Special Military 2002
Alice Naber-Lozeman wil Nederlandse primeur in Military Boekelo verzorgen:
‘Derde keer moet mijn scheepsrecht worden’
(door Gerhard Nijboer) Maar om zakelijk en sportief succes af te dwingen is méér nodig dan hectaren, gebouwen en faciliteiten. Financiële middelen! Om te investeren in jong talent, in begeleiding, in nóg betere faciliteiten en in een goede toekomst van het bedrijf. Dat geld vergaar je onder meer met hard werken, met inventiviteit en creativiteit, met vakkennis, met betrouwbare handelsgeest bij in- en verkoop, met klantgericht denken en door op sportief gebied het maximum uit mens en dier te halen. Op sportief gebied heeft Alice NaberLozeman inmiddels zoveel status verworven dat ze zich hardop kan en mag uitspreken over haar volgende uitdaging: het winnen van de Military van Boekelo! “Boekelo is het Mekka van de militarysport in Nederland. Daar komen alle groten van de militarysport. Misschien niet altijd met hun beste en meest ervaren paarden, maar het blijft wereldtop. Als Nederlander wil je juist in zo’n wedstrijd schitteren. Twee keer is het me net niet gelukt om Boekelo te winnen, maar men zegt dat drie
keer scheepsrecht is. Dan moet dit dus het jaar van mijn scheepsrecht worden.” Dat wordt dan geen gemakkelijke klus voor de eerzuchtige amazone want ook zij weet dat juist in Boekelo nog nooit een Nederlandse combinatie heeft gewonnen. “Maar ik ga er met Private X-Press Clark Kent helemaal voor om de eerste te zijn.”
Druk bazinnetje Hoe is mogelijk dat een 32-jarige vrouw het in haar eentje presteert om een trainings- en africhtingsstal met 24 paarden te runnen, clinics te verzorgen, een aantal wedstrijdpaarden dagelijks te trainen, de stallen en de terreinen te verzorgen, de dieren van het juiste voedsel te voorzien en gezond te houden, de medewerkers te begeleiden en op te leiden en als topsportster ook zichzelf nog eens in conditie te houden en wekelijks de diverse concoursen en military’s af te werken? “Als je iets met plezier doet gaat het je gemakkelijker af,” is de simpele verklaring. NaberLozeman is nog volop bezig met het investeren in zichzelf en in de kwaliteit van haar stal. Dat kost geld en banken staan niet te trappelen om mee te financieren. Zij laten het risico van werken met waardevolle dieren, die morgen met een blessure niets meer waard kunnen zijn, graag over aan de ondernemer. “Bij alles wat ik doe moet ik aan de economische kant van de zaak denken. Er moet gewoon geld in het laatje komen, want anders kan ik de tent wel opdoeken. En dus moet ik telkens keuzes maken, prioriteiten stellen om op die manier voor iedereen de beste balans te vinden. De mensen die de paarden aan ons toe vertrouwen mogen er ook het beste van verwachten. Daar staat mijn naam garant voor. Dus probeer ik me zoveel mogelijk overal mee te bemoeien en alle medewerkers zo goed mogelijk in mijn lijn op te leiden en te begeleiden, zodat in ieder geval mijn visie over de verzorging en training van paarden tot zijn recht komt. Daarnaast probeer ik ook op sportief gebied het beste uit de dieren én mezelf te
halen, want daar bouw ik een goede naam als trainings- en africhtingsstal mee op. Het ene aspect staat dus ten dienste van het andere en ze versterken elkaar.”
Alice NaberLozeman stelt alles in het werk om de Military van Boekelo dit jaar te winnen.
Zo vader, zo dochter De military (in een rare poging om het imago te verbeteren in ‘eventing’ of ‘threeday-event’) is Alice Naber-Lozeman dan ook met de paplepel ingegoten. Ze is de dochter van Gerrit Lozeman, de man die samen met de familie Stibbe en enkele regionale coryfeeën als Hans Brugman en
▼
Alice Naber-Lozeman stráált: Nederlands beste militaryamazone geniet elke dag van haar drukke bestaan tussen de paarden. Enthousiast leidt ze de bezoeker rond op haar trainings- en africhtingsstal in Biddinghuizen. Daar legt de 32-jarige amazone de basis voor een bloeiende onderneming en sportief succes. Er is ruimte genoeg om de uithoudingsproef te trainen, er is vanzelfsprekend een dressuur- en springbak, maar er zijn ook zelfs hindernissen gebouwd die in de cross-country van Boekelo niet zouden misstaan. “Hier kunnen we alles doen om wedstrijden op ieder niveau na te bootsen en om de paarden op specifieke onderdelen te trainen,” vertelt Alice Naber-Lozeman.
49
Twentevisie. 07/2002
Special Military 2002
‘Ik wil dat ze mij in mijn waarde laten’ Alice is inmiddels getrouwd met Gert Naber, de man die vorig jaar (in Boekelo) bij toeval zijn vrouw opvolgde als Nederlands kampioen military. Maar op het bedrijf in Biddinghuizen is manlief buiten de mentale steun nauwelijks behulpzaam bij de dagelijkse werkzaamheden. Gert Naber heeft namelijk zijn eigen baan op de Agrarische Termijnmarkt in Amsterdam, ofwel de beurs voor agrarische producten. En daarnaast bestieren ze samen nog een akkerbouwbedrijf van 36 hectaren. “In het weekeinde trekken we samen op tijdens concoursen en military’s. Dat gaat prima, want tussen de bedrijven door hebben voldoende rust en tijd voor elkaar. Die weekeinden zorgen er ook voor dat Gert af en toe eens paard rijdt. En dan loopt hij zelfs de kans om Nederlands kampioen te worden.” Zoals vorig jaar in Boekelo. Naast Private X-Press Clark Kent wilde Alice ook Baxter in Boekelo laten starten. Dus vroeg ze haar liefhebbende man of hij niet met Baxter wilde uitkomen, zodat zij zich volledig zou kunnen concentreren op de prestaties met Clark Kent. Naber willigde het verzoek in, maar zag tot zijn grote schrik vervolgens zijn vrouw uitgeschakeld worden door een blessure van Clark Kent.
Kritiek op NK Je zou kunnen zeggen dat Alice NaberLozeman (“dat Lozeman moet er wel bij, want daar ben ik trots op”) op vrijwel alle
fronten succesvol is. Maar hoe is het dan mogelijk dat zij als topsportster genoegen neemt met de vijfde plaats tijdens het laatste nationale kampioenschap? “Het Nederlands kampioenschap werd in Breda gehouden tijdens een military die de kwalificatie NK eigenlijk niet mocht dragen. Daar kwam nog bij dat dit jaar ook de Wereldruiterspelen zijn. Daarvoor ben ik als enige Nederlandse deelnemer geselecteerd. Als je nu weet dat een paard in principe maar twee zware military’s per jaar op een verantwoorde wijze kan lopen is het wel duidelijk dat ik niet met de beste paarden kon zijn. Ik heb meer belang bij succes tijdens de Wereldspelen en in Boekelo. Daarnaast ben ik van mening dat de zwaarste en mooiste military in Nederland ook het NK moet zijn. Boekelo dus. Daar komen namelijk de beste ruiters en amazones met hun beste paarden tegen elkaar uit in de beste wedstrijd van het land. Al het andere is minder en de naam NK dus eigenlijk onwaardig. Als Boekelo dit jaar gewoon het NK zou zijn geweest had ik met Private X-press Clark Kent, een van mijn beste paarden, gewoon meegedaan om de titel. Nu doe ik met hem mee om in Boekelo de eerste Nerderlandse winnaar in de historie te worden.” Tijdens de Wereldspelen in het Spaanse Jerez de la Frontiera zit Alice Naber-Lozeman overigens in het zadel van Private X-Press Royal Kiwi, het meest geroutineerde paard dat gezamenlijk eigendom is van maar liefst tien (!) mensen en dat door de amazone speciaal op het WK is voorbereid. Want ook dáár moet goed gepresteerd worden.
Keuzes voor het dier “Achter elke beslissing die ik neem zit een visie. Of het nu gaat over training, voeding of de keuze van wedstrijden. Want je moet altijd in het belang van de dieren werken. En dat gaat best wel eens ten koste van
‘Eerst Boekelo winnen en dan op weg naar Athene’ commerciële voordelen. Ik beschik bijvoorbeeld over drie paarden die fysiek en mentaal de zwaardere military’s aan kunnen. Dat betekent dat ik per jaar dus in maximaal zes zogenoemde 3-sterren-military’s (zoals Boekelo) of internationale
kampioenschappen kan uitkomen. De jongere paarden moet ik langzaam naar dat niveau brengen. Dat kost heel veel tijd, je mag niets forceren en dus doe je dat in samengestelde wedstrijden en lichtere military’s. Het Nederlands kampioenschap, zoals dat nú in Breda is gehouden, was prima geschikt om de jongere dieren ervaring op te laten doen. Ik heb die gelegenheid gegrepen met Private X-Press Royal Diplomacy. Maar ik kon en mocht van dat paard niet verwachten dat ie zou winnen.”
51
“Als ik keuzes moet maken tussen de belangen van het paard en die van de combinatie sport, publiciteit en commercie, valt die keuze altijd uit in het voordeel van het dier.”
Alice Naber-Lozeman: “Alles is minder dan Boekelo en de naam NK dus eigenlijk onwaardig.”
Ondergeschoven kindje Uit haar woorden moet overigens niet de indruk ontstaan dat ze niet graag Nederlands kampioene zou zijn geworden of dat ze een ander (in dit geval Phieleke Plijnaar) de titel niet zou gunnen. Van onderlinge naijver is in het kleine wereldje nauwelijks sprake. Hooguit van verschillende karakters die wel eens met elkaar botsen. Zo bezitten (lang) niet alle Nederlandse militaryruiters en -amazones de ijzeren wil om in iedere wedstrijd, hoe klein ook, maximaal te presteren. Misschien dat daardoor bij de buitenstaander wel eens de indruk ontstaat dat de Nederlandse militarysport is verworden tot het ondergeschoven kindje in de paardenwereld. Sinds het afscheid van ijzervreters als Lozeman en de Stibbes zijn er nauwelijks nog internationale successen, wordt er nauwelijks nog geïnvesteerd in kwaliteit en jong talent en maakt de nog wel actieve gevestigde van wedstrijden vooral gezellige onderonsjes. Zelfkritiek, de ijzeren wil om te winnen, fanatiek trainen en af en toe eens verbaal hard van je afbijten in de media vind je nauwelijks
▼
Anchela Rohof de militarysport in Nederland gezicht hebben gegeven. “Vader had een melkveebedrijf, maar zijn grote hobby was de military,” spreekt dochter Alice met respect over de man, die Nederland vaak succesvol vertegenwoordigde op grote evenementen. “Als jong meisje ging ik al met hem mee en het virus is nooit meer uit mijn lijf weggegaan. Ik heb enorm veel van hem geleerd. Daar heb ik nog dagelijks profijt van, zowel op sportief als op zakelijk gebied.” Ook Alices broer Henk Jan Lozeman is overigens al vanaf zijn prilste jeugd actief in de paardensport, maar hij heeft in latere instantie gekozen voor de status van hobbyist.
Twentevisie. 07/2002
Special Military 2002 meer in de Nederlandse top. En ook bij de bond lijkt niemand in staat of zich geroepen de vaderlandse militarysport die broodnodige impuls te geven.
Consequentie Alice Naber-Lozeman is wat dat betreft een roepende in de woestijn, want zij heeft als een van de weinig overgeblevenen wél de mentale instelling om te vechten voor eigen (internationaal) succes, maar ze wil óók strijden voor de belangen van de totale militarysport. “Wij moeten het in principe allemaal zelf doen als ruiters, amazones en eigenaren van de paarden. We hebben een gezamenlijk belang, maar toch is het ieder voor zich. Iedereen moet zelf weten hoe ver ze willen komen, hoeveel ze willen investeren en op welke wijze ze hun sport willen bedrijven. De consequentie van die mogelijkheden, keuzes of mentaliteit kan zijn dat je de top niet haalt. Die consequentie moet je nemen en niet jaloers of beschuldigend naar anderen wijzen, die wél de top willen halen. Ik wil gewoon heel veel van mezelf investeren om de paarden de mogelijkheden te geven het maximale uit zichzelf te halen. Ik begrijp en accepteer dat niet iedereen over die mogelijkheden en of mentaliteit beschikt, maar ik verwacht dan ook dat ze mij in de waarde laten.” Ze vindt dat het er in de Nederlandse militarysport in de breedte en in de top allemaal niet beter op is geworden. Dat heeft volgens haar verschillende oorzaken, waar met name de NHS eens in zou moeten duiken. “Die zou eens een actieve campagne vóór de militarysport kunnen gaan voeren, objectieve voorlichting. Dus niet meer altijd maar in de verdediging tegen de boze buitenwereld, maar de aanval kiezen.”
‘Boekelo is het Mekka van de militarysport in Nederland’ De amazone doelt daarbij vooral op het nuanceren en pareren van de negatieve geluiden door een aantal maatschappelijke groeperingen over het dierenwelzijn in de militarysport. “Die bezorgen ons zeer onterecht een negatief imago. Zo creëert men een beeld, waardoor vooral jonge mensen bang zijn om aan deze tak van de paardensport te beginnen. En als je geen jeugd hebt, heb je geen breedtesport en
zonder breedtesport valt ook de basis voor de topsport weg. Die negatieve spiraal moet doorbroken worden en daarbij zou je juist die maatschappelijke groeperingen kunnen betrekken. Door ze uit te nodigen, door daadwerkelijk te laten zien hoe omzichtig en diervriendelijk wij met onze dieren om gaan. Want juist wij hebben er het grootste belang bij dat de paarden met plezier bezig zijn. Want als ze iets met plezier doen, presteren ze beter. Het zijn net mensen.”
Unieke sponsoring Haar visie op topsport, haar beleving en haar mentaliteit heeft Alice NaberLozeman niet alleen de motiverende titel van ‘meest beloftevolle militaryamazone van Nederland’ opgeleverd. Als één van de weinigen in die tak van paardensport heeft zij een volwaardige sponsor aan zich weten te binden: Private X-Press, een vliegtuigmaatschappij die zich richt op het ‘door-to-door’ vervoer van voornamelijk zakenmensen en daarbij gebruik maakt van letterlijk alle luchthavens ter wereld. Private X-Press heeft zijn thuishaven in het Zwitserse Zürich, maar is eigendom van de Friese zakenman Rinze Strikwerda, die zijn computerbedrijf TAS van de hand deed om met de oprichting van een exclusieve luchtvaartmaatschappij een nieuwe uitdaging aan te gaan. Strikwerda meldde zich in eerste instantie bij Jeroen Dubbeldam en Anky van Grunsven, maar die waren al voorzien van een sponsor. Strikwerda werd door insiders verwezen naar Alice Naber-Lozeman. “Natuurlijk leent de military-sport zich bij uitstek voor relatie-marketing, zéker in het unieke zakelijke segment waarin Private XPress de doelgroep heeft.” De sponsoring door Strikwerda’s maatschappij biedt de amazone unieke zekerheden. Zo is er een deal gemaakt met álle eigenaren van paarden die in Biddinghuizen op stal staan en door Alice NaberLozeman worden getraind en in wedstrijden uitgebracht. Al deze dieren hebben tijdens die wedstrijden de toevoeging ‘Private X-Press’ en worden niet verkocht tot en met de Olympische Spelen van 2004 in Athene. Dat betekent dat Alice Naber-Lozeman zonder dreiging van verkoop in alle rust met een aantal paarden kan werken richting de ultieme droom van een topsporter: de Olympische Spelen. Een dergelijke overeenkomst was in het verleden alleen voorbehouden aan het NOC*NSF, dat zelf ook nog eens veel geld in de contracten stak. “In principe is ons contract vergelijkbaar, maar NOC*NSF speelt deze keer geen enkele
rol. Het is puur een overeenkomst tussen Private X-Press, alle eigenaren van onze paarden en mij. Ik hoef dus niet bang te zijn dat, áls bijvoorbeeld Clark Kent in Boekelo wint, hij verkocht wordt omdat hij dan ineens erg veel geld waard is voor de eigenaar.” Private X-Press betaalt ook de kosten van een compleet nieuwe vrachtwagen, de bijbehorende brandstof, de reiskosten overzee en de verblijfskosten voor de betrokken mensen en dieren tijdens trainingen en wedstrijden. Daan Nanning en Francis Verbeek zijn haar trainers, ook die worden betaald door Private X-Press. “In verhouding met andere militaryruiters en amazones in Nederland heb ik het dus goed, maar ik moet en wil daar ook heel hard voor werken. En juist dan zou het heel leuk zijn dat ik in eerste instantie dit jaar Boekelo win. Dat zou voor de hele Nederlandse militarysport een geweldige opsteker zijn. En dan op naar Athene.” ■
Alice Naber-Lozeman is een roepende in de woestijn, want zij heeft als een van de weinig overgeblevenen wél de mentale instelling om te vechten voor eigen (internationaal) succes, maar ze wil óók strijden voor de belangen van de totale militarysport.
Twentevisie. 07/2002
