Inhoudsopgave. Interview Bert vertelt: een terugblik op 7 mooie jaren De nieuwe educatieve? 30

Inhoudsopgave Verslag

Schwarzsee Vorokt

6 18

WG in de kijker Publica

9

Interview

Bert vertelt: een terugblik op 7 mooie jaren... De nieuwe educatieve? 30

10

Ontspanning

Kooktips; trio van pastasaldes: 4 Hoe afkicken van de zomer 5 De Mexicaanse griep: herkennen, vermijden en bestrijden. 24 Op kamp doorheen de eeuwen… 26 Kazou’s Modespecial 28 In memoriam... 32

CA p. 14 Fotostrip! deel 3

20

WG Publica Tine Belmans, Jasper Calcoen, Fien Denruyter, Lien De Mulder, Liebrecht De Sadeleer, Martijn Huysmans, Stefanie Lindemans, Charlotte Lindemans, Lieve Thibaut, Marlies Vanden Bempt vinden graag jullie ideetjes, artikels, opmerkingen en commentaar op [email protected]

1

Beste vrienden Het is crisis in het land: Opel Antwerpen sluit, treinen botsen op elkaar in Buizingen en Carrefour wordt dan toch geen concurrent voor Collruyt en Delhaize. Haïti en Madeira worden overspoeld door natuurrampen. Nieuwe muziekgenres boomen als nooit tevoren: dupstep en ondertussen zelfs lovestep. Gevestigde waarden als Bert De Bruyn stappen over naar andere minder bekende geledingen van de CM en promoten zelfs Lourdes als nieuwe vakantiebestemming voor de 15jarigen. Nieuwe educatieves roepen luidkeels jaaaaaaaaaaaaaaaaaaa op elk feestje tot je er doof van wordt. Discobar galaxie is zelfs niet genoeg ambiance om massaal veel Kazouvolk naar Gent te laten afzakken. Kortom de crisis achtervolgt ons allemaal, zelfs binnen de gevestigde waarde Kazou! Ook binnen Publica zijn er herstructureringen doorgevoerd, maar gelukkig geen naakte ontslagen. Vandaar dat je lang hebt moeten wachten op het nieuwe vkgazetje. Maar we hebben de crisis overleefd en nu heb je een nieuw exemplaar in je handen. Zet je dus maar op je WC-pot, trek je broek af en… Of nee, misschien best eerst je broek aftrekken voor je op de WC-pot gaat zitten, want anders zou het nogal complex worden. En geniet van alweer een frisse dynamische kijk op de onozeliteit in het leven van Kazou Leuven. Of zoals onze voorzitter het zou zeggen: Ik ben niet zat!!! Jasper namens de WG Publica (wij staken dan toch niet!)

Aandacht aandacht aandacht!! 20 maart:

WG Event & Vakantieverdeling De officiële aftrap van het Kazou zomerseizoen 2010! We beginnen met de allereerste editie van het Werkgroepen Event en vanaf 16u kom je eindelijk te weten waar en met wie je deze zomer de bloemetjes buiten mag zetten om een bende uitgelaten kids een onvergeetelijke zomer te geven! Meer info op www.kazou-leuven.be !

26 maart

Kazou Kaffee Kazou Kaffee is een gezamenlijk initiatief van alle Werkgroepen van Kazou Leuven. Elke maand organiseren we één gezellige Café avond. Soms gekoppeld aan een gekende activiteit soms een gezellige avond met Kazou-monitoren. Meer info over het Kazou Kaffee vind je elke maand in de FL@SH en op onze site!

Aandacht aandacht aandacht!! 3

Recept van op kamp (Stadtkyll): Trio van pastasalades! Pasta met mozzarella en gerookt vlees. Voor 10 personen: (kostprijs per man 1,5 euro) 1,5kg pasta (liefst Spirelli) 5 bollen mozzarella mayonnaise 150g groene olijven 400g gerookt vlees Oregano

Bereidingswijze: Kook de pasta. Snij het vlees en de mozzarella in blokjes of reepjes. Meng alles onder elkaar en klaar. Smaak af met oregano voor de frisse Italiaanse smaak.

Pasta met gouda en worstjes Voor 10 personen (kostprijs per man 1 euro)

Pasta met tonijn & Perzik Voor 10 personen (kostprijs per man 1euro)

1,5kg pasta 500g gouda 500g zwanworstjes Peterselie Mayonaise 1 bokaal augurken

1,5 kg pasta 500g tonijn in blik natuur 500g perziken in eigen nat Cocktailsaus

Keukentips

Handige tips als je een friteuse hebt op kamp.

Als ze proper is kan je ze gebruiken voor spagetti op te warmen. Doe water in de friteuse zet op 90° en voeg de voorgekookte pasta in de mandjes. 1 minuut en de pasta is warm. Als je wil frituren, zet eerst frietjes op het menu voor kroketten of fishsticks zodat je geen frietjes eet met vissmaak. Zit er veel panneermeel in het vet na het bakken van kroketten, verwarm dan de friteuse tot 180 graden, neem de mandjes eruit en breek 2 eiwitten in een schaal. Doe die in de friteuse en roer erin. Het eiwit slorpt al het vuil op.

Hoe afkicken van de kazouzomer? Hebt u last van de kazou disease? Beter gekend als het verschil niet meer kunnen zien tussen een kazouzomer als moni en de échte wereld? Geen nood! Hieronder enkele symptomen en eventuele oplossingen! U stapt als laatste de bus of trein op en kan het niet laten de mensen te telllen die er voor u opstappen? Dit is een normaal verschijnsel, probeer echter om vooraan in de bus of trein te gaan zitten zodat u in stilte de andere passagiers kan tellen, de chauffeur zal u niet meer raar bekijken.

Bij het uitstappen van diezelfde bus of trein draagt u gelijk welke valies op het perron, en roept naar de anderen ‘ komaan mannen, je moet niet per se je eigen valies pakken, pak gewoon eentje van de bus, dan gaat het het vlotste, en zet ze maar dààr neer! Waarop u medereizigers u vreemd aankijken en snel wegstappen met hun eigen valies stevig onder de arm geklemd. U blijft bevreemd achter.

In de gewone wereld (die loopt tussen september en juni) dragen mensen het liefst hun eigen valies, en mag je dat ook toelaten. Het kan handig zijn om je eigen kleren een week lang op kot te hebben, al kan het wel een middeltje zijn tegen de vergrijzing, zo elke dag verrast en blij met een nieuwe outfit de deur uitgaan! Kan ook leuke beelden voor je omgeving opleveren. Probeer ook niet te roepen op mensen met n sjaal

In de wachtrij aan de kassa hebt u de neiging om te roepen ‘Komaan mannen! Doorschuiven!’ Het is ook wel vriendelijk te denken aan de medicatie van je omgeving, maar die mensen zijn vaak oud genoeg om zelf hun medicatie te regelen. Hou rekening met hun privacy, zo schaadt

u uw omgeving en uzelf het minst.

In het midden van een semester plant u aan de professor te vragen om een gezamenlijk evaluatiemoment te houden, waarbij elke student een tekening maakt over hoe hij zich voelt bij de lessen en in de groep. Dit is praktisch wel moelijk haalbaar , tenzij misschien in een kleinscha-

lig werkcollege, maar dan liefst enkel als er nog minstens 1 kazouer bij u zit in dezelfde richting, zo kan u de CA box optimaal benutten. Wel even overleggen wie de cdspeler meebrengt, anders kan u zelf natuurlijk nog je t’attends of halleluja beginnen zingen ? Vindt u dit allemaal te extreem? U kan overwegen om op openbare plaatsen den ‘Diep’ te beginnen dansen, en de mensen die enthousiast springend u vervoegen zijn uiteraard mensen met dezelfde aandoening! U kan overwegen een dansclub Of zelfhulpgroep te beginnen tot de volgende vakantie?

5

Schwarzsee Schwarzsee: de geschiedenis van Brillie

Op een dag, zo’n 20 à 30 jaar geleden (hoeveel exact is moeilijk te schatten), werd er een jongetje geboren. Het had zwarte krulletjes en al heel snel werd duidelijk dat het niet goed zag. Hij en zijn bril waren dan ook onafscheidelijk en vandaar de naam Brillie. Brillie was een vrij bizar jongetje met zeer vreemde gewoontes. Zo

kon hij er bijvoorbeeld niet goed tegen dat er steeds op een vast uur gegeten werd, of dat er dingen op de grond lagen. Hij deed dan ook niets liever dan papiertjes rapen. En dat tot in het extreme. Zelfs al lagen er geen papiertjes op de grond, dan raapte hij toch papiertjes. Denkbeeldige papiertjes weliswaar. Brillie was ook steeds verwonderd over de gekste dingen. Hij kon uren geboeid staren naar het gras en was er dan ook ab-so-luut tegen dat iemand ooit het gras zou aanraken. Laat staan erop lopen!

6

Tot ieders grootste spijt beterden die bizarre kantjes van Brillie niet met de jaren. Hij zag het zeer groots en besloot coördinator te worden! Zo gezegd zo gedaan belandde Brillie tenslotte in Schwarzsee. Daar stelde hij vele regeltjes op waarvan hij dacht dat ze garant stonden voor een fantastisch veblijf voor de kazoukindjes. Maar de kazoukindjes bleken toch wel wat anders te zijn dan Brillie. Ze waren niet zo gek op papiertjes rapen en bovendien hadden zij meer bagage bij dan hem (wiens bagage paste in twee piepkleine kastjes!). H e t e r gerlijkst van al voor Brillie was dat de kazoukindjes wel eens op het gras durfden lopen. Erger nog! Ze deden het graag! Ik kan jullie vertellen, het liep niet van een leien dakje. Gelukkig voor de kazoukindjes konden de sluwe kazoumonitoren de gruwelijke strengheid van Brillie omzeilen. Zij zorgden dat de kazoukindjes toch plezier hadden! Ze gingen kajakken, vluchtten 2 dagen de bergen in en deden de gekste dingen op het water samen met Rasta van de bananenboot. Dit alles ging echter niet gepaard zonder extreme risico’s voor de kazoumoni’s. Eén maal werden ze zelfs op heterdaad betrapt door

7

Brillies alziende zaklamp terwijl ze ’s nachts over het gras liepen (hét ergste misdrijf!). Ze werden bijna opgepakt en bijna was alles gedaan geweest, maar gelukkig konden de moni’s op tijd ontsnappen. Mooie liedjes duren helaas nooit lang, zo (gelukkig) ook Brillie’s coördinatorschap niet. Op dag 10 van het kamp werd Het Rijk Brillie I neergehaald door waterballonnen. Hierdoor konden de kazoukindjes en kazoumoni’s met een gerust hart naar huis vertrekken met vele nieuwe verhalen van hun fantastische avonturen. Eind goed al goed zeggen we dan. Maar toch, Brillie, we won’t forget you… De Kazoumoni’s (Jan, Tine, Joke, Arnaud, Lieve, Laurens, Liebrecht, Ilse, Jonas, Sofie)

8

PUBLICA Publica? Wat voor een gek beest is dat nu eigenlijk en wat doen die allemaal? Het woordenboek Van Dale leert ons het volgende: Publica het/de; m/v Publica’s 1 Werkgroep binnen Kazou Leuven gen met veel zin voor heerlijk schrijfgeleuter

2

Enthousiastelin-

Van Dale is natuurlijk een autoriteit op het gebied van woordverklaring, maar een beetje toelichting kan natuurlijk geen kwaad. Wel je hebt het nu in je handen. Het VKgaZetje wordt door Publica in elkaar gestoken. Vier keer per jaar proberen wij de monitoren te voorzien van persoonlijke WC- en studeeranimatie. We proberen originele tekstjes te verzinnen, nieuwe leuke rubrieken, ludieke fotostripverhalen te maken en ook info mee te geven aan alle monitoren. Dus je ziet dat we druk bezig zijn om jullie te entertainen op een aangename manier. Ook kampverslagen, sfeerfoto’s van vakanties en verder nog zinvolle (of zinloze) tips komen aan bod om jullie te plezieren. Binnenkort is het zelfs de bedoeling om jullie via de informatiesnelweg die het internet heet jullie op de hoogte te houden met zowel nonsens als serieuzere zaken. Dus hou binnenkort zeker de monisite in het oog, want er staat vanalles te gebeuren. Voel je de schrijfkriebels al in je opkomen of wil je gewoon eens meevergaderen met Publica om de sfeer op te snuiven? Je hoeft echt geen literair talent te zijn om mee te werken. Een dosis enthousiasme en frisse ideeën maken al een wereld van verschil. Aarzel dus niet en contacteer nu al snel via deze contactadvertentie Jasper ([email protected]), Liebrecht (liebrechtdesadeleer@gmail. com) of [email protected].

9

Bert vertelt: een terugblik op 7 mooie jaren... Hallo Kazouers! Ik heb van Publica de eer en gelegenheid gekregen om een terugblik op 7 mooie jaren met jullie te kunnen delen. Ik heb al heel wat zitten denken, noteren, terug schrappen, … want er zijn zoveel memorabele momenten geweest. Hier een kleine selectie van mijn hele lijstje.

Eendjes Al jaren doen mensen mij eendjes cadeau. Iets wat vrij stom begonnen is in de Blokker te Leuven. Tijdens een zoektocht, met werkgroep CA, naar leuke spullen voor de CA-box verzeilden we in de Blokker alwaar iemand knipperende eendjes ontdekte. Je hebt dan zo van die momenten dat het meteen klikt tussen mensen. Met een korte blik en de zin ‘hoeveel van die eendjes zouden we tegelijk kunnen laten knipperen?’ was het hek van de dam. Maarten (jawel, jullie huidige voorzitter) en ikzelf hebben ons op de doos met eendjes gesmeten, zijn beginnen duwen en rommelen dat het een lieve lust was. We hebben alles gegeven wat we in ons hadden. Knipperen dat die eendjes deden, een lust voor het oog. We hebben toen echt wel de aandacht getrokken en verschillende van de CA-ers zijn wat verder gaan staan, met veel interesse voor tassen en potjes, maar vooral niet voor die 2 pippo’s bij de eendjes. Uiteindelijk bleken die eendjes niet zozeer interessant voor de CA-box maar wel als attentie voor de monitoren, zeker voor een aquavakantie zoals ik er dat jaar één zou doen. Sindsdien hangt dat eerste eendje al jaren bij aan mijn sjaaltje en is het een associatie die met mij gemaakt wordt. Knipperen doet het eendje niet meer, de batterij heeft ook alles gegeven wat het in zich had.

10

Een straffe week. Op een gegeven ogenblik werd er nationaal beslist dat er geen bergmonicursus 14-jarigen meer zou worden georganiseerd wegens te duur. De verbonden konden dit beter zelf opnemen was het besluit. We zijn dan ook met enkele instructeurs in actie geschoten en hebben zo de V14 op poten gezet. Het was een memorabele week in veel opzichten. De eerste dag startte echt rampzalig. Door wegenwerken was het voor de bus een hele rit om ter plaatse te geraken. Meteen gingen we van start en zouden Steven en Dimitri een inlooptocht houden. Na 1 minuut stonden ze al terug binnen: de stafkaart vergeten. Na 1 uur een kleine paniek bij Joost en mezelf omdat de toastjes aanbranden. 1 minuut later een grotere paniek omdat het brandalarm af ging en we nog geen uitleg hadden gekregen over die hele installatie. Na 5 minuten knopjes duwen viel dat ding dan toch stil. Nog geen halve minuut later, telefoon van Steven om Jeroen komen op te pikken want die had een snijwonde die niet gestelpt geraakte. Tijdens de rit naar de dokter passeert de brandweer me. Shit, snel bellen naar Joost om die te verwittigen. (de brandweer is er nooit toegekomen, blijkbaar was er toch ergens anders echt brand). Bij de dokter lang zitten wachten en toen we de dokteres zagen sloeg de schrik Jeroen om het hart. Ze hadden daar eender welke boerin kunnen zetten in dat deurgat. (eerlijkheidshalve moet ik wel zeggen dat die dokteres perfect werk leverde) Toen werd het wat rustiger tot ik bij het avondeten de chocomousse uit de koelkast haalde en op een plateau zette. Ik voelde die plateau plots kantelen waardoor ik in een reflex op de andere kant van de plateau heb geklopt, maar net iets te enthousiast. Chocomousse overal dus. De 2de dag was er sociale exploratie in Houffalize en tussendoor trokken we met de instructeurs naar de bakker voor een dessertje. Probleem was dat er zoveel lekkere dingen stonden dat kiezen moeilijk was. Dus waarom kiezen? Als je zegt ‘une de chaque s.v.p.’ dan krijg je alles. Je moet dan wel veel plaats in

11

je koelkast hebben en je 3 dagen overeten aan dessert. Er waren die week ook nog ontploffende eieren op de barbecue en niet te vergeten een bedankingsmoment dat uitdraaide op een half uur gesnotter met de hele bende. Het was echt een straffe week met straffe mensen. Door deze week en de volgende edities heeft het schaap zeker zoveel betekenis voor mezelf als de eendjes.

De liefde voor Kazou gaat ook door de maag! 2 jaar geleden kwam CM met het ‘koken op kot’ verhaal en daardoor kreeg ik de laatste jaren veel de vraag of ze dat van mij hadden overgenomen of ik van CM. Voor alle duidelijkheid: ik was eerst! Natuurlijk wel met een andere inslag dan die van CM. Voor mij was het een initiatief waarbij ik monitoren op een andere manier kon leren kennen. Het was echt een succes, vele moni’s namen contact met me op, maar soms is het blijven steken op het vinden van een datum. Jammer eigenlijk want ik heb fantastische avonden mogen beleven en het bleek weer dat eten nog zoveel lekkerder smaakt in leuk gezelschap. Het concept: Iemand nodigde me uit op zijn kot samen met 4 à 5 Kazouers waarvoor ik dan in de potten ging roeren. Budget: ongeveer 5 euro per persoon. Af en toe krijg ik nog de vraag om te komen koken en dan doe ik dat met plezier. Het ‘koken op kot’ is nooit echt afgesloten en voor mij hoeft het nog steeds niet voorbij te zijn. Ik zou het fantastisch vinden om te komen koken en gewoon naar de verhalen te luisteren over de nieuwe belevenissen bij Kazou. Ik zal daar dan mijn herinneringen met plezier bij plaatsen. Dus als je zin hebt om een avond alleen je voeten onder tafel te schuiven in je eigen kot en niets te moeten doen … stuur me een mailtje of bel me en we regelen het. Als ik het helemaal goed heb, mag ik zelfs zeggen dat ik op die manier een moni aan zijn lief heb geholpen. Een gezellig etentje op kot kan dus tot heel wat meer leiden. Fantastisch toch!

12

Oeps. Dit verhaal heeft eigenlijk niks te maken met het ‘educatieve zijn’ bij Kazou en ergens ook weer wel. Als ik niet de kans had gehad om educatief medewerker te worden bij Kazou, dan was ik al jaren geleden uit beeld verdwenen en was er een punt gezet achter mijn Kazoucarrière. Nu heb ik tot op heden nog meegedraaid als VV op vakanties en dit verhaal gaat over een vakantie van enkele jaren geleden. Op de laatste avond komen er plots 2 jongens (neefjes van elkaar) naar me toe en spreken me aan met de volgende woorden: ‘Mogen wij u eens iets vragen?’ Natuurlijk mag dat. ‘Wel, in het begin van de vakantie vonden we u nogal ne rare, maar eigenlijk zijt gij best ne leuke en daarom zouden we… - even wat blikken naar elkaar en zenuwachtig handen draaien - … zouden we willen vragen of jij onze nieuwe opa wil worden want ons oma is nu alleen.’ Slik, hmmm, mannen ik vind het sympathiek dat jullie mij als opa willen, maar ik denk toch dat ik wat veel in leeftijd zal schillen met jullie oma. ‘Hoe dat? Hoe oud zijt gij dan?’ Wel, ik ben 35. ‘Oeps’, dat was de enige reactie die ze toen konden uitbrengen. Toch moet ik zeggen dat ik die 2 gasten enkele weken later toevallig aan zee terug tegenkwam met hun ouders. Ze kwamen direct af om een babbeltje te doen en ik heb ook kennis gemaakt met de ouders. We hebben samen nog hartelijk gelachen om het hele verhaal. De oma heb ik nooit gezien. Bij het schrijven van dit alles besef ik weer eens dat ik het bruisende leven van Kazou en velen van jullie hard ga missen . Maak er nog iets moois van samen met Kathleen en Pieter-Jan, ik blijf het alvast volgen van op afstand en misschien af en toe ook wel van heel kortbij. Bert.

13

VERZET BEGINT NIET MET GROTE WOORDEN

Verzet begint niet met grote woorden maar met kleine daden zoals storm met zacht geritsel in de tuin of de kat die de kolder in zijn kop krijgt zoals brede rivieren met een kleine bron verscholen in het woud zoals een vuurzee met dezelfde lucifer die een sigaret aansteekt zoals liefde met een blik een aanraking iets dat je opvalt in een stem jezelf een vraag stellen daarmee begint verzet en dan die vraag aan een ander stellen Remco Campert 14

15

16

17

18

19

Fotostrip (deel 3): een (bijna) waargebeurd verhaal... Wat vooraf ging... Ons bijna waargebeurd verhaal begint op een nevelige zomerochtend waar Natasja in haar bedje ligt na een avond met een net iets te diep gehalte glaskijkerij. Ze herinnert zich dan ook maar heel weinig van heel dat gebeuren. Na een paar dagen valt ze flauw en de dokter weet haar te vertellen dat ze zwanger was. Zowel Natasja zelf als haar beste vriendin Debby zijn totaal van de kaart. Wat nu? Na een mislukte poging om het probleem in de keuken te bespreken, beslissen Betty en Roger, mama en papa, om op restaurant te gaan. Daar valt het grote woord ‘abortus’ zwaar op de maag. Niemand is enthousiast, maar ze beseffen alle 3 dat het waarschijnlijk de enige comfortabele oplossing is. En dus wordt er beslist. De abortus verloop vlot en Natasja ligt al snel te ontwaken.

20

Tussen waken en slapen staat Natasja’s struisvogel op het punt te vertellen hoe de vork in de steel zit. Waarheid of verbeelding, realiteit of fantasie lijkt dicht tegen elkaar te liggen. In elk geval: nu komt de aap uit de mouw, nu komt de kat op de koord, ...

Zoals wel vaker begint het feestje met het stiekem uitwisselen van al dan niet zwoele blikken tussen de jonge deerne en de stoere bink. Natasja en Debby hebben beiden hun oogje laten vallen op de Kathedraal der lichamen, terwijl Jan, met mineur succes, op alle mogelijke manieren de aandacht tracht te trekken van Natasja. Ondertussen hebben Kevin en de louche persoon elkaar gevonden en begint iets wat belooft een hartstochtelijke relatie

Het verhaal van de struisvogel begint op de avond voor de start van onze fotostrip. Natasja heeft een feestje gepland; alle bekende gezichten zijn aanwezig. De alcohol (of andere, minder intoxicerende dranken) vloeit rijkelijk wat (vooral in het geval van de alcohol) voor supergezellige taferelen zorgt.

Wat is die man knap!!

te worden. Maar dan slaat het noodlot toe: de beste vriendin gaat lopen met de geadoreerde oerman! De bronstige beer werpt zich in de armen van de sensuele slang en het is meteen duidelijk dat er een nieuw ras in de dierenwereld op komst is. Natasja is zwaar geschokt en kan maar net een vreselijke schreeuw 21 onderdrukken.

(Onze redactie is nog altijd uiterst verdeeld over het al dan niet toejuichen van deze romance. Laat ons zeggen dat BHV minder controversieel is.) Ondertussen probeert Natasja haar posttraumatische ervaring op de gebruikelijke manier te verwerken.

Jan, altijd klaar om te helpen, biedt zijn hulpvaardige zelve aan en probeert uiteraard vooral lief te zijn. Natuurlijk is iemand helpen vomeren nu niet meteen de meest romantische daad, het valt wel in goeie aarde bij de meer dan lichtjes beschonken Natasja. De alcohol is zelfs in die mate naar haar hoofd gestegen, dat de appreciatie een vorm aanneemt die buiten alle proportie valt. De hormonen, waarvan het peil door Jeroens aanwezigheid danig de hoogte in is geschoten, neemt de bovenhand over Natasja’s verzopen hersenen en doet haar handelen als een bronstig everzwijn. Jan, die niets anders wil dan de liefde consumeren, bestijgt zijn hinde, die haar volle geëthanoliseerde toestemming geeft. Een wasem van diepe en oprechte liefde 22omgeeft het nieuwe koppel.

(Wat volgt, zullen we niet verder expliciteren daar ook het VKgaZteke in handen van de nieuwe aartsbisschop zal komen). De nacht is heet en fel. Terwijl de andere gasten stilaan richting eigen bedstee trekken, hebben de tortelduifjes niets dan oog voor elkaar. Maar wanneer Natasja uiteindelijk indommelt en als een os (hoe raar dat ook moge klinken in het licht van haar nachtelijke activiteiten) slaapt, neemt Jan’s verstand weer de controle en begint hij te twijfelen... Hij beseft maar al te goed dat Natasja niet helemaal met volle besef deed wat ze deed en voelt de bui al hangen. Is it nobler to suffer the slings and arrows of outrageous fortunes or to take arms against a sea of troubles and by opposing, end them? Zeker niet, wat niet weet, niet deert. Jan kiest het hazepad en laat Natasja achter in de eenzaamheid van de slaapkamer. Althans, dat dacht hij... De immer aandachtige struisvogel, wist wel beter. Wat leek als een doodgewone knuffel was ooggetuige van het eerste uur. De waarheid komt aan als een hamerslag op een gevoelige kleine-teennagel. Natasja barst in snikken uit en weet niet wat gedaan. Hoe moet het nu verder? Een groot vraagteken maakt zich meester van de situatie...

Wo r d t

. . . d g l ve r vo

23

De Mexicaanse griep: herkennen, vermijden en bestrijden. In deze tijden van griep-crisissen en dodelijke epidemieën vatten wij bij Publica het als onze persoonlijke taak op om jullie te beschermen tegen de nieuwste media-hype: de Mexicaanse Griep. Al lijkt de pandemiestorm ondertussen bijna te zijn gaan liggen: je kan nooit voorzichtig genoeg zijn! Je denkt natuurlijk dat wij overdrijven, we gaan tenslotte op kamp met de ZIEKENkas. Om je toch volledig te overtuigen zijn hier enkele cijfergegevens van vorige zomer:

De symptomen van de Mexicaanse Griep zijn relatief eenvoudig te herkennen: koorts, vermoeidheid, verlies van eetlust, spierpijn, hoesten, hoofd- en keelpijn. Sommige patiënten hebben ook last van dunne ontlasting en overgeven. Pas op! Natuurlijk kunnen deze ziekteverschijnselen ook aan andere dingen te wijten zijn: nachtelijke sluiptochten kunnen zorgen voor slaapoogjes, zeker bij 14-jarigen die thuis nog wat betutteld worden. De verantwoordelijkheid voor het verlies van eetlust en dunne ontlasting kan ook volledig bij de kookploeg liggen. Overgeven kan ook wel eens gebeuren na een lange en bochtige busrit. Laat je dus niet vangen! Nu de winter er aankomt lijkt het risico op besmettingen op kamp minimaal,

24

maar in de kerst-, krokus-, en paasvakantie zullen er alweer nietsvermoedende potentiële slachtoffers richting bergen en sneeuw vertrekken! We willen natuurlijk het dodental bij Kazou zo laag mogelijk houden. Daarom ging uw reporter op onderzoek uit en vond op het wereldwijde web de volgende tips voor het vernieuwde H1N1-kazoubeleid: - Vermijd hoestende mensen. Dit lijkt me niet zo moeilijk, vooral omdat je ze goed kan horen aankomen. Wanneer één van je pubers al hoestend de hoek omloopt, duik je snel een lift in en haast je je naar de hoogste verdieping van het gebouw! Iedereen met verdachte keelgeluiden kan best 24 uur in quarantaine geplaatst worden, bijvoorbeeld in een kelder. - Vermijd niet-noodzakelijke bijeenkomsten. Ploegactiviteiten, Keuzes en Grote activiteiten worden hierbij geschrapt van het vakantieschema! Na het skiën is er tijd voor bijbelstudie en bezinning. Koppeltjes worden streng verboden, en gedurende het hele kamp geldt de 1-meter-afstand-regel. - Bezoek geen varkensboerderijen. Op sneeuwvakanties lijkt me dit evident. Het concept ‘Boerderijvakantie’ zal in het voorjaar toch drastisch worden herzien… - Verder kan ik je aanraden om een dertigtal keer per dag je handen te wassen, en grondig te ontsmetten. Draag ook steeds een maskertje en latex handschoenen. Twee- tot driemaal per dag douchen lijkt me ook geen overbodige maatregel. (Hier zullen de tieners zeker mee akkoord gaan) Dankzij deze kleine veranderingen zullen onze vakanties de komende winter toch veilig en hygiënisch kunnen doorgaan, en kan je met een gerust hart op kamp vertrekken!

25

Op kamp doorheen de eeuwen… Je dacht vast, op kamp gaan is iets van onze tijd. Maar dan… heb je het volledig mis! Een kamp (‘op vakantie’ is de recente naam) werd al in de oertijd georganiseerd. Uiteraard zag het er wel lichtjes anders uit toen.

De oertijd Overblijfselen van het eerste kinderkamp zijn gevonden zo’n 2 miljoen jaar geleden. Archeologen vonden zo’n 200m onder Ardense Maasgrond overschotten van erg veel skeletten van kinderen, gecentreerd op één plaats. In plaats van een lendendoek van pantervel rond de heupen gebonden, vond men deze terug rond de hals. Bij één van de kinderen werd een grote ronde steen aangetroffen en een schedelbreuk. Onderzoekers vermoedden dat de oerkinderen een voorloper van tienbal speelden. Op de eerste kampen was het populairste spelletje ‘om ter eerst een beer schieten’ (met variaties op het everzwijn: zwijn, lynx, panter…) Dit spel kon meerdere dagen duren. De regel van maximum ‘xxprocent kinderen mogen kwijt , kenden de begeleiders toen nog niet. Tegen het einde van het kamp was het aantal kinderen meestal gehalveerd. De kinderkampen bleven hoe dan ook erg geliefd bij de ouders om hun kinderen naar toe te sturen, de kampen bleven bestaan.

De Romeinen Kinderen werden ten tijde van de Romeinen massaal meegestuurd op kamp. Dit kwam omdat de spellen die dagelijks gespeeld werden, kansspelen waren en de ouders hoopten dat hun kind met nieuwe rijkdommen zouden komen. Gokken was verboden voor volwassenen, voor kinderen vond men dit onschuldige spelletjes. Dag in dag uit werd er ‘casinootje’ gespeeld. Dit werd afgewisseld met speerwerpen en slaafje vangen. Meer inspiratie voor spellen hadden de Romeinen nog niet.

De Middeleeuwen In deze tijd was er een dip betreffende de kampen. Kinderen werden verplicht om op het land te werken voor de ouders. Tijd voor sport en spel was er niet, zelfs vijf dagen op een jaar was moeilijk. De landheren waren de organisatoren van de kampen. Leuk waren deze niet en van spel was geen sprake. De landheren hadden het

26

26

al bij al niet op boerenkinderen begrepen, ze werden werkelijk als gespuis en onkruid behandeld. Het favoriete spel van de landheren was één tegen allen met opdrachten als ‘kuis mijn huis met je tong, doe 24h een hond na, ontsnappertje uit de kerker’. De sjaaltjes van nu bestonden toen ook al, maar dan in de vorm van een dik touw. Je kan al raden wat er gebeurde met kinderen die niet braaf waren… Niet alleen voor lage klasse werden kampen georganiseerd, maar ook voor kinderen van adel waren er kampen. Doel hiervan was koppelen! Hiervan vinden we nog altijd restanten in de huidige Kazoukampen. (denk aan de veertienjarigekampen…) Het spelletje ‘ridder en jonkvrouw’ is toen ontstaan.

De Verlichting Op relatief korte tijd zijn de kampen sterk geëvolueerd. De ideeën van verlichting sijpelden binnen op de oorspronkelijk hyperstrenge kampen. Vrijheid kreeg de overhand. Alle ideeën van de kinderen werden uitgevoerd. Spelregels bestonden niet, in groep spelen evenmin. Vrijheid van het denken en van het individu kwam letterlijk tot uiting op de kampen van de Nieuwe Tijd. De kampen mondden vaak uit in eet- en drankfestijnen en sjaaltjes werden verbrand.

En tegenwoordig… Iedereen weet hoe het er nu aan toegaat. Kinderen hebben de tijd van hun leven (ach, dat hadden ze ten tijde van de Verlichting vast ook…). Ouders sturen hun kinderen massaal mee op een vakantie, een weekje zonder die ettertjes kan deugd doen. Sjaaltjes zijn het hipste van het hipste. Je komt er de liefde van je leven tegen… En dat allemaal dankzij deze grellige kampgeschiedenis. Anders moesten we misschien nu nog zelf op ons eten jagen.

27

Kazou’s Modespecial Vorige zomer zijn er weer heel wat vestimentaire keuzes onze moderedactie opgevallen. We werden gegrepen door heel wat glamour, maar helaas ook door enkele absolute FOUTE keuzes. Een klein overzicht...

NOT

HOT Op en top klasse! Bling bling zonder te overdrijven, T-shirt binnenste buiten, roze oortjes voor een extra touch en een air van hier tot in Tokyo. Dat slankt serieus af,hè!

Roze rok, kousen met roze hartjes en sokken in slippers. Need we say more ?! Gelukkig is er nog de stijlvolle Kazou-pull om het geheel toch een beetje te verhullen.

NOT

28

Dit bolletjeskleed zou iemand met enige herseninhoud nog niet als gordijn durven omhoog hangen. Het slankt absoluut niet af. Bovendien is het bijbehorende kapsel ook allesbehalve, tenzij je fan bent van het dode- cavia-model. Ontsla die stylist, zou ik zeggen!

HOT

Volgens de laatste Damart-folder is paars de trendkleur van deze zomer en dat heeft deze persoon duidelijk begrepen, ookal is dit in zwart-wit nogal moeilijk te zien. Bovendien is de outfit van een bekend merk. Een echte topper dus!

Dit is echt een volledig foute outfit! Qua proporties zit het duidelijk mis en de kapsels zien er stijlloos en uitgewaaid uit. Het enige positieve zijn de zonnebrillen die toch nog een deel van het gezicht bedekken. Alleen jammer dat ze niet groter zijn!

HOT

Dit trio is duidelijk goed op elkaar afgestemd. Ze gaan voor een classy-retro look met een natuurlijke touch. Zeer comfortabel om in te bewegen en ideaal voor een warme zomer of voor de jacht!

NOT

29

De nieuwe educatieve? Wie is de nieuwe educatieve? Ik ben Pieter-Jan Derveaux, 27 jaar en wonende te Leuven. Ik heb sociaal-cultureel werk gestudeerd aan de Sociale Hogeschool te Leuven en marketing aan Groep T. Op 30 juni 2009 ben ik afgestudeerd en sinds 1 juli ben ik ‘de nieuwe educatieve’ van Kazou Leuven. Hoe ben je terecht gekomen bij Kazou? Een van mijn collega-studenten (Roel) deed stage bij Kazou. Hij was altijd zeer enthousiast over zijn stageplaats. Na een paar maand vertelde hij mij dat er een plaats vrij ging komen. Bert zou de vakanties bij ziekenzorg gaan trekken. Roel ging zelf niet solliciteren, hij ging nog verder studeren. Was het een moeilijke sollicitatie? Nadat ik gesolliciteerd had, werd ik uitgenodigd voor een gesprek. Ik had het geluk dat ik veel aan Roel kon vragen. Tijdens het gesprek vroegen Kathleen en Karolien me helemaal uit: waarom ik bij Kazou zou willen werken, waarom Kazou voor mij zou moeten kiezen, wat was mijn meerwaarde,…. Ik had nog niet veel sollicitatie-ervaring en was wat overdonderd door al die vragen. Uiteindelijk bleek dat ik ze toch had overtuigd want ik werd uitgenodigd voor een aantal 30

psychotechnische testen. 2 weken na de testen belde iemand van de personeelsafdeling dat ik 1 juli kon beginnen.

Heb je al ervaring binnen het jeugdwerk? Ik ben als kind altijd naar de scouts geweest en ben daar zo doorgegroeid tot in de leiding. Ik heb 6 jaar in leiding gestaan. Vanaf mijn 17 was ik ook actief op het speelplein in Oud-Heverlee. Ik ben er uiteindelijk 9 jaar gebleven. Ondertussen was ik bij de jeugddienst van Don Bosco ook instructor geworden. Dat heb ik tot nu gedaan. Heb je nog een leven buiten Kazou? Hobby’s? Kazou neemt heel veel tijd in beslag, maar het is een ongelooflijk leuke job. Buiten Kazou speel ik nog zaalvoetbal in Leuven en probeer ik zoveel mogelijk van de wereld te zien. Wat is zijn de laatste 2 reizen die je gemaakt hebt? Turijn en Brazilië Wat is je leukste Kazou-ervaring tot nog toe? Het was een heel drukke zomer. Ik heb alle kampbezoeken met Bert en Kathleen meegedaan. Het leukste kampbezoek was voor mij de dag aan de zee met de jomba’s. Maar ook het kampbezoek aan Vielsalm is zeker een vermelding waard. Mijn 1ste monifeest vond ik ook heel leuk. De mensen van animo en zada hebben er echt een super feest van gemaakt. 31

Waarom moest jij gaan En liet jij ons alleen staan Om het zorgende pad op te slaan En laten wij hierom een traan Hoewel je blijft altijd om ons te gaan

In Memoriam Bert De Bruyn Dit melden u Kathleen Devos Pieter-Jan Derveaux

Zijn liefhebbende echtgenote Zijn enige zoon

En de families Kazou Leuven Derveaux Devos Een laatste groet aan de ons verlatende kon gebracht worden in het funerarium “Administratieve hoofdzetel CM Leuven” Platte-Lostraat 541 te Kessel-Lo, iedere weekdag tijdens de kantooruren. Gesloten op zaterdag en zondag. U werd vriendelijk uitgenodigd de plechtige uitvaartdienst bij te wonen in de refter van de Administratie hoofdzetel CM Leuven op zondag 30 augustus 2009 om 19u30. Bijzondere dank aan het verplegend personeel van Ziekenzorg om hem in jullie veilige handen op te nemen.

32