De reis naar
Санкт-Петербург
van Arno, Jelle en Petra Juli 2011
Foto’s:
Motoren:
Arno T.
Arno T.: BMW R1150RT
Jelle S.
Jelle S.: BMW K1200S
Petra W.
Petra W.: Kawasaki GPZ500s
Tekst: Arno T.
De reis: De reis begon op 30 juni en eindigde op 16 juli 2011. Er is bijna 6000 km
Layout:
afgelegd. We zijn door de volgende landen gereden; Duitsland, Polen,
Petra W.
Litouwen, Letland, Estland en Rusland.
30 juni 2011 Vertrokken uit Apeldoorn rond 10 uur richting Harz. Met
tement gehuurd kon worden. Om 18.00u waren we ge-
een korte tussenstop in Enschede omdat er nog een in-
doucht en geïnstalleerd en was het tijd voor een biertje bij
ternationaal rijbewijs moest worden gehaald (lag nog in
eerder genoemd biker-hotel. De maaltijd werd daar ook
Amsterdam). Daarna vlot en soepel over de B64 tot Pad-
gebruikt, waar geen menukaart was en iedereen dezelfde
erborn en vanaf daar over mooiere weggetjes naar Bad
hap kreeg voorgezet; lekker eten en voor weinig geld. Na
Lauterberg. Het Harz-Break Hotel was vol, dus uitgeweken
een eerste dag was het tijd voor een lekkere nacht slapen.
naar de buren: Panoramic Aparthotel, waar een appar-
1 juli 2011 De ochtend begon met een verse bak koffie van Petra in
naar Potsdam gereden waar we de Glienicker Brucke over-
ons appartement. Daarna, na een prima ontbijtbuffet uit
gestoken zijn. Vroeger werden hier de spionnen van oost
de Harz vertrokken. Erg mooie weggetjes en bochten met
en west uitgewisseld. Dwars door Berlijn (toch drukker dan
wel een beetje regen. Na de heuvels bleef het de rest van
gedacht op vrijdagmiddag) zijn we naar de Brandenburger
de dag droog. In Magdeburg bij de beste Konditorei aan
Tor gereden en hebben we een foto gemaakt.
de koffie met taart gezeten. Leuke fontein met veel grappige mannetjes en vrouwtjes. Via mooie rustige wegen
Vervolgens in de warmte de stad weer uit en in een rustig tempo naar de Poolse grens gereden. Daar zijn we door kilometers bos aangekomen bij een hotel in Skwierzyna. Prima biefstukje gegeten en een goede kamer voor drie. De motoren konden in de garage. Gezellig zitten kleppen bij de after dinner borrel met white russians en sambuca.
Berlijn
2 juli 2011 Vanuit Skwierzyna vertrokken richting Warschau. Een dag
een lekkere lunch verorberd werd. Het was een erg regen-
met hindernissen: eerst gleed ik van de trap omdat het
achtige dag, waarbij Petra ontdekte dat rijden in de re-
begon te regenen (leve de rugprotectie van m’n motor-
gen niet leuk is als je spullen niet 100% waterdicht zijn.
pak); daarna was Jelle z’n portemonnee kwijt en reed hij
De koffiestop in Poznan was interessant: een heel mooi
terug naar onze koffiestop in Poznan, waar bleek dat dat
plein met vele kleurige gevels. Leuke foto's, jammer van
ding toch in de voering van zijn regenpak zat (60 km voor
de regen.
niks). Ondertussen waren wij in Konin aanbeland waar
Poznan
Warschau
Na al dat gedoe waren we toch vlot maar nat in Warschau aanbeland. Wederom een hotel (Fort Wola) in de vorm van een appartement voor drie. Wel wat armoedige barakken, maar het kostte ook bijna niks. Na opdrogen gezellig de tram gepakt naar de oude stad, een Unesco erfgoed. Prachtig gerestaureerd en nog steeds wordt er in oude stijl bijgebouwd. Na een wandeling door het oude centrum hebben we een gezellig restaurantje gevonden
waar gedrieën een stukje eend besteld werd. En een nietgepasteuriseerd biertje erbij. Na nog wat door de stad te hebben gelopen en mooie foto’s te hebben gemaakt zijn we met lijn 16 weer teruggehobbeld naar onze barak.
3 juli 2011 Een natte ochtend, een krakend bed en een ontbijt van koeken. En daarna begonnen aan een tour door de stad met de gepakte motoren. Een aantal karakteristieke plekken van Warschau gezien zoals het mega-gebouw voor de wetenschap en het holocaust monument.
Treblinka
Daarna over mooie wegen koers gezet naar het noorde-
van waaruit Hitler en zijn generaals de oorlog dirigeerden.
lijk merenplateau, met een wat vreemde combinatie van
Nooit gebombardeerd maar bij het terugtrekken voor de
excursies. Eerst hebben we een bezoek gebracht aan
Russen zelf door de moffen opgeblazen. Ook de plek waar
voormalig vernietigingskamp Treblinka, altijd weer een
Von Stauffenberg zijn aanslag pleegde. Absurde plek.
indrukwekkende maar ook onbegrijpelijke plek; hoe kon
Daarna doorgereden naar hotel Koch in Ketrzyn (Rasten-
dit ooit zo gebeuren? Daarna een andere uiting van het
burg). 's Avonds lekker gegeten in een vriendelijk restau-
nazi-regime de Wolfsschanze; een massa enorme bunkers
rant.
4 juli 2011 Vanuit Ketrzyn met mooi weer vertrokken richting Litouw-
In een groot park werden we verwelkomd met commu-
en. Eerst over mooie wegen naar Suwalki en daarna de ge-
nistische liederen uit de speakers en grote standbeelden
heel verlaten en zeer uitgebreide grensovergang over ger-
van de helden uit die tijd. Volgens de Lonely Planet: the
eden. Dat moet vroeger een bedrijvige boel zijn geweest.
diabolical version of Disneyland. Wel zeer indrukwekkend
Onze eerste kennismaking met Litouwen is prima; wat
om te zien, ook al stonden die beelden nu in een bos
rustiger rijgedrag dan de Polen en aardig, bescheiden volk.
i.p.v. op de pleinen waar ze ooit op het volk neer keken.
En toen was het tijd voor cultuur, maar dan van voor 1989.
Vilnius
Na deze bizarre verzameling doorgereden naar Vilnius, een bruisende hoofdstad met een groot aantal fraaie kerken in de vorm van suikertaarten. Na een tour door de stad - mooie stadspoort - een hotel gezocht en gevonden, inclusief bewaakte parkeerplaats. Met trolley 54 naar het station gereden en daar de stad ingelopen. Het aangeraden restaurant niet gevonden, dus op een terras op het stadhuisplein genoten van spijs en drank.
5 juli 2011 Vanuit Vilnius zijn we vertrokken naar Letland en in de richting van de Russische grens. Via een prachtige weg door mooie natuur en vlak langs de Wit-Russische natuur reden gedeeltelijk door het Aukstaitijos nationaal park. In Paluse was een mooi houten kerkje te zien. Dat dook vrij plotseling op. De remacties waren plotseling en niet allemaal tegelijk, met als gevolg dat ik achterop de motor van Petra reed. Helaas wat schade, maar niet van invloed op de voortgang van de tocht. Geen zin om foto’s te maken van het kerkje.
Daarna reden we al snel Letland binnen. Zo groot en
voor wegwerkzaamheden werd het al snel erg stil op de
opvallend als de Pools-Litouwse grens was, zo onopval-
weg eind van de middag weinig verkeer naar Rusland. Kort
lend was deze. De grauwsluier van de sowjettijd was hier
voor de grens, in Karsawa werd een motel gevonden. Na
in Letland nog veel duidelijker aanwezig. Op de kerken
wat onderhandelen was voor 40 lats drie kamers met ont-
en enkele gebouwen na straalde het veel armoede uit. In
bijt geregeld. Het avondeten kostte nog eens 10 lats en
Daugavpils hebben we enige tijd rondgereden om een re-
bestond uit ravioli. Biertjes a 0,85 lats gingen er goed in.
delijke locatie voor de lunch te zoeken. Bij een modern
De avond werd doorgebracht met de aanwezige Russische
hotel werden prima salades voor de gepinde lats gekocht.
andere gasten, Andrei en Alexander, die veel lol hadden in
Door naar de grens waren de wegen minder goed dan in
het boekje Hoe&Wat Russisch.
Litouwen. Na Rezekne, waar we flink moesten omrijden
6 juli 2011 Op naar de Russische grens na een ontbijt van koffie,
pen. Daar moet iets worden ingevuld in tweevoud; het for-
roerei en brood. Het was vies weer dat niet erg gauw lijkt
muliertje voor in het paspoort. Vervolgens controle van de
over te gaan. Voor de grens een kilometerslange rij vracht-
chassisnummers van de motoren. Als dat in orde is door
auto's aan de kant. We rijden er rustig langs tot we bij
naar fase 4. Daar staan voor ons een stuk of 6 wagens met
een rij van zo'n 60 personenwagens komen die voor een
alle kleppen en deuren open. Wij zijn voorlopig nog niet
rood stoplicht staan; de meeste uit Litouwen. We rijden
aan de beurt. Na ruim een uur mogen de eerste wagens
er brutaal langs en gaan vooraan staan. Na een kwartier
door. Wij komen bij halte 1 en krijgen wat formulieren in
wachten gaat het licht op groen en gaan we naar het eer-
het Russisch: invullen! Dat valt niet mee, ondanks een
ste loket waar de paspoorten en de kentekens worden ge-
iets lijkend voorbeeld dat met ‘gewoon’ schrift is ingevuld.
controleerd. Door naar de volgende stop. Na enige tijd
Jelle weet nog het een en ander aan de weet te komen
wachten achter twee auto's voorzichtig naar voren gehlo-
van een Litouws medeslachtoffer. Na een aantal keer
streng te zijn toegebeten dat het niet goed is, door een
Voor 590 roebel is de boel gefikst (€17). Wel contant
blonde jongedame die weigert iets anders dan Russisch te
graag, dus eerst weer ergens euro's gewisseld tegen
spreken, weten we toch de vakjes juist gevuld te krijgen
een slechte koers. De reis naar St Peter kan beginnen.
(op steeds nieuwe formulieren). Het lijkt wel strafwerk. En
Via wegen van verschillende kwaliteit gaat het in een rede-
dan is het weer wachten. Eindelijk oprijden naar de volgen-
lijk rechte streep van 400km naar de grote stad. Wel lek-
de stopstreep. En weer naar het zelfde loket. Aan de hand
ker snel, ondanks dat we weer een uurtje kwijt raakten.
van de formulieren werd alles nogmaals gecontroleerd en
Via een mooie route door de stad, oa de Nevski Prospekt
ingeklopt op de computer. Gelukkig is de andere blonde
reden we naar het hotel. Het was even zoeken want het
dame wat aardiger, en ze spreekt Engels. Jelle vindt zelfs
zag er aan de straatkant nogal anoniem uit. Maar binnen
uit dat ze Nederlands spreekt (gestudeerd in Belgie) maar
was alles prima de luxe, en werden we welkom geheten
NL en EN door elkaar wil ze niet. En dan de controle van
door receptioniste Yulia. De kamers waren helemaal OK en
de spullen: koffers open en wachten op ‘de hond’. Dit blijkt
na een goeie opfrisbeurt gingen we naar buiten voor een
in dit geval geen grote herder, maar een snoezig grijs soort
drankje en een hap. Op het Sennaya Plein was voldoende
spanieltje. Ook dat is OK en we mogen door. Vanaf nu rest
aanbod. Wel wat gedoe over de rekening, maar dat moe-
er nog een slagboom die redelijk snel voor ons open gaat:
then ze niet doen na de betaling. Gewoon genegeerd en
na 4 uur gedoe en wachten zijn we eindelijk in Rusland.
dat hielp. En op het terras zit een stel… Nederlanders.
En dan alleen nog even de motoren verzekeren. Een aar-
Even wat tips gekregen, onder andere over de metro.
dige dame in een hoekje van het tankstation die zowaar
Daarna teruggelopen naar het hotel en lekker gaan slapen
wat Duits spreekt maakt een voor een de polissen op.
na een lange en enerverende dag.
7 juli 2011 St. Petersburg verkennen, dat is vandaag het idee. Dus le-
admiraliteit. We zijn er via de achterkant omheen gelopen.
kker te voet de stad in, eerst richting Admiraliteit, waarbij
Het hoofdgebouw stond in de steigers en was niet hele-
we al snel op de St.Isaac kathedraal stuitten. Een groot
maal te zien. In de frontons waren mooie afbeeldingen te
gebouw met een niet meer zo glimmende gouden koepel.
zien, uit de oudheid, waaronder natuurlijk Neptunus met
Wel is het de grootste kerk van St. Petersburg. Vervol-
zijn drietand. In het tweede stuk park was een prachtige
gens liepen we langs het gebouw van de senaat waar ook
fototentoonstelling te zijn met natuur en cultuur uit de
de presidentiële bibliotheek gevestigd is. Veel mannen is
hele wereld.
strakke pakken op de stoep. Daarna, aan de rivier lag de
Sint Petersburg
En toen kwamen we bij het Winterpaleis, de Hermitage, met op het paleisplein de kolom van Alexander (overwinning op Napoleon) en de triomfboog in het gebouw van de generale staf. De zegekar lijkt erg op die van de Brandenburger Tor. De Hermitage is een indrukwekkend mooi gebouw in wit en groen, met prachtige versieringen aan de gevels en vele beelden op de dakrand. Het hekwerk is versierd met mooie gouden monogrammen en de adelaar met dubbele kop uit het Russische wapen. Het naastgelegen gebouw, ook onderdeel van de Hermitage, heeft prachtige mannenfiguren als ondersteuning van de ingang. Daarna wandelen we om de Hermitage, langs de rivier en over de brug in de richting van de richting Petrus en Paulus vesting. In de brugleuning zitten nog de communistische sterren als versiering. Bij de Rostra-zuilen en de voormalige beurs (Vasiljevski-eiland) was het tijd voor koffie. Dat kwam ook mooi uit met het buitje dat begon te vallen. De lokale verkopers deden hun best en verkochten een mooie bontmuts aan Jelle. Aan het tafeltje naast ons zaten twee Kozakkenmeisjes aan de thee. Voor een paar honderd roebel kun je met ze op de foto. Van dit soort figuranten lopen er heel wat rond, Ook vele tsaren Peter met gemalin in fraaie jurk. Bij de Rostra-zuilen was het een komen en gaan van stretch-limo’s met trouwpartijen die allemaal even een fotootje kwamen maken. Na de oploskoffie verder gewandeld naar de vesting. Langs de wal lag een houten schip met de Nederlandse vlag in top. Het doet dienst als restaurant. Via de eerste brug komen we aan op de Petrus en Paulus vesting in de rivier. Hier is St Petersburg in 1703 begonnen. We wandelen door de straten en wandelen naar de Petrus en Paulus kathedraal. Bij een souvenirstalletje vindt een duif blijkbaar dat ik daar niets moet kopen: een volle laag duivenpoep is mijn deel. Het natte gras doet dienst voorlopige wasmachine. Wel een beetje koud, zo’n natte polo. De kerk is bijzonder mooi. Het interieur is uitbundig en de plafonds zijn prachtig beschilderd. In de kerk zijn de graven van de Romanovs in grote marmeren kisten van verschillende kleur. Ook is er een uitgebreide fototentoonstelling over de laatste tsarenfamilie, en hoe ze uiteindelijk toch hier zijn bijgezet. Als afsluiting van het kerkbezoek hebben we geluisterd naar een zeer mooi koor van 5 man in pij. Oude Russische kerkmuziek. Vooral de bas was bijzonder laag. Na deze geestelijke oase hebben we ons eerst even in het zonnetje zitten koesteren. Het was tijd om verder de stad in te gaan op weg naar de botanische tuin. Via de tweede brug verlieten we de vesting, waarbij we mooi zicht hadden op het legermuseum, waar ook een grote lange-afstandsraket op een wagen klag. Bij een boekhandel een stukje verderop was het tijd voor de lunch,maar er was alleen koffie te krijgen. Even een mooi boek bekeken van de CCCP. De hongerige magen hadden toch iets nodig en zo kwamen we bij Kofta Kartofka waar vooral gepofte aardappels met vulling te krijgen waren. Maar ook lekkere panini’s en borsch.
De botanische tuin kende twee smaken in de toegang:
is warm, dus een lekker ijsje gekocht. Het park achter gaat
alleen het park of ook de kassen in. Jelle houdt het op
achter de kassen nog ver door en we zijn lekker lang weg.
een bank in het park, ik vindt het wat warm voor de kas-
Nadat we weer in de buurt komen van het bankje blijkt
sen en Petra sluit zich daarbij aan. Het bankje voor Jelle is
Jelle al weer wat rond te lopen. Helaas komt ie van de
snel gevonden (lekker maffen) en Petra en ik gaan verder
gebouwen naar ons toe, want op dat moment begint het
op onderzoek uit. Naast een grote verscheidenheid aan
flink te plenzen. We schuilen onder de bomen die na een
bomen is er een ware bloemenpracht te bewonderen. Het
bepaalde tijd toch hun absorberende vermogen verloren
hebben. Als half verzopen katten komen we na deel één
del voor losers. Er zitten inderdaad nogal wat mensen uit
van de bui uit het park. We besluiten om de tram te ne-
de lagere maatschappelijke lagen in. We hebben geen idee
men, waarheen is niet zo belangrijk. De tramhalte wordt
waar we heen gaan maar zien na enige tijd metrostation
net op tijd bereikt voor de tweede fase van de onweersbui.
Ploshad Lenina, waar we uitstappen. Even ontdekken hoe
De straat staat al snel helemaal blank. Paraplu’s worden
het gaat met kaartjes; die zijn er niet. Je moet een muntje
uitgeklapt tegen de waterhozen die de auto’s mogelijk het
kopen om door het poortje te gaan. Voor de som van 21
tramhok insproeien. Gelukkig valt dat mee. Als de tram
roebel pp (52,5 cent) ben je binnen en kun je afdalen in
eindelijk komt blijkt het interieur ook nogal nat. Kaartjes
de ingewanden van de metro. De roltrap gaat enorm diep
kunnen worden aangeschaft bij de conductrice. Jelles po-
de grond in. Verder gewoon een metro als elders. Via een
gingen een kaartje te krijgen bij de machiniste worden niet
overstap komen we weer bij ‘ons’ Sennaya plein boven de
op prijs gesteld. Volgens Petra is de tram het vervoermid-
grond.
Tijd voor een lekkere douche en droge kleren.Na het opknappen is het tijd voor het diner. We gaan op aanraden van Yulia naar een restaurant in de buurt van de kerk van de Verlosser op het Bloed, aan de Griboedova gracht. Wederom wordt het aanbevolen restaurant niet gevonden. Dus komen we terecht bij een prima restaurant vlak bij de Nevski Prospekt. Na een prima maaltijd is het tijd voor de kroegentocht. Via diverse café’s met Baileys, coctails en vodka zwerven we terug naar het hotel. Leuke stad om uit te gaan.
8 juli 2011 Vandaag staat de Hermitage op het programma. Bij de receptie is de dag tevoren een internet kaartje besteld. Dat scheelt stukken in de wachtrij. Met de metro wordt de helft van de afstand afgelegd. Er is geen metro erg dichtbij de Hermitage. Via een wandeling door de al warme stad komen we aan bij het beroemde museum. Er staat een flinke rij voor de ingang, die nog dicht is. Pogingen om via de groepsingang te gaan zijn uiteraard zinloos. Maar tegen 10 uur gaat de poort open en kan de rij de binnenplaats op stromen. Ons printje voert langs de rij en geeft recht op uitzicht op de draaideur die 3 maal gezeemd wordt. Na een gezellig kwartiertje wachten met Alexander uit Siberië
naar de moderne kunst. En dan is het genoeg. Je benen
en een familie uit Australië mag Petra door; kaartjes ha-
voelen aan alsof je er veel te lang op hebt gestaan. Na wat
len. Aan de wachttijd te merken krijgt ze een derdegraads
zoekwerk hebben we elkaar weer gevonden en is het tijd
verhoor voor we naar binnen mogen. En dan mogen we de
voor wat buitenlucht. De heren willen graag naar het slag-
schatkamers in. Wat een grote hoeveelheid kunst is hoer
schip Aurora. Dat is weer een hele wandeling en voor ik
verzameld. Gestart door de tsaren is door de bolsjewieken
er erg in heb staat er een taxi klaar: Petra betaalt. Via een
alle kunst van de Russische adel hier aan toegevoegd. Het
fraaie wisseltruc krijgt de taxichauffeur wat hem toekomt
is overdonderend. Na een paar honderd zalen met schil-
in Euro’s en roebels. Bij het schip rest er weinig dan foto’s
derijen zie je niet echt meer wat er op het volgende doek
maken: om drie uur is de toegang weer dicht. Vervolgens
is gezet. Na de klassieke afdelingen is het tijd voor een kop
toch maar te voet op weg gegaan naar de blokhut van
koffie met aardbeigebak en gaan we vis de shop verder
Peter de Grote, het eerste paleis in de stad.
We hadden wel een stenen gebouwtje gezien, dus dat kon
naar het hotel. Tijd om
het niet zijn. Eerst dus maar aan de lunch bij een sushi tent.
ons op te knappen voor
Die prima salades blijkt te serveren. En dan toch dat stenen
het avondeten. Dat gaan
huis bekeken: de blokhut staat er ín. Een mooi houten hu-
we met onze vermoeide
isje met drie kamers. Met een stoel gemaakt door de tsaar
voeten gebruiken in een
zelf. Hij heeft er maar enkele weken in gewoond, maar
restaurantje
toch het eerste paleis. Foto’s mag je alleen maken als je
het hotel. Prima eten en
betaalt, flauw hoor. Na deze excursie gaat het op weg naar
drinken en een jong katje
de zomertuin, een mooi park waar weinig over te lezen is.
dat Petra wel in haar rug-
De reden blijkt al gauw: sinds een paar jaar in renovatie eb
zak wil stoppen. Daarna
dus gesloten. We lopen er in de warmte omheen en gaan
slenteren we naar het
op weg naar... Niet meer belangrijk want de gebruikelijke
plein waar we nog even
middagbui plenst naar beneden. Via een bomenrij, die nit
de dag doornemen. Mor-
veel helpt komen we verzopen bij een overdekt terras. Tijd
gen moeten we het land
voor een biertje. Als de bui over is wandelen we via de
weer uit.
Kathedraal van de Verlosser op het Bloed op ons gemak
tegenover
9 juli 2011 Normaal ben ik altijd op tijd wakker, maar vandaag wilde
toch een ander idee hebben. Het is meer een plek waar je
dat niet lukken. Iets over 8 aan het ontbijt met een duf
je tent kunt zetten en in de wijde omgeving is er verder
hoofd. En daarna tijd om de motoren te pakken. Even na
niets. De baas van de camping kan ons zelfs geen toilet
9 uur rijden we weg. Via de kortste route door de stad
of douche aanbieden. Als het dan ook nog begint te rom-
komen we op de weg naar de grens. Weer een kaarsrechte
melen en te regenen besluiten we iets anders te zoeken.
weg waar verder niet veel bijzonders te beleven valt. Bij
Er staan wel borden en zijn wel aanwijzingen dat je hier
de laatste pomp voor de grens worden de roebels opge-
kunt overnachten, maar we vinden he-le-maal niets. In de
maakt aan benzine, koffie koek en snoep. En dan eens
regen eerst op weg naar een stadje in de buurt voor een
kijken of het weer zo moeilijk gaat. Maar dat valt mee.
hotel, maar dan wordt toch besloten om naar Tallinn door
Eenzelfde formulier moet ingevuld, en gewoon één keer
te rijden. Qua budget geen goede keus, want het is week-
en na een klein uurtje rijden we bij Narva Estland binnen.
end en alle goedkope hotels zijn vol. Via de dependance bij
Het valt meteen op dat dit het welvarendste land is van de
de haven komen we bij hotel Tallin in het centrum. Groot
drie. De wegen zien er goed en schoon uit en de mensen
en luxe en niet het ideaal, maar vooruit maar. Na het op-
zien er beter verzorgd uit. We gaan op weg naar het La-
drogen is het buiten ook droog en tijd om de oude stad te
hemaa Rahvus nationaal park, waar we willen kamperen.
verkennen. Echt sprookjesachtig en mooi, en toeristisch.
De omgeving is schitterend en bij Palmse nemen we een
Een biertje op het Raekoja plein gedronken en op zoek
kijkje bij het bezoekerscentrum. We kiezen een camping
gegaan naar een restaurant. Het toeristische, maar erg
bij Tsitre en gaan op weg. Door het mooie park rijden
leuke Olde Hansa serveert een uitgebreid menu van drie
is echt genieten: mooie natuur, goede wegen en weinig
gangen in Hanse-stijl. Een hele serie voorgerechtjes (eet
ander verkeer. Bij de ‘camping’ aangekomen blijkt dat wij
niet te veel) en een overdadige hoeveelheid hoofdgere-
Tallinn
cht (beren, zwijnen en elandworst) gevolgd door rozen-
stijl. Na het eten nog lekker door de stad gewandeld en
pudding. En dat alles met literpullen bier. De verlichting
mooie plaatjes gemaakt.
bestaat alleen uit kaarsen. Het personeel doet zijn best in
10 juli 2011 Nu is het tijd voor iets eenvoudigers. Na het massale ont-
een warme hap. De campingbaas heeft voldoende voor-
bijt pakken we onze boeltjes en gaan op weg naar Letland.
raad koud bier. De DEET houdt de ergste muggen weg,
Via rijksweg 2 langs Paide en over de 49 langs Viljandi
denken we.
naar de Letse grens. Daar zetten we koers naar het Gaujas nationaal park. Bij Valmiera wordt gelunched en inkopen gedaan. En bezorgd gekeken naar de achterband van Jelle; het canvas is zichtbaar en de band is op. Daar moet iets aan gedaan. Er wordt een camping gevonden bij het fraaie plaatsje Cesis, mooi aan de rivier de Gaujas, maar wel met veel muggen. Jelle is te lui om z’n tent op te zetten en huurt de enige caravan op het terrein. Wel weer makkelijk met koken. Petra maakt met soep, gehakt en couscous
11 Juli 2011 Vandaag moet er een nieuwe achterband gevonden
de rivier. Petra en ik gaan de stad verder verkennen en
worden. Volgend de campingbaas is er een motorzaak
komen bij een fraai middeleeuws kasteel, compleet met
in het stadje. Jelle en ik gaan op weg, maar vinden de
toren beklimmen en afdalen in de kerker. Mooie gewelven.
zak niet. Bij een garage weet de baas wel raad: rij maar
In de tuin ligt Lenin in een kist. Dit beeld ‘sierde’ ooit het
achter me aan. Bij de motorzaak zwaait hij ten afscheid.
centrale plein, nadat de communisten de vrijheidskolom
Aardige lui hier. In de motorzaak zoekt de Letse Brad Pitt
hadden opgeblazen. Nu is deze weer in ere hesteld, met
een band uit. Er is zowaar voorraad en later kan zelfs ge-
een gouden bal op de top. Terug op de camping wordt
kozen worden uit 3 types Michelin. De baas moet ze nog
besloten dat een barbecue erbij hoort. Het is tenslotte
wel even ophalen en zet ons meteen bij de pinautomaat
mooi weer. Boodschappen gedaan en daarna lekker aan
af: de glasvezel is kapot door graafwerk. Na een deskun-
de gang met de vrij te gebruiken barbecues en ht gra-
dige montage keren we een paar uurtjes later terug op de
tis brandhout. De worstjes en de karbonades zijn lekker,
camping. Petra baalt dat het zo lang duurde. Daar hadden
samen met salade. Na het eten is het tijd voor een frisse
we niet bij stil gestaan. Tijd voor een lunch in Cesis. De
duik. Hard werken tegen de stroom in, en je komt geen
Cesar- en andere salades worden een gewoonte. Na de
steek vooruit. Daarna lekker gedoucht en de rest van het
lunch gaat Jelle terug naar de camping, lekker bakken aan
hout opgestookt.
Riga
Hill of Crosses
12 juli 2011 Helaas heeft het vannacht geregend. Natte tenten dus.
gaan als je daar goed hard overheen raast. Het lijkt de
Het droogt nu wel lekker op terwijl we aan het ontbijt zit-
Dakar wel met al dat stof. In Bauska wordt een camping bij
ten. Maar voordat we de boel hebben ingepakt regent het
de boer gevonden. Qua landschap kon het wel Nederland
weer flink, balen. Met de natte boel op de motor vetrekken
zijn, en ook het publiek komt grotendeels daar vandaan.
we richting Riga. Daar zetten we de motoren illegaal mid-
Op een joviale Deen en een Belgisch stel na. Hier kunnen
den in de oude stad en strijken neer op een terras. Na de
de natte tenten mooi drogen. Jelle zet voor het eerst z’n
lunch wordt de stad verder bekeken. Het grote orgel in de
tent op.
Dom is volgens Petra de moeite waard, maar blijkt in gerestaureerd te worden. Via een mooie rondrit verlaten we
De wandeling naar het stadje viel niet eens tegen. Er wordt
de stad. We gaan op weg naar de Litouwse grens, maar
een rustiek restaurantje gevonden. De ongeïnteresseerde
willen niet tussen de vrachtwagens rijden. Dus gaan we
bediening is geen fooi waard, maar het eten is in orde.
snel van de A7 af en rijden via d P89 en P87 naar Bauska.
Voor het ontbijt van morgen zijn nog wat boodschappen
Een deel van de weg is onverhard. Het blijkt het best te
gedaan. Iedereen is moe en gaat vroeg in de slaapzak.
Soep
13 juli 2011 Mooi weer bij het opstaan. Met een beetje dauw op het gras en de tenten. Petra zorgt voor koffie en het ontbijt smaakt goed. Opvallend zijn de leeuweriken die hoog in de lucht het hoogste lied zingen. In NL hoor je die maar zelden meer. Bijna nostalgie. Vandaag een lange rit. Het gaat Litouwen weer door. Via een mooie omweg over Pasvalys, Siauliai en Kelme rijden we naar Jurbarkas. Jelle zoekt daar een plek om te lunchen, maar loopt vast in wegwerkzaamheden. Via wat sluipwegen en olifants-
paadjes rij ik weer naar de uitvalweg. Plotseling geen vol-
vervolgd worden. De weg is mooi om te rijden, maar arm
gers meer. Als ik ze gevonden heb blijkt Petra haar bagage
aan restaurantjes. Dat wordt ruimschoots goedgemaakt
te zijn vergeten bij het ronden van een paaltje: tassen uit
in Kaunas. Een mooie Hanzestad die een lekkere lunch
elkaar getrokken. Gelukkig helpen een paar spanbanden
en mooie plaatjes oplevert. Op het marktplein staan een
en na terugzetten van een achterlichtrubbertje kan de weg
boom met alle wapens van de Hanzesteden erop.
Na deze onderbreking zetten we koers naar de Poolse
spreekt goed Duits dus dat is gemakkelijk. De motoren
grens. We rijden een stukje terug over dezelfde weg als
kunnen in de garage. Voor het eten kan gekozen worden
heen en vinden pension Seeblick bij Olecko. De baas
uit vis en schnitzel. Een mooie maan schijnt over het meer.
14 juli 2011 Na het prima Poolse ontbijt rijden we via Ketrzyn richt-
zes dagen lang ander vlees is toegevoegd. Een smakelijke
ing Gdansk. We rijden door prachtige bossen en rustige
lokale hap. Er wordt hier duidelijk gewerkt om de oude
wegen. In Elblag wordt een mooi terras voor de lunch
stad weer in zijn glorie te herstellen. Nieuwbouw in oude
gevonden. De aanrader is een zuurkoolschotel waaraan
stijl.
In Gdansk zetten we koers naar de voormalige Lenin
na de oorlog in middeleeuwse glorie is hersteld. Het is de
scheepswerf waar Lech Walesa de leider was van de
grootste herbouw van een oude stad ter wereld. Erg mooi
staking van 1980. We komen aan de achterkant die nu
en ook behoorlijk toeristisch. Zeer de moeite waard. We
leidt naar een bouwput. Even omrijden en we staan bij
trakteren onszelf op een grote ijscoupe met een kop koffie
het monument voor de staking van 1970 waarbij orde-
voor de laatste etappe van de dag. We eindigen deze dag
troepen 40 slachtoffers maken. Tien jaar later begint hier
bij een aardig hotelletje Zajazd u Julii in Miastko. Na het
de democratie in Polen. De ingang van de werf is een blij-
eten in de tuin zakken we nog af met een paar wodka’s in
vend monument. Daarna gaan we naar de oude stad, die
de bar.
Gdansk
15 juli 2011 Vandaag een grote etappe te gaan. Na de onderhandelin-
Maar het is nog veel te vroeg, dus gaan we te voet naar de
gen over de betaling is Petra door haar zlotys heen, ver-
stad om een kroeg te zoeken. Via omwegen en na vragen
der met plastic en euro’s. Het is een kille dag en Jelle en
blijkt er toch een tent open te zijn. Een apart sfeertje met
Petra trekken bij de koffiestop snel een truitje extra aan.
een Frank Zappa als kroegbaas en een zeer Duits uitziende
Voor de Duitse grens rijden we een groot stuk over een
barkeeper. In de ene hoek de dames aan het kaarten, aan
oude betonbaan. Die ziet eruit dat ie nog in de oorlog is
de bar de mannen aan de zuip. We drinken op ons laatste
aangelegd. Aan het eind komen we op de grote weg naar
avondje en wandelen in het donker terug.
Szczecin. Een gevaarlijke plek, waar je links in de voortrazende stroom auto’s moet invoegen. Vlak voor de grens gaan we nog even tanken. Jelle zet de laatste zlottys om in koek en cola. Een beetje verkleumd en stijf verlaten we bij Prenzlau de snelweg. Jelle rijdt verkeerd en hoopt op een restaurantje. Na 20 km richting noordoost ben ik het zat. We rijden terug naar Prenzlau en komen bij met een lekkere lunch in restaurant Zum Schwan. Via mooie wegen, langs Fürstenberg, Wittstock en Wittenberge komen we bij Salzwedel in Hotel Siebeneichen. Er is plaats genoeg en het terras is een mooie plek voor een drankje en een hapje. Na het eten excuseert de gastvrouw zich: ze gaat sporten. De bar is dicht en we kunnen via de nachtingang bij de kamers.
16 juli 2011 het ontbijt is helemaal prima. Lekker knapperige Brötchen
Dat vinden we erbij horen als je bij de oosterburen bent.
en Duits beleg. Op tafel staat een grote kan koffie. Als we gepakt zijn worden we door de bazin uitgezwaaid. Nu is het
Vanaf Nordhorn gaat het snel. Via de snelweg zijn we al
in een grote streep terug naar huis. Jelle heeft de Bundes-
gauw bij tankstation Vundelaar, waar Jelle afscheid neemt.
strasse 214 gekozen en dat rijdt lekker door. Onderweg
Hij wil proberen voor de buien in Den Haag te zijn. Petra
bij de Italiaan in Witzen een goede kop koffie en verderop
gaat nog even mee voor een bak koffie en rijdt dan ook de
wordt nog even goed geluncht: currywurst mit pommes.
regen tegemoet.
Epiloog Dit was een zeer indrukwekkende en mooie reis. We hebben bijna te veel gezien om het allemaal te bevatten, maar het was zeer de moeite waard. Het weer viel niet altijd mee, maar dat heeft mijn stemming niet bedorven. Ik vond de Baltische staten en St. Petersburg een heel mooie ervaring. Arno T.
Met dank aan:
