defensiekrant Laatste PRT er verlaat Uruzgan

defensiekrant

nummer 42 8 december 2011

Laatste PRT’er verlaat Uruzgan

TARIN KOWT Ze is de laatste Nederlandse functionaris op Camp Holland. Monique Korzelius was

nu hun buitenlandse opvolgers dat. Dezelfde plek, hetzelfde werk. In een van de ‘werkfabs’ van het Amerikaans/Australische Provincial Reconstruction Team (PRT) Uruzgan, zit

Vaandel voor Korps Militaire Administratie Den Haag Als laatste eenheid binnen de Koninklijke Landmacht heeft het Korps Militaire Administratie afgelopen dinsdag een eigen vaandel ontvangen uit handen van koningin Beatrix. Dat gebeurde op het Binnenhof in Den Haag in aanwezigheid van onder anderen minister van Defensie Hans Hillen, Commandant der Strijdkrachten generaal Peter van Uhm en tal van militaire (Ridder Militaire Willems-Orde kapitein Marco Kroon) en civiele (secretaris-generaal Ton Annink) autoriteiten.

Het vaandel werd in ontvangst genomen door de korpscommandant, luitenantkolonel Marc Koch. “Voor u staat een blij mens. Erg gelukkig dat we na zoveel jaren toch nog een eigen vaandel krijgen”, zegt de trotse korpscommandant. “Het vaandel symboliseert voor mij enerzijds de verbondenheid van Korps en Koninklijk Huis en aan de andere kant de saamhorigheid binnen

ons korps, het esprit de corps.” In haar toespraak memoreerde de vorstin de lange weg die de militaire administratie heeft afgelegd, van kroontjespen naar technologische hulpmiddelen, om te komen tot waar het korps nu staat: ‘niet meer weg te denken uit de militaire wereld’.

Monique Korzelius, vertegenwoordiger van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Ze is de allerlaatste Nederlander op het stafcomplex van Camp Holland. Zonder aarzelen trekt ze een mooie

De sensatie van bijna echt opereren

5

Spoorzoekers assisteren bij politieonderzoek

6

Vloot en mariniers verrast

7

Joint Effort bundelt civiele en militaire krachten

Defensiepersoneel gewild

het afgelopen half jaar namens ons land een soort one woman army binnen het PRT Uruzgan. Volgende week doet ze definitief het Nederlandse licht uit in ‘onze’ Afghaanse provincie. Eigenlijk is er niets veranderd op Camp Holland. Oké, de K is een C geworden. Maar waar Nederlandse militairen en burgers tot de zomer van 2010 hun werk deden in gepantserde kantoren, doen

4

landkaart van Urzugan van de containermuur. Handig voor haar gasten. En over een week is ze zelf toch vertrokken. »»Lees verder op pag 3

Rotterdam De Stichting

Nederlandse Industrie voor Defensie en Veiligheid (NIDV) ziet mogelijkheden om overtollige Defensiemedewerkers bij haar leden onder te brengen. Commandant der Strijdkrachten (CDS) generaal Peter van Uhm en directeur van de NIDV, Cent van Vliet, tekenden vorige week in Rotterdam een convenant om samen te werken bij het bemiddelen van werk naar werk. Volgens Van Vliet hebben de bij de NIDV aangesloten bedrijven ongeveer duizend vacatures. De ondertekening van het convenant gebeurde tijdens het jaarlijkse symposium van de stichting in Ahoy. De minister van Veiligheid en Justitie, mr. Ivo Opstelten en de CDS behoorden tot de sprekers. In zijn rede sprak generaal Van Uhm over zijn verantwoordelijkheden als hoogste militair in Nederland, maar ook die van de industrie. “De krijgsmacht moet de komende tijd nog efficiënter omgaan met de schaarse middelen. Defensie heeft u daarbij hard nodig.” »»Lees verder op pagina 2

|| foto

SM René Ketting, AVDD

binnenland

2  defensiekrant nr 42 – 8 december 2011

»»Vervolg van pagina 1

‘Gouden driehoek’ zorgt voor inspiratie op expo NIDV Rotterdam De hallen van Rotterdam Ahoy waren geplaveid

met nieuwtjes zoals Commandant der Strijdkrachten generaal Peter van Uhm die in zijn speech omschreef: geboren uit samenwerking tussen opdrachtgever (Defensie), kennisinstellingen en industrie. De exponenten die daarvan werden gepresenteerd tijdens het 23e symposium en tentoonstelling van de Stichting Nederlandse Industrie en Veiligheid (NIDV) betroffen innovaties voor de onderzeeboten van de Walrusklasse en voor de F-16. Generaal Van Uhm had de circa 130 bedrijven die deelnamen aan de expositie opgeroepen met initiatieven te komen. “Elke keer als wij onze militairen op pad sturen, vraag ik mijzelf af: hebben onze militairen de beste spullen? De beste training en opleiding? Ik wil die vraag steeds opnieuw volmondig met ‘ja’ kunnen beantwoorden. Wij zijn dat aan onze militairen verplicht.” Hij ziet daarin een flinke rol voor kennisinstellingen en bedrijfsleven, die samen met de overheid de zogenoemde ‘gouden driehoek’ vormen als het om innovaties gaat. “Met minder middelen toch zorgen voor de beste spullen voor onze militairen. Zodat we er staan als dat nodig is met militaire inzet die er toe doet. Dat betekent steeds weer innoveren, steeds weer mee kunnen doen op het hoogste technologisch niveau.”

Verbetering

Vernieuwen is dus het devies en ook wat dat betreft werd de CDS op zijn wenken bediend in Rotterdam. Generaal-majoor

Mels de Zeeuw ondertekende immers een contract met Imtech om de nieuwe consoles te leveren voor de onderzeeboten van de Walrusklasse. “Een prima voorbeeld van samenwerking tussen Defensie en industrie”, vond de directeur projecten en verwerving. “Dit betekent een heel belangrijke verbetering”, verzekerde de projectleider van het instandhoudingsprogramma (IP) Walrusklasse, kapitein-ter-zee Pieter Rozendaal. “Een deel van de commandocentrale wordt opnieuw ingedeeld en dat werd ook wel tijd. De beeldschermen bijvoorbeeld zijn al dertig jaar oud.” Nieuw zijn verder onder meer de commandantenpositie en de voorziening voor operationele briefings, “de busstop”, verduidelijkte de kolonel. Voor Imtech is de bemoeienis met de onderzeeboten niet nieuw. “We waren er ook in de RDM-tijd bij betrokken”, aldus Paul Smulders, director marketing and sales. || tekst

Evert Brouwer || foto’s NIDV

Jeneverkruis voor Prins van Oranje Den Haag Traditiegetrouw werden afgelopen dinsdag op veel Defensielocaties zogenoemde ‘jenever-

kruizen’ uitgereikt. Deze onderscheiding, officieel het ‘Nederlands Onderscheidingsteken voor Langdurige Dienst als Officier’, is bestemd voor (reserve)militairen die vijftien jaar officier zijn. Militairen die het ereteken al bezitten, mogen iedere vijf jaar het cijfer aanpassen. De ceremonie in Den Haag werd bijgewoond door de Prins van Oranje. Hij ontving uit handen van minister Hans Hillen de cijfers XXV in verband met zijn 25-jarig jubileum als officier. Ook de

Commandant der Strijdkrachten, generaal Peter van Uhm, behoorde tot de decorandi. Afgezien van locaties in eigen land werden ook in uitzendgebieden jeneverkruizen uitgereikt. Daar waar in Nederland na

afloop doorgaans getoast wordt met jenever, gebeurde dat in de uitzendgebieden zonder het geestrijke vocht. || foto

Maurits van Hout – AVDD

Productieve maand voor mijnenjager Willemstad Den Haag “Het zat ons even goed mee”, reageert luitenant-ter-zee 1 Michel Woltman op de uitzonder-

lijke vangst die Hr.Ms. Willemstad in november deed. Woltman is commandant van deze mijnenjager. De bemanning van de Willemstad ruimde maar liefst dertien explosieven op, een aantal dat normaliter nooit in een maand tot ontploffing wordt gebracht. Het ging om elf vliegtuigbommen, een mijn en een dieptebom. In twaalf gevallen daalden duikers van de

Willemstad af naar de donkere diepten van de Noordzee, om het gevonden springtuig te vernietigen. Een keer moest de Seafox-C (combat) eraan te pas komen. Dit onderwatervaartuig vernietigt zichzelf samen met het gevonden explosief. Het systeem wordt ingezet als

het voor een duiker niet veilig is om een explosieve lading naast de mijn te plaatsen. Zoals in dit geval, waar de mijn te diep lag. Hr.Ms. Willemstad doet in de Noordzee mee aan Beneficial Cooperation, een gezamenlijke mijnenruimactie van de marines van Nederland en België.

Nieuw communicatiesysteem in het kort Mijnenjager voor onderzeeboten Amsterdam De Nederlandse onderzeeboten krijgen de beschik-

king over een geavanceerd satellietcommunicatiesysteem. De Souschef Verwerving van de Defensie Materieel Organisatie, Ad van der Geijn, ondertekende hiervoor afgelopen vrijdag het contract met Geert van der Molen van leverancier Thales.

Boven Commandant der Strijdkrachten Peter van Uhm stelt zich op de hoogte van de nieuwtjes op de NIDV tentoonstelling. Onder De Eagle van General Dynamics European Land Systems trok veel bekijks.

Met het Super High Frequency (SHF) satellietcommunicatiesysteem van het type DIVESAT kunnen de vier onderzeeboten voortaan vrijwel wereldwijd operationele en bestuurlijke informatie delen met (inter)nationale partners. De grotere bandbreedte van het SHF-systeem stelt ze in staat om veel complexere gegevensstromen te ontvangen en te verzenden dan nu het geval is met huidige twee maritieme satellietcommunicatiesystemen. Dit vergroot dan ook de mogelijkheden om de onderzeeboten te integreren in operationele netwerken. In vredestijd biedt dit onderzeebootbemanningen bovendien ruimere gelegenheid om gebruik te maken van het normale Defensienetwerk of bijvoorbeeld internet, vergelijkbaar met grote bovenwaterschepen. Het SHF-satellietcommunicatiesysteem in combinatie met zogeheten Mast Raising Equipment vervangt de bestaande bakboord communicatiemast in het sail, de opbouw van de onderzeeboot. De installatie van het nieuwe satellietcommunicatiesysteem

wordt tegelijk uitgevoerd met het Instandhoudingsprogramma Walrusklasse. Eerder vorige week tekende Defensie ook al een contract in het kader van de herinrichting van de gevechtscentrales. In 2013 ondergaat de eerste onderzeeboot dit uitgebreide modificatieprogramma, dat hun inzetbaarheid garandeert tot ten minste 2025.

Vlaardingen terug uit Libië

■■ Amsterdam Hr.Ms. Vlaardingen is deze week vanuit Libië teruggekeerd in Nederland. De mijnenjager nam de afgelopen maanden deel aan de inmiddels afgeronde NAVO-missie Unified Protector. De bemanning kreeg vorige week vrijdag in Amsterdam de Herinneringsmedaille Vredesoperaties uit handen van minister Hans Hillen. Het marineschip vertrok begin augustus met het NAVO-mijnenbestrijdingsflottielje naar zee om mijnen uit de Eerste en Tweede Wereldoorlog te ruimen. De Vlaardingen werd vroegtijdig teruggetrokken uit deze opdracht, om naar Libië op te stomen, nadat de regering besloot de bijdrage aan Unified Protector te verlengen. Behalve het thuisfront en de minister, verwelkomden ook de Commandant der Strijdkrachten generaal Peter van Uhm en Commandant Zeestrijdkrachten vice-admiraal Matthieu Borsboom in Amsterdam de militairen.

interview

defensiekrant nr 42 – 8 december 2011  3

Linksboven Op het monument van Kamp Holland staat de Nederlandse vlag nog altijd tussen die van de coalitiepartners. Linksonder Uitzicht over de TK Central Prison, het resultaat van een Nederlands PRT-project. Rechtsboven Monique Korzelius bekijkt in haar werkfab de snelweg van Tarin Kowt naar Chora.

Camp Holland, eerbetoon aan de ‘Dutch’

»»Vervolg van pagina 1

‘Het is oogsttijd in Uruzgan’ Tarin Kowt Na een paar laatste afspraken en debriefings, geeft de Nederlandse development en

political advisor in het PRT van de Combined Taskforce Uruzgan haar opdracht terug aan de Nederlandse ambassade in Kabul. Als een one woman army binnen het PRT zorgde ze voor de uitvoering van projecten waar Nederlandse burgers en militairen in de Taskforce Uruzgan tot augustus 2010 jarenlang in investeerden. Vanaf 12 december worden de projecten vanuit Kabul gemonitord. “De bouw van een middelbare technische en landbouwschool, de civiele vliegterminal plus toegangsweg, de steun aan rurale wederopbouw en de activiteiten van het Dutch Consortium voor Uruzgan”, somt Korzelius de grootste projecten met Nederlandse inbreng voor 2012 op. “Het PRT wil er hard aan trekken om onze resultaten duurzaam te maken en verder uit te bouwen.”

Oogsttijd

De diplomate vertelt het met enige weemoed. Tijdens haar tweede termijn in Uruzgan (ze zat er eerder in 2008) heeft ze gezien dat het na jaren van Nederlands zaaiwerk nu oogsttijd is in de provincie. “Maar er is ook nog zoveel te doen”, zegt ze. “De TK-Chora Road ligt er bijvoorbeeld sinds het najaar. Maar er is nog wel wat inspanning nodig voordat de mensen ook van het laatste deel veilig gebruik kunnen en durven maken. De Australiërs en Amerikanen pakken het op. Maar ja, het is wel óns project. Ik zou het liever helemaal

‘af’ achterlaten.” Het resultaat van het werk dat Defensie samen met Buitenlandse Zaken in de zuidelijke provincie heeft verricht, wordt volgens Korzelius steeds duidelijker zichtbaar. Niet alleen door de steeds donker wordende en uitlopende veiligheids-‘inktvlek’. Ook niet door de weg die Tarin Kowt met Chora verbindt, of de nieuwe gevangenis in de provinciehoofdstad. De ontwikkeling van de provincie zit ‘m vooral in allerlei kleine, niet altijd tastbare veranderingen, zegt Korzelius, waarvoor het werk van TFU de voedingsbodem is geweest. “De echte oogst is dat er dingen gebeuren dóórdat er veiligheid is gecreëerd, naar de verschillende stammen is geluisterd en samen met hen plannen zijn gemaakt en uitgevoerd”, legt ze uit. “De toename van het gebruik van gezondheidscentra en scholen is oogst. Dat er inmiddels een honderdtal vrouwen naar de bazaar in TK komen voor boodschappen, dat er vier

keer per week civiele vluchten vertrekken van het vliegveld. Dat er weer geld wordt geïnvesteerd in onroerend goed, televisie kan worden gekeken. Dat er steeds meer licht brandt, auto’s rijden en mensen op straat lopen in Chora. Het is allemaal niet aan één project te verbinden, maar het resultaat van de totale inspanning. Dat is de echte oogst.”

‘Uruzgan is geen dood paard, maar een wild, ontembaar paard’ Gezien

Korzelius wil maar aangeven: de inwoners van Uruzgan worden zich langzaam bewust van hun vrijheden en mogelijkheden. Ze heeft de vooruitgang zelf gezien. Maar niet bij alle voorbeelden zijn cijfers te leveren. “Een boer kan nu op zijn fiets over het nieuwe asfalt naar de markt om meloenen van zijn land te verkopen. Op

Ook als de laatste Nederlandse functionaris Camp Holland heeft verlaten, blijft de naam van het kamp ongewijzigd. Dat belooft kolonel Bob Akam, commandant van de Combined Taskforce Uruzgan. “Normaal gesproken wijzigt een nieuwe lead nation meteen de naam van het kamp. Daar heeft hier nog nooit iemand aan gedacht”, stelt de Amerikaanse kolonel vast. “De naam Camp Holland is en blijft een eerbetoon aan de Dutch, aan hun inspanningen en de offers die ze hebben gebracht. Zo nobel moéten we zijn. Zonder een eerste stap wordt de weg van duizend mijlen nooit voltooid. Iedereen na hen profiteert van de voet die de Nederlanders in Uruzgan tussen de deur hebben gekregen.” de markt komt hij winkelende vrouwen tegen. En de mullah in zijn dorp kan wel zeggen dat het niet gebeurt, maar de boer heeft het zelf gezien en laat zich dit nieuwe inzicht niet meer afnemen.” Ze gaat verder: “Een vrouw die al twee keer thuis een miskraam heeft gehad, brengt een gezond kind ter wereld omdat haar man haar nu naar een goed ziekenhuis kon brengen; met zijn brommer over de snelweg. De vader zal zich dit niet meer laten afnemen en zijn vrouw de volgende keer weer naar het ziekenhuis brengen.” Het is het resultaat van een proces dat ook indruk heeft gemaakt op de opvolgers van de Nederlanders. Het respect voelt Korzelius dagelijks. Dankzij het werk van de TFU en diens PRT wordt de diplomate nog vaak uitgenodigd mee te vergaderen. “De Australiërs en Amerikanen hebben een hoge pet op van de Nederlanders en hechten grote waarde aan onze ervaringen. Bovendien horen ze de bevolking vol lof over de

Zes stappenplan als speerpunt

‘Krijgsmacht op orde’ hoogste prio minister Den Haag “De krijgsmacht weer op orde brengen, heeft wat mij

betreft de hoogste prioriteit de komende tijd.” Dat zei minister Hans Hillen vorige week tijdens de behandeling van de Defensiebegroting in de Tweede Kamer. De plannen van de bewindsman voor 2012 werden door een grote meerderheid van de fracties onderschreven.

Het streven naar een veelzijdig inzetbare krijgsmacht staat voor dit kabinet overeind. De inzetbaarheidsdoelstellingen zijn wel afgestemd op de verminderde mogelijkheden en het afgenomen voortzettingsvermogen van de krijgsmacht. De veranderlijkheid van de veiligheidssituatie onderstreept volgens de bewindsman de wenselijkheid om uiteenlopende militaire bijdragen te kunnen blijven leveren. “2012 wordt een moeilijk jaar voor Defensie”, kondigde hij aan. “Daarna moet de krijgsmacht

structureel op orde komen.” De bewindsman benoemde zes doelstellingen die daarvoor cruciaal zijn. Het vullen van de operationele eenheden in 2013 en van de overige eenheden in 2014 vormt het eerste speerpunt van het zes stappenplan van de minister. Tijdens de begrotingsbehandeling stelde hij dat de personele gereedheid van de operationele eenheden vanaf 2013 voldoende moet zijn. De overige volgen vanaf 2014. “Als tweede moet brandstofvoorraad in 2012 op peil zijn

om de inzet, inzetvoorbereiding en het oefenprogramma zonder verstoringen te kunnen uitvoeren.” Volgend jaar behoren als het goed is ook de voorraadachterstanden voor kleding en persoonsgebonden uitrusting tot het verleden. “De prioriteit bij dit derde punt ligt bij het beschikbaar zijn van standaardkleding en -uitrusting bij uitzendingen. Voor de aanvulling van de voorraden is meerjarig aanvullend budget beschikbaar. “Kritische uitrustingsstukken, zoals scherfvesten of gasmaskers, hebben prioriteit”, aldus de minister. In 2014 zijn volgens het vierde speerpunt van minister Hillen de achterstanden in de voorraad reservedelen en het onderhoud gestabiliseerd. Het inlopen van de meest urgente munitietekorten gebeurt in 2012 en 2013, het aanvullen de munitievoorraden in

de loop van het jaar daarop. “Het gaat daarbij zoals gezegd vooral om de urgente munitiesoorten voor oefenen en trainen”, sprak de bewindsman. Vanaf 2013 moet weer een volledig oefenprogramma draaien. “Dat moet zijn afgestemd op de operationele doelstellingen die de Commandant der Strijdkrachten in een jaar aan zijn operationele commandanten opdraagt. De aantallen vlieguren, vaardagen en oefendagen zijn afgeleid van de operationele doelstellingen”, zei Hillen tot de Kamer. “Deze zes cruciale factoren om de krijgsmacht eind 2014 weer op orde te hebben”, waarschuwde hij, “vergt strak sturen en waar nodig impulsen geven. De financiële kant vergt ook niet aflatende aandacht en ook dan zal ik waar nodig bijsturen.”

Hollanders spreken. Ik word daarom continu gevraagd naar mijn mening of inzicht.”

Ontembaar

Vanaf 12 december is alles anders. Dan is de Nederlandse PRT-stoel in Uruzgan leeg. Een paar dagen per maand komt een medewerker van de ambassade naar Tarin Kowt voor overleg en begeleiding van projecten. “Het PRT was en is een positieve werkomgeving”, concludeert Korzelius. “Iedereen wil er hier iets van maken. Het enige waardoor ik weleens de moed dreigde te verliezen, is het eeuwige onderlinge geweld tussen Afghanen. Maar ik heb nooit het idee gehad dat ik in Uruzgan aan een dood paard trok. Eerder aan een wild, ontembaar paard. Als ik de Nederlandse resultaten zie, was het de moeite van die uitdaging zeker waard.” || tekst

Kap Roel van de Wiel

|| foto’s Sgt Joyce Stevens , AVDD

Ambtenaar gemakkelijker oproepbaar als reservist DEN HAAG Ambtenaren die als reservist staan geregistreerd, moeten gemakkelijker toestemming krijgen om door Defensie te worden ingezet. Daarover wil minister Hans Hillen een convenant sluiten met zijn ambtgenoot van Binnenlandse zaken Piet Hein Donner, zo zei hij vorige week tijdens de begrotingsbehandeling. Eerder is al zo’n overeenkomst met het bedrijfsleven gesloten. De inzet van reservisten acht Hillen van grote toegevoegde waarde, in binnen- en buitenland. “Het is dan ook van belang dat deze experts van de overheid weg mogen als ze door Defensie worden opgeroepen.”

buitenland

4  defensiekrant nr 42 – 8 december 2011

Linksboven Een gespannen gezicht aan boord van een Chinook net voor de landing op baan 9 van schietterrein Bergen Hohne. Rechtsboven Falcon Strike viel samen met de eindoefening van de Helicopter Weapons Instructor Course, de HWIC Strike. Rechtsmidden Voor het herbewapenen en het optoppen met peut richtte de luchtmacht weer een Forward Aerial Refueling Point op Bergen Hohne in. Linksonder Leren omgaan met de zware wapens om hen heen, is een voorname les uit Falcon Strike. Rechtsonder Overleg te velde. Bij acties verspreid over een groot gebied is het belangrijk te weten wie wat gaat doen.

Falcon Strike complex samenspel binnen 11 Air Manoeuvre Brigade

De sensatie van bijna echt opereren Bergen Hohne (D) Over het vijandelijke hoofdkwartier hoeft niemand zich meer zorgen te maken. Na een inleidende beschieting van het doelwit door Apache gevechtshelikopters doet een pantserhouwitser van 14 Afdeling Veldartillerie het karwei nog eens dunnetjes over. Nu de tegenstander is ‘onthoofd’, mag de Charlie Compagnie van 12 Infanteriebataljon (Air Assault) ‘Van Heutsz’ de banen op. Alles verloopt soepel tot zich een verrassing voordoet. Het begin van de live firing exercise Falcon Strike, vorige week donderdag op schietterrein Bergen Hohne gaat niet volgens het draaiboek. Een Chinook transporthelikopter met aan boord de eerste troepen, drukt haar wielen tegen de grond en zou meteen daarna als door een adder gebeten weer opstijgen. Maar ondanks gesimuleerd granaatvuur in de buurt van de landing zone (LZ) verspreiden de infanteristen zich over het gevechtsveld. Typisch. Een hot LZ beoefenen, mag eigenlijk niet worden veronachtzaamd. Iedereen moet zich bewust zijn van de kwetsbaarheid aan het begin van een air assault. Gelukkig is luchtsteun niet ver weg. Weer lijnen de twee Apache-bemanningen hun 76 mm rocket pods en 30 mm kanon op. En weer krijgt de vijand een ongenadige geseling. Intussen ‘blaast’ de pantserhouwitser de ene na de andere granaat richting vijandelijke posities in de diepte, daarbij geleid door waarnemers en forward air controllers. Falcon Strike heeft het

volgens leider der oefening luitenantkolonel Harm van der Have allemaal: een aanval vanuit de lucht, grondeenheden die het gevecht overnemen, in de diepte opereren en samenwerken met ook de eigen (bataljons-)ondersteuning (.50, mortieren). Dat alles onder dekking van Apaches en zware artillerie, die vanaf baan 180 D krombaanvuur afgeeft. De aanwezigheid van de pantserhouwitser bij een air assault doet misschien wat vreemd aan, maar niets is minder waar. Met zijn bereik van ongeveer veertig kilometer is het alleszins denkbaar dat operaties binnen het bereik van de artillerie plaatsvinden.

Complex

Falcon Strike is complex en het samenspel tussen land- en luchtmacht binnen 11 Air Manoeuvre Brigade vergt veel overleg. Met hun krachtige wapens opereren de Apaches in de nabijheid van de kwetsbare infanterie. Ieder schot dat de gevechtsheli’s afgeven, vereist een strakke regie.

Daaronder lijdt het realisme allerminst, zo blijkt tijdens de eerste grondactie: het overmeesteren van aanvalsdoel Silver. Onder luidruchtige dekking vanuit de lucht doet de Charlie Compagnie een inval in het dorpje. De actie verloopt niet zonder slag of stoot. Een man gaat neer met blastletsel. Alsof een zwaargewonde nog niet genoeg is, zet een observer/trainer de hospik van dienst nog meer onder druk.

‘De infanterist wil het gevecht aanvoeren, maar vergeet dat andere eenheden dat moeten doen’ “Ik zie bloed uit het oor en uit de neus komen. Wat nog meer?” De medisch specialist kijkt nog eens goed: verkleuring achter het oor, duidelijk hersenletsel. “Maak snel de stretcher klaar.” Een

kwartier later landt verderop een Cougar transporthelikopter voor een medevac naar de bataljonshulppost.

Schoten

De geïntegreerde aanval op Silver verloopt gladjes. Na afloop consolideren de mannen op de linkerflank. Hier hebben ze zicht op eventuele strijders die vanuit een naburig oord hun verslagen maten te hulp willen komen. Hoe nobel ook, de vijand bestaat slechts uit kartonnen doelen. Die komen met een druk op de knop in de controletoren op. Desondanks gaat soldaat-1 Ruben Klijn volledig op in het spel. Liggend in hoog gras drukt hij met zijn geweer tweemaal af. “Een pax (persoon, red.) op tweehonderd meter uitgeschakeld.” Kort daarna komt een kartonnen ‘auto’ aanrijden. Klijn laadt zijn 40 mm granaatwerper door. Een doffe klap volgt en precies voor de neus landt een granaat. Mooi schot! Alsof dat nog niet genoeg is, tikt de infanterist een minuut later nog een pax neer. Welgeteld met drie schoten: “Gvd…hij gaat niet liggen.”

Aandacht

Buiten zijn gezichtveld speelde op de belendende baan 8 een pelotonsoperatie in de diepte en weer ergens anders werd de bataljonsreserve ingezet met

Bekijk een video van het aanvullen van de brandstof- en munitievoorraad tijdens de gecombineerde HWIC- en Falcon Strike. http://www.youtube.com/watch?v=ppJaal0K1TY

mortieren. Uiteraard beperkt overste Van der Have zijn beoordeling tot wat hij zelf heeft gezien. Het is laat in de middag en de oefening stopt. Onder meer lette de bataljonscommandant op hoe snel de vuursteun het vuur kan verleggen en hoe kwiek die middelen (Apaches, mortieren en pantserhouwitser) worden gesynchroniseerd. Maar ook op hoe lang het duurt om een gewonde af te voeren en of de infanterie de zware wapens binnen het bataljon de ruimte geeft het gevecht te voeren. Uit twee oefeningen eerder vorige week bleek dat een punt van aandacht. “De infanterist wil naar voren en het gevecht aanvoeren, maar vergeet dat juist de eigen .50’s en MAG’s, de pantserhouwitser en Apaches dat eerst dienen te doen. Gevolg is dat mensen elkaar in de weg gaan lopen en dat kan niet. Hier valt nog winst te behalen. Maar ik ben opgetogen dat iedereen binnen het bataljon de sensatie heeft beleefd van realistisch trainen. De belangrijkste les van Falcon Strike dat er tijdens een air assault veel spelers zijn met wie de acties moeten worden afgestemd. Dat dat wennen is, blijkt. En ook daarom moet er realistisch worden geoefend. Het liefst zo vaak mogelijk.” || tekst

ANDRÉ TWIGT

|| foto’s AOO REMCO SCHOONDERWOERT

binnenland

defensiekrant nr 42 – 8 december 2011  5

Boven In een gezamenlijke inspanning kammen Luchtmobielers, mariniers en NFI het duingebied uit. Linksonder Luitenant Wonne van Dijk presenteert een vondst aan een NFI-medewerkster, die de vindplaats op GPS logt. Middenonder NFI-medewerkers verzamelen de ‘interessante’ botjes die een nadere analyse verdienen. Rechtsonder Kapitein der mariniers Anton van de Berg legt uit hoe een combat tracker naar sporen kijkt.

Spoorzoekers Defensie assisteren bij politieonderzoek

‘Wij zien nog voetstappen van weken geleden’ Monster Gespecialiseerde militaire spoorzoekers van Defensie hebben de politie op 30 november geholpen bij het heropende

onderzoek naar de verdwijning van de 7-jarige Jair Soares. De jongen uit Rotterdam verdween in 1995 spoorloos van het strand bij Monster. De politie heropende het onderzoek naar aanleiding van nieuwe inzichten en binnengekomen tips. De zoekactie volgde op een haalbaarheidsonderzoek van het Nederlands Forensisch Instituut en een uitzending van Opsporing Verzocht. Zes combat trackers van het Korps Mariniers en vijftien genisten van 11 Luchtmobiele Brigade, onder wie enkele zogenoemde advanced searchers, werden ingezet bij het uitkammen van het negentien hectare grote duingebied. De combat trackers zijn getraind in het herkennen van veranderingen in de omgeving. “Daarbij moet je denken aan kleurverschil van grond, hoogteverschillen in het grondoppervlak, afwijkende vegetatie en dergelijke”, legt kapitein der mariniers Anton van de Berg, instructeur combat tracker, uit. Zijn spiedende ogen zien zaken die een ongetrainde kijker al snel over het hoofd ziet. “Kijk, hier is een stukje mos omgewoeld en verplaatst door een schoen met zwaar profiel. Dat profiel

trekt het mos namelijk een stukje mee, waar een sportschoen het zou platdrukken. En dit stengeltje van helmgras is plat getrapt door iemand die in westelijke richting het duin opliep. Dat kun je zien door de aard van de beschadiging. Ook de schaduwwerking van de zon vertelt je veel bij het volgen van sporen. Wij zien nog voetstappen van weken geleden”, vertelt de speurder.

Botfragmenten

In het door politie en Justitie opgestelde scenario voor de zoektocht in Monster, speuren de trackers gericht naar botresten en –fragmenten. “Die kunnen zijn opgegraven door dieren of – net zoals bij oude munitie wel vaker gebeurt - automatisch door grondverplaatsing

naar boven komen. Die plekken markeren we, waarna het NFI (Nederlands Forensisch Instituut, red.) onderzoekt of het om menselijke botresten gaat”, aldus Van de Berg. De spoorzoekers van de mariniers markeren ook plekken die volgens hen nader onderzoek verdienen door de zogenoemde advanced searchers van 11 Geniecompagnie. Die kunnen met gespecialiseerde apparatuur, zoals

“Dit is echter geen middelen-zware inzet”, weet luitenant Wonne van Dijk, teamleider van de advanced searchers van 11 Geniecompagnie. “Het ventje droeg alleen een zwembroek toen ‘ie verdween, dus met de metaaldetector begin je niks. Er ligt hier trouwens toch teveel rommel als oude munitie en frisdrankblikjes om van nut te zijn. We vertrouwen nu dus op vijftien paar goede ogen.”

‘Gezamenlijk speuren naar sporen’

Meerwaarde

metaaldetectoren en grondradar, tot een aantal meter diepteverstoringen in de bodemsamenstelling ontdekken.

De combat trackers en advanced searchers worden door Defensie vooral ingezet in missiegebieden bij het speuren naar bermbommen en de terroristen die deze IED’s plaatsen. De laatste tijd wordt ook bij civiele zaken steeds vaker een beroep

gedaan op de kundigheid van de militaire spoorzoekers, zoals de verdwijning van militair Laurens Fritz, het uitstippelen van de vluchtroute van een moordenaar en nu dus de zoektocht in Monster. “Goede zaak, want wij kunnen echt van meerwaarde zijn”, vindt Van de Berg, die ooit zijn expertise zelfs moest inzetten tijdens een stranddagje met de familie in Zuid-Frankrijk. “Ineens was mijn zoontje van drie verdwenen van het strand. Door het volgen van de sporen kon ik hem traceren naar een speeltuintje een heel eind landinwaarts. Voor mij het beste bewijs dat deze discipline ook echt werkt!” || tekst

Leo de Rooij

|| foto’s Maurits van Hout, AVDD

buitenland

6  defensiekrant nr 42 – 8 december 2011

Calamiteitenoefening op marinebasis Parera Curaçao Bedrijfshulpverleners en Curaçaose hulpdiensten kregen onlangs op de marinebasis Parera de jaarlijkse calamiteitenoefening voorgeschoteld. De hulpverleners kregen te maken met een nagebootste brand op een kustwachtcutter. Met de calamiteitenoefening wordt de inzetgereedheid van de bedrijfshulpverleners op peil gehouden. Daarnaast wordt de samenwerking met de lokale hulpdiensten getest.

Vloot en mariniers sparren met Noren in Flotex Silver

‘We wisten eindelijk een keer niet wat ons te wachten stond’ Snillfjord (Nor.) Hr.Ms. Rotterdam, Amsterdam, Tromp en eenheden van het Korps Mariniers hebben in Noorwegen meegedaan aan de door dit land georganiseerde oefening Flotex Silver. Onderdeel daarvan was een amfibische aanval, waarin Noorse militairen de rol van ‘vijand’ vervulden.

Ereteken voor Verdienste uitgereikt VS Mevrouw Donna Rickabaugh (US Army) heeft onlangs op 22 november het Ereteken voor Verdienste in zilver ontvangen. Dat werd haar uitgereikt door de defensieattaché in de VS, commodore Tom de Bok. Mevrouw Rickabaugh kreeg de onderscheiding voor haar inspanningen voor verwerving van goederen en diensten ten behoeve van de Nederlandse Defensie in het algemeen en de Nederlandse

deelname aan internationale missies, zoals Irak en Afghanistan, in het bijzonder. Mede dankzij haar inzet konden in 2010 Nederlandse Apache-helikopters in Afghanistan worden onderhouden door het Amerikaanse leger. Dat leidde, naast een grotere beschikbaarheid van de helikopters,tot een miljoenenbesparing. || foto

Mary Joyce Hardey

‘Chaletflat’ in Afghanistan MASAR-E-SHARIF De geïntegreerde

politietrainingsmissie in Noord-Afghanistan ‘gaat de lucht in’. Het nieuwe slaapverblijf van de mensen van de Air Task Force (ATF) in Masar-e-Sharif is een gepantserde legeringschalet van Nederlandse makelij die meerdere verdiepingen telt. De ‘chaletflat’ is een welkome verhuizing voor de F-16-vliegers en crewteams op het Noord-Afghaanse kamp. Zij sliepen sinds de verplaatsing van de ATF van het warme Kandahar naar het frisse Masar-e-Sharif in

transitietenten. De gestapelde fabs waar ze vorige week introkken zijn comfortabeler, ruimer en veiliger. De Nederlandse ‘chaletflat’ was het laatste project van het Taakteam Geniewerken, afgevaardigd door het Operationeel Ondersteuningscommando Land (OOCL). Ze ontwierpen in Masar-e-Sharif onder meer het hele verzorgingsgebied en de ramp voor de vier operationele F-16’s. || foto

sgt Joyce Stevens / AVDD

In de aanloop naar de aanval vloog een Cougar-helikopter het vuursteunteam en het verkenningspeloton van het Korps Mariniers vanaf de Rotterdam naar het oefengebied bij de Snillfjord. Beide teams zijn verantwoordelijk voor het inwinnen van inlichtingen, het in kaart brengen van een gebied en het informeren van de landingstroepen, in Flotex Silver gevormd door eenheden van 2 Mariniersbataljon. Later zetten de landingstroepen vanuit een landingsvaartuig voet aan wal, bevrijdden het bezet gebied en rekenden terroristen en opstandelingen in. Door het heuvelachtige terrein, regen, sneeuw en het weinige daglicht, vormde de totale operatie een behoorlijke tactische uitdaging. Met als coördinator de staf van de Netherlands

Maritime Force (NLMARFOR), ondergebracht in de commandoruimte voor amfibische operaties op Hr.Ms. Rotterdam.

Lichtpijlen

Tijdens de actie in de Snillfjord kwam het herhaaldelijk tot aanvallen met mortiergranaten, geschiet met zware wapens als de Mag, luchtondersteuning door gevechtsvliegtuigen van het type F-16. Ook werden lichtpijlen in de strijd geworpen en woonhuizen in de rook gezet. De mariniers passeerden rivieren, vermeden waar mogelijk dalen en barricadeerden toegangswegen met hun rupsvoertuigen. Uiteindelijk werd de vijand na een heftig vuurgevecht ingerekend, tot tevredenheid van de Noren. “Meestal trainen we offensief, nu kregen

we de kans om defensief te oefenen met buitenlandse eenheden. Daarbij wisten we eindelijk een keer niet wat ons te wachten stond”, aldus de Noorse pelotonscommandant kapitein Michel Rozmara. Hij moest met zijn eenheid de verovering van een hoofdweg door de vijand voorkomen, wat goed lukte. Ook in dit geval werden de ‘terroristen’ overmeesterd en in de boeien, ofwel tie raps, geslagen. Nadat de mariniers aan boord waren teruggekeerd, zette Hr.Ms. Rotterdam met de overige schepen koers naar de Noorse havenplaats Bergen. Binnenkort meert het vlootverband na een laatste serie oefeningen weer af in de marinehaven van Den Helder.

Hoge werkdruk Sint door bezoek aan Afghanistan en de West Kunduz Sinterklaas heeft het met de Nederlandse missies en uitzendingen dit jaar extra druk gehad. Hij is niet alleen gesignaleerd in de Noord Afghaanse plaatsen Mazar-e-Sharif en Kunduz, maar ook in de West.

Gezien de grote afstanden heeft de goedheiligman zijn schimmel soms moeten achterlaten. In Mazar-e-Sharif arriveerde hij per F-16. De Sint trok heel wat bekijks. Collega’s van coalitiepartners, maar ook Afghaanse werknemers wisten niet wat ze zagen. Hier en daar werd gedacht dat het een bezoek van de paus betrof. Het strooigoed echter werd overal gewaardeerd. In Kunduz bezocht hij niet alleen de Nederlanders van onder meer het Police Operational Mentor and Liaison Team, maar ook de op hetzelfde kamp gelegerde Duitse en Belgische collega’. Nadat Sinterklaas een aantal personen van de politietrainingsgroep bij zich had

geroepen voor een ludieke anekdote, moest hij snel verder, chocoladeletters achterlatend. Die werden gedoneerd aan het weeshuis in Kunduz-stad waar ze 5 december zijn uitgedeeld door leden van de politietrainingsgroep. Sinterklaas oogde in Afghanistan nogal vermoeid. Niet verwonderlijk aangezien hij rechtstreeks uit de West kwam. Met het marineschip Hr.Ms. Pelikaan was hij 2 december naar Marinebasis Parera op

Curaçao gevaren. Ruim 150 kinderen van uitgezonden Defensiepersoneel zwaaiden en zongen er bij zijn aankomst fanatiek op los. Na een feest met deze jeugd ging de Sint met zijn pieten nog even naar de wijk Emmastad om de kinderen van gehandicaptenzorg AGZ te verrassen. Naast cadeautjes en lekkernijen kreeg de leiding een cheque ter waarde van 1250 Antilliaanse guldens als surprise.

en verder

defensiekrant nr 42 – 8 december 2011  7

Joint Effort bundelt civiele en militaire krachten

Vliegtuigcrash zet Eindhoven op scherp Eindhoven De grootschalige calamiteitenoefening ‘Joint Effort’ stelde vorige week donderdag de

Koninklijke Luchtmacht en verschillende civiele hulpinstanties op de proef. Na een vliegtuigcrash moesten de gemeente Eindhoven, de Veiligheidsregio (Regionale Brandweer en de Geneeskundige Hulpverlening bij Ongevallen en Rampen) en Eindhoven Airport vliegensvlug de krachten bundelen om zo snel mogelijk hulp te bieden. Een realistisch en complex scenario, waarbij alle registers opengingen.

Uit het in tweeën gebroken vliegtuig stijgt onophoudelijk gekerm op. Passagiers zitten bekneld in het toestel en liggen gewond of dood in onnatuurlijke houdingen op het asfalt. Een enkeling loopt bloedend en met gescheurde kleren verdwaasd rond. Platform West van vliegbasis Eindhoven gonst van bedrijvigheid. Terwijl toegestroomde ambulances af en aan rijden met gewonden, bundelen hulpverleners en brandweerlieden hun krachten zoveel mogelijk om passagiers uit het neergestorte toestel te redden. Voor de rampenoefening zijn hulpver-

dekaatjes heten de gratis advertenties in de Defensiekrant. De tekst mag niet langer zijn dan veertig woorden en kan alleen schriftelijk of per e-mail worden ingediend. De redactie is niet verantwoordelijk voor de inhoud, noch voor de gevolgen van de plaatsing. Graag ‘Dekaatje’ vermelden. Dekaatjes kunnen worden ingestuurd naar [email protected] , ovv naam, adres, woonplaats eventueel telefoonnummer, onderdeel en registratienummer. Let op: de Defensiekrant wordt iedere week ook op internet gepubliceerd.

Woningen Te koop Havelte, volledig gerenov. eengezinswoning met grote, vrijst. garage. In rustige straat, op loopafst. van alle voorz. Nabij de JPK. Vr.pr.: € 189.500,- k.k. Zie www.funda.nl of bel 06-53340848.

Te koop Leeuwarden, Sontdwarsstraat 21, 4-kmr eengezinshoekwoning met grote garage in kindvr. wijk. Z-vorm. woonkmr, douche/ligbad, 3 slpkmrs,keuken 2004. Geschikt voor starters. Nabij Vlb. Leeuwarden. Vr.pr.: € 137.500,- k.k. Direct beschikbaar. Zie www.funda.nl

Diversen Te koop Nieuw avondtenue Majoor KLu. Maat: 56 1/4. Prijs: € 75,-. Inf.: [email protected]

Te koop Husky pups. Op 25-10-2011 zijn 7 pups geboren, waarvan 2 reuen en 2 teefjes nog beschikbaar zijn. Ze worden ingeënt, ontwormt en gechipt incl paspoort. Voor meer informatie zie: http://huskypups-yuki.jouwweb.nl, mail: [email protected] of tel 06-44966046.

lenende en civiele instanties uit de hele regio opgetrommeld. De regie is hierbij in handen van de Eindhovense burgemeester Rob van Gijzel, maar de luchtmacht speelt door de locatie van de crash ook een belangrijke rol. “Wij zorgen ervoor dat de civiele hulpverleners op de plaats van het ongeluk aankomen en dat de lichtgewonden in een door ons ingerichte ‘opvang- en verzorgingsterminal’ worden gebracht”, licht majoor Harrie van de Dries, Hoofd Voorlichting vliegbasis Eindhoven, toe. “Maar ook de KMar en onze brandweer draaien actief mee”.

Onder de loep

Tijdens de complexe oefening slaan militaire en civiele instanties de handen ineen. “Hoofddoel is het beoefenen van het rampenbestrijdingsplan”, legt Frank Nat, adjunct hoofdcommandeur Veiligheidsregio, uit. “Alle procedures uit dit plan worden nu in de praktijk getest en onder de loep genomen.” Om de deelnemers scherp te houden wordt een dergelijke oefening jaarlijks georganiseerd. “Dit soort oefeningen geeft ons de kans de samenwerking en communicatie tussen de verschillende disciplines onder de loep te nemen”,

voegt Petra Everaars, woordvoerster van de gemeente Eindhoven, toe. “Nu zien we waar we staan en wat beter kan.” De evaluatie wordt grondig aangepakt. Pas medio februari wordt bekend wat de lessons learned zijn.

Extra dimensie

Een vrouw loopt huilend en duidelijk overstuur tussen de wrakstukken door. Ze is verward en blijft roepen om haar kind. Twee brandweermannen lopen onmiddellijk naar haar toe en slaan beschermend een arm om haar heen, terwijl ze haar wegvoeren naar veiliger terrein. “Het informeren, opvangen en samenbrengen van mensen is één van de hoofddoelen tijdens de oefening”, vertelt Everaars. Hoofdbrandmeester en oefenleider Toon van den Broek knikt bevestigend. “Het omgaan met de gewonde passagiers en de familieleden of kennissen die hen komen ophalen, vormt een extra dimensie.”

De ramp is zo realistisch mogelijk nagebootst. Net als in het ‘echt’ moeten hulpverleners keuzes maken tussen leven en dood. Wie is het zwaarst gewond? Wie heeft de meeste kans? Niet altijd kan iedereen gered kan worden. Ook vandaag niet. “Wij zijn allebei dood”, vertellen actrices Melissa van der Vlugt en Martine de Jong. Voor de twee dames, van het team ‘acteurs fysieke veiligheid (oefengewonden), duurde het te lang voor hulp arriveerde. “Ik had een halsaderlijke bloeding dus het was snel gebeurd”, zegt Melissa. Martine heeft een ander verhaal. “Ik kan me nog wel herinneren dat ik door twee sterke mannen naar buiten werd gedragen”, zegt ze lichtblozend. “Reanimatie heeft echter niet meer mogen baten.”

|| tekst

Tlnt Wouter Helders

|| foto’s Bart Nijs, AVDD

Dannij van de Sluijs Defensie Vrijwilliger 2011

Militaire revalidatiezorg

Den Haag Bestuursstafmedewerker Dannij van de Sluijs heeft dinsdag van minister Hans Hillen

gewonde militairen stond centraal tijdens het symposium Militaire revalidatiezorg dat op 1 december werd gehouden op de Generaal-majoor de Ruyter van Steveninckkazerne in Oirschot.

de prijs gekregen voor Defensievrijwilliger van het jaar. Met deze onderscheiding onderstreept Defensie het belang van vrijwilligerswerk.

De adviescommissie onder voorzitterschap van generaal b.d. Cees van de Veer roemde Van de Sluijs als een ‘voorbeeld voor het vrijwilligerswerk’. Hij ontving een kunstwerk en een cheque van vijfduizend euro, dat hij mag besteden aan één of meerdere activiteiten waarvoor hij zich inspant. “De samenleving kan niet zonder inzet van vrijwilligers”, onderstreept minister van Defensie Hans Hillen in zijn toespraak. “Collega’s , zoals Dannij van de Sluijs, die zich belangeloos inzetten voor een ander, zijn een inspiratiebron voor de Defensieorganisatie. Juist in een periode waarin stevig op de overheid wordt bezuinigd, blijkt extra hoe belangrijk vrijwilligers zijn voor het maatschappelijk welzijn.”

Weeshuis

In totaal zijn 42 vrijwilligers vanuit de Defensieonderdelen voorgedragen als Defensievrijwilliger. Van de Sluijs zet zich ondermeer in als fondsenwerver voor Support Hilltribe Children Asia. Deze stichting runt een weeshuis voor

Oirschot De revalidatie van

Secretaris-generaal Ton Annink noemde de Nederlandse militaire revalidatiezorg top of the bill. “We lopen voorop en onderscheiden ons van andere landen. Vanaf het moment dat de militair gewond raakt, bieden we de best mogelijke zorg. De eerste uren na een fysiek trauma zijn bepalend voor het vervolg. Aan het einde van de militaire zorgketen staat de revalidatie”, aldus de hoogste defensieambtenaar, die de bijeenkomst opende. kinderen van het achtergestelde Hmongvolk in het noordwesten van Thailand. In eigen land spant hij zich al 34 jaar in voor de Haarlemse Muggenronde, een jeugdtoertocht. Ook verzorgt hij de acquisitie van materieel voor zowel de Traditiecommissie Koninklijke Landmacht als voor de Zeehondencrèche Pieterburen. “Fantastisch dat Defensie mij heeft

aangewezen als Vrijwilliger van het Jaar”, reageerde Van de Sluijs. “Het is een grote eer. De vijfduizend euro gaat naar de Stichting Support Hilltribe Children Asia. We hebben daar zeer recent een weeshuis overgenomen en kunnen het geld daarom heel goed gebruiken.” || foto

Maurits van Hout, AVDD

Een aantal sprekers gaf zijn visie op een paar actuele thema’s, zoals de vergelijking tussen militaire en civiele revalidatiezorg. Deze presentaties zijn binnenkort te downloaden via www. defensie.nl/dmgsymposium

en verder

8  defensiekrant nr 42 – 8 december 2011

vijf vragen aan

Bekijk de presentatie via:

Joop Veen, directeur Communicatie Amsterdam Als het aan het

aanwezige publiek had gelegen was directeur Communicatie Joop Veen van het ministerie van Defensie uitgeroepen tot Communicatieman van het Jaar 2011. Met 48,1 procent van de stemmen liet hij zijn twee tegenstanders met 29,7 procent en 22,2 procent achter zich. De vakjury besliste echter anders. De tiende editie van het jaarlijkse evenement is 1 december gehouden in de MTV-studio’s in Amsterdam.

1

  Waarom was u genomineerd? “Omdat het van oorsprong gesloten instituut Defensie door betere regie op de communicatie transparanter is geworden.”

2

  Wat is er zo goed aan de communicatie bij Defensie? “Ik heb een presentatie gegeven over onze manier van hedendaagse communicatie. Dit om te laten zien hoe we de maatschappij meer willen betrekken bij de krijgsmacht en om duidelijk te maken wat we doen. Onze eigen Audiovisuele Dienst Defensie heeft me ondersteund met een indrukwekkende videoclip. Het publiek, bestaande uit 250 communicatieprofessionals, en de zevenkoppige vakjury kreeg niet alleen beelden voorgeschoteld van inzet in binnen- en buitenland, maar ook van de mogelijkheid van embedded journalistiek om verslaglegging te doen vanuit missiegebied. Dat werkte ten gunste van ons. Defensie was altijd een vrij gesloten organisatie en door Srebrenica kroop iedereen nog meer in zijn schulp. Je moet risico’s tijdens missies durven noemen en vertrouwen hebben in de mensen die namens Defensie verhalen vertellen, maar ook in de journalisten die het publiceren. Militairen wilden niet meer in uniform reizen, nu durven ze zich daar wel weer in te vertonen. Ze zijn er weer trots op. Dat komt doordat er meer waardering is voor de krijgsmacht. ”

wijze in te zetten als verbindende factor. Ik vond het al mooi aandacht te krijgen voor de krijgsmacht in een omgeving waar deze niet zo heel bekend is. Zo kon ik nog eens laten zien dat Nederland direct belang heeft bij de krijgsmacht. We zijn voor onze welvaart immers in grote mate afhankelijk van een veilig en stabiel binnen- en buitenland en daar hoort internationale verantwoordelijkheid bij.”

4

  De zaal was verbaasd, dat u niet de winnaar was. Doet dat u goed? “Ik voel me gesterkt door het publiek. De eer komt natuurlijk niet alleen mij toe, maar iedereen die bij Defensie in het communicatievak actief is. We beoefenen een vak, als deskundigen constateren dat we dit goed doen, is dat toch een bijzondere erkenning.”

5

  De waardering voor de krijgsmacht is gestegen. De Directie Communicatie kan dus op de lauweren rusten? “Nee hoor, het is enorm belangrijk steeds opnieuw aandacht te vragen voor het belang van een sterke krijgsmacht. Als een burger moet kiezen tussen Defensie en economische vooruitgang, zorg of onderwijs, gaan de euro’s bij voorkeur daarheen. We moeten het belang van een krijgsmacht daarom steeds opnieuw onder de aandacht brengen en tonen dat Defensie er toe doet. Ik ben zeer gemotiveerd me hiervoor in te zetten, ook al heb ik er wel eens de balen van om van de ene reorganisatie in de andere te rollen.”

De verkiezing ‘Communicatieman/vrouw van het Jaar’ wordt jaarlijks georganiseerd door Logeion, de beroepsvereniging voor communicatie. Naast Celia Noordegraaf en Joop Veen behoorde ook Eric Heres tot   Het leek erop dat u zou winnen, de genomineerden. De directeur Group Communimaar dat bleek niet zo te zijn. Was u cations & Brand Management Eureko / Achmea was teleurgesteld? dat vanwege de degelijke inrichting van de corporate “Ja natuurlijk, maar ik gunde het Celia Noordegraaf ook. Als clustermanager Mar- communicatie functie binnen Eureko / Achmea. De keting en Communicatie Jeroen Bosch Zie- jury koos de drie eerder uit een door de selectiecomkenhuis weet zij communicatie op creatieve missie opgestelde shortlist van tien kandidaten.

3

Spannende vaart Den Helder Achttien leerlingen van de opleiding Veiligheid

& Vakmanschap (VeVa) deden eind november op Hr.Ms. Johan de Witt praktijkervaring op met maritieme werkzaamheden. MBO-leerlingen met interesse in een baan bij Defensie kunnen tijdens VeVa kennismaken met de krijgsmachtonderdelen. Daarnaast doen zij praktijkervaring op in een omgeving waar zij kunnen werken, zoals een kazerne of aan boord van een schip. De richting maritiem leidt op tot matroos of korporaal voor de operationele dienst. “Maritieme beroepspraktijkvor-

ming draait niet alleen om praktijkervaring opdoen, maar vooral ook ervaren hoe het leven aan boord is”, legt begeleider sergeant-majoor Erik Kievith uit. Een enthousiaste leerling beaamt dat: “Meedraaien met de vaste bemanning was erg spannend omdat alles nu echt was, in plaats van nagebootst.”

Nipte zege Defensieschakers op Binnenhofteam Den Haag Het uit burgers en militairen samengestelde schaakteam van Defensie heeft vorige week de

jaarlijkse match tegen de equipe met (voormalige) politici en andere medewerkers van ‘t Binnenhof gewonnen. Na een spannende en gelijkopgaande strijd zegevierde het ministerie op de valreep met 8½ tegen 7½ punt. De stand in de tweekamp tussen beide ploegen is daarmee na zeven jaar op 5-2 gekomen in het voordeel van Defensie.

De zogeheten ‘onderste zeven borden’ waren duidelijk in het voordeel van de Binnenhofbewoners die een thuiswedstrijd speelden: 5-2. Derek Suchard (CDC) en kapitein-luitenant-ter-zee Bert Braanker (DMO) verloren, waarna kolonel Miëtta Groeneveld (DMO) en luitenant-kolonel Johan Wagner (BS) de stand recht trokken via winst op respectievelijk voormalig griffier van de Tweede Kamer Willem Hendrik de Beaufort en oud-Tweede-Kamerlid voor de VVD Wim Pastoors. Vervolgens ging het voor Defensie mis door nederlagen van Harmen Alkema, Kirsten Lansbergen (beiden BS) en luitenant-kolonel André Ram (KMar). Op de bovenste negen borden herstelde Defensie de schade ruimschoots door met 6½ tegen 2½ te winnen. Alleen Marcel Bergen (CDC) verloor. Remise speelden Jan Cheung en Frank Swagemakers (beiden CDC) tegen de voormalig parlementair verslaggevers Jan Joost Lindner en Martin Voorn. Overwinningen waren er voor Rob van de Walle (CDC) tegen Jan Nagel (senator

Aan het einde van de match waren alle ogen gericht op de beslissende partij tussen Dimitri Karangantcheff van Defensie (links) en Hans Smallenbroek van het Binnenhof. Foto Ard Dekker.

55 PLUS); Nico Pos (BS) tegen Paulus Jansen (Tweede-Kamerlid SP); kapitein-ter-zee b.d. Willem Roëll tegen Arie Franken; eerste luitenant Paul Kramer (CDC) tegen voormalig voorzitter van de Tweede Kamer Dick Dolman en Dimitri Karangantcheff (CDC). De laatste scoorde de beslissende 8½ - 7½

door in een zinderende eindstrijd en in tijdnood Hans Smallenbroek te verslaan. Na afloop ontving teamcaptain Ard Dekker van Defensie de wisseltrofee, een schaakkoning van plexiglas, uit handen van de aanvoeder van de Binnenhofequipe, Erik Zalmé. Zie ook www.natochess.com/nlchess/.

‘Vergeten’ Papoea’s geëerd met plaquette Roermond Onder grote publieke belangstelling is vorige week bij het Nationaal Indiëmonument

in Roermond een plaquette voor Papoeastrijders onthuld. De gedenkplaat herinnert aan de offers die Papoea’s tussen 1942 en 1962 namens Nederland in Nieuw-Guinea brachten, en aan hun prestaties daar. De ceremoniële onthulling kwam voor rekening van Theo van Hees en Demian Prawar, respectievelijk kaderlid en soldaat bij het toenmalige Papoea Vrijwilligerskorps. De plaquette vormt een initiatief van de Stichting Nationaal Indië Monument en het Veteraneninstituut. Tijdens de onthulling stelde Jan Schoeman van het Veteraneninstituut ‘dat Nederland zijn Papoeamilitairen, gidsen en politiemensen haast vergeten lijkt te zijn, in eenzelfde periode waarop er op het gebied van nazorg en maatschappelijke waardering voor Nieuw-Guineaveteranen in Nederland veel kon worden gerealiseerd’. Schoeman wees er in dat verband op dat

op plaquettes op het Indiëmonument de namen staan van alle 102 omgekomen Nieuw-Guineagangers. “Tot op de dag van vandaag ontbreken op het monument de namen van de minstens zes Papoea’s die

aan Nederlandse kant zijn gesneuveld. Met de onthulling van een plaquette komt een eind aan dit onrecht”, aldus Schoeman. ||

foto Jan Schoeman

NIMH verhuist naar tijdelijk onderkomen Den Haag Het Nederlands Instituut voor Militaire Historie (NIMH) gaat verhuizen. In de periode

december 2011 en januari 2012 wordt in afwachting van een nieuwe locatie uitgeweken naar een interimlocatie op de Frederikkazerne in Den Haag. De tijdelijke locatie is enkele honderden meters verwijderd van de huidige huisvesting op de Alexanderkazerne.

In het schriftelijk of telefonisch contact met het NIMH verandert niets. Het postadres, de telefoonnummers en de e-mailadressen blijven hetzelfde. Bezoekers moeten naar de tijdelijke

locatie uitwijken en zich op afspraak bij het poortgebouw van de Frederikkazerne aan de Haagse Van der Burchlaan melden met een geldig identiteitsbewijs. In januari 2012 is de studiezaal de hele

maand gesloten. In de periode direct daarna gelden aangepaste openingstijden. Die zijn op www.mindef.nl/nimh te vinden. Nadere inlichtingen ook via 070-3165836.

COLOFON De Defensiekrant is een wekelijkse uitgave van de Directie Communicatie van het Ministerie van Defensie, bestemd voor het gehele Defensiepersoneel OPLAGE 41.000 HOOFDREDACTEUR luitenant-kolonel Patrick Bolder EINDREDACTEUR June Smit (070 339 78 05) BEZOEKADRES Binckhorsthof, Binckhorstlaan 135, 2516 BA Den Haag POSTADRES Postbus 20703, 2500 ES Den Haag, MPC 58L E-MAIL [email protected] DEFENSIESITE www.defensie.nl REDACTIESECRETARIAAT EN ADMINISTRATIE Marianne BeckBergshoeff TELEFOON (070) - 318 83 26, via het militaire net: 501, tst. 88326. ABONNEMENTEN Per jaar € 13,61. Voor het buitenland €15,88. Particuliere abonnees kunnen zich opgeven bij: Abonnementenland, Postbus 20, 1910 AA Uitgeest, telefoon 0900 - 226 52 63 of via www.aboland.nl. In het geval van een dienstabonnement, opgave schriftelijk bij administratie Defensiekrant. ADRESWIJZIGING Het verdient aanbeveling adreswijzigingen vroegtijdig en uitsluitend schriftelijk op te geven; het duurt enkele weken voor het nieuwe adres in het verzendbestand is opgenomen. LAYOUT vijfkeerblauw.nl, Rijswijk DRUK OBT, Den Haag. De inhoud van de artikelen in de Defensiekrant hoeft niet noodzakelijkerwijs de mening van de minister van Defensie of de krijgsmachtleiding weer te geven. Ingezonden brieven dienen betrekking te hebben op eerder in de Defensiekrant geplaatste artikelen. ZIj geven uitsluitend de mening van de inzender weer en kunnen door de redactie worden bekort. Overname van artikelen of delen daarvan is alleen toegestaan met toestemming van de redactie. Aan rechtspositionele informatie kan geen recht worden ontleend. Deze informatie wordt in algemene bewoordingen en met terzijde lating van details weergegeven. Voor volledige informatie wordt verwezen naar de officiële stukken.