een project om gelovig op weg te gaan met jonge kinderen en hun ouders
UITPAKKEN MET JEZUS samengesteld door diaken Lode Caes en Severine Verhulst met als onderwerp
HET KRUISTEKEN ACHTERGRONDINFORMATIE VOOR DE OUDERS Tekens of symbolen hoeven geen uitleg meer eens men de betekenis kent. Sommige ervan zijn wereldwijd gekend, ons leven zit vol van zulke afspraken. Neem nu de verkeerslichten, als het groen is rij je door en als het rood is dan stop je. De ervaring brengt het bij, je hoeft niet eens geletterd of geleerd te zijn. In ons geloofsverkeer kennen wij het kruis en het kruisteken. Van iedereen die je een kruisteken ziet maken mag je aannemen dat hij christen is. Het wordt gemaakt door met de rechterhand het voorhoofd aan te raken, dan het hart en daarna de linker en de rechter schouder. Daarbij worden de woorden gesproken: 'In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, Amen.' Met het kruisteken drukken wij ook uit hoe wij willen leven: in verbondenheid met de God de Vader, naar het voorbeeld van Jezus zijn Zoon en bezield en gesterkt van zijn Heilige Geest. En 'amen' wil dan zeggen: 'het is zo', met andere woorden: 'ik wil proberen zo te leven'. Het kruisteken kan op veel momenten worden gemaakt, zowel buiten als binnen de kerk, zo bijvoorbeeld bij het opstaan en het slapengaan, en bij het begin en het einde van de eucharistie om te tonen dat we zijn samengekomen in naam van de drie-ene God. Naast het grote kruisteken is er het kleine, dat als inleiding op het evangelie wordt gemaakt de zogenaamde 'drie kruisjes'. op het voorhoofd (verstand), de mond (spreken) en het hart (geloof). We kennen het kruisteken of het kruisje nog als teken van bekering (het vasten- of askruisje), als teken van vergeving (de absolutie na de biecht), met wijwater als teken van verlossing en zuiverheid in of als herinnering aan ons doopsel, met chrisma of olie als teken van kracht in het vormsel en de ziekenzalving, als zegening, als bescherming … Zo is het een zinvol en mooi gebaar als ouders hun kinderen loslaten en zegenen, een kruisje geven voor het slapengaan, vooraleer ze op kamp of op reis gaan, op kot gaan om te studeren, bij een huwelijk … Een kruis(je) tref je niet alleen in de kerk aan, ook in huis, thuis op een ereplaats in de woonkamer of in een bidhoekje, anderen dragen het om de hals. Oorspronkelijk een moord- of executiewapen is het kruis allerminst een luguber ding. Onbegrepen en trouw aan zijn boodschap stierf Jezus aan het kruis uit liefde, die door God beantwoord werd. Telkens we een kruisteken maken nodigen we Jezus uit in ons leven en doet hij ons opstaan om liefde te ontvangen en te delen boven alles verbindt hij ons met God, onze Schepper en Vader van Liefde, zelfs in uiterste nood of verlatenheid.
BIJBELVERHAAL en GEBED Goede Vrijdag De vrijdagochtend dat Jezus aan heet kruis werd gehangen, zongen de vogels niet en er kraaiden geen hanen. Ook de koeien, paarden en schapen hoorde je niet. Het was doodstil. Geen blad aan de boom bewoog. Toen werd het helemaal donker. De aarde beefde en de rotsen scheurden toen Jezus stierf. Een man en twee vrouwen namen de dode Jezus mee. Ze legden hem in een graf dat was uitgehakt in de rots. En ze rolden er een grote steen voor. (Uit: “Een ark vol verhalen” van Herma Vogel en Gitte Spee)
In de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest. Met het eenvoudige gebaar van het kruisteken bidden wij tot U, God. Wij vragen U om uw zegen voor onze kinderen, voor ons gezin, voor allen met wie we verbonden leven. Amen.
HANDEN UIT DE MOUWEN… AAN HET WERK !
Maak met de kinderen een kruisbeeld. Je kan het knippen uit hard karton, boetseren met klei, knutselen met takjes … Tijdens de eerste instapviering op … in de kerk van Geluveld zullen alle kinderen hun eigen kruisbeeld meebrengen en zal het gezegend worden. Veel succes !
Geef je kinderen een kruisje voor het slapengaan. Met de woorden “God zegene en beware je” vertrouw je hen toe aan Gods zorgzame liefde.
KLEURTEKENING
samengesteld door diaken Lode Caes en Severine Verhulst
UITPAKKEN MET JEZUS een project om gelovig op weg te gaan met jonge kinderen en hun ouders
HET DOOPSEL ACHTERGRONDINFORMATIE VOOR DE OUDERS Er zijn drie inwijdingssacramenten, waar God en mens elkaar ontmoeten. Door die te ontvangen wordt je christen: het doopsel, het vormsel en de eucharistie. Het doopsel is een tweede keer geboren worden. Je krijgt een nieuwe Vader: in de hemel. En een broer Jezus. Je trekt je ogen open ziet het licht: dat noemt men het geloof. Er komt Iemand in jou wonen om je te helpen en te leiden: de heilige Geest. Je krijgt er ineens veel nieuwe broers en zussen bij: de hele kerk. En God neemt je heel dicht bij zich en beschermt je tegen alle kwaad. Stilaan leer je ook met hem spreken: je bidt en zegt: Onze Vader. In het doopsel wordt driemaal 'ja' gezegd: een 'ja' van God, een 'ja' van de Kerkgemeenschap en een 'ja' van de dopeling. Ja, zegt God tot de mens in het doopsel, ja, je bent iemand voor Mij. Je draagt een eigen naam. Je bent mijn kind. Ik wil je laten delen in mijn leven. Het ja van God blijft ja: het doopsel merkt de dopeling onuitwisbaar en definitief. Voorgoed worden we aangenomen als kinderen van God, wat er later ook fout mag lopen. Daarom kan het doopsel niet herhaald worden. Meestal wordt men kort na de geboorte gedoopt, maar men kan ook als jongere of volwassene gedoopt worden. Bij een kinderdoop komt het 'ja' van de ouders en beloven ze dat ze hun kind christelijk zullen opvoeden. Om hen daarbij te steunen duiden ze een peter en/of meter aan. Ook de kerkgemeenschap en de dopeling zeggen 'ja' tegen elkaar, want christen wordt je nooit alleen, voor de uitgroei vanchristelijk leven is de geloofsgemeenschap onontbeerlijk. Bij het doopsel giet de priester of de diaken wat water over het hoofd van de dopeling. Hij zegt daarmee dat de gedoopte een nieuwe mens wordt: “Ik doop je in de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest.” De gedoopte krijgt ook wat zalf (Chrisma) op zijn hoofd, zalf maakt sterk om als gedoopte te leven. Ten slotte krijgt de dopeling ook een doopkaars. Deze wordt aangestoken aan de Paaskaars. De gedoopte wordt uitgenodigd om te leven in het licht van Jezus Christus en om zelf licht te zijn in deze wereld.
BIJBELVERHAAL en GEBED Toen kwam Jezus vanuit Galilea naar de Jordaan om door Johannes gedoopt te worden. Maar Johannes probeerde hem tegen te houden met de woorden: ‘Ik zou door u gedoopt moeten worden, en dan komt u naar mij?’ Jezus antwoordde: ‘Laat het nu maar gebeuren, want het is goed dat we op deze manier Gods gerechtigheid vervullen.’ Toen stemde Johannes ermee in. Zodra Jezus gedoopt was en uit het water omhoogkwam, opende de hemel zich voor hem en zag hij hoe de Geest van God als een duif op hem neerdaalde. En uit de hemel klonk een stem: ‘Dit is mijn geliefde Zoon, in hem vind ik vreugde.’ (Mt. 3,13-17)
Lieve God, Ken jij mijn naam ? Weet je wie ik ben ? Weet je dat ik goed kan lopen of mooi kan tekenen ? Heb je een groot boek waar je al de namen in schrijft of zijn ze geschreven in je hart ? Heb ik daar echt een plaatsje, in dat grote hart van jou ? Een plaats voor mij alleen ? Dat is geweldig, God !
HANDEN UIT DE MOUWEN… AAN HET WERK ! Het doopsel was alvast een leuke gebeurtenis in jullie gezin. Jullie hebben er waarschijnlijk veel foto’s van genomen en eventueel ook een album van gemaakt. In voorbereiding op de Eerste Communie willen wij voorstellen om dit mooie moment nog even voor de geest halen. Het kan heel leuk zijn om de foto’s of het album nog eens te bekijken en er samen met je kind over te spreken.
Hieronder kunnen jullie een klein verslagje schrijven over dit leuke moment binnen het gezin.
….………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
KLEURTEKENING
samengesteld door diaken Lode Caes en Severine Verhulst
UITPAKKEN MET JEZUS een project om gelovig op weg te gaan met jonge kinderen en hun ouders
Ik vergeef je… ACHTERGRONDINFORMATIE VOOR DE OUDERS Door het doopsel, het vormsel en de eucharistie brengt God ons tot leven in de Geest. Maar we dragen die schat in broze vaten. We kunnen hem zelfs verliezen. Maar God is ook een genezer naar lichaam en geest en vergeeft ons falen. In veel kerken vind je een biechtstoel. In deze kleine ruimte kan je voor God je grote en kleine fouten en tekorten uitspreken. De priester vergeeft je je fouten en zonden in naam van God. Dit geeft je nieuwe kansen om verder te gaan met jezelf, met anderen en met God. Voor velen is dit sacrament verzwakt of nauwelijks nog aanwezig. De biecht is misschien voor sommigen te confronterend, je moet zoveel van jezelf prijsgeven … en wie doet dit nu nog…? Rechtvaardigheid is meer dan ooit het terrein geworden van advocaten en rechters. Verzoening, het in het reine komen met jezelf, het jachtgebied van allerlei therapeuten. Maar deze wegen zijn zelden of nooit helemaal bevrijdend. Alleen God heeft daarvoor een uitweg: Hij verlost. Alleen Hij kan die liefde geheel opbrengen. Toch blijven verzoening en bekering belangrijke bouwstenen in het leven van elke mens. Zeker ook binnen de geborgenheid van een gezin. Het besef dat je kind bij mama en papa opnieuw mag beginnen na een misstap is van groot belang. Dat gevoel van omarmen en liefdevol met elkaar omgaan met elkaar is levensnoodzakelijk. Ook binnen de liturgie zijn verzoening en bekering sterk aanwezig. God wil er telkens weer voor mensen zijn, wat er ook gebeurt. Precies daarom is er bij het begin van de eucharistieviering een moment van bekering, een moment van God nabij te weten. God die je aanvaardt zoals je bent, met je mooie en minder mooie kanten. Openstaan voor dit vertrouwen is je al bekeren tot God. Vergeving vragen ligt niet gemakkelijk, noch voor volwassenen, noch voor kinderen. Maar zich als mens met gaven en tekorten omarmd weten, zich aanvaard en begrepen voelen door God en door de mensen met wie we samenleven … het blijft heel waardevol en hoopvol. Verzoening blijft belangrijk.
BIJBELVERHAAL en GEBED Jezus ontmoet een vrouw die op het punt staat gestenigd te worden.Ze werd betrapt en nu moet ze daarvoor boeten. Anderen willen met stenen naar haar gooien. Maar Jezus schenkt haar bevrijding. Hij zegt de rondkijkende menigte: wie zonder zonden is, gooit de eerste stenen. Eén voor één druipen ze af.
In het verhaal hierboven wordt er over stenen verteld. Hieronder zie je een leuke opdracht met steentjes… Gebruik een zakje met de steentjes. Op het einde van de dag krijgt iedereen van het gezin een steentje uit een zakje. Iedereen denk na ovor de voorbije dag: wat was goed, waar ben ik dankbaar voor? Wat was minder? Hebben we conflicten bijgelegd? Wie wil, vertelt iets over de voorbije dag. Met het steentje in de hand vertellen we elkaar wat we willen vasthouden van de voorbije dag.
God, wij danken U voor uw vergeving, voor uw liefde voor elk van ons. Uw goedheid is zo groot. Leer ons leven als Jezus uw Zoon. Laat ons niet veroordelen, maar telkens nieuwe kansen schenken. Amen.
HANDEN UIT DE MOUWEN… AAN HET WERK ! Ik ben kabouter Wijsneus, ik wil alles beter weten. Ik ben kabouter Eénoog, ik kijk nooit waar ik kan helpen. Ik praat te veel, ik ben kabouter Langtong. Mijn naam is kabouter Stijfbeen, ik doe niet graag boodschappen. Ik ben kabouter Doofpot, ik luister nooit naar de anderen. Mijn naam is kabouter Ikje, ik deel nooit met mijn vriendjes. Ik wil alles voor mezelf. Ik kleur en schrijf heel slordig, ik ben kabouter Vuilduim.
Elk van ons herkent zich wel in één van de kabouters die hierboven beschreven staan. Daarom is het goed dat er in het gezin plaats is om te vergeven en te vergeten.
Wij stellen voor…
Elk van jullie kreeg in één of andere winkel wel al eens zo’n zak(je) (zie hierboven). Zo’n zak(je) kan dienen om binnen het gezin elkaar pluimen te geven (als iemand iets goeds heeft gedaan) of sorrykaartjes (als iemand iets fouts heeft gedaan).
Hoe ga je te werk ? Schrijf op een wit blad papier met rode letters: “Ik maakte een fout. Sorry” en versier dit blaadje in rode tinten. Schrijf op een ander wit blaadje met groene letters: “Jij verdient een pluim” en versier dit in groene tinten. Kleef beide blaadjes op de kartonnen zak. Elk blaadje aan één kant. Verzamel in de zak pluimen en kaartjes met SORRY erop.
Gebruik de zak als volgt. Wanneer er een pluim wordt uitgehaald draai je de zak met de groene kant naar voren. Wordt er een sorrykaartje uitgehaald dan wordt de zak met de rode kant naar voren geplaatst.
KLEURTEKENING
samengesteld door diaken Lode Caes en Severine Verhulst met als onderwerp
UITPAKKEN MET JEZUS een project om gelovig op weg te gaan met jonge kinderen en hun ouders
HET ONZE VADER ACHTERGRONDINFORMATIE VOOR DE OUDERS Bidden is voor mensen uit alle tijden altijd een kreet van onmacht geweest, een echo van onze behoeften en van onrust en twijfel. Christelijk bidden is echter anders. De leerlingen van Jezus zagen Jezus vaak bidden. Ze probeerden het ook en vroegen Hem: Heer, leer ons bidden. Jezus sprak veel met God en hij vertelde dat Hij zijn Vader en de Vader van alle mensen is. Daarom leerde Jezus zijn leerlingen bidden met de woorden van het 'Onze Vader'. Wie we ook zijn, wat we ook doen, God draagt zorg voor ons zoals een vader en een moeder doen. Het Onze Vader bidden roept ons op om meer en meer als broers en zussen te leven. Die Vader is niet zichtbaar aanwezig. Daarom bidden we 'die in de hemelen zijt'. Dat Gods 'naam geheiligd' moge worden. God is zijn Naam. Hij doet waar Hij voor staat: Vader zijn, zorg dragen. Wij bidden ook dat Gods 'rijk moge komen'. Het Rijk waar verdrukten verlost worden, waar armen de Blijde Boodschap horen. Dit rijk van vrede en gerechtigheid mag groeien in onze wereld. Dit kan alleen maar als 'Gods wil geschiedt op aarde en in de hemel'. Wij mogen ons toevertrouwen aan God, ja zeggen op zijn aanbod van liefde. Het Onzevader is een gebed vol hoop en verwachting. Het eerste deel van het Onzevader gaat dus over wat God verwacht en wat wij Hem toewensen: de heiliging van zijn naam, de komst van zijn Rijk en de vervulling van zijn wil op aarde zoals in de hemel. Het tweede deel speelt in op onze behoeften en gaat over onze verwachtingen: we bidden om wat 'broodnodig' is, niet alleen voor onszelf, maar voor alle mensen. We bidden om 'vergeving' dat we niet breken onder de last van schuld en zonde. We beseffen ook goed dat het ontvangen van vergeving hand in hand gaat met 'zelf vergeving te schenken'. Daarom vragen we dat we 'verlost worden van het kwaad' en niet mogen ten onder gaan aan de 'bekoring' van zelfzucht en ongeloof. Dat we het nooit opgeven en wanhoop en verbittering laten overheersen: zo verandert onze honger in verzadiging, schuld in vergeving, conflicten in verzoening, onze angsten gaan over in bevrijding en verlossing.
BIJBELVERHAAL en GEBED Hiernaast kun je zien dat Jezus een hele goede verteller was. Op een berg, in de zon kwam hij met vele samen om zijn boodschap te vertellen. Jezus legt de mensen ook uit hoe ze moeten bidden. “Bidden is God danken voor wat je hebt. Maar hem ook vragen wat hij geven wil. Je hoeft geen moeilijke woorden te gebruiken. God luistert graag naar je. Ik heb je verteld van de wereld waarvan ik eens koning zal zijn. Je mag aan God vragen of die wereld komt. Je mag ook voor jezelf bidden. Vraag aan God of hij je elke dag eten wil geven. Of hij je wil helpen ruzies goed te maken. God luistert altijd naar je. Vergeet net dat hij je Vader is.” De mensen luisteren stil en eerbiedig. Jezus houdt van hen. Hij is de beste leermeester die ze ooit gehoord hebben. (Uit: “Prentenbijbel” – verhalen uit het Nieuwe Testament van Marijke ten Cate)
En als je dan echt eens geen woorden vindt om te bidden, geeft Jezus er ons gegeven. Het is een gebed die elke christen (=een vriend van Jezus) uit zijn hoofd kent.
Onze vader die in de hemelen zijt, geheiligd zij uw naam. Uw rijk kome, uw wil geschiede op aarde als in de hemel. Geef ons heden ons dagelijks brood en vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven aan onze schuldenaren. En leid ons niet in bekoring, maar verlos ons van het kwade. Amen.
HANDEN UIT DE MOUWEN… AAN HET WERK ! Bidden… je kunt het op vele manieren doen. Je kan zingen, je kan spreken, je kan gewoon stil zijn,… In de boekhandel kun je heel veel gebedenboekjes vinden die je helpen om te bidden. Hieronder kun je er een aantal vinden:
Maar… je kan er ook zelf eentje maken. Hieronder krijg je daarvoor een tip. Neem of koop een volledig nieuw schriftje. Versier de kaft heel mooi met de titel: “GEBEDENBOEKJE van en jouw naam”. Verzamel in dit schriftje gebedjes. Je kan er zelf schrijven, je kan er kopiëren, je kan er uittypen op de computer, je kan er overschrijven,… Je kan je gebedenboekje regelmatig gebruiken.
KLEURTEKENING
samengesteld door diaken Lode Caes en Severine Verhulst met als onderwerp
UITPAKKEN MET JEZUS een project om gelovig op weg te gaan met jonge kinderen en hun ouders
De Bijbel ACHTERGRONDINFORMATIE VOOR DE OUDERS Van de Bijbel zegt men wel eens dat het het meest bekende, gelezen en toch het slechts begrepen boek van de wereld is. Door de eeuwen heen is hij gebruikt om oorlogen te rechtvaardigen én hulporganisaties op te richten, om slavernij te onderbouwen én te veroordelen, om tot haat aan te zetten én liefde en begrip te bevorderen. Waar gaat die Bijbel nu eigenlijk over? De Bijbel is een verzameling van 73 boeken. Vandaar de naam Bijbel, van het Griekse woord 'biblia', dat 'boeken' betekent. De bijbelboeken stammen uit verschillende tijden en zijn ook heel verschillend van taal, vorm en inhoud. Toch vormt de Bijbel één geheel en geeft volgens joodse en christelijke gelovigen de weg weer die God met de mensen gaat. Deze weg krijgt gestalte in de Schepping, in de geschiedenis van het volk Israël en in het leven en optreden van Jezus Christus en de eerste Christenen. De Bijbel bestaat uit twee hoofddelen: het Oude Testament en het Nieuwe Testament. Het Oude Testament is een verzameling van verschillende van oorsprong joodse geschriften. De christenen hebben daar nog het Nieuwe Testament aan toegevoegd. Het Oude Testament is doortrokken van de cultuur van het oude Israël in de periode van 1500 jaar voor Christus tot kort voor het begin van de christelijke jaartelling. Ook het Nieuwe Testament is in sterke mate beïnvloed door de joodse traditie en de oud Griekse cultuur. Die hebben hun sporen in de teksten nagelaten: de patriarchale samenleving, het bezit van slaven, en de zeden van een semi-nomadische maatschappij – vandaar de vele verhalen over herders – hebben hun weerslag gehad op de Bijbel. Gebonden aan onze eigen tijd en cultuur als we zelf zijn, moeten we soms veel moeite doen om bijbelteksten goed te begrijpen en op waarde te schatten. Lezers van nu worden daarom door de Bijbel uitgenodigd in dialoog te treden met de ervaringen van de mensen van toen, zodat zij kunnen nadenken over de zin van hun eigen leven, over de idealen waarnaar zij hun leven willen inrichten en over de fundamentele vragen van hun bestaan.
BIJBELVERHAAL en GEBED
Er bestaan heel wat kinderbijbels: grote, kleine, veel tekst, weinig tekst,… Hierboven zie je een aantal titels. Misschien kun je er wel eentje vragen als Eerste Communiecadeautje.
Hieronder kun je het verhaal vinden dat als eerste in de Bijbel staat. We dat verhaal het scheppingsverhaal.
In het begin was er helemaal niets. Het was donker en leeg op de aarde. Alleen God was er. God maakte het licht om in het donker te schijnen. Hij zag dat het goed was. Hij schiep de besneeuwde bergtoppen en de diepe blauwe zeeën. Hij vulde het land met planten, bloemen en bomen. Hij maakte de zond om overdag te schijnen. En de maan en de sterren om licht te geven in de donkere nacht. De zee vulde Hij met mooie, gekleurde vissen en de lucht met zoemende bijen en zingende vogels. God zette grote dieren op de aarde: olifanten, giraffen, neushoorns, antilopen en herten. Maar Hij maakte ook kleine dieren: konijnen, muizen en mieren. Hij schiep de eerste man en vrouw: Adam en Eva. Hij praatte met Adam en Eva en zij praatten met Hem. God keek naar de wereld die Hij gemaakt had. Hij vond alles prachtig. De volgende dag rustte God uit van al het werk dat Hij gedaan had. (naar Gen. 1,1-2.2) uit: Averbodes Kinderbijbel
HANDEN UIT DE MOUWEN… AAN HET WERK ! Zoals je hiernaast een kunstwerk kunt zien dat het Paasverhaal verbeeldt. Zo bestaan er uit de loop der tijden heel velen.
Het bijbelboek was voor vele kunstenaars een echte bron van inspiratie.
En nu is het jouw beurt, lieve kunstenaar ! 1. Je neemt een blad papier of als je dat hebt of mag kopen een lege canvas.
2. Je schildert, je kleurt, je maakt een collage, je… van jouw favoriete Bijbelverhaal.
3. Je maakt enkele kunstwerken en je zet een kleine tentoonstelling op.
KLEURTEKENING
samengesteld door diaken Lode Caes en Severine Verhulst met als onderwerp
UITPAKKEN MET JEZUS een project om gelovig op weg te gaan met jonge kinderen en hun ouders
Het altaar ACHTERGRONDINFORMATIE VOOR DE OUDERS
AAN TAFEL ... MET DE HEER Een tafel is meer dan een tafelblad, klassiek geschraagd door vier poten. De tafel is een plaats om samen te komen, te eten, te spelen, te discussiëren, huistaken te verrichten ... Bij het vieren, staat de tafel altijd centraal. Het is dé plaats in huis waar het leven gedeeld wordt. Er wordt 'getafeld' en dat is meer dan eten en drinken alleen. De maaltijd wordt vaak verhaaltijd. Mensen komen er op verhaal, praten er bij. De tafel is een sfeermaker, versoepelt, vergemakkelijkt en bevordert het samen-leven. Ook buitenshuis wordt er heelwat afgetafeld. De horeca leeft ervan. Verder kennen we de werklunch en vele projecten krijgen vorm of worden bezegeld aan tafel, dikwijls overgoten met een saus van spijs en drank. In Jezus’ leven speelde het samen tafelen eenzelfde belangrijke rol. Hij hield ervan om samen met mensen zonder onderscheid te eten, te drinken en van gedachten te wisselen. Of het nu zijn leerlingen, verschoppelingen of zijn criticasters waren, hij was er graag bij en met de beste bedoelingen. Het laatste avondmaal met zijn apostelen was heel bijzonder. Daar toonde hij met brood en wijn dat Hij zichzelf helemaal wilde wegschenken. “Blijf dit doen om mij te gedenken”, zei Hij omdat Hij ons leven helemaal wil delen en voedsel wil zijn voor onderweg. In de mis, de eucharistie – dat is Grieks om dankjewel te zeggen – komen we als christen nog altijd samen rond de tafel, gevierd op zijn woorden én daden en putten daar kracht uit om van elkaar te houden. In de kerk noemen we de tafel ook 'altaar'. Vroeger werd het altaar tegen een wand geplaatst. De priester las toen de mis met de rug naar het volk. Nu viert de priester de eucharistie met zijn gezicht naar de mensen toe. De oude, tegen de wand geplaatste altaren werden onbruikbaar: niemand kon daar immers achter gaan staan. Er werden nieuwe altaren geplaatst, meer naar voren, centraler in de kerk. Veel van die nieuwe altaren kregen nadrukkelijk de vorm van een tafel en dit om het maaltijdkarakter van de eucharistie te benadrukken.
BIJBELVERHAAL en GEBED
Jezus zat voor de laatste keer met al zijn vrienden aan tafel. Ze aten brood en dronken wijn. “Ik geef mijn leven voor jullie en alle mensen”, zei Jezus. “Daar moeten jullie altijd aan denken, als je samen eet.”
lieve jezus, mmm, het eten ziet er lekker uit. straks mag ik mijn bord helemaal leeg eten. ik dank de mensen die het eten hebben klaargemaakt. maar onmiddellijk denk ik ook aan de mensen die vandaag geen eten op tafel zullen hebben. smakelijk, lieve jezus, smakelijk, lieve tafelgenoten, smakelijk, iedereen
een tafelgebed
een tafelgebed
(Uit: “Jezus – Mijn Bijbel-prentenboek” van de uitgeverij Averbode)
HANDEN UIT DE MOUWEN… AAN HET WERK ! Deze keer mogen jullie brood bakken. Want was het niet zo in het verhaal van het laatste avondmaal dat Jezus het brood verdeelde en zorgde dat iedereen genoeg had? Doe dus maar je kookschort aan en beginnen maar!
Ingrediënten
500 g tarwebloem ongeveer 300 ml lauw water 30 g verse gist of 10 g gedroogde gist 50 g boter snufje zout 2 koffielepeltjes suiker
Bereiding: Maak het werkblad schoon en droog. Stort het meel op het werkblad. Roer het zout en de suiker erdoor (met de vingers). Snij de boter (op kamertemperatuur) in kleine stukjes. Kneed met de handen alles door elkaar en voeg beetje bij beetje het lauwwarme water met verse of gedroogde gist toe. Blijf kneden; als het deeg mooi elastisch wordt geen water meer toevoegen. Kneed het deeg 5 tot 10 minuten en maak er een mooie bal van. Laat de bal in een kom, afgedekt met keukenfolie of een theedoek, 15 min. rijzen. Kneed het deeg 5 minuten door het met een hand beet te pakken en het met de andere hand uit te trekken. Maak er een bal van die je aan een kant platdrukt (vloerbrood). Laat het deeg afgedekt nog 30 minuten rijzen. Vet intussen de bakplaat in met boter en verwarm de oven voor tot 180 graden. Plaats het brood op de ingevette bakplaat in het midden van de oven en bak het in 30-35 minuten bruin en gaar.
KLEURTEKENING