DESIGN THIS! Nadine van Tuyl 0832307 CMD3C
onderzoek Gezien ik in de eerste week, waar ook de pressure cooker in plaats vond, nog in Amerika zat vanwege stage en die dus had gemist, wist ik echt niet wat nu eigenlijk de bedoeling was toen ik in de eerste les zat. Ik vond alles heel vaag klinken en snapte eigenlijk niet wat de bedoeling was. Het werd er allemaal niet veel duidelijker op toen een klasgenootje me uitlegde dat we ‚iets moesten gaan doen met iets wat we leuk vonden’. Vandaar ben ik gaan kijken naar wat zij op dat moment had, en zag ik dat ze zelf ook nog helemaal in het begin zat en nog totaal niet wist wat ze aan het doen was. Op dat moment ben ik dus gaan doen waar zij ook mee bezig was, namelijk brainstormen. Waar lagen mijn eigen interesses en wat wilde ik graag leren?
Omdat ik deze twee niet gelijk wist te combineren heb ik het ‚professionele grenzen’ gedeelte op dat moment links laten liggen. Het leek me geen goed idee om me nu helemaal druk te gaan maken om daar ook iets mee te doen, want dat zou me alleen maar beperken in mijn concept ideeën. Ik besloot me dus te richten op mijn interesses, en ben gaan kijken of ik daar iets uit kon halen. Het gene wat me gelijk het meeste trok was voeding. Hier kan je naar mijn idee best veel mee en dat leek me dus een goede om mee aan de slag te gaan. Ik ben opzoek gegaan naar de ‘pijnpunten’ die ik zelf ondervond op dit gebied.
Ik vond het gedeelte ‘ongezonde recepten omzetten naar gezonde recepten’ wel een heel handig iets. Aangezien ik er heel vaak tegen aan loop dat ik niet echt word aangetrokken door van die super healthy dingen, maar wel altijd heel enthousiast word als een recept wat ik lekker vind omgezet is naar een hetzelfde recept maar dan met aanpassingen zodat het gezond word. Ik ging er overnadenken hoe ik dit zelf aanpak. Zelf volg ik op youtube verschillende kanalen die filmpjes maken over gezonde recepten etc, maar haal ik ook veel recepten van pinterest af. Maar ik kan het nooit op mijn eigen wil afstemmen. Het is altijd eigenijk maar iets wat ik toevallig tegen kom. Lijkt het me lekker? Dan schrijf ik het op of sla ik het ergens op. Lijkt het me niet lekker? Dan zoek ik verder. Vaak resulteert dit dan ook meteen in hele middagen op zoek naar recepten en er dan maar een paar overhouden die me echt lekker lijken. Toen ik er zo over nadacht kwam ik tot de conclusie dat er vaak heel veel veranderingen hetzelfde zijn. Neem een recept met suiker, word dit vaak omgezet naar honing, boter naar kokosolie, witte producten naar volkorenproducten en noem maar op. Voor de meeste producten bestaat wel een gezonde vervanging, je moet er alleen maar net op komen. Daarbij zou ik voor mezelf nooit weten hoeveel ik dan zou moeten gebruiken, want 100g suiker is bijvoorbeeld anders dan 100g honing. En tips voor vervanging is altijd handig, ik zou bijvoorbeeld nooit gedacht hebben om te bedenken om zucchini al spaghetti te gebruiken, maar dit filmpje leerde me dat het een top oplossing is! Klik hier voor meer youtube inspiratie. (link naar blogpost)
Basicly was alles dus gebaseerd op ingredienten makkelijk omzetten. Dit is niet iets wat je even snel zelf kunt doen, en waar je dus al snel een computer voor nodig hebt. Vandaar kwam ik al vrij snel uit op een app of een website. Waarbij een app me het handigst leek, aangezien die je er met koken zelf makkelijk bij kunt houden, maar die heb je ook altijd bij de hand als je boodschappen gaat doen voor de ingrediënten. Ik wist nog niet precies wat ik er mee wilde, dus wilde het nog niet helemaal vast zetten. In mijn ‘opdracht omschrijving’ hield ik het vandaar dus ook nog maar breed bij ‘een tool’.
opdrachtomschrijving Mijn DesignThis! ontwerp oplossing is een tool waarmee mensen makkelijk hun favoriete recepten om kunnen zetten naar diezelfde maaltijd maar dan met gezonde ingredienten. Voor mensen die op hun eten willen letten en gezonder willen worden en eten. Heeft tot gevolg dat mensen kunnen blijven eten wat ze lekker vinden, maar wel op een gezonde manier. Dit zal ze ook gelijk motivatie geven om gezonder te gaan eten, omdat het geen hele zoektocht meer is en ze kunnen op deze manier toch nog blijven eten wat ze lekker vinden.
Doelgroep Na dit duidelijk gemaakt te hebben ging ik naar de doelgroep kijken. Ik zit zelf in de doelgroep, en ben actief in een topic op een forum wat over gezond voedsel en alles gaat dus de behoeften van deze doelgroep vatten is voor mij niet al te moeilijk. Ik heb deze mensen ook geraadpleegd, hoe zij erover dachten en wat volgens hun kenmerken zijn. We kwamen uit op het volgende: - Community is belangrijk. Deze mensen delen graag dingen, maar zoeken ook graag steun bij anderen die dezelfde dingen als zij belangrijk vinden. Ze krijgen motivatie van andere personen en praten ook graag over hun levenstijl. - Deze mensen hebben ook allemaal wel eens te maken met een momentje waarbij het even niet zo goed loopt, er stress naar boven komt en ze even geen zin meer hebben in hun gezonde levenstijl maar zich gewoon even vol willen vreten met ongezonde dingen. Om er vervolgens spijt van te hebben omdat ze net zo lekker bezig waren. Op deze momentjes zouden ze dan ook graag even wat motivatie hebben. - De meeste mensen kampen ook met een gebrek aan inspiratie voor voedsel. Natuurlijk heeft iedereen zo zijn receptjes, maar elke week hetzelfde eten is ook zo saai. We willen variatie, maar wel gezonde variatie. Zodat we niet terug hoeven te vallen op ongezondere recepten. - Deze mensen experimenteren veel met eten. Als ze geen recept kunnen vinden gaan ze zelf kijken of ze iets kunnen maken van de producten die ze hebben. Het probleem hierbij is dat het vaak mislukt omdat ze niet goed weten hoeveel ze van een bepaald product moeten gebruiken. - Als laatste zoeken deze mensen vaak online naar bijvoorbeeld receptjes. Boeken schaffen ze niet snel aan omdat daarin vaak overdreven word en niet heel vaak echt lekkere recepten staan, en even naar een winkel gaan voor inspiratie is in Nederland ook vrij moeilijk omdat er niet veel winkels zijn die echt gezonde prodcuten aanbieden, zoals in bijvoorbeeld Amerika (wholefoods etc.) wel het geval is.
In mijn hoofd had ik al allerlei ideeën, en begon ik het al een beetje voor me te zien. Een app waarbij je zelf ingrediënten van een recept kon invoeren, die het dan voor je omzette naar gezonde ingrediënten zodat jij je eigen favoriete recepten gezond kon maken. En omdat het community idee toch ook wel heel belangrijk was, wilde ik er een ook echt een community van maken. Dit stopt men in een app, men voegt wat dingen toe, en hatsa, concept! En toch zat het me niet lekker. Ik ging er over nadenken, zelfs al had ik het idee dat ik op dat moment al redelijk ver was en er best lekker in zat besloot ik iets te doen wat ik normaal niet heel snel doe: Alles weggooien en opnieuw beginnen. Ik vond de app richting waar ik mee op weg ging geen goed plan. Teveel cmd en niet uitdagend genoeg. Gewoon weer iets wat in mijn eigen straatje valt, een app. Het ging allemaal veel te makkelijk, terwijl de bedoeling van dit vak juist was om een beetje uitdaging op te zoeken. Dan maar overnieuw beginnen. Ik besloot opnieuw naar mijn interesse brainstorm te gaan kijken, stond er nog meer op wat ik interessant vond? Ik kwam uit bij reizen. Dat is iets wat ik ontzettend graag en vaak doe, dus dat is sowieso iets wat ik ook leuk vind, en daar bestaan over het algemeen nog niet heel veel dingen voor. Athans, ik ken genoeg apps en websites die met voedsel etc. te maken hebben, maar ik ken er een heel stuk minder die over reizen gaan. Dit vond ik gelijk al uitdagender klinken. Op dat moment ben ik het hele richeltje weer overnieuw begonnen: woord gepakt en ermee gebrainstormd. Wat waren de pijnpunten van reizen? De resultaten van deze brainstorm waren niet helemaal perfect, dus ik keek of ik iets anders kon vinden. Op dat moment zat ik namelijk een beetje vast voor volgende ideeën, ik wist geen pijnpunten meer te bedenken en ook niets anders meer, terwijl er nog niets was waarvan ik echt dacht ‚daar kan ik mee aan de slag’. Ik besloot daarom twee dingen te combineren. Wat vind ik
naast reizen super? Fotografie! Ik besloot deze twee dingen bij elkaar te zetten en te kijken wat er dan uitkwam. Op welke pijnpunten kwam ik nu? Op dat moment kreeg ik meer ideeën, ideeën waar ik bij de eerste brainstorm nog helemaal niet aan gedacht had. Hierbij kwam ik op een punt dat me echt enorm leuk leek om mee aan de gang te gaan, omdat dat echt iets in mijn leven is waar ik verandering in zou willen zien. Als ik op vakantie ga, of eigenlijk ook gewoon in het dagelijks leven, dan maak ik altijd heel veel foto’s. En ook echt leuke foto’s, foto’s waar ik blij van word als ik ze weer zie. Maar daar stuit ik op het probleem: ik zie ze niet vaak. Mijn standaard richeltje is namelijk om mijn foto’s van mijn geheugen kaart af te halen en ze op mijn harde schijf te zetten. En dat was het. Daar stopt het. Een in de zoveel tijd moet ik eens wat hebben op mijn harde schijf en met een beetje geluk stuit ik dan op die foto’s en heb ik er weer even plezier van, maar verder gebeurd er vrij weinig mee. En dat vind ik ontzettend zonde, daar zou ik graag verandering in zien. Ik wil iets doen met de foto’s, maar wat? Het leek me een intressant onderwerp, dus ik besloot hiermee verder te gaan. De nieuwe opdracht omschrijving werd: Mijn DesignThis! ontwerp oplossing is een tool waarmee mensen hun vakantiefoto’s en vakantieherinneringen op een leuke manier kunnen verwerken. Voor mensen die op vakantie zijn geweest en digitale foto’s hebben gemaakt maar niet veel zin hebben om een heel vakantieboek te maken. Heeft tot gevolg dat mensen weer kunnen genieten van hun vakantiefoto’s en er ook werkelijk iets mee doen zodat ze niet voor eeuwig op een harde schijf verdwijnen.
In de les gingen we aan de slag, en ging het op een gegeven moment over een vragenlijst. Stel 20 vragen, en zoek hier antwoorden op. Daar ben ik dus als volgende mee aan de slag gegaan. Om de vragen te beantwoorden ben ik met mensen gaan praten, om te kijken of hun experience misschien anders was dan de mijne. Ik vond het ook belangrijker om research te doen doormiddel van praten met mensen, omdat ik op deze manier tot betere inzichten kon komen dan via deskresearch. De vragen met bijbehorende antwoorden zijn hieronder te vinden. 1. Wat is het doel van het concept? Het doel is om mensen een oplossing te geven voor hun probleem, het probleem dat ze te weinig met hun foto’s doen. 2. Op wie heeft het effect? Het concept heeft effect op de mensen die er voor open staan om meer met hun foto’s te gaan doen, en er meer van willen genieten. 3. Is het concept acceptabel? Hoewel er op dit moment nog geen duidelijk concept is, is het wel acceptabel om hiermee aan de slag te gaan. Ik ben met mensen gaan praten en daaruit bleek dat ik niet de enige was die niets met mijn foto’s doet, en dat ik ook niet de enige ben die dit jammer vind. 4. Is er behoefte aan? Ja, er is behoefte aan. Zoals de vorige vraag al verklapt zijn er meerder mensen die met dit probleem kampen, en die mensen staan ook open voor een oplossing. 5. Wat doen mensen op dit moment met hun vakantie foto’s? Dit verschilt per persoon. Veel mensen maken een foto album of plaatsen de foto’s op hun computer. Anderen delen het op Facebook, maar veel meer word er niet mee gedaan. 6. Gaat het om de foto’s of om de momenten? Zelf dacht ik dat de momenten belangrijk waren, maar toen ik hier met mensen over ging praten kwam eigenlijk een hele algemene gedachte omhoog: de foto’s roepen de momenten op en daarom zijn de foto’s ook belangrijk. 7. Is film ook een belangrijk onderdeel? De meeste mensen vinden foto’s leuker om naar te kijken, omdat dat echt offline is en omdat dat je niet weer aan een computer vastklampt. 8. Wat voor soort tool word het? Ik wil een tool maken die mensen ook echt aan de slag zet, die mensen uitdaagt om wat met hun foto’s te doen. 9. Is het online of offline? Dit is nog niet besloten, maar het lijkt me leuker en uitdagender voor mezelf om iets offline te maken. Uit het praten met mensen bleek ook dat ze foto’s leuker vinden dan film omdat het offline is, dus daar is blijkbaar behoefte aan. 10. Waarom worden foto’s gemaakt? Mensen maken foto’s om momenten vast te leggen, zodat ze er later aan herinnert kunnen worden en er opnieuw van kunnen genieten. 11. Moet er een beleving worden toegevoegd? Het hoeft niet, maar het is wel interessant. Dat voegt net een extra stukje aan iets toe. 12. Waar bestaat zo’n beleving dan uit? Het lijkt mij een tof iets om de beleving die de mensen opdoen op vakantie te laten overkomen in hetgeen wat ze met de foto’s doen. 13. Waar is die beleving voor nodig? Met die beleving kunnen ze andere mensen laten beleven wat zij hebben beleefd tijdens die vakantie, eigenlijk net zoiets als dat je doet als je een verhaal over je vakantie verteld aan een ander, dan roep je ook een soort beleving op. 14. Wat kun je gebruiken om een beleving op te roepen? Foto’s zijn al beeld, dus we zijn opzoek naar andere onderdelen. Geluiden, geuren, noem maar op. 15. Op wat voor manier zou dat opgeroepen kunnen worden? Geluiden zouden tijdens de reis opgenomen kunnen worden en die zouden erbij afgespeeld kunnen worden. Als het iets digitaals word is dat makkelijker dan bij een offline iets, maar daar zou je ook bijvoorbeeld iets met geluidsboxen kunnen doen. Geuren zijn offline natuurlijk weer veel makkelijker, daarvoor zou je iets van geurkaarsen kunnen gebruiken. 16. Gaat het alleen over reizen? Hoewel ik me daar tot nu toe wel op gericht hebt is het misschien wel een beter idee dit open te laten. Mensen maken in het dagelijks leven ook veel foto’s dus het is misschien wel leuk om dat er ook in te betrekken.
17. Wat voor foto’s vinden mensen het leukst om terug te zien? Mensen zien toch het liefst foto’s terug waar zijzelf of vrienden etc. op staan, omdat dit vaak de meeste beleving oproept en omdat die het persoonlijkst zijn. Wel hangen ze eerder landschapsfoto’s etc op, omdat dat vaak heel groot is en omdat je die minder snel zat raakt. 18. Zit er ook een fysiek element in foto’s? Als je foto’s uitprint is het fysiek, maar je kunt ook denken aan toegangskaartjes van parken, vliegtickets, allerlei dingen die mensen als soort ‚souvenir’ mee naar huis nemen en die ze vaak toch nog in fotoboeken plakken. 19. Word daar ook gebruik van gemaakt in het concept? Als het een fysiek concept word lijkt het me wel interessant deze dingen ook te betrekken, zodra het digitaal word word dit misschien lastiger. 20. Is er een sterke behoefte om de foto’s te delen? Over het algemeen willen mensen hun foto’s wel delen, maar dat is meestal voor 1x. Voor hunzelf willen ze er vaker plezier van hebben. Als antwoord kreeg ik vaak dat de foto’s toch wel gedeeld kunnen worden, maar als het echt voor dingen als in huis gaat is dat niet perse belangrijk. Ik besloot nog een brainstorm te doen om ideeën voor een concept. Wat kon ik ermee? Ik wilde namelijk niet weer gelijk naar een app of website toegaan, want ik had niet voor niets mijn andere idee aan de kant gezet. Als uitgangspunten heb ik genomen ‚mensen zelf aan de slag zetten’ en ‚experience’. Deze twee leken me geschikt omdat mijn hoofd doel was om mensen aan de slag te zetten, maar een meer uitdagend iets leek me om echt een experience op te zetten dus dat wilde ik tot nu toe ook zeker nog niet wegschrijven. Ook heb ik de resultaten van de beantwoordde vragen meegenomen in deze brainstorm, omdat dit me op nieuwe inzichten had gebracht en me weer een duwtje in de rug had gegeven. Uit deze brainstorm kwamen naar mijn idee interessante ideeën naar voren. Een heel event opzetten leek me een heel tof idee, maar daar ben ik niet mee verder gegaan omdat ik graag iets wilde maken waar mensen ook echt iets mee konden. Waar veel mensen echt wat aan zouden hebben, en niet alleen maar degene die echt met een reisorganisatie weg zijn geweest. Ik wilde iets laagdrempeligs, iets wat mensen snel kan overhalen maar wel veel waarde kan bieden. Vandaar werd ik toch heel erg naar een offline iets getrokken. DIY vond ik bijvoorbeeld heel interessant, want hier valt veel mee te doen. En op dat gebied kun je altijd dingen toe gaan voegen, zoals bijvoorbeeld de geluiden etc. Het is maar net wat de persoon zelf wil.
Nu ik al wat ideeën had ben ik opzoek gegaan naar inspiratie. Pinterest is voor mij de hoofdsite waar ik mijn inspiratie vandaan haal. Hier is heel veel op te vinden en heeft eigenlijk voor alles wel wat. Ook is het de perfecte site om DIY’s op te vinden, want die worden er ook heel veel aangeboden. Hier ben ik rond gaan kijken naar DIY voor foto’s en vond erg leuke dingen. Ik heb een nieuw bord aangemaakt ( http://www.pinterest.com/nadinevantuyl/designthis/ ) en heb daar alles op gepind wat ik tegen kwam en interessant vond. Het handige hieraan is dat ik ook gewoon buiten Pinterest kon kijken en daar ook pins van kon maken. Op deze manier kwam alles gewoon op één bord en bleef het overzicht er. Ik ben eerst voornamelijk opzoek gegaan naar DIY voor foto’s. Deze waren allemaal erg leuk en motiveerde me dan ook echt om hier wat mee te gaan doen. Veel DIY’s waren gewoon website’s waarin elke stap werd uitgelegd. Ik wilde kijken of er ook nog andere mediums waren waarmee dit gedaan werd, en besloot verder te gaan op youtube. Hier zag ik ook verschillende DIY’s op staan, en allemaal via beeld werden uitgelegd. Zo vond ik hier bijvoorbeeld een filmpje over foto’s die op mokken werden gezet: https://www.youtube.com/watch?v=1KpnpaIKkgY en dit filmpje ging weer over foto’s en andere dingen verwerken voor een muurdecoratie: https://www.youtube.com/watch?v=kJ-3dRW8KEY. Dit inspireerde me weer om misschien zelf wel filmpjes te gaan maken voor dit vak, gezien video editing een ‚professionele grens’ was die ik bij de eerste brainstorm voor mezelf genoteerd had. Omdat ik me op dat punt nog niet vast wilde klampen aan een idee heb ik het ‚video tutorial’ idee niet gelijk helemaal vast gepakt en heb ik het concept nog steeds een beetje open gelaten. Ik had er nog geen ‚wauw’ idee bij, dus ik wilde mijn opties nog open houden. Ik ben op dat punt verder gaan kijken naar andere dingen iets speciaals met foto’s deden waar ik misschien iets mee kon. Ik kwam hierbij uit op de app ‚Seene’. Dit is een app voor Iphone (vanaf 4S), iPad 3 en de laatste iPod touch. Met deze app kun je foto’s in 3D maken. Op deze manier kan je objecten ook digitaal 3D over laten komen, en breng je er naar mijn mening al iets meer ‚beleving’ aan toe. Misschien kan ik hier iets uit voor mijn concept gebruiken. Verder ben ik bij online ‚printwinkels’ zoals webprint, hema, pixum en noem maar op gaan kijken wat voor dingen zij aanboden, buiten normale prints en foto albums om. Bijna alle printwinkels boden producten aan, die ze ‚fotogeschenken’ of ‚foto cadeaus; noemden. Ik vond bijvoorbeeld telefoonhoesjes, mokken, kalenders, magneten, muismatten en noem maar op. Het jammere van deze dingen vond is dat je er zelf weinig inbreng in had. Het is een kwestie van foto’s uploaden, eventueel nog een beetje verplaatsen, en dan kan het opgestuurd en gemaakt worden. Daar zit maar weinig creativiteit in en dat vind ik best zonde. Daarom lijkt het me leuker om mensen echt dingen zelf te laten doen zodat je ze toch een stukje vrijheid geeft. Wel was dit een goed punt om inspiratie weg te halen voor eventuele DIY’s. Als ik eventueel zelf een tutorial wilde gaan maken dan zou ik hier ideeën weg kunnen halen, want opzicht zijn alle producten prima zelf te maken. Een telefoon hoesje kun je vrij makkelijk zelf maken, en een tutorial om een foto op een mok te krijgen was ik ook al op youtube tegen gekomen, en zo stonden er nog meer leuke dingen in waar je echt wel wat mee kan. Bij Pixum vond ik ook een ‚laat je inspireren’ pagina, waar ik dus verwacht had om leuke nieuwe foto ideeën te zien, maar hier waren alleen maar fotoalbums te vinden, een beetje jammer naar mijn mening.
experimenten Een volgende opdracht die we tijdens de les kregen was om experimenten uit te gaan voeren voor je concept. De bedoeling was om minimaal 3 experimenten uit te voeren. Ik heb er 4 gedaan omdat mijn eerste in principe maar een heel snel experiment was en omdat ik met de andere 3 iets meer resultaat wilde bereiken. Ik heb de volgende experimenten bedacht: EXPERIMENT 1 Het eerste experiment wil ik vrij basic en simpel houden. Ik wil een kleine enquete opstellen op internet met korte vragen, namelijk de volgende: - Maakt u vaak foto’s voor persoonlijk gebruik? (bijvoorbeeld vakantie foto’s, foto’s met vrienden of gewoon in het dagelijks leven) - Wat doet u voornamelijk met deze foto’s? - Zou u meer met deze foto’s willen doen dan dat u op dit moment doet? (leuke dingen maken bijvoorbeeld) - Zoja, waarom doet u dit niet. Zonee, waarom niet? Wat ik met dit experiment hoop te bereiken is een snel inzicht krijgen op wat mensen met hun foto’s doen en wat ze er mee willen doen. Als blijkt dat iedereen tevreden is met wat ze nu doen dan is het namelijk misschien een handig punt om toch nog een keer goed naar het concept te kijken en me af te gaan vragen of het wel zo’n goed idee is. Wat ik nodig heb voor dit concept is een website waarmee ik snel een enquete kan maken en deze kan laten invoeren, en een aantal testpersonen. Ik wil het voorleggen aan zowel mannen en vrouwen, zodat ik ook gelijk kan kijken of daar een verschil in zit. Dit experiment laat ik zo snel mogelijk plaats vinden zodat ik nog voldoende tijd heb om de boel eventueel weer om te gooien. Ik heb het experiment op 10 maart door een aantal mensen laten invullen, in totaal 17. Dit waren de mensen die ik het snelst kon bereiken: Vrienden op Facebook en mensen op een forum. Op deze manier had ik snel resultaat en kon ik er snel mee verder gaan. EXPERIMENT 2 Als tweede experiment wil ik een interview gaan houden met 3 personen. Ik hoop hiermee een bredere kijk te krijgen op wat mensen op dit moment met hun foto’s doen en waarom ze bepaalde keuzes maken. In het interview ga ik in op wat mensen nu doen met hun vakantie foto’s en ook op de experience die het met zich meebrengt. Ik begin met vragen zoals wat ze met hun vakantie foto’s doen. Printen ze deze uit? Of verdwijnen ze op een harde schijf? Maken ze er een boek van? Wat gebeurd ermee? En zijn ze blij met het resultaat daarvan? Ook ben ik benieuwd hoe ze tegen DIY aankijken en of dit ze interesseert. Wat ik precies ga doen is samen met iemand afspreken op een plek die goed uitkomt, en daar de persoon gaan interviewen. Het interview wil ik in een laddering style afnemen, en dus doorvragen bij vragen. Materialen die ik nodig heb zijn: - Mijn mobiel zodat ik het gesprek op kan nemen - Een blaadje waar wat basic vragen op staan - Een persoon op te interviewen Het eerste interview heb ik plaats laten vinden op 18 maart tijdens de pressure cooker, en de andere twee op 20 maart. Ik wil de interviews afleggen met verschil in leeftijden. Zo zal de eerste persoon van mijn leeftijd zijn, het volgende persoon van rond ergens tussen de 30-40 en het laatste persoon een 55+’er. Op deze manier kan ik ook gelijk het verschil tussen deze mensen waarnemen.
EXPERIMENT 3 EN 4 Als dere en vierde experiment ga ik langs bij mijn familie om daar twee experimenten af te leggen. Het gezin bestaat uit allerlei leeftijden: Mijn oom is 55, tante 50, nichtje 21, neefje 19, nichtje 18, nichtje 16 en nichtje 14. Dus opzicht zit er van alles iets en ik denk dat dit ook heel handig is om te kijken naar de verschillend tussen de leeftijden. Wat ik wil doen is het volgende: De mensen worden aan een tafel gezet waarop allerlei spullen te vinden zijn: in hoofdzaak foto’s, maar ook allemaal materialen zoals extra papier, een schaar, mesjes, plakband, frutseltjes, een mok, oude cd’tjes, oude telefoonhoesjes, noem maar op! Ik wil ze niet allemaal te gelijk aan een tafel zetten want ik wil ook zien of er verschil is tussen alleen werken of met anderen werken. Ik wil mijn oom en tante samen aan het werk zetten, mijn nichtje van 21 met mijn nichtje van 14 en de rest alleen. De eerste ronde wil ik ze gewoon neerzetten, en daarbij alleen zeggen dat ze aan de slag mogen. Om vervolgens te kijken wat ze doen. De tweede ronde wil ik ze kaartjes geven met instructies, om te kijken of ze nu andere dingen gaan doen dan de eerste ronde. Wat ik hoop te bereiken met deze experimenten is dat ik kan zien of er verschil is tussen wat mensen doen als ze inspiratie krijgen en als ze dat niet krijgen. Zo kan ik zien of het hele DIY idee wel goed is. Deze experimenten vinden plaats op woensdag 2 april.
experiment 1: ENQUETE Het eerste experiment dat ik uitgevoerd had was de enquete, bestaande uit vier simpele vragen. Dit experiment was om te bekijken of mensen met hetzelfde probleem als mij zitten. Omdat de enquete zo klein en simpel was vonden mensen het niet erg om hem even in te vullen en had ik snel respons. Ik heb aan 10 vrouwen en 10 mannen gevraagd om hem in te vullen. De vrouwen hebben hem allemaal ingevuld, en van de mannen 8 personen. De eerste vraag luidde: ‘Maakt u vaak foto’s voor persoonlijk gebruikt?’ 100% beantwoordde deze vraag met ja.
De tweede vraag luidde: ‘Wat doet u voornamelijk met deze foto’s? Iedereen zette de foto’s op zijn harde schijf, sommigen maakten ook nog een foto album of hingen ze op, en slechts 1 persoon maakte er daadwerkelijk iets mee.
Deze resultaten kwamen dus goed uit. Iedereen maakt vaak foto’s, maar niet iedereen doet er veel dingen mee.
De volgende vraag luidde: ‘Zou u meer met uw foto’s willen doen dan dat u op dit moment doet?’ (bijvoorbeeld leuke dinen ermee maken?) Wat hierbij grappig was is dat mannen niet geintresseerd waren. Ik kon precies zien wie het invulde omdat ik de resultaten in de gaten hield, en van de mannen was er maar 1 die het wel wilde. Leuk puntje voor de verdere experimenten: Kijken hoe mannen erop reageren.
De laatste vraag was waarom wel en waarom niet. (op basis van de vorige vraag.) Hierop werd voornamelijk geantwoord dat er geen tijd voor was. En een enkeling antwoordde dat ze geen inspiratie hadden.
Conclusie Wat ik uit dit kleine experiment kan opmaken is dat er wel mensen zijn waar ik naar op zoek ben. Verder heb ik uit dit experiment geleerd dat mannen waarschijnlijk niet in de doelgroep passen, en dat mensen een probleem hebben met de ‘tijd’ die iets maken inneemt. Ik kan in mijn volgende experimenten gaan kijken wat ze hier precies mee bedoelen. Ook is er een gebrek aan inspiratie.
experiment 2: INTERVIEWS Als eerste experiment heb ik gekozen voor de interviews. Hiermee hoopte ik een brede kijk te krijgen op wat mijn doelgroep wil, wat ze niet willen en wat belangrijk voor ze is binnen mijn concept ideeën. Interview 1 Mijn eerste interview hield ik met Manon. Ze is een 19 jarige CMD student. Als hobby heeft ze fotografie, en ze maakt dus veel foto’s. Maak je wel eens foto’s op vakantie? Ja, natuurlijk! Wat doe je met de foto’s die je op vakantie maakt? Wat ik ermee doe? Ehm.. op facebook zetten, fotoboekje van maken, naar vrienden sturen en dat was het wel. En doe je dat altijd? Nee, alleen.. ja wanneer doe ik dat wel. Meestal vergeet ik het eigenlijk. Of ik heb ze al op facebook gezet en dan heb ik geen zin meer om een boekje te maken. Waarom heb je daar dan geen zin meer in? Omdat ik het dan al gedeeld heb en dan heb ik geen zin om nog iets extra’s te maken en er geld aan uit te geven. Vind je dat dan fijn om het op die manier te doen? Ik heb geen zin om er geld aan uit te geven en ik ben er best snel op uitgekeken. Vind je het later wel eens jammer dat je geen boekje hebt gemaakt? Ja want als ik ze een tijdje niet gezien heb vind ik het leuker om het in een boekje terug te zien dan op een computer, en het is ook leuker om te laten zien. Waarom vind je het leuker om het in een boekje terug te zien? Omdat het tastbaar is En waarom is dat dan beter? Weet ik veel.. ik vind dat gewoon leuk om te hebben. Het is niet persee beter maar het is gewoon leuk. Als je iets maakt, is het dan altijd een fotoboek of doe je er ook andere dingen mee? Niet dat ik weet.. ik print ze ook niet uit ofzo. Ik maak er eerder online een collage van dan dat ik het echt tastbaar maak. Waarom online? Het is sneller en kost geen geld en ik kan het sneller delen met mensen. Vind je het wel even leuk? Ja ik vind het wel even leuk omdat je op social media wel de mening van mensen hoor, en een boekje vind ik meer voor mezelf. Zou je wel eens wat anders willen maken dan een boekje? Ja.. maar ik zou niet zo snel weten wat. Ik moet geïnspireerd worden.
En als je inspiratie aangeboden zou kregen, zou je het dan doen? Als ik echt zoiets heb van het is een vet idee dan wel ja. Maar het moet niet teveel moeite kosten. Ik moet niet opzoek gaan naar dingen om het te maken, het moet niet moeilijk zijn om eraan te komen. Wat vind je van scrapbooks? Dan zou ik hem alsnog eerst online maken en dan laten printen.. ik heb niet zoveel met knippen en plakken. Maar zou je wel gaan knippen en plakken bij andere dingen? Alleen als ik het echt tof vind. Ik moet wel een soort van over gehaald worden door iets om het te gaan maken. Vaak pin ik iets maar dan doe ik het uiteindelijk niet. En wat zou je dan over kunnen halen? Een tof idee. En als het redelijk makkelijk uitvoerbaar is. En als het iets is wat ik kan bewaren en kan laten zien. De experience die je opdoet op vakantie, wil je die ook over brengen op de mensen die niet mee zijn geweest? Ja.. dat probeer ik tijdens het foto’s maken al. Op wat voor manier? De juiste foto’s bij elkaar matchen en bewerken in photoshop. Vind je bijvoorbeeld dat een video meer experience over kan brengen dan een video? Niet persee.. ik vind het twee heel verschillende dingen. Bij een foto is een moment opname juist heel speciaal.. en bij video soms wel meer. Bij andere momenten die je niet in 1 keer kan vastleggen is video beter. En bijv geluid? Hangt er ook vanaf.. als er geluid is op het moment zelf.. bijvoorbeeld een zeegeluid ouzo dan vind ik het wel toevoegen aan de experience. En als je filmpjes maakt, wat doe je daar dan mee? Nee die kijk ik eigenlijk minder snel terug dan foto’s. Want foto’s kun je ophangen enz en gewoon naar kijken en video’s kun je gewoon bij kijken. Bij een filmpje is het allemaal wat lastiger. Vind je dat jammer? Nee want ik heb meer met foto’s. Ik zou het wel leuk vinden. Heb je wel eens foto’s gemaakt met een analoge camera? Ja Wat vond je daarvan? Ik vond het leuk dat ik ze gelijk direct fysiek had maar ik vond het wel jammer dat je ze niet digitaal had en als ik ze kwijt was dan was ik ze kwijt. Maar die foto’s hang ik wel eerder op. Waarom hang je die foto’s dan op?
Als ik ze dan toch al uitgeprint heb vind ik het zonde om ze in een kast te duwen, dus dan hang ik ze liever op. Vind je het een pluspunt? Ik zou ze liefst gewoon wel ook digitaal hebben, zodat ik ze ook nog gewoon heb als ik de print kwijt raak. Ik vind het gewoon leuk om ze achteraf nog uit te zoeken en te bewerken. Omdat ik dan de juiste experience kan overbrengen en laten zien. En met photoshop kan ik er ook nog een beetje mijn eigen draai aan geven? Waarom wil je er je eigen draai aan geven? Om te zien hoe ik mijn vakantie beleefd heb. Waarom wil je dat laten zien? Waarom zet ik ze er anders op haha. Ik heb ze iegelijk ook niet op Facebook staan.. ze hebben er wel opgestaan maar ik heb ze er weer afgehaald. Uhm.. ik weet het niet echt. Gewoon omdat ze dan denken van oohh awesome! Ik doe het ook voor mezelf om het over te laten komen. Maar ik vind het ook gewoon leuk om het te laten zien.. ik weet niet waarom.. Waarom heb je ze toen van facebook afgehaald? Omdat het aan de andere kant toch wel weer een beetje prive is.. mensen zien dan wel wat je allemaal gedaan hebt enz, en het is toch wel iets van jezelf. En ik was er weer op uit gekeken. Zou er iets kunnen zijn waardoor je er niet op uitgekeken raakt? Dan zou ik er niet de hele tijd tegen aan moeten kijken. En bijvoorbeeld een mega foto muur.. zou je daar ook op uitgekeken raken? Op de foto’s als individu wel maar het geheel blijft denk ik leuk. Gewoon het hebben van een foto want, gewoon jou ding en dat zou wel iets zijn waar ik trots op zou zijn als ik mn kamer zou laten zien. Waarom zou je trots zijn op zoiets? Omdat het creatief is en omdat als ik mensen op mn kamer laat komen is het toch wel iemand die echt dichtbij me staat en dan vind ik het leuker om prive dingen te laten zien. Waarom vind je dat dan leuker? Ja jeetje.. ik weet het niet. Ik zit me ook al af te vragen waarom ik dingen op facebook enz zet.. ja ik weet niet. Dan laat je gewoon zien wie je bent enz. Waarom vind je dat dan belangrijk? Ik denk dat iedereen het wel belangrijk vind dat je een bepaalde indruk overbrengt.. je word liever als vrolijk gezien dan als een of ander kreng. Conclusie Manon wil zeker wat doen met haar foto’s, maar wil er niet te veel moeite voor moeten doen. Ze wil er een eigen draai aan kunnen geven en wil er trots op kunnen zijn. Ze vind het leuk om haar foto’s op een tastbare manier terug te kunnen kijken. DIY dingen zouden voor haar niet te moeilijk moeten zijn, en ze moet er ook niet te veel moeite voor hoeven te doen om het te kunnen maken. Het moeten ook geen dingen zijn die al een zoektocht zijn om uberhaupt te vinden, en het moeten wel echt toffe ideeen zijn.
Interview 2 Mijn tweede interview hield ik met Yvette Versendaal, een 36e sociaal medewerkster die samen woont met haar vriend in Bruinisse. Maak je wel eens foto’s? Ja, natuurlijk! Waarvan zoal? Vakantie’s, speciale gelegenheden, uitjes met vrienden, noem maar op! Wat doe je uiteindelijk met die foto’s? Op mijn computer zetten, en af en toe print ik ze uit. Van vakanties maak ik soms een fotoboek, als het een mooie reis was en ik genoeg foto’s heb gemaakt. Waarom print je ze ‚af en toe’ uit en niet altijd? Tsja, dat komt er nooit zo van eigenlijk. Waarom niet? Geen zin om alle foto’s online te gaan uploaden, en ook geen zin om naar een fotozaak te gaan. Duurt allemaal te lang naar mijn zin, en het is dus niet iets wat ik zomaar even ga doen. Daar heb ik toch wel echt motivatie voor nodig. Wat voor motivatie? Nou gewoon, dat het echt leuke foto’s zijn en dat ik ze bijvoorbeeld in een lijstje wil zetten, of aan vrienden wil geven. Hoe geef je foto’s aan vrienden? Vaak ook in een fotolijstje. Waarom? Omdat dat wel leuk is voor in huis. Ooit aan andere dingen gedacht van foto’s voor in huis? Nee, ik zou niet weten wat. En als je inspiratie zou krijgen om wat te maken? Nouja ik zie wel eens leuke dingen staan in bijvoorbeeld een tijdschrift maar dan weet ik nogsteeds niet hoe ik het moet maken dus dan houd het ook wel op. En als dat er ook bij zou staan? Dan lijkt het me wel leuk! Al moet ik dan wel aan de benodigdheden zien te komen.. en dat is vaak wat lastiger. We hebben namelijk geen hobbywinkel echt in de buurt, en bij de albert heijn hebben ze niet zoveel. Dan zou ik ook niet zo snel de moeite nemen om helemaal naar een andere stad te gaan om daar dingen te gaan halen. Waarom niet? Dan is mijn zin om het te maken al weer weg haha! Veel te veel moeite!
Dus je wil niet teveel moeite doen? Nee, het moet makkelijk zijn. Anders is het net als foto’s uitprinten, daar ben ik ook te lui voor! Haha, oke. Makkelijk dus. Yes please! Deel je je foto’s ook met andere mensen? Ik heb in huis best wat foto’s hangen enz. Ook lijsten die vrienden aan mij gegeven hebben. Daar krijg ik altijd wel positief commentaar op van andere mensen. Zoals? Nou gewoon, dat het er gezellig uit ziet die foto’s. Vind je dat leuk om te horen? Ja, natuurlijk! Waarom? Het is toch leuk als mensen je huisje leuk en gezellig vinden? Dat zeker! Maar waarom vind je het leuk? Ik hou ervan als mensen dingen die van mij zijn leuk vinden, en mijn huis is van mij dus ik vind het leuk. Het is toch een stukje persoonlijkheid dat mensen zien. Persoonlijkheid? Ja, nouja het is jou huisje en je hebt het zelf ingericht. Je bepaald zelf wat erin komt en er zit dus ontzettend veel van jou in. Dus eigenlijk vinden mensen mij een soort van leuk als ze mijn huisje echt leuk vinden. Hoe laat je jou persoonlijkheid dan overkomen in je interieur? Nou, bijvoorbeeld met die foto’s dan. Sommige foto’s hang je op en anderen niet, het zijn misschien geen echt bewuste keuzes maar wel onbewuste keuzes. Hoe zit dat dan als je iets zelf maakt? Ja dan is het natuurlijk helemaal leuk! Dan is het echt helemaal jou ding.
Conclusie Bij Yvette kwam een hele simpele gedachte omhoog: Alles moet makkelijk zijn. Ze wil wel dingen doen maar ze moet er niet teveel moeite voor hoeven te doen. De inspiratie moet er zijn, de uitleg moet er zijn en de benodigdheden mogen niet te ver weg zijn. Zoniet? Dan gebeurd er ook niets, en is ze ‚lui’ naar eigen zeggen. Ze vind het leuk om complimentjes op haar foto’s te krijgen, complimentjes op haar interieur. Ze ziet dit als een soort waardering voor haarzelf, omdat haar persoonlijkheid volgens haarzelf in verband staat met haar huis.
Interview 3 Mijn derde interview hield ik met Nel Hobbel. Nel is 59 jaar oud en werkt op het gemeentehuis in Middelharnis. Ze heeft geen man of kinderen, en maakt graag reizen. Dit doet ze dan ook verschillende keren per jaar. Maak je wel eens foto’s? Alleen met vakantie’s Waarom alleen met vakanties? Omdat ik mijn camera verder niet bij heb. En foto’s maken met uw telefoon? Ik heb niet zo’n luxe telefoon dus dat is niet mooi. Maakt het uit dat de foto’s niet mooi zijn? Ja, ik hou wel van mooie foto’s. Waarom? Omdat ik een lelijke foto niet snel in mijn huis zou hangen. Waarom niet? Nou de dingen die ik uit eindelijk wel eens in mijn huis zou willen hangen maak ik met een goede camera. Ik heb ook geen behoefte om foto’s van het dagelijks leven te maken, dat zit niet zo in mijn generatie. Vind u dat jammer? Neehoor, je hoeft toch niet van alles foto’s te maken? Wat doet u uiteindelijk met de foto’s die u maakt? Daar maak ik een foto album van, of ik laat ze uitprinten op canvas. Zou u meer met de foto’s willen doen? Hoe bedoel je dat? Nou, bijvoorbeeld iets leuks maken voor in huis? Ik zou niet weten wat. En als ik u zou kunnen vertellen wat en hoe u het kan maken? Als ik het leuk vind zou ik er wel voor open staan. Wat voor dingen zou u leuk vinden? Ik heb echt geen idee wat er allemaal mogelijk is als ik eerlijk ben. Misschien iets voor op de kast of op tafel? Deed u vroeger meer met uw foto’s als nu? Ja, want toen maakte ik foto’s op een camera met een rolletje, dus die moest ik wel afdrukken.
Vind u het jammer dat dat nu niet meer zo is? Aan digitaal zitten ook wel voordelen. Je hoeft nu geen mislukte foto;s meer af te laten drukken en je ziet het ook meteen als er een foto mislukt is. En het verplicht uitprint gedeelte? Ja dat is ergens wel jammer, want dat verplicht je wel om het uit te printen. Heeft u dat nodig? Voor rondreizen niet, maar voor kleinere vakanties print ik de foto’s eigenlijk nooit uit en dat is best wel jammer. Laat u uw foto’s ook aan andere mensen zien? Ja. Waarom? Omdat die mensen dat wel leuk vinden. Waarom vinden die mensen dat leuk? Omdat ze benieuwd zijn wat ik allemaal gedaan heb. Vind u het zelf ook leuk om de foto’s te laten zien? Ja! Waarom? Omdat ik dan mijn vakantie een beetje kan delen met anderen, en kan laten zien wat ik allemaal gezien heb. Waarom wilt u dat laten zien? Gewoon, om het te kunnen delen. Waarom wilt u het dan delen? Ik wil het niet persee, maar het is gewoon leuk om met mensen te gaan zitten en om een fotoalbum te laten zien. Of dat mensen naar je huis komen en daar een canvas zien hangen, de meeste mensen maken daar altijd wel een opmerking over dat ze het leuk en mooi vinden. Wat voor gevoel krijgt u daarvan? Dat vind ik leuk Waarom vind u dat leuk? Omdat het leuk is als mensen iets waarderen dat je gemaakt hebt? Waarom vind u dit leuk? Dat weet ik niet hoor.. Om te laten zien dat je daar goed in bent? En waarom wil je dat laten zien? .. omdat dat je een goed gevoel geeft. Ik weet het niet precies, ik vind het gewoon leuk. Deelt u uw foto’s ook wel eens online? Nee.
Waarom niet? Omdat ik dat niet nodig vind. Waarom vind u dat niet nodig? Ik laat mijn foto’s liever persoonlijk aan mensen zien. Dan kun je er verhalen bij vertellen, en dat vind ik sowieso persoonlijker over komen. Daarbij kan op internet iedereen erbij en dat vind ik geen prettig idee. Conclusie Nel maakt alleen maar foto’s op haar vakantie. Ze zit naar eigen zeggen niet in de generatie waar er veel foto’s in het dagelijks leven gemaakt worden, en ze wil ook geen foto’s met haar mobiel maken omdat deze niet mooi genoeg zijn. Ook nel staat open om dingen te maken met foto’s, en denkt dan aan dingen voor in huis. ‘Iets voor op de kast of voor op de tafel’. Verder vind ze het leuk om haar foto’s aan andere mensen te laten zien, omdat ze er graag waardering voor krijgt.
Conclusie van alle interviews Eigenlijk alle drie de kandidaten hebben enige luiheid in zich: ze printen niet snel foto’s uit, alleen als ze er echt iets mee willen doen. En iets er mee doen houd voor hen in om foto’s in een fotolijstje te zetten of op te hangen, of een fotoalbum te maken. Ze staan allemaal open om er meer mee te doen, maar ze weten niet wat ze er mee zouden kunnen doen. Ze hebben inspiratie en uitleg nodig. Ook willen ze niet te veel moeite hoeven doen om de benodigdheden bij elkaar te halen, ze willen niet helemaal naar een andere stad om benodigdheden te gaan halen. Wat ook kenmerkelijk was is dat alle kandidaten graag foto’s in huis aan mensen laten zien, omdat ze het leuk vinden er een soort waardering voor te krijgen. Manon gaf ook aan dat ze er dan trots op kan zijn. Er is dus sprake van een bepaalde behoefte naar laten zien wat je kunt en daar waardering voor krijgen.
experiment 3&4 : DIY TIME! Als dere en vierde experiment ga ik langs bij mijn familie om daar twee experimenten af te leggen. Ik wil het op de volgende manier gaan doen: Ik begin met omstebeurt mensen aan een tafel te zetten. Mijn oom en tante met zijn tweeën, nichtje van 21 en 14 bij elkaar, nichtje van 16 alleen en neefje van 19 alleen. Van te voren zet ik een tafel klaar met foto’s erop, frustels, scharen, mesjes, plakband, noem maar op. De tafel zag er zo uit:
In de eerste ronde geef ik ze 10 minuten, en vraag ik ze om te zeggen wat ze denken en wat ze leuk lijkt om te doen en waarom. Ook kijk ik op wat voor manier ze het een beetje zouden doen. Omdat ze maar 10 minuten hebben is het niet mogelijk om het echt uit te gaan voeren, maar ik vraag ze om een snel beeld te maken van hoe ze dat zouden doen. Dit kunnen ze doen doormiddel van dingen op een bepaalde manier neerleggen en materialen pakken die ze zouden gebruiken. Ik heb er bewust voor gekozen om ze de experimenten niet helemaal uit te laten voeren omdat dit ontzettend veel tijd in beslag neemt, en omdat ze het in principe ook prima uit kunnen leggen op deze manier. Voor de tweede rondje zet ik ze aan dezelfde tafel, maar geef ik ze er papieren bij waar DIY tutorials op te vinden zijn. Hiervoor ben ik tutorials gaan zoeken op pinterest, en heb er een aantal uitgeprint. Enkele hiervan zijn op de pagina hiernaast te vinden. Ook hierbij probeer ik hun mening weer te pijlen en kijk ik wat voor dingen ze aanspreken. Het experiment duurt in totaal dus alle 4 de teams krijgen twee rondes van 10 minuten. Elk team doet er dus in totaal 20 minuten over, dus in totaal ben ik 80 minuten bezig geweest met dit experiment. Mijn familie had liever niet dat er foto’s gemaakt werden van hun of film, dus dat heb ik gerespecteerd en niet gedaan. Wel heb ik een aantal foto’s gemaakt van sommige resultaten, maar ik heb voornamelijk mijn best gedaan om de intressante opmerkingen die gemaakt werden gelijk op te schrijven. Op deze manier kon ik de belangrijke dingen eruit halen en kon ik achteraf nog goed zien wat er gezegd was etc. Ook kon ik het op deze manier bondig weergeven op mijn blog, zonder dat het hele verhalen waren.
Resultaten
Team 1: Oom en tante. Oom - 55 Eerste experiment Mijn oom ging tijdens het eerste experiment vooral aan de slag met belachelijke foto’s opzoeken en daar toepasselijke teksten bij plakken. Hier had ie nogal een lolletje mee, en dat vond hij leuk om te doen. Hoewel mijn tante hem probeerde aan te sporen om iets meer te gaan doen zat het er niet in en heeft hij vooral een hoop lol gehad met het uitzoeken van de beschamendste foto’s en hier toepasselijke quotes bij maken. ‘Haha dit vind ik nog wel leuk om te doen! Jou een beetje voor schud zetten!’ ‘Mannen..’ zegt mijn tante vanaf de andere kant van de tafel. Terwijl mijn tante en ik er om lachten gaat mijn oom verder over ‘dit is niks voor mij joh, ik kan dit helemaal niet en ik hoef het niet te kunnen ook. Dat mag jij lekker voor je rekening nemen Noortje!’ Tweede experiment Toen er kaartjes bij kwamen gaf hij vrijwel gelijk al aan dat hij het dan niet anders zou doen. Toen ik hem vroeg waarom dat hij het niet anders zou doen stak hij zijn handen op en zei: ‘Zie je deze handen al aan het priegelen? Denk het niet he nichie!’. Die was zeer duidelijk, hij zou niet aan de slag gaan met DIY dingen. Hij vertelde dat het gewoon allemaal niet zo zijn ding was en dat het niets voor mannen was. Van die knutseldingen ‘is meer wat voor de vrouwtjes’. ‘Ik vind het wel leuk als Noor, of 1 van de kinderen iets maakt voor in huis, maar daar ga ik zelf niet aan lichten. Hun vinden het leuk om zulke knutselwerken te maken, dus laat hun maar lekker hun gang gaan. Ik geniet wel van het resultaat met een biertje in mijn hand.’
Tante - 50 Eerste experiment Mijn tante begon eerst de tafel te bestuderen met wat er allemaal lag. ‘Goh je hebt wel veel neergelegd hoor! Ik weet niet zo goed wat ik met al die dingen kan haha.’ ‘Oh ik vind dit boekje er wel heel leuk uitzien! Waar heb je die vandaan?!’ Ik vertelde dat ik die bij de Action had gekocht en dat er ook allerlei frutseltjes bij zaten die je ervoor kon gebruiken. ‘Oh dat vind ik wel een heel leuk iets! Dat is toch net weer wat anders als een standaard fotoboek he!’ ‘Ja hier zou ik mee aan de slag gaan. En dan de foto’s een beetje zo neerleggen; Tweede experiment ‘Oh dit vind ik wel heel leuk!’ Mijn tante ging gelijk heel enthousiast door de DIY kaartjes heen kijken. ‘Deze zou ik wel willen maken, en deze vind ik ook echt heel erg leuk!’ ‘Ik hou echt van zulke knutsel dinggetjes! Wat kun je eigenlijk veel met foto’s zeg!’ Mijn tante werd helemaal enthousiast van de vele ideeën, en gaf ook aan dat ze het heel leuk lijkt om er daadwerkelijk mee aan de slag te gaan op een later moment. ‘Ik hou sowieso wel heel erg van zelfgemaakte dingen in huis, dat heeft toch net weer iets van een persoonlijke touch mee. Plus je kan het natuurlijk aanpassen naar de rest van je huis, en je kunt het precies maken zoals je het zelf wilt. Erg leuk dit!’ Bij mijn tante was dit experiment dus zeker een succes. Waar ze in het eerste experiment voor het boekje koos, en dat overigens ook al erg leuk vond, werd ze bij de DIY kaartjes nog enthousiaster, en vond ze het erg inspirerend.
Team 2: Nichtje van 21 met nichtje van 14. Nichtje - 21 Eerste experiment Mijn nichtje vertelde me aan het einde van de eerste 10 minuten dat ze de leukste foto’s uit zou zoeken en dat ze deze op de muur zou hangen, het zelfde idee als dat ik zelf in mijn kamer heb. Dit vond ze een leuke manier omdat je dan de foto’s vaker ziet. Ze legde de foto’s neer op een manier dat het allemaal wel recht was, maar dat er niet echt een ritme in zat. Zie de foto op de pagina hiernaast. Toen ik vroeg waarom ze het zo deed vertelde ze dat ze het deed omdat het zo niet zo standaard is om gewoon alles recht te doen. Het brengt een beetje speelsheid in het geheel. ‘Die inspiratie haal ik dan weer bij jou vandaan, ik vind het op jou kamer echt heel tof staan!’. Tweede experiment Ook mijn nichtje werd heel erg enthousiast van de DIY kaartjes. Zij vond vooral dingen zoals telefoonhoesjes en sleutelhangertjes leuk. ‘Haha ik wist niet dat een telefoonhoesje maken zo makkelijk kon zijn! Dat wil ik wel eens gaan proberen!’ Ook dingen als wanddecoratie vielen goed in de smaak. ‘Oh op deze manier kun je natuurlijk ook dingen ophangen! Zo simpel eigenlijk.. maar ik zou er zelf denk ik niet zo snel opkomen. Ik vond jou kamer al heel speciaal.’ ‘Toch eens iets proberen als ik tijd heb!’
Nichtje - 14 Eerste experiment Mijn nichtje was de eerste die echt gelijk aan de slag ging. Ze pakte al vrij snel naar de roze koortjes en ging daar een strikje mee maken. Ze vertelde dat ze ook iets voor op de muur wilde, net zoals haar teamgenoot. ‘Ik vind het leuk zoiets op mijn kamer te hebben! Dan kan ik het aan vriendinnen laten zien. Misschien kan ik zoiets zelfs wel een keer met vriendinnen doen, die vinden dat ook wel leuk denk ik.’ Ze was degene van het hele gezin die in de eerste ronde al het meest naar frutseltjes pakte, en daar iets mee wilde doen. ‘Alleen foto’s is zo saai!’ Tweede experiment Ook dit nichtje vond de DIY kaartjes helemaal leuk. Ze ging eigenlijk direct heel geintresseerd naar de DIY’s kijken. ‘Dit is eigenlijk allemaal helemaal niet zo moeilijk..’ ‘Lijkt me best leuk!’ Toen ik het experiment met mijn neefje aan het uitvoeren was hoorde ik mijn nichtje ook nog aan mijn tante vragen of ze weer eens foto’s uit kon printen, omdat ze graag een telefoonhoesje wilde maken. Dit vond ik wel heel erg leuk om te horen. Toen ik het eerste experiment zag zag ik dat mijn nichtje al wel aardig creatief op weg was, en ik had dus niet verwacht dat ze zo enthousiast zou worden van de DIY papieren: ze leek het in mijn ogen al een eind zelf te kunnen, dus ze zou alles zelf opzich ook al wel kunnen bedenken. Maar blijkbaar zag ik dat toch niet helemaal goed.
Team 3 Neefje - 19 Eerste experiment ‘Wat ik hiermee zou doen? Nou dit..’ *Straapt alle foto’s bij elkaar en stapelt ze op* ‘Die verdwijnen dus hier!’ *gooit ze in een kastje*. Toen ik vroeg of hij er echt niets mee zou doen gaf hij als antwoord dat hij er hooguit 1 in zijn kamer zou hangen maar dat al niet eens snel. ‘Ik zet ze liever op facebook ofzo, dat uitprinten enzo hoeft van mij niet zo. Dat doet mam maar.’ ‘Ik vind het wel leuk om fotoboeken te bekijken, maar ik ga ze zelf niet maken.’ Tweede experiment ‘Ja dit veranderd de zaak echt niet hoor.. dit maakt het alleen maar erger.’ Toen zijn moeder uit de kamer riep dat hij niet zo flauw moest doen riep hij terug en ik daar om lachte vroeg hij me of ik het nou zelf ook niet ‘facking gay’ vond om hem hiermee aan de slag te zetten. ‘Wat had je dan verwacht.. dat ik een bloemkransje op mijn hoofd zou zetten en gezamelijk met een kopje thee aan de slag ging?’ Het was dus zeer duidelijk dat het voor hem niet aansloeg. ‘Ja voor die troela’s daar kan het wel een heel leuk idee zijn hoor, maar dit is dus echt niets voor mij.’ Team 4 Nichtje - 16 Eerste experiment ‘Hahaha grappige foto’s!’ Dit nichtje ging voornamelijk naar de foto’s kijken. Toen ik vroeg of ze er niet iets mee wilde doen zei ze ‘Ik vind het leuk om naar foto’s te kijken.. ik weet alleen niet zo snel wat ik er mee zou kunnen doen. Meestal zet ik ze zelf gewoon op facebook ofzo.. uitprinten doe ik nooit zo.’ Daarop vroeg ik haar of het haar ook niet leuk leek. ‘Ja het lijkt me wel leuk maar ik heb gewoon geen idee wat.. ik kan ze wel een beetje zo bij elkaar leggen ofzo.. en dan in een fotolijst duwen? Of gewoon op de muur hangen? Dat is wel leuk denk ik..’ Tweede experiment ‘Ahh dit vind ik leuk! Hier kan ik tenminste wat mee.’ ‘Ik ben niet zo creatief dat ik dit zelf kan bedenken hoor.. ik heb dit soort dinggetjes nodig.’ ‘Ik heb eigenlijk wel een nieuw telefoonhoesje nodig.. mag ik dit papier houden?’ ‘Dit ziet er ook wel leuk uit..’ ‘Oh dit is wel wat voor op Romy’s kamer! Die heeft van die plankjes!’ Ook Laura vond de DIY papieren heel leuk, en zag het wel zitten om ermee aan de slag te gaan. Conclusie Wat voornamelijk opviel is dat dit experiment eigenlijk alleen bij de vrouwen in de smaak viel. Mijn oom gaf aan dat het niets voor hem was, en mijn neefje voelde zichzelf er ook te cool voor. Op basis van deze informatie is het handig om voor een vrouwelijke doelgroep te kiezen. In de eerste basic enquete werd namelijk ook al duidelijk dat de mannen er vrij weinig van moesten hebben. Misschien zullen er een paar mannen zijn die het leuk vinden, maar voor de meeste is het hele DIY gebeuren niet geschikt. Bij de vrouwen daarintegen viel het wel heel goed in de smaak, en die werden ook heel enthousiast van de DIY kaartjes. Het bracht ze op ideeen waar ze zelf nog niet aan gedacht hadden, en kregen ook zin om ermee aan de slag te gaan. Toen ik weg ging bij mijn familie kwam de vraag of ze de DIY kaartjes toevallig mochten houden, en of ik op wilde schrijven waar ik alles vandaan had. Ik moest hier om lachen, omdat het dus duidelijk wel goed in de smaak was gevallen. Mijn tante vertelde dat ze het wel een leuk idee vond om hier op bijvoorbeeld een zondag middag als het slecht weer is mee aan de gang te gaan, omdat ze het zelf heel leuk vond maar alle meiden ook, dus het zou wel een leuke familiebezigheid zijn.
5: Wat hebben we al? Ik had eigenlijk maar 4 experimenten verzonnen maar ik besloot er nog kort een vijfde bij te doen. Omdat ik toch best veel dingen op internet zag staan vroeg ik me af wat mensen al hadden. Of ze ook werkelijk al andere dingen hadden dan een fotoalbum. Zelf heb ik bijvoorbeeld een grote fotomuur in mijn kamer, het resultaat van een avondje studieontwijkend gedrag. Ik vroeg me af of meerdere mensen dit soort dingen hadden, zodat ik er inspiratie van op kon doen en misschien weer nieuwe inzichten kreeg. De foto’s die ik van vrienden gehad heb ik hier verzameld. De foto’s zijn vooral foto’s van muren waar foto’s op geplakt zijn, veel meer werd er niet gedaan. Een andere vriendin stuurde me een linkje van een website, waar ze een soort collega op had gezet van haar reis. Dit vond ik er ook wel leuk uitzien dus heb ik er ook bij gedaan als inspiratie.
concept Uit elk experiment heb ik conclusies kunnen trekken. Toen ik weer verder ging met mijn concept ging ik hier dan dus ook weer naar terug kijken, en heb ik geprobeerd om de ‘pijnpunten’ eruit te halen. Wat willen de mensen nu eigenlijk? - Uit het eerste experiment bleek dat mensen een probleem hebben met de ‘tijd’ die ‘iets doen’ met foto’s in beslag neemt. Dit werd laten bevestigd in mijn interviews en verder uitgelegd. Vaak komt het voor dat bijvoorbeeld de benodigdheden voor DIY’s moelijk te krijgen zijn. Je moet ze op internet gaan bestellen, en laat ze dan bijvoorbeeld helemaal uit China komen omdat dat veel goedkoper is. Maar inmiddels ben je wel weer 3 weken verder. Of je moet helemaal naar een andere stad om de spullen te halen. Hiermee word de drempel gewoon een stuk hoger gelegd voor de mensen, en dit is iets wat opgelost moet worden want dit is iets wat ze tegen houd om een DIY te doen. - Uit alle experimenten bleek dat mensen niet veel met hun foto’s doen. Een fotomuur is het creatiefste waartoe ze komen. De vrouwen zijn wel gewillig om meer met hun foto’s te gaan doen en staan open voor DIY ideeën. Mannan daar in tegen vinden het een minder strak plan, dat bleek al uit de eerste enquete. En dit werd in mijn 3e en 4e nogmaals bevestigd. Het is niets voor mannen, want die willen niet frutselen en vinden het iets voor vrouwen. Mijn doelgroep word dus vrouwen. - Uit de interviews bleek dat mensen ook graag instructies krijgen, zodat ze weten wat ze moeten doen. Inspiratie vinden ze leuk, maar vaak weten ze dan niet wat ze er mee aan moeten. Het moet duidelijk zijn wat er mee gedaan moet worden en het moet niet te moeilijk zijn. Hier komt weer die laagdrempeligheid omhoog die we ook al bij het eerste punt zien. Als je mensen iets geeft worden ze wel snel enthousiast, zoals bij mijn derde en vierde experiment bleek. De kandidaten werden enthousiast door de DIY tutorials, en kregen zin om er mee aan de slag te gaan. - Het laaste wat bleek is dat mensen hun foto’s vaak al niet eens uitprinten. Ze vinden het teveel moeite om de foto’s te uploaden bij een drukker en hebben ook geen zin om naar een fotozaak toe te gaan. Dit is wel een belangrijk punt om rekening mee te houden, want uitgeprintte foto’s zijn bij zowat elke tutorial een benodigdheid. Dit zijn naar mijn idee de aller belangrijkste punten die uit mijn experimenten te halen zijn. Naar aanleiding van deze inzichten besloot ik weer een brainstorm te houden.
Mijn concept was geboren. Tijdens het brainstormen kwam mijn glossybox binnen. Dit is een maandelijkse box waar ik een abbonement op heb. Elke maand komt er een doosje in huis waar beauty producten in te vinden zijn, die van te voren niet bekend zijn. Je krijgt dus als het ware elke maand een soort kadotje, wat ik enorm leuk vind. Er bestaan tegenwoordig heel veel van dat soort boxen, er zijn in Nederlands al 3 verschillende ‘beautyboxen’, en in het buitenland zijn er nog veel verschillende. Ook kwam ik laatst op een site het zelfde soort idee tegen maar dan met gezonde voedingsproducten, en dat vond ik ook een super leuk iets. Dus als er een beautyboxen zijn en voedingsboxen, waarom dan geen fotobox?! Hieronder is mijn conceptbeschrijving te vinden. 1. PHOTOCLOUD Het concept begint met een fotocloud. Hier laad je al jou foto’s in. Foto’s worden tegenwoordig met allerlei devices gemaakt, en tegenwoordig hebben heel veel devices ook internet. Een cloud is daarom een perfect iets omdat je die vanaf allerlei devices kan gebruiken en omdat ze ook heel toegankelijk zijn. Op deze manier kun je foto’s vanaf je mobiel gelijk in je cloud zetten, en de foto’s Het makkelijkste lijkt me een soort dropbox idee als het om de computer gaat. Dit is heel makkelijk omdat het gewoon een map in op je computer is en je kunt je foto’s er dus heel snel en makkelijk in gooien. Camera’s met WIFI zouden de foto’s gelijk op de cloud kunnen inladen. Dat is het handige aan een cloud, het is op internet dus je kan er makkelijk bij. 2. BOX Als de foto’s eenmaal op de cloud staan kan de box in werking worden gezet. Bij een bepaald aantal foto’s, of om de zoveel tijd, worden de foto’s uitgeprint en naar je toegestuurd in de box. Dit is niet het enige wat in de box aanwezig is. Los van je foto’s zitten er ook DIY spullen bij en een uitgebreidde beschrijving om de DIY uit te kunnen voeren. Alles is op maat gemaakt zodat de drempel niet te hoog ligt en zodat mensen geen motivatie verliezen in het proces. Het is makkelijk en dus toegankelijk voor iedereen. Mensen hoeven niet meer naar een winkel toe om de producten te halen: alles is al aanwezig in de box. 3. AAN DE SLAG! Als je de box ontvangen hebt kun je ermee aan de slag. Met de box kun je leuke dingen maken met je foto’s. De box geeft je inspiratie en legt je alles haarfijn uit. Dankzij de uitgebreidde tutorial die stap voor stap beschrijft wat je moet doen is het makkelijk om de DIY succesvol uit te voeren. Geen hoge drempels dus, iedereen kan het. Eenmaal klaar heb jij er weer een leuk iets bij dat helemaal van jou is. Dit kunnen dingen zijn die je in het dagelijks leven gebruikt zoals een telefoonhoesje, of dingen die je in je kamer neerzet. Hoe dan ook, het zijn dingen die je aan andere mensen kunt laten zien. Op deze manier kun je mensen weer een stukje van jezelf laten zien.
Verschillende boxen Natuurlijk zijn de boxen niet elke maand hetzelfde. Elke keer zit er een andere DIY in. Welke? Dat is nog een verassing. Op deze manier is het ook eigenlijk weer een soort van een cadeautje dat je eens in de zoveel tijd ontvangt. Een kadotje waar je zelf mee aan de slag kunt! De boxen hebben iedere keer een ander thema. Deze thema’s kunnen ook gelinkt worden aan de het thema van jou foto’s. Ben je bijvoorbeeld op een strandvakantie geweest en bedraagd je box foto’s van deze vakantie? Strand thema it is! Tijdsbestek De box krijg je eens in de zoveel tijd. Het leek me handig om zelf aan te kunnen geven wanneer je een box wil. Een maandelijkse box zal voor de een handig zijn omdat diegene heel veel foto’s maakt, maar voor een ander niet omdat diegene alleen op vakantie veel foto’s maakt. Je kunt bijvoorbeeld kiezen voor een maandelijkse box, maar je kunt er ook voor kiezen om hem om de maand te krijgen, en noem maar op. Kies zelf uit wat het beste voor jou werkt. Naam De naam van mijn concept is de ‘Me in a Box’. Ik kwam uit op deze naam na een kleine namen brainstorm. Eerst dacht ik aan photobox, maar dat vond ik zo voor de hand liggend. Toen ging ik brainstormen en ik bleef eerst dicht bij fotografie hangen. Daarna wilde ik iets verder kijken, en toen kwam ik uit bij ‘Exposure box’. Daarbij moest ik denken aan exposure zoals dat een begrip is in de fotografie, maar ook exposure in verband met de personen uit mijn interviews zichzelf in zekere zin wilden uiten. Alleen vond ik Exposure nog een beetje te serieus klinken, en vond ik het ergens ook een seksueel randje hebben, wat niet helemaal de bedoeling was. Ik ging dus verder kijken en kwam uiteindelijk uit op ‘Me box’. Dit vond ik nog een beetje stijf klinken en vandaar heb ik er ‘Me in a box’ van gemaakt. Dit is naar mijn idee toepasselijk, omdat foto’s vaak persoonlijk zijn. Het gaat om jouw ervaring die je vastlegt, je wil jezelf ermee uiten, een stukje van jezelf laten zien. Daarbij ga je met de box ook een persoonlijk iets maken, waarbij je dus nog meer van jezelf toevoegd aan het hele gebeuren. ‘Me in a box’ is dus naar mijn idee een perfecte naam. Wat ik ook intressant vond is dat er bij mijn presentatie naar boven kwam dat het tof zou zijn als ik de boxen probeer persoonlijk te maken. Bij deze is de naam al persoonlijk, nu de rest nog.
pecha kucha Mijn Pecha kucha presentatie is hier te vinden. Ik heb de volgende tekst gebruikt: 1. VAKANTIE Iedereen kent het wel. Je hebt vakantie en gaan dingen doen met vrienden, of op vakantie naar het buitenland, of natuurlijk een combinatie ervan. In die vakantie maak je heel veel foto’s, met je camera, met je mobiel en noem maar op. Je legt heel veel momenten vast en er komen hele leuke momenten uitrollen. Je vakantie kan helaas niet voor eeuwig duren en is voor je het weet weer voorbij. 2. THUIS Dan kom je thuis en je valt weer in je dagelijkse patroontje. Je neemt nog wel de tijd om je foto’s van je camera af te halen en op je harde schijf te zetten, want stel je voor dat er iets met je geheugenkaartje gebeurd en je raakt al je foto’s kwijt. Nu staan je foto’s veilig op je harde schijf, en kan er niets mee gebeuren. En er gebeurd ook verder niets mee. Eens in de zoveel tijd kijk je eens een keer op je harde schijf en kom je misschien de foto’s tegen, maar verder gebeurd er ook niks met de foto’s. 3. OUD VS NU We kennen het allemaal wel. Alles is heel simpel gemaakt tegenwoordig. Vroeger moest je je foto’s wel uitprinten, anders kreeg je ze niet te zien ook. Je kon ze niet even op je computer zetten, je moest het rolletje laten ontwikkelen. Maar je kreeg wel gelijk foto’s. En zeg nou zelf, als ze er toch al zijn doe je er ook sneller wat mee. Ze liggen er toch. 4. MEZELF Ik merkte het zelf ook. Ik maak heel veel foto’s, met mijn camera, maar ook met mijn mobiel. Je kent het wel, even snel een snapshot. Geen technische hoogstandjes, maar wel leuke foto’s. Ik maak ze wel heel leuk, maar vervolgens verdwijnen ze op mijn harde schijf, en kijk ik er amper nog naar om. Dit vind ik eigenlijk best jammer, maar toch heb ik de motivatie niet om ze helemaal uit te gaan zoeken en helemaal uit te gaan printen, om er vervolgens wat mee te gaan doen. 5. ANDERE HETZELFDE? Dit het basis idee van mijn concept geworden. Mijn eerste stap was dus ook om te gaan kijken of ik de enige was met dit probleem, of of dat meerdere mensen zichzelf hierin herkenden. Daarvoor heb ik interviews afgelegd, en het bleek inderdaad dat meer mensen met dit probleem kampen, en net
zoals mij denken. Het is allemaal zoveel moeite om alles helemaal uit te gaan zoeken etc. Uit mijn experimenten vond ik de volgende problemen. 6 UITPRINTEN? Probleem 1: Mensen komen vaak al niet eens tot het uitprinten van de foto’s. Ze verdwijnen op de harde schijf omdat de foto’s anders weer helemaal uit gezocht moeten worden, en allemaal geupload moeten worden, en dan moet je weer gaan wachten tot ze er zijn.. veel mensen vinden het teveel moeite, en doen het daarom niet zo snel. 7 WAT DOE JE ERMEE? En als ze het dan al doen komen we bij het volgende aan. Het tweede probleem. Je hebt de foto’s, maar wat doe je er dan mee? Vele mensen neigen naar gewoon simpel de foto’s in een fotoboek duwen, als ze er al niet voor gekozen hebben om een fotoboek uit te laten printen, of ze zetten wat foto’s in lijstjes. Ze wisten eigenlijk niet zo snel andere dingen ermee te doen. 8 DIY OP INTERNET Er zijn op internet toch gewoon DIY dingen voor foto’s te vinden denk je dan bij jezelf. Ja die zijn er inderdaad. Maar dan moet je daar eerst weer naar gaan zoeken, als het überhaupt al in je opkomt om het op te zoeken. Ook gaven de mensen in mijn interview aan dat het ze wel heel leuk lijkt, maar dat ze dan vaak niet de juiste materialen in huis hadden, en daar dan weer helemaal om moesten, en die dingen zijn dan ook nog eens niet makkelijk verkrijgbaar. 9 SPULLEN KOPEN En stel je voor dat ze wel de moeite namen om iets te gaan kopen. Je ziet de tutorial op het tijdstip dat je er naar zoekt. Je neemt de moeite om de materialen aan te schaffen, besteld ze op eBay want zeg nu zelf, in China is het allemaal net een stukje goedkoper als bij die dure hobby winkel die ook nog eens niet bepaald in de buurt ligt. Maar voordat je materialen binnen zijn ben je inmiddels al weer 3 weken verder, en ben je de zin om de tutorial te doen alweer kwijt. 10 EXPERIMENT DIY Problemen genoeg dus. Tijd om ze op te lossen. Eerst ben ik inspiratie gaan zoeken. Ik kwam ontzettend veel leuke DIY dingen tegen voor foto’s en ben een experiment gaan doen om te kijken of mensen dit
leuk zouden vinden. Ik heb een groep mensen eerst foto’s voorgelegd met materialen en keek wat ze gingen doen. Iedereen hing ze gewoon op, deed ze in lijstjes of maakte er een standaard fotoboek van. Een enkeling deed nog wat leuks met het fotoboek maar daar hield het op mee op. Daarna heb ik het opnieuw gedaan maar dan met DIY kaartjes erbij. 11. HOE NAAR DE MENSEN BRENGEN? DIY dus, dat vond ik wel een heel leuk uitgangspunt om mensen mee aan de slag te laten gaan. Maar hoe doe je dit? Op basis van deze vraag ben ik dus gaan brainstormen, maar kwam er al snel achter dat ik in een standaard patroon viel en digitale oplossingen ging verzinnen. Zo kwam ik bijvoorbeeld op een website want ik dacht je foto’s zijn toch al digitaal en ze staan al op je pc, dus dat is praktisch. 12. APP Toch vond ik dat wel weer een beetje te voor de hand liggend, dus ging ik verder denken. Toen kwam ik weer op een app, want ik dacht veel foto’s worden met mobiel gemaakt dus dan kan ik daar op inspelen. Iets van dat je je foto’s kan laten uitprinten en met de app dan met de app op basis van de foto’s een bijpassende DIY kon vinden. Maar ook dit was weer een standaard digitaal idee. 13. MEER UITDAGING > FYSIEK Dus ik ging opzoek naar meer uitdaging, en wilde er iets offline’s van maken. DIY maken is natuurlijk al offline, maar hoe spoor je mensen ook werkelijk aan met iets wat offline is? Ik ben nog een keer de problemen op een rijtje gaan zetten en ben daar weer mee gaan brainstormen. Ik ben verder op internet gaan kijken voor inspiratie, maar heb me ook laten inspireren door het dagelijks leven. 14. PHOTO CLOUD Het concept begint met een soort photo cloud. Mensen maken foto’s met verschillende devices, mobieltjes, camera’s en noem maar op. Ik kwam aan op een soort photo cloud. Dit is makkelijk op je mobiel, en voor een camera zou je een speciaal kaartje kunnen aanschaffen dat de foto’s automatisch upload naar je cloud, op deze manier hoef je ook zelf niet meer de moeite te doen om je foto’s te uploaden. 15. BOX Het volgende deel van mijn concept is dat je een box thuisgestuurd krijgt. Uit mijn interviews, maar ook
uit mijn andere experimenten waar ik mensen producten gaf om wat mee te doen bleek dat mensen wel wat creatiefs willen maken, maar er niet al te veel moeite voor willen doen. De materialen moeten er zijn, ze moeten weten wat ze er mee kunnen. Zodra dat allemaal aanwezig is vinden mensen het wel leuk om er mee aan de slag te gaan. Daarom bedacht ik de Photo box. 16. ONDERDELEN In de box bevinden zich alle onderdelen die je nodig hebt voor de DIY, op deze manier hoef je dus niet meer helemaal naar de winkel, je hoeft geen intense zoektochten te houden naar de materialen, niet meer weken te wachten totdat je pakketje uit china eindelijk gearriveerd is, en op deze manier weet je zeker dat alle materialen ook werkelijk goed zijn. 17. BOEKJE Natuurlijk zit er ook een uitgebreid uitleg boekje van de DIY in de box. Alles word stap voor stap uitgelegd, zodat de mensen dit gewoon kunnen volgen zodat het voor iedereen duidelijk is wat er gedaan moet worden en zodat iedereen het ook uit kan voeren. 18. VERASSING OF NIET Je krijgt iedere keer een andere DIY. Dit kan gewoon een random verassing zijn, maar je kan het ook afstemmen op de foto’s die je hebt. Zo is er voor iedereen wat; mensen die van een verassing houden krijgen gewoon random DIY’s en mensen die toch wel meer een doel hebben en toch dingen van te voren willen weten kunnen zelf aanvragen wat voor box ze willen. 19. TIJD Die box kun je dan om de zoveel tijd krijgen. Het kan zijn dat je bijvoorbeeld heel veel foto’s maakt, en dus ook meer boxen wilt. Maar er zullen ook mensen zijn die niet veel foto’s maken, en boxen met dezelfde foto’s als de vorige keer krijgen is ook niet tof. 20. PRODUCTDESIGN En op deze manier wil ik mensen dus motiveren om dingen met hun foto’s te gaan doen. In de create fase wil ik me voornamelijk richten op product design. Dit heb ik nog nooit gedaan dus is een nieuwe uitdaging voor mij. Het is wel iets wat me altijd al heeft aangetrokken, en daarom lijkt het me ook ontzettend leuk om ermee aan de slag te gaan.
Reflectie Na de Pecha Kucha presentatie kregen we ingevulde reflectie formulieren. Ik heb foto’s gemaakt van degene nog extra tekst op stond, want deze zijn naar mijn idee het meest waardevol. Deze zijn hiernaast te vinden. Conclusie Over het algemeen waren de reacties heel positief. Bij slides van 20 seconden werd vaak ja geantwoord maar ook een aantal keer nee: dit klopt want ik heb een keer of 2 terug geklikt omdat het iets te snel ging. Ik had voordat ik de presentatie ging geven verwacht dat ik juist te weinig tekst zou hebben, maar tijdens de presentatie bleek dat het juist te veel was, waardoor ik bij sommige slides even terug moest omdat ik anders belangrijke dingen over ging slaan. De vraag over ‘inspiratie’ delen werd ook verschillend ingevoerd, de meeste gaven ‘ja’ aan, maar sommige zeiden ook dat ik het niet gedaan had. Hoewel ik niet heel veel inspiratie gedeeld heb in mijn presentatie, heb ik wel aangegeven dat ik inspiratie heb gezocht op Pinterest en op de rest van het internet, en dat mijn huidige concept geïnspireerd is door iets uit het dagelijks leven, namelijk de Glossybox die ik elke maand ontvang. De ontwerpuitdaging was voor iedereen duidelijk. De afbakening van de connect fase varieerde tussen ‘is ok, maar’ en ‘uitstekend’, ik had duidelijker mogen maken waar de grenzen lagen tussen wat wel en niet onderzoeken. Achteraf had ik ook gewild dat ik duidelijk had gemaakt in mijn presentatie dat ik voornamelijk ‘field research’ heb gedaan, gezien ik voornamelijk met andere mensen ben gaan praten, en niet echt onderzoek op het internet heb gedaan, behalve dan het onderzoek naar wat er op dit moment word aangeboden op Pixum etc, en het onderzoek naar apps zoals bijvoorbeeld Seene. Ook de conclusies/inzichten varieerden tussen ‘is ok, maar’ en ‘uitstekend’: Dee had ik iets duidelijker mogen maken. Ik had achteraf eigenlijk ook gewild dat ik mijn eerste concept erin had gezet, zodat er duidelijk was geweest dat ik een omslag had gemaakt, maar ik dacht van te voren dat dat onnuttige informatie zou zijn, terwijl het achteraf juist misschien wel interessant was. Het concept kwam wel duidelijk over, en daar kreeg ik dan veel positieve feedback op. Mensen vonden het een leuk en handig concept, sommige schreven zelfs dat het een ‘heel goed concept’ was, dus dat was allemaal heel positief. Wel werd aangegeven om er nog iets meer een eenheid van te maken, dat is dan ook iets waar ik me zeker mee bezig ga houden in de create fase. De experimenten waren duidelijk, maar de werking mocht beter uitgelegd worden en iemand gaf aan dat er meer experimenten mochten komen. Naar mijn eigen idee had ik ook iets meer in mogen gaan op de experimenten, want die heb ik eigenlijk maar heel kort aan het licht laten komen. De signatuur kwam nog niet duidelijk naar boven, dus dat is ook iets om mee aan de slag te gaan tijdens de create fase. Als laatste kreeg mijn pecha kucha wel voornamelijk ‘uitstekend’, wel van een enkeling een ‘is ok, maar..’ omdat ik hem een twee keer terug zette naar de vorige slide. Maar al met al viel de feedback me alles mee en ben ik er tevreden over. Ik heb nuttige feedback gehad waar ik zeker mee aan de slag kan in de volgende fase. Punten waar ik over na moet gaan denken tijdens de create fase: - Eenheid maken van het concept - Aan de slag gaan met signatuur - Hoe stimuleer je mensen om het product te kopen? - Hoe krijg je de mensen op de website? Hoe komt het aan bij de mensen? - Box opsturen na een bepaald aantal foto’s? - Box personaliseren? Hoe bijzonder maken?
BERLIJN Berlijn in beeld De foto’s die ik thuis gekozen had waren de foto’s die op de rechter pagina te vinden zijn. Ik was zelf 3 jaar geleden ook met mijn vorige opleiding (kunstacademie) in Berlijn geweest, en had daar toen natuurlijk ook al een impressie opgedaan. Maar naar mijn idee was er toen veel minder graffiti en streetart als dat er nu is, en daarom dacht ik dat de foto’s die ik op internet gevonden had ook iets van een speciaal iets waren, ik had zeker niet verwacht dat er nu zoo veel street art was. Daarom is er zeker wel verschil in mijn impressie. Ik heb het onderstaande beeld gekozen omdat ik de verhalen die de kunstenaar hiervan meegaf in zijn streetart heel mooi vond. Onze tourguide vertelde ook iets van dat hij ogen had gemaakt in Nigeria en dan op een materiaal zodat de mensen er huizen van konden maken omdat ze door zijn kunstwerk een goed dak had. Op die manier had het gelijk nut voor de mensen en kwam zijn kunst ook sterk over omdat je vanuit de lucht die ogen zag. Zijn boodschappen kwamen gewoon heel sterk over en wilde echt wat zeggen, vandaar vond ik dit het mooiste beeld om te kiezen, want naar mijn mening moet streetart wel gewoon iets vertellen. En bij deze vind ik het ook heel mooi dat het langzaam afbladerd, dat terwijl er ook een oudere man is afgebeeld, past mooi bij elkaar.
Bedrijfsbezoeken Bedrijfsnaam: Fjord Vraag 1: What does service design mean for you? Vraag 2: Can you describe your design process? Vraag 3: What is important in your company? Bedrijfsnaam: Metadesign Vraag 1: What tools do you use when it comes to doing research? Vraag 2: What design thinking methods do you use? Vraag 3: How do you react if one of your clients doesn’t like your ideas at all?
Zoekt en gij zult vinden Het artefact dat ik meehad was een graffitiplaat met een kunstwerkje dat ik de dag daarvoor bij de graffiti workshop had gemaakt. Deze is onder aan de pagina te vinden.
Berlin in 15 seconds Link: http://youtu.be/aXJ9a4pVnTo
Cultural Visit Los van bezienswaardigheden zoals het holocaust monument en meer dingen gerelateerd aan de oorlog ben ik ook naar de Pop-up gallery geweest. Dit is een gallery die zich richt op getalenteerde jonge kunstenaars, en hun werk tentoonstelt, die toevallig ook net vrijdag avond een nieuwe expositie had. Omdat ik voor Medialab een project doe wat te maken heeft met een gallery met het zelfde soort principe was het voor ons heel interessant hier eens te gaan kijken, om daar een gevoel op te doen van met wat voor iets we nu eigelijk te maken hebben en wat voor soort mensen daar rondlopen etc. Door hier naartoe te gaan kan ik de doelgroep nu beter voor me zien en heb ik de sfeer van zo’n soort gallery kunnen proeven. Ansichtkaart Hieronder de ansichtkaart die ik heb gemaakt voor het bedrijf Fjord. Omdat ik eerst niet heel erg doorhad dat het voor 1 bedrijf moet heb ik hem niet helemaal persoonlijk gemaakt doormiddel van de naam van het bedrijf erop te schrijven. Wel had ik Fjord al in gedachte, vandaar dat ik de hele kaart met de hand heb getekend vanuit een schets stijl, gezien schetsen bij Fjord heel belangrijk was.
berlijn heeft voor mij nieuwe inspiratie, nieuwe tecknieken, e
BERLIJN IS CREATIVITEIT.
berlijn geeft zich weer.
ber
een kijkje in het bedrijfsleven en nieuwe inzichten betekend.
rlijn is expressie.
BERLIJN IS VRIJHEID.
Berlijn leeft.
design manifest Ik heb een poster gemaakt omdat ik graag quotes in mijn manifest wilde verwerken, en dit leek me de beste manier. Ik heb niet echt 1 vaste favoriete ontwerper die me inspiratie bied, ik zoek vrijwel altijd inspiratie op Pinterest. Vandaar ben ik voor deze opdracht ook op Pinterest gaan zoeken. Eerst heb ik een lijst opgesteld met wat belangrijk is voor mij en wie ik ben als designer. Perfectionisme is een kenmerkend iets voor mij, ergens voor gaan, niet teveel zorgen maken en proberen niet bang te zijn om te falen. Voor die dingen ben ik mooie quotes gaan zoeken waar ik me heel goed in kon vinden, en op het zelfde moment nam ik inspiratie op voor het ontwerp. Ook vond ik het belangrijk om er een quote in te hebben over design, over wat ik denk dat designen inhoud. Daarvoor vond ik twee hele mooie quotes, die bovenin te vinden zijn. Tussen die twee quotes in staan de dingen die voor mij het belangrijkste zijn, een potloodje voor schetsen, een computer voor digitale uitwerking en een camera voor fotografie. Dat zijn de dingen die ik het liefst doe. Verder gebruik ik de quote ‘do what you love, love what you do’ graag, en zie dat als een omvattend iets. Ik moet plezier hebben in de dingen die ik doe, anders gaan ze als een verplichting aanvoelen en daar gaat het fout. Vandaar heb ik die quote ook opgesplitst en de ene helft bovenaan geplaatst en de andere helft onderaan. Op deze manier is hij nog steeds duidelijk en omringt hij gelijk de rest en word hij daardoor omvattend. Go the extra mile, it’s never crowded. Deze quote houd voor mij in dat ik ook echt ergens voor ga als ik het zie zitten, en het dan ook graag een stapje verder neem. Dat is in mijn ogen een manier om jezelf te onderscheiden van de rest. Niet zomaar genoegen nemen met ‘goed’, maar voor het beste gaan. Worry is a misuse of your imagination. Zodra ik me zorgen ga maken om bepaalde keuzes ga ik twijfelen, en vaak komt het dan minder goed uit als dat het zou kunnen zijn. Daarom probeer ik de ‘worry’ zo vaak mogelijk weg te laten of weg te nemen, en probeer ik dingen op basis van onderzoek te doen en als dat niet kan op gevoel te doen. Perfection is not attainable, but if we chase perfection we can catch excellence. Ik ben zelf heel erg perfectionistisch. Ik kan geen dingen opleveren waar ik niet tevreden mee ben en waar ik niet alles aan gedaan heb om het zo goed mogelijk te maken. Perfectie bestaat niet, maar ik ben er wel van overtuigd dat als je daar voor gaat dat je dan wel hele goede producten krijgt. Misschien niet perfect, but close enough. If you’re not falling every now and again, it’s a sign you aren’t doing anything very innovative. Zoals iedere designer wel weet: Het is niet erg om een keer onderuit te gaan. Je moet eerder aan jezelf gaan twijfelen als dat nooit gebeurd, want dat is een teken dat je veel dingen op safe speelt. Of dat je ontzettend veel geluk hebt.