Eigenwijks: voortdurend in beweging Colofon Eigenzinnig is een uitgave van Stichting Eigenwijks, organisatie van samenwerkende wijkbewoners in Nieuw-West. Redactie: Diana Muller, Ietje de Wilde, Lieke Mensink Met teksten van: Dick Glastra van Loon Dorèndel Overmars Ietje de Wilde Lieke Mensink Karin Kauw Natasja Boons Opmaak: Stephan de Smet Oplage: 1000 exemplaren Redactie adres: Stichting Eigenwijks Jan Tooropstraat 6, 1062 BM Amsterdam Telefoon: 020 346 06 70 Email:
[email protected] Website: www.eigenwijks.nl Jaargang 12 Nummer 1 April 2014
“Dat mensen het een tijd moeilijk hebben gehad, wil absoluut niet zeggen dat ze niks kunnen.” Mike Claassen, mede-eigenaar van Coffeemania kijkt in deze Eigenzinnig terug op de vijf maanden dat zijn koffiebar in De Honingraat geopend is. Het is niet voor niets dat Eigenwijks juist deze sociale firma in de arm heeft genomen bij het invullen van de horecaruimte in De Honingraat. Het zoeken naar kansen, het benutten van elk sprankje perspectief, voortdurend in beweging, het zit Eigenwijks in de genen. In deze Eigenzinnig prachtige voorbeelden van vrijwilligers en medewerkers die in de kweekvijver van talent bij Eigenwijks zijn opgebloeid en doorgegroeid. Mimoen Ben Larbi moest noodgedwongen vervroegd stoppen met werken. Nu is hij een van onze vaste vrijwilligers voor klusjes en beheer in de Jan Tooropstraat. “Als ik bezig ben, vergeet ik de andere ellende.” Diana Muller maakte bij Eigenwijks carrière van secretariaatsmedewerker, via assistent opbouwwerk naar Office Manager. Voor haar is het duidelijk dat zij nooit meer een baan in de commerciële sector wil. “De bedankjes van bewoners, zoals een doosje chocola of mensen die speciaal voor mij iets borduren, dat is goud waard!” Ook na 10 jaar werken bij Eigenwijks weet Maryam Bouker gelukkig van geen ophouden: “De functie van assistent opbouwwerker is nog niet mijn eindstation. Ik ga voor verdere groei. Er gaat de komende jaren nog een hoop gebeuren.” De kweekvijver van Eigenwijks strekt zich uit over heel Nieuw-West. De talenten van de vrijwilligers docenten zijn al meer dan 10 jaar de succesfactor van Klik2Klik. Ayse Onur is een mooi voorbeeld van het train-de-trainer principe. “Ik heb eerst meegelopen met de cursussen van Klik2Klik en gekeken hoe de docenten les gaven. Daarna ben ik het zelf gaan doen.” Ook bewoners met een beperking of anderszins kwetsbaar willen wij graag perspectief bieden op ontwikkeling, ontmoeting en vrijetijdsbesteding. In het kader van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning zijn wij gestart met diverse activiteiten op dat gebied. In deze Eigenzinnig leest u er meer over. En voor wie het nog niet wist zetten wij onze hoofdlocatie Jan Tooropstraat 6 nog maar eens stevig op de kaart. Er staat weer een hoop te gebeuren en dan is een solide thuisbasis van groot belang. Kortom: een zeer diverse editie van Eigenzinnig. Wij wensen u veel leesplezier! Lieke Mensink voorzitter
wat bewoners beweegt
Dick Glastra van Loon directeur
Eigenwijks: Kweekvijver voor talent In 55 jaar werkten veel mensen samen bij, met en aan Eigenwijks: sommige waren ervaren in besturen, werken of opbouwen. Sommige waren onervaren, soms zelfs groen en verlegen. Bij Eigenwijks is voor iedereen een plek en krijgen mensen altijd de mogelijkheid om te groeien. Wie goede zin heeft, krijgt grote mogelijkheden. Wie langzamer vooruit gaat, krijgt op de juiste momenten een duwtje in de rug. Belangrijk voor de organisatie is dat de ‘professionals’ niet allemaal ‘ingevlogen’ worden. Een deel van de medewerkers woont in Nieuw-West en kwam soms binnen als vrijwilliger. Talent vind je overal en zeker in Nieuw-West, daarom is Eigenwijks graag een kweekvijver.
‘Ik voel me heel erg Eigenwijks’ Naam: Diana Muller Leeftijd: 49 jaar Werkt bij Eigenwijks sinds: 2006 Woont in: Nieuw-West “Ik had jarenlang commerciële banen: onder meer bij een belastingadviesbureau en als verkoopmedewerker bij een lease maatschappij. Na de geboorte van mijn dochter wilde ik niet meer voltijd werken en kreeg ik een sterke behoefte om iets te betekenen voor m’n buurt. Zo kwam ik terecht bij Eigenwijks. In eerste instantie als medewerker van het secretariaat, later werd ik assistent opbouwwerker en inmiddels ben ik office manager van het hoofdkantoor op de Jan Tooropstraat. Ik ben verantwoordelijk voor het reilen en zeilen op die locatie, daarnaast komt er iedere dag van alles op je pad. Mensen komen met van alles en nog wat langs: soms willen ze naar het toilet, soms hulp bij het invullen van een formulier en soms zijn ze heel erg boos omdat ze nergens geholpen worden. Als je mensen dan kunt
helpen, al is het maar door ze door te verwijzen naar de juiste plek, doe je iets goed voor je buurt. Dat is fijn! Ik voel me heel erg Eigenwijks, ik ben geboren en getogen in de Baarsjes en woon alweer twintig jaar in Slotervaart. Daardoor ben ik hier ook echt een gezicht in de buurt. Soms zucht mijn dochter: ‘mam, ben je nou alweer met Eigenwijks bezig.’ Gelukkig snappen mensen die ik op straat tegenkom ook wel dat ik niet altijd aan het werk ben. Dan komen ze gewoon een dagje later naar kantoor. En mijn dochter geniet ook van de leuke kanten, zo deelt ze tijdens het Rembrandtparkfestival altijd vol enthousiasme Eigenwijks-zonneklepjes uit aan bezoekers. Ik wil niet meer terug naar de commerciële sector, want ik word echt blij van de waardering die ik voor mijn werk krijg. De bedankjes van bewoners, zoals een doosje chocola of mensen die speciaal voor mij iets borduren, dat is goud waard!”
Foto: Rufus de Vries
‘Er gaat de komende jaren nog een hoop gebeuren’ Naam: Maryam Bouker Leeftijd: 31 jaar Werkt bij Eigenwijks: sinds 2004 Woont in: Nieuw-West “Ik ben echt blij dat ik bij Eigenwijks de kans krijg om te groeien. Drie jaar geleden kon ik nog niet eens omgaan met een computer en nu ben ik assistent opbouwwerker. Ik werkte als tiener in een kledingwinkel op de Kalverstraat. Toen die werd overvallen, stopte ik daar. Mijn broer zat in een stichting die een buurthuiskamer speciaal voor vrouwen oprichtte en vroeg mij als beheerder. Dat was nog in de tijd dat het overheidsdoel was om vrouwen hun huis uit te krijgen. Nu zitten we in de tijd dat we moeten mengen. Ik was 19 jaar oud toen ik begon en ben daar echt opgegroeid . Ik had een geweldige tijd samen met al die vrouwen. Ik was verantwoordelijk voor openen en sluiten, de inkoop van koffie, thee en versnaperingen. De vrouwen kwamen ook binnen met formulieren die ik vertaalde en ik hielp ze met het invullen ervan. Daarnaast organiseerde ik vaak sportactiviteiten zoals aerobics. Dat was eigenlijk een soort opbouwwerk, alleen had ik toen nog geen idee wat die term inhield. In eerste instantie viel de ruimte niet onder Eigenwijks, dat kwam pas later. Toen de huiskamer eind 2011 werd opgeheven en Eigenwijks de Huizen van
de Wijk in Geuzenveld en Slotermeer ging beheren, mocht ik samen met mijn collega’s mee daar naartoe. Ik kwam al gauw tot de conclusie dat ik tien leuke en gezellige tien jaren achter de rug had, maar dat ik qua ontwikkeling echt achterliep. Wij hadden in de buurthuiskamer niet eens een computer en deden alles nog schriftelijk. Met beheerderswerk was ik wel klaar en toen heb ik voor baliemedewerker gesolliciteerd. Dat heb ik een tijdje gedaan, maar dat paste niet helemaal bij me. Je zit dan de hele tijd, terwijl ik hou van rondlopen. Daarom kreeg ik de kans om mee te helpen bij de opzet van de Dobbekamer. Ik ben iemand die observeert en van daaruit werkt. Soms hadden we overleggen die ik niet volgde, maar dan luisterde ik gewoon goed en werd ik vanzelf wijzer. Vorig jaar ging ik mee naar een vergadering met mensen van een woningbouwcorporatie en andere medewerkers van Eigenwijks. Vooraf werd mij gevraagd of ik wou notuleren. Ik had geen idee wat dat inhield, maar zei ja… Lang leve Google, die mij vertelde hoe je moet notuleren. Ik ben nieuwsgierig en leergierig en dat zien en waarderen ze hier. In de buurthuiskamer is mijn Arabisch vloeiend geworden, maar ik ben er te lang gebleven. Dat geeft niet, dat ga ik nu inhalen. Sinds januari ben ik assistent opbouwwerker. Mijn taken zijn: de groepen
Foto: Rufus de Vries
in huis bezoeken en in gesprek gaan met de coördinatoren. Hebben ze iets nodig dan help ik ze daarbij bijvoorbeeld door ondersteuning bij de aanvraag van een bewonersinitiatief. Ik vind dit superleuk en heb het erg naar mijn zin. De functie van assistent opbouwwerker is echter nog niet mijn eindstation. Ik ga voor verdere groei. Er gaat de komende jaren nog een hoop gebeuren.”
‘Ik hou niet van stilzitten’ Naam: Mimoen Ben Larbi Leeftijd: 56 jaar Vrijwilliger bij Eigenwijks: sinds 2012 Woont in: Nieuw-West “Als ik zie dat iets loszit, maak ik het vast. Ik hou niet van stilzitten. Eerst werkte mijn vrouw Salima als beheerder bij buurthuiskamer Orion en deed ik daar wel eens vrijwillig klusjes. De laatste twee jaar ben ik beheerder op de Jan Tooropstraat en klusjesman voor de Huizen van de Wijk in De Honingraat en het PlusPunt. Dan moet je denken aan het vervangen van lampen of wat schilderwerk.Het beheer is vooral gericht op het ontvangen van mensen die komen vergaderen en zorgen voor koffie en dergelijke. Er zijn een aantal vaste groepen die in de avond gebruik
maken van de vergaderzalen, die ken ik inmiddels en daar heb ik een goed contact mee. Als ze een keer wat extra koffie willen, knijp ik een oogje toe. Ik heb ruim dertig jaar fulltime gewerkt, onder meer als heftruckchauffeur en kruidenweger. Vanwege verschillende lichamelijk oorzaken, kan ik helaas niet meer fulltime werken. Ik ben een paar jaar geleden afgekeurd. Soms zijn er helaas dagen waarop ik de hele dag echt niks kan, maar ik ben erg blij dat ik vrijwilligerswerk doe. Als ik bezig ben, vergeet ik de andere ellende. Het is ook echt gezellig bij Eigenwijks. Soms kom ik alleen om koffie te drinken en ook dan ben ik van harte welkom. Er werken allemaal betrokken mensen en ze behandelen mij met respect. Dat vind ik echt leuk! Ik wil graag nog lang met dit werk doorgaan.” Foto: Rufus de Vries
Eigenwijks en de verkiezingen Voorafgaand aan de verkiezingen van de gemeenteraad en de bestuurscommissies organiseerde Eigenwijks tal van activiteiten om bewoners te motiveren gebruik te maken van hun stemrecht. Waarom doet Eigenwijks dit en wat levert het op? Vooral onder specifieke doelgroepen is de gang naar de stembus geen vanzelfsprekendheid. Daar liggen tal van oorzaken aan ten grondslag. Slecht geïnformeerd zijn, desinteresse, stembrief weggegooid, van huis uit geen toestemming om te stemmen, laksheid, of gewoon op de dag zelf geen zin. Eigenwijks steekt voorafgaand aan de lokale verkiezingen veel tijd en energie in het motiveren van bewoners om te gaan stemmen. Waarom? Omdat de lokale democratie een uitgelezen kans biedt om participatie van bewoners vorm te geven en hen het besef bij te brengen van het grote goed dat wij in Nederland hebben: stemrecht. Iets waar elders in de wereld velen nog voor moeten strijden en hun leven voor in de waagschaal leggen. De activiteiten waren gericht op specifieke doelgroepen: ouderen, jongeren, mannen en vrouwen, omdat voor elk van hen andere oorzaken ten grondslag liggen aan de lage opkomst. Samen met de voorbereidende groepen hebben we de vorm en de inhoud van de activiteiten bedacht. In de drie weken voorafgaand aan de verkiezingen organiseerden de mannen, de vrouwen, de jongeren en de ouderen hun eigen verkiezingsbijeenkomst met alle politieke partijen en publiek uit de doelgroep. Telkens ingeleid door een kort filmpje waar bewoners zelf aan het woord kwamen. Daarnaast ondersteunde Eigenwijks een verkiezingsbijeenkomst van Pink Nieuw-West met als thema: het roze leven in Nieuw-West.
prachtig filmpje waarin ouderen het belang van stemmen onder de aandacht brachten leidde het gesprek met de politieke partijen in. De jongeren brachten op dynamische wijze het debat tot leven. Volledig zelfstandig organiseerden zij een debat in samenwerking met de debatclub van het Caland Lyceum. De verkiezingsbijeenkomst van Pink Nieuw-West was bijzonder van aard. Het publiek formuleerde zelf vier thema’s waarover de partijen met elkaar in gesprek zouden gaan. Dat leverde een mooie interactie tussen zaal en politici op. Met een gezamenlijk roze manifest tot gevolg. Wat levert dit alles nu eigenlijk op? Of de opkomst bij de verkiezingen in Nieuw-West nu daadwerkelijk hoger was dan zonder deze activiteiten valt natuurlijk niet waar te nemen. Wel is zeker dat de voorbereidingen met bewoners een positieve bijdrage heeft geleverd aan de participatie en dat de uitvoering van de activiteiten een bijdrage heeft geleverd aan het besef onder bewoners dat je met het uitbrengen van jouw stem invloed hebt op wie het voor het zeggen krijgt in Nieuw-West. Alle kleine beetjes helpen….
Dick Glastra van Loon
De voorbereidingen en de activiteiten zelf waren zeer uiteenlopend qua vorm, inhoud en opkomst van bewoners. De moeizame betrokkenheid van mannen met een niet-Nederlandse achtergrond manifesteerde zich ook hier. Ondanks de voorbereiding met sleutelfiguren uit de doelgroep was de opkomst bij het ‘mannendebat’ laag. De vrouwen daarentegen schitterden door een sterke voorbereiding met scherpe stellingen en een pittige performance tijdens het debat. Het publiek van circa 60 vrouwen was divers, dapper en mondig. Ouderen van overwegend Nederlandse afkomst kozen voor een dialoog met de politieke partijen over Ouder worden in Nieuw-West. Een
Foto’s: Jaap Wals
Bewonersparticipatie bij stedelijke vernieuwing onder druk Als gevolg van de kredietcrisis worden sloop- en nieuwbouwbesluiten van woningen in NieuwWest vertraagd of niet uitgevoerd. Vanuit het Wijksteunpunt Wonen Nieuw-West helpen twee opbouwwerkers van Eigenwijks bewoners om zich te organiseren en op te komen voor hun woonbelang. Ook hun werk wordt er door de crisis niet eenvoudiger op. Het afgelopen jaar is in toenemende mate merkbaar dat de bewonersparticipatie bij stedelijke vernieuwingsprocessen onder druk staat. Wooncomplexen die een aantal jaren geleden - met toen niet te weerleggen argumenten - op de slooplijst
werden gezet omdat ‘de woonkwaliteit niet meer van deze tijd’ zou zijn, worden nu geschikt gemaakt voor nog eens 10, 15 of 25 jaar. De bewonersinvloed hierop is minimaal. Deze processen vallen namelijk niet onder de zogeheten Kaderafspraken: gemaakte afspraken over hoe bij renovaties en sloop/nieuwbouw het overleg tussen verhuurder en huurder verloopt.
Ongelijke positie bewoners Daar waar het stedelijk vernieuwingsproces wel doorgaat lopen afspraken per corporatie zodanig uiteen dat er sprake is van ongelijke positie van bewoners die op een steenworp afstand van elkaar wonen. Het gaat dan onder meer over de nieuwe huurprijs en terugkeerregelingen. Die worden vastgelegd in specifieke sociale plannen, maar verschillen dus als (soms naast elkaar liggende) wooncomplexen in het bezit zijn van verschillende corporaties.
Alleen harde woonzaken Wij krijgen wekelijks te maken met bewonersgroepen die in hun verwachting op verbetering van hun woonsituatie beschaamd worden. Corporaties zijn gedwongen terug te keren naar hun hoofddoelstelling: het zo rendabel en efficiënt mogelijk bouwen en beheren van sociale huurwoningen. Het overleg met bewonerscommissies beperkt zich tot harde woonzaken. Geld voor flankerend beleid in de sociale en fysieke woonomgeving is er haast niet meer.
Positieve kant De door de kredietcrisis veroorzaakte pas op de plaats heeft echter ook zijn goede kanten. Bewoners kunnen tegen lage huren blijven wonen in hun bestaande woning. Daar is enig onderhoud (vaak achterstallig) af te dwingen en zijn met hulp van energiemaatregelen de woonlasten te beheersen. Bewoners die, niet geheel onbegrijpelijk gezien hun dalend inkomen, opzien tegen gedwongen verhuizing naar dure nieuwbouwwoningen, worden bediend. Wij worden in ons werk geconfronteerd met steeds complexere processen. Het gaat niet alleen meer om het aanscherpen van de Kadernota en andere participatie afspraken of een beroep doen op de Overlegwet. Coaching, activering, relativering, bemiddeling, de- escaleren, onderhandelen, allemaal vaardigheden die wij steeds meer bij ons werk voor het Wijksteunpunt Wonen moeten inzetten.
Onze inzet Wij komen wel veel actieve bewoners tegen die zich - ondanks de smallere marges - blijven inzetten voor verbetering van de woonsituatie in Nieuw-West. Daardoor houden we inspiratie en motivatie om met ons ondersteuningswerk door te gaan. Het prettig samenwerken met gedreven collegae binnen en buiten de partnerinstellingen helpt daar natuurlijk ook bij.
Ietje de Wilde & Elbert van Duijkeren Sloop in de Staalmanpleinbuurt
Renovatie van complex de Voerman in Overtoomse Veld
Workshop Anton Struikbuurt
Sloop in de Staalmanpleinbuurt
Jan Tooropstraat 6: het ‘kloppend hart’ van Eigenwijks Terwijl de Huizen van de Wijk in Slotermeer en Geuzenveld bruisen van energie, de bewoners van deze wijken blij zijn dat Eigenwijks daar is neergestreken, staat ook in ons gebouw aan de Jan Tooropstraat 6 de tijd niet stil.
Bestuur en organisatie Ons pand aan de Jan Tooropstraat 6 is het ‘kloppend hart’ van onze organisatie. Zowel het Dagelijks Bestuur als het Algemeen Bestuur vergaderen er regelmatig. Al onze bureaumedewerkers zijn er gehuisvest. Zij zorgen ervoor dat de organisatie soepel blijft draaien. Het is de thuisbasis van Natasja Boons, projectleider Digiwijks. Van daaruit organiseert zij talloze activiteiten op het gebied van digitalisering van buurtbewoners door heel Nieuw-West. Onze medewerkers van het Wijksteunpunt Wonen strijken er van tijd tot tijd neer als zij werkzaamheden in Slotervaart hebben.
Een vertrouwde plek voor bewoners Bewoners weten ons ook op de Jan Tooropstraat goed te vinden. Iedere maandagmiddag komen 40 tot 60 oudere buurtbewoners naar de Open Club om een interessante middag bij te wonen met lezingen, concerten, gedichten en presentaties. Volledig georganiseerd door vrijwilligers. Het Wijksteunpunt Wonen houdt er twee keer in de week spreekuur. Hebben bewoners steun nodig bij renovatie of andere beslissingen die met wonen te maken hebben, dan verlenen onze opbouwwerkers daarbij ondersteuning. Ook de burenhulp, de telefooncirkel en het advocatenspreekuur werken al sinds jaar en dag op onze locatie in Slotervaart. En vrijwel elke dag geven de vrijwilligers van Klik2Klik computerlessen in de Hoytemazaal. Bewonerscommissies, VVE’s, de OAR en andere groepen vergaderen graag in de gezellige en goed geoutilleerde Joop Beijerzaal.
Samen met VCA en De Slinger Jongeren Sinds begin 2013 zijn de kwartiermakers Nieuw-West van de Vrijwilligers Centrale Amsterdam bij ons ingetrokken. Daardoor
is onze samenwerking nog intenser en vruchtbaarder geworden. En vanaf half april zal ook De Slinger Jongeren haar intrek nemen in de Jan Tooropstraat 6. Met als doel de betrokkenheid van jongeren bij de samenleving in Slotervaart verder uit te bouwen.
Klaar voor de toekomst Het kloppend hart van bewonersorganisatie Eigenwijks is kerngezond en klaar voor nieuwe ontwikkelingen!
Eigenwijks start met ‘WMO in de wijk’
Dit jaar is Eigenwijks in samenwerking met Combiwel en Impuls gestart met het project: ‘WMO in de Wijk’ in Nieuw-West. In het project wordt uitvoering gegeven aan activiteiten in het kader van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO). Deze wet beoogt dat burgers meer eigen verantwoordelijkheid voor hun leven nemen en elkaar ondersteunen om de regie over hun leven zo lang mogelijk te behouden. In het project ‘WMO in de wijk’ worden activiteiten ontwikkeld voor en door bewoners uit specifieke doelgroepen, via de Huizen van de Wijk. Deze activiteiten zijn bedoeld voor bewoners die steeds meer op zichzelf zijn aangewezen voor vrijetijdsbesteding, zelfontplooiing en ontmoeting. Denk bijvoorbeeld aan: ouderen met een beperkt sociaal netwerk, ouderen met beginnende dementie of mensen die voor maatschappelijke opvang zijn afgewezen. De opbouwwerkers van Eigenwijks gaan vanuit de doelgroep en de reeds actieve bewonersgroepen een aanpak ontwikkelen voor negen onderdelen. Een voorbeeld is het project ‘leefstijl’. Dit onderdeel helpt deelnemers een gezonder leef- en eetpatroon te ontwikkelen. Een ander project richt zich op het bij elkaar brengen van vraag en aanbod voor burenhulp. Bewoners kunnen ook op een laagdrempelige manier kennis maken met verschillende activiteiten via de ‘activiteitencarrousel’.
Om eenzaamheid te doorbreken is er wekelijks koffie-inloop in het Huis van de Wijk Geuzenveld voor mensen met diverse achtergronden zoals psychiatrische- of verslavingsproblematiek. Foto: Ahmed Afkerin
Als één van de onderdelen van ‘WMO in de Wijk’ intensiveert Eigenwijks de samenwerking met Nivon en Anbo. In Het Honk aan het Jan de Louterpad in Slotermeer worden al jaren diverse activiteiten voor ouderen georganiseerd door deze twee organisaties. De locatie heeft nu de functie van ‘Huiskamer van de Buurt’ gekregen. Waar naast de gewone gebruikers nu ook kwetsbare groepen, met name eenzame ouderen en ouderen met een licht verstandelijke beperking of beginnende dementie, ontvangen worden en verder geleid naar bestaande activiteiten.
Klik2Klik wordt onderdeel van Digiwijks Klik2Klik wordt een onderdeel van Eigenwijks-Digiwijks. Dat is de nieuwe verzamelnaam voor alle activiteiten die vanuit Eigenwijks worden ondernomen op het gebied van digitalisering van buurtbewoners. Met Digiwijks worden samenwerkingsverbanden met andere organisaties aangegaan, onder meer bij het project Grip op je Geld. Digitaal omgaan met geld is steeds belangrijker, immers wie kan internetbankieren en prijzen vergelijken op het www krijgt grip op zijn geld. Er wordt continu bekeken hoe digitalisering kan worden gebruikt voor de activering van kwetsbare groepen, onder meer binnen de WMO en bij de projecten Digi Taal Vaardig en Bewust en Leef en Leer. De computer wordt zo een steeds verdergaand middel om datgene wat bewoners beweegt ook digitaal in te kunnen zetten. Klik2Klik is al jaren de manier waarop buurtbewoners digitaal vaardiger worden. Er is een aantal basiscursussen waarin bewoners elkaar wegwijs maken op de computer. Lesmateriaal wordt ontwikkeld in samenwerking
met docenten en de stichting expertisecentrum ETV.nl dat educatieve en multimediale oefen- en instructieprogramma’s realiseert voor laagopgeleiden en laaggeletterden. In 2014 gaat het project verder met het verzelfstandigen van de taken van de vrijwilligers op de 15 locaties waar lessen gegeven wordt. Het team van 40 vrijwilligerdocenten wordt ondersteund en begeleid door een coördinator. Bijzonder aan Klik2Klik is dat deelnemers veel meer leren dan alleen het klikken met de muis. Doordat zij samen met buurtgenoten de cursussen volgen, doen zij ook nieuwe contacten op. Lees hierna de ervaring van drie vrijwillige docenten.
Interview met
Ayse Onur Hoe ben je bij Klik2Klik terechtgekomen?
“Via Natasja. Ik heb haar leren kennen door Vrouw en Vaart: ik deed daar een integratiestage. Ik heb daar o.a. voor Klik2Klik de administratie gedaan en doe dat nu na mijn afronding van de stage als vrijwilligster nog. Natasja heeft me benaderd om docent te worden. Ik heb eerst meegelopen met de cursussen van Klik2Klik en gekeken hoe de docenten les gaven. Daarna ben ik het zelf gaan doen.”
Interview met
Naima Boussallam Hoe ben je bij Klik2Klik tererchtgekomen? “Via de school van mijn kinderen waar cursussen van Klik2Klik worden gegeven. Ik heb een cursus docent gevolgd maar er jaren niks mee gedaan. Daar is me gevraagd om les te geven bij Klik2Klik.”
Wat vind je leuk aan het lesgeven? “Ik vind het lesgeven echt hartstikke leuk. Het gaat om kennis overdragen aan andere mensen. Ik vind het leuk om te zien hoe mensen leren met de computer om te gaan. Je ziet ze groeien. En dat doet me goed. Ze kunnen na een aantal cursussen mailen en foto’s bewerken en sommigen zelfs internet bankieren! Ik leer ze niet alleen dingen die in het boek staan maar ik probeer hen ook te helpen bij andere vragen. Want alleen uit boeken leren is niet genoeg, dat heb ik zelf tijdens mijn stage gemerkt.”
Wat leer je er zelf van? “Door Klik2Klik, Natasja en Eigenwijks heb ik deze groei doorgemaakt. Door het lesgeven en contact met andere docenten leer ik nog elke dag bij.”
Wat vind je leuk aan het lesgeven? “Ik geef meestal les aan vrouwen en dat is altijd lachen. De vrouwen zijn vaak bang en paniekerig om achter de computer te gaan zitten, ze zijn bang dat ze fouten maken en dat alles zomaar verdwijnt als ze op een verkeerde knop drukken. Ik maak ze duidelijk dat dat niet zomaar gebeurt. Als het lukt zie je ze helemaal opbloeien. Ze komen niet alleen voor de computerles maar ook voor de gezelligheid. Het kontakt met elkaar is belangrijk. Ze praten ook over zichzelf. Er zijn vrouwen vriendinnen geworden via de les. Ze dragen ook vaak onderwerpen aan die niet in het boek staan. Dus ze leren niet alleen e-mailen, foto’s bewerken en administratie doen.”
Wat leer je er zelf van? “Ik leer zelf nog steeds bij: de docenten wisselen ervaringen uit en daar leer ik van. Ook van de vragen van de cursisten, waar ik antwoord op moet geven.”
Klik2Klik
Interview met
Abe Alderden Hoe ben je bij Klik2Klik terechtgekomen? “Via Goof Schönberg, een van de docenten van Klik2Klik. Computer is een van mijn hobbies en hij vroeg me. Na een kennismaking met Natasja kon ik meteen aan de slag, want ik heb vroeger bij de politie lesgegeven.”
Wat vind je leuk aan het lesgeven? “Veel cursisten hebben angst opgebouwd voor de computer, ze hebben er meestal een thuis staan maar mogen er niet aankomen van vrouw, man of kinderen. Ze zijn zo bang om iets fout te doen. Ik heb veel geduld. Les krijgen van familie werkt voor geen meter. Als het nodig is leg ik het 10 x uit. Als ze het begrijpen worden hen echt de ogen geopend. Soms kunnen ze de mensen thuis nog iets leren! Het is mooi om te zien dat ze een prestatie leveren waar ze tevreden over zijn. Ik probeer ze ook te helpen om hobbies te ontwikkelen: e-mailen of foto’s bewerken is niet genoeg. Ik laat ze zien wat ze verder nog met de computer kunnen doen.”
Wat leer je er zelf van? “Zo’n 60 a 70% van de ouderen waar ik les aan geef is alleen. Zij willen allemaal hun verhaal kwijt. Er is veel eenzaamheid. Dat vind ik wel lastig: je kunt niet alle mensen op je nek nemen. Door het lesgeven ontwikkel je een band met mensen maar dat moet ook niet te veel worden. Ik houd van lesgeven, maar daar moet het wel bij blijven.”
Coffeemania
begint lekker te lopen De horecagelegenheid op de begane grond in De Honingraat is een onderdeel van het Huis van de Wijk Slotermeer en wordt uitgebaat door Coffeemania. Deze koffieketen heeft meerdere filialen onder meer in Slotervaart en werkt met mensen die een afstand hadden tot de arbeidsmarkt. Vijf maanden na de opening in De Honingraat is eigenaar Mike Claassen gematigd positief over de bezoekersaantallen. “Op iedere locatie is het weer even ontdekken wat mensen aanspreekt en wat minder. De verse soepen en zelfgebakken koekjes zijn hier erg populair, maar er blijkt vraag naar wat goedkopere broodjes. Daarom gaan we de kaart nu wat uitbreiden en meer variatie in prijs aanbrengen.” Overdag mogen er nog wat meer mensen langskomen, maar dat de locatie ’s avonds te huur is voor vergaderingen, bedrijfsborrels of privé bijeenkomsten blijkt ideaal. Claassen: “Daar is veel vraag naar en het is ook echt een sfeervolle ruimte daarvoor: je kan er met 30 tot 100 man uit de voeten. We krijgen goede feedback op de catering die we daarbij verzorgen.” Coffeemania is een sociale onderneming.“Bijna al onze medewerkers stonden hiervoor buiten het arbeidsproces en hebben heftige dingen meegemaakt,” vertelt Claassen. “Bij ons krijgen ze een kans om weer aan het werk te gaan. Dat mensen het een tijd moeilijk hebben gehad, wil absoluut niet zeggen dat ze niks kunnen. Maar zij moeten vaak wel wat zelfvertrouwen opbouwen en zekerheid krijgen. Soms hebben medewerkers daarom wat langer de tijd nodig om het werk in de vingers te krijgen. Bij een nieuwe locatie duurt het daarom altijd even voor dat deze optimaal functioneert, gelukkig begint het nu lekker te lopen.” “We gaan daarom de komende tijd meer communiceren, zodat nog meer mensen Coffeemania ontdekken. Binnenkort gaat het terras open, dat trekt natuurlijk ook een hoop publiek.” Openingstijden van Coffeemania zijn: maandag tot en met zaterdag van 9.00 tot 17.00 uur.
De koffiebar in De Honingraat is een samenwerkingsverband tussen Eigenwijks en Coffeemania. De inrichting werd mede mogelijk gemaakt door Stichting DOEN, het VSB-fonds, Rabobank Amsterdam, Fundatie Van den Santheuvel, Sobbe en stadsdeel Nieuw-West.
