DIT IS JONATHAN VERENIGINGSMAGAZINE VV JONATHAN
SEPTEMBER 2014
MAKE-A-WISH
RECREANTEN
De dag van mijn leven
“Knappe bal, ouwe!”
GROENE WELPEN
KAMPIOENEN
Wekelijks voetbalfeestje
De slotvijver in
2
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
INHOUDSOPGAVE
Dit is Jonathan Slootje springen met de kampioenen
4
19
Home sweet home Achter 't Slot
Youri heeft de dag van z'n leven dankzij Make-A-Wish
24
De recreanten gaan door tot ze erbij neervallen
71
Wekelijks voetbalfeestje voor de Groene Welpen
52
45
Uitschakeling geen bezwaar bij seniorentoernooi
Verder 9
Voorwoord
24 Stichting Make-A-Wish
49 De jeugdopleiding
11 Het bestuur
29 De vrijwilliger
57 Jonathan weetjes
13 Wethouder Jacqueline Verbeek-Nijhof
32 Team van het jaar
58 Meidenvoetbal
14 Kampioenenbal
35 Jonathan weetjes
61 Voetbalplaatjes
16 Dit was Jonathan
38 Elftalposter Jonathan-1
62 Via Jonathan naar het profvoetbal
23 Jonathan weetjes
42 De hoofdtrainer
Colofon Tekst: Frank Slijper, Henriette van Duijvenbode en Martin Veldhuizen
Druk: Roto Smeets GrafiServices, Utrecht
Beeld: Niels Bader, Edward Bos, Suresh Chadda, Remco Eijndhoven, Stefan Koops, Rudy Leukfeldt, Harry Olsman, Arend Sesink Clee, Frank Slijper, Marleen Slijper, Fred Steutel, Martin Veldhuizen en Jasper Wafelaar
Oplage: 2000 stuks
Productie: Martin Veldhuizen, www.martinveldhuizen.nl
De opbrengst van dit magazine is voor Stichting Make-A-Wish Nederland
De redactie heeft alles gedaan om eventuele rechthebbenden te achterhalen
Opmaak en vormgeving: Sportfacilities & Media, Zeist
SEPTEMBER 2014
3
Iedere gek zijn gebrek. Dat is bij Jonathan niet anders. Waarom springen teams na het behalen van een kampioenschap massaal de slotvijver in? En soms opnieuw en nog een keer? Gewoon, omdat het zo lollig is. Ooit spontaan begonnen en al jaren niet meer uit de traditie van Jonathan weg te denken. De stank en het slijk worden voor lief genomen. Het zorgt in ieder geval steevast voor hilariteit. En leuke foto’s.
DIT IS JONATHAN Slootje springen
DIT IS JONATHAN Slootje springen
8
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
VOORWOORD Frank Slijper, Voorzitter vv Jonathan
De mooiste treffer Jonathan heeft afgetrapt voor het seizoen 2014-2015. In een nieuw tenue. Frisser van kleur en bovenal uniform, met dezelfde uiting op de shirts van alle 1200 spelers. Bij de start van dit seizoen is ook de uitgifte van een presentatiegids iets nieuws binnen onze vereniging. Niet eerder waagde Jonathan zich aan een dergelijk project.Het verrassende resultaat ligt voor u. De gids is gemaakt door Jonathanners, voor Jonathanners. De makers wilden een sfeerbeeld van Jonathan scheppen, onze vereniging op originele wijze kenmerkend presenteren. Wie zijn we, wat doen we, waarin zijn we uniek? In die opzet zijn ze glansrijk geslaagd; deze gids leidt u op boeiende wijze door ons verenigingsleven. Het is een leesboek, een prentenalbum. Een bewaarnummer ook, een kleurrijke impressie van Jonathan in het huidige tijdperk.
Selectie Het idee om een presentatiegids uit te brengen bestond al langer . Dit voorjaar was de tijd rijp om die eerdere plannen in praktijk te brengen. Geïnspireerd door de start van het Make-A-Wish partnerschap is een handvol enthousiastelingen aan de slag gegaan.Wekelijks groeiden de ideeën en daarmee ook het aantal pagina’ s. Er moesten keuzes gemaakt worden: wat plaatsen we wel, wat niet. Het gaat te ver de presentatiegids om die reden een samenv atting te noemen. Laten we het op een selectie houden, een A-selectie. In de gids besteden we veel aandacht aan Mak e-A-Wish, vanaf dit
seizoen onze maatschappelijk partner. Met de totstandkoming van deze presentatiegids is tevens onze eerste donatie aan Make-A-Wish een feit, want de opbrengsten ontstegen de k osten. Dank aan alle adverteerders!
Identiteit Jonathan wil ‘verenigen’, in voor- en tegenspoed, met voetbal als bindmiddel. In die opzet lijken we te slagen, gelet op de groeispurt van het ledental in de laatste tien jaar. Een groei die uitdagingen met zich mee brengt, niet slechts met betrekking tot de accommodatie . Hoe behouden we een gezond evenwicht tussen prestatief en recreatief voetbal? Beide vormen koesteren we immers. En zijn we in staat onze cultuur te bewaken? Want aan onze identiteit willen we geen concessies doen, hoe groot we ook zijn geworden. Conservatisme is ons echter vreemd. In ons Verenigingsbeleidsplan staat geschreven: “We moeten niet slechts consolideren w at is bereikt, maar vooral blijvend vernieuwend zijn.” Die ambitie willen we waarmaken: steeds vernieuwend zijn, met een breed aanbod. Deze presentatiegids is daar een kenmerkend voorbeeld van. Alle medewerkers aan deze gids: geweldig bedankt! Jullie gedrevenheid, creativiteit en clubliefde hebben geresulteerd in een uniek en onderscheidend document. Hoewel het seizoen nog maar net is begonnen, is de mooiste treffer al gemaakt! Ik wens u heel veel leesplezier!
9
10
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
DIT IS JONATHAN Bestuur Frank Slijper: Voorzitter Als jochie van tien nam Frank plaats in het d oel van een pupillenteam. Hij was 25 jaar lid v an Jonathan toen hij zijn laatste wedstrijd in h et eerste keepte en bouwde af in het derde . Zijn teamgenoten adviseerden hem enkele jaren geleden een bestuursfunctie te aanvaarden. “Zo, daar zijn we mooi van af.” Sinds 2011 is Frank bestuursvoorzitter van Jonathan, daarvoor was hij voorzitter van de Voetbalcommissie. Hij is tevens voorzitter van de Commissie Internet en Communicatie.
André van Renselaar: Penningmeester Alle bestuursposten zijn de laatste vier jaar een keer ververst, met uitzondering van de functie van penningmeester. André is al elf jaar onafgebroken onze gewaardeerde schatkistbewaarder. De routinier in het bestuur. Zijn bestuurskwaliteiten worden overigens beduidend hoger aangeslagen dan zijn voetbalkwaliteiten. In een grijs verleden was een incidentele invalbeurt in een tweede elftal zijn sportieve hoogtepunt. Zijn zonen Sjoerd en Bart keepen bij Jonathan.
Jeroen van Duijvenbode: Ledenadministrateur / secretaris Op 15-jarige leeftijd meldde Jeroen zich bij Jonathan aan. Hij speelde langdurig in Jonathan-1 en legt op gevorderde leeftijd nog steeds een balletje breed in het vierde . Dochter Anne en zoon Bart voetballen ook bij Jonathan, vrouw Henriëtte is lid van de commissie Internet en Communicatie. In de jaren ’90 bekleedde Jeroen eerder een bestuursfunctie als penningmeester. Sinds januari 2013 is hij met veel enthousiasme in zijn huidige dubbelrol actief.
Rob Weber: Voetbalcommissie Zijn eerste voetbalstappen zette Rob op het voetbalveld van VUC in Den Haag. Als tiener verhuisde hij naar Zeist en werd lid van Jonathan. Rob voetbalde ruim ti en jaar in het eerste elfta l. Hij weet van geen ophouden en is als laatste man nog ergens in de achterhoede van Jonathan-4 te vinden. Zijn dochter Demi speelt in het vrouwenteam, zoon Robbin in de D- pupillen. Rob vervulde eerder een rol binnen de sponsorcommissie en is vanaf 2011 voorzitter van de voetbalcommissie.
Ies Visser: Wedstrijdzaken Ies is een oudgediende binnen het bestuur. In 2014 begon hij aan een derde periode als bestuurslid. Eerder was hij twee termijnen secretaris. Ies is al 52 jaar lid van Jonathan en vervulde tientallen vrijwilligersfuncties voor onze vereniging. Hiervoor werd hij in 2013 Koninklijk onderscheiden. Hij is bovendien Erelid van Jonathan. Ies voetbalde elf jaar aaneengesloten als sleurende rechtsbuiten in ons eerste elftal. Zijn zoon Matthijs speelt momenteel op dezelfde positie in ons standaardteam.
Rinus Geleijnse: Commissie Beheer Sportpark (CBS) Het voetbalverleden van Rinus laat zich eenvoudig beschrijven: is er niet. Toch is Rinus niet weg te denken van ons sportcomplex. Sinds de jaren ‘70 is hij volger van ons eerste elftal. Meerdere termijnen was hij leider van Jonathan-1 en later van Jonathan-3. In 2011 is Rinus bereid gevonden als beheerder van onze gebouwen en velden zitting te nemen in het bestuur. Rinus is een geduchte tegenstander tijdens het toepen. Van die opbrengsten schijnt hij een camper te hebben aangeschaft.
Heinz Hendrikse: Sponsoring Zijn inzet bij de voetbalplaatjesactie verleidde Heinz in 2011 tot een functie in de sponsorcommissie. Nog datzelfde jaar werd hij voorzitter van die commissie en lid van het bestuur. In zijn jeugd voetbalde Heinz bij Blauw-Geel ’38 in het Brabantse Veghel. Het restant van zijn voetbalkwaliteiten etaleert hij wekelijks bij onze recreanten. Zijn zonen Sam en Cas voetballen respectievelijk in onze C-junioren en E-pupillen en lijken over meer voetbaltalent dan hun vader te beschikken.
SEPTEMBER 2014
11
12
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
DE WETHOUDER Jacqueline Verbeek-Nijhof
Naam: Jacqueline Verbeek-Nijhof Leeftijd: 42 Beroep: Wethouder Werk, Economie, Ruimte en Sport, gemeente Zeist Overige functies: Loco burgemeester Zeist en Ambassadrice KiKa Burgerlijke staat: Getrouwd, twee zoons van 8 en 10 jaar Sportief: Vroeger hockey, nu wielrennen en hardlopen. In 2012 en 2013 deelgenomen aan Alpe d'HuZes
Het bruist bij Jonathan Binnen de gemeente Zeist ben ik onder meer verantwoordelijk voor het sportbeleid. Sport verbindt mensen en brengt hen samen. Sport kan ouderen uit een isolement halen, of ingezet worden als preventieve maatregel tegen bijvoorbeeld verveling bij jongeren. Door te sporten leren kinderen samen te werken, ze leren te accepteren dat er verschillen zijn. In de sport is iedereen op zijn of haar niveau actief. Bovenal is sporten gezond, het geeft energie!
die de gemeente organiseert. Jonathan is er daar één v an. Zo speelt de club altijd een rol als het schoolvoetbaltoernooi wordt georganiseerd. Als ik de club in een paar steekwoorden moet omschrijven, dan denk ik aan betrouwbaar, betrokken, energiek en positief. Een club die middenin de samenleving staat. Het bruist bij Jonathan. In mijn contacten met Jonathan valt mij iedere k eer de passie op waarmee de vrijwilligers van de club hun werk doen.
Zeist
Door met stichting Make-A-Wish Nederland samen te werken toont Jonathan haar maatschappelijke betrokkenheid.
Zeist kent een groot aantal verenigingen die zich inzetten bij de sportactiviteiten
Die betrokkenheid geeft mij als wethouder van de gemeente een goed gevoel. De doelstelling van Make-A-Wish vind ik prima bij de club passen. Jonathan heeft een grote jeugdafdeling, ik vind het niet verrassend dat de club een goed doel ten behoeve van kinderen omarm t. Dat de club het structureel invult en zich niet beperkt tot een eenmalig initiatief is echt bewonderenswaardig. Beste leden van Jonathan, ook jullie mogen trots zijn op jullie club. Ik wens iedereen een uitstekend voetbalseizoen en een geweldige samenwerking met MakeA-Wish. Zet 'm op!
13
Campione Campione
Aan de finish liggen de bloemen. Dat geldt ook voor de teams van J onathan die aan het einde van het seizoen met kampioensbloemen zwaaien. Soms is het kampioensteam al ruim voor de laatste wedstrijd niet meer door de concurr entie te achterhalen. In andere gevallen wordt de titel pas in het laatste duel met een enk el puntje verschil behaald. Armen in de lucht, bloemen op het veld, een kampioensfoto en blije gezichten bij spelers, leiders, familie en supporters. Op de sluitingsdag van het seizoen huldigt Jonathan haar kampioenen. Deze feestelijke seizoenafsluiting noemen we toepasselijk ‘de kampioenenparade’; een defilé van kampioenen trekt aan het publiek voorbij en ondergaat een welverdiende huldiging.
Kantine puilt uit Al het overbodige meubilair gaat de kantine uit,want er is ruimte nodig. Ruimte voor de kampioensteams, de leiders en trainers, de familieleden en voor het podium. De kantine puilt uit bij aanvang van de kampioenenparade. De voorzitter ijsbeert met een stapel documenten in de hand, een bestuurslid bevestigt dat de bediening van de beamer onder controle is en de kantinebeheerder
14
geeft een teken dat de muziek klaar staat.Kortom, we kunnen beginnen. Begeleid door feestelijke marsmuziek bewandelen de spelers van het eerstgenoemde kampioensteam de rode loper. Een boog met groen-witte ballonnen markeert de opgang naar het podium.Confettibommen knallen. Poef, poef! Een regen van confetti daalt neer over de spelers tijdens hun parade naar de huldigingsplek.
Medailles Op de beamer verschijnen foto’s van het team. Een kampioensfoto met bloemen, een trainer die met kleren aan onder de douche is
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
DIT IS JONATHAN
olé olé olé gezet, een sprong in de slotvijver. De voorzitter is vereerd; hij mag de kampioenen toesprek en. Hij meldt succesvolle statistiek en (“Slechts één keer gelijk gespeeld, de rest gewonnen”), vertelt bijzonderheden over het team (“Al drie jaar in dezelfde formatie”) en heeft vraaggesprekjes met de spelers (“W aarom noemen ze jou De Buffel?”). Dan volgen de medailles v an glimmend goud. Het bestuurslid Voetbalzaken feliciteert het team en hangt de spelers en begeleiding één voor één de kampioensmedaille om. Nog even blijven staan voor de foto! Ouders schuiven naar voren, camera’s klikken. Onder applaus verlaten de gehuldigden het podium. Ze gaan naar buiten. Lekker voetballen. Het volgende team wordt aangekondigd en betreedt de rode loper . Opnieuw klinkt marsmuziek en springen confettibommen open.
Kampioenenparade
snel onder de douche en schone kleren a an, want in de kantine wacht patat en limonade waarmee de kampioenenparade wordt afgesloten.
Bordes Slot Zeist Voor elk team dezelfde aandacht en glorie. Beginnend met de jongsten, voor hen is immers de spanning het grootst en het geduld het kleinst. Als ieder team gehuldigd is , is ook de kantine weer enigszins leeggestroomd. Maar het feestje is nog niet voorbij. In colonne vertrekt de stoet naar de tuinen van Slot Zeist voor een fotosessie. Op de trappen van het bordes juichen alle teams gezamenlijk voor de laatste keer naar de fotografen. Op de terugweg van bordes naar sportpark duiken enkele teams de slotvijver in. Voornamelijk de teams die al in maart kampioen werden, toen het water van de slotvijver nog te koud was voor de traditionele kampioenssprong. Vandaag de herkansing. Daarna
SEPTEMBER 2014
15
Dit wás Jonathan… Direct kampioen
Na de oprichting in april 1946 kwam Jonathan in haar allereerste seizoen in de tweede klasse terecht van de Afdeling Utrecht. Dat zou nu (fictief) de zevende klasse geweest zijn. Geen geweldig niveau. Maar ja, we moesten nu eenmaal in de laag ste klasse beginnen. Het w as een succesvolle start; met veertien overwinningen en zonder verliespunten veroverde Jonathan-1 direct het kampioenschap en promoveerde naar de eerste klasse Afdeling Utrecht.
In de eerste 25 jaar van ons bestaan verstuurde het secretariaat in de week voorafgaand aan een wedstrijddag voorgedrukte briefkaartjes naar de leden. Na de aanhef “Sportvriend” volgde een k ennisgeving van de wedstrijd waarvoor de speler was uitgenodigd en het tijdstip van verzamelen. Betrof het een uitwedstrijd, dan werd in de meeste gevallen besloten met: “Vertrek per fiets vanaf het busstation.”
Jonathan Post
Clubhuis
Het papieren clubblad Jonathan Post heeft dertig jaar trouw dienst gedaan. De totstandkoming van het boekwerkje vergde wekelijks veel mankracht en werd een begrip. Het clubblad stond barstensvol uitslagen, standen, programma’s, voorbeschouwingen, wedstrijdverslagen, familieberichten, puzzels en bestuursmededelingen. Het viel iedere woensdag bij de leden op de mat. Tien jaar geleden rolde de laatste Jonathan Post uit de stencilmachine. Sindsdien is de website www.vvjonathan.nl ons officiële cluborgaan waarmee de communicatie met de leden wordt onderhouden.
16
Communicatie
Ook de senioren verzamelden zich bij vertrek naar een uitwedstrijd bij het busstation, ongeveer waar nu de Jumbo is gevestigd. Aan het einde van de Slotlaan begon én eindigde de voetbalzaterdag voor de senioren in de jaren ’60 en ’70. Want na de wedstrijden fungeerde Café Restaurant Schrijvers op de Slotlaan 316 als clubhuis. Momenteel is op die locatie De Heren van Zeist gevestigd. Jonathan was verheugd toen het in 1975 haar eerste kantine opende. Veel oud-voetballers spreken echter nog met weemoed over de gezelligheid bij Schrijvers op de Slotlaan.
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
DIT WAS JONATHAN Weetjes
OPA
Extra inkomsten kwamen in het grijze verleden niet uit reclameborden of s hirtsponsoring. Om de clubkas te spekken kende Jonathan een Oud Papier Actie, kortweg OPA genoemd. De prijs voor oud papier was vooral in de jaren ’70 hoog. Eens per maand kwam het Jonathan-busje bij de leden, hun buren en familie langs . De groen-wit geschilderde F ord Transit (1965) bracht zijn investering wel op, maar had niet het eeuwige leven. De Ford maakte plaats voor een bij de fietsenstalling geplaatste zeecontainer waarin leden op zaterdag hun oud papier kwijt konden.
Afgelastingen Even op internet naar de afgelaste wedstrijden kijken was er vroeger niet bij. Indien door vorst of n eerslag afgelasting dreigde brak een spannend moment aan. Op de winkelruit van enkele Jonathangezinde middenstanders hing op zater dagmorgen een A4-tje met het wedstrijdprogramma. Voor elke wedstrijd stond een open rondje . Was het rondje voor jouw wedstrijd aangekruist, dan droop je teleurgesteld af. Afgelast, balen, onbegrip o ok. Waarom gaan andere wedstrijden wel door? De afgelastingen konden geraadpleegd worden op de winkelruiten van o.a. tabakszaak Geutjes (Oldenbarneveltlaan), tabakszaak Mollé (Steijnlaan) en Het Verfpaleis (Jagerlaan). Zij waren hun tijd vooruit; het papiertje op de wink elruit was welbeschouwd een geprinte versie van de huidige pagina ‘afgelastingen’ op onze website.
Lidmaatschap
De spelerspas die de KNVB vanaf de D-pupillen verplicht stelt is niet nieuw. In het grijze verleden kregen de leden na hun inschrijving een Legitimatiekaart van de KNVB. Plechtige woorden: “Neem kennis van de voorwaarden tot gerechtigd spelen aan ommezijde vermeld”. De afgebeelde legitimatiekaart is een bijzondere. Gerrit Slotboom was in 1946 een van de oprichters van Jonathan. Tot zijn 60-ste ble ef hij als keeper actief. De herinnering aan hem leeft voort in de Gerrit Slotboom Bokaal, een prijs voor de minst gepasseerde seniorenkeeper.
Lid worden Het aanmelden als nieuw lid is nu volledig gedigitaliseerd. Tot in de jaren zeventig ging dat anders. Een secretaris van Jonathan kwam persoonlijk bij het kandidaat-lid op de koffie. Van een ballotage was absoluut geen sprake, maar of het bezoek alleen uit dienstverlening en beleefdheid w as…. De heer Kooistra legde als pupillensecretaris honderden huisbezoek en op zijn brommer af. In al die huiskamers ritste hij zijn zwartleren map open waarin zich allerlei belangrijke papieren bevonden. Na het invullen van de inschrijvingsformulieren liet de heer K ooistra de eerste nota voor het nieuwe lid achter. Betaling graag in een veelvoud v an twee maanden. De contributie voor een Jonathan-pupil blijkt in 35 jaar met zo’n 1600% te zijn gestegen…
SEPTEMBER 2014
17
18
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
DIT IS JONATHAN Sportpark Achter ‘t Slot
Home Sweet Home Jonathan speelt sinds de oprichting in 1946 in de achtertuinen van het 17eeeuwse Zeister Slot. Sportpark “Achter ’t Slot” is daarom een voor de hand liggende benaming. We zijn trots op dit decor. Groen en historisch. Kenmerken die matchen met onze vereniging.
Een groep kastanjebomen markeert de ingang van ons complex. Geen geparkeerde auto’s bij de entree; de parkeerplaats bevindt zich op 150 meter afstand. Dit komt de verkeersveiligheid van voetgangers en fietsers bij aank omst en vertrek van ons sportpark ten goede. Direct rechts, achter het hoofdgebouw, liggen drie mini-kunstgrasveldjes voor onze jongste leden, de Groene Welpen. Elk veldje is omgeven door een stevig hekwerk dat tijdens de partijtjes als boarding dienst doet.
SEPTEMBER 2014
Sinds enkele jaren hebben we de beschikking over zestien kleedkamers. Passend bij de grootte v an onze vereniging. In tegenstelling tot het aantal kleedkamers zijn de vijf velden die we ter beschikking heeft bij lange na niet toereikend voor de ruim veertig thuiswedstrijden op een zaterdag. We wijken daarom wekelijks noodgedwongen uit naar de velden op het naastgelegen sportpark Blikkenburg, waar buurman Patria alleen op zondag voetbalt.
19
De fraaie locatie van ons sportcomplex heeft niet alleen voordelen. Deze monumentale en groene omgeving met cultuurhistorische en archeologische waarden stelt kritische eisen aan de bouwstijl van onze opstallen en bepaalt de grenzen van de bouwmogelijkheden. Bovendien mag de ‘laanstructuur’ in het Slotpark niet worden aangetast en dienen de open zichtbanen richting Bunnik te worden behouden. In de meeste gevallen kan Jonathan zich goed vinden in de
20
DIT IS JONATHAN Sportpark Achter ‘t Slot
beperkingen van de gemeente en de waakzaamheid van natuur- en milieugroepen. Het waarborgt immers de schoonheid van de omgeving. Een omgeving waarin het een feestje is te mogen sporten. We denken daarom niet in beperkingen, maar in kansen. Die kansen zijn de komende jaren gericht op uitbreiding naar het naastgelegen sportpark Blikkenburg. Dat streven past binnen onze ambitie de Jonathanleden de noodzakelijke ruimte te bieden hun sport te kunnen beoefenen.
21
22
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
DIT IS JONATHAN Weetjes
WIST U DAT…
De naam Jonathan Bij de oprichting in 1946 is de naam Jonathan niet weloverwogen gekozen. De voetbalvereniging ontstond namelijk als on derafdeling van de Christelijk e Jonge Mannen Vereniging Jonathan. Jonathan is een Bijbelse figuur. Als eerstgeborene zoon van Koning Saul stond hij zijn troon af aan David,een eenvoudige schaapsherder die de reus Goliath versloeg. Tussen Jonathan en David ontstond een hechte vriendschap . De naam Jonathan staat symbool voor vriendschap.
Oorsprong clubkleuren Jonathan is in 1946 opgericht. Textiel was ook in de naoorlogse jaren nog schaars en tot 1949 zelfs op de bon. Het groen-witte tenue van ODO (Oefening Doet Overwinnen), een club die vlak voor de oorlog ophield te bestaan, werd om die reden door de nieuwbakk en voetbalvereniging Jonathan in hergebruik genomen. De tenues zijn in de loop van de jaren aangepast, het groen-wit is gebleven.
Voetbalcompetitieboekje
Het embleem
Alle teamleiders van Jonathan ontvangen voor aanvang van de competitie een handig Voetbalcompetitieboekje. Dit seizoen met een unieke Jonathancover. Trainer Arjen Grapendaal en C2-speler Camiel Koster poseerden voor de foto. In het Voetbalcompetitieboekje kunnen de leiders onder meer de opstellingen, statistieken, uitslagen en standen van het team gedurende het seizoen netjes bijhouden.
Het huidige Jonathanlogo is pas in de jaren ’90 ontworpen. De afbeelding is ontleend aan een Bijbelprent v an Jonathan. De ontwerper van ons logo kreeg de opdracht een markante, historische kop binnen een cirkel te ontwerpen.
SEPTEMBER 2014
23
Ik won van Raemon Sluiter!
Met het oplaten van tientallen blauwe ballonnen ging op zater dag 6 september de samenwerking tussen Jonathan en Make-A-Wish officieel van start. Het startsein werd gegeven door de elfjarige Youri Westerhof die neurofibromatose heeft. Zijn grootste wens werd dankzij Make-A-Wish vervuld. “Ik heb gewonnen van Raemon Sluiter!”
24
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
MAKE-A-WISH Samenwerking Het is meer dan een jaar geleden maar nog steeds is de blijdschap van zijn gezicht af te lezen. Op 16 mei 2013 werd de droom van Youri werkelijkheid: hij kreeg tennisles van Raemon Sluiter. Er gebeurde die dag nog veel meer. Zoveel dat Youri er niet over uitgepraat raakt. “Toen ik wakker werd stond er een prachtige limousine voor de deur, die mij de rest van de dag overal naartoe bracht. Eerst reden we naar een F errari-dealer. Tot mijn verbazing gingen we een stukje rijden. Dat was gaaf zeg! Daarna reden we naar Rotterdam om een enorme bak kibbeling te eten.Vervolgens gingen we naar tennisclub Victoria, waar Raemon Sluiter op mij te w achten. Ik had hem al eens ontmoet, maar nu kreeg ik tenn isles van hem. Hij is echt goed en hartstikke aardig. En ineens was daar Wendy van Dijk. Samen met Wendy heb ik tegen Raemo n een partijtje gespeeld en wat denk je? Ik heb gewonnen! Wat was ik trots! Ik dacht dat mijn wensdag daarmee voorbij was. De limo bracht mij echter niet terug naar Hoogland, waar ik woon, maar naar Lelystad. Kreeg ik ook nog een helik optervlucht! Daarna bracht de limousine mij pas naar huis. Als laatste verrassing lag er thuis een heerlijke pizza voor mij klaar. Ik ging moe maar dolgelukkig mijn bed in.Deze dag had voor mij eeuwig mogen duren. Het is de mooiste dag van mijn leven!”
SEPTEMBER 2014
Unieke samenwerking Verhalen zoals die van Youri waren voor Jonathan aanleiding om een samenwerkingsverband aan te gaan met stichting Mak e-AWish. Elders op deze pagina’ s legt voorzitter F rank Slijper uit waarom iedere voetballer van Jonathan dit seizoen in een shirt met Make-A-Wish op de borst speelt. Eerst geven we het woord aan Peter Douwes, directeur Make-A-Wish Nederland en Rianne Bader, regionaal actiecoördinator. “We willen de liefste wens vervullen van kinderen tussen 3 en 18 jaar met een le vensbedreigende ziekte.” Peter Douwes (54) legt uit waarom dit zo belangrijk is. “Een wens is een anker voor de toekomst. Het vervullen van een allerliefste wens heeft op ieder kind een bijzonder effect, maar zeker op kinderen met een levensbedreigende ziekte. Hen een droomdag bezorgen kan voor hun toekomst een wereld van verschil betekenen.”
Langdurig effect “Zieke kinderen zien vooral witte dokters jassen,” vult de 41-jarige Rianne Bader aan. “Ze worden dagelijks met hun ziekte geconfronteerd, kunnen vaak niet naar school, niet sporten, niet buiten spelen en niet naar feestjes. Wij willen hen een dag geven waarop ze geen patiënt zijn maar kind. Een moment waarop ze gefocust zijn op wat ze wel kunnen en niet op hun beperkingen.”
25
Het is 1980 en in de s tad Austin in de Verenigde Staten wordt de 7-jarige Chris opgenomen in het ziek enhuis. Hij heeft leukemie. Het ziekenhuispersoneel is begaan met het lot van Chris en vervult zijn grootste wens: politieagent zijn. Het is de eerste wens die in vervulling gaat, de oprichting van stichting Make-A-Wish volgt kort daarna. Negen jaar later wordt de Nederlandse tak van Mak e-A-Wish opgericht. Dit jaar bestaat de stichting 25 jaar, een periode waarin meer dan vijfduizend kinderen tussen 3 en 18 jaar met een levensbedreigende ziekte de dag van hun leven hebben gehad.
John van Loen is een voormalig profvoetballer die speelde voor onder andere FC Utrecht, Anderlecht, Ajax, Feyenoord en h et Nederlands Elftal. Van Loen is sinds maart 2013 vol enthousiasme aan de slag gegaan als Make-A-Wish regioambassadeur in Midden Nederland. Hij ondersteunt Make-A-Wish met het geven van voetbalclinics en is regelmatig aanwezig bij (sport)activiteiten in de regio. John van Loen (48): “Make-A-Wish zorgt ervoor dat de ernstig ziek
e
kinderen geen patiënt meer zijn, maar
Het vervullen van een wens is niet alleen voor het kind belangrijk, zegt Douwes. “Een ziek kind raakt gemiddeld ongeveer tweehonderd mensen in de omgeving. De ouders en broertjes en zusjes worden dagelijks geconfronteerd met de ziekte v an het kind. En ook overige familieleden, vrienden, buren, kennissen, klasgenootjes en collega's van de ouders zijn er direct of indirect bij betrokken. Onderzoek van de Erasmus universiteit heeft aangetoond dat de wensvervulling een langdurig effect heeft. Natuurlijk op het kind zelf, de herinnering aan de wens n emen ze het kind nooit meer af. Maar het is ook een blijvende herinnering voor de mensen om het kind heen.”
Van 500 naar 1000 Het vervullen van een allerliefste wens is maatwerk en vraagt veel inzet, creativiteit én een zorgvuldig proces. Het gaat immers om kinderen in een kwetsbare situatie. Daarom moet alles op rolletjes lopen. Make-A-Wish kan daarbij rekenen op de inzet v an bijna vierhonderd vrijwilligers. Bader is één van die vrijwilligers. “Een paar jaar geleden stopte ik met werken en ging fulltime voor mijn gezin zorgen. Later zocht ik vrijwilligerswerk, het liefst iets met kinderen. Ik kwam met Make-A-Wish in aanraking en ben nu regionaal actiecoördinator van het district Midden-Nederland. “Ik coördineer fondsenwervende acties in de regio. Daarnaast voer ik een paar keer per jaar samen met een collega uit de regio het eerste gesprek met het wenskind en de ouders. Ik ben ook aanwezig tijdens de wensvervulling van deze kinderen.” De fondsenwervende acties zijn nodig omdat Make-A-Wish niet alleen de praktische zaken regelt rondom de wens, de organisatie neemt ook alle kosten voor haar rekening. Giften en fondsenwervende acties van bedrijven, clubs, scholen en verenigingen zijn samen met de structurele steun van donateurs en sponsoren dus noodzakelijk. Hoe meer geld er binnenkomt, hoe meer wensen er
het kind zijn weer ervaren. En dat hun ouders even geen zorgen hebben . Ik vind het mooi dat ik deel uitmaak v an een stichting die zulk geweldig werk doet. Make-A-Wish Nederland is vv Jonathan uit Zeist dan ook zeer dankbaar voor hun inzet en enthousiasme voor de stichting. Het is geweldig dat wij zowel op de boarding als op de voetbalshirts van de vo etballers prijken en dat er tal v an acties voo r ons georganiseerd worden. Dank jullie wel. Ook namens alle wenskinderen!”
Rianne Bader met Youri
26
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
MAKE-A-WISH Samenwerking heb ik direct contact gezocht met het bestuur van de club. Stichting Make-A-Wish bleek precies de organisatie te zijn die in het profiel paste. Als vrijwilliger van Make-A-Wish vind ik dat geweldig, als mens en moeder van een jeugdlid vervult mij dat met trots.” Ook Douwes is vanzelfsprekend blij met het initiatief van Jonathan. Het helpt zijn stichting de doelstellingen te realiseren. “Nederland staat in de top-5 v an landen die het gulst ge ven aan goede doelen. Ondanks de recessie en ondanks een afgenomen consumentenvertrouwen. Maar er zijn steeds meer initiatieven, de pot wordt kleiner en moet met meer partijen gedeeld worden. Dus het idee van Jonathan sprak ons meteen aan.” Peter Douwes (r) en Frank Slijper
jaarlijks vervuld kunnen worden. Daar ligt nog wel een uitdaging voor Douwes: “Jaarlijks zijn er ongeveer duizend acties om geld op te halen. Samen met de overige inkomsten van donateurs en partners vervullen wij hiermee zo'n vijfhonderd kinderwensen. Wij willen echter v an álle kinderen met een levensbedreigende ziekte hun allerliefste wens vervullen. Nog eens vijfhonderd zieke kinderen komen eveneens in aanmerking voor een wensvervulling. Het spreekt voor zich dat wij ook die kinderen graag een onvergetelijke tijd bezorgen.”
Hij ziet ook voordelen voor de club. “Net als in het bedrijfsleven is binnen (sport)verenigingen de roep om maatschappelijke betrokkenheid steeds groter. Werkgevers willen niet alleen mooie en goede producten maken of diensten leveren, ze willen ook wat teruggeven. Voor verenigingen geldt dat net zo. Die willen dat hun leden trots zijn op de prestaties en faciliteiten van hun club, maar ook op w at de club voor de maatschappij doet. Make-A-Wish is blij met Jonathan, maar de leden van Jonathan mogen ook blij zijn met hun club.”
Trots en blij Bader is opgetogen over de samenwerking tussen Jonathan en Make-A-Wish. “Mijn dochter voetbalt in de E15 van Jonathan. Toen ik hoorde dat Jonathan een goed do el wilde ondersteunen Frank Slijper Het Jonathanbestuur ontwikkelde een jaar geleden plannen
af. Gedurende het seizoen zijn er meerdere activiteiten waar-
voor een nieuw tenue. We stelden ons onder meer ten doel
mee we Make-A-Wish financieel ondersteunen. De collectes
de uniformiteit in ons tenue te hervinden. Geen wildgroei
tijdens de thuiswedstrijden van ons eerste elftal bijvoorbeeld.
meer van shirtreclame bij de d iverse teams. We gingen op zoek gaan naar een ver enigingsbrede, alternatieve manier
Eerdere shirtsponsors (waaronder die van ons eerste elftal)
van sponsoring. Daarbij stelden wij de norm dat Jonathan zich
staan hun shirtreclame nu af aan Make-A-Wish. Die bereidheid
goed moest kunnen herkennen in het nieuwe sponsormodel.
is treffend voor het draagvlak binnen Jonathan voor dit ini-
Omdat het ledenbestand van J onathan voor 80% uit jeugd
tiatief. Hulde en dank! Met de uiting van Make-A-Wish op de
bestaat, besloten we ons te verbinden met een goededoelen-
shirtjes van alle J onathanspelers vergroten we de k omende
organisatie die zich het lot van kinder en aantrekt. Make-A-
jaren de naamsbekendheid van Make-A-Wish. Vooral hiermee
Wish paste perfect in dat plaatje.
hoopt Jonathan indirect fondsenwerving voor Mak e-A-Wish te kunnen realiseren.
Particulieren, bedrijven en or ganisaties kunnen participeren in dit initiatief. Met hun deelname sponsoren zij behalve Jo-
De succesvolle totstandkoming van dit project vervult mij met
nathan vanzelfsprekend ook Ma ke-A-Wish, want Jonathan
enorme trots en beschouw ik als een gr oot succes voor de
draagt een deel van de sponsorinkomsten aan Make-A-Wish
vereniging!
SEPTEMBER 2014
27
Onderstaande sponsoren ondersteunen Make-A-Wish Nederland en v.v. Jonathan
VRIJWILLIGERS De scheidsrechter
Fluiten is hartstikke leuk! Elke sportclub, vereniging of organisatie heeft ze en kan niet zonder ze. Ze zijn ook bij Jonathan een onmisbare schakel: de vrijwilligers. Paul de Jongh (31) is behalve voetballer ook scheidsrechter, scheidsrechterscoördinator én actief op het wedstrijdsecretariaat. Elke zaterdag, van 's ochtends vroeg tot laat in de middag, is hij Achter 't Slot te vinden. “Veel mensen realiseren zich niet, dat fluiten ook gewoon hartstikke leuk is!” Paul, hoe ben je bij Jonathan terecht gekomen? “Ik begon in de D-pupillen bij Saestum.Als B-junior brak ik mijn scheenbeen w aarna ik stopte met voetballen. Na mijn herstel deed ik een keer mee in het team v an mijn bro er die bij Jonathan speelde. Dat beviel zo goed dat ik nooit meer ben weggegaan.”
Je hield het als speler niet lang vol ... “Als gevolg van die beenbreuk was ik wat zwaarder geworden. Ik kreeg last van mijn spieren en gewrichten en stopte met voetbal. Maar ik bleef bij Jonathan k omen, stond altijd langs de lijn bij het eerste. De toenmalige trainer, Michel Blokker, vroeg mij leider te worden v an het tweede. Dat heb ik twee jaar gedaan, daarna ben ik gaan fluiten. Dat doe ik nog steeds. Verder zorg ik er samen met de wedstrijdsecretaris voor dat alle thuiswedstrijden een scheidsrechter hebben. Vanaf de D-pupillen zijn dat ongeveer twintig wedstrijden per week. Jonathan heeft een enthousiaste maar helaas wat smalle groep arbiters. Nieuwe aanwas is dus zeer wenselijk.”
Wat kun je nieuwe scheidsrechters bieden? “Bij Jonathan krijgen vaste scheidsrechters een tenue van de club. Verder bieden wij ze de Basisopleiding Scheidsrechter v an de KNVB aan. Wij vinden namelijk dat alle teams, inclusief onze tegenstanders, recht hebben op een goede scheidsrechter. Maar het
SEPTEMBER 2014
belangrijkste wat we bieden is een heerlijk e zaterdag! Het gros van de wedstrijden beleef ik op dezelfde manier als toen ik zelf nog voetbalde. Veel mensen realiseren zich niet, dat fluiten ook gewoon hartstikk e leuk is!”
Heb je verder nog wensen? “Naast een toename van het aantal scheidsrechters wil ik graag een groep mensen verzamelen die de scheidsrechterscommissie vormen. Deze commissie moet het niveau van onze scheidsrechters naar een nog hoger niveau tillen. Ik denk aan oud-scheidsrechters, maar ook aan mensen die in de coaching of begeleiding hun sporen hebben verdiend. Verstand van voetbal is natuurlijk van harte welkom, maar niet noodzakelijk. Het gaat vooral om het klankborden met de scheidsrechter, zodat hij of zij beter en makk elijker gaat fluiten. Dat vergroot uiteindelijk het plezier, daarvan ben ik overtuigd.”
Tot slot, heb je er weer zin in, elke zaterdag naar sportpark Achter 't Slot? “Jonathan is een gezellige, warme en betrokken vereniging. Met een open cultuur waarbij men discussies niet uit de weg gaat om zaken op te lossen of te verbeteren. Iedereen is oprecht in elkaar geïnteresseerd. Daarvan geniet ik elke zaterdag. Ik ben blij dat het seizoen weer begonnen is.”
29
30
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
SEPTEMBER 2014
31
Als laatste geëindigd toch Team van het Jaar
Ze eindigden vorig seizoen als laatste in de zesde klasse voor reserveteams. Toch werd Jonathan-6 uitgeroepen tot 'Team van het Jaar 2014'. Vreemd? Voor de spelers Ruben van der Werf en William Meijering kwam het niet als een verrassing: “Team van het Jaar word je niet, dat ben je!” Twee paar ogen staren mij vrolijk aan, het oogwit een beetje rood doorlopen. Het is zaterdagochtend, enkele uren na de h istorische 5-1 overwinning van Nederland op Spanje. Ruben van der Werf (22) en William Meijering (21) hebben de onverwachte zege flink gevierd. Hoewel het verleidelijk is om uitgebreid na te praten over de winst van het Nederlands Elftal zijn we daar niet voor gek omen. De titel die Ruben en William met Jonathan-6 hebben behaald is het onderwerp van ons gesprek.
Paplepel “Als ik ooit wegga bij Jonathan k om ik er thuis niet meer in,“ zegt Ruben ergens tijdens ons gesprek. “Mijn opa was als vrijwilliger actief, mijn vader heeft er gevoetbald en is jeugdleider geweest en er lopen nog meer familieleden rond. De club is mij dus met de paplepel ingegoten. Jonathan is groot, maar doordat ik er al mijn hele leven rondloop, ken ik automatisch veel mensen.Als jeugdspeler had ik het hier altijd geweldig naar mijn zin en dat is nog steeds zo.“ Ook William is blij met zijn club. “Ik voel mij hier helemaal op mijn
32
gemak. Jonathan is: doe maar normaal dan doe je gek genoeg. Dat bevalt mij wel. Een leven lang Jonathan? Ik vind het prima.”
Clubkas-spekker William is keeper in Jonathan-6, Ruben speelt in de voorhoede. Ze voetballen al sinds de B-junioren met elkaar, net als de helft van hun team. “Bij ons staat de gezelligheid voorop,” vertelt William. “Natuurlijk willen we net als iedere voetballer winnen, dus tijdens de wedstrijd gaat het er best fanatiek aan toe. Maar er is altijd respect voor elkaar en voor onze tegenstanders. En na afloop duiken we met z'n allen de kantine in, of we nu gewonnen hebben of niet.” William heeft de laatste zin nog niet uitgesprok en, of zijn maatje Ruben schiet in de lach. “Meestal is dat na een nederlaag hoor. We zijn het afgelopen seizoen niet voor niets laatste geworden. Soms zeggen we dat we behalve voetballer ook professioneel clubkasspekker van Jonathan zijn. Na elke training of wedstrijd kun je ons in de kantine vinden en uiteraard zijn wij van de partij als er op de
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
VRIJWILLIGERS Jonathan-6 club een feestje te vieren is . Aan de bar komen onze kwaliteiten duidelijk beter tot hun recht dan op het veld. ”
Trainingskamp De contacten tussen de spelers gaan verder dan de grenzen v an sportpark Achter 't Slot. “We gaan elk jaar met het team een weekend op trainingskamp,” vertelt William met een stalen gezicht. “Alleen vergeten we steeds onze voetbalschoenen en een bal mee te nemen. Toch weten we ons altijd weer geweldig te vermaken ….” Tot vermaak leidt ook de speciale Facebook-pagina van het team. Via wedstrijdverslagen, bevestigde en niet-bevestigde transfergeruchten, roddels over nieuwe liefdes en nog veel meer wilde verhalen kunnen liefhebbers de perikelen van het team en de spelers goed volgen.
Shirts Genoeg gedold, het is tijd voor het serieuze werk.Het jaar 2014 was nog maar net begonnen of het team werd uitgeroepen tot 'T eam van het Jaar 2013'. Hoewel Ruben en William trots zijn op deze prestigieuze onderscheiding kwam de uitverkiezing voor William niet als een verrassing. “Ruben traint de D2, ik fluit jeugdwedstrijden, terwijl onze medespeler Paul de Jongh naast scheidsrechter ook scheidsrechterscoördinator is. Daarnaast draait ons hele team zonder morren mee met de ‘verplichte’ kantinediensten op dinsdagavond en zaterdagochtend. Bovendien springen we geregeld bij als er activiteiten georganiseerd worden. Helemaal verbaasd dat wij dit jaar wonnen ben ik daarom niet.”
Jeroen van Duijvenbode, Ledenadministrateur en secretaris
Ruben op de schouders van William
Ruben gaat nog een stapje verder. “Na het winnen van de eretitel heeft teamgenoot Tim van der Mast een shirt ontworpen met de tekst 'Team van het Jaar 2013'. Dit seizoen is nog een aantal spelers gestart als trainer van een jeugdteam. Dus ga er maar v anuit dat wij ook de volgende verkiezing winnen. We hoeven de 3 op onze shirts alleen maar te veranderen in een 4, haha. Team van het Jaar word je niet, dat ben je!”
Het is ieder jaar het best bewaarde geheim van Jonathan. Welk team wordt uitgeroepen tot Team van het Jaar? De uitverkiezing is simpel: aan het einde van het kalenderjaar komt het bestuur in een bijzondere, besloten vergadering bijeen. De deur op slot, de gordijnen dicht. Op gedempte toon kiest het bestuur een winnaar uit een shortlist van teams waarin veel spelers zich in het achterliggende jaar op vrijwillige basis voor de club hebben ingezet. De nieuwjaarsreceptie is het uitgelezen moment voor de bekendmaking van het Team van het Jaar. Veel publiek en gezelligheid. We kijken vooruit en blikken even terug. De spanning is voelbaar wanneer het moment van bek endmaking nadert. Nadat het juryrapport is voorgelezen ontvangt het winnende team een ingelijste oorkonde en een bedrag van € 200,- voor een teamuitje. Zwaaiend met oorkonde en enveloppe-met-inhoud gaat de aanvoerder op de schouders de kantine rond. Nou ja,... het zou kunnen. Overigens kent Jonathan ook een Vrijwilliger van het Jaar. Een individuele prijs, volgens dezelfde procedure. Afgelopen jaar viel de keuze voor het Team van het Jaar unaniem op het zesde van J onathan. Volkomen verdiend. Het is een elftal vol 'jonge honden', met veel spelers die hun hele leven al bij Jonathan spelen en met een flink aantal spelers allerlei vrijwilligerstaken vervullen. Met de verkiezing 'Team van het Jaar' willen wij een team dat zich massaal voor de ver eniging heeft ingezet in het zonnetje zetten en op een ludiek e, maar welgemeende wijze danken. Er gaat bovendien een stimulerend effect vanuit naar andere teams. Want wij hebben onze vrijwilligers hard nodig!
SEPTEMBER 2014
33
34
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
DIT IS JONATHAN
WIST U DAT… Club van 100 Jonathan stelt zich ten doel om met de Club van 100 minimaal honderd donateurs duurzaam aan onze vereniging te bieden. De leden van de Club v an 100 bieden Jonathan (extra) financiële middelen met een bijdrage van minimaal vijftig euro op jaarbasis. De ink omsten worden steevast aangewend voor doelen die de gehele vereniging ten goede k omen. De afgelopen jaren waren dat onder meer: inrichting EHBO-kamer, terrasmeubilair, beveiligingscamera’s, geluidsinstallatie en defibrillator.
Weetjes
Het onderhoudsteam Vrijwilligers zijn vaak de stille krachten. Bij Jonathan is dat niet anders . Iedere week zijn ze actief, de mannen van de onderhoudsploeg. En niet meer weg te denken uit het vrijwilligerskorps van Jonathan. Schilderklusjes, reparaties, vervangingswerk, netten spannen, doeltjes verplaatsen en - helaas - ook het afvoeren van zwerfvuil op en rond de velden. De 60-plussers maken er een nuttige en gezellige morgen van. Een kroketje en een borreltje sluiten de arbeid af. De inspanning van deze Jonathanners is typerend hoe een vereniging zich met zelfwerkzaamheid staande kan houden. Jaap, Ben, Wim, Dick, Ad, Gerard en Gerard vormen het onderhoudsteam van Jonathan, dat in 2012 benoemd werd totTeam van het Jaar.
Samenwerking FC Utrecht Uniek is het niet. Naast Jonathan zijn er nog circa 80 RAC-clubs (RAC = Regionale Amateur Club) die met FC Utrecht een samenwerkingsverband zijn aangegaan. Waar we ons wel in onderscheiden is het aantal jeugdspelers dat we de laatste jaren aan de jeugdafdeling van FC Utrecht leveren. In de zomer van 2013 maakten liefst vijf jeugdspelers van Jonathan de overstap naar FC Utrecht. Dit jaar verruilden drie pupillen de jeugd van Jonathan voor die van FC Utrecht. Jonathan is een belangrijke partner van FC Utrecht geworden. Het heeft geleid tot het verkrijgen van de sterstatus van het project RAC Talentontwikkeling Midden-Nederland. De samenwerking met FC Utrecht op het gebied v an kennisdeling, ontwikkeling en opleiding wordt daarbij geïntensiveerd. Jonathan behoort tot een selecte groep v an twaalf amateurclubs met deze sterstatus.
SEPTEMBER 2014
Voetgangersbrug Het heeft enige jaren van lobbyen en veel geduld gekost, maar het gaat er dit seizoen eindelijk van komen. De aanleg van een voetgangersbrug over de Blikkenburgervaart zal de verkeersveiligheid buiten ons sportpark in belangrijke mate verbeteren. Voetgangers zijn op de bestaande autobrug steeds onbeschermd geweest tegen passerend verkeer. De nieuwe voetgangersbrug maakt een einde aan die gevaarlijke situatie. Het verbindt de voetpaden tussen parkeerterrein en ingang sportcomplex met elkaar.
35
36
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
SEPTEMBER 2014
37
Achter vanaf links: Job Driessen, Bart Rijnja, Henk van Delft, Dominique Drost, Stephan de Bree, Carel van Waesberghe en Edwin van Druten. Midden: Micha Onderstal, Patrick Schrooten, Duco van Bulken, Erwin Bosman, André Nell, Dylan Sesink Clee, Frank Bosman, Paul Okkersen, Niels Sikking en David Buitenhuis. Onder: Gerard Sluijk (teammanager), Faisel Loukili, Matthijs Visser, Hendrik-Jan Vonk (ass. trainer), Jan Gaasbeek (hoofdtrainer), Raymond Koopman (ass.- en keeperstrainer), Matthijs van Doorn, Rachid Fizazi en Kim Meier (verzorgster). Op de foto ontbreken Robert van Veldhuyzen, Ted Ruijssenaars, Frank van Waveren (ass. scheidsrechter) en Thierry Cretier (hersteltrainer)
38
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
DIT IS JONATHAN Het eerste
SEPTEMBER 2014
39
40
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
Achter vanaf links: Naoufal Channa, Jurgen van Arendonk, Frank Hoekstra, David Buitenhuis, Yannick van Voorst, Tomas Bos, Jordi Kuus en Ton Brosi (trainer) Voor: Arjan Bouma, Hessel Lemereis, Tom Kooper, Dylan Sesink Clee, Nessi Alshiekhy, Michael Bruggeman en Peter van der Mast, Op de foto ontbreken Guido van Voorst, Patrick Bruggeman, Robert van der Harten en Younes Fizazi
SEPTEMBER 2014
DIT IS JONATHAN Het tweede
41
We gaan opnieuw voor promotie De start was vals, het vervolg teleurstellend. Toch zijn het goede gevoel, de hoop en de verwachting gebleven. In zijn derde seizoen moet het gebeuren. Hoofdtrainer Jan Gaasbeek kent de doelstelling: promotie afdwingen naar de tweede klasse. “Als we een paar punten meer punte n halen als vorig seizoen, maken we een goede kans.”
Geboren: 23-01-1961 in Veenendaal Als speler: 1980-1993 VRC-1 Als trainer: 1994-2002 VRC, 1997-2003 Jeugdselecties KNVB 2003-2009 Roda'46, 2009-2012 SVL 2012-nu Jonathan
Het is begin augustus, Nederland viert massaal v akantie. Ook op sportpark Achter 't Slot is er weinig bedrijvigheid,slechts een handvol kinderen is op veld 1 aan het voetballen. Het avondzonnetje schijnt heerlijk als Jan Gaasbeek in korte broek en met een bruin verbrand gezicht aan komt wandelen. Hij is naar K os geweest en ziet er ontspannen uit. Gaasbeek heeft zin in het nieuwe seizoen, waarvan de voorbereiding inmiddels is begonnen. Ondanks persoonlijke en sportieve teleurstellingen is de 53-jarige Veenendaler gelukkig in Zeist. Een monoloog.
pech gehad met blessures bij belangrijke spelers, maar meer clubs hebben daar last van.
Randvoorwaarde
Ik ben met al mijn vorige clubs gepromoveerd, met die ambitie ben ik ook bij Jonathan gek omen. Sommige mensen vroegen aan mij waarom ik voor Jonathan koos. 'Daar valt toch niets te halen', zeiden ze. 'Ze willen wel promoveren maar doen er niets voor.De focus ligt op de jeugd en elke goede jeugdspeler wordt door FC Utrecht ingepikt.' Zoiets moet je tegen mij niet zeggen, dan zie ik er juist een Teleurstellingen uitdaging in. Het niveau en de beleving viel mij in het begin overi“De eerste twee seizoenen zijn teleurstellend verlopen.Vooral mijn gens wel tegen. Spelers zegden bijvoorbeeld om de meest vage reeerste seizoen was een vervelend jaar. Vanwege een bypass-operatie denen een training af. En ook de randvoorwaarden rond het team lag ik er zes maanden uit.En vorig jaar hebben we met z'n allen ge- waren niet optimaal. faald. We moesten promoveren, waren er dichtbij, maar het is niet gelukt. Voetballend zijn we wel beter geworden,maar onvoldoende Inmiddels is dat sterk verbeterd. Het budget voor de selectie is prima. om nog dominanter te zijn. Hierdoor hebben we met name tegen Dat Jonathan de spelers niet betaalt, weet en accepteer ik. Maar ze de mindere clubs teveel punten verspeeld. Natuurlijk hebben we krijgen bijvoorbeeld wel trainingskleding en een bon voor voetbal-
42
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
DE TRAINERS Jonathan-1 schoenen. Verder is er financiële ruimte voor uitjes met het team en gaan we elke uitwedstrijd met de bus. Je kunt dat laatste overdreven vinden, maar het heeft wel uitstraling. Als club laat je hiermee zien dat je het eerste elftal serieus neemt. Verder ben ik erg blij met de komst en rol van Maarten Schep. Hij is de spil tussen de selectie en het bestuur, lost mogelijke problemen op en helpt ons de juiste spelers te vinden voor bepaalde posities. Maarten is ook nauw betrokken bij het team onder 23 waarmee we dit jaar starten. Ik vind dat goede ontwikkelingen.
is dat niet anders. Ik train veel op positiespel,verwacht van mijn elftal dat we verzorgd en over de grond proberen te voetballen.Al zijn er natuurlijk momenten waarop een lange bal naar voren een prima optie is. Het is de snelste weg naar het doel,dus ze mogen 'm zeker gebruiken. En als we onder druk staan kun je niet altijd rustig opbouwen. Ook dan is een lange bal soms de beste oplossing.
Het liefst speel ik met buitenspelers en een laatste man die inschuift naar het middenveld. Maar dan moet je wel goede buitenspelers hebben en snelle verdedigers. Ik denk dat de spelers deze opvatting, mijn beleving en de wijze waarop ik train en coach erg waarderen. Schietoefeningen De derde klasse is dit jaar erg sterk. Valleivogels en Vliegdorp zijn Ik heb veel geduld met ze, benadruk graag de dingen die ze goed uit de tweede klasse gedegradeerd en willen het verloren terrein di- kunnen. Spelers opleiden, individueel beter maken en daarmee het rect goedmaken. YFC was vorig jaar al goed en zal ook nu weer bo- niveau van een hele groep omhoog tillen, dat is mijn ding. Wat dat venin meespelen. Net als Scherpenzeel dat uit de vierde klasse komt betreft zit ik bij Jonathan prima op mijn plek. en direct door wil stoten naar de tweede klasse. Gemakkelijk wordt het dus niet, maar we moeten opnieuw om promotie kunnen meedoen. Als we een paar punten meer halen als vorig seizoen maken we een goede kans. Ik vind de selectie wat sterker dan vorig jaar. Paul Okkersen is van DEV overgekomen. Hij was daar aanvoerder en is een echte box-tobox speler, zoals dat zo mooi heet. Zo'n type hadden we nodig, net als linksbenige spelers. Vorig jaar had ik er daar niet één van, nu heb ik er maar liefst twee. Job Driessen is een zeer talentvolle linksbuiten, die afkomstig is uit de A-jeugd van Jonathan. Tot nu toe doet hij het erg goed. En van Hercules A1 kwam Faisal Loukili, net als Job een linkspoot. Verder is Micha Onderstal nieuw, een aanvallende middenvelder die van FC De Bilt is gekomen. Daar tegenover staat het vertrek v an Erik ter Selle en Kenny Mess die helaas gestopt zijn. En spits Robert van Veldhuijzen is in dienst gegaan waardoor hij tot de winterstop niet kan trainen. Hoewel hij doordeweeks natuurlijk meer dan genoeg fysieke arbeid levert, kan ik hem onmogelijk als basisspeler opstellen. Maar als invaller kan Robert wellicht een belangrijke rol spelen. Zijn scorend vermogen zal hij onmogelijk kwijtraken. In het leger krijgt hij schietoefeningen genoeg, haha.
Opleiden Ik ben vestigingsplaatsonderzoeker bij Jumbo en verricht haalbaarheids- en marktonderzoek voor de ontwikkeling van nieuwe supermarkten. Ik moet hiervoor veel analyses maken. Als trainer heb ik daar voordeel van. Ik zie snel de sterke en zwakke punten van onze tegenstanders, weet wat wij er tegenover kunnen stellen. Toen ik nog speler was had ik een hekel aan duurlopen, als trainer
SEPTEMBER 2014
Romario Ik was een trefzekere spits die bij VRC elk jaar 20 tot 25 goals maakte. Ik scoorde net zo makk elijk als Romario in die tijd, maar liep in het veld nog minder dan hij, haha. Ik wilde ook alleen maar scoren, als we met 3-2 verloren en ik had er twee gemaakt w as ik toch tevreden. Nu lach ik er om, maar in een teamsport kan dat natuurlijk niet! Ik ben ook niet verder gekomen dan de tweede klasse terwijl ik een hoger niveau zeker aankon. Ik heb te weinig uit mijn carrière gehaald. Als trainer vind ik het een uitdaging om mijn spelers voor die fout te behoeden. Ik hoop dat ik ze kan stimuleren het beste uit hun loopbaan te halen.”
43
44
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
DIT IS JONATHAN De recreanten
Knappe bal ouwe!
Stoppen op je hoogtepunt is maar weinig voetballers gegeven. De voorbeelden van spelers die na een succesvolle carrière net iets te lang doorgingen zijn talrijk. Ook Jonathan kent een groot aantal voetballers dat van geen ophouden weet. Soms met krakende botten of spieren die op knappen staan. Maar altijd spat het plezier er vanaf. “Knappe bal ouwe!”
SEPTEMBER 2014
45
Ze hebben geen tijd of zin meer om in competitieverband te voetballen. Of andere verplichtingen di e het spelen in een team onmogelijk maken. Voor sommigen geldt dat ze nooit eerder in clubverband voetbalden, maar aangestoken werden door hun kinderen. Wat de afkomst en reden ook is, ze hebben één ding gemeen: ze vinden het hartstikke leuk om recreatief, ongedwongen en onverplicht tegen een bal te trappen. Bij Jonathan zijn de recreanten - want zo noemen wij deze groep voetballers - van harte welkom.
Olaf Halmans (46) Ik ben begonnen in de E3 van Jonathan, ik was toen 8 jaar. Ik was jarenlang keeper, alleen de laatste jaren bij de senioren speelde ik als veldspeler. Bijna veertig jaar stond zaterdag in het teken van voetbal. Tegenwoordig is dinsdag mijn voetbaldag. Eerst geef ik training aan B-junioren, daarna zorg ik ervoor dat de ballen, pionnen en hesjes voor de niet-selectieteams en de recreanten klaar liggen. Zelf doe ik dan ook mee, meestal met het vijfde. In dat team spelen jongens waar ik vroeger mee gespeeld heb. Soms val ik als keeper in bij één van onze seniorenteams, maar in wekelijkse competitiewedstrijden heb ik geen zin meer. Het spelletje wil ik echter nog niet missen. Net als het biertje na afloop. Dus zolang mijn knieën het volhouden ga ik door.
46
Dinsdag Op dinsdagavond traint de zogenaamde C-selectie, de seniorenteams van Jonathan die in de lagere klassen spelen. Wekelijks sluit een groep van tien tot veertien recreanten aan. Vaak spelen ze apart van de rest hun partijtje, soms worden er gemixte teams samengesteld. Het plezier is er nooit minder om.
Donderdag Letterlijk en figuurlijk behoren deze recreanten tot de oudste groep. Hoewel de jongste spelers halverwege de 30 zijn, noemt deze groep zich '60-plus' recreanten. De oudste spelers gaan immers richting de 70 jaar! Wie ondanks de naam gezapige potjes verwacht komt bedrogen uit. Slidings en tackles zijn welisw aar verboden en scheenbeschermers dus niet n odig, maar er wordt fanatiek gevoetbald. Het hele jaar door, want doorspelen in de zomer- en winterstop verkleint de kans op blessures!
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
DIT IS JONATHAN De recreanten Ik was een jaar of 16 toen ik bij Jonathan ging voetballen. Ik begon in de B-junioren en speelde later mijn wedstrijden in de lagere seniorenteams . De selectie heb ik nooit gehaald.Ik was fanatiek maar kwam technisch tekort. Op mijn 46-ste ben ik gestopt met competitievoetbal. Ik was vooral het reizen naar de uitwedstrijden zat, je was vaak meer dan een halve zaterdag op pad. Maar het voetbal wilde ik nog niet missen. Nu train ik op dinsdag- en donderdagavond bij de recreanten en soms ook op zaterdagmiddag. Hoewel de conditie minder wordt en het niveau natuurlijk niet al te hoog is beleef ik er nog steeds erg veel plezier aan. Als ik het niet meer leuk vind stop ik ermee. Maar dat kan nog wel een paar jaar duren.
John van Yperen (60)
Zaterdag Als de zaterdagmiddag op z'n eind loopt en de punten verdeeld zijn, is het tijd voor een enthousiaste groep 40-plussers om de kicksen onder te binden. In die groep opv allend veel vaders die eerder op de dag bij hun kinderen langs de lijn hebben gestaan en nu willen testen of zij het spelletje nog niet verleerd zijn. Ook oud-Jonathanners en vrienden-van-vrienden sluiten aan.
Enkele keren per jaar spelen ze serieus om de prijzen. Het eigen trainingsshirt wordt ingeruild voor een echt Jonathan-tenue om de groen-witte clubkleuren te verdedigen op een 45-plus toernooi van Saestum of Sporting '70. Bij die laatste club werd onlangs zelfs de eerste prijs gewonnen!
De groep bestaat uit ongeveer dertig spelers, waaruit wekelijks vier wisselende teams worden geformeerd. Op een half veld wordt 7 tegen 7 gespeeld. Met veel plezier, enig fanatisme en talloze mooie treffers als gevolg. De welbekende derde helft kent deze groep recreanten niet. De mannen zitten namelijk de tweede helft al aan de kannetjes bier. Rechtstreeks van het veld, want douchen wordt als een hinderlijke onderbreking ervaren die de netto drinktijd ongewenst verkort. Ter verhoging van de feestvreugde organiseert de groep bovendien twee k eer per seizoen een thema-avond, zoals recentelijk een Grieks feest met live muziek en een boerengoal-met-worst-party inclusief karaoke.
) Henk de Wit (57
SEPTEMBER 2014
Ik kwam bij Jonathan voetballen toen ik 11 of 12 jaar was. Later speelde ik jaren in het eerste. Met dat team werd ik in 1981 zelfs kampioen.Vanwege mijn studie vertrok ik bij de club, maar ik bleef wel in de zaal actief. Totdat een jaar geleden ons team er mee stopte. Ik wilde blijven voetballen en hoorde via oud-ploeggenoten van de mogelijkheid om op zaterdag bij Jonathan een balletje te trappen. De terugkeer op het oude nest bevalt mij prima, net als het spelen op kunstgras trouwens. Verder is het hartstikke gezellig. Ik woon op loopafstand van het sportpark en blijf na afloop graag een tijdje hangen.Ik hoop het fysiek nog lang vol te kunnen houden, voorlopig krijgen ze mij niet meer weg bij Jonathan.
47
48
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
DE TRAINERS Jeugdopleiding
Het draait allemaal om de bal
De jeugdafdeling van Jonathan bloeit als nooit tevoren. Van groene welp tot A1-junior telt de club bijna duizend jeugdspelers. Sommigen dromen van een carrière als betaald voetballer, voor anderen is het eerste van Jonathan het doel. Welke ambitie het kind ook heeft, aan de jeugdtrainers van Jonathan de taak te zor gen voor een goede begeleiding . Wij zochten er drie op: Alvin Veldhuizen, Patrick Bruggeman en Rik van der Horst. Het draait allemaal om de bal, hun liefde voor het spelletje is groot. Alvin en Rik runnen met Voetbalschool Oranje hun eigen voetbalschool. Daarnaast trainen ze, net als Patrick, al jaren de jeugd van Jonathan. De ontwikkeling van de jeugd van Jonathan ligt voor een deel in hun handen. Wat is er zo leuk aan het trainen van jeugdspelers? Rik: “Jeugdspelers moeten zowel technisch als tactisch alles nog leren, ze zijn nog helemaal te kneden.” Patrick: “Kinderen zijn ontzettend leergierig. De ontwikkeling van jeugdspelers vind ik zo mooi om te zien.”
SEPTEMBER 2014
Rik: “Bij senioren ligt de nadruk, denk ik, minder op de techniek en meer op de tactische invulling. Ik vind mijzelf nu nog te jong voor seniorentrainer.” Alvin: “Nee joh, dat is onzin. Als je goed genoeg bent luisteren ze heus wel naar je. Ik zie mijzelf nog wel een keer bij de senioren terecht komen, maar nu vind ik het vak van jeugdtrainer nog veel te leuk. De technische ontwikkeling van kinderen gaat zo snel, je kan in korte tijd zoveel bereiken. Daar geniet ik echt van.” Hoe sterk is de jeugd van Jonathan? Rik: “Jonathan heeft de ambitie om per leeftijdscategorie met het
49
50
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
hoogste jeugdteam op divisieniveau te spelen. Dat is nu nog niet het geval, we zijn bezig met een inhaalslag.“ Alvin: “Vooral in onze B- en A-jeugd mag meer geïnvesteerd worden. We zullen nog meer moeten laten zien dat we deze jongens serieus nemen. Door randzaken als kleding en materiaal goed te regelen, maar ook door ervoor te zorgen dat zij goed opgeleide trainers krijgen.” Rik: “Dit seizoen ben ik begonnen alsTechnisch Jeugd Coördinator. We beschikken over veel jonge en enthousiaste trainers die zelf bij Jonathan voetballen. Daar ben ik hartstikke trots op. Het is mijn taak om ervoor te zorgen dat zij met veel plezier hun werk kunnen doen. We werken met een opleidingsplan die hen daarin ondersteunt.Per leeftijd en per niveau bieden we specifiek e oefeningen aan, zodat iedere jeugdspeler de uitdaging krijgt die hij nodig heeft.” Alvin: “Wij krijgen ieder jaar spontane aanmeldingen van kinderen uit de regio. Ze komen naar Jonathan omdat ze het een gezellige vereniging vinden, maar ook omdat het niveau van onze jeugdopleiding in de regio goed staat aangeschreven.“ Rik: “Die aanwas is ook nodig, want onze beste spelers stromen door naar FC Utrecht en in een incidenteel geval naar Feijenoord of Vitesse. En er gaan spelers naar amateurclubs die met hun jeugd op een hoger niveau spelen.” Alvin: “Dat kun je jammer vinden, maar je kan er ook trots op zijn. Waar ze ook terecht k omen, het blijven toch altijd Jonathan-jongens.” Hoe belangrijk is winnen in de jeugd? Alvin: “Er zijn trainers die winnen belangrijker vinden dan de ontwikkeling van het individu. Ik begrijp dat niet. Afgelopen seizoen trainde ik de E1. We verloren wel eens van teams die alleen maar lange ballen naar voren speelden op hun spitsen. Bij de D-pupillen krijgen ze met buitenspel te maken, dan werkt dat niet meer.” Rik: “Wij willen voetballend het doel van de tegenstander zoeken. Onze jeugdspelers mogen, nee moeten acties met de bal mak en. Soms gaat het fout en verlies je daardoor een wedstrijd. Dat botst wel eens met sommige ouders, die hun kind het liefst zien winnen.” Patrick: “Ik vertel aan het begin van ieder seizoen de ouders dat ze
Naam Geboren op Woonplaats Beroep Functie bij Jonathan Favoriete voetbalclub Favoriete speler ooit
SEPTEMBER 2014
Alvin Veldhuizen 14 juni 1984 Zeist Werkzaam bij Sociale Dienst, eigenaar Voetbalschool Oranje Trainer D3 en C1 FC Utrecht Michael Mols
de coaching en het geven van tactische aanwijzingen aan mij kunnen overlaten. Het team aanmoedigen mag natuurlijk wel.” Alvin: “Natuurlijk is winnen wel belangrijk. Maar wij geloven dat onze visie de beste kans geeft op resultaat, zeker op lange termijn.” Op wie ga je dit seizoen extra letten? Patrick: “Bij mijn team, de D1, komt Maurits Smid terug van FC Utrecht. Die ga ik zeker in de gaten houden. En we hebben een hele goeie B1, dus daar zal ik ook vast eens gaan kijken.” Alvin: “Ik verwacht veel van Dean van Someren, die in de B1 speelt. Ook van mijn eigen team, de D3, het hoogste selectieteam van de eerstejaars D-pupillen, verwacht ik veel.” Rik: “Ik denk dat al onze selectieteams sterk zijn, maar vanuit mijn functie zal ik elk team volgen. Met een schuin oog kijk ik naar de verrichtingen van ons eerste. Ik hoop dat Job Dri essen, die vanuit de A1 komt, de stap naar Jonathan-1 kan maken.” Tot slot, wanneer is je seizoen geslaagd en wat is persoonlijke ambitie? Patrick: “Als mijn team een leuk seizoen heeft ende kinderen laten zien dat ze veel geleerd hebben ben ik tevreden. Het zou geweldig zijn als de D1 een voorbeeld is voor andere pupillenteams, dat kinderen zeggen: ik wil ook in de D1 spelen. Ik hoop binnen twee jaar het diploma TC2 te halen. En ik zou graag een baan vinden in het verenigingsleven, bijvoorbeeld als verenigingsmanager. Verder wil ik volgend seizoen trainer worden van een oudere leeftijdsgroep.” Alvin: De D3 wil ik aan het aan het eind v an het seizoen als een hele goeie D1 afleveren. Met de C1 wil ik, ondanks dat ze dit seizoen in een hogere klasse uitkomen, opnieuw om promotie meespelen. Ook ik hoop volgend seizoen het diploma TC2 te halen. Bovendien zou ik graag stage lopen bij een BetaaldVoetbal Organisatie. Op de lange termijn wil ik trainer worden van het eerste van Jonathan.” Rik: “Ik moet nog groeien in mijn rol alsTechnisch Jeugd Coördinator en wil vooral heel veel leren. Als trainers het gevoel hebben dat ze meer en beter ondersteund worden in hun taak dan voorheen is mijn seizoen al geslaagd.”
Patrick Bruggeman 21 oktober 1991 Zeist Student Sportmanagement & Ondernemen Trainer D1 Ajax Christian Chivu
Rik van der Horst 26 juli 1986 Zeist Eigenaar Voetbalschool Oranje Technisch Jeugd Coördinator Feijenoord Dennis Bergkamp
51
52
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
DIT IS JONATHAN De Groene Welpen
Papa wakker worden, ik moet voetballen “Papa, mama, wakker worden. Het is zaterdag, ik moet voetballen. Hé papa, wordt nou wakker ...” Slaperig en met één oog half open draait de man zich om. Hij kijkt eerst naar de wekker en dan naar zijn in pyjama gehulde zoon. “Hè joh Koen, het is pas half zes . Om zeven uur mag je je bed uit. Dat is vroeg genoeg, dan zijn we ruim op tijd bij Jonathan.”
Voetballen, je kunt er niet vroeg – of moeten we zeggen jong – genoeg mee beginnen. Ook bij Jonathan krioelt het iedere zaterdagmorgen van de jonge toppers in spé. De 'Groene Welpen', zo noemen wij onze jongste leden van vijf en zes jaar oud. In een onderlinge competitie beleven ze hun eerste voetbalerv aringen. Het plezier dat ze hebben is onbetaalbaar. “Opa, zag je mijn doelpunt?” Oud-bondscoach en Europees kampioen Rinus Michels nam in de jaren '90 het initiatief en bedacht iets nieuws voor jeugdvoetbal. Het straatvoetbal vormde de basis van zijn idee: onderlinge partijtjes 4 tegen 4, of 5 tegen 5, met veel balhandelingen, zoals passen, dribbelen, passeren en schieten. Niet de uitslag, maar het maken
SEPTEMBER 2014
van zoveel mogelijke creatieve acties stond centraal. De KNVB introduceerde deze voetbalvariant in 1997. Jonathan had, samen met drie andere verenigingen, de landelijke primeur van het 4 tegen 4voetbal. Het was het begin van onze Groene Welpen.
Koffie en limonade Inmiddels zijn de Groene Welpen niet meer weg te denken bij onze club. Ze hebben zelfs hun eigen plek.Achter de kantine liggen drie kunstgrasveldjes met lijnen, vaste doelen en een hek als boarding. Die drie veldjes zijn niet genoeg voor de meer dan honderd Groene Welpen die zaterdagmorgen in alle vroegte naar sportpark Achter 't Slot komen. Daarom wordt ook veld 1 gebruikt. Ouders kunnen
53
54
PRESENTATIEGIDS VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN | 2014-2015 JONATHAN
DIT IS JONATHAN De Groene Welpen de ontwikkeling en prestaties van hun kind voor en achter de kantine gadeslaan, de koffie binnen handbereik. De Groene Welpen kennen geen vaste teams. Om 09.00 uur tellen de coördinatoren het aantal aanwezigen en delen de teams in. De vijfjarigen apart, net als de zesjarigen. De spelers verzamelen zich in Jonathantenue, maar nadat de partijen zijn gemaakt krijgt op elk veldje één van de teams een set andere shirtjes. Van clubs als FC Utrecht, AC Milan of Juventus. Best interessant voor de profvoetballers in de dop. Als ook de keeper gekozen is kan de wedstrijd beginnen. Ouders en grootouders moedigen aan en leggen met fototoestel of videocamera de verrichten vast. Na ongeveer twintig minuten wordt het spel door de leidinggevende vaders onderbroken. Terwijl ouders de veters opnieuw strikken, een troostend woord spreken en een complimentje uitdelen, zorgen de kannen limonade voor een welkome verfrissing.
Wisselbekers Na het laatste fluitsignaal volgen de onvermijdelijk e penalty’s. Daarna komen alle Groene Welpen nog één keer samen. Want er worden maar liefst vijf wisselbekers uitgereikt. Om volstrekt willekeurige redenen (een verjaardag uitgezonderd) krijgen vijf Groene Welpen een wisselbeker mee naar huis. Die trofee mogen ze een week naast hun bed zet ten en vol trots op school laten zien. Een week later zijn er vijf andere winnaars , zodat iedere Groene Welp minimaal een keer per seizoen een beker meekrijgt. Minder gelukkig zijn de ouders van de winnaar van de eerste prijs. Zij krijgen de tas met reserveshirtjes mee en mogen deze een week later weer schoon inleveren, samen met de wisselbek er. Grote kans dat ze die dag vroeg gewekt werden. “Papa, wakker worden, ik moet voetballen.”
SEPTEMBER 2014
55
56
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
DIT IS JONATHAN
WIST U DAT… Klok op hoofdveld
Huiskamervraag: Hoelang heeft de klok op veld 1 s tilgestaan op kwart voor twaalf? Over het exacte aantal jaren lopen de meningen uiteen. Laten we stellen, ongeveer de laatste zeven jaar. Wat we wel zeker weten is dat een bliksemflits rond middernacht het uurwerk ooit deed staken. Diverse reparatiepogingen ten spijt, de analoge klok weigerde verder dienst. We hebben ons erbij neergelegd; de wijzers zijn van de klok gehaald, het is niet langer constant kwart voor twaalf op veld 1. Met financiële hulp van de Club v an 100 is een nieuwe, digitale klok in aantocht. Een klok die ook van afstand goed zichtbaar is.
Team van de Week Bij de thuiswedstrijden van ons eerste elftal ontvangt steeds een ander E-pupillenteam een uitnodiging om als Team van de Week aanwezig te zijn. De spelers beginnen die middag met patat en limonade en krijgen vervolgens een hesje omgehangen w aaruit hun status van die middag blijkt. Na de bekendmaking van de opstellingen klinken ook de namen van de spelers van het Team van de Week door de speakers. De pupillen lopen aan de hand van de eerste elftalspelers mee het veld op en delen na de aftrap programmablaadjes uit aan de toeschouwers. Jonathan heft geen entreegeld bij wedstrijden van ons eerste. Als alternatief collecteert het Team van de Week tijdens de eerste helft. De opbrengst is met ingang van dit seizoen bestemd voor Make-A-Wish.
SEPTEMBER 2014
Weetjes
Nieuwjaarswedstrijd Op de eerste zaterdag v an het nieuwe jaar opent de kantinebeheerder gewoontegetrouw de deuren voor de nieuwjaarsreceptie. Daaraan voorafgaand ontmoet een gelegenheidsteam van oud eerste elftalspelers de huidige seniorenselectie. Niet zelden op een besneeuwd of bevroren hoofdveld. Hoewel het treffen als de ‘oliebollenwedstrijd’ bekend staat, is het toch vooral de kruidenbitter die gretig aftrek vindt bij de spelers . Het evenement is een jaarlijks weerzien met oude bek enden omdat vooral voormalige eerste elftalspelers die niet meer bij Jonathan actief zijn een uitnodiging ontvangen om hun kunsten nog eens te etaleren. De uitslag doet nimmer ter zake. Op het andere kunstgrasveld spelen de overige seniorenteams een onderlinge competitie , zeven tegen zeven. Daar tellen de uitslagen wel degelijk. Logisch, de winnaar ontvangt namelijk een stapeltje extra consumptiebonnen.
Jonathan in de Voetbal International ‘Nederland Voetballand’ is een vaste rubriek in het weekblad Voetbal International. Op karakteristieke wijze portretteert een fotograaf wekelijks de accommodatie van een amateurclub. De over twee bladzijde verspreide foto k enmerkt zich steevast door een treffend detail. In april 2014 verscheen een foto van het Jonathancomplex in de VI. Met het Zeister Slot als typerend decor.
57
De beste vriendinnen
58
DIT IS JONATHAN Meisjesvoetbal
Alsof een spannende wedstrijd zojuist winnend is afgesloten, zo opgetogen lijken deze meiden van het veld te stappen.Niets is minder waar . De wedstrijd moet nog beginnen en de voetbalvriendinnen Heleen, Lisa en Sarah (v.l.n.r.) hebben nu al de grootste lol! De vrolijke meiden zijn alle drie op het schoolplein met voetballen begonnen. Afzonderlijk van elkaar meldden ze zich aan bij Jonathan. Lisa: “Sarah zei dat het misschien een goed idee was om op voetbal te gaan. Dan zou ik het ler en en niet meer als laatste worden gekozen. Na een paar proeftrainingen ben ik lid geworden, ik vond het gelijk superleuk!” Ook Heleen (“Ik wist helemaal niet dat deze foto genomen was.”) heeft het naar haar zin bij Jonathan. “De sfeer bij de club en het meidenvoetbal is heel gezellig .” Sarah is het met haar eens. “Er wordt niet vervelend tegen elkaar gedaan.Ik ben echt blij dat er zulk leuk meidenvoetbal bij Jonathan is!” Vriendschap is een belangrijk thema in de sport. Ook bij het meidenvoetbal, beaamt Sarah. “Lisa is mijn beste vriendin, we zitten op dezelfde school. Heleen ken ik van het voetbal, ook zij is een heel goede vriendin geworden.”
59
Via Jonathan naar het Veel jonge voetballers dromen ervan het betaald voetbal te halen, slechts weinigen lukt het. Jan van Halst en Raymond K oopman behoren tot die laatste gr oep. Via de jeugd van Jonathan werden zij profvoetballer. Ze kijken terug op een prachtige carrière. “Toch is het jammer dat ik het eerste van Jonathan nooit heb gehaald.” Het is vakantietijd en de agenda's van Jan van Halst en Raymond Koopman sluiten niet echt op elkaar aan. Sterker, het blijkt onmogelijk een moment te vinden waarop we met hen aan tafel kunnen om herinneringen op te halen en bij te kletsen. Terwijl de deadline voor dit magazine nadert ... Gelukkig is de mobiele telefoon uitgevonden. En dus bellen Jan en Raymond met elkaar terwijl wij meeluisteren. Op deze pagina's een samenvatting van hun gesprek.
60
Raymond: “Hoi Jan, leuk hè dat Jonathan een clubmagazine uitgeeft en dat ze met ons terug in de tijd willen?” Jan: “Prachtig man! Ik heb fantastische herinneringen aan Jonathan. Ik woonde naast het sportpark en was zaterdagmorgen van de zenuwen altijd vroeg wakker. Ik ging dan even naar de club om alvast het gras te ruiken. Ondertussen hielp ik mee de cornervlag-
PRESENTATIEGIDS JONATHAN | 2014-2015
DIT IS JONATHAN Toppers
betaald voetbal gen te plaatsen. Daarna ging ik weer naar huis om te ontbijten.” Raymond: “Haha, ik weet nog dat we samen in de C1 zaten. Ik was 12 jaar en verhuisde van Amersfoort naar Zeist. Ik kwam bij Jonathan in de C4 terecht, maar na een paar wedstrijden raakte de keeper van de C1 geblesseerd en ik mocht hem vervangen. Ik ben er niet meer uitgegaan, een jaar later kwam jij erbij.” Jan: “We konden het direct goed met elkaar vinden.We droomden allebei van een carrière als profvoetballer en waren de hele zaterdag op het veld. Speelden eerst onze eigen wedstrijd en hoopten daarna dat een ander team nog een mannetje nodig had.De climax was om half 3 als de wedstrijd van het eerste begon. Dat was toen
PRESENTATIEGIDS JONATHAN | 2014-2015
mijn ultieme droom: spelen in Jonathan-1. Het is toch wel jammer dat ik het eerste nooit heb gehaald!” Raymond: “Je hebt evengoed een prachtige carrière gehad,toch?” Jan: “Ik ben intens gelukkig dat mijn droom om profvoetballer te worden is uitgekomen. Ik heb met jongens gespeeld die veel meer talent hadden dan ik. Maar zij zijn onderweg afgehaakt terwijl ik, vooral dankzij mijn fanatisme, meer dan het maximale uit mijn loopbaan heb gehaald.” Raymond: “Je hebt het zeker over Nordin van Schuppen? Jij was goed Jan, maar wat kon die gozer voetballen! Ik heb nooit met
61
een betere samengespeeld, als hij een klein beetje van onze mentaliteit had gehad, was hij de beste voetballer van Nederland geworden. Over mijn eigen carrière ben ik overigens heel tevreden. Bij zowel TOP Oss als IJsselmeervogels heb ik een prachtige tijd gehad.” Jan: “In Oss hebben ze zelfs een tribune naar je vernoemd. Dat kan ik je niet nazeggen, hoor!” Raymond: “Maar jij hebt weer bij grotere clubs gespeeld, bent kampioen geworden met Ajax. Ik ben niet jaloers hoor , ben zelfs trots op je, maar toch zit het mij niet helemaal lekker, haha.” Jan: “Laat gaan man. Wie had kunnen bedenken dat we allebei zo'n prachtige carrière zouden hebben. Weet je nog dat we vroeger op vrijdagavond bij elkaar sliepen? We gingen dan zogenaamd op trainingskamp, net als echte profs. Alleen kregen wij wel cola en chips.” Raymond:“En maar ouwehoeren over voetbal. 's Nachts luisterden we soms of er geen regen viel. We waren als de dood dat het afgelast zou worden.”
Jan: “Mooie tijd was dat. In mijn herinnering sliepen we trouwens meestal bij jou thuis. Was het ontbijt van jouw moeder misschien lekkerder dan die van mij?” Raymond: “We waren ook wel vaak bij jou hoor. Ik voelde mij altijd heel erg op mijn gemak bij jullie , onze ouders konden het gelukkig ook goed met elkaar vi nden. We gingen zelfs samen op vakantie. Dan gingen we trainen en speelden we partijtjes ééntegen-één. Dat ging er hard aan toe, zo hard dat mensen het maar vreemd vonden dat wij daarna als vrienden wegliepen. Misschien hebben we daar wel de basis gelegd voor onze loopbaan. Zie jij ze nog, spelers met dezelfde mentaliteit als wij?” Jan: “Op 'mijn' positie speelt nu Jordy Clasie. Bij hem herken ik het gif in zijn ogen, ik had dat ook. Met Nigel de Jong deel ik de harde maar faire manier waarop hij de duels ingaat. Bij Jonathan werd ik er wel eens uitgehaald door de trainer. Ik zat dan woedend en huilend in de dug-out, kon en wilde niet begrijpen waarom ik gewisseld werd. Hoe haalde hij het in zijn hoofd om het voetbal van mij af te pakken, zo beleefde ik dat als kind.Als prof werd het bijna mijn valkuil. Ik wilde zo graag winnen, dat ik soms wel eens te ver ging.”
Jan van Halst (Utrecht, 20-04-1969) is de bekendste van de twee. Ouderen zagen hem spelen in de jeugd van Jonathan, bij FC Utrecht, Wageningen, FC Twente, Ajax, Fortuna of Vitesse. Jongeren kennen hem vooral als analyticus bij Fox Sports, waar hij wekelijks zijn mening geeft over de wedstrijden in de Eredivisie. Van Halst speelde tussen 1988 en 2003 maar liefst 335 wedstrijden in het betaald voetbal. Zijn succesvolste jaar was 2002 toen hij met Ajax landskampioen werd en de KNVB-beker won. Naast zijn werkzaamheden voor Fox is Van Halst actief voor het internationale marketingbureau SportFive.
62
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
DIT IS JONATHAN Toppers
Raymond Koopman (Amersfoort, 03-02-1969) keepte eind jaren tachtig in de toenmalige Eerste Divisie (nu Jupiler League) drie wedstrijden voor Wageningen. Na twee jaar IJsselmeervogels maakte hij in 1991 bijTOP Oss zijn rentree in het betaald voetbal. Koopman bleef tien jaar in Oss en werd een held tussen de palen. Bij zijn afscheid in 2001 werd vak C door de supporters omgedoopt tot 'Raymond Koopman-vak'. Koopman keerde terug na ar IJsselmeervogels en be leefde daar als k eeper en k eeperstrainer zijn grootste sportieve successen. Met de club uit het vissersdorp werd hij meerdere keren kampioen van de hoofdklasse, landskampioen bij de amateurs, terwijl ook de KNVB-beker en Supercup voor amateurclubs werd gewonnen.
Raymond: “Ik was een beest in de goal. Tegenwoordig moeten keepers vooral kunnen meevoetballen, maar ik vind het belangrijker dat ze met hun handen een bal kunnen tegenhouden. Ik roste de bal gewoon de tribune in als dat nodig was. Die Cillessen, wat ik overigens een prima keeper vind, wacht vaak zo lang met het wegtrappen van de bal, ik word daar niet goed v an. Net als van de tenues en schoenen van de spelers van tegenwoordig. Het lijken wel dressboys, met hun sokken over de knieën, broekjes en shirtjes waar ze steeds aan lopen te trekken en die vreselijke felgekleurde schoenen.”
naar Jonathan, dat is veel te lang geleden. Volg je ons cluppie trouwens nog een beetje?” Jan: “Het is inderdaad lang geleden dat ik bij Jonathan ben geweest. Toen ik voor SportFive bij FC Utrecht werkte , was ik wel eens blij als er bij Hoevelaken een file stond. Dan reed ik binnendoor en ging even langs Slot Zeist en sportpark Achter 't Slot. Als ik op zondagavond of maandagochtend terugblik op het voetbalweekend zoek ik ook altijd de uitslag van Jonathan op. En als ze gewonnen hebben juich ik van binnen een klein beetje. Je bent tegenwoordig toch keepers- en assistent-trainer bij het eerste v an Jonathan? Doe jij maar goed je best, dan kan ik dit seizoen vaak juichen!”
Jan: “Voetbalschoenen horen zwart-wit te zijn. Punt. Aan de andere kant, ik werk in de s portmarketing en snap als geen ander dat al die verschillende kleuren commercieel hartstikk e interessant zijn. Ik heb mijzelf dan ook aangeleerd om er niet meer naar Raymond: “Ga ik doen, Jan. Het was fijn om je te spreken en ik te kijken. Iedereen speelt op gekleurde schoenen, of ik mij er nu hoop je snel weer eens te zien.“ druk over maak of niet.” Jan:“Ik jou ook Raymond. Doe ze allemaal de groeten in Zeist en Raymond: “We worden oud J an. Wanneer kom je weer eens wens iedereen bij Jonathan veel succes!”
SEPTEMBER 2014
63
64
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
DIT IS JONATHAN Talenten
De afgelopen jar en hebben een aantal jeugdspelers van Jonathan de overstap gemaakt naar een pr ofclub. Ook Thodorie en Odysseus Velanas, broers van Griekse komaf, speelden jarenlang in het groen-wit. Nu hopen de twee ambitieuze voetbaltieners bij respectievelijk Feyenoord en FC Utrecht op een profcontract.
Spelen voor een profcontract Thodorie (27-01-1997, links op de foto) keept in Feyenoord onder 18 “Ik speelde mijn eerste jaren bij Jonathan als veldspeler ,” vertelt Thodorie. “Maar keepen vond ik ook leuk. Toen ik een jaar of zeven was deed ik voor de lol mee met een keepersclinic bij Ajax. Tot mijn verbazing werd ik uitgenodigd voor een stage. Uiteindelijk viel ik in de laatste ronde af.” Als tweedejaars D-pupil maakt Thodorie de switch naar het doel;hij wordt doelman van de D1. Al snel staan er scouts van Feyenoord en FC Utrecht langs de lijn.“Ik had het prima naar mijn zin bij Jonathan, speelde tot en met de C1 gezellig met mijn vrienden.Na de C1 ging ik echter naar de B1 van Houten, dat een paar klassen hoger speelde dan Jonathan. Ook bij Houten kw am Feyenoord kijken en ik werd uitgenodigd voor een trainingsstage. Bij de eerste training scheurde ik een pees in mijn hand maar ik mocht toch komen. Blijkbaar had ik voldoende laten zien.” Nu traint en speelt Thodorie op sportpark Varkenoord. De Kuip lonkt, maar is nog ver weg. Volgens zijn broertje heeft Thodorie katachtige reflexen en is hij sterk in de een-tegen-een duels . “Dat heeft Ody goed gezien,” lacht Thodorie. “Het begin was zwaar, want mijn teamgenoten speelden al langer bij Feyenoord. Maar ik heb hard getraind om die achterstand in te halen. Mijn eerste doel is een contract af te dwingen. Over een paar jaar wil ik in het eerste v an Feyenoord te spelen. Ik hoop net zo goed worden als Manuel Neuer. Lukt dat, dan zal mijn droomclub Real Madrid vast een keer bellen, toch?”
SEPTEMBER 2014
Odysseus (05-06-1998, rechts) speelt bij FC Utrecht onder 17 als mid-midden “Ik speelde in de C1 v an Jonathan en maakte 53 goals . Dat was twee jaar nadat ik weg moest bij FC Utrecht. Ze waren ontevreden over mijn ontwikkeling, maar nu stonden ze opnieuw op de stoep.” Odysseus vertelt het uiterlijk onbewogen, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Toch was de teleurstelling groot toen hij vertrok bij Utrecht. “Ik ging terug naar Jonathan, de club waar mijn vrienden speelden. Dat heeft mij goed gedaan. Het voelde als een warm bad en ik vond het plezier terug.” Vorig seizoen maakte Odysseus zijn rentree op sportpark Zoudenbalch. “Ik was trots dat FC Utrecht mij terug wilde en vastbesloten die nieuwe kans met beide handen aan te grijpen. Vorig seizoen ging het al prima en ook dit jaar ben ik goed gestart. Onlangs maakte ik zelfs de enige goal tegenAjax. Dat was wel lekker ja. Mijn grootste kwaliteit? Ik heb een goede techniek,een prima pass en ik scoor makkelijk. Verder heb ik veel profijt van mijn inzicht en overzicht.” Ook Odysseus wil een profcontract. “Daar doe ik echt alles voor. Ik kijk bijvoorbeeld vaak beelden van mezelf terug en train elk e dag hard om beter te worden. Volgend jaar wil ik doorstromen naar de A-junioren, over een paar jaar hoop ik in De Galgenwaard te spelen. Daarna? Dan zou ik wel naar Barcelona willen, als opvolger van Messi, Xavi of Iniesta.”
65
66
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
DIT IS JONATHAN Voetbalplaatjes
Mevrouw, heeft u voetbalplaatjes? Wie heeft ze niet gespaard, voetbalplaatjes? Portretten van de sterren van het Nederlands Elftal en die van Ajax, Feyenoord en FC Utrecht. In het voorjaar van 2011 konden alle spelers van Jonathan zich vergelijken met vedettes als Arjen Robben, Robin van Persie en Wesley Sneijder. Ter gelegenheid van haar 65-ste verjaardag kende Jonathan een ware voetbalplaatjesactie! Het gratis verkrijgbare album bevatte liefst 112 bladzijden. De genummerde portretten v an de spelers w aren als w atermerk zichtbaar op de pagina van hun team. Zo konden de verzamelaars de plaatjes op de juiste plek in het album plakken.
Dranghekken De Wethouder van Sport verrichtte in maart 2011 de start v an deze actie met een ballonnenwedstrijd. Tot 1 mei kreeg iedereen die bij de C1000 in Zeist boodschappen deed voetbalplaatjes mee. Advertenties in kranten ondersteunden de actie . Op onze website verschenen twee prachtige commercials waarin tientallen Jonathanners hun filmdebuut maakten. Sjoerd van Renselaar verzorgde de productie, NOS-nieuwslezer Job Boot deed de voiceover. De voetbalplaatjesactie was een enorm succes. Van Groene Welp tot veteraan, iedereen spaarde mee. Dranghekken bij de uitgang van de C1000, klanten die belaagd werden: “Mevrouw, heeft u voetbalplaatjes voor ons?”
Naslagwerk De verzamelwoede kende een hoogtepunt tijdens de ruilmiddagen. Opvallend veel ouders gedroegen zich die middagen weer even als kind. Uiteindelijk heeft iedere spaarder het album vol kunnen krijgen. Na het sluiten van de actie waren de plaatjes in postervorm verkrijgbaar bij Kerckebosch Media. Ook dit initiatief bleek zeer geslaagd. Meer dan 100 kinderen lieten ee n poster van hun voetbalplaatje afdrukken. Het voetbalplaatjesalbum is een origineel naslagwerk geworden, een ‘smoelenboek’ van de voetballers van Jonathan in 2011. In de loop der jaren zal de waarde van het album in historisch perspectief toenemen. Jonathan wil de voetbalplaatjesactie iedere vijf jaar herhalen.
SEPTEMBER 2014
67
68
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
SEPTEMBER 2014
69
70
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
DIT IS JONATHAN Seniorentoernooi
Uitschakeling geen bezwaar Vlak voor de zomerstop trekt Jonathan nog één keer alle registers open. Traditioneel is het seniorentoernooi de laatste voetbalactiviteit van het seizoen. Een jaarlijks repeterend feestje, waar de gezelligheid belangrijker lijkt dan het w innen van de beker. “Nou vooruit, nog eentje dan.” De meeste leeftijdscategorieën van Jonathan spelen aan het slot van het seizoen een thuistoernooi. De serie eindigt met het legendarische seniorentoernooi. Niels van Weely, speler van Jonathan-4, organiseert dit toernooi sinds de eerste editie in 2007. En ondanks enige assistentie kan de organisatie als e en soloproject van Niels worden beschouwd. Zijn teamgenoten herkennen dit solistisch optreden wel. Ze zijn niet anders gewend van hun diepste aanvaller. En ze laten het voor wat het is, want Niels treft er doel mee. Zowel binnen als buiten het veld. Hij slaagt er elk jaar weer in de leukste tegenstanders voor het toernooi te contracteren. Niels hanteert daarbij simpele criteria: sportiviteit, respect en gezelligheid.
Spontane aanmeldingen De maanden voorafgaand aan het toernooi doet Niels een beroep op zijn omvangrijke netwerk om een representatief deelnemersveld samen te stellen. Daarbij geholpen door spontane aanmeldingen van teams die eerder hebben deelgenomen. Zij reserveren vaak vroegtijdig voor de eerstvolgende editie . Onze gasten laten zich niet door reisafstanden weerhouden. LSVV'70 uit Leiden, VVA/Spartaan en TOB uit Amsterdam en vv Monninckendam melden zich op de toernooidag stipt om 09.00 uur bij de organisatie. Keurig afgezet door de chauffeur van een gehuurde touringcar. Aan het einde van de dag treft diezelfde buschauffeur zijn gezelschap in een andere staat aan. Laten we zeggen, meer uitgelaten dan op de vroege morgen. Jaarlijks doen er twintig teams mee. De deelnemers worden in twee niveaus verdeeld: elftallen die in de reserve derde of vierde klasse
SEPTEMBER 2014
uitkomen spelen in poule A en B. In poule C en D zitten de teams die in de reserve vijfde en zesde klasse actief zijn.Per niveau gaan vier teams door naar de halve finales, elk niveau levert een eigen winnaar. Er zijn dus twee hoofdprijzen, twee wisselbekers.
Sfeerverhogend Na de finales ontvangen de twee winnaars hun mega wisseltrofee. Voor alle teams is er een ingelijste teamfoto. Die teamfoto’s zijn in de ochtenduren gemaakt, later die dag ontwikkeld en ingelijst. Voorafgaand aan de prijsuitreiking is DJ Becker op het terras al begonnen met sfeerverhogende klanken. Doef, doef, doef, doef. Het seniorentoernooi in 2014 kende behalve de DJ ook een openluchtoptreden van de Zeister Toppers. Een ander genre. “Kali, ik mis je Kali - mooiste vrouw van mijn dromen - ik hou v an jou, van jou.” Ook leuk. Sporten maakt de deelnemers behalve dorstig ook hongerig. Op het terras zijn broodjes bal met pindasaus verkrijgbaar om de eerste trek te stillen. Intussen draait huiskok Mario van Wandelen overuren in de keuken, want jaarlijks blijven zo’n honderdvijftig spelers plakken voor het avondeten. Tegen kostprijs genieten de spelers v an een uitgebreid warm en koud buffet. Twee hoofdprijzen zijn eerder die middag aan de winnaars uitgereikt. Een derde hoofdprijs voor de topprestaties van Mario zou op zijn plaats zijn. Rond sluitingstijd pakken de laatst aanwezigen de bezems en vegen terras en kantine weer schoon. Bij de bar klinkt: “Nou vooruit, nog eentje dan.”
71
Er zijn maar weinig teams die de eindstand in de poulefase werkelijk betreuren. Het resultaat is namelijk altijd positief; het bereiken van de halve finale levert sportieve genoegdoening op, uitschakeling betekent sneller aan het bier. Dat is lastig kiezen. Kanshebbers voor de halve finale overwegen vaak beide opties een kans te geven. En toegegeven, als de zomerzon de ontblote bovenbuiken op het terras barmhartig verwarmt, is de verleiding groot al voortijdig een eerste biertje te happen.
72
DIT IS JONATHAN Seniorentoernooi
73
74
VERENIGINGSMAGAZINE JONATHAN
SEPTEMBER 2014
75