Door: Cas de Groot, Soraja Farhad en Yvonne Arntz. Klas: 5HA en 5HB. Vak: Profieltijd. Datum: 14-02-2012. Docent: P.Huisman. School: MaasWaal College.
1
Voorwoord. Bij de keuze voor het onderwerp van het verslag, hebben wij niet lang na hoeven denken. Het onderwerp, een lesplan ontwikkelen voor kinderen met een leerachterstand, was zeer duidelijk geformuleerd. Wij vinden het leuk en interessant om mensen, en in het bijzonder kinderen, te kunnen helpen met hun opleiding. Educatie is een onderwerp dat veel mensen aan een baan en dus aan hun basisbehoeften voldoet. Met een goede scholing zullen de kinderen in Bangladesh een goede baan krijgen en genoeg verdienen om zichzelf en hun gezin te onderhouden. Dit vinden wij heel belangrijk. Vooral omdat kinderen met een beperking slecht worden behandeld in Bangladesh. Bij het maken van dit verslag hebben wij hulp van verschillende kanten gekregen. Allereerst willen wij graag mevrouw Termoshuizen bedanken. Zij is de woordvoerder en drijfkracht achter ons project. Ze heeft ons goed geholpen met informatie opzoeken en ze heeft veel verteld over Bangladesh. Verder willen wij de Maartenschool in Nijmegen bedanken. Zij hebben ons de mogelijkheid gegeven om een dag mee te lopen met een klas met gehandicapte leerlingen.
2
Samenvatting This report is based on a real assignment from a charity. They wanted a new program for their school in Bangladesh. This school is not just a regular school; it is a school for disabled children. These children are not treated well in their community. It’s not very safe to life in Bangladesh as a child, but when you are disabled, you are treated like a punishment for the parents. This report is a production cycle. Every chapter represents one step in the cycle. The first chapter says what the problem is and how this problem can be solved. The second chapter is about how children with a disability can learn as quick as possible and in the best way. The third chapter is about which demands are important and why. The fourth chapter says something about the solutions that are important to meet the requirements. The fifth chapter is about which solutions are most important and why. And the last chapter is about the product that is made. At the end of the report, in the last chapter, is the chapter with the best product that helps children in Bangladesh learn. The charity ‘Niketan’ is going to produce this product and test it. When it’s good enough to teach children stuff, it’s going to be used for a lot of years.
3
Inhoudsopgave. 2. Inleiding.
Blz. 5.
3. Hoofddeel verslag. Blz. 6 3.1. Wat is het probleem en hoe ziet het probleem eruit? Blz. 6. 3.2. Hoe kunnen kinderen met een leerachterstand het beste en het snelst iets leren? Blz. 7. 3.3. Aan welke eisen moet de lesmethode voldoen? Blz. 9. 3.4. Wat zijn de oplossingen om aan de eisen te voldoen? Blz. 23. 3.5. Welke oplossingen zijn het meest belangrijk en waarom? Blz. 34. 4. conclusie: ‘Wat is de beste lesmethode voor kinderen met een leerachterstand in Bangladesh met betrekking tot het onderwerp gezondheid?’ Blz. 45. 5. Niketan.
Blz. 48.
6. Discussie.
Blz. 49.
Bijlage.
Blz. 50.
Bronvermelding.
Blz. 55.
4
2 Inleiding. Samen leeft men op deze wereld. Sommige hebben het wat minder goed dan anderen. Maar we horen elkaar te helpen. En elkaar helpen kan op verschillende manieren. Door middel van dit profielwerkstuk hopen wij de verstandelijk beperkte kinderen in Bangladesh te helpen. De projecten van Worldschool zijn erg aantrekkelijk doordat je echt het idee hebt dat je het voor iemand doet. Hopelijk is dit project niet voor niets uigevoerd en zullen de kinderen er in Bangladesh veel plezier aan beleven. Het project speelt zich in een heel ander land af. Hier is vooraf veel nformatie over gewonnen. Het thema is: educatie voor verstandelijk beperkte kinderen in Bangladesh. Het doel is een lesmethode maken voor verstandelijke beperkte kinderen van de leeftijd 4-8 en 8-12 jaar oud. Er moest worden nagedacht op welke manier de kinderen les zouden krijgen, dus horen de kinderen etc. te kunnen lezen en schrijven of zijn bepaalde dingen herkennen al genoeg. Al deze dingen zijn in het verslag verwerkt. Hoofdvraag: “Wat is de beste lesmethode voor kinderen met een leerachterstand in Bangladesh met betrekking tot het onderwerp gezondheid?” Deelvraag 1: “wat is het probleem en hoe ziet het probleem eruit?” Deelvraag 2:”Hoe kunnen kinderen met een leerachterstand het best en het snelst iets leren?” Deelvraag 3:”Aan welke eisen moet de lesmethode voldoen?” Deelvraag 4:”Wat zijn de oplossingen om aan de eisen te voldoen?” Deelvraag 5:”Welke oplossingen zijn het meest belangrijk en waarom?” Verhang tussen de deelvragen: Er moet natuurlijk eerst worden verklaard waarom we voor die deelvragen kiezen. Daarna he de kinderen het best iets oppikken, en welke materialen daarbij horen. Het is ook belangrijk om de docenten te leren he ze het beste met deze materialen om kunnen gaan. En wat de kinderen later kunnen doen en bereiken als ze de lesmethode hebben geleerd. Door het onderzoeken wat de beste lesmethode is voor kinderen met een beperking in Bangladesh, kan stichting Niketan deze informatie gebruiken met het produceren van hun eigen producten in Bangladesh.
5
3.1 Wat is het probleem en hoe ziet het probleem eruit? Het probleem waar een oplossing voor nodig is, is dat kinderen met een geestelijke of lichamelijke handicap, zoals een leerachterstand, in Bangladesh geen geschikt lesmateriaal meer hebben om te leren. Zij zullen hierdoor geen fatsoenlijke opleiding kunnen volgen en zullen daardoor de hele dag alleen thuis zitten, zonder. Het lesmateriaal dat zij voorheen op de school gebruikt was van Nederlandse afkomst en gaf hen de basisvaardigheden van de kleuterschool in die. Deze vaardigheden zijn bijvoorbeeld kleuren en vormen herkennen. Na het leren van deze basisvaardigheden hadden de leraren de kinderen niks meer te bieden qua nieuw materiaal. Het probleem is dus dat zij met de basiskennis geen opleiding kunnen volgen maar ook geen baan kunnen krijgen. Voor een baan hebben de kinderen sociale, emotionele, fysieke en cognitieve vaardigheden nodig.i Voor veel kinderen is scholing de enige kans om deze vaardigheden eigen te maken, omdat veel ouders de hele dag moeten werken en zo geen tijd hebben voor hun kind. Het kind zal dan waarschijnlijk in een hoekje belanden en vaak genegeerd worden. Dit zou zonde zijn van de vaardigheden waar dit kind misschien wel over beschikt. Het is ook niet goed voor de gezondheid van het kind om het in een hoekje achter te laten. Ieder kind heeft liefde en aandacht nodig. Sommige kinderen hebben het ook niet in de gaten wat het zichzelf aandoet. Het kind kan zichzelf in gevaar brengen zonder dat hij/zij het zelf door heeft. Op deze manier kunnen kinderen zichzelf vermoorden, simpelweg omdat zij zich vervelen. Nog erger wat kan gebeuren is dat het kind de ouders overleefd. Het is zeer waarschijnlijk dat dit gaat gebeuren aangezien mensen daar relatief niet oud worden. De levensverwachting bij de geboorte is namelijk 62 jaar. ii Het kind is dan ongeveer 32 jaar oud. Wanneer dit gebeurd zal niemand meer naar het kind omkijken. Het zal geen eten krijgen of enige liefde die het wel kreeg van de ouders. Dan zal het kind sterven omdat het zichzelf niet kan verzorgen. Voor jezelf zorgen leer je op school. Dit kun je niet alleen leren. Hier heb je iemand voor nodig die het je uitlegt. De ouders zullen niet veel thuis zijn want die moeten hard werken. Kortom er is dus nieuw lesmateriaal nodig. Er moet een lesplan of een toolkit ontworpen worden om kinderen verder te laten leren dat de basiskennis waar ze al over beschikken. Het lesplan of de toolkit moet niet alleen een oplossing zijn voor de school waar het over gaat, maar voor alle gehandicapte Bengaalse kinderen. Het onderwerp moet nut hebben voor hun latere leven.
6
3.2 Hoe kunnen kinderen met een leerachterstand het best en het snelst iets leren? In Nederland leren kinderen met een verstandelijke beperking wel om losse woorden of symbolen te herkennen om het begrijpend lezen te kunnen, vaak wordt er met pictogrammen gewerkt. Pictogrammen vallen onder beeldtaal en vervangen woorden in een tekst, in het geval dat wij gaan gebruiken staan de woorden onder het plaatje, zoals in het voorbeeld(VB1), zoals je ziet kun je er natuurlijk ook plaatjes in verwerken. Vaak zijn Pictogrammen logisch gerelateerd met de betekenis, zoals een getekende tak natuurlijk voor een tak staat. Doordat het woord onder het pictogram staan zullen kinderen uiteindelijk het pictogram associëren met het woord, door middel van het woord herkennen. Zonder woordherkenning zal een kind de tekst niet kunnen begrijpen en zijn aandacht er erop verliezen. iii Kinderen met een leerachterstand ofwel een beperking hebben extra ondersteuning nodig. Deze kinderen kunnen zich over het algemeen minder goed concentreren. Ze zijn snel afgeleid. Het is daarom moeilijk om een kind iets nieuws aan te leren. Zelfs leeraren hebben het hier soms moeilijk mee. Vaak worden ouders geadviseerd door deskundigen, wat gebeurt met gesprekken en trainingen. Het doel van de stichting ‘de Bruggen’ is dat kinderen weer plezier hebben in het leren. Dat zij weer met plezier naar school gaan. Begeleiding van van Bruggen is er voor peuterspeelzalen, basisscholen, middelbare scholen en beroepsonderwijs.iv Dit is ook een goed idee voor Bangladesh. Waarschijnlijk hebben ouders ook uitleg nodig over de handicap die hun zoon of dochter heeft. Zij denken waarschijnlijk dat hun kind gestraft wordt door kwade geesten omdat mensen in dat land dit vaak geloven. Daarom moeten ouders weten wat hun kind heeft en hoe ze dit het beste kunnen begeleiden. Ook leraren moeten goed weten wat er aan de hand is en hoe ze het plezier in het leren kunnen behouden. Verveling is iets wat op school niet van toepassing zou moeten zijn, want het verstoord het leren en het is niet nodig. Dus als kinderen zich niet vervelen en goed met het materiaal bezig zijn dan vervelen ze zich niet. Daarom is het een goed idee om het materiaal in een leuke creatieve vorm te gieten, zodat kinderen het leuk vinden om te leren en niet afgeleid raken. Bezoek aan de Sint Maartenschool De kinderen in de Sint Maartenschool krijgen les in kleine klassen, daarin worden met groepen van 4 a 5 kinderen gewerkt. De groepen hebben verschillende en gezamenlijke activiteiten, zoals werkbladen online op een Active bord maken (voor 1 groepje) of gezamenlijk schilderen. Voor elk kind hadden ze een andere dag in deling, zo ging het ene kind zwemmen voor de lunch en een andere ging paardrijden na de lunch. Als de een op de Active bord ging werken gingen de anderen lezen of een spelletje doen. De leraren op de maartenschool maakten goed gebruik van lichaamstaal, zoals op de borst prikken van het kind als het niet luisterde om hem aan te spreken. Uit het lesmateriaal dat leraren gebruikten op de maartenschool hebben we afgeleid dat gehandicapte kinderen het beste kunnen leren door (logische) verbanden te leggen, zoals een stethoscoop bij een dokter hoort.
7
Voorbeeld 1. v
8
3.3 ‘Aan welke eisen moet de lesmethode voldoen?’ 1. De kosten. De kosten moeten zo laag mogelijk gehouden worden. Vroeger was de welvaart in Bangladesh nog heel groot. Bangladesh stond bekend om zijn grote welvaart. Dit heeft een reden. Namelijk dat Bangladesh omringd wordt door drie verschillende rivieren. De Padma, de Jamuna en de Meghna. Deze zorgde ervoor dat veel transport en gelukszoekers via het water de landen in konden trekken. De rivieren zijn ook volledig in de Bengaalse cultuur verwerkt. Het land was vruchtbaar en door de grote welvaart kwamen veel kolonisten naar Bangladesh toe. 3500 jaar geleden werd India binnengevallen door de Indo-iraniers. Door de grote rijkdom van Bangladesh wilden zij niet verder naar het Oosten toe reizen. Tussen de 12e en 16e eeuw maakte Bangladesh een bloeiperiode mee. Hierin kwamen onderwijs, cultuur en handel hoog in het vaandel te staan. Bangladesh had een grote universiteit. Deze was er zelfs eerder dan de universiteit in Oxford. Vanaf de dertiende eeuw tot aan de Britse bezetting waren er moslims in het land. Het leven van de Bengalen werd zelfs gedomineerd door de moslims. Het leven van de Bengalen stond op zijn kop. De Soefi’s stalen de harten van sommige Boeddhisten en vele Hindoeisten uit de lagere kasten. Bangladesh bestond uit veel verschillende leefgroepen. Dit alles ging goed totdat de Britten het land binnenkwamen. Het doel van de Britten was om alle rijkdommen uit Bangladesh weg te halen. Wanneer in Engeland aan het eind van de 18e eeuw de industriële revolutie uitbrak, werd Azië volledig achtergesteld terwijl Europa een grote economische groei doormaakte. Sindsdien gaat het economisch gezien niet goed met Bangladesh. vi Bangladesh behoort tot de ontwikkelingslanden, wat betekent dat het een perifeer gebied. De overheid is erg corrupt en wil het geld liever niet uitgeven aan ‘onbelangrijke’ organisaties zoals Niketan. Niketan zamelt geld in voor scholen in Bangladesh. Nu is de organisatie bezig met een school voor kinderen met een verstandelijke of lichamelijke beperking. Niketan moet zelf zorgen dat er geld in het laatje komt. Niketan is een kleine organisatie en weinig mensen kennen de organisatie. De organisatieleden zijn genoodzaakt om zo goedkoop mogelijk de kosten voor de school te benutten.
9
2. Lang gebruik. Het materiaal dat gebruikt gaat worden moet ongeveer 10 jaar meegaan. Normaal gaan schoolmaterialen ook vrij lang mee, dus zou dit in Bangladesh ook mogelijk moeten zijn. Het minimale is tien jaar omdat een kind ongeveer 8 jaar op school zit en het materiaal het langer uit moet houden dat het kind. Daarbij moet het materiaal niet beschadigen of breken. Dit zou scherpe randjes of andere gevaarlijke dingen opleveren. Deze eis is ook te koppelen aan de eis waarbij de kosten laag moeten zijn. Hoe langer een product meegaat, hoe goedkoper het is. Ook is deze eis aan andere eisen te koppelen.
10
3. Weinig tekst. Het lesmateriaal dat gemaakt wordt voor kinderen met een leerachterstand in Bangladesh moet weinig geschreven tekst bevatten. Want voor kinderen met een leerachterstand of een geestelijke beperking is het beter als het materiaal voornamelijk uit plaatjes bestaat. Dit is voornamelijk te zien bij het binnenlopen van een klas. Sommige kinderen zullen wel een paar woordjes kunnen lezen, maar de meeste kinderen kijken voornamelijk naar plaatjes. Kinderen met een beperking leren langzamer dan kinderen zonder beperking. Hun gedachten zitten op hetzelfde niveau als kinderen van een aantal jaren jonger. Kleuters van ‘normaal’ niveau leren ook nog alleen van plaatjes. Het duurt even voordat het klaar is om een paar woordjes te leren. Dit is dus ook het geval bij kinderen met een beperking. Het lesmateriaal mag niet te veel geschreven tekst bevatten omdat deze kinderen nog niet kunnen lezen. De materialen moeten er leuk en vrolijk uitzien zodat de kinderen het beter oppikken. Er moet ook plezier in het leren zitten voor de kinderen.
11
4. Gezondheid voor leeftijd van 4 tot 12. 1. Hygiëne. Het is een feit dat mensen in Azië over het algemeen meer wc’s gebruiken waar men niet op zit. Zij vinden dit hygiënischer omdat er niet honderden mensen op hebben gezeten. Er gaan een hoop geruchten over dat mensen in Bangladesh geen toiletpapier gebruiken, maar hun billen afvegen met hun handen. Dit is natuurlijk niet het geval. Eigenlijk gebruiken Bengaalse mensen een veel hygiënischere manier van hun billen afvegen. Zij hebben een kan met water naast de toiletpot staan. Met hun rechterhand gieten ze het water naar beneden, terwijl ze met hun linkerhand het water naar hun billen leiden. Voor veel westerlingen lijkt dit een onsmakelijke manier van toiletteren, maar eigenlijk is dit veel hygiënischer dan wat er in het westen gebeurt. Onder de douche gebeurt namelijk precies hetzelfde. Dus eigenlijk wassen Bengaalse mensen na elk toiletbezoek hun billen. Met droog toiletpapier krijg je nooit het resultaat dat de Bengaalse manier overtreft. Aan het toiletbezoek hoeft dus niet veel veranderd te worden. Het moet echter wel op deze manier gebeuren in de school. Hier is nog geen zekerheid over. De leraren zullen ervoor moeten zorgen dat ieder kind deze manier van toiletteren gebruikt. vii Om het gewenste resultaat te krijgen, de meest hygiënische manier van toiletteren, moeten kinderen ook goed hun handen leren wassen. Na het toiletbezoek zijn de handen namelijk niet het meest hygiënisch. Kinderen moeten leren om hun handen te wassen met water en zeep. Op dit moment gebeurt dit niet. Wanneer kinderen gebruik hebben gemaakt van het toilet, wassen zij hun handen met water en as. As werkt wel als een soort scrub, maar zal niet voldoende bacteriën doden om ziektes buiten te houden. Het zorgt alleen dat dode huidcellen van de huid verwijderd worden. De dode huidcellen zijn echter niet de redenen dat kinderen ziek worden. Met water en zeep wassen is zeer belangrijk omdat kinderen met een handicap vaak een lagere weerstand hebben. Ze zullen dus eerder ziek worden van een kleine bacterie die na het toiletbezoek op hun hand is gebleven dan kinderen zonder handicap. Op de school moet dus voldoende water en zeep aanwezig zijn. Kinderen moeten wel leren hoe zij goed hun handen kunnen wassen. Dit leert men ook in Nederland, dus waarom niet in Bangladesh? De leraar moet goed weten hoe het moet en ook hier voldoende uitleg over kunnen geven. Voor meisjes is er nog een struikelblok. De menstruatie is een taboe in Bangladesh. De meisjes staan tijdens hun periode eerder op dan alle anderen, zodat zij zichzelf en hun kleren kunnen wassen. Dit gebeurt omdat de vader en broers er niet achter mogen komen. Dit zou een schande zijn. Tijdens de periode mogen meisjes ook niet naar de tempel of de moskee. Menstruatie staat namelijk niet voor hygiëne en een meisje is op dat moment dus niet rein. De kleren die de meisjes droegen tijdens hun periode worden begraven omdat ze bang zijn dat de boze geesten aangetrokken worden tot het bloed. Ook mogen meisjes die ongesteld zijn niet veel aanraken. Alles wat ze aanraken wordt verspild. Daarom mogen ze ook geen koe aanraken, want de koe is heilig. Men geloofd in Bangladesh dat het lichaam van een menstruerende vrouw zwak en onhygiënisch is. Hierdoor blijven meisjes soms wel zeven dagen per maand thuis omdat ze niet naar school kunnen. In plaats van maandverband gebruiken meisjes vaak oude doeken. Het is namelijk te duur om maandverband te kopen. Deze doeken worden tijdens de periode gewassen met water en niet met zeep. Dit is zeer gevaarlijk omdat menstruatiebloed veel bacteriën bevat. Deze blijven in de doeken zitten en worden dan weer gebruikt. Er ontstaan hierdoor 12
serieuze gezondheidsproblemen. Er ontstaan veel vaginale infecties door het slecht opbergen. Veel vrouwen in Bangladesh zijn niet in staat om gezondheidszorg te krijgen. Zij hebben hier geld en toestemming van hun man nodig. Wanneer deze toestemming gegeven is, is er vaak nog het probleem dat vrouwen niet alleen naar het ziekenhuis kunnen reizen. Het is dus heel belangrijk dat op scholen, en niet alleen op scholen voor beperkten, wordt uitgelegd hoe belangrijk goede verzorging in tijdens de menstruatie. Meisjes moeten gewoon in staat zijn om ook tijdens de menstruatie naar school te gaan. Er moet iemand zijn die uitlegt aan de meisjes hoe de menstruatie in elkaar steekt, en dat het geen taboe hoeft te zijn. Dit is echter niet de taak van de leraar. Wanneer de leraar een man is, zal hij deze informatie niet willen verstrekken en de meisjes zullen zich voornamelijk ongemakkelijk voelen. Hygiëne is een van de belangrijkste kwesties in Bangladesh die nog niet voldoende zijn uitgewerkt. viii 2. Ziekte. Het is een feit dat mensen in Azië over het algemeen meer wc’s gebruiken waar men niet op zit. Zij vinden dit hygiënischer omdat er niet honderden mensen op hebben gezeten. Er gaan een hoop geruchten over dat mensen in Bangladesh geen toiletpapier gebruiken, maar hun billen afvegen met hun handen. Dit is natuurlijk niet het geval. Eigenlijk gebruiken Bengaalse mensen een veel hygiënischere manier van hun billen afvegen. Zij hebben een kan met water naast de toiletpot staan. Met hun rechterhand gieten ze het water naar beneden, terwijl ze met hun linkerhand het water naar hun billen leiden. Voor veel westerlingen lijkt dit een onsmakelijke manier van toiletteren, maar eigenlijk is dit veel hygiënischer dan wat er in het westen gebeurt. Onder de douche gebeurt namelijk precies hetzelfde. Dus eigenlijk wassen Bengaalse mensen na elk toiletbezoek hun billen. Met droog toiletpapier krijg je nooit het resultaat dat de Bengaalse manier overtreft. Aan het toiletbezoek hoeft dus niet veel veranderd te worden. Het moet echter wel op deze manier gebeuren in de school. Hier is nog geen zekerheid over. De leraren zullen ervoor moeten zorgen dat ieder kind deze manier van toiletteren gebruikt. ix Om het gewenste resultaat te krijgen, de meest hygiënische manier van toiletteren, moeten kinderen ook goed hun handen leren wassen. Na het toiletbezoek zijn de handen namelijk niet het meest hygiënisch. Kinderen moeten leren om hun handen te wassen met water en zeep. Op dit moment gebeurt dit niet. Wanneer kinderen gebruik hebben gemaakt van het toilet, wassen zij hun handen met water en as. As werkt wel als een soort scrub, maar zal niet voldoende bacteriën doden om ziektes buiten te houden. Het zorgt alleen dat dode huidcellen van de huid verwijderd worden. De dode huidcellen zijn echter niet de redenen dat kinderen ziek worden. Met water en zeep wassen is zeer belangrijk omdat kinderen met een handicap vaak een lagere weerstand hebben. Ze zullen dus eerder ziek worden van een kleine bacterie die na het toiletbezoek op hun hand is gebleven dan kinderen zonder handicap. Op de school moet dus voldoende water en zeep aanwezig zijn. Kinderen moeten wel leren hoe zij goed hun handen kunnen wassen. Dit leert men ook in Nederland, dus waarom niet in Bangladesh? De leraar moet goed weten hoe het moet en ook hier voldoende uitleg over kunnen geven. Voor meisjes is er nog een struikelblok. De menstruatie is een taboe in Bangladesh. De meisjes staan tijdens hun periode eerder op dan alle anderen, zodat zij zichzelf en hun kleren kunnen wassen. Dit gebeurt omdat de vader en broers er niet achter mogen komen. Dit zou een schande zijn. Tijdens de periode mogen meisjes ook niet 13
naar de tempel of de moskee. Menstruatie staat namelijk niet voor hygiëne en een meisje is op dat moment dus niet rein. De kleren die de meisjes droegen tijdens hun periode worden begraven omdat ze bang zijn dat de boze geesten aangetrokken worden tot het bloed. Ook mogen meisjes die ongesteld zijn niet veel aanraken. Alles wat ze aanraken wordt verspild. Daarom mogen ze ook geen koe aanraken, want de koe is heilig. Men geloofd in Bangladesh dat het lichaam van een menstruerende vrouw zwak en onhygiënisch is. Hierdoor blijven meisjes soms wel zeven dagen per maand thuis omdat ze niet naar school kunnen. In plaats van maandverband gebruiken meisjes vaak oude doeken. Het is namelijk te duur om maandverband te kopen. Deze doeken worden tijdens de periode gewassen met water en niet met zeep. Dit is zeer gevaarlijk omdat menstruatiebloed veel bacteriën bevat. Deze blijven in de doeken zitten en worden dan weer gebruikt. Er ontstaan hierdoor serieuze gezondheidsproblemen. Er ontstaan veel vaginale infecties door het slecht opbergen. Veel vrouwen in Bangladesh zijn niet in staat om gezondheidszorg te krijgen. Zij hebben hier geld en toestemming van hun man nodig. Wanneer deze toestemming gegeven is, is er vaak nog het probleem dat vrouwen niet alleen naar het ziekenhuis kunnen reizen. Het is dus heel belangrijk dat op scholen, en niet alleen op scholen voor beperkten, wordt uitgelegd hoe belangrijk goede verzorging in tijdens de menstruatie. Meisjes moeten gewoon in staat zijn om ook tijdens de menstruatie naar school te gaan. Er moet iemand zijn die uitlegt aan de meisjes hoe de menstruatie in elkaar steekt, en dat het geen taboe hoeft te zijn. Dit is echter niet de taak van de leraar. Wanneer de leraar een man is, zal hij deze informatie niet willen verstrekken en de meisjes zullen zich voornamelijk ongemakkelijk voelen. Hygiëne is een van de belangrijkste issues in Bangladesh die nog niet voldoende zijn uitgewerkt. x 3. Voeding. Ook de ziekte lepra komt vaak voor in Bangladesh. Dit heeft vooral te maken met armoede. Mensen zijn te arm om voldoende en gezond eten te kopen. Rijst is een van de hoofdproducten in Bangladesh. Dit wordt zeer veel gegeten, wat echter niet gezond is. Het is beter als er wat meer afgewisseld wordt met het voedsel. Eenzijdig voedsel zorgt voor een lagere weerstand en dus voor meer ziektes. Op school moeten kinderen dus leren hoe zij het beste voor zichzelf kunnen zorgen. Ze moeten weten welk voedsel wel goed voor ze is en wat niet. Ook moeten ze leren hoe ze het beste met het voedsel om moeten gaan. Een voorbeeld is dus dat ze het voedsel moeten afwisselen.xi 4. Communicatie. Om het beste uit de kinderen naar boven te brengen moeten zij goed leren om te communiceren. Bijvoorbeeld wanneer het kind naar de winkel gaat moet het duidelijk kunnen maken wat hij wil hebben of bereiken. Dit zullen zij het beste leren met oefenen en veel uitleg van de leraar. Communicatie gaat over het algemeen vanzelf, maar soms hebben kinderen een zetje nodig. Daarom moet er ook voldoende aandacht besteedt worden aan communicatie. Een belangrijk onderdeel van communicatie is dans en muziek. Hier wordt in het dagelijks leven van de Bangalen veel aandacht aan besteedt. Er zijn verschillende dans- en muziekstijlen. De drie belangrijkste zijn: Volks, klassiek en modern. Door deze dansstijlen uit te voeren in de klas worden de kinderen meer betrokken bij de 14
bevolking. Kinderen met een beperking of achterstand worden in Bangladesh vaak gezien als een straf van god. Ze worden achtergesteld en verwaarloosd. Wanneer ze de dansen kennen van de bevolking en goed kunnen communiceren en verhalen vertellen zullen ze geaccepteerd kunnen worden. Ook belangrijk in de communicatie is dat kinderen kunnen praten over hun gevoelens. Kinderen met een beperking zijn anders en worden ook zo behandeld. Dit zal voor hen misschien anders voelen. Zij voelen zich misschien niet anders maar worden ondertussen wel als anders behandeld. Daarvoor moeten kinderen in dezelfde situatie goed met elkaar kunnen praten en van elkaar kunnen leren. Goede communicatie zorgt dus voor steun en vertrouwen. Dit moet de leraar aanmoedigen. Kinderen moeten met elkaar kunnen praten over wat hen dwars zit. xii
15
5.Voor kinderen met een geestelijke beperking. Onder een geestelijke beperking verstaat men dat het kind niet mee kan komen met de leeftijdsgenootjes. Hij heeft meer tijd nodig en bereikt meestal ook niet het niveau van een normaal kind van dezelfde leeftijd. Een geestelijke beperking kan aangeboren, niet aangeboren, erfelijk of door hersenletsel zijn. Dit hersenletsel kan komen door bijvoorbeeld een fout tijdens de bevalling of door het bijna verdrinken. De hersenen krijgen hierbij even te weinig zuurstof en stopt met functioneren. xiii Zuurstoftekort in weefsel van het lichaam, waaronder ook de hersenen, heet hypoxie. Vaak hebben kinderen met hypoxie ook een slecht gehoor. Met zaken als een slecht gehoor moet rekening gehouden worden. Er moet bijvoorbeeld luid gesproken worden en er is veel geduld voor nodig om het kind iets te leren. Het gaat namelijk langzamer. De leraar moet goed getraind zijn om met de kinderen om te gaan. Het kind zal dingen anders begrijpen als dat bedoeld wordt. Het zal meer moeite hebben om zich te concentreren. Hier moet de leraar op in kunnen spelen. De leraar moet ervoor kunnen zorgen dat het kind een spelletje bijvoorbeeld begrijpt en er ook een tijdje mee bezig kan zijn.xiv Het is belangrijk dat kinderen dit leren omdat zij later in hun leven ook gewoon geduld moeten hebben. Er zal in hun leven niet op elk moment iemand bij zijn die hen begrijpt en die iets kan uitleggen wat ze niet snappen. Er bestaat geen oplossing voor een geestelijke beperking. Maar het kind is wel in staat om te leren hoe het ermee om moet gaan en hoe het later op dingen kan reageren. Het lesplan of het materiaal dat gemaakt moet worden moet dus geschikt zijn voor kinderen met een geestelijke beperking. Het moet gemaakt worden voor kinderen van een jongere leeftijd omdat de kinderen op een lager niveau denken en presteren.
16
6. Lange tijd vermaak. De eis dat kinderen een langere tijd beziggehouden moeten worden kan op meerdere manieren opgevat worden. Namelijk dat ze er langer dan tien minuten per dag mee bezig moeten zijn en dat ze er meerdere jaren zoet mee zullen zijn. Allebei de zaken zijn op deze eis van toepassing. Ze worden beiden besproken. 1. Meer dan tien minuten vermaak. Op een klas staat maar één leraar. Deze kan niet bij tien leerlingen tegelijk staan. Zijn aandacht moet eerlijk verdeeld worden. Ook al hebben sommige kinderen wel meer aandacht nodig dan de anderen. Over het algemeen moet ieder kind evenveel aandacht krijgen. Kinderen met een beperking hebben wel meer aandacht nodig van de leraar. Dit krijgen ze alleen als ze goed werken. Met het lesmateriaal dat gemaakt wordt moet het kind dus goed voor zichzelf kunnen werken. Het moet makkelijk genoeg zijn om het zelf te begrijpen, maar het moet niet zo makkelijk zijn dat het kind na een paar minuten al uitgekeken is op het vermaak. Dit betekend dat het principe makkelijk moet zijn en het niveau moeilijker. Dus het kind moet begrijpen hoe het werkt, maar er wel veel moeite voor doen. 2. Meerdere jaren vermaak. Een kind moet ook niet na een half jaar al uitgekeken zijn op het lesplan. Het moet niet zo makkelijk zijn dat het uit te werken is. Het moet een soort opdracht worden die voor zes jaar vermaak zorg
17
7. Het materiaal. 1. Duurzaamheid. Duurzaamheid is het staan in de samenleving waarin men in zijn eigen behoeften voldoet, zonder de behoeften van de volgende generaties te beperken. Om het lesmateriaal zo duurzaam mogelijk te maken moet er in het begin stadium van de productie al gekeken worden naar de duurzaamheid. Alles wat aan het eindresultaat wordt toegevoegd moet zo duurzaam mogelijk gemaakt worden. In Nederland wordt een milieuzorgsysteem ingevoerd wanneer een bedrijf zo duurzaam mogelijk wil gaan produceren. Het wordt in de zakenwereld steeds belangrijker om zo duurzaam mogelijk te produceren. Dit is in ieder geval in ontwikkelde gebieden het geval. De derde wereld wil vooral zo goedkoop mogelijk produceren. Daarom zou het beter zijn om duurzaamheid toe te voegen aan het plaatje van Bangladesh. Duurzaamheid hoort niet volledig bij het project, maar het kan geen kwaad om rekening te houden met het milieu. Er bestaat ook een kans dat bedrijven of hulporganisaties in de kosten willen meewerken wanneer er groen gewerkt wordt aan het eindproduct. xv 2. Goedkoop. Het goedkoop produceren wordt vaak gezien als het tegenovergestelde van groen produceren. Maar is dit waar? Is duurzaam produceren echt duur? De consument zal kiezen voor een duurzaam product maar wil hier niet extra voor betalen. Veel consumenten vragen hierbij naar een CO2 footprint. Dit laat zien hoeveel CO2 uitstoot er is geweest tijdens de productie. In Nederland is het project ‘lean’ gaande. Dit helpt bedrijven om de kosten zo laag mogelijk te houden en ondertussen ook duurzamer te werken. Bij lean moeten de productiesnelheid en de kwaliteit omhoog en de kosten omlaag. xvi Dus geen werkboeken want dan heb je printwerk. 3. Makkelijk. Het product moet makkelijk te produceren zijn, omdat dit zorgt voor lagere productiekosten. Hoe moeilijker het product, hoe moeilijker het concept, dus hoe moeilijker het te produceren is. Daarom kost het zoveel geld met een moeilijk concept.
18
8.Eenmalige investering. De eis dat het product een eenmalige investering moet worden is een samengevatte eis van verschillende eisen. Het bestaat uit de eis dat kinderen er een langere tijd mee bezig moeten zijn, lage kosten en duurzaamheid en lang gebruik. 1. Langere tijd vermaak. Dit heeft met eenmalige investering te maken, want als kinderen langer met het eindproduct overweg kunnen, ermee kunnen spelen en ervan kunnen leren, hoeft het maar één keer gemaakt te worden. Er wordt dan maar één keer geld aan uitgegeven. Het moet zo lang mogelijk meegaan. Wanneer er voor ieder kind elk jaar opnieuw weer nieuwe spullen bij gekocht zouden moeten worden zou het geen eenmalige investering meer zijn. Dan zou het een terugkomende uitgave worden. Met het product dat gemaakt wordt moet een kind juist zo lang vooruit kunnen dat het maar één keer gekocht hoeft te worden. 2. Lage kosten. Een eenmalige investering zorgt voor lage kosten omdat er maar één keer geld uitgegeven hoeft te worden aan het product. Het kost veel minder dan wanneer elk jaar nieuwe spullen gekocht zouden moeten worden. Er wordt dus bij een eenmalige investering veel geld bespaard. 3. Duurzaamheid. Een eenmalige investering heeft niet direct met duurzaamheid te maken, maar meer met het feit dat duurzaamheid en goedkoop produceren bij elkaar hoort. Dus het plaatje wat consumenten willen: zo duurzaam mogelijk voor een gelijke productieprijs. Dus wanneer er maar eenmalig geïnvesteerd wordt worden de kosten onderdrukt. Zelfs is het duurzamer omdat het product maar één keer gemaakt wordt, omdat er dan maar één keer een stoot CO2 de lucht in gaat en maar één keer de grondstoffen worden gebruikt. 4. Lang gebruik. Wanneer het lesmateriaal langer meegaat, hoeven er maar heel weinig investeringen gedaan te worden. Ongeveer eens per tien jaar wordt er dan een uitgave gedaan aan het product. Het product moet dan wel zo stevig zijn dat het niet kapot gaat voor die tijd en het bij beschadiging makkelijk gerepareerd kan worden.
19
9. Plezier in leren. Op scholen in Bangladesh is er niet iemand die in de gaten houdt of iedereen er wel is. Ook is er niet zoiets als de onderwijsinspectie zal in Bangladesh voorkomen. Het maakt leraren ook niet veel uit of een kind er nu wel of niet is. Voor een kind is het alleen maar makkelijk om thuis te blijven en gewoon niet naar school te gaan. Het is daarom uiterst belangrijk dat een kind op school blijft zonder dat er een stimulans als de onderwijsinspectie achter zit. Het kind moet uit zichzelf naar school gaan en daar ook blijven. Om dit waar te maken is het de bedoeling dat het kind plezier heeft in de lessen op school. Dit mag dus zeker niet ontbreken in het lijstje van de eisen. In Nederland vinden kinderen het vaak saai op school. Dit is vaak te horen of te lezen uit interviews. Wel is de stof moeilijk. Het ligt hierbij vooral aan de aankleding van de lesstof. Wanneer de lesstof een beetje een leuk uiterlijk heeft is het voor het kind ook een uitdaging om het te spelen en zich erin te verdiepen. Dit is nog maar een klein voorbeeld van het leuk maken van leren. Wanneer een kind ’s ochtends wakker wordt zal niet het eerste zijn wat ze denken:”Ik heb geen zin in school want het is toch saai.” Zij zullen juist zin hebben in school en er met plezier heengaan.
20
10. Voor leraren. De lesstof moet voor leraren goed te begrijpen en bovendien ook goed uit te leggen zijn. De leraar moet begrijpen wat de bedoeling is van het concept en wat ermee bereikt gaat worden. Ook moet de leraar dingen van het onderwerp afweten. Dit is belangrijk omdat je niemand iets kan uitleggen wat hij zelf nog niet begrijpt. Daarom moet de leraar weten waar hij mee bezig is. Met de vaardigheden en de kennis die de leraar moet hebben zal de leraar het goed moeten kunnen uitleggen aan de kinderen. Het is echter wel een feit dat de leraar geen opleiding heeft gedaan. Dus moet het concept ook makkelijk zijn voor leraren om te begrijpen. Hier zijn verschillende manieren voor te bedenken. Bij de leraar is net als bij de kinderen van alles ingepeperd. Ze hebben geleerd hoe ze naar de wc moeten gaan, en ze weten ook van alles over hun godsdienst. Dit zijn dingen die de leraar ook overbrengt aan de leerlingen. Het is dus de bedoeling dat de leraar zoveel over het onderwerp te weten komt dat hij ook de kinderen het andere kan leren wat niet met de dingen te maken heeft dat de ouders hen ingeprent heeft.
21
11. Veel praktijk. Hoe leg je kinderen beter iets uit dan het te bewijzen? Het antwoord hierop is ‘niet’. Een kind heeft net als volwassenen bewijs nodig om iets anders te geloven dan dat het van tevoren al deed. Het geloof is te sterk om tegen te werken. Mensen in Bangladesh gebruiken bijvoorbeeld de linkerhand om hun billen af te vegen en met hun rechterhand pakken ze alles aan. Om ze duidelijk te maken dat het niet nodig is om alleen met de rechterhand alles aan te pakken moet bewezen worden dat met handen wassen alle gevaarlijke bacteriën gedood zijn. Dit bewijs zorgt dat Bengaalse mensen andere dingen gaan geloven. Dit bewijs kan zorgen dat mensen ook met hun linkerhand iets aanpakken. Natuurlijk lukt dit niet al na een paar weken, maar misschien wel na een paar jaar. Het kan ook zijn dat het generaties lang duurt. Dit is een perfect voorbeeld waarom mensen dingen graag bewijzen. Het is puur om gelijk te krijgen en om mensen iets te leren. Bij kinderen gaat het precies hetzelfde. Met bewijs kunnen zij verder werken. Hiermee kunnen ze beslissen of ze het willen geloven of niet. Het bewijzen gebeurt door dingen in praktijk te brengen. Het is voor kinderen een soort onderzoek dat ze doen. Een praktisch onderzoek dat je verricht zal het bewijs geven van de oplossing. De kinderen is ingepeperd dat het niet netjes is om dingen met de linkerhand aan te pakken, maar door te bewijzen dat het geen probleem is wanneer je je handen maar wast, zal dit taboes doorbreken. Het kind is immers de toekomst.
22
3.4 Wat zijn de oplossingen om aan de eisen te voldoen? 1. Lage kosten. Lage kosten bij het produceren is belangrijk, om alles voordelig te houden. Vooral voor Niketan is dit erg belangrijk omdat dit geen rijke organistatie is, en zich geen grote bedragen voor de materialen kan veroorloven. Deze kosten kunnen verschillende dingen inhouden, maar dit gaat alleen over de lesmethode die er wordt gemaakt. Dus de kosten voor de lesmethode, en niet voor de aavullingen voor de lesmethode zoals eventueel kleurpotloden of posters. Maar de kosten zo laag mogelijk houden, betekent niet alleen lage kosten bij het produceren van het materiaal (de lesmethode), maar ook hoe er verder om wordt gegaan met dat materiaal. Daarom moet het de kinderen worden aangeleerd netjes met het lesmateriaal om te gaan en er bijvoorbeeld niet mee gaan gooien of in bijten. De kinderen moeten er ook een aantal jaren mee bezig kunnen zijn, zodat de organisatie niet elk jaar opnieuw spullen hoeft in te kopen. Dit houdt in dat er een lesmethode gemaakt moet worden die heel gevarieerd moet kunnen zijn. Dat kan door een product te maken dat op verschillende niveaus aan te passen is. Er moet geen overproductie gemaakt worden. Alleen dat wat echt nodig is moet worden geproduceert. Onnodig veel produceren zou alleen maar voor extra kosten zorgen, terwijl het materiaal niet eens gebruikt zou worden, zonde dus. Van te voren moet ook goed bedacht worden welke dingen er echt nodig zijn. Het is goedkoper om het materiaal ook werkelijk in Bangladesh zelf te produceren, omdat je dan niet te maken hebt met dure importkosten. Dus men moet op zoek gaan naar fabrieken in het land zelf. Ook is het mogelijk om zelf te maken, of het de kinderen laten maken. Dit is ook weer in de lesmethode toe tevoegen, bijvoorbeeld om de de kinderen met handvaardigheid dingen laten maken, die ze later zelf weer kunnen gebruiken in de klas. Deze dingen zouden bepaalde spelletjes kunnen zijn, die dan ook echt gebruikt moeten worden.
23
2. Lang gebruik. Gemiddelde schoolspullen op een basisschool en bepaalde methodes gaan meestal voor een langere tijd mee. Op dit moment is er een grens van ongeveer tien jaar, omdat dit wel een redelijk jaartal is om weer nieuwe spullen te kopen. Ook namens stichting Niketan. Dit is indirect vast te koppelen aan de eerste eis, hoe langer een spel meegaat hoe minder de kosten doordat er niet elk jaar opnieuw nieuw lesmateriaal gekocht hoeft te worden. Om de 10 jaar te behalen moet er natuurlijk zuinig om worden gegaan met het lesmateriaal, dus niet met het lesmateriaal gooien of erin bijten, zoals al eerder genoemd. De kinderen moeten dus leren er netjes mee om te gaan, zodat het niet stuk gaat. Er mag bijvoorbeeld ook niet op het materiaal geschreven worden en dergelijke andere dingen. Er is al productiemateriaal gekozen voor plastic omdat dit een hard en stevig materiaal is, waardoor het lang mee zal gaan. Er is opgemerkt dat de meeste spellen in Nederland zijn dan ook van plastic zijn. Plastic lijkt na vergelijken een goed materiaal te zijn omdat het stevig en betrouwbaar is. Werkbladen mogen absoluut niet gebruikt worden. Hierbij wordt onnodig veel papier verspild en het wordt daarna weggegooid wat slecht is voor het milieu, en deze papieren srencils kosten ook weer onnodig veel geld. Ze blijven niet net zoals het lesmateriaal bewaard. Dit is ook niet duurzaam.
24
3. Weinig tekst. De taal die in Bangladesh wordt gesproken het Bengaals, dit is een zeer ingewikkelde taal, en al helemaal voor kinderen met een verstandelijke beperking. Veel mensen zijn ook analfabeet in Bangladesh, volgens de grote bosatlas ongeveer 58,9% voor mensen boven 15 jaar. Als de kinderen de taal niet leren is het geen ramp. Daarom is het, het beste om met veel plaatjes in het lesmateriaal te werken. Zo is er veel duidelijk te maken met weinig tot geen tekst. Het kind hoeft niet onnodig veel moeite te doen om de taal te leren, maar weet toch wat er bedoelt wordt. In ontwikkelingslanden maakt men ook gebruik van grote billboards met daarop plaatjes om een bepaalde boodschap door te geven, omdat veel mensen niet kunnen lezen. Maar om het niet te makkelijk maken kunnen er eventueel een aantal woorden toegevoegt worden voor de kinderen die kunnen lezen of om ze eventueel belangrijke woorden als gevaar of iets dergelijks te leren. In de klas kan men ook gebruik maken van posters (het billboard-idee zit hier achter) dit ziet er en leuk uit en het is leerzaam voor de kinderen. Dit kunnen posters over dieren of natuur zijn. Bij de kinderen die wat ouder zijn, en tot die tijd dan wat gevorderd met het lesmateriaal die kunnen wel een aantal woorden worden aangeleerd. Hierbij ook geen hele moeilijke zinnen, maar alleen belangrijke woorden zoals: gevaar of pas op!
25
4. Gezondheid voor een leeftijd van 4 tot 12. De kinderen op de school hebben een bepaalde leeftijd, de opdracht was om de lesmethode af te stemmen op deze twee leeftijdsgroepen, en niet moeilijker of makkelijker maken. Gezondheid en hygiëne horen bij elkaar, daarom zijn dit de gekozen onderwerepen voor het lesmateriaal. Het onderwerp gezondheid is erg belangrijk in Bangladesh, mensen weten er daar meestal weinig van af, en er komen veel ziekten in het tropische klimaat voor die met een beetje voorlichting te voorkomen zouden zijn. Daarom is het belangrijk om de kinderen hier al vroeg over te voorlichten, over wat voor ziekten er allemaal zijn, hoe je ze kunt voorkomenen (preventie) hoe je ermee om moet gaan zodat zij zichzelf kunnen redden. Hygiëne heeft daar direct mee te maken, zonder hygiëne geen gezondheid. Dit houden simpele dingen in zoals je handen wassen met zeep voor het eten en na elke toiletbezoek, en gebruik van toilet-papier. Eventueel ook voeding en communicatie zodat ze later zelf hun boodschappen kunnen halen of hun eten kunnen verbouwen. De onderwerpen moeten niet alleen aangeleerd worden maar ook veel in de praktijk worden uitgevoerd zodat kinderen ook echt weten wat ze er mee kunnen doen. Als laatst moet rekening gehouden worden met het niveau waarop de kinderen zich nu bevinden dit is lager dan een gemiddeld kind, dus het mag niet te moeilijk zijn maar wel zo dat het uitdagend blijft. Om de kinderen iets bij te brengen over dit onderwerp moet je er als docent natuurlijk veel van af weten. Het is daarom belangrijk dat de docenten die les geven aan deze school goed opgeleid zijn en met name op het gebied van het werken met kinderen die een verstandelijke beperking hebben. En de docenten moeten veel afweten over het onderwerp dat ze gaan behandelen, ze moeten zorgvuldig hun lessen van te voren voorbereiden, en ze moeten weten hoe ze om moeten gaan met lastige situaties. Dit kan zijn als een kind niet luistert, of gaat huilen.
26
5. Voor kinderen met een geestelijke beperking. Het niveau van deze kinderen is anders er moet goed worden onderzocht wat ze kunnen en wat ze niet kunnen. Er moet onderzocht worden naar wat deze kinderen allemaal al weten, en per kind moet er worden gekeken of ze op elk gebied achter lopen of alleen op een bepaald deel. De lesstof moet hierop worden gebasseerd. De leraren moeten ervoor zorgen dat het makkelijk en begrijpbaar moet worden uitgelegd. Zij moeten de kinderen aansporen om de spelltjes te doen en hier plezier in te hebben. Een goede uitleg zal hier eker bij helpen, de kinderen zullen de stof zo veel beter in zich opnemen, dus de resultaten zullen beter zijn. In de klas moet er klassikaal door de docent les worden gegegeven, de kinderen moeten allemaal gelijkwaardig behandelt worden, en ook het gevoel hebben dat ze allemaal gelijk zijn. Maar ook is het belangrijk dat de kinderen afzonderlijk aandacht krijgen. Dit zorgt ervoor dat ze hun eigen problemen kwijt kunnen bij de docent, dingen die ze misschien niet aan hun ouders durven te vertellen. Het bezoek aan de St. Maarten school heeft ook zichtbaar gemaakt dat er veel pauzemomenten zijn voor de kinderen. Dit is heel erg belangrijk, omdat zij meestal een beprekte concentratie hebben, en dus niet aan een stuk door kunnen leren en werken. Normale scholen hebben om de twee uur pauze, op deze school zou dit niet kunnen. Op de St. Maartenschool hadden de kinderen om de 45 minuten pauze, de pauze duurde dan hoogstens 10 minuten, en dit bleek ook heel goed te werken. De kinderen bleven op deze manier goed door werken. Kleine klassen zijn heel belangrijk om orde te bewaren. Tijdens een bezoek aan de St. Maarten school, wordt dat duidelijk. De kinderen kunnen niet tegen veel chaos, hierdor worden ze opgewonden en/of zenuwachtig en kunnen ze zich niet meer concentreren, of nog erger ze hebben zichzelf niet meer in de hand en gaan zich raar gedragen, dit kan van alles inhouden. Voor de veiligheid van de andere kinderen en de docenten is het daarom van cruciaal belang om het rustig te houden in de klas met weinig kinderen. een klas met maximaal 8 tot 10 kinderen zou een goed antal kinderen zijn.
27
6. Lange tijd vermaak. Het is ook belangrijk dat er veel verschillend leerspelletjes zijn voor de kinderen. De kinderen moeten op school dingen op verschillende manieren leren vandaar dat verschillende leerspellen noodzakelijk zijn. Ook moeten ze hier een heel schooljaar meedoen, dat een wel een aantal maanden duurt dus verschillende spelletjes zijn noodzakelijk als de kinderen steeds nieuwe dingen willen leren door het jaar heen. De spelletjes moeten wel heel leuk en aantrekkelijk zijn voor de kinderen maar dit is niet het belangrijkste. Want het mag wel duidelijk zijn dat niet ieder kind dezelfde dingen leuk vind, omdat niet ieders vorkeur hetzelfde is. Het gaat er echter vooral om dat ze er iets van leren of ze het nou leuk vinden of niet. De kinderen hebben een lager niveau dan een gezond kind, het is dus belangrijk om het niveau van de spelletjes af te laten stemmen op de kinderen van de school. Als deze te moeilijk is zullen de kinderen demotiveert raken omdat ze het niet kunnen en willen ze het niet meer spelen. Maar als het te makkelijk voor ze is dan leren ze niks meer, en zien ze het niet meer als een uitdaging.
28
7. Het materiaal. De productie van de spellen moet zo goedkoop mogelijk worden, maar dat betekent niet dat er geen rekening moet gehouden worden met de natuur. Het is voor het milieu belangrijk dat er duurzaam geproduceert wordt. Het is voor de organisatie belangrijk dat er goedkoop en gemakkelijk geproduceert wordt. Plastic of hout is de meest logische oplossing om als hoofdmateriaal te gebruiken. Aan de prijs ligt het niet plastic en hout zouden bijna evenveel kosten, tenzij je het laat importeren uit het buitenland. De eis dat het product goedkoop moet zijn is bij deze dus opgelost. hout is een materiaal dat duurzaam is. Er kunnen bomen voor teruggeplant worden met de kinderen. In de eerste instantie werd gedacht aan hout. Hout is een duurzaam product en het is organisch dus het zou het milieu niet vervuilen net zoals plastic wel doet. Een leuk idee is dat de kinderen zelfs kleine boompjes in de schooltuin terug zouden kunnen planten, wat bijdraagt aan de duurzaamheid, en omdat het leerzaam en leuk is. Als men hout gebruikt als basismateriaal, dan kan men de spellen eventueel ook zelf in Bangladesh produceren, omdat het een organisch materiaal is en omdat hout makkelijk te bewerken is. Zo heeft men niet te maken met de dure importprijzen. Maar kan men gewoon dichtbij op zoek gaan naar een fabriek in Bangladsh die alles produceert. Omdat plastic stevig en hard is, is dit materiaal uiterste geschikt om te verwerken voor een spel. De kinderen spelen er de hele dag en me het moet meerdere jaren meegaan, hout zou heel snel verslijten of breken. En zo is het noodzakelijk om weer gauw nieuwe spellen te maken, geschat is om de 5 jaar bij hout. Daarom is het op langere termijn beter om plastic te gebruiken, de kosten aan het begin zullen misschien hoger zijn dan bij hout maar daarna zullen ze laag blijven doordat plastic meer aankan dan hout, plastic zal niet verslijten en plastic zal niet breken.
29
8. Eenmalige investering. Een eenmalige investering houdt in dat een spel maar een keer gemaakt hoeft te worden in de X aantal jaren. Dit kan ook weer voordeel opleveren als men lage kosten wil. De materiaalkeuze is een van de belangrijkste keuzes, Omdat het de bedoeling is dat er zo weinig mogelijk kosten in het product gaan zitten. Er moet dus voor een stevig en langdurig materiaal gekozen worden. Plastic of hout zouden hierbij ten goede komen. Door de juiste keuze te maken in het materiaal beslis je ook gelijk of het een eenmalige investering wordt. Ook belangrijk is dat er geen werkboeken of werkbladen gebruikt worden. Dit is een oplossing omdat wekboeken en werkbladen alles behalve een eenmalige investering zijn. De laatste oplossing is dat het product leuk moet zijn voor de kinderen. Wanneer het product leuk is zullen de kinderen ermee gaan spelen en zal het spel niet in de kast blijven liggen. Dit helpt mee aan een eenmalige investering.
30
9. Plezier in leren. De spellen moeten aantrekkelijk zijn voor de kinderen. De kinderen moeten het leuk vinden om naar school te gaan en met de spellen te spelen. De inhoud van de spellen is daarbij belangrijk en de moeilijkheidsgraad. De spellen mogen niet te moeilijk zijn maar ook niet te makkelijk. En de spellen moeten plezierig zijn voor de kinderen. De onderwerpen moeten de kinderen aanspreken maar ook het bezig zijn en het willen leren van dingen. Dit kan ook door de docenten worden gestimuleerd. De spellen moeten verschillend zijn zodat de kinderen zich niet vervelen. Het leuk vinden kan ook de voorkeur van het kind liggen, de een vindt memorie leuker dan iets anders, maar hier kan niet altijd rekening mee worden gehouden, omdat het doel uiteindelijk leren is en niet vermaken. Uit onderzoek is gebleken dat kinderen door middel van spelletjes dingen heel gauw oppikken op een leuke manier voor hunzelf. Bij de logopedie maken ze hier al intensief gebruik van, en het werk uitstekend goed. Dit is te horen op de opleiding logopedie op de han. Er moeten veel kleurtjes gebruikt worden. Het uiterlijk van de spelletjes moet er ook leuk uitzien voor de kinderen, dus als kinderen het zien moet het ze gelijk aantrekken. Leuke felle kleurtjes kunnen hierbij helpen, maar moeten de kinderen niet afschrikken of gevoelig als sommige mensen niet tegen bepaale kleuren kunnen bijvoorbeeld.
31
10. Voor leraren. Een docent is de middelpunt van de klas. Een docent zorgt ervoor dat alles goed verloopt in de klas, en de kinderen de stof begrijpen. De kinderen moeten ook terecht kunnen voor hulp en vragen bij hun docent, de docent moet dan ook een professionele uitstraling hebben en te vertrouwen zijn. De leraren moeten veel over het onderwerp afweten, en moeten zelf goed opgeleid zijn in hun vak, anders werkt het niet. De vooropleiding van de leraren is dan ook zeer belangrijk, maar veel kan hier niet over worden gezegd. Bangladesh is een ontwikkelingsland, dus worden de mensen aanzienlijk lager opgeleid dan in Nederland. Maar er werken vrijwilligers bij Niketan op die school. De docenten moeten weten wat ze lesgeven, dus ze moeten de lesmethode zelf eerst innemen en het begrijpen. En ze moeten weten hoe ze ermee lesgeven. Het is handig als ze van te voren uitgelegd krijgen hoe je met de lesmethode omgaat.
32
11. Veel praktijk. Door veel in de praktijk te brengen kun je de kinderen leren hoe ze de lessen moeten toepassen. Dit bevordert hun leerprestaties. En maakt de lessen een stuk leuker. De kinderen weten zo ook waarom ze iets leren en dat is misschien nog wel het belangrijkst. Veel in de praktijk brengen kan alleen als er ook veel voorzienigen aanwezig zijn. Dit houdt in een kraantje of WC-papier, om de kinderen echt te laten zien en voelenhoe de dingen in het echt zijn. Een goed dienende wc en zeep is ook wel handig.
33
3.5 Welke oplossingen zijn het meest belangrijk en waarom? 1. Lage kosten. Een van de oplossingen om aan de eis te voldoen was dat kinderen zuinig met het materiaal om moesten gaan. Deze oplossing is niet goed genoeg om aan deze eis te voldoen. Er zijn verschillende redenen voor. Het materiaal moet gemaakt worden dat het wel tegen een stootje kan dus heeft het geen zin om kinderen er zuinig mee om te laten gaan. Het is niet de verantwoordelijkheid van de kinderen om het materiaal heel te laten en dus de kosten te verminderen. Ook is het nooit zeker dat het kind ook daadwerkelijk zuinig omgaat met het materiaal. Kortom deze oplossing is niet goed genoeg. Een andere oplossing was dat kinderen meerdere jaren met het product vermaakt moeten worden. Dit zal echter niet in de kosten meewerken. Veel zal het namelijk niet schelen of een kind vijf of tien jaar met een product doet. Het enige verschil in prijs wordt opgemerkt bij het uitprinten van werkbladen of het elk jaar opnieuw aanvragen van werkboeken. Dit zal wel schelen in prijs. Andere oplossingen waren dat de mensen in Bangladesh uit het plaatselijke dorp zelf het materiaal mogen versieren. Dit is echter niet relevant voor het ontwerp wat misschien wel heel moeilijk te produceren of te schilderen is. Ook kan het zijn dat het materiaal dat gebruikt wordt van plastic is. Dan is dit helemaal niet van toepassing. Ook zullen mensen liever gaan werken dan een middag besteden aan de school van gehandicapte kinderen. Dit zal dus ook niet in de kosten gaan schelen omdat mensen uit het dorp niet voor niets dingen gaan produceren. Daar is het land te arm voor. Liefdadigheid is te duur voor dit land. De oplossing die er wel uitsprong en dus de beste oplossing is, was: alleen het broodnodige produceren. Dit is een oplossing die zorgt dat de kosten zo laag mogelijk blijven. Deze oplossing kan wel op twee manieren opgevat worden. Namelijk dat alleen het nodige aan materiaal gebruikt wordt, of dat er niet twintig exemplaren gemaakt worden voor maar twaalf leerlingen. Natuurlijk is deze oplossing voor beiden geschikt. Om kosten te besparen wordt er niet meer materiaal gebruikt dan nodig is. Door het materiaal her te gebruiken dat over is kunnen die kosten voor het materiaal gedekt worden. Ook zullen er niet te veel exemplaren gemaakt worden. Het product moet zo gemaakt worden dat er ook in groepjes aan gewerkt kan worden. Het zal namelijk niet voor altijd zo blijven dat de groep bijvoorbeeld uit twintig mensen bestaat. Dit is een getal dat constant veranderd. Je kunt in dit geval beter te weinig dan te veel hebben om de kosten te drukken. De kinderen kunnen dan bij een tekort aantal samen werken en ook van elkaar leren.
34
2. Voor ongeveer 10 jaar materiaal. Om het materiaal tien jaar mee te laten gaan waren er oplossingen zoals het zuinig om laten gaan door de kinderen met het materiaal. Dit is zoals hierboven genoemd niet de beste oplossing omdat het niet zeker is dat de kinderen ook daadwerkelijk zuinig met het materiaal omgaan. De kinderen hebben een beperking die ervoor zorgt dat ze soms dingen doen die niet de bedoeling zijn. Ze kunnen bijvoorbeeld een woedeaanval krijgen. Tijdens een woedeaanval kan het kind makkelijk iets kapot maken zonder het echt te menen en zonder door te hebben dat dit tegen de regels is. Een andere oplossing was om geen werkbladen uit te printen. Dit is een voor de hand liggende oplossing omdat er op werkbladen geschreven moet worden en dus kan het niet langer gebruikt worden dan tien jaar. Wanneer er eenmaal op is geschreven kan het niet meer opnieuw gebruikt worden. Dit is hetzelfde als de oplossing dat er niet op het materiaal geschreven mag worden. Dit zorgt er namelijk ook niet voor dat het materiaal meer dan tien jaar meegaat. Dit zijn wel oplossingen die ertoe doen, maar ze zijn niet het belangrijkste en het meest van toepassing. Verder was een oplossing om hout te gebruiken als hoofdmateriaal. Dit is echter niet het beste materiaal dat tien jaar mee zal gaan. Hout beschadigt namelijk best snel. Wanneer een vierkant plankje bijvoorbeeld in de kast wordt gezet en er constant uitgehaald wordt, beschadigen die hoeken ontzettend snel. Deze beschadigingen zorgen voor splinters en dus ook voor verwondingen. Hout is dus geen goed materiaal om te gebruiken. De laatste oplossing die er niet toe doet is om posters te gebruiken. Hier wordt niet op geschreven en wordt ook niet intensief gebruikt. Het zal dus niet snel kapot gaan of beschadigen. Het is echter wel saai om je hele school cariere tegen dezelfde poster aan te kijken. Dit zorgt voor verveling. Na een tijdje heeft het kind alles van de poster zo vaak bekeken dat het alles zo op kan zeggen. Deze oplossing zorgt er dus wel voor dat het materiaal ongeveer tien jaar mee kan, maar het is geen goede oplossing om in een klas te gebruiken. De oplossing om plastic als hoofdmateriaal te gebruiken is wel heel toepasselijk. Hard plastic gaat ontzettend lang mee. Het overleeft zelfs een woedeaanval wel. Omdat plastic niet snel beschadigd zal het lang mee gaan. Dus dit is de beste oplossing voor deze eis.
35
3. Weinig tekst. Hierbij was een oplossing om veel plaatjes te gebruiken. Dit is een uitstekende keuze voor kinderen met een leerachterstand. Het is alleen niet de bedoeling om deze leerachterstand nog groter te maken dan dat hij al is. Er moet nog wel geleerd worden. Dit gebeurt niet alleen met plaatjes. Het kind moet uitgedaagd worden en op zijn eigen niveau presteren. Dit gebeurt wanneer ze leren lezen. Het hoeft niet veel te zijn, maar oplossing twee helpt hier wel beter bij. Oplossing twee is dat er één of twee woorden per plaatje gebruikt kunnen worden. Hierbij leert het kind op een leuke manier lezen. Wel mag het plaatje hierbij niet ontbreken. Dit is een soort back-up voor het kind. Natuurlijk moeten niet alle delen van het product een of twee woorden bevatten want dan voelen kinderen die niet kunnen lezen zich alleen maar slechter. Er moet voor gezorgd worden dat er verschil zit tussen een product met plaatjes en woorden, en een product met alleen plaatjes.
36
4. Gezondheid voor kinderen van 4 tot 12 jaar. Een oplossing hiervoor was dat leraren veel van het onderwerp af moesten weten. Natuurlijk mag dit niet in het rijtje ontbreken, omdat de leraar de kinderen iets moet leren en dat kan niet als de leraar zelf niets van het onderwerp af weet. Dit is echter niet de beste oplossing omdat de leraar in het land geboren is en veel van het land afweet. De cultuur en gebruiken in Bangladesh hebben te maken met gezondheid en daar weet de leraar dus best veel vanaf. Het is niet nodig om de leraren bij te praten. Nog een oplossing was dat er veel gedaan moest worden met handen wassen. Maar handen wassen is maar een klein deel van gezondheid. Gezond zijn is niet alleen het weinig bacteriën op de handen hebben, maar ook gezond eten en dergelijke. De laatste niet relevante oplossing is dat het niveau van het spel moet zijn van een jonger iemand. Dus het niveau van een beperkt iemand van 12 jaar moet dus ongeveer het niveau van een 7 jarige zijn. Dit is echter niet voor ieder kind het geval. Het niveau moet niet aan leeftijd gekoppeld worden. Een kind met bijvoorbeeld discalcely kan misschien in een vak zonder cijfers veel beter scoren dan bij bijvoorbeeld rekenen. Hier mag dit kind niet op afgerekend worden alleen omdat hij een bepaalde leeftijd heeft. Natuurlijk heeft niet iedereen hetzelfde niveau. Dit is in Nederland op de scholen ook niet het geval. Slimmere kinderen doen wat meer werk en wat minder slimme kinderen wat minder en die krijgen wat meer hulp. Dit moet in Bangladesh ook zo zijn. Het mag niet aan leeftijd gekoppeld worden op welk niveau een kind les krijgt. De oplossing die wel zin heeft is om deelonderwerpen toe te voegen aan het onderwerp ‘gezondheid’. Die deelonderwerpen zijn dan hygiëne, voeding, ziekte en communicatie. Deze hebben stuk voor stuk te maken met het onderwerp gezondheid. Ze brengen meer structuur in het hele product. Het kan bijvoorbeeld wel ingedeeld worden op leeftijd. Hygiëne is voor kinderen van 4 tot 6, ziekte voor kinderen van 7 en 8, voeding voor kinderen van 9 en 10, en communicatie voor kinderen van 11 en 12. Het niveau is niet ingedeeld in leeftijden.
37
5. Voor kinderen met een geestelijke beperking. Om aan deze eis te kunnen voldoen zijn er een aantal oplossingen. Een van die oplossingen is dat het niveau niet te hoog moet zijn. Dat net als hierboven een twaalf jarige een product krijgt voor een 7 jarige. Dit is niet de bedoeling van het product. Niet ieder kind is gelijk en het niveau is niet in te delen op leeftijd. Het niveau moet op een andere manier ingedeeld worden. De volgende oplossing was dat het principe van het product makkelijk uit te leggen moet zijn. Dit is echter niet voor elkaar te krijgen. De leraar moet goed genoeg getraind zijn om het uit te leggen aan de kinderen. Een handleiding kan het aan de leraar uitleggen, maar het is de taak van de leraar om het goed aan de kinderen uit te leggen. Het product is ook niet aan te passen aan het makkelijk of moeilijk zijn van het concept. Het concept is er en zal niet veranderd worden. Het is gemaakt omdat kinderen op deze manier goed leren en het ook goed onthouden. Dus dit is niet te veranderen. Ook moet er veel aandacht voor de kinderen onderling zijn. Dit is in de Maartenschool aangetoond. De kinderen gaan onderling naar steeds andere lokalen om dingen te doen. Gym is een van de dingen die ze samen doen. Muziek is een voorbeeld van een onderdeel dat zij apart doen. Ze hebben dan veel een op een aandacht van de docent die daarbij aanwezig is. Dit doet de kinderen goed en ze hebben er veel baat bij. De kinderen leren veel beter met een op een contact dan dat ze in een grote groep gezet worden. Dit is daarom dus ook de beste oplossing om aan deze eis te voldoen. Andere eisen zijn het inbrengen van veel pauzes en kleine klassen maken. Dit was ook zichtbaar op de maartenschool. De klassen bestonden uit niet meer dan tien kinderen die samen leerden. Ze waren niet vaak samen omdat er altijd een kind ontbrak dat naar een ander onderdeel moest, maar dit werkt beter om ze dingen te leren dan grote klassen. Het is echter niet zo’n belangrijke oplossing als een op een aandacht. De aandacht is belangrijker voor een kind dan kleine klassen. Ook is het niet toe te passen op Bangladesh. Er zijn niet zo heel veel leraren die voor een klas met beperkten gaat staan. Dat opgeteld bij het grote aantal kinderen met een beperking zorgt dat er geen kleine klassen gemaakt kunnen worden. Deze oplossing is dus niet belangrijk genoeg, maar kan ook niet toegepast worden op Bangladesh. De pauzes waren ook heel belangrijk op de maartenschool, maar net als bij kleine klassen, niet zo belangrijk dat het kind dat meer nodig heeft dan een op een aandacht.
38
6. Kinderen moeten langere tijd vermaakt worden. Het kind moet hierbij dus ongeveer tien jaar vermaakt kunnen worden. Maar het is ook belangrijk dat een groot deel van de dag gespendeerd wordt met het leren door het product. Dit kan gebeuren door veel verschillende producten te maken. Zo heeft het kind keus en hoeft het niet elke dag hetzelfde te doen. Het is alleen niet realistisch met het budget dat de stichting heeft en het is ook niet nodig. De kinderen hebben bijna niks en zullen dus al snel blij gemaakt worden. Natuurlijk kunnen er wel verschillende niveaus in het product worden verwerkt. Dit kan bijvoorbeeld door in het eerste niveau geen woorden toe te voegen, en in het tweede niveau bijvoorbeeld een letter. Zo kan het kind geleidelijk aan leren lezen. Door deze oplossing toe te passen op het product zal het kind een langere tijd vermaakt worden en zal het zich dus niet gaan vervelen op school. Het kind zal dus ook wel langer dan tien jaar met het product vermaakt kunnen worden omdat het niveau aan te passen is. Wanneer het te makkelijk is geworden kan de leraar dat beoordelen en het kind doorsturen naar een moeilijker niveau.
39
7. Duurzaam, goedkoop en makkelijk. Hierop zijn twee oplossingen te verzinnen die niet goed genoeg zijn. Die oplossingen zijn hout gebruiken als hoofdmateriaal en het product zelf laten maken. Allereerst hout. Hout is een product dat over het algemeen best makkelijk kapot kan gaan. Dit gebeurt natuurlijk niet zo snel in meerdere stukken, maar er komen wel beschadigingen in het materiaal. Hout is wel duurzaam omdat er bomen voor in de plaats terug kunnen worden geplaatst. Maar goedkoper is het niet. Hout is misschien in de aanschafwaarde wel goedkoper, maar het betaald zichzelf niet terug. Na een paar jaar is het kapot en verwonden kinderen zich. Dan moet het product alsnog weggegooid worden en er moet een nieuw exemplaar aangeschaft worden. Op deze manier ben je duurder uit dan een ander materiaal als hoofdmateriaal nemen. Het product zelf laten maken was ook een oplossing bij een andere eis. Dit is echter geen goede oplossing omdat de mensen in Bangladesh liever geld verdienen om voor hun gezin te zorgen dan dat ze schoolmateriaal gaan maken. Hier kun je beter fabrieken voor gebruiken. Ook moet het materiaal goed afgewerkt worden. Dit gebeurt het best als het door vakmensen gedaan wordt. Deze oplossing is dus ook niet van toepassing op de eis. De oplossing die wel goed past bij de eis is plastic als hoofdmateriaal gebruiken. Plastic kent een aantal voorbeelden waaronder stevigheid. Plastic gaat niet makkelijk kapot en zal ook niet snel beschadigen. Verder kan plastic in allerlei vormen gebogen worden. Er kunnen veel verschillende dingen bereikt worden met plastic. Plastic is in één opzicht ook nog duurzaam, want plastic kan makkelijk hergebruikt worden. Het kan omgesmolten worden en weer een nieuw product worden of gewoon in de vorm gehouden worden en als iets anders gebruiken. Uiteindelijk zal plastic zichzelf wel terugbetalen omdat het dus minder snel kapot gaat en dus langer meegaat, en omdat het duurzamer is en hergebruikt kan worden.
40
8. Eenmalige investering. Om te zorgen dat het maar een eenmalige investering wordt, zullen kinderen het vaker uit de kast moeten pakken. Als dit niet gebeurt, zullen er weer nieuwe producten gemaakt worden en is het geen eenmalige investering meer. Om te zorgen dat de kinderen het vaker uit de kast pakken, moet het product aantrekkelijk zijn voor kinderen. Het moet kleurtjes bevatten, maar wat vooral belangrijk is, is dat het product een spelvorm is. Kinderen vinden het over het algemeen leuker om spelletjes te spelen in plaats van uit boeken te lezen. Het maken van een spelvorm dat er leuk uitziet is dus de oplossing. Werkbladen kunnen voor kinderen ook leuk zijn, maar dit is geen eenmalige investering. Deze werkbladen moeten dan voor elk kind elk jaar opnieuw moeten worden uitgeprint. Dus dit is niet de oplossing. Het materiaal mag natuurlijk niet snel kapot gaan. Wanneer dit wel het geval is, is het geen eenmalige investering meer. Deze oplossing staat echter al in een andere eis. Om dit te voorkomen wordt plastic als hoofdmateriaal gebruikt. De oplossing dat het materiaal niet snel kapot mag gaan is daarom niet de juiste oplossing. Door dit te zeggen valt de oplossing dat het materiaal van plastic gemaakt moet worden ook gelijk weg. Dit is namelijk ook al uitgelegd. Plastic is beter als hoofdmateriaal en zal meehelpen om een eenmalige investering te doen. Maar deze oplossing is al toegepast. Dus dit is bij deze eis niet de belangrijkste.
41
9. Kinderen moeten het leuk vinden. Dit is te bereiken door van het product een spelvorm te maken. Het kind zal dan meer plezier hebben in leren. Hij zal dan ook vaker het spel uit de kast halen. Om te bereiken dat het kind plezier heeft in leren moet het product in de vorm van een spelletje zijn en het moet veel kleuren bevatten. Verder moet er ook veel in praktijk gebracht worden. Al deze oplossingen zijn goed, maar de beste is dat het product in de vorm van een spelletje moet zijn. De anderen zijn niet beter dan deze omdat het kind niet alleen uit zal gaan van kleuren. Na een tijdje spelen zal het kind niet meer naar de kleuren kijken maar meer naar of het spel wel leuk is. Ook het in praktijk brengen is niet goed omdat dit niet in een spelletje verwerkt kan worden. De praktijk is overal. Dat gaat van handen wassen tot fruit snijden. Dit kan de leraar ook zelf bedenken. Daar is geen product voor nodig. Dus deze twee eisen vallen weg.
42
10. Goed voor leraren. De leraren zijn in Bangladesh niet hoog opgeleid. Dus veel kennis hebben de leraren niet over het lesgeven. Om het voor hen toch zo fijn mogelijk te maken moet de lesstof voor hen ook goed te begrijpen zijn. Dit kan door bijvoorbeeld voorlichting te geven aan de leraren. Dit is echter geen goede oplossing omdat de mensen in Bangladesh best ver uit elkaar wonen. Het is dus moeilijk om iemand langs te laten komen die voorlichting komt geven. Ook zijn er niet zoveel scholen die lesgeven aan gehandicapte kinderen. Op die manier zal er dus niet iemand zijn die gespecialiseerd is in deze lesmethode en in gehandicapte kinderen. Een andere oplossing was dat er cursussen gegeven kunnen worden. Ook hierbij speelt de afstand een rol. De leraren kunnen niet zomaar een grote afstand afleggen voor een cursus. Waarschijnlijk zijn er niet veel leraren voor gehandicapten dus ook maar een klein klasje voor de cursus. Er moet goede uitleg zijn voor leraren. Dit is ook een oplossing. Maar deze oplossing is nog niet compleet. Om leraren goede uitleg te geven was het niet goed om een voorlichting te geven en ook niet goed om een cursus te geven. De manier om leraren wel goed in te lichten is door een soort handleiding bij het spel mee te geven. Hierin staat niet alleen hoe het spel werkt, maar ook hoe dit aan de kinderen kan worden uitgelegd en hoe de leraren dit het beste kunnen leren. De leraren kunnen de handleiding altijd bij zich houden en op elk moment dus terug kijken. Bij een cursus of een voorlichting kan dit niet. De oplossing dat er een handleiding moet zijn is dus de beste oplossing.
43
11. Veel in praktijk brengen. In een spelvorm kunnen dingen niet in praktijk gebracht worden. Deze worden dan in het spel behandeld. Wel kunnen de dingen die geleerd zijn in het spel in praktijk gebracht worden door de leraar. Hiervoor is wel een kraantje in de klas nodig voor het leren handenwassen. Ook moeten er schone wc’s aanwezig zijn om uit te leggen hoe alles werkt. Zeep is ook belangrijk, want je kunt een kind niet leren dat zeep belangrijk is en dan zelf geen zeep hebben. Deze drie oplossingen zijn allemaal belangrijk. Om dan aan alle oplossingen te voldoen is de beste oplossing dat er genoeg voorzieningen aanwezig moeten zijn om uitleg te geven in de praktijk.
44
4 Conclusie. Wat is de beste lesmethode voor kinderen met een leerachterstand in Bangladesh met betrekking tot het onderwerp gezondheid? 4.1 Inhoud product. Het product dat gemaakt moet worden om kinderen in Bangladesh onderwijs te geven zal inhoudelijk een spelvorm worden. Om het niet te makkelijk te maken moet het materiaal niet alleen uit een spelletje bestaan, maar ook uit een boekje. Het product heeft te maken met gezondheid. Daaronder worden ziekte, voeding, hygiëne en communicatie verstaan. Deze vier aspecten worden allemaal in het product verwerkt. Voor het spelletje wordt plastic gebruikt, omdat dit ervoor zorgt dat het product stevig is en dat het langer meegaat dan tien jaar. Om ook nog in de kosten te besparen wordt alleen het broodnodige geproduceerd. Op deze manier draag je gelijk bij aan het duurzaam produceren. Dus het consumeren zonder de volgende generaties ervan te weerhouden om ook te consumeren. Met dit product moet ook voldoende aandacht aan de kinderen gegeven worden. Er moet dus een leraar naast kunnen gaan zitten en het een en ander uit leggen. Om het niveau aan te passen moet er een onderdeel in het spel zitten dat variabel is. Deze moet vervangbaar zijn en toe te passen op het niveau van het kind. Het ontwerp moet compact en ondersteunt zijn. Dit is geen heel belangrijk onderdeel in het product, maar je weet nooit wat voor kinderen er in de klas zitten. Dit kunnen kinderen zijn die autistisch zijn, of misschien gewoon heel agressief. Wanneer een kind agressief is, is het wel handig om een compact ontwerp te hebben. Zo kunnen ook andere kinderen er mee spelen. Ook is dit belangrijk omdat er geen beschadigingen in het materiaal mogen komen. Beschadigingen in plastic kunnen zorgen voor splinters en dat is niet fijn als je met kleine kinderen werkt. De kinderen moeten beschermt zijn en zo gaat dat niet lukken. Met dit product hebben voorzieningen niet veel zin. Dit spel zou gespeeld moeten worden aan een tafeltje met een leraar erbij of zelfstandig. Natuurlijk is het wel belangrijk dat er genoeg voorzieningen zijn, maar het is niet zo dat het iets met het spel te maken heeft. Een handleiding voor de leraren is voor het spel dat geproduceerd wordt wel handig. De leraren zijn niet hoogopgeleid en weten vaak niet hoe ze een kind kunnen begeleiden in het leerproces. Door een handleiding aan het product toe te voegen kan een leraar zien hoe het spel in zijn werk gaat en hoe hij het kind erbij kan begeleiding.
45
4.2 Het product. Het product bestaat uit twee onderdelen. Het eerste onderdeel is een boekje waar een soort puzzel in staat. Om door het boekje heen te bladeren, doe je dat niet zoals bij een normaal boek, maar op de manier zoals een kalender werkt. Van onder naar boven dus. Op de bovenste pagina staat dan een groot plaatje. Op de onderste pagina staan vier kleinere plaatjes. De bedoeling is dat het kind het juiste plaatje macht met het grote plaatje. De antwoorden worden verwerkt in het tweede deel van het product. Het tweede deel bestaat uit een plastic plaat die onderverdeeld is in vier vakjes. In die vier vakjes kunnen de puzzelstukjes op de goede volgorde gelegd worden. Uiteindelijk na vier plaatjes is het hoofdstuk afgelopen. Dan moet de puzzel als een soort doosje dichtgeklapt worden met een andere plastic plaat. Wanneer deze dan omgedraaid wordt en weer geopend wordt, is de oplossing bekend. Deze is dan na te kijken achter in het boekje. Het eerste hoofdstuk heeft dan een oplossing enzovoorts. De boekjes zijn in verschillende niveaus in te delen. Niveau 1 is het makkelijkst en dat kan moeilijker gemaakt worden tot niveau 6. Om er een voorstelling van te maken is er een schema om te zien hoe het moeilijk gemaakt wordt. Zie ook: Bijlage. Niveau. 1 2 3 4 5 6 7 8
Hoe? Alleen gebruik maken van plaatjes. De plaatjes onder en boven verschillen wel. In het grote plaatje staat een letter die gelijk is aan de letter die in een van de plaatjes op de onderste pagina staat. Dat is ook het juiste plaatje. In het grote plaatje staat de naam van het grote plaatje en in het kleine plaatje staat dezelfde naam. In het grote plaatje staat de naam van het grote plaatje en in het kleine plaatje staat de naam van het kleine plaatje. In het grote plaatje staat een zin en in het kleine plaatje ook. Deze zijn niet gelijk. Op de bovenste pagina staat een woord die te koppelen is aan een woord dat in een van de vakjes op de onderste pagina staat. Op de bovenste pagina staat een zin die te maken heeft met een zin op de onderste pagina.
46
Niveau 1: in dit niveau is het belangrijk dat het kind wel cijfers kan koppelen. Als bijvoorbeeld bij plaatje 1 nummer 4 als antwoord hoort, moet het kind het zo wel kunnen beantwoorden. Niveau 2: in dit niveau moet het kind de link kunnen leggen tussen bijvoorbeeld een mangoboom en een mango. Hierbij zijn de plaatjes dus niet gelijk en wordt het niveau wat hoger. Niveau 3: hierbij moet het kind de link weer kunnen leggen maar ondertussen kan het oefenen met letters. Wanneer de letter bovenaan een t is, moet het onder ook een t zijn. Hierbij kan het kind de letter hardop zeggen, of alle letters hardop zeggen. Niveau 4: het kind kan hier al wat beter lezen. Dus niet ieder kind zal op dit niveau kunnen spelen. Er worden hier makkelijke woorden gebruikt. Bijvoorbeeld het woord ‘boom’. Wanneer dit woord bovenaan in het plaatje staat moet ditzelfde woord ook in het plaatje van het antwoord staan. Hierbij kan het kind weer het woord voorlezen. Niveau 5: hierbij is het niet kijken naar het overeenkomen van woorden, maar naar de link leggen tussen het ene woord en het andere woord. Wat heeft het ene woord met het andere te maken? Heeft dit ook met het plaatje te maken. Niveau 6: hierbij kan het kind al vrij goed lezen. De zin die in het bovenste plaatje staat moet te maken hebben met de zin die in het bijbehorende plaatje staat. Hierbij kan het kind de zin weer hardop voorlezen. Niveau 7: bij dit niveau worden geen plaatjes meer gebruikt, dus ook geen steuntje voor wanneer het kind het antwoord niet weet. De woorden moeten met elkaar overeen komen. Niveau 8: dit is hetzelfde principe als met niveau 7. Hierin worden geen plaatjes gebruikt. Alleen bij dit niveau worden zinnen gebruikt. Dit is geschikt voor al gevorderde lezers. Tussen deze niveaus kunnen ook nog niveaus gebracht worden. Bijvoorbeeld om kleuren te leren kan er op de bovenste pagina het woord blauw staan, en op de onderste pagina vier verschillende kleuren staan. Dit is een tussenniveau dat niet van toepassing is op het oorspronkelijke product.xvii
47
5 Niketan in het algemeen Niketan is een speciale organisatie alleen voor de gehandicapte kinderen in Bangladesh. Niketan zet zich in op een regionaal niveau voor een ketenzorg voor complex gehandicapte kinderen en jongeren, volgens Niketan heeft elk kind in Bangladesh recht op aandacht, warmte en zorg, dus ook de verstandelijke en/of motorische gehandicapte kinderen. Niketan wil dit plan realiseren door elk kind zo zelfstandig mogelijk te maken, en dat kan door economische onafhankelijkheid, vandaar het motto: van kansarm naar Kansrijk. Geschiedenis, Antoinette Termoshuizen is de oprichtster van Niketan. Zij kwam een gehandicapt kind tegen in de straten van Bangladesh. Als je in Bangladesh een gehandicapt kind bent heb je een probleem, omdat er niemand naar je omkijkt, met de rede: je ben vervloekt en daarom niet nuttig voor de maatschappij. Zo kwam mevrouw Termoshuizen op het idee om een kinderdagcentrum op het platteland te beginnen voor gehandicapte kinderen ze een dagbesteding, verzorging, adviezen, therapieën en een maaltijd kregen. Later groeide het project uit tot de huidige organisatie die voor ruim 215 kinderen zorgen in drie goedlopende kinderdagcentra met Bengaals personeel. De naam Niketan staat voor een thuis voor een kind. Heden, Door middel van sponsoren heeft Niketan genoeg geld om de dag centra’s redelijk goed te runnen, een ander probleem de kop is de lage scholing van het personeel, dat bijna niets weet over het verzorgen van gehandicapte kinderen, daarom komen er elk jaar Nederlandse collega’s naar Bangladesh, om hun Bengaalse collega’s bij te scholen. xviii xix
48
Discussie. Onze verslag was niet geheel gebaseerd op diepgaand onderzoek, zoals bijv. Bij de vergelijking van hout en plastic, waar we op eigen ervaring en op de kosten van blokken onze uitkomst maakte. Wat ons veel tijd gekost heeft is onze fout bij het uitwerken van deelvragen, toen we daaraan bezig waren bleek het uiteindelijk voor een grote deel onnodig te zijn. Ook moesten we eigenlijk overzichtelijker te werk gaan, en dus altijd in gedachte houden waarom we het aan het doen zijn en wat de volgende stap was.
49
Bijlage. Deel 1 van het product: het boekje.
50
1.
51
2.
52
3.
53
4.
54
Bronnen ”Develop a teaching methodology.” Geraadpleegd op 1-10-2011 van
i
http://maaswaalcollege.teletop.nl/tt/maas/courses/10v-1011profielwerkstukken.nsf/476e52c8e63c1bebc1257902004e917c/$file/M006.pdf?OpenElement
”Bangladesh een mooi maar arm land.” Geraadpleegd op 10-01-2012 van
ii
http://www.worldvision.nl/page.php?cId=126 iii
“De ontwikkeling van begrijpend lezen bij kinderen met een verstandelijke en auditief-verstandelijke beperking.” Geraadpleegd op 14-01-2012 van http://www.kennispleingehandicaptensector.nl/docs/KNP/verbinding/pdf/Bijeenkomsten/Focus2011/Ab stracts/Abstract%20van%20Wingerden%20ontwikkeling%20begrijpend%20lezen.pdf
“hulp thuis of op school.” Geraadpleegd op 03-12-2011 van
iv
http://www.ipsedebruggen.nl/Kind-Jongeren/Kind/Hulp-thuis-of-op-school/1862,,,,,,,,/
“Pictogram.” Geraadpleegd op 11-02-2012 van
v
http://nl.wikipedia.org/wiki/Pictogram vi
“Geschiedenis.” Geraadpleegd op 20-01-2012 van
http://www.powerofculture.nl/files/nl/specials/bangladesh/genesis.html vii
“Toilet hygiene in Bangladesh.” Geraadpleegd op 11-02-2012 van http://www.sciencetoymaker.org/bangladesh/toiletHygene.htm
viii
“Bangladesh.” Geraadpleegd op 11-02-2012 van
http://www.unicef.org/wash/files/10_case_study_BANGLADESH_4web.pdf “Toilet hygiene in Bangladesh.” Geraadpleegd op 11-02-2012 http://www.sciencetoymaker.org/bangladesh/toiletHygene.htm ix
x
van
“Bangladesh.” Geraadpleegd op 11-02-2012 van
http://www.unicef.org/wash/files/10_case_study_BANGLADESH_4web.pdf xi
“Bangladesh.” Geraadpleegd op 10-02-2012 van http://www.leprazending.nl/Wereldwijd/Waar%20werken%20we/Azie/bangladesh.php xii
“Inwoners van Bangladesh.” Geraadpleegd op 03-01-2012 van
http://www.reisgraag.nl/vakantie_bangladesh/inwoners_van_bangladesh.html xiii
“Mentale retardatie.” Geraadpleegd op 11-02-2012 van
http://nl.wikipedia.org/wiki/Mentale_retardatie xiv
“Hypoxie.” Geraadpleegd op 11-02-2012 van
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hypoxie_(medisch) xv
“Duurzaam produceren in de grafimedia.” Geraadpleegd op 11-02-2012 van http://www.duurzaamproducerengrafimedia.nl/#Groene marketing xvi
“Lean=green.” Geraadpleegd op 11-02-2012 van
http://www.altran.nl/getfile.asp?id=564
55
xvii
“De ontwikkeling van begrijpend lezen bij kinderen met een verstandelijke en auditief-verstandelijke beperking.” Geraadpleegd op 09-12-2011 van http://www.kennispleingehandicaptensector.nl/docs/KNP/verbinding/pdf/Bijeenkomst en/Focus2011/Abstracts/Abstract%20van%20Wingerden%20ontwikkeling%20begrijp end%20lezen.pdf xviii
“Stichting Niketan.” Geraadpleegd op 14-02-2012 van http://www.niketan.nl/ xix
“Actie Niketan in Bangladesh.” Geraadpleegd op 14-02-2012 van http://www.jacobusparochie.nl/home/nieuws/2-algemeen/72-actie-voor-Niketan.html
56
