●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
● ●
Aeroob en anaeroob De termen aeroob en anaeroob worden door sporters veel gebruikt. Maar wat is aeroob en anaeroob? Welke energiesystemen heb je?
Om maar met de deur in huis te vallen de vertalingen: "aeroob" betekent zuurstof, "an" betekent zonder, "anaeroob" betekent dus zonder zuurstof. Hierbij hebben we het dan over verbranding en om specifieker te zijn, de verbranding van brandstof in de spiere De brandstoffen die de spieren kunnen gebruiken zijn: creatinefosfaten (CP’s), koolhydraten, vetten en eiwitten. Deze brandstoffen kunnen spieren gebruiken om je lichaam te laten bewegen. Afhankelijk van de soort inspanning wordt er gebruik gemaakt van één of meer van deze brandstoffen. Bij elke vorm van verbranding komt het erop neer dat deze stoffen in de spieren worden verbrand Waarom gebruikt het lichaam dan niet altijd aerobe verbranding, vraagt u zich waarschijnlijk af? Dat komt doordat bij anaerobe verbranding er veel sneller energie voor het bewegen Bij een sprint van 10 tot 15 seconden gebruiken de spieren voornamelijk creatinefosfaten. Dit kan men onder het anaerobe systeem beschouwen, want bij deze verbranding wordt geen Bij een intensieve inspanning van langer dan 15 seconden gebruikt men voor het grootste gedeelte koolhydraten. Hierbij worden de koolhydraten niet volledige verbrand, omdat er geen Bij lange, rustige afstanden gebruiken de spieren voornamelijk vetten voor de verbranding. Hierbij gebruiken de spieren wel zuurstof en komt er geen melkzuur vrij. Hierbij kunnen de Heeft het lichaam geen creatinefosfaten en koolhydraten meer en blijf je de spieren intensief belasten, dan gaan de spieren eiwitten verbranden. Dit kan schadelijk zijn voor je spieren, Nu weer terug naar het verhaal over de verschillende energiesystemen. Zoals ik hierboven heb beschreven gebruik je de brandstoffen voor verschillende doelen. Dit duidt dus op verschillende systemen om energie te leveren voor de spieren. Zo heb je sprintcapaciteit, die mede bepaald wordt Het sprintsysteem heeft behalve veel creatinefosfaten ook veel sprinttraining nodig. Bij een sprint moeten de verschillende spieren namelijk precies op elkaar afgestemd zijn. Dit om zoveel mogelijk bewegingen elkaar op de juiste manier op te laten volgen. Je kunt dit zien als een Het anaerobe systeem is ook nog een sprintsysteem. De 500 meter en 1000 meter worden hiermee geschaatst. Bij de 1500 meter heeft het anaerobe systeem ook een groot aandeel. Bij al deze afstanden wordt melkzuur geproduceerd door de spieren, omdat de koolhydraten niet volledige worden verbrand. Bij de 500 en 1000 meter is dit nog niet zo’n probleem, Het lichaam moet hierbij getraind worden om koolhydraten zo efficiënt mogelijk te verbranden, zodat er zo min mogelijk melkzuur vrij komt. Daarnaast kan men door anaerobe training leren om met de verzuring ‘om te gaan’, zodat men er minder last van heeft. Men bereikt dit door korte Het aerobe systeem wordt ingeschakeld naarmate de afstand langer wordt. Men schaatst hierbij in een lager tempo en het lichaam heeft de mogelijkheid om voldoende zuurstof naar de spieren te vervoeren, zodat de koolhydraten en de vetten volledig worden verbrand. Bij een 1500 meter maken de spieren ook gebruik van het aerobe systeem. Hoe langer de afstand, hoe meer het
Ten slotte nog een klein voorbeeld over het gebruik van de energiesystemen tijdens de afstand 1500 meter. De start is explosief en hierbij zoek ik naar anaerobe verbranding, die vaak komt uit de verbranding van creatinefosfaten. Vervolgens begint mijn race. Door de hoge snelheid verbrand ik koolhydraten anaeroob, om snel energie vrij te maken. Ik moet erop letten dat ik niet te hard begin, want dat bouw ik te veel melkzuur op en verzuur ik op de laatste 400 meter. Ik zoek een balans tussen hoge snelheid en melkzuurproductie van mijn spieren. Dat doe ik dus door niet voluit te
brandstof in de spieren.
tand 1500 meter.
