Nieuwsbrief LVV Lymfklierkankervereniging Vlaanderen
Driemaandelijkse nieuwsbrief – derde trimester 2013 – 26ste jaargang
Beste lotgenoten, Na een heel wisselvallige lente is het eindelijk zomer, langs deze weg wens ik allen die nog moeten vertrekken namens het bestuur van de Lymfklierkankervereniging Vlaanderen, een deugddoende en zonovergoten vakantie toe, en aan de thuisblijvers nog enkele heerlijke rustige zonnige weken. Via de lotgenotentelefoon of via mail krijg ik dikwijls van nieuwe lotgenoten de vraag: ‘In welk ziekenhuis laten wij ons best behandelen voor ons lymfoom zodat wij optimale genezingskansen hebben’. Tot nog toe kunnen wij daar geen sluitend antwoord op geven, maar vorige maand verscheen er in De Standaard een artikel rond deze problematiek. Wij wilden jullie dit niet onthouden en hebben ook de reactie van de Vlaamse Liga tegen Kanker op dit artikel opgenomen in deze nieuwsbrief.
Het christelijk ziekenfonds CM doorbreekt een taboe. Het informeert voor het eerst zijn leden in welke ziekenhuizen ze zich het best laten behandelen voor slokdarmkanker – en dus ook in welke niet. Dat schrijft De Standaard.
De universitaire ziekenhuizen van Leuven en Gent zijn de enige die vandaag aanbevolen kunnen worden voor de erg moeilijke behandeling van slokdarmkanker. De 22 overige ziekenhuizen die zich daaraan wagen, scoren te zwak omdat ze te weinig patiënten behandelen om die ingrepen afdoende in de vingers te hebben. Dat blijkt uit de lijst die de CM bekendmaakt aan haar leden. In ziekenhuizen die frequent die ingrepen doen, hebben patiënten tot vier keer meer overlevingskans dan elders, stelde het Kenniscentrum Gezondheidszorg KCE onlangs vast (DS 17 april). Een verpletterend verschil. Het KCE legde de norm op minstens 20 behandelingen per jaar. Maar het weigerde bekend te maken welke ziekenhuizen die norm halen en welke niet. Ook de overheid weigerde dat. De CM dook in haar computers en ging na waar haar leden behandeld worden. De CM heeft in Vlaanderen meer dan de helft van de inwoners als lid (45 à 75 procent, naargelang van de streek). De CM-cijfers met iets minder dan twee vermenigvuldigen geeft dus een goede schatting van het aantal behandelingen per ziekenhuis. Alleen de UZ’s van Leuven en Gent overschrijden de norm van 20 behandelingen, zo blijkt. Al de rest blijft ver onder de norm, alleen Brugge komt wat in de buurt. Brussel is niet in de studie vervat. 1
20 juni 2013 - VLK reageert op CM-bericht: ‘Overheid moet strenger toezien op de kwaliteit van de kankerbehandeling’ De reactie van de Vlaamse Liga tegen kanker – Kort en bondig Hoelang speelt de overheid nog met mensenlevens? Stel, je vader is onlangs overleden aan slokdarmkanker, kort na zijn operatie in een ziekenhuis dat maar weinig slokdarmkankerpatiënten behandelt. Dan moet het toch wrang zijn om de cijfers te lezen die CM begin deze week bekendmaakte (DS 17 juni). Want als hij tijdig over die informatie had beschikt, zou je vaders kans op overleven wellicht heel wat groter zijn geweest. Kankerpatiënten zijn vandaag het slachtoffer van een gebrek aan transparantie en kwaliteitsbewaking door de overheid. Onze maatschappij eist dat nochtans steeds meer. Gelukkig is er nu ook een eerste aanzet in een sector die duidelijk achterop hinkt. Maar dat volstaat lang niet. Eigenlijk is het de plicht van de overheid om patiënten toegang te geven tot die informatie. Ze zou voor elk type kanker beschikbaar moeten zijn. En uiteraard is het aantal behandelingen niet het enige criterium (al is het bij slokdarmkanker wel de bepalende factor voor overleving). Ook de aanwezige expertise, de multidisciplinaire aanpak, de overlevingskansen en de levenskwaliteit op korte en langere termijn spelen een rol. De overheid beschikt over een deel van deze informatie. Wat wij vragen, is dat ze de info die ze heeft openbaar maakt, en snel werk maakt van een goede registratie en transparantie van de kwaliteitsindicatoren waarover ze nog niet beschikt. Waarom zou een overheid bevreesd zijn om informatie over de kwaliteit van de zorg bekend te maken? Patiënten zijn niet meer zo onvolwassen dat ze paternalistisch behandeld moeten worden. Ze hoeven niet langer te aanvaarden dat ze geen garantie hebben op kwalitatief hoogstaande geneeskunde. De overheid moet nog een stap verder gaan. Voor de behandeling van zeldzame kankers en kankers die een complexe behandeling vragen, is een concentratie van de expertise in een beperkt aantal ziekenhuizen de enige oplossing. De overheid moet die dan ook afdwingen, zodat elke patiënt zeker kan zijn van de beste zorg en de beste behandeling. Ze kan perfect de terugbetaling beperken tot centra die voor een bepaalde behandeling erkend zijn. In Nederland worden de behandelingen voor zeldzame kankers allang geconcentreerd. Sinds die er is, is de sterfte gedaald. Niet alleen verbetert de kwaliteit, het maakt ook dat de middelen beter besteed worden: patiënten komen meteen bij een ervaren specialist terecht, minder ziekenhuizen moeten duur materiaal aankopen en de toestellen zullen beter renderen. Bovendien wordt er sneller ervaring opgedaan. Met deze twee maatregelen kan de overheid eindelijk afmaken wat ze exact tien jaar geleden begonnen is. In het kb van 2003 met betrekking tot de oncologische zorg was al sprake van speciale programma’s voor zeldzame kankers. Tien jaar na datum is het nog steeds wachten op normen. Maar ondertussen staan hier wel mensenlevens op het spel.
De standaard 20 juni 2013 JeanJacques Cassiman, Marc Michils en Hedwig Verhaegen Voorzitter, directeur en adjunctdirecteur
Vlaamse Liga tegen Kanker
2
Bij zeldzame kankers moet de overheid opleggen dat expertise geconcentreerd wordt. De Vlaamse Liga tegen Kanker vraagt de federale en de Vlaamse overheid met aandrang een aantal maatregelen te nemen die de kwaliteit van de kankerbehandeling kan garanderen en de informatie hierover toegankelijk maakt voor patiënten. Zo zouden de ziekenhuizen aan strengere normen onderworpen moeten worden. Die oproep doet de VLK als reactie op het bericht van CM dat slechts twee ziekenhuizen in Vlaanderen voldoende ingrepen bij slokdarmkanker uitvoeren om de beste behandeling te kunnen garanderen. De Vlaamse Liga tegen Kanker (VLK) toont zich uitermate tevreden met de beslissing van de Christelijke Mutualiteit (CM) om bekend te maken in welke ziekenhuizen slokdarmkankerpatiënten een grotere overlevingskans hebben. De patiënt heeft volgens de patiëntenrechtenwet immers recht op de beste behandeling. Hij moet dan ook het recht hebben te weten waar hij die kan krijgen. Dit is volgens de VLK echter slechts een eerste stap. Een volgende stap is dat informatie over verschillende kwaliteitsindicatoren (het aantal behandelingen, maar ook de aanwezige expertise, de multidisciplinaire aanpak, de overlevingskansen en de levenskwaliteit op korte en langere termijn) toegankelijk is voor elk type kanker. De Vlaamse overheid beschikt over een deel van deze informatie. De VLK vraagt haar dan ook met aandrang om de informatie waarover ze beschikt openbaar te maken en snel werk te maken van een goede registratie en transparantie van kwaliteitsindicatoren waarover ze nog niet beschikt. Zeker bij zeldzame kankers en complexe chirurgische ingrepen is het belang van de expertise van een ziekenhuis en zijn medische staf enorm groot. Denken we maar aan pancreaskanker, maar ook eierstokkanker en leverkanker. De VLK wijst in dit verband de federale overheid op haar verantwoordelijkheid inzake de zorg bij zeldzame kankers. In de memorie van toelichting bij het KB van 2003 met betrekking tot de oncologische zorg werd gestipuleerd dat hiervoor nog speciale programma’s opgezet dienden te worden. Tien jaar na datum zijn nog steeds geen normen opgesteld. Bovendien moet bewaakt worden dat de erkenningscriteria voor deze programma’s voldoende streng zijn. In het verlengde hiervan roept de VLK zowel de federale als de Vlaamse overheid op om de samenwerking tussen verschillende ziekenhuizen te stimuleren en erop toe te zien dat er een samenwerking is tussen ziekenhuizen met gespecialiseerde zorg, ziekenhuizen met een basiszorgprogramma en de huisarts. Als ziekenhuizen binnen een bepaalde regio samenwerken en bepaalde behandelingen concentreren in een ziekenhuis, zullen ze vaker over de nodige expertise beschikken om zeldzame kankers en kankers die een complexe behandeling vragen, optimaal te behandelen. De terugbetaling van de behandeling beperken tot de ziekenhuizen met voldoende expertise zou hierbij tot de mogelijkheden moeten behoren. Dit naar analogie met Nederland, waar de overheid heel wat meer regulerend optreedt. Een dergelijke maatregel is waarschijnlijk de enige methode om de ziekenhuizen voor hun verantwoordelijkheid te stellen. Het KCE raadde in een rapport van 2009 immers al aan om de expertise met betrekking tot pancreaskanker te centraliseren in een beperkt aantal referentieziekenhuizen en kwam in verband met slokdarmkanker op basis van internationaal onderzoek tot een gelijkaardige conclusie. In tussentijd hebben de ziekenhuizen niets ondernomen om hieraan tegemoet te komen. Voortaan zal de VLK op hun website en in haar publicaties over slokdarmkanker verwijzen naar de recentste informatie over het aantal behandelingen per ziekenhuis. Indien dergelijke informatie over andere soorten kanker beschikbaar wordt, zal ook die in de publicaties verwerkt worden.
3
Tot daar het standpunt van de VLK; het Vlaams Patiëntenplatform gaat hierin nog een stap verder en pleit in haar standpunttekst betreffende transparantie over kwaliteit van zorg, voor één centrale keuzewebsite die patiënten moet helpen bij het maken van een keuze tussen de verschillende ziekenhuizen.
Eén centrale keuzewebsite: Het VPP gaat voor de ontwikkeling van één centrale keuzewebsite die burgers en patiënten kunnen gebruiken bij het kiezen tussen verschillende zorginstellingen of zorgverleners. Dergelijke website laat vergelijkingen toe tussen zorginstellingen en/of zorgverleners. Het gaat hierbij niet om een ranking op basis van globale scores (‘hitparades’), maar om vergelijkingen per kwaliteitsindicator. Het Vlaams Patiëntenplatform is gestart met een denkproces over de vereisten waaraan dergelijke keuzewebsite idealiter voldoet. Hieronder beschrijven we welke aspecten zulke website best bevat. Daarna bespreken we enkele aandachtspunten zoals het beheer van de website en de rol van individuele websites van zorginstellingen.
A. Inhoud van de centrale keuzewebsite Startpagina Een startpagina met algemene uitleg over het doel en de werkwijze van de website. Deze startpagina omvat verder een geavanceerde zoekfunctie om kwaliteitsinformatie over zorginstellingen of zorgverleners te vergelijken. Dit moet een ‘slimme’ zoekfunctie zijn die synoniemen kent en spelfouten corrigeert. Deze zoekfunctie laat toe om te zoeken op:
Locatie (postcode, woonplaats, straal (in km) waarbinnen je wil zoeken); Ziekte/aandoening; Zorginstelling, zorgverlener, ziekenhuisafdeling (vb. orthopedie, pediatrie, oncologie, …); Groepen van kwaliteitsindicatoren (vb. klinische indicatoren, patiëntveiligheid, patiëntgerichtheid); Individuele kwaliteitsindicatoren.
Zichtbare knoppen bovenaan elke webpagina Op elke pagina van de website zijn een aantal ‘knoppen’ zichtbaar die doorverwijzen naar informatie:
de initiatiefnemers en het doel van de keuzewebsite; een lijst met alle kwaliteitsindicatoren waarvoor er informatie beschikbaar is; een lijst van de zorginstellingen, zorgverleners en ziekenhuis afdelingen die deelnemen (en degenen die niet wensen mee te werken); een ‘hulpfunctie’ met een gebruikershandleiding, veelgestelde vragen, lexicon/trefwoordenlijst de contactgegevens webmaster of de dienst die de informatie beheert; informatie voor patiënten, zoals informatie over patiëntenverenigingen, algemene informatie over ziekteverzekeringen (zowel de aanvullende als verplichte verzekering) en medische informatie (vb. informatie over ziektes, behandelingen, medische hulpmiddelen en medicatie inclusief mogelijke bijwerkingen).
Webpagina met de resultaten van de vergelijkingen De webpagina waarop informatie over verschillende zorginstellingen, zorgverleners of ziekenhuisafdelingen met elkaar vergeleken worden, bevat minstens volgende informatie:
De score van elke ‘zorgactor’ (1) op de gekozen indicator ‘aandacht voor de presentatiewijze van de informatie’ . Als je met de muis over de naam van de indicator glijdt, verschijnt er een beknopte uitleg over de indicator (met de mogelijkheid tot doorklikken naar meer uitleg hierover).
(1) ‘Zorgactor’ = zorginstelling, zorgverlening, ziekenhuisafdeling etc. die vergeleken wordt.
4
Verder verschijnt bij elke vergelijking automatisch de score van de zorgactoren voor ‘patiëntveiligheid’ en ‘patiëntenervaringen’. Per zorgactor staat ook aangegeven op hoeveel personen/antwoorden/metingen de indicator gebaseerd is en wanneer de gegevens laatst geactualiseerd werden. Waar mogelijk staan er enkele basiskenmerken van de onderzoeksgroep (leeftijd, geslacht, aandoening). Elke zorgactor krijgt de mogelijkheid om een toelichting toe te voegen over deze resultaten. De score van elke ‘zorgactor’ op de gekozen indicator. Als je met de muis over de naam van de indicator glijdt, verschijnt er een beknopte uitleg over de indicator (met de mogelijkheid tot doorklikken naar meer uitleg hierover). Verder verschijnt bij elke vergelijking automatisch de score van de zorgactoren voor ‘patiëntveiligheid’ en ‘patiëntenervaringen’. Per zorgactor staat ook aangegeven op hoeveel personen/antwoorden/metingen de indicator gebaseerd is en wanneer de gegevens laatst geactualiseerd werden. Waar mogelijk staan er enkele basiskenmerken van de onderzoeksgroep (leeftijd, geslacht, aandoening). Elke zorgactor krijgt de mogelijkheid om een toelichting toe te voegen over deze resultaten.
Webpagina van elke specifieke zorgactor Op de vergelijkingspagina kun je doorklikken naar een aparte pagina per zorgactor. Op deze pagina staat de naam van de zorgactor, samen met de contactgegevens en ligging ervan. Verder omvat deze webpagina een link naar de website van de zorgactor en informatie over het kwaliteitsbeleid en de kwaliteitsindicatoren die er gemeten worden. Bij zorginstellingen staat er ook omschreven welke visie en beleid de instelling heeft rond levenseinde en vrijheidsbeperkende maatregelen. Verder staat er bij zorginstellingen vermeld over welke afdelingen het ziekenhuis beschikt en op welke wijze de ombudsdienst bereikt kan worden. B. Bekendmaking en beheer van de keuzewebsite Het bestaan van een centrale keuzewebsite is zinloos indien ze niet bekend is bij het ruime publiek. Daarom vraagt het VPP dat dergelijke website ruim bekend gemaakt wordt, zodat ze kan uitgroeien tot dé referentiewebsite over gezondheidszorg in Vlaanderen. Het beheer van deze website is bij uitstek een taak voor de overheid. De overheid heeft een coördinerende en toezichthoudende rol, met controle op de gegevens, de opvolging van de afspraken en inspectie van de zorginstellingen. Indien er zich in dit kader problemen stellen, heeft de overheid de plicht in te grijpen. Het is ook aan haar om de resultaten van de kwaliteitsindicatoren en gegevens over patiëntenervaringen te verzamelen en op een toegankelijke wijze beschikbaar te stellen. C. Individuele websites van zorgactoren blijven belangrijk Naast het aanbieden van één centrale keuzewebsite, staat het VPP achter de idee om op elke website van zorginstellingen/zorgverleners de resultaten van kwaliteitsindicatoren op een uniforme wijze te presenteren. Dit leidt tot een beter overzicht en begrip voor patiënten. Verder kunnen zorgverleners/zorginstellingen hier toelichting geven bij de informatie die hen betreft en kunnen ze aangeven welke verbeteracties er gepland zijn om eventuele tegenvallende resultaten te verbeteren. D. Internetcommunicatie is complementair aan mondelinge contacten Het VPP pleit dus voor informatieverstrekking via het Internet. Deze informatieverstrekking mag echter nooit mondelinge contacten tussen zorgverlener en patiënt vervangen; het gaat uitsluitend om bijkomende informatie. Mondelinge face-to-face contacten blijven enorm belangrijk, zeker bij ouderen en lager opgeleide mensen (2). Bovendien moet alle informatie ook beschikbaar zijn voor mensen zonder toegang tot het Internet of voor mensen die hier niet vertrouwd mee zijn.
5
3.4. Aandacht voor de presentatiewijze van keuze-informatie Indien het transparant maken van informatie over de kwaliteit van de zorg een evidentie is, gaat het niet meer om de vraag welke informatie transparant te maken of wanneer, maar om hoe deze informatie transparant maken. Er zijn enkele tussenstappen of randvoorwaarden nodig om te garanderen dat dergelijke informatie op een zinvolle wijze gebruikt wordt (3). Het louter beschikbaar stellen van de informatie is onvoldoende, gezien het keuzeproces complexe cognitieve redeneringen vergt . Het gaat om de volgende randvoorwaarden:
De gerapporteerde informatie is adequaat en valide; Patiënten/burgers hebben toegang tot deze informatie (en weten dat deze informatie beschikbaar is); Patiënten/burgers begrijpen en interpreteren de aangeboden informatie op correcte wijze (gezondheidsgeletterdheid en ‘gezondheidsgenummerdheid’); Patiënten/burgers vertrouwen, appreciëren en waarderen de informatie.
Hieruit wordt duidelijk hoe het komt dat, ondanks de grote interesse voor keuze-informatie over gezondheidszorg (4), het beschikbaar stellen van deze informatie niet garandeert dat de informatie ook veel gebruikt wordt. Er zijn zeven aandachtpunten bij de presentatie van keuze-informatie:
Algemene regels voor de visuele presentatie van informatie; Volgorde waarin de zorgverleners/zorginstellingen voorgesteld worden; De wijze waarop cijfergegevens visueel gepresenteerd worden; De hoeveelheid gepresenteerde informatie; Het type gepresenteerde informatie; Het taalgebruik; De kwaliteit van de gepresenteerde informatie; Leeswijzers.
4. Conclusie Het transparant maken van kwaliteitsinformatie lijkt een grote inspanning, maar loont zeker de moeite. Transparantie kan immers de emancipatie van patiënten bevorderen en de kwaliteit van de zorg verhogen. Daarnaast komt transparantie tegemoet aan de vereiste van publieke verantwoording. Het is bovendien een essentieel onderdeel van de marktwerking in de gezondheidszorg en de keuzevrijheid waarop de patiënt recht heeft. Transparant zijn over de kwaliteit van de zorg heeft het potentieel om een omwenteling te realiseren in de wijze waarop patiënten gebruik maken van de gezondheidszorg. Het helpt patiënten hun rol op te nemen van actieve, participerende, geïnformeerde burgers. Een kanttekening is dat het louter beschikbaar stellen van kwaliteitsinformatie onvoldoende is. De informatie moet toegankelijk, begrijpelijk zijn en het moet alom geweten zijn waar deze informatie gevonden en vergeleken kan worden.
(2) Damman, O.C., Hendriks, M., Rademakers, J., Spreeuwenberg, P., Delnoij, D.M., & Groenewegen, PP. (2012). Consumers’ interpretation and use of comparative health information on the quality of health care: the effect of presentation approaches. Health Expectations, 15 197-211. (3) Damman, O. (2010). Public Reporting about healthcare users’ experiences: the Consumer Quality Index. (Doctoraatsproefschrift) Universiteit van Tilburg, Nederland. (4) Cordasev, H., Björnberg, A., & Hjertqvist, O. (2010). Cross border care EU. How to choose the best hospital. A study of hospital information in five European countries. Brussels: Health Consumer Power House.
Bron : 2013 Vlaams Patiëntenplatform. Het Vlaamse Patiëntenplatform verdedigt de belangen van de patiënt bij het politiek beleid en de gezondheidsinstellingen. www.vlaamspatientenplatform.be.
6
Fotoreportage : bowling 8 juni 2013
7
8
Weekendverblijf Ardennen 25 – 27 oktober
Hotel Le Nid d’Hirondelle, Rue des metiers 20 6940 Pallenge bij Durbuy www.lenidhirondelle.be
Le Nid d’Hirondelle is gelegen in het rustige, charmante dorp Pallenge. Durbuy het kleinste stadje van België met zijn gezellige terrasjes ligt op 2 km. Het hotel ligt vlakbij het bos, een droom voor wandelaars en natuurliefhebbers.
De geschiedenis van Le Nid d’Hirondelles: Het gebouw dateert uit 1690 en was een voormalige boerderij. Na de tweede wereldoorlog werd het omgebouwd tot het pension ‘Mon Repos’ met 14 kamers, 1 badkamer en 2 toiletten. De keuken was toen nog buiten het gebouw in een klein huis waar de eigenaar tot 1988 nog zelf kookte. De kamers werden alleen in de zomer verhuurd want er was toen nog geen verwarming op de kamer, toch verbleven de vakantiegangers er meestal voor twee weken of zelfs een maand. Er werden ook regelmatig bals georganiseerd en op de plaats waar zich tegenwoordig het apparthotel bevindt werden dikwijls banketten klaar gemaakt ter gelegenheid van een huwelijk. Het was toen immers de enige zaak in de omgeving. Waarom ‘Le Nid d’Hirondelles’ Met de komst van de zomer openden de toenmalige eigenaars de ramen van alle kamers om de frisse lucht binnen te laten. Groot was onze verbazing toen wij het pand dat te koop stond bezochten; de zwaluwen hadden van de openstaande ramen geprofiteerd om er nagenoeg in alle kamers, maar vooral in die op de tweede verdieping hun nest te maken. De naam van het hotel werd hierdoor al gevonden nog voordat wij besloten het te kopen. 9
Wie zijn wij? 25.09.1992: Na het vertrek van de zwaluwen konden wij eindelijk met de verbouwingen beginnen, één op de twee kamers werd ingericht als badkamer. 21.05.1992: Opening van het hotel met 7 kamers en een restaurant voor 20 couverts. 10.02.1999: inrichten van drie nieuwe kamers op het gelijkvloers 30.01.1996: Uitbreiding van het restaurant en de keuken, ombouwen van de balzaal tot aparthotel. 01.10.2000: Opening van een niet rokers zaal en uitbreiding van het terras.
Programma weekend verblijf 25 – 27 oktober 2013
Vrij 25 oktober Voormiddag :
Iedereen vertrekt thuis individueel met eigen vervoer, carpooling kan bekeken worden. Aankomst in het hotel voorzien om 12 uur.
Welkomdrankje aangeboden door de patiëntenvereniging. Lunch op eigen kosten. Namiddag :
Wandeling – verkennen omgeving
Avondmaal :
Wildmenu
Zaterdag 26 oktober Voormiddag : Ontbijt Spreekbeurt ‘Omgaan met kanker, een (levens)kunst?’ door Dr. Vera Devleesschauwer Huisarts
Lunch op eigen kosten. Namiddag :
Wandeling - Durbuy
Avondmaal : Wildmenu
10
Zondag 27 oktober Voormiddag : Ontbijt
Inpakken – nakaarten op het terras Lunch inbegrepen in de prijs Terugreis Dit gastronomisch week-end wordt u aangeboden aan de prijs van :
Leden en partners :
150 € per persoon
Niet leden en partners : 180 € per persoon Kinderen tot 10 jaar :
voordeeltarief indien op de kamer van de ouders (studio ‘4personen)
Kindermenu voorzien (meer inlichtingen over deze formule bij de voorzitter) Inbegrepen in de prijs : Welkomsdrankje bij aankomst 2 overnachtingen met ontbijt
Wildmenu op vrijdagavond Wildmenu op zaterdagavond Lunch op zondagmiddag
Zijn niet inbegrepen in de prijs: De lunch op vrijdag- en zaterdagmiddag, alle dranken Inschrijvingen :
De plaatsen voor dit weekend zijn beperkt, het is dus echt iets voor de vlugge beslissers. Als je zin heb om met ons mee te gaan laat dan vlug iets weten via mail of via telefoon op het nummer van de voorzitter 059 23 85 65 of GSM 0486 44 84 82. Let op:
Er zijn nog enkele plaatsen vrij, om uw kamer vast te leggen vragen wij u nu al een voorschot te storten van 50 € op onze rekening met nummer BE72 7765 9212 8416 De rest van het totaalbedrag verwachten wij op onze rekening tegen uiterlijk 5 oktober.
Verantwoordelijke uitgave nieuwsbrief Chantal Denblijden Voorzitter
11
