De Versotte Courant. Woord van het bestuur. Woord van de nieuwsbriefcommissie. Herfsteditie Door Noël Koster

De Versotte Courant Herfsteditie 2015-2016

Woord van het bestuur

Woord van de nieuwsbriefcommissie

Door Noël Koster

Door Marlie Wijn

Beste Versotters,

Lieve Versotters,

Jullie hebben net de eerste nieuwsbrief van dit jaar opengeslagen en zien gelijk al een stukje van mij, bofkonten. Echter hebben jullie niet zoveel geluk als ik. Ik mag me dit jaar namelijk met gepaste trots voorzitter van Versot noemen over een jaar dat nu al fantastisch is.

Hier is hij dan! Met grote trots presenteer ik de eerste nieuwsbrief van dit collegejaar voor jou gefabriceerd door de SOGgers. Het gerucht gaat dat dit staat voor Studie Ontwijkend Gedrag, wellicht is dit ook wel een beetje zo, maar in werkelijkheid zijn wij degenen die dit Sociologisch Overdrachts Geschrift tot stand hebben laten komen. Of wij hier inderdaad een paar uur studeren voor hebben laten schieten laat ik in het midden. Deze commissie die als doel heeft inspirerende sociologische woorden op jullie over te brengen bestaat uit Bas Bernaards, Evelien Tindemans en Rob Wilts onder leiding van mijzelf. De nieuwsbrief is dit keer op een zeer gevarieerde manier gevuld, door verschillende ondersteunende schrijvers, dus voor ieder wat wils.

Dit jaar zijn we het jaar vol ingevlogen met een rits van geweldige activiteiten, commissieleden, ideeën en zuipfestijnen. Op moment van schrijven hebben we collectief de TUC weer overleefd, het introkamp weer geweldig gemaakt, brak geluncht, friet en andere aardappelproducten genuttigd en de eerste maandelijkse borrel doorstaan. Nu nog uitkijken naar het hartslagcafé en duimen draaien voor de tentamens. Ook commissies draaien al op volle toeren en die inzet is geweldig! Work hard, Play hard lijkt het motto van vele commissies dit jaar. En dat hebben we ook terug gezien in de eerste commissiestrijd, geweldige namen kwamen voorbij, sommige met een bepaald woordspel( schrobbelair) andere met dubbele betekenis (SOG). Sommigen spelen in op de actualiteit van hun commissie (Krullies en de rest) en anderen zoeken weer consistentie met vorige jaren (surprise adoption team). Al met al hebben we veel kunnen lachen. Tot slot wil ik jullie alvast bedanken voor afgelopen en komende tijd. Dat we er nog eens eentje op mogen drinken.

Lebbers van het bestuur, Noël Koster Voorzitter Versot 2015-2016

Je bent slechts een bladzijde verwijderd van het ondervinden van de inhoud van deze nieuwsbrief, maar ik zal je alvast het een en ander verklappen. Zoals je gewend bent kun je de activiteiten van afgelopen periode nog eens nalezen en herbeleven. Hierbij kan je denken aan de TUC waarmee we het collegejaar weer goed zijn begonnen, het themafeest waar veel memorabele momenten zijn gecreëerd en het harstlagcafé wat weer een boeiend actueel onderwerp aansneed. Ook zijn er weer interessante vragen ingestuurd, kun je het bestuur een stukje beter leren kennen door middel van een pittig interview, schitteren de leden weer in de fotocollage en natuurlijk zijn sommige uitspraken van Versotters niet onopgemerkt gebleven. Onze eigen draai aan dit overdrachtsbestand hebben we gegeven door ‘nieuws uit de samenleving’ weer nieuw leven in te blazen, een persoonlijkheidstest te ontwikkelen á la Cosmogirl en ook wordt er weer gerecenseerd, maar ditmaal niet door Rob. Vind je het al spannend? Ik wel. Namens de commissie wens ik jullie veel plezier bij het lezen van deze sociologische overdracht, Marlie Wijn, PR Versot 2015-2016


Interview bestuur 2015-2016 Door Bas Bernaards

Een nieuw jaar, nieuwe leden en een nieuw bestuur. Na een geslaagd jaar dankzij Rob, Naomi, Luisa en Steyn wordt het stokje nu doorgegeven aan vier nieuwe bestuursleden. Een Zeeuwse mossel, een buitenlander (of waar Zwolle ook ligt) en twee Brabanders die niet van carnaval houden… dat wordt nog wat. Dan maar hopen dat ze hun roots en voorkeuren goed kunnen verbergen en er verder een fantastisch jaar van gaan maken. Aan de hand van een aantal weloverwogen en speciaal geselecteerde vragen gaan we ze langs een meetlat leggen, welke is nog niet bekend, en krijgen jullie zo hopelijk een beetje inzicht in dit kleine bestuur met grote daden.

* Wat mogen we van jou als medeorganisator verwachten van de combifeesten en StudentLIVE? Nou, combifeesten heb ik afgeschaft. Niks aan. StudentLIVE ben ik daarentegen voorzitter van en dat wordt mega groot en vet. Wie weet zing ik zelf ook nog een stukje, maar dat is nog niet helemaal bekend. * Zijn er al interessante roddels ingestuurd? Anonimiteit blijft gewaarborgd. Ik hoor de laatste tijd wel het een en ander over Bas. Vragen Noël * De voorzitter, mijnheer de Praeses, het gezicht van de vereniging. Een zware last? Dat vind ik persoonlijk wel meevallen. Ik heb al veel energie van mezelf en dit wordt versterkt door Versot. Hierdoor lijkt geen last te zwaar. * Ben je van plan om enkele zaken rigoureus te veranderen binnen Versot? En zo ja, welke dan? De winstreak van de reisco, steeds onterechte winnaars!

Vragen Marlie * De voorzitter wordt ook wel ‘’het gezicht’’ van de vereniging genoemd. Maar ben jij dat als PR eigenlijk niet veel meer? In mijn beleving is de voorzitter meer het `hoofd`. Hoeven we daar ook geen ruzie over te maken. * Heb je het altijd al leuk gevonden om te rommelen met foto’s en filmpjes en dergelijke? Filmpjes, nee. Fotograferen heb ik wel altijd leuk gevonden. Maar Versotters goed op de foto krijgen is af en toe een behoorlijke uitdaging. * Heb je plannen om dingen op de website compleet om te gooien? Nou, nee. Het is misschien geen slecht idee, maar ik ben al blij dat ik de basics een beetje door heb.

* Ondanks een hoop enthousiasme waren er ook een paar twijfels bij het nieuwe bestuur; te jong, te onervaren, (te klein, red.) et cetera. Deel jij deze mening van enkele leden? We hebben samen al veel commissie ervaring. Daarnaast vallen we qua leeftijd allemaal binnen het gemiddelde van een student, dus dat is ook onzin. De afgelopen besturen waren juist relatief wat ouder. Ik heb er het volste vertrouwen in dat ons uiterst competent bestuur een topjaar neer gaat zetten! * Jouw twee meest recente voorgangers, Daniel en Rob, waren qua persoonlijkheid en werkwijze toch vrij verschillend. Op wie van de twee lijk jij het meeste (binnen je voorzitterschap)? HUH, heeee Bas, ooh ehh interview, nouuuuuuu aan de ene kant denk ik Daniël, hehe. * Ben jij ook tegen het aantal Zeeuwen binnen Versot? Als je Bergen op Zoom onder Zeeland rekent, denk ik dat er inderdaad een paar verwijderd zouden moeten worden. (Bergen op Zoom is absoluut géén Zeeland, red.)

De Versotte Courant Herfsteditie 2015-2016 Vragen Joost *Had jij er toen je als eerstejaars binnenkwam rekening mee gehouden ooit bestuuur te worden? Toen ik hier als eerstejaars binnenkwam dacht ik er nog niet aan om bestuur te worden. Dat kwam pas later in het jaar toen ik al een tijdje actief was binnen de Introkampcommissie. * Vorig jaar was je onderdeel van de acquisitiecommissie. Vind jij dat dit een vereiste of ontzettend aan te raden is voordat je penningmeester wil worden? Nee, het regelen van sponsoren voor Versot en de taken van een penningmeester hebben weinig met elkaar te maken. De acquisitiecommissie die haalt geld op en een penningmeester hoeft het alleen maar uit te geven. * Is het ook voor een bestuurslid handig om zo ongeveer op de campus te wonen? Als bestuurslid woon je praktisch gezien al op de Versotkamer, dus dat mijn eigen kamer ook zo ongeveer op de campus zit maakt dan nog maar vrij weinig uit. * Hoeveel geld is er gereserveerd voor alcoholische versnaperingen? Niet genoeg. Vragen Joëlle * Volgens sommigen is de functie van secretaris de minst spannende binnen het bestuur. Ben jij het hiermee eens? Nee absoluut niet. Ik moet toegeven dat secretaris bij de sollicitatie niet mijn eerste keus was, maar ik ben nu heel blij met mijn functie. De ledenmail is elke twee weken weer een klein feestje en als Noël er niet is, ben ik de baas! * Je hebt natuurlijk een hoop te regelen en onder te verdelen. Ben jij uit jezelf eigenlijk al ordelijk, of stiekem vrij chaotisch? Ik ben best ordelijk. Ik heb bijvoorbeeld de rest van het bestuur al aangeleerd(stiekem gewoon gedwongen) om op de bestuursdrive alles in mappen te ordenen en niet alles er los op te zetten. * Hoe voelt het om langzaam een Brabander te worden? Ha, vreselijk. Als ik thuis ben hoor ik vaak van mijn moeder of vriend dat ik met de zachte g praat. Het Brabants accent is aanstekelijk. Maar carnaval komt er bij mij nog steeds niet in, dan vlucht ik lekker terug naar het Oosten.

Tot slot Wat is je mooiste Versot-moment? Noël: Introkamp, elk introkamp. Joëlle: De studiereis naar Krakau & Praag! Joost: De SOAC naar Maastricht. Marlie: Ledenweekend winnen. Heeuuujj oranje zonder franje! Wat is je bijnaam? Noël: Nollie, Noellie, Noodle, die drie, geen feestdagen, geen onzin. Joëlle: Noel noemt mij weleens JoJo. Joost: Juiced of Joostie. Marlie: Marlies. Ga je dit jaar alle vakken halen? Noël: Ik ga dit jaar mijn bachelor zelfs halen. Joëlle: Ik hoop het wel! Ik heb nog een BSA binnen te slepen… Joost: Ik hoop zoveel mogelijk te gaan halen. Marlie: Moet kunnen. Anders ligt het aan mto-b. Bah. Wat is je lijfspreuk? Noël: Growing old is mandatory, growing up is optional. Joëlle: Altijd blijven lachen  Joost: Geld moet rollen. Marlie: Komt wel goed.

5. Op welke BN'er lijk jij het meest Noël: Waldemar Torenstra heb ik gehoord. Joëlle: Samson van Samson en Gert. Joost: Ik heb hierbij een hulplijn ingeschakeld en die vond mij wel op Freek Vonk lijken. (De Haas, I. 2015). Marlie: Makkelijke Marlie en ik hebben best wel wat van elkaar weg. 6. Welke Versotter vindt je het knapste? buiten Noël: Mijn vriendinnetje :) (Iris Donkers, red.) Joëlle: Rhino! Joost: Ik vind alle leden van Versot knap, van binnen en Marlie: Ik vind Iris stiekem een ontzettend lekker ding. (Marlie snapt de betekenis van het woord ‘stiekem’ niet helemaal, red.)

De Versotte Courant Herfsteditie 2015-2016 Een enorme kater of een onvoldoende? Noël: Onvoldoendes, ik kan gewoon absoluut niet tegen katers. Joëlle: Doe dan maar een enorme kater. Joost: Een enorm kater tijdens het falen bij een tentamen. Marlie: Gekke vraag. Doe dan maar een kater? Hoeveel spauwtjes ga je dit jaar leggen? Noël: 2 brokkelige en 3 galkaterspauwtjes. Joëlle: Ik hoop 0. Maar wie weet weer met de reisbekendmaking hè, you never know Joost: 0. Marlie: 0. Je kent me. Wat een vraag… En ten slotte: met welk woord zou je Versot willen omschrijven? Noël: Losgaan! Joëlle: Gezelligheid! Joost: Keigek! Marlie: Geweldiggoedfantastischleukgezelligtop!

Eerstejaarslunch Door Femke Lijbers

Donderdag 16 september was het tijd voor de eerste eerstejaarsactiviteit; de eerstejaarslunch. Om kwart voor één was iedereen welkom in cz116, in dit lokaal waren alle lekkernijen klaargezet zodat iedereen het makkelijk zelf kon pakken. Het thema van de lunch was Frankrijk en croissantjes, brie en stokbrood mochten dan ook zeker niet ontbreken. Alles was bij Joëlle thuis klaargemaakt en nog lekker warm toen het gegeten kon worden

Vele eerstejaars waren van de partij en natuurlijk het bestuur. Al was het wel duidelijk dat er een stel eerstejaars met heerlijk brakke koppen zaten omdat de avond van te voren nogal gezellig was, maar dat mocht de pret zeker niet drukken. Tijdens en na de lunch kwamen het ene na het andere gekke youtubefilmpje voorbij waardoor iedereen gezellig bleef hangen. Rond kwart over twee ging iedereen weer op huis aan en we konden spreken van een geslaagde eerstejaars activiteit. Maar dat kan ook niet anders met onze eerstejaars natuurlijk! ;)


Introkamp Door Bas Bernaards

4 September jongsleden was het weer zo ver: het introkamp was aangebroken! En ook dit jaar was er door de introkampcommissie weer een fantastisch en record brekend weekend georganiseerd om de eerstejaars alvast een indruk te geven van de sfeer binnen Versot, onder het thema Guiness Book of Records! Na het gebruikelijke verzamelen van te laatkomers en bagage bij de fontein, mochten de papa’s en mama’s hun groepskindjes leren kennen en tevens aan kleden, om zo in één bonte stoet richting de debuterende locatie ‘t Moertje te fietsen. Eenmaal daar aangekomen werd het gebouw direct verkend en gekeurd (zeer positief) en werd er afgetrapt met een ouderwets potje krantenmeppertje, gevolgd door een kaartspel waarbij men allerlei vage, bijzondere en soms beschamende vragen moest beantwoorden. Leer je meteen je mede-Versotters op een spannende manier kennen… uiteraard werd de druk snel minder dankzij de 130 liter goudgeel gerstenat wat (ijs)koud klaarstond.

gepland waren aangekomen en besloten een kijkje te nemen wat in er in hemelsnaam gaande was. Terwijl de bestuursleden afdropen in een poging zichzelf schoon te douchen, iets wat pas 3 weken later daadwerkelijk zou lukken, werd er afgetrapt met de quiz. Al roulerend stonden de docenten de groepjes bij met vragen over bizarre records, en ook om de leuke ‘’praktijk rondes’’ werd veel gelachen. Zo kan een bepaalde eerstejaars liefst 12 lepels op haar hoofd balanceren, en bleef Daniel zijn spekjes record ook voor de komende 30 jaar onaangetast. Ook hier konden, zoals bij alle spelvormen, hints worden verdiend die moesten leiden naar de dader en het moordwapen. Het avondspel viel helaas letterlijk en figuurlijk in het water, want ondanks een half uur uitstel en verkregen hoop dankzij buienradar bleek er het uur dat we buiten waren zo’n 35 liter per m2 naar beneden viel. Desondanks werd er (even) enthousiast gespeeld door veel eerstejaars, en konden ze bij terugkomst opdrogen met een warme kop koffie of een lekker koud biertje. Dat laatste was dan ook de aanleiding om de muziek open te gooien en tot in de vroege uurtjes compleet los te gaan.

Toen iedereen braaf zijn bedje aan het opmaken was klonk een ijzige schreeuw van, jawel, Evelien. Iets over een moord. Na een trip van 12 meter stond iedereen rondom het verrassend actieve lichaam van onze nieuwe voorzitter, en werd het weekendspel uitgelegd. Cluedo dus. Tijd om het achtergrond verhaal door te nemen, te discussiëren over de mogelijke daders en op zoek te gaan naar het moordwapen kregen de groepjes niet, want we moesten alweer avondeten. Tot een ieders verbazing stond er een (overheerlijke) pasta bolognese a lá Versot op het menu.

Verrassend fris was iedereen s ‘morgens weer paraat bij het ontbijt, uitgezonderd van een bepaalde oud-voorzitter. De persoon in kwestie had het gepresteerd om, toen iedereen al sliep, ontzettend beschonken door de nooddeur naar buiten te strompelen, en tegen een boom zijn blaas te legen. Om daarna tot de ontdekking te komen dat diezelfde nooddeur niet geheel onlogisch achter hem in het slot was gevallen. Na een klein uur (!!) om het gebouw lopen, op ramen en deuren bonken en het hele scheldwoordenboek 4 x uitgesproken te hebben werd ondergetekende dan toch wakker om deze verwarde man binnen te laten. Het bleek naar eigen zeggen om een cursus nuchter worden voor gevorderden te gaan. Dus.

Na dit feest voor onze smaakpapillen mocht er dan toch eindelijk met eten gekloot worden: tijdens de ontgroening, welteverstaan. Buiten de oreo’s met tandpasta, bijzonder zoute biertjes en liters vla kregen de vier lijdende voorwerpen ook de keuze na het fout beantwoorden van vragen zichzelf of een ander de pineut te maken. We kwamen er al snel achter dat de sociale cohesie binnen het bestuur (voor alsnog) ontbreekt, tot grote hilariteit van de docenten Barend en Arnoud-Jan, die iets eerder dan

Het programma werd vervolgd met een fietstocht richting het dorp, waar enkele posten aan de hand van foto’s van de omgeving gevonden moesten worden. Eenmaal gevonden moesten de groepjes bij die post raadsels oplossen, om zo wederom hints te verdienen. Nadat het halve dorp was uitgekamd keerde we terug naar de locatie, waar een verdiende lunch al klaar stond. Maar niet voordat een tweede lijk werd ontdekt, en ook hiervoor toch ook een moordwapen en dader gevonden moest worden.

De Versotte Courant Herfsteditie 2015-2016 Maar dit was van veel groepjes eigenlijk de hoofdverdachte. Wat een plottwist… Na het smikkelen was het tijd om de sjaars echt een kijkje in de Versot keuken te geven, door middel van een commissie-kennismakingsspel. Hierbij moesten de groepen afzonderlijk van elkaar gaan staan, en kreeg één groepslid een kort verhaaltje in het oor gefluisterd. Deze moest het dan tegen het volgende groepslid vertellen, enzovoorts, tot dat de laatste het weer tegen een commissielid zei. Bepaalde kernwoorden leverde uiteraard punten op, zodat naast de nodige informatie ook hier een wedstrijd van werd gemaakt, met hints als inzet. Later op de middag kreeg het kamp wat schwung tijdens de dans workshop. Onder begeleiding van een leuke instructrice ging Versot uit zijn plaat op de swingende hitjes van Grease. Hierbij werd al snel duidelijk dat sommige leden iets minder soepel waren dan anderen, maar dat werd ze maar vergeven vanwege de geweldige inzet. Terwijl verschillende groepjes daarna hard op zoek gingen naar een verstopt potentieel moordwapen werd door commissie en vrijwilligers het avondeten voorbereid. Want wat is nou een groter succes dan tafelfriet en vettige snacks? Deze hoogstaande maaltijd werd zeer welkom ontvangen, en de nodige bodempjes werden alvast gelegd. Maar eerst volgde nog een paar mini-spellen, zodat de groepjes die nog weinig hints hadden een kans kregen alles uit de kast te trekken en hun opgelopen achterstand enigszins konden wegpoetsen. Het perzikschijven over een vla-tafel in de mond van (voornamelijk vrouwelijke) Versotters werd met veel hilariteit bekeken, zeker door een aantal puberale mannelijke eerstejaars. Nadat dan ook deze blanke klodders van het gezicht werden geveegd, konden we eindelijk toeleven naar wat toch stiekem elk jaar weer het hoogtepunt is: De biercantus! Menig eerstejaars waren nog niet bekend met dit fenomeen, en hebben dan ook hun ogen uitgekeken en keeltjes goed gesmeerd. Het scala aan nummers was een feest van herkenning, de schorre stemmen namen met de minuut toe en de uitgedeelde straf-atjes werden met veel enthousiasme bekeken én ondergaan. Een prachtige opening van een prachtige avond.

Zoals gebruikelijk stond de tap continue open, werden er at-wedstrijden gespeeld, mensen onder tafel gebierpongd en uiteraard vele potjes Zweeds bierspel gespeeld. Ook de foutje hitjes, nog foutere dansjes, het onverstaanbare gebrabbel, de slechtste grappen en de oprichting van een roddelclub kwamen weer voorbij. Een vrouwelijke ouderejaars was vervolgens zo vriendelijk een van onze sjaarsen haar mond leeg te laten likken, en later ook met hem de vering van haar bed te testen, tot ontsteltenis van de omringende, stiekem jaloerse slaapkoppen. Dankzij dit unicum werd een weer nieuw record verbroken. De zondag ochtend begon traditiegetrouw met de geur van versgebakken spek, ei en zelfs friet die het gebouw vulde. De volgedronken maagjes die s ’nachts weer geleegd waren mochten nu teren op deze anti-kater hap. Hierna werden alle bevindingen over de dader en het moordwapen ingeleverd, waarna de commissie zich over de einduitslag boog, terwijl de rest zijn of haar spullen inpakte. Tot verbazing en hilariteit van velen kreeg het groepje met de luiste papa het voor elkaar om dankzij de dubbele correcte gok van dader en wapen (‘’owja vergeten… doe bij die tweede maar gewoon hetzelfde dan, heb toch geen pen’’) van de laatste plaats iedereen te overstijgen en met 1 punt verschil de overwinning te behalen. Er werden nog snel groepsfoto’s gemaakt, de fietsen gepakt en de terugweg naar de uni was een feit.

Een bijzonder mooi weekend waarvoor iedereen, maar met name de commissie en vrijwilligers, ontzettend bedankt worden!


OAC: Themafeest Gender in the Blender

Masterdiner

Door Tom Welman

Door Rachel van Dijk

Met knikkende knieën kwam ik tevoorschijn uit de dames WC. Je schat jezelf toch altijd in als een persoon met normen en waarden, maar blijkbaar mis ik mijn ruggengraat. Je zet jezelf weer lekker voor schut, dacht ik. ‘’Hoe zag ik er dan uit?’’ hoor ik je vragen. Nou, die knikkende knieën waren goed te zien. Doordat ik een rokje met bijbehorende legging droeg, kwamen mijn benen namelijk goed uit. Daarnaast was mijn krullenkop opeens omgetoverd in het huidige kapsel van Taylor Swift.

Op 1 oktober zijn we op uitnodiging van het bestuur van Versot samen met de Sociologie Master studenten een hapje gaan eten in bij Studio. Ik vond dit een leuk initiatief van Versot. Het schooljaar begon al meteen met een hoop studeren en het is leuk om dit af te wisselen met leuke dingen “work hard, play hard”. Daarnaast is het een goed initiatief om de vereniging te promoten onder de master studenten en elkaar beter te leren kennen. Bij binnenkomst in studio viel ons meteen op wie bij de studievereniging Versot hoorde, ze hadden net mooie nieuwe truien besteld, “leuk!!” We begonnen met een drankje van de vereniging, super fijn en mooi meegenomen. Er werd door mensen van het bestuur wat meer verteld over de vereniging en wat ze precies allemaal doen. Zelf heb ik besloten om zeker lid te worden, zodat ik goed op de hoogte kan blijven van de activiteiten en hier aan kan deelnemen wanneer het voor mij uitkomt. Toen was het wachten nog even op een paar master studenten die stylisch verantwoord een beetje te laat waren. Iedereen had mooi de tijd om de menu kaart grondig te bestuderen en toen de laatste studenten arriveerde hebben we besteld. Iedereen heeft erg lekker gegeten, de saté was erg in trek. Na het eten zijn we met een groepje richting Night of the University gegaan. Er waren een aantal mensen die graag naar de closing party wilde, maar die was helaas erg snel uitverkocht. Er stond een enorme rij voor het Cobbenhage gebouw. Maar niet getreurd er was genoeg te zien! Waaronder Karaoke met professoren en een college over psychopaten. Ik vond het een gezellige en leerzame avond!

‘’Waarom loop je er dan zo bij?’’ is de logische vervolgvraag. Dit had natuurlijk een reden. Ik ben zelf eigenlijk niet zozeer gecharmeerd van het rondlopen in vrouwenkleding. Het was namelijk tijd voor de eerste activiteit van de OAC: het themafeest Gender in the blender! ‘s Avonds verzamelde al het gepeupel dat Versot rijk is zich in café Peanuts. De schaamte die ik voelde aan het begin van de avond toen ik uit het toilet kwam, verdween geleidelijk gedurende de avond. Waar maakte ik me namelijk nog druk om? Ik zag de meest uitgedoste figuren voorbij komen: mannen in kerstjurkjes, travestieten, Sugar Lee Hooper… We hebben het allemaal gezien die avond. Een speciale vermelding overigens voor Ivo, Naomi en Mitchell. Ze hadden de mooiste outfit die avond en wonnen een prijsje! De hele avond werd er bier gedronken, fout gedanst en met borsten gegooid. Dat gooien was niet voor niks natuurlijk, er konden namelijk shotjes gewonnen worden als je de (nep)borsten in een BH gooiden. En wie had gedacht dat mensen dan opeens zo goed raak kunnen gooien? Al met al was het een geslaagd feestje. Dat was duidelijk. ‘’Hoe weet je dat zo zeker?’’ vraag je. De gezichten keken behoorlijk voldaan en dronken toen iedereen huiswaarts ging.


Recensie: maaltijdsalade garnalen van de AH

Tilburg University Cantus

Door Marlie Wijn

Schuimloos bier, vals gezang en vol gespauwde wc’s… dat kan natuurlijk maar één ding betekenen: de TUC is weer geweest! Voor sommigen een moment om moed in te drinken voor het komend collegejaar, voor anderen een avond van louter schorre kelen en foute beslissingen. Een ding is zeker, de TUC is nooit saai.

Als student komt het niet heel onregelmatig voor dat je geen tijd of zin hebt om een volledige drie-gangen maaltijd te bereiden. Ik zal dan ook zeker niet de enige zijn die haar toevlucht zoekt bij de kant-en-klaarmaaltijden afdeling van de Albert Heijn. Daarbij ben ik een liefhebber van maaltijdsalades en garnalen, dus ik dacht mijn perfecte match te hebben gevonden toen ik een combinatie van deze twee in de koeling zag staan. “5 euro is veel, maar voor drie garnalen, vijf blaadjes sla en een smakeloze saus heb je dat natuurlijk wel over”, dat moeten ze ten minste gedacht hebben op het hoofdkantoor van deze supermarktketen. Ik ben het hier niet volledig mee eens. Ik schrok toen ik aan de kassa kwam en zag dat deze avondmaaltijd wat duurder uitviel dan ik had ingecalculeerd, ik schrok nog harder toen ik thuis kwam en de sla met de saus mengde. Mijn reactie toen ik de schamele inhoud van het plastic bakje zag was echter niks vergeleken met die toen ik een hap nam. Ik gaf het een eerlijke kans en ging bijna van mijn stokje. Oké, lichtelijk overdreven, maar een culinaire fijnproever als ik op het gebied van garnalen, noedels en salade voelt wel iets meer dan een wrange teleurstelling. Pure ellende. Een luide zucht en een tweede hap volgden. Was dit het dan? Was dit dan alles? En ja, uiteindelijk liet deze ogenschijnlijk perfecte match me teleurgesteld en onvoldaan achter. Wat een illusie. Ik laat me niet nog eens voor de gek houden door deze mengeling van smakeloze saus, harde noedels (dat is toch niet goed?!), drie garnalen, 5 blaadjes sla en vreemde groene bonen. De volgende keer kook ik gewoon zelf neem ik Italiaanse kip.

Door Bas Bernaards

Aangezien we volgens het KNMI een tyfoon à la Katrina konden verwachten, werd de inloop een uurtje uitgesteld. Uiteraard viel er geen druppel regen, en konden we wegens de vele gekleurde poncho’s zelfs enkele tientallen regenbogen spotten. Uiteindelijk schuifelde we netjes 10 aan 10 het terrein op. Daar bleek een van onze gasten geen bier te lusten, maar dat geheel terzijde. Het is niet bekend of God of een organisator dit had geregeld, maar een nog onbekend Versotter heeft enthousiast op de knietjes gezeten om voor onze fantastische plek te zorgen. Waarvoor dank. Genoeg ruimte aan de zijkant voor de foute dansjes, dicht genoeg bij de wc’s om niet heel je nieuwe shirt onder te kotsen en gelukkig lag de bar op kruipafstand. Na een uurtje matig indrinken en wat cliché speeches konden we dan toch eindelijk beginnen. Het bekende repertoire van heerlijke meezingers kwam voorbij, de nodige kannen werden leeg ge-at, een bepaald Versot-lid kreeg weer 30 mensen geknield en de bewakers moesten veelvuldig mensen van tafels of stoelen trekken. Kortom, een heerlijk feest. Toen ver na het laatste nummertje ongeveer de helft zijn eigen achternaam niet meer wist en de andere helft verdwaald was in het feestgedruis, strompelden we voorzichtig naar de Boekanier. En daar sloten we af door tot in de vroege uurtjes te shotten, onszelf voor schut te zetten met spastische dansmoves en natuurlijk enkele wc’s en wasbakken te bevlekken. Al met al was het een geweldige avond. Denk ik…


Night University

Eerstejaars friet-avond

Door Naomi Hoven

Door Youri Spapens

Op 1 oktober zou Night University uitpakken met een slotfeest dat werd georganiseerd door Versot, INPUT en Complex. Waar we onszelf eerst de vraag stelden hoe we aan 450 man kwamen om de zaal vol te krijgen, verzekerde Facebook ons er met een kleine 1200 aanmeldingen van dat dit wel goed zou komen. Die avond, klokslag acht uur, vond er dan ook een heuse stormloop plaats op bandjes. Half uur later, bandjes op, mensen boos.

Naast alle superleuke andere activiteiten van Versot, zijn de eerstejaarsactiviteiten een ´must´ om als eerstejaars Sociologiestudent bij te zijn! Zo is er bijvoorbeeld al een zeer geslaagde eerstejaarslunch geweest en deze keer een eerstejaars frietavond. Zo goed georganiseerd door de eerstejaarscommissie is het altijd de moeite waard om als eerstejaars een activiteit te bezoeken. Wie zegt er nee tegen gratis friet? De eerstejaars Versotters en bestuursleden kennende beloofde het een leuke avond te worden!

Nadat het progamma van Night University was afgelopen, begonnen de mensen zich te verzamelen in het Academia gebouw. Ze aanschouwden een preview van de Nacht der Professoren. In de tussentijd kwamen de ‘bekende Nederlanders’ Manuel en Géza aan die niet konden wachten op hun meet & greet met lekkere chicks. En die lekkere chicks kwamen er: onze eigen bekende Versotters Sophie en Rianne hadden de eer om een geweldig slaonze-manager-op-z’n-kont spel met ze te doen. Met het precieze antwoord op de vraag hoe groot oftewel klein Géza is, wist Sophie iedereen wel even te verbrouweren. Waarom weet je dit?! Toen de normale vragen oversloegen op gewaagde vragen, besloten ze er een eind aan te breien. De manager blij dat hij er zonder blauwe billen vanaf is gekomen.

Na het heerlijke eten werd er al snel van de friet overgestapt naar iets sterkers en ging de avond van gezellig naar super gezellig. Veel spelletjes en veel kletsen is natuurlijk altijd goed om een bepaalde band op te bouwen met je medestudenten, je zit natuurlijk wel meerdere jaren aan ze vast. Als goed ingeburgerde Versotter ging de avond al snel door naar een avondje uit, waar we met verschillende andere Versotters en ouderejaars een feestje hebben gebouwd! Kortom, eerstejaars, als je van een gezellige tijd houdt met veel lachen, lekker eten en een mooie afsluiting, dan moet je bij dit soort activiteiten van Versot zijn! Eerstejaarsactiviteiten van Versot zijn dus altijd de moeite waard om bij te zijn! Tot de volgende activiteit!

Het was tijd om op het podium te stappen. Het USB’tje van Géza begon z’n werk te doen en Manuel zwiepte het publiek op. Een aantal dames stonden op twee centimeter van het podium met hun blik gericht op Manuel hartstochtelijk te dansen, maar Manuel zag maar één iemand staan deze avond als het om de dames gaat. Eerstejaars Nazifa veroverde z’n hart. Tja, Versotter hè. Draaitijd om, drank mee en gauw de auto in. DJ Yassco met z’n MC stonden al klaar om het over te nemen sloten het feest spetterend af. Eind goed, al goed.


Tastbaar verzet Door Rob Wilts Ik ben boos. “Maar Rob, je bent toch áltijd boos?”. Oké oké, vooruit, maar ik ben nu écht heel boos. Ik ben boos omdat wij, de burgers van dit land, weer bedrogen en verloochend worden door de overheid. Waar ik nog bozer over ben is dat de media zoals altijd manipuleert en vriendjespolitiek voert door hun selectieve rapportage van de actualiteit. Hoe vaak heb je de afgelopen maanden iets gelezen over ISIS, vluchtelingen, sexting of andere triviale zaken? Ja, dat dacht ik. Waarom stuurt niemand mij ooit naaktfoto’s trouwens? Het is toch zo’n groot probleem? Waar blijven ze dan? Ik dwaal af. De corrupte media zeggen dan dingen als “Ja, we moeten een journalistieke keuze maken van wat we rapporteren, we kunnen het niet overal over hebben”. En de Nederlander trapt er in. Ik laat me niet foppen en over 5 jaar zullen jullie allemaal zeggen: “Oh ja, Rob had toch wel gelijk”. Er is namelijk iets heel kwalijks aan de gang. Met ingang van 1 januari hebben de linkse terroristen van het kabinet achter onze rug om een verbod op gratis plastic tasjes doorgedrukt. Onder druk van de Europese dictatuur van geldverslinders gaat weer een oer-Hollands product van onze straat verdwijnen. Want ze zeggen wel dat het alleen om gratis tasjes gaat, maar zodra er één tas over de wal is zijn de rapen gaar! Ik kom op voor onze tas, want ik ben het BEU om dit land kapot te zien gaan. De tassen zijn een icoon in het straatbeeld en de elitaire boevenbende van het Katshuis probeert het kapot te maken. Volgens de regering zou het beter zijn voor het milieu als we uit verre landen geïmporteerde stoffen tassen gebruiken. Weer gaan we buitenlandse producten voortrekken en laten we onze eigen tassen rotten op straat. Onze eigen Nederlanders worden met lege handen weggestuurd bij de voedselbanken waar deze regering ze van afhankelijk heeft gemaakt, omdat ze de plastic tassen waar het voedsel in zit niet meer uit mogen delen. Mijn bloedeigen oma, met leeggestolen portemonnee en bevroren pensioen struikelt met handen vol boodschappen van de stoeprand omdat dít kabinet ervoor gezorgd heeft dat ze voor haar tasje moet betalen. En dat kán ze niet,

want elke cent is al van ‘r afgepakt door de geldwolven in Den Haag. Ik kan me niet langer stil houden, ik moet me uitspreken. En ik zal dan door de linkse elite wel weer neergezet als een tas-ist, een kabastaard of een zak. Ik ga niet toekijken hoe we definitief vaarwel zeggen tegen zo’n fantastisch Nederlands stukje geschiedenis. Het laatste beetje vertrouwen wat ik in onze Nederlandse bevolking had was het gratis tasje dat ik al 10 jaar bij geen enkele supermarkt meer krijg. Het volk moet weer in opstand komen! Teken deze petitie allemaal zodat we die verraders in Den Haag kunnen laten zien dat de burgers het ZAT zijn: www.eigentaseerst.nl. Doen!

Tot slot een mededeling uit de categorie: “Goed Nieuws”. Na een jaar gemis van het mooiste onderdeel van de nieuwsbrief, met alle gevolgen van dien, mag ik met blijdschap aankondigen dat hij terug is. Ja, écht! Ik presenteer dan ook met gepaste trots*: De IKEWETO-quarterly index fall 2015**: 1. Iris ( − ) 2. Inge ( ↑ ***) 3. Evelien ( ↑ ***) 4. Carmen ( ↓ ) 5. Noël ( ↓ )

*: Over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd. **: In het verband met de overstap op een nieuwe methodiek heeft de raad besloten over te gaan op de meer alom voerbare naam IKEWETO-quarterly index. Post gericht aan de commissie WZODIWHOK 2013 zal tot en met 15 december aanstaande beantwoord worden. ***: Nieuwe binnenkomer




Test: welk uitgaanstype ben jij? Door Bas Bernaards Uitgaan. Stappen. Kroegen. Elke Versotter is wel in voor een avondje muziek, drankjes en dansjes. Maar wat voor type ben je tijdens zo’n avond eigenlijk?

1. Wanneer ga je op stap? A) Soms bij een verjaardag ofzo. Enne, Versot heeft soms ook een borrel ofzo? B) Borrels, verjaardagen, bedrijfsuitjes, alle gelegenheden moeten worden aangegrepen! C) Even denken, eergisteren, gisteren, vanavond en waarschijnlijk morgen… Wanneer eigenlijk niet?

2. Met wie ga je meestal op stap? A) Liefst met heel Versot. Of gewoon met alle 22 vrienden / vriendinnen die op het eerdere feestje waren. Hoe meer zielen hoe meer vreugde, toch? B) Vaak gewoon met één (beste)vriend of vriendin. Uit je plaat gaan of gewoon rustig, diegene kent mij toch het beste C) Met een klein groepje, 4 tot 8 man. Lekker gezellig en toch niet te druk. Wil er iemand naar huis? Geen punt, genoeg feestgangers over.

3. Voordat je richting de kroeg gaat… A) Zuipen we onszelf helemaal klem. Flessen wodka, kratten bier, en gaan. Indrinken is gezellig én goedkoop. B) Drinken we een paar drankjes bij iemand thuis. Alvast een beetje sfeer creëren, en gezamenlijk naar de locatie fietsen. C) Spreken we af vlakbij de kroeg. Drinken doe je gewoon daar, toch?

4. Zodra je in de kroeg bent… A) Begin je met een biertje. We bouwen de avond langzaam op. B) Bestel je een cola. We zien wel of we gaan drinken,

ligt aan de avond. C) Loop je naar de bar. 6 bier en 6 shotjes alsjeblieft? De avond is begonnen en we gaan er tegenaan!

5. Je favoriete nummer knalt uit de speakers! Jij gaat… A) Met je hoofd mee deinen op de het ritme. Jezus wat een lekker nummertje! B) Alles keihard mee blèren! Je kent immers de hele tekst van elk nummer. C) De aandacht opeisen door he-le-maal los te gaan. Dansen, meezingen; uit je bol. Dit is jouw beat, en de rest mag het weten!

6. Er staat een leuk(e) en knap(pe) jongen / meisje bij de bar. Jij … A) Lacht een keer verlegen. Heeft zij/hij mij gezien? Niet? Shit...nog een keer lachen. B) Probeert oog contact te maken. Gelukt? Nu een cliché praatje aanknopen. C) Stapt er direct op af, met je slechtste openingszinnen. Leuke tent he? Ja ik kom hier best vaak... Neuken?

7. Scoren op een avondje uitgaan is… A) Heel spannend, hihi. Zou wel een keer leuk zijn, maar het is toch eng als je iemand niet goed kent? B) Een must! Ik slaap sowieso niet thuis vannacht. C) Leuk om te proberen. Je bent niet steeds aan het jagen, maar je vind het heerlijk om lekker te flirten.

8. Shit, eigenlijk heb je een belangrijk college om half 9. Jij… A) Wil de pret niet bederven, en doet in zekere mate lekker mee. Maar niet te zat en het niet te laat maken. B) Drinkt snel je laatste bier op. Nog even een water bestellen en dan braaf voor 1 uur op bed. C) Wil daar helemaal niet aan denken. We halen gewoon de nacht door, toch? En anders gaan we volgende week wel een keer naar dat college…


9. Als je eenmaal in de stemming bent, drink jij het liefste… A) BIER! B) Wijntjes, cocktails en shotjes Sourz enzo (lees: slettendrank). C) Sterk! Shotjes wodka, whisky of uiteraard een tequila suïcide: jij draait er je keel niet voor om.

10. Als je zat bent… A) Ben je heel gezellig en druk. Keihard meezingen en iedereen mee proberen te laten doen. LET’S GO! B) Ben je stil. Je staat in een hoekje wazig voor je uit te kijken. Je doet ongeveer al een half uur over dat biertje. C) Wordt je emotioneel. Je zielige verhalen komen naar boven, of je begint juist ruzie te zoeken.

11. Als je het tijd vindt om naar huis te gaan… A) Zeg je centraal even gedag, pakt je jas en loopt naar buiten. B) Ga je iedereen 1 voor 1 af. Een knuffel, een zoen, wat ga je ze missen. C) Ben je opeens kwijt. Zegt niks, pakt je jas, en verdwijnt in de nacht.

12. Als je thuis bent… A Ga je direct slapen. Zzzzzzzz… B) Drink je nog even wat water, legt je kleren voor morgen klaar en ploft op bed. C) Ga je pizza bestellen, de frituur aangooien en TV kijken.

13. De volgende ochtend… A) Oef, is het vrij lastig uit bed te komen. Een beetje hoofdpijn en duizeligheid. B) Denk je dat je sterft. Je hoofd knalt uit elkaar, en je maag keert zich binnenste buiten. C) Voel jij je vrij fris. Even een kop koffie en weer knallen!

UITSLAG (13 – 21 punten) Feestganger! Je vindt het leuk om weleens met Versot of wat vrienden ergens heen te gaan ‘s avonds. Ook van een biertje ben je niet vies, maar dat alcohol gieten is toch niet echt jouw ding. Liever een beetje kletsen met mensen en toekijken hoe de rest zich voor schut zet. Morgen immers weer een dag.

(22 – 30 punten) Feestbeest! Jij gaat vrij vaak naar feestjes of gewoon een avondje uit. Je vindt het leuk om met vrienden / vriendinnen lekker te dansen in de kroeg, liefst met een drankje in je hand. Soms een avondje zuipen tot we kruipen, maar meestal wel een beetje op jezelf letten met oog voor de dag erna. (31 – 39 punten) Absolute Party animal! Jij wil zo vaak mogelijk gaan stappen, en dan liefst nog zo zat mogelijk ook. Keihard drinken, helemaal los gaan op de muziek en heel opzichtig op zoek naar een lekkertje voor vannacht; jouw avonden zijn nooit saai. GO HARD OR GO HOME!

Puntentelling: 1. A-1 B-2 C-3 / 2. A-3 B-1 C-2 / 3. A-3 B-2 C-1 / 4. A-2 B-1 C-3 / 5. A-1 B-2 C-3 / 6. A-1 B-2 C-3 / 7. A-1 B-3 C-2 / 8. A-2 B-1 C-3 / 9. A-2 B-1 C-3 / 10. A-3 B-1 C-2 / 11. A-2 B-3 C-1 / 12. A-1 B-2 C-3 / 13. A-2 B-1 C-3


Interview met docent Erik van Ingen Door Rob Wilts Met ingang van dit collegejaar is wijlen Religion & Identity in het derde jaar van de bachelor vervangen door het vak: “Social Consequences of the Internet: Cohesion, Inequality and Well-being”. Dit nieuwe vak betekent ook de terugkeer van universitair docent Erik van Ingen in het bachelor onderwijs. Reden genoeg voor de nieuwsbrief om polshoogte te nemen! Voor degenen die je nog niet zo goed kennen; wat zijn je specialisaties binnen de Sociologie en wat trekt je hier zo aan? Mijn specialisatie is: de sociale en psychische gevolgen van internetgebruik. We weten al vrij veel over hoe mensen het internet gebruiken. Wat we minder goed weten, is wat het ons precies oplevert. Daar probeer ik meer over te leren. In mijn geval doe ik dat onder andere door te kijken naar het LIS panel in Tilburg waar mensen door de tijd gevolgd worden om te zien wat er gebeurt in hun levens. Ik kijk naar wat mensen na negatieve levensgebeurtenissen doen op het internet om hun problemen te verwerken; “online coping”. Het mooie aan een nieuw gebied als internetsociologie is dat je bijdraagt aan de nieuwe ontwikkelingen zoals een nieuw meetinstrument opzetten om een concept te meten. Daarnaast gaan de ontwikkelingen ook verschrikkelijk snel; een collega deed onderzoek naar Hyves en moet nu al steeds vaker uitleggen wat dat is. Slechts vijf jaar geleden was het nog het populairste sociale medium van Nederland, nu lijkt het al weer achterhaald. Internet is toch een van de grote veranderingen van onze tijd. “Social Consequences of the Internet” is het nieuwe vak dat je nu in de bachelor geeft; wat zijn die “consequences” dan? Oei, in de cursus doe ik hier natuurlijk zeven weken over om dit te beantwoorden. Wat het lastig maakt, is dat die consequenties ook snel veranderen. De gevonden resultaten van internetonderzoek in de jaren ’90 gaan nu al niet meer op. Destijds dacht men dat internet ten koste zou gaan van tijd die we sociaal doorbrengen. Het internet

is echter sindsdien al weer verschrikkelijk veranderd en nu blijkt dat dat niet zo hoeft te zijn. De cursus richt zich op cohesie, ongelijkheid en welzijn. Cohesie is toegenomen. De meeste tijd op sociale media wordt doorgebracht met “strong ties”, bekenden, vrienden en familie. Wat nieuw is, is dat er ook meer contact is met zwakkere banden, vrienden van vrienden. Of we daarmee beter af zijn, is natuurlijk een andere vraag. Zo denken sommige wetenschappers dat de kwaliteit van onze relaties vermindert als gevolg van het internet, maar overtuigend bewijs ontbreekt vooralsnog. Op het gebied van ongelijkheid is het in ieder geval duidelijk dat internet geen plek zonder ongelijkheid is. Veel externe bronnen van ongelijkheid hebben ook op het internet invloed. Hoger opgeleiden halen bijvoorbeeld meer hulpbronnen uit het internet, ondanks dat ze er niet per se meer gebruik van maken. Aan de andere kant geeft bijvoorbeeld open onderwijs op het internet een kans om ongelijkheid te laten dalen, maar dan moet men er wel gebruik van maken. Wat betreft welzijn is er van begin af aan veel onderzoek geweest naar of eenzaamheid of depressie en internet samenhangen, maar daar geloof ik niet zo in. Soms worden er wel samenhangen gevonden, maar of het internet ook echt de schuld heeft van meer eenzaamheid of depressie is discutabel. We zagen ook al dat ongelijkheid voornamelijk uit bronnen buiten het internet kwam. Zijn de meeste internet thema’s niet gewoon oude thema’s in een nieuw jasje? Nee, je ziet toch wel dat er verschillen zijn en een aparte invloed van internet. Zo kan je bijvoorbeeld denken aan alle medische informatie die nu op internet uitgewisseld wordt en wat dat doet tussen dokter en patiënt, of de groei van online supportgroepen. Maar ik denk inderdaad niet dat internet “de grote revolutie” is in dat opzicht. Hoe ben je bij Tilburg University terecht gekomen? Ik heb hier in Tilburg vrijetijdswetenschappen gestudeerd, ik ben dus eigenlijk ook geen socioloog. Ik had het idee dat ik na mijn studie heel snel weg zou zijn uit Tilburg, maar dat liep anders. Ik heb wel altijd onderzoek willen doen maar deed dat in eerste instantie bij een commercieel onderzoeksbureau en in opdracht van de overheid. Uiteindelijk had ik toch het idee dat wetenschappelijk onderzoek mij het meest ligt, dus ben ik hier bij sociologie gaan promoveren.

De Versotte Courant Herfsteditie 2015-2016 Hoe ambitieus ben je? Ik denk dat iedereen in de wetenschap zeer ambitieus is. Er is in de wetenschap veel meer concurrentie dan studenten denken. Publiceren en onderzoeksgeld binnenhalen is één grote competitie. Alle docenten hebben in de gang een foto van zichzelf hangen met een bepaald thema. Waarom heb je voor een foto met een schaakbord gekozen? Schaken is een hobby van me. Hoewel het vooral gewoon leuk is, heeft het me ook geleerd om me wat langer te concentreren. Dat heeft me als onderzoeker zeker geholpen. Hoe was je als student? Laten we zeggen dat de ambitie pas later is gekomen! Welk deel van je werk vind je het leukste? Het leukste vind ik het ontwikkelen van wetenschappelijke ideeën en kijken of het klopt. Daarna komt het uitwerken, dat is minder leuk omdat je al weet wat komt. Onderwijs geven is ook leuk, maar daar zit te veel administratie bij. Het beantwoorden van mailtjes en aanleveren van documenten geeft me al genoeg werk om mijn dagen te vullen. Hoe staat het in de liefde? Nu moet ik het niet verkeerd zeggen; ik ben nu… 6 jaar samen met mijn vriendin! Ik heb een dochter en een jongere zoon. De nieuwsbrief heeft overal ogen en oren. Zo hebben we je onlangs op zaterdag in de Studio gespot; onze stamkroeg. Kom je daar vaker? Goede openingszin! Ja, daar kom ik vaker. Ik heb zelfs mijn promotiefeest in de studio gegeven. Als vrijetijdswetenschapper moet je een beetje voeling houden met het veld. De gezinssituatie legt daar enkele beperkingen op, en dat is ook helemaal niet erg, maar ik hou er wel van om een biertje te doen, uitgebreid uit eten te gaan, of een festival of iets cultureels te bezoeken. Dat is ook de reden dat ik in de stad woon en niet in bijvoorbeeld de Reeshof. Wat doe je vaak wat je niet zou moeten doen? De vraag is natuurlijk eigenlijk wat ik vaak doe en wat ik ook met de nieuwsbrief wil delen. Nou, wat ik te vaak doe is de vijfde, zesde of zevende kop koffie halen bij de automaat. Dan smaken ze ook minder lekker.

Wanneer ben je het gelukkigst? Ik ben heel snel gelukkig. Een artikel dat gepubliceerd wordt, lekker uit eten met een wijntje, of de kinderen; ik word er allemaal gelukkig van. Studenten doen vreemde dingen. Wat is je het meest bijgebleven dat een student ooit gedaan heeft? Pfoe, dat zijn er een hoop. Ik heb een map op mijn e-mail met allemaal opmerkelijke berichten. Ze zijn niet allemaal van studenten, maar er zit er een bij van een student die zijn opdracht niet af had omdat het huis van zijn tante bij een aardbeving was ingestort en hij moest helpen opbouwen. Natuurlijk heel heftig en het is me zeker bijgebleven!


De Ander Door Evelien Tindemans Iedere ochtend als ik wakker word, begint mijn dag hetzelfde: ik pak mijn telefoon uit de oplader te halen om vervolgens nog even terug te kruipen en vanuit mijn bed mijn Facebook te checken. Niet zelden leg ik 5 minuten later mijn telefoon weg met de vraag: waarom deed ik dit ook alweer? Reden hiervoor is dat er op Facebook steeds vaker onvrede geuit wordt over bepaalde problemen op landelijk en op wereldniveau. Dagelijks verschijnen artikelen op Facebook over de vluchtelingenproblematiek en daar zal ik in deze column op focussen. Ik keek laatst, uit pure interesse in wat er in mensen om gaat, op de Facebookpagina van de PVV en ik schaam me oprecht voor de gedachten van mensen en de opmerkingen die zij daar uiten. In een van de opmerkingen werd geïnsinueerd dat de ideeën die Hitler had en de gruweldaden die hij uit liet voeren niet gek waren.. We leven in een vrij land; dus ieder mag zijn mening geven. Maar creëren we door deze vorm van vrijheid niet alleen maar meer haat en nijd onderling? En wat maakt dat mensen zo pontificaal tegenover elkaar staan? Is het angst; angst dat‘ de vreemdeling’ onze zelfgenoegzame levens beïnvloeden? Ik kan me nog als de dag van gisteren herinneren dat ik bij Hoofdvragen zat en uit frustratie over al het onrecht en de conflicten in de wereld door de klas riep: ‘Waarom kan niet gewoon iedereen normaal tegen elkaar doen?! Waarom moeten er altijd conflicten zijn?!’ Natuurlijk barstte de klas in lachen uit! Want wat is dat nou voor een stomme vraag? We leren tijdens de studie immers voldoende over het ontstaan van conflicten, dus is deze vraag vrij logisch te beantwoorden. Maar wanneer we leren over het ontstaan van conflicten en over het versterken van de cohesie in samenlevingen, wat hebben we dan aan deze ‘kennis’ als we niet eens in staat blijken om cohesie tot stand te brengen? Wanneer de ene bevolkingsgroep begint met het roepen van; ‘de grenzen moeten dicht’; en zelfs ‘Nederland hoort wit te blijven’; dan staan personen met een vluchtelingenachtergrond die reeds in Nederland wonen op, om hun stem te laten horen

omdat zij zich achtergesteld en gediscrimineerd voelen. Maar als we toch alles ter discussie gaan stellen en overal onze mening willen geven en daardoor elkaar niet in de waarden laten, hoe willen we dan nog verdraagzaam met elkaar omgaan? En hoe willen we dan ‘samenleven’? Een filosoof genaamd Levinas, stelde het volgende: ‘De ontmoeting met de Ander verstoort mijn zelfgenoegzame bestaan(..)De ontmoeting met de Ander maakt ons verantwoordelijk(..)’. Hij verwijst hiermee naar de houding van de Westerse maatschappij die angst heeft voor ieder Ander(bv vreemdeling) die niet tot Zelfde te herleiden is. Door de confrontatie met de Ander(door de komst van vluchtelingen naar EU) wordt ons zelfgenoegzame bestaan verstoord en worden we tot verantwoording van het mens-zijn geroepen. In plaats van oogluikend het lijden van een ander toe te staan(‘grenzen dicht’) omdat dit lijden onze zelfgenoegzame leventjes verstoord, dienen wij verantwoordelijkheid te nemen voor het lot van onze medemensen. We dienen een ander recht te doen; ‘Recht doen’ betekent hier dat we het lot van een ander op ons nemen en de ander als ‘Ander’ erkennen en tot zijn recht laten komen. We dienen de Ander te respecteren in zijn anders zijn! En voor zover ik weet helpt het uiten van negatieve gevoelens jegens andere bevolkingsgroepen daar niet in mee. Levinas schreef zijn werk ten tijde van de Tweede Wereldoorlog, dit is niet vreemd gezien de gruweldaden die verricht werden onder Hitler zijn bewind; men werd geliquideerd wanneer zij niet tot zuiver ras behoorden. Hij vroeg zich destijds af hoe het mogelijk was dat na eeuwen beschaving en in tijden van grote denkers er nog altijd conflicten zijn; hetzelfde vraag ik me nog altijd af.. Laat de geschiedenis een les zijn en laat de theorie van Levinas een boodschap zijn: laat de Ander zíjn en laat de ander in zijn waarden.


Hartslagcafé: de vluchteling begrensd

Constitutieborrel

Door Evelien Tindemans

“Wacht maar, je komt er wel achter hoe erg je het gaat missen”, “wedden dat je het na de algemene ledenvergadering (ALV) super jammer vind dat het voorbij is?” en “je valt echt in een zwart gat na een bestuursjaar”. Een greep uit de opmerkingen die ik in de periode juli – september voorbij heb horen komen over de destijds naderende constitutieborrel en wissel-ALV van 2 september. Of zoals ik het liever noem; de verlossing. Want laten we eerlijk zijn; een jaar is lang. Een jaar lang de schijn ophouden dat je wel degelijk iets nuttigs doet. Een jaar lang tegen je wil in de kroeg staan en toch maar weer helemaal MAVO gaan. Een jaar lang ’s nachts opdrachten en een thesis maken. Voorbij. Vrijheid. Daar waar sommige van mijn lotgenoten dit heugelijke feit op een ietwat vreemde manier te vieren, namelijk door de hele avond te huilen, besloot ik me te richten op de andere helft van de avond. Het nieuwe bestuur. Want elk afscheid is natuurlijk eigenlijk gewoon een nieuw begin (deze zin kan op een leuk glitterplaatje op Facebook). Ik wil dan ook van deze mogelijkheid gebruik maken om de rest van de avond door de ogen van het nieuwe bestuur te beschrijven. Zodoende: “Oh, leuk, vereniging X wil een estafette met ons doen!”. “Huh, waarom halen ze nou bier?”. “Oh, verdikkie, estafette is met bier drinken! Ik dacht dat we gingen rennen met stokjes, bier drinken kan ik helemaal niet”. De rest van de avond bestond uit een pijnlijke reeks nederlagen in voorzetting van de eerder behaalde recordreeks op de bekendmakingsborrel. Het hoogtepunt van de avond was toen een van de tegenstanders zelfs uit medelijden 20 seconden wachtte om een poging tot inhaalslag te wagen. Deze bleef echter, tragisch genoeg, uit. Maar ze hebben wel andere talenten!

Donderdag 22 oktober was het weer tijd voor het hartslagcafé waar ditmaal gesproken werd over ‘Vluchtelingen begrensd’. Voor de avond écht van start kon gaan, sprak onze voorzitter nog even het publiek toe waarbij hij interessante verwondingen over de vluchtelingenproblematiek met ons deelde. Vervolgens werd het spits afgebeten door Henk van Houtum(politiek geograaf) die een vrij linkse positie innam ten aanzien van het vluchtelingendebat met zijn stelling dat de visumplicht afgeschaft zou moeten worden en er een vrije migratie mogelijk moet zijn tussen álle landen in de wereld; en niet slechts binnen de landen die aangesloten zijn bij het Schengen verdrag. Waar ik een felle reactie vanuit het publiek had verwacht, bleef het aardig rustig in de zaal terwijl ik zélf tenenkrommend aan het luisteren was naar de idealistische uitspraken van meneer van Houtum. Zoals ook in mijn column te lezen zal zijn, ben ik absoluut geen voorstander van ‘grenzen sluiten’ voor de stroom vluchtelingen.. maar zijn linkse en utopische standpunten zijn naar mijn idee simpelweg niet te verwezenlijken. Gelukkig werd pleidooi van Henk van Houtum opgevolgd door een presentatie van Conny Rijken(juriste). Conny Rijken sprak verhelderend over de situatie omtrent de vluchtelingen en gaf een weergave over hoe het proces rondom de komst van de vluchtelingen nu daadwerkelijk verloopt. Het inzicht dat mevrouw Rijken aan de orde bracht, was daarmee naar mijn idee een stuk realistischer en gangbaarder dan de visie van Henk van Houtum. De avond werd afgesloten met een aantal interessante doch kritische vragen die bediscussieerd werden door het publiek en de sprekers. Al met al een veel bewogen avond die mij weer aan het denken heeft gezet over de situatie rondom de vluchtelingenstroom naar Europa. Dat er niet één enkele oplossing als ‘volmaakt’ kan worden gezien is echter helder!

Door Rob Wilts


Erotisch kapitaal Door Wilfred Uunk Als je een mooi meisje bent, trek je meer aandacht, zijn mensen meer hulpbereid en aardiger dan als je minder mooi bent. Dat betaalt zich uiteindelijk ook terug op de arbeidsmarkt, aldus Catherine Hakim in haar (vrij) nieuwe boek “Honey Money: The Power of Erotic Capital“ (Allen Lane, London, 2011). Mooie vrouwen hebben bij gelijke opleidings- en werkervaring een wage premium van 12% ten opzichte van minder mooie vrouwen. Dit wage premium effect is verassend genoeg nog iets sterker voor mannen (17%). Verrassend omdat mannen minder uren achter de spiegel doorbrengen dan vrouwen en de idee bestaat dat juist vrouwen meer op hun uiterlijk worden beoordeeld en mannen op andere kwaliteiten. Kennelijk zit er iets in schoonheid dat maakt dat je meer succesvol bent in het leven, en dit geldt ongeacht de sekse. Volgens Hakim kan dat komen door allerlei met elkaar samenhangende mechanismen; mensen zijn inderdaad aardiger en behulpzamer als je mooi bent en je wordt ook beter geëvalueerd door je leraar, je baas of door je studenten als je een knappe leerling, werknemer of docent bent (krijg ik daarom zulke goede evaluaties…?). Dat betaalt zich later uit in het onderwijs en op de arbeidsmarkt. Overigens ontwikkelen de sociale vaardigheden van mooie mensen –het sociaal kapitaal— zich door de aandacht en het zelfvertrouwen dat mooie mensen krijgen ook sneller, en dit zorgt in combinatie met hun verschijning natuurlijk ook voor betere waarderingen. Nee, een ‘’domme boer’’ (peasant volgens Hakim) kan zijn plombe gedrag niet compenseren door een knap uiterlijk; enige manieren zijn wel belangrijk. Hakim noemt het hebben van een knappe verschijning of het ervoor zorgen dat je er goed uitziet een vierde hulpbron na economisch kapitaal (geld), humaan kapitaal (opleiding), en sociaal kapitaal (contacten). Erotic capital is zeker een mooie media-trigger –Hakim heeft haar boek behoorlijk uitgevent--, maar het is wel oude wijn in nieuwe pakken. Pierre Bourdieu noemde immers reeds het belang van cultureel kapitaal –waaronder leefstijl—als nieteconomische hulpbron voor mensen op verschillende

soorten markten, zoals de arbeids- en huwelijksmarkt. Ook Thomas Piketty scoort op soortgelijke wijze enorme media aandacht door Marx gedachtegoed (groeiende ongelijkheid in vrije markten tussen zij die hebben en zij die niet hebben) opnieuw te verkopen, zij het niet iets anders (kapitaal accumuleert snel door rendement op beleggingen). Misschien moet ik ook eens wat oude ideeën gaan recyclen (…). Belangrijkere kritiek op Hakim’s erotisch kapitaal is hoe je schoonheid meet. Zo wordt symmetrie in het gelaat soms positief gewaardeerd, dan weer negatief blijkt uit sociaalpsychologisch onderzoek. Charlize Theron is bijvoorbeeld een zeer knappe dame, maar zeker niet symmetrisch. Verder: normen over schoonheid zullen variëren naar groep en naar land. Dat bleek duidelijk in de discussie na haar presentatie over haar boek in het mooie Luxemburg, toen ik daar afgelopen week een workshop bijwoonde over gender issues. De aanwezige academici waren het eens in hun kritiek dat in de wetenschap uiterlijk veel minder telt en een te mooi/te glad uiterlijk zelfs negatief wordt gewaardeerd. Ook Hakim’s mening over de rol van erotisch kapitaal in het verminderen van ongelijkheid werd niet gedeeld. Hakim gaf de merendeels vrouwelijke toehoorders zelfs een kappers- en kledingadvies mee. Maar waarom toch zo’n normatief advies? Daar trap je mensen mee tegen de lelijke schenen. En ligt het niet juist voor de hand dat de ongelijkheid toeneemt door het benadrukken van schoonheid? Immers, uit mooie gezinnen komen gemiddeld vaker mooie kinderen, uitzonderingen daar gelaten. Ondanks deze kritiek, laat ik mijn slobbertrui in het vervolg maar thuis.


Reactie op ‘Erotisch kapitaal’ Door Evelien Tindemans Met enige verrassing ontving ik het bericht van meneer Uunk dat hij over ‘erotisch kapitaal’ zou schrijven; wat kon ik hier in vredesnaam van verwachten?! Na het lezen van het stuk werd me gelukkig snel duidelijk wat ‘erotisch kapitaal’ inhoudt. Ook werd me op een pijnlijke manier duidelijk dat ‘erotisch kapitaal’ inderdaad echt bestaat en dat ik hier zelf ook al meer dan eens (in)direct mee in aanraking ben gekomen. Denk alleen al aan de vacatures waarbij verzocht wordt om een foto mee te zenden. De allereerste keer dat ik een foto mee diende te sturen voelde ik boosheid in mezelf: in wat voor kortzichtige wereld leven we wanneer we op uiterlijk beoordeeld worden? Leidt het bestaan van ‘erotisch kapitaal’ niet tot een verlies van de werkelijkheid en verlies van het zicht waar het écht om gaat? Het stimuleert immers de gekte rond het ‘schoonheidsideaal’ en laat mensen denken er niet meer toe te doen wanneer zij ‘nee’ zeggen tegen deze tot norm verheven ideaal. Ik ben van mening dat er niet enkel sprake is van een toenemende ongelijkheid als gevolg van het ‘erotisch kapitaal’, maar dat er zelfs sprake is van uitsluiting; en wel de uitsluiting van de persoon van de mens zélf. Gebleken is dat ‘mooie’ mensen voordeel genieten op de arbeidsmarkt. Ik sluit me aan bij de verwondering van Uunk wanneer ik me afvraag: ‘maar wat is dan mooi?’ Mijn vriend vertelt me altijd dat hij me het mooist vindt zónder make-up, waarop ik grappend reageer met: ‘dat zeg je alleen omdat je weet dat ik zonder make-up andere mannen afschrik’. Maar in hoeverre gaat deze gedachte eigenlijk niet gewoon op? Ik denk terug aan een documentaire die ik een aantal jaren geleden voor het eerst gezien heb: ‘Beperkt Houdbaar’ van Sunny Bergman. Deze documentaire laat zien wat het schoonheidsideaal van de huidige maatschappij inhoudt voor de gedachten en het gedrag van vrouwen binnen de samenleving. Pijnlijk wordt duidelijk hoe ‘mooi zijn’ als ideaal en norm verheven is in de maatschappij. Denk alleen al aan de programma’s als Extreme Make-over en Holland’s Next Topmodel. Met enige gêne durf ik toe te geven dat ik

zelf fanatiek beeldbuiskluizenaar was wanneer deze programma’s op televisie kwamen en dat ik er zelf van droomde om er uit te zien zoals de modellen. Tientallen foto’s per dag maakte ik van mezelf die ik vervolgens plaatste op Partyflock, een veredelde vleeskeuring site, in de hoop op ‘likes’. Maar wat heb ik er aan als ik voldoe aan het schoonheidsideaal van de maatschappij als ik niet eens meer tevreden kan zijn met mezelf? En wat zegt het over de maatschappij en de bekrompenheid van de arbeidsmarkt dat fenomenen als erotisch kapitaal bestaan? De jongerengeneratie groeit op met het idee ‘mooi’ te moeten zijn, en net nu de rage rondom Extreme Makeover programma’s afgenomen leek te zijn, dient de ‘wasbordrage’ zich al aan: menig malloot is wekelijks te zien in de sportschool en slikt maar wat graag wat anabolen steroïden erbij om de spierballen net wat mooier te laten glimmen. En het meest bizarre is nog wel dat deze mentaliteit ergens goed voor blijkt te zijn; je komt bv. sneller aan een baan. Zoals in ‘Beperkt Houdbaar’ gesteld wordt, vraagt de maatschappij en de arbeidsmarkt er naar om er representatief en ‘mooi’ uit te zien. Maar is niet ieder mens ‘mooi’ omdat het uniek is? Wellicht klink ik nu als een ‘zwever’ in jullie oren, maar laten we niet aan de essentie voorbij gaan: laten we met zijn allen gewoon weer kijken naar hetgeen er werkelijk toe doet: de persoon zélf én zijn kwaliteiten.


Vraag het de SOGgers

Hoi Redactie, Nou er was dus een soort van misverstand. Ik was dus tijdens een record brekend weekend een paar weken terug een beetje dronken en ben toen per ongeluk op de verkeerde hoogslaper gaan liggen! Ik vond het zelf wel een fijn bed en aangezien ik dronken was vond ik toch alles leuk, maar kennelijk lag er de volgende dag een slakkenspoortje op de mensen onder mij en door de hele slaapzaal. We denken dus dat er slakken zaten! Iew! Hoe kom ik er achter of ik allergisch voor slakken ben? Ik wil geen bultjes krijgen op rare plaatsen! Xx Ad van de eenkoppige novitiaatscommissie Beste Ad, Om te beginnen wil ik je ten strengste afraden om ooit nog in een duivelse hoogslaper te gaan liggen. Verder zou ik een DNA test houden om vast te stellen of dat goedje wel slijm is… Ten slotte zou ik 3 slakken gedurende 24 uur in je onderbroek meedragen. Dan zie je vanzelf of er bultjes ontstaan. Kusjes, Peer Gynt Vrienden!, Binnenkort is de bekendmaking van de reisbestemming. Ik slaap dan ook al 5 weken niet. Want wat zal het toch worden? Ik ben heel bang dat het een prachtig ver land wordt met goedkoop bier en mooie cultuur. Ik krijg namelijk heimwee buiten de Brabantse grenzen… Nu ervaar ik wel peer pressure van anderen die mij willen dwingen mee te gaan. Maar ik wil liever op een vieze, natte en koude camping in Loon-op-Zand staan. Wat moet ik doen?? Houdoe, G. Meeuwis. Ha meeuwtje! Gratis bier is een illusie. Je betaalt altijd een zware prijs in de vorm van verloren levenslust en vergane dromen, zij het

de volgende ochtend pas. Dat je geen liefhebber van hoogstaande cultuur bent, heb je in het verleden ook al meermaals harstikke duidelijk gemaakt. Mijn advies zou zijn om je angsten te overwinnen en te vertrekken naar een ver land met veel meeuwen. Zijn wij ook van je tering herrie af. Dikke smakkerd van absoluut geen fan. Ha die nieuwsbrief! Sinds twee maanden hebben ik en een aantal vrienden een nieuw baantje. We zijn er nu echter achter gekomen dat niemand van ons gekwalificeerd is voor dit werk. Zo moeten we bijvoorbeeld een weekendje weg organiseren, maar niemand wil ons daar mee helpen! Hoe kunnen we er voor zorgen dat er niemand mee wil kamperen (peerpunt!) zodat we niets hoeven te doen? We hebben er zo namelijk echt geen zin meer in. Beste Knorren , Geen nood, qua kwalificatie staan jullie gelijk met de meeste docenten op de Universiteit. Kies net als hen de tactiek van het erom draaien en vaag blijven, appels met peren vergelijken. Laat in het midden wat de locatie is, of er eten en drinken aanwezig al zijn en vertel tot slot dat je niet precies de datum weet. Een top weekend gegarandeerd! Ex falso sequitur quodlibet, Praeses Help, Het is al 20 oktober, maar ik ben helemaal vergeten om mijn outfit uit te kiezen! Het gala is alweer bijna daar, en ik heb nog slechts twee maanden om mijn kleding op elkaar af te stemmen… Zwarte broek en bruine schoenen? Of blauw colbert en grijs overhemd? Roze misschien? Moet ik een strik? Of toch een das? En mijn haar dan?! Scheiding, afro of uit-bed-look? Alsjeblieft, de tijd dringt en ik ben ten einde raad… Bye! Hoi hoi anoniempje! Er is natuurlijk maar één optie op een gala; een wit rokkostuum met gouden schoenen, een hoge hoed en een gouden staf. Shinen mijn vrind. Gr gr MC A$$ Whippa

De Versotte Courant Herfsteditie 2015-2016 De Studio is ook dit jaar weer onze stamkroeg en er zullen hier veel activiteiten georganiseerd of gestart worden. Daarnaast kunnen Versotters hier ook altijd terecht voor een lekker drankje of hapje eten tegen een gereduceerd tarief. Versot heeft namelijk een samenwerkingsverband met de Studio waarin staat dat alle leden met een ledenpas 20% korting krijgen op bier, fris, wijn en eten m.u.v. de daghappen van vrijdag t/m zondag. Het eetcafé bevindt zich midden in het centrum van Tilburg op de Heuvel.

Heb jij ook geen zin om afhankelijk te zijn van openbaar vervoer in het buitenland? Wil jij ook liever zelf bepalen wanneer je een uitstapje gaat doen, zonder dat je moeilijk moet doen om al je spullen mee te krijgen? Met een huurauto van www.holidaycars.com ben je van alle comfort voorzien gedurende je vakantie en het is nog gemakkelijk te regelen ook! HolidayCars werkt samen met meer dan 800 verschillende aanbieders van autoverhuur wereldwijd. Hierdoor kan HolidayCars je voordelig een huurauto aanbieden op meer dan 30.000 locaties! Dus waar je ook heen gaat, er is altijd wel een geschikte huurauto die past bij jouw wensen. Een huurauto boeken en vergelijken is zo geregeld: surf naar www.holidaycars.com, voer je bestemming en tijdstip van ophalen in en zoek de auto van jouw keuze. Als lid van studievereniging Versot profiteer jij ook nog eens van 15% voordeel op een huurauto wanneer je een van de links in dit artikel gebruikt.

Café Hoegaarden is dit jaar een sponsor van ons waar je 10% korting op het gehele assortiment krijgt. Brasserie Hoegaarden gelegen aan het piusplein in Tilburg is het grootste speciaal biercafé van Tilburg met ruim 275 speciaal bieren en 2 eigen huisbieren namelijk AMAI blond en tripel. Naast onze Hoegaarden bieren zijn we ambassadeur van het Belgische bier Paix Dieu. Deze zware tripel van 10% alcohol hebben wij als enigste café in Tilburg het gehele jaar door van de tap. Het adres voor al uw feesten en partijen en een verrassende high beer, uitgebreide lunch en avondkaart. Groot terras, eigen bierproeflokaal, restaurant, borrelhoek en vergaderruimte. U kunt bij ons ook terecht voor workshops bierbrouwen. Lunchgerechten zijn al vanaf € 3,75 te krijgen en een 3 gangen menu vanaf € 16,95.

Heb je nog niet besloten waar je komend jaar heen wilt? Kijk eens bij de populaire vakantiebestemmingen op holidaycars.com. Dan kan je meteen zien waar autohuur het voordeligst is. Kijk bijvoorbeeld eens naar het aanbod van autohuur in Spanje voor een leuke roadtrip langs de Spaanse kust . Of ga je liever feesten en relaxen aan de stranden van Miami? Check dan ons aanbod van huurauto’s in Miami. Doordat onze partners in autoverhuur vaak werken met vraag en aanbod, doe je er wijs aan vroeg te boeken. Hierdoor kan je namelijk nog voordeliger een huurauto boeken! Wees niet bang om vroeg te boeken, je kan je auto tot 48 uur vóór de afgesproken ophaal tijd nog annuleren. De speciale link voor Versot: http://www.holidaycars.com/autohuur/?versot15

De Versotte Courant Herfsteditie 2015-2016 Uitspraken

Wist je dat…

Joost: “Luisa zou een fotoalbum maken met alle genante foto's om mensen te chanteren.” Femke: “dan kan je net zo goed de hele introkampfilm gebruiken, Inguhh!”

… Job slakken poept.

Youri: “Gewoon doordouwen dan past het altijd.”

…Joost de hele dag aan Luisa denkt.

Naomi: “Ja, zie je, ik ben echt de drijvende veer.”

… Je heel erg je best kunt doen, hard kunt werken, jezelf in kunt smeren met paneermeel en een warm bad kunt nemen, maar dat maakt je nog geen kroket. (Kwint, W. 2015)

Youri: “Ik heb Marlie net keihard lopen pakken joh.”

… Marlie altijd gekke dingen doet als Job er is.

Noami: “Ik hou van ballen.” Joost: “Blijf van mijn slurf af!”

Kamerdiensten

Marlie tijdens het eten van worteltjes: “Ik eet mijn boontjes eigenlijk nooit zo.”

Maandag: Dinsdag: Woensdag: Donderdag: Vrijdag:

Joost: “Dat doe ik eigenlijk nooit, drinken als ik alcohol op heb.”

12.30-14.30u 12.30-14.30u 12.30-14.30u 12.30-14.30u 12.30-14.30u

Marlie Joost Joëlle Noël Wissel

Naomi: “Ga weg met die natte kut.” Sophie: “Dit is de eerste dag dat ik weer kleren aan heb.” Danique: “Ik hoop dat mijn kind later zo vaak valt.” Rianne tegen Wouter: “Je zit altijd zo irritant met dat ding in mijn gezicht.” Danique: “Koen leg die stomme telefoon dan eens weg!”

Agenda SAC: Stadswandeling 17-11-2015 OAC Quiznight

25-11-2015

Maandelijkse borrel

02-12-2015

Colofon Commissie: Rob Wilts Evelien Tindemans Bas Bernaards Marlie Wijn

Met dank aan de gastschrijvers/geïnterviewden: Erik van Ingen Youri Spapens Tom Welman Rachel van Dijk Femke Lijbers Wilfred Uunk Naomi Hoven Noël Koster Joëlle Derks Joost Pereboom

De Versotte Courant. Woord van het bestuur. Woord van de nieuwsbriefcommissie. Herfsteditie Door Noël Koster

Recommend Documents