Nieuwsbrief
Ein Bustan
Vriendenkring Nederland Advent - Jaargang 8 – nr. 2
Inhoud: Cornelis Boogerd : Bij deze uitgave 1. Nieuw team Ein Bustan : Update, verklaring over nieuwe situatie 2. Amir Shlomian : Brief aan vrienden en donateurs 3.. Alnat Tolnai : Het gaat allemaal om liefde 4. Edna en Guy : Wij zijn hier dankzij Ein Bustan 5. Anat Tolnai : Viering van Eid Al Addha en Sukhot 6. Adel en Aml Ayada : Ein Bustan was en is onze droom 7. Activiteiten overzicht : Bridge to the Future – Hans Beumer Over de Werkgroep Ein Bustan Nederland - Hoe U Ein Bustan kunt steunen.
Een Andere Wereld Is Mogelijk
Viering van het Moslimfeest Eid al Addha en het Joodse Loofhuttenfeest
Wat is Ein Bustan? Ein Bustan is een vrije kleuterschool in Israël, waar Joodse en Arabische kinderen gemengd zijn. Ook de leerkrachten zijn van Joodse en Arabische afkomst. En niet alleen wordt daar zowel de Hebreeuwse- als de Arabische taal gesproken, alle kinderen vieren er ook de belangrijke religieuze feesten van beide culturen. Dit in de hoop dat die kinderen niet zullen vervreemden van de cultuur die direct naast hen leeft, maar een weg zullen vinden om in hun latere leven op een vreedzame en vruchtbare manier met hen samen te leven. De persoonlijke berichten in deze Nieuwsbrieven maken duidelijk hoe ingrijpend deze moedige stap is in het leven van de betrokken mensen. U kunt de vorige nummers van de Nieuwsbrief vinden op de website van Ein Bustan: www.ein-bustan.org, onder het kopje: Nederlands.
De kinderen van Ein Bustan groeten U
Vertalingen in deze Nieuwsbrief (tenzij anders aangegeven): Vanuit het Hebreeuws naar het Engels: Rachel Gottlieb Vanuit het Hebreeuws naar het Nederlands: Tamar Joseph Vanuit het Engels naar het Nederlands: Cornelis Boogerd
*
*
*
Cornelis Boogerd - Bij deze uitgave van de Nieuwsbrief Beste mensen, De Arabisch-Joodse kleuterschool Ein Bustan beleefde een zeer spannende zomer. Het initiatief balanceerde op de rand van de afgrond, en alleen met grote inspanning is uiteindelijk één kleuterklas behouden gebleven. De andere twee klassen, en de lagere moesten worden opgegeven. Bovendien trokken voortrekkers van het eerste uur, zoals Amir Shlomian en Rachel Gottlieb zich terug om verschillende redenen. In de update van het nieuwe team en in de brief van Shlomian wordt daar uitleg over gegeven. Ook voor de Nieuwsbrief betekent dit dat er andere mensen vanuit Ein Bustan aan meewerken. Wij danken Rachel Gottlieb, die zich in al die acht jaren heeft ingezet voor nieuwe artikelen, vertalingen in het Engels, fotos en zo nodig allerlei uitleg. De nieuwe medewerkster voor de Nieuwsbrief in Ein Bustan is Gal Mosenson. Bovendien is Tamas Joseph uit Israël bereid om sommige artikelen direct vanuit het Hebreeuws in het Nederlands te vertalen.
Archief Context Ein Bustan Vanaf nummer 8-1 worden de context-artikelen die ondergetekende in de afgelopen acht jaar schreef voor de Nieuwsbrief nu afzonderlijk verstuurd. Dat maakt het mogelijk om de Nieuwsbrief en de context-artikelen gescheiden door te sturen naar geïnteresseerden. In de context-artikelen komen soms vragen ter sprake die voor ons een andere gevoelswaarde hebben dan in Israël. Daar willen wij voorzichtig mee omgaan. Uit reacties in Nederland bleek dat er wel grote behoefte is aan zulke informatie. De artikelen worden nu voortaan met dezelfde mail verstuurd als de Nieuwsbrief, maar als gescheiden documenten. We zijn blij dat Antrovista ons een ruimte aanbood op hun website voor het Archief Context Ein Bustan, waarin u de voorgaande artikelen kunt vinden. Zie: http://www.antrovista.com/?pag_id=38 Namens de Werkgroep Ein Bustan, Cornelis Boogerd Vally Cornelius *
*
*
1. Nieuw team Ein Bustan – Update, verklaring nieuwe situatie Ein Bustan beleefde het afgelopen half jaar een existentiële crisis. Enkele medewerkers geven hieronder een beeld daarvan. Beste vrienden en supporters, shalom, salam aleikum, We hopen, dat het in alle opzichten goed met u gaat. Aan het begin van het nieuwe schooljaar willen wij, de leden van het Ein Bustan bestuur, u graag een overzicht geven van de belangrijkste gebeurtenissen van het afgelopen jaar, een update van onze werkzaamheden en onze plannen voor de toekomst. Zoals u misschien hebt gehoord, gebeurden er in het afgelopen schooljaar in Ein Bustan veel noemenswaardige dingen. Het schooljaar ging van start met 2 schoolklassen, 2 kleuterklassen en een kleine crèche. De schoolklassen werden enkele weken later samengevoegd omdat ze te klein waren om de onkosten te dekken. Halverwege het jaar werd het duidelijk, dat de organisatie in financiële moeilijkheden dreigde te geraken, gedeeltelijk doordat de verwachte maandelijkse betalingen voor 35 kleuters, van het Ministerie van Onderwijs (MoE), uitbleven, en de reden daarvan was toen niet duidelijk. Achteraf gezien, kunnen we zeggen, dat dit zowel te maken had met een weinig coöperatieve houding van de lokale overheden, als met enige naïveteit van onze kant. Later werden deze betalingen voor onbepaalde tijd uitgesteld, toen de boekhoudkundige inspectie van het Ministerie fouten vond die dateerden van verscheidene jaren geleden. De financiële situatie belandde in een echte crisis, die leidde tot pogingen om de kosten te verminderen: de leerkrachten stemden toe in een salarisvermindering en Amir Shlomian, de oprichter, leraar en directeur, nam ontslag van zijn positie als directeur, en gaf daarmee zijn hele salaris op. Deze hele periode waren wij in afwachting van een formeel antwoord van het Ministerie op ons verzoek om onze school te erkennen en als gevolg daarvan een bijdrage te leveren aan de financiering. Dat antwoord kwam pas in mei. Tot onze teleurstelling was besloten de school niet te erkennen en bovendien een sluitingsbevel uit te vaardigen, zodat er niet meer in het bestaande gebouw kon worden gewerkt en de school aan het einde van het jaar moest sluiten. Een last-minute poging om samen te werken met een NPO in het nabijgelegen Bedoeïenen dorp Tabash (waar een schoolgebouw is, dat met goedkeuring van het Ministerie ook voor ons dienst zou kunnen doen), had geen succes. Helaas moesten wij de leerkrachten ontslaan en de ouders van onze leerlingen begonnen een koortsachtige zoektocht naar oplossingen buiten Ein Bustan voor het komende schooljaar. In dezelfde tijd bleek dat Amir een ernstige ziekte te hebben, waarvoor hij behandelingen moet ondergaan. Dientengevolge heeft hij zijn activiteiten in Ein Bustan moeten verminderen en zich meer op zijn gezondheid moeten richten. Hij bleef echter tot het einde van het jaar muzieklessen geven en
deelnemen aan de begeleiding van het Ein Bustan project, en daarmee ons allen inspireren. Alle klassen bleven actief totdat het schooljaar voorbij was, met eindejaar’ feestjes, samenvallend met de Ramadan iftar maaltijd na zonsondergang.
Vanwege de oplopende problemen werd hulp gezocht, zodat zowel kennis en ervaring als nieuwe inzichten kon worden opgedaan. Prominente figuren in de plaatselijke omgeving en de nationale Waldorf gemeenschap gaven steun in allerlei vorm en wij danken hun voor hun inspanningen. Tenslotte werden er nieuwe leden gekozen voor het bestuur, en een nieuwe voorzitter, de heer Benjamin Mosenson, een ervaren ondernemer en manager zowel in business als in NPOs, en grootvader van Shai, een leerlinge van Ein Bustan. De zittende bestuursleden werden aangevuld met 4 ouders uit onze gemeenschap, inclusief Amir. De eerste taak van het nieuwe bestuur was het NPO budget te bespreken, controle uitoefenen op het voldoen aan de eisen van het Ministerie, wat betreft de boekhouding, en in deze moeilijke periode de voortgaande tweetalig onderwijsactiviteiten gaande te houden, in de geest van het Waldorf onderwijs in Ein Bustan. Gedurende deze zomer, te midden van de strijd, die ontvlamde en op ons allen zijn invloed had, lanceerden ouders en actievoerenden,- dringend opgeroepen om te helpen bij het in stand houden van de Ein Bustan gemeenschap en zijn project- een fondsenwervingscampagne. Aan de oproep werd ruimhartig voldaan en dat heeft ons geholpen het nieuwe schooljaar, dat zojuist van start is gegaan. We gingen met een gevoel van opwinding met onze kinderen in het nieuwe jaar naar de kleuterschool, op maandag, 1 september en tevens met een gevoel van dankbaarheid voor al die mensen, die ons hebben geholpen dit moment te bereiken. We hebben nu een kleuterklas voor de leeftijd van 3-6 jaar, met 20 kinderen, die bij toerbeurt worden geleid door de onderwijzers Est, Zahera en Samar. Onze oude vriend Gidi heeft weer een actieve rol bij de middag activiteiten. De kosten van salarissen, huur en onderhoud zijn flink verminderd. Deze stappen,
die noodzakelijk zijn om de situatie te beheersen, gaan op pijnlijke wijze gepaard met het afscheid van 3 leidsters in de crèche naast de gesloten kleuterklas, en onze mede manager Mevrouw Itaf Awad. Nog een dierbare vriendin en jarenlange centrale figuur in Ein Bustan, Rachel Gottlieb, heeft haar werkzaamheden bij Ein Bustan moeten beëindigen. Onze waardering voor Rachel’s activiteiten voor Ein Bustan in de afgelopen jaren is enorm en we betuigen onze grote dankbaarheid voor haar inspiratie en betrokkenheid en zijn er van overtuigd, dat haar voortdurende vriendschap en steun van grote waarde zullen zijn. We bevinden ons nu in een overgangsfase en we willen gaarne in contact te blijven met onze vele vrienden overzee, zoals dat in het verleden ook het geval was. We hopen dat wij in deze verkenningsperiode steeds met u in contact kunnen blijven en verzoeken u ons te excuseren als dat soms niet helemaal lukt. Met betrekking tot de toekomst heeft de accountant van het Ministerie een positief rapport gegeven over de eisen waaraan Ein Bustan voldoet en de fouten uit het verleden die zijn gecorrigeerd en we zijn in afwachting van de eindbeslissing van het Ministerie, in de hoop dat zij de achterstallige betalingen zowel als de beginnende betaling voor dit jaar zullen vrijgeven. Vervolgens hopen we een duidelijke route te volgen naar financiële stabiliteit, hetgeen een voorwaarde is voor het ten uitvoer brengen van de visie van gezamenlijk Waldorf onderwijs voor Hebreeuws en Arabisch sprekende kinderen in onze gemeenschap. Wij geloven vast in deze visie, als de weg om Joden en Arabieren samen te brengen, wederzijds begrip en respect voor beide culturen te kweken en misschien wel het belangrijkste: gezonde, verrijkende en verdraagzame onderwijs voor onze kinderen. We hopen dat we de basis kunnen leggen voor voorzichtige uitbreiding van activiteiten in het volgende jaar, en meer kinderen en families daaraan te laten deelnemen. Nu het Joodse Nieuwjaar nadert, bidden wij voor een vruchtbaar jaar, een jaar van voorspoed en vrede voor onze gehele onrustige regio en voor Ein Bustan. Met onze beste wensen, omhelzen we de kinderen en medewerkers, die vertrokken zijn en die kleine Ein Bustan zaadjes in hun hart meedragen. We hopen dat herstel en groei dit jaar in onze gemeenschap zal plaatsvinden, en jonge loten veilig aan de stam zullen kunnen groeien. We bidden ook voor een spoedig en volledig herstel van onze vriend en gids Amir. Vanuit de Ein Bustan gemeenschap, wensen we u een goed en zoet jaar, Shana Tova! Benjamin Mosenson, Amir Shlomian, Amal Falah, Itamar Feigenbaum, Lior Lazowski, Shira Shibolet Bali en Omer Naor.
•
In het Nederlands vertaald door Tamar Joseph
*
*
*
2. Amir Shlomian – Brief aan vrienden en donateurs Amir Shlomian is initiatiefnemer van Ein Bustan. Hij werkte er als leraaar en directeur tot in maart. Hieronder legt hij uit waarom hij zich terugtrok.
Nadat ik in maart een MRI onderging, bleek de zwelling in mijn knie een kwaadaardige tumor te zijn. Ik was toen al begonnen aan een verandering in mijn leven. De druk van de laatste jaren eiste zijn tol. Muziek was altijd mijn levensbron, maar daarvan was ik de laatste tijd verwijderd geraakt. Vanwege de financiële problemen besloot ik, nog voor ik stopte met werken, dat Ein Bustan mijn salaris niet zou doorbetalen. Zo diende ik eind februari mijn ontslag in, een maand voor de diagnose. Toch bleef ik werken tot eind april. In mei en juni werd ik behandeld, o.a. bestralingen. Ook mijn uren als directeur verminderden, en ik werd lid van het bestuur om daarin verantwoordelijkheid te dragen voor de nodige taken. Dat bestuur is aanzienlijk uitgebreid, vanaf september is mijn vriend en leraar Ben Mosenson voorzitter. Hij werkte dag en nacht om alles te reorganiseren en de financiële basis te stabiliseren. Eind juli gaf een nieuwe MRI aan dat de bestraling niet was aangeslagen. Een operatie vond men nog te gevaarlijk. Ik won adviezen in en sprak met een oncoloog, chinees genezer, met voedingsadviseurs, en mensen die genazen via alternatieve weg. Ik concludeerde dat ik mijn been nog niet wil riskeren, en mijn ziekte wil zien als "een ziel die om hulp vraagt" en zijn levenswijze moet veranderen. Daarom trok ik mij terug uit het bestuur in september, en richt mijn op mijn genezing. Vele uren besteedde ik om mijn lichaam te ontgiften. Ook geef ik veel tijd aan mentaal werk, schrijven, musiceren, trainen van positief denken en vertrouwen. Verder wil ik mijn relatie tot Ein Bustan aanpassen, zodat de scheidslijn tussen mijn identiteit en de organisatie duidelijker wordt. Ik zal geen managerpositie meer hebben. Maar mijn rol in het vormen van een onderwijsplan is nog niet uitgespeeld. Deze afkoelingsperiode kan een positieve uitwerking hebben op mij en de organisatie. In juni 2014 gelastte het ministerie ons de school te sluiten. Met verdriet neem ik afscheid van de dierbare gezinnen die deel waren van Ein Bustan, en waarmee ik een persoonlijk band had. Dierbare mensen, ik heb veel van jullie geleerd, en hoop dat het zaad dat in jullie harten is
gezaaid nieuwe kansen krijgt om te groeien. Ik wens jullie succes in de toekomst en een productief schooljaar, waar jullie ook zijn. Graag wil ik hier mijn grenzeloze waardering, dankbaarheid en vriendschap uiten voor Rachel Gottlieb, die vanaf de eerste dag vakkundig een netwerk van sponsors en vrienden creëerde. Dat was onbetaalbaar. Vanwege de veranderingen moest Rachel haar ontslag indienen. Rachel, je werk was gezegend, en ik heb geen woorden om je te bedanken en te waarderen voor je enorme bijdrage! Ik wens je alle succes in alles wwat je doet en hoop op nog vele actieve jaren als lid van de NGO. Vanwege de bezuinigingen hebben we ook afscheid moeten nemen van van drie van onze meest ervaren kleuterleidsters: Amna Salamna Kaabia, Ibtisam Zubidat en Sultana Chilf, evenals van mede directeur Itaf Awad. Wij zullen jullie bijdrage aan Ein Bustan niet vergeten, en ik wens jullie succes met waar je ook terecht komt. Hartelijke dank. Ten slotte het allerbelangrijkste: De geest is flexibeler dan de materie, lichter en positiever. In geestelijke opzicht is niet verloren. De opgedane ervaringen en de inspanningen, evenals onze successen kunnen niet uitgewist worden. Mijn driejarige ervaring als co-leraar op een tweetalige vrije school hebben mijn leven volledig veranderd, en daar ben ik de kinderen, ouders, vrienden en donateurs erg dankbaar voor. Wij laten ons niet ontmoedigen door de bezuinigingen. We hebben geweldige dingen gedaan. Laten we ons de doelen herinneren en de toekomst zal positief uitwerken. Onze ondersteuners in Israël en in het buitenland zend ik bij deze de beste wensen voor het nieuwe Joodse jaar.
Amir Shlomian.
*
*
*
3. Alnat Tolnai – Het gaat allemaal om liefde
Wanneer we naar kinderen kijken, dan zien we dat zij NIET verschillen in de dingen waar zij van houden. Wanneer je een kind bent – een jongen of een meisje, Joods of Moslim, uit de stad of van het land, kunnen we er vanuit gaan dat je je van spelen houdt. En zoals we in Ein Bustan zien, is spel een goede basis om met elkaar te leven. Wij vroegen enkele kinderen wat zij leuk vonden in de kleuterschool, en waarom.
Alma, 4 1/2 jaar oud: "Ik vind het leuk om met de juf couscous te maken. " Yotam, 6 jaar: "Ik vind het leuk om het lekkere eten in de kleuterklas te eten, en met mijn vriendjes buiten te spelen, en te racen op het pleintje". Jasmijn van 5 jaar: "Ik vind het leuk om het muizenspelletje te spelen buiten, want je benen worden daar sterk van. Ik vind het ook leuk om de salade te maken voor de maaltijd." Naomi van 5 jaar: "Ik vind het leuk om het fijne zand te zefen in de zandbak met mijn vriendinnetje Ella. Ik vind het ook leuk in de kring in de klas." Taim van 5 jaar vindt het leuk om in de hangmat te schommelen. Maya van 4 1/2 : "Ik vind het leuk om fijn zand te verzamelen in de zandbak, samen met Naomi." Tara van 5: "Ik vind het leuk om in de bomen te klimmen, en het leukste om van de boom naar beneden te springen." Maor van 3 1/2 : "Ik vind het leuk om met de kruiwagen te spelen met Ayala." Anna van 4 jaar: "Ik vind het leuk om het deeg te kneden en de salade te eten in de klas." Or van 5 jaar: "Ik vind het leuk om met de blokken te spelen, samen met Noam."
*
*
*
4. Edna en Guy - Wij zijn hier dankzij Ein Bustan, Wij kwamen uit Kiryat Tivon op zoek naar een opvang voor onze 5-jarige dochter Naomi. Eén bezoek aan de kleuterschool was genoeg voor ons om daarop verliefd te worden. Als jong stel, en daarna als ouders van een klein meisjem hebben we op vele plekken in Israël gewoond. Maar toen Naomi de kleuterleeftijd bereikte, vonden wij het belangrijk om een goede vrije school voor haar te vinden. Wij wilden een antroposofische kleuterschool, maar na iets van 10 daarvan bezocht te hebben in de omgeving van Tivon hadden we nog steeds niet gevonden wat we zochten. Wij bezochten daarop een van de vieringen van de NGO van Maayan Babustan (die Vereniging rond Ein Bustan, CB). Wij waren meteen helemaal weg van wat we daar zagen, of beter gezegd, van wie we daar zagen. De eerste mensen van Ein Bustan die we toen ontmoetten waren Soltana en Gidi, de kleuterjuffen. Guy en ik begrepen meteen dat er geen betere plaats is voor onze Naomi. Onze harten openden zich bij de eerste ontmoeting, en wilden eigenlijk niet meer weg. We aren iets van twee uur bij de viering en wilden niet meer naar huis.
De rest is geschiedenis. In het begin van dit lopende schooljaar gaat Naomi voor het derde jaar in deze kleuterschool. En we zijn dankbaar en gezegend, dat we konden kiezen voor deze vrije kleuterschool hier in Chilf. Naast de goede ervaringen die Naomi hier geniet, gingen ook wijzelf door een proces van persoonlijke ontwikkeling en ontmoetingen met mensen die anders zijn en andere ideeën hebben."
*
*
*
5. Anat Tolnai – Viering van Eid al-Addha en Sukhot In de tweetalige kleuterschool in Chilf kun je Moslim en Joodse kinderen zien, die samen in een stoet lopen, hun feestliedjes zingen van beide religies, in zowel Arabisch als Hebreeuws. Het was zo ontroerend en hartverwarmend om onze kinderen in de Eid-ElAdha optocht te zien, gekleed in witte gewaden, met kronen op hun hoofd, lampions in hun handen, terwijl ze het witte erf van de kleuterschool opgingen. Zij zongen in het Arabische en in het Hebreeuws.
Eens in de dertig jaar is er een ontmoeting in de kalender, wanneer het Joodse Nieuwjaar samenvalt met één van de twee belangrijkste Moslimfeesten. Dat zeldzame moment gebeurde deze maand, toe het Moslimfeest Eid-El-Adha een week voor het Joodse Soekotfeest werd gevierd. In Ein Bustan besloot men de beide feesten de mengen. En zo kwamen we bijeen op 2 oktober 2014, ouders, kinderen, medewerkers en gasten, om het Eid-El Adha feest in een Soeka (een loofhut CB) te vieren. Wij zongen samen in de loofhut, en luisterden naar Amir Shlomian, de oprichter van Ein Bustan, die sprak over de tradities van Eid-El Adha en het Loofhuttenfeest. Amir sprak ook over Abraham, de stamvader die in beide religies belangrijk is, en zijn moedige reis, weg van familie en vaderland, om zijn geloof in God te volgen. Amen! Daarna zagen wij hoe onze kinderen vrolijk in een optocht liepen, die de tocht van de Moslims naar Mekka symboliseert, hun heilige stad in Saoedi Arabië. En zoals altijd in onze Ein Bustan vieringen, genoten we van een lekkere maaltijd met een veelheid aan verschillende traditionele spijzen. *
*
*
6. Adel en Aml Ayada – Ein Bustan was, en is onze droom Ein Bustan was, en is een droom waarvan we allen hopen dat die in vervulling gaat.
Taim, 5 jaar: “Ik vind het leuk om in de hangmat te schommelen” Persoonlijk hoorde ik over Ein Bustan via mijn vrouw, Aml, toen ze mij vertelde dat zij onze dochters, toen nog in de leeftijd van de kleuterschool, wilde inschrijven in een vrije kleuterschool in de geest van de antroposofie. Eerlijk gezegd wist ik niet wat dat betekende, maar ik was blij om te zien dat hier geïntegreerd onderwijs werd aangeboden in een setting waarin beide talen werden gesproken. Dat was hier realiteit. Het was belangrijk voor mij dat onze dochters ander onderwijs zouden krijgen dan het conventionele in ons dorp. Zo bezochten onze meisjes de tweetalige kleuterschool Ein Bustan, en zij hadden er beide veel plezier in, net als wij. De meisjes wisten niets van "de andere kant", zij stonden open voor een andere cultuur en taal, en al spoedig ontwikkelden niet alleen zij, maar ook WIJ als Bedoeïne gezin, vriendschappen met een heel aantal Joodse gezinnen. Ik ben blij en trots om te kunnen zeggen dat sinds wij elkaar ontmoetten wij een heel goede band kregen met hen, en wij bezoeken elkaar nog steeds tot op de dag van vandaag. In de gemeenschap van Ein Bustan ontmoetten wij een lange lijst van prachtige en dierbare mensen waar we mee bevriend raakten. Zij werden allemaal onze vrienden, echte vrienden, die we bezoeken, waar we mee in dagelijks contact zijn, en ik ben er trots op te zeggen dat DIT voor mij de echte waarde is van Ein Bustan. Het brengt niet alleen onze kinderen samen – maar het vormt een brug tussen ons allemaal en brengt ons samen in een gemeenschap.
Ik was bedroefd en teleurgesteld dat de benedenbouw van Ein Bustan moest sluiten. Het is zeer droevig dat zo'n prachtig en heilig project niet verder kon gaan, en dat al de inspanning en het vele werk van zoveel mensen verloren ging. Wij missen dat deel van Ein Bustan, en wij weten dat onze dochters het ook erg missen. Ik hoop nog eens op een dag wakker te worden en te zien dat deze droom in vervulling is gegaan en weer tot werkelijkheid wordt. Tot het zover is zet mijn zoon de traditie voort, en bezoekt de kleuterschool van Ein Bustan, waarmee hij in de voetsporen van zijn zusters treedt. Wij hopen dat er een nieuwe school geopend zal zijn wanneer hij van de kleuterschool afkomt. Met zegen en liefde, Adel en Aml Ayada ouders van Areen, Aleen, en Taim
Een anecdote over een Joods meisje uit Ein Bustan: “Wij zijn de ouders van een (bijna) vijfjarig kind, dat iedere dag met vreugde naar de Ein Bustan kleuterschool gaat. Enkele maanden geleden waren wij bij vrienden op bezoek, een religieus Joods gezin met kinderen in dezelfde lefftijd als onze dochter. Tijdens hun spel vroegen die religieuze vriendjes haar: “Waarom rijdt jouw familie auto op zaterdag? Zijn jullie dan geen Joden?” Onze dochter stopte met haar spel en dacht hierover na. Daarna antwoordde zij: “Ik denk dat ik Joods EN Arabisch ben.”
Activiteiten: Uw steun is nog steeds nodig!
Ein Bustan doet veel extra werk om vredespedagogie te verbreiden in Israël, en tweetalige onderwijs vanuit de waldorf pedagogie te verdiepen, zowel in haar directe omgeving alsook daarbuiten. Vruchtbare idealen geven een kracht voor de toekomst. Wij zijn dankbaar voor de grotere en kleinere schenkingen van mensen en instellingen die Ein Bustan steunen, éénmalig of regelmatig. De colofon onderaan de Nieuwsbrief laat zien hoe.
Bridge To The Future – 19 September De laatste jaren was Ein Bustan met
een standje aanwezig op de jaarlijkse conferentie Bridge To The Future. Normaal gesproken zijn deze conferenties in het provinciehuis in Arnhem, maar vorig jaar kon zij plaats vinden in Burgers Dierenpark in Arnhem, in het kader van het 100-jarig bestaan van de dierentuin. De laatste jaren kreeg de herdenking van de Slag om Arnhem een toekomstgericht karakter. Bekende sprekers maken de conferentie ieder jaar een Standje werkgroep Ein Bustan op interessante gebeurtenis. Dit jaar Bridge to the Future conferentie werd het thema: ”Onschuld”, dat door zeer uiteenlopende sprekers en kunstenaars wordt ingevuld, zoals Kim Phúc. Haar foto als 9-jarig meisje dat huilend vluchtte voor napalm in Vietnam ging de hele wereld rond. Verder sprak o.a. ook generaal bd Michael David Jackson die in Kosovo een order weigerde en daarop vriendschap zocht met Russische troepen. De conferentie werd dit jaar in de Eusebiuskerk in Arnhem gehouden. Meer informatie over de conferenties vindt u hier: www.bttf.nl
Actie Zeepjes Uit Ein Bustan Het bijzondere verhaal van Tsviko Maata, de soldaat die zeepmaker werd in Ein Bustan, vindt u in een vorige uitgave van de Nieuwsbrief. Zijn handgemaakte zeepjes van natuurlijke ingrediënten hebben verschillende geuren: lavendel, geranium en patchouli, en sinaasappel. U kunt de zeepjes in Nederland kopen bij de Werkgroep Ein Bustan Nederland, of bij het Internationaal Hulpfonds (IHF). Hebt u interesse, voor uzelf of om te verkopen op een bazar, neem dan contact op met: Vally Cornelius : Telefoon: 0318-414881 – e-mail:
[email protected].
Over de Werkgroep Ein Bustan Nederland Het Arabische woord EIN BUSTAN is moeilijk te vertalen. EIN betekent zowel Oog als Bron – een BUSTAN is een ommuurde tuin met olijven en cactussen, zoals die in de Arabische gebieden veel te zien waren, maar nu vaak vervallen zijn. Het is een mooie naam voor een kleine oase van menselijkheid, waar de vrije school pedagogie op een creatieve manier vruchtbaar kan worden als vredespedagogie. De bron van de vrije school pedagogie is de antroposofie, die inzicht geeft in het wezen van de mens dat in iedere cultuur op een andere manier tot uitdrukking komt. De Werkgroep Ein Bustan werd opgericht op 29 september 2006 door Vally Cornelius en Cornelis Boogerd. Vally heeft 14 jaar in Israël gewoond, en spreekt ook de taal. Regelmatig bezoekt zij haar dochter en kleinkinderen, en de kleuterschool Ein Bustan. In 2005 hield zij een inzamelingsactie voor dit initiatief, en bracht 7000.- € bijeen. Daarna wilde zij haar actie een regelmatiger karakter geven en zocht daartoe contact met ondergetekende, als bestuurslid van Stichting Helias. Samen richtten wij de werkgroep Ein Bustan Nederland op, die met Stichting Helias een samenwerking vond.
Colofon: U kunt Ein Bustan ondersteunen op de girorekening van Stichting Helias: IBAN: NL56 INGB 0000 6439 65 onder vermelding van: Ein Bustan. Stichting Helias is een art. 23 stichting, waardoor u uw schenking van de inkomsten belasting kunt aftrekken. Inlichtingen over het initiatief bij: Vally Cornelius : – Telefoon: 0318-414881 – e-mail : valentine.cornelius @ hetnet.nl Cornelis Boogerd: - e-mail: clboogerd @ telfort.nl. Namens Ein Bustan danken wij u voor uw steun, Vally Cornelius Cornelis Boogerd Peet worden van een kind in Ein Bustan Donateur of Peet worden kan in direct contact met Ein Bustan. De donateur krijgt informatie over het kind, met regelmatige updates over zijn of haar ontwikkeling, samen met een foto. In Nederland kunt u het echter beter doen via het Internationaal Hulpfonds dat de peetschappen bemiddelt. Uw schenking is dan aftrekbaar van de inkomstenbelasting en de kosten voor de bank zijn veel lager. Zie www.internationaalhulpfonds.nl; Contact: e-mail:
[email protected] of tel. Anette van Soest : 0492-322872
Maayan Babustan Arab Jewish Waldorf Kindergarten, 38 Narkisim St. 36073, Kiryat Tivon, Israel, phone: +972-4-9536012
[email protected] web: http://www.einbustan.org
