Dirk-Jan Visser Fotojournalist van het Jaar

13e jaargang 6 februari 2008 redactioneel onafhankelijk magazine van de Hanzehogeschool Groningen | e-mail: [email protected] | www.hanze.nl/nieuws | foto: Dirk-Jan Visser

10

Dirk-Jan Visser Fotojournalist van het Jaar

Drie Duurzame Dagen * Studenten starten uitzendbureau voor Polen * Een mannelijke secretaresse bij Gezondheidsstudies * Alles over Chinees Nieuwjaar * Suzanne in de Sneeuw * HG zet tientallen administratiesystemen bij het vuil * Werken bij een Callcenter

Oud-Minervastudent Fotojournalist van het Jaar

Foto: Dirk-Jan Visser

‘Het is belangrijk dat je niet opvalt’

In de bibliotheek van Tskhinvali in de autonome regio Zuid-Ossetië plaats een vrouw een gedenkteken voor de Ossetiërs die in de Tweede Wereldoorlog vochten voor het Sovjetleger.

Dirk-Jan Visser maakt fotodocumentaires in allerlei uithoeken van de wereld. De series van de 29-jarige oud-Minervastudent vertellen indringende verhalen over tegenstellingen, wanhoop en armoede. Op 20 januari ben je verkozen tot fotojournalist van het jaar 2007 en je won de Zilveren Camera voor buitenlandse documentaires.

‘Die Zilveren Camera is prachtig. Maar de titel Fotojournalist van het Jaar, voor mijn hele werk, vind ik helemáál een eer. Meestal gaat die prijs naar oudere fotografen van naam. Ik zie het ook als een erkenning voor de zwart-witfotografie. Voor mijn eigen projecten fotografeer ik bijna uitsluitend zwart-wit.’ Je ging op een toeristenvisum naar Zimbabwe waar journalisten absoluut niet welkom zijn. Je zoekt conflicthaarden op. De jury prijst je om je durf.

‘Eerlijk gezegd kneep ik hem wel toen er ineens vijf militieleden om me heen stonden. Ze wilden weten wat ik aan het doen was. Het is belangrijk dat je niet opvalt.

Ik heb een Canon 5D, een spiegelreflex die niet waanzinnig groot is. Bovendien fotografeer ik effectief hooguit één uur per dag. Snel een paar foto’s maken en er dan als de gesmeerde bliksem vandoor! Het gros van de tijd sta ik te wachten, praatjes te maken met de mensen die ik op de foto wil zetten. Vertrouwen winnen! Bij de foto’s van de border jumpers die illegaal de grensrivier oversteken en via een niemandsland naar Zuid-Afrika ontsnappen, was dat trouwens niet nodig. Die jongens waren als de dood voor de politie en bendes die moordend en verkrachtend rondtrekken. Ze hadden wel wat anders aan hun hoofd. Dat ik erbij was, stelde niets voor.’ Waarom neem je zulke risico’s?

‘In Zimbabwe wilde ik het verhaal van

2 HANZEMAG WOENSDAG 6 FEBRUARI 2008 [10]

onderdrukte mensen vertellen. De wanhoop, de angst, de armoede. Ik wil dingen doen waarin ik echt geloof. Aandacht genereren voor misstanden waar niemand iets van weet of waar niemand in is geïnteresseerd omdat het gecompliceerd is. Afgelopen maart heb ik een serie gemaakt in Zuid-Ossetië, een autonome regio van Georgië die zich heeft afgescheiden. De inwoners willen bij de Russische republiek horen. Je ziet oude mensen trots met oorlogsonderscheidingen lopen. De helden van de SovjetUnie worden daar nog steeds vereerd. In de rest van Georgië zie je bijna niets meer wat nog aan de Sovjettijd herinnert.’

Heb je veel gehad aan je opleiding op Minerva? Niet echt een opleiding tot persfotograaf.

‘Minerva had in mijn tijd geweldige docenten en er was een fantastische directeur, Albert Van Der Weide. Fotojournalistiek is inderdaad niet de core business van een kunstacademie, maar ik kreeg toch veel vrijheid en ruimte, al moest ik er wel voor knokken. In het eerste jaar besloot ik naar de Palestijnse gebieden te gaan. Met een foto die ik in Ramallah maakte van president Arafat won ik in 2005 al een keer de Zilveren Camera, in de categorie nieuwsfoto.’ Je woont nu in Rotterdam.

Je fotografeert ook voor NRC.

‘De serie over Zimbabwe heb ik al verkocht aan Vrij Nederland en binnenkort verschijnt de reportage in Le Monde. Het is voor een onbekende fotograaf altijd maar afwachten of kranten en tijdschriften geïnteresseerd zijn. Daarom is de bekendheid die je krijgt door zo’n titel mooi meegenomen. Voorlopig heb ik een vaste bron van inkomsten nodig. Dat freelance-werk voor onder meer NRC is trouwens niet alleen om de kachel te laten branden. Fotografie is een ambacht. Je moet je vaardigheden scherp houden.’

‘Toffe stad. Voor mij de juiste plek. Als je in allerlei uithoeken van de wereld wilt fotograferen, heb je goede contacten nodig die je helpen aan betrouwbare gidsen, chauffeurs en tolken. In het Westen zitten veel non–gouvernementele organisaties en bedrijven die in dat soort landen actief zijn.’

Luuk Steemers Coverfoto: Dirk-Jan Visser

www.dirkjanvisser.nl en www.zilverencamera.nl.

Colofon

INHOUD

HanzeMag is het redactioneel onafhankelijke magazine van de Hanzehogeschool Groningen. Het blad verschijnt tweewekelijks. Redactie-adres Zernikeplein 7, A0.04 en A0.05, Groningen Postadres Postbus 30030 9700 RM Groningen telefoon: 050 5955588 fax: 050 5955590 e-mail: [email protected] Internet: via www.hanze.nl.nieuws Redactie Chris Wind - hoofdredacteur 050 5955585 [email protected] Boudewijn Otten - (eind)redacteur 050 5955582 [email protected] Luuk Steemers - redacteur 050 5955581 [email protected] Rina Tienstra - redacteur 050 5955581 [email protected] Loes Vader - redacteur 050 5955588 [email protected]

15

9

Fotografie Pepijn van den Broeke - www.pepijnfoto.nl Robert van der Molen loeXproduXies Illustraties Xiao Feng Chiu & Mathieu van der Bij Sam Peeters Leo van der Reest Barbara Stok Basis lay-out Art Studio - Groningen Productie Redactie HanzeMag & Grafische Industrie De Marne B.V. Oplage: 6.000 Advertenties Bureau Nassau 020 6230905, [email protected] Abonnementen 60 euro per jaar 050 5955588, [email protected]

17 21 Pagina 4 Rondvraag: Zou jij op de Zernike-campus willen wonen? ‘Ik vind het Zernikecomplex te stil. Je ziet hier ’s avonds bijna niemand. Dat lijkt me ook wel wat gevaarlijk.’ Pagina 5 Nieuws: Cultureel Café houdt housewarming, HG schorst docent en sportpersoneel betrekt nieuw sportcomplex aan Zernikeplein. Pagina 6 Ingezonden brief: ‘Het artikel Studenten gaan op Chique is op zijn minst suggestief, subjectief en negatief geschreven.’ Pagina 7 Bij de Les: Boudewijn Otten verwondert zich over alle gerecyclede producten en duurzame projecten die hij te zien krijgt tijdens de Drie Duurzame Dagen. Pagina 8 Studenten van Code 06 gaan Poolse werknemers naar Nederland halen. ‘De Polen zijn niet gek. Ze zijn trots en laten zich niet afschepen. Pagina 9 Vier eerstejaars van het Instituut voor Sportstudies organiseren een panna-toernooi in Haren en halen 525 euro op voor stichting Right to Play. Pagina 10 Een mannelijke secretaresse, dat zie je niet zo vaak. Ronald Kloeze is secretaresse bij Gezondheidsstudies. ‘Mannelijke managers pikken veel meer van vrouwen.’

Pagina 12 & 13 Chinees Nieuwjaar: Op 7 februari begint in China het jaar 4705, het jaar van de Rat. Voor Chinezen is Nieuwjaar het belangrijkste feest van het jaar. Families komen bijeen om te eten, mahjong te spelen en vooruit te blikken op een nieuwe start. Pagina 14 Afstudeercoördinator Jack Schilder ergerde zich aan de vele taalfouten in eindverslagen en besloot er iets aan te doen. Hij schreef een standaardfoutendocument om zijn studenten te helpen. Pagina 15 Suzanne Stoppels heeft andermaal mazzel. Ze wordt voor de tweede keer ingeloot om mee te doen met Snowevent. Voor HanzeMag hield ze een dagboek bij. Pagina 17 In Huize Drama, het oudste Alo-huis van Groningen, is het altijd gezellig. Pagina 20 De HG vervangt de komende jaren twee derde van de computersystemen van de administratieve diensten. Projectleider Aart Wedemeijer legt uit hoe en waarom. Pagina 21 De vijftig studenten van het callcenter van HanzeConnect vallen geen wildvreemde mensen lastig tijdens etenstijd.

[10] 2008 6 FEBRUARI WOENSDAG HANZEMAG

3

RONDVRAAG

Internaat? Als het aan de Onderwijsraad ligt, gaan studenten zoveel mogelijk in internaten wonen op een campus. Je bedje dicht bij de opleiding en lekker ver van alle verleidingen van de stad. De raad denkt dat vooral eerstejaars zo minder vaak uit de boot vallen. Onderwijsminister Ronald Plasterk vindt het een interessante gedachte. Wat vind jij?

‘Ja, zo’n internaat lijkt me best leuk, gezellig onder soortgenoten’

Navid Saleki (21), eerstejaars Werktuigbouwkunde

‘Ik heb twee maanden open neergereisd en woon nu in een studentenhuis in de stad. Maar ik zou er wel wat voor voelen om op een campus te wonen. Je treft er mensen die met dezelfde stof bezig zijn en je komt als eerstejaars meteen in het goede spoor terecht. Een beetje minder zelfstandigheid zo aan het begin van een studie lijkt me best prettig. Ik denk dat veel ouders er ook best blij mee zouden zijn.’

Willem Jaap Engbers (19), eerstejaars Fysiotherapie

‘In Amerika wonen studenten op de campus omdat de afstanden veel groter zijn. In Nederland is dat niet nodig. Alles is hier op fietsafstand. Slecht idee, dus. Ik zou nooit in een internaat willen zitten. Een vriendin studeert aan de hotelschool in Haarlem. De studenten wonen daar allemaal in een soort hotel. Ze is daar niet echt blij mee. Af en toe wil je toch even een andere sfeer. Studenten moeten zelf uitmaken waar ze wonen.’

Rusco Lamidi (16) en Ruben Kuipers (16), havo-4 Winkler Prins Veendam

Rusco: ‘Internaat vind ik geen prettig woord, je moet wel alle vrijheid hebben. Maar op de campus zit je wel lekker dicht bij school. Maar uit de boot vallen kun je net zo goed, dat ligt toch aan je motivatie? Ruben: ‘Ik denk dat ik hier HBO-Rechten ga doen. Het vinden van een kamer is een probleem. Als je op een campus woont, is dat verbonden met de school en kun je makkelijker van zo’n kamer afkomen als je met de studie stopt. Voorwaarde is wel dat het goedkoop moet zijn. 200 tot 250 euro lijkt me redelijk.’

‘Nee, meer studeren doe je natuurlijk niet op zo’n campus, wel meer feesten’

Titia de Koning (20), vierdejaars Medisch Beeldvormende & Radiotherapeutische Technieken

‘Mijn opleiding zit niet eens op de Zernike Campus. Los daarvan vind ik het een slecht idee. Ik geloof niet dat het automatisch bevorderlijk is voor de studie om dicht bij je opleiding op een afgelegen campus te wonen. De studenten zullen ’s avonds toch naar het centrum gaan. Het lijkt me verschrikkelijk om in zo’n internaat te wonen. Ik reis iedere dag op en neer naar Assen. Dat is mijn eigen keuze. En de studie gaat prima zo.’

Jolanda Arends (20), eerstejaars Human Technology

‘Het had mij wel leuk geleken om hier op het Zernikecomplex te gaan wonen. Het is makkelijker dan zelf een kamer zoeken. Alles is dan al opgezet en je bent gezellig met soortgenoten. Nu zie je elkaar alleen in de klas of in het studielandschap. Extra voorzieningen op de campus vind ik niet zo nodig. Supermarkten zijn er al genoeg in de buurt en uitgaansmogelijkheden hoeven er wat mij betreft ook niet te komen. Het is maar een kwartiertje fietsen naar de stad.’

Yiu-Hei Lau (21), tweedejaars International Communication

‘Voor Nederlandse studenten lijkt me dat niet zo nodig. Zij komen gemakkelijk aan een kamer. Maar ik denk niet dat eerstejaars op een campus meer gaan studeren. Eerder meer feesten! Voor buitenlandse studenten die net in Nederland zijn, lijkt het me misschien wel een idee. Het kan goed zijn voor de communicatie, ze wonen nu verspreid door de stad. Maar de afstand tot de binnenstad is te groot. Ik woon in Vinkhuizen en dat is niet zo fijn met slecht weer. En ik vind het Zernikecomplex te stil. Je ziet hier ‘s avonds bijna niemand. Dat lijkt me ook wel wat gevaarlijk.’


KORT NIEUWS

Cultureel Café

HG schorst SP-raadslid Schaaf

Het bestuur van de Hanzehogeschool heeft Jasper Schaaf, docent aan de Academie voor Sociale Studies, op non-actief gesteld. Over de redenen voor deze maatregel wil de docent, tevens voorzitter van de Groningse gemeenteraadsfractie van de Socialistische Partij, weinig kwijt. ‘Ik ga fier en rechtop door het leven en heb niets gedaan waarvoor ik me moet schamen’, liet Schaaf het Dagblad van het Noorden weten. Ook het HG-bestuur hult zich in stilzwijgen over de affaire. HG helpt Herr Grosser aan lintje

Het VSB-fonds stelt jaarlijks tweehonderd studiebeurzen ter beschikking. Info: Babs Steeneken, b.steeneken@ pl.hanze.nl, www.vsbfonds.nl/beurzen. HG doet weer mee aan fietsactie

HG-medewerkers die naar hun werk fietsen, kunnen weer meedoen aan de actie Fietsen Scoort. De actie maakt deel uit van het nationale programma Sport & Beweging. Voor elke gefietste kilometer stelt de HG één eurocent beschikbaar aan een waterproject en fietsprojecten in ontwikkelingslanden. In 2007 fietsten HG-medewerkers 1536 euro bij elkaar. Info: Anita Kuis, [email protected]. nl, www.fietsenscoort.nl.

Foto: Luuk Steemers

Het nieuwe Cultureel Café van de CAST (Culturele Activiteiten voor STudenten) hield op 29 januari een interne housewarming. De ruimte tussen het Atrium en De Appel biedt een podium, vitrines en trendy zitcomfort. Aan een geluidsinstallatie en een breedbeeldbeamer wordt nog gewerkt. In het plafond komen vaste luidsprekers. De CAST gaat culturele activiteiten in het café organiseren zoals films, exposities en live muziek, maar hoopt ook dat studenten met eigen initiatieven komen. Het Cultureel Café wordt begin april officieel geopend.

weer waren, pakten de medewerkers hun kantoorspullen uit in de nieuwe behuizing. Eén van de blikvangers is het vijfentwintigmeterbad, dat op de dag van de verhuizing tot op ongeveer een derde was gevuld. Ook de rest van het veelal als fraai beoordeelde pand is ruim voorzien van sportfaciliteiten. (Foto: Bart Dikkeboer). iPod voor draadloze ideeën

Draadloos Groningen looft een iPod Touch uit aan studenten die komen met

vernieuwende ideeën over diensten op een stadsdekkend draadloos netwerk. Draadloos Groningen, een samenwerking van Rijksuniversiteit Groningen, Hanzehogeschool Groningen, gemeente Groningen en het Universitair Medisch Centrum, onderzoekt de mogelijkheid om zo’n netwerk te realiseren. Studenten kunnen nu al gratis gebruik maken van een draadloos stadsnetwerk tussen Vismarkt, Grote Markt en Stadsschouwburg. Inzenden tot 29 februari, www. draadloosgroningen.nl.

Groene student scoort chocolade

Op voordracht van de Hanzehogeschool is Günter Grosser benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Grosser, die op 31 januari met pensioen ging, was op de Katholische Fachhochschule Freiburg sinds 1980 contactpersoon voor de voormalige Sociale Academie en de huidige Hanzehogeschool. De Nederlandse consul-generaal Jan Hesseling overhandigde Grosser de versierselen die de gelauwerde dankt aan zijn inzet voor de samenwerking tussen de hogescholen. HG-docent Theo Koning hield een lofrede en overhandigde Grosser nog een blijvende herinnering: een fiets.

Studenten die hun huisbaas overhalen om over te stappen op groene stroom krijgen van het Studenten Milieu Overleg Groningen (SMOG) een chocoladepakket van Tony’s Chocolonely. ‘Een win-win-winsituatie’, zegt Evelien Bruins van SMOG. ‘De huisbaas krijgt een korting op zijn energienota, de student chocolade en de wereld wordt weer een beetje beter’, (info: www.groenestudent.nl). Sportpersoneel klinkt op Zernikeplein

Op 31 januari hieven de medewerkers van het Instituut voor Sportstudies het glas op de verhuizing naar Zernikeplein 17. Terwijl werklieden nog druk in de

Deadline aanvraag VSB-beurs nadert

Studenten die na het afronden van hun opleiding met een VSB-beurs in het buitenland willen studeren of onderzoek willen doen, moeten voor 1 maart een aanvraag voor een studiebeurs indienen.


5

FRICK

Dansstudenten vlammen in het Atrium

Foto: Luuk Steemers

Heiliges Feuer

INGEZONDEN

Op uitnodiging van De CAST (Culturele Activiteiten voor Studenten) gaven de vierdejaars van de Dansacademie NoordNederland op woensdag 30 januari een lunchvoorstelling in het Atrium van de HG op het Zernikeplein. De show is het resultaat van het eindproject Twelve, waarin kleinkunst en dans de hoofdonderdelen zijn. De twaalf deelnemers aan het eindproject schreven zelf de choreografieën voor de voorstelling die uit drie acts bestond. Het eerste deel Route

12 (choreografie van Rianne Foekema, Maayke van Kruchten en Anouk Overeem) was een moderne dans in stemmig zwarte outfits. Het tweede deel, Brainstorm, was een popmusicaldance-show waarin de melodie van Joe Cockers You Can Leave Your Hat On is verwerkt, een choreografie van Germaine Ching-Yong, Josje Huisman en Jentily Wagenmakers. In het slotgedeelte (zie foto), een salsastuk zonder titel, wervelden de oranje

jurken van de danseressen als vlammen door de ruimte. Judith Aalfs, Monique van den Berg en Laura Ponticoro tekenden voor de choreografie. Een aantal van de stukken zal ook in de eindpresentatie van de Dansacademie in juni worden opgevoerd. De presentatie van de eindexamendanseressen maakte veel enthousiasme los. Caroline Banus-Jokhorst van de Dansacademie sluit niet uit dat er vaker van dit soort voorstellingen op HGlocaties komen.

HanzeMag creëert negatief beeld Het artikel Studenten gaan op Chique (HanzeMag 9, 23 januari) is op z’n minst suggestief, subjectief en negatief geschreven. Het artikel spreekt over chique appartementen terwijl de meerderheid van de studio’s bescheiden van formaat is en een basic afwerking kent. Woningbouwvereniging IN noemt de zelfstandige units zelf dan ook studio’s. Mijn eigen studio meet 25 vierkante meter, waarvan, min de keuken en badkamer zestien vierkante meter woonruimte overblijft. Ik betaal hiervoor een prijs die (inclusief huursubsidie) lager is dan mijn huidige kamerhuur, zo’n 350 euro. Er is dus geen sprake van ‘riante en chique appartementen’ voor ‘niet misselijke prijzen’. Ik ben erg blij met mijn studio en heb de

architect en IN daar ook hartelijk voor bedankt. Een kritische kanttekening bij de grootte van mijn studio heb ik niet geplaatst. Ik heb louter geconstateerd dat ik, na de grotere studio’s gezien te hebben, daar óók graag had gewoond. Daarbij ben ik geen eerstejaars, maar vierdejaars. Een belangrijk verschil, omdat het suggereert dat ik nog maar pas ingeschreven zou zijn en nu al zo’n mooie studio krijg aangeboden. Uit het gehele artikel spreekt de suggestie van verwende studenten die ondanks kamernood chique willen resideren in het centrum, dat hen die kans wordt geboden én dat zij desondanks ‘miezemuizen’. Door feiten (bewust?) verkeerd te noteren of achter te houden (mo-


gelijkheid tot huursubsidie waardoor huur substantieel lager wordt) creëert de schrijver van dit artikel volgens mij een negatief beeld bij dit unieke project. Dat beeld is niet alleen onjuist, het plaatst toekomstige bewoners in een bepaalde hoek en het spreekt niet de waardering uit die de architecten, de Gemeente Groningen en woningbouwvereniging IN verdienen. Wellicht komt dit doordat de schrijver en zijn fotograaf zich als enigen niet hebben voorgesteld, ongevraagd foto’s maakten en slechts twee vragen stelden waarop dit gehele artikel is gebaseerd?

Sinds kort is Udo Rauin, hoogleraar Opvoedkunde aan de Goethe Universiteit in Frankfurt am Main, een belangrijk man. Hij is het namelijk volledig met mij eens. Driewerf hoera voor Udo Rauin. Ik heb een stel klompen en daarop kan ik dingen aanvoelen. Lieber Udo heeft geen klompen: hij heeft de beschikking over gegevens en computers die die gegevens kunnen analyseren. Jarenlang volgde Udo duizend Duitse docenten op de voet. Al toen ze in de collegebanken zaten, legde de pedagoog ze allerlei vervelende vragen voor. Al snel vond hij de drie typen studenten op de Duitse docentenopleidingen. Ze zullen u bekend voorkomen. De geïnteresseerde student, Rauin stelt vast dat 38 procent van de studenten enthousiast kiest voor het leraarschap (38 procent is een beetje veel, maar, meine Damen und Herren: we hebben het over Duitsland!). 35 procent van de studenten twijfelt al in het eerste jaar: ben ik wel geschikt voor het leraarschap? De rest, 27 procent, kiest voor de studie om allerlei praktische redenen. Als student zijn zij feestnummer en zesmin-abonnee. Rauin noemt ze hedonisten, levensgenieters. Etwas überspitzt gesagt: hedonisten kiezen voor het leraarschap vanwege de lange vakanties. Enthousiasteling, twijfelaar of hedonist, eens komen ze voor de klas te staan. Rauin bleef ze met vragen bestoken. Wat blijkt? Enthousiastelingen klagen in hun eerste jaren voor de klas nauwelijks over werkdruk. Twijfelaars en hedonisten reppen echter in groten getale over problemen. Zestig procent vindt het leraarschap zwaar en de werkdruk hoog. Het is een trend die tot in lengte van jaren blijft bestaan. Enthousiastelingen gaan fluitend naar school, twijfelaars en hedonisten worden ziek, raken overspannen of uiten hun leed in ziekelijk geklaag en gejammer. In hen, meent Rauin, is het heilig vuur niet gedoofd door de vele onderwijsvernieuwingen. Nein, das Heilige Feuer hat vermutlich nie gebrannt. Ronald Plasterk heeft nog nooit van Udo Rauin gehoord. De minister wil het lerarentekort oplossen door de salarissen te verhogen. Iedereen kwaakt het hem na, van vakbond tot hogeschoolbestuurders. En er zit best wat in: door de lerarensalarissen te verhogen, lok je meer studenten naar de lerarenopleiding. Vooral meer hedonisten en twijfelaars. ‘Wat een ellende’, jammert mijn collega K, ‘niets blijft het onderwijsvolk bespaard.’ Hajo Frick

Rick Nibbering, vierdejaars Vastgoed & Makelaardij

Reageren?: [email protected].

BIJ DE LES

Sanne Verhoeve verdedigt tijdens de Drie Duurzame Dagen de wijk die nooit gebouwd zal worden. Links vooraan de maquette van twee CTC-woningen van ORGA-architect Daan Bruggink, daarachter de duimdikke CTC-bijbel van Rolf, Wouter en Sanne.

Foto: Pepijn van den Broeke

Architectuur, Bouwkunde & Civiele Techniek

In de rubriek Bij de Les legt een redacteur zijn vergrootglas op het onderwijs op de Hanzehogeschool. Zelfs in onderwijsvrije perioden valt er op de HG nog verbluffend veel te leren, zo ontdekt Boudewijn Otten tijdens één van de Drie Duurzame Dagen. Floep, een auto. Met een druk op de knop tovert Rolf Drijfhout een afbeelding van de conceptcar van Ford op de muur. Niks bijzonders, maar toch. ‘Deze auto is honderd procent recyclebaar’, zegt Rolf, ‘volledig! Zelfs de banden, want die zijn van soja.’ Verbluffend! Net als de Nike Considered, een sportieve schoen die van veter tot zool bestaat uit hergebruikt materiaal. Da’s best duurzaam, zoals het tegenwoordig heet. Maar kan het nog duurzamer? Ja, het kan nog duurzamer. Rolf houdt een boek op. Het boek is van kunststof, maar dat voel je niet als je het in de hand hebt. De drukinkt is met heet water te verwijderen. En ja hoor, als je dat water opvangt, kun je de inkt er weer uithalen en opnieuw gebruiken. Het Instituut voor Architectuur, Bouwkunde & Civiele Techniek besteedde in januari drie keer aandacht aan duurzaamheid tijdens het mini-symposium Drie Duurzame Dagen. Op geen enkel vakgebied is duurzaamheid zo hot als in de bouwkunde. Ingenieurs uit alle disciplines doen er alles aan om energie en

grondstoffen te sparen. Cradle-to-cradlebouw gaat daarin het verst. Kersvers ingenieur Rolf Drijfhout: ‘Cradle-to-cradle (CTC) doet geen enkele concessie. Net als bij de conceptcar, de Nike-schoen en het recyclebare boek gebruikt CTC alleen materiaal dat herbruikbaar is.’ Rolf Drijfhout, Wouter Pops en Sanne Verhoeve kregen een zevenenhalf voor de afstudeeropdracht die ze op 31 januari presenteren in lokaal A1.55 van het techniekgebouw. Het drietal maakte een stappenplan voor de aanleg van een CTC-woonwijk in het weidegebied ten noorden van de Groningse buurt Noorderhoogebrug. Een omgeving die in geen enkel bestemmingsplan voor behuizing in aanmerking komt. Dat was een extra uitdaging. De studenten wilden met een plan op de proppen dat misschien, toch nog, tegen de heersende voorschriften in, te realiseren was. Ze leenden een ontwerp voor een CTC-woning van architect Daan Bruggink en richten het weidelandschap met dergelijke woningen in. Brugginks woning ligt voor een flink gedeelte onder-

gronds. Het dak dat wel boven het maaiveld uitsteekt, veroorzaakt glooiingen die iets van kleine wierden weg hebben. De woning wordt opgetrokken uit milieuvriendelijke en energiezuinige materialen. Als isolatiemateriaal stellen de studenten vlasvezel voor. ‘Dat isoleert vier keer zo goed als glaswol’, verklaart Sanne. Voor het houten plaatmateriaal gebruiken de studenten pavaplan. ‘Pavaplan is verlijmd met hars en het is nog goedkoper dan OSB-plaat.’ Voor de fundering is schuimbeton het aangewezen materiaal. ‘Dat is zwakker dan gewoon beton, maar met enige bouwkundige trucjes is dat te verhelpen.’ Het glas van de CTCwoning is natuurlijk hoog rendement dubbel-plus. De buitenkant van de woning zal moeten bestaan uit hardhout van de robiniaboom, een snelgroeiende en milieuneutraal te kweken acaciasoort. Overal hebben de drie studenten aan gedacht. De energie betrekken de bewoners uit de grond met een warmtepomp en uit de lucht met een windturbine. Een aansluiting op de riolering kan achterwege

blijven als de woningen worden uitgerust met septic tanks. Helofytenfilters zorgen er voor dat water kan worden hergebruikt en hergebruikt. Al met al zal de woning duurder zijn dan een conventionele woning. ‘Zo’n dertigduizend euro meer’, heeft Wouter becijferd, ‘maar dat verdienen de bewoners in een jaar of tien terug via lagere energielasten en wellicht door duurzaamheidssubsidies van de overheid.’ En zo gaan ze maar door, de drie studenten zijn gegrepen door het plan dat nooit van de grond zal komen. Althans niet bij Noorderhoogebrug. Andries van den Berg, lector Ruimtelijke Transformatie, is bijna met stomheid geslagen als hij fris van de lever mag reageren. ‘Alle lof. Jullie stappenplan… Jongens, dat is zowat een cradle-to-cradlebijbel. Het enige mankement is iets waaraan jullie niks kunnen doen: de ontwikkelingen gaan zo snel dat deze bijbel over twee jaar moet worden herschreven.’ Boudewijn Otten


7

Studenten maken ondernemingsplan voor uitzendbureau

Foto: Luuk Steemers

WIE haalt de Polen naar Nederland… Code 06

Vanaf links: Sebastiaan Beijer, Johan Marinissen en Jille Kuipers in het kantoor van Code 06 aan de Steenhouwerskade.

Brainstormen, een bezoek aan Polen, confrontaties met enkele experts uit het bedrijfsleven, een analyse door MER-studenten, een testpanel en goed communiceren. Drie studenten maken bij Code 06 een ondernemersplan voor een uitzendbureau voor Poolse werknemers. ‘Ik was op zoek naar een leerzame minor, iets prikkelends. Geen fictief project dat uiteindelijk terechtkomt in de lade van een docent. Dat kan bij Code06. De keuze was snel gemaakt.’ Vierdejaars Personeelsmanagement Sebastiaan Beijer (23) begon met twee teamgenoten aan het omzetten van een bedrijfsidee in een uitgewerkt concept. ‘We konden uit vier ideeën kiezen’, vertelt vierdejaars Bedrijfseconomie Jille Kuipers (20). ‘Een webcommunity opzetten, een luxe afvalemmer ontwikkelen of een marktplaatsachtige site maken voor mensen uit je eigen straat. Allemaal interessante projecten, maar het uitzendbureau voor Poolse werknemers trok me het meest.’

Vierdejaars Facility Management Johan Marinissen (22) knikt. ‘Dit idee zit precies in mijn vakgebied: diensten, vervoer, huisvesting. Het idee komt van opdrachtgever Sebe Kamps. Die haalt al Polen naar Nederland om in de bouw te werken. Hij staat in Polen goed bekend omdat hij zorgt voor goede woonruimte en begeleiding. Kamps denkt dat je ook Polen voor ander werk naar Nederland kunt halen.’ Alle teams van Code 06 werken drieënhalve dag per week volgens een vaste werkwijze. Op de dinsdagen geven mensen uit het bedrijfsleven workshops. De woensdagen zijn er voor brainstormsessies. En de donderdag heeft geen


vast programma. ‘Dat brainstormen is erg belangrijk’, meent Johan. ‘We gaan om tafel en beginnen over een bepaald thema na te denken: juridische zaken, faciliteiten of woonruimte. Alles wat bij ons opkomt schrijven we op gele stickerbriefjes die we op een whiteboard plakken. Niets is fout. Pas later kijken we naar de haalbaarheid.’ Het drietal heeft bijvoorbeeld lang gebrainstormd over de bedrijfsnaam. Jille: ‘Uiteindelijk heeft Sebastiaan de naam WIE bedacht, Werken in Europa. Kun je ook in het Engels vertalen en met WIE kun je natuurlijk eindeloos reclameslogans bedenken. WIE is goed in, WIE biedt goede faciliteiten en ga zo maar door.’ Regelmatig komt de groep samen met Michel Schoemaker, de vaste begeleider van Code 06, en Tjitske Bouma, de coach van de Hanzehogeschool. Daarnaast is er een adviesraad van ervaren mensen uit het bedrijfsleven. Een aantal tweedejaars van Management, Economie & Recht hebben een sterkte-zwakteanalyse op het concept losgelaten. Ze bekeken of het concept haalbaar is en of het zich voldoende onderscheid van de concurrenten. Uiteindelijk laten de drie studenten het concept nog testen door een testpanel. Johan: ‘We hebben zelfs iemand ingehuurd die zich in Polen uitgaf

voor werkzoekende en uitzendbureaus afging. We wilden weten hoe de concurrenten te werk gaan. Het bleek dat daar veel misgaat. Afspraken zijn niet concreet, huisvesting blijkt niet inbegrepen, of een pensioenregeling ontbreekt. Dat geeft die bureaus een slechte naam, en dat zijn zaken waar we van leren. WIE gaat de Polen woonruimte bieden met in ieder geval een goed keukenblok en internetfaciliteiten.’ ‘De Polen zijn namelijk niet gek’, verduidelijkt Sebastiaan. ‘Ze zijn trots en laten zich niet afschepen. Het land ontwikkelt zich in een razend tempo. Dat hebben we gezien tijdens ons werkbezoek. Eén van de dingen die we van dat bezoek hebben geleerd, is dat het Poolse uitzendverhaal over tien jaar is afgelopen. Dan hebben ze in eigen land genoeg werk. De naam Werken in Europa speelt daar op in. Het is de bedoeling dat het concept op een gegeven moment ook toepasbaar is in nieuwe landen als Bulgarije of Roemenië.’ Het multidisciplinair werken is een belangrijk aspect van Code 06. Jille: ‘Iedereen neemt zijn eigen vakkennis mee. Zo was ik als BE’er verantwoordelijk voor de financiële onderbouwing. Van personeelszaken heb ik geen verstand, en van huisvesting ook niet. Toch moest ik me nu in dat soort zaken verdiepen omdat ze van invloed kunnen zijn op het financiële plaatje. Je leert zo met nietvakbroeders te communiceren, en dat is heel belangrijk.’ Luuk Steemers

Code 06 Code 06 is een stichting die samenwerkt met de Hanzehogeschool. Onder leiding van een begeleider van Code 06 en een coach van de HG werken studenten in multidisciplinaire teams commerciële ideeën van opdrachtgevers uit tot een concept waarmee de opdrachtgever daadwerkelijk aan de slag gaat. Vorig studiejaar konden studenten bij Code 06 werken als stage, dit jaar is de opzet voor het eerst aangeboden als minor.

Sportstudenten helpen Right to Play

Scoren voor de derde wereld

‘Nou, Gideon, doe je ding’, roept Hidde de Vries in de microfoon. Hiddes stem schalt door sporthal De Bam in Haren. Gideon dribbelt naar het midden van de gymzaal. Hij drukt een zilverkleurige bal tussen de wreef van zijn rechtervoet en de overdadig met kleurige lijnen bestreepte vloer. De bal deukt in, Gideon perst hem een ietsje naar voren, tot aan de plaats waar de wreef in de scheen overgaat, haalt de bal terug naar de wreef en duwt zijn been naar achteren. De druk is weg, de bal kaatst tegen Gideons scheen, stuit op de grond en caramboleert voor Gideons knie. Gideon vangt hem op met zijn rechtervoet, wipt hem naar de linker en weer naar de rechter. Dit, en veel en veel meer, is Gideons ding. Toveren met een voetbal, trucje zus en trucje zo. Gideon is één van de jongens van Panna Noord, de baltovenaarsclub die op verzoek de trukendoos opentrekt. Op 27 januari goochelen de virtuozen van Panna Noord voor de schaars gevulde tribunes van de Harense sporthal. Een kleine maand waren vier eerstejaars van het Instituut voor Sportstudies van de Hanzehogeschool in de weer met de organisatie van een panna-toernooi voor het goede doel.

Studenten van het Instituut voor Sportstudies moeten in hun eerste jaar een kleinschalig project bedenken, organiseren en uitvoeren. De meeste eerstejaars zetten een sportdag voor een basisschool op poten, of een gezondheidsdag voor een bedrijf. ‘Wij hadden meteen iets anders in ons hoofd’, zegt Marlies Jager, ‘Hidde doet wel vaker dingen voor het goede doel en de stichting Right to Play doet natuurlijk fantastisch werk.’ Na de demonstratie van Panna Noord geeft Hidde het startsignaal voor het eigenlijke toernooi. Panna is een goedkope sport, een bal is eigenlijk al genoeg. Teams van twee of drie man nemen het tegen elkaar op. Op straat gebruiken pannaspelers een jas als goal, een putdeksel of een baksteen. Maar in De Bam hebben ze vandaag doeltjes tot hun beschikking. En dan is het voetballen geblazen. Scoren, doelpunten maken, de bal in het netje, daar gaat het natuurlijk om. Maar bij panna draait het ook om iets anders: de bal door de benen van de tegenstander spelen. Vroeger heette dat tunnelen of poorten, maar de Surinamers zeggen panna (het Surinaamse woord voor poortje). En panna is vet, de sport floreert op dezelfde grond waaruit street sports als skaten en skateboarding ontspruiten, de jongerenstraatcultuur. Als een speler een tegenstander door de benen speelt en de bal daarna als eerste aanraakt, krijgt zijn team twee doelpunten bijgeschreven. Dat gebeurt ook als de bal na de panna in het vijandelijke doel belandt. Om mee te mogen doen hebben de 45 deelnemers de man vier euro betaald. Vier euro die zonder omwegen op de rekening van Right to Play belandt. ‘We hebben geen strijkstok’, zegt Marlies, ‘voor alles hebben we een sponsor gevonden.’ Als Hidde tegen de avond de balans opmaakt, slaakt hij een zucht van verlichting. ‘525 euro, dat is super! In het begin

Foto’s: loeXproduXies

Studeren en goede werken verrichten is best te combineren. Hidde, Marlies, Nyske en Bert weten niet eens hoeveel studiepunten ze krijgen voor hun pannaproject. Het gaat hen om die duizend euro voor Right to Play.

Melvin Coenraad uit Stadskanaal zul je niet vaak zonder bal zien lopen. Voor Panna Noord trekt de zestienjarige Knoalster graag zijn trukendoos open. Op 27 januari hield hij een balletje hoog in sporthal De Bam in Haren.

was het wat lauw met de belangstelling, maar onze flyers hebben succes gehad. Toch nog zo’n honderd man op de tribune. De toegang was gratis, maar ze zijn niet aan de collectebussen voorbij gelopen.’ Het kwartet sporteerstejaars laat het niet bij die 525 euro. ‘We zitten nog wat te rommelen met de vergunningen en zo’, zegt Hidde, ‘maar binnen een maand willen we een collecte op touw zetten. Ons doel was duizend euro. En duizend euro zal het worden ook.’ Boudewijn Otten

Panna voor Right to Play

Vier eerstejaars van het Instituut voor Sportstudies grepen hun projectopdracht aan om iets te doen voor het goede doel. Hidde de Vries, Marlies Jager, Nyske Boelens en Bert Stevens willen duizend euro overmaken aan Right to Play, een organisatie die sport- en spelprojecten organiseert voor kinderen in Ontwikkelingslanden. Met nog een paar weken te gaan staat de teller van Nyske, Marlies, Bert en Hidde op 525 euro.


9

Ronald Kloeze is secretaresse bij Gezondheidsstudies

‘Vrouwen werken erg volgens de regels’ Al twee keer eerder werd Ronald Kloeze geïnterviewd over zijn werk. Een mannelijke secretaresse zie je dan ook niet zo vaak. ‘De meeste mensen

Foto: Peggy de Vries

staan wel even te kijken. Er zijn niet zoveel mannen die willen werken in een dameskliek.’ ‘De meeste bellers vinden het best prettig om voor de verandering eens een man aan de telefoon te krijgen.’

Hoe ben je bij de HG terecht gekomen?

‘Ik had mijn cv in een databank gezet en werd benaderd door Uitzendbureau Start én Lean Delfos, nu mijn teamleider. Ze zochten een medewerker onderwijsondersteuning. Iemand voor het frontoffice en de balie. Ik hoefde niet eens een brief te schrijven.’ Kom je zo gemakkelijk aan de slag?

‘Meestal wel. Ik val op. Mensen zijn nieuwsgierig, ze willen weten wat een man te bieden heeft. Ik heb mbo-toe-

‘Mannelijke managers pikken meer van vrouwen’

risme gedaan, maar toen ik stage liep op Bonaire kwam ik erachter dat ik dat toch een beetje eenzijdig werk vond. Na vijf maanden dertig graden was ik er klaar mee. En het was niet gemakkelijk om in Nederland ergens aan de bak te komen. Ik ben begonnen met het opzetten van

een juridisch secretariaat bij een advocaat. Daarna heb ik allerlei uitzendbanen gehad. In de advocatuur, bij het Ministerie van Landbouw, in de bouwwereld en bij de Hanzehogeschool. Eén keer lukte het me niet om me in te schrijven bij een uitzendbureau. Bij Secretary Plus zeiden ze: “We schrijven geen mannen in.” Ik was zo verbouwereerd dat ik zo de hoorn op de haak gooide.’ Heb je een leuke baan?

‘Sinds juni 2007 werk ik voor alle opleidingen bij de Academie voor Gezondheidsstudies. Vooral voor Voeding & Diëtetiek. Ik neem telefoontjes aan van studenten en ouders die informatie willen over opleidingen, boekenlijsten en lotingen. In de zomervakantie verzenden we informatiepakketten en bergen we de dossiers van de afgestudeerden op in het centrale archief. Aan de balie komen studenten met vragen over roosterwijzigingen, stages en propedeuses. Het is een baan met veel dynamiek. De meeste bellers vinden het best prettig om voor de verandering eens een man aan de telefoon te krijgen.’


Vragen ze niet vaak of jij de haan in het kippenhok bent?

‘Ja, ik werk in een team met zeventien vrouwen en mensen vragen me dat inderdaad regelmatig. Ja, zeg ik dan, maar orde handhaven is mijn taak niet.’ Werk je anders dan een vrouwelijke secretaresse?

‘Het valt me op dat vrouwen over het algemeen hun werk vaak erg volgens de regels doen. Ik ben vrij praktisch en gemakkelijk. Relativerend en rustig. Ik kijk soms met andere ogen naar het werk. Het hoeft toch niet tot op twee cijfers achter de komma perfect te zijn? Bij mijn baan bij een bouwadviesbureau was dat wel het geval. Ik werd daar niet gelukkig van. Mannelijke managers pikken trouwens veel meer van vrouwen. Die kunnen vaak wel een potje bij ze breken. Ik word echt afgerekend op mijn professionaliteit. Ze meten met twee maten.’

niet de hele dag alleen maar brieven typen en kopiëren. Het mooiste vind ik het regelen van grote projecten. Een personeelsfeest, een verhuizing? Leuk! Bij het Ministerie van Landbouw heb ik in de KAC gezeten, de Kunst Advies Commissie. Ik inventariseerde daar de kunstwerken.’ Heeft het ook minder leuke kanten?

‘In het begin kon ik moeilijk nee zeggen. En sommige mensen proberen je voor hun karretje te spannen. Of ze verwachten het onmogelijke van je. Dat je binnen vier uur driehonderd A-viertjes uittypt, vermenigvuldigt en verspreid. Maar dat doe ik niet meer. Dan riskeer ik liever een uitbrander van mijn baas.’ Wat doe je over vijf jaar?

Raad je het andere mannen aan, een secretaressebaan?

‘Ik hoop nog bij de HG te werken. Misschien wel als leidinggevende, wie weet? Of in een andere, creatieve werkomgeving. Het Conservatorium lijkt me leuk. Ik speel piano en houd van klassieke concerten.’

‘Als je een dienstverlenende instelling hebt, waarom niet? Je moet natuurlijk

Rina Tienstra

Wild Coast Laura geniet van haar laatste dagen als stagiaire in Zuid-Afrika. De wilde kust van Ooskaap is er de plek voor. Maar ook de plaats waar de eerste spatjes hinauswee beginnen te druppelen. Want de studie roept: terug naar Groningen, Laura… terug naar huis.

Foto: Laura Hage

STAGE

MARTHE

Het strand lijkt ongerept, alsof er nooit een mens geweest is. Metershoge golven overspoelen de rotspartijen die met een deken van diepgroen koraal zijn bedekt. De wind blaast de koppen van de golven af. Het zoute water spettert woest omhoog. Wild Coast, een van de trekpleisters aan de kust van de provincie Ooskaap, doet zijn naam eer aan. Op het zand schitteren duizend cowrieschelpen in het zonlicht. Ik kijk naar de krabben die zijdelings hun weg naar de oceaan vinden. Vandaag ga ik snorkelen in het heldere water. Onder water blijkt het net zo mooi te zijn als boven. Tropische visjes in alle kleuren van de regenboog schieten weg tussen de rotsen. Garnalen dansen op hun fragiele pootjes over de zeebodem, ze deinen mee op het ritme van de stroming. Het besef van tijd ben ik verloren. Hoeveel dagen zijn we hier nu? De uren lijken ongemerkt voorbij te glijden en het is ook niet belangrijk. Als ik uitkijk over de eindeloze Indische oceaan begrijp ik

weer hoe klein we zijn. Dust in the wind. Als de zon zakt, lopen we zwijgend de heuvel op, terug naar de cottage. Hoog gras kriebelt aan mijn blote voeten. Ik geniet van de stilte. Naast mij, mijn Afrikaanse vrienden. Ze dragen versgevangen kabeljauw en langoest op hun gebruinde schouders. Ze stralen tevredenheid uit, zoals ze daar lopen, moe en verzonken in hun eigen zee van gedachten. De cottage, die van buiten de lieflijke aanblik van een poppenhuis biedt, is van binnen verbazingwekkend groot. Enkele slaapkamers grenzen aan het ruime woongedeelte, waar in het midden een enorme massief houten eettafel staat opgesteld. De muren zijn behangen met oude landkaarten en mobiles van geregen schelpen. Het is primitief, niemand vraagt om meer dan deze eenvoud. Vanaf de veranda zien we de zon in de oceaan verdwijnen. De diepblauwe vlammen van het vuur veranderen langzaam in gloeiende kooltjes en de braai, de Zuid-Afrikaanse barbecue, kan be-

ginnen. Ik maak zoete aardappelen en paddenstoelen op het rooster naast de pot met langoest. Verse vis smaakte nog nooit zo vers als in deze combinatie met geurig zeewier en zwarte peper. Glazen worden volgeschonken en gesprekken komen weer op gang. De honden springen blij om de tafel. Met brede handgebaren worden hier sterke verhalen verteld. Zo spenderen we uren, terwijl we luisteren en vertellen en genieten van het eten. Als de avond overgaat in de Afrikaanse nacht, is het nog altijd aangenaam warm. De sterren fonkelen hoog aan de gitzwarte hemel als we uiteindelijk naar bed gaan. Morgen, denk ik, voordat ik in een diepe slaap val, morgen begint deze dag weer van voren af aan. Dit is vakantie, dit is vrijheid. Dit is leven.

Laura Hage

Drama Het is stil in de theaterzaal, afgezien van het tikken van zijn vingers op tafel. Ik durf geen woord te zeggen. Dan staat hij abrupt op. ‘We kunnen hier niet de hele dag blijven zitten. Je staat nu op en doet wat ik zeg.’ Ik voel me opeens heel verdrietig. Deze dag had ik me heel anders voorgesteld. Waarom loopt het niet volgens plan? Deze acteerles had mijn zelfvertrouwen moeten vergroten! Ik zou leren improviseren als de beste! Klaargestoomd worden voor een heuse acteercarrière op televisie! Maar nee hoor, moet je me nu eens zien zitten! ‘Goed, Marthe, kom maar even naar het midden.’ Met zware benen loop ik naar voren. Waarom moest ik me hiervoor opgeven? ‘Stel jezelf voor aan de rest van de groep terwijl je speelt dat je een generaal bent die zijn slaafjes toespreekt. Schreeuw al je frustraties er uit. Laat je gaan!’, buldert hij nu. Mijn beduusde blik maakt de situatie heel gênant. ‘Komt er nog wat van! Als je verlegen bent, kunnen we je hier niet gebruiken!’ Ach, arrogant mannetje, denk ik, jij bent nauwelijks ouder dan ik! Stik er maar in. Ik ga. En ik neem mijn citymap mee zodat ik verdomme niet weer verdwaal. Resoluut pak ik mijn tassen en loop naar de deur. ‘Waar denk jij heen te gaan?’ Hij loopt achter me aan. ‘Ik laat me niet bevelen!’ Uhm, dat klonk best overtuigend. Nu moet ik doorzetten. Ik mag nu niet verzwakken. ‘Dat is niet de juiste deur, pop.’ Shit. Nou vraag ik je. Je zou toch denken dat acteurs enig gevoel voor drama hebben. Ik voel me stoer en sterk. Nu zou een man met een prachtige behaarde kaaklijn me moeten zien en me een stevige cocktail aanbieden. De nep-drama-acteerleraar onderbreekt mijn gedachten. ‘Het spijt me’, zegt hij, ‘dat bedoelde ik niet zo. Ga gewoon weer zitten dan proberen we het straks opnieuw.’ Ik sta stil. Mijn hart bonkt en mijn handen plakken zweterig aan de hengsels van mijn tassen. Misschien heb ik deze cursus iets te licht opgevat. Dit is echt. Ik ga dit echt doen. Mijn tassen zet ik rustig naast me neer. Met een gestrekte rug, de schouders naar achteren en mijn borsten vooruit, keer ik om. Ik loop naar het midden van de theaterzaal. De meisjes op de bank kijken spottend naar me. Als een echte generaal ga ik tekeer tegen mijn onderdanen. Het is doodstil, afgezien van mijn zware ademhaling en het gepets van de stortvloed aan zweetdruppels op de vloer. Marthe Houpt


11

Chinees N Historie Op 7 februari viert China het begin van het jaar 4705, het Jaar van de Rat. En dat gaat niet op de westerse wijze, met een nachtje doorzakken en een dag erna vrij. Chinees nieuwjaar, ook wel Lentefestival genoemd, duurt vijftien dagen en is daarmee veruit het belangrijkste feest in China. Het jaar begint op de eerste dag van het nieuwe jaar met een nieuwe maan en eindigt op de vijftiende dag met het lantaarnfestival. Het typische nieuwjaarsfeest, met veel vuurwerk en drakendansen, ontstond dankzij de legende van Nian. Dit mensenetende roofdier kwam elk jaar uit de bergen om mensenvlees te vinden. De Chinezen kwamen er achter dat Nian erg gevoelig was voor lawaai en de kleur rood. Zo ontstond de traditie om het beest te verjagen met vuurwerk en allerlei rode voorwerpen en ontstond het typisch Chinese nieuwjaar. Nu dienen deze oude tradities een algemener doel: het verjagen van alle kwade en slechte zaken van het afgelopen jaar, zodat het nieuwe jaar positief kan beginnen. Dat veel mensen bij Chinees nieuwjaar denken aan vuurwerk, is al enkele jaren niet meer terecht. Vanwege overlast en milieuschade is vuurwerk op de meeste plekken (vooral in steden) verboden.

Ervaring Camille Xiong Yan, student International Communication, mist dit jaar de nieuwjaarsviering omdat ze vanwege haar studie in Groningen moet blijven. ‘Chinees nieuwjaar is het grootste feest van het jaar. Bijna iedereen heeft dan zo’n tien dagen vrij. Ik vind het best moeilijk om er over te praten, want ik word er emotioneel van. Normaal ga ik met mijn vader en moeder naar mijn grootouders. Zij wonen in groot huis op het platteland. De hele familie komt dan bij elkaar om ruim een week samen te zijn. Mijn familie is heel groot, dus we moeten met vijf mensen in één bed slapen, maar dat maakt niks uit. Het is enorm druk en chaotisch, maar ook heel erg gezellig. De meeste familieleden zie je anders nooit, dus het is leuk om te zien hoe neven en nichten veranderen. ‘Het belangrijkste in die week is om positief te zijn. Al was het jaar nog zo slecht, het is voorbij! Het voelt als de start van iets nieuws, een nieuw begin, en iedereen is dan ook vrolijk. Eigenlijk doen we de hele week niks anders dan heel veel eten en mahjong spelen.’ Ook student International Business School Tian Mengwen moet noodgedwongen in Groningen blijven. ‘Ik heb nieuwjaar al drie jaar niet meer in China meegemaakt. Ik mis het verschrikkelijk. Voor Chinezen is het echt heel belangrijk om erbij te zijn. Het is een duizenden jaren oude traditie, die nauwelijks gewijzigd is. Het meeste mis ik de Ya Sui Qian, ‘het rode pakketje’. De kinderen krijgen van hun ouders allemaal een rode envelop (zie illustratie) met geld erin. Die krijg je echter alleen als je aanwezig bent en dat kan dus niet.’

Jaar van de Rat 2008 zal het Jaar van de Rat zijn. De rat is het eerste dier in de twaalfjaarlijkse cyclus van de Chinese dierenriem. In het westen wordt de rat vooral gezien als een smerig en ongewenst dier, maar in het oosten ligt dat heel anders. De rat is in China en Japan het symbool van geluk en welvaart. ‘Rattenmensen’, personen geboren in 1948, 1960, 1972, 1984, of 1996, zijn geboren leiders. Charismatisch, charmant, georganiseerd, diplomatiek, ambitieus en ondernemend. Door hun charme en charisma maken ze gemakkelijk vrienden. Toch hebben ze er vaak slechts enkele, omdat ze zelf erg strikt selecteren. De weinige vrienden die ze hebben zijn ze wel zeer trouw. Ze zijn uitstekend geschikt voor het zakenleven door hun ondernemende en georganiseerde karakter, maar ook omdat ze hun eigen belangen, vaak geld en macht, nooit uit het oog verliezen. Ratten zijn echte overlevers, die eigenbelang vrijwel altijd voorop stellen. Dit kan nog wel eens leiden tot hebzucht. Überhaupt is de rat gevoelig voor overdaad. Gokken, alcohol en drugs zijn gevaarlijke verleidingen, vanwege hun natuurlijke hang naar hedonisme. Door hun scherpe tong en opportunisme zijn het vaak mensen die door sommigen intens geliefd en anderen intens gehaat worden.


Nieuwjaar Symboliek Het Chinese nieuwjaar staat bol van de symboliek. Vrijwel alles dient hetzelfde doel: het brengen van geluk en rijkdom in het komende jaar. De kleur rood staat centraal, omdat deze kleur ongeluk en kwade geesten verjaagt. Ook de kleur goud, die staat voor welvaart, wordt veel gebruikt. Rode posters in de vorm van een diamant met het Chinese teken voor voorspoed, worden op deuren en muren geplakt. Het teken moet ondersteboven hangen, want het Chinese woord voor ondersteboven, dào, klinkt hetzelfde als het woord voor arriveren, dào. Wanneer de poster dus ondersteboven hangt, symboliseert het de aankomst van geluk en voorspoed. Alles staat in het teken van positiviteit. De Chinezen geloven dat negatieve gedachten en symbolen in deze periode grote invloed hebben op de rest van het jaar. Tijdens Sho Sui, het moment na het oudejaarsdiner, blikt de familie terug op het afgelopen jaar en kijkt vooruit naar het komende. Ook dat moment staat in het teken van optimisme. De rode envelopjes die kinderen van hun ouders krijgen, bevatten altijd een hoeveelheid geld die overeenkomt met een geluksgetal. De gezamenlijke som geld mag bijvoorbeeld nooit gelijk zijn aan vier, omdat ‘vier’ in het Chinees hetzelfde klinkt als ‘dood’. Het getal acht brengt juist wel geluk, omdat het klinkt als ‘rijkdom’.

Eten Eten is voor de Chinezen essentieel rond nieuwjaar. Met de hele familie wordt dagenlang uitgebreid genoten van lunches en diners. Tijdens oudejaarsnacht, net nadat de klok twaalf heeft geslagen, eten veel Chinezen Jiaozi, de nieuwjaarsdumpling. Vaak zit in één dumpling een munt verstopt. Wie op deze munt bijt, zal het hele jaar geluk hebben. Ingredienten Jiaozi: 300 gram varkensgehakt 3 1/2 kop gesneden Chinese kool 1 prei, dun gesneden 2 lente-uien 100 gram shiitake 1 eetlepel fijngehakte gember 1 eetlepel sojasaus 1 eetlepel rijstwijn of sherry 1 eetlepel sesamolie 40 vellen wonton Combineer alle ingrediënten (behalve de vellen) in een grote kom en kneed het met je handen tot een fijne massa. Leg twee theelepels van de mix in het midden van de wontonvellen. Maak de randen van de vellen nat met water. Vouw twee tegenover elkaar liggende punten naar elkaar toe en knijp de punten op elkaar om de dumpling te sluiten. Doe hetzelfde met de twee andere punten en druk weer stevig aan. Stoom de dumplings tien minuten in een groentestomer en serveer met sojasaus.

Nu China heeft dit jaar te maken met de ergste sneeuwstorm in vijftig jaar. Juist in deze periode zorgt dat voor een grote ramp. Honderdduizenden reizigers op weg naar hun families zijn al gestrand. Vliegvelden zijn gesloten, tienduizenden mensen wachten in treinstations tot de treinen weer zullen rijden. Voor de meeste arbeiders in China is de nieuwjaarsperiode de enige tijd van het jaar dat ze vakantie krijgen. Toch heeft de regering hen aangeraden de reis af te blazen en terug te keren naar de woonbarakken bij hun fabrieken. Echt protesteren mag niet in China, maar de teleurstelling en woede onder de reizigers was wel zo groot dat de regering maatregelen moest nemen. Premier Wen Jiabao bracht een bezoek aan het treinstation in Changsha, een stad in het midden van de provincie Hunan. ‘Het spijt me dat jullie hier allemaal vast zitten en niet naar huis kunnen’, meldde hij de gestrande reizigers door een megafoon. De excuses werden uitgebreid getoond op de staatstelevisie om onrust in het land te voorkomen. Het bleef rustig, maar van opgave wilden de meeste arbeiders niets weten. Geduldig wachten ze dag en nacht op ijskoude stations tot de treinen weer rijden. Ook in de jaren zonder sneeuwstorm zit China in deze periode op de maximumcapaciteit qua openbaar vervoer. Dit jaar worden, ondanks het slechte weer, zo’n 178 miljoen treinreizigers verwacht, een nieuw record. Chris Wind Illustratie: Xiao Feng Chiu & Mathieu van der Bij


13

Schrijven als Schilder

Foto: Luuk Steemers

Literaire hoogstandjes schrijven is maar aan weinigen gegeven. Maar een zakelijke tekst produceren? Volgens Jack Schilder kan vrijwel iedereen dat leren. De vuistregels die Schilder zelf gebruikt om rapporten te schrijven, liggen nu in de boekhandel.

‘Ja, er kwam wel een beetje ergernis bij kijken.’ Jack Schilder (57) kreeg als afstudeercoördinator van het Instituut voor Informatie- & Communicatietechnologie (ICT) regelmatig verslagen en rapporten onder ogen die niet door de beugel konden. Het gebrekkig Nederlands van de studenten leidde er een jaar of vijf geleden geregeld toe dat eindverslagen onacceptabel waren voor Schilder en zijn collega’s. ‘Gewoon omdat ze onleesbaar waren. Taalfouten, natuurlijk, d of dt, woorden aan elkaar schrijven waar het niet hoort, en ga zo maar door. Maar ook structuurfouten waren aan de orde van de dag: epistels met een wirwar aan hoofdstukken, paragrafen, subparagrafen en subsubparagrafen.’ Elk jaar beklaagden de aanstaande werkgevers van de studenten zich over de gebrekkige schrijfvaardigheid van de kersverse ICT-ingenieurs. ‘Op een zeker moment heb ik een standaardfoutendocument opgesteld: een tekst waarin ik vaak voorkomende fouten heb opgenomen en die voorzien van wat aanwijzingen.’ Dat document van twintig A-viertjes is de basis van het boek Van verslag tot rapport, dat in januari verscheen bij Boom Onderwijs.

In 2004 deed Schilder een proef. Aan de hand van zijn standaardfoutendocument bracht hij tweedejaars de fijne kneepjes van verslaglegging bij. Daarna beoordeelden de studenten een tekst van twee A-viertjes die drie jaar eerder door andere tweedejaars was opgesteld. Geen tittel of jota had Schilder aan die tekst veranderd. De studenten namen het epistel door aan de hand van de vraag: wat is hier fout? Daarna nam Schilder een taaltoets af. ‘Ze hadden maar een paar lessen gehad, maar de resultaten waren verbluffend’, herinnert Schilder zich, ‘het aantal fouten in tweedejaarsrapporten daalde van gemiddeld 250 tot gemiddeld zestig. ’ Tot Schilders verbazing bleven de tweedejaars zijn vuistregels in latere jaren gebruiken. ‘Ik stel bijvoorbeeld dat een afstudeerrapport maar drie lagen mag hebben: hoofdstukken, paragrafen en subparagrafen. Dat dwingt de student om een heldere structuur aan te brengen. Nu zie ik bij mijn studenten nog maar zelden 3.5.7.2.1.4 boven een schamel stukje tekst staan. Een rapport moet geen zoekplaatje zijn.’ Van verslag tot rapport telt slechts 117 pa-


gina’s. Meer dan genoeg, zeker omdat Schilder er een website bij levert waar studenten kunnen oefenen met teksten uit hun vakgebied. Twee soorten testen

‘Het aantal fouten in tweedejaarsrapporten daalde van gemiddeld 250 tot gemiddeld zestig’

staan erop. In de ene moet de student aangeven welke fout er in een gemarkeerd fragment staat, in de andere moet de student in een tekst de fouten aanwijzen. ‘Het idee is: als je een fout herkent, maak je hem niet zo snel.’ De computer geeft direct feedback. Bij de woorden nou, wou en makkelijk luidt het oordeel: spreektaal! ‘Spreektaal is uit den boze. Een rapport is een zakelijke tekst. Dat moet in het woordgebruik naar voren komen.’ Liever geen spreektaal, dus, maar verder

Handige schrijfhulp Van verslag tot rapport van HG-docent Jack Schilder is in de boekhandel te koop voor € 19,50, ISBN13: 978 90 473 0046 5 (site: www.vanverslagtotrapport.nl).

zijn Schilders boek en website allesbehalve streng. De studenten mogen best saaie zinnen schrijven. ‘Daar lig ik niet wakker van. Rapporten hoeven geen literaire hoogstandjes te zijn. Stijlbloempjes ben ik in die twintig jaar dat ik met studenten werk, toch al nauwelijks tegengekomen. En soms is bloemrijke taal niet eens aan te bevelen. De systeembeheerder moet op zijn tellen passen leest misschien prettig, maar of het goed overkomt, is een tweede.’ Schilder schreef zijn boek in z’n vrije tijd. ‘Ik heb er maar één halve zomervakantie aan hoeven opofferen. Maar ach, het is gewoon leuk om te doen. Op één of andere manier is schrijven me altijd makkelijk afgegaan. Ik heb nooit hoeven nadenken over de opzet van teksten. Voor dit boek heb ik dat natuurlijk wel moeten doen. De grap is eigenlijk dat mijn intuïtieve aanpak nu misschien een beredeneerde standaard wordt. Nee, ben je mal, schrijven als Schilder hoeft helemaal geen begrip te worden. Als de studenten er maar wat aan hebben.’

Boudewijn Otten

Vijf dagen in hogere sferen, Suzannes Snowevent

Yukigassen en pizzapunteren in de Alpen Snowevent is een gratis lang weekend in de sneeuw voor Nederlandse studenten. Het kost de deelnemers geen cent omdat sponsors voor de kosten opdraaien. De organisatie verloot driehonderd plaatsen onder de aanmelders. Zondagskind Suzanne Stoppels, ook vorig jaar viel ze al met de neus in de boter, was weer één van de gelukkigen. Notitieblok in de hand, zonnebrandcrème in de tas en pizzapunteren maar.

Vrijdag 25 januari Breda --- Driehonderd studenten uit alle uithoeken van Nederland stappen in de zes bussen die hen naar naar het Franse skigebied Les Sybelles zullen brengen. Een reis die iets meer dan veertien uur duurt. De eindbestemming is St. Sorlin d’Arves, één van de mooiste dorpjes in de Alpen. Het dorpje bevindt zich op ruim 1600 meter hoogte. De omgeving is prachtig, de bergen zijn hoog en, gelukkig-gelukkig, er ligt sneeuw!

Zaterdag 26 januari St. Sorlin d’Arves --- Ik ben moe, verrot en gaar, maar bij één blik naar buiten ben ik dat vergeten: sneeuw! Met mijn roomy Anouk (ik slaap met vier snowboarddudes en één skichick in een appartement) ga ik naar de skiklas. Met flink wat zon in de mik, ski ik de hele dag. Om mijn toch wat bleke stadsmuiltje lekker te laten kleuren, neem ik rond het middaguur een pauze in de zon. Met half studerend Nederland doe ik me te goed aan een behoorlijke hamburger avec pommes frites bien sur! Uiteraard is aan het einde van de dag de après-ski aan de beurt. Na het eten gaan we in gezwinde draf naar het themafeest:

Hot & Cool. Het is rond middernacht als ik de wekker zet voor morgen. Met een heerlijk verbrand snuitje stap ik mijn bed in. Niet vergeten, ik leg de zonnebrandcrème voor morgen alvast klaar. Die Franse zon is niet alleen heel warm maar ook nog eens behoorlijk sterk.

nen. Uiteindelijk bleken de Hanky Spankies de beste te zijn. En zij werden dus voor het eerst, in de Franse bergen, Nederlands Kampioen. Het themafeest van de avond is: Funky Red. Partysquad zorgt ervoor dat het feest funkt en dampt.

Zondag 27 januari

Maandag 28 januari

Ergens op een alp --- Om half 9 zit ik vrolijk, fris en fruitig aan een stevig ontbijt. Vandaag verkennen we het gebied met skihunk Nabor. Nabor is van het type niet-lullen-maar-skiën. Hij heeft er goed de vaart in. Voor de lunch heb ik al drie afdalingen in de pocket. Net op het moment dat ik denk dat ik dan nu echt dood ga, stelt hij een lunchstop voor. Na een behoorlijke portie lasagne is het tijd voor de allereerste open Nederlandse Kampioensschappen Yukigassen. Omdat ik behalve Nederlands en Grunnens nauwelijks andere talen spreek, heb ik werkelijk geen idee wat dit ‘gassen’ precies is. Welnu, Yukigassen is een soort paintball met sneeuwballen. Twee teams spelen tegen elkaar en moeten elkaar uit proberen te schakelen. Het doel is om de vlag van de tegenstander te pakken. Lukt dat, dan heb je gewon-

De pizzapuntenpiste --- De laatste dag is aangebroken. Anouk en ik maken de pistes van St. Sorlin onveilig. Ik heb een nieuwe racetactiek: de pizzapunt. Gewoon de ski’s in een V brengen en van de helling af. Ik laat gillende en scheldende Fransozen achter me. Eigenlijk is het heel asociaal, dat pizzapunteren, maar ik vind het heerlijk. Na de allerlaatste après-ski gaan we dan echt naar huis. Later, weer thuis --- Verdikke, het is Studenten.net gelukt. Snowevent 2008, wat een feest! Beter, gezelliger en drukker dan ooit. Thuis zit ik achter mijn pc te gniffelen: ‘Gelukkig hebben we de foto’s nog!’ Suzanne Stoppels Tweedejaars Journalistiek Hogeschool Windesheim


15

- ,Ê Ê t BIJBAANTJE Lees jij de Hanze en heb je een mening?

De Hanzeredactie zoekt:

Boost your Career in Less Than 1 Year

studenten voor de redactieraad De redactieraad vergadert vijf keer per jaar (anderhalf uur) over de inhoud en de vorm van de Hanze. Verdiensten: 12 euro per keer. Belangstelling? Mail naar: [email protected] of bel 050 5955588

Don’t miss the train. Take the Shanghai Express @ MSM

If you already have your Bachelor’s degree, and want to gain an international outlook, you should discover MSM's Master of Science in Management in International Business. You can complete it in one year, with a one month attachment in Shanghai, China. Why don't you give your career a boost and visit us at the SPITS Masterbeurs in Jaarbeurs Utrecht on 22/23 February 2008. For more info please contact [email protected]

MELKWEG HOEKJE

Open on 1 Day at M 5 Ma rc h 2 S M 008

Keuze

Ik verkies niet te kiezen. www.praktijkhoekmelkweg.nl Studentenhulpverlening Praktijk Hoek Melkweg 050 3186003 12 -13 u. Voor een stevige ondergrond:

the globally networked management school


www.msm.nl

STAGETRAINING

UITWONEN

In Huize Drama is het altijd gezellig Tegenover het basketbalveldje in de Joop den Uylstraat aan het Hoornse Meer ligt Huize Drama, het oudste Alo-huis van Groningen. Na drie keer bellen sprint Liv-eva Venema (21) van de trap om open te doen. ‘Hoi, kom binnen. Koffie, thee of limonade. Enne… let niet op de troep.’ uize Drama is een huis van feestbeesten en losbollen’, lacht Liv-eva terwijl ze limonade maakt in de keuken. Een winkelwagen vol met lege flessen als stille getuige in de hoek. ‘De afwas staat er nog van gisteren. Een feestje gehad. We hebben wel een schoonmaakrooster, hoor’, grinnikt de derdejaars Sportontwikkeling. De kamer van Liv-eva is roze, heel erg roze. Roze kussens, roze gordijnen, roze bekers, roze kaarsen, roze schilderijen aan de muur. Een kroonluchtertje aan het plafond en Amy Winehouse uit de speakers. ‘Vind ik zo’n cool wijf.’ Geen spoor van Sven Kramer, David Beckham, Anna Sharapova of welke andere topsporter dan ook. ‘Met topsport heb ik helemaal niets. Ik heb een passie voor kids. Ik word gymjuf als ik klaar ben met de opleiding. Of Sportontwikkelaarster, zoals dat nu heet. Hoe verzin je het! Het liefst op een vmbo-school. Dat lijkt me echt helemaal geweldig. Op dit moment sport ik 26 uur in de week, dodelijk vermoeiend. En ik ben nog niet strak. Die kenau-armen van me zijn allemaal spieren. Het komt me niet aan-

waaien, ik moet er hard voor werken. Uit ervaring weet ik hoe moeilijk het kan zijn en dat is ook weer een voordeel voor een docent. Voor Huize Drama word je gevraagd. Het is een hechte vriendenkring. ‘Het leuke van dit huis is dat je er echt thuiskomt. Ook al is het nog zo’n zooi, het is altijd gezellig. Soms is het wel lastig met studeren, maar dan hang ik een papiertje op de deur met nerdy-time. Dan weten ze dat ik zit te studeren.’ Jan komt even hoi zeggen voor ie onder de douche springt. ‘Kunnen we mooi zo ff samen op de foto, Liv.’ ‘Een tijdje terug hebben we Jan zijn deur gespoten’, vertelt Liv. ‘Groen, met het FC-Groningen-logo erop. Jan is voor FC Utrecht en Martin voor Groningen dus dan weet je het wel. Altijd pesten. Op een avond, Jan zat gewoon op z’n kamer, hebben we heel zachtjes die deur gespoten. Gillen! Nee, hij was niet boos. Hij zint op wraak, hihi... Ach, in huize Drama is het eigenlijk altijd gezellig.’ Loes Vader

Foto’s: Pepijn van de Broeke

‘H


17

WI J ZOEKEN V ROU W EN die mee willen werken aan een geneesmiddelenonderzoek (002). In dit onderzoek worden verschillende doseringen onderzocht van een nieuw hormoonpreparaat waarbij bloedspiegels worden gemeten en wordt nagegaan of dit hormoon de eisprong stimuleert. Elke deelneemster krijgt slechts eenmaal een dosis van dit nieuwe hormoon en gedurende ongeveer 7 dagen twee geregistreerde geneesmiddelen die de groei van de eiblaasjes stimuleren en de eigen spontane eisprong afremmen. U zou aan het onderzoek kunnen deelnemen als u: • een vrouw bent tussen 18 en 35 jaar en gezond bent, • bereid bent aanvullende anticonceptie (zoals condooms) te gebruiken tijdens het onderzoek.

deze periode verblijft u gedurende 2 dagen en nachten in het onderzoekscentrum van Xendo. Na-onderzoek volgt 1 week na de laatste bloedafname.

Vergoeding Elke vrijwilligster ontvangt een vergoeding voor deelname aan het volledige onderzoek Bezoeken van ongeveer `1.916,-. De hoogte van Na een vooronderzoek volgen, op vastde vergoeding hangt af van het aantal gelegde tijdstippen, gedurende 4 weken bezoeken en het aantal bloedafnames. ongeveer 20 bezoeken voor bloedafname Reiskosten worden vergoed (` 0,19 per en/of inwendige echoscopie. Halverwege km, met een minimum van ` 4,-). Als u geïnteresseerd bent om aan dit onderzoek deel te nemen en meer informatie wilt, kun u contact opnemen met: Dr. Ingrid Duijkers, Dr. Christine Klipping, Dr. Ageeth Remmers en Dr. Marjan van den Berg. Telefoon (tijdens kantooruren)

(050) 3610999

Zoek je straks een baas of word je de baas? Je eigen supermarkt, je eigen onderneming. Het kan bij C1000. Zelfstandig ondernemerschap, daar kun je van dromen. Je weet zeker dat je de stap eens zult nemen maar hoe en wanneer, dat is nog de vraag. Dan is dit je kans om spijkers met koppen te slaan. Want Schuitema is op zoek naar mensen als jij. Ambitieuze mensen met een HBO-opleiding en retailbloed die als supermarktondernemer hun eigen C1000 willen gaan exploiteren. Om zo als zelfstandig ondernemer deel te worden van een succesvolle supermarktorganisatie. Daarbij ondersteunt Schuitema je straks met praktische diensten en adviezen. Maar eerst helpt Schuitema je nu om de stap naar dat zelfstandig ondernemerschap

www.dinox.nl

te maken. Met het Doorgroei Ondernemers Plan dat je in twee jaar klaarstoomt voor je toekomstige taak. Een traineeprogramma waarmee je in dienst bij C1000 managementervaring opdoet en je competenties verder ontwikkelt naar het C1000 ondernemerschap. Maar laten we eerlijk zijn, de selectie en toelatingseisen zijn zwaar. Kijk daarom op www.schuitema.nl als je meer over die eisen, het opleidingsprogramma op post HBO-niveau en je perspectieven wilt weten. Wil je deze kans dan nog steeds pakken, neem dan contact met ons op.

www.xendovrijwilliger.nl

Dinox is een onderzoekscentrum in Groningen en Berlijn met ruim 15 jaar ervaring in geneesmiddelenonderzoek op het gebied van vrouwelijke hormonen (zoals anticonceptie, vruchtbaarheidsbehandelingen, premenstrueel syndroom en acné) en seksuologie. Dinox bevindt zich op het UMCG terrein: Hanzeplein 1, ingang 53, 9713 GZ Groningen

«GOED verdienen?» #JK$PSSJT'VOESBJTJOHLVOKFQFSEJSFDUBMTEPOBUFVSXFSWFSBBOEFTMBH 8FSWFOWPPSFFO(0&%EPFM *OUFBNTWBOUPUQFSTPOFOQSPNPPUKF CJKWPPSCFFME(SFFOQFBDFPQEJWFSTFMPDBUJFTJO/FEFSMBOE Wij bieden: 6JUTUFLFOECBTJTTBMBSJTWBONJOJNBBM% QFSVVS OBJOXFSLFO

#BTJTTBMBSJTUFWFSEVCCFMFONFUFFOCPOVT 'MFYJCFMFXFSLUJKEFO NJOJNBBMEBHFOQFSXFFL

7FFMCVJUFOMVDIU (F[FMMJHIFJEWBOUFBNXFSL

RIJBEWIJS VOOR PRIVÉ OF WERK SNEL NODIG? Bespaar ook veel Tijd / Geld & Betaal je rijopleiding in 2009!

www.rijbewijsservice.nl 0900 - 20 20 778 (20 p/min) of sms 4477 RSN GRATIS

Wij vragen: .JOJNBMFMFFGUJKEWBOKBBS 6JUTUFLFOEFDPNNVOJDBUJFWBBSEJHIFEFO )VNPSFOFOUIPVTJBTNF #FSFJEIFJEUFSFJ[FO

Een uitdaging?

voor studenten met weinig centen

#FMPGNBJM$PSSJT %BOOZ

PG

www.corris.nl


bestel je studieboeken op selexyz.nl

je studie is al duur genoeg

HG zet tientallen administratiesystemen bij het vuil


Nooit meer overtypen

De Hanzehogeschool vervangt de komende jaren ongeveer twee derde van de computersystemen van de administratieve diensten. Hiermee is naar schatting vijf miljoen euro gemoeid. De systemen van de personeels- , de financiële en de salarisadministratie gaan als eerste op de schop. ‘We zoeken systemen die kunnen communiceren’, zegt projectleider Aart Wedemeijer. ‘Als je een nieuwe wijk gaat bouwen, begin je niet met één huis waar je de andere huizen en de voorzieningen omheen bouwt. Nee, je begint met een groot plan voor de hele buurt. Zo is het ook met de geautomatiseerde systemen op de Hanzehogeschool (HG).’ Vorig jaar bracht Aart Wedemeijer alle computersystemen van de HG in kaart. Hij telde een kleine tachtig computersystemen. Van studentenvolgsysteem Progress tot het salarissysteem Caso, van de Digitale Onderwijs Planner tot roosterprogramma Indato. Allemaal zijn ze in de loop der jaren aangeschaft. Aan pak ‘m beet twee derde heeft de tand des tijds geknaagd, zo concludeerde Wedemeijer. ‘De HG zou al die systemen één voor één kunnen vervangen. De huizen één voor één slo-

pen en vervangen door nieuwe’, zegt hij. Maar de HG besloot anders. Het College van Bestuur stelde in 2005 vast dat geautomatiseerde systemen moeten worden vervangen als dat leidt tot een hogere efficiëntie en een betere dienstverlening. Klaas van der Wal, stafdirecteur Financieel-Economische Zaken van de HG, schat dat er voor de vervanging op grond van Wedemeijers inventarisatie vijf miljoen euro nodig is (het programma IBIS, zie kader). Omdat dat geld niet zomaar beschikbaar is, gaat de investering in stappen. Daarom heeft IBIS administraties die dezelfde gegevens gebruiken, in clusters ondergebracht. Het eerste cluster dat de HG op de schop neemt, is dat van de financiële, de personeels- en de salarisadministratie. Aart

Wedemeijer (54) leidt dat project. ‘De huidige systemen zijn niet flexibel genoeg. Soms ontbreken zelfs de technische mogelijkheden om gegevens van het ene naar het andere systeem over te hevelen. Dan vindt de uitwisseling van gegevens dus handmatig plaats. Gegevens die in het ene systeem zijn veranderd, moeten dan worden overgetypt om ze in een ander systeem vast te leggen.’ Er zijn administratiesystemen op de markt die dat overtypen overbodig maken, die garanderen dat de wijziging in het ene systeem met één druk op de knop leidt tot eenzelfde wijziging in een ander systeem. De HG schaft een dergelijk pakket nog dit jaar aan. Eind januari stelde de Hanzehogeschool het bijbehorende pakket van eisen vast. In de aanbestedingprocedure die op 30 januari is gestart, dienen automatiseringsbedrijven hun offertes in. De HG pikt er drie uit die in maart een presentatie geven. Daarna volgt de gunning: de HG kiest het bedrijf met het beste bod. ‘Of de bedrijven’, preciseert Wedemeijer, ‘het is goed mogelijk dat we voor de salarisadministratie leverancier A kiezen, voor de financiële administratie leverancier B en voor de personeelsadministratie leverancier C. Als de systemen die ze aanbieden maar met elkaar kunnen communiceren. Die eis heeft voor ons hoge prioriteit.’ Als de keuze is gemaakt, Wedemeijer verwacht dat in april de kogel door de kerk is, gaan de gelukkigen aan de slag met

de zogeheten customizing: de systeemleveranciers passen hun product zo aan dat ze aansluiten op de bedrijfsprocessen van de Hanzehogeschool. Dat gaat hand in hand met de scholing van de HG-medewerkers die met de nieuwe systemen moeten werken. In december moeten ze klaar zijn, want dan schakelt de HG op de nieuwe methodes over. Wedemeijer: ‘Het wordt nog hard aanpoten en het kost de HG een lieve duit. Maar nog dit jaar staat het eerste huizenblok van de nieuwe systeemwijk als een huis.’ Boudewijn Otten

Programma IBIS Het programma Integratie van Bedrijfs- en Informatiesystemen (IBIS) moet leiden tot een modernisering, integratie en vervanging van op de Hanzehogeschool gebruikte administratieve systemen. IBIS begon met een inventarisatie in 2007. In 2008 vervangt de HG de administratiesystemen van de financiële, de personeels- en de salarisadministratie. Daarna staat de vervanging van de systemen voor de studentenadministratie op stapel, gevolgd door de systemen van de stafdienst Marketing & Communicatie. Programma-manager Willem Hermsen (van informatiseringsbedrijf Ordina) is ingehuurd om deze veranderingen te stroomlijnen. Hij legt verantwoording af aan HG-bestuurslid Cor de Ruiter.


19

Ondernemen begint hier! Heb jij een briljant idee?

Doe vóór 28 februari mee aan New Venture en onderzoek of jouw idee haalbaar is onder begeleiding van: Coaching door sponsorbedrijven Gratis seminars Feedback van investeerders Én maak kans op prijzengeld! Laat je inspireren en ontdek ondernemerschap Zie voor meer informatie www.newventure.nl


Callcenter van HanzeConnect richt zich op onderzoek

‘Alleen onze afdeling acquisitie werkt commercieel’


De vijftig studenten van het callcenter van HanzeConnect bellen geen wildvreemde mensen rond etenstijd. ‘Het gaat hier niet om targets, maar om onderzoeksresultaten.’

Lianne Walls onderzoekt de creativiteit in het bedrijfsleven

‘Goedemorgen, u spreekt met Lianne Walls van HanzeConnect. (…) Wij zijn bezig met een onderzoek naar creativiteit binnen organisaties. Wilt u daaraan meewerken? (…) Mooi. Welk woord komt er als eerste in u op als u aan creativiteit denkt?’ Samenwerking typt Lianne Walls als antwoord op de openingsvraag in haar belscript. De tweedejaars Pedagogische Wetenschappen werkt sinds negen maanden in het callcenter van HanzeConnect, de zakelijke dienstverlener van

de Hanzehogeschool. Vijf van de zeven medewerkers zijn op dinsdagmorgen om tien uur druk aan het bellen voor een branche-onderzoek dat een mogelijke koppeling tussen creatieve geesten en het bedrijfsleven peilt. De opdrachtgever is een organisatie-adviesbureau dat bemiddelt voor kunstenaars en creatieve geesten. De verkoopdirecteur die Walls aan de lijn heeft, werkt geduldig mee bij het afwerken van haar vragenlijst, maar in een vervolgtraject is hij niet geïnteresseerd. We hebben zelf genoeg creativiteit in

huis, laat hij weten. Geen probleem voor Walls. ‘Ik hoef geen target te halen, het gaat om de onderzoeksresultaten.’ Vijftig studenten werken er in ploegendiensten van vier uur in het Meerwoldgebouw in Corpus den Hoorn. ‘Mensen reageren soms allergisch op het woord callcenter’, vertelt Anita Kroeze. Het bureau van de 42-jarige medewerker acquisitie van HanzeConnect staat midden in het de ruimte waar de studenten hun bellijsten afwerken. Onverstoorbaar typt ze door tussen het geroezemoes. ‘Ze denken dat wij wildvreemde mensen rondom etenstijd telefonisch lastig vallen’, vult collega Maya Scholten (36) aan. ‘Maar zo werken wij helemaal niet’, zegt de projectondersteuner marktonderzoek. ‘Wij bellen alleen mensen die iets met het onderzoeksonderwerp te maken hebben. Dat kan een marktonderzoek zijn, een enquête of een imago-onderzoek. Of een tevredenheidsonderzoek onder personeelsleden. Onze doelgroep heeft er belang bij om mee te werken.’ ‘We zijn natuurlijk wél commercieel bij onze afdeling acquisitie’, zegt Kroeze. ‘We bellen vandaag ook mensen die een opleidingsbrochure bij ons hebben aangevraagd. We vragen ze of ze een geschikte cursus hebben kunnen vinden. Kijk, ze hebben vanmorgen alweer twee nieuwe aanmeldingen binnengehaald.’ Kroeze en een supervisor-student begeleiden de bellers op het callcenter. ‘Ik heb daar inmiddels voelsprieten voor gekregen. Ik kijk en luister mee, geef tips en vertel ze hoe ze het beter kunnen doen. Er werken trouwens veel studenten Commerciële Economie bij ons. Ze zeggen dat ze met deze bijbaan een hoop praktijkervaring opdoen.’ Behalve de telefoon gebruikt het onderzoekscentrum van HanzeConnect ook

andere middelen om informatie boven tafel te krijgen. Onderzoeker Andris Versteeg (27) studeerde Small Business & Retail Management aan de Hanzehogeschool. ‘Een senioronderzoeker stelt samen met de klant het onderzoeksdoel op. Ik doe het praktische werk. Ik maak bijvoorbeeld vragenlijsten, op papier of online. Of ik organiseer onlinegroepsdiscussies. En ik doe field research. Na afloop analyseer ik de resultaten en rapporteer aan de senior. Groepsdiscussie vind ik een interessante onderzoeksmethode. Laatst gebruikten we dat als middel om een nieuwe lesmethode voor hbo-docenten te testen. We maakten gebruik van een ruimte met videoopnamemogelijkheden. Vanachter een verduisterd raam kon de opdrachtgever de discussie volgen. Ik notuleerde. De leraren die meededen wisten dat hij meeluisterde en keek, maar verloren dat besef geleidelijk. Er werd openlijk en eerlijk gediscussieerd over de voor- en nadelen van de methode. Aan het einde van de sessie werd de opdrachtgever nog even uitgenodigd voor een gesprek met de leraren. Uiteindelijk paste hij de methode aan met de suggesties van de docenten.’ Rina Tienstra Nieuwe bellers gevraagd Het callcenter van HanzeConnect zoekt nieuwe medewerkers. Projectondersteuner Marktonderzoek Maya Scholten: ‘We beginnen met een informatieavond zodat duidelijk wordt welk onderdeel de studenten in het geheel zijn. Een supervisor maakt ze verder wegwijs. We werken voor gemeentes, banken, zorgverzekeraars, ziekenhuizen, uitgeverijen, het mkb en de Hanzehogeschool. De medewerkers werken in ploegen in diensten van vier uur. De werktijden worden in overleg bepaald.’ Info: [email protected], 050-5957364.


21

IN & UIT

IN&UIT is bestemd voor studenten- en personeelsactiviteiten. Ook kunnen studenten en medewerkers hier hun gratis advertenties kwijt (maximaal 30 woorden). Informatie voor de uitgave van woensdag 20 februari kun je mailen naar [email protected]. De deadline is donderdag 14 februari.

Informatie: Studium Generale Groningen, Kleine Krom-

je mee willen helpen bij de organisatie van deze prach-

me Elleboog 7a1, 0503635463, www.rug.nl/studium.

tige week als Projectmanager, KEI-crewer of KEI-leider?

GSp

keiweek.nl, en schrijf je in voor onze mailinglijst via

Studentenplatform voor Levensbeschouwing.

[email protected]!

Neem dan alvast een kijkje op onze website www.

14/2 Filmhuis: Un long dimanche de fiancailles. Mathilde weigert te geloven dat haar grote liefde dood is

Telebellers gezocht

school, Zernikeplein 7. Woensdag 13 februari - Records

en start een zoektocht. Een contrast tussen een harts-

Telebellers gezocht per direct voor werven van col-

-

bij het schaatsen, zijn er grenzen? - Harm Kuipers en

tochtelijke liefde en de oorlogsgruwelen. Van de maker

lectanten, 15 uur per maand (vier maanden), vrijwilli-

70ties/80ties. Tegencultuur in Groningen poogt een

Marnix ten Kortenaar. Wereldrecords stonden vroeger

van Amélie.

gersvergoeding 150 Euro per maand. Organisatie: han-

beeld te schetsen van de cultureel-maatschappelijke

wel eens 20 jaar. Nu breken schaatsers ze om de twee

Eten en drinken: elke dinsdagen woensdagavond om

dicap.nl (ANGO), CFB keurmerk. Informatie opvragen:

betrokkenheid van de student van toen. Protesten,

à drie jaar. Hoe komt dat? En komt er ooit een einde

18.30 uur, kosten € 3,-, opgave tot 12.00 uur. De bar

[email protected].

ludieke acties, geëngageerde kunstproducten en cul-

aan? 20.00 uur, Academiegebouw, Broerstraat 5.

is open op dinsdag-, woensdagen donderdagavond

turele activiteiten: het zijn typische verschijnselen van

Donderdag 14 februari - Jantina Tammes Lecture-

vanaf 19.30 uur.

Logopedisten gevraagd

een periode waarin jongeren op eigen wijze invulling

Mona Siddiqui – Does Religion Matter for Human

Oecumenische Vieringen Martinikerk: De diensten

GEVRAAGD: pas afgestudeerde logopedisten die

gaven aan de tegencultuur. De Usva toont film en fo-

Prosperity? Voertaal Engels. De plaats van de verschil-

van het GSp worden altijd samen met studenten voor-

werk zoeken: Meld je aan bij de WAARNEMERSLIJST

tografie uit die tijd om een beeld te krijgen van die

lende religies in de maatschappij is onderwerp van

bereid en uitgevoerd. Wie een keer wil meehelpen,

FRIESLAND. Mail je cv + persoonsgegevens naar:

tijdsgeest. Usva Munnekeholm 10. Kijk ook op www.

verhitte debatten. Welke functie heeft religie eigenlijk

kan mailen naar het GSp.

[email protected].

usva.nl.

voor gelovigen? 20.00 uur, Academiegebouw, Broer-

10/2 - 11.30 uur T. Meijlink, 17.00 uur J. Butti (Engelse

Usva expositie Foto-ekspositie

tegencultuur

in

Groningen

straat 5. Vrijdag 15 februari - Door het oog van de

vesper). 17/2 - 11.30 uur A. Diesemer, 17.00 uur B.

Te koop aangeboden & gevraagd

Prins Claus Conservatorium

filosofie - Marjan Slob – Foute fantasieën. Marjan Slob

van der Maas (Gregoriaanse vesper). GSp, Kraneweg

Just 4 Kids; inbrengwinkel voor tweedehands kinder-

Maandag 11 februari – JAZZ - Concert en Masterclass

schept een groot genoegen in het lezen van Bouque-

33, tel. 3129926, mail [email protected] of www.gsp-

kleding, speelgoed en kinderboeken.

New York comes to Groningen met docent Freddie Bry-

treeksboekjes. Ze doorbreekt het onder intellectuelen

web.nl.

Eigentijdse, betaalbare (merk)kleding maat 80 t/m

ant (gitaar) 14.00 - 16.00 uur, Veemarktstraat 76, gratis

heersende taboe rond deze romannetjes en maakt

toegang. Meer info over de agenda van het PCC vind je

daarbij speels gebruik van ideeën van Nietzsche, Wit-

StudentenKamerFestival

dags van 10.00 u. – 12.30 u. Kom vrijblijvend langs aan

op www.hanze.nl/ school/prins claus conservatorium.

tgenstein, Taylor en anderen. 20.30 uur, Usva, Mun-

Op donderdag 28 februari vindt voor de tweede

de Brinkweg 1, Glimmen. Telefoon, 050 4064105.

nekeholm 10. Maandag 18 februari – Filmklassiekers

keer het StudentenKamerFestival (StuKaFest) plaats in

Studium Generale Groningen

188. Geopend dinsdags van 13.00 u. – 16.00 u. en vrij-

- Professione: Reporter. David Locke (Jack Nicholson)

Groningen! 28 studentenkamers zullen veranderen in

(Sport)Massage en verzorging

is een gerespecteerd buitenlandverslaggever. Ondanks

een minitheater. Dit jaar treden o.a. Charlie Dée, Peter

Massage en verzorging, (NESM erkend). Stephen

zijn pogingen nog steeds het beste werk te leveren, is

Pannekoek, Crappy Dogs en Ronald Smink op. Kaarten

Walker, Rensumaheerd 61, 9736 AC Groningen,

zijn leven verzand in sleur en middelmaat. Dan wis-

kunnen voor slechts € 3,50 per ronde dagelijks wor-

050-5412233/06-18542092, walkermassage@hotmail.

selt hij van identiteit en wordt een wapenhandelaar.

den gekocht bij Australian Homemade aan de Vismarkt

com.

Inleiding: Jan Haasbroek, docent aan de Master Jour-

en bij de Usva op dinsdagmiddag van 13.00-16.00 uur

nalistiek in Groningen. 19.30 uur, Images, Poelestraat

en op donderdagavond van 18.00-21.00 uur. Kijk voor

Bragi zoekt dirigent

30, Groningen. Kaarten à € 8,30 (studenten € 6,-).

meer informatie op www.stukafest.nl.

G.S.M.G. BRAGI zoekt per 1 april een nieuwe dirigent voor het Grootkoor! Kijk voor info op www.bragi.nl.

Woensdag 13 februari - Hanze Lezing - Het sociale

Woensdag 20 februari – Studentendiscussiecafé – Hoe

leven van kinderen in groepen. Samen spelen, plezier

goed mixen alcohol en jongeren? Zijn jongeren zich

De Februari-uitreiking komt er weer aan !

hebben, ruzie maken en conflicten weer oplossen dra-

bewust van de risico’s van overmatig alcoholgebruik?

Bestel nu je studieboeken met 10% korting

gen bij aan de ontwikkeling van hun sociaal en moreel

Moet de overheid strengere regels stellen? Of nemen

op: www.stichting-bvd.nl

gedrag. Op welke manier communiceren jonge kinde-

we voor lief dat experimenteren met alcohol en andere

ren met elkaar? Hoe functioneren populaire kinderen

genotsmiddelen gewoon bij jongeren hoort? 20.00 uur,

Blijf op de hoogte!

in Huis de Beurs. Gasten zijn o.a. Sophie in’t Veld(D66)

in de groep? 15.00 – 16.30 uur - De Appel, Hanzehoge-

Usva, Munnekeholm 10.

Wil jij niets missen van de komende KEI-week? En zou

en Willem Bos (ander Europa).

PZZL

Europadebat 13 februari om 20.00 uur, organiseren de Jonge democraten met Flanor een debat over Europa en de regio,

POLITICI 18 21 2 15 17 11

20 7

Hori 1. Van der … bestiert Economische Zaken (6) 4. Ligt bij Zwarte Piet op de trap (5) 8. Zit niet te dutte, stem … (5) 9. Land waarover veel oorlogsfilms zijn gemaakt (7) 10. Frans heeft ook durf in Nederland (7) 11. Gast (4) 12. Klein hert op de kade (3) 14. Social… of german... (4) 15. In Vlaanderen noemen ze ze ajuinen (4) 18. Kaartterm (3) 21. Arabisch land (4) 23. Fractievoorzitter van GroenLinks (7) 25. Politicus van het Jaar (7) 26. … Campbell, fotomodel (5) 27. De P van JPB (5) 28. Sobere levensstijl uit religieuze overtuiging (6)

Verti 1. …-Ballin, Justitie (6) 2. Restaurant (7) 3. Het zelfde resultaat behalen (8) 4. Stinkt als ie van je eigen is (4) 5. Deze minister is serieus én voornaam (5) 6. … van Middelkoop, Defensie (6) 7. Ongestreept papierformaat (5) 13. Camiel …, Verkeer (8) 16. Schouwburgplaats voor vips (7) 17. Zitten kinderen graag op in de speeltuin (6) 19. Syn… of anti… (5) 20. … Verhagen, Buitenlandse Zaken (6) 22. De stad van Louis Paul Boon, Vlaanderen (5) 24. Toffe vrucht (4)

10 1 19


De schuin gedrukte omschrijvingen zijn cryptisch, de vet gedrukte hebben met het thema te maken, net als de oplossing. Mail het woord naar: [email protected] en ding mee naar een cadeaubon van 10 euro. Inzenden t/m donderdag 14 februari. De vorige puzzel is gewonnen door: Thomas Vieveen. De oplossing is: AARDAPPEL. Boudewijn Otten

LEGAL ALIEN Country: Malaysia, 24.8 million inhabitants, eight times the size of the Netherlands. Studies: International Communication Loves: reading, drawing Hates: cycling into a headwind Foto: Luuk Steemers

Hero:

My mother. She came from a poor background. Now she has a business of her own.

HSIO LING HEE (19) Last time you were in Malaysia.

‘Last summer. In the Netherlands I was very homesick in the beginning. Fortunately my twin brother, who studies at the International Business School, had arrived in Groningen a few months earlier. That made settling here a lot easier. I share a room with him now. My parents live in Kuala Lumpur, the capital. My mother teaches English. She has a language school. My father owns an agricultural business. We skype once a week.’ Why did you decide to study in Groningen?

‘Many Malaysians study in Australia, the US or Great Britain. So my brother and

I wanted to go somewhere else. Hanze University offered great opportunities for international internships. That was exactly what I was looking for.’ Did you notice any typically Dutch habits?

‘They drink a lot of coffee. The Dutch are crazy cyclists too. You often see people pedalling without their hands on the handle bar. Otherwise the Dutch people I met are very nice. I made quite a lot of friends. School is great too. In Malaysia we have to memorize things all the time. So boring! Here you work in project teams.’

What is the biggest mistake for us to make in Malaysia?

‘Girls should never reveal too much of their body. You also have to be careful what you say. Never call anyone a pig. It’s the worst insult we know. Pigs are considered to be dirty animals, whereas cows are considered sacred. I never eat beef.’

Give us a Malaysian proverb.

‘My family is Chinese, so I give you a proverb in Mandarin, my father’s favourite one. Xian ku hou tian. Go through hard work before you get what you want. That’s what both my parents did. Now they can afford to send us abroad. I’m proud of them.’ What’s your motto in life?

Could you live here forever?

‘I suppose I would, if I can find a job here, preferably in event management or something along those lines. I really like this country. The quality of life is very good. Travelling distances are short. You don’t even need a car to get around.’

‘If you fail to plan, you’re planned to fail. I work hard and try to do things properly. It’s the only way to achieve success.’

Luuk Steemers

Foto: loeXproduXies

DISH Brent Hobson’s Am Ameri American mericcan an SStyle tyllee SSushi usshhi Like its culture and history, American foodd is he heavily eavily world. The influenced by immigrants from all over thee world. son makes, maakes, California Roll that IBS student Brent Hobson lar in is completely unknown in Japan, but hugelyy popu popular ushi ch hef at the US. It was invented by Ichiro Mashita, sushi chef 19970s. the Tokyo Kaikan in Los Angeles, in the early 1970s. ong sle ender Cut the cucumber and avocados into long slender tructionns on strips. Cook the rice according to the instructions the package. Put a sheet of nori on the rolling mat, ce overr half shiny side down. Spread a thin layer of rice nd avo ocado of the nori. Arrange slices of cucumber and avocado ces of crab. along the center of the rice. Top it with slices efully bring b Put your fingers on the ingredients, carefully nd overr the the bottom end of the rolling mat up and ingredients, tucking the end of the nori to start a roll. Pull back the rolling mat so it does not gett rolledd into the sushi. Continue rolling the sushi untilil you have approximately one centimeter of the top of the nori ater onn the showing. Rub a small amount of cold water hat it edge of the nori and bring the nori aroundd so th that completes the sushi roll. Cut the rolls into piecess and serve with wasabi, soy sauce, and pickled ginger.r You can also replace the crab by cream cheese and salmon to create a Philadelphia roll. Itadakimasu!

Ingredients

):

ple (for 4 peo

d snow crab

r cooke ab sticks o grams of Cr

meat

300 r 1 cucumbe s o d ca o av 2 ed) ori (seawe 8 sheets N rice i oked sush 10 cups co Wasabi ger Pickled gin Soy sauce g mat Sushi rollin

n ked salmo ble) sliced smo ly in th den Vegeta f ar o s (G Cheese 300 gram m ea Cr ia h hiladelp 1 pack of P


23

LEEUW

Lieve Loes Heeft je beste vriendin gezoend met de jongen waar jij al tijden vlinders van in je buik krijgt? Ben je verliefd op je docent en kun je je niet meer op je studie concentreren? Lig je niet lekker in je projectgroep en begrijp je niet waarom? Mail Loes, onze enige echte ervaringsdeskundige. Inzenden mag zelfs anoniem. [email protected].

Hey Lieve Loes, Ik zit met een probleem. Bij ons in de klas is er een keer een meisje flauwgevallen. Nou oké, dat kan nog wel, maar sinds kort vallen en meer meiden flauw. Ze zeggen dat het komt omdat ze aandacht willen. Maar ik weet het niet. Is het nou de mode om flauw te vallen of is het besmettelijk? Wil je me alstublieft helpen? Want ik begrijp er niets meer van! Myrthe

Lieve Myrthe, Ik kan me nog vaag iets herinneren over flauw vallen voor de lol. Moet je niet je hoofd tussen je knieën doen en dan heel snel opstaan? Ik weet het niet precies. Maar gezond lijkt het me geenszins. Hoeveel hersencellen knal je met zo’n geintje naar z’n grootje? Misschien worden die kinderen er wel high van. Zoiets als lijmsnuiven zonder lijm. Ik kan me echt niet voorstellen dat zoiets mode

wordt of dat het besmettelijk is. Op de middelbare school zou je het als spijbeltruc kunnen gebruiken, maar dat lijkt me op het hbo toch niet echt nodig. Ik denk dat deze hype snel weer overwaait. Lieve Loes, Vorige week vrijdag werd ik om vier uur ’s middags wakker met een hele vieze kater. Hoofdpijn, misselijk en een smaak van dode vogels in m’n mond. Op de grond vond ik een paar zeiknatte sokken, maar m’n schoenen waren droog. Ik kan me echt helemaal niets meer herinneren. Hoe ik gisteravond thuis ben gekomen, waar ik ben geweest, met wie ik heb gepraat…, dat soort dingen. Ik had op een feestje bij een vriend fiks aan de whisky gezeten, daarna zijn we nog ff de stad in gegaan. Ik heb dus waarschijnlijk een blackout gehad. Ik moest bij mijn vrienden navragen wanneer ik naar huis was gegaan en of ik me een beetje had gedragen. Wat denk je, zou mijn herinnering nog terugkomen? Kor Sakov

Hey Kor, Tja, daar vraag je me wat… Ik kan me echt niets meer herinneren van mijn eigen black-outs. Hoe je je hersenpan ook pijnigt, je kunt het schudden. Weg is weg. Maar ik ben even voor je gaan rondvragen. Ik heb m’n Hyves-vriendjes en -vriendinnetjes ff gekrabbeld en ben

gisteravond met mijn zeer ervaringsdeskundige vriendin X de kroeg ingedoken. Helaas weet ik daar niets meer van… (grapje). X vertelde me dat het komt omdat de informatie uit het korte-termijngeheugen niet is doorgegeven aan het lange-termijngeheugen. Met andere woorden: bij een black-out zul je je nooit meer herinneren wat er is gebeurd. Ze wist ook dat een black-out een soort zelfbescherming is. Ik ben er alleen niet achter of het zelfbescherming van de hersenen zelf is. Of dat je je maar beter niet kunt herinneren wat er tijdens een black-out is gebeurd. Heb je gezoend met de barvrouw van de Drie Gezusters terwijl je dikke verkering hebt, staan strippen op de bar in de Rumba of werd je wakker naast de portier van Shadrak dan ben je over het algemeen godsdankbaar dat je geheugen je in de steek liet. Vriendin X had ook goed nieuws: volgens haar is een black-out niet schadelijk! Ik durf daar niet m’n hand voor in het vuur te steken. Zogenaamde grey-outs, je kunt je nog wel dingen herinneren, maar alleen fragmentarisch, schijnen schadelijker te zijn voor de hersenen. Maar toch kan ik me niet voorstellen dat het gezond is om je harde schijf met behulp van een fles whisky te wissen. Wees een beetje zuinig op je grijze cellen! Je wilt als je de dertig bent gepasseerd niet als een zombie met het geheugen van een goudvis bij het meubilair van het Land van Belofte horen. Proost!!!

Finishlijn Met twaalf kilometer per uur cross ik op mijn crosstrainer de fitnesszaal door. Na een paar maanden van diepe winterslaap, ben ik weer in de sportschool. De lente zal ik ingaan met een perfect gevormd lijf, en een bereconditie en in de zomer zal ik mijn eerste marathon lopen. In gedachten zie ik mezelf al juichend over de finishlijn paraderen. De spiegel voor me laat me een ander beeld zien. Een bezweet meisje met steeds groter wordende rode vlekken in haar gezicht. Wanneer mijn linkerarm naar voren gaat, beweegt mijn linkerbeen naar achteren, terwijl de andere kant van mijn lichaam het omgekeerde doet. Op mijn scherm staat een stipje dat over hobbelige lijntjes beweegt. Hoe hoger het stipje, des te harder ik moet werken. Ik probeer me voor te stellen hoe het zou zijn om echt op zo’n ding met twaalf kilometer per uur vooruit te crossen. Zo, knalhard door die spiegel heen. Ik zie een lachje verschijnen ergens tussen de rode vlekken op mijn hoofd. Het zwartharige kinkykappermeisje naast me ziet er nog even beeldig uit als toen ze binnenstapte. Ze is in vorm. Geen spoor van vermoeidheid, geen rode vlekken. Het haar nog altijd kinky in model, met zogenaamde slordige pieken die net de goede richting opstaan. Geïnteresseerd kijkt ze naar de televisieschermen boven zich. Oprah Winfrey geeft spullen weg en met ieder cadeau krijgen alle vrouwen in het publiek een orgasme. Ze móet bijna wel langzamer gaan dan ik. Ik werp een vluchtige blik op haar schermpje. Shit! Dertien kilometer per uur en dat met een hartslag van 140? Op welk niveau traint ze dan… vijf? Mijn hemel! Ik zit op niveau twee en ik heb al moeite mijn hartslag onder de 160 te houden. Snel kijk ik weer voor me. Ik hoop maar dat ze me niet heeft zien kijken. In de sportschool gelden een paar ongeschreven regels. De belangrijkste is dat je niet op anderen let of in ieder geval net dóet alsof je niet op anderen let. Als je hulp nodig hebt, kun je een personal trainer nemen (kost maar vijftien euro per uur). Voor de gezelligheid kun je een groepsles nemen. Maar verder? Crosstraineren is toch altijd ieder voor zich. Op mijn scherm zie ik het puntje over de laatste hobbel gaan. Dan verschijnt de finishlijn. Ik juich zachtjes. Leonie Veraar


Dirk-Jan Visser Fotojournalist van het Jaar

Recommend Documents