Interview Roger Denize: Nou Roger, hartstikke fijn dat ik eh, hier vanavond bij jou kan zijn. Ehm, ik heb jou twee weken geleden heb ik jou gesproken en heb ik jou gevraagd of ik een interview met jou af zou mogen nemen. Ehm, voor mijn project ehm, Beeld en Meningsvorming. Ehm, zoals je weet gaat het vanavond over cultuur. Ehm, ik ben heel erg benieuwd wat je daarover te vertellen hebt. Het zal ongeveer drie kwartier gaan duren het interview. Ehm, om te beginnen zal ik eerst wat over mezelf vertellen. Ik heet Denize, ben 25 jaar, ben geboren in Brazilië. Woon mijn hele leven al in Nederland. Ehm, ik studeer communicatie op Hogeschool Inholland en op dit moment doe ik ehm, mijn laatste blok volg ik. Ehm, Beeld- en Meningsvorming en daarna ga ik afstuderen. Roger: Oké. Denize: En ik ben natuurlijk heel erg benieuwd wie jij bent, waar je vandaan komt, hoe oud je bent en vertel gewoon wat over jezelf. Roger: Ja, hartstikke goed. Eh ja, mijn naam is dus Roger, ik ben 24 jaar. Ehm, kom oorspronkelijk uit Amsterdam. Ik ben in Utrecht gaan studeren, daar ben ik bij een studentenvereniging gegaan. Daar heb ik mijn eerste jaar studie niet gehaald, weer naar Amsterdam gegaan en ben ik aan de VU wel dezelfde opleiding gaan doen, Rechtsgeleerdheid. Daar doe ik nu een master privaatrecht en schrijf ik momenteel mijn scriptie en eh, ik hoop vanaf september dan bij een advocatenkantoor mijn advocatuuropleiding te kunnen starten. Denize: Interessant, je hebt veel gedaan. Roger: Ja, leuk leven gehad, absoluut. Mooie studententijd. Denize: Je vertelt ook dat je ehm bij een studentenvereniging hebt gezeten. Welke studentenvereniging is dat en wat heb je daar gedaan? Roger: Dat was het USC, ehm dat is de enige vereniging in Nederland waar alleen nog mannen lid kunnen worden. We hebben ook een vereniging voor vrouwen, maar die zijn gescheiden van ons. Wat je eigenlijk in een vereniging doet, je hoort altijd veel spookverhalen. Die kan ik ontkrachten, het is met name een heel gezellige tijd waarin je eigenlijk heel veel mensen leert kennen die in dezelfde studiefase zitten, veel nieuwe vrienden maakt en heel veel leuke dingen samen doet. Er zijn heel vaak lezingen bijvoorbeeld. Eh, we hebben heel vaak bijvoorbeeld in eh, in de kroeg dan zo heet ons gebouw de sociëteit heet, heet in de volksmond dan de Kroeg. Daar hebben we bijvoorbeeld optredens of als we jarig zijn, dat heet dies bij ons, eh, nou dan komen bijvoorbeeld allemaal artiesten langs. Soms wel eens onzedelijk moet ik daar wel gelijk bij zeggen, maar dat is misschien een beetje het post puberale element van het Corps dat wel hè. Een hoop mensen kennen daarvan verhalen. Ehm, ja eigenlijk een hele hoop leerzame, leuke en ook gekke dingen doen en ik denk dat dat een heel goede manier is om je ook op later voor te bereiden, want kijk nu kan je af en toe nog wel eens op je snoet gaan om weer beter op te staan, maar ehm, ja dat was een mooie tijd, absoluut.
1
Denize: Dat was een hele mooie tijd inderdaad, als ik het goed begreep. Je hebt veel leuke dingen gedaan. Je vertelde ook dat er vaak optredens waren. Roger: Ja, ja absoluut. Denize: Hoe vond je, wat voor optredens waren dat, hoe vond je het, wie kwamen er dan? Roger: Nou sterker nog, ik heb ehm, na mijn ontgroening, want die hebben wij hebben ehm, hebben wij altijd het groenentoneel en dat is van ons toneelgezelschap en die schrijven op melodieën van bekende nummers schrijven zij liederen die eh, die eigenlijk met van alles van ons Corps te maken hebben dus met onze gezelschappen met de sport en de badclub en met de jachtclub et cetera. En eh, ik heb bijvoorbeeld eh, toen als achttienjarig broekie dat ik er aankwam een lied gezongen van onze strandwacht dat zijn jongens die tien weken naar Texel gaan elke zomer en ehm, heb ik ook op het podium gestaan verkleed als vrouw. Het wordt ook wel eens gekscherend het travestie genoemd. Dat toneelgroep dat wel wat vrouwelijke elementen bij de jongens te vinden zijn, maar eh dat is wel leuk, het is zo, eh het Koninklijk Utrechts Studententoneel, omdat het heeft het predicaat, dat mag je niet zomaar dragen. He, denk maar aan een aantal grote bedrijven die dat eh, wel mogen. Dus dat is eigenlijk van oudsher helemaal bij het Corps en ehm, een heel belangrijk en en leuk gezelschap om eh, actief in te zijn. Denize: Wat leuk, en ik ik ik hoorde inderdaad hè, je vertelde dat jij eh ook hè op de bühne hebt gestaan dat je eraan mee hebt gedaan. Als ik het een beetje op kan maken wat je hebt gedaan, zit je zelf niet bij dit gezelschap maar heb je er wel aan mee gedaan. Roger: Ja, want eh, dat is correct, ik heb eh, ik was deelnemer. Denize: Ja. Roger: Vanuit de ontgroening, omdat wij tijdens de ontgroening een lied moesten zingen en dat was, dat was voor een zaal waar je niet wist waar dat zat of wie daar zaten. Dat was dus stiekem de toneelgroep en ik heb toen luidkeels het volkslied gezongen met een hele zware stem en dat heeft blijkbaar de indruk gemaakt dat ik op mocht treden en dat had wat voordelen in de ontgroening dat was voor mij ietsje makkelijker moet ik daar wel bij eh, wel gelijk bijzeggen. Wij mochten bijvoorbeeld thee drinken en honingsnoepjes eten voor onze keel hahaha. Denize: Haha. Roger: Dat was wel aardig. En sommige programmaonderdelen die wel zwaar zijn of waar wij voor onze keel niet mee hoefden te doen, ehm dus daar ehm, heb ik wel goed van geprofiteerd, van dat privilege. Ehm, maar inderdaad ik heb daar uiteindelijk, had ik niet een actieve bestuursfunctie. Dat zou inhouden dat je ook de liedjes zelf schrijft, ehm, plus ook, bij onze dies, elk jaar, onze verjaardag, gaan we naar de Utrechtse stadsschouwburg en is deze compleet afgehuurd voor het USC en komt daar ook ehm ehm, een toneelstuk op de planken en dat is eigenlijk een verplicht nummer voor iedereen die naar dat Diesgala gaat. Dus iedereen zit dat bij het toneel en dat is het startsein van de Dies en ook tijdens het lustrum en dat is een 2
keer in de vijf jaar een groot feest, dat heb je ongetwijfeld wel meekrijgen, dat dat heeft ook elke studentenvereniging. Ehm, is er altijd een gigantisch toneelstuk voorbereid ook met honoraire, er zijn ook nog vaak ook nog oudere leden, honoraire die daar graag mee doen en dat zijn fantastische spelen die daar bijzitten, heel erg leuk. Denize: En zou je het zelf ook, ehm, als ik het goed begrepen heb, je vertelde dat toen je achttien jaar was, toen begon je hiermee. Roger: Ja Denize: Je bent nu vierentwintig jaar, wat zou inhouden dat je zes jaar lang al bij de studentenvereniging zit. Behoor je zelf ook tot de honoraire die misschien in de stadsschouwburg tijdens het Dies wat gaan doen? Roger: Hèhè, nee, ik ehm, nee eigenlijk na nadat het zingen van het liedje ehm, eigenlijk niet meer actief geweest bij het toneel, hoor. Dat dat was niet helemaal mijn ehm, mijn clubje moet ik zeggen. Haha, Ik vond het vooral ook heel erg leuk om te kijken. Het zijn altijd leuke stukken en het zijn jongens die daar heel veel tijd in stoppen. Hartstikke leuk. Er zijn ook heel veel dwarsverbanden trouwens met de vrouwenvereniging. Die doen veel toneel samen. Ehm, maar nee, dat was niet voor mij weggelegd. Ik ben inderdaad wat, dat is het tweede gedeelte van jouw vraag, wel honorair. Want, na vijf jaar ehm, ja, word je honorair hè, dan heb je eigenlijk je studententijd wel ongeveer gehad of je zit in de eindfase en dan moet je gewoon afstuderen of aan het werk gaan en dan mag je af en toen nog wel eens terugkomen. Denize: Ja. Roger: Maar de mensen die meespelen in die eh, die stukken voor het lustrum, de echte oud honoraire die daar in meedoen eh, dat zijn mensen die ook echt in hun studententijd actief waren bij het toneel in een bestuursfunctie vaak en dat heb ik niet gedaan en ik kom daar dus ook niet zo snel voor in aanmerking. En ik moet ook eerlijk zeggen die ehm, die behoefte heb ik ook niet. Denize: Oké, ehm, je zei net ehm, dat deze groep mensen niet helemaal jouw clubje mensen is. Roger: Hahaha, ja ja, haha. Denize: Zou je uit kunnen leggen, waarom je dat zo voelt? Roger: Jeetje, ehm, nee, ja, dat is eigenlijk denk ik meer vanuit mijn studententijd nog, pffff, ehm, nee wat ik net zei, er zitten wat vrouwelijke kenmerken aan waarmee zij zichzelf profileren Denize: Ja. Roger: Dat is bijvoorbeeld de kreet: ‘Joehoe!’ Haha. Denize: Hahaha.
3
Roger: Waarmee zij zichzelf kenbaar maken. Denize: Oké. Roger: Ehm, nee, dat dat was niet heel iets voor mij, plus het is ook zo dat je ehm, bij het Corps heb je heel veel huizen van de vereniging zelf. Denize: Oké. Roger: Ik heb gekozen om niet in zo’n huis te gaan omdat ik een iets bredere blik op mijn studententijd wilde houden, ook bij andere vereniging af en toe nog wel een rond wilde kijken. Dus ik heb ervoor gekozen om in een gemengd huis te gaan wonen. En en dat had als resultaat dat je dan minder snel voor een commissie als het toneel in aanmerking komt. Er zijn een aantal bij het koor die er om bekend staan dat als je daar komt te wonen, dan word je klaargestoomd voor een bestuursfunctie bij het toneel. Die zijn daar erg mee bezig. En dan word je op die manier gevormd en als achttienjarige als je op jezelf gaat wonen, ben je vormbaar ehm, en en dat heb ik eigenlijk, die mogelijkheid ehm, heb ik daar niet voor ehm, niet voor gekozen. Denize: Oké, en zou ik dan aan mogen nemen dat je aangezien jij dus niet he, speciaal eh, voor voor deze toneelgroep gevormd ehm, ben jij dan, omdat jij bij een gemengd huis zat, misschien ehm, ehm, breder gevormd of of heb jij, ben jij met meerdere ehm, vrijetijdsbestedingen in aanmerking gekomen om dat zo maar te noemen? Roger: Nou, ehm, eigenlijk het enige verschil was dat dat ehm, ik ik woonde in een gemengd huis van vier jongens van mijn vereniging van het Corps en vier jongens van Unitas. Denize: Ja. Roger: En ehm, ja, dat ehm, ja dat hield dat hield dus eigenlijk concreet dat we dus ook daar vaak over de vloer kwamen, Dus eigenlijk was niet zo’n heel groot heel groot verschil in, maar ik wil niet eigenlijk alleen maar thuis komen en te horen krijgen van: Hé, je moet weer naar de Kroeg want er is weer een borrel. Daar had ik niet zo heel veel zin in. Dit huis was in die zin iets vrijer. Denize: Oké, dus als het ik het goed begrijp dan eh, is het voor jou inderdaad belangrijk dat je bij verschillende groepen aansluiting kan vinden zonder dat je in een groep zit en dat je daar je vrienden in kiest. Roger: Ja, maar dat heb ik eigenlijk met heel veel dingen dat ik eh, heel breed georiënteerd ben, ik bedoel een een, voorbeeld is ehm, dat wat ik bijvoorbeeld heerlijk vind he, bij dan bijvoorbeeld het lustrumfeest of bij een dat wij vorig jaar hadden, daar komen heel veel grote dj’s optreden, dat vind ik fantastisch he, dat vind ik hartstikke leuk. Ehm, springen, dansen, helemaal leuk, maar in mijn vrije tijd bijvoorbeeld luister ik heel vaak naar, ehm, wat wat ze dan noemen, ehm hedendaags klassiek of avant garde klassiek van waar bijvoorbeeld Yann Tiersen, ik weet niet of je die kent van de film kent, maar meestal als ik dat zeg dat gaat er bij mensen wel een ehm, een belletje rinkelen. Of het nummer: Comptine d’un autres l’apres midi, dat is heel bekend en bijvoorbeeld Ludovico Einaudi, die as dit jaar nog ik dacht, 31 maart in het 4
beursgebouw in Eindhoven en dat vind ik fantastische componist en daar luister ik in mijn vrije tijd wel naar, dus ik ben eigenlijk, ik ben altijd wel spring ik van links naar rechts en dat vind ik leuk om breed te oriënteren daarin. Denize: En Einaudi vind jij inderdaad leuk he, je hebt hem inderdaad gehoord in het beursgebouw in Eindhoven. Ben je er ook naartoe geweest? Roger: Ja, ik ehm, ik ben daar heen geweest, ik dacht dat wel. Maar dat is natuurlijk nu alweer een tijdje terug. 30 of 31 maart. Dat verschil moet je me maar even vergeven. Denize: Hehe, het geeft niet. Roger: Ehm, ja nee, klopt, ik ben dat heel stom via een filmpje van internet, ehm, he dat he, daar kijk ik af en toe als ik wel eens een dag studeer, dan moet je even tien minuten je hersenen uitschakelen noem ik dat dan. Denize: Ja. Roger: Ehm, en ik kwam een heel mooi eh, pianostuk tegen. Goed, dat was van die man, van Einaudi. Daar is wat verder op gaan zoeken. Ik dacht dat is fantastische muziek en eigenlijk ehm, het leuke is dat als je de administratie aan het doen bent en je luistert daarna dan lijkt het alsof je de wereld aan het redden bent. Ehm. Denize: Hahaha. Roger: En het is eh, da dat luister ik eigenlijk ehm, heel erg vaak. En ik geloof dat wat huisgenoten er af en toe wat gek van werden, ook met Yann Tiersen, daar ben ik ook, wat was dat in Utrecht, in Tivoli in dat, dat ken je denk ik wel. Dat is zo’n poppodium op de Oude gracht. En dat was wel jammer, want die man die kan fantastisch trompetspelen, gitaarspelen, pianospelen en eh, dat dat ik daar naar toe ging had ik heel wat clubgenoten opgetrommeld van nou, dat is fantastisch, die die die man speelt van alles en die componeert alles zelf, dat is een geweldige avond. Nou ik had vier mensen zo gek gekregen om daar mee naartoe te gaan. Denize: Hehe. Roger: En helaas was dat een concert in zijn experimentele fase zoals ze dat noemden, dus hij heeft de hele avond op een gitaar lopen beuken en dat was wel erg jammer dus ehm, dat was erg balen. Ik was erg blij met Einaudi wel. Die ehm, die speelde eigenlijk alleen maar op zijn piano en dat eh, da dat vond ik ehm, fantastisch, dus ehm, ja, dus dat doe ik ook. Denize: Wat leuk, en ehm, je zei dat je dat je dat in Tivoli hebt gedaan, dat je daar naar Einaudi bent geweest. Roger: Nee, dat was Tiersen. Denize: Oh, pardon. Dat heb ik even verkeerd gehoord.
5
Roger: Het beursgebouw was Einaudi en Tiersen was in Tivoli. Ik moest zelf ook even nadenken hoor, ja. Denize: Ja, Yann Tiersen was Tivoli inderdaad. Maar Tivoli is zoals je aangaf een poppodium. Ehm, eh, ga jij vaker naar poppodia toe? Zo nu en dan? Roger: Poe, eeh, diep graven…even denken hoor. Nee, ik ben wel naar musicals geweest ehm, dan dan zit ik even te denken aan bijvoorbeeld “We Will Rock You” ben ik heen geweest en ik ben naar de “Wizard of ozz” geweest. Dat is alweer een tijd terug. Ik ging vroeger met mijn moeder naar “Jeans”. Dat was zang en dans van wat opkomende artiesten. Ehm, dat dat valt misschien niet helemaal onder de definitie hoor, maar ik ben voor mezelf aan het terug, even aan het terughalen, recapituleren waar ik nou wel ben geweest, in die zin in en soort van podium. Ehm, hoe heet het nou, het vormt een ehm. Denize: Het Fortis Circustheater in Scheveningen? Roger: Exact, daar had je ook een musical, eh, die speelde laatst nog met met Noortje geloof ik van zo een tv-programma. Denize: Ja precies, ik weet welke je bedoelt. Roger: Kun je me helpen? Hoe heet die musical? Denize: Mary Poppins. Roger: Ja, dankjewel, eh Mary Poppins inderdaad in Scheveningen en daar ben ik heen geweest, die was ook hartstikke leuk. Ehm, ik ben een aantal jaar terug dan naar Blof geweest. Ik ben, nou mijn broer die speelt in een jazz band, die hebben op North Sea Jazz gespeeld en die speelt ook op kleine jazzpodia, je hebt bijvoorbeeld in Utrecht de SJU, het jazzpodium. Ehm, nou moet ik heel eerlijk zeggen ik ben niet zo bewust naar dat jazzpodium heengegaan. Het was meer omdat mijn broer in die band speelde. Maar daar ben ik dus wel een aantal maal geweest. North Sea Jazz dus. Ehm, ik ben een keer naar Waylon geweest, open luchtconcert. Ja, eh, die Heineken Music Hall met weer zo een studentenfeest. Vaak met die studentenfeesten eh, daar denk ik de meeste optredens meegemaakt. Dat op zo een verjaardagsfeest Jan Smit kwam en dan stond Starkoo daar, dat was zo een soort Chersonissos artiest noem ik dat altijd. Hartstikke leuk, lekkere meezingers en eh, daar heb ik vooral denk ik eh, ja, veel gezien. Ja, dat is een beetje wat ik nu kan bedenken. Ja. Denize: Oké. Roger: Oh, nee trouwens, dat is nog niet compleet, ik ben nog wel naar een opera geweest, dat is cultureel iets verantwoorder denk ik. Dat was van een advocatenkantoor. Ik dacht dat was de Nachtegaal en andere fabelen en dat was een Russische opera ehm, ik heb me ogen open gehouden, maar dat eh, nou dat moet je denk ik leren waarderen zullen we maar zeggen. Het was mijn eerste keer opera en ik was van de zang absoluut onder de indruk, het spel nou, dat vond ik niet wat minder plus het verhaal was ook erg wazig. Dus of ik zelf geld voor een opera 6
zou neerleggen dat weet ik nog niet, misschien moet ik daar wat ouder voor zijn. Ik bedoel, dat advocatenkantoor betaalde dat toen die avond. Maar eh, maar goed, dat heb ik dus ook gedaan. Denize: Oké, nou zoals ik het allemaal heb gehoord, heb je heel veel gedaan. Ook een beetje onbewust eh, dat je het niet op dat moment door hebt gehad dat je op dat moment bij poppodia was. Je zei net inderdaad dat je bij de opera ehm, bij een stuk bent geweest, “De nachtegaal en andere fabelen” en dat je niet zo onder de indruk was van het spel. Roger: Nee, haha. Denize: En je moet er ook om lachen. Ehm, zou je me uit kunnen leggen waarom je niet onder de indruk was? Roger: Ja, ehm, dat dat heel concreet was de eerste helft van het stuk een ander verhaal. De tweede helft vond ik iets aardiger dan, dat was een compleet verhaal en voor de pauze waren het allemaal korte verhalen. Dus net als ik dacht dat ik het ging begrijpen, gingen we naar een ander verhaal. Dat ging bijvoorbeeld over een kip die verleid werd door een vos, geen idee hoe en waarom dat is gelukt, want die kip wist verdomd goed dat dat een vos was. Maar goed, en die vos die heeft uiteindelijk die kip opgegeten en een paar minuten later kwamen een geit en een hond die hadden gezworen die kip te beschermen en daar waren ze dus in gefaald, dus hebben zij de vos weer verleid en hebben ze die toen afgemaakt. En dan staat er dus een man in een panty heel druk te wapperen met een vos boven zijn hoofd en ja, ik snap de symboliek dan wel, ehm, maar ik kan toch niet helemaal los zien van die man in pyjama zullen we maar zeggen. Dus ehm, ja, ik had in de pauze wel een borrel nodig eerlijk gezegd. Denize: Om er in te komen? Roger: Ja, die was er trouwens helaas niet, maar ja, ik was daar niet zo weg van. Denize: Je was er niet echt weg van oké, omdat inderdaad ehm, dat dat pak of eigenlijk niet dat pak was voor jou niet overtuigend genoeg om daarin mee te gaan als ik het begrijp? Roger: Nee, ik begreep wel waarom dat op die manier ging, maar ik werd er nou niet echt gelukkig van, nee. Denize: En waarom ging het dan volgens jou op die manier? Roger: Nou, ja, dat moet ik misschien iets concreter invullen, dat is wel goed dat je doorvraagt op zich, want wat zij deden is ehm, voor een lamp, een grote lamp, maakten zij symbolen. Met handen en met eh vormen die ze uitgeknipt hadden et cetera en dat werd geprojecteerd op een groot doek. Dat zag er best dan aardig uit, was ook best mooie vormen, geloof dat ze dat allemaal in Rusland gemaakt, het decor ook etc. Want ze touren over de hele wereld die jongens. Ehm, dus dat was wel heel mooi als je naar dat doek keek. Het probleem was alleen dat ik op rij zes zat en recht achter de lamp zat. Waardoor ik het doek niet zo goed kon zien en dus eigenlijk alleen de man in de panty zag die voor de lamp bezig was. En ik denk dat dat ja, voor mij wel een beetje jammer was misschien. Ja. 7
Denize: Dus voor jou was de plek niet goed, de opstelling van het publiek ten opzichte van het podium? Roger: Ik had een rottig plaatsje, daarom is het ook wel goed dat je doorvraagt waarom dat zo is, want wellicht als ik op een andere plek had gezeten, had ik er heel anders tegenaan gekeken, maar dat weet ik niet. Denize: En lag dat aan eh dit stuk, of is de opstelling altijd zo in deze opera? Roger: Nou, dat durf ik je niet te zeggen, ik heb natuurlijk niet een andere schouwburg gezien. Wij hebben hem gezien bij de Stopera en ik weet nog wel dat ik dus rij zes zit en redelijk aan de linkerkant vanuit achterin de zaal bekeken, als je dus binnenkomt. Denize: Ja. Roger: Ik zat vanaf podium gezien rechts, ehm, en die lamp stond op een verhoging, die redelijk fors was. Das wel, die maakte het podium voor mij het zicht een stuk kleiner. En ik had zoiets van, dat hadden ze wel iets anders kunnen invullen, want ik kon een aardig stuk niet zien. Voor mij was het nog wel aardig te doen, maar eh, nee dat vond ik niet zo. Ja, het probleem was het hele decor was volgebouwd. Ik ben ook bijvoorbeeld een keer naar Amsterdam naar, hoe heet dat ding? Wacht even, ik kom er wel op. De Meervaart geweest. Ik heb bij een restaurant daar gegeten. Ehm, heel simpel, daar ben ik naar een cabaretshow geweest van Youp van ’t Hek was dat en die heeft geen decor en die staat daar gewoon. En dan mis je niets, want je kan alles volgen. En toen zat ik ook wel redelijk vooraan, maar dat vind ik fantastisch, dan zie je iemand z’n handelingen, expressie en gelaatsuitdrukking en dat vind ik fantastisch. Youp van ’t Hek was ook leuk, eh, ik heb ook bijvoorbeeld Hans Teeuwen zijn goeie tijd nog gezien. Zijn laatste show vond ik niet zo leuk, “Industry of Love” was dat, in Alkmaar nog, in de schouwburg. En daar pak je dan alles mee, omdat je gewoon geen blokkades op het podium heb. En ja goed, ik vind cabaret trouwens fantastisch, ehm, maar dat maak je dan iets visueel ook meer mee. Denize: Hmm Hmm. Ehm, dus als ik het even kan samenvatten is het voor jou belangrijk dat je op het toneel eh, dat alles wat daar omheen is, niet de uiteindelijke act, dat dat wordt afgeleid? Roger: Nee, precies. Denize: Dat is voor jou heel erg belangrijk. En je zegt ook dat je cabaret fantastisch vindt. Roger: Ja, ja. Denize: Wat is daar voor jou zo fantastisch aan? Roger: Ehm, poeh, jeetje. Ja, dat is denk ik de kwinkslag die er vaak in het gedachtegoed. Ik moet zeggen ik vind Youp van ’t Hek minder worden soms, die is vaak aan het schreeuwen he en daar zit niet zoveel meer achter. Wat ik bijvoorbeeld ook heel leuk vindt zijn een aantal scenes van Herman Finkers, omdat eigenlijk je wat je altijd heel logisch bedenkt, daar maakt hij een twist mee. Bijvoorbeeld in een boekje en een show ook heeft hij het over de auto van zijn buurvrouw geloof ik. Dan vraagt hij of hij de auto van de buurvrouw mag lenen. Dus dan zegt de 8
buurvrouw dat lijkt me niet zo verstandig buurman, want hij slaat nogal gauw af. Waarop Herman zegt, ohja, dat is lastig, want ik moet rechtdoor. Dat soort kurkdroge humor en dat soort woordspelen vind ik fantastisch. Ehm, maar goed, als je bijvoorbeeld kijkt, Theo Maassen kan grover zijn en zit soms op de rand, maar toch vind ik die ook heel erg leuk. Die heeft vaak toch wel op iets grovere wijze maar wel wat, die kwinkslagen in het denken die grappen, maar net iets hedendaagser. Herman Finkers wordt wel ietsje ouder en is wat rustiger, ehm, maar dat vind ik heel erg leuk. Wat ik bijvoorbeeld vroeger fantastisch vond en waar ik nog wel de teksten bijna nog van ken was dus Hans Teeuwen wat ik net zei. Die heb ik ook nog wel op dvd geloof ik ergens rondslingeren in de kamer. Ehm, ja die had gewoon leuke typetjes, die heeft heel veel energie op het podium. Ehm, maar dat ja, dat had gewoon uitstraling. Dan ga je zitten en je wordt een avond vermaakt en meegenomen in een verhaal, er zit altijd wel een rode draad in bij de meeste goede cabaretiers. Dat vind ik leuk, nou dan maken ze hele goede zijsprongen erbij en ja, ik vind dat fantastisch om daar een avond bij te gaan zitten, ja. Denize: Ehm, ik heb net begrepen van jou dat eh, dat je een aantal cabaretiers heel erg leuk vindt. Ehm, dat je bijvoorbeeld Youp van ’t Hek af en toe wel nu de laatste tijd wat minder vindt. Ehm, wat maakt Youp van ’t Hek anders dan bijvoorbeeld een Herman Finkers of Theo Maassen? Roger: Ja, hoe moet je dat uitleggen? Ehm, ik denk dat dat ook een verschil in generatie is. Ehm, het is een moeilijke vraag. Hoe maakt het ze anders? Het zijn natuurlijk heel andere karakters die op het podium staan. Theo Maassen is Youp van ’t Hek niet en misschien is het verschil nog wel duidelijker bij bijvoorbeeld een Freek de Jonge of Dolf Janssen. Dat zijn cabaretiers die mij iets minder liggen, dat komt misschien ook wel iets door de politieke achtergrond. Zij zijn zelf vrij links bijvoorbeeld Freek de Jonge en Dolf Janssen, ik ben zelf D66 stemmer. Ehm, ik vind ze af en toe een beetje zeurderig, een beetje de wereld lopen verbeteren en dat hoeft van mij niet zo. Wat ik eigenlijk wil is een show waarin eigenlijk alles wat en dat heeft Youp van ’t Hek wel eens gezegd, alles wat heel groot is, een beetje kleiner maken, en alles wat heel klein is, een beetje groot maken. En ik denk dat dat wel een mooie omschrijving is van wat ik in cabaret heel erg leuk vindt. Dus ik denk dat in die zin Youp van ’t Hek en Theo Maassen dat doen wat ik van een cabaretier verwacht en de humor die Dolf Janssen en Freek de Jonge hebben, dat ligt mij gewoon een stuk minder. Dat vind ik niet leuk. Denize: Klopt het ook als ik je goed begrijp, dan dat het voor jou van belang is dat je je herkent in een cabaretier? Roger: Ehm, nou op een bepaalde manier denk ik wel. Ehm, kijk het is natuurlijk als zij een probleem behandelen of een situatie is het natuurlijk vaak met een zodanige kwinkslag dat het niet meer echt in de realiteit staat. Wat ik denk ik wel altijd erg leuk vind, is dat je wel altijd op een hele andere creatieve manier naar een probleem leert kijken. He, als je bijvoorbeeld ziet hoe wij in Nederland met sommige problemen omgaan, ik zal kijken of ik straks nog iets concreet kan benoemen, dan kan een cabaretier soms wel heel grappig daarbij met een oplossing of uit de hoek komen van laten we het eens zo doen. Of stelt dat we dat allemaal gaan doen. Misschien weet je wel wat ik bedoel he? 9
Denize: Ja. Roger: En dan roepen ze wat en dan denk ik, ja dat is toch fantastisch. Niet dat dat gaat werken dan, maar eh, ook inderdaad op een even iets andere manier tegen de werkelijkheid aan kijken en dat is wel lekker, ik bedoel, ik lees elke dat het Financieel Dagblad en de NRC en de Volkskrant en daar word je na een tijdje ook niet al te vrolijk van en dan is een relativerende show over Griekse banken af en toe wel heel erg verfrissend. Dat ja, ik denk dat dat ook wel een reden is om cabaret te kijken. Ik heb het ook heel vaak als ik lekker aan de studie zit wat ik net zei, dan heb je een lange dag gehad, ja en dan heb je na een tijdje wel zoiets van ik ben er nu wel klaar mee en dan, dan zet ik eventjes lekker een filmpje op. Ehm, ik kijk bijvoorbeeld vaak op Dumpert, de videosite van Geenstijl geloof ik. Ehm, wat ik ja, dat is wel een aardig blog, maar ik vind ze vaak wel erg rechts en zeurderig en moeilijk, maar die filmpjes zijn erg leuk. Ehm, en er staan hele leuke cabaret op of ja, gewoon grappig dingetjes en dat eh, ja dat wil ik nog wel eens in mijn vrije tijd een beetje bezoeken en ja, dan doe je wat Facebook erbij en dan gaat de studie weer verder. Dus ja. Denize: Maak jij veel gebruik van social media? In je vrije tijd? Roger: Ehm, nou, niet zo heel veel, ik ben geen niet zo een fervent Facebooker zoals veel mensen wel zijn tegenwoordig. Ehm, dat komt met name door de privacy. Omdat ik de advocatuur inga, of althans dat is mijn ambitie, eh, denk ik dat ik me daarom heel erg bewust ben met wat ik allemaal op internet gooi. Als ik foto’s erop zet, iedereen wil zich op z’n foto’s goed presenteren, maar je zal bij mij geen feestfoto’s al te veel zien op Facebook. Dat zijn vakantiefoto’s die ik leuk vind, ik vind reizen ook leuk, maar nee, dat doe ik niet zo veel. Wat ik iets beter bijhoud en misschien wel meer tijd in stop, is LinkedIn. Ik geloof dat ik m’n profiel nog wel flink moet aanpassen, maar eh, dat vind ik wel belangrijk, dat is waar werkgevers mij kunnen vinden, straks mocht ik misschien nog een aanbeveling krijgen, want ik heb wel dingen naast de studie gedaan. Dan zou ik het leuk vinden als iemand een stukje voor mij schrijft van: Roger heeft dit goed gedaan en wij zouden hem daarom aanbevelen. Daar ben ik wel iets tijd meer mee kwijt dan met bijvoorbeeld Facebook, omdat ik daar iets meer het nut van in zie voor later. Het is voor mij niet zozeer dat social media een vrijetijdsbesteding is. Dan ga ik wel een boek lezen, een spel doen op de pc of nou ja, de kroeg in met vrienden. Maar eh, het moet voor mij denk ik vooral een nuttige functie hebben, kijk als iemand in Amsterdam woont en ik in Utrecht en iemand is jarig, dan ga ik liever in de trein in een kwartier, dan dat ik “vind ik leuk” indruk als iemand zegt dat hij jarig is of gefeliciteerd! stuur en binnen twee seconden klaar ben. Dat is misschien of ik een beetje een ouwe lul wordt dat kan ook, wel confronterend op zo een leeftijd, maar ik vind dat wel belangrijk om op een goede manier aandacht te geven aan mensen en ik vind dat via Facebook niet meer normaal kan. Het gaat mij vooral om het nut ervan. Denize: Oké, dus social media is voor jou een tool om ehm, te gebruiken in je eh, voor je carrière, he, voor LinkedIn om je daar mee te profileren en neer te zetten zoals je bent en eh, Facebook? Roger: Misschien mooier dan dat nog. 10
Denize: Ja, je verbloemt het graag? Roger: Nee, ik verbloem niks, maar heel simpel, als je gaat solliciteren natuurlijk, dan presenteert kantoor zich fantastisch, die werken ook alleen maar van negen tot vijf natuurlijk en heel vaak mag je om zes uur naar huis en dan zeggen ze niks over weken dat je daar tot drie uur ‘s nachts zit. Natuurlijk zit jij daar ook en presenteer je je van je beste kant, want als het op je sollicitatiegesprek haken en ogen kent, wat moet er dan nog meer komen? Dat is een beetje het spel wat je meespeelt, dus ehm, ja tuurlijk, dat ehm, dat dat kan je wel eens mooier presenteren dan het is, maar ik vind wel, je mag niet liegen daarop. Dat kan ik ook niet doen, ik denk dat dat heel erg tegen je werkt, maar je mag dingen wel op een relevante manier aankleden. Kijk, als ik een bepaalde commissie heb gedaan, dan zal ik wel zodanig uitleggen dat dat ook goed aansluit bij wat ik wil gaan doen met mijn werk he. Dat de eigenschap bijvoorbeeld overeenkomt zoiets. Denize: Dan ehm, ik wil eigenlijk een heel klein sprongetje terug maken. Roger: Hartstikke goed, het is jouw interview, haha. Denize: Ja, ik luister heel graag, je hebt iets verteld waar ik best wel benieuwd naar ben, dat gaat over reizen. Je zei dat je reizen erg leuk vindt. Ben ik wel benieuwd naar, wat voor reizen doe je, met wie maak je ze eh, hoe vaak? Roger: Eh, jeetje, nou dat eigenlijk de enige beperking daarop is het budget. Ehm, ik vind het fantastisch om andere culturen te leren kennen, te zien ehm, verre reizen heb ik nog niet veel kunnen maken, heel simpel omdat eigenlijk, ik kom net uit het studentenleven en werk nog niet, daarom is het geld ook wel een beetje op moet ik eerlijk zeggen. Dus ik heb daarom veel binnen Europa veel trips gemaakt en dat is dan vooral met mijn vriendin en clubgenoten. Ik vond Florence bijvoorbeeld fantastisch, veel leuker dan Milan bijvoorbeeld, wat een industriestad is in mijn ogen. Madrid vond ik geweldige stad, leuker dan Barcelona, ben ik ook geweest. Sevilla vond ik geweldig, ik vind Zuid-Spanje heel erg leuk, omdat ik denk ik eh, ja, mezelf goed kan vinden in het leven daar. Ik ben niet zo een ochtendmens, dat zij zijn trouwens wel, maar zij gaan ‘s middags slapen. Denize: Siësta. Roger: Precies. Dat vind ik fantastisch. Doe ik ook graag. En het laat ‘s avonds doorgaan en het buiten leven en het ehm, ja, heel heel simpel, je loopt daar elf uur ‘s avonds en het was februari geloof ik, dan kon ik lekker goedkoop daar naartoe en het was evengoed drieëntwintig graden. En dan staat iedereen daar gezellig buiten en wel met de wetenschap dat iedereen de dag daarna half negen ‘s ochtends gaat beginnen, ehm, maar dat dat vind ik heel erg leuk, beetje het maximale. Hier in Nederland heb ik wel eens het idee dat iedereen vanaf zes uur ‘s avonds binnen zit en ja, hooguit de vrijdagmiddag heb dan hebben we borrel en eten we bitterballen, drinken we een biertje en is het weer klaar. Dat sluit misschien iets meer bij mij aan, het maximale uit het leven halen. Ik ken een vriend van mij is bankier in New York nu een aantal jaar, en dat zegt hij ook he, daar gaat de wekker ‘s ochtends half zes, zes uur. Die loopt een rondje door Central Park en je komt uiteindelijk om een uur of een a twee ‘s nachts van werk en 11
daarvoor heb je natuurlijk ook wel leuke dingen gedaan ‘s avonds, maar je leeft niet toe naar het weekend. Je werkt keihard, je gaat leuke dingen ook ‘s avonds doen ongeacht de tijd. Je slaapt een uur of drie, vier, vijf per nacht en omdat hij gewoon sport, houdt hij dat prima vol. Dat vind ik leuk om eh, een ja, die cultuur te zien he, waar ze dus ehm, vooral heel erg genieten in Zuid-Spanje, waar ze het maximale uit het leven halen voor mijn gevoel in New York. Tenminste, dan in die regio. Ik zal niet beweren dat iedereen zo leeft daar, maar ehm, ja, dat dat zijn dingen die ik ook mee wil maken. Ik zou daar graag ehm bijvoorbeeld een jaar als die mogelijkheid er is in New York willen wonen of twee jaar. Ik heb ook wel eens ehm, met iemand bijvoorbeeld gesproken over energierecht en dat zou kunnen inhouden dat je naar bijvoorbeeld naar ook wel een groot exportland is Zuid-Afrika. Nou ja, kijk als ik daar twee jaar kan wonen, nou ja, waar moet ik tekenen? Ik ken helemaal niets van dat land, maar ik denk dat die cultuurshock, dat vind ik fantastisch, dat vind ik leuk, daar kan ik in op gaan, ehm, ik denk dat Zuid-Afrika een land met veel vlees eten zal worden en barbecue, maar dat zijn dingen die mij gewoon heel erg interesseren. Het hoe en waarom mensen dat doen zoals ze doen. Denize: En begrijp nou ook goed uit jouw verhaal he, je legt dus uit dat je ehm, hoe jij tegen bepaalde volksculturen aankijkt en Amerika, Zuid-Spanje, eh, en in ehm Zuid-Afrika. Ehm, kan ik hieruit opmaken dat je de volkscultuur in deze landen op dit moment of altijd dat vraag ik dan aan jou, leuker vindt of prettiger vindt dan in Nederland? Roger: Nou, ja dan komt die D66 inslag om de hoek komt kijken. Je moet dat ook nuanceren. Ik denk ook niet dat het goed is om dat daar helemaal te idealiseren. Ehm, daarvoor zou ik daar inderdaad echt langer moeten wonen ook. He, want ik denk daar absoluut ook minpunten aan kunnen zitten. Ehm, Zuid-Spanje ben ik natuurlijk een aantal maal voor korte tripjes geweest en dat is toch vaak recreatief en om dat echt mee te maken zou ik daar moeten wonen en werken. Dat geldt hetzelfde voor New York of Zuid-Afrika. Ehm, maar ik denk wel dat ik eh, absoluut elementen inzitten bij de culturen die ik graag wil ontdekken waarvan ik denk, dat die wel eens beter bij mij aansluiten dan Nederlandse he. Dat iets meer outgoing, dat past wel een beetje bij mij. Ja. Denize: En welke elementen zou je dan willen ontdekken? Roger: Ja, dat is denk ik meer het genieten van het leven, ik vind Nederlanders over het algemeen vrij somber, ehm, dat staat me tegen klinkt wat zwaar, maar ja we hebben het er nu over. Nederlanders zijn vaak wat kritisch, wat somber, hebben altijd ellende. En nou ja, ga naar Zuid-Spanje, daar heeft de helft geen werk en hebben ze het nog steeds gezellig. Nou ja, dat is toch een beetje gek. Ehm, dus dat is een element wat ik heel leuk vind ehm, ook een voorbeeld. Mijn broer is naar India op vakantie geweest. Ehm, had hij een rondleiding en je moet me even vergeven waar dat was, het is al een hele tijd terug. Dat ging om het volgende dat er een compleet dorpje stond, dat waren plaggenhutten waarin mensen woonden. En een of ander bedrijf moest daar gebouwd worden en ‘s middags nadat zij een rondleiding hadden gehad van iemand was die zijn persoon door een bulldozer, was zijn huis weggeveegd. Het enige wat die man deed was zijn schouders ophalen en weer verder gaan met leven. Niet dat dat de beste manier is om problemen op te lossen, maar het is wel iets ehm, waarvan ik denk: kijk, daar kan 12
ik wat van leren, van zo met een probleem omgaan, ik bedoel. Ja, je moet het wel oplossen, je kan niet bij alles je schouders ophalen, maar ehm, ik denk dat een bepaalde vorm van eh leergierigheid aan mij is naar het waarom mensen anders doen dan dat ze hier doen bijvoorbeeld. Denize: Begrijp ik jouw goed als ik tegen jouw zeg dat ehm, Nederlanders met tegenslagen in jouw ogen somber en kritisch omgaan en dat het jou tegenstaat? Roger: Ja, ja, een beetje wel, en dat is ja, dat is, misschien ook he, de omgeving ehm. Ik zit nu denk ik in een fase waarin je veel mensen spreekt ehm, die een erg hoog verwachtingspatroon hebben van het leven he. Ik denk eigenlijk al die jongens in, die van mijn studententijd ik nu ken, die zijn allemaal op jacht naar gouden bergen, naar de beste functies hier. Je kan het zo gek niet verzinnen of het moet allemaal gedaan en bereikt worden en op het moment dat het dan wat minder gaat of iemand komt bijvoorbeeld bij eh, met alle respect trouwens, want ik vind dat prima, dat iemand bij een gemeente alleen nog aan de slag komt of niet bij dat advocatenkantoor waar hij wilde werken. Is dat een situatie waar ze zodanig niet op berekend waren dat ze helemaal van slag zijn en doodongelukkig. En ehm, wat ik daarmee denk ik wil zeggen, dat las ik laatst in de krant, dat heel veel scholieren in Nederland denken dat ze op hun dertigste al boven de honderdduizend euro gaan verdienen et cetera. En ehm, het is allemaal erg materialistisch en eh erg hoog ingeschat. Ik denk ook trouwens dat geld niet gelukkig maakt, maar dat is weer wat anders. Ehm, Nederlanders hebben denk ik iets te hoge verwachtingen van zichzelf en denken dat ze fantastisch zijn. Ik bedoel, vraag eens een keer aan een Nederlander hoe goed hij denkt dat hij Engels spreekt. Ze geven zich allemaal minimaal een acht en in de praktijk, dat ik nog wel concreet zeggen ook, want ik heb een aantal business courses in Engeland gedaan bij kantoren. Zelfs op mijn, academisch niveau, het hoogst in Nederland, vallen van de twintig uit Nederland, vallen er vijftien hard door de mand omdat ze geen voldoende Engels spreken. En ehm ja, dat eh, dat is wel eens mis met Nederlanders. Denize: Oké, dus ehm, als ik het even mag samenvatten, vind jij dat ehm, veel Nederlanders ehm, een scheef beeld hebben van de werkelijkheid en eh? Roger: Ja, in mijn omgeving dan. Denize: Ja precies, en dat ze zichzelf ehm, een realiteit ehm in kunnen schatten zoals het is. Roger: Ja. Dat klopt, ik bedoel sterker nog, nog een voorbeeld dat mijn nichtje is, was afgestudeerd op het HBO en die heeft als afstudeeropdracht een website gemaakt. Voor haar vader. Dat vind ik al geen lekkere afstudeeropdracht, maar oké. Ik kreeg ‘s ochtends een mail binnen om negen uur van nou, zou je mijn site op spelling kunnen controleren? Binnen vijf minuten had ik er zevenendertig. Toen heb ik besloten om niet te mailen, dan had ik gelijk een familievete aan mijn broek. Dat heeft uiteindelijk mijn stiefvader opgepakt, omdat die nou ja, die is gepromoveerd en die heeft dan wat meer gewicht in de schaal zullen we maar zeggen om dat te zeggen dat ze er niets van had gebakt. En daar heeft ze uiteindelijk een zes voor haar afstuderen gehaald, hakken over de sloot. Maar goed, ze was blij. En mijn oom die beweerde 13
dat ze nu getraind was om leiding te geven na de MEM-opleiding, was trouwens ook van Inholland, in Haarlem, dacht ik. Eh, en dat ze dan wel minimaal op vijfenveertigduizend bruto kon starten. Da’s veel geld. Dat bedoelde ik dus ook weer met mijn omgeving, dat is zo een scheef beeld van de werkelijkheid. Ehm, dan denk ik van ja, waar halen mensen het soms wel eens vandaan? En ehm, ja. Denize: Oké. Roger, ik zou je heel erg graag willen bedanken voor dit deel. Ehm, er is nog een klein dingetje wat ik je zou willen vragen. Dat heb je eerder aangegeven in dit gesprek. Roger: Ja. Denize: Je zei dat je Florence leuker vindt dat Milaan, omdat Milaan een industriestad is. Roger: Ja. Denize: Zou je uit kunnen leggen waarom Florence voor jou ja, behalve die industriestad, nog leuker is dan Milaan? Roger: Ja, dat waren de mensen. Er studeren daar heel veel mensen, het is wat creatiever, wat kunstachtiger, de stad is trouwens mooi, heel oud. Ehm, Galeria Ufizzi is fantastisch, mooie werken, heel lang in de rij staan. Komt ook omdat mijn persoonlijke idool is Niccolo Machiavelli. Dat is een, dat was een staatsheer in de tijd van de di Medici, in dat Italië compleet verbrijzeld was, wilde hij een Italië maken. Veel mensen begrijpen trouwens het werk van Machiavelli niet goed, want dat wordt eigenlijk voor politiek, cultuur, oorlog, voor alles gebruikt he. He, dat Il Principe, dat boekje van hem. Maar goed, hij is daar ook staatsman geweest, dus eigenlijk alles wat in die stad eh, het leeft daar. Het leeft cultuur, het leeft wetenschap, eh, politiek. En eh, ja, ik denk dat ook daar een beetje door komt dat ik het eh, trouwens de Dom is daar fantastisch, Il Duomo. Denize: Hmm hmm. Roger: Heel erg leuk om te zien, ja, dat zijn wat elementen waardoor ik dat heel erg leuk vond.
Denize: Ehm, Florence is kunstachtiger zeg je? Roger: Ja, absoluut. Denize: Kan je dat uitleggen? Roger: Ehm ja, dan moet je me wel even vergeven dat ik niet alle namen weet, maar je hebt daar ehm, dat is vlakbij de Ponte Vecchio en je hebt dat hele grote plein waarvan ik de naam vergeten ben, daar heb je dus die Ufizzi galerij. Waar vooral Japanse studenten busladingen aankomen. Waardoor je nooit naar binnen kan op een fatsoenlijke manier. En daar hangt bijvoorbeeld Michelangelo geloof ik en ehm, nou nog wat Italiaanse meesters, daar ben ik wat 14
minder in thuis trouwens in de kunst. Alhoewel ik dat erg leuk vind. Bijvoorbeeld het Prado in Madrid ben ik twee keer geweest, heb ik twee dagen rondgelopen elke keer dat ik daar was, fantastisch. Ik weet ze niet allemaal, maar dat soort dingen ja, dat spreekt mij ook gewoon erg aan. Om nog eventjes want bij Prado ben ik wel binnen geweest en weet ik iets meer dan van Florence, van Ufizzi, ehm, dat vind ik ook heel erg leuk om te bekijken en vooral wat erachter zit. Dat leeft voor mij ook, dat maakt voor mij een stad ook iets kleurrijker, omdat je iets meer van de achtergrond leert kennen. Je hebt bijvoorbeeld Goya en Marques, wat Spaanse schilders zijn en dan krijg je ook een gigantisch brok geschiedenis mee van Spanje en dat vind ik heel erg leuk om daar ehm ook meer over te weten te komen. Ehm, bijvoorbeeld ook wat mij persoonlijke favoriet is, is een executie op het strand van Malaga. Ehm, ik weet de periode ook niet, ik weet het verhaal nu even niet meer daarachter, ehm, zo een fantastisch schilderij waarbij eigenlijk. Het komt er een beetje in een notendop op neer acht jongens vanuit Engeland naar Spanje komen varen om Spanje te komen bevrijden van een op dat moment een tirannieke, politieke vorming. Vergeef me even alle details. Ehm, en dan krijg je toch wel iets van geschiedenis mee, tenminste heel simpel, ik heb hem op mijn bureaublad achtergrond staan, dan weet ik gelijk het verhaal weer. Maar goed, dat vind ik denk ik het leuke van kunst en van schilderijen bijvoorbeeld ook, dat je ook meer te weten krijgt over de achtergrond van een land, van z’n cultuur, ehm, van hoe het politiek gevormd is en dat vind ik heel waardevol en leuk. Denize: Dus cultuur is eigenlijk belangrijk voor jou om een beeld over een land te vormen waar het vandaan komt als ik het goed begrijp? Roger: Ja, de achtergrond in culturele, politieke, en levensbeschouwelijke zin, ja, dat vind ik fantastisch. Denize: En het laatste wat ik me afvraag ehm, jij zegt dat Machiavelli eh, jouw voorbeeld is. Roger: Ja. Denize: Heeft het jou ook geholpen eh, bij het vormen van jouw mening over cultuur? Roger: Poeh. Ehm, jeetje. Mening over cultuur. Daar moet ik even goed over nadenken. Hoe die relatie is. Ja, ik denk het wel, omdat ehm, eigenlijk als je dat boekje, ik weet niet of je die gelezen hebt ooit, ik zou hem anders van harte aanraden, klein boekje. Want wat daarin staat, dat gedachtegoed, dat is universeel toepasbaar op heel veel dingen en ook op cultuur. En ik zal dus niet beweren hier dat het een directe invloed op mijn cultuurbeschouwelijke vorming om het zo maar te noemen heeft gehad, maar het heeft absoluut indirect op mij als persoon invloed gehad, dus ook op mijn culturele vorming, ja. Ja, dat durf ik wel te stellen. Denize: Oké. Ehm, Roger ik wil je heel erg hartelijk bedanken voor je gastvrijheid. Roger: Zitten we, ja? Denize: Jazeker, ik vind het erg jammer, want je hebt hele interessante informatie aan me gegeven. Ik ben even vergeten te vertellen aan het begin van het gesprek dat de informatie die jij mij geeft, dat het eh, ehm, dat daar zorgvuldig mee wordt omgegaan. 15
Roger: Ja, dat had je twee weken terug, ja. Denize: Ja, voor de vorm, voor de netheid, had ik dat nog even willen aangeven, ik doe het nu even achteraf, sorry daarvoor. Roger: Maakt niet uit. Denize: Ik ga het dus gebruiken voor het verwerken van het project. Hartelijk bedankt, heel erg fijn. Ik kan er heel erg veel mee, ehm. Roger: Ik hoop het, haha. Denize: Jazeker, ik zou nog eventjes laten weten hoe het allemaal is afgelopen. Roger: Heel graag, daar ben ik ben benieuwd naar. Denize: Nogmaals hartelijk bedankt, ook fijn dat ik bij jou thuis mag zijn. Ik ga nu wel afronden, dus ik ga hem ook stopzetten en dan is hiermee het interview afgelopen. Dankjewel.
16
