Juli - Augustus 2014
Porta
Jaargang 2 Nummer 9
Maria en Vaticanum II door Mgr. Léonard
Beauraing, een licht in de donkere nacht
Reis van Paus Franciscus naar het Heilig Land
Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X P 914880 2-maandelijks
Programmaoverzicht op middenpagina
fidei
Editoriaal
Beste vrienden, Paus Franciscus zei onlangs dat Europa vermoeid is, en ze verjongd moet worden. In België zien we dat ook vaak. Niet enkel in de gewone wereld, maar tevens in de Kerk zien we soms een zekere vermoeidheid. Ouderen zien de kerken leeglopen, het geloof wordt niet meer zomaar doorgegeven aan nieuwe generaties. De jongeren nemen de plaats niet meer in die de ouderen hen achter laten. Allemaal nieuwigheden die te kennen geven dat de geest van de wereld tot ons allen doordringt, zelfs tot binnen in de Kerk. Velen laten zich door deze nieuwe en blijkbaar dominante geest tot wanhoop leiden. Maar is dat wel een goed antwoord? Het klopt dat wij daardoor soms vermoeid zijn zoals onze Paus uitdrukkelijk opmerkt. Radio Maria is dan weer wel een antwoord. Ten eerste, Radio Maria is jong! We hebben dan ook nog heel veel motivatie en verlangen om het Evangelie te verkondigen in ons land. Tegelijkertijd maakt Radio Maria gebruik van de wijsheid die schuilt in de vele mensen die onze Kerk ook in onze streken rijk is. Doorheen de getuigenissen, onderrichtingen, maatschappelijke en kerkelijke informatie brengt onze radio die boodschap die niet moe maakt, maar integendeel die ons allen terug verjongt. Enkel zo kunnen we verder vooruit zonder in wanhoop te vervallen. De christelijke hoop die we proberen uit te stralen zal een antwoord zijn op de vermoeidheid die heerst in ons continent.
2
De zomermaanden die aangebroken zijn geven ons dan weer de mogelijkheid om eens echt uit te rusten. Niet dat deze rust ons moet lui maken, maar ze kan onze geest eindelijk wat verjongen. Dit wordt enkel verwezenlijkt als we uitrusten in God. Hij stuurt ons naar het goede, naar het essentiële. Laten we dus niet nalaten veel tijd vrij te maken voor de Heer. Radio Maria zal ieder van jullie daar heel graag bij helpen. Ook tijdens deze maanden tekent Radio Maria present om via haar programma’s iedereen dichter te brengen bij God. Velen van onze luisteraars zijn vaste luisteraars, toch verbaasd het ons telkens weer hoe Radio Maria vaak die personen raakt die het op een onbewust moment nodig hadden. Vele reacties mogen we dan ook ontvangen. Zo schreef een luisteraar ons: “Beste makers van Radio Maria ik luister Radio Maria altijd in de auto. En ik heb er al zoveel van geleerd en iedere keer door jullie denk ik aan God. Dank je daarvoor!” Om tot slot nog een voorbeeld te geven die inspirerend kan werken. Een luisteraar meldde ons het volgende: “Wanneer ik het nummer van jullie rekening zag, dan was dat voor mij een opdracht om te storten. Ik ben namelijk geboren de 7de van de 3de maand in 1933. Dat geeft 7333. In jullie rekeningnummer wordt dat tweemaal herhaald. Ik moest gevolg geven aan de uitnodiging en storten.” Ik dank jullie allen voor jullie steun en gebed. Moge de Heilige Maagd Maria jullie allen beschermen onder haar moederlijke mantel en ons allen leren uit te rusten bij God die onze vermoeidheid kan wegnemen en ons kan vernieuwen door zijn Heilige Geest. Jullie zeer genegen in Jezus en Maria, + Pr. Karlo Tyberghien
Programmadirecteur Radio Maria
Bradi Barth
Colofon Verantwoordelijke uitgever: Pr. Karlo Tyberghien Sint Reneldisplein 23 3001 Leuven Werkten mee aan dit nummer: Mgr. Léonard, Pr. Karlo Tyberghien, Jos Decock, Kevin Colle, Christine Vandebuerie Foto’s: Christine Vandebuerie, Annelies Mariën Lay-out:
[email protected] Druk en verzending: Halewijn, Halewijnlaan 92 2050 Antwerpen Wenst u onze nieuwsbrief te ontvangen? Bel ons: Steun ons: BE49 7333 7333 7771
016/41 47 47
3
De Maagd Maria en Vaticanum II, in het licht van Beauraing Mgr. Léonard De kern van het mysterie van de Onbevlekte Ontvangenis is het ‘ja’ van Maria, een ‘ja’ dat uitzonderlijk vruchtbaar is voor haar, maar ook voor ons, als we ons in navolging van haar engageren op de weg van de instemming met Gods Liefde. Met andere woorden: telkens als we werkelijk ‘ja’ zeggen aan Gods Liefde, draagt onze vrijheid goede vrucht.
Heilige Maria, Moeder van God (1 januari) In het vorige nummer gingen we in op de betekenis van de Onbevlekte Ontvangenis, zoals we die op 8 december vieren. Nu wil ik even stilstaan bij het tweede grote mariale feest van het jaar, het feest van de heilige Maria, Moeder van God, dat we vieren op 1 januari. De kern van het mysterie van de Onbevlekte Ontvangenis is het ‘ja’ van Maria, een ‘ja’ dat uitzonderlijk vruchtbaar is voor haar, maar ook voor ons, als we ons in navolging van haar engageren op de weg van de instemming met Gods Liefde. Met andere woorden: telkens als we werkelijk ‘ja’ zeggen aan Gods Liefde, draagt onze vrijheid goede vrucht. Zo gaat het bij uitstek met het volledige ‘ja’ van Maria: het is op wonderlijke wijze vruchtbaar. Als antwoord op haar volledige overeenstemming met Gods wil wordt het aan Maria vergund Moeder van God te zijn. Het wordt haar letterlijk gegeven diegene te zijn ‘die God ter wereld heeft gebracht’, ‘Theotokos’, zoals het derde Oecumenisch Concilie, het concilie van Efeze, het in 431 onder leiding van de heilige Cyrillus van Alexandrië heeft bepaald. Dit goddelijk moederschap van Maria vieren wij
2 4
op 1 januari, op het feest van Maria Moeder van God. Het is een ongehoord wonder: God heeft de vrucht willen zijn van de mensheid die Hij redt. Hij is niet van buiten tot haar willen komen, als een vreemdeling, maar Hij is binnen in haar willen geboren worden, als haar kind. Daarom heeft Hij zich een moeder gezocht en gevonden. Hij komt niet tot ons als een veroveraar, maar als onze zoon, en het is Maria, de Moeder van God, die Hem in haar armen draagt. In Beauraing heeft Maria bij haar laatste verschijning plechtig deze titel herhaald, die het werk van de genade in haar leven samenvat. Op 3 januari verklaart ze aan André Degeimbre: ‘Ik ben de Moeder van God’.
Het goddelijk moederschap van Maria en het onze Net zoals bij de beschouwing van de Onbevlekte Ontvangenis werpt de blik op Maria licht op onze eigen roeping. De betekenis van de Onbevlekte Ontvangenis zegt veel over de oorspronkelijke conditie van de mensheid vóór de zondeval. Het doet ook vermoeden tot welke heiligheid die mensheid ondanks alles uiteindelijk geroepen is. En nu,
bij het beschouwen van Maria Moeder van God, beseffen we dat heel de Kerk – en door haar heel de mensheid – geroepen is om God voort te brengen. Dat wil zeggen: Hem te ontvangen, in zich te dragen en Hem aan de wereld te geven. Sinds Hij vlees geworden is in de schoot van Maria, houdt het Woord niet op geboren te worden. Ook vandaag nog, net als twintig eeuwen geleden, zoekt Hij zich een moeder. Hij zoekt moeders voor zich, want vandaag evengoed als gisteren heeft Hij er nood aan geboren te worden in het hart van de mensheid.
Maria tegen de engel. ‘Ik heb geen omgang met een man.’ De engel antwoordde haar: ‘Heilige Geest zal op u komen en kracht van de Allerhoogste zal u overdekken. Daarom zal het kind heilig genoemd worden, Zoon van God’ (Lc 1, 30-35). Moeder van God uit kracht van God is Maria op wonderlijke wijze actief in de heilsgeschiedenis. Zij brengt God ter wereld
Zo is het dus onze mariale roeping: in navolging van Maria het mensgeworden Woord in ons te ontvangen om Hem ter wereld te brengen. Zo is ook op exemplarische wijze de zending van de Kerk: die gehoorzame Bruid van de Heer zijn die in een volmaakte trouw aan het Verbond de zending van Maria voortzet door Jezus voort te brengen in het hart van de mensheid.
De Maagd van de Aankondiging (25 maart) In Beauraing verklaarde Maria opnieuw dat zij de Moeder van God is. Toch heeft zij ook meermaals aan de kinderen bevestigd dat zij de onbevlekte ‘Maagd’ is. Het loont de moeite hier even bij stil te staan. Maria brengt het mensgeworden Woord ter wereld, maar niet uit eigen kracht. Maria is de Moeder van God, maar niet uit kracht van de mensheid, zelfs niet uit de mannelijke kracht van de mens: Maria is maagd. Dat vieren wij op 25 maart met het Feest van de Aankondiging. Dan herlezen we de dialoog tussen de engel en Maria in het evangelie van Lucas: ‘Schrik niet, Maria, u hebt genade gevonden bij God. U zult zwanger worden en een zoon baren, die u de naam Jezus moet geven. Hij zal een groot man zijn, en Zoon van de Allerhoogste genoemd worden. God, de Heer, zal Hem de troon van zijn vader David geven. Hij zal eeuwig koning zijn over het huis van Jakob, en aan zijn koningschap zal geen einde komen.’ ‘Maar hoe moet dat dan?, zei
Bradi Barth na Hem gedragen en in haar schoot gevoed te hebben. Maar deze vruchtbaarheid berust op een beschikbaarheid, een ontvankelijkheid, namelijk die van de kracht van de Heilige Geest. Maria is moeder uit kracht van de Allerhoogste die haar overschaduwde. Maria is moeder, maar zij is maagd. En zij is moeder, niet ondanks maar dankzij haar maagdelijkheid. Want niemand kan God ter wereld brengen, tenzij vanuit de kracht zelf van God. Zo begrepen is de fysieke en geestelijke maagdelijkheid van Maria de voorwaarde voor haar goddelijk moederschap.
5
Onze ‘maagdelijke’ houding in navolging van Maria Ook hier verheldert het mariale dogma heel goed de roeping van de ganse Kerk en de particuliere roeping van ieder van ons. Inderdaad, de ganse Kerk en alle christenen in haar zijn geroepen het goddelijk moederschap van Maria verder te zetten in deze wereld. Op voorwaarde dat we iets aannemen van de maagdelijke houding van Maria. We zijn dus geroepen een grote activiteit te ontplooien om God voort te brengen en aan de wereld mee te delen, maar onze initiatieven zullen slechts werkelijk vruchtbaar zijn als ze voortkomen uit een totale beschikbaarheid voor Gods wil in ons leven.
De Tenhemelopneming van Maria in de heerlijkheid van de Verrezene (15 augustus) Telkens als de Kerk de maagdelijke houding van Maria aanneemt, vervult zij haar meest intieme roeping en is zij op weg naar de heerlijkheid die de Heer haar voorbereidt. Dat openbaart ons het feest van de Tenhemelopneming.
De christelijke vruchtbaarheid doet een beroep op de gehele menselijke creativiteit, maar is er niet in geworteld en evenmin steunt ze er op; ze wordt strikt bepaald door onze ontvankelijkheid voor de kracht van Gods genade in ons leven. In die zin is elke echte christelijke vruchtbaarheid getekend door een beschikbaarheid en een zelfverloochening die Maria’s maagdelijkheid weerspiegelen. Telkens als we dat uit het oog verliezen en we de vestiging van Gods rijk zien als de vrucht van onze menselijke inspanningen, bezoedelen we ons apostolaat. We gedragen ons dan alsof we heer en meester zijn van de gave Gods. Telkens als de Kerk zwicht voor deze bekoring – in plaats van zich te openen voor de wil en de kracht van haar Heer – levert ze zich over aan haar eigen wil tot macht en miskent ze de betekenis van haar zending. De roeping tot het celibaat in het gewijde leven (mannelijk of vrouwelijk) maar ook bij vrouwelijke leken die zich geroepen weten om deel te hebben aan het apostolaat van de bisschop (zoals bij de medewerkers van het apostolaat) herinnert ons daaraan. Het is ook één van de aspecten van de roeping van de ‘gewijde maagd’, een strikt vrouwelijke roeping die de Kerk-Bruid eraan herinnert en haar erop wijst dat zij slechts als maagd vrucht kan dragen, zoals Maria die dankzij haar maagdelijkheid Moeder van God is.
6
Het dogma van 1950 Door het geloof in de Tenhemelopneming van Maria verkondigen we dat Maria op het eind van haar leven naar lichaam en ziel verheven is in de heerlijkheid van de hemel en zo deel heeft aan de heerlijkheid van de verrijzenis. Met andere woorden: door haar onbevlekt, maagdelijk en moederlijk ‘ja’ heeft Maria het unieke voorrecht verdiend onmiddellijk, op het einde van haar aardse leven, deelgenoot te worden aan de heerlijkheid van haar verrezen Zoon, zonder de voltooiing van de menselijke geschiedenis op het eind der tijden af te wachten. Zo is Maria nu al de eerste mens die de volledige voltooiing van onze ultieme bestemming heeft bereikt. Dat is trouwens de luister van haar glorierijke Tenhemelopneming die ze ons bij elk van haar verschijningen laat zien.
om eens ten volle deelgenoot te worden aan de jeugd van de Verrezene, in het voetspoor van zijn Moeder. Wij zijn niet geschapen voor de dood, op het einde van de enkele jaren die we hier op aarde doorbrengen. Wij zijn geschapen voor het onvergankelijke leven van het Rijk.
‘Ik ben de Koningin van de Hemel’
De heerlijkheid van Maria zal de onze zijn Ook hier werpt de contemplatie van Maria licht op de roeping van de Kerk en die van ons allen. Als we de blik op Maria richten, bekijken wij haar natuurlijk in de eerste plaats om haar te bewonderen, haar geluk te wensen en om ons te verheugen over haar geluk, en niet om in haar de spiegel te vinden van onze bestemming. Toch blijft het waar dat de blik op Maria licht werpt op de wonderen die de Heer ons heeft voorbereid en die zelfs niet in het hart van de mens opgekomen zijn (cfr. 1 Kor 2, 9). Maria is – het is hierboven al gezegd – het integrale ‘ja’ van de mens in antwoord op het absolute ‘ja’ van God in Jezus. Haar ‘ja’ is maagdelijk en drukt een totale beschikbaarheid uit van lichaam en hart: Ik ben de dienares van de Heer; laat met mij gebeuren wat u gezegd hebt (Lc 1, 38). En dat maagdelijk ‘ja’ is zo vruchtbaar dat het Maria gegeven is Moeder van God te worden. Er rest ons het eindpunt van dat ‘ja’ van Maria te overwegen. Hier moeten we kijken naar het mysterie van de glorierijke Tenhemelopneming van Maria, zoals we dat elk jaar vieren op 15 augustus en zoals het in 1950 plechtig door Paus Pius XII werd afgekondigd.
De contemplatie van de Onbevlekte liet ons verstaan dat de zonde geen fataliteit is die zich absoluut aan de mens opdringt. We ontdekten in Maria de herstelde integriteit van de schepping en tegelijkertijd de belofte van haar algehele voltooiing. Nu, bij de beschouwing van Maria die ten hemel is opgenomen, ontdekken we de glans van de uiteindelijke ontplooiing van het geschapene. Zo is Maria de spiegel van de toekomst van de Kerk, de voorafbeelding van de ultieme vervulling van de mensheid. Als eerste verrezen schepsel toont Maria ons, door heel haar persoon, dat het niet onze enige roeping is terug te keren naar de aarde en tot stof te vergaan; zij toont ons dat onze bestemming glorierijk is en dat God ons roept
Laat ons dan Maria danken dat zij bij haar verschijning in Beauraing ook de heerlijkheid van haar Tenhemelopneming heeft willen tonen door bij haar laatste verschijning op 3 januari te verklaren aan André Degeimbre: ‘Ik ben de Koningin van de Hemel.’ De liturgie laat ons trouwens acht dagen na het hoogfeest van de Tenhemelopneming, op 22 augustus, de Maagd Maria vieren als Koningin. Dat feest is ook de passende datum van de grootste jaarlijkse bedevaart naar Beauraing. In de heerlijkheid van haar Tenhemelopneming en haar Koningschap is Maria, beeld van de Kerk in haar hemelse voltooiing, wel degelijk die Vrouw die als een groot teken schittert aan de hemel van het boek Openbaring, omkleed met de zon, de maan onder haar voeten en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren (Apk 12, 1). Zij is de Moeder van onze onwrikbare hoop, zoals het Tweede Vaticaans Concilie het verkondigt. + André-Jozef Léonard, aartsbisschop van Mechelen-Brussel (Het artikel is een overname van het artikel gepubliceerd in Pastoralia, het bisdomsblad van Mechelen-Brussel.)
7
Met Radio Maria
8
naar Oostakker
9
De Gendertheorie : Een strijd van het Licht tegen de Duisternis ? (Deel 3) Jos Decock
In dit derde deel zal ik pogen een videomontage weer te geven op papier! We zullen de gekende Noorse tv-presentator Harald Eia volgen die de resultaten van de gendertheorie poogt aan te tonen in Noorwegen. Dit land werd in 2008 uitgeroepen tot het beste land op gebied van de gelijkheid van de geslachten. Harald Meldal Eia werd geboren in 1966. Hij behaalde een graad in de sociologie aan de universiteit van Oslo, maakt voor televisie documentaires en is ook gekend als komediant. Met een goede dosis humor en gezond verstand, maar ook met alle vereisten van een goed onderzoekingswerk, staaft hij wat Mevr. Peeters vertelt over deze gendertheorie. Dit onderzoek uit 2010 heeft veel beroering verwekt in Noorwegen en heeft de regering ertoe gebracht om de subsidiekraan te sluiten voor het onderzoek naar deze theorie. Zijn reportage betitelde Harald als: “Hersenspoeling: De Noorse paradox van de gender-gelijkheid.” De reportage vangt aan met beelden uit de verpleging, met overwegend vrouwen en beelden van staalarbeiders, techniekers, in hoofdzaak mannen. Iemand op straat verklaart: “De keuze van de jonge generaties is meer traditioneel dan 15 jaar geleden.” En dit na 30 jaar volop campagnes voor de absolute gelijkheid van de seksen. En Harald mijmert: “Kon ik maar de reden vinden. Maar vandaag zal ik dingen ontdekken en ik zal pogen deze samenleving te begrijpen. Vandaag zijn we gekomen in
10
een fase waarin iedereen kan doen wat hij graag doet. Mannen en vrouwen kunnen gelijk welk beroep kiezen. Dus daar ligt het probleem niet.” Harald sprint naar zijn wagen en stapt een bouwbedrijf binnen. Daar verklaren de ingenieurs dat er 10% vrouwen werken in hun bedrijf. “Het milieu van de bouw is een ding voor mannen”, roept één van hen uit. Harald bezoekt daarna het Asker en Baerum hospitaal. In een eetzaal zitten negen verpleegsters. Eén van hen legt uit: “Vroeger waren er meer mannen, maar nu slechts voor korte periodes.” Deze percentages worden bevestigd als Harald het controleert op internet. Dit is dus het resultaat ondanks de jarenlange pogingen van de overheid om mannelijke verpleegsters en vrouwelijke ingenieurs te rekruteren. En Mevr. Kristin Mille(1) bevestigt dat en zegt erbij: “Je bekomt enkel een effect de eerste twee jaren.” Ook oud-minister Anniken Huitfeld (2) verklaart spontaan: “Op alle domeinen zijn vrouwen beter, uitgenomen in fysieke richtingen.” Harald springt even terug binnen bij de verpleegsters in het ziekenhuis en poogt hen te overtuigen hoe interessant het is, aan een computer, op structuren te werken. Maar de repliek luidt: “Ja, maar dat is niet
Harald Meldal Eia
zo interessant als het werken en praten met mensen.” Harald zoekt Camilla Schreiner(3) op aan de universiteit van Oslo, die een enquête hield in 20 landen. Het resultaat was: In die landen waar de gelijkheid tussen de geslachten het minst aanwezig is, zoals in Afrika, zijn de meisjes meer geïnteresseerd in wetenschappen en techniek dan in Noorwegen. “En ik die dacht”, mijmert Harald, ”hoe meer een samenleving gelijk is in de geslachten, hoe meer gelijke keuzes van interesse.” En Camilla Schreiner(3) vervolgde: “De enquête bevat 108 vragen en geen enkel resultaat valideert wat jij daar zegt.” Zij bevestigt wat Harald vraagt: Hoe meer een land modern wordt, hoe minder de meisjes gaan investeren in technische domeinen. Harald zit met een probleem en poogt een antwoord te vinden waarom vrouwen zo weinig geïnteresseerd zijn in technische zaken. Hij loopt door de straten en vraagt het aan de voorbijgangers. En de antwoorden volgen elkaar op: “het is altijd geweest dat vooral de vrouwen de zorg dragen over de kinderen”, “het ligt in de genen”, “het zit in ons”, “meisjes en jongens worden verschillend geboren”, “er zijn verschillen in de geslachten en zo gelijk zijn we uiteindelijk niet.” En alzo komt Harald bij hetgeen we allemaal al gelezen hebben: De hersenen van mannen en vrouwen verschillen. “Ligt daar het antwoord op onze vraag?”, stelt Harald zich. En hij zoekt Cathrine Egeland (4) op. Haar antwoordt is zeer kordaat: “Ik weet niet of er de minste waarheid schuilt in deze bewering.” Ze bevestigt dat ze niet behoort tot deze groep wetenschappers, die de verschillen tracht te ontdekken. “Neen, weinigen interesseren zich daarin.” Ze bevestigt nogmaals dat het niet relevant is om de verschillen in de hersenen te gaan bestuderen. En Harald springt binnen bij onderzoeker Jorgen Lorenzten (5). Zijn antwoord is nog duidelijker: “Ik denk dat dit voorbijgestreefde onderzoekingen zijn. De meeste van deze onderzoekingen werden verworpen door studies die nadien verschenen zijn. Vandaag de dag verklaren de meeste onderzoekers niet meer dat er verschillen zijn tussen de hersenen van mannen en vrouwen… Het enigste verschil zijn de borsten, de haren, de grootte en enkele andere - fysiekeaspecten. Maar alles daarbuiten is hetzelfde bij mannen en vrouwen.” Harald specificeert
wat meer: “Dus de gevoelens, de interesses zijn dezelfde bij beide geslachten?” Antwoord: “Ja, de intelligentie, de capaciteiten, dat is allemaal hetzelfde.” En Harald komt buiten met vele vragen in zijn hoofd: “Deze onderzoekers geloven dus niet dat er aangeboren verschillen zijn tussen mannen en vrouwen. Dus we worden allemaal gelijk geboren. Wat dan met de studie van Camilla Schreiner (3), die wel verschillen aantoont?” En Harald bezoekt terug Jorgen Lorenzten (5). Deze herbevestigt zijn eerdere verklaring: “We behandelen onze meisjes en jongens van bij aanvang op een verschillende wijze. Dat toont hoe sterk men in de opvoeding een mannen- en vrouwenrol opdringt. De kinderen integreren alzo de verwachtingen die men van hen wenst om een jongen of een meisje te worden.” En Harald stapt terug binnen bij Anniken Huitfeld (2), die vertelt: “Er zijn studies die aantonen dat als je een babymeisje kleed in het roze en de babyjongen in het blauw, dan gaan de bezoekers naar het meisje en roepen uit: Wat ben je prachtig mooi! En dit gebeurt enkel vanuit de kleur.” Ook journaliste Martine Aurdal van het Noorse “Dagbladet” bevestigt: “Een baby ligt daar onder een roze deken. De bezoeker roept uit: Wat een mooie prinses! Wat een lieve baby! Maar aan een baby onder een blauwe deken roept men: Wat een stevige jongen!” “Ja, zo gebeurt dat”, bevestigt Harald, “zelfs al we overtuigd zijn dat we onze kinderen op gelijke wijze behandelen.” Harald gaat
vervolgens op bezoek bij zijn eigen moeder. Hij wenst te weten hoe zij met hem omging. Hij komt tot de vaststelling dat zijn moeder hem eerder steeds neutraal heeft benaderd. Zij sprak nooit van een “stevige gast” of van “een robuuste baby”, maar van een “stevig pakje”. Harald bezoekt zijn twee jonge dochters. Hij is
11
er van overtuigd dat hij ze niet anders heeft opgevoed omdat ze meisjes zijn. Langs zijn neus weg, vraagt hij hen: “Wat is jullie gender? Zijn jullie jongens of meisjes? Ik herinner het me niet meer.” Resoluut klinkt een geïrriteerd antwoord: “Papa wij zijn meisjes!” Harald zit terug bij Cathrine Egeland (4). Zij is stom
verbaasd dat men absoluut de verschillen in de geslachten wil gaan opzoeken. “We verwachten een verschil in de gedragingen van meisjes en jongens en daardoor behandelen we hen op een verschillende wijze. Daardoor beïnvloeden we hen.” Ook Jorgen Lorenzten(5) herbevestigt deze stelling. Kristin Mile(1) geeft nog meer uitleg: “Stap gewoon eens een speelgoedwinkel binnen en zie hoe jongens en meisjes afzonderlijk beïnvloed worden.” En Harald vraagt aan een kleine jongen in een speelgoedwinkel, wijzend naar speelgoed voor meisjes: “Hou je hiervan?” Resoluut is het antwoord: “Dit is voor meisjes!” Bij het tonen van auto’s en vrachtwagens volgt een positief antwoord. Harald is geneigd om Egeland en Lorenzten te volgen. Vooral ook na een vaststelling op straat waar werken aan de gang zijn. Er staat een rood driehoekig verkeersbord met de afbeelding van een man die aarde schept. We kennen allemaal dat bord. Harald besluit daaruit dat vrouwen automatisch moeten gaan denken dat zo een arbeid enkel bestemd is voor mannen en dat zij dat niet aankunnen. Zo een
bord betekent een constante beïnvloeding die indruist tegen de gelijkheid van de geslachten. En Harald valt weer binnen bij Cathrine Egeland(4) met de vraag: “Indien jongens en meisjes van bij de aanvang op gelijke wijze zouden behandeld worden, denkt u dat ze dan dezelfde interesses zullen ontwikkelen?” Het antwoord luidt: “Ja, dat is wat ik wil verkondigen.” Een volgende vraag is gericht aan Jorgen Lorenzten (5): “Is de samenleving dan zo soepel opdat de rollen van meisjes en jongens omgegooid kunnen worden?” Lorenzten: “Ik denk dat dit de basis vormt van het principe. Wij zijn soepel en moduleerbaar. Er bestaan geen limieten voor wat een mens aankan voor gedragingen en emoties. Vrouwen en mannen kunnen alles realiseren wat zij wensen als zij het echt willen.” Harald denkt aan de vaststellingen van Camilla Schreiner (3) waarbij vrouwen toch in bepaalde culturen technische werken willen uitvoeren terwijl Lorenzten (5) verklaart dat niemand er in geslaagd is om alle culturen te gaan vergelijken. Maar Harald vond ondertussen een zeer uitgebreid onderzoek, over alle culturen heen, van Prof. Richard Lippa (6). Maar Lorenzten reageert al lachend: “Het is een amusante studie. Ik moet altijd lachen bij dergelijke studies. Ze zijn vaak Amerikaans.” Harald: “Zijn Amerikaanse studies niet bijzonder goed?” Lorenzten: “In het bijzonder middelmatig. Of zeer hypothetisch.”
“Er is overal een groot verschil in de geslachten. Mannen zijn meer geïnteresseerd in het welslagen in de domeinen gericht naar een goede verstandhouding in de wereld en in de richtingen als ingenieur en mechanica. Vrouwen zijn eerder gericht in het welslagen onder de mensen. Zij zijn eerder aangemoedigd, in meer sociale activiteiten, waarin ze kunnen praten met anderen.”
12
Harald wenst toch een kans te geven aan de Amerikanen en… vertrekt naar Californië! En deze professor verklaarde: “Er is overal een groot verschil in de geslachten. Mannen zijn meer geïnteresseerd in het welslagen in de domeinen gericht naar een goede verstandhouding in de wereld en in de richtingen als ingenieur en mechanica. Vrouwen zijn eerder gericht in het welslagen onder de mensen. Zij zijn eerder aangemoedigd, in meer sociale activiteiten, waarin ze kunnen praten met anderen. Indien de cultuur zo een grote invloed zou hebben dan hadden we ons moeten verwachten aan grote verschillen in
de resultaten in elk van die landen met hun verschillende culturen. Maar het resultaat is absoluut identiek voor alle 53 landen. Het verschil tussen de geslachten is even sterk in Noorwegen als in Saoedi-Arabië, in Pakistan, India,… Er bestaat een groot verschil tussen mannen en vrouwen. Deze resultaten voorgesteld op een grafiek tonen een soort van biologische uitleg. Maar dit is nog geen bewijs. Als wetenschapper geloven we niet in de uitleg van één studie. We moeten altijd rekening houden met de resultaten van verscheidene studies.” En
door de omgeving, onze verwachtingen, de waarden rondom ons. Een samenleving kan dat beïnvloeden, maar slechts tot een zeker punt. Er bestaat een inherente identiteit en een predispositie voor het geslacht.” De prof verzet zich duidelijk tegen de uitspraken van wetenschapper Lorenzten (5) door te verklaren: “Ik verzet me sterk tegen zijn uitspraak. Hun besluiten zijn inderdaad totaal anders. De studies die wij doen – ook die van Prof. Lippa(6)- zijn niet voorbijgestreefd. Ze bevinden zich zelf in de voorhoede van de onderzoekingen.”
“Kinderen worden geboren met eigen biologische bepalingen van het geslacht, identiteit en gedrag. Daarnaast wordt de ontwikkeling bevordert of verzwakt door de omgeving, onze verwachtingen, de waarden rondom ons.”
Harald stapt wat vertwijfeld in zijn wagen en denkt: “OK, het is de ene opinie tegen de andere. Prof. Diseth heeft wel geen bewijzen aangevoerd.” En via opzoekingen op internet, komt Harald terecht bij Prof.Simon BaronCohen (8). Deze prof maakte een studie met pasgeborenen tot één jaar oud. Er werden afbeeldingen voorgelegd van mechanische objecten en van gezichten waarbij de tijd dat de baby naar de afbeeldingen keek werd gefilmd. Jongens keken meer naar de mechanische afbeeldingen terwijl de meisjes naar de gezichten. Dus is het besluit dat er reeds voor de geboorte een verschil in geslachten aanwezig is. En Prof. BaronCohen(8) vervolgde: “We weten ook dat jongens dubbel zoveel testosteron produceren dan meisjes. Dat hormoon beïnvloedt de wijze hoe de hersenen zich ontwikkelen. We hebben de niveaus van testosteron gemeten van het kind in de baarmoeder en ook bij de geboorte. Hoe hoger het niveau voor de geboorte hoe trager de ontwikkeling van de taal en hoe minder contacten er werden gelegd tot de leeftijd van 1 à 2 jaar.
Harald zal nu pogen de mogelijkheid uit te vissen van vroege biologische factoren, die de ontwikkeling van meisjes en jongens beïnvloeden. En hij komt terecht bij Prof. Trond Diseth (7). Hij ontwikkelde een test om zeer vroege sekseverschillen vast te stellen in de ontwikkeling van een kind. Op een grote mat worden in een open kring vier speelgoedjes typisch voor meisjes en vier typisch voor jongens geplaatst naast twee neutrale. Kinderen in goede gezondheid, vanaf 9 maand, laat men de kring binnenkruipen. De jongens nemen het jongensspeelgoed en de meisjes het meisjesspeelgoed. De professor kan moeilijk geloven dat dit al het resultaat kan zijn van een opvoeding in een bepaalde seksuele richting. Het besluit van Prof. Diseth is: “Kinderen worden geboren met eigen biologische bepalingen van het geslacht, identiteit en gedrag. Daarnaast wordt de ontwikkeling bevordert of verzwakt
vervolg op pagina 28
13
Enthousiaste vrijwilligers
Hoogdagen in augustus te Beauraing
Herkent u het volgende? Op een of andere manier bent u beginnen luisteren naar Radio Maria. Iemand vertelde u over de radio of u kwam toevallig op onze frequentie in de wagen of u was op zoek naar een radiozender waar nog over God gesproken wordt… Kortom, u luistert en spreekt met groot enthousiasme over de radio en bent nu op een punt gekomen waarop u wel iets meer wilt doen. Kan dat? Ja, natuurlijk! Ons verlangen is om in elke luisterzone van de radio, mensen te vinden die bereid zijn om te helpen met de promotie. Uiteraard hoeft u dit niet alleen te doen. We komen graag tot bij u om wat uitleg te geven en te getuigen over de manier waarop de promotie verloopt. Onze Radio Maria kan enkel groeien door uw hulp. Niet enkel met gebed of financieel – wat wel belangrijk is natuurlijk, maar ook door daadwerkelijk de handen uit de mouwen te steken. Misschien wil de bakker of bloemist in het dorp wel folders leggen in de winkel, misschien mag u een affiche ophangen in het kantoor van uw bankinstelling,… Niets is te zot of het is mogelijk, als we met Maria op tocht gaan. Hoe kunt u ons contacteren?
[email protected] of via 016 / 41 47 47
Vrijdag 15: hoogfeest van Maria Tenhemelopneming om 14u00 : H. Mis in het Nederlands om 14u30 : kinderhulde aan Maria en individuele zegen voor elk kind, alsook de kinderen die groeien in de moederschoot
Donderdag 21 en vrijdag 22 : internationale bedevaartsdagen Donderdag 21 : Vooravond van het Feest van het Onbevlekt Hart van Maria om 20u30 : mariale wake in de tuin van de verschijningen Gevolgd door een kaarsjesprocessie in de straten van Beauraing Bij terugkomst, plechtige internationale Hoogmis in de basiliek Vrijdag 22 :
Hoogfeest van het onbevlekt Hart van Maria in Beauraing Grote internationale bedevaartsdag
om 11u00 : plechtige internationale Hoogmis in de basiliek, opgedragen door Mgr Luc Van Looy, bisschop van Gent om 14u00 : internationaal rozenhoedje om 15u00 : eucharistische processie met vertrek aan het Castel Sainte Marie,
gevolgd door de ziekenzegening in de tuin van de verschijningen
Voor alle verdere info: http://beauraing.catho.be
14
15
voorafgegaan door ‘De rots in de branding’: 8u50
9u50 Aankondigingen 10u Het Woord Spreekt: lezing en bezinning van de H. Schrift 11u
Maandag: Geloofsgetuigen (Hilde Somers) Dinsdag: Geloofsgetuigen (Hilde Somers) Woensdag: 1e en 3e woensdag Leren bidden met de Kerk* Donderdag: De rots in de branding (Jos Decock) Vrijdag: 1e en 3e vrijdag: Geloof en actualiteit (P. Gert Verbeken) 2e en 4e vrijdag: Op de agenda (Christine Vandebuerie) Zaterdag: Herhaling van vrijdag
12u Angelus 12u05 Middaggebed 12u15 Rozenkrans 12u40 Het heiligenverhaal van de dag 13u Maandag: 1e en 3e maandag: In gesprek met een priester (Patrick Vandenhove) 2e en 4e maandag: De nalatenschap (Henri Meulemans) Dinsdag: 1e dinsdag: Biofides (Vincent Kemme) 2e dinsdag: Op bedevaart met Maria (Jos Decock) 3e dinsdag: Kerk in nood 4e dinsdag: Als Christenen het verschil maken (Sant’Egidio) Woensdag: 1e woensdag: In woord en daad (Familiehulp) 2e woensdag: Geloofsvragen (P. Benny) 3e woensdag: Kathovisie (Marianne en Kevin) 4e woensdag: Op abdijbezoek (Kevin) Donderdag: Klassiekuur (Marc en Marie-Christine Van Hoorick) Vrijdag: Kruisweg Zaterdag: Herhaling van woensdag Zondag: Herhaling van dinsdag 14u15 Maandag:
Gezanten van Christus (Christine Vandebuerie) Dinsdag: Radio Vaticaan* Woensdag: Muziek Donderdag: 1e en 3e donderdag: Het Verbond (Jeanine Gilis) 2e en 4e donderdag: Op weg met Hildegard (Dr. Louis Van Hecken) Vrijdag: Radio Vaticaan* Zaterdag: Herhaling donderdag Zondag: 1e en 3e zondag Leren bidden met de Kerk*
15u Uur van de Goddelijke Barmhartigheid 16u Heiligen getuigen/Op weg naar heiligheid 17u Vespers 17u30 Maandag:
Radio Vaticaan (Kevin Colle) Dinsdag: 1e en 3e dinsdag: Leren bidden met de Kerk (Marianne Servaas) Woensdag: Woord van de programmadirecteur (Pr. Karlo Tyberghien), om 17u15 Donderdag: Radio Vaticaan (Kevin Colle) Vrijdag: 1e en 3e vrijdag: Het verbond* 2e en 4e vrijdag: Op weg met Hildegard* Zaterdag: Radio Vaticaan* Zondag: Radio Vaticaan*
18u Angelus 18u15 Maandag:
Klassiekuur* Dinsdag: Herhaling van woensdag 13u Woensdag: Wie zoekt die vindt (Jongerenprogramma) Donderdag: Herhaling van maandag 13u Vrijdag: Klassiekuur* Zaterdag: Herhaling van dinsdag 13u Zondag: Herhaling van woensdag 13u
19u30
Rozenkrans
20u
Maandag: De rots in de branding* Dinsdag: Geloofsgetuigen* Woensdag: Gebed met Sant’Egidio Donderdag: Geloofsgetuigen* Vrijdag: Muziek Zaterdag: Wie zoekt die vindt* Zondag: Klassiekuur*
Programmaoverzicht
7u Angelus 7u02 Rozenkrans 7u30 Catechismus 8u30 Lauden 9u H. Mis op zondag om 10u30
21u Het heiligenverhaal van de dag, gevolgd door Het Woord Spreekt * 21u30 Completen 21u40 Heiligen getuigen/Op weg naar heiligheid* 22u30 Catechismus* 23u30 Rozenkrans
Tussen middernacht en 7u ’s morgens hebben er herhalingen plaats van de verschillende programma’s.
* Herhaling van eerder uitgezonden programma
16
17
Catechismusuitzendingen
JULI AUGUSTUS 18
1 2 3 4
Dinsdag Woensdag Donderdag Vrijdag
De De De De
Kerk Kerk Kerk Kerk
is is is is
één heilig katholiek apostolisch
7 8 9 10 11
Maandag Dinsdag Woensdag Donderdag Vrijdag
De De De De De
Blijde Blijde Blijde Blijde Blijde
14 15 16 17 18
Maandag Dinsdag Woensdag Donderdag Vrijdag
Hemel, hel en vagevuur Hemel, hel en vagevuur Hemel, hel en vagevuur Hemel, hel en vagevuur De Christelijke Uitvaart
21 22 23 24 25l
Maandag Dinsdag Woensdag Donderdag Vrijdag
Glorievolle Glorievolle Glorievolle Glorievolle Glorievolle
28 29 30 31
Maandag Dinsdag Woensdag Donderdag
De De De De
1
Vrijdag
De Kerk als volk van God
4 5 6 7 8
Maandag Dinsdag Woensdag Donderdag Vrijdag
1ste vreugde van St. Jozef - De Engel zegt hem Maria tot vrouw te nemen De eerste smart van Sint-Jozef - Jozef beslist in stilte te scheiden van Maria De 2de vreugde van St. Jozef - De aanbidding van de pasgeboren Jezus De 2de smart van St. Jozef - Jozef vindt geen schuilplaats te Bethlehem De 3de vreugde van St. Jozef - Hij noemt het Kind, naar Gods bevel, Jezus
11 12 13 14 15
Maandag Dinsdag Woensdag Donderdag Vrijdag
Het bloed van het Goddelijk Kind vloeit voor de eerste keer (3de smart) Jezus bij de opdracht in de tempel als Verlosser herkend (4de vreugde) De 4de smart van St. Jozef - Simeon voorzegt het lijden van Jezus en Maria Maria, Stella Maris De rol van de vrouw in de Kerk
18 19 20 21 22 25 26 27 28 29
Maandag Dinsdag Woensdag Donderdag Vrijdag
Jezus ontvlucht Herodes in de armen van Zijn voedstervader (5de vreugde) De Engel zegt Jozef te vluchten naar Egypte (5de smart) De Engel zegt Sint-Jozef naar Galilea terug te keren (6de vreugde) Jozef nog steeds ongerust over Jezus bij terugkeer uit Egypte (6de smart) Maria, Moeder van de Kerk
Maandag Dinsdag Woensdag Donderdag Vrijdag
De terugvinding van Jezus in de tempel (7de vreugde) Jozef verliest de twaalfjarige Jezus (7de smart) Het Huwelijk bekeken vanuit het Kerkelijk recht – Deel 1 Het Huwelijk bekeken vanuit het Kerkelijk recht – Deel 2 Het Huwelijk bekeken vanuit het Kerkelijk recht – Deel 3
Mysteries Mysteries Mysteries Mysteries Mysteries
– – – – –
Mysteries Mysteries Mysteries Mysteries Mysteries
Terugblik promotie 2014
Het bezoek van de engel Gabriël aan Maria Het bezoek van Maria aan haar nicht Elisabeth De geboorte van Jezus De opdraging van Jezus in de tempel De terugvinding van Jezus
– – – – –
– – – –
Deel Deel Deel Deel
1 2 3 4
Jezus verrijst uit de dood Jezus vaart ten Hemel Jezus schenkt de Heilige Geest De H. Maagd Maria wordt ten Hemel opgenomen Maria wordt gekroond tot Koningin van het Heelal
aflaten 3 geloften – Deel 1 3 geloften – Deel 2 3 geloften – Deel 3
Op welke manier kunnen we Radio Maria nog beter zichtbaar maken in Vlaanderen? Op welke manier maken we de mensen enthousiast voor Radio Maria? Op welke wijze kunnen we potentiele luisteraars ook werkelijk verwelkomen in de familie van Radio Maria? Dit zijn de vragen waar de promotie in eerste instantie om draait. In dit zomernummer van ons magazine geven we u graag een overzicht van het voorbije werkjaar. Op heel wat evenementen worden we uitgenodigd door verenigingen, parochies en gebedsgroepen om aanwezig te zijn met een promotiestand van de radio. We zijn daar heel dankbaar om. Het is op die manier dat we dichter bij u komen.
Oktober is niet alleen Mariathonmaand maar ook Mariamaand. Tijdens de Rozenkransmaand ging de Pelgrimerende Madonna langs Vlaamse wegen. Haar tocht begon in Slijpe bij een gezin met 4 kinderen. Het bidden van de Rozenkrans leidt hen doorheen het dagelijkse leven. De daarop volgende dagen bleef Ze aan de kust. Op de parochie Sint Jan kwamen een twintigtal parochianen samen om de Blijde Mysteries te bidden. Velen zijn zo dankbaar dat Maria tot bij hen komt en hen telkens opnieuw uitnodigt de Rozenkrans met het hart te bidden. In Bredene Dorp organiseerde de pastoor het zo, dat alle koren samen de Heilige Eucharistie verzorgden. Het werd een feestelijke Eucharistie en er werd gebeden uit dank en om zegen te vragen over de parochie. In Deinze werd Onze Lieve Vrouw opnieuw onthaald door een gezin. Ook bij de Gemeenschap Moeder van Vrede in Gistel kon Onze Lieve Vrouw rekenen op veel gebed en grote belangstelling. Tijdens het weekend van 12 en 13 oktober, was er de bijzondere gebedsbijeenkomst in Banneux. Het Vaticaan nodigde het heiligdom uit om samen met 10 andere heiligdommen over de wereld, samen
Zo kregen we de uitnodiging om in september deel te nemen aan het ‘Feest van de Gezinnen’ in Scherpenheuvel. Het is een mooi initiatief waar veel jonge gezinnen aanwezig zijn en waar koppels zich opnieuw kunnen toewijden. In oktober hebben we ondertussen de traditie om een Mariathon te houden ten voordele van onze eigen radio. We houden 33 uur live radio en brengen een aangepaste programmatie met specifieke informatie, muziek en weetjes. De telefooncentrale staat tijdens die uren niet stil, wat ons enkel aanmoedigt om verder te doen.
19
Vergeet uw radio niet ! Rekening: BE49 7333 7333 7771
de Rozenkrans te bidden. Dit als voorbereiding op de toewijding van de wereld door onze Heilige Vader Paus Franciscus aan Onze Lieve Vrouw van Fatima. Het was een vreugde te weten dat onze Pelgrimerende Madonna aanwezig was in Banneux en dit door de groep Biddende Moeders uit Gent. Er werd gebeden voor de intenties van onze luisteraars en voor Radio Maria. Halfweg de maand oktober was Onze Lieve Vrouw op tocht in Vlaams Brabant, waar Ze ontvangen werd in een gebedsgroep en bij enkele families. Ook mooi was het onthaal van de Pelgrimerende Madonna in Meetkerke, een bedevaartsoord van Onze Lieve Vrouw ten Hemel Opgenomen. Na de uitstap in de Meetkerkse polders werd Ze verwelkomd door pastoor Andy Penne in Tollembeek en Bever. Ook de gelovigen van het decanaat Hamme organiseerden gebedstijden waar Onze Lieve Vrouw centraal stond. Gedurende de laatste week
20
van de Rozenkransmaand werd Maria feestelijk onthaald door een gebedsgroep in Antwerpen waarna Ze richting Madonnacentrum trok bij Julien Mampaey. Het was mooi om getuige te zijn hoe de gezinnen, parochies en gebedsgroepen onze Hemelse Moeder met zoveel vreugde en grote dankbaarheid ontvingen.
gaan met de familie van Radio Maria. Dit jaar trokken we op 1 mei richting Oostakker en dit op uitnodiging van de rector. Het werd een zonnige dag waarop we onszelf, de Radio en al onze luisteraars mochten toewijden aan Onze Lieve Vrouw. De Eucharistie werd gecelebreerd door Mgr. Luc Van Looy, bisschop van Gent. Aansluitend was er het Angelus en het Rozenkransgebed. Enkele van onze jongeren verzorgden de muziek en zang, niet onbelangrijk, want zingen is tweemaal bidden. Dit jaar waren we heel zichtbaar aanwezig met een grote stand aan de ingang van de basiliek. Het is altijd deugddoend om velen onder u te mogen ontmoeten.
De Adventstijd, de periode bij uitstek om te evangeliseren, startten we met onze Christmas Carols. We kwamen met een twintigtal vrijwilligers samen om de mooiste kerstliederen te zingen in steden als Antwerpen, Leuven en Brugge. Vele passanten hielden even halt om te luisteren naar het engelengezang. We eindigden in schoonheid met een tas warme chocolademelk. Ook dit jaar zijn we terug van de partij tijdens de Adventstijd.
Ondertussen horen we het u al denken: en wat met de tijd tussen alle activiteiten? Wel, dan gaan we zelf op stap om onze radio te promoten. Per frequentiezone proberen we om de rusthuizen, ziekenhuizen, kloosters en abdijen te bezoeken. Zij die eenzaam zijn, met ziekte te maken krijgen of tijdens het uur van hun sterven, ervaren een grote steun aan onze radio. Het biedt rust om niet alleen de paternoster te moeten bidden, de radio biedt de mogelijkheid om dagelijks de Eucharistie te volgen als men niet meer in staat is om zich buiten de deur te begeven. Kortom, Radio Maria is voor velen een belangrijke huisgenoot geworden.
Het wordt een traditie, op bedevaart
Een ander element die binnen het luik
promotie belangrijk is, is het feit dat we op heden enkele mooie promotie artikelen kunnen aanbieden. Het is een manier om Radio Maria te ondersteunen. Zo hebben we het voorbije jaar geïnvesteerd in balpennen, sleutelhangers en paraplu’s. De noveenkaarsen en radiootjes zijn nog altijd veel gevraagde producten. Het gaat er voornamelijk over dat u door aanschaf van een promotie artikel niet zozeer een balpen in huis haalt, maar dat u daardoor Radio Maria steunt. En het is ondertussen mooi meegenomen dat u bekendheid geeft aan de radio. U heeft het wellicht reeds gemerkt dat ook onze folders aangepast werden. Bij deze wensen we u van harte te danken voor uw steun, uw aanwezigheid op tal van evenementen en laat niet na om ons te blijven contacteren. We horen graag wat uw verhaal is, wat uw relatie is met Radio Maria.
21
Beauraing, een licht in de duistere nacht.
Pr. Chris Butaye
Mariaverschijningen die officieel door de Kerk erkend zijn, zijn redelijk zeldzaam. België heeft het geluk over twee verschijningsplaatsen te beschikken. Ze liggen beiden in Wallonië: Banneux en Beauraing. Beauraing is de minst gekende en de minst bezochte van de twee. Reden te meer om deze plaats van genade, gelegen op 20 km ten zuiden van Dinant, even onder de schijnwerpers te plaatsen.
Beauraing is een dorp van 1900 inwoners als op de avond van 29 november 1932 vier kinderen op weg gaan naar de school van de zusters. De school met pensionaat ligt tegen een spoorwegbrug aan. De vier kinderen zijn Fernande (15j) en Albert (11j) van het gezin Voisin, en Andrée (14j) et Gilberte (9j) van het gezin Degeimbre. Ze gaan Gilberte Voisin (13j) afhalen op het einde van de studie. Het is rond kwart over zes ’s avonds. Ze gaan via het hek de tuin in, naar de voordeur van het pensionaat. Albert belt aan, keert zich om naar de anderen en roept dan plots: “Kijk, daar wandelt een dame boven op de brug”. De 3 meisjes keren zich om en zien een lichtgevende gestalte boven op de spoorwegbrug: een dame in ’t wit, die heen en weer gaat, de handen gevouwen; “een licht in de duistere nacht”. Dan gaat de deur van 22
het pensionaat open, en Gilberte Voisin verschijnt met zuster portierster. Gilberte roept spontaan: “Oh! C’est quoi là-bas?” Wat is dat daar ? Zuster portierster ziet helemaal niets en maant hen aan naar huis te gaan. De kinderen vertrekken dan, maar aan het hek kijken ze nog éénmaal om: de lichtgevende dame is er nog altijd: verschrikt zetten ze het op een lopen. Zuster portierster vertelt het hele voorval aan haar medezusters. Ze glimlachen, het hoofd schuddend. En ook de ouders van de kinderen geloven hen niet. De kinderen huilen omwille van al die afwijzende reacties. De volgende avond komen de kinderen weer Gilberte Voisin afhalen, en weer krijgen ze de lichtgevende, witte gestalte zien. De derde dag, op 1 december, zijn de kinderen niet meer alleen. De ouders zijn meegekomen, met de bedoeling heel die zaak uit te klaren. De Maagd verschijnt voor de eerste keer een stuk dichter, op ongeveer 4 meter afstand. Ze zien een jonge vrouw, die naar hen glimlacht. De kinderen hebben nu geen schrik meer. Op aanwijzen van de kinderen doorzoeken de ouders de plaats van de verschijningen, maar vinden niets. Rond 9 uur ’s avonds keren de ouders weer met de drie oudste kinderen om nogmaals op onderzoek te gaan. Nog maar pas aangekomen, schreeuwen de kinderen uit: “La voilà!”. En voor de eerste keer vallen ze op hun knieën, de ogen gekeerd naar een
meidoorn. Het is daar dat O.L.-Vrouw voortaan zal verschijnen. Iedereen is snel op de hoogte. De zusters van de school zijn heel verveeld met de zaak, de deken van Beauraing wil er niets van weten. Men spot met de kinderen en hun families, maar tegelijkertijd is er een grote nieuwsgierigheid. Moeder overste van de zusters besluit dan de grote middelen in te zetten om heel die komedie te doen stoppen. Gilberte Voisin zal naar huis gebracht worden door een zuster, en het hek van het pensionaat zal gesloten worden. En honden moeten de tuin bewaken tegen indringers. Toch komen de kinderen met hun ouders en enkele vrienden naar de tuin. Ze vrezen echter de H. Maagd niet te zien, omdat ze de tuin niet in mogen. Als ze echter in de buurt van het hek komen, vallen ze plots alle vijf tegelijkertijd op hun knieën, terwijl ze roepen: “La voilà!”.Voor de eerste maal stellen de kinderen haar vragen: “Bent u de Onbevlekte Maagd?” De Maagd knikt. “Wat wilt u van ons?” “Dat jullie braaf zijn!” Sindsdien zijn er bijna elke dag verschijningen, steeds op hetzelfde uur en dezelfde plaats: tussen half zeven en 7u, aan de meidoorn. Op 5 december ondervraagt een notaris de kinderen na de verschijning. Ook de dokters van Beauraing besluiten zich met de zaak te bemoeien. Ze ondervragen de kinderen elk apart met als doel tegenstrijdigheden
in hun verklaringen te vinden, om alzo de verschijningen te ontkrachten. Maar vruchteloos! De zelfverzekerdheid van de kinderen is indrukwekkend. Op 8 december, hoogfeest van de Onbevlekte Ontvangenis, troepen al 8 tot 10 duizend mensen samen in de straat en op de helling van de spoorweg. Onder hen ook de burgemeester, de rijkswacht en enkele journalisten. Tijdens de verschijning voeren de dokters een aantal experimenten uit op de kinderen: ze houden een vlam tegen hun huid, ze steken hen met naalden, ze trachten hun aandacht af te leiden, knijpen in hun vel, ... maar de kinderen verroeren geen vin, ze zijn in extase. De H. Maagd verschijnt dan een aantal dagen niet, dan weer wel, dan weer niet. Er is nog steeds veel commotie omtrent de echtheid van de verschijningen. Maar door de oprechtheid van de kinderen en hun stevig getuigenis, beginnen er steeds meer mensen in de verschijningen te geloven. De dokters en de experts, die de kinderen na elke verschijning aan een ondervraging onderwerpen, slagen er maar niet in hen op een valsheid te betrappen. Op 21 december, de dag dat Maria zegt: “Ik ben de Onbevlekte Maagd”, is er een menigte van 1300 mensen aanwezig. De dagen nadien groeit de massa aan tot 5000 personen rond Kerstmis. De 31ste zijn ze al met 12000, waaronder maar liefst 160 dokters. Op de laatste verschijningsdag, 3 januari, zijn er bijna 30 duizend mensen samengestroomd te Beauraing: honderden auto’s en autocars over verschillende kilometers, heel uitzonderlijk voor die tijd. Meer dan 100 dokters nemen deel aan de laatste ondervraging. De oprechtheid van de kinderen kan niet in twijfel getrokken worden. Hun antwoorden zijn soms verschillend, maar nooit tegenstrijdig. Verschillend, omdat niet
23
alle zieners altijd de H. Maagd zien. Zo gebeurt het meerdere malen dat Albert niets ziet, terwijl de meisjes wel een verschijning hebben. Ook gebeurt het dat sommigen een boodschap horen van de H. Maagd, terwijl anderen enkel de lippen zien bewegen of helemaal niets merken. De gebeurtenissen in Beauraing worden gevolgd door journalisten, niet alleen uit België, maar ook uit Frankrijk, Italië en Nederland. Ook na de periode van de verschijningen wordt er nog regelmatig aandacht besteed aan Beauraing, vooral dan aan de polemiek rond de echtheid van de verschijningen. Een belangrijke factor hierin spelen de zogezegde verschijningen aan een man, Tilman Côme, te Beauraing in de zomer van 1933. De vijf kinderen zijn heel blij met de verklaringen van die man; eindelijk iemand anders die ook O.L.Vrouw gezien heeft. Maar later onderzoek heeft uitgewezen dat het
24
om hallucinaties ging. Nauwelijks een maand later zijn er dan de verschijningen in Banneux (8 verschijningen, van 15 januari tot 2 maart) die door sommigen als een bevestiging van de echtheid van de verschijningen in Beauraing beschouwd worden. Gedurende de verschijningen in Beauraing zijn er in totaal zo’n 150.000 mensen aanwezig geweest (over de verschillende dagen van december 1932 tot de eerste dagen van januari 1933). Het volk bleef echter toestromen, ook na de verschijningen. Een hoogtepunt situeert zich op 5 augustus 1933, met een toeloop van meer dan 100.000 bedevaarders op één dag. 33 speciale treinen werden die dag ingelegd om zieken tot in Beauraing te brengen. Velen zijn natuurlijk aangetrokken door het bovennatuurlijke, en de nieuwsgierigheid, maar er was ook veel waarachtige godsvrucht.
De kerkelijke overheid maande de priesters tot voorzichtigheid aan. En dat is een zeer gezonde houding. Het zou erg zijn in de val te lopen van valse verschijningen. Het onderzoek moest heel grondig gebeuren. De deken van Beauraing kwam dus niet tussen bij de gebeurtenissen, maar verzamelde de nodige informatie, voor het later onderzoek. Dit onderzoek zal vele jaren duren. Op 2 februari 1943 (10 jaar later) vaardigt de bisschop van Namur, Mgr. Charue, een decreet uit die de verering toestaat van OLV onder de titel van ‘Notre-Dame de Beauraing’. Nog enkele jaren later erkent de bisschop, na langdurig en grondig geneeskundig onderzoek, de mirakuleuze genezingen van twee vrouwen: Maria Van Laer uit Turnhout, de Antwerpse Kempen, die later kloosterzuster is geworden. Zij leed al 16 jaar aan een ongeneeslijke ziekte aan halswervels en rechterbeen, en is plots genezen op 24 juni 1933, de dag nadat zij naar Beauraing was gegaan om haar genezing af te smeken; de tweede vrouw was Maria-Magdalena Acar-Group, uit St.-Niklaas. Bij haar was de baarmoeder aangetast, maar na een bedevaart naar Beauraing op 30 juli 1933 was zij plotseling en voorgoed genezen. De bisschop schrijft in een brief aan de priesters van zijn bisdom: “Deze mirakuleuze genezingen zijn het laatste en sluitende element die ons toelaten het bovennatuurlijke karakter van de gebeurtenissen te erkennen. [...] Wij kunnen, in alle oprechtheid en voorzichtigheid, bevestigen dat de Koningin van de Hemelen is verschenen aan de kinderen van Beauraing, in de winter van 1932-33.” Wat is er na de verschijningen van de zieners geworden? Wel, ze zijn allen getrouwd in de jaren 40, en ze kregen allen meerdere kinderen. Ze hebben allen een zo normaal mogelijk leven proberen te leiden. Vier van de vijf zienerkinderen zijn reeds overleden. Enkel Gilberte Degeimbre leeft nog. Regelmatig komt deze dame van 91 jaar bij goede gezondheid nog het
rozenhoedje meebidden aan de meidoorn, op het uur van de verschijningen. Deze meidoorn staat er nog steeds, en is nu een oude struik geworden. Voor de meidoorn staat een groot, levensecht beeld van Maria, op de plaats waar ze verschenen is. Het gebouw dat dienst deed als pensionaat staat er nog altijd, en is een stuk groter gemaakt om grote aantallen zieken en andere pelgrims te kunnen opvangen. De kapel die OLV op 17 december gevraagd heeft, is opgetrokken in het midden van het Heiligdom. De twee sacramenten die gelovigen regelmatig mogen ontvangen, staan er centraal: Eucharistie en Biecht. Achter de kapel zijn later, in beton, twee grotere kerkgebouwen opgetrokken, waarvan de bovenste onlangs verheven is tot Basiliek. Maar het centrum van het Heiligdom is en blijft de plaats van de verschijningen aan de meidoorn. Daar komen de mensen een kaarsje aansteken, en blijven ze wat bidden. Over de boodschap is hier niet veel gezegd. Die kan je beter ter plaatse ontdekken. Waarom niet tijdens een bedevaart naar Beauraing? Of je kan natuurlijk ook naar Radio Maria luisteren...
25
Terugblik op de reis van Paus Franciscus naar het Heilig Land
25 mei – Israël
Kevin Colle 24 mei - Jordanië 1. Paus Franciscus gaat aan boord van het vliegtuig dat hem van Rome naar Amman in Jordanië zal brengen.
5. Moment van ingetogen gebed in de Geboortekerk te Bethlehem, de plaats waar Jezus werd geboren.
2. Na de ontmoeting met koning Abdullah II van Jordanië en de autoriteiten celebreert de Paus de Heilige Mis in het Internationale Stadium van Amman
8. Paus Franciscus bidt aan de Klaagmuur, het enige overblijfsel van de Tempel van Jeruzalem, de heiligste plaats voor de Joden. 26 mei - Israël 9. Bezoek aan Yad Vashem, het gedenkteken in herinnering van alle Joden die tijdens de holocaust gestorven zijn en diegenen die vele van hen hebben gered. We zien de Paus hier in ontmoeting met overlevenden van de holocaust.
3. Paus Franciscus bidt bij de Jordaan, de plaats waar Jezus door Johannes de Doper het doopsel ontving.
25 mei - Palestina 4. Na de officiële begroeting door president Mahmoed Abbas en op weg naar Bethlehem verrast de Paus iedereen door onverwacht het konvooi te laten stoppen en te bidden aan de muur die Israël en Palestina van elkaar scheiden. Daarna celebreerde hij de Heilige Mis op het Kribbeplein. 26
7. Na de begroeting door president Shimon Peres en eerste minister Benjamin Netanyahu volgde een historische ontmoeting met de Oecumenische Patriarch van Constantinopel in de Heilige Grafkerk te Jeruzalem.
6. De paus begroet kinderen uit vluchtelingenkampen in Palestina. Ze deelden hun zorgen met hem waarna hij hen bemoedigde steeds de weg van vrede te bewandelen.
10. De paus plant, net zoals zijn voorganger Paus Paulus VI, een olijfboom in de Hof van Olijven. Hier had hij een ontmoeting met seminaristen, religieuzen en priesters. Daarna celebreerde hij de Heilige Mis in het Cenakel, de plaats waar Maria en de Apostelen met Pinksteren verzamelden. 27 mei - Rome
11. Uit dankbaarheid herhaalde de Paus datgene wat hij voor zijn reis ook deed, een bezoek aan Onze Lieve Vrouw om haar te danken en op haar voorspraak te bidden voor het welslagen van zijn reis.
27
De Gendertheorie : Een strijd van het Licht tegen de Duisternis ? (vervolg van p. 10-13)
Je laat de keuze aan de persoon om alleen te wachten of met iemand naast zich. Een vrouw zal eerder kiezen om dat uur samen met iemand door te brengen, terwijl een man eerder alleen wenst te blijven.” En de prof
Jos Decock
Dus hoe meer van dit hormoon in een kind, hoe minder sociaal en taalvaardig. Zo zal een meisje met zeer veel testosteron eerder gericht zijn naar jongensspeelgoed. De productie is bepaald door genetische condities en wordt vastgelegd in de genen op de X- en Y-chromosomen. We hebben die kinderen gevolgd tot de leeftijd van 18 jaar. Kinderen met een hoog niveau aan testosteron vertoonden meer moeilijkheden tot empathie, om emoties of inzichten bij anderen te herkennen of te verstaan. Anderzijds vertoonden zij meer interesse voor structuren, om de werking van objecten te achterhalen. En dit staat los van externe factoren zoals cultuur en opvoeding.“ En Harald is nog niet overtuigd en stelt zich nog diepere vragen: “Maar waar vandaan komen dan die genetische verschillen? Bij het begin van de mensheid?” En hij reist naar het noorden van Engeland en bezoekt Prof. Anne Campbell (9). Zij legt uit: “De sleutel om het verschil in de seksen te verstaan wordt begrepen in het aantal afstammelingen, die
28
elke mens achter zich laat. Elke afstammeling verhoogt de mogelijkheid dat jouw kenmerken zich plaatsen in de genetische code. Dat is de reden waarom deze kenmerken te vinden zijn in een mannelijke en vrouwelijke genetische code.” En ze geeft een voorbeeld bij de vrouw in verband met empathie of situaties waarin ze gekwetst kan worden of uitgesloten uit een groep. Dergelijke situaties maken een vrouw vatbaar voor de kenmerken, die ze bezit, om te overleven. Zo behoort daartoe het voortbrengen van kinderen die zich dan verder moeten ontwikkelen in goede omstandigheden. Een ander voorbeeld is haar verlangen om te bevallen en borstvoeding te geven. Dit geeft een soort van psychologische verwerking, die haar zal helpen om haar taak met vreugde te vervullen. Prof. Anne Campbell (9) geeft nog een derde voorbeeld: “Voor vele psychologen is het grootste seksuele verschil te ontdekken als je mensen in een stresssituatie plaatst. Je verwittigt iemand dat je hem of haar binnen een uur elektrische shocks gaat toedienen.
vervolgde: “Beïnvloed door onze genen kiezen vrouwen eerder een beroep als verpleegster, arts, sociale werkster, in het onderwijs. Dit zijn beroepen waar ze kunnen uitwisselen en zich het meest op hun gemak voelen. Uiteraard neemt dat niet weg dat er overlappingen zijn en soms enorme uitzonderingen zoals vrouwelijke ingenieurs, chemici, fysici.” Maar Harald is nog niet helemaal overtuigd: “Ik ben overtuigd dat de evolutie belangrijk is. Maar de verschillen tussen de seksen moeten toch worden uitgelegd door een verschil in benadering, opvoeden van jongens en meisjes?” Maar Prof. Anne Campbell(9) is heel duidelijk in haar antwoord: “Ik heb het moeilijk te geloven dat de verschillen veroorzaakt worden door het verschil in benaderen waardoor grote veranderingen zouden kunnen gebeuren in de keuze of voorkeuren van een kind.” Harald legt de onderzoekingen van Richard Lippa (6) en Camilla Schreiner (3) op tafel en stelt de volgende vraag: “Maar waarom willen meisjes in minder ontwikkelde landen dan wel technische vakken aanvatten?” Prof. Anne Campbell: “Hoe meer mensen je vrij laat, zoals in de westerse landen, hoe meer kansen je hen geeft te kiezen voor een richting die ze zelf verlangen. Ze zullen dan kiezen volgens hun genetische kenmerken om volledig zichzelf te kunnen zijn.” De reportage laat even terug professor Lippa (6) aan het woord: “In landen als Noorwegen ben je echt vrij om je neigingen te volgen. In een arm land is het de bedoeling om snel werk
vast te krijgen. Is dat in de informatica dan neem je dat of je nu man of vrouw bent. Maar in de westerse landen zie je dat de keuze van richting verschillend is bij mannen en vrouwen.” En wat doet Harald? Hij laat de uitspraken van Jorgen Lorenzten (5) horen aan Prof. Anne Campbell. Haar reactie is duidelijk: ” Ongelooflijk! Absoluut ongelooflijk! Het maakt me sprakeloos dat iemand zo iets durft zeggen! Wie is dan verantwoordelijk voor de productie van hormonen en peptiden voor ons biologisch endocriene systeem en voor onze hersenen? Zo een complex productiesysteem zou dan geen enkel effect hebben op onze hersenen en dus op ons gedrag?” En als slot bezoekt Harald de twee wetenschappers van de gender-theorie. Het gevolg is een vurig heen en weer gesprek. Over het onderzoek van Prof. Trond Diseth (7) verklaart Cathrine Egeland (4): ”Wanneer hij deze observaties doet, zoekt hij graag wat hij wil vinden. Hij wil verschillen vaststellen in de geslachten, maar hij heeft ze zelf geïnduceerd. Het is interessant vast te stellen hoeveel energie iemand kan besteden om verschillen te kunnen uitleggen.” Harald: ”U gelooft dat de sekseverschillen enkel cultureel worden bepaald? “ Egeland: “Ja. Ook die studies met die pasgeborenen verandert niets aan mijn mening.” Harald: “Op welke wetenschappelijke basis steunt u om te verklaren dat de biologie geen enkele rol speelt in het sekseverschil?” Egeland: “Mijn wetenschappelijke basis?...
Ik heb wat je zou kunnen noemen een theoretische basis waarin geen plaats is voor biologie. De sociale wetenschappen zouden zich moeten vastpinnen op het contesteren van de biologische verklaring.” Harald denkt bij zichzelf: “Is het de rol van de wetenschap om de biologie te verwerpen? Is het niet de
29
taak van de wetenschap te achterhalen waarom dingen zijn zoals ze zijn? Wil wetenschapper Egeland enkel zien wat ze wil zien?” Harald krijgt eenzelfde antwoord bij Jorgen Lorenzten (5): “Wat fascinerend is, is die bezorgdheid om een biologische oorzaak te vinden voor de verschillen in de geslachten. Waarom bestaat er zo een koppige bezigheid?” Harald: “U beweert dat er geen aangeboren oorzaken zijn die de verschillen kunnen uitleggen? Maar op wat baseren jullie zich?” Lorenzten: “Ik moet me baseren op de wetenschap. Op dit ogenblik is de wetenschap niet in de mogelijkheid om een genetische oorzaak te bewijzen.” Harald: “Maar dat is omdat jullie de studies, die dat wel aantonen, niet aanvaarden. Hoe kan u weten dat het niet aangeboren is?” Harald moet de vraag nogmaals hernemen om een antwoord te krijgen. Lorenzten: “Mijn hypothese van vertrek is dat er geen bewijs is. De wetenschap heeft er geen kunnen aantonen. Er zijn dus enkel de culturele redenen.” Harald: “U beweert dat er geen verschillen zijn zolang het niet wordt bewezen?” Lorentzen: “Ja.” Harald: “Dus die andere studies, die ik je laat tonen zijn dus geen goede?” Lorentzen: “Het zijn studies van een arm slecht niveau. Ja, men is verwoed bezig om een biologische basis te vinden.” En journalist Harald Eia redeneert als slot: “Het zijn uiteindelijk de Noorse vorsers die beweren dat de biologie niets te maken heeft met de verschillen in de geslachten. Waarom zijn zij zo zeker van zichzelf? Waarom is het zo gevaarlijk dat biologische elementen binnensluipen in hun gender-theorie?” Tot zover deze weergave van deze Noorse reportage: “Hersenspoeling: De Noorse paradox van de gender-gelijkheid.” Zeer belangrijk aan toe te voegen is dat de regering toen besliste tot het supprimeren van de staatssubsidies ten voordele van de studie over de gender-theorie! (1) Kristin Mille: Juriste en ombudsvrouw, geboren in 1956. Zij werkte voor de arbeidsinspectie, de immigratiedienst en leidde de Noorse gender gelijkheidsdienst. Tevens is zij secretaris-generaal van de Noorse Humanistische Associatie.
30
(2) Anniken Huitfeld: Oud-minister, geboren in 1969. Zij was minister van arbeid, sociale integratie en cultuur. Tevens voor de kinderen en de gelijkheid. (3) Camilla Schreiner: Geboren in 1965. Dokter in de wetenschappen. Ze werkte mee aan een project over de werving voor de wetenschappelijke richtingen in het onderwijs. (4) Cathrine Egeland: Is een Noorse filosofe en wetenschappelijk onderzoekster met een bachelor in de genderstudies. Ze werkt in een studiecentrum voor arbeidsonderzoek en aan verscheidene rapporten over de werkkeuze verbonden aan de gender, het geslacht. (5) Jorgen Lorenzten: Werkzaam in het interdisciplinaire onderzoekscentrum voor genderonderzoek aan de universiteit van Oslo. (6) Richard Lippa: Professor psychologie aan de California State University in Fullerton in California. In samenwerking met de BBC hield hij een zeer grote steekproef via het internet met de vraag: “In welke sector u zou willen werken?” Hij ontving 200 000 antwoorden uit 53 landen uit alle continenten. (7) Trond Diseth: Kinderpsychiater en medisch directeur aan het Oslo University Hospital. Hij richt zich voornamelijk op kinderen geboren met genitale deformaties. (8) Simon Baron-Cohen: Engels psychiater en professor aan de universiteit van Cambridge. Gespecialiseerd in autisme. Eén van de beste centra voor wetenschappelijk onderzoek in Engeland. (9) Anne Campbell: Professor psychologie aan de Durham universiteit. Zij bestudeert de verschillen in de geslachten in het licht van de evolutie.
31
Wij bidden met u Het Angelus: 7u 12u 18u 24u De Rozenkrans: 7u 12u15 19u30 23u30 Het kerkelijk getijdengebed: 8u30 Lauden 12u05 Middaggebed 17u Vespers 21u30 Dagsluiting
kanaal 912 Ook via Telenet en aria.be via www.radiom
Dagelijkse Eucharistieviering om 9u (zondag om 10u30) Dagelijks ‘Uur van de Goddelijke Barmhartigheid’ om 15u