ZELFKENNIS VS VERSLAVING

ZELFKENNIS VS VERSLAVING

door Nathan Wennegers

1

ISBN: Trefwoord: zelfkennis / verslaving ©2016 Non2.nl Zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever mag niets uit deze uitgave op enigerlei wijze worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt. No part of this book may be reproduced in any form or by any means without written permission from the publisher.

2

Zelfkennis vs Verslaving - niet geredigeerd -

Zelfkennis versus verslaving. Ben je ondanks al je inzicht toch nog ergens aan verslaafd? En... vind je dat normaal of niet?

Verslaafd ‘Verslaafd zijn aan iets niet meer zonder iets kunnen, vooral een geneesof genotsmiddel.' (Bron: Prisma.) Het kan zo zijn dat het je niets uitmaakt maar het kan wel zo zijn dat je gedrag er door beïnvloed wordt en je omgeving daardoor minder gecharmeerd van je is of je meest directe relatie. Het kan zijn dat je echt worstelt met een of meer verslavingen en enkel merkt dat je niet uit die bekende vicieuze cirkel weet te ontsnappen. Misschien doe je ook aan zelfkennis en heb je de werken van Eckhart Tolle, Jiddu Krishnamurti, Deepak Chopra, Jung en/of anderen bestudeerd. Misschien probeer je jezelf in alles te accepteren maar blijf je je zielsongelukkig voelen onder bepaalde daden, die van jezelf wel te verstaan. Weet dat er een uitweg bestaat uit die jungle van tegenstrijdige gevoelens en handelingen. Dat je je waarlijk heel kunt ervaren, hier en nu.

Zelfbeheersing Bij velen niet echt populair. Waarom? Omdat men er zo vaak weer op terugkomt. Of dat we het hier nu hebben over stoppen met roken, alcohol drinken, porno,… Vergeet waar je mee wil stoppen. Niet dat je er niet mee kunt of mag stoppen. Kunnen we vergeten het beeld dat we hebben van onszelf? Zodat iedere meetlat verdwijnt op die manier, wat we moeten en niet moeten, volgens dat zelfbeeld. Het is een kunst om volledig in vrijheid jezelf in alles gade te slaan zonder daarbij te vervallen in: ‘Ik en dat wat ik waarneem’, want dan zit je in dualiteit. Kun je volledig gevoelig blijven voor wat is? Als we werkelijk in wezen ergens vanaf willen zal dat ook gaan, daar hoef je niet bang voor te zijn. Maar dan moet je ook stoppen om alles goed te praten. ;)

3

Verandering betekent dat je in alle vrijheid een deur opent zonder dat bewust te zijn: ‘Ik en dat wat ik wil.’

Mijn praktijk, richt zich op het dialoog over je (mogelijke) verslaving. Het is geen gesprekstherapie maar puur een dialoog, samen kijken, onderzoeken. Ik heb bijvoorbeeld een NLP en hypno achtergrond maar ik kies voor het feit dat wanneer een mens zelf niet langer ergens aan verslaafd is, hij weet waarover ie hetzelf heeft wanneer iemand hem/haar om advies komt vragen. Heb je voor jezelf echt begrepen wat verslaving is, kun je een spiegel daarin zijn voor een ander. Volgens mij gaat het niet om een bepaalde techniek, methode, geloof,... om jezelf echt te ontdoen van alle ketenen. Maar zien wat de oorzaak ervan is, rechtstreeks, het beëindigen van het zelfbeeld. Wat (zelfbeeld) juist druk geeft op je gewoonten en je daardoor niet zal kunnen loslaten. Voor meer info: www.non2.nl

Dilemma Leven zonder dilemma, kan dat? Van Dale: 'Lastige keus tussen twee onaangename zaken.' Misschien wil je stoppen met alcohol drinken. Je drinkt te veel, dus dat vind jezelf t.z.t. onaangenaam. Stoppen vind je ook onaangenaam en je valt toch weer terug, volgens je eigen mening. Je kunt niet met jezelf leven, zogezegd, in ieder geval niet je lekker in je vel voelen wat dat betreft! De eerste stap is: dat je kunt geloven dat je kunt veranderen. Misschien ken je verhalen van andere mensen die echt zijn gestopt! Of heb je ooit een andere gewoonte weten te overwinnen. Druk jezelf niet dieper de grond in, dan je mogelijk al zit. Je mentaliteit heeft beslist een ‘boost’ nodig. Onderschat niet je levenshouding. De tweede stap is: kun je het zelfbeeld volledig loslaten? Het oordeelprogramma betreffende jou. Of dat je jezelf nu een veer in je kont steekt of jezelf lekker veroordeelt, het maakt niet uit! Het zelfbeeld bemoeit zich werkelijk overal mee. Aan de ene kant is het belangrijk, je vertrouwen op verandering, aan de andere kant behoor je jezelf daarin volledig vrij te laten. Een paradox. Je weet dat het anders kan. Maar moet het ook anders? Wie zegt dat drinken slecht is en stoppen goed, wie heeft dat bepaalt? Dat beeld van moeten, kun je bij je dragen maar als dat nu eens verdween? Zodat je werkelijk in alle vrijheid leeft. Misschien verander je dan wel spontaan, als dat in je zit. Met andere woorden: We draaien heel veel programma's af. En we blijven vaak zitten waar we 4

zitten! Het sigaretje blijft, de ruzie's, de alcohol, en dergelijke. Ik zeg hier, als je werkelijk wil veranderen maar je zit vast in jezelf, verlies dan niet het vertrouwen. Uiteindelijk vind je een weg naar buiten, uit die donkere grot. Maar begrijp ook dat het geen nut heeft jezelf te veroordelen. Noch alles goed praten, want dat is eigenlijk hetzelfde. Een positief oordeel is ook een oordeel. Het zelfbeeld omvat namelijk ieder oordeel. Je kunt natuurlijk wel blij zijn, als er een bepaald juk van je is afgevallen.

Onderbewust werken aan je problemen… …kan dat? Er wordt gezegd dat we onderbewust 200.000 keer sneller informatie/indrukken verwerken dan bewust. En dat we maar 5% bewust handelen, de rest gaat dus onderbewust. Wie kent niet ‘de macht der gewoonte’? Hypnotherapie werkt vaak in veel gevallen vele malen sneller dan elke andere therapie. Je hoort wel eens van verhalen van mensen die jarenlang tegen een muur aanlopen met zichzelf en na een nachtrust blijkt die muur plotseling geheel te zijn verdwenen. Ze hebben dan geen herinnering wat er precies gebeurd is. Vaak proberen mensen ergens mee te stoppen, zoals roken. Sommige mensen lukt dat van het ene moment op het andere moment, anderen vallen terug hoe vaak bewust ze dat ook proberen. Onderbewust (b)lijken ze zichzelf daarin tegen te werken. Gevoel en ontspanning is een belangrijke sleutel tot je onderbewuste. Het onderbewuste vraagt geen logische benadering, mocht je dat toch denken. En het kan zomaar zo zijn, dat je na het lezen van dit stuk je al innerlijk spontaan sterker gaat voelen, meer vertrouwen in jouw zelfhelende kracht.

‘Ziektewinst is de bevrediging die iemand aan zijn ziekte ontleent.’ Bron: psychoanalytischwoordenboek.nl In dit stukje wil ik graag beide zijden belichten. Dat de hulpgever er ook baat bij kan hebben dat hulpvragers blijven – terug – komen. Het kan!... Dus is er op die manier sprake van een vicieuze cirkel. Terwijl juist de heling centraal zou moeten staan, niet waar? Je kunt door jezelf ziek te houden misschien hopen op aandacht en een ziekte uitkering of niet meer naar je werk hoeven. Je kunt bij het niet herstellen van de ander hopen dat deze persoon ‘oneindig’ van jou afhankelijk zal blijven, dat kan je een goed gevoel geven hoe enorm belangrijk jij bent voor de ander. En je inkomen garanderen. Et cetera. Ik zeg met dit stukje niet dat mensen niet oprecht kunnen zijn in hun behoefte om hulp of in het geven ervan. Maar niet iedereen zit op die 5

golflengte, het pad van genezing. Ook kan het zo zijn dat een van de twee wel oprecht is, in de vraag of in het geven van hulp. Dat een van de twee eigenlijk misleid wordt. Een hulpgever die steeds weer weet waaraan jij zou moeten werken, bijvoorbeeld. Of een hulpvrager die zich zieker voordoet dan ie is en de ander zijn of haar tijd onnodig blijft gebruiken. Verder, heb je hulpgevers die zelf problemen hebben en niet zondermeer daardoor altijd in staat zijn de ander echt de weg te wijzen. Voorbeeld: Iemand heeft een drugsprobleem. En komt bij jou. Maar jij hebt weer een rook probleem, kan niet zonder je sigaretje! Maar dat maakt niet je sociale leven kapot, tot zover. Misschien vindt je partner het niets en of adviseert je arts dat je eigenlijk zou moeten stoppen met roken. Nu zit je tegenover iemand die verslaafd is aan harddrugs. Dat probleem heb jezelf gelukkig niet. En je weet de ander aardig daarin te helpen. Maar… een andere keer heb je iemand met ook een drugsprobleem zitten in je praktijk, doch deze persoon heeft al heel wat hulpinstanties af gelopen en diverse behandelmethodes doorlopen. En is enkel keer op keer toch weer teruggevallen. Onbewust saboteert deze persoon zichzelf omdat hij/zij denkt: Ik heb een probleem maar jij ook, je bent zelf verslaafd. Misschien zag de persoon je asbak staan of rook de nicotine bij je. Eigenlijk gebruikt de persoon jouw eigen verslaving als excuus. Maar dat wordt niet besproken. Want de hulpvrager komt over als iemand die geholpen wil worden! En wat de een een verslaving noemt, kan een ander veel lichter opvatten maar hier enkele mogelijke voorbeelden waarom deze persoon steeds weer weet af te haken, vanwege de in zijn/haar ogen incompetente hulpgever met zijn/haar: alcoholgebruik, het regelmatig gebruik van een joint, sigaretten gebruik, veelvuldig snoepen, porno kijken, nagelbijten, geilen op macht en of geld, en dergelijke. Want heel makkelijk kan een hulpvrager bepaalde zaken opmerken, zowel non-verbaal als verbaal. Of heeft je misschien in het een of andere weten te googlen of kent je van facebook. ;) Ook ouders kunnen een behoorlijke dobber aan hun kinderen hebben, de opvoeding, als in de ogen van de kinderen of kind de ouders zelf op de een of andere manier boter op hun hoofd hebben. Het kan zo zijn dat je nergens aan verslaafd bent. Niet aan de snoeppot,… Niet aan je fles wijn,… et cetera. Dat je het probleem van verslaafd zijn geheel doorgrond hebt in en bij jezelf. Dat een hulpvrager je niet kan betrappen bijvoorbeeld door een onderbewuste scan. Dat je de ander dan werkelijk kan gidsen. Maar wie wil werkelijk zichzelf echt zo grondig kennen? En houdt het gewoon simpel bij: de methode sloeg niet aan.

6

Schaduw? Wat de schaduw niet is, iets waarvan je anderen de schuld kan of moet geven. Het zegt iets over je eigen functioneren. In onwetendheid is er een conditionering binnen geslopen en beheerst ons brein. Houdt ons innerlijk verdeeld en legt ook een schaduw over ons leven, meestal in de vorm van een of andere verslaving. Als je je comfortzone verkiest boven zelfkennis, zul je jezelf niet weten te bevrijden van jouw schaduw. Zelfkennis nodigt je uit voorbij het bekende te gaan en het kan zijn dat je daarvoor liever een psychotherapeut inschakelt dan gewoon en alleen jezelf. De echte en laatste stap in je geestelijke leven ben je namelijk zelf. Niet door de ogen van een ander naar jezelf kijken. Niet bang zijn om de controle op te geven of te verliezen. Geen vluchtgedrag vertonen. Maar... jezelf simpelweg hier en nu bewust zijn. Alert, kritisch zonder jezelf te veroordelen. Keuzeloos gewaarzijn. Is geen ervaring maar ervaren en daarin is geen ruimte voor tegenstrijdigheid, gespletenheid. Onze schaduw is het onvermogen (verlangen) op twee plaatsen tegelijkertijd te wezen. Je verlangt zowel het ene en iets anders. Je kunt of wilt blijkbaar een van de twee niet echt opgeven of je weet simpelweg niet hoe. Leer daar gewoon naar kijken. Kijk er gewoon naar. Want niet buiten ons huidige leven ligt het antwoord. Je passie voor het moment, betekent de transformatie van het moment en dat omvat heel je leven.

Verslaving en andere problemen Je kunt om zo’n zin natuurlijk ook glimlachen. Gaan we nu moeilijk doen over bepaalde kwesties in ons leven? Wat mij betreft, nee. Maar het kan zomaar zo zijn dat je toch ergens onder gebukt gaat bij, van jezelf… wat dan? Helpt het om jouw probleem dan te negeren? Sommige mensen beweren nimmer problemen te hebben maar als je hun leven observeert, ontdek je al gauw bepaalde tegenstrijdigheden bij zo’n blijkbaar te optimistische uitspraak! Als je niet je probleem kan handelen, kun je mogelijk wel je reactie erop veranderen. Soms is dat zelfs genoeg… om het begin van een verdere verandering in werking te zetten.

7

Eenzaamheid en verslaving Welk excuus gebruik jij om je verslaving niet op te geven? Als je jezelf nauwkeurig gadeslaat, kom je daar gauw achter! In plaats van te letten op de omstandigheden en mensen die de eenzaamheid jou zo makkelijk laten voelen. Je bent kwaad op anderen of teleurgesteld omdat je jezelf ook niet trouw bent, volledig steunt door dik en dun blijkbaar. Als je zelfmedelijden plakt aan eenzaamheid, versterk je het enkel. Je kunt er ook liefde aan plakken, met aandacht naar jezelf kijken. Want liefde is aandacht. Het kan ook zo zijn dat je jezelf onbewust weet te saboteren, zodat je je in de greep blijft voelen van de verslaving. Je wil wel maar weet niet hoe… Ook dan is liefde en jezelf observeren het antwoord maar dan moet je bereid zijn heel dichtbij huis te beginnen. Geen antwoord zoeken maar ervaren wat je ervaart. Want tijdens het vluchten voor je ervaring kan er geen inzicht zijn, geen bevrijding. De bevrijding ligt niet buiten je worsteling maar er in verborgen. Het antwoord zit in de vraag, zogezegd. Als je je rottig voelt, kijk er dan naar, zonder je er aan vast te grijpen of zonder er vandaan te willen vluchten. Kijk er gewoon naar. Zonder de wil tot controle. Puur bewust zijn. Simpelweg jezelf bewust zijn, in alle vrijheid. Dan… alleen dan… als er een dader van die shit bestaat, zal je hem op heterdaad innerlijk kunnen betrappen! En zal er sprake zijn van een mutatie, mutatie van je brein. Dan kan alles alleen maar veranderen in je leven. Anders blijf je terugvallen en je vastgrijpen aan methodes, medicijnen, therapieën en hulpverleners of guru’s. Zonder dat de vicieuze cirkel echt doorbroken wordt. Je bent vrij maar dat vraagt wel al je vertrouwen en aanwezigheid.

In dialoog Niet als een therapeut of wat voor behandelaar dan ook maar gewoon als een vriend. Als je verslaafd bent heb je mogelijk al heel wat hulpverleners gezien. Ken je vast vele methodes, afspraken en mogelijke beloften. Ik ga enkel in dialoog met je over je verslaving of mogelijke verslaving. Als je echt gemotiveerd bent en je terugvallen zat bent, kun je in dialoog gaan. Als je me daarbij zult zien als een bepaalde dienstverlener heb je het volkomen mis. Want ik zal niets voor je doen, wat je zelf kan en behoort te doen. Je kunt jezelf helen. Maar het kan zijn dat je een gids zoekt, iemand die met je meedenkt omdat je al zolang aan jezelf werkt en het je maar niet lukt om van een of andere verslaving af te komen. Ik heb diverse behandelmethodes bestudeerd en beoefend. Maar ontdekt dat je tegen een muur aan kunt lopen. Die enkel geslecht kan worden, hier en nu. Zonder methode, behandelaar, medicijnen, en dergelijke. Er bestaat een weg uit en die ben jezelf! Dat vraagt natuurlijk een enorm 8

zelfvertrouwen. Niet van een ‘eigenwijs iemand’, niet van een opstandig mens! Maar simpelweg omdat je toch niets meer te verliezen hebt, omdat je waarschijnlijk alles al geprobeerd hebt. En dan kom je bij jezelf uit! ;) Samen praten we dan, kijken we volledig vrij naar wat is, zoals het is. ‘Wie dichtbij begint kan ver komen.’

Wie is verslaafd? Voor jezelf zul je het mogelijk wel erkennen. Dat je gewoon een 'trut' of 'lul' bent, dat je nog steeds ergens aan vastzit, ondanks al je zelfkennis. Maar je zult mogelijk daarvoor ook je volmaakte, 'rechtsgeldende' verklaring hebben. Goed, verslaving is niet leuk, zeker als je verder wil. Maar het kan ook zo zijn dat je zegt: alles is goed. Maar in verslaving sta je niet alleen, omdat we sociale wezens zijn. Onze omgeving kan er last van ondervinden, al lijkt dat misschien wel mee te vallen. Meeroken is ook niet gezond... Alcohol in het verkeer... Door drugs niet willen werken... Door porno dames en heren eenzijdig te bezien... Sociale isolatie vanwege je onnodige overgewicht... En dergelijke! Het is niet belangrijk dat je je gewoonte lekker vindt, als verslaving erin is opgedoken, lijkt me. Zelfkennis gaat niet alleen over jezelf maar ook over je relatie met anderen.

Leven zonder verslaving... ...dat kan. Maar hoeveel mensen veroordelen zichzelf niet keer op keer bij een terugval. En dat is pijnlijk en onnodig. Dat je de strijd bent aan gegaan met je verslaving is weer een ander verhaal. Want het kan zomaar zijn als je dat niet doet je leven helemaal hopeloos wordt en volslagen ongeloofwaardig. Aan de andere kant: helpt het? Helpt het op den duur? Mensen die al heel veel terugvallen hebben meegemaakt neigen naar de boel de boel laten, want verzet helpt toch niet, volgens hen. Maar vergis je niet, want iedere periode dat je niet drinkt, rookt, je volvreet, et cetera... betekent toch rust voor je lichaam! Ook geef je aan dat je wil stoppen, alleen weet je nog niet hoe.l Blijkbaar werkt het niet je alleen vol te blijven stoppen of je door pure wilskracht jezelf te beheersen. Bij beiden voel je geen echte voldoening. Want stop je je vol, dan wil je toch weer er mee stoppen en beheers je je dan wil je toch weer aan je sterke neigingen gehoor geven. Als je met liefde je leven beziet, zul je doordringen in dat wat jou weerhoudt echt verlost te worden van je hardnekkige gewoonte die je de naam verslaving hebt gegeven of anderen (hulpverleners). Als je gewoon naar je leven kijkt, ben je je leven zonder daarbij een 9

excuus te gebruiken. De waarnemer is het waargenomene, en daarin ligt de liefde tot transformatie. Het ego, wat ik het zelfbeeld noem, zegt dat je mag (bijvoorbeeld) roken. Of het zegt, dat je moet stoppen. In beide gevallen geeft het een oordeel over wat je zou moeten doen of laten. Zonder ego, zie je simpelweg wat is. En dat maakt het verschil. Zonder ego zullen we spontaan genezen aan al onze verslavingen. En niet alleen aan een of twee en de rest niet, zoals zo vaak gebeurt. Want iemand kan wel stoppen met roken maar niet met drinken. Of iemand rookt niet meer en drinkt zeer matig maar snoept wel enorm veel door de dag heen!... Ook hulpverleners zitten vaak in dat bootje. Terwijl ze een ander proberen te helpen. Misschien zijn ze zelf niet aan de harddrugs maar worstelen ze toch nog met hun glaasje of zeggen braaf tegen zichzelf dat het mag of zoiets.

Zien Je kunt denken het 'zien' gerealiseerd te hebben maar dat 'zien' heeft niet meer power dan een Philips lamp. Je ziet dan blijkbaar dat 'zien' aan voor de zon. Als het ‘zien’ de kracht heeft van de zon dringt het werkelijk in alles door. Sommige mensen beweren de waarnemer te zijn maar zijn ze werkelijk daarin volledig vrij? Keuzeloos gewaarzijn heeft de kracht van een atoombom, zogezegd. Het is geen afgescheiden kracht of something like that. Zien doet je leven veranderen. Niet je denken, doet je leven veranderen. Maar het directe zien. Een katalysator als de zon. Het wordt ook wel de sadguru genoemd, de ware leraar. Het verandert levens. Anders is het enkel speculeren over een nieuwe mens en nieuwe wereld. Een hobby filosoferen met de toevallige naam advaita of nondualiteit.

Zelfheling De kracht van zelfheling is enorm. De arts Lissa Rankin deed daar een uitgebreid onderzoek naar en gebruikte, bestudeerde alle mogelijke wetenschappelijke onderzoeken op dat gebied. Ze schreef er ook een boek over: Meer brein, minder medicijn.

Angst Angst geeft een signaal af maar voor wie of wat als we erdoor in paniek raken en vervolgens ons nek breken, een hartinfarct krijgen of iemand anders omver lopen. Er is volgens mij een verschil tussen lichamelijke- en psychologische angst. Lichamelijke angst is primair. Als de waarnemer het waargenomene 10

is, kan geestelijke angst terstond verdwijnen. Zonder omhaal lichamelijke angst volledig bewust zijn, geeft paniek geen ruimte. Angst zegt niets over wie we zijn dat doet geestelijke angst wel. Angst vraagt geen filosofie maar begrip. Angst heeft niet altijd gelijk. Het lichaam waarschuwt bij mogelijk gevaar...

Onze hersenen Onze hersenen zijn kwetsbaar al zitten ze goed opgeborgen maar toch kunnen we ze ook van binnenuit beschadigen, bijvoorbeeld door het gebruik van alcohol en drugs. Je hoeft er geen moraal op na te houden omdat te erkennen. Je hoeft er ook geen wetenschapper voor te zijn. Je merkt gewoon wat wat doet met je leven, als je eerlijk bent. Ik ben gestopt met teveel drinken toen ik merkte dat mijn geheugen er minder door werd. Maar als je zo'n signaal negeert kan het wel eens te laat zijn. Ook kende ik iemand vrij goed die zich gewoon dood heeft gedronken. De artsen waarschuwden hem al toen des tijds, dat ie nog zo'n anderhalf jaar had. Het werden enkele jaren meer... Zelfdestructie bij een mens kan enorm zijn en omstanders zoals vrienden en familie weten vaak niet waarom. Waarom eerst zo'n geliefd persoon zo'n weg in slaat. Verslaving gaat dus niet altijd over een zielig verleden enzo. Het kan simpelweg een vlucht zijn, dat meer zegt over het karakter of de mentaliteit van de gebruik(st)er! En als je iets gewoon lekker vindt moet je weten dat je er aan verslaafd kan raken. En stoppen gaat niet altijd enkel met wilskracht. Er kunnen addertjes onder het gras zitten. En kom er dan maar weer eens vanaf, van de een of andere hardnekkige gewoonte. Ik heb begrepen voor mezelf dat keuzeloos gewaarzijn de sleutel is. En dat heeft niets te maken met wat je denkt. Want je kunt zoveel denken, dat iets 'moet' of 'niet moet'. 'Vrijheid gaat aan vrijheid vooraf.' Als het brein muteert door direct zien, verandert er simpelweg van alles in je leven. Want keuzeloos gewaarzijn vertegenwoordigt orde. Je vecht namelijk nergens meer tegen en je jaagt ook geen verlangens na. Je doet wat je doet, en je laat wat je laat. Het leven is niet langer een ervaring die je op de een of andere manier kan najagen en of uitbuiten. Maar simpelweg ervaren. Verlicht en wel. ;)

11

Vechten met de draak Als je moet vechten met de draak, vraag je dan af waarom. Hetzelfde geldt ook voor: niet moeten vechten, of misschien, of soms, en dergelijke. Het ego laat je niet achter je door er beelden over te hebben. Het zelfbeeld bevestigt alleen maar waar je in werkelijkheid van bevrijd wil worden. Iedere poging, manier en techniek is gedoemd te mislukken. De draak laat alleen maar zien wie je in werkelijkheid nu bent. Vechten met de draak is vechten met jezelf.

Antwoord We willen geen gewoon antwoord maar een verklaring, een bepaalde interessante filosofie of nog erger, iets volkomen esoterisch. Het leven kan onmogelijk zijn wat het is er moet iets anders aan de hand zijn en op die manier houden we onszelf zoet met nep of half gare antwoorden. Zoals een kind zoet wordt gehouden met speelgoed en lekkers. We kijken liever niet in alle vrijheid naar onze eigen geestelijke banaliteiten als eerzucht, jaloezie, hebzucht,... Want we denken dat niet te hoeven doen. We zoeken verdoving voor wat is. Er is geen antwoord buiten de vraag maar in de vraag zelf. Er is geen antwoord dan de banaliteit simpelweg zien zonder beperking. Maar wie zijn leven slechts wil verklaren ontvlucht het. En hoeveel hulpzoekers zijn niet inmiddels een deskundige geworden in het verklaren van hun eigen persoonlijke problematiek, zonder ook maar voor een spat echt in hun voordeel te zijn veranderd?

Lekker doen waar je zin in hebt Werkt dat? Voorbeeld: - Je rijdt voortaan zoals jij het wil, door rood, tegen het verkeer als het jou uitkomt, veel harder of langzamer dan toegestaan, lekker veel toeteren zoals in India, schreeuwen, je middelvinger opsteken bij het passeren, et cetera. - Je eet wat je wil. Misschien dagen alleen maar patat. En dan weer chips. Of alleen maar Chinees. En heel heel veel gebak, snoep en andere lekkere dingen! Je duwt je zelf vol wanneer je wil en met wat je wil. Et cetera. - Je drinkt je alcohol, waar ook en wanneer ook. Op je werk, in de auto achter het stuur, tijdens je boodschappen doen in AH. Je zuipt aan een stuk door!... Et cetera. - Je zegt wat je wil. Op je werk zeg je echt wat je denkt tegen je collega en werkgever. Tegen je schoonfamilie. Op straat. In de winkel. Je vloekt als je zin hebt. Je schreeuwt naar iemand als je dat wil. Je zegt geen gedag als je daar geen zin in hebt. Et cetera. 12

- Je raakt alles en iedereen aan, als je dat wil. Op straat. In de sauna. Je pakt wat je wil. Et cetera. -... Dat werkt toch niet. Daarmee creeer je chaos, wanorde. En je wordt gegarandeerd gelyncht, door het publiek! Denk maar als je iemand baby neemt uit zijn kinderwagen, omdat je nog moeder of vader wil zijn. En je vlucht met het kind en je struikelt... Je op straat iemand begint te betasten... Of je rijdt door bij een ongeluk... Je scheldt iemand de huid vol die net iets sterker is dan jou en toevallig in een heel verkeerde bui is!... Je schopt en slaat de treinconducteur... Goed, wanorde dus. Doen waar je zin in hebt, is een zeer relatief begrip. En verslaving heeft er mee te maken! Je bent ergens aan verslaafd omdat je je grenzen niet kent. Verslaving creeert wanorde. Achter doen waar je zin in hebt, zit het ego. In gewoon doen wat je doet niet. Je verlangens najagen heeft niets met inzicht te maken. Orde betekent liefde. Als je liefdeloos bent, gebrek aan liefde hebt in je leven, creeer je gegarandeerd chaos. Liefde maakt ons fijngevoelig. En rijd je dan bijvoorbeeld nog gewoon door het rood wanneer je ook maar zin hebt. En raak je gewoon iedereen aan waar en wanneer jij zin hebt?

‘Ik heb genoeg van mezelf.’ ‘Als ik mezelf kon verlaten dan deed ik dat.’ ‘Mijn leven is zwaar klote en niemand houdt van mij. ‘ Wie dichtbij begint kan ver komen. Stap voor stap komen we er wel. Het leven vraagt vertrouwen. Als je weet dat niemand van je houdt kun je nog altijd van jezelf houden. Een licht zijn voor jezelf.

Ik kan je niet garanderen dat… …ik je van je verslaving afkrijg maar ik kan je wel garanderen dat jij jezelf er vanaf zal helpen, als je diep in je hart dat ook graag wilt. Je kunt in dialoog erover treden: http://wennegers.nl/praktijk.html

13

De middenweg Sommige mensen beweren dat je niets kunt doen aan je verslaving. Dat je gewoon zo geprogrammeerd bent. Dat je het brein bent. Dat er geen vrije wil is. Dat je maar beter gewoon zonder enig verzet verslaafd kunt zijn – en als je je toch verzet (toevallig) dan is dat ook zo geprogrammeerd! Goed, hier heb ik dus helemaal niets mee. Met deze bovenstaande benadering. Een dwaalleer, die behoorlijk populair schijnt te zijn. Gautama Boeddha was veel slimmer en moet een pracht mens zijn geweest, waarvan je tegenwoordig zo’n beetje overal wel een beeld van hem aantreft. Symbool van rust en vrede. Hij leerde de middenweg. De uitersten vermijden! Dus: niet teveel of te weinig eten. Niet teveel slapen of te weinig. En dergelijke. Als je wil stoppen met je verslaving, dan zou je jezelf daarbij niet onder een te grote druk moeten zetten of helemaal niets van jezelf verwachten. En wees bij dat alles vriendelijk voor jezelf. En alert. Allemaal elementen uit zijn leer, van zo’n vijfentwintighonderd jaar geleden. Tegenwoordig wordt zijn leer vooral heel veel bestudeerd door psychologen.

Help, ik stop met roken!... Sommige mensen stoppen er gewoon mee, of dat ze nimmer hebben gerookt! Anderen vallen keer op keer terug, helaas. Vooral als je er echt vanaf wil, he? Als je diep innerlijk er ‘ja’ tegen zegt en je ook uiterlijk (aan de oppervlakte), bewust wordt dat je toch eens wil stoppen en je neemt dan de stap… Maar wat als je diep innerlijk diverse gedachten en gevoelens erop nahoudt, wat dan? Want het onderbewuste kan zo zijn eigen verhaal hebben op ‘stoppen’. Voordat je gaat stoppen, zou je heel uitgebreid al je voordelen op kunnen schrijven, waarom roken belangrijk voor je is. Daarentegen ook waarom je ermee wil stoppen, wat jouw winst daarbij zal zijn. Maakt niet uit wat je daar allemaal in betrekt. wink-emoticon Op die manier weet je dan ook ongeveer hoe en wat, hoe diep het willen gaat. Ook kan het belangrijk voor je zijn, jezelf gewoon gezond voor de geest te zien en niet als iemand die van een sigaretje afhankelijk lijkt. Zie wat je wil zijn en niet wat je niet wil zijn. wink-emoticon Ze zeggen ook dat mensen die hardlopen vaak spontaan een gezondere levenswijze eropna gaan houden, stoppen met bijvoorbeeld het roken! Beweging beïnvloedt sowieso het brein positief. Maar misschien ken je al deze voorbeelden al en adviezen. Weet dat de helft van alle rokers sterft aan de gevolgen van roken en de helft daarvan voor zijn pensioen. – Maar ook dit zegt je misschien helemaal niets meer. 14

Ik zeg dat de werkelijke bevrijding van al je ongewenste gewoonten ligt in het beëindigen van je ego. Zelfbeeld, die jou altijd weer zegt wat je moet doen en laten. Maakt niet uit wat: goed of kwaad. Zonder zelfbeeld kijken naar je roken geeft iets heel anders, namelijk het feit dat je rookt. En dat je dat simpelweg ongeconditioneerd ervaart. En als roken jou echt niet aanstaat zal je er even makkelijk meestoppen als je eraan begonnen bent. Er is niemand anders, hier en nu. Geen verdeeldheid. De waarnemer is het waargenomene! Maar als je tegen jezelf aan kijkt, en jezelf fout of goed weet te beoordelen, ga je uit de weg, wat is, zoals het is. Je rookt of niet. Je begrijpt zonder trucjes wat het wel of niet doet met je leven. Daarbij heb je geen moraal nodig of iemands mening. Zien wat is, is zijn wat is. En daarin ligt het antwoord. Mits als er sprake is van een vraag, probleem.

Verslaving is een verhaal… …dat gaat over jezelf. Niet over je ouders of je ex of wie of wat dan ook. Je hoeft namelijk niet verslaafd te zijn. Iedere verklaring ervoor is eigenlijk een bevestiging ervan! Verklaar niet je verslaving maar stop er eenvoudig mee. Stap eruit. Maar het kan zijn dat je liever iemand anders de schuld ervan geeft. Dat je kiest voor zelfmedelijden. Verslaving is een verhaal over jouw gevangenis. Je gevangenis leven. Maar het kan zomaar zo zijn dat je geen moeite met jezelf hebt zoals je bent. Prima. Denk ik dan. Maar omdat we niet op een eiland wonen beïnvloedt het ons sociale leven en dan is de vraag: is die invloed positief, inspirerend of niet?

Habits Verandering is spontaan besloten in het moment zonder dat het bewuste en het onderbewuste daarover strijd voeren.

Ben je verslaafd of niet? Misschien weet je het zeker of twijfel je daaraan en/of vind je het wel meevallen. Het kan ook zo zijn dat je graag meer wil weten over dit gegeven, onderwerp! Een fb-groep over zelfkennis en hardnekkige gewoonten.

15

Verslaafd aan junkfood… …dan kan! Er afkomen ook! Diëtisten in Amerika raden over het algemeen niet meer dan 1x in de maand McDonalds te bezoeken. Want zo ‘gezond’ is het eten daaarr. Interessante documentaire over junkfood is: "Super Size Me" Only Mcdonald's Food A 30dayhttps://youtu.be/xG0mQhpPC4U

Het is een kunst om geen oordeel over jezelf te hebben en toch te veranderen.

Zelfkennis Zelfkennis gaat niet over het ware zelf maar over het ego (zogenaamde valse zelf). Kun je realiseren wat je al bent? Zelfkennis gaat juist over de innerlijke verwarring, gespletenheid van de mens. De zelfcontrole, die niet leidt tot verlichting maar enkel gaat over angst en verlangens. Want wat zit er achter je behoefte om jezelf te controleren, je leven te beheersen? Jouw zogenaamde zelfkennis gaat over antwoorden zoeken voor wat is in plaats dat wat is simpelweg bewust te zijn. Er in door te dringen, niet als 'ik en...' maar simpelweg zien wat is zonder enige verkramping. Dan kan bijvoorbeeld angst spontaan verdwijnen in de plaats dat je er niet werkelijk gevoelig voor bent maar wel hoopt op een antwoord los ervan. Je hebt genoeg tijdelijke antwoorden, 'doekjes voor het bloeden' maar is dat wat je werkelijk wilt? Zelfkennis gaat over het antwoord, hier en nu. Zonder daarin afhankelijk te zijn van een guru, hulpverlener, medicijnen, drugs of methode. Want zien staat op eigen benen. En is helder als water. En direct. Er gaat niets aan vooraf. Keuzeloos gewaarzijn is dat wat je werkelijk bent. (Zie ook www.meditatie24-7.nl)

Ben je bereid om zonder zelfbeeld te leven? Hoe mooi of lelijk dat zelfbeeld ook is. Gewoon simpelweg hier en nu jezelf gewaar te zijn. Je shit te ervaren en daarin het antwoord.

16

‘Het is inzicht in onszelf wat ons bevrijdt en niet onze hardnekkige gewoontes.’ Ben jij ergens aan verslaafd of niet? Gamen, snoep, roken, chips, chocolade, vlees, drugs, films, alcohol, seks, internet,… En wat heeft zelfkennis daarmee te maken? Welkom bij de Huisgroep zelfkennis en verslaving. We houden regelmatig bijeenkomsten die gericht zijn op jouw ervaring en inzicht en je mogelijke verslaving. Twee kwesties staan centraal: zelfkennis en verslaving. In hoeverre ken jij werkelijk jezelf en waarom denk jij dat je nog ergens aan vastzit? Wil je meer weten over mijn achtergrond, dan kun je gaan naar deze pagina: www.newlifebloemendaal.nl

Keuzeloos gewaarzijn Het is niet iets wat je kunt bereiken maar wat wel volledig vrij kan worden in jezelf. Het is er al, je neemt al waar. Zoals een parel er ook is in een schelp. Of het zaad in de bodem. Maar we luisteren graag naar ons zelfbeeld, met al zijn 'goede' en 'afwijkende' suggesties. We creeren plichten en rechten voor onszelf. We geloven letterlijk in onszelf. Zonder dat zelf(beeld) zijn we gevoelig voor wat is, zoals het is. De verandering ligt besloten in wat is en niet ten opzichte van wat is, in de vorm van een (be)oordelende waarnemer. Als je kijkt naar jezelf, dan ben je je haat en daardoor kan ie verdwijnen in je leven. Omdat niet het antwoord ligt buiten het ervaren van je haat. Maar we willen onze haat beheersen, niet ervaren. Niet zien wat is, zoals het is. Je bent bang voor jezelf, bang voor je angsten, haat, afgunstige gevoelens, jaloezie, e.d. Je wilt helemaal niet ervaren. Je hebt ervaringen en je denkt dat daarin het antwoord ligt. In zelfbeheersing. Maar in keuzeloos gewaarzijn is geen controle maar staat voor rechtstreeks gewaarzijn, zien wat is, zoals het is. De waarnemer, waarnemen en het waargenomene zijn een. Verandering ligt in wat is. Je verdriet waarnemen als een buitenstaander doet niet het licht erin schijnen, waardoor het gekend wordt en zal verdwijnen. Ook een hardnekkige gewoonte, verslaving, zal niet verdwijnen alleen maar omdat jij het wil.

17

In dialoog treden over je mogelijke verslaving kan je helpen blokkades te slechten. Maar het ook ook zomaar zo zijn, dat je je nog meer onbegrepen zal voelen en mogelijk je nog meer zal vast bijten in dat wat een bepaalde verslaving voor je heet te zijn. Ik kies er voor in alle vrijheid te praten met anderen, niet in, vanuit enige positie gewoon als mezelf, maar dan wel als iemand die zijn eigen verslavingen achter zich heeft weten te laten. Er zijn mensen die graag de wijsneus uithangen en komen met een of andere zogenaamde zinvolle methode. Misschien helpt die, misschien ook wel niet. Ikzelf vertrouw liever op degene die innerlijk weet ergens echt vanaf te willen. Die ook bereid is om daar naar te kijken, naar zichzelf, hier en nu. Sowieso ben jezelf het antwoord. Ik kan niemand helpen maar iemand wel ergens op wijzen. En wanneer je in een doolhof met jezelf zit, kun je dat allicht onderzoeken. Ik win er niets bij of verlies er niets bij. 'Wees een licht voor jezelf.' wink-emoticon

Vragen over verslaving (1) Hoe raak ik van me verslaving af? - Allicht heb je al diverse pogingen gedaan, niet waar? Maar heb je jezelf ooit toegestaan er gewoon naar te kijken, zonder het plaatje verslaving? Heb je ooit naar jezelf gekeken zonder oordeel? Want wie zegt dat je moet veranderen? Dat wil ik natuurlijk. - Weet je dat zeker? Misschien wil je alleen maar van je verslaving af omdat bijvoorbeeld je partner het wil of je godsdienst. En wie zegt dat jij er vanaf moet van jezelf, waarom zit je dan nu nog aan je verslaving vast? Ik val steeds terug en weet niet waarom? - Misschien wil je te graag, heb je bijbedoelingen. Wil je jezelf alleen maar overwinnen, jezelf volkomen weten te beheersen. En is dat liefde? Hoe bedoel je? - Ergens is het een geschenk als je weet te stoppen. Het heeft namelijk niet alles te maken met de bewuste wil. Diep in jezelf moet je ook het pad volgen. En hoe bereik je jezelf daar, als je alleen maar jezelf bewust bewust bent en niet onderbewust bewust? Je kunt bewust een zaadje in de donkere aarde stoppen maar de rest gaat onbewust verder. Je kunt water geven af en toe, bewust. Zorgen dat er voldoende licht is, e.d. Maar aan de andere kant kun je helemaal niets doen, dan vertrouwen op het natuurlijke. Zo behoor je samen te werken met jezelf. Begrijp je?

18

Vragen over verslaving (2) Ik haat mezelf, dat ik niet weet te stoppen! - Dat heeft helemaal geen zin, jezelf daarover haten. Je kunt beter gewoon naar jezelf kijken, als je jezelf weer iets ziet doen, waarvan je dacht dat je het niet meer zou doen. Mag ik mezelf dan niet haten, daarom verachten? - Jezelf kwellen is niet het antwoord toch, wat je wil? Het genereert helemaal niets. Laat jezelf met rust. Maar wees enkel bewust wat je wel wil. Maar ik wil niet meer terugvallen! - Met haat schep je innerlijke verdeeldheid, terwijl je juist op Een lijn moet komen met jezelf. Jezelf straffen schept ook weer verzet in je, tegen welke verandering dan ook. Aan de andere kant behoor je jezelf niet uit het oog te verliezen, zoals een jong puppie op straat!

Zelfkennis en verslaving Je hoeft nergens aan te werken als je jezelf observeert. Want je bent immers wat je waarneemt. Maar als je moeite hebt met wat is, zoals het is. Zul je een positie innemen. Een houding aannemen ten opzichte van jezelf. Aan de ene kant zie je jezelf iets doen en aan de andere kant keur je het mogelijk af. Maar als je bent wat is, doe je wat je doet of je verandert simpelweg spontaan. Zelfkennis gaat niet over kennis maar over inzicht. En niet over een inzicht achteraf maar hier en nu.

Verslaafd aan woede… …kan dat? Ik weet het niet maar wat ik wel zie is dat mensen of hun woede veroordelen of er helemaal prat op gaan! Ik heb zelf niets met beiden. Want als je niet kijkt vanuit een zelfbeeld naar jezelf, ben je gevoelig voor wat is, zoals het is. En de vraag is dan: kan daarin woede bestaan? Wat gebeurt er als de woede opgemerkt wordt, totaal, zonder enige weerstand of grijpen naar. Maar als er sprake is van een zelfbeeld, worden we vanzelf in een bepaalde hoek gedreven met de ervaring, in de plaats het in alle vrijheid te ervaren.

19

Zelfkennis gaat over direct zien. En als je neigt naar een verslaving, zie je dat dan ook direct. En als je niet verslaafd wil zijn, zie je dat ook. Zien staat gelijk aan handelen, doen. Er is geen conflict.

Navelstaren op je problemen helpt niet. Je kunt beter in iedere situatie jezelf bewust zijn, jezelf observeren, innerlijk en uiterlijk: gedachten, gevoelens, gedrag en sensaties. Zodat je jezelf ook ziet reageren op dingen uit je omgeving. Het moment bestaat niet alleen uit die ander of het andere maar ook uit onze reactie daarop! Dan… slechts dan kun je direct waarnemen, wat is zoals het is.

Vragen over verslaving (3) Heb je toevallig een methode voor me, zodat ik kan stoppen met mijn verslaving? - Je bent zelf het antwoord. Je behoort daarin 100% op jezelf te vertrouwen. Twijfel creeert innerlijke verdeeldheid. Ja maar het lukt me niet? - Wees een licht voor jezelf. Anders had je allang baat gehad bij de een of andere methode maar omdat je innerlijk nog altijd overhoop ligt met jezelf, lukt het inderdaad niet! Er zit een nee en een ja in je. Daarom gaat het niet. De ja of de nee wil domineren, de een over de ander. Dat lukt, tijdelijk. Maar nu zeg je echt te willen stoppen, waarom vertrouw je dan niet helemaal op jezelf? Ik weet niet hoe... - Een: je bent er al en je bent al bewust, je neemt al waar. Je kunt niet je aanwezigheid ontkennen en je waarnemen aan of uitzetten, klopt dat? OK... - Nu hoef je enkel je hardnekkige gewoonte bewust te zijn als deze weer van zich laat horen of de neiging ernaar. De kunst is dan jezelf in geen enkele richting te duwen, er enkel naar te kijken. Dat de waarnemer het waargenomene is. En daarin ligt het antwoord. Want als je diep in je hart ergens vanaf wil, zul je op zulk moment doordringen in dat wat is, zoals het is. En verander je vanzelf. Maar als je denkt jezelf te moeten veranderen, zal dat je mogelijk niet lukken. Je verandert of niet, en dat laatste gaat over dat je enkel bijdehand probeert te zijn. Je kunt jezelf niet veranderen, vanuit de ikpositie. Verandering vraagt onschuld. Geen bemoeienis, vanuit een of ander zelfbeeld. ... 20

Verslaving, wie heeft er niet mee te maken tegenwoordig? Maar hoe kom je ervan af ? Door pure wilskracht, heeft soms succes. Door geloof, heeft soms succes. Door psychotherapie, heeft soms succes. Door medicatie, heeft soms succes. Door zelfkennis, heeft altijd succes. Waarom? Omdat het bij zelfkennis draait om keuzeloos gewaarzijn. En dan ben je wat je waarneemt. En als iets niet bij jou hoort, zal het terstond verdwijnen. Alles draait om het beëindigen van je zelfbeeld. Omdat je niet vanuit je zelfbeeld jezelf kunt bevrijden, vrij kunt zijn. Het gaat om ervaren wat is zonder oordeel en daarin, kun je de feiten zien zoals ze zijn. Keuzeloos gewaarzijn is geen techniek maar onze wezenlijke natuur, wanneer alle conditionering wegvalt en het brein verandert.

Trigger Het kan zomaar een trigger voor jezelf zijn wanneer je ergens niet vanaf kan blijven. Net of dat je niet helemaal jezelf bent. Kijk, zegt alles ja in je, dan zal er wel geen trigger zijn bij een bepaalde gewoonte. Maar als je aan de ene kant tegen jezelf zegt, dat je die gewoonte maar eens moet doorbreken en daar komt nimmer een respons op. Zit je in een gespleten/tegenstrijdige situatie met jezelf. Hoe komt het toch dat een mens zo slecht kan luisteren naar zichzelf en overgeleverd lijkt aan bepaalde gewoontes? Roken, drugs gebruik, alcohol, overmatig snoepen, gamen, gokken, porno kijken,... Omdat ie vanuit een zelfbeeld zichzelf probeert te beheersen. Misschien vind je (bijvoorbeeld) roken eigenlijk niet bij je passen maar je doet het wel. De vraag is dan: Waarom vind je roken niet bij je passen? Wie zegt dat? Misschien past niet roken wel niet bij je!... Het gaat erom dat we het zelfbeeld volledig onderuit halen, zodat je helemaal niet meer weet dat (bijvoorbeeld) roken nu wel of niet bij je past. Op die manier gaat alle aandacht naar het roken zelf. En dan pas kun je ontdekken, ervaren wat roken allemaal met jouw leven doet.

Het onderbewuste... ...en het bewuste zijn een. Ik vergelijk het met een ijsberg. Waarvan symbolisch het bewuste bestaat uit de 10% ijsberg boven het water. 90% van de ijsberg zit onder water, het onderbewuste zeg maar. Het water geeft de illusie van een bovenkant en een onderkant. Denk je 21

het water weg, dan heb je enkel een ijsberg. Dat ik gebruik voor het bewustzijn zelf, dat zowel het bewuste als het onderbewuste omvat. Bewustzijn is niet-twee. Heb je werkelijk het bewustzijn verwerkelijkt, dan liggen het zogenaamde bewuste en het zogenaamde onderbewuste niet meer met elkaar overhoop. Dat ben je Een. Heel.

In de put zitten Een put is diep, koud en donker. Je zit daar mogelijk helemaal alleen, terwijl je naar boven kijkt en af te toe het licht ziet. Want ook al schijnt de zon altijd, toch wordt de zon ook bedekt door wolken of wordt het nacht. In de nacht kun je helemaal nergens naar uitkijken, niet waar? Dan weet je misschien niet eens dat je in een put zit, zo donker en onherkenbaar is dan alles. Wat een opluchting moet het dan weer voor je zijn als het licht(er) wordt, alleen blijft verder alles ongewijzigd. Misschien doe je overdag pogingen om eruit te klimmen. Maar de wanden van de put zijn glad en de put te breed om doormiddel van je rug, tegen de ene wand, en de voeten tegen de andere wand jezelf omhoog te duwen. Daar zit je dan en regelmatig schreeuwen om hulp heeft ook niet mogen baten. Je weet dat je zal sterven, sowieso van de honger en de dorst. En je bent ook aardig onderkoeld geraakt. Dus... Dan... hoor je op een zeker moment geluiden boven aan de rand van de diepe put! Je kunt je geluk niet op! Het is iemand die je zal helpen. Maar je hebt niet altijd in de put gezeten. Toen was je je vrijheid niet zo bewust! Toen was je blijkbaar niet zo dankbaar als dan. Je kent het leven buiten de put! Door onwetendheid en verlangens verdwalen we in onszelf.

God zoeken... Als Als Als Als

je de Waarheid in je leven niet zoekt, ben je er dan al? je niet bereid bent aan jezelf te twijfelen, ben je er dan al? je niet verlicht bent, ben je er dan al? mensen geen genezing bij jou kunnen vinden, ben je er dan al?

Het Licht in de wereld, kan niet genegeerd worden. Want wie in duisternis is, (h)erkent direct dat wat eeuwige duisternis direct doet verdwijnen. Maar het kan zijn dat je aan die 'eeuwige' duisternis gewend bent geraakt, niet beter meer weet, niet anders gelooft. God gaat niet over macht maar over liefde. Dat liefde in staat is jouw leven volledig te veranderen, ja dat is dan macht. Achter Gods macht gaat namelijk geen ik schuil, geen ego. Daarom is God liefde. 22

Als je verdwaald bent in deze moderne en veeleisende wereld, maatschappij, en je verslaafd bent geraakt aan het een en ander en jij jezelf mogelijk daarom veroordeelt, weet dan dat dat je niet zal bevrijden, van het juk dat wereld heet. Genezing betekent liefde. Wie niet op liefde vertrouwt, zal gevangen blijven in zijn eigen oordelen en verslavingen. Als God ons roept, dan is dat liefde.

Problemen Je geestelijke conditionering opsporen is geen kwestie van boeken lezen maar simpelweg jezelf daadwerkelijk observeren. Als je wilt weten waarom je iets doet of laat behoor je jezelf innerlijk en uiterlijk nauwkeurig gade te slaan. Niet als iemand die weet of gelooft maar gewoon in alle vrijheid, feitelijk gewaarzijn. Direct zien wat is. Inzicht is nu. Meditatie is geen trucje. Geen methode. Geen vlucht. Keuzeloos gewaarzijn is zien wat is.

Je kunt doordringen tot wat is, zonder vooroordelen, zonder dat vervelende schouderklopje van je ego, hoe fantastisch of hoe slecht je bent als je dat en dat doet. We praten altijd goed wat we doen, bijvoorbeeld: Of waarom je toch rookt of waarom je toch niet rookt! Kunnen we ook gevoelig zijn voor wat is, zoals het is zonder een verhaal? Want juist daarin ligt de waarheid van wat we doen.

De naakte waarheid Wanneer kijken we werkelijk naar onze gedachten, gevoelens en gedrag? Door kennis, door geloof, door de ogen van een ander, door middel van een methode? Ons zelfbeeld bestaat ergens door en uit. Het zelfbeeld is onze meetlat. Je weet niet half hoe het is om je volledig vrij te voelen, zonder reserve te kijken naar jezelf. Geluk ligt verborgen in wat is maar niet als we erop geilen of bang voor zijn. Wanneer zijn we bereid volledig onszelf te observeren zonder oordeel, plan, trucje en bijgedachte? Jezelf alleen maar willen controleren, beheersen levert geen blijvend geluk op. Alleen maar je verlangens najagen ook niet. Geluk is daar waar we vrij zijn. Los van ieder beeld van moeten of niet moeten.

23

Oorspronkelijke geest Wat de oorspronkelijke geest? Een geest die zonder enig verzet er is, een geest die zichzelf niet probeert te beheersen of zogenaamd te kennen. Maar er is angst voor niets (leegte) en dat wat direct is, oorspronkelijk. We mediteren liever ergens op, desnoods op de geest zelf. We graven in onszelf. Niemand die dat allemaal achter zich laat. Je bent er al. Je neemt al waar. En als er sprake is van de waarheid, dan kan deze zich onmogelijk ergens anders voor doen. Maar als je denkt iets eerst te moeten doen of laten, ontgaat jou dit moment zoals die is.

Je rottig voelen Als je je rottig voelt, wat doe je dan? Bidden, een techniek/methode op jezelf toepassen, kiezen voor iets bijvoorbeeld wiet, naar McDonald's of simpelweg je shit gewoon niet uit de weggaan? Keuzeloos gewaarzijn... Zo dat iedere toevallige detail je aandacht niet zal ontsnappen. Is dat geen zelfkennis en transformatie? Want wie niet vluchtig/oppervlakkig naar zichzelf kijkt, laat zijn licht schijnen in wat is, zoals de katalysator de zon voor de aarde. Oppervlakkige aandacht bevestigt enkel het lijden.

Zelfvertrouwen Het vraagt enorm veel zelfvertrouwen gewoon je leven onder ogen te zien. Zonder trucjes, guru's en of geloof. Volledig gevoelig te zijn. De waarnemer, het waarnemen en het waargenomene zijn een.

Gelukkig zijn Heeft verslaving met gelukkig zijn te maken - wie wil er nu verslaafd ergens aan zijn... als hij gelukkig is? Als je geest werkelijk vrij is, neem je dan nog genoegen met een of andere verslaving? Ja, simpelweg van het leven genieten lijkt me iets anders, dan ergens aan vastzitten, niet waar? Heerlijk zwemmen, lekker wandelen, fijne vrienden, goed eten en drinken, een filmpje pakken, muziek luisteren,... lijken me geen dingen om je zorgen over te maken. wink-emoticon

24

Zonder centrum Rechtstreeks gewaarzijn heeft geen centrum. Als je innerlijk tijdloos bent, zie je simpelweg wat is, zoals het is. Het denken is relatief. Bewust-zijn onbeperkt. In 'zijn' ligt genezing niet in 'worden'. Iets najagen verwijst slechts naar onze beperkte verlangens. Die onuitblusbaar lijken. Zelfkennis gaat over vrijheid. Je neemt niet vanuit een centrum waar als je vrij bent. Een centrum staat voor tijd en keuze, verlangen en angst.

Interesse Kun je voor jezelf werkelijke interesse hebben, zoals voor je innerlijke pijn, bijvoorbeeld het gevoel van eenzaamheid of wil je er alleen maar zo snel mogelijk vanaf? Moet je meteen aan de chocolade of aan de wiet? Of aan wat dan ook!... Kun je zonder verwachting werkelijk geïnteresseerd zijn in je eenzaamheid? Zodat je werkelijk gevoelig bent voor wat is, zonder enig oordeel.

Zijn we op zoek naar nieuwe prikkels terwijl we al ervaren? Je kunt niet ontkennen dat je er bent, dat er al sprake is van ervaren. Toch vinden we dat niet genoeg en zitten we in het centrum van ons denken en volgen we onze verlangens, zonder onszelf ooit hier en nu volledig bewust te zijn.

Kijken naar jezelf betekent onschuld. Maar het kan zijn dat je jezelf op de een of andere manier aan het uitbuiten bent. Geestelijk en of lichamelijk. Als je werkelijk alert bent, ga je wat is niet uit de weg. Worden er geen spelletjes gespeeld met jezelf. Zie je simpelweg wat is in alle vrijheid, dat is intelligentie. Maar als je niet werkelijk aanwezig bent, zul je heel makkelijk een deel in jezelf negeren, zodat een ander deel kan overheersen.

25

Transformatie van het brein... ...betekent transformatie van de wereld. Inzicht muteert het brein. Zoals hebzucht en haat dat ook doen. Andere gedachten, leiden tot andere gevoelens en tot ander gedrag. Maar het kan zijn dat je in een vicieuze cirkel zit met jezelf met een of andere destructieve gewoonte waarmee je eigenlijk niet zo blij bent als Zoeker van de waarheid. Ik ontmoet mensen van zelfkennis die toch nog vastzitten in een of andere verslaving tegen wil en dank. Ondanks hun realisatie(s) zijn ze toch niet volledig vrij. Jammer! De wereld om jou heen verandert als je heel bent, krachtig en zonder enig innerlijk conflict maar het kan zijn dat je daar geen oog voor hebt. 'Kleine twijfel, kleine verlichting. Grote twijfel, grote verlichting.' (Zen) Je bent de wereld die je waarneemt. 'Verandering is dringende noodzaak.' (K) Bewustzijn zelf is pas krachtig als er niet langer sprake is van de beperkende werking door het ego. Het zogenaamde zelfbeeld wat zorgt voor een diep gewortelde conditionering. Je bent een slaaf omdat je brein niet vrij is. En de wereld is daar een afspiegeling van, niet meer of minder.

Alleen Dit moment is ordinair, gewoon maar het buitengewone ligt in het gewone.

Ben je op zoek naar een veilige techniek, om je geest te beheersen of zoiets, dan hoef je dit hier niet verder te lezen. Want dat bied ik namelijk niet. Ik wijs slechts ergens op en dat kun je volkomen negeren. De geest kan niet beheerst worden zonder juist daarbij ook te frustreren. Dat is het innerlijk conflict. Maar als je enkel alert bent kan de geest in alle hoeken en het gaten komen van zijn eigen schepping en er een einde aanmaken, aan dat wat de geest verdeelt. Als je de geest beheerst keert de geest zich juist tegen zichzelf. Er is geen pad naar de Waarheid, geen manier, geen truc. Je bent vrij of niet. ‘Vrijheid gaat aan vrijheid vooraf.’ Als de geest zich naar binnen keert of enkel een grassprietje bewust is, is de geest vrij- in zichzelf en als zichzelf. Met andere woorden: vrijheid ligt niet in het willen beheersen van de geest.

26

Persoonlijk ontmoet ik weleens mensen die hoger opgeleid zijn dan ik en een vettere baan hebben. Zoals in de gezondheidszorg. Maar nog struikelen over hun eigen hardnekkige gewoonten (lees verslavingen). Of dat dit nu gaat over regelmatig (joint) roken of alcohol drinken maakt niet zoveel uit… Toch denken zij leiding en hulp te kunnen en moeten geven. Zo zit de kerk ook in elkaar, schijnheiligheid druipt er gewoon t.z.t. vanaf! Mensen die geloven in wat ze doen maar ondertussen nog behoorlijk overhoop liggen met zichzelf in het een en ander! Dit stukje gaat niet over oordelen maar over hoe kritisch we zijn naar onszelf. Mediteren? Bewuste meditatie is geen meditatie. Je kunt niet gaan zitten of lopen om te gaan mediteren. Want je was er al nog voor dat je iets van plan was. Je neemt al waar, al is het je chaos of haat. Je irritatie of angst. Besluiten om er bewust naar te gaan kijken is tegenstrijdig, de ontkenning van het spontane moment. Je voelt immers al, je bent er immers al. Je kunt trouwens enkel spontaan, hier en nu, het ego betrappen. Niet door er een weg naar te bedenken, want dat is zoiets als een dief een andere dief laten snappen, arresteren. Als je in een bedrijf aankondigt de week erop overtreders van iets meteen te zullen ontslaan, dan past men toch op? Met het ego kun je niet het ego betrappen. Iedere poging naar verlichting moet wel falen. Je kunt enkel alert zijn en je neemt al waar! Je kunt enkel hier en nu volledig tot de Waarheid doordringen. Een programma verdeelt (beperkt) juist de energie om volledig door te dringen in wat is, zoals het is. Waar bewuste meditatie ook goed voor moge zijn het heeft niets te maken met de Waarheid.

Eigenlijk komen alle verslavingen op hetzelfde neer, ze beheersen jou. Er is helemaal geen lol aan te beleven in de zin van vrijheid blijheid. Dat je bewust en creatief bent.

27

Antwoord Antwoorden worden meestal apart gezocht. Zoals iemand die ergens op gaat mediteren op iets van zichzelf. Mogelijke agressie, dat de persoon wel eens agressief is. Maar wie kijkt er echt naar zichzelf bij de eerste tekenen van agressie gewoon in de dagelijkse praktijk? De rest is theorie. Het antwoord is hier en nu, daar waar je shit of wat dan ook opduikt. Maar we kiezen voor 'later', 'achteraf'. Ja, en wie weet het dan niet beter? grin-emoticon Transformatie ligt in het moment zelf, wanneer de waarnemer en het waargenomene tegen elkaar wegvallen.

Verslaafden... ...zoeken elkaar op, dan lijkt net of dat verslaving niet bestaat. Als je nergens aan verslaafd bent, zoek je geen verslaafden op, omdat je je daar beter voelt maar je zoekt ook niet bewust naar mensen 'zonder'. Sommige mensen hanteren een excuus waarom ze roken of leggen uit waarom 'niet'. De vraag is dan kunnen we ook gewoon leven, handelen zonder zulke excuses of uitleggen? Kunnen we keuzeloos gewaarzijn, leven zonder dilemma?

Meditatie Als je zegt dat je gaat mediteren, wat doe je nu dan? Als je zegt dat meditatie je spontaan moet overkomen, wat doe je nu dan? Precies, waar is je aandacht nu en waarom vertrouw je niet volledig op die aandacht? Er is geen ander moment dan nu en ieder idee erover of de behoefte om het te beheersen is tegenstrijdig aan het moment zelf. Meditatie is niets anders dan dat je innerlijk vrij bent, ongeacht wat er ook gebeurt. Zodat ieder moment, een moment is van keuzeloos gewaarzijn. Dat noem ik meditatie. Het moment ontgaat je niet.

28

Hoe raak je eraan... ...hoe raak je eraf? Spelen met vuur, kun je het ook noemen. Handelen in onwetendheid en verlangen. Je bent niet toevallig ergens aan verslaafd. Het vraagt zelfvertrouwen en geen zelfverwijt om ergens vrij van te worden. Met je eigen ogen kijken naar wat is, zonder daarbij te vluchten in geloof, theorieën en of methoden. Simpelweg gevoelig zijn voor wat is, zoals het is. Het antwoord ligt nergens anders. Het antwoord ligt in het verdwijnen van de waarnemer en het object. Als waarnemer denk je alleen maar slim te moeten zijn maar daar ligt niet het antwoord in. Maar in waarnemen zelf, vrij, direct. Want als iets - een bepaalde gewoonte - niet bij je hoort en je neemt dat in alle vrijheid waar. Zal aan die gewoonte ook een einde komen. Het begin van alles en het einde van alles ligt in jezelf, bij jezelf.

Wanneer kijken naar jezelf belangrijker wordt dan de ervaring. Niet dat je in je ivoren toren gaat zitten, behalve dat! Want de waarnemer is het waargenomene. Je bent de wereld die je waarneemt. Maar wat neem je in je oneindigheid niet allemaal waar? Wanneer de waarnemer en het waargenomene tegen elkaar wegvallen, is er waarnemen. En je kunt niet zeggen dat het ergens is of ergens niet is. Je kunt niet zeggen dat het een begin heeft of een einde. En het is niemands bezit. Kijken naar jezelf, gebeurt, is, nu. Enkel dan ben je vrij, volledig. Maar als het jou gaat om ervaringen, dan ben je onderworpen aan de wereld van verschijnselen, hoe prachtig of afschuwelijk ook die moge zijn. Enkel wanneer we in vrijheid waarnemen, er sprake is van keuzeloos gewaarzijn, zijn we een licht voor onszelf.

29

Einde van al je verslavingen... ...ben jezelf. Jij bent immers ook het begin ervan, mits je anderen niet langer de schuld geeft. Kijken naar jezelf kan enkel in vrijheid. En daar is geen weg naar. Je wijst simpelweg alles af, wat jou weerhoudt rechtstreeks gewaar te zijn. Als je volledig begrijpt - rechtstreeks - dat een gewoonte niet in je leven hoort, zal deze eenvoudig verdwijnen. Als je worstelt met een hardnekkige gewoonte, vraag je dan af: wie worstelt? Kijk je dan wel werkelijk naar jezelf? Er is niemand die zegt dat je moet worstelen of niet moet worstelen. Vrijheid gaat niet over kiezen. In keuzeloos gewaarzijn ben je vrij. Daarin kunnen gewoontes niet nestelen. Je leeft hier en nu.

Hoe observeer jij jezelf… …in vrijheid, zonder begin of eind, of op een bepaalde manier? Want je bent er al en je neemt al waar. Maar dat spontaan zijn, dat open zijn, dat natuurlijk en vrij aanwezig zijn, kun je volledig onderschatten. Je kunt denken, geloven dat je iets moet toevoegen, dat er controle behoort te zijn tijdens dat gewaarzijn. Want je wil bijvoorbeeld zo snel mogelijk van angst af, als deze mocht opduiken. Niet, dat je echt geïnteresseerd bent in angst. Niet, dat je angst simpelweg in de ogen zult kijken. Maar dat jij vindt dat angst niet in je leven past! Het kan natuurlijk hier ook gaan over eenzaamheid. Je eenzaam voelen. Ik zeg dat iedere poging aan jezelf te ontsnappen gedoemd is te mislukken. Je kunt beter maar eerlijk zijn met jezelf en simpelweg bewust zijn wat is, zoals het is. En juist daar, daar ligt het antwoord maar niet als je dit ziet als een trucje, dit gevoelig zijn voor wat is. Want dan neem je eigenlijk afstand en speel je dubbel spel. De waarnemer is het waargenomene maar het kan zijn dat je liever verkiest in je ivoren toren te verblijven en alles befilosoferen terwijl je (innerlijk) leven armzalig blijft! Je bent echt of niet. Je vertrouwt volledig op jezelf of niet.

Zelfkennis gaat over vrijheid en niet over verslaving, gevangenschap. Als je kijkt naar jezelf, wie of wat zie je dan? Iemand die onvoorwaardelijk innerlijk vrij is of gevangen, toch nog ergens aan onderworpen?

30

Gokkers zijn verliezers Je vindt ze niet alleen in gokhallen e.d. maar ook op straat, als bedelaars. Het gaat niet altijd op daklozen en drugsverslaafden maar ook gokkers bedelen! Waarom doen mensen zichzelf dat aan en nog erger anderen...?

Ben je verslaafd of niet? Een verslaving zorgt voor onrust in je leven. Je moet iets. Je kunt volgens jezelf niet meer zonder. Maar die afhankelijkheid is gecreëerd. Die kun je niet vergelijken met de behoefte aan water en gezond eten. En dat je moet ademen. Wat trouwens vanzelf gaat. Waarom vluchten we in iets speciaals? Waarom maken we iets speciaals? Zodat ons leven niet meer gewoon is, want we lijken het gewone te haten. We zijn bang dat de dag hetzelfde eruit zal zien, als de dag ervoor, et cetera. Een verslaving zorgt voor een bepaalde verdoving en tevens spanning in ons leven, niet waar? Maar het buitengewone ligt juist in het gewone maar dat vraagt een gevoelig zijn, hier en nu, ongeconditioneerd.

Destructiviteit Vroeger noemden ze dat denk ik vooral het kwade, satan en dergelijke. Is het trachten te stoppen met verslaving het vechten met jouw draak? We kunnen heel zelfdestructief zijn, ons volledig laten gaan, net of dat het leven geen zin heeft. Dat liefde niet bestaat, slechts een gedachte is en meer niet. Zelfdestructiviteit schaadt niet alleen jezelf maar mogelijk ook je kinderen, partner, vrienden, familie,... Maar wat, als het je niet lukt jezelf te veranderen? Ben je dan werkelijk 'bezeten' of heb je simpelweg je brein niet mee? Ga je dan naar een priester of een psychiater met je probleem? Wat je ook doet, haat jezelf niet om je gedrag. Zie liever simpelweg je daden onder ogen zonder daarvoor uitvluchten te verzinnen. Het antwoord ligt werkelijk in het direct zien wat is, zoals het is maar misschien geef jij liever de voorkeur aan een of ander beeld betreffende jezelf. Geeft dat je hoop of een gevoel van dat alles okee is met je. Weet, dat een verslaving niets met dromen te maken heeft, niet bepaald romantisch is maar een rechtstreeks vertrouwen vraagt in het vermogen, waarnemen te zien wat is. Zien wat is vraagt geen onderdrukker of romanticus. Maar onschuld van een kind dat zonder bijbedoelingen waarneemt. Kun je werkelijk in alle vrijheid jezelf observeren, want daarin ligt de bevrijding van mogelijke ketenen, die gewoonten die jouw leven eigenlijk tot een hel maken of jou 31

tot een loser, het gevoel daarvan. Zou je hier en nu kunnen accepteren, vertrouwen, dat jijzelf de sleutel bent?

Sommige mensen kunnen zichzelf heel goed veroordelen na hun (snoep/alcohol/wiet/chips/ijs/et cetera) uitbarsting, na het zich helemaal laten gaan. Of dat helpt? Niet dus. Gewoon niet doen… Kijk liever gewoon naar jezelf. Beloof helemaal niets. Maar doe ook niet of dat je net gek bent! Het is van enorm belang dat je jezelf met rust laat. Geen rechter en beul speelt, achteraf. Laat dat hele gedoe van belonen en bestraffen achterwege. Accepteer liever het feit dat je iets doet of niet. Kijk naar jezelf of dat je niets van jezelf afweet! Speel niet de psycholoog, guru of wat dan ook. Het gaat simpelweg om dat wat waar is, feitelijk. En wees eerlijk met jezelf, als je diep in je hart, toch echt van een bepaalde vervelende gewoonte af wil. Je hoeft nergens tussen te kiezen want dat gaat vanzelf als je direct ziet wat bepaalde daden met jou doen en mogelijk ook met je directe omgeving. Wees geen wijsneus, die alles weet van zichzelf maar nog steeds vastzit met dikke kettingen aan zijn of haar verslaving. Accepteer liever je onwetendheid. En kom hier en nu tot bloei. En de bloem des levens groeit in keuzeloos gewaarzijn.

Stilte Het brein kan stilte niet verzinnen maar kan zelf wel stil worden. Zoals een blad in de wind plotseling op de grond kan neervallen. We zijn niet het brein. Het brein en het lichaam zijn een. Ben je het lichaam? Het brein is belangrijk voor het lichaam en de geest. De geest is slechts een bezoeker maar als je geïdentificeerd bent met je lichaam en de wereld kan je dat onmogelijk begrijpen.

Jezelf oordelen is een vergissing, die niets zal opleveren. Als je iets niet wil doen, doe het dan niet. En als je het toevallig wel doet, neem er dan de verantwoordelijkheid voor. Speel geen dubbelspel.

32

Kunnen we naar onszelf kijken zonder onszelf steeds te veroordelen? Ja, dat is niet makkelijk als jij overhoop ligt met jezelf, wat een verslaving betreft. Kunnen we werkelijk ongeconditioneerde aandacht hebben voor wat is, innerlijk en uiterlijk zonder oordeel? Verandering vraagt vrijheid en geen steen in je maag.

‘Als u vecht met een bepaalde gewoonte, voedt u die gewoonte en het gevecht op zich wordt ook een gewoonte. Maar als u alleen maar bewust bent van de hele structuur van gewoonten, zonder weerstand te bieden, dan zult u ontdekken dat u vrij bent van gewoonten en in die vrijheid kan er iets nieuws gebeuren.’ - Jiddu Krishnamurti

Snoep guru Een moeder komt met haar kind bij een gerespecteerd guru. 'Mijn kind snoept te veel, kunt u hem er vanaf helpen?' ... Stilte, dan reageert de guru: 'Prima, kom maar over twee weken terug!' Twee weken later. De guru praat met het kind... Later vraagt de moeder: 'Waarom twee weken wachten?...' Antwoordt de gerespecteerde guru: 'Ik snoepte zelf, ik moest daar zelf eerst vanaf!'

Autoriteit Niemand zegt dat je ergens wel of niet verslaafd aan moet zijn. En het is ook niet je eigen keuze. In onwetendheid en verlangens krijgen bepaalde zaken een kans. Je leert daarvan of niet. Waar gaat je hart het meest naar uit, naar vrijheid of beperking? Naar inzicht of gewoonte? Wat betekent liefde in je leven voor je?

Plant een boom... ...in het paradijs. Een gezonde boom. Niet met rottende vruchten. Want zo'n boom wil niemand hebben. We plukken de vruchten van onze daden, gevoelens en gedachten. We zijn niet toevallig wat we zijn als mens, laat niemand je dat wijs maken. 33

Het is van levensbelang volkomen alert te zijn, zodat niemand jou gaat vertellen wie jij bent.

Zelfonderzoek versus zelfobservatie? Wat valt er te onderzoeken als alles alleen maar nu is, zoals het is? Maar je kunt wat is wel direct observeren. En in dat observeren is tijd afwezig, want als het klokje tikt, is er sprake van een of ander onderzoek. Ware observatie is zonder tijd en centrum. Dan ben je wat je waarneemt. Als er sprake is van angst, dan is er niemand die dat onderzoekt en in dat directe zien is verlichting voor wat is. En er niet buiten. Je eigen gedachten onderzoeken heeft geen zin als er sprake is van afstand. En als er sprake is van volledige aandacht, is er ook direct sprake van zelfkennis. En zelfkennis is niet iets achteraf. Inzicht hoort bij het leven zelf.

Iedereen is tegenwoordig verlicht... Na een ervaring van non-dualiteit. Zo lijkt het dan. Ik ga voor heel zijn. Dat jouw aanwezigheid je leven transformeert. Dat je niet langer 'de slaaf bent van de zonde', zogezegd op zijn Bijbels. winkemoticon Ben jij simpelweg gewoon nog ergens aan onderworpen en noem jij je ondanks dat toch Vrij? Over welke vrijheid heb je het dan, en staat zo'n vrijheid wel voor verandering, verandering van de samenleving? 'Wees de verandering die je wil zien in de wereld.'

Drie vragen over verslaving en zelfkennis: 1) Wat heeft zelfkennis te maken verslaving? - Het gaat bij zelfkennis niet over gewoonten maar inzicht en inzicht verdraagt geen hardnekkige gewoonten als vanzelfsprekend. Omdat inzicht niet los staat van het moment, hier en nu. 2) Wie zelfkennis heeft is niet verslaafd? - Wie zelfkennis heeft ervaart geen gevangenschap. Een gewoonte kan daarom niet sterker zijn, wanneer je de beperktheid ervan voor jezelf ervaart. 3) Belemmert verslaving zelfkennis? - Moeilijk te zeggen. Maar als je zelfkennis hebt, hier en nu, waarom zou daar dan in ruimte zijn voor een of andere verslaving?

34

Controle... ...over je gevoelens hebben is onzin. Daar achter zitten angst en verlangens. Waarom niet gewoon, simpelweg je gevoelens volledig bewust zijn? Zonder enig verzet, zonder enig oordeel, zonder enige bijgedachte. Maar we willen van alles, dus moet zo'n zelfcontrole ook kunnen maar wat levert zoiets op, wat toch nimmer zal lukken? Want het antwoord ligt in het zien zelf en niet in het willen controleren van wat je waarneemt. De waarnemer is het waargenomene anders is er sprake van conflict. winkemoticon

Is pijn een taboe? Mogen we geen geestelijke pijn lijden, van de geleerde dames en heren. En wordt er grof geld verdient aan hun medicijnen en therapieen? Is het bestrijden van geestelijke pijn puur een handel geworden? En schrijven we onszelf in datzelfde licht alcohol, drugs, snoep,... en diverse verstrooiingen voor. Zodat we verslaafden zijn in de plaats van werkelijk innerlijk vrij? Leed vraagt onverdeelde aandacht, van onszelf en dat is zelfkennis. Daar waar jij werkelijk bent kan leed niet bestaan. Maar als mensen niet het antwoord zien in geestelijke pijn, dan zoeken ze antwoorden ten opzichte van deze pijn. Doch het antwoord komt niet van buiten, wees een licht voor jezelf.

Methodes... ...om je van je verslaving af te helpen, kunnen je helpen of niet. Er zijn geen garanties. En daar kun je behoorlijk gaar van worden, als hulpzoeker, als het weer niet lukt. Misschien besluit je dan maar dat alles okee is, dat je leven is zoals het is en toch nooit zal veranderen. Jammer vind ik dat, want onze ware natuur is vrij van iedere onderwerping. En als deze werkelijk verwerkelijkt wordt, zul je gegarandeerd vrij zijn. Krijgen gewoontes geen kans om zich in jou te nestelen, zoals een ongewenste 'gast'. Maar er is geen specifieke weg, geen methode, geen bekandeling. Je bent de weg zelf, de poort. En deze 'weg' staat voor vrijheid, direct gewaarzijn, van wat is, zoals het is maar dit gewaarzijn wordt zwaar onderschat, zoals je een rotje vergelijkt met een atoombom. Mensen vertrouwen niet op zichzelf wanneer ze denken hun geest te moeten controleren en beheersen. Je vertrouwt op jezelf wanneer je je geest met rust laat en daarin ligt de kracht van mutatie, binnen het brein. Omdat de geest niet langer beperkt is.

35

Wat als er geen liefde is? Zouden we dan niet eeuwig leven onder het oordeel? De mens oordeelt zichzelf het hardst. Ja, we maken fouten maar dat zijn simpelweg onjuiste handelingen, zoals een verkeersongeluk veroorzaken door overmatig alcohol gebruik, verschrikkelijk maar wat betreft onszelf, zijn we dan slecht? Zoek je het bewust op? Sowieso is het van belang het oordeel bij jezelf, over jezelf los te laten. Daden spreken natuurlijk voor zichzelf, iets is stom of niet, ietsveroorzaakt bepaalde afschuwelijke gevolgen of niet. Kunnen we werkelijk in liefde naar onszelf kijken en wat gebeurt er dan met ons leven?

Indien Je geen methodes gebruikt, je geest niet belast met een bepaald geloof, je niet vlucht in meditatie technieken, simpelweg aanwezig bent. Je in alle openheid naar jezelf kijkt, je angst, verdriet,... niet uit de weg gaat. Kan transformatie, verandering plaats vinden, hier en nu. Waarom belasten we onze geest, terwijl het juist gaat om gewaar te zijn van wat is, zoals het is? Terwijl je er bent zeg je eigenlijk: ja ik ben er maar... Zonder 'maar' openbaart, ontvouwt zich de oorspronkelijke geest vanzelf.

Prutsers van de geest, hoe goed bedoelt ook. Mensen die beweren psycholoog te zijn, psychotherapeut, priester, et cetera. Hoe veel rustiger de geest ook moge worden door medewerking van hen, daarentegen bevestigen zij ook de dualiteit van de geest. Want controle houdt beslist tegenstelling in: ik en mijn geest. Terwijl waarnemen, alert zijn, aanwezig zijn niet vraagt om een ik, een toeschouwer, het mannetje in een ivoren toren.

Ik bied geen controle aan over je geest. Wat alleen maar angst of geestelijke ambitie vertegenwoordigt: controle. Ik bied je niets aan om in te vluchten, want je geest vertelt al zijn verhaal, die enkel aandacht vraagt. En deze aandacht is er meteen, omdat het de geest toebehoort. Als er verdriet is is er ook aandacht, bewust zijn ervan of niet. Dat bewust zijn behoor je niet te manipuleren. Je hoort de vogel zingen of niet. Al lig je op je sterfbed omringt door familie en vrienden, toch kun je door alles heen plotseling die vogel op die tak buiten horen zingen. En ben je niets anders bewust dan dat. De dood wordt dan niet gedramatiseerd maar is simpelweg onderdeel van het 36

leven.

Keuzeloos gewaarzijn gaat over jezelf. Er is geen weg naar wat is. Alles wordt reeds gezien. Iedere poging om er te zijn, is gedoemd te mislukken en leidt hoogstens tot verdere verwarring en innerlijke verdeeldheid.

Sommige mensen raken na een periode van gelukzaligheid en zich bevrijd voelen, teleurgesteld wanneer dat alles opeens weer verdwijnt. Toch geen verlichting? Je verlicht voelen moet toch echt zijn? Maar je claim mogelijk niet. We denken te vaak dat verlichting met claimen te maken heeft, dat je het dan moet en kunt claimen maar is dat nu juist niet het ego? Je vrij en gelukkig voelen, zoals een kind, spontaan vraagt geen claim. Wees enkel gelukkig. Er is geen weg ernaar. Hoogstens uit. Iedere drang om God tot bezit te maken, moet wel gedoemd zijn te mislukken. Want God behoort ons allen toch, zonder tijd of weg. Maar beweren dat je God bent, is volkomen onjuist. Want God is jou. Geluk is onze ware natuur maar het denken kan het niet bevatten.

Het moderne taboe Hoe kleinzielig is de mens als ie van zichzelf niet mag lijden? Dat men zijn/haar innerlijk leed niet wil ervaren, onder ogen zien. Men kan wel eindeloos kijken naar een of ander onzinnig teeveeprogramma maar zichzelf kennen met als deur: het eigen lijden, is taboe. Men vlucht massaal de dokterspraktijk binnen voor een pilletje of doet simpelweg aan zelfmedicatie: volgt een snoepprogramma of iets anders wat verdooft! Gautama Boeddha zei het al: leven is lijden. Maar sommige mensen zijn zo gewend geraakt aan alle vormen van verstrooiing en verdovingsmiddelen, dat ze dat inmiddels niet meer weten en dat gewoon ontkennen: Leven betekent plezier maken! Je leert juist van jezelf en het leven als lijden gevoeld wordt. Dat betekent geen zelfmedelijden of zoiets dergelijks. Of jezelf pijnigen. Verlichting dat gezocht wordt zal niet worden gevonden als onze innerlijke pijn hier en nu wordt genegeerd. Zelfkennis is niet goedkoop of tweedehands.

Hebben hulpverleners er baat bij, dat jij blijft zitten waar je zit? Want jouw probleem is hun broodwinst niet waar? De zogenaamde 37

geleerde heren en dames kampen vaak zelf nog met de nodige problemen maar dat hangen ze natuurlijk niet aan de grote klok, dan verkoopt hun praktijk immers niet zo goed… wink-emoticon Ze schrijven je liever een therapie voor en of een pilletje, zo houden we elkander natuurlijk lekker bezig. Want beroep doen op eigen kracht is of lijkt een taboe te zijn. Dat lukt hen – de zogenaamde hulpverleners – immers zelf ook niet echt. Een licht zijn voor jezelf is niet ‘in’, zogezegd. Zelfmedelijden en je afhankelijk opstellen, levert immers geld op. Ook de farmaceutische industrie vaart er wel bij. Ben ik tegen hulpverleners? Beslist niet. Maar ik sta er wel kritisch tegenover, ook tegenover alle hulpzoekers.

Sommige mensen scheppen graag op over hun verslavingsproblemen, die zij ondervonden hebben in het leven als mens hier op aarde. Je mag er blij om zijn, dat je niet meer geketend bent. Maar hoeveel leed heeft het ook niet gebracht aan familie en anderen? Die mee mochten 'genieten'. En wanneer je niet meer ernstig verslaafd ergens aan bent, ben je dan echt vrij van iedere vorm van verslaving, ook de lichtere, de zogenaamde onschuldige? Ikzelf zie vleeseten zelfs als een verslaving. Want je denkt er - mogelijk - niet aan dat stukje vlees te laten liggen! Dierenleed en het bewust zijn daarvan, is voor heel veel mensen nog een brug te ver, helaas!... Slechts een voorbeeld waar we als mens nog mee kunnen - worstelen.

Zit je met vragen? Je hebt heel veel hulp aanbod, wat verslavingen betreft. Therapie, medicatie,... Daarover heb ik geen oordeel behalve dat het niet kan aanslaan. Ook kan je misschien mensen raadplegen die zelf een bepaalde verslaving achter zich hebben weten te laten. Wat ikzelf aanbied is geen methode. Ook geen info over een bepaalde verslaving die ik achter me heb weten te laten, zoals roken. Maar de kern van alle verslavingen, de oorzaak der oorzaken, namelijk het ego. Waar zelfkennis is is geen ruimte voor het nestelen van afwijkende en zelfdestructieve gewoonten. Meer info? Kan ook via de chatt! wink-emoticon

38

Je kunt doen en laten waar je zin in hebt maar zal dat jou (en anderen) ook gelukkig maken? Laten we het hier niet over moraal en geloof hebben maar feitelijk oog hebben voor wat is. Jezelf onderdrukken zal ook niet leiden tot een gelukkig leven. Het leven vraagt om aandacht om begrepen te worden, zoals je ook niet een dier kan begrijpen zonder aandacht. Aandacht gaat samen met leven. Hier en nu is er aandacht. Maar deze aandacht laat zich niet bezitten, beheersen. Als je verdriet hebt zit daar ook al aandacht want anders wist je het niet. Verdriet laat zich kennen door spontane aandacht, niet door analyse of de ervaring te dramatiseren. Van je verdriet af willen is iets anders dan er gewoon naar kijken. Er in alle vrijheid gewoon naar kijken zonder standpunt doet verdriet verdwijnen en niet als je er enkel snel vanaf wil. Zelfkennis gaat niet over iets wel of niet willen. Zelfkennis is inwezen tijdloos, eeuwig en daar waar jij bent. Niet door conclusies te trekken heb je zelfkennis. Maar door te begrijpen dat aandacht reeds het geval is en genoeg om hier en nu door te dringen in wat is. Geen aandacht die vraagt om manipulatie maar aandacht die vrij is van conditionering. Zelfkennis leeft, wordt in vrijheid geboren.

Verslaving heeft mogelijk alles te maken met het uit de weg gaan van je shit hier en nu. Je neemt even snel een trip. Of dat die trip nu bestaat uit overmatig snoepen of alcoholgebruik maakt ergens geen verschil, niet waar? Verlichting op die manier is heel goedkoop en je wordt er afhankelijk door. Daarnaast heeft het ook effecten wat de gezondheid betreft. Door bijvoorbeeld veel snoepen kun je gaan lijden aan overgewicht (met daarin het verlengde ouderdomsdiabetes), slecht gebit,… Innerlijke pijn vraagt om aandacht maar het kan zijn dat je je best doet en er helemaal niets verandert, innerlijk. Echter heeft geestelijke pijn onderkennen niets te maken met je best doen of trouw je medicijnen slikken. Je hebt er werkelijk oog voor als je bereid bent er helemaal voor te gaan zonder hulp, geloof, methode, medicijngebruik die de psyche beïnvloedt of drugs zoals wiet. Wie is werkelijk bereid onschuldig en direct als een jong kind alleen te zijn met zijn pijn? Niet met kennis of de gedachte: nu ga ik mezelf veranderen. Kunnen we keuzeloos gewaarzijn. Niet alleen wat de witte wolken aan de uiterlijke hemel betreft maar ook de meest donkere in onszelf? Zelfkennis is altijd direct, tijdloos en zonder enige bijsmaak.

39

Sommige mensen laten graag alles van zichzelf zien. Praten ronduit over hun problemen of dat het niets is. De een heeft diploma’s en de ander problemen, lijkt het net! Hier op deze fb-groep heb je mensen die achter de gordijnen met mij praten. Die liever niet mee doen met de discussie. Een reden is dat men liever niet heeft dat bekenden meelezen. Ikzelf houd eerlijk ook daarmee rekening. Want wat op internet komt, komt er niet zomaar weer vanaf en mensen kunnen het ook helemaal verkeerd interpreteren. In mijn jeugd heb ik veel gedronken en later nog wel eens. Ook heb ik een periode gerookt. Zo zijn er meer voorbeelden. Waar het hierbij omgaat is niet de grote of hoeveelheid maar de ervaring met diverse (mogelijke) verslavingen. Hoe je weet voor jezelf hoe lastig het is hardnekkige gewoonten achter je te laten. Uiteindelijke bracht zelfkennis echt bevrijding. Je bent volgens mij pas echt bevrijd als geen enkele (verslavende)gewoonte zich meer kan nestelen in jou. Ik heb goede resultaten weten te bereiken door onder andere pure wilskracht, NLP en hypnotherapie (zelfhypnose). Maar het achterhalen van mijn zelfbeeld deed pas echt ‘de wortel van het kwaad’ wegnemen. Ik noem dat ook staat van keuzeloos gewaarzijn. Direct-bewust-zijn, daarin is geen ruimte voor verslaving van welke aard dan ook. Iedere methode blijft relatief, zal voor de ene wel werken en voor de andere niet. Zelfkennis is geen methode. En betreft ons allemaal, wanneer dan ook, waar dan ook.

Geestelijke pijn vraagt niet om therapie van een of andere therapeut. Het kan helpen maar genezing ligt dieper. Iedere vorm van verslaving getuigt, is een uiting van innerlijke pijn die geen werkelijke aandacht heeft gekregen van de geest, bewustzijn zelf. De waarnemer is het waargenomene. Rechtstreeks gewaarzijn. Het ego gaat, als opgelost zout in water, schuil in ons brein en geest. Je wilt altijd makkelijk en goedkoop worden geholpen. En er zijn zat hulpverleners die daar graag op inhaken. De kern is dat jijzelf ongebonden oog hebt voor wat is. Je kijkt kwetsbaar naar jezelf. Je gaat nergens vanuit en je gaat nergens naartoe. Nondualiteit is niets anders dan dat er enkel sprake is van gewaarzijn. De kracht van keuzeloos gewaarzijn is even groot als het zogenaamde probleem. Het antwoord ligt in de vraag. De oorspronkelijke geest is niets anders dan ongeconditioneerd gewaarzijn. Iedere poging om de geest te beheersen is gedoemd te mislukken. Leidt enkel tot gespletenheid. Oppervlakkigheid. Gevoeligheid voor wat is heeft niets met een of andere trukendoos te maken. De waarnemer struikelt over zichzelf. Keuzeloos gewaarzijn niet. Rechtstreeks gewaarzijn is vrij van een ego. Die de controle opeist. Smart kan je alleen maar uit de weg gaan als er iemand is die waarneemt. Keuzes maakt, onderdrukt en ergens naar verlangt. Het leven ontloopt niet zichzelf. Smart is niet onnatuurlijk, wel het vluchten ervoor of het vasthouden ervan. Waar smart is, ligt ook het antwoord. De 40

rest is oppervlakkig, niet volledig. Buiten smart zelf wordt zelfkennis niet gevonden.

Wie ben ik? Is dat een wetenschappelijke vraag? Moet je dan in laboratorische omstandigheden jezelf laten onderzoeken? Moet je iets eerst bewijzen omtrent jezelf? Is daar tijd voor als je nu moet handelen? Feiten vind je nu en alles is in beweging, verandering is normaal. Kun je zeggen wie je bent als alles, innerlijk en uiterlijk steeds verandert? Precies, het zelfbeeld is een illusie, je kunt jezelf alleen maar hier en nu kennen en dat vraagt je volledige aandacht. En omdat aandacht onze natuur is zijn we moeiteloos aanwezig. Gewaarzijn is volkomen natuurlijk.

Drugsbeleid in Duitsland Als je in Nederland bent en je bezoekt bijvoorbeeld Haarlem en Amsterdam krijg je gauw een wietlucht te ruiken tijdens je wandeling door de stad, niet iets om naar uit te kijken! Nu was ik even een paar dagen in Keulen, een cultureel bezoekje, aan de grootste kathedraal in Europa, de Dom. In deze dagen tijdens onze wandeling van uren door het centrum trof ons geen 1x die hinderlijke drugslucht. In Duitsland heb je strenger drugsbeleid.

Vloerkleed mentaliteit Je kunt een bepaalde filosofie gebruiken als een enorm vloerkleed waar je al je problemen/rotzooi gewoon even onder veegt. Even lijkt alles dan okee maar je hebt het probleem simpelweg verlegd. Dat zal je vroeg of laat opbreken. Maar ook dat feit veeg je weg. Je kunt zeggen dat er geen problemen zijn en daarmee je omgeving juist gaan belasten. Zoals een verslaving ontkennen of financiele problemen!... Je kunt ook beweren dat je geen verdriet hebt. Terwijl diep van binnen je pijn hebt en deze overal mee naar toeneemt. Misschien doe je dan heel wild in gezelschap, net of dat je de gezelligste bent!... Voelen wat je voelt, nu en enkel als het er is, opduikt en niet als een geest proberen op te roepen, bijvoorbeeld in een of andere meditatie. Verdriet vraagt aandacht als het er is, spontaan, uitzichzelf. Want het antwoord is nu.

41

Er kwam een man in India en beklaagde zich erover dat het daar zo slecht ging. Iemand die India beter kende zei: Het gaat juist nu stukken beter met India dan jaren geleden. Maar de nieuwkomer had die vergelijking niet. Zo kan het zijn als we mensen tegenkomen die we niet kennen. We hebben makkelijk ons oordeel klaar. Iemand kan wel een enorme verslaving achter zich weten te laten maar er toch nog slecht uit zien maar beter dan ooit te voren! wink-emoticon

Je vrijheid... is in geding als je niet meer volledig plezier beleeft aan de leuke dingen in het leven. Bijvoorbeeld een glaasje wijn, omdat je dan teveel gaat drinken en dan daarop een lichamelijke en geestelijke terugslag krijgt! In de plaats van gewoon simpelweg te genieten van een glaasje... Zo is het ook met seks als je iedere dag achter de pc moet klimmen om jezelf te bevredigen, in de plaats een leuke partner te hebben... Het leven kwelt je, denk je mogelijk bij jezelf. Als nu dat weg zou vallen, je innerlijk niet meer onderworpen wordt, gewoonten zich niet meer kunnen nestelen in jou, die eigenlijk verslavingen zijn, hoe denk je, dat je je dan zou voelen?

Het kan anders Het is beslist niet mijn bedoeling mensen in de hulpverlening te beledigen of te kwetsen. Maar omdat er veel belangen meespelen van de hulpverlener zelf, zoals geld verdienen, baan behouden en prestige, kun je oprecht afvragen hoe zij in een bepaalde lijn zitten met de hulpzoekers. Waarom willen mensen zo graag andere mensen helpen of is het gewoon hun natuur? Want iedere bijbedoeling is al een reden om te twijfelen aan de hulpverlener. Het lijkt een beetje op het geloof, die mensen helpt maar ondertussen wel hoopt dat je hun geloof zal accepteren. Ook vind je schijnheiligheid bij beide partijen. Ook iemand kan zich beter voor doen op de kansel… Zoals een leidinggevende of therapeut binnen de (geestelijke) gezondheidszorg zelf veel shit bij zich kan dragen maar dit goed weet te verbloemen. Hulpverlening bij verslaving is moeilijk, omdat niet iedereen daar goed op reageert. De behandelwijze is daardoor beperkt. Maar omdat dat alles is wat hulpverleners te bieden hebben, blijven ze daarop hameren. Of ze (op persoonlijke titel) praten het probleem weg, dat iedereen problemen heeft. Blablabla. Er bestaat echter wel een gegarandeerd antwoord maar deze heeft alleen niets te maken met geloof, methode of medicijn gebruik. Dat is de kracht in de mens zelf. Maar een hulpverlener die zelf nog worstelt met een of ander verslavingsprobleem, kan natuurlijk dat niet echt weten of op wijzen, vanuit ervaren. 42

Het is normaal je naasten te helpen, natuurlijk. Dat heeft niets te maken met geloof en dergelijke. Als je weet wat het is om te worstelen met een verslaving en je hebt jezelf daar echt uit weten te bevrijden, dan ligt het in de lijn, daarin iets te willen betekenen voor anderen. Mits spontaan gezocht. Maar er zijn ook mensen die zeggen dat te doen maar aan de ene kant zichzelf hebben weten te bevrijden van bijvoorbeeld overmatig alcohol gebruik maar toch nog ergens anders aan vastzitten, zoals roken. Ik ga hier voor het ‘hele plaatje’. Je bent vrij van iedere verslaving of niet. Want juist dat staat in relatie met zelfkennis. En zelfkennis is het antwoord. Niet half of tweedehands. Je kunt een licht zijn voor jezelf. Iedere verslaving triggert een andere verslaving. Je kunt niet half het probleem totaal aanpakken. Dan blijft het ergens dweilen met de kraan open. Je moet geheel nee kunnen zeggen tegen onvrijheid, tegen een ongewilde hardnekkige gewoonte. En wie daarvan niet de geest heeft gezien, kan eigenlijk niet echt hulpverlenen. Binnen zelfkennis is er geen ruimte voor verslaving maar wel ruimte voor levensplezier. Maar iemand die vastzit aan iets, of het hier nu gaat om een hulp-verlener of zoeker, zal dat gedeeltelijk of geheel ontkennen. Door de geschiedenis heen zijn er altijd mensen geweest die begrepen dat onwetendheid en verlangens de wortel zijn van gehechtheid. Waarom mensen ergens vast in/aan komen te zitten. Als je jezelf niet nauwkeurig in alles gadeslaat zul je daar nimmer achter komen.

Kennis is macht Ja, dat denken vaak hulpverleners ook met hun jarenlange opleidingen. En daar moet ook voor betaald worden, want psychologen, psychiaters en psychotherapeuten doen het niet voor niets. Op die manier staat hulp tot je naasten natuurlijk niet centraal maar titels en banen! Want anders zouden ze toch hetzelfde kunnen verdienen als het verplegend personeel? Allemaal in dienst van de cliënt/patiënt.

Disclaimer Ik zeg nergens dat mensen moeten stoppen met hun medicijnen en of met hun bezoekje aan een geestelijke hulpverlener. Daarvoor ben je immers ook zelf verantwoordelijk, en wat helpt helpt. Maar het kan zijn dat je geheel vast bent gelopen, ondanks al die zogenaamde professionele hulp. Dat je eindelijk zover bent, je echt te verdiepen in jezelf. Dat je daarover zou willen praten met iemand die weet voor zichzelf wat het is om te worstelen met hardnekkige gewoontes en het einde daarvan. Alles in het licht van zelfkennis en niet weer een of andere nieuwe methode.

43

Oordeel jezelf nimmer Je gedachten, gevoelens en gedrag kunnen volkomen onjuist zijn, en je kunt je daarover mogelijk zelfs je excuus aanbieden aan iemand anders. Voorbeeld: Sorry, mijn gedachten over jou klopten niet. Maar je hoeft daarbij jezelf lf nooit een rotgevoel te geven door dan slecht over jezelf te gaan denken, jezelf te veroordelen. Wees gerust kritisch naar jezelf, sla jezelf nauw gade in alles. Oordeel gerust je handelen, als deze niet correct was (zoals een fout tijdens het rekenen) maar geef jezelf daarbij geen rotgevoel. Als je jezelf niet oordeelt pleit dat niet je verkeerde gedachten, gevoelens en daden vrij. Je leert het meest en het snelst in liefdevolle aandacht.

Jezelf veranderen? Je denkt jezelf te kunnen veranderen, als je ook een oordeel over jezelf hebt. Valt zulk oordeel weg dan richt je je enkel op wat is: gedachten, gevoelens en gedrag. Maar als je denkt dat er iemand achter alles zit, een zogenaamde waarnemer, zul je je weer verbinden aan een oordeel. Niet als de waarnemer het waargenomene is. Je bent wat je waarneemt. Denk je daar anders over, dan zit je gevangen in een visie over jezelf: goed of slecht. Als je geen visie hebt over jezelf maar enkel de feiten bewust betreffende gedachten, gevoelens en gedrag, ben je vrij van iemand die mee kijkt over je schouder met een of ander oordeel. Zonder oordeel is er enkel sprake van aandacht voor wat is, liefdevolle aandacht. In deze aandacht verandert alles spontaan, zoals alles op de aarde door de inwerking van de zon. Oordeel jezelf niet, ongeacht wat je hebt gedacht, gevoeld en of gedaan. Wees wel kritisch betreffende gedachten, gevoelens en gedrag. Maar geef jezelf nimmer een rotgevoel, als bijvoorbeeld je gedachten niet waar bleken te zijn. Je kunt tijdens rekenen een fout maken, dat is goed om te onderkennen maar moet je jezelf daarbij ook oordelen? Oordelen gaat samen met het geloof in een waarnemer. Je kunt jezelf dan goed vinden of slecht ongeacht wat je verdere gedachten, gevoelens en gedrag ook moge zijn. Zonder 'waarnemer' gaat het slechts om de feiten. Er is niets persoonlijks aan je leven. Geen dubbelspel, geen gespletenheid. Slechts wanneer er sprake is van een ego (lees waarnemer) zijn we niet langer in alle vrijheid gevoelig voor wat is, zoals het is. Mijn advies is, als je wilt veranderen, laat dan ieder oordeel over jezelf los. Daarmee laat je meteen het ego vallen. Want het ego kan slechts bestaan in het licht van een of ander slecht of zogenaamd goed zelfbeeld. Richt je op wat is.

44

Je geniet van het leven als je er tevens voor zorgt uit de handen te blijven van het monster dat verslaving heet.

Je vader en je moeder... ...zitten mogelijk nog dagelijks op je schouder zich te bemoeien met je leven of is het God en de duivel, dat kan natuurlijk ook. We zijn nooit alleen op die manier. We zijn onszelf altijd aan het oordelen, goed of minder goed. We zijn sukkels, losers of helden, goede mensen et cetera. Misschien denkt ons partner en onze kinderen daar anders over winkemoticon We kijken op die manier nooit in alle vrijheid naar onszelf. En wanneer we een verslaving hebben opgelopen, drukken we onszelf daar met al die stemmen nog dieper in. 'Want je verdient het om te doen waar je zin in hebt of je verdient het om jezelf te verdoven. Of je bent eenvoudig die loser!' Nooit in alle vrijheid kijken we dan naar onszelf, naar ons gedrag. Zonder deze bemoeienis zwemmen we als een gezonde vis uit het net, vinden we een gat erin. Zonder deze bemoeienis stijgen we op, is er geen belast wat ons tegenhoudt. Misschien zeg je, beweer je dat je niets kunt doen aan die stemmen. Werkelijk? Heb je ooit moeite genomen om alert te zijn, je gedachten, gevoelens en gedrag te observeren zonder enige bijbedoeling? Want een bijbedoeling zorgt er alleen maar voor dat we dubbel zijn naar onszelf, net als al die stemmen in ons hoofd. En je neemt al waar! Er is geen weg naar! Dus is het niet weer een methode die jou zegt te zullen helpen, net als al die stemmen. Ik wijs met mijn vinger naar de maan, mocht je hem niet zien. Zonder mijn vinger schijnt ie ook, staat ie daar ook en dat wist je natuurlijk al. wink-emoticon Je bent er al en je neemt al waar maar het kan zijn dat je dat niet echt bewust wil zijn. De bemoeienis van derden, op je schouder zogezegd, verdwijnt vanzelf als sneeuw voor de zon, als je er simpelweg in alle vrijheid aandacht voor hebt. Zonder over die stemmen een oordeel te hebben. Kijk er gewoon naar. Er is geen reden tot angst, begeerte, gehechtheid, vluchtgedrag en dergelijke. Als je kijkt naar jezelf zonder weerstand, zonder oordeel, zonder bijbedoeling maar omdat het simpelweg je natuur is, zul je vrij zijn. Want dat ligt in het verlengde daarvan... Is inherent aan keuzeloos gewaarzijn.

45

Niet het onderbewuste is het bewustzijn. Niet het bewuste is het bewustzijn. Maar het onderbewuste en het bewuste. Niet-twee.

Lijden Je hebt fysiek lijden, zoals bij een botbreuk. Heel lichamelijk. Is deze door je eigen geest gecreëerd? Geestelijk lijden ligt binnen de geest zelf. Is je lichaam daarvan de schuld? Er bestaat een wisselwerking tussen lichaam-geest en geest-lichaam. Je kunt je irriteren aan iets lichamelijks. En geestelijke stress kan leiden tot maagklachten, niet waar? Is verdriet iets lichamelijks, ook al kan het lichaam ziek worden door verdriet? Er is een Tibetaans verhaal: Een man vlucht in zijn droom voor een verschrikkelijke demon, monster! Na een tijd het monster te hebben weten ontlopen zegt de achtervolgde: Monster, wat gaat u met me doen? Het monster antwoord daarop: Weet ik niet, het is jouw droom! Het is belangrijk de confrontatie met onze eigen geest niet uit de weg te gaan, als we geestelijk lijden willen stoppen.

“Richard Feynman, een beroemd natuurkundige (…) vond nadenken over dingen zo waardevol dat hij acuut stopte met het drinken van alcohol toen hij ontdekte dat het drinken zijn denken aantastte: ‘I get such fun out of thinking that I don’t want to destroy this most pleasant machine that makes life such a big kick.’” ( Bron: Ap Dijksterhuis.)

Zelfkennis versus verslaving? Ik praat met mensen in alle vrijheid over hun verslaving (aan snoepen, drugs, roken, gamen, gokken, porno, alcohol of…) zonder hen een methode aan te bieden, een techniek om eruit te komen! Omdat ikzelf in het geheel vrij ben van welke verslaving dan ook - kende in het verleden wel enkelen zoals roken – bied ik vanuit deze vrijheid een dialoog aan, een gesprek. Ik beweer niet dat methodes niet kunnen helpen, zoals AA bij alcoholisme maar bij mij was het simpelweg zelfkennis, jezelf direct gewaarzijn. En daar is geen weg naar, omdat we al waarnemen. Maar niet volledig vertrouwen op direct-bewust-zijn. We klampen ons liever vast aan een of ander geloof, methode of medicijn om onze verslaving aan te pakken maar dat werkt vaak helemaal niet enzo blijven we maar zoeken, terwijl juist de kracht tot heling in jezelf ligt. Misschien heb je wel eens een verslaving bij jezelf overwonnen maar zit je mogelijk met meerdere verslavingen (in deze tijd ‘heel normaal’) en blijf je toch ergens kwetsbaar, blijf je terug vallen in een bepaalde hardnekkige 46

gewoonte! Zo kan je een arts zijn die geen alcoholprobleem heeft maar wel rookt! Of iemand die geen drugs gebruikt maar wel regelmatig een kraslot moet kopen! Zo lijken we nimmer geheel vrij te zijn, en juist om die vrijheid gaat het bij mij. wink-emoticon Bevrijd jezelf van onderdrukking en verslaving. En geniet in alle vrijheid je leven. Een spontaan dialoog kan voor meer inzicht zorgen in je eigen leven. …Voor alle duidelijkheid, ik ben geen hulpverlener die doormiddel van een of andere behandeling jou denkt te kunnen helpen. Het gaat enkel om een gesprek in het licht van zelfkennis. Ik werk op basis van een vrijwillige bijdrage.

Meditatie Mensen zoeken de afzondering om in stilte te gaan mediteren. Op een bepaald probleem bijvoorbeeld. Terwijl de angst waarvoor je bang bent, er op dat moment mogelijk niet eens is. Niet is opgedoken. Terwijl juist het antwoord ligt in de angst zelf en er niet buiten. Als nu geestelijke angst opduikt kijk er dan gewoon naar, zonder het te willen beheersen, analyseren, aanzetten of dramatiseren. Voer geen geloof aan of methode maar kijk ernaar en doe geen poging innerlijk de angst proberen te ontvluchten. Dat kan misschien op een onmogelijke opdracht lijken maar wat er feitelijk gebeurt is dit: je bent al aanwezig. Je neemt al waar (dat kun je niet aan of uitzetten). Als geestelijke angst spontaan in je opduikt, zal je deze gewoon bewust zijn. Maar we zijn zo gewend iets wat we niet willen van ons af te schuiven, dat we vluchten voor gewaarzijn. Of er niet puur en alleen direct naar willen kijken naar de angst maar samen met een geloof of methode, of door de ogen van een of andere autoriteit. Of verdooft door medicijnen of drugs. Psychologische angst vraagt om aandacht, zonder welke techniek dan ook. Dan ben je waarlijk bewust wat is, zoals het is, en dat noem ik meditatie 24/7. Zonder begin en einde. Daar waar de vraag is, is het antwoord. Daar waar het vuur is, kan geblust worden en er niet buiten. Gewaarzijn is het bluspoeder maar als jij denkt dat je dit gewaarzijn moet beheersen, heb je het niet begrepen. Zul je geen licht zijn voor jezelf. Als je iets verwacht van keuzeloos gewaarzijn, is er al geen sprake meer van onschuld, dat inherent is aan keuzeloos gewaarzijn. Gewaarzijn is je natuur. Laat de natuur haar werk doen wink-emoticon Dan is de waarnemer het waargenomene. Is er geen ik/waarnemer/zelfbeeld in het spel. 'Ik en mijn angst' is geen antwoord. Angst vraagt geen ego maar ongeconditioneerde aandacht.

47

Verslaafd aan meer en meer? Tegenwoordig lijkt alles, en-en te moeten zijn. Je bent agent maar ook corrupt, je bent politicus en ook verslaafd, je bent hulpverlener maar ook misbruiker, enzovoorts. Maar ik kan me vergissen, en dat hoop ik dan ook wink-emoticon Onlangs bekritiseerde ik iemand die spiritueel leraar beweert te zijn (iemand uit het wereldje van nondualiteit), die €35 vraagt voor een vraag per e-mail aan haar! Ik stam blijkbaar nog uit de tijd van Jiddu Krishnamurti die helemaal niets vroeg voor zijn werk. En 2000 eerder, Jezus van Nazareth ook niet! Zo zijn er vast meer voorbeelden te vinden... Elders in een discussie over die 'betaalde e-mail' reageerde ik met: 'Ik heb zelf voor een NLP opleiding een hoop geld moeten betalen. Dus kon ik na deze opleiding gerustig 75 euro per uur vragen aan mijn client.* Maar verlichting (ultieme zelfkennis) heeft niets te maken met een of andere weg waarvoor je kan betalen. Het gaat juist buiten het bekende circuit om. Je staat er helemaal alleen voor, in. Het kan niet geleerd worden. Het is geen tweedehands kennis. Het kost dus geen geld. Juist de gedachte dat je verlichting zou kunnen kopen, houd jou er juist ver van! wink-emoticon Met andere woorden: twijfel ik aan hen die grif geld vragen in het licht van hun zogenaamde - verlichte - leraarschap.' (* Wat ik trouwens in de praktijk niet deed.) Ik weet nog goed hoe ik in 1981 een lezing van Jiddu Krishnamurti bezocht in de Rai van Amsterdam, waar duizenden mensen op af kwamen. De toegang was gratis! En dat zie je tegenwoordig niet meer of heel weinig bij de zogenaamde kopstukken. Treurige ontwikkeling vind ik dat. Dat er kosten worden gemaakt begrijp ik, dan men de onkosten eruit wil hebben begrijp ik ook nog maar dat men als zogenaamde verlicht wezen vet wil verdienen niet. 'Wel in de wereld maar niet van de wereld,' verdampt dan, als een niets zeggende zin.

Hoe verlicht ben jij? Wil niet ieder levend wezen niet gewoon simpelweg gelukkig zijn? Maar hoe vaak gaat het niet mis met onze zoektocht naar geluk, belanden we nog dieper in de stront, zogezegd. Een leuke partner bijvoorbeeld blijkt een psychopaat te zijn of drinken we meer dan lief en goed voor ons is, met alle gevolgen van dien . Of we sluiten ons aan bij een of andere sekte, die gouden bergen belooft en eigenlijk gouden bergen kost. Later schrijven we misschien een boekover onze zoektocht maar ondertussen ben je mogelijk nooit echt gelukkiger gaan voelen. En maakt geld gelukkig? Ook zijn er mensen die wel vinden wat ze diep in hun hart zochten. Zoals vijfentwintighonderd jaar geleden Gautama Boeddha maar natuurlijk kun je zo’n positief levensverhaal naast je neerleggen. Vorige eeuw stond 48

Osho (Bhagwan) nog internationaal in het voetlicht. Hij zei van zichzelf, verlicht te zijn, een boeddha. Maar ook dat verhaal kun je naast je neerleggen, je hoeft nergens in te geloven. Misschien geloof je wel niet eens in verlichting! Osho zei, dat ongelukkige mensen de gevaarlijkste mensen op aarde zijn. Want wat zij zelf niet ervaren, zullen ze jou ook niet gunnen. Ze genieten van andermans ellende, zogezegd! Dat maakt hun gelukkig, zover dat dan mogelijk is… Je hebt trouwens wat sadisten rondlopen die prediken dat je eerst moet lijden, lang en veel, voordat je verlicht, vrij kunt zijn. Misschien moet je jaren lang met rechte rug en gekruiste benen zitten, op iets mediteren. En zullen ze je geen garantie durven geven, dat jij het zal halen, lukken. Want is verlichting eigenlijk heel moeilijk te bereiken. Goed… waar wil ik naar toe met dit verhaal, schrijverij van achter mijn pc? Het is natuurlijk belangrijk dat je open staat voor de mogelijkheid van gelukkig zijn, verlichting. Anders zul je alleen maar schoppen tegen dit soort verhalen van mij of van andere optimistische levensgenieters. Je kunt onvoorwaardelijk vrij zijn, omdat dat je natuur is. Maar we vluchten eigenlijk voor deze innerlijke vrijheid, omdat het niet ons geleerd is, om dichtbij jezelf te blijven maar volgers te zijn van de autoriteit van je ouders, schoolmeesters, psychiaters, politici en kerkleiders. Als je kijkt in de ogen van een heel jong kind, weet je dat het kind vrij is maar dat het helaas daarvan niet volledig bewust is, dus makkelijk misleid kan worden door derden die zelf ook ooit misleid zijn. Een enkeling weet toch te ontsnappen vroeg of laat aan het net van (zelf)misleiding. Want ook de mens kan zichzelf misleiden door onwetendheid en verlangens. Er is geen weg naar de Waarheid, omdat zo’n weg gegarandeerd omringd zal zijn door geldschrapers, machtswellustelingen, betweters, geloofsfanaten, et cetera. ‘Vrijheid gaat aan vrijheid vooraf.’ Weg en doel zijn niet verschillend maar daar kan jij natuurlijk anders over denken.

Ik ben het antwoord op al je verslavingen Met ik bedoel ik hier, keuzeloos gewaarzijn maar niet als een methode. Het is geen trucje, geen techniek. Je neemt al waar. Je weet al alles. Je ziet innerlijk wat je ziet. Zien doe je trouwens ook met heel je wezen. Horen is waarnemen. Ruiken is waarnemen. Proeven is waarnemen. Zicht is waarnemen. Voelen waarnemen. En Zijn is waarnemen, keuzeloos gewaarzijn. Keuzeloos gewaarzijn kun je niet beheersen wel begrijpen, dat het is wat het is. Er is geen weg naar. Een verslaving is niets anders dan een gewoonte die zich heeft weten te nestelen door onze onwetendheid en verlangens. Maar als je jezelf in alles bewust bent, krijgt het nagenoeg geen kans. Dit is geen zen meditatie of 49

mindfulness van Kabat Zinn. Als je diep in je hart eigenlijk iets niet wil, waarom zal je het dan wel doen? Als je diep in je hart eigenlijk niet wil roken, zul je dan wel roken of blijven roken. Alleen maar omdat je lichaam er aan gewend is geraakt? Was het immers ook niet jou keus, het roken of werd je op een dag wakker met een sigaret in je mond? Maar omdat we gespleten zijn: ik en dat wat ik waarneem, heeft je hart geen uitwerking, betekenis. Als je bent wat je waarneemt, en er is sprake van bijvoorbeeld roken en daarbij spontaan het feit dat je dat eigenlijk niet wil, zal die gewoonte direct aan kracht verliezen. Jij bent keuzeloos gewaarzijn maar zolang als je het ervaart als iets anders zal het niet de kracht hebben van een vuurtoren tijdens de nacht en storm. Wees een licht voor jezelf.

Is ultieme bevrijding niet... ...het vrij zijn van iedere verslaving. Of doen waar je zin in hebt en enkel daarbij de dealer en de slijter verrijken?

Onlangs zag ik een man op zijn fiets met een biertje in blik, het zonnetje scheen op hem en mij. Er was geen spoor van irritatie van mij naar hem. Het leek dat hij van dat ritje met zijn biertje genoot. Wanneer is alcohol een probleem?

Zelfkennis versus verslaving Hier mijn uiteenzetting: Je hebt mogelijk allerlei instanties afgelopen voor jouw verslavingsproblematiek. Maar heeft dat niet geholpen of heeft het wel geholpen maar zit je nog met een andere verslaving waar je maar niet vanaf kan komen, ook niet door pure wilskracht! Methodes en wilskracht hebben zo hun beperking maar zelfkennis niet maar deze vraagt alles van je. Niet je geld of je geloof maar je volledige interesse. Zelfkennis kan het begin zijn of is het begin van keuzeloos gewaarzijn. Innerlijk ongeconditioneerd zijn, wat je eigen gedachten, gevoelens en gedrag betreft. Dat betekent niet langer je verlangens najagen of onderdrukken maar je onwetendheid en verlangens begrijpen in het licht van jezelf. Meer info, zie ook: www.verslaafdofniet.com

50

Medische hypnotherapie Je kunt een lichamelijke oorzaak hebben voor een chronische hoofdpijn, bijvoorbeeld niet door stress maar doordat je gevallen bent. Nu kun je daar medicijnen voor krijgen die niet echt helpen of wel helpen maar ernstige bijwerkingen geven. Zou zomaar kunnen... Met hypnose kun je dan ook een gooi doen. 1 tot 6 behandelingen, die zouden de hoofdpijn kunnen verminderen of in het geheel laten verdwijnen. Hypnose als behandeling bij fysieke klachten. Hypnotherapie kan ook worden ingezet bij psychologische klachten. Voor die laatst genoemde ben ik al een tijdje niet meer geïnteresseerd. Ik hoef geen regressies meer te doen, laat ik bijvoorbeeld aan mijn partner over!

Natascha Kampusch Werd ontvoerd toen ze 10 jaar was. Pas ruim acht jaar later wist ze te ontsnappen aan haar ontvoerder, die direct daarop voor een trein sprong. De jonge man had afwijkende ideeën zoals zijn geloof in Adolf Hitler en dat de verwoestende aanslag 911, een goede aanslag was betreffende de joden. Natasha werd mishandeld en misbruikt en leefde alleen in een verborgen ruimte onder zijn huis. Om te overleven zag ze hem naast haar ontvoerder ook als mens. Zo gaf hij haar boeken en las hij haar voor... Hij wilde van haar zijn persoonlijke slaaf maken, maar slaagde daar nimmer totaal in: ze bleef in zichzelf geloven, zogezegd. Toen ze vrij kwam woog ze evenveel toen ze werd gekidnapt. Mijn vraag is nu: kunnen we dat innerlijk ook niet meemaken? Ons innerlijk overheerst voelen door een destructieve kracht, genaamd ego. Dat we hopen ooit eens daarvan bevrijd te zijn: genaamd de verlichting.

De vraag is... Kun je zonder verslaving ook genieten van je leven? En het is bekend dat mensen die een of andere verslaving hebben, deze voor zichzelf zullen goed praten. Het leeuwendeel zit zo in elkaar. Zo zit dat ook met vlees en vis eten. Mensen zullen ook partijdig reageren. Het zijn maar weinig mensen die toegeven dat ze ergens aan vastzitten. En dat inderdaad niet helemaal okee vinden.

51

Het oog is vrij Waarnemen is onze natuur. Het is geen bewust genomen actie. Verdriet bestaat niet in jouw geest als je het ook niet waarneemt. De waarnemer en het waargenomene vallen samen. Anders neem je een standpunt in, ik en mijn ervaring. Als ik, heb je een bedoeling met je verdriet. Dramatiseren of analyseren of beheersen of... Zonder bedoeling ben je slechts spontaan bewust zonder de behoefte om te vluchten of je innerlijk ergens aan te hechten.

De vlinder Was ooit een rups, gekluisterd aan de aarde en niet hoger dan de hoogste boom. Hoe tijdloos dan is de vlinder voorbij alle bomen? Hoe snel vergeleken met een rups? Toch ligt het leven van de vlinder verborgen in de rups. Niet ergens buiten maar er echt in... Hoe zit het met de mens als ie zichzelf probeert te ontvluchten?

Wat te doen bij een terugval? Mijn belangrijkste advies is: veroordeel jezelf niet als je toch weer 'de fout bent ingegaan'. We kunnen onszelf zo genadeloos straffen. Je kunt beter gewoon onderkennen wat je hebt gedaan. Het niet mooier of slechter maken. Je rookt bijvoorbeeld of niet. Natuurlijk wordt roken nimmer gezond, alleen maar omdat jij dat misschien toevallig zo vindt maar roken demoniseren slaat ook nergens op. Begrijp liever de feiten van roken, nicotine. Dus haal in vredesnaam dat oordeel over jezelf weg. Begrijp dat aandacht liefdevol is. Jezelf straffen bevestigt alleen het ego in je leven en niet de liefde en de waarheid. Het ego zoekt controle en juist daar ligt het probleem van alles. Maar doen waar je zin in hebt slaat ook weer nergens op. Richt je geest op feiten, observeer nauwkeurig je gedrag, gevoelens en gedachten zonder daar de baas over te willen worden. Het begin van orde in je leven ben jezelf, het spontane vermogen in alle vrijheid naar jezelf te kijken zonder een zweem van dualiteit.

52

Zijn alle verslavingen een? Het kan zijn dat je worstelt met maar een verslaving in je leven (bijvoorbeeld roken) maar niet met je pornosurf- en snoep verslaving. Maar het kan zomaar zijn dat je niet van roken afkomt als je ook niet die anderen dumpt. Je staat het sterkst als je jezelf echt in alles nauwkeurig gadeslaat, zelfkennis kan onmogelijk eenzijdig zijn.

Je kunt verslaafd zijn aan veel eten zonder dat je er erg in hebt. Gewoon omdat je het graag doet en kan maar wat wanneer een arts zegt dat je te veel weegt of dat je maag problemen krijgt, wat doe je dan? Slaat dan de angst je om je keel? Of zie je de feiten onder ogen en minder je simpelweg met je steeds maar vol te stoppen? Als je gewende patroon niet doorbreekt, kun jezelf eens behoorlijk last blijven houden van bijvoorbeeld je maag. En wil je dat, bewust je gezondheid om zeep helpen? Mijn advies is simpel: probeer jezelf in geen een richting te praten. Noch dat veel eten slecht is of dat het allemaal toch niet uitmaakt. Als je maagpijn hebt, kun je deze alleen maar bewust zijn, als je ‘m ook dan waarneemt. Pijn voelen betekent dus simpelweg ook waarnemen. Loop hiervoor niet weg, kijk niet snel innerlijk een andere kant op. Als je werkelijk betrokken bent bij deze pijn kan het niet uitblijven dat je zult stoppen met te veel eten. Niet omdat je bent overtuigd door een stem maar door de feiten zoals ze zijn. En deze neem je waar of niet. In de pijn ligt dan het antwoord. Er is geen dilemma.

Meditatie Iedere vorm van bewuste meditatie (mindfulness, zen,...) kan een bepaalde vrucht inhouden, zoals minder stress. Maar ultieme zelfkennis doe je toevallig op, spontaan, zoals je spontaan kunt struikelen over een boomwortel. Zoals je spontaan een oude vriend kunt tegen komen waarvan je niet meer wist waar ie verbleef. Angst, verdriet, haat, jaloezie, verlangen... leer je kennen, daar waar je bent. Niet door ze proberen op te roepen, herinneren binnen een bewuste meditatie. Een vogel verdient geen kooi om gekend te worden, in vrijheid ontmoet je elkaar of niet. Als je bijvoorbeeld angst hier en nu ontloopt zul je haar niet kennen. Inzicht is geen een of ander residu wat achteraf komt, maar inherent aan het leven zelf is. Gewaarzijn vraagt geen controle. Bewuste meditatie is geen meditatie. Maar een oppervlakkige beweging binnen de geest die enkel de controle in ons bevestigd. Een geest die geen controle over zichzelf zoekt is intelligent en vrij. De oorspronkelijke geest is niet anders 53

dan keuzeloos gewaarzijn. Keuzeloos gewaarzijn kun je op geen mogelijke manier bereiken, omdat je al waarneemt. Dit spontane gewaarzijn proberen te organiseren is het einde ervan maar het ego denkt altijd slimmer te zijn dan dat wat natuurlijk en direct is.

Voorbij lucide dromen Tijdens de nacht, tijdens de slaap/het dromen, kun je even wakker zijn als overdag, als je bijvoorbeeld ergens wandelt. Plotseling besef je tijdens een droom dat je er bent, je hebt dan een heldere droom ervaring. Je kijkt dan even bewust om je heen als gewoon, tijdens het wakker zijn maar dan tijdens je droomreis. Je voelt je dan als iemand die zijn wil bewust is. Stel je voor, altijd bewust, dag en nacht. Is dat slechts een beeld, ideaal? Ik heb vaak gedacht, dat verlichting dat zou kunnen inhouden. Maar onze identificatie met het bewuste deel van bewustzijn is relatief. Want ook het onderbewuste deel ben je. En in werkelijkheid - mogelijk moeilijk te begrijpen - is er niet zoiets als het bewuste en onderbewuste. Ik vergelijk dat met een ijsberg in het water waarvan 10% slechts boven water uitsteekt. Maar denk je het water weg. Dan steekt er helemaal niets meer boven water of onder water. Dan bestaat die zogenaamde grens simpelweg niet. Is er alleen maar sprake van een grote ijsberg. Nou zo zou je bewustzijn kunnen zien. Zonder die identificatie met dat bewuste deel van onszelf, de waaktoestand, is er simpelweg zijn, wat alles omvat. Je gevoel dat je er bent en niet bent, is relatief. 'Ik ben' mezelf niet bewust. 'Ik ben' mezelf wel bewust. In beide gevallen is er sprake van 'ik ben'. Als de identificatie met het bewuste deel wegvalt, valt ook het gevoel weg dat je wakker wordt en er niet bent geweest. Het feit blijft wel bestaan, dat er een praktisch verschil is tussen bewust en onderbewust handelen. Omdat je bij het ene duidelijk een zelf-herinnering hebt. Maar dat zelf, is niets anders dan de herinnering aan naam en vorm. De vraag is: ben je (slechts) naam en vorm? Als ik ben, als zijn, keuzeloos gewaarzijn is er geen sprake van je innerlijk verdeeld voelen. Je 'gevoel' is altijd compleet, heel. Een oergrond in alles. Je kunt niet langer zeggen dat je er niet was en nu wel. Die ervaring is voorgoed van je weggevallen. Je gaat niet slapen en je wordt niet wakker. Op die manier heb je ook de dood achter je gelaten. 'Nimmer geboren, nimmer gestorven.'

54

Vanmorgen heerlijk 1,5 uur gejogd door de bossen van Nationaal Park Zuid-Kennemerland. Ze beweren dat het helpt als je je naar voelt joggen. Dat het bepaalde stoffen aanmaakt. Dus mensen joggen nu niet alleen om lekker lichamelijk fit te zijn maar ook hun depressie aan te pakken. Ikzelf doe het om lichamelijke redenen. Als je werkelijk wil doordringen tot 'het je naar voelen' zul je hier en nu waar dat opduikt er volledige onverdeelde aandacht voor moeten hebben. Maar je lekker voelen na zo'n heerlijke ochtend, doe ik natuurlijk ook. wink-emoticon

Lijden Lijden is geen doel, hobby, geloof of theorie. Maar het feit dat we allemaal in ons leven dingen ondervinden die lijden inhouden, zoals: ziekte, verlies van hen waarvan we houden, verslaving, ontslag en vernedering, echtscheiding, oorlog, ernstig gebrek door armoede, misbruik door anderen, mishandeling door anderen, en dergelijke. Lijden is geen verzinsel. Als je een krant erop naslaat, terwijl je in het zonnetje zit te genieten van je drankje, kun je niet ontkennen dat er lijden is in de wereld van levende wezens. Een van de hedendaagse bekendste medicatie voor menselijk lijden is wel, antidepressiva. Heel veel mensen slikken dat of doen gewillig aan 'zelfmedicatie', door zichzelf te verdoven met alcohol, snoep, drugs, et cetera. Lijden hoeft niet vindt de meerderheid. Succes, geld en macht worden ook om die reden nagejaagd. Maar als je in alle eerlijkheid naar de mensheid kijkt, zie je maar weinig mensen onafhankelijk zijn, wat gelukkig zijn betreft. Mensen hanteren methoden, medicijnen, geloof, drugs, gurus, psychiaters,... Want wie is werkelijk bereid te kijken naar zichzelf, direct, zonder trucje? Geestelijk lijden laat zich niet kennen door een half oog. Lijden vraagt onverdeelde aandacht zonder de begeerte om er zo snel mogelijk vanaf te komen. Kunnen we naar onze pijn kijken zonder deze te willen afzonderen, beheersen of te onderdrukken? Het antwoord ligt niet buiten lijden zelf. Aandacht betekent liefde. Niet dat je lief moet hebben of niet. Maar als je je lijden bewust bent, is dat genoeg. Alleen slaan we op de vlucht ervoor of pakken een 'mes' om het te lijf te gaan. We worden of zijn, angstig of agressief wanneer er sprake is van lijden. Als je geen interesse hebt als een jong kind in wat het waarneemt, zul je niet innerlijk doordringen in wat is.

55

Bewustzijn Mensen zijn geïdentificeerd met de bewuste kant van het bewustzijn: ik kunnen zeggen tegen je ik. Jezelf herinneren. Naam en vorm zijn dan belangrijk. Je ik-gevoel is naam en vorm. Maar bewustzijn kan prima overleven als bewustzijn in de plaats als ikbewustzijn. Je bent er ook als je jezelf niet herinnert. De oergrond zijn we sowieso. Maar mensen raken in paniek als naam en vorm lijken te verdwijnen. We worden niet geboren. We verdwijnen niet werkelijk tijdens de slaap. Maar de behoefte aan een zelfbeeld is zo hardnekkige, dat we door onze eigen schepping worden geregeerd. Het ego dus. Als je niet langer geïdentificeerd bent met het zogenaamde bewuste. Heb je geen moeite met loslaten en veranderingen. Net of dat het bewuste alles zaligmakend is, als dat zo was zou je nimmer meer hopen op een goede nachtrust wink-emoticon

Satsang junkie Even geleden kwam een dame bij mij die beweerde een periode een echte 'satsang junkie' te zijn geweest. Ze had ook haar inzicht maar vond toch dat ze behoefte had om meer te aarden. Ze kwam vanwege een bepaalde verslaving. Je struikelt bijna over mensen die beweren Het gezien te hebben maar er zijn maar weinig mensen werkelijk vrij, vrij van de ketenen van verslaving(en). Het is vreemd hoe je je toch nog ergens aan onderworpen kan voelen ondanks al je inzicht. Een verslaving accepteren lukt nooit. Want dat is een spel in onwetendheid. Net als je de oorlogen en armoede in de wereld zou accepteren. Maar als het leven wat dat betreft uitzichtloos wordt, lijkt 'accepteren' de enige optie. In onwetendheid praten we recht wat krom is. Keuzeloos gewaarzijn is geen onwetendheid maar volledig gevoelig zijn voor wat is. Daarin kunnen verslavingen, hardnekkige gewoontes zich niet (langer) nestelen.

Stoppen met... Je kunt veel meer uit het leven halen als je nergens aan verslaafd bent. Je voelt je gelijk gelukkiger als je alle ketenen van verslaving weet te doorbreken. Maar het kan enkel spontaan, omdat je diep in je hart het wil maar het heeft niets te maken met welke vorm van zelfbeheersing ook. Het is je wezenlijke natuur om nergens onder gebukt te gaan, ook niet onder

56

gecreëerde verslavingen. Vrijheid blijheid, in een geheel ander licht wink-emoticon

Dana Omdat ik naast mijn werk als 'zelfkennis coach' gewoon werk, kan ik mijn geestelijk werk volledig gratis aanbieden. In ieder geval zijn de intakeontmoetingen gratis en deze duren vaak zo'n twee uur! Daarna kun je bij een volgende ontmoeting een vrijwillige bijdrage doen, geheel overeenkomstig jouw financiële draagkracht. Wat centraal staat is de ontmoeting en niet het geld. Het liefst zie ik pas een bijdrage (dana) bij enig resultaat. Het is raar om ergens voor geld te ontvangen zonder dat zo'n ontmoeting iets heeft opgeleverd bij de hulpzoeker. Vanzelfsprekend werk ik tegen onkosten, mochten die moeten worden gemaakt. Mijn praktijk is aan huis, dus die zijn er praktisch niet. Mijn aanbod is simpel: een dialoog betreffende jouw problematiek. Gewoon met elkaar daarnaar kijken. Niet overeenkomstig een bepaalde methode of geloof maar rechtstreeks. Ik bied het vertrouwen aan in zelfkennis. En je kunt niet beweren dat je er niet bent en niet al waarneemt maar het kan zomaar zo zijn dat je graag je problematiek ontvlucht of dramatiseerd. Iedere ontmoeting die ik aan ga is uniek. Ik bied vooral inzicht aan betreffende verslaving in jouw leven. Het samen nadenken daarover. Vaak leeft men onder een juk van zelfoordeel, omdat het maar niet lukt de verslaving uit de weg te gaan. Sowieso heeft zo'n oordeel geen zin. Wel de aandacht voor dat wat zo'n hardnekkig ons leven lijkt te beheersen, een of andere of meerdere verslaving(en) terwijl we dachten of denken onszelf echt te kennen. Ik bied je dus geen methode maar laat zien dat jij een licht kunt zijn voor jezelf, ook wat je verslaving aangaat. Zelfkennis is meer dan beweren jezelf te kennen, het is ook het feit dat je ontketend bent, zal zijn.

Sommige mensen zijn zeer hoog geschoold, wat de hulpverlening betreft. Maar zijn niets en niemand, wanneer het erop aankomt, zelf echt zonder enige hardnekkige verslaving te zijn. Ondertussen weten ze wel hoe alles werkt. Zij lijken op mensen die de teksten (waarschuwingen) op een pakje sigaretten kennen, uit hun hoofd en mogelijk zelf hebben ontworpen, maar zelf niet zonder zo'n sigaret kunnen. Je hebt ongelooflijke betweters. Zij kunnen je overrompelen met hun pure kennis. Een hele wetenschapelijke verhandeling geven over een bepaald gegeven... Ik ken mensen die leiding geven binnen zo'n onvang centrum voor verslaving maar zelf ernstig verslaafd zijn aan alcohol. En koud weg 57

zeggen: Ik weet wat wel en niet kan. Je hebt ook succesvolle psychiaters die uiteindelijk toch de weg gekozen hebben van de eerlijkheid, met zichzelf en hun patienten. Zoals Jerry Jampolsky die ik ooit persoonlijk heb ontmoet en zijn techniek heb gestudeerd en groepen daarin heb gegeven. Denken Men denkt te veel en neemt daarentegen te weinig waar. Zoals in een kamer denken over het weer, terwijl je naar buiten kunt kijken. Zo leest men liever boeken over... en volgt men liever cursussen over... dan direct naar eigen innerlijke shit te kijken. Je leert jezelf enkel rechtstreeks kennen.

JKrishnamurti zei ooit eens: Wandel twee uur op een dag om je brein gezond te houden. Ik heb onlangs nog twee uur gejogd, heerlijk in de natuur. Beweging hoort bij ons leven. Net als gezonde voeding en goed gezelschap. Ik heb altijd wel wat gedaan: zwemmen, wandelen, joggen, sportschool,... En dit jaar kreeg ik meer oog voor sapvasten. Stopte ook een maand geleden geheel met alcohol drinken voor onbepaalde tijd. Niet dat ik te veel dronk, slechts een paar glazen in de week maar omdat ik herhaaldelijk geconfronteerd wordt met mensen met ernstige problemen met het drinken van alcoholische dranken! Op een dag zat ik op een terrasje tegenover een dame die zo nodig sterke drank moest bestellen terwijl, ze juist daarmee heel voorzichtig moet zijn, ook vanwege haar slechte zicht. Nu had ik even het idee dat zei mij gebruikte als excuus, omdat ik een pilsje bestelde. Hoe dan ook, alcohol levert zoveel problemen dat ik het niet meer onschuldig kan zien. Ik begrijp best wel dat men het lekker en gezellig kan vinden, dus oordeel ik dat beslist niet. Maar je kunt niet beweren dat je eigen gedrag geen invloed kan hebben op anderen.

Als je een terugval hebt Niet wat je niet wil is belangrijk maar wat je wel wil. Als je wil stoppen met... Sommige stoppers staren zich blind op hun terugval. De kunst is daarbij jezelf niet te veroordelen. Wees simpelweg je doen en laten bewust zonder beeldvorming, en zonder jezelf daarbij te willen belonen of te bestraffen. Je hart weet de weg, wat je werkelijk wil maar door je verlangens, handel je in onwetendheid.

58

De draak in jezelf Het kan zijn dat je naar jezelf destructief bent maar dat ontkend, terwijl je diep in je hart beter weet. Een gevangene van jezelf. Je moet in McDonalds eten, je zal roken, je moet iedere dag online naar porno kijken, je moet zat worden met je vrienden, je moet meer geld verdienen, en dergelijke. Onder dwang handel je en dat noem je grootmoedig vrijheid. Wat nu als dat wegviel? Je helemaal niet meer onderworpen voelt aan een kracht in jezelf, die ik voor het gemak de draak in jou noem. Als je innerlijk sterft aan die beweging die slechts oppervlakkig is maar wel in staat is de orde in je leven ernstig te verstoren. Wat nu als de draak in jouw leven verdwijnt? Er zijn mensen die zeggen zich opgesloten te voelen in hun lichaam maar dan vermoed ik dat ze worstelen met een of andere verslaving, want hoe kun je je onderworpen voelen aan je lichaam als er geen dwangmatig handelen meer aanwezig is? De draak in ons vraagt om de juiste aandacht, anders zal ie alleen maar groter en sterker worden. Kun jij echt zonder dwang, verlangen of haast kijken naar dat, wat staat voor het destructieve in de mens? Kun jij keuzeloos gewaarzijn zonder het als een techniek te zien naar vrijheid? Bij een techniek zit er iemand achter. Terwijl de draak in jezelf zal verdwijnen, als de waarnemer het waargenomene is. Aandacht is liefde en geen techniek.

Hoe oorspronkelijk is de oorspronkelijke geest? Iedere poging om je geest te beheersen is gedoemd te mislukken. Iedere beheersing is tijdelijk en vergroot enkel het innerlijk conflict. Een geest die zichzelf probeert onder controle te krijgen creëert enkel verdeeldheid. Toch doen we dat. In onwetendheid denken we beter. Maar direct gewaarzijn is het antwoord. In keuzeloos gewaarzijn is er niemand uit op innerlijke controle. Gewaarzijn zelf schept orde, orde in ons leven. Orde is geen product van een of andere techniek of geloof ergens in. Er is orde als we nergens meer voor vluchten of ergens specifiek naar verlangen. Ultieme zelfkennis is geen geschenk van de kerk, psychologie en wetenschap. Zij opereren vanuit het bekende, het denken. En denken bevat het element tijd en keuzeloos gewaarzijn is daar vrij van. Direct gewaarzijn is onze natuur, de oorspronkelijke geest. Maar het kan zijn dat je door je geestelijke en of maatschappelijke ambities beter denkt te weten. Zo is de geest verstrikt in zichzelf.

59

Zelfkennis gaat niet zozeer over dat je wel of niet rookt of bijvoorbeeld wel of geen alcoholische dranken nuttigt. Maar of dat je eraan verslaafd bent, het niet kunt laten, het dwangmatig is.

Oplichting 'Wees niet te zeker van jezelf. Hoe slim of hoogopgeleid je ook bent, je kunt misleid worden.' - Randi. Heb je toevallig de documentaire gezien over de nep-guru Kumare? Iemand die zich voordeed als een echte guru, en volgelingen om zich heen verzamelde en toen zei: dat het allemaal nep was. Of ken je de wonderbaarlijke genezer Peter Popoff die alles wist van zijn bezoekers maar deze info via een oortje ontving en ontmaskerd werd door Randi?

Meditatie Het is een feit dat je er al bent, je hoeft jezelf niet opnieuw uit te vinden of te creëren. Het is ook een feit dat je waarneemt, dat er sprake is van gewaarzijn. Het is helaas ook een feit dat mensen er van alles aandoen, feiten te ontlopen. Net doen dat je iets niet ziet en of gedaan hebt of zal doen. We zijn innerlijk en uiterlijk op de vlucht. Negeren feiten en verantwoordelijkheden of dat dat niets is. We gebruiken drugs en andere stuff dat daarbij ons lijkt te helpen. Ook zeggen we, geloven we dat meditatie ons terug kan brengen in het hier en nu, terwijl je er al bent. Ook is meditatie op die manier eigenlijk weer een vlucht. Een truc om niet te voelen wat je nu voelt. Ja, je kan er tijd en een plek voor gaan uit kiezen, zodat je dan ‘bewust’ gaat voelen. Maar wat je ervaart, is niets anders dan wat nu opduikt of niet. En heb je daar nu aandacht voor? Of wil je dat gaan organiseren?

Niet langer verslaafd Mogelijk nog een droom voor je. Of iets dat je onmogelijk voor jezelf bent gaan vinden. Maar achter de wolken schijnt de zon. Je zelfvertrouwen is liefde voor waarheid, voor beweging, voor harmonie. Je hebt het recht om op je zelf te vertrouwen. Niet het zelf als schepping van het denken maar het feit dat je er bent. Je aanwezigheid is uniek. Omdat onder het stof een parel zit. Je hoeft deze niet te zoeken omdat jij deze parel zelf bent. Je hoeft enkel dat stof weg te poetsen om direct te zien wie jij werkelijk bent. Het stof is je eigen onwetendheid. Het stof zijn je verlangens. In stilte ontdek je wie je bent. Als je je werkelijke koers in het leven ontdekt zul je vol vertrouwen je pad 60

gaan. Verslavingen hebben een begin en end. Ja, dat vraagt vertrouwen. winkemoticon

Vrije wil? Heb je een keuze of niet? Waar is je gevoel van keuze bij het uitkiezen van een leuk restaurant en de maaltijd aldaar? Waar is je gevoel van keuze bij een ontmoeting, het maken van vriendschap of bij een partner keuze? Heb je keuzes in het verkeer, op de weg ergens naartoe? Het bestaan van een vrije wil of niet, is geen dilemma. Je hoeft nergens in te geloven. Dat er een vrije wil bestaat of juist niet. Het is belangrijk om volledig te voelen en niet hoe jij filosofisch denkt over het voelen. Handel gewoon vanuit je hart en vergeet niet ook je gezonde verstand te gebruiken als het moet.

De schaduwkant… …in je leven. Je doet iets wat je eigenlijk niet wil doen en waar je je over schaamt of heel stoer over doet maar diep in je hart weet je beter: het is een zwakke plek! Je kunt niet je schaduwkant accepteren maar wel vrijmaken van ieder oordeel. Zodat feiten voor zichzelf spreken. Je kunt zien wat is. Je schaduwkant zal zich verzetten tegen ieder oordeel, goed of kwaad. Als jouw schaduwkant je heeft aangezet tot bijvoorbeeld een overmatig alcoholgebruik, zul je er gewoon naar moeten kijken. De verslaving goed praten of demoniseren heeft geen zin. Niemand kan slimmer zijn dan zijn of haar eigen schaduwkant. Want wat slim is, is namelijk deze schaduwkant van je! Je kunt op geen een mogelijke manier deze kant in jezelf overwinnen. Wat wel mogelijk is, gewoon naar jezelf kijken, je gedachten, gevoelens en gedrag gadeslaan zonder enig verzet, zonder enig verlangen. Dit gewaarzijn is keuzeloos. Er is geen sprake van een waarnemer met een of ander plan. Want dan zit je gegarandeerd weer klem met de schaduwkant in je en blijf je de rest van je leven vallen en opstaan, met je doen en laten. Zonder iemand die een plan heeft, een methode hanteert, ben je wat je waarneemt (niet in conflict met wat is). En daarin kan je schaduwkant moeilijk bestaan. Zoals een grot verlost wordt van duisternis – zelfs na miljoenen jaren – door het simpelweg binnen vallen van licht. Er is geen verzet. Er is ook geen oordeel. Enkel het feit. Het is een kunst zonder oordeel naar jezelf te kijken en te veranderen. 61

Liefde delen Kan dat en kan dat dan via een sekswerker of psychotherapeut, betaalde aandacht? Of heeft liefde toch niets met geld te maken en is volledig spontaan tussen mensen? Vraag jij je dat wel eens af, met wie je echt liefde deelt?

Ultieme verlichting bestaat dat? Tegenwoordig wordt vooral beweert dat iemand verlicht is, dat ie niet meer zoekt maar verder niets voor degene is veranderd. Dan heb je niets aan woorden als: Een nieuwe mens een nieuwe wereld. Kun je beter zeggen: Verlichting houdt niets in. Het zoeken naar God of De waarheid is gestopt, dat is alles. Ja, dat je in vrede leeft met jezelf, ongeacht wie je dan bent. Bestaan er dan ook bijvoorbeeld verlichte verkrachters? Ikzelf heb niets met dat vage onbetekende gedoe: kom bij de club van Gerealiseerden. Je bent niets en de rest is een illusie. Alles lijkt tegenwoordig een egotrip. Mensen trouwen hebben kinderen om vervolgens toch weer te scheiden en met iemand anders te beginnen. En iedereen is wel ergens aan verslaafd: roken, alcohol, cannabis, snoep, gamen, porno, vlees,...,...,... Men biedt geen weerstand meer, innerlijk. Geestelijke pijn is een taboe. Als je iets niet leuk vindt bestaat er vast een vluchtweg voor. Woorden als zelfoverstijging, liefde, waarheid,... hebben in deze tijd niet zoveel betekenis meer. Hoe ultiem is de verlichting dan? Spraken bijvoorbeeld de Boeddha en de Christus over iets heel anders? Gingen zij dieper, zitten we tegenwoordig slechts aan de oppervlakte te blaten als schapen zonder herder? Kijk, de klassieke muziek is ook iets wat niet opnieuw is uitgevonden in deze tijd. Mozart is gewoon Mozart. Wat we tegenwoordig doen, is iets herhalen. We zijn niet in deze tijd beter geworden. Moeten we dan terug naar het geloof in de Boeddha en de Christus? Nee, maar we kunnen wel misschien opnieuw kijken naar alles. Zoals een bekend gezegde formuleert: Kleine twijfel kleine verlichting. Grote twijfel grote verlichting.

Dorst naar zelfkennis is iets anders dan dorst naar sterke drank. Toch kan men ook een soort van verslaving ontwikkelen in het vluchten in boeken van goeroes.

62

Niets.... ...geeft ruimte aan alles. Door niets te zijn, kun je alles zijn. Dan is de waarnemer het waargenomene. Als iemand, als ego, kun je onmogelijk alles zijn. Want er is sprake van conditionering, een waarnemer, iemand die 'weet'. Kennis beperkt. De denker in het centrum kan hoogstens denken dat ie alles is. Maar in feite is de geest verdeeld. Zonder centrum, zonder ik, ben je alles. Als je alles bent hecht je je aan niets wink-emoticon

Vergeet het vingertje Kunnen we zonder vooringenomen oordeel naar onszelf kijken? Zonder enige angst of verlangen. Zonder zelfbeeld. Enkel in vrijheid kom je van al je verslavingen af. Want een verslaving nestelt zich dankzij ons zelfbeeld. Dit is geen filosofie die kan werken voor jou maar simpelweg de waarheid. Zelfkennis gaat over direct gewaarzijn, onbeperkt, zonder begin en eind. Het is je natuur om waar te nemen: niet alleen met je zintuigen maar met heel je wezen. Je bent bewustzijn zelf. Maar als ik-bewustzijn is er sprake van afstand: ik en mijn verslaving. Zonder ik, is de waarnemer het waargenomene. En daarin ligt de verandering, orde. Het zelfbeeld zorgt voor een centrum waar uit je waarneemt. Je oordeelt jezelf dan met goed, minder goed of verkeerd. Niet los van je verslaving zul je het antwoord vinden. Vrijheid ligt in ervaren zelf zonder waarnemer. Orde komt niet vanuit je hoofd, als een plan, vooringenomen werkelijkheid.

Het verschil... ...hier is: dat geen bepaalde behandelmethode en of medicatie centraal staat maar zelfkennis. En zelfkennis is niet tweedehands maar direct. Ja, dat vraagt een volledig vertrouwen in jezelf. Niet als een andere autoriteit dan erbuiten. Maar als degene die alert is, waarneemt. Zichzelf in alles nauwkeurig gadeslaat zonder enig (voor)oordeel. wink-emoticon

Leven zonder dilemma Je staat voor een keuze, denk je. In de plaats gewoon waar te nemen. Je denkt als je niets doet, er ook geen beslissing zal vallen. Dat komt omdat je met jezelf in een ivoren toren zit: ik en de rest van de wereld. Jouw inzicht valt niet samen met het leven maar is slechts een residu. Je leeft met conclusies. Er is geen dilemma. Er is geen dilemma als de waarnemer het 63

waargenomene is. Als het bewustzijn zijn inhoud is. Als je alles en niets bent. Maar we zijn bang voor wat is en kiezen voor controle. Het ego is niets anders dan ons zelfbeeld. Zonder zelfbeeld is er keuzeloos gewaarzijn, waarin geen dilemma bestaat dan dat wat er simpelweg gebeurt. Er is niemand die ergens tussen moet kiezen. Zonder keuzeloos gewaarzijn is de waarnemer niets anders dan het ego.

Momenteel wordt je overspoeld met vluchtelingendrama's in het nieuws. Triest. Als je echt afgescheiden was van de rest van de wereld zou zulk nieuws je helemaal niets doen! Nondualiteit is een feit maar niet iedereen beseft dat ten volle. Je hoeft niemand te redden. Want zoiets doe je of niet. Er is geen dilemma in het helpen van anderen. Anders is het bedacht en slechts een vorm van politiek. Liefde is er of niet. Maar als het er is kun je er niet omheen. winkemoticon

Wijsheid van de draak De draak is o.a. het symbool van keizerlijke macht, seksuele potentie, het kwaad, beschermer van schatten,... Het is eigenlijk een grote slang met vleugels. Zonder vleugels kruipt de slang slechts door het stof. Een rustende slang als een symbool van de innerlijke rustende kundalini. Bereikt deze innerlijke energie vanaf je stuitje je kruin, dan ben je verlicht, wordt er wel beweerd. Dan heeft de slang vleugels gekregen. Ook staat de draak als symbool van het kwaad, je zelfkant. Het ego in de mens. Een stem die enkel leidt tot zelfverheerlijking en destructie, niet waar? Als seksuele potentie, kun je bezeten zijn van seks. Terwijl er toch zoveel meer is in de wereld maar deze draak houdt jou gevangen, lijkt het! De draak heeft vele gezichten en is eigenlijk het symbool van ultieme zelfkennis. 'Beschermer van schatten.' wink-emoticon De draak laat zich niet beheersen, daarvoor is ie te groot en te oud, als de wereld. Je kunt de draak niet onderdrukken of uitbuiten, zonder daarbij zelf niet uiteindelijk aan het kortste eind te trekken... Je dringt volledig en spontaan tot het wezen van de draak door als je aandacht liefdevol is. Dan zal de macht over jou verdwijnen, zal de draak jou uit de weg gaan. Trouw aan je voeten liggen, als een grote sterke hond. Maar nimmer laat de draak zichzelf overwinnen door onbegrip of methodes. Zoals haat niet verdwijnt door haat. 64

Het 'doden' van de draak zit hem in vrede zijn met jezelf. Zien wat is, zoals het is. Inzicht is geen gevolg, maar hoort bij het leven zelf. Het is geen residu maar onderdeel van wat is. Je kijkt naar jezelf en dat is tijdloos. Je kunt alleen maar hier en nu doordringen tot jezelf. Je kunt het niet vasthouden anders zal je het verliezen. Je hebt er geen grip op, er is geen weg naar, geen techniek voor.

Je kunt stoppen!... Maar je weet misschien niet hoe. Jezelf negeren of veroordelen heeft geen nut. Maar daarentegen jezelf nauwkeurig gadeslaan: al je gedachten, al je gevoelens en je gehele gedrag. Dit niet als een of andere techniek. Want daar zit altijd iemand achter. Juist het waarnemen van wat is, vraagt om volledig vrijheid. winkemoticon

De ontmoeting met de draak Je volledige aandacht voor je innerlijke schaduw, is geen spelletje. Denk maar bijvoorbeeld aan een gokverslaving waaronder je gezin lijdt. Of hoe gewelddadig je af en toe kan zijn. Of... Als je alleen bent en deze schaduw van je duikt op, met wie heb je dan werkelijk te maken? Kun je dan in alle vrijheid ernaar kijken? Zonder haast, zonder plan, zonder verlangen,... maar enkel oog voor wat is. Dat je de schaduw bent omdat er geen waarnemer is maar waarnemen. Niet dat je de schaduw actief zal zijn maar dat er geen sprake is van afgescheidenheid, in de vorm: ik en mijn schaduw. Je kunt de schaduw niet beheersen en reserveren voor een uurtje meditatie. Je kunt enkel hier en nu, volledig spontaan doordringen in wat is. Al je de schaduw niet leert kennen, zul je erdoor overheerst blijven. Misschien niet altijd maar je blijft vergiftigd door de aanwezigheid ervan. Je zult de ketenen t.z.t. nadrukkelijk ervaren en weten dat je niet echt vrij bent maar nog altijd onderworpen aan iets of iemand. Boeddha leerde Mara kennen en Jezus Satan. Deze ontmoetingen zijn zeer beeldend beschreven.

65

Hoe herken je een ware leraar? Waar jij echt van leert, lijkt mij. Misschien je moeder wel of je vader of een verre vriend. Of misschien is het de natuur… de lange wandelingen die je daar maakt, die je frisheid bezorgen in je hoofd, de helderheid van simpelweg ‘zijn’. Waar je sowieso niet om heen kan lijkt me, dat je jezelf gadeslaat. Dat je ziet wat je denkt, voelt en doet. Dat niets daarvan jou ontgaat. Want anders zit je zo op de bank van een geestelijke hulpverlener, die jou dan gaat vertellen van je denkt en dergelijke. wink-emoticon Je ziet wel regelmatig op het internet en daar buiten, dat mensen elkaar afzeiken wat een echte leraar betreft. Net of dat iets garandeert. Zoals Boeddha al zei: Een dwaas leert niet eens van een wijze. En een wijze zelfs van een dwaas. Natuurlijk heb je mensen die graag verdienen aan jou en verslaafd zijn aan aandacht. Die jou graag voor hun persoonlijke karretje willen spannen. Gelukkig ben je daar zelf bij, om Nee te zeggen! wink-emoticon Het verkeren in goed gezelschap, vind ikzelf wel erg belangrijk. ‘Want waar je mee omgaat, word je mee besmet,’ zogezegd. Als je met een bepaald probleem zit, en graag in kringen verkeerd met mensen met hetzelfde probleem, zal dat je niet echt verder helpen op je pad. Zoek dan liever contact met hen, die dat probleem hebben weten op te lossen. Zo kan je op je zoektocht naar de Waarheid, een gevoel krijgen dat je het licht ziet schijnen in iemand anders. Dat je graag nabij dat licht wil zijn. Bescherm jezelf dan tegen alle ego-valkuilen tussen leraar-en-leerling en ga voor dat licht! Zorg er simpelweg voor dat je gericht bent op feiten, dat je liefde hebt voor waarheid. Namaste…

Het valt me keer en keer weer op, dat er zo makkelijk en veel wordt gedronken in teevee series en in films! Of dat dat de normaalste zaak van de wereld is: geen consequenties heeft of kan hebben.

Ik bied je geen bepaalde methode om te stoppen maar het vertrouwen dat ook in jou zit, net als het verslaafd zijn. www.verslaafdofniet.com

Familieleven... Het zelfbeeld ontleen je aan je opvoeders en directe omgeving, zoals door vrienden. Je kreeg een naam en wanneer je naam werd genoemd, reageerde je als kind daarop. Ook op je speelgoed (jouw bezittingen). 66

Er was een beeld: je bent mooi, lief, vervelend, raar, vreemd, stout, en dergelijke. Een bepaald beeld ging domineren. Misschien was je wel het buitenbeetje van de familie of de Benjamin. Je bevestigde vast dat beeld, wanneer het je uitkwam, niet waar? Ook al veranderde je in de loop der jaren, een bepaald beeld bleef. En je nam er genoegen mee! Je wist voor jezelf dat je zo werd gezien. En je speelde vaak die rol mee. Toch wist je ook dat dat beeld niet klopte. … Nu dat je ouder bent, kijk je naar jezelf. Ook volgens dat zelfbeeld. Dat gevoed werd/wordt door ouders, vrienden en jezelf. Misschien hoor je nog altijd de stemmen van je ouders in jezelf, dagelijks. Zich bemoeien met jouw leven. Of is het God en de duivel voor jou? Pas als het zelfbeeld met wortel en al zal verdwijnen in je leven, zal je vrij zijn. Vrij om te zien wat is, zoals het is. Je zult jezelf leren kennen, hier en nu. Je zult geen conclusie trekken over jezelf en daarmee een ander beeld gaan meedragen! Ieder moment zal nieuw zijn voor je. Ja, je hebt dan voorgoed je losgemaakt op die manier van je familie. Want zij denken je slechts te kennen, terwijl jij hebt begrepen nu wat zelfkennis is. smile-emoticon Als het zelfbeeld niet sneuvelt, blijft alles voorspelbaar. Genezing van het verleden kan enkel plaats hebben hier en nu zonder enig zelfbeeld. Shit vraagt onverdeelde spontane alles doordringende aandacht. Het zelfbeeld is niets anders dan een bepaalde conditionering dat ervoor zorgt niet geheel vrij te zijn in het oplossen van problemen.

Vragen betreffende verslaving Vraag: Hoe kom ik van mijn verslaving af? Antwoord: Heb je er wel eens echt naar gekeken of wil je er nu alleen maar vanaf? Vraag: Ik weet toch dat ik verslaafd ben? Antwoord: Heb je ooit werkelijk naar het moment zelf gekeken? Wanneer de drang komt bijvoorbeeld. Vraag: Ik weet toch wel wat ik zie of niet soms? Antwoord: Ja maar kijk je als waarnemer, als iemand die denkt het te moeten beheersen of zoiets of gewoon direct, zonder tijd, zonder denken, zonder hoop, zonder verlangen, zonder plan, zonder wat dan ook? Vraag: Hoe bedoel je? Antwoord: Zolang dat er een waarnemer is, is er sprake van een conflict. Ben je niet wat je waarneemt. Vraag: Zonder waarnemer ben je toch bewusteloos, lijkt me? Antwoord: Je verliest jezelf maar niet het bewustzijn. De waarnemer en het object vallen tegen elkaar weg. Vraag: En dan? Antwoord: Waarnemen is direct. Een waarnemer zorgt voor tijd, dus afstand. Ik en mijn probleem. Op die manier is er geen onverdeelde 67

aandacht, energie voor het probleem. Het begin van het probleem ligt in jezelf, daarom ook het einde ervan. Maar dan moet je er wel 100% voor gaan. wink-emoticon Schriftgeleerden Je vindt ze overal, dus ook hier. Tijdens dit soort discussies. Kennis kan een prima manier zijn om je onzekerheid omtrent jezelf te verdoezelen. Eigenlijk... hoe meer je weet, hoe minder je weet. Je kunt namelijk de onwetendheid omtrent jezelf niet oplossen door middel van kennis. En zelfkennis is altijd direct en nimmer tweedehands. Maar als je een geleerde christen of boeddhist of geestelijke hulpverlener of zogenaamde nondualist bent of... kan het zomaar zo zijn dat je jezelf ziet als een specialist. Je zult dan altijd eenzijdig zijn, reageren vanuit dat specialisme, niet waar? Het is goed om los te laten. Niet alleen je familie en bezittingen op je pad maar ook al je kennis, zonder meteen achterlijk te worden. wink-emoticon Wat heb je aan al die zogenaamde kennis over de geest, als je niet helder en onbevooroordeeld naar iets of iemand kunt kijken, inclusief jezelf? Het begin van de oplossing zit 'm in keuzeloos gewaarzijn en nergens anders in.

Het verschil… Je kunt denken dat je verslaafd bent en er nooit meer uit komt. Maar dat is onzin! Je moet niet vergeten dat je zelf de deur ernaar bent geweest. Niemand zei bijvoorbeeld dat je moest roken. Of moest drugs gebruiken. Of moest snoepen. Of moest koffie drinken. Of et cetera. Door je onwetendheid en verlangens ben je er verder in terecht gekomen. Jij bent zelf het antwoord. De eerste stap is volgens mij, jezelf nauwkeurig in alles gadeslaan, zonder plan, zonder bijbedoelingen. Want wie iets wil van zichzelf, voedt juist het innerlijke conflict. Het is je natuur gewaar te zijn. Je gedachten, gevoelens en lichamelijke sensaties. Het is de kunst om dit gewaarzijn niet te ontvluchten. In dit gewaarzijn ligt het antwoord omdat je alles gaat zien, zoals het is. In je verslaving zelf zal het antwoord liggen, niet omdat ik dat denk of geloof maar omdat je dat zelf direct zal zien.

68

Een vergissing Een ervaring van nondualiteit, dat een residu van kennis achter zal laten, is niet dat wat volledige bevrijding is. Je kijkt even over de schutting, zogezegd, maar je bent daardoor nog niet verhuisd. wink-emoticon Zolang als je je onderworpen voelt aan je lichaam, het als een soort kerker ervaart, doe je toch echt iets niet goed. Wie werkelijk innerlijk transformeert zal, wel in de wereld zijn maar er niet van. Het is ook daarom dat ik iedere verslaving bekritiseer. Niet dat je niet zal mogen en kunnen genieten ergens van maar daarin hoeft helemaal geen sprake te zijn van een of andere afhankelijkheid, lijkt me. Vrijheid blijheid heeft dan een andere betekenis dan: doen waar je zin in hebt. Bij neti neti, ben je noch dit noch dat. En dat kan jou op filosofische gronden een gevoel, besef van vrijheid geven, zonder enig verantwoordelijkheids gevoel, niet waar? Als je niets bent, wil het nog niet zeggen dat er dan sprake zal zijn van wanorde. Juist als je niets bent, kan er orde zijn in je menselijk leven van gedachten, gevoelens en handelen. Omdat er niemand is die dat alles probeert te beheersen. Maar er zal sprake zijn van direct gewaarzijn, dat hetzelfde is als intelligentie. Dan kun je nog onmogelijk iets bewust verkeerds doen: dat leidt tot een armzalig menselijk bestaan, o.a. bestaande uit zelfdestructie en verslavingen. Zoals de zon bijdraagt bij de ontwikkeling van de aarde zonder er zelf deel vanuit te maken, zo is direct gewaarzijn de katalysator in je leven. Maar het herkauwen van een geestelijke ervaring zal je niet helpen echt vrij te zijn. Mits er iets grondigs in je denken en hersenen transformeert zul je volledig vrij zijn, ook al kun jij daarover anders denken maar de praktijk van je leven verraadt dan toch wie je werkelijk bent en waar je werkelijk staat. smileemoticon Een blik op de 'andere kant' werpen is niet voldoende, ook al kun je daarover oneindig discussiëren. Zeggen dat je niets bent is meer dan woorden alleen. Als je hersenen niet grondig mee veranderen met je inzicht, zit je nog aan de oppervlakte, ongeacht de zogenaamde diepte van je inzicht. Het lijkt dan op het gegeven geld op je rekening hebben maar het niet kunnen uitgeven. Je denkt dan slechts rijk te zijn maar je leeft er niet naar. Een vergissing, volgens mij. wink-emoticon

69

Disclaimer: Dit is een niet geredigeerde versie. Er kunnen dus taalfouten in staan. Dubbele stukken. Vergeten komma’s. Et cetera. Uitgave: www.non2.nl Nathan Wennegers © 2015 - 2016 70

71

72