SONVBS Stichting Ondersteuning Nationale Vrouwen Beweging in Suriname
UITGAVE 4,
Nieuwsbrief
INHOUD 1
Redactioneel
2
Low Income Shelter Program (LISP)
3
Problematiek barakbewoners Anthony Nesty Sporthal
4
Vrouwen Boven Suriname
5
Marronborduurwerk
6
IVVO neemt deel aan Kwakoefestival
7
SONVBS Informatiebijeenkomst Rotterdam
8
Cordaid en NVB
9
Kort nieuws
Postbus 22693 1100 DD Amsterdam Telefoon: 020-6001410 KvK 34121023 ABNAMRO 56.87.13.745
MEI 2004
5HGDFWLRQHHO Beste donateurs, Het is al weer enige tijd geleden dat onze laatste nieuwsbrief is verschenen. Vanwege verschillende redactionele problemen is de uitgave vertraagd en zijn daardoor ook enkele artikelen geschrapt omdat ze inmiddels verouderd waren. Maar nu dan toch eindelijk een nieuwe nieuwsbrief! In deze nieuwsbrief vindt u de hiernaast genoemde items over verschillende programma's die de NVB in Suriname uitvoert en de activiteiten van de Stichting Ondersteuning Nationale Vrouwen Beweging in Suriname. De belangrijkste activiteit van SONVBS in 2003 was een voorlichtingsbijeenkomst die in Rotterdam werd gehouden i.s.m. Machteld Cairo van het Surinaams Vrouwen Kollektief. Bij die bijeenkomst was één van de directeuren van de NVB uit Suriname, Flos Lenne, aanwezig. Zij volgde in die periode een internationale cursus van 3 maanden in Rotterdam in het kader van het Low Income Shelter Program (LISP). Het hoofdartikel van deze nieuwsbrief gaat over dit programma. Verder ook aandacht voor de besteding van de gelden die maandelijks door onze donateurs in Nederland worden geschonken en de samenwerking van de NVB met haar grootste donor Cordaid. Veel leesplezier!!
Dank aan onze donateurs De bijdragen van onze donateurs over het jaar 2002 zijn besteed aan de verscheping van 12 m3 gebruikt meubilair voor de crèche te Masia-kriki en 16 m3 gebruikt kantoormeubilair en computers geschonken door het Instituut Internationaal Archief voor de Vrouwenbeweging (IIAV) ten behoeve van het kantoor van de NVB. Deze verschepingen hebben bij elkaar
De donateurgelden van 2003 zullen deels besteed worden aan de verscheping van 8 computerschermen, ons geschonken door een penitentiaire inrichting te Den Haag. De kosten die hiermee gemoeid zijn, bedragen EUR 400. De overige gelden (EUR 1500,-) zullen op verzoek van de NVB in Suriname besteed worden aan het professioneel en duurzaam vastleggen en opslaan van alle reeds aanwezige documentatie van de NVB en de vrouwengroepen vastgelegd op video. Men zal al het videomateriaal laten overzetten op dvd. Met het dan nog resterende bedrag zal men een digitale camera aanschaffen. Dank aan alle donateurs die hun steentje hebben bijgedragen. Uw bijdrage is en blijft van essentieel belang voor de verschillende activiteiten van het vrouwenwerk in Suriname. U allen hartelijk bedankt!! SONVBS NIEUWSBRIEF MEI 2004
1
DE NVB EN HET LOW INCOME SHELTER PROGRAM (LISP)
De Nationale Vrouwen Beweging levert middels deelname aan het Low Income Shelter Program (LISP) een bijdrage aan het verminderen van de woningnood en het verbeteren van het woon- en leefklimaat in diverse buurten. Het LISP is een overheidsprogramma met betrekking tot de sociale woningbouw dat in samenwerking met de IDB wordt uitgevoerd. Het streven is om in de periode van vier jaar 5.500 woningen te bouwen, te renoveren of te repareren. De Surinaamse overheid beoogt met het LISP: A. Gezinnen uit de lage- en middeninkomensgroep in de gelegenheid te stellen, door zelfwerkzaamheid, hun woon- en leefsituatie duurzaam te verbeteren door: ⇒ Het opzetten van een groeiwoning van 40m2; de maximale subsidie is hiervoor $.3000. De woonoplossing mag maximaal $.7.500. zijn. De eigen bijdrage dient hier minimaal 15% te zijn van de totale kosten van de woonoplossing; de aanvrager zal dus naast de subsidie een X-bedrag moeten lenen bij één van de twee financiële instellingen (de kredietcoöperaties Godo en De Schakel) die meewerken aan het programma. ⇒ Het renoveren of uitbouwen van de bestaande woning. Die mag echter niet groter zijn dan 100m2. De maximale subsidie hiervoor is $.1.500. De kosten van de renovatie mogen maximaal $4.000. bedragen. B. De leefbaarheid van de woonomgeving te bevorderen. Ten einde het bovenstaande te verwezenlijken wordt gebruik gemaakt van: ⇒ Buurtorganisaties (CBO’s) die tot taak hebben in hun respectieve wijken/buurten het programma naar de inwoners toe te verduidelijken en te promoten. Zij verzorgen de voorlichting over het programma en vormen in de buurt het eerste aanspreekpunt voor diegenen die aan het programma willen deelnemen. Ook dienen zij de aspirant aanvragers te ondersteunen. De aanvragen lopen uitsluitend via de buurtorganisaties. ⇒ Niet Gouvernementele Organisaties (NGO’s) zoals de NVB, het Forum NGO’s, de Women Business Group Foundation en Caesarea. Zij hebben tot taak de buurtorganisaties te versterken en te ondersteunen bij de activiteiten die zij ten behoeve van het LISP dienen uit te voeren. C. De gemeenschapsparticipatie te bevorderen. ⇒ De activiteiten van de CBO’s zullen een positieve uitstraling hebben en het is te verwachten dat zij in staat zullen zijn samen met de buurtbewoners activiteiten te ontplooien die onder meer gericht zijn op het verbeteren van een adequaat woon- en leefklimaat (recreatie faciliteiten, kinderopvang, ophalen van goten, enz.).
Doelgroep Het programma richt zich uitsluitend op Surinamers, vanaf 18 jaar die in gezinsverband samenwonen en in het bezit zijn van slechts een perceel of een woning. Elke aanvrager dient een eigen bijdrage te hebben van minimaal $. 500. De bewoners of aspirant bewoners worden d.m.v subsidies en –indien nodig –hypothecaire leningen bij de eerder genoemde financiële instellingen, in staat gesteld hun eigen woonoplossing tot stand te brengen. Het schrijnend tekort aan adequate huisvesting kan op deze wijze verminderd worden, doordat Surinamers nu meer ruimte hebben om middels zelfwerkzaamheid het heft in eigen handen te nemen met betrekking tot hun woon- en leefsituatie.
SONVBS NIEUWSBRIEF MEI 2004
2
De huidige stand van zaken Reeds in 1999 vonden de eerste gedachtewisselingen m.b.t. het programma plaats. In 2000 werd er door de NVB en het Bureau forum NGO’s voorbereidend werk verricht door in 40 buurten een housing plan op te stellen, ten einde een beeld te krijgen van de stand van zaken in de respectieve wijken (staat van de huizen, afwatering, percelen, nuts- en andere voorzieningen, enz.). In het 3de kwartaal van 2003 werd onder leiding van het bureau van het LISP een aanvang gemaakt met de uitvoering van het programma in drie pilot wijken: het Doekhi project, Clevia en Latour. Voor wat het laatstgenoemde project betreft, is gebleken dat een groot deel van de aanvragers van het vrouwelijk geslacht is. Het ligt in de lijn der verwachtingen dat de vrouwelijke aanvragers ook in de andere buurten in de meerderheid zullen zijn. Het gebrek aan adequate huisvesting is binnen alle lagen van de bevolking merkbaar, echter worden voornamelijk vrouwen uit de lage inkomensgroepen en hun gezinnen het zwaarst getroffen. Deze vrouwen zijn als hoofd van hun gezin, naast alle overige sociaal-economische problemen, niet in staat de zo noodzakelijke ordening in het gezinsleven te brengen. De NVB wordt namelijk nog steeds vaak geconfronteerd met vrouwelijke gezinshoofden die een veelheid van problemen aangeven, die huns inziens voortkomen uit het gebrek aan een eigen woon- en leefruimte: o.a: geweld tegen vrouwen/kinderen, seksueel molest, geen gezag kunnen uitoefenen over eigen kinderen, bevoogding, afhankelijkheidsrelatie, enz. Momenteel wordt in 16 nieuwe wijken het programma uitgevoerd door de respectieve buurtorganisaties met ondersteuning van de vier bovengenoemde NGO’s, onder leiding van het bureau van het LISP. Knelpunten Een van de zaken die als knelpunt wordt ervaren, is het feit dat de participanten moeten beschikken over een minimale eigen bijdrage van $.500. Voor veel vrouwen uit de sociaal economisch zwakke laag van de bevolking is dit op zijn minst een tegenvaller. Zij zijn niet in staat om dit bedrag op te brengen, immers is het voor de meeste al moeilijk genoeg om zichzelf en hun familie te voeden en te kleden. Als organisatie huldigen ook wij het standpunt dat elke deelnemer aan het programma een eigen inbreng moet hebben. Wij zijn echter van mening dat “de breedste schouders de zwaarste lasten moeten dragen”. Degenen die meer verdienen, dienen ook een hogere inbreng te hebben. In de praktijk zou het betekenen dat de eigen bijdrage naar draagkracht berekend dient te worden. Zoals de zaken er nu voorstaan zijn de arme gezinnen in het nadeel. Wij hebben dan ook gemerkt dat velen, onder wie vrouwen, zich teleurgesteld terugtrekken na de voorlichting, omdat zij niet in staat zijn het bedrag ad $.500. op te brengen. De NVB heeft vooralsnog geen adequaat antwoord gevonden om deze situatie het hoofd te bieden. Een ander knelpunt vormt het feit dat velen nog niet beschikken over een eigen perceel. In sommige gevallen betreft het grond die ruim 10 jaar geleden is aangevraagd en waar geen reactie op is ontvangen. Anderen zijn in het bezit van een bereidverklaring, die door het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen nog niet is afgehandeld. Aangezien de overheid zich door het verstrekken van dit document in principe gecommitteerd heeft, heeft deze groep personen meer zicht op daadwerkelijke toekenning van een perceel. Het uitvoerend bureau van het Low Income Shelter Program tracht in nauw contact met het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen en Energie te bewerkstelligen dat het proces versneld wordt. Ook de boedelproblematiek komt hierdoor bloot te liggen. Wij hopen dat in de periode dat het programma wordt uitgevoerd een belangrijk deel van de grondproblematiek zal worden opgelost. F. Lenne, Bestuurslid Nationale Vrouwen Beweging Coördinator Woon- en Leefklimaat
SONVBS NIEUWSBRIEF MEI 2004
3
PROBLEMATIEK BARAKBEWONERS ANTHONY NESTY SPORTHAL
D
e percelen op het volkswoningbouwproject Sunny Point, die zijn toegewezen aan de bewoners van de barakken achter het Anthony Nesty Stadion (ANS), zijn nog steeds niet ontruimd. De grond wordt momenteel bezet gehouden door anderen, die de percelen onrechtmatig hebben geoccupeerd. De minister van Justitie en Politie, Siegfried Gilds, heeft een brief naar Sunny Point gestuurd met de mededeling dat de krakers de plaats moeten verlaten, maar die hebben daar geen gehoor aan gegeven. De belanghebbenden hebben sindsdien niets meer van de overheid vernomen, terwijl de situatie achter het ANS, waar zo'n 45 volwassenen en 70 kinderen wonen, met de dag verslechtert. De barakken achter het ANS waren oorspronkelijk bedoeld om Chinese arbeiders te huisvesten tijdens de bouw van de sporthal, maar stonden na voltooiing daarvan leeg. In 1988, ten tijde van de binnenlandse oorlog, zijn daar vluchtelingen uit Pokigron opgevangen. Vijftien jaar later woont een groot deel van deze mensen er nog steeds, ondanks de slechte leefomstandigheden. Gloria Christopher, die als vertegenwoordiger van de Nationale Vrouwen Beweging (NVB) de marronvrouwengroep Nasidon ('Niet stil blijven zitten') begeleidt bij hun pogingen om verandering in de situatie te brengen, vertelt: "Om voldoende ruimte te krijgen voor alle gezinnen is er op provisorische wijze van alles bijgebouwd. De elektriciteit is al lang geleden afgesloten, omdat het netwerk overbelast raakte en er een probleem ontstond met de rekening. Ook zijn er nauwelijks sanitaire voorzieningen en er is geen water. Bewoners moeten hun drinkwater opvangen in bakken en tonnen. Als het regent loopt het terrein onder en het hele gebied verandert in één grote modderpoel, waar het 's avonds krioelt van de slangen. Geregeld worden kinderen
SONVBS NIEUWSBRIEF MEI 2004
gebeten en de onhygiënische omstandigheden maken het tot een haard voor ziektes. Deze toestand is mensonterend". De NVB heeft Nasidon geholpen bij het aanschrijven van diverse instanties en het aanbieden van een petitie, en sindsdien is een deel van de gezinnen inderdaad verhuisd. Zeker de helft woont echter nog achter de sporthal. Christopher: "Het is nu wachten op de overheid. De mensen willen echt heel graag weg, maar ze kunnen niet. Zoals het er nu naar uitziet, ben ik bang dat het nog wel een tijdje gaat duren, voordat er verandering in de zaak komt. Daar komt bij dat de gezinnen met veel moeite hebben voldaan aan alle wettelijke vereisten en veel geld hebben betaald aan overheidskosten om die percelen te krijgen. Ze hebben nu al voor de tweede keer een groot bedrag opgehoest. En van het bedrag dat de eerste keer is betaald, hebben ze geen cent teruggezien, terwijl ze ook geen grond hebben gekregen". Avie Huur, voorzitster van Nasidon, die ook in een van de barakken woont, is duidelijk bewogen wanneer ze over de situatie vertelt. "We hebben twee keer betaald voor de gronden. Drie, vier jaar terug en kort geleden nog eens en we hebben het geld nooit teruggehad. We hebben de tweede keer ruim vijf miljoen overhandigd. En die vrouwen werken zo hard. Ze hebben zich gehouden aan de regels van het land, terwijl die mensen die niets hebben uitgegeven gewoon mogen blijven". Dat de bewoners niet weg zouden willen is onzin, aldus Huur. "Ze zeggen dat we niet willen, maar dat is niet waar. Iedereen wil graag iets hebben en we willen hier echt niet blijven, echt niet. We hebben alleen nog steeds niets anders om naartoe te gaan. Terug naar het binnenland kunnen we niet meer. Onze kinderen zijn hier bezig met opleidingen en zitten vaak al op de middelbare school."
4
VROUWEN BOVEN SURINAME NEMEN EIGEN ONTWIKKELING TER HAND
V
rouwen van Sipaliwini willen door zelfwerkzaamheid hun eigen ontwikkeling ter hand nemen. Zo zijn er in het afgelopen jaar een telefooncentrale te Futu Nakaba, een rijstpelmolen en een crèche te Masia Kriki in gebruik genomen. De activiteiten passen in het kader van het project ' Economische en Sociale Versterking vrouwen Boven-Suriname gebied.’ Dit
project is met steun van Unicef en de Ministeries van Regionale Ontwikkeling en Planning Ontwikkeling gestart. Het doel is het op gang brengen van commerciële landbouwactiviteiten, waarbij de vrouwen getraind zijn en nog getraind worden, om zelfstandig marketingactiviteiten te ontplooien en andere sociaal-economische problemen aan te pakken.
Het project wordt uitgevoerd door de NVB, in samenwerking met de vrouwenorganisaties van Pokigron, Futu Nakaba, Ma Lobi en Masia Kriki. De rijstpelmolen, die ruim 5000 euro kost, was een jarenlange wens van vele vrouwen in het binnenland, die door de Innerwheel club Rotterdam samen met Cordaid is vervuld. De molen is bestemd voor de dorpen Ma Lobi, Masia Kriki, Hey Kununu en Tumaipai. Wij berichtten u hier reeds over in een eerder verschenen Nieuwsbrief. De crèche is binnen een maand gebouwd door zeven studenten (vrijwilligers) van de Windesheim Hogeschool te Zwolle. Naast de telefooncentrale, hebben de vrouwen van Futu Nakaba een marketinggroep en een kredietsysteem opgezet dat ze in staat stelt zelf kleine projecten te financieren. Het UNDP "Small Grand" programma heeft voor wat betreft de telefooncentrale een wezenlijke bijdrage geleverd.
GELD VERDIENEN MET MARRONBORDUURWERK
E
en groep van vijftien marronvrouwen heeft onder begeleiding van het Instituut voor Vrouwelijke Ondernemers van de Nationale Vrouwen Beweging een training gevolgd op het gebied van marketing en productietechnieken, dat hen in staat stelt om hun borduurwerk een andere dimensie te geven. Het project werd gecoördineerd door de marronvrouwengroep Mafondo waarvan de voorzitter, Nolda King, verklaarde dat door dit project twee zaken werden bereikt. De vrouwen deden naast het behouden van de eigen cultuur ook ervaring op in het economisch verhandelen van de werken. De vrouwen leerden naast het borduren op panyi ook te borduren op andere kledingstukken zoals slopen en lakens waardoor ook een stukje fijnwerk werd geleerd. Hierbij waren technieken om producten goed af te werken belangrijk. De vrouwen hebben ook kennis opgedaan op het
SONVBS NIEUWSBRIEF MEI 2004
gebied van kleuren combineren en het gebruik van garen. Bij het onderdeel Marketing zijn onderwerpen als Kostprijsberekening en Verkooptechnieken behandeld. Hiermee hebben zij de tools gehad om hun product zelfstandig te promoten en te verkopen. De vrouwen konden na het afronden van dit onderdeel een certificaat in ontvangst nemen. De vrouwen hebben dus kunnen leren naar de klant te luisteren en daarop in te spelen. Zij hebben geleerd te werken met vraag en aanbod. Het typische Marronborduurwerk dat als cultuuruiting gebruikt wordt, kan nu ook gebruikt worden om geld te verdienen. De cursisten hebben goede verkoop gehad op de Carifesta Grand Market en het Kwakoe festival en hebben zelfs deelgenomen aan de Torarica Wedding Show met een bruidsjurk gemaakt van panyi-stof met daarop borduursels. Dit project werd gefinancierd door het Bureau Microprojecten. 5
IVVO VROUWEN NEMEN DEEL AAN HET KWAKOEFESTIVAL Veel vrouwelijke ondernemers in Suriname weten van het bestaan van IVVO, het Instituut Voor Vrouwelijk Ondernemerschap. Het IVVO probeert steeds meer vrouwen te stimuleren tot het bevorderen van kwalitatief goed ondernemerschap. Kleine en middelgrote vrouwelijke ondernemers maken gebruik van de diensten die IVVO aanbiedt. Naast cursussen biedt IVVO vrouwelijke deelnemers de gelegenheid deel te nemen aan diverse nationale beurzen en braderieën. Verder krijgt een aantal ondernemers de gelegenheid zich te oriënteren op buitenlandse markten. Het IVVO heeft er vorig jaar weer voor gezorgd dat vrouwelijke onderneemsters uit Suriname aanwezig konden zijn op het Kwakoe festival 2003. Deze vrouwen konden hun producten presenteren en ook op zoek gaan naar mogelijkheden tot afzet van hun handelswaar. Zij hebben allen typische Surinaamse producten tentoongesteld. Het IVVO heeft in samenwerking met Cordaid gezorgd voor een professionele begeleiding van de onderneemsters aan het festival. Cordaid heeft daarnaast voor de standhuur gezorgd. De vrouwen waren ondergebracht in het Suriname House. De aanwezige vrouwen waren:
Juvet Cosmetics, fabrikant verzorgingsproducten op natuurlijke basis voor haar en huid Sorena’s Winery, verwerking van Surinaams fruit tot wijn ( Sporto wijnen) Gom Food Industries, het verhandelen van sauzen en marinades Kort Fruit Juices, productie van diverse soorten sappen en andere dranken ( Noni drank)
De onderneemsters mogen terugzien op een succesvolle periode.
INFORMATIEBIJEENKOMST SONVBS IN ROTTERDAM De SONVBS heeft o.a. als doel om minstens 1 x per jaar een activiteit te organiseren om het werk van de NVB in Suriname te promoten. In dit kader vond er op 31 oktober wederom een bijeenkomst plaats. Deze informatie middag /avond werd georganiseerd in samenwerking met Machteld Cairo van het Surinaams Vrouwen Kollectief in Rotterdam. Deze bijeenkomst in Rotterdam bestond uit een middag- en een avonddeel. Tijdens het middaggedeelte waren er overwegend leden van de vrouwengroep Sroejema aanwezig. Mevrouw Ina Lede, ooit kleine onderneemster in Suriname, stond een interview af waarin zij aangaf welke steun zij heeft ondervonden van de NVB in Suriname. Ook werd er een recente videofilm over het werk van de NVB vertoond. Aan het einde van de middag werd er door mevrouw Gusta van Dal een geldbedrag overhandigd aan onze voorzitter van SONVBS om het werk van de NVB in Suriname te ondersteunen. Aan het avondprogramma namen zo'n 12 vrouwen deel. Eerst werd kort ingegaan op de verschillende programma's van de NVB. Daarna hield Flos Lenne, directielid van de NVB in Suriname, een presentatie over het Low Income Shelter Program (LISP). Dit project gaat over de huisvestingsproblematiek en het woon- en leefklimaat in Suriname. Verder vertelde de directeur van de Rotterdamse organisatie Scala, mevrouw Tiekstra, over haar plannen om samen met de NVB een project uit te voeren ter versterking van de vrouwengroepen in Suriname. Wij mogen terugzien op een leuke, sfeervolle en informatieve bijeenkomst. SONVBS NIEUWSBRIEF MEI 2004
6
CORDAID EN DE NVB
Cordaid vormt samen met Memisa, Mensen in Nood en Vastenaktie één van de grootste internationale ontwikkelingsorganisaties. Gesteund door een half miljoen mensen in Nederland, werkt Cordaid met ruim duizend partners wereldwijd aan een menswaardig bestaan voor armen en rechtenlozen. Cordaid pleit voor een centrale rol voor maatschappelijke organisaties in de ontwikkelingsrelatie tussen Nederland en Suriname. Cordaid investeert al dertig jaar lang samen met lokale organisaties in structurele armoedebestrijding in Suriname. Gezamenlijk wordt gewerkt aan een betere gezondheidszorg, een hoger inkomen voor kleine boeren en producenten, naleving van de mensenrechten, sporten jongerenactiviteiten, goed lokaal bestuur en sociale woningbouw. Cruciaal in de aanpak van Cordaid is dat ze investeert in de opbouw van de capaciteit van het maatschappelijke middenveld in Suriname. Hierdoor zijn Surinaamse organisaties zelf in staat problemen aan te pakken en op te lossen. De toenemende successen van NGO’s in Suriname bewijzen dat de overgang van armoede naar voorspoed en welvaart van binnenuit op gang kunnen worden gebracht. Binnen Cordaid maakt Vastenactie zich sterk voor de Nationale Vrouwen Beweging (NVB) in Suriname. De NVB zet zich in voor een betere positie van vrouwen in de samenleving. Een groot deel van de bevolking in Suriname leeft in armoede. Met name op het platteland is de situatie zorgwekkend: hoge werkloosheid, lage landbouwopbrengsten, analfabetisme en een
SONVBS NIEUWSBRIEF MEI 2004
gezondheidszorg die ernstig tekortschiet. Vrouwen zitten in een extra moeilijke positie. Zij zijn in veel gevallen kostwinner en verantwoordelijk voor de zorg van de familie. Daarvoor hebben ze vaak eigen bedrijfjes in landbouwactiviteiten opgezet. In een periode van voortdurende economische crisis vormen deze bedrijfjes voor vrouwen een belangrijke mogelijkheid om een inkomen te verwerven. Door middel van trainingen leren onderneemsters hoe ze bij financiële instellingen een lening kunnen aanvragen en aflossen, boekhouding en administratie voeren, landbouw- en verkooptechnieken verbeteren, en hoe ze effectief leiding kunnen geven. Ook versterkt de NVB de positie van vrouwen op de arbeidsmarkt. Zij biedt vrouwen meer kansen om beroepsonderwijs te volgen, aan de slag te gaan in de betere banen en zich te verenigen in vakbonden. De NVB zet zich in voor vrouwen en hun families uit de districten Paramaribo, Wanica, Commewijne, Nieuw Amsterdam en uit het Boven-Suriname gebied. De organisatie werkt met 20 vrouwengroepen, 150 kleine onderneemsters en 180 vrouwen die via vakscholing toegang tot niet traditionele vrouwenberoepen krijgen. In trainingen leren zij bijvoorbeeld hoe je een videocamera bedient of een tractor bestuurt. Verder worden zij opgeleid tot bouwvakker, automonteur of meubelmaker. In totaal hebben zo'n 16.000 vrouwen uit verschillende regio's in Suriname baat bij de programma's van de NVB. Cordaid draagt bij aan de kosten voor uitvoering van de activiteiten, salarissen en administratiekosten van de NVB.
7
KORT NIEUWS
NVB doet mee aan Social Venture
Uitslag NVB loterij
NVB op Internet
De Nationale Vrouwen Beweging was een van de deelnemers aan de internationale videoconferentie over sociaal ondernemerschap. Deze conferentie is georganiseerd door het Alcoafonds. De deelnemers kregen suggesties en ideeën van internationale NGO’s over het toepassen van nieuwe ondernemingsstrategieën in hun organisatie. Het ging om mogelijkheden om onafhankelijker te worden van donoren en subsidiegevers. Ook voor de NVB wordt het steeds moeilijker om financiering te krijgen voor haar activiteiten. De NVB beraadt zich nu over vormen van samenwerken met bedrijven die zich bezighouden met sociaal verantwoord ondernemerschap.
In het kader van haar 20 jarig bestaan heeft de NVB een loterij georganiseerd met als hoofdprijs een sleutelklare woning. Zowel in Suriname als in Nederland zijn er loten verkocht. De opbrengst van deze loterij wordt besteed aan het opzetten van een ontspanningsoord op Republiek. Dit ontspanningsoord is speciaal bedoeld voor minder draagkrachtige vrouwen en hun gezinnen. Op 19 juni 2003 is de uitslag van de loterij bekend gemaakt en de gelukkige winnares is mevrouw Braumuller uit Paramaribo met lotnummer 0540. Verder waren er nog wat troostprijzen allen gewonnen door mensen woonachtig in Paramaribo.
De NVB heeft sinds kort een eigen website met informatie over de doelstellingen en activiteiten van de organisatie. Zo vindt u op deze site informatie over de verschillende hoofdprogramma’s van de NVB te weten; Vrouwenrechten Micro-onderneemsters Duurzame ontwikkeling binnenland Niet traditionele vrouwen beroepen Huisvesting Binnenkort wordt deze nieuwsbrief ook op de website geplaatst. Het is zeker de moeite waard om deze mooi geïllustreerde website te bezoeken. www.nvbsuriname.com
Afzender: SONVBS Postbus 22693 1100 DD Amsterdam
PORT BETAALD PORT PAYÉ AMSTERDAM PAYS-BAS
BIJ ONJUISTE ADRESSERING GAARNE BERICHT
SONVBS NIEUWSBRIEF MEI 2004
Adres Straat, huisnummer Postcode Plaats
8
