieuze manier zogenaamde ‘nuldelijns’ hulpverlening gegeven. (De huisarts is de ‘eerste lijn’.) Met een beroepskracht voor 12 uur en veel vrijwilligers werd het centrum bestuurd, vanaf schoonhouden, administratie, informatie geven, cursuswerk tot en met de hulpverlening aan toe. Er was een dagelijkse vrouwentelefoon die ‘bemand’ werd door vrouwen die zelf het nodige hadden meegemaakt, en die na zelf geholpen te zijn nu hun ervaringen met anderen gingen delen. Er waren lotgenoten-gespreksgroepen en allerlei cursussen om weerbaarder in het leven te komen staan. Het Vrouwencentrum stond in die tijd hoog aangeschreven. Er waren contacten met gemeentelijke instanties over kans op werk of een ander huis; contact met de wethouder en ambtenaren over subsidies, met het Blijf-van-m’n-lijf-huis, en met het ziekenhuis over nazorg voor vrouwen na een opname. Ik weet zeker dat heel veel vrouwen in het Vrouwencentrum met elkaar geleerd hebben hoe ze tot een grotere daadkracht in hun leven konden komen. Het is jammer dat dit voor de huidige vrouwen niet meer bestaat. Mijn advies is dan ook: blijf niet met geheimen rondlopen, zoek elkaar op, vorm een groep en ga praten!
Een dezer dagen kwam er een bericht in onze brievenbus van de gemeente Doetinchem (waar we nu wonen), met daarin de voorstellen voor een gewijzigd verkeersplan voor onze buurt. Via een groot aantal inspraakavonden, waarbij honderden buurtbewoners hun zegje hebben gedaan, is dit plan mee beïnvloed. Verkeerscirculatieplan Zaandam-Zuid
Ik – Ruud - moest daarbij regelmatig denken aan de vele bijeenkomsten die ik heb voorgezeten over het verkeerscirculatieplan Zaandam-Zuid. Het zal ongeveer in 1996 geweest zijn dat we via het wijkoverleg bewoners van de ene na de andere straat ontvingen om hun wensen te horen over de verkeersafwikkeling in hun straat en omgeving. De meeste vergaderingen werden in het wijkgebouw aan de Prinsenstraat gehouden, maar ook bij de verkeersschool van Peter van Hees, toen nog aan de Zuiddijk. Verkeerskundigen van de gemeente waren meestal aanwezig en hebben mede op basis van deze gesprekken het verkeersplan opgesteld. Uiteraard niet naar ieders tevredenheid, want er zijn altijd tegengestelde belangen en daar kan nooit allemaal rekening mee worden gehouden. Toch heb ik het een boeiende periode gevonden in de tijd dat we in de Burgemeester Smitstraat woonden. De Zaanstreek niet vergeten We wonen nu al weer een tijd in Doetinchem, maar we zijn de Zaanstreek, waar we maatschappelijk heel actief zijn geweest, uiteraard niet vergeten. We komen er nog regelmatig en nu dus ook 20 en 21 maart met een eigen expositie in het Weefhuis in Zaandijk.
Els en Ruud Kaper exposeren zaterdag 20 en zondag 21 maart in het Weefhuis in Zaandijk, Lagedijk 39. Kleur en Vorm in Hard en Zacht gevangen Textiel op papier en emailles. Openingstijden: van 12.00 tot 17.00 uur. Officiële opening op zaterdag 20 maart om 14.00 uur door wethouder Corrie Noom.
Foto's: Plekker
