Inhoud Inhoud
1
Redactioneel
2
Van De Voorzitter
3
Protpuzzel
4
BMT On Stage
6
ProZAc
8
The Battle
10
In de Sprotlight...
12
Where can we go?
14
Van de Faculteit
16
Symposium
17
ProBoKoCo
18
Een jaartje bestuur bij...
21
Prot Goes Science
22
Column
23
Lieve Bouzo...
24
Oh, zit dat zo!
25
Protlied
27
Protagenda
27
Colofon
28
10
Yes, het staat weer 2-2! Lees over ons gevecht met Paradoks op pagina 10
17
18
Ook dit jaar heeft Protagoras weer een symposium georganiseerd, lees verder op pagina 17
Naakte mannen achter de bar? Ja, er was weer vrouwenborrel, lees erover op pagina 18
1
Redactioneel Geert Litjens Rustig is anders in de laatste paar weken van ons bestuursjaar. Volgens mij hebben alle verenigingen, onderverenigingen en andere georganiseerde clubjes studenten besloten dat er een activiteitenmarathon georganiseerd moet worden in de laatste twee collegemaanden. Niet dat je mij hoort klagen hoor, ik vind het nog steeds allemaal even leuk, alhoewel ik me er toch langzaam bij neer zal moeten leggen dat ik volgend jaar vele van deze activiteiten langs me heen zal moeten laten gaan en weer de studieboeken in zal moeten duiken. Om toch alweer een beetje te wennen aan het collegevolg-ritme was er gelukkig 30 mei het symposium. En ik moet zeggen, het ging me vrij goed af! Nou waren er ook boeiende sprekers en leuke workshops, dus dat maakte het al een stuk makkelijker. Van dit symposium vind je natuurlijk ook een verslag in deze Protatype. Verder hebben wij als bestuur weer een zwaarbevochten overwinning gehaald tijdens de Battle. Ik zal hier niet teveel lucht uit de zeilen van René halen, die wederom een erg leuk stukje heeft geschreven om onze triomftocht nog wat extra luister bij te zetten. Terug in deze Protatype is ‘Een jaar bestuur bij...’, dat deze keer wordt ingevuld door het bestuur van Europese Week Eindhoven, die nu alles aan het afronden zijn. Daarnaast ook de bekende rubrieken zoals BMT On Stage, dit keer vanuit London, maar niet in Engeland maar vanuit Canada, waar ze ook een London blijken te hebben. Ook de Batavierenrace is weer geweest, waar ondergetekende met pijn en moeite de finish haalde bij de slotetappe. Volgens mij was het enige wat ik nog kon uitbrengen: ‘warm’. Van omstanders kreeg ik later te horen dat ik eruit zag alsof ik net Parijs - Dakar te voet had gedaan, nou, zo voelde ik me ook! Op de middenpagina, waar Remi zich deze uitgave over ontfermd heeft, vind je een mooi voorproefje op de sta2
gevoorlichting. Hij heeft namelijk voor deze editie uitgelicht waar BMT’ers in de Verenigde Staten terecht kunnen komen. Wellicht is het jullie daarnaast opgevallen dat er tegenwoordig een nieuw persoon in het kantoor naast de receptie te vinden is. Deze persoon is Toon Verhaar, de opvolger van Piet de Waal als gebouwbeheerder van WHoog. Toon zorgt ervoor dat wij veilig onze borrels kunnen organiseren en is degene waar wij als bestuur alles betreffende activiteiten mee moeten regelen. Om jullie ook een beetje met hem kennis te laten heeft Yvette hem voor deze aflevering van ‘In de Sprotlight’ geïnterviewd. Zoals jullie dus kunnen lezen is er weer genoeg gebeurd, maar gelukkig zijn er tot aan de tentamens nog genoeg andere dingen te doen, maar hierover bericht ik jullie weer in de intro-Protatype.
Van De Voorzitter Mischa Van Prooijen Hoe sneller het einde van het jaar nadert des te drukker ik het lijk te hebben. En aangezien de laatste tentamens er weer aan zitten te komen geldt dat vast niet alleen voor mij! Sinds de vorige Protatype ben ik vooral bezig geweest met het voorwerk voor een wijziging van de Statuten en het Huishoudelijk Reglement. Stiekem gaat daar toch wel een heleboel tijd in zitten. Gelukkig heb ik een hardwerkende en gezellige ‘werkgroep’ die me iedere week helpt, zodat het 19e bestuur straks met een compleet en perfect functionerend setje Statuten en HR het jaar kan beginnen. Het vinden van onze opvolgers voor het 19e bestuur heeft nogal wat voeten in de aarde gehad. Helaas zien een hoop mensen niet in hoe leerzaam en leuk een bestuurjaar bij Protagoras is; omdat er een heleboel mensen erg twijfelden hebben we zelfs de verkiezingsALV op moeten schuiven! Maar we doen natuurlijk ons uiterste best om tijdens de ALV een enthousiast 19e bestuur voor te kunnen stellen. Gelukkig heb ik naast het enigszins saaie papierwerk veroorzaakt door de wijzigingen in de Statuten en het HR ’s avonds lekker veel afwisseling. Ik doe dit jaar weer mee aan het GNSK handbal (Groot Nederlandse Studenten Kampioenschap) en ben daarvoor dus heel hard aan het trainen. Dit jaar is het in Amsterdam dus waarschijnlijk zal er wel wat familie op de tribune zitten; we moeten dus echt winnen! We hebben een leuk team en de oefenwedstrijden gaan best aardig, dus ik ben heel erg benieuwd… Tussendoor heb ik ook nog het FSE-feest georganiseerd. Dit is een feest dat georganiseerd wordt door alle studieverenigingen samen (FSE staat voor Federatie Studieverenigingen Eindhoven). Het
was een beetje laatste-moment-werk maar gelukkig was het wel een geslaagde avond. De Batavierenrace was ook weer erg gezellig dit jaar! We hadden wat blessures en afmeldingen, dus wat lopers tekort, maar dankzij een aantal helden die een langere afstand of 2 afstanden gelopen hebben is het toch helemaal goed gekomen. Wat speciale borrels betreft hebben we ook niets te klagen gehad. De vrouwenborrel was een enorm succes en zeker voor herhaling vatbaar en ook de karaokeborrel was weer genieten (persoonlijk vond ik Ben toch wel de topper van de avond!) We sluiten het jaar af met een heleboel ALV’s; eerst twee waarna we hopelijk de wijzigingen in de Statuten en het HR definitief kunnen maken en daarna nog één waarna we het gekozen 19e bestuur in kunnen werken. En we kunnen gaan klussen! We hebben een oude bakfiets gekocht die we gaan opknappen tot het een echte Protbakfiets is. Hopelijk kunnen we tijdens de intro rondfietsen op een mooie rode Prot-bakfiets met de bak vol bier... Zo aan het eind van het jaar worden er altijd nog even een heleboel leuke dingen georganiseerd; de constitutieborrels komen er weer aan, nog wat speciale borrels en activiteiten en natuurlijk heel veel feestjes.. Genoeg te doen dus! We gaan er nog even hard aan trekken de laatste maand van ons bestuursjaar en vooral nog even flink genieten van alle leuke dingen voordat we straks toch echt weer moeten gaan studeren...
3
Protpuzzel Birgit Plantinga Hieronder zijn drie regels van een Mastermindspel te zien. Bij dit spel moet je proberen de kleurcode te kraken. Je ziet elke keer 4 kleuren op een rij met daarnaast aangegeven hoeveel kleuren op de goede plaats staan (aantal zwarte bolletjes) en hoeveel wel in de code zitten, maar op een andere plek (aantal witte bolletjes). Met deze drie regels is te bepalen wat de code is. Belangrijk is nog om op te merken dat als een kleur meerdere keren in één van de rijen voorkomt, maar slechts één keer in de code, dit maar met één wit of zwart bolletje wordt aangegeven. Wat is de code die we zoeken?
4
'A VOOR MEER INFO EN DE LAATSTE VACATURES NAAR ONZE WEBSITE WWWNUCLETRONCOM "RACHYTHERAPY (ARDWARE
2ADIOTHERAPY 3OFTWARE
7ORLDWIDE 3ERVICE 3UPPORT
.UCLETRON IS EEN SPECIALIST IN DE ONTWIKKELING PRODUCTIE VERKOOP SERVICE EN SUPPORT VAN S WERELDS MEEST INNOVATIEVE PRODUCTEN VOOR DE BEHANDELING VAN KANKER .UCLETRON WERKT NAUW SAMEN MET KLINISCHE TEAMS OM ZO TOT INNOVATIEVE OPLOSSINGEN TE KOMEN DIE DE ZORG VOOR PATIÑNTEN HELPEN VERBETEREN 7IJ ONTWIKKELEN BEHANDELINGSMETHODEN DIE OPTIMALE RESULTATEN GEVEN MAAR ANDERZIJDS MINIMALE BIJWERKINGEN TOT GEVOLG HEBBEN $AARBIJ PROMOTEN WE DE KLINISCHE ACCEPTATIE VAN ONZE PRODUCTEN EN OPLOSSINGEN -ARKETING 2ESEARCH $EVELOPMENT 0RODUCTIE EN $ISTRIBUTIE WORDEN VANUIT ONS HOOFDKANTOOR IN 6EENENDAAL GECOÚRDINEERD
BMT On Stage ‘London, Canada’
Bastiaan van Nierop In de aanloop naar mijn buitenlandse stage heeft het nog even wat pijn en moeite gekost om op tijd een visum te regelen. Een kleine vergissing bij een niet nader te noemen overheidsinstantie vertraagde de hele afhandeling nog eens met een luttele twee weken. Toen er een envelop van de ambassade uit Berlijn op de mat viel was de laatste horde genomen en na wat zoek- en puzzelwerk om een vliegticket te vinden kon ik op 12 april richting London. In Ontario, Canada in dit geval. London ligt zo’n 200 kilometer ten zuiden van Toronto en is aanzienlijk kleiner dan London in de U.K. Waarschijnlijk is een van de weinige overeenkomsten het feit dat een Europeaan de rivier die door London stroomt ooit hernoemd heeft tot ‘Thames river’. Via professor Nicolay doe ik mijn stageopdracht bij het Robarts Research Institute. Tot voor kort was dit de enige onafhankelijke onderzoeksinstelling op medisch gebied in het land, maar het Robarts is nu verbonden aan de University of Western Ontario. Het onderzoek dat hier gedaan wordt, heeft vele raakvlakken met wat je in Eindhoven ziet. De eerste dag dat ik hier was, verdedigde een van de promovendi zijn werk op het gebied van een Eindige Elementen Model van een abdominaal aneurysma. Natuurlijk kom je hier mensen uit alle hoeken van de wereld tegen, zodat je met veel verschillende culturen in aanraking komt. Het werk dat ik hier op dit moment aan het doen ben, spitst zich toe op de manier hoe een aantal op gadolineum gebasseerde contrastmiddelen voor MRI contrast beïnvloeden in atherosclerotische plaques. De eigenschappen van deze middelen verschillen onderling sterk wanneer zij zich in 6
de bloedbaan bevinden. Vooral belangrijk in dit geval is de relaxiviteit. Onderzoek naar verbetering van contrast in een diermodel, in dit geval New Zealand White rabbits met eigenlijk één grote plaque in hun aorta, laat zien dat het verschil in toename van signaal intensiteit in de plaque bij het gebruik van deze contrastmiddelen minimaal is. Om deze resultaten goed te kunnen begrijpen, ben ik bezig met een in vitro model waarin de relaxiviteit van deze middelen in verschillende media bepaald kan worden, zoals bloed en bloedplasma. Hierbij is het onder andere belangrijk om de metingen bij 37 0C te kunnen uitvoeren en we zouden graag veel metingen tegelijkertijd kunnen doen. Wanneer alles goed werkt, is het de bedoeling om ook metingen te gaan doen aan weefselextracten van aorta’s. Al met al raak ik hier niet alleen bekend met het bedienen van een MRI-scanner, maar werk ik ook in een van de laboratoria voor het voorbereiden van alle samples en na elke meting is er ook weer een grote hoeveelheid data om te analyseren. Over gezelligheid heb je hier zeker niet te klagen. Als je ’s ochtends net goed en wel begonnen bent is het tijd voor de NOISE koffiepauze, wat in dit geval staat voor Network Of Imaging Students. Gelukkig komen hier alles behalve zware gespreksonderwerpen voorbij. Zo ongeveer iedere dag gaat het minimaal even over ijshockey. De gemiddelde Canadees is daar op zijn zachts gezegd helemaal idolaat van. Voor het geval je van pizza houdt, is lunch meenemen op vrijdag niet nodig. Als het op sportiviteit aankomt hoeft het je ook aan niets te ontbreken. Veel meer dan een beetje frisbeeën op een camping had ik nog nooit gedaan,
maar we zijn inmiddels met een Robarts team aan het trainen voor een ultimate frisbee competitie! Een andere exercitie is het fietsen hier. Echte fietspaden zijn er niet, dus er blijft vaak niet veel anders over dan je te wurmen tussen alle auto’s. En die zijn vaak toch niet al te klein hier. Naast mijn stage valt hier verder ook genoeg te beleven. Bin-
andere studenten in een van de gezellige kroegen in de stad. Mijn stage hier in Canada bevalt erg goed, het is een mooi land en er is genoeg te doen in de vrije tijd. Over het weer valt hier ook niet te klagen. De winters zijn misschien wel wat aan de koude kant hier, maar de zomers schijnen des te warmer te zijn. Wat dat betreft is de periode van april tot en met augustus prima om hier stage te lopen. Een mooi vooruitzicht voor de komende periode!
nen twee uur ben je bijvoorbeeld in Toronto en dat is voor Canadese maatstaven maar een korte reis! Toronto is een moderne stad, er leven mensen uit allerlei verschillende landen. Vanuit de financiële wijk met wolkenkrabbers loop je in een paar minuten richting China Town. Hier sta je opeens tussen handelende Chinezen, er is muziek op straat en het is erg druk. Neem je de boot naar de Toronto Islands dan ben je juist weer in een paar minuten helemaal uit de drukte! Ook de Niagara Falls zijn hier dichtbij, dus daar ga ik binnenkort zeker ook nog heen en misschien zit het spotten van een grizzly beer in een van de nationale parken er ook wel in. De meeste weekenden beginnen op vrijdagmiddag met een biertje in de gradclub. Het leuke is dat hier niet alleen studenten komen, maar ook mijn begeleider is bijna wekelijks van de partij. De prijzen voor een biertje in In Vivo ben ik voor het gemak maar even vergeten. Na afloop van deze borrels is er meestal wel een leuk feestje of beland je met een aantal
7
ProZAc Sander Streng Tijdens het laatste weekend van april was het voor de ProZAc weer tijd voor één van de grotere en succesvolste activiteiten. Zoals ieder jaar zou Protagoras ook dit jaar weer meelopen met de batavierenrace, ’s werelds grootste (studenten)estafetteloop, met aansluitend het grootste studentenfeest van Europa. Dat laatste gebruikten wij als ProZAc zelf regelmatig in onze queeste genoeg zieltjes te werven voor dit evenement. Toch hadden de meesten wel door dat bier drinken niet het enige was dat er dit weekend zou gebeuren. Aangezien de elektronische hesjes die sinds jaar en dag gebruikt worden als “estafettestokjes” niet vanzelf van Nijmegen naar Enschede lopen moest er toch echt “zwoegend gerecreëerd” gaan worden.
halve middag om bij te slapen. Helaas was dit voor de meesten, gezien het snikhete weer, ondoenlijk. Een aantal uitgeputte mensen daargelaten baadde de rest in het eigen zweet op een zeil in de zon (de tent was helemaal niet te harden!). Er is nog wat rondgelopen, gegeten gedronken en het ging verder allemaal zijn gangetje. Tegen een uur of 5 liepen we naar de Sintelbaan om de finalelopers te onthalen. Vanwege de drukte mochten er geen fietsers meer mee met de slotetappe. Maar geen nood: de organisatie had voor ‘water’ gezorgd. Waar! Maar over hoe-
Met de complete ploeg gevuld, mede dankzij externen en dappere lieden die dubbel zouden lopen, vertrok de nachtploeg om 8 uur vanaf de campus in Eindhoven richting Nijmegen. De ochtend- en de middagploeg waren, zij het wat verspreid, die avond met de trein vertrokken naar Enschede om het kamp alvast op te zetten. De nachtploeg arriveerde, ruimschoots op tijd, rond half 10 in Enschede. Onze eerste loopster was Femke. De vriendin van Rob was zo aardig om de eerste etappe voor ons te lopen waarna ze weer terug kon wandelen naar haar eigen ploeg. De eerste etappe, waarbij de finish op nog geen 500 meter van het beginpunt ligt, werd in een redelijk rap tempo gelopen. Met Dennis als tweede loper werd de lat redelijk hoog gelegd toen ikzelf aan mijn etappe begon. Al lopend keek ik uit naar “dat ene bruggetje waar ik niet overheen moest” dat volgens fietser Joris het punt moest zijn waarop ik halverwege was. Het bordje “1 km” was er toch echt eerder dan die brug. Een aantal weinig noemenswaardige incidenten later en we waren aangekomen in Dinxperlo. Hier nam de ochtendploeg het stokje over en konden wij in de bus naar het kamp. Over het algemeen gesproken is de nachtploeg een van de meest relaxte ploegen. Je trekt een nachtje door tot ’s morgens. Dan kun je een uur slapen in een bus (wat ook wel gelukt is) en daarna heb je nog een hele ochtend en een 8
veelheid was kennelijk niets gezegd. Toen de lopers na 4 kilometer in de snikhete zon en bij 30 graden hun eerste bekertje water kregen, was het al duidelijk dat er voor Prot weinig eer te behalen viel in de laatste etappe. Des te meer voor de gehele race. Prot pruttelt prima! We eindigden met een tijd van 16:04:13 op de 160e plaats, 57 plaatsen boven Simon! Toen na de finish een uur of twee gewacht is op het avondeten (terwijl we redelijk vooraan in de rij stonden) kon het feest op de campus losbarsten. Sommigen hielden het snel voor gezien, anderen hebben de complete nacht doorgetrokken. ’s Morgens werd veel te vroeg iedereen gewekt. Na het ontbijt en een grote opruimactie kon iedereen trots en voldaan naar huis.
Werken op het snijvlak van wetenschappelijk onderzoek en IT. In een omgeving die je uitdaagt. Die van je vraagt innovatief te denken. En die je verantwoordelijkheid teruggeeft.
Medis is toonaangevend leverancier van softwareproducten die clinici, researchers en laboranten in staat stellen om medische beelden nauwkeurig te kwantificeren. Kwaliteit en innovatie staan daarbij centraal. Medis software draagt bij aan de verbetering van diagnoses, aan baanbrekend onderzoek naar de behandeling van patiënten, en aan de beoordeling van de effectiviteit van nieuwe behandelmethodes en -middelen. Medis werkt wereldwijd en heeft vestigingen in Nederland en in de VS. Op het hoofdkantoor in Leiden werken meer dan zestig mensen aan de ontwikkeling, marketing en support van Medis producten. Wil je meer weten over wat Medis doet en waar Medis voor staat, kijk dan op www.medis.nl. Vacatures kun je vinden op www.medis.nl/company/careers.htm. Interesse in een gesprek? Stuur je CV naar
[email protected].
www.medis.nl
The Battle ‘Volgens Protagoras’
René Besseling Op twee mei werd de vierde Battle tussen Protagoras en Paradoks verstreden. Omdat Mischa ziek was en doordat een sublieme knoop in het rooster de eerstejaars diskwalificeerde door een verplichte training, de tweedejaars buiten spel zette door OGO-presentaties en de derdejaars niet konden doordat zij vaardigheidsblokken hadden, togen we uiteindelijk met z’n vieren naar Enschede.
daarmee het eerste punt nog niet gescoord aangezien het ging om een best of three, die over de dag verspreid voortgezet zou worden.
Ik had er een hard hoofd in dat we deze uitwedstrijd zouden gaan winnen: we moesten immers onder andere met z’n vieren proberen Paradoks te verslaan bij de bierestafette met Grolsch zonder wisselspelers in te kunnen zetten, waardoor ik bang was dat we onszelf bij dat onderdeel al zouden uitsluiten van verdere deelneming. Het enige voordeel van verliezen zou zijn dat ik die blok hout en aluminium – de Battle-wisselbeker dus – waarschijnlijk niet weer helemaal mee terug naar Eindhoven hoefde te slepen. Vorig jaar had het 17e immers het eerste punt gescoord, waardoor de Battle nu op 2:1 stond.
Daarna gingen we aan het touwtrekken, wat we glansrijk verloren aangezien we niemand van Prot bij ons hadden die nog een neveninschrijving bij de Honderd Kilo Club had, want van iemand zoals Dennis moet je het bij touwtrekken natuurlijk niet bepaald hebben… Met Twisteren bleken wij echter superieur (misschien wel om dezelfde reden als waarom we zo gefaald hadden bij touwtrekken) en ook bij het beantwoorden van vragen over Enschede en de Universiteit Twente (van de categorie: wat is de naam van de secretaresse van de opleidingsdirecteur van de zusterstudie Technische Geneeskunde?) bleken wij de koning te zijn.
Na een flink stuk van het Nederlandse spoorwegnet gezien te hebben bleken we in Enschede echter bij de eerste ronde superieur in Grolsch weghakken. Helaas was 10
Het oefenen bij het Introkamp had ons ook geen windeieren gelegd (of net wel) want bij het eierwerpen kozen onze projectielen geruime tijd het luchtruim alvorens ze door Geert subliem gevangen werden aan zo ongeveer de andere kant van de horizon.
Maar waarmee we ons Twents zusje echt dik versloegen was met de Kansloze Karaoke Contest, waarbij de scheidsrechter uit Twente toch echt toe moest geven bij ons wél zijn oren open te kunnen houden en ook te hebben opgemerkt dat onze performance zó goed was dat het Paradoks bestuur bij onze optredens meer uit z’n dak ging dan bij hun eigen liedjes. Wat natuurlijk ook wel maakte dat wij het verdienden deze editie van de Battle te winnen was de heldendaad van Dennis, die na een adje trekken en tien rondjes draaien om een paaltje dacht dat linksaf hetzelfde was als rechtdoor en op weg naar de finish trefzeker en met volle vaart tegen een blok graniet aanliep. Van de bierestafette werd alleen de tweede ronde nog gedaan, waardoor deze in gelijkspel eindigde.
Uitslag Battle per spel Protagoras Bierestafette
-
Touwtrekken
Paradoks 1
Mega Twister
1
Leesspel met opdrachten
1
Quiz
1
Paalestafetteloop
2
501 Darts
1
Donkey Konga
1
Eieren Gooien
1
Karaoke
2
Vanaf deze plaats willen wij Paradoks hartelijk danken voor de super leuke Battle! We verheugen ons al op de editie van volgend jaar en hopen dat we Paradoks dan het sjouwwerk met de beker kunnen besparen…!
The Battle ‘Volgens Paradoks’
Gijs van de Wetering De 4e Battle werd dit jaar georganiseerd door Paradoks. Vanuit het Paradoksbestuur was Sten hiermee bezig. De datum voor de Battle was gezet op 2 mei 2007. Gedurende de Battle werden verschillende disciplines gehouden. Hieronder volgt een globaal overzicht van de Battle. Om 9:02 vertrok Protagoras met de trein naar Enschede. In hun team zaten vier bestuursleden, verder niemand. Vanwege de tentamenweek hadden ze problemen met de vulling van hun ploeg en hun vijfde bestuurslid was afwezig vanwege ziekte. Rond 12:15 stapten ze uit de bus aan de Hengelose straat en de lunch, die verzorgd was door Paradoks, werd rond 12:30 genuttigd, waarna het echte programma werd gestart. Er waren echter een paar wijzigingen in het vooraf opge-
stelde programma. Zo werd besloten om om de 3 activiteiten een bierestafette te houden om het alcoholpromillage een beetje op niveau te houden. Doordat Protagoras de eerste estafette had gewonnen, werd besloten om er best-of-3 van te maken. Uiteindelijk werd, vanwege het verschil, de estafette die na de karaoke werd gehouden afgelast. Protagoras hield niet zo van de Grolsch. Ook werd de Donkey Kongawedstrijd geruild met de quiz. Dit had geen tactische voeten in de aarde, maar de eerste scheidrechter (Tim Schwarte) kon maar tot 14:30 blijven. Hij wilde wel graag de quiz meemaken. Megatwister werd twister waar 2 tegen 2 werd gestreden. We hadden nergens een Megatwister gevonden. 1001 Darts werd 501 darts, dit vanwege het enorme aantal dat gegooid moest worden en niemand kon eigenlijk darten. Hierna gingen we eten bij het Atrium en vertrok Protagoras weer richting Eindhoven rond een uur of 9. Dat weet ik niet meer zeker i.v.m. de bierconsumptie. 11
In de Sprotlight... ‘Toon Verhaar’
Yvette Koeken Toon Verhaar heeft per 1 februari 2007 Piet de Waal opgevolgd als gebouwbeheerder van W-hoog. Studenten hebben meestal niet direct iets te maken met de gebouwbeheerder, maar Protagoras als vereniging wel. Zo moeten we onze (buiten)borrels en buitenactiviteiten met hem regelen en ziet hij er op toe dat alles veilig gebeurt. U bent geboren in Dordrecht en na de HAVO gaan studeren aan de HTS (in Eindhoven). Wat vindt u van Eindhoven als studentenstad? Hebt u een gezellige studententijd gehad? Ik ben met mijn ouders naar Eindhoven verhuisd, dus ik heb nooit echt op kamers gewoond. Wél ben ik actief geweest bij W.S.V Hoefnix (studievereniging werktuigbouwkunde Fontys hogeschool, red.), onder andere in de introcommissie en in de studierichtingsraad (vergelijkbaar met de faculteitsraad van BMT, red.). Ik kwam niet zo veel op Stratumseind, ik houd meer van een biertje drinken op een rustige borrel of in de AOR (in 2004 gesloten, red). Hoe bent u bij terecht gekomen op de TU/e, in het bijzonder bij de faculteiten BMT en W? Hiervoor ben ik hoofd technische dienst geweest bij verschillende bedrijven. Dit behelst zaken als BHV (bedrijfshulpverlening) en EHBO, maar ook allerlei losse andere taken die eigenlijk niet echt bij een andere functie binnen het bedrijf hoorden. Ik ben altijd al wel bezig geweest met het organiseren van activiteiten, tijdens mijn studie, maar ook in personeelsverenigingen en carnavalsverenigingen. In mijn werk zocht ik dan ook nu een meer faciliterende en organiserende baan. Deze functie kwam vrij en paste mij dus precies. Ik zit nu hier ook al weer in de feestorganisatie van de faculteit werktuigbouw.
12
Hoe is de communicatie/ samenwerking met de studieverenigingen? Vanaf de eerste dag dat ik hier kwam werken hebben we goed samengewerkt. Soms worden er wat dingen pas op het laatste moment geregeld, maar daar vinden we altijd wel een weg in. Het is niet zo dat ik me overal tegenaan wil bemoeien, maar ik moet er wel voor zorgen dat alles veilig verloopt, iemand moet het overzicht bewaren. Wat vindt u van het gebouw W-hoog? Het ziet er wel een beetje grauw, grijs uit, maar het gebouw heeft zo zijn charme. Eigenlijk vind ik het wel leuk, het heeft verschillende prijzen gewonnen zoals de betonprijs en de Van Eck prijs in 1975 . Het is ook een bijzonder gebouw. Toon pakt een boekje uit de kast over W-hoog waarin hij laat zien dat het hele gebouw gedragen worden door de betonnen palen en dat de ruimten dus makkelijk te herindelen zijn. Er zijn inderdaad ook wel een paar beperkende factoren door de architect opgelegd, bijvoorbeeld dat het beton zichtbaar moet blijven, wat dus betekent dat er geen posters of iets dergelijks op de betonnen palen geplakt mogen worden. Het is ons ter ore gekomen dat uw bijnaam “Dobber” is, kunt u hier iets meer over vertellen? Ha, ja die bijnaam heb ik gekregen in de tijd dat ik waterpolo speelde. Eerst heb ik ook nog aan turnen gedaan, maar door mijn broer kwam ik bij de waterpolovereniging terecht. Dit heb ik heel wat jaren gedaan, totdat ik er echt geen tijd meer voor had en het reizen naar wedstrijden veel tijd ging eisen. Ik speelde puur recreatief, we konden alleen maar promoveren!
U bent erg actief in Lampegatse Carnaval, u bent lid van de technische commissie, de Raad van Elf van de Lichtstadnarren en u bent zelfs Prins Dionysos geweest in 2003-2004. Wat trekt u zo in het Carnaval, u bent er niet mee opgegroeid? Zoals je al gehoord heb vind ik het ontzettend leuk om allerlei dingen te organiseren. En in een carnavalsvereniging is dat natuurlijk aan de orde. In Dordrecht wordt er wel wat aan carnaval gedaan, zo heb ik ooit met de turnvereniging meegelopen in de optocht daar. Iedere donderdag om 16.00 is er borrel in In Vivo, gaat u daar wel eens heen? Ja, ik drink wel graag een biertje. Ik ging ook altijd naar de speciale bierenavonden in de AOR op dinsdag. Wijn en sterkte drank drink ik niet. Wat dacht u toen u de “all women”-borrel kwam binnenlopen? Miriam zei tegen me dat ik de goede pijlen gevolgd had! Wilt u nog iets kwijt tegen de lezers van deze Protatype? Ik ben een werktuigbouwer van oorsprong, maar ik heb op de HAVO ook biologie gehad en dat lag me wel. Ik was misschien wel BMT gaan studeren als het er toendertijd was geweest op de HTS. Toen ik bij Rob Debey (directeur bedrijfsvoering BMT) op sollicitatiegesprek kwam vroeg hij me of ik iets van Biomedische Technologie afwist en dat was wel zo. Ik had laatst met veel interesse zitten kijken naar een documentaire op National Geographic of Discovery Channel over hoe botten zich aanpassen aan bepaalde belastingen.
13
BMT ON STAGE
Speciaal deze uitgave voor de eerste keer opnieuw een nieuwe rubriek op de middenpagina van de nieuwe Protatype. Dit keer is het idee om Remi Verhoeven een studie-gerelateerdere rubriek te plaatsen waar het gaat over stageplekken in het buitenland. Hiervoor is gebruik gemaakt van de ervaringen van studenten die daadwerkelijk stage gelopen hebben in een land dat die specifieke uitgave in de spotlight staat. ‘Where can you go?’
De bedoeling hiervan is om een beeld te geven aan welke onderzoeken BMT’ers meedoen in het buitenland. Mochten hier interessante onderwerpen bij zitten, dan staat er ook een contactpersoon vermeld met wie eventueel contact op kan worden genomen wanneer met toe is aan het plannen van een stage. Houd er echter rekening mee dat het niet noodzakelijkwijs je betreffende afstudeerdocent is of moet zijn. Deze uitgave: De Verenigde Staten van Amerika. University of Washington (Seatlle, Washington) Gesymbolyseerd door de lokale Husky, organisseert ‘Bioengineering Huskies’ veel activiteiten voor de buitenlanders die op de UW rondhangen. Onderzoek - stamcelonderzoek om hartspiercelregeneratie op te wekken. - gebruik van ‘nanocages’ om kankercellen te bestrijden Contactpersonen Dr.Ir. N.A.W. van Riel, Bioregulation and Systems Biology Prof.Dr. K. Nicolaij, Molecular Enginering
Georgia Institute of Technology (Atlanta, Georgia) Buiten het werk worden er ook veel activiteiten georganiseerd met andere mensen van de labs, met wedstrijden van onder andere quizavonden, jeu de boules en ultimate frisbee. Onderzoek - vervoeren van medicijn in nanogels naar kankercellen - mechanische eigenschappen van getissue engineerde bloedvaten - aangeboren hartafwijkingen behandelmethodes Contactpersoon Dr. C.V.C. Bouten, STBE Cell Mechanics.
14
San Diego State Univerisity (San Diego, California) Eén van de doelen van de SDSU is het creëren van een werkelijk internationale universiteit, dit is ook terug te zien in georganiseerde activiteiten op de hele universiteit. Onderzoek - hartsimulaties voor toepassing in tissueengineering Contactpersoon Prof.dr.ir. F.N. van de Vosse , Cardiocascular Biomechanics
Texas Heart Institute (Houston, Texas) Gezellig instituut met veel andere buitelandse studenten en doktoren. Alles draait uiteraard om het hart. Onderzoek - dynamisch modelleren van bloedstromen in het hart - gebruik van steunharten bij patiënten met hartfalen Contactpersoon Prof.dr.ir. F.N. van de Vosse , Cardiocascular Biomechanics
Massachusetts Institute of Technology (Chambridge, Massachusetts) Leuke activiteiten naast de stage waaronder een softbal competitie tussen de labs. Onderzoek - biomaterialen voor onder andere zenuwreconstructie Contactpersoon Prof. dr. H. Kingma , Biomodeling and Bioinformatics
15
Van de Faculteit ‘Major en Minor, part 2’
Mariken Althuizen In een eerdere Protatype is de keuze van onze faculteit voor verdiepende minoren binnen BMT uiteengezet. Hoe gaat het er dan voor de student uitzien?
je uit in blok 3F; deze vormen je minorproject. De beide projecten samen vormen als het ware de afronding van je bacheloropleiding BMT.
Even beginnen met te vertellen dat we pas starten met minoren in studiejaar 2008-2009 en dat dus feitelijk de huidige eerstejaars studenten de eersten zullen zijn die er mee te maken krijgen.
geen consequenties voor je master Met de keuze voor een bepaalde minor leg je je nog niet vast voor de master. Je kunt in je master ook kiezen voor de divisie die je niet in je minor had gekozen. Dit kan wel invloed hebben op je keuzevakken in de master.
vakkenclusters per divisie Er zullen drie clusters van elk drie vakken worden aangeboden, die inhoudelijk gerelateerd zijn aan de divisies binnen BMT. Elke student kiest als minor twee van de drie clusters, dus 6 vakken. Op deze manier kun je naar eigen interesse wat meer verdieping zoeken in twee richtingen, ook al als voorbereiding op je masterkeuze. major- en minorproject De huidige derdejaars vaardigheidsblokken worden omgebouwd tot major- en minorprojecten. Twee van de vier aangeboden blokken kies je in blok 3C; deze vormen je majorproject. De andere twee blokken voer
Protpraat Tijdens een vergadering van de werkgroep Statuten en HR: Frans:”Is Huishoudelijk Regelement mannelijk of vrouwelijk?” Kitty:”Vrouwelijk, want er zit huishoudelijk in!” Dennis legt uit dat hij gekotst had op de Battle; “ maar ik was helemaal niet zat, dat was omdat ik teveel bier op had!” Arjan: “Martijn, ga je mee kijken of m’n hart ontdooid is?” Miriam: Ik heb nog een droog fust in het vestenhok liggen
16
Lieke; “Dennis, leg eens uit over het gestoorde mens van Martijn.” Dennis; “Ik ken helemaal geen gestoorde mensen.” Martijn; “Jawel die ex van mij.” Dennis; “Òw, psycho-bitch!” Jos Broers neemt deel aan de OC-vergadering via videoconferencing. De apparatuur staat in een kast en men is vergeten de deuren open te doen. Jos wil toch graag bij de vergadering betrokken worden; via de luidspreker: “Mag ik uit de kast komen??”
Symposium
‘Highway of the Human Body’
Geert Litjens Daar sta je dan, een mooie leren map onder je arm, een kopje koffie in je hand en een plak cake tussen je kiezen terwijl je met je vrije hand je badge probeert vast te maken. Een veelgezien tafereel om 9 uur op 30 mei voor de Blauwe Zaal. Je raadt het al, het jaarlijkste Protagorassymposium ging weer van start! Nadat iedereen goed wakker was geworden van de koffie nam iedereen plaats in de Blauwe Zaal, waar het enorme zwevende logo als eerste in het oog sprong. Toen iedereen plaats had genomen kon Alexander Colditz, de voorzitter van de symposiumcommissie, het officiële gedeelte openen. Hierna nam de dagvoorzitter, Frans van de Vosse, de aankondiging van de eerste spreker van de dag, Dr. Stam, voorzitter van de Nederlandse Hartstichting, voor zijn rekening. Dr. Stam sprak als eerst over het langzaam van de politieke en sociale agenda verdwijnende probleem van hart- en vaatziekten, waarna hij benadrukte aan de hand van statistieken dat dit eigenlijk vreemd was, aangezien hart- en vaatziekten nog steeds doodsoorzaak nummer 1 zijn in Nederland. Hij vervolgde zijn praatje met het ingaan op hoe de Nederlandse Hartstichting op deze ontwikkeling insprong en zijn strijd om deze problematiek weer op de agenda te krijgen. Ook werd kort aangestipt hoe de Hartstichting functioneert en wat er met donaties gedaan wordt. Nadat Dr. Stam was uitgesproken stond hem nog een leuke verrassing te wachten; het symposium had namelijk zoveel sponsoring binnengehaald dat het mogelijk was om de deelnemersbijdragen te schenken aan de Hartstichting. Dit bedrag is uiteindelijk uitgekomen op 750 euro. Helaas kon Dr. Stam niet langer bij het symposium aanwezig blijven, hij moest om 12 uur in Den Haag zijn. Wij hopen voor hem dat het Nederlandse snelwegnet geen last had van plaques en opstoppingen aangezien het toen al 10.30 was. De tweede spreker van de dag was Dr. Westerhof, hij sprak over het modelleren van het hart- en bloedvatensysteem om hiermee
uitspraken te kunnen doen over bloeddruk en flow, van het iedereen welbekende Windkesselsysteem tot het in beschouwing nemen van golfsnelheden en reflecties. Zo bleek onder andere dat aan de hand van de reflectiepiek uitspraken gedaan konden worden over de stijfheid van het vat en de risico’s op complicaties. Na Dr. Westerhof was het de beurt aan Prof. Dr. Pijls die sprak over metingen aan vatvernauwingen en de problematiek hierbij, zo gaf hij aan dat het meten aan de hand van beelden verkeerde situatieschetsen kon geven als de stenose niet in 3D werd beschouwd; daarnaast zijn er nog andere problemen. Om deze problematiek grotendeels weg te nemen is de FFR methode ontwikkeld die deze problemen omzeilt. Nadat Prof. Dr. Pijls had gesproken was het tijd voor de lunch en de workshops, die opgezet waren door Vrest, Medis, Hemolab en de divies van BMT. Deze waren allen zeer geslaagd en hopelijk hebben de symposiumgangers nu een duidelijker beeld wat er ook buiten de TU/e aan dit soort onderzoek gebeurt. Het werd hierna weer tijd voor de laatste twee sprekers, de Prof. Dr. Niessen en Dr. Defesche. De eerste sprak over het imagen van hart en vaten en de problematiek die hierbij komt kijken, maar ook dat het een heel grote stap kan zijn voor prediagnostische metingen als deze problematiek overwonnen wordt. Verder sprak hij over over het gebruik van algoritmen voor het kwantificeren van de geometrie van hart en bloedvaten. Dr. Defesche sprak over de biochemische achtergrond van atherosclerose en de specifieke effecten op vaten van bepaalde ziekten waarbij het gen dat voor HDL cholesteroltransport zorgt niet functioneert. Aansluitend was er een gezellige borrel in In Vivo waarbij iedereen nog na kon kletsen over een zeer geslaagde dag! 17
ProBoKoCo Miriam Lagemaat In je agenda is geen onbeschreven bladzijde meer te vinden, je dictaten en collegeblokken vallen van ellende uit elkaar, je laptop loopt constant vast, maar op dit moment kun je hem echt niet missen, je bureau is bedolven onder oude tentamens, conclusie: de laatste collegeweken zijn aangebroken. Over een paar weken kan gelukkig alles in de papierbak gegooid, danwel ritueel verbrand worden. Denk wel even na voordat je je laptop in de groenbak parkeert, daar worden ze bij de stort niet blij van. En vergeet ook niet af te wachten of je tentamencijfer ook werkelijk wel aan de eisen voldoet die de TU/e en zo ook de meeste andere onderwijsinstellingen stellen aan het met voldoende resultaat behalen van een tentamen. Maar wij nemen toch aan dat je dit zelf ook wel had kunnen bedenken aangezien je anders misschien beter toch een carrière bij de plaatselijke supermarkt had kunnen beginnen. Het doel van deze inleiding die tot hier toe nog niets met borrels of koekjes te maken heeft gehad is natuurlijk om jullie op de hoogte te stellen van het feit dat er komende zomer geen enkele reden is om je een maand lang terug te trekken in je ouders stulp en je eigen kamertje geheel te laten verstoffen. De ProBoKoCo zal namelijk proberen om ook in de zomervakantie elke week
weer een borrel te organiseren! Dit natuurlijk om te voorkomen dat jullie helemaal uit conditie zijn tijdens de intro, waar we niemand de afgang van eruit gedronken te worden door een nuldejaars gunnen. Na de overweldigende vrouwenborrel op 26 april zijn de PBKC-women na het eten van de vele droplullen en goed vullende (helaas ook misselijkmakende) chocoladefondue namelijk echt niet meer te houden en gelukkig hebben ze de mannen weten aan te steken met het speciale borrelvirus. Zo hebben we in de laatste weken van dit collegejaar ook nog een karaokeborrel en cocktailborrel gehad om iedereen (denk en dank aan Alban) gelukkig te houden! Ook hebben we ons als commissie (met gelukkig wat hulp van oud-tappers en andere enthousiastelingen) buiten In Vivo ingezet bij grote evenementen als het auditoriumfeest en Virus. Nu weten dus niet meer alleen alle holbewoners van W-hoog van ons bestaan af, maar ook half Europa! Bovendien was het erg gezellig en leuk om eens een andere tap te bedienen. Wij zullen zorgen dat het witbier koud staat, dus hopen we jullie in grote getale te zien in In Vivo deze zomer!
Protpraat
18
Sven ‘de pinda’ van W loopt het prothok binnen. Lieke: “Het is oranje en heeft geen koelkast.”
Dennis tijdens de ALV: “Ik voorzie geen onvoorziene uitgaven meer.”
Geert: “Ik werd vanmorgen om 7.10h wakker terwijl m’n wekker op 7.45h stond en ik dacht bij mezelf: in welk parallel universum wordt IK een half uur voor m’n wekker wakker??” Miriam: “Ik werd vanmorgen 10 minuten voor m’n wekker wakker en ik dacht: NEEEEEE!!!!”
Rik als Joerik binnenkomt; “Het is oranje en kan niet rennen?” Geert: “De pil is een mooie uitvinding.” Dennis: “De morning-afterpil is een nóg mooiere uitvinding...”
Organon en de kwaliteit van leven Er is geen fase in het leven van de vrouw waaraan Organon geen bijdrage levert. De organisatie mag zich niet voor niets koploper noemen op gebieden als gynaecologie en fertiliteit, maar ook in anesthesie. De Nederlandse oorsprong is tot op de dag van vandaag merkbaar. Ruim éénderde van de 14.000 medewerkers wereldwijd werkt in Nederland. Organon is daarmee het grootste biofarmaceutische bedrijf van Nederland. Samen delen de medewerkers van Organon één passie: de nooit eindigende zoektocht om mensen langer en gezonder te laten leven.
www.organon.nl
0705016/2_zw
Wereldwijd werken maar liefst 2.500 medewerkers specifiek aan onderzoek en ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen. Menige baanbrekende ontwikkeling heeft daar zijn oorsprong, sinds de eerste ontwikkeling van insuline in 1923. Met de mogelijkheden van de moderne biotechnologie zijn de ambities er alleen maar groter op geworden. Organon is daarom optimistisch over de toekomst, met diverse projecten in ontwikkeling. Het resultaat van een niet aflatende zoektocht naar nieuwe kennis.
Een jaartje bestuur bij... ‘De Europese Week Eindhoven’
Anne Vrancken Omdat het inmiddels bijna een traditie is dat een aantal BMTers deel uitmaakt van het bestuur van de European Week Eindhoven, mag het stuk ‘een jaartje bestuur bij… de EWE’ natuurlijk niet ontbreken in de Protatype. Afgelopen jaar bestond de BMT afvaardiging binnen het EWE bestuur uit Arjan van Adrichem als penningmeester en ikzelf, Anne Vrancken, als commissaris sprekers en thema. Zoals jullie allemaal niet hebben kunnen missen zijn van 26 tot en met 30 maart bijna 350 buitenlandse studenten te gast geweest in Eindhoven. Ze zijn hier naartoe gekomen om het grootste Europese studentencongres bij te wonen. Hoewel we dus eigenlijk een evenement organiseren voor deze buitenlandse studenten, is er tijdens de EWE ook voor de Eindhovense student genoeg te beleven. Goed, op zondag 25 maart stonden dus 350 buitenlanders voor de deuren van het Hoofdgebouw, die er klaar voor waren om hier een congres te volgen, te feesten, nieuwe contacten te leggen en natuurlijk van de Nederlandse cultuur te proeven. Maar wat moet er allemaal geregeld worden voordat dit mogelijk is en wie mag hiervoor zorgen? De organisatie van de EWE 2007 lag in handen van een achtkoppig fulltime bestuur dat geholpen werd door zeventien parttime commissieleden. Welke taken je mocht uitvoeren hing sterk van je functie af. Je hebt natuurlijk het dagelijkse bestuur met de voorzitter, penningmeester en de
secretaris, maar daarnaast ook allerlei heel specifieke functies zoals commissaris deelnemers, cultuur, externe betrekkingen, sprekers & thema, public relations, grafi-media en locaties & faciliteiten. De ene commissie zorgt ervoor dat er genoeg geld is om de EWE te organiseren, de andere dat alle deelnemers een visum kunnen krijgen en dat er maaltijden geregeld worden voor 400 mensen, de volgende dat een vierdaags congres op poten gezet wordt, weer een ander dat er elke avond een vet feest is en natuurlijk niet te vergeten een commissie die zorgt voor alle posters, flyers, boekjes én een onvergetelijke openingsstunt. Het enorme aantal verschillende taken is een van de leukste dingen van de organisatie van de EWE. Iedereen kan iets vinden dat hij leuk vindt om te doen. Het hoogtepunt van ons bestuursjaar was natuurlijk dé week. Hier heb je meer dan een jaar keihard voor gewerkt en het is geweldig om te zien hoe alle afzonderlijk georganiseerde activiteiten dan één geheel vormen binnen het weekprogramma. Wat deze editie van de EWE natuurlijk extra bijzonder maakte was dat het ons gelukt is ‘Eindhovens eerste legale streetrace’ genaamd TU/e fast, te organiseren als openingsstunt. Wat tot een week van tevoren onmogelijk leek, is toch gelukt. Een beter begin van de EWE konden we ons niet wensen. Wat ons nu nog rest is het zoeken van een nieuw bestuur om de jubileumeditie van de EWE in 2009 te organiseren. Voor ons zelf natuurlijk ook niet geheel onbelangrijk, want wij kunnen niet wachten totdat we zelf een groep buitenlandse studenten door Eindhoven en de EWE kunnen loodsen! 21
Prot Goes Science ‘Buideldiergenoom bekend’
Moniek Lamers Op 10 mei jl is het volledige genoom van de grijze kortstaart opossum (Monodelphis domestica, ofwel buideldier) in kaart gebracht. Dit is het eerste buideldier waarbij dit is gebeurd. Het onderzoek is uitgevoerd op een wetenschappelijk instituut in Massachusetts. Er is gekozen voor de opossum omdat dit dier in zeer veel laboratoria wordt gebruikt voor het bestuderen van menselijke ziektes. Zo is het de enige bekende diersoort die net als de mens melanomen (een agressieve vorm van huidkanker) ontwikkelt bij blootstelling aan UV-licht. Voorheen dachten wetenschappers altijd dat de evolutie heel langzaam genen veranderde die coderen voor specifieke eiwitten. Als de eiwitten veranderden, veranderde het dier ook. Nu is echter gebleken dat zowel het opossumgenoom als het menselijke genoom maar heel weinig veranderd zijn sinds
wel grote verschillen tussen buideldieren en andere zoogdieren. Omdat opossums belangrijke modellen zijn voor menselijke ziektes, is dit onderzoek veelbelovend in diverse studies naar deze ziektes. Zo worden beschadigingen aan de ruggengraat van pasgeboren opossum-
Figuur 2: Chromosomenoverzicht
Figuur 1: de opossum
hun voorouders van elkaar scheidden, 180 miljoen jaar geleden. Het opossumgenoom bevat 18.000 tot 20.000 genen, ongeveer evenveel als dat van de mens. De meeste genen van de opossum komen bovendien overeen met die van buidelloze zoogdieren, ondanks het feit dat beide groepen dus al 180 miljoen jaar geleden uit elkaar zijn gegroeid. Het is de regulatie van de genen, dus wanneer ze ‘aan’ of ‘uit’ staan, dat enorm veranderd is. Men dacht altijd dat een klein gedeelte van het DNA bestond uit regulatie porties die de andere genen aanstuurde. Nu blijkt dat dit regulatie gedeelte 2 tot 3 maal groter is dan altijd werd gedacht. Het zogeheten junkDNA, bevat eigenlijk geen genen, maar speelt wel een grote rol bij het regelen van de genetische expressie. Hierin zijn 22
pjes op wonderbaarlijke wijze genezen. Zelfs als het ruggenmerg compleet doormidden is, herstellen de zenuwen zich weer. Medici hopen deze kunst ooit van de opossum te kunnen afkijken om mensen met een dwarslaesie te helpen De onderzoekers hebben tevens kunnen constateren dat het immuunsysteem van buideldieren veel minder primitief is dan tot nu toe werd aangenomen. Nu dit genoom bekend is, kan bijvoorbeeld de immuunrespons van buideldieren bekeken worden. Door het bekendmaken van het genoom van de opossum kan er een schatting worden gemaakt van een bepaalde mate van innovatie CNE (Conserverd Non-coding Elements, dus het junk-DNA) in het genoom van niet-buideldieren, waaronder de mens en is er identificatie mogelijk van enkele tienduizenden soort-specifieke genen. Er moeten echter nog veel meer genomen van buideldieren bekend worden om al deze conclusies en bevindingen echt op de mens toe te passen, maar het begin is gemaakt!
Column
‘Over blikjes, tosti’s en koekjes’
Lieke van Bladel Het Prothok. De plek waar het bestuur “werkt” en commissies bij elkaar komen. Natuurlijk zijn er ook nog mensen zoals ik. Wij gebruiken het Prothok vooral als excuus om rond te hangen en zo weinig mogelijk tijd op de TU/e daadwerkelijk nuttig te besteden. Met dit groepje actieve leden, bestuur en lamme takken wordt er wel altijd heel veel lol getrapt in het Prothok. Voor de gemiddelde student die geen actief lid is of er geen hobby van maakt het bestuur te irriteren is het Prothok er toch vooral voor één ding, eten. Koeken, tosti’s en blikjes. Er is geen fijnere plek om te zijn dan het Prothok wanneer je het 7e uur begeleide zelfstudie signaalanalyse hebt. Of wat dacht je van al die arme 1e jaars die hele middagen moeten matlabben. Natuurlijk heb je in het Prothok ook iets voor alle ochtendcolleges, deze moeten logischerwijs onderbroken worden door een cafeïnebreak, er is immers altijd genoeg koffie. De koekenla is echt een geweldige oplossing als je een vak niet gehaald hebt. Er is geen beter comfortfood dan chocoladekoekjes. Studeren zou toch minder leuk zijn op appels en droog brood. Gelukkig gaat dit meestal goed en blijven studenten doorvoed. Helaas gaan af en toe dingen mis. Coca Cola houdt spontaan op met leveren en de communicatie binnen sommige commissies van Protagoras loopt ook niet altijd vlekkeloos, zodat er niet altijd evenveel koekjes zijn.
houding zegt: “Doen we niks aan, dit is eigenlijk best goed”. Zouden wij eens moeten proberen bij de examencommissie als we bachelorexamen hebben. Zo merk je maar weer op een bloedhete woensdagmiddag als het 30 graden in de schaduw en de rij voor de kantine ongeveer twee kilometer is, dat koeken en drank behoorlijk onderschat worden. En als echte student ga je natuurlijk niet 20 cent meer betalen voor een blikje uit de automaat. Ik bedoel: we leven op studiefinanciering hoor, elke cent telt! Zo spaar je elke drie blikjes weer een biertje in In Vivo uit. En je eigen eten mee nemen is veel te gezond, daar kunnen we ook niet aan beginnen, hoor! Gelukkig is het inmiddels weer noodweer en is Coca Cola weer klaar met hun lentestop, ik denk dat het een complot is om de prijs van de blikjes op te kunnen hogen. Schaarste en alles. (Ik loof persoonlijk een borrelkaart uit voor de persoon die mij bewijs kan brengen voor deze theorie). Ik heb alvast vijf koekenkaarten gekocht dus daar is ook geen tekort aan. Want zeg nu zelf: een column schrijven is toch een stuk relaxter met wat drinken en een cakeje erbij.
Naast de koekjes zijn er natuurlijk dus ook nog de tosti’s, in twee maagvullende varianten, maagvullend en maagvullend pittig. Voor sommigen onder ons is dit nog niet genoeg en die maken er met wat vlammensaus een maagvullende brandbom van. Maar toch kun je dus stellen dat er in het Prothok een enigszins betaalbaar alternatief is op het dure Albron-eten. Op zich is het natuurlijk sowieso bizar dat een cateringorganisatie die bij een enquête een vier scoort voor de prijs/kwaliteitver-
23
Lieve Bouzo... Bouzo Lieve Bouzo,
Lieve verschrikkelijke sneeuwjongen,
Het komt er weer aan, de tijd der tijden, het seizoen dat ik het meeste vrees, mijn grootste nachtmerrie: de zomer. Nu denk je natuurlijk: wat is dat nu weer voor onzin, de zomer is hartstikke lekker. Dat is het ook voor de meeste mensen. Lekker in de zon liggen, terrasjes pakken en zwemmen. Maar ik heb een probleem, mijn benen zijn harig en niet een beetje stoer mannelijk harig maar, serieus, in mijn boxer zie ik eruit als een yeti! De afgelopen warme lente heb ik nog een beetje kunnen doorkomen door te vertellen dat mijn moeder per ongeluk al mijn korte broeken te heet heeft gewassen en dat die nu worden gedragen door de cavia. Maar ik denk dat als we straks gaan zwemmen enzo ik er toch echt aan zal moeten geloven. Mijn vrienden hebben mij nog nooit zonder lange broek gezien. En ik ben bang dat ze er grappen over gaan maken of, nog erger, dat meisjes er vlechten in willen gaan leggen. Wat denk jij? Zal ik maar gewoon gaan voor een full-body wax of moet ik er maar mee leren leven dat kleine kinderen gillend naar hun ouders rennen als ik er aan kom?
Wat rottig dat je zo behaard bent. Gelukkig heb ik zelf schubben dus ken ik dit probleem niet echt. Al willen mensen nog wel eens gillend weg rennen als ik er aan kom. Wat vreemd eigenlijk… Ik ben zo vriendelijk! Nou, ja, terug naar jouw probleem. Ben je echt zo behaard of zit het meer in je eigen hoofd? De meeste jongens hebben namelijk haar op hun benen en meiden vinden dat meestal zelfs wel sexy. Maar als je bang bent dat vrouwen er vlechten in gaan leggen kan je het een beetje bijtrimmen, net als het haar onder je oksels. (Dat werk je toch wel bij hoop ik?) Als je toch voor een full-body wax kiest kun je maar beter een goed excuus hebben anders gaan mensen denken dat je echt heel ijdel bent. Mischien kan je zeggen dat je aan het overwegen bent professioneel wielrenner te worden, of dat je een ziekte hebt waardoor je juist helemaal geen haar op je benen hebt. Heb je een goeie vriend van je wel eens je benen laten zien? Het kan best dat het allemaal wel meevalt en dat ze je juist super stoer en mannelijk vinden. Dan ben je deze zomer de ‘King of the beach’. Maak je niet te veel zorgen en veel plezier deze zomer.
Veel liefs, de verschrikkelijke sneeuwjongen
Bouzo
Protpraat Op de terugweg uit Enschede na de Battle met Paradoks (victorie voor Prot!!) stopt de trein in een weiland. Dennis: “Als er iemand voor de trein is gesprongen wordt ik écht pissig... Dan ga ik voetballen met z’n hoofd.” Dennis tegen Lieke: “Ga je even mee naar Traverse?” Lieke: “Is dat ver?” Maarten: “Tra-VER-se...” 24
Mischa: “Gisteren dacht ik ineens, nu wil ik verkering! Dus toen heb het maar aan Bram gevraagd en hij zei: “ja, dat wil ik wel” en ..” Geert: “.. toen werd je wakker en bleek dat je niet meer op de basisschool zat” Mischa: “ Ik ben echt dom!” Daan: “Ja... Maar je kan het hebben...”
Oh, zit dat zo! ‘Wear sunscreen’
Marloes van Hoeven De zomer en de bijbehorende zon liggen weer op de loer. Heerlijk, zo genieten van het zonnetje. Terrasje pakken en heerlijk buiten zijn. De dikke warme kleding maakt plaats voor de lekker fleurige, gemakkelijke kleding. De zonnestralen die ’s ochtends langs het gordijn binnen komen maken het opstaan ook een stuk aantrekkelijker. Zwembaden en stranden worden massaal bezocht. Weg met die verbleekte huid, op naar een gezond kleurtje. Geen vuiltje aan de lucht, zo lijkt het. Tot er ineens termen als ozonlaag, ultraviolette (UV) straling en zonkracht in het spel komen. Er zijn wel een aantal dingen waarbij stilgestaan moet worden voordat men zich blootstelt aan de felle zon. De zon zendt zichtbaar licht uit. Dat is straling met een gemiddeld energieniveau en is niet schadelijk. De zon zendt ook niet zichtbaar UV-licht uit. De UV-straling veroorzaakt in ons lichaam chemische processen die van levensbelang zijn, maar ook levensbedreigend. De UVstraling heeft een hoger energieniveau en kan daardoor schade toebrengen aan de huid indien deze te lang onbeschermd aan zonlicht blootstaat. Van de UV-straling bereiken twee soorten de aarde. Vooral UVB-straling, maar ook UVA-straling kan zonnebrand veroorzaken. Slechts een klein deel van deze straling bereikt het aardoppervlak. Dit is onder andere te danken aan de ozonlaag. Wanneer de dikte van de ozonlaag afneemt, kan meer UV-straling het aardoppervlak bereiken en daarbij de tere huid.
- Het tijdstip van de dag: UV-straling is in Nederland het sterkst tussen 12.00 en 15.00 uur. - De plaats op de aarde: hoe dichter bij de evenaar, hoe sterker de UV-straling, en hoe hoger in de bergen, hoe sterker de UV-straling. - De mate van weerkaatsing: UV-straling wordt sterker door weerkaatsing via sneeuw, zand en water. - Bewolking: door een dichtbewolke lucht komt nauwelijks UV-straling, maar bij heiig weer wordt de UV-straling gereflecteerd tussen de wolken. Wanneer de huid te veel UV-straling krijgt, treedt verbranding op. De huidcellen raken beschadigd en de kans op huidkanker is groter. Moet nu massaal de zon ontweken worden om huidkanker te voorkomen? Dit valt wel mee. Voorzorgsmaatregelen doen wonderen. Het huidtype bepaalt hoe ge-
Behalve de dikte van de ozonlaag beïnvloedt ook de zonkracht de hoeveelheid UV-straling die het aardoppervlak bereikt. De zonkracht is een maat voor de hoeveelheid UV-straling in het zonlicht die de aarde bereikt en kan variëren tussen 0 en 10. De zonkracht wordt bepaald door een aantal factoren. - Het jaargetijde: in de zomer is in Nederland de zonkracht sterker dan in de winter.
voelig de huid is voor de zon. Tijdens het weerbericht of op een willekeurige weerpagina wordt vanaf ongeveer mei aangegeven wat de zonkracht per dag is. 25
Dit is een indicatie voor de tijd dat de onbeschermde huid veilig blootgesteld kan worden aan de zon. Wanneer men langer veilig in de zon wil verblijven, biedt zonnebrand een uitkomst. Deze bevat een beschermingsfactor. De beschermingsfactoren zijn weer huidtype afhankelijk en geven een richtlijn hoe lang veilig in de zon gezeten kan worden.
genaam en gezond gedaan moet worden. Dus als laatste een afsluitende wijsheid als je weer eens naar een buitenborrel of een actieve leden barbecue gaat: Zon veilig, gebruik de juiste zonnebrand!
Beschermingsfactoren zijn universeel. Dat garandeert dat twee produkten met dezelfde factor, van welk merk dan ook, dezelfde beschermingsfactor bieden. In Nederland kan de onbeschermde huid maximaal drie uur veilig worden blootgesteld aan de zon. De weerstand tegen de zon (het zonnekapitaal) is voor iedereen verschillend en hangt af van het huidtype. Het zonnekapitaal en daarbij de weerstand tegen de zon kan afnemen en de kans op huidkanker toenemen. Dit gebeurt na elke blootstelling aan UV-straling. Nu rest de vraag, hoe wordt het huidtype bepaald?
Er zijn vier huidtypes, met elk hun eigen kenmerken en beschrijvingen. - Huidtype I: Blond of rood haar, lichte ogen, bleke huid, vaak sproeten. Wordt nooit bruin, maar wel altijd rood (factor >25) - Huidtype II: Blond of rood haar, lichte of bruine ogen, lichte huid. Wordt soms bruin, maar begint altijd met rood worden. (factor 15-20) - Huidtype III: Donkerblond haar, lichtbruine huid. Wordt gemakkelijk en steeds bruin, met soms wat zonnebrand (factor 10-15) - Huidtype IV: Mediterraan type bruine huid, bruin haar. Zelden of nooit verbranding, bruint zeer makkelijk. (factor 5-10) Tegenwoordig wordt factor 15 als het absolute minimum beschouwd. De zomerzon is er dus wel om van te genieten. Zolang er maar even nagedacht wordt hoe het genieten aan26
?
Protlied
‘De gapende kloof tussen mens en techniek’
De gapende kloof tussen mens en techniek Is voor ons echt niet meer dan een kier Eindhovens trots, ja de crème de la crème Die mensen die ziet u nu hier Niemand bereikt een verg’lijkbaar niveau Concurrenten bezwijken en masse Ja, de mens is de maat aller dingen Dat zei Protagoras Onze rots in de branding, de esculaap Is Bouzo, gevaarlijk en rood Zijn blikken vertolken de krachten van Prot Zijn macht is dus ongrijpbaar groot BioMedische ingenieurs zijn wij straks Dus vol trots heffen wij nu het glas Ja, de mens is de maat aller dingen Dat zei Protagoras Ja, de mens is de maat aller dingen Leve Protagoras!
Protagenda 14-06
Cocktailborrel
19-06
Stagevoorlichting
21-06
BoerenBurgersBuitenlui
22-06
Donateursborrel
25-06
VerkiezingsALV
16-07
Begin zomervakantie
13-08 t/m 17-08
Intro
27
Colofon Jaargang 9, nummer 4 “Protatype” is het verenigingsblad van Studievereniging der Biomedische Technologie Protagoras. Het heeft een oplage van 350 stuks. Redactie Lieke van Bladel Marloes van Hoeven Yvette Koeken Moniek Lamers Geert Litjens Birgit Plantinga Remi Verhoeven Vormgeving Remi Verhoeven Hoofdredacteur Geert Litjens Kaft Geert Litjens Foto’s op de kaft Batavierenrace The Battle Vrouwenborrel Gala
Inleveradres kopij SvBMT Protagoras TU Eindhoven W-Hoog 1.14 (Prothok) Postbus 513 5600 MB Eindhoven Tel: (040)-(247)2758 E-Mail:
[email protected] Internet: www.protagoras.tue.nl Volgende deadline: 17 juli 2007 Adverteerdersindex Nucletron Medis Occam Organon
pag. 5 pag. 9 pag. 19 pag. 20
Drukkerij Drukkerij van Tuijl Tel: 040-2435705
Winnaar Puzzel Protatype 3 Paul Kooiman Je kan je borrelkaart komen ophalen in het Prothok
28
Protag
MT
d der SvB la
V er
e ni
de
ot
ag
n gsbl ad
o ras ***
gi vB M T P r rS
V er
e ni
de
ot
ag
n gsbl ad
o ras ***
gi vB M T P r rS
V er
e ni
de
ot
ag
n gsbl ad
o ras ***
gi vB M T P r rS
V er
e ni
de
ot
ag
n gsbl ad
o ras ***
gi
BMT On Stage: Where can you go? Symposium ‘Highway of the Human Body’ The Battle Batavierenrace
eniginsb
Verenigingsblad der SvBMT Protagoras Jaargang 9 Juni 2007
V
er
as *** or
4
vB M T P r rS
