doorzetten in dorset HAN-hardlopers langs Engelse kust Doorgaan, stoppen of switchen? op een hoop december party maand

A magazine voor studenten en medewerkers van de han

Studiewisselpunt

Doorgaan, stoppen of switchen?

Kerstfeesten op een hoop

jrg 18 #9 8 januari 2014

december party maand

HAN-hardlopers langs Engelse kust

doorzetten in dorset

op snsr.nl... Universiteit Maastricht kijkt met je mee in de wc

‘Duitse bus door laten rijden tot HAN’

De Universiteit van Maastricht is bezig met een experiment om spieken tegen te gaan. Speciale apparaatjes moeten ‘toiletspieken’ verijdelen. Met de apparaten kan een surveillant zien of een telefoon wordt aangezet in de toilethokjes, schrijft het AD. Hoewel mobieltjes tijdens tentamens uit moeten staan en niet mee mogen naar het toilet, krijgt de universiteit signalen dat het studenten toch regelmatig lukt om digitaal te spieken. Studenten fouilleren mag de universiteit niet. Tijdens een tentamen economie, op 24 januari, zullen ze worden getest.

De bus uit Emmerich die via Kleve en Kranenburg naar Nijmegen rijdt, moet ook de campus aandoen. Daarvoor pleit de Nijmeegse wethouder van Verkeer Henk Beerten in De Gelderlander. Op dit moment rijdt de bus (lijn 58) naar het station in Nijmegen, maar laat het de campus links liggen. Dit betekent dat de vele honderden studenten en medewerkers die op de Nijmeegse campus moeten zijn, altijd moeten overstappen. Door de bus vanuit Emmerich door te laten rijden naar de campus, worden een paar minuten gewonnen. De HAN telt zo’n 1400 Duitse studenten.

Aantrekkelijke studenten halen hogere cijfers Aantrekkelijke mensen halen hogere cijfers op school. Dat blijkt uit een onderzoek van de Universiteit van Chicago. Het verschil in schoolresultaten tussen mooie en lelijke studenten is aanzienlijk. Het onderzoek, dat in de jaren negentig van start ging, volgde 9.000 adolescenten in de VS tot ze dertigers waren. Daarbij noteerden de interviewers of de geïnterviewde al dan niet aantrekkelijk was. Aantrekkelijke mensen kregen betere cijfers en werden later succesvoller, volgens de studie. De hoge cijfers waren te danken aan het zelfvertrouwen van de knappe studenten: zij durven bijvoorbeeld een docent eerder om hulp te vragen.

Het aantal studenten dat tijdens een feestje in Groningen uit een raam viel. Het gekste nieuws lijkt altijd uit Groningen te komen. Tijdens de party waren open ramen dichtgeplakt met folie. Studenten leunden er nietsvermoedend tegenaan en maakten een tripje richting begane grond. En een tripje richting ziekenhuis.

4

Het citaat ‘Laat je eens zien, horen, voelen, als waren jullie echte mensen!’ Huiscolumnist Hannah stoort zich in Sensor 8 vreselijk aan de onzichtbaarheid van de duurbetaalde lectoren op de HAN.

Volg Sensor op www.snsr.nl of op Twitter (@snsr) 2

B

Sensor is het redactioneel onafhankelijk magazine van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Het magazine is gratis voor studenten en medewerkers. Het volgende nummer verschijnt op 22 januari 2014. REDACTIE-ADRES Nijmegen, Kapittelweg 33, Kamer A3.11 (024) 353 03 90 Arnhem, Ruitenberglaan 29, Kamer 3.19 (026) 369 12 40 www.snsr.nl, [email protected] POSTADRES Postbus 6960, 6503 GL Nijmegen REDACTIE Han Geurts, hoofdredacteur, (024) 353 03 88 Herman van Deutekom, plv. hoofdredacteur (026) 369 12 40 Renée Jenniskens, (024) 353 03 92 Olga Helmigh, (026) 369 12 16 Sander Arink (024) 353 03 89 Raïssa Soeter (024) 353 03 91 Els Sanders, redactie-assistente (024) 353 03 90 MEDEWERKERS Ruud Kroes Claudia Fitsch Mart Geurts Lotte Doomernik Veerle Verhoeven REDACTIERAAD B. Looten (voorzitter), W. Sips, P. Freriks, M. Nederhoed, E. Cuppen, M. van Koolwijk, M. Witjes FOTOGRAFIE Ralph Schmitz Coos Dam William Moore Maaike van Helmond Cover: Ralph Schmitz VORMGEVING EN PRODUCTIE Laura Foppen Ben Schot, Graphic Design bno ADVERTENTIES Bureau Nassau BV Achterom 100 C 1621 KW Hoorn [email protected], tel. 020-6230905 KOPIJ Kopij en reacties moeten voorzien zijn van naam en telefoonnummer. De redactie houdt zich het recht voor ingezonden stukken te weigeren of in te korten.

14 20 30

HAN-lopers langs Engelse kust

Doorzetten in Dorset Topsport Academie

kruisbestuiving sport en onderwijs Kerstfeesten op een hoop

Party spread

Rubrieken Olga Oordeelt

13

Uitgehoord

38

Opgetekend

40

Verder in dit nummer Goed verhaal

26

Buro 507

28

Verhalen uit Vilnius

39

Alluris

27

Muziek bij de buren

28

Foto’s bejaarden

34

Studiewisselpunt pagina 22

Ontwikkeld de foto De medewerker en Wie: Richard Westerman (45) Functie: Docent Kwaliteitsmanagement, lid van lectoraat Logistiek Wat: Voetballend met vader waar: Coevorden, Drenthe Wanneer: 1973

‘D

eze foto, geschoten voor de plaatselijk krant, staat ingelijst in de woonkamer. Het symboliseert de sportieve aanleg en gezonde competitie in onze familie. Mijn pa werd voor de krant geïnterviewd over zijn rol als keeper bij de club Weber Germanicus. Een uitblinker was hij, de held van Coevorden. Nog steeds tennist hij drie tot vier keer in de week, en dat op zijn tweeënzeventigste. Door een blessure is hij destijds gestopt met voetballen en verder gegaan met volleybal. Ook daar excelleerde hij in. Ik volgde zijn voorbeeld. Eerst kort op voetbalgebied, daarna fanatiek met volleybal, waarin hij me zelfs les heeft gegeven. Mijn jongere zus heeft jarenlang in de Eredivisie gevolleybald, ook op Europees niveau. Door blessures werd ik vanaf mijn puberteit een beetje het ‘zwarte schaap’ op sportgebied. Na het VWO studeerde ik in Enschede aan de Technische Universiteit, maar dat was eigenlijk te bèta. Gebaseerd op ‘kansen op de arbeidsmarkt’ in plaats van gevoel en intuïtie. Mijn aanleg voor meerdere vakgebieden is in die zin altijd een zegen én een vloek geweest. Ik stopte, startte met de studie Logistiek in Venlo, speelde in bands en ging –via karate en taekwando- uiteindelijk op kickboksen. Dat heb ik van mijn twintigste tot mijn veertigste gedaan. Ik heb er ook les in gegeven. Het is jammer dat kickboksen door Badr Hari nu zo negatief in het nieuws is.’ ‘Op een gegeven moment kwam ik in mijn leven op een kruispunt terecht. Mijn vrouw Irena en ik hadden al twee dochters, Michelle en Katherina, en ik werkte bij een logistiek bedrijf. Ik kreeg de kans om directeur te worden van een klein bedrijf, maar dat zou inhouden dat ik mijn gezin nóg minder zou zien dan ik al deed. Tevens viel mijn oog op een vacature bij de HAN. Op vakantie in Frankrijk heb ik de knoop doorgehakt: ik ging voor het docentschap. Tegelijkertijd is mijn zoontje Ian verwekt: Made in France, haha! Een nieuw hoofdstuk brak aan. Waarin de geschiedenis zich in feite herhaalt. Mijn kinderen zijn allen bijzonder getalenteerd op sportgebied. Zo is mijn jongste dochter twee keer Limburgs Atletiek Kampioen geworden, net als mijn moeder ooit in het Noorden deed. Mijn oudste dochter heeft veel paard gereden en is nu verslingerd aan voetbal. Ik train de F3 waarin mijn zoontje, inmiddels vijf, speelt. Zelf speel ik ook weer voetbal. Vandaar ook de nieuwe foto, waarin ik een plekje ben ‘opgeschoven’. Zo is het cirkeltje helemaal rond.’ OH

4

studiewisselpunt

Mastodonten Een van mijn favoriete hardrock groepen (guilty pleasure!) is Mastodon. Stoere mannen die van geen wijken weten. Onwillekeurig moet ik vaak aan hen denken als ik hier op de campus door de gangen dool. Want dan zie ik ze links en rechts zitten, de mastodonten van de HAN. Stoere mannen die van geen wijken weten. Mannen (het zijn altijd mannen) die zichzelf onmisbaar wanen en tot ver na hun pensionering gewoon weer elke dag de auto starten om hier hun stoel warm te houden. Doen heel gewichtig, zijn vaak door directies (hun oudejongens-krentenbrood-babyboom-vriendjes) gevraagd om nog wat klusjes te doen vanwege vermeende know-how en routine. ‘Ik ben gevraagd, ja’, is de gevleugelde uitdrukking op menig verjaardagsfeest.

En terwijl de HAN jaarlijks duizenden afstudeerders uitspuugt die zich dan kunnen melden bij het UWV of de kassa van Appie Hein (als ze daar al niet te oud en dus te duur voor zijn), klampen deze bejaarden zich aan hun stoel vast met het onwrikbare idee dat ze onmisbaar of op zijn minst onvervangbaar zijn. Hoogste tijd dus voor ons CvB van nog-net-niet babyboomers om in te grijpen. Geef die mastodonten een schouderklop, een pluim en desnoods een afscheid, maar maak ze wel subtiel duidelijk dat ze vriendelijk bedankt zijn en snel hun plaats moeten afstaan aan zo’n enthousiaste, dynamische en energieke alumnus. Wieberen, jullie.

-x- HannaH sensor 9, jaargang 18 5

nieuws

Wapperende mutsen voor Unicef De Nijmeegse Molenstraat ziet toepasselijk rood zo vlak voor kerst bij de ‘Santa Run 4 Unicef’. Zo’n 400 kerstmannen (m/v) springen zich warm, onder aanmoediging van ‘Nijmeegse Annie’, die voor deze gelegenheid op een truck is geklommen. ‘Je sult se allemaol in je tuun hebbe’, zegt Annie. ‘Dan blief er geen Afrikoantje meer ofer.’ Er is een parcours van 2,5 en van 5 kilometer. Een schoenchip registreert de tijd. En daar gaan ze, met wapperende mutsen en afzakkende baarden, rennend door het Nijmeegse centrum. Sympathisanten doen zich ondertussen tegoed aan chocolademelk en wafels, kopen een kerstdingetje in de kraam van Unicef of doen mee aan de wedstrijd pannenkoeken eten. HAN-student Bas Langhout finisht als tweede bij de 2,5 kilometer. ‘Best te doen.’ Studenten van de minor Evenementenmanagement, die de run hebben georganiseerd, zijn tevreden. Ze kunnen Unicef blij maken met 3.650 euro. In Heidi’s Skihut hossen de kerstmannen na. ‘Waar is het feestje, hier is het feestje….’ CF

Studenten helpen jonge asielzoekers ‘Over het verleden hebben we het niet gehad,’ vertelt Britta Suykerbuyk, vierdejaars student Pedagogiek. ‘Maar wel over wat de jongeren zouden willen in de toekomst.’ Een groep studenten die de minor Creativiteitsontwikkeling volgt, heeft een project op zich genomen om jongeren in het Asielzoekerscentrum Nijmegen een beter zelfbeeld te geven. Acht weken lang zochten ze hen op om workshops te geven op het gebied van muziek, fotografie en beeldende kunst. Zo leerden de asielzoekers bijvoorbeeld instrumenten bespelen en

6

maakten ze fotoreportages. Tijdens het ‘Hier ben ik – Winterfeest’ in het HAN-theater in Nijmegen werd alles tentoongesteld en mochten de jonge vluchtelingen aan HAN’ers, buurtgenoten, vrienden en familie laten zien wat ze in huis hadden. Een bonte avond vol vlotte jamsessies, kunst en wereldse hapjes. Britta: ‘We zijn wel geschrokken van de omstandigheden waarin de jonge asielzoekers moeten leven, en hopen dat we ze met dit project iets positiefs hebben kunnen meegeven. Dat verdienen ze oprecht.’ RS

Rozen voor aandacht Koud is het. En grauw. Dan is een roze roos welkom. Zes studenten van de minor Evenementenmanagement delen in de Nijmeegse binnenstad bloemen en kaartjes uit; om aandacht te vragen voor een sportief evenement op 11 januari. Dat organiseren zij om geld in te zamelen voor Pink Ribbon, dat daarmee borstkankeronderzoek kan financieren. Ze mikken op minimaal honderd deelnemers, die ieder € 20,deelnamekosten betalen. Mensen kunnen meedoen aan zumba, merengue, pilates en tango. Verder zijn er informatiestands, massages en een kunstexpositie. ‘Wij, met ons minor-evenementenbureau ‘Move4Charity’, doen dit gratis, met hulp van sponsors, dus de hele opbrengst gaat naar Pink Ribbon. We hebben nog een bus of zo nodig om mensen te vervoeren tussen de drie locaties, want er doen ook patiënten mee. Mag dat in Sensor?’ Nou, vooruit.Onder een stevig muziekje en capriolen van ‘morphman’ Roy Vloet (van top tot kruin in roze textiel), verdwijnen alle honderd rozen rap in de handen van het winkelend publiek. Aanmelden of informatie? http:// move4charity.eventbrite.nl CF

Lichatsjov prijs voor HAN-medewerker Serge Stommels, werkzaam op het Instituut Masterprogramma’s (HMP), heeft eind vorig jaar de Lichatsjov Cultuurprijs van St. Petersburg ontvangen. Hij kreeg de prijs samen met radioloog Albert Lemmens voor hun 25-jarige werk aan de verspreiding van en kennis over de Russische boekkunst. Samen promoveerden zij in 2009 op ‘Russische kunstenaars en het kinderboek’. De cultuurprijs is vernoemd naar de Russische cultuurhistoricus en activist Dmitri Lichatsjov die wordt beschouwd als de geestelijk erfgenaam van mensenrechtenactivist Andrej Sacharov. HG

Bouwalliantie Studenten die kleine en middelgrote bouwbedrijven helpen: een ideale situatie die zowel de bedrijven als studenten in kwestie veel brengt. Zij verbeteren hun bedrijfsresultaten, studenten breiden hun kennis en ervaring uit. Tijdens het congres ‘Bouwen aan Bouw: de HAN helpt!’ werd aan de hand van voorbeelden uit de praktijk duidelijk dat er inmiddels een hechte en vooral effectieve samenwerking is. Zo presenteerden studenten resultaatmodellen die eenvoudig zijn toe te passen in specifieke bedrijfssituaties. Ook gaven bedrijven als de Rabobank en Klaassen Bouwgroep aandacht aan brancheontwikkelingen, innovaties (bijvoorbeeld de 3D-printer) en strategievorming. De reeks presentaties en lezingen werd afgesloten met een welverdiende borrel en een optreden van singer/songwriter Bart Kiers. OH

7

nieuws Joke Mintjes Award 2013 Oud-studenten Verpleegkunde Ilona Lagarde en Sophie Schaffers hebben de Joke Mintjes Award gewonnen met hun onderzoek naar de kwaliteit van het uitvoeren van mechanische hartmassage door ambulancepersoneel bij RAV Gelderland Zuid. De Joke Mintjes Award wordt georganiseerd vanuit het lectoraat Acute Intensieve Zorg. De prijs is bestemd voor een onderzoeksproject van studenten in dit vakgebied, dat bijdraagt aan de verbetering van patiëntenzorg. Alle afstudeeronderzoeken met een 8 of hoger werden doorgenomen, aan de hand daarvan zijn er drie geselecteerd. Ilona, inmiddels afgestudeerd ver-

pleegkundige: ‘We kwamen er tijdens ons onderzoek achter dat de scholing in het gebruik van de AutoPulse® (het apparaat voor mechanische hartmassage) niet voldeed. Het is mooi dat dit door ons onderzoek weer op de kaart staat, want het is van belang voor het redden van levens. En het is tevens leuk om te zien dat de opdrachtgevers, de medisch manager en de regionale opleidingscoördinator van RAV Gelderland Zuid, nu al gebruik maken van onze onderzoeksresultaten.’ RS

lunchen met het Service Bedrijf In het voorjaar van 2013 organiseerde het Service Bedrijf themabijeenkomsten (lunches) waarin medewerkers verslag doen van hun werkzaamheden in relatie tot de uitgangspunten uit het ontwikkelplan. De eerste serie thema-lunches smaakte naar meer. Daarom gaan deze eetbijeenkomsten voorlopig door. In een hoorcollegezaal staat vandaag vooraan een stapel pistoletjes, ernaast lossen sprekers elkaar af. Zij vertellen hoe zij op de werkvloer de zeven thema’s van het Ontwikkelplan van het Service Bedrijf invullen. In een persoonlijk relaas van Thamar Elissen (communicatie) en Sandra Wiechers (studentzaken) horen we hoe zij met het thema ‘leiderschap’ aan de weg timmeren: door het volgen van de Master-opleiding Management en Dienstverlening in Maatschappelijke Organisaties. Op de HAN. Werken bij de HAN, klant van de HAN én betaald door de HAN. Niet dat het niets kostte, ‘Vooral veel tijd’, zegt Thamar. Maar ze kregen er veel voor terug: vooral pure inspiratie en een bredere blik. In februari, april en juni staan nog meer lunches op stapel. RJ

8

Automatische doorstroom vanuit MBO voorbij Het kabinet wil de automatische doorstroom van mbo naar hbo afsnijden. Nu is het nog mogelijk met een diploma van het hoogste mbo-niveau door te stromen naar het hbo. Vanaf 2015 kan dat alleen nog maar vanuit enigszins verwante opleidingen. De maatregel wordt genomen om de hoge uitval van mbo’ers in het hbo te beperken. Na één jaar heeft momenteel al 23 procent de vervolgstudie opgegeven. Minister Bussemakers heeft gekeken welke combinaties van mbo- en hbo-opleidingen een grote kans op uitval geven om voor die opleidingen de instroom te beperken. Als een mbo ‘er toch per se een studie wil volgen die niet aansluit bij zijn vooropleiding, dan zal hij zich moeten laten toetsen en bijscholen, zoals dat nu bij instromende havisten soms ook al het geval is. HG

Dickens festival Zondag 15 december stond het centrum van Druten in het teken van Charles Dickens. De organisatie van dit Dickens festival werd dit jaar voor het eerst bijgestaan door een zestal studenten van de HAN. ‘Dit doen we vanwege onze minor evenementenmanagement’, vertelt Marcel Quat, een van hen. ‘We hebben een half jaar keihard meegewerkt aan de totstandkoming van dit spektakel, van de organisatie van de parades tot logistieke ondersteuning en van het beheren van social media tot het regelen van sponsoring. Heel leerzaam en bovendien super leuk om mee te maken.’ Rob Schouten, kantinebaas bij de HAN en betrokken bij de organisatie van het festival, is in ieder geval enthousiast over de inzet van de studenten. ‘Ik schat dat er dit jaar zo’n 50.000 mensen op het Dickens festival zijn afgekomen. Mede door de fantastische inzet van deze studenten hebben we iedereen een geweldige dag kunnen bieden.’ MvH

Duitse HAN-studente pakt Nederlandse sportprijs De Duitse HAN-studente Katja Franzen heeft vorige maand de titel ‘Nijmeegse Sportster van het Jaar’ in de wacht gesleept. Tijdens het jaarlijkse galabal van de Nijmeegse Studenten Sport Raad (NSSR) werd de langebaanschaatster gelauwerd voor haar prestaties van het afgelopen seizoen. Zo greep de studente Fysiotherapie onlangs net naast een podiumplaats op de 500 meter tijdens de Duitse afstandskampioenschappen. Daarmee behoort de 23-jarige HAN-studente, die drie keer per week meetraint met schaatsvereniging Lacustris, tot de Duitse subtop. Tijdens het sportgala van de NSSR in de Old Cave in Nijmegen werden verder ook nog de beste sporter (Erik Dekker, roeien), vrijwilliger (Saskia de Haan, kunstschaatsen), professioneel sporter (Fabiënne Logtenberg, handballen), trainer (Dick Richards, handballen) en het beste team (Trion, triathlon) gekozen. SA

9

nieuws

SV GUSTO Een nieuw jaar, nieuwe kansen. SV Gusto is dé nieuwe studievereniging voor studenten Food & Business. Zij kunnen vanaf begin februari leuke excursies, seminars, kookwedstrijden, borrels en grote feesten verwachten. Bestuurslid Jelmer Staring: ‘Gusto staat voor ‘smaak’ in Latijn en ‘enthousiasme’ in het Engels - wat tevens onze doelstelling is. Vol passie gaan we aan de slag met voeding in samenwerking met het bedrijfsleven. De vereniging bestaat momenteel uit 26 actieve leden in verschillende commissies, en we verwachten de aankomende tijd 150 nieuwe leden te verwelkomen.’ RS

‘Stairway To Heaven’ in de lift Eerste- en tweedejaars studenten Creatieve Therapie konden zich op 10 en 11 december creatief uitleven tijdens het Multimediafestival. Zelfgemaakte kunstwerken werden verspreid door het gebouw tentoongesteld, muziek werd gemaakt en er was uitgebreid ruimte voor drama. Zo ook in de lift van de A-vleugel, waar zes dramastudenten hun eigen interpretatie van de Led Zeppelin-klassieker Stairway To Heaven speelden voor het kleine groepje toeschouwers dat in de lift paste. Een dronken prinses, een moord, dwergen... stuk voor stuk onderdelen van het moderne sprookje dat het zestal had samengesteld. Van verdieping naar verdieping ging de overvolle lift, met op elke verdieping weer een andere scène van dit bijzondere sprookje. ‘Vooraf hebben we gebrainstormd over de invulling van onze voorstelling’, vertelt dramastudent Julia Rosie. ‘Het sprookje was al snel bedacht, net als de lift als locatie. De deuren van de lift vormen op deze manier een mooie metafoor voor de gordijnen op een toneel.’ ‘Erg apart’ en ‘leuk verzonnen’ zijn enkele reacties uit de lift. ‘Maar wel erg warm met z’n tienen in zo’n kleine ruimte.’ MvH

10

De bondscoach komt Werd hij aanvankelijk nog aangekondigd als mystery guest, nu is duidelijk dat Louis van Gaal de volgende gast is in het topsportuur van HAN Sport en Bewegen. De bondscoach van het Nederlands voetbalelftal – zelf ooit ook gymleraar – zal op 4 februari in het auditorium op de Laan van Scheut in Nijmegen vragen beantwoorden van studenten en medewerkers. Hij is daar de volgende in het rijtje van illustere sportvoorgangers als Anky van Grunsven, Epke Zonderland en toenmalig NEC-trainer Alex Pastoor. Voorafgaand aan de masterclass is er een actie om geld op te halen voor ‘Spieren voor Spieren’, de stichting waar Van Gaal ambassadeur van is. Inschrijven voor de Masterclass kan van 20 tot 25 januari tussen 10 en 16 uur in het schoolgebouw aan de Molkenboerstraat in Nijmegen. De entreeprijs van 2 euro komt eveneens ten goede aan ‘Spieren voor Spieren’. HG

Anne Driessens

HTS Racing Team wint in Supermono Het HTS Racing Team van Autotechniek heeft onlangs zijn eerste overwinning geboekt in de Supermono klasse, een open Europese motorrace klasse. Dit gebeurde op het circuit van Assen. Coureur Niels Gerritsen, student Autotechniek, was in een strijd verwikkeld met twee andere coureurs, Ricardo van Duijn en Michel Campen. Uiteindelijk bleek Niels de snelste. HvD

kinderboek over rouw Pip schrijft brieven naar de hemel. Haar vader is dood gegaan en haar oma zegt dat hij nu in de hemel is. Toch weet niemand waar die hemel precies is en zelfs niet of hij wel echt bestaat. Dat is grofweg het verhaal in het boek ‘Brieven voor de hemel’ van Pabo-docent Bea Bisseling. Het is een ontroerend boek met prachtige gouaches (waterverftekeningen, red.), gemaakt door Mart Kremers, ook Pabo-docent. Zoals bijvoorbeeld de mooie tekening van Pip in het atelier-schuurtje van haar vader. In de hoek staat een vleesetende plant. De insecten die daar in terecht komen gaan ook dood. ‘Mijn droom was het om ooit een kinderboek te schrijven’ zegt Bea. Ze volgde de opleiding ‘Proza voor kinderen’ bij Script-plus. ‘Een paar jaar geleden stierf mijn vader. Mijn neefjes en nichtjes stelden vragen. Een nichtje zei, toen ze hem in de kist zag liggen: ‘Ik dacht dat het een skelet zou zijn, maar hij ziet er uit als iemand die gaat trouwen. Zo kwam ik op het idee.’ Bea gaf het boek zelf uit. De Pabo kocht er vijfhonderd en heeft de boeken als kerstcadeau naar de stagescholen gestuurd. RJ www.brievenvoordehemel.nl

11

Fab apps

To have

Handige, leuke, flauwe en geniale applicaties die je volgens app-expert Raïssa op je smartphone móet zetten:

Tinder

Polare

Uit onderzoek blijkt dat we slechts drie seconden nodig hebben om te beoordelen of we iemand aantrekkelijk vinden. En daar speelt de populaire doch oppervlakkige app Tinder (gratis) lekker op in. Het werkt simpel. Vind je degene op de foto hot? Swipe naar rechts. Not? Swipe naar links. Hij of zij zal er nooit achterkomen, tenzij er wederzijdse interesse is - dan kom je in een privégesprek terecht.

Ben je een boekenfanaat of is een van je goede voornemens ‘meer lezen’? Download de gratis Polare app! Gebruik ‘m ter inspiratie, als online shop, om je wenslijstje in op te slaan of scan een boek om te kijken of er een goedkoper tweedehands exemplaar is. Wij zijn fan.

Hot or not

Wereld van verhalen

Done not done

Flipagram

Alleen maar leuke dingen

Fotocollage in film

In deze app geen gortdroge to do lijstjes met taken waar je tegenop ziet, maar juist leuke dingen die je niet wilt vergeten. In ‘Done not done’ sla je namelijk op welke films je nog wilt zien, welke boeken je nog wilt lezen en welke nummers je wilt beluisteren. De app is gratis, maar je moet je er wel even voor aanmelden.

Breng de foto’s op je smartphone tot leven door er korte videoverhaaltjes van te maken. Hoe? Download en open Flipagram. Selecteer een aantal foto’s of maak ze. Voeg een titel toe en een muziekje, en pas de snelheid aan. Hatsa, klaar om te publiceren op Instagram, Facebook, YouTube of via mail. Voor een filmpje zonder watermerk betaal je eenmalig 89 cent.

Heb je een leuke tip voor in de appgids? 12

Stuur dan een mailtje naar [email protected]

O

lga

ordeelt Sensor-redacteur Olga Helmigh zet het mes erin

AntiGlamour Carice van Houten en Halina Reijn muziek televisie boek eten

Ik wilde me er écht aan onttrekken. Ik negeerde het persbericht, ontweek interviews en deed net of ik de irritatieopwekkende cover niet zag als ik een boekenwinkel in liep. Totdat er geen ontkomen meer aan was. Omdat ze me aanstaarden vanaf de zuil in de Bruna, gestaag opklimmend in de top tien. In mijn hart wist ik: ik heb hier een mening over. Een bevóóroordeelde mening, maar een mening desalniettemin, die zou opluchten als ‘ie geventileerd mocht worden. Dus schafte ik met een zak over mijn hoofd ‘Anti Glamour’ van Carice van Houten en Halina Reijn aan. De achterflap somt een reeks onderwerpen op, in alfabetische volgorde. ‘Amsterdam, Antihippies, Babydilemma’s, Beyoncé, Carvaggio, Dominatie, Dood….’ Daar geven C & H dan hun mening over, of ze sparren lekker, in viltstift geschreven en met tekeningetjes erbij, met inside ‘grapjes’ over en weer, voorzien van kekke foto’s: kijk ons vriendinnen zijn, kijk ons ‘intelligentie’ afwisselen met heerlijke oppervlakkigheid, kortom: KIJK NAAR ONS. Waaróm het gekeuvel tussen de twee Nederlandse actrices en hartsvriendinnetjes interessant is om te lezen? Goede vraag. Sommige filmrollen van Carice vind ik geslaagd. Andere rollen tenenkrommend.

Melisandre in Game Of Thrones bijvoorbeeld: om te janken zo overgewaardeerd. Ik stoor me vooral aan de manier waarop ze zichzelf presenteert. Altijd maar refererend aan dat ze zulke lekkere, harde mannenhumor heeft (ik merk er bar weinig van), zelf ook niet snapt waarom ze zo hot & happening is en dat ze vroeger als een contactgestoorde door Amsterdam zwierf met een plastic tasje waarin alleen een onderbroekje en knuffelbeer zaten (ook in het boek komt ze hier op terug, met veel serieus sentiment, waarop Halina een lofzang afsteekt en ze samen hun zielenpijn tentoonspreiden in het hoofdstuk getiteld: ‘Wat ons bindt is pijn, een diepe existentiële eenzaamheid die we in elkaar herkennen.’ Ik verzin dit niet). Halina heeft ook aardige rollen op haar naam, en ik ontken absoluut niet dat beiden talent hebben. Toch begrijp ik niet goed wat het doel is van het boek. Afgezien van een zeventienjarige die fan is van Carice en/of Halina, is dit niet iets wat een zichzelf respecterend mens op de boekenplank heeft staan. Bij mij verdwijnt ‘ie dan ook in een doos op zolder. Behalve als jij, lezer, denkt: ‘Snob! Dan wil ik ‘m wel hebben!’ Prima. Gratis af te halen op de redactie, mits je goed aan me kunt uitleggen WAAROM.

13

HAN’ers gaan sportieve uitdaging aan in Dorset

De paden op, de lanen in ‘Ik vond het grandioos. Ik heb genoten van begin tot eind.’ Het is een van de enthousiaste reacties na de trailrun in Dorset, waar een kleine zeventig medewerkers en enkele studenten van de HAN begin december aan deelnamen. Een gemêleerde groep met een passie voor hardlopen stapte in dit bijzondere HAN-avontuur. Irma van Zanten-van Houts

14

Als je naar de mensen kijkt die in de bus zitten, zou je niet zomaar kunnen raden wat hen bindt. Het is een diverse groep mannen en vrouwen, jong en oud. Alle geledingen van de HAN zijn vertegenwoordigd: docenten en studenten van de verschillende opleidingen, beleidsmedewerkers, ICT’ers en ander onderwijsondersteunend personeel uit Arnhem en Nijmegen. En begeleider Marko Koers en zijn trainers Ton van Laethem en Henk Bruggeman niet te vergeten. Ze delen allemaal één passie: hardlopen. De sfeer is open, onbevangen en ontspannen. Lang niet iedereen die mee is naar Dorset, loopt ‘s woensdags, de vaste trainingsavond, mee met HAN Sportief in Arnhem of Nijmegen. Sommigen nemen zo nu en dan deel aan een van de FunRuns die de hardloopgroep ook organiseert, voor weer anderen is dit een eerste kennismaking. Intreinen Het Dorset-avontuur begint al boven verwachting: ’s morgens vroeg worden we uitgezwaaid door directe collega’s, vrienden, partners, kinderen en zelfs de directies van faculteiten GGM en FEM. De bus rijdt via België naar de Eurotunnel in het Franse Calais, waar we intreinen, zoals de buschauffeur dat noemt. De trein waar de bus op is gereden, is verdeeld in compartimenten en gescheiden door rolluiken die dicht gaan zodra de bus stilstaat. Je kunt geen kant meer uit in deze garage, je kunt hooguit naar een ander deel lopen om naar het toilet te gaan. De tunnelreis van slechts 20 minuten is donker en saai maar tegelijkertijd een uitstekende gelegenheid om met elkaar aan de praat te raken. Een groot voordeel is dat je niet zeeziek kunt worden als je onder de golven door reist. Trailrun De organisatie loopt als een trein. Alles is tot in de puntjes geregeld: de catering onderweg, het hotel in de omgeving van Dorset, vervoer van en naar het hardloopparcours, noem maar op. Heeft de organisatie ook de hand gehad in het mooie weer? De zon schijnt in ieder geval en aangezien het de dagen voor de trailrun nauwelijks heeft geregend, is het parcours langs de Engelse zuidkust niet modderig of glad. Gunstiger dan dit kan nauwelijks. Meer dan de helft van de HAN-deelnemers loopt de 10 kilometer, een aanzienlijke groep loopt de halve marathon (21 km.) en één HAN’er trotseert zelfs de 54 km. We lopen allemaal zeer herkenbaar in een opvallend rood HAN Sportief-shirt, speciaal voor dit evenement ontworpen. Een pr halen is onmogelijk vanwege het terrein dat bestaat uit graslanden, rotsen, heuvels, pieken en dalen. Je loopt nauwelijks op asfalt, het zijn geen begaanbare paden. Ter vergelijking: ik liep de 15 kilometer lange Zevenheuvelenloop in ongeveer dezelfde tijd als deze 10 kilometer lange trailrun in Dorset. Mobieltje verplicht Wat is er typisch Engels aan deze tocht? Ten eerste het rugzakje, gevuld met waterzak, warmtedeken, fluitje en allerlei EHBO-verband. Een mobieltje en wat proviand zijn ook aanbevolen voor de 10 kilometer, voor de langere afstanden zijn ze zelfs verplicht. Bij de start krijgen de bijna 2000 deelnemers - verdeeld over vier afstanden geen chip aan hun schoenveter om de tijd te meten, maar een soort ziekenhuisbandje om de pols dat na afloop met een schaar wordt verwijderd. En er is niet alleen wat te drinken bij de waterpost, maar er staan ook chips en zoetigheid. Bij de finish wacht, naast een fraaie medaille, ook een energierijke reep. Durdle Door Tijd om hard te lopen heb ik helemaal niet. Ik kan alleen maar rondkijken, stoppen en foto’s maken van de adembenemende omgeving. De blauwe zee in contrast met de witte wolkenpartijen, het voorzichtige decemberzonnetje en zo nu en dan een spatje regen, de witte kliffen en het groene heuvelland: ze wisselen elkaar af bij elke stap die ik zet. Wauw, wat een bijzondere besteding van een zaterdagochtend. Het eerste deel van het parcours ben ik vooral aan het wandelen, pas tijdens het tweede deel kom ik in een hardloopritme, na de spectaculaire 413 hoogtemeters langs de witte kliffen en Durdle Door, een natuurlijke brug van kalksteen die net in zee staat. Ik loop door de graslanden, open en sluit zo nu en dan een hek en op de wat hoger gelegen delen loop ik opeens oog in oog met een biddende torenvalk. Nog voordat ik het in de gaten heb, beklim ik de laatste heuvel. De roofvogel is voorbijgevlogen, de wedstrijd ook. Bij de finish is er een warm onthaal door HAN-collega’s, niet alleen voor HAN-collega’s maar ook voor volslagen vreemden. Dát is groepsgevoel optima forma! Om dit groepsgevoel nog wat langer te koesteren, spreken we met elkaar af om na de trailrun een week lang de medaille op het werk te dragen. Irma van Zanten-van Houts (47) is informatiespecialist HAN Studiecentra Sport- en Bewegingsstudies en Verpleegkunde

sensor 9, jaargang 18 15

De paden op, de lanen in 2

1 3

4

16

1

Het is net schoolreisje. In het groen organisatoren Iris Aarntzen (links) en Kitty Berends. Achter hen trainer Marko Koers.

2

Een goed ontbijt de volgende ochtend voor de trail run.

3

De groep renners aan de start voor de 26 kilometer.

4

Iedereen passeert Durdle Door, ook Richard Rijsenburg van het Service Bedrijf.

7

5

8

6

5

Binnen!, zal andrea bonarius denken terwijl ze de finish passeert.

6

Organisatoren Kitty Berends en Iris Aarntzen: Het is volbracht.

7

Iedereen krijgt een medaille mee naar huis, maar autotechniekstudent Bram Ottenhof heeft de mooiste: hij wordt derde op de 10 kilomEter.

8

Als laatste komt Edwin Castelein, medewerker van het Servicebedrijf binnen. Niet verwonderlijk: hij was de enige HAN’er die de langste afstand, 54 kilometer, heeft gelopen. Alle HAN’ers hebben vrijwillig een uur of langer in de kou gewacht tot Edwin binnen kwam. In een warm bad.

Wil jij dit ook?

Studenten en medewerkers zijn welkom om kosteloos deel te nemen aan de woensdagavondtrainingen. We starten om 18.00 uur bij de kleedkamers van Seneca in Nijmegen en bij de kleedkamers van R26 in Arnhem. Volgend jaar komt er een vergelijkbare uitdaging als Dorset voor zowel medewerkers als studenten. Mail voor vragen naar [email protected]


HAN-SIS stapt over naar Alluris

‘The proof of the pudding is in the eating’ Het oude studie-informatiesysteem HAN-SIS verdwijnt en wordt momenteel vervangen door Alluris. Wat was er ook alweer mis met HAN-SIS? En wat gaan studenten en docenten straks merken? Sensor legde deze en andere vragen voor aan projectleider Johan Drost en Janneke Hoekstra, namens het college van bestuur opdrachtgever en voorzitter van de stuurgroep. Ruud Kroes

Wat was er ook alweer mis met HAN-SIS? De meest gehoorde klacht onder docenten is dat HAN-SIS niet echt gebruiksvriendelijk is. Er zitten veel knoppen op waarvan de functie onduidelijk is. Daardoor worden functies die wel belangrijk en handig zijn, vaak niet gebruikt. ‘Het schijnt mogelijk te zijn om studenten een groepsmail te sturen, maar hoe het moet? Geen flauw idee’, aldus een docent die liever anoniem blijft. Ook een bron van irritatie is het invoeren van herkansingen. ‘Dan moet je weer gaan uitzoeken welke codes er toen in gebruik waren.’ Ik leg de problemen voor aan projectleider Johan Drost, verantwoordelijk voor de invoering van Alluris. Hij herkent de bezwaren: ‘Alluris is zeker eenvoudiger en intuïtiever te gebruiken. Wat dat betreft is het veel gebruiksvriendelijker. En het invoeren van codes? Tsja, dan moet ik mensen teleurstellen maar dat heeft niets met het systeem te maken. Dat zijn afspraken die opleidingen zelf vastleggen in hun studiegidsen.’ Ook studenten zullen volgens Drost een verbetering gaan merken. ‘Het wordt straks een stuk eenvoudiger om je cijferlijst uit te printen.’ Wat gaat het kosten? ‘Ik schat zo’n tweeënhalf miljoen euro. Dat is niet precies te zeggen. Ja, dat is veel geld. Vergeet niet dat alle gebruikers geschoold moeten worden in het gebruik van Alluris. Overigens

18

zal de scholing per persoon niet veel tijd vragen maar het gaat wel om heel veel mensen die getraind moeten worden’, aldus Drost. Wanneer en hoe is de overgang? Janneke Hoekstra: ‘Voor de zomer hebben we het uitgeprobeerd bij enkele masters. Begin 2014 zijn Verpleegkunde, Automotive, HBO-Rechten en het Instituut voor Leraar en School aan de beurt. We hebben voor deze instituten gekozen omdat ze heel verschillend zijn. Dat is het mooie aan de HAN, dat ieder instituut naar zijn eigen behoeften HAN-SIS heeft ingericht, maar dat maakt de overgang van het ene systeem naar het andere wel ingewikkeld. Een andere flinke klus is dat we alle oude informatie van het oude naar het nieuwe systeem moeten verplaatsen. Vergelijk het maar met een verhuizing. Je moet eerst flink opruimen voordat je kunt inpakken. Ook willen we de overgang heel geleidelijk maken zodat gebruikers er zo min mogelijk hinder van ondervinden. Of het gaat lukken? Ik heb er alle vertrouwen in maar uiteindelijk is the proof of the pudding in the eating.’

Auteursrecht: klein detail,

grote gevolgen

Stel: je werkt voor Autotechniek of Creatieve Therapie en je besluit een boek te schrijven. Gebaseerd op je ervaringen en opgedane kennis als docent hier op de HAN. Dan verwacht je dat alles wat er uit jouw vingers het toetsenbord in vloeit, en vervolgens als boek de persen uitrolt, van jóu is. Er rust immers auteursrecht op. In werkelijkheid ligt het gecompliceerder dan dat. Olga Helmigh

‘In principe is de maker van een bepaald werk -van een toneelstuk tot een scriptie- de rechtmatige eigenaar van dit intellectuele eigendom’, aldus Belinda Elfrink, lid van het expertteam dat zich buigt over het beleid ten aanzien van auteursrechten en octrooiaanvraag. Kort door de bocht : ‘omdat je een dienstverband hebt bij de HAN, is het eigenlijk intellectueel eigendom van de HAN. Zo staat het ook in de CAO vastgelegd.’ Als je als medewerker dus een boek over bloemschikken schrijft, is er niks aan de hand. Het gaat erom dat als de inhoud gebaseerd of zwaar gerelateerd is aan je werk op de HAN, de situatie anders ligt. Geen misverstanden In bepaalde gevallen zal de HAN het auteursrecht bij aanvraag zonder problemen overdragen, maar het is belangrijk om te weten dat de HAN rechten heeft voordat je besluit een boek te schrijven, een samenwerkingsverband met derden aan te gaan of een geniale uitvinding ten uitvoer brengt. ‘, aldus Belinda. ‘Waar het vooral om gaat is dat het in deze steeds complexer wordende maatschappij, zoals online en dergelijke, cruciaal is dat je weet wíe beschikking heeft over wélk intellectueel eigendom. Zodat er geen misverstanden ontstaan.’ Zo is er met freelancers, ZZP’ers en gedetacheerden al snel sprake van een precaire situatie omdat het auteursrecht in beginsel bij hen ligt. ‘Het is verstandig om van te voren te bespreken en vast te leggen bij wie het auteursrecht ligt. Als die bij de freelancer terechtkomt, kan hij of zij het (in principe speciaal voor de HAN ontwikkelde werk) ook elders uitbrengen. Als je dat niet wilt, moet je dat dus juridisch waterdicht regelen.’

Open Access De reden daarachter is niet puur voor de ‘claim’. ‘De HAN is géén commercieel bedrijf met winst als oogmerk. Wél zijn we een HBO kennisbank. We willen vergaarde kennis en opgedane onderzoek kunnen delen en verder ontwikkelen. Dat heet Open Access. Met het gemeenschapsgeld dat ons draaiende houdt, willen we kunnen teruggeven aan de maatschappij en dus onze intellectuele eigendommen kunnen delen.’ Studenten hoeven overigens niet veel te vrezen. ‘Zij hebben geen dienstverband bij de HAN. Waar ze wel rekening mee moeten houden is dat als ze een scriptie schrijven over hun afstudeerbedrijf, dat dat bedrijf wellicht bepaalde tot volledige rechten heeft op dat werk.’ Belinda raadt iedereen die vragen heeft over auteursrechten (maar ook over brongebruik, databankgebruik, octrooi, etcetera) aan om contact op te nemen met auteursrecht@ han.nl.

C


HAN Topsport Academie:

Kruisbestuiving tussen sport en onderwijs Je zult het maar kunnen zeggen: ik studeer bij de HAN Topsport Academie. Het geldt vanaf heden voor de tachtig à negentig topsporters die bij de HAN studeren. De HAN topsportregeling, de speciale topsportklassen met aangepaste roostering, het valt er allemaal onder. Raïssa Soeter

De HAN heeft de ambitie haar topsportende studenten de gelegenheid te bieden hun talenten optimaal te laten ontwikkelen. De uitvoering van de huidige topsportregeling is echter nog niet helemaal naar wens. Zo wordt er centraal bepaald wie in aanmerking komt voor de regeling, maar is de uitvoering binnen verschillende opleidingen en instituten lang niet altijd eenduidig. Door het scharen van alle regelingen, talentbegeleiding en informatiepunten onder één noemer, de HAN Topsport Academie, moet er meer kwaliteit geboden worden. Dit is nog niet zichtbaar in de vorm van bijvoorbeeld een website, wel betekent het dat alles vanuit één punt gecoördineerd wordt, en er dus meer overzicht is. En dat niet alleen. Visitekaartje ‘De HAN is een topsport vriendelijke hogeschool’, zegt directeur Instituut Sport en Bewegingsstudies Joris Hermans. ‘Dat vinden we belangrijk omdat het bijdraagt aan de sporters zelf, de professie, het werkveld én het onderwijs. Topsportende studenten zullen hun studie steeds benaderen vanuit het perspectief van hun sport. Dat kan voor zowel onderwijs, onderzoek als (top)sport veel moois opleveren. Zo zijn al die topsporters niet alleen een goed visitekaartje, maar ook van grote meerwaarde. Zie het als sociale innovatie, want door verbindingen te maken, ontwikkelen zich weer nieuwe ideeën.’ Autonomie en flexibiliteit Studie en topsport moeten daarvoor wel te combineren zijn, wat niet af mag doen aan de eindkwalificatie. Gudo Kramer, projectleider van de HAN Topsport Academie: ‘Studenten worden absoluut niet gepamperd. Over het algemeen wordt er een extra jaar ingecalculeerd om alles te kunnen halen, maar ook met meer tijd moeten de sporters ontzettend goed kunnen plannen en communiceren met docent en trainer. Waar mogelijk bieden we

20

verschillende didactische vormen, ofwel ‘blended learning’. En we bieden flexibiliteit waar nodig. Bijvoorbeeld als een topsporter naar een belangrijk toernooi in het buitenland moet tijdens een tentamenweek.’ Topsportklassen Topsportende studenten vind je niet alleen bij sportopleidingen, maar bijvoorbeeld ook bij business studies. Hermans: ‘De studies zijn uiteenlopend, maar er is natuurlijk wel meer interesse van topsporters voor bepaalde opleidingen in het verlengde van hun vakgebied, zoals Fysiotherapie en Leraar Lichamelijke Opvoeding (ALO).’ Voor deze opleidingen zijn er al speciale topsportklassen. Ook met Voeding en Diëtetiek en opleidingen van de faculteit Economie & Management wordt overlegd. Hermans vervolgt: ‘We proberen topsportende studenten meer als groep te zien en ze bij elkaar te krijgen, omdat we geloven dat zij van elkaar kunnen leren. Waar het niet helemaal mogelijk is om een klas met enkel topsporters te hebben, proberen we studenten met grote sportaffiniteit in de klassen te plaatsen. Je ziet dan dat zij ook weer met een ander perspectief naar sport en hun vak kijken. Zowel sport als onderwijs en onderzoek hebben veel te winnen bij nieuwe combinaties.’ Dwarsverbanden Dat geldt volgens Hermans en Kramer ook voor de HAN Topsport Academie an sich: ‘Door dwarsverbanden te maken en alle activiteiten te bundelen (de topsportklassen, informatie en instructie van SLB’ers die topsporters begeleiden, CTO Papendal, onderzoeken, contacten met de regio en de topsportregeling), doen zich nieuwe mogelijkheden voor.’ Meer informatie over de HAN Topsportacademie? [email protected] of [email protected].

Centrum voor Topsport en Onderwijs Papendal Arnhem: een multifunctionele sportlocatie Papendal is een van de vier CTO’s (Centra voor Topsport en Onderwijs) in Nederland. Er wonen, trainen en studeren meer dan 120 topsporters. Wekelijks trainen er zelfs 500 sporters. De unieke sportlocatie is niet alleen interessant voor topsporters die zo naast het studeren meer tijd krijgen om te trainen, maar ook voor studenten met een (top) sportgericht beroepsperspectief. Zij krijgen er tevens de mogelijkheid onderzoek te doen in het InnoSportLab. Het Instituut voor Sport en Bewegingsstudies geeft ook les op Papendal, evenals de HAN topsportklassen Fysiotherapie en ALO.

ALO-studente en topsporter Sanne Wevers


Studiewisselpunt

Doorgaan, stoppen of switchen? Drie van de tien studenten die in augustus nog zo vrolijk staan mee te hossen bij de introductie, verdwijnen binnen een jaar van de HAN. Sommige weten al in de eerste week: dit is niets voor mij. Stop, verkeerde keuze. De coördinatoren van de HAN-Studiewisselpunten zeggen: ‘Een keertje wisselen is niet zo erg. Maar kies die tweede keer wel goed’. Met hun hulp. Renée Jenniskens

Bijna 28 procent van de eerstejaars verdwijnt, om wat voor reden dan ook, nog voor het jaar om is, van de hogeschool. Er zijn gegarandeerd ook veel twijfelaars. Voor hen heeft de HAN op elke faculteit een Studiewisselpunt gecreëerd. Het afgelopen studiejaar maakten dik vijfhonderd studenten gebruik van deze vorm van ondersteuning. Het plaatje ik Piet Hein de Bok bemenst het Studiewisselpunt bij Educatie. Hij vertelt wat een student van het punt verwachten kan: ‘Meestal maakt de student via mail een afspraak. In de intake die volgt, wordt gesproken over achtergronden. Ligt het probleem bij de studie, is er aversie tegen het beroep ontstaan? Hoe reageerden de ouders? Zijn er problemen die buiten de studie liggen?’ Renate Folkersma, coördinator van het Studiewisselpunt op de Kapittelweg verzekert: ‘Alles gebeurt vertrouwelijk. We zullen bijvoorbeeld nooit zonder toestemming contact opnemen met de slb’er.’ Meestal krijgt een student twee gesprekken. Renate: ‘We gaan aan de slag met Het plaatje Ik: wat wil ik, wat kan ik. Na het eerste gesprek en een oriënterende test krijgen de studenten een beroepskeuzetest mee.’ Ze zegt erbij: ’We begrenzen het wel, we gaan hier over studiekeuze’. Piet Hein voegt toe: ‘Maar we verwijzen wel door, studenten die andere problemen hebben, kunnen via de decaan naar de studentenpsycholoog voor een gesprek of een training.’ Meelopers Uit de beroepskeuzetest en de interessetest komen meestal twee of drie studies rollen. Daarna volgt een tweede gesprek. Piet Hein: ‘We hebben allemaal een lijst van contactpersonen

22

op onze faculteit. We stimuleren de studenten om naar meeloopdagen te gaan. Ook al heet het Studiewisselpunt, er zijn nogal wat studenten die er hier achter komen dat ze op hun eigen opleiding willen blijven.’ Renate geeft een voorbeeld: ‘Zoals de student die naar Verpleegkunde ging omdat ze met kinderen wilde werken. Op de opleiding kwam ze erachter dat ze vooral met ouderen te maken zou krijgen, die maken immers vooral gebruik van de zorg. Ze besefte dat ze wél verpleegkundige wil worden en haar ambitie om met kinderen te werken ook later nog in een specialisatie kan waarmaken, bijvoorbeeld als verpleegkundige op een kinderafdeling.’ Druppel Vorig studiejaar is er met 519 studenten een intake gevoerd. Renate: ‘Als je dat afzet tegen de hoeveelheid afvallers in het eerste jaar (2704), dan is het een druppel op een gloeiende plaat, maar de bezoekersaantallen nemen toe.’ Van de studenten die zich afgelopen jaar meldden bij het Studiewisselpunt bleef 56 procent op de HAN. Precies een derde daarvan koos voor dezelfde opleiding. Van de studenten die de HAN verlieten is geen beeld wat ze nu doen. Piet Hein: ‘Een student zei tegen mij: mijn vader zegt dat de HAN op deze manier probeert de studenten binnen te houden’. Hij relativeert dat. ‘We proberen eerlijke voorlichting te geven. Veel studenten zitten in de mist. Zonder onze begeleiding zouden ze daar niet uitgekomen zijn. Natuurlijk kan een slb’er ook helpen, maar die weet vaak niet zoveel van allerlei andere opleidingen. We hebben zeker mensen weten binnen te houden, maar of ze blijven of weggaan: het Studiewisselpunt is een goed visitekaartje voor de HAN.’

De stopper ‘Het was iedere dag hetzelfde’

Nadat Iris Wienholts met succes de mbo-opleiding onderwijsassistent heeft afgerond, besluit ze om in februari 2013 de Pabo te gaan doen. Bij haar stage op een basisschool, groep 1 en 2, komt ze erachter dat werken bij de onderbouw niet is wat ze ervan had verwacht: ‘Die kinderen zijn dan alleen nog aan het spelen. Ze leren verder niet veel. Vanaf groep 3 wordt het al leuker, dan leren ze lezen en schrijven. Maar tijdens mijn laatste stage, bij groep 5, merkte ik al snel dat het een sleur werd. Iedere dag hetzelfde, iedere dag lezen, schrijven, rekenen.’ Als onderwijsassistent was Iris vooral met kleine groepen bezig. ‘Daardoor bleef het overzichtelijk en merkte je het als kinderen dingen opeens snapten. Dan heb je eer van je werk. Dat is nogal een verschil met een groep van 25 kids. Dan weet je nooit zeker of elk kind het wel gesnapt heeft.’ Iris denkt dat het voortgezet onderwijs meer in haar straatje past. Dat betekent wel dat ze de lerarenopleiding moet gaan doen. ‘Dat zie ik op dit

moment niet zitten. Ik vond de Pabo eerlijk gezegd ook best pittig. Maar het was vooral een samenloop van omstandigheden waarom ik gestopt ben.’ Toen ze begon te twijfelen aan de opleiding, ging ze op gesprek bij haar slb’er. ‘Ik heb in totaal vier gesprekken met hem gehad. In het begin adviseerde hij me nog, maar vanaf het tweede gesprek had ik eigenlijk nog maar twee keuzes, en daar zat stoppen niet bij. Wat ik doe met mijn leven blijft mijn keuze. Na de gesprekken had ik iedere keer een vervelend gevoel. Ik besloot hem te mailen dat ik stopte met de opleiding. Nee, hij heeft me niet doorgestuurd naar het Studiewisselpunt. Ik heb er zelf ook geen moment aan gedacht. Ik hoorde halverwege het schooljaar wel van andere studenten die stopten, dat ze naar het studiewisselpunt zijn gegaan, maar zelf ben ik niet geweest.’ Iris werkt nu bij een grand café in Zevenaar en is ondertussen op zoek naar een baan als onderwijsassistent. ‘Niet elke school gebruikt onderwijsassistenten, dus het werk ligt niet voor het oprapen.’ HvD


tips voor

twijfelaars en stoppers: • Als je serieus twijfelt over je opleiding, wacht dan niet tot 30 juni. Dan is het te laat om je nog serieus te oriënteren. Als je jezelf vóór 1 mei aanmeldt bij een nieuwe opleiding, dan heb je recht op een studiekeuzecheck.Een aantal studies heeft een decentrale selectie. Daar moet je je eerder aanmelden. • Als je stopt met je studie: stel het afmelden bij DUO en

Studielink niet uit. Het kan je collegegeld en prestatiebeurs kosten. Dat geldt ook voor je OV. • Als je 1 september begonnen bent met studeren en vóór 1 februari opzegt en je hetzelfde studiejaar niet opnieuw gaat studeren, dan wordt (eenmalig!) je prestatiebeurs en OV omgezet in een gift. Die maanden tellen wel mee voor de tijd dat je recht hebt op stufi.

In 2012-2013 heeft het Studiewisselpunt 519 intakes gehad. Resultaat: De HAN verlaten

227 (44%)

Blijvers 292 (56%) Blijvers nu op andere opleiding

67%

Blijvers op dezelfde opleiding

33%

In ‘cohort 2012’ stroomden 9499 bachelor-studenten in De HAN verlaten

2704 (28.5%)

Geswitcht naar andere opleiding op de HAN

856 (9%)

Twijfels over je studie? Ga naar het Studiewisselpunt. Vlnr: Piet Hein de Bok - Educatie - Nijmegen, Hanny Kuiper - Techniek - Arnhem, Renate Folkersma - GGM - Nijmegen, Patricia van Laar - FEM - Nijmegen. Esther Verbeek - FEM - Arnhem, ontbreekt op de foto.

24

Pelle van Dongen (23) gaat in februari naar het derde jaar Sociaal Pedagogische hulpverlening (SPH), via omwegen. ‘In 2011 ging ik naar de Pabo. Binnen twee maanden wilde ik al stoppen. Het draaide alleen maar om taal, niet mijn sterkste punt. Psychomotorische Therapie (PMT) zou zo mooi aansluiten op mijn vooropleiding CIOS, dus mailde ik naar de coördinator of ik nog kon switchen. Na een gesprek mocht ik meteen in de tweede periode instromen. De eerste periode heb ik in de loop van het jaar ingehaald en mijn propedeuse heb ik gewoon in een jaar gehaald.’ In het tweede jaar ging de opleiding Pelle tegenstaan. ‘Om het maar plat te zeggen: het was er een beetje zeikerig. Er werd eindeloos doorgegraven over je emoties. Wat ik ook zei, ik kreeg het gevoel dat ik moest veranderen. In de tweede periode hadden we schreeuwtherapie. Stonden we in een gymzaal, gingen we heel hard schreeuwen. Ik deed mee, maar ik dacht: wat doe ik hier. Hoe kan ik dit cliënten aanbieden, als ik er zelf niet achter sta. ‘Ik weet het gewoon effe niet meer’, zei ik tegen mijn studieloopbaanbegeleider en die heeft die me doorverwezen naar het Studiewisselpunt. Ik kreeg een gesprek met Renate Folkersma. We deden een kaartspel met kwaliteiten en een met activiteiten

die ik leuk vond. Toen moest ik die kwaliteiten aan activiteiten koppelen. Daar kwam uit: creatief bezig zijn en hulpverlening. Toen zei Renate: “Wat denk je van Sociaal Pedagogische Hulpverlening?”. Ik kende er mensen en daar heb ik mee gepraat. Ze vertelden heel enthousiaste verhalen. Ik dacht: ik doe het gewoon. Omdat ik mijn propedeuse al had, kon ik in het tweede jaar beginnen. Geweldig. Ze kijken naar je kwaliteiten en hoe je die kunt inzetten. Bij SPH heb ik in één week meer gelachen dan in een jaar bij PMT.’ Pelle vond het vooral fijn dat hij bij het Studiewisselpunt zijn verhaal kwijt kon en dat iemand hem wilde helpen. ‘Ze hebben me goed op weg geholpen, tot aan de aanvraag die ik moest doen bij de examencommissie van SPH.’ Achteraf neemt hij het zijn studieloopbaanbegeleider best kwalijk dat die zijn problemen niet eerder signaleerde. ‘Misschien was het er dan wel eerder uit gekomen.’ RJ


Elke maandag, dinsdag en woensdag

Dagelijks geopend van 17.00 tot 22.00 uur

een 3-gangen pizza/pasta menu

1e Walstraat 18 Nijmegen (024) 360 11 81

voor

11,95

Voor het

lekkerste brood ga je naar...

Bakker Arend Lange Hezelstraat 31 • Nijmegen • T 024 322 06 52 26

Leven gaat voor. De Nierstichting zet alles op alles om ervoor te zorgen dat nierpatiënten zoals Willem in leven blijven en ook écht kunnen blijven leven. Want dialyseren is geen leven, maar overleven. We doen dan ook alles wat in ons vermogen ligt om het leven van nierpatiënten te verbeteren. Leven gaat voor, in alles wat we doen. nierstichting.nl

Een onbekende wereld zichtbaar maken

Bijzondere foto-expositie over dementerende bejaarden in de kleine uurtjes

‘s Nachts als iedereen slaapt is de titel van een foto-expositie van nachtwacht Melanie Gonzales. Deze studente Sociaal Pedagogische Hulpverlening (SPH) werkt met dementerende ouderen die vaak ‘s nachts ronddwalen. Ze hebben een blik in hun ogen die verraadt dat ze deels in een andere werkelijkheid leven. Melanies foto’s tonen ons een onbekende wereld waar woede, stil verdriet en vertwijfeling heersen maar waar ook gedanst en gelachen wordt. Ruud Kroes


Melanie en haar docent Albert Sanders

‘Mensen denken dat mijn werk als nachtzuster makkelijk is. ‘Jij verdient je geld zeker slapend’, hoor ik dan. Maar ze beseffen niet dat veel dementerenden ‘s nachts wakker zijn.‘ De Duits sprekende deeltijdstudente SPH Melanie vertelt haar verhaal met een glimlach. Ze is op haar vrije dag vanuit Duitsland naar de HAN gekomen om haar verhaal te doen. ‘Veel ouderen lopen ‘s nachts onrustig rondjes. Vaak lopen ze ook hand in hand of duwen ze een karretje. Sommige mensen vinden dat zo’n oudere meteen terug naar bed moet omdat het nu eenmaal de regel is dat je ’s nachts slaapt. Ik vind dat problematisch omdat je dan teveel uitgaat van hoe het hoort en te weinig van wat past bij deze mensen. Soms willen of kunnen ze gewoonweg niet slapen.’

van een bewoonster die haar zoon op achttienjarige leeftijd verloor en die dit door haar dementie iedere keer opnieuw beleeft. ‘Ze heeft een knuffelbeer die we dan samen verzorgen alsof het haar zoon is. Of ik praat er met haar over. Vroeger deelde ze dat met haar man maar die is inmiddels overleden. Nu is ze alleen met haar verdriet.’ Dat Melanie betrokken is bij haar bewoners blijkt uit alles. Waar komt die betrokkenheid vandaan? ‘Ik ben voor een deel warm en hartelijk opgevoed door mijn grootouders. Later, toen mijn opa ging dementeren, heb ik op achttienjarige leeftijd twee jaar bij hen in huis gewoond om hen te helpen. Hij kon vaak midden in de nacht niet slapen. Later, toen ik met dementerende ouderen ging werken, herkende ik dat gedrag meteen.’

Trots Toen SPH-docent Albert Sanders hoorde over Melanies werk, trok dat meteen zijn aandacht: ‘Ik wist dat ze ook foto’s maakt en vroeg of ik die mocht zien.’ Later ontstond al pratend het idee om er een foto-expositie van te maken. Melanie: ‘Het idee erachter is om een onbekende wereld zichtbaar te maken.’ Een foto-expositie maken lijkt simpel maar is dat niet. Uiteraard moesten allerlei partijen erin toestemmen. Gelukkig waren zowel de mensen zelf, de familie en St. Joseph, de instelling voor ouderenzorg in Millingen, waar Melanie werkt, bereid om mee te werken. ‘Sommige ouderen zijn trots dat hun foto daar hangt. Of ze vragen of ze ook op de foto mogen.’

Ongeremd Huilen, roepen en woedeaanvallen komen veelvuldig voor en maken het werk zowel lichamelijk als emotioneel zwaar. ‘Eigenlijk worden mensen weer kind. Hun verstandelijke vermogens verminderen en ze worden steeds meer ongeremd, net als kinderen. In die zin is het ook een ontwikkelingsproces, alleen verloopt het in omgekeerde richting. Ik wil wel benadrukken dat het geen kinderen zijn, maar ouderen die je met respect en waardigheid dient te behandelen.’ Naast alle zwaarte danst en lacht Melanie ook met ‘haar’ ouderen. ‘Soms zie je dat iemand heel onrustig is, veel beweegt en alsmaar rondjes loopt. Dansen en lachen zijn dan manieren om weer wat kalmer te worden. Je ziet vanzelf wanneer iemand weer moe wordt en dan breng ik haar al dansend terug naar bed.’

Niet de regels Samen met haar docent ging Melanie ook op zoek naar andere wegen om de ouderen te begeleiden. ‘De individuele mens hoort op de voorgrond, niet de regels. Het is in ieder geval belangrijk dat je er bent voor hen. Soms betekent je hand tegen een wang houden al heel veel.‘ Vervolgens vertelt ze het verhaal

28

De foto-expositie is te zien in Seniorenhuis St. Joseph te Millingen tijdens kantooruren (8.00-16.00 uur)

‘De individuele mens hoort op de voorgrond, niet de regels.’


December

Arnhem

Party Maand Met rillende in panty gehulde beentjes op de fiets, het was het waard. Want o, wat draaiden er goede dj’s (Fajah Lourens!?), wat zag iedereen er grandioos uit en wat zat de sfeer er lekker in. Sensor struinde Arnhem en Nijmegen af voor de leukste studentenfeesten in december. Sta je er niet tussen? Kijk voor meer foto’s op www.snsr.nl! RS

Foto’s: Coos Dam

Wie: Trifonius (studievereniging van Bouwkunde en Civiele Techniek) Wat: Masked Ball Waar: Lokaal ’99

Wie: International Student Association Wat: The Great Gala, geïnspireerd door The Great Gatsby Waar: Musis Sacrum

30

Nijmegen

Voor meer foto’s van alle feesten:

www.snsr.nl

Wie: Pabo studenten Wat: Kerstgala met als thema ‘groen’, met Mr&Mrs verkiezing Waar: Pabo Groenewoudseweg

Foto’s: Maaike van He

lmond

Wie: Nopfy, studievereniging van het Instituut Paramedische Studies Wat: kerstgala met in de line up onder andere DJ Fajah Lourens Waar: Van Buren

Wie: SV TriMovere, voor alle ALO, SBE en SGM studenten Wat: Bal Masqué Waar: Billabong


Met 40 km per uur over de ijsbaan Met haar noren op een natuurijsbaan is deze student helemaal in haar element. Ilona Grandia (21) is vierdejaars Sport en Bewegingseducatie en marathonschaatser op hoog niveau. Raïssa Soeter / FOTO: RALPH SCHMITZ

32

PASSIE Haar eerste schaatsles kreeg ze op haar zevende. Ilona woont tot op heden in Zuilichem, een dorp nabij Zaltbommel. Op draaiers (ofwel kunstschaatsen) en later op noren ging ze iedere winter met haar familie naar een natuurijsbaan in de buurt. Het schaatsen ging haar zo goed af, dat ze na twee jaar lessen besloot zich aan te sluiten bij een ijsvereniging voor nog meer activiteiten en wedstrijden.

Landelijk niveau

‘Ik merkte door de jaren heen dat ik met name goed was in de korte afstanden: 100, 300 en 500 meter. De 1000 en 1500 meter gingen me minder goed af. Ik ben een snelle starter maar heb last van inspanningsastma; door de tijdsdruk begon ik te hyperventileren. Helaas moest ik, om mee te kunnen doen aan wedstrijden, wel beiden uitvoeren.’ Dat heeft toch zijn vruchten afgeworpen, want sinds drie jaar schaatst Ilona op landelijk niveau.

26 km schaatsen

In een team van vier schaatst ze ieder winter weekendwedstrijden door het hele land. ‘We behoren tot de beste vrouwelijke marathonschaatsers van Nederland, in totaal 70 vrouwen. Marathonschaatsen houdt in dat je met een grote groep een lange afstand rijdt, zo’n 70 rondes. Als de baan 400 meter is, dan komt dat neer op ongeveer 26 km in zo’n 40 minuten. In vergelijking met de 1000 meterritten, waar ik eerder niet goed in was, gaat het niet

om de tijd maar om wie er als eerste over de streep gaat. Je moet je eigen plek vinden in een grote groep en op de baan rekening houden met anderen. Hierdoor is iedere wedstrijd anders.’

Snijvaste kleding

‘Waar ik in het begin nog bang was om te vallen of anderen te raken, ben ik nu helemaal in mijn element. Natuurlijk schop je elkaar wel eens, maar ik heb nog nooit een ongeluk gehad. Daarnaast is het verplicht om ‘snijvaste kleding’ te dragen, dus veel meer dan blauwe plekken loop je niet op.’

Hollands Venetië Tocht

‘Een paar jaar geleden merkte ik op dat hoe hard ik ook trainde, het maar niet beter ging. Het bleek dat ik Pfeiffer had. Ik moest een half jaar rust nemen. Inmiddels ben ik het weer aan het oppakken, wat met ups en downs gaat. Door mijn achterstand kan ik de dames nu met moeite bijhouden.’ Desondanks geeft Ilona niet op, ze weet zeker dat haar beste jaren nog voor haar liggen. ‘Op een dag wil ik de alternatieve Elfstedentocht in Oostenrijk rijden, en meedoen aan de Nederlandse Kampioenschap op natuurijs. Dit zijn de grootste wedstrijden waar je een titel bij kunt behalen, en ik schaats nog steeds het liefst op natuurijs. De mooiste tocht ooit was de Hollands Venetië tocht. Vijftig kilometer lang zonder op hetzelfde stuk te komen, prachtig. Daar doe ik het allemaal voor.’


Gloednieuw festival ‘Muziek Bij De Buren’ in Arnhem

‘Wat een boel visite, gezellig!’ 169 optredens in 59 woonkamers. Indrukwekkende cijfers voor het gloednieuwe festival Muziek Bij De Buren dat op een zondag, medio december, van begin middag tot eind avond in Arnhem plaats vond. En met succes. De organisatie weet nu al dat er over een jaar een vervolg komt. Wordt dit net zo’n traditie als het StuKaFest in Nijmegen? Herman van Deutekom / foto Coos Dam

‘Wat een boel visite vandaag, gezellig’, zegt Lieke, de zangeres van trio Iglija tegen de ongeveer tien aanwezigen. De swingende nummers worden afwisselend in het Engels en Nederlands gezongen, zowel eigen werk als covers. De band treedt op in de Singelstraat, in een moderne flat in het Spijkerkwartier. Robert Koekoek, die zijn woonkamer beschikbaar stelde, deed dat op voorwaarde dat Iglija bij hem zou optreden: ‘Dat zijn vrienden van me. Dan weet je in elk geval wat je in huis haalt, wel een veilig idee.’ Qua woning, en ook wel qua muziek, staat het optreden van Aniek Maren, in een herenhuis in de De Wiltstraat (in de wijk Sint Marten) nogal in contrast met Iglija. In haar eentje bespeelt ze een akoestische gitaar en zingt ze haar liedjes op een ingetogen manier. Haar muziek komt goed tot zijn recht in de ruime kamer en suite met bontgekleurde muren en hoog

34

plafond, ook al geeft ze in het begin aan dat ze het best spannend vindt: ‘Veel spannender dan voor 1000 man optreden vanaf een podium.’ Dat creëert toch meer afstand. Dat was hier niet het geval: de woonkamer zat vol met twintig luisteraars en een kat op slechts enkele meters van de zangeres. Hoewel het optreden prima verliep, slaakte ze aan het eind een zucht van verlichting. Voorafgaand aan de vele optredens kriskras door de stad werd het festival officieel geopend in restaurant Dudok, waar na een lunch de band Lavalu het spits afbeet. Daarna togen de muziekliefhebbers de stad in, op weg naar diverse optredens in verschillende Arnhemse wijken in alle windstreken. Via een blokkenschema kon je zo de hele middag en avond gratis genieten van muziek in woonkamers waar je anders nooit komt. Een origineel concept met enthousiaste deelnemers. Volgend jaar weer!


Mededelingen

Op zoek naar de agenda? kijk op www.snsr.nl In de rubriek Mededelingen is plaats voor aankondigingen die interessant zijn voor medewerkers en/of studenten. De redactie kan inzendingen weigeren of inkorten. Nummer 10 van jaargang 18 verschijnt op 22 januari; de deadline van dit nummer is 13 januari. Informatie voor de agenda of de mededelingen kan naar de redactie van Sensor, liefst per e-mail naar [email protected].

CvB berichten Benoeming Benoeming De heer drs. R.P.C. (Raoul) van Etten, MBA, is door het College van Bestuur benoemd tot directeur van het Instituut Werken en Leren. De benoeming gaat in op 1 januari.

College van Beroep Het College van Beroep voor de Examens behandelt beroepschriften gericht tegen besluiten die het onderwijs betreffen. Tegen uitspraken kan door de betrokkene hoger

beroep worden ingesteld bij het College van Beroep Hoger Onderwijs te Den Haag. Enkele afgehandelde beroepen van de afgelopen periode.

Bindend negatief studie advies (BNSA) Een FEM-studente (verzoekster) stelt dat het BNSA ten onrechte is verstrekt omdat onvoldoende rekening is gehouden met haar persoonlijke omstandigheden. In haar bezwaarschrift heeft verzoekster aangevoerd dat haar concentratie niet maximaal was als gevolg van een aantal persoonlijke omstandigheden. Verzoekster heeft haar slb-er hiervan slechts gedeeltelijk op de hoogte gebracht. Het College van Beroep is van oordeel dat het bestreden besluit, met de kennis ten tijde van het nemen van dit besluit, voldoende is gemotiveerd. Nu de persoonlijke omstandigheden door verzoekster tijdens de hoorzitting nader zijn toegelicht, acht het College van Beroep voldoende aannemelijk dat verzoekster hierdoor ernstige concentratieproblemen heeft ondervonden en dat die hun weerslag hebben gehad op haar studieresultaten. Het College van Beroep verklaart het beroep gegrond. Een FEM-student (verzoeker) heeft in zijn

bezwaarschrift en beroepschrift inzake het BSNA zijn persoonlijke omstandigheden toegelicht die naar zijn mening zijn studieverloop hebben beïnvloed. Voor het College van Beroep is aannemelijk dat de bijzondere familieomstandigheden van dien aard zijn dat ze verzoeker hebben belemmerd in zijn studievoortgang. Naar het oordeel van het College van Beroep heeft verweerster onvoldoende onderbouwd waarom zij van oordeel is dat verzoeker op basis van zijn studiehouding geen of weinig perspectief heeft op het binnen redelijke tijd afronden van de opleiding. Het College van Beroep is van oordeel dat verweerster hierbij niet mag betrekken dat bij verzoeker in het jaar 2012 een onregelmatigheid is geconstateerd. Hiervoor is verzoeker al een sanctie opgelegd. Verzoeker is niet gehoord voorafgaand aan het BNSA en evenmin in de bezwaarfase. Hierdoor is het besluit in strijd met de regelgeving genomen. De stelling van verweersters dat verzoeker zelf geen initiatief heeft getoond in de bezwaar- en beroepsprocedure, kan verweerster niet baten nu het, volgens de van toepassing zijnde regelgeving, verweerster is die de student in de gelegenheid moet stellen te worden gehoord. Het College van Beroep verklaart het beroep gegrond.

HAN Lean Event: Change! Op 30 januari wordt alweer de zesde editie van het HAN Lean Event gehouden! Die staat dit jaar in het teken van Change! Voor de gelegenheid zijn drie ervaren Lean – en veranderexperts gestrikt om te komen spreken: Jannes Slomp, HAN lector World Class Performance; Marcel Kuhlmann; adviseur veranderen en implementeren John Maes, Senior Vice President het LEAN Competence Center van de Rabobank. Verder zijn er presenstatierondes van studenten. De sprekers gaan in op Veranderen en Lean. De studenten

36

laten zien wat je met Lean kunt bereiken. Het Lean Event wordt gehouden in de aula van de faculteit Techniek, Ruitenberglaan 26 in Arnhem. Ter gelegenheid van het event hebben we ook een speciale aanbieding voor onze bezoekers: een tijdelijke korting op het boek “Succesvol Lean” geschreven door HAN Lector Lean Vincent Wiegel en John Maes. ISBN 9789043030380 www.succesvollean.nl

Extra kans en Bindend negatief studie advies (BNSA) Een GGM-studente (verzoekster) is het niet eens met het aan haar verstrekte BNSA. Daarnaast stelt verzoekster ook beroep in tegen het besluit van de examencommissie om haar geen extra (derde) kans te geven voor een tentamen. Aan haar beroep heeft verzoekster ten grondslag gelegd dat onvoldoende rekening is gehouden met haar persoonlijke omstandigheden. Vanwege financiële problemen binnen haar thuissituatie heeft verzoekster veel gewerkt naast haar studie. Ook moest zij wennen aan afwezigheid van een familielid met wie zij nauw verwant is. Daarnaast heeft verzoekster aangegeven dat het op de weg van haar slb-er had gelegen om haar meer te ondersteunen. Het College van Beroep is van oordeel dat verzoekster er rekening mee had kunnen en dienen te houden dat zij al voor het tweede jaar was ingeschreven in de propedeutische fase en dat zij aan het einde van het studiejaar de propedeuse behaald moest hebben. Het feit dat verzoekster veel heeft gewerkt tijdens haar studie, ook al was dit omdat er financiële problemen waren binnen het gezin, blijft een eigen keuze van verzoekster, die voor rekening van verzoekster dient te komen. Verzoekster had haar prioriteiten anders kunnen stellen. Het College van Beroep volgt verzoekster voorts niet in haar stelling dat haar slb-er haar onvoldoende heeft ondersteund. Het College van Beroep verklaart het beroep ongegrond. Het beroep inzake de

derde kans voor een tentamen verklaart het College van Beroep niet ontvankelijk. Gelet op het BSNA, mag verzoekster zich niet meer inschrijven voor de opleiding en heeft zij geen belang meer bij haar verzoek om een extra kans te krijgen voor een van de tentamens.

Termijnoverschrijding Een FEM-studente heeft beroep ingesteld tegen het besluit van de examencommissie (verweerster), waarbij het bezwaar van verzoekster gericht tegen de hercorrectie van een tentamen niet-ontvankelijk is verklaard wegens overschrijding van de bezwaartermijn. Op grond van wet en regelgeving bedraagt de termijn voor het indienen van bezwaar zes weken. De termijn begint te lopen op de dag na die waarop de beslissing is bekendgemaakt. Verzoekster heeft deze termijn van zes weken overschreden. Het College van Beroep volgt verweerster in haar stelling dat in het onderhavige geval geen sprake is van een bijzondere omstandigheid om af te wijken van de termijn van zes weken. Hoewel het valt te waarderen dat verzoekster uit respect voor de docenten geen actie heeft ondernomen in de vakantieperiode, kan dit verzoekster niet baten. Verzoekster had zich ervan dienen te vergewissen binnen welke termijn een bezwaarschrift behoort te worden ingediend. Het College van Beroep is van oordeel dat met de verwijzing op de hercorrectie, de HAN-site en het Opleidingsstatuut, verzoekster voldoende in de gelegenheid is gesteld kennis

te kunnen nemen van de te volgen procedure. Beroep ongegrond. Voor meer informatie over het College van Beroep voor de Examens of de Geschillenadviescommissie kun je een e-mail sturen aan [email protected] of bellen naar Bureau Klachten en Geschillen, tel. 026 3691415.

SERVICE DESK Ook in Arnhem één loket voor ICT- en facilitaire vragen Achter de schermen is door de service units ICT en Facilitaire Zaken (FAZ) hard gewerkt aan de voorbereidingen van de gezamenlijke ServiceDesk op HAN Campus in Arnhem. Bij de ServiceDesk kun je online, per mail, telefonisch en fysiek terecht met allerlei facilitaire en ICT-zaken. Zo kun je catering aanvragen, verhuizingen melden, telefonie regelen en storingen aan ICT-apparatuur doorgeven. De ServiceDesk neemt jouw vraag of probleem over en zorgt ervoor dat de zaken geregeld worden. Je hoeft dus niet meer langs meerdere loketten of service units te gaan. Vanaf 1 januari 2014 gaat de ServiceDesk in Arnhem ook van start en kun je als student en medewerker terecht met vragen, meldingen en klachten. In Nijmegen draait de ServiceDesk sinds 1 januari 2013 in een pilot en deze is afgelopen zomer geëvalueerd met een positief resultaat.

Prijsvraag

Crème de la crème op het Nijmeegse Stukafest 2014! Ooit begon het in Nijmegen en in 14 jaar tijd is Stukafest uitgegroeid tot het grootste culturele studentenfestival van Nederland. Op 5 februari 2014 worden twintig studentenkamers voor een avond een Nijmeegse festivallocatie, een podium tussen drogende was en rondslingerende studieboeken. En de line-up, bewijst dat er meer is dan muziek! Maar eerst dit…Sensor mag namens de organisatie 2 passe-partouts inclusief de afterparty in Doornroosje weggeven. Beter kunnen we 2014 niet beginnen! Stel je wint! Dan kun je een keuze maken uit drie acts, maar welke?! Wordt het een muzikale act? Typhoon, Marike Jager, of J’lectroniq?

Of kies je voor theater met ArTEZ talent Blikopener en Date, dans of toch cabaret? Wat je ook kiest je zult ongetwijfeld een fantastische avond beleven! Wil je kans maken op een passe-partout? Stuur dan voor 21 januari een e-mail naar [email protected] en vertel ons in welk jaar Marike Jager voor het eerst optrad tijdens het Stukafest. Meer informatie of kaarten? Stukafest.nl


Uitgehoord

Schijnbaar oppervlakkige vragen en veelzeggende antwoorden

38

Verhalen uit vilnius Koen Stokkel (22) en Nik van Eck (21), beiden derdejaars International Business and Languages, brengen een half jaar van hun studie door op de universiteit van Vilnius. De komende maanden laten Koen en Nik ons weten wat ze zoal in de hoofdstad van Litouwen meemaken.

Koen Nik

Kerst in Vilnius Winter is nu echt gearriveerd in Vilnius. Het is gemiddeld zo’n 5 graden onder nul en we hebben zelfs een dag gehad van 12 graden onder nul! Dit weekend besloten we samen met een grote groep studenten en ganggenoten naar de Christmas fair in Vilnius te gaan. De Christmas fair is een belangrijke gebeurtenis in Vilnius: door de hele stad is prachtige kerstversiering opgehangen en neergezet; de hele maand december heerst hier een kerstsfeer die we in Nederland nog nooit hebben meegemaakt. Een van de hoofdattracties is de markt op het kerkplein. Hier zijn allemaal kraampjes opgezet waar men leuke kerstspullen kan kopen of waar je kunt genieten van warm eten en drinken. Hier hebben wij van de gelegenheid gebruik gemaakt om souvenirs te kopen voor onze vrienden en familie in Nederland. Ook hebben we glühwein gedronken en een Litouwse variant van de oliebol geproefd. Onze oud-kamergenoot Ben had de hele groep uitgenodigd om bij hem te komen eten. Hier konden wij natuurlijk geen nee tegen zeggen. Ben woonde de eerste twee maanden van ons verblijf bij ons op de kamer maar sinds een aantal weken verblijft hij in een luxer appartement in de binnenstad van Vilnius. Nadat iedereen was uitgekeken op de kerstmarkt vertrokken we naar Bens appartement. Ben had een enorme pan op het vuur staan met chili con carne, zijn specialiteit. Rond een uurtje of 8 was het eten klaar en wij waren in de

tussentijd nog naar de supermarkt gegaan om alcoholische versnaperingen te halen om het diner compleet te maken. Het eten was heerlijk en iedereen genoot met volle teugen. Na het eten hebben we met zijn allen nog gekke spelletjes gedaan, iedereen had het erg naar zijn zin. Na de spelletjes besloot een aantal van ons het feest voort te zetten in een café in de buurt, waar we de rest van de avond zijn gebleven.

8

2

Opgetekend 2 Studenten en medewerkers tonen hun tatoeage(s) en vertellen het verhaal achter hun lichaamsversiering.

larissa (31)

8

Eerstejaars Culturele en Maatschappelijke Vorming (CMV, Duitstalig) ‘Het eerste vlindertje heb ik op mijn pols laten zetten toen ik 25 jaar was. Vlak daarvoor was ik ernstig ziek geworden. Ik bleek chronische darmontsteking te hebben, een auto-immuunziekte. Mijn afweersysteem is overactief en valt dus ook gezonde cellen aan. In mijn geval is dit waarschijnlijk veroorzaakt door teveel stress. Soms denk ik weleens dat ik ziek ben geworden om dingen te herkennen in mijn leven. Ik ben met de neus op de feiten gedrukt; zo kon het niet langer. Voorheen maakte ik me veel zorgen en kon ik lang over dingen piekeren. De ziekte heeft me down to earth gemaakt, en me doen realiseren hoe ik mijn leven leefde en hoe ik het eigenlijk wil. Ik vind nu rust in muziek, door te tekenen of te lezen. Ik kan ook steeds beter ‘loslaten’, rustig blijven en flexibeler met chaos omgaan.

‘Ik geloof dat ik ziek ben geworden om dingen te herkennen in mijn leven.’ In de kunst betekent een vlinder op een schouder dat diegene dood gaat. Het staat symbool voor de kortstondigheid van het leven, maar ook voor nieuw leven, nieuwe kansen en vreugde. Vlinders lijken te dansen als ze vliegen, erg mooi. Ik associeer ze met mijn ziekte, de nieuwe kansen die het me geboden heeft en de vreugde die ik te allen tijde wil behouden. Er gebeurt niks slechts, zonder dat er iets goeds uitkomt [Spaans gezegde; red.]. Het heeft me bijvoorbeeld doen inzien dat ik niet blij werd van mijn vorige studie, waardoor ik ervoor gekozen heb om Cultureel Maatschappelijke Vorming in Nederland te studeren wat voor mij een grote stap is geweest. Mijn ziekte houd ik mijn leven lang, net als deze tatoeages en mijn opdracht voor het leven: er zo veel mogelijk uithalen en ervan genieten.’ RS

doorzetten in dorset HAN-hardlopers langs Engelse kust Doorgaan, stoppen of switchen? op een hoop december party maand

Recommend Documents