De Patrijspoort. Driemaandelijks tijdschrift juli - augustus - september Editie september n 3. Redactieteam Ben De Bruyn Frederick Hall

De Patrijspoort

Driemaandelijks tijdschrift juli - augustus - september Editie september 2009 - n° 3

Redactieteam Ben De Bruyn Frederick Hall

IN ONS BLAD - INHOUD - VOORWOORD VAN DE VOORZITTER - TOERVAART VAN SCHELDELAND OPENT VAARSEIZOEN - ZELZATE - SLUITEN VAARSEIZOEN - LESSEN STUURBREVET - HALEN WE OPNIEUW BOTEN UIT HET WATER - NIEUWE SOORT - ITALIAANSE AVOND - OEVERBESCHERMING - VLAGGEN - CAMERABEWAKING EN SATELLIET TV - CRISIS ECHT OF NIET - LONDON AT CALYPSO SPEED - GENTBRUGGE- OOSTENDS- RAMSGATE - LONDON - AGENDA ALGEMENE VERGADERING - MARIFOON - TOERVAART VAN DE SCHELDE OPENT VAARSEIZOEN - WIE, WAT, WAAR - TE KOOP - SPONSORS

Colofon “De Patrijspoort” is een uitgave van vzw Yachting Merelbeke - Lusbekestraat 4, 9860 Moortsele Voorzitter: Dhr. Van Nieuwenhuyse D.T.V. Het redactieteam (Frederick Hall en Ben De Bruyn) werkt vanuit het secretariaat: Lusbekestraat 4, 9860 Moortsele 09/362.76.44 of www.yachtingmerelbeke.be Verantwoordelijke uitgever: secretariaat Yachting Merelbeke

Voorwoord van de voorzitter Beste leden, Bij deze wil ik als voorzitter, in dit voorwoord, graag men enthousiasme kwijt. 2009 zou een donker jaar worden, ontslagen, recessie enz., voor ons clubke blijkt niets minder waar. Een perfecte nieuwjaarsreceptie meer dan 100 aanwezigen, een opening van het vaarseizoen, met theater attractie en een huldiging van langdurig aangesloten leden. Gevolgd door een zee overlevingstocht naar Groot – Brittanië. Als we zien met welk enthousiasme iedereen zijn steentje bijdraagt, kan een euforistisch gevoel niet uitblijven. Zelfs niet 100% fysiek in orde leden, toegetreden leden die reeds meer dan 2 jaar op een plaatsje wachten steken een handje toe. Na de aanloop van het seizoen kregen we een overvloed aan bezoekers te verwerken. Onze vernieuwde havenaccomodatie, steigers, slipway, terras zijn daar zeker niet vreemd aan. Maar onze nieuwe havenmeester, Rocco, een temperamentvolle volbloed Italiaan, uit het niets bij ons neergestreken is wel diegene die de balans doet overslaan. Graag nog eens vermelden dat onze reglementen het werk van de havenmeester nauw omschrijven, iedereen heeft afmeldplicht en kabels dienen zo min mogelijk over de steigers te slingeren, zodoende vermijden we elektrocutie en maken we het werk van de hovenier en havenmeester makkelijk. Niettegenstaande al dit positiefs waren er ook minder aangename momenten. We namen afscheid van Rose Marie met een bijna volledige bezetting van Yachting Merelbeke. Met deze wil ik in deze poort nogmaals mijn medeleven betuigen aan familie en vrienden en dit in naam van het volledige Yaching Merelbeke team. Verder hoop ik de maand september nog iedereen eens samen te krijgen voor een amicaal bezoekje aan Zelzate om dan stilaan een einde vaarseizoen tegemoet te gaan. Een doopcermonie voor de vele nieuwe boten in de club houden we in petto zonder hier meer uitleg te geven. En nu het toch over dopen heb, ons clubke heeft er een nieuw kapiteintje bij, hij laat zich Briek noemen en de fiere ouders zijn Sofie en Dirk (Gust). Ik mag in naam van Briekje u de primeur geven dat iedereen op 26/09/09 uitgenodigd is om 15u00 op de babyborrel in ons clubhuis. Uw voorzitter Dirk TV

VERZEKERINGEN (CDV 64275)

TRANSPORT - VERHUUR

Onze waarden * Familiebedrijf * Persoonlijke aanpak * Respect & Vertrouwen * Kwaliteit * Correcte Dienstverlening * Onafhankelijk * Professionalisme

Ambachtsweg 8 - MERELBEKE

Tel. +32 (9) 210 50 35 Fax +32 (9) 210 50 38 www.slock.be - [email protected]

Toervaart van Scheldeland opent vaarseizoen Artikel in het nieuwsblad 4/05/09

AALST - Schepen Paul Stockman vergezelde negentien plezierboten van Yachting Merelbeke naar Aalst. De schepen was eregast op deze openingsvaart van het vaarseizoen. De Aalsterse schepen voor Toerisme Paul Stockman (CD&V) is ook voorzitter van de toeristische regio Scheldeland. Scheldeland omvat de streek rond de Schelde van Gent tot Kruibeke in de provincie Antwerpen en rond de Dender tot in Aalst. Stockman is de toervaart erg genegen en is de drijvende kracht achter projecten om het watertoerisme aantrekkelijker te maken. ‘De pleziervaart op de Dender moet nieuwe impulsen krijgen’, aldus de schepen. ‘De Dendergemeenten werken samen aan een folder exclusief voor het Dendergebied. Ik durf te voorspellen dat binnen enkele jaren de pleziervaarten op de Dender zullen vertienvoudigd zijn.’ De schepen merkt op dat er in Aalst een grote achterstand is. ‘In de Yachthaven zijn aanpassingswerken noodzakelijk om ze als ligplaats voor de doorvaart aantrekkelijker te maken. De loopplanken waaraan de boten meren, dienen breder, langer en veiliger te worden. Aan het drijvende clublokaal dringen herstellingen zich op.’ Het lokaal is momenteel gesloten. Het zonk enkele maanden geleden gedeeltelijk na een breuk in de waterleiding. Er kwam zwaar takelwerk van de brandweer aan te pas. In Herdersem komt een privé-jachthaven. De opening is gepland in 2010. Het idee van een toeristisch bureau op een binnenschip, laat schepen Stockman evenmin varen. ‘Ik blijf er bij dat het een meerwaarde zal zijn voor de uitstraling van de stad.’ De schepen houdt op 12 en 13september grote promotiecampagnes voor de Dender. De volledige Pierre Coreneliskaai tussen de Sint-Annabrug en Zwarte Hoekbrug wordt ingenomen voor een grootse waterhappening met randanimatie. Het promotieschip van de marine de ‘Liberation’ zal te bezichtigen zijn. (JLA)

AB SERVICES Vertalingen Nl-Fr / Fr-Nl: gastronomie & toerisme technische en farmaceutische branche Brigitte Holderbeke-Adam Antoon Catriestraat 61 B-9031 Drongen Tel.: 32(0)9-216 86 86 -Fax: 32(0)9-216 86 87 E-mail: [email protected]

Zelzate Een goede jaarlijkse gewoonte is of liever was met zoveel mogelijk boten 2 à 3 maal per jaar van wal steken. Met de opening van het vaarseizoen de eerste keer, in augustus naar het Veerse Meer de 2 de keer, tussenin zijn er meestal een paar enkelingen die het intiatief nemen een weekendje hier of daar naar toe te varen. De laatste jaren is de Veerse meer uitstap een beetje verwaterd, daarom dacht het bestuur naar het einde van het seizoen nog eens een tochtje te organiseren. Het idee, simpel, gezamenlijk naar Zelzate, enerzijds omdat velen Zelzate nog nooit aandeden en anderzijds een verbroedering met een club uit onze contreien, moet ons inziens eens meer gebeuren. De bedoeling is op 19/09/09 gezamenlijk vertrek rond 13u, s’avonds in het clubhuis van Zelzate warme beenhesp, en gezellig samenzijn, s’zondags terug naar Merelbeke. Daarom volgende afspraak, we gaan het weekend van 19/09/09 zonder meer naar Zelzate en spreken af om 12u in ons clubhuis. Dus iedereen aanwezig voor deze weekendtrip. I. De catering en het eventuele ontbijt zondagmorgen, toch een seintje aan ons secretariaat. So long

Sluiten vaarseizoen Vaste waarden dienen behouden. 2 ervan zijn opening vaarseizoen en sluiten van het vaarseizoen. Met deze nodigen we u allen uit op de sluiting. Uiteraard voorzien we terug een maaltijd met de nodige bijkomende voorzieningen. Het feest gaat door op 17/10/09 om 19.30u in zaal Roskam, gelieve u tijdig in te schrijven op het secretariaat en dit voor 10/10/09.

Nijverheidsstraat 16 - 1840 Londerzeel tel.: 052-30 95 51 - fax: 052-30 39 15 [email protected] - www.verspecht.be

Wie, wat, waar…

Lessen Stuurbrevet Onze vereniging organiseert terug een lessenreeks ivm het behalen van het brevet beperkt en algemeen stuurbrevet. Deze lessen zijn ter voorbereiding van het examen van 21/11/09. De aanvang van de lessenreeks is voorzien vanaf 20/10/09 en dit tot 17/11/09 elke week de dinsdag en de donderdag om 19u30 place to be Voskeslaan 135, 9000 Gent “ The Zone”. Diegenen die willen meedoen bezorgen ons per kerende hun naam, adres, telefoon, eventueel email. Dit voor 1/10/09. Ons adres: secretariaat Lusbekestraat 4 9860 Moortsele. 09/362.76.44 [email protected] We gebruiken het lessenboek “ leidraad voor het stuurbrevet” 4 de druk. Dit handboek is te koop in de standaard boekhandel en in de betere watersportzaken. Gelieve reeds in het bezit te zijn van dit boek bij aanvang van de lessen. De aanvraag voor het examen zelf kan u vinden op www.mobiliteit.fgov.be Indien er vragen zijn over de inschrijvingen van het examen, de eerste bijeenkomst doen we het nodige.

Bootjes uithalen Hoogst waarschijnlijk gaan we eind oktober begin november terug een kraantje bestellen, om bootjes op de kant te zetten. Deze organisatie vraagt wel wat voorbereiding, we hangen vanaf september een lijst in de club en wie boven wil zet zich erop. Zoals altijd zal de prijs voor de kraan gedeeld worden door het aantal boten. Een overeenkomst waar men zich akkoord mee verklaard als men zich op de lijst zet. Het hoe en wat kan je via het secretariaat Freddy en de voorzitter Dirk bekomen. 14 dagen voor het bovenhalen wordt niemand nog aanvaard. Er wordt in 2 keer afgerekend. Eerste maal boven, tweede maal in het water. De verantwoordelijke betaald de kraan, dus maak dat er niet te lang moet gezaagd worden voor de centen. Het is namelijk crisis voor iedereen. Indien er te weinig inschrijvingen zijn, zodat de gedeelde prijs te hoog zou zijn, dan wordt de operatie afgeblazen

ABSORB VUUR VLAM

&

Containerdienst -Containers voor particulieren & bedrijven van 10m
tot 30m
-Voor bouw - en sloopafval, gemengd afval (klasse II), grondwerken Schoonmaak -Dagelijks onderhoud van gebouwen -Speciale technieken: glansfilm plaatsen, kristaliseren van marmers, polieren van vloeren, … -Verkoop van onderhoudsproducten & materialen Passion for fire

Opkuis -Reinigen na nieuwbouw, verbouwing, brand, ontgeuring, roetverwijdering … -Afbraakwerken Tapijtreiniging -Reinigen van alle tapijtsoorten, zetels, kussen, zonnetenten, … Glasreiniging -Reinigen van ruiten en omlijstingen, speciale glasconstructies, … -Opkuis aluminium, … Parket -Parket schuren en ontstoffen, vernissen, boenwas aanbrengen, boenen

vuurenvlam-cava_03_09.indd 1

Brusselsesteenweg 259-261, 9050 Gent Tel: 09/232 35 00 Fax: 09/232 00 53 www.absorb.be [email protected]

12/03/2009 11:47:44

Nieuwe soort Deze titel zal hoogstwaarschijlijk minachtend overkomen bij de mensen die het werkelijk aanbelangd. Maar deze titel dekt de lading en is zeker niet minachtend bedoeld. Integendeel, we willen hier alle nieuwe toegetreden leden die op jaarbasis van de slipwaygebruik maken, van harte welkom heten. We hopen deze leden in ons midden beter te leren kennen en dat ze zich bij ons goed kunnen voelen. Rules and regulations is de verzekering van een goed functionerende vereniging, indien zij samen met ons deze regels in acht nemen, is The sky is the limit.

Oeverbescherming Via het L.O.B. (Leie oeverbescherming) contactblad kregen we hoogte van een bijeenkomst bij de L.S.V. In mei 2009. Van alle clubs uit het Gentse zouden maximaal 3 personen uitgenodigd worden om te debatteren over de problematiek van het drijf en ander vuil. Ook wij zijn er ons van bewust dat de “.human kind “ de enige diersoort is die zijn eigen nest bevuild. In het algemeen belang en vooral dat van de bootjesmensen, hadden we graag aanwezig geweest, maar we werden niet gevraagd. Wat ons vooral niet zal verhinderen om met de L.O.B. Na te denken in de positieve zin. Ook wij moeten stilaan ervaren dat huisvuil in onze haven een probleem wordt nu we het bezoekers aantal drastisch zien stijgen. Een afzuigsysteem voor vuilwatertanks zou een grote stap betekenen naar de begeerde wimpel en zuiverder water. Misschien liggen er hier een paar uitdagingen voor ons bestuur, en zij weten verduiveld goed, als de banen geëffend zijn iedereen zijn steentje zal bijdragen. De geplande bijeenkomst van de omliggende clubs, (al weten we niet hoeveel er aanwezig waren) zou een voorzet kunnen zijn om in de nabije toekomst over nog andere zaken te debatteren, zaken in het belang van de waterweg en jachthavens. We durven zelfs hopen dat het gezonde verstand hier de verschillende federaties waaroe wij allen behoren zal kunnen overstijgen.

AB SERVICES Vertalingen Nl-Fr / Fr-Nl: gastronomie & toerisme technische en farmaceutische branche Brigitte Holderbeke-Adam Antoon Catriestraat 61 B-9031 Drongen Tel.: 32(0)9-216 86 86 -Fax: 32(0)9-216 86 87 E-mail: [email protected]

ELEKTRICITEITSWERKEN

HUGO LATON André Debruynestraat 11 9030 Mariakerke GSM: 0475/748 937 FAX:09/236 51 12 Email: [email protected]

Italiaanse avond Bijna naadloos aansluitend op de laatste woorden van vorige rubriek : het volgende vehaal: Vorig jaar dook hier, we waren in volle aanleg van de steigers, uit het niets, een Italiaan op,bijna niemand wist waar hij vandaan kwam, maar hij wou meehelpen. De meesten van ons doen af en toe wel wat simpel, maar niemand is gek, een extra kracht voor zwaar werk is altijd welkom. Na enkele dagen wisten we dat hij luisterde naar de naam Rocco en dat hij als Italiaan via de Limburg in Merelbeke was verzeild. Nu mag dat verzeilen niet al te letterlijk genomen, want, kon hij werken als de besten, van bootjes en varen had hij geen kaas gegeten. Maar onze microbe moet zo aanstekelijk hebben gewerkt dat ook Rocco bijna onmiddellijk besmet was. Het zou geen echte Italiaan zijn, mocht hij geen knappe blonde vrouw achter de hand gehad hebben, die hem aanspoorde samen met haar in de korste keren zoveel als mogelijk van dat varen te weten. Het vaarbrevet halen was dus conditio sine qua non. Dit voorjaar slaagden ze beiden met glans en mochten ze na een grondige opknapbeurt van hun inmiddels aangekochte bootje proeven van een geslaagde tewaterlating. Maar blijkbaar is niet het varen, maar het verenigingsleven errond hem in de kleren gekropen. Kwam hij aan als een hond in een kegelspel, hij is en blijft leergierig, inzoverre dat de vacante plaats als havenmeester hem op het lijf is geschreven, een taak waarvan hij zich sinds enkele maanden kwijt. En hoe, nog nooit hadden we zoveel passanten. Passanten die dan nog onmiddellijk reserveerden om nog eens terug te komen. Moraal van het verhaal: “The sky is the limit” Proficiat Rocco. Nu terugkomen op de titel van de rubriek. De havenmeester organisseert in september een Italiaanse avond. Wie reeds zo een avond heeft meegemaakt (vorig jaar Deense avond) weet dat inschrijven noodzakkelijk is. Ons clubhuizeken is niet groot “Wie eerst zaait, eerst maait”. Waar: Yachting Merelbeke Wanneer: 12/09/09 Uur: 19u

Nieuw GSM-nummer

Nieuw GSM nummer van de Havenmeester Yachting Merelbeke:

0487/52.12.60

Nog 4 afgewerkte nieuwbouwwoningen aan strand, 2 slpks, gemeensch. zwembad. 1 woning is gemeubileerd. Voor snelle beslissers!

Prestigieus project in het oude stadscentrum. Nog 2 stadswoningen, 2 appartementen en 1 penthouse te koop. Luxe afwerking!

Hedendaags woonproject ontworpen in een eigentijdse open architectuur. Nog 9 appartementen en 1 studio te koop.

NIEUWBOUW TE KOOP OP PLAN. Sleutel op de deur, volledig op maat. 1 OB (2500 m), 1 gesl.bebouw. (333 m) en 2 HOB (528 m)

VP:
225.000

INFO EN PLANNEN OP KANTOOR.

INFO EN PLANNEN OP KANTOOR.

VP: tss.
255.000 en
500.000

Vlaggen Stilaan een oud zeer in onze patrijpoort, maar nog steeds zien we dat de vlagetiquette op onze jachten, en aan ons clubhuis een belabberde indruk geven. Een vlag is van oudsher een herkenningsteken van groepen mensen. Vooral om groepen strijdende mensen bij elkaar te houden. De vlag is dus het symbool van een groep, een volk of een land. Later zijn vlaggen ook het onderwerp geworden van publiciteit, maar deze vlaggen horen dus duidelijk niet thuis op een schip of jacht, met uitzondering als de vlag de vertegenwoordiging van de eigenaarsvlag betekent. Aan de clubmasten herkennen we, aan de hoogste mast de clubvlag, geflankeerd door de Belgische en de Vlaamse vlag. Als vierde hijsen we de federatievlag, en vervolgens de kleuren van de bezoekers als verwelkoming te hijsen.M.a.w. Liggen er Nederlanders of Duitsers in onze jachthaven dan moet dit aan de vlaggen te herkennen zijn, omdat vlagvoering op het water zijn oorsprong en ontwikkeling kreeg, via de Marine zijn er een paar regels die dienen in acht genomen te worden. 1. Vlaggen worden ‘s morgens gehesen en ‘s avonds gestreken. Dus ‘s nachts geen vlaggen om het even waar. 2. Nooit 2 of meerdere vlaggen boven elkaar aan dezelfde mast. De onderse vlag wordt erkend als de overwonnen vijand. 3. Voer nooit een nationaliteitsvlag met één of ander symbool erin, vb. Een Belgische vlag met een leeuw in het midden is fout. Een koninklijke kroon in een 3-kleur is nog zo’n misvatting. 4. Een halfstok clubvlag betekent een overleden clublid. 5. Een Europese vlag met in de hoek de eigen 3-kleur is geen nationaliteitsvlag, ondergetekende is hiervoor in Duitsland door de waterpolitzei aangesproken. 6. Men voert, aan bakboord achter, zijn eigen nationaliteitsvlag. In het buitenland aan stuurboord in de mast de vlag van bezochte land als beleefdheidsvlag. Vervolgens kan men aan bakboord in de mast zijn clubstandaard voeren, dit mag ook als geus op de voorpiek. Een eventuele eigenaarsvlag voert men meestal als geus. 7. Vorm en grootte van een vlag zijn eveneens belangrijk.Een vlag mag niet te klein of te groot zijn in verhouding tot het schip, dus de vele sloepen met een punt van de driekleur in het water zijn onbeleefd. Als clubvlag voeren de leden een driehoekige wimpel, bestuursleden kunnen eventueel een vierkantige vlag voeren. En nu maar hopen dat de praktijk de fictie evenaart.

De clubwimpel Al enkele vergaderingen dringt de voorzitter er op aan om een verklaring van de nieuwe clubwimpel te geven. Deze verklaring kan kort zijn. De clubwimpel bestaat uit drie vlakken gescheiden door een Y. Twee vlakken bevatten de wapenschilden van Gent en van Merelbeke, de Y staat voor ons stukje Schelde, aansluitend op de ringvaart. De oude clubwimpel staat afgebeeld op het derde vlak als symbool enerzijds dat onze club tussen beide grondgebieden ligt maar evengoed van beide deelt uitmaakt, anderzijds is het opnemen van het oude clubsymbool in de nieuwe wimpel een bewuste keuze om het respect voor verleden en traditie te benadrukken. Dit is de korte uitleg. Graag ga ik nu wat dieper in op de geschiedenis van Merelbeke en van haar wapenschild. Dit wapenschild stelt een brug voor. Waarom is de brug zo belangrijk voor Merelbeke. Laat ons even terug gaan naar de tijd van Karel de Grote en de Franken. Na de dood van Lodewijk de Vrome, enige zoon van Karel de Grote, verdeelden zijn drie zonen het rijk van hun grootvader onder elkaar. De definitieve regeling werd in 843 vastgelegd in het verdrag van Verdun. Zo ontstonden het Oost-, het Midden en het West- Frankische rijk. In 870 was er geen troonopvolger in het Middenrijk en het werd verdeeld onder de heersers van het West Frankische rijk (het latere Frankrijk) en het Oost Frankische rijk, het latere Heilig Roomse Rijk (ongeveer het latere Duitsland, zonder de Lage Landen). De Schelde vormde in het Noorden de grens tussen beide rijken. En Merelbeke lag op die grens. Toen reeds was er in Merelbeke een brug over de Schelde wat van Merelbeke een belangrijk handelscentrum maakte. Merelbeke behoorde tot de 11 de eeuw tot het Land van Aalst en het Land van Aalst was een leen van de hertogen van Brabant. In de 11e eeuw werd het deel van deze gouw tussen Schelde en Dender door de (Franse) graven van Vlaanderen veroverd en was Merelbeke niet langer een deel van Brabant maar een deel van Vlaanderen.

Camerabewaking en satelliet tv Er is al veel over bewaking op allerlei wijze besproken, maar nu de camerabewakingstechnologie betaalbaar wordt, mogen we ons bestuur de hint geven hier eens deftig werk van te maken, idem dito met satelliet TV, al was het maar om te beginnen met alles in en rond ons clubhuis. Deze zaken in samenhang met een afval sorteer systeem en een vuilwater afzuigsysteem, zou ons clubke terug naar een hoger niveau tillen. En nu we toch de koe de bel aan ‘t aanbinden zijn, kunnen we langs onze neus weg ook eens vermelden dat snelheidsverminderende drempels op de rijweg, vooral aan de kant van ons clubhuis de voor de handliggende en in de toekomst onvermijdelijke ongevallen met wandelaars en kinderen zou kunnen vermeden worden. We ervaren dat onze site stilaan place to be wordt voor recreanten allerlei slag. Met deze hoop ik dat ons patrijspoortje ook eens gelezen wordt door gemeente mandatarissen.

Crisis, echt of niet Men zegt ons “ Er staan ongelooflijk veel boten te koop, ‘t is crisis”, we varen 35 jaar met plezierbootjes en ik weet al 35 jaar veel bootjes te koop. Is er iets nieuws onder de zon? Ja maar ! De prijzen zijn wel gedaald. Je geeft toch maar uit aan een bootje wat je kan missen. Of niet? Wat opvalt en laten we het nu eens in onze onmiddellijke omgeving bekijken “recreanten op het water”. De laatste jaren werden we geconfronteerd met oplopende kosten , jaarlijks vignet, omschakeling van rood naar wit, liggelden stijgen, onderhoudskosten gaan omhoog, kennen wij veel mensen die hierdoor gestopt zijn met varen, nu, al wat we weten is van horen zeggen. We stellen vast dat er bij ons de laatste jaren nog nooit zoveel aanvragen voor ligplaatsen zijn geweest. De groei van de boten in onze eigen haven, en dan spreken we niet in aantal maar wel in lengte, is merkwaardig te noemen. Kunnen we ervan uitgaan dat het selectieve aanvaarden van leden in onze eigen vereniging, deel uitmaakt dat wij geen crisisconfontatie ervaren. Een eerlijk antwoord is ja! Omringd te zijn in een vereniging door bekwame mensen met vertrouwen, die weten wat en niet kan, is de sleutel van succes. De kennis en ervaring die iedereen meebrengt en deelt, maakt het voor niemand nodig te denken dat hij alles alleen moet doen. Respecteer uw eigen omgeving met alles erop en eraan en ze wordt met de dag groter. Zoiets noemt men groei en als er groei is, bestaat de crisis niet. Daarom is het ook altijd zo’n opsteker als we in een of ander vakblad, figuren uit ons kleine midden zien vermeld staan bij groeiende en vernieuwende initiatieven, zoals vb: Arian Van Der Mey David Pittoors

Agenda Bij deze willen we al onze stemgerechtigde leden uitnodigen op de algemene statutaire vergadeing,in ons clubhuis.

Let wel, deze uitnodiging is de enige uitnodiging. AGENDA ALGEMENE VERGADERING 13/11/09 om 20.00 1. Opening vergaderingen 2. Aanstellen van de moderator 3. Goedkeuring verslag maart 2009 4. Financieel overzicht 5. Begroting volgend jaar 6. Verslag commissarissen 7. Ontheffing bestuursleden 8. Herverkiezing Hans Haegeman als commissaris 9. Activiteitenkalender 10. Rondvraag

Marifoon 1 Vast toestel of 2 vaste toestellen, of één combinatie met een draagbaar. Begin dit jaar zag men in het bos de bomen niet meer. Uiteindelijk is er positie genomen, en zijn 2 toestellen aanboord van jachten geen verplichting. Daar bij ons de meesten reeds een 2de toestel hadden aangeschaft, hebben we kunnen ervaren dat 2 toestellen aanboord wel zeer gemakkellijk is, zeker als men met enkelen samen of in een druk bevaren water aanwezig is. Alles over marifoon kan men halen op www.bipt.be, daar kan men een 11-tal bladzijden downloaden die alle vragen omtrent de communicatie apparatuu behelzen. Een must om ze vervolgens wel aanboord te hebben.

London at Calypso-speed Woensdagavond, daags voor Hemelvaart, de dag voor het grote avontuur begint. We liggen al enkele uren aan de wachtsteiger voor de Gravensluis op het kanaal van Plassendale, want we moeten wachten op hoog water om te kunnen schutten. Van de gelegenheid maken we gebruik om te voet naar de 10 Beaufort te gaan en al een stukje te eten. Om halftien is het eindelijk zover, we mogen door de sluis. Iedereen ligt al in de jachthaven van Nieuwpoort en in de avondschemering meren we aan met de hulp van onze vrienden mede-avonturiers. Het wordt een gezellig avondje (blijkt toevallig ook mijn verjaardag te zijn) en wilde verhalen doen al de ronde. Niet iedereen is even enthousiast, sommige mannen moeten zich door hun lieftallige vrouw laten overtuigen om de overtocht te wagen, die op haar beurt daar dan weer een vreselijke migraine aan overhoudt. Maar kom, alles en iedereen wordt goed gebriefd, de VHF-kanalen worden afgesproken (die later heel goed van pas zullen komen om al onze miserie te kunnen uitwisselen). Ik denk dat niemand er spijt van heeft dat we nu twee marifoons hebben. Een korte nacht scheidt ons nog van de ochtendstond, en ik zal het maar eerlijk zeggen, ik heb nog nooit zo weinig geslapen op wat uiteindelijk een deugddoende vakantie zou moeten zijn. (Iedere morgen om 6 uur opstaan, da’s echt niet aan mij besteed, als je weet dat ik er normaal nooit voor 3 uur in zit). Maar ja, je moet er iets voor over hebben hé! London lokt, en dat is wel een echt buitenkansje, een week in de sjieke jachthaven vlakbij London Bridge doorbrengen, dat is de natte droom van menig toervaarder. Maar ons doel is nog ver. Eerst het kanaal oversteken. We vertrekken iets na zes uur (om het tij en de stroming mee te hebben), en ik ben al direct in de war (zeker niet genoeg geslapen) en vaar een ander stuk van de jachthaven binnen in plaats van uit te varen naar het zeegat. Ik ben sowieso al de traagste van alle boten (ik heb het hen nog gezegd, dat ik niet mee wou als ik iedereen zou ophouden, maar ze wilden er niets van weten), en nu kwam ik nog achtergelopen. Maar bon, even goed gas geven, en we sleepten er toch nog zo’n 8 knopen of meer uit. Een tocht van acht uur voor de boeg en het weer zat goed mee. Een tweede schipper aan boord gaf de nodige rust en zekerheid zelfs al ging hij slechts mee tot Ramsgate. Met de waypoints meticuleus ingegeven in onze gloednieuwe gps stevenden we in een bijna rechte lijn af op Ramsgate. Er werd mooi in konvooi gevaren, iedereen had altijd iedereen in de gaten, en het tempo werd door ons bepaald. Wat kon er ons deren? De dieseltanks helemaal vol, de motoren in orde, proviand aan boord, en een zalige crew (twee mannen en drie vrouwen). Na een uur of drie begon het land uit zicht te raken en voelden we ons echt op zee. We kruisten de “autostrade” van zeeschepen, en soms was het wel even slikken en maken dat je rap uit de voeten was als je zag met welke snelheid die mastodonten op je afkwamen. Uitwijken doen die niet, en stoppen al evenmin, dus je kan maar beter maken dat je even van je koers afwijkt en hen eerst laat passeren dan ze proberen voor te zijn. En dan begon het al een beetje. De grote golven die deze varende fabrieken maakten zorgden ervoor dat een van onze vrouwelijke crewmembers al een beetje bleek begon te zien. De andere had zich al in de kajuit te slapen gelegd en had blijkbaar nergens last van. Toen Engeland in zicht kwam (oef we zijn er bijna) begon de wind wat op te steken. De vier beaufort die als maatstaf had gediend om te varen (of niet te varen) werd al wat overschreden, maar wat wil je, op zee is dat allemaal niet te voorspellen. Helaas kwamen die wind en de bijhorende golven knal van opzij, waardoor de boten begonnen te rollen en stampen tegelijk. En je weet dat dat niet goed is voor de maag... Ik zag Ines al groen worden, en ze vertrok ook naar binnen omdat ze dacht dat het daar wat beter zou gaan (amai). Met nog een uur of twee te gaan, vraag ik aan mijn scheepsmaatje om eens in de motorruimte te kijken of alles nog in orde was (niet teveel bilgewater en van die dingen) en ze meldt me dat ze

stoom ziet... Ik denk dat het misschien wat schroefaswater is dat op de uitlaat terecht komt en daar door de hitte verdampt, maar vraag haar om het in de gaten te houden. Na een kwartiertje kijkt ze nog eens en blijkt er een ganse waterstraal uit de uitlaat in de motorruimte te spuiten. Antonio probeert er nog een vod tegen te houden en verbrandt bijna zijn handen. Het gat in de buis is zeker twee vingers groot. Hij roept dat er een gat is, en Ines die binnen ligt (zo ziek als een hond) vermoedt het ergste (een gat in de boot) en denkt dat haar laatste uur geslagen is en we in de kortste keren met man en muis zullen vergaan. Ik leg de bakboordmotor af en meld het probleem via de marifoon aan onze club. Als ik al de traagste was, dan ben ik het nu zeker, op één motor haal ik nog maximum 6 knopen. En het weer wordt er niet beter op. Maar (en daarom apprecieer ik deze club zo erg) iedereen blijft bij ons en we varen samen naar Ramsgate. Ze hebben naar het schijnt heel onze onderkant gezien als we aan het rollen waren, maar ons bootje blijkt toch zeewaardig genoeg om deze beproeving te doorstaan. Tegen alle verwachting in blijkt Ramsgate een aangenaam haventje te hebben. We meren er broederlijk aan, en onmiddellijk buigen de technici van onze club zich over ons probleem met het gat in de uitlaatdarm. Een nieuwe darm is de beste oplossing, maar het is Hemelvaart vandaag, en we vrezen dat er niets open zal zijn om aan ons gerief te geraken. Maar geen nood, in Engeland vieren ze dat niet, en in een wip en een tel hebben we een boatshop gevonden waar ze precies hebben wat we nodig hebben. Op een uurtje is de klus geklaard met wat dreft als glijmiddel en de handige handen van Antonio en Cie. Waarvoor dreft niet allemaal goed is. Nu kan het niet meer stuk (denken we), en we zijn vol goede moed klaar voor de invasie van London. ’s Namiddags komen onze vrienden Hans en Sigried ons gezelschap verblijden met de bedoeling mee te varen tot in London. We bezochten samen een Belgische pub om de innerlijke mens te versterken, en om dehydratatie tegen te gaan. Gezellig! Vrijdagmorgen moeten we (weeral) vroeg uit de veren en tegen een uur of zeven varen we uit. Het eerste wat me opvalt als we even buitengaats zijn, is dat mijn bakboordtank al op reserve staat, en de stuurboordtank bijna vol is. Heel eigenaardig! Ze waren beiden vol bij het vertrek en goed voor een dag of twintig varen. Hoe kan dat nu? En hoe verder we varen, hoe leger de ene wordt, en hoe voller de andere. Ik meld mijn probleem met de marifoon (godzijdank bestaan die dingen) aan de clubleden die me voorstellen me op sleeptouw te nemen, want als het zo verder gaat zullen mijn twee motoren stilvallen bij gebrek aan diesel. Ondertussen is de wind wat aangewakkerd en worden de golven alsmaar groter. Ines begint er weeral ongezond groen uit te zien. An laat het niet aan haar hart komen en stapt onverdroten en onvervaard met een bootshaak naar de boeg om het sleeptouw aan te nemen van de Savage die evenals wij ligt te botsen op het water. Na enkele pogingen lukt het en worden we voortgetrokken door onze redders in nood. We laten de motoren nog meedraaien om geen snelheid te verliezen (we hebben zo al rap genoeg de slechte naam dat we goedkoop willen varen), en eigenlijk liggen de twee boten nu stabieler op het water dan de anderen. Op naar Queenborough dus, weer of geen weer. Maar een beetje verder krijgen we nieuws van de twee boten die een paar kilometer voorop zijn : de wind wordt almaar harder (tot een zes beaufort) en de golven maken putten van meer dan 2 meter diep. We moeten terug want het wordt nog slechter. Enkele van de grotere boten zouden liever toch doorvaren, maar onder het motto “samen uit samen thuis” keren ze (zij het met enige tegenzin) ook hun kar. Op de terugweg naar Ramsgate gebeurt wat ik verwacht had : beide motoren vallen de een direct na de ander uit. Nu zijn we echt een speelbal voor de golven. Gelukkig is het varen nu iets aangenamer met de wind in ’t gat. Even voor het binnenvaren van Ramsgate worden we langszij genomen door de Lady. De touwen “spokken” en kraken maar we liggen goed vast aan elkaar, en dankzij de grote behendigheid van de kapitein van de Lady worden we mooi naar binnengeloodst en gaan we tanken, want die ene tank is dus helemaal leeg. Even de pompist opgeroepen en we worden bediend. Helaas is er alleen rode diesel! En ik die al twee jaar mijn best doe om alleen maar witte diesel te tanken! Maar soit, we moeten verder. Aan de steiger wordt het weer een werf. Freddy, de man die alles kan, vloekt voor de zoveelste keer op die stomme stoel van ons die veel te veel weegt en veel te moeilijk te verplaatsen is om aan de motoren te kunnen. Met man en macht vliegt heel het zootje gewoon op de kant. De filters worden gekuist, de leidingen ontlucht, en met een blaaspomp

voor de rubberboot slagen we er in om de toevoer van de ene tank door te blazen. Door het rollen en stampen op zee is het slib onderaan de tank losgekomen en verstopte de toevoer. (goeie raad aan eenieder die voor de eerste keer op zee gaat : laat eerst uw tanks proper maken!) Omdat beide tanks in verbinding staan, namen de twee motoren diesel uit de bakboordtank, maar de overloop van de stuurboordmotor komt wel nog terecht in de stuurboordtank, waardoor die voller wordt en op den duur overloopt... Ik vrees dat ik wel een aantal liter diesel op die manier in zee heb laten lopen zonder het te weten. Maar bon, alles marcheert weer, dus wordt er weer volop gespeculeerd over onze bestemming voor morgen. London of niet, we moeten de weerberichten afwachten. We laten het nog maar een keer niet aan ons hart komen en maken dan maar de havenbuurt onveilig. Ines zweert dat ze niet meer meevaart met ons. Ze heeft de schrik van haar leven opgedaan en neemt dan maar liever de trein naar London, of de ferry naar Calais. Zaterdagmorgen, de zon kruipt ergens uit de zee omhoog, we slapen heel diep de slaap der onschuldigen, tot er ineens driftig op onze ruit geklopt wordt, met de kreet : “we gaan naar London!!!”. Iedereen gelukkig (alhoewel zeer moe, want het is weeral nog maar zes uur) want daarvoor doen we het toch, om London te zien per boot. De kapitein van de Spider loopt er maar sip bij. Naar London varen is één ding, maar op tijd terug naar Nieuwpoort, dat is wat anders! En na een kwartiertje zien we hem ineens glunderend over de steiger flaneren, dan weten we dat we London mogen vergeten. Een weerbericht dat uithangt bij de havenmeester voorspelt weer tot 6 beaufort, en dan is het echt niet te doen. Dan maar terug naar Calais gezeild. Het weer blijkt in die richting echt goed mee te vallen. Ines is ondertussen met de ferry naar Calais, en van daar met de trein naar Rijsel, zij houdt het voor bekeken. Hans en Sigried wiens auto in Ramsgate staat, varen met ons mee en zullen later de ferry terugnemen, om dan met de auto op de ferry terug te keren. Van channel-hopping gesproken! Wat te denken was gebeurde natuurlijk, de ene motor die al dat slib te verwerken had gekregen begon te mankeren. Eerst viel hij om het half uur stil, waarna hij iedere keer na enkele pogingen wel terug startte, maar op den duur was het om de paar minuten miserie. En tegen de tijd dat we Calais in zicht hadden was er zelfs geen leven meer in te krijgen. Dan maar op één motor verder. Dat waren we ondertussen wel gewoon. Het geluk was ons toch nog gunstig gezind, want we konden bijna direct binnenvaren in de kom (“jachthaven”) van Calais die enkel opengaat als het tij hoog genoeg is. Maar ja, iedereen die al lang ligt te wachten wil tegelijk binnen, en daar ligt het al bomvol. En bij overmaat van ramp is er maar één ligplaats voor onze zes boten, dus moeten we allemaal tegen elkaar, en wij omdat we bijna de kleinste zijn als voorlaatste aanmeren. Dat wil zeggen : dobberen en poteren, en ondertussen is er wind en veel stroming en veel bootjes, en ja natuurlijk valt de tweede motor nu ook uit... Helemaal stuurloos dobberen we rond en botsen gelukkig nergens tegen (hoewel het niet veel scheelt), en proberen die ene motor terug aan de praat te krijgen, wat ons ook lukt, maar na enkele ogenblikken is het weer van dat. Een tweede poging, en hop, we kunnen ons als vijfde op een rij eindelijk vastleggen. Oef... Van moeite en miserie kruipt iedereen in bed voor een siesta, en in de late namiddag leggen we de motorruimte nog maar eens open. Ondertussen kan ik het zo al een beetje zelf, filters kuisen, leidingen ontluchten, en maar aan dat opvoerpompje zitten snokken totdat ge er blauwe vingers en een tennisarm van krijgt. Maar het lukt toch. Calais blijkt niet zo’n aangenaam stadje te zijn. We eten er wat en proberen op tijd in ons nest te kruipen om er ’s anderendaags weer tegen te kunnen. Hop, en weeral vroeg op, de zondagmorgen, en weg zijn wij richting Duinkerke. We zijn nog maar net vertrokken of ik voel al nattigheid (nee nee, geen regen, die hebben we de hele reis niet gehad, alhoewel ik alle dagen mijn ruitenwissers nodig had, maar dat was voor de overspattende golven), de ene motor blijft haperen en moet ik telkens weer opstarten en de andere voel ik maar op beperkte kracht lopen, waarschijnlijk zit die leiding ook een beetje verstopt. Dus ja, weeral eens over de marifoon hulp gevraagd, en de Savage wiens touw toch al wat versleten was door de vorige trekbeurt neemt ons opnieuw op sleeptouw voor alle zekerheid. We genieten van een tocht langs de kust totdat de wind weer wat begint op te steken. Voordien vraagt de Neptunus ons lakoniek weg op zijn olstsj of we meedoen aan een race met de rappe boten. Ik vraag beleefd of we onze roeispanen dan mogen gebruiken... En racen doen ze, eindelijk al die pk’s de vrije loop

laten. Maar achteraf blijkt er toch één een probleempje te hebben. Over de marifoon horen we : djudedju, mijn motorruim spuit vol met diesel! Dus ook maar even op één motor verder. En een ander die laat weten dat zijn keerkoppeling niet meer naar behoren werkt. En wij die dachten dat we de enige met miserie waren... Enfin, we komen behouden aan in Duinkerke, op het laatste moment krijg ik toch weer één motor op gang en kunnen we op eigen kracht de haven binnenvaren. (ze zullen wel zeggen dat ik me heb laten slepen voor het profijt, en ja laat ze maar zeggen, misschien hebben ze wel gelijk?). De helft van de bemanningen gaan huiswaarts om nog een beetje te werken voor een week, tot het volgend weekend. Duinkerke is beter dan Calais, er valt nog iets te beleven. Vooral voor ons, want we hebben een firma ingeschakeld om onze tanks te komen kuisen. En die kunnen dat natuurlijk alleen in de voormiddag van ’s morgens vroeg. Weeral niet uitslapen! En twee dagen na elkaar natuurlijk van hetzelfde. En spijtig genoeg kunnen ze alleen het eerste compartiment van de tanks echt goed schoonmaken, want er zitten schotten in (nee geen Schotten). Dus eigenlijk een hoop weggesmeten geld. Maar ja, wat doet ge er aan. Ik zweer dat ik over de kanalen naar huis ga, langs Veurne enzo. Kwestie van die woelige zee te vermijden die al dat slib opwoelt in mijn tanks. Maar als puntje bij paaltje komt en de kapiteins terug zijn, overtuigen ze me om toch maar mee over zee tot in Nieuwpoort te gaan. Ge gaat toch niet alleen over die kanalen gaan! Die sluizen gaan maar drie keer per dag open, en daarbij, als ge in panne ligt kunnen we u niet helpen. Allez, ga mee met ons! Wat doe je dan? Volgen hé! En hup, subiet al weer redelijk wat golven, en hoe verder we kwamen hoe meer. En wij blij als Nieuwpoort in zicht kwam! De rest ging verder richting Blankenberge, maar wij blij dat we binnen waren (op eigen kracht voor één keer) en doorgevaren tot we in de gravensluis mochten (weeral drie uur wachten) en het kanaal van Plassendale op. Voor een stuk weer op één motor, want het probleem was natuurlijk nog niet helemaal opgelost. En de anderen, wel, die hadden eigenlijk ook allemaal goesting om binnen te lopen in Nieuwpoort omwille van het ruige weer, maar geen een die dat wilde toegeven aan de ander, en dus voeren ze allemaal naar Blankenberge. En de dag erna wilden ze langs Zeebrugge naar Brugge, maar het was zondag en de zeesluis ging niet open, en dus maar terug langs Oostende. En daar bij toeval kwamen we ze weer tegen. Wij op één motor (eens je dat gewoon bent is dat geen probleem) en zij vollen bak naar Brugge, en toch bleven we samen. Aan de Coupure in Brugge kregen we van madame van de havenmeester onder ons voeten: als ’t u nie aanstaat moete maar voort goan, we goan sebiet ’t brugske weer opendoen, als ge nie wilt luisteren moe det moar weten. En wij lekker walking diner houden op de steiger, prachtig gewoon. Eén ding hebben we ook geleerd : als er traag moet worden gevaren (zodat een voetganger u met gemak voorbijsteekt) dan roepen ze over de marifoon : vanaf nu iedereen op Calypso-speed !!! Calypso II en crew ps : alle gebeurtenissen zijn toevallig echt (alhoewel misschien nog straffer) en alle gelijkenissen met bestaande personen zijn ook zo bedoeld.

Gentbrugge – Oostende – Ramsgate – Calais en weer terug (en dat in drie dagen!)

“De club vaart naar Londen!” verkondigde Hans enthousiast. Aangezien het over varen ging, was de vraag over welke club het ging, totaal overbodig. Tof, dacht ik, maar met onze boot onbegonnen werk, dus…laat ze maar varen. “En Johan vraagt of we meevaren”. Dat is natuurlijk al helemaal iets anders. Mijn enthousiasme is (na een paar keer zeeziekte) wel wat gematigder dan dat van mijn echtgenoot. Toch kriebelt het wel een beetje, want zeg nu zelf: LONDEN! Na wat over en weer gebabbel, komen we tot een compromis: de overtocht per boot zie ik niet zitten, maar voor de tocht vanuit Ramsgate naar Londen wil ik best een Touristilverslaving riskeren. En gelukkig is Antonio er voor te vinden om de overtocht met Johan te doen, kwestie van een reserveschipper aan boord te hebben. Donderdag 21 mei 2009 Terwijl Johan met de andere schippers uit Nieuwpoort vertrekt, zijn we in Gentbrugge ook al druk in de weer. Inpakken, de kinderen naar opa en oma brengen, en zorgen dat we op tijd (12u volgens een vriendelijke dame aan de telefoon) in Oostende zijn voor de ferry naar Ramsgate. We vertrekken al om 10u30 – ruim op tijd, dus- maar… file op de E40. Leve de gps, dus, want dankzij dat toestelletje slagen we er toch in om langs kleine boerenwegeltjes Oostende te bereiken om …12u45. Gelukkig is er weinig volk. We rijden de boot binnen en installeren ons op het dek. De boot vertrekt uiteindelijk pas om 14u , met een royale vertraging. De overtocht verloopt rustig, maar naarmate de reis vordert, steekt er steeds meer wind op. Er verschijnen schuimkoppen op de golven en zelfs een mastodont als de ferryboot begint een beetje van links naar rechts over te hellen. Oef, ben ik blij dat we de ferry genomen hebben! Om 18u varen we Ramsgate binnen, en na een uurtje aanschuiven aan de grenspost (amai, die doen moeilijk) arriveren we om 19u30 in de haven. Net op tijd voor een hapje en een drankje. Onze wagen hebben we na veel bemiddelen met de grenswachters, mogen achterlaten op hun parking. An en Johan hebben heel wat te vertellen over de overtocht. Deze was inderdaad redelijk zwaar uitgevallen: ze hadden zelfs een zieke aan boord. Een van de opvarenden – Inès- had zich de hele tocht slecht gevoeld. Toen wij haar zagen leek ze al behoorlijk bekomen: ze zat achter een glas Guiness te genieten van het avondzonnetje. Vrijdag 22 mei 2009 Op een onmogelijk vroeg uur (waarom zit dat getij altijd goed op van die uren die echt niet te doen zijn??) worden we gewekt om te vertrekken. Inès twijfelt of ze het wel ziet zitten om mee te varen, maar we kunnen haar overtuigen om toch mee te gaan: het kan nooit zo erg zijn als de dag tevoren.Een snel ontbijt (een boterhammetje met chocola en een touristilleke) varen we rond 7u uit. Het is gewoon subliem: een stralende ochtendzon, een kalme zee, zeilboten die mee uitvaren, en een hele colonne Merelbeekse boten. Ik heb me braafjes geïnstalleerd op het stoeltje naast Johan, zodat ik kan meekijken waar we naartoe varen, een trucje dat blijkbaar ook helpt om zeeziekte te voorkomen. We zijn nog maar net de haven uit, als Johan merkt dat er iets niet klopt met zijn meters: de ene brandstofmeter staat nog bijna op maximum, de andere lijkt te suggereren dat de tweede tank leeg is. Even Freddy oproepen lijkt toch wel een goed idee. Is er iets met de meters? Weinig waarschijnlijk, maar het kan natuurlijk. Freddy stelt voor om gewoon verder te varen, maar het hele zootje goed in het oog te houden.

Johan begint intussen een andere en minder leuke theorie te ontwikkelen: wellicht is door het zware weer van de vorige dag vuil in de brandstofleiding van die ene tank geraakt. Hierdoor halen beide motoren nu hun brandstof uit één tank. Het teveel aan brandstof loopt wel terug naar beide tanks. Gevolg: de ene tank wordt leeggezogen, de andere zal binnenkort overlopen. Om het zekere voor het onzekere te nemen, roept Johan opnieuw op via de marifoon met de vraag om toch al een lijn naar een andere boot vast te maken, zodat we straks niet hulpeloos en motorloos ronddobberen op de Noordzee. Ben komt ons tegemoetgevaren en reikt ons een touw aan: gemakkelijker gezegd dan gedaan. De vlakke zee van daarnet is ondertussen een stuk woeliger geworden, en een touw aannemen met een pikhaak blijkt iets ingewikkelder dan verwacht als de ene boot een halve meter naar omhoog gaat terwijl de andere op hetzelfde moment een halve meter zakt. Na wat geklungel lukt het An om het touw aan te nemen, en hangen we veilig gebonden aan de Savage. Voorlopig varen we zelf nog, maar je weet maar nooit. Intussen wordt het pretparkgehalte steeds groter: meer en meer krijg je de indruk op een roetsjbaan te zitten in Walibi: op en neer en op en neer en op…. Leve de Touristil: zolang ik mooi voor me uit kijk heb ik geen last. Integendeel, ik geniet met volle teugen. En dan…valt de eerste motor uit. Niet echt een groot probleem aangezien we al aan de Savage vasthangen, maar ook niet direct een geruststelling. Ineens wordt beslist om terug te keren: de boten die een heel eind voorop zijn, krijgen zulke grote golven over zich heen dat het niet leuk meer is. We keren ons allemaal om en dan … valt motor nummer twee uit. Eigenlijk is het zalig: we horen alleen nog de wind en de golven. Het is superontspannend, alleen het sturen valt voor Johan wat tegen. Zo worden we weer helemaal tot aan de haven van Ramsgate getrokken, en daar duikt het volgende probleem op: hoe vaar je een box binnen zonder motor en dus zonder roer? Gelukkig worden we langszij gesleept door The Lady. Dankzij het professionele gemanoeuvreer van Pascal en Christophe en de enthousiaste trekkracht van de andere clubleden, worden we mooi op onze plaats gesleept en getrokken. En dan …nooit gezien!! De boot van Johan wordt met een onvoorstelbaar enthousiasme gedemonteerd om het motorprobleem te kunnen aanpakken. Freddy duikt het motorruim(pje) in, samen met Johan. Intussen komen alle andere schippers goedbedoelde raad en commentaar geven en worden zowat drie bussen Dreft leeggespoten om alle olie- en dieselsporen die ontstaan te doen verdwijnen. Naar het schijnt is men in Engeland zeer streng op dat soort vervuiling. Maar grappig is het wel: ooit al eens drie mannen met een fles detergent in de hand zo onopvallend mogelijk Dreft in het water zien spuiten??? Ikke wel. Na een paar uur werken, lijkt het verstoppingsprobleem van de baan, en is het tijd voor wat ontspanning: wat boodschappen, een wandelingetje, iets gaan eten, en dan een drankje op de boot. Eerst met zes (Johan, An en hun passagiers), daarna met acht, dan met tien, twaalf en tenslotte dertien… Bootje vol dus. Het wordt een leuke avond die een klein beetje uitloopt. Zaterdag 23 mei 2009 Zou Londen vandaag lukken? Eerst lijkt het er wel te zullen van komen, maar uiteindelijk blijken de weer- en windvoorspellingen voor die dag dezelfde als die van gisteren. Het heeft dus weinig zin om te proberen: we zouden opnieuw moeten terugkeren. Andere opties: Dover of Calais? Het wordt Calais. Inès ziet het na twee dagen woelige zee niet meer zitten: zij keert terug naar het vasteland met de ferry, vastbesloten om nooit nog een voet aan boord te zetten van een boot die minder dan 50 m lang is. Ikzelf zie het ineens wel zitten: ik heb de vorige dag geen last gehad, dus waarom niet? Voor de zekerheid slik ik toch maar een Touristil. Beter voorkomen dan genezen, denk ik dan. En het wordt weer super: overal zeilboten, een zeer kalme zee, gigantische zeeschepen wiens route we moeten kruisen, achter ons “the white cliffs of Dover”, voor ons de “Cap Gris Nez” en de “Cap Blanc Nez”.

De overtocht verloopt voorspoedig, tot zo’n paar kilometer voor de haven van Calais: een motor begint te sputteren en geeft het tenslotte volledig op. Toch geraken we zonder veel moeite veilig in de haven. Na een korte nacht en een vroege afvaart, was iedereen aan een dutje toe. Daarna was er wat tijd over om Calais te verkennen, maar dat was niet echt de moeite. Hans en ik zaten echter met een probleem: wij waren dan wel al op het vasteland, maar onze wagen stond nog in Ramsgate. Er zat dus niets anders op dan terug te keren naar Engeland. Zondag 24 mei 2009 6u30: we bellen een taxi om ons naar de ferryhaven te brengen. Het feit dat ze niet onmiddellijk opnemen zorgt voor wat stress, vooral bij onze reisgenote die samen met ons de overtocht naar Engeland ging doen: ze had immers afgesproken met Londense vrienden, maar aangezien we er niet geraakt waren met de eigen boot werd het openbaar vervoer nu aangesproken. 6u50: eindelijk nemen ze op. De taxi pikt ons op om 7u op de parking van de haven. Wij beginnen alvast aan onze klautertocht over alle collega-boten (Johan lag de vijfde in de rij) om aan de kant te geraken. Sorry als we jullie wakker maakten! 7u45: we gaan aan boord van de overzetboot. De overtocht verloopt vlot. Volgens onze brochure met treinuren hebben we 40 minuten om van de boot naar het station te gaan. Ruim voldoende, heeft men ons verzekerd: het station ligt vlakbij. Als de boot aanligt, mogen alle wagens de boot verlaten, maar… de voetgangers moeten wachten. We zien de klok angstvallig verder tikken. Na 20 minuten kunnen we het niet langer aanzien en dringen we aan om ons te laten gaan. Eindelijk wordt het poortje geopend. Beneden wacht een bus ons op om ons naar het hoofdgebouw te brengen. De chauffeur verzekert ons dat er een bus rijdt naar het station. Alleen… die bus is net vertrokken. En de volgende? Oh, zegt hij doodleuk, there is a bus in twenty minutes. Hopelijk vinden we een taxi, anders komen we te laat. Voor het gebouw staat exact één taxi: wij dus in looppas daarheen. De taxi brengt ons binnen de vijf minuten naar het station, en de laatste drie minuten van die rit rijden we achter een lege bus aan. Juist, de bus van de ferryhaven. De verdere reis naar Ramsgate verloopt zonder veel problemen: een uurtje trein en een taxi naar de haven. Daar komen we net op tijd om met de wagen in de rij te gaan staan. Om 12u hadden we immers onze volgende overzetboot naar Oostende. Een dikke vier uur later waren we in België en nog eens een kleine twee uur later (file!!) eindelijk thuis. Moe, maar tevreden. Voor al wie het nog nooit gedaan heeft: het is een aanrader. Varen op zee is leuk (althans in groep en zonder technische problemen), en merken dat je op anderen kan rekenen als er iets misloopt is hartverwarmend. Dan weet je weer wat de pluspunten zijn van een club. En Johan en An, nog een keer heel erg bedankt. Het verhaal van Johan en An loopt nog een eindje door. Calais was niet hun eindpunt, en ook niet het eindpunt van hun technische problemen. Wil je er meer over weten? Trakteer ze eens op een pint, ze zullen het zeker met plezier vertellen. Sigrid Cousserier

London Op 19.5.2009 verzamelden we allemaal, rond tien uur ’s avonds in de bar van de VVW Nieuwpoort, de “10 Beaufort” Zoals meestal voor een spannend event werd er veel gelachen en genoeg gedronken. Gelukkig waren de weergoden ons gunstig gezind want de windvoorspelling gaf een 2 à 3 met golven van 80 cm. En de stroom zat goed als we vertrokken rond 7 u ’s morgens (wat enkel een probleem voor Johan scheen). Statig vertrok de Merelbeekse vloot dan ook op donderdagmorgen. Die vloot bestond uit zes schepen met diverse bemanningen Op de Spider hadden Luc en Fien nanny Freddy aan boord, Ivan versterkte de bemanning van Dirk op de Neptunus, Johan op de Calypso had naast Ann een nietsvermoedende collega meegelokt, de Lady werd bemand door het gezin van Pascal Slock + vriend Erwin en op de Gillau gingen Peter en Pat(ricia) met zijn oudere broer en schoonzus in zee. Ikzelf, op de Savage, had twee vrienden mee, scheepskok Ludo en dekmatroos Nic. De coördinaten zaten in de GPS, de kaart lag opengespreid, de verrekijker was binnen handbereik, kortom alles was onder controle. Fijne vaststelling: het was prettig te merken dat de eerste boei opdaagde op de plaats en het moment door kaart, log, kompas en GPS aangegeven. Op de eerste dag hadden we toch wel 50 NM af te leggen, Iedereen liep een 8-tal knopen over de grond behalve de Calypso. Die voer aan ‘Calypsospeed’ (d.w.z. vreselijk traag, hooguit zes knopen). Voor de haven van Ramsgate wakkerde de wind aan tot harde wind en werd het voor de meesten van ons al iets minder evident. Snel leerden we hoe we voor de wind de wind (gedeeltelijk) konden doodvaren en hoe we tegen de wind, aan kleine snelheid ter plaatse bleven. Tegen 15 uur lag iedereen in de haven en werden de eerste “straffe” verhalen al wat aangedikt. De dag erop vertrokken we opnieuw erg vroeg (u weet wel, hou rekening met stroming en tij) met bestemming London. Na een uurtje kreeg de Calypso panne. Het zou de eerste maar niet de laatste panne zijn. De schrijver dezes weet wat het is om in panne te vallen en is dus uiteraard evengoed voorbereid op pannes van clubgenoten. Binnen de kortste keren hadden we de Calypso op sleeptouw en voerden we de snelheid opnieuw op om onze maten niet uit het oog te verliezen. Helaas werd de zee nadien ook ruwer en ruwer waardoor de Spyder als eerste besliste terug te keren, nadien gevolgd door de andere schepen van onze vloot. Die vrijdagavond liep iedereen op de toppen van de tenen. Londen bereiken werd moeilijk. Sommigen vonden de overtocht van het kanaal al een voldoende wapenfeit op zich, anderen keken echt uit naar het verblijf in Londen. Tussen beide kampen was geen compromis mogelijk ondanks mijn pendeldiplomatie. Beslist werd te wachten op de meteo van zaterdagmorgen op de knoop door te hakken.

Om zes uur was ik op. Weerbericht op internet en weerbericht ter plaatse spraken mekaar tegen. Er werd beslist niet naar Dover maar naar Calais te varen. Sommigen waren blij, anderen waren teleurgesteld, nog anderen waren boos. De overtocht naar Calais, met de wind in het poepke verliep vlekkeloos. Het kruisen van de lanes was impressionant. Op zondag werd er nog gevaren van Calais naar Duinkerken waar sommigen onder ons hun vrouw een week zouden achterlaten. Ik verzeker u, Duinkerken is tegenover Londen wat een sloep is tegenover een cruiseschip. Maar zeuren … deed men niet. We beëindigden het weekend zoals het begonnen was – namelijk drinkend. Ondertussen poetste mijn crew de Savage. Ik besloot op dat moment berustend bij mezelf: “Could we worse, could be raining” Ben

Nijverheidsstraat 16 - 1840 Londerzeel tel.: 052-30 95 51 - fax: 052-30 39 15 [email protected] - www.verspecht.be

Te koop Nog eens herhalen, deze rubriek kan door iedereen gebruikt worden en komt ook op onze site. Voor de leden is adverteren gratis, voor niet-leden wordt 5 euro per inlassing gevraagd. En geloof ons, er is beweging!!! Tukker Vlietje, ijzeren achteraan van een binnenschip Generator: 900Watt, geruisloos Kleine wasmachine voor een jacht 70€ Diesel en oliefilters Dregankers 20€ Polyester werkbootje : 4m lengte, dubbelwandig, trimaran bodem,ideaal wandelbootje 250 € Zeil takels Zodiac 3,60m semi rigid, stuurconsole, 4 takt 25 PK Yamaha, Electrisch starten 3.500 € Speedboot 21 ft outboard 125PK, veel opkuis werk 2000 €

Sponsors Voor ons clubblad zijn we nog steeds opzoek naar adverteerders. In bijlage vindt u nog eens alle praktische en technische info.

TECHNISCHE FICHE VAN HET CLUBBLAD “DE PATRIJSPOORT” VAN YACHTING MERELBEKE Verschijningsdata: 1ste trimester: eind maart 2e trimester: eind juni; 3e trimester: eind september 4e trimester: half december Doelpubliek:

- de leden en de steunende leden van “Yachting Merelbeke”; - andere watersportverenigingen en organisaties; - (water-)sportwinkels; - alle andere verenigingen van Merelbeke; - alle zelfstandigen van Merelbeke; - alle gemeenteraadsleden van de gemeente Merelbeke; - verschillende diensten van de gemeente Merelbeke - de burgemeester en schepenen van de Stad Gent; - de toeristische dienst van Merelbeke en Gent; - de regionale afdelingen van de kranten, tijdschriften en radio en TV - andere geïnteresseerden

Distributie:

- per post op basis van een databestand (zie doelpubliek); - aan de kassa’s van (water-)sportwinkels; - aan de kassa’s van geïnteresseerde winkeliers.

Oplage: min 200 exemplaren Kostprijs: gratis aangeboden Grootte en samenstelling: A4- formaat; voorblad in kleur; dubbel geniet; met minimum 2 binnenbladzijden in kleur; minimum 10 pagina’s Adverteermogelijkheden: 1 A4 pagina

½ A4 pagina

¼ A4 pagina

Cover achteraan

4 edities

250 euro

130 euro

90 euro

375 euro

kleur

+ 40 euro

+ 40 euro

Combinaties met de website van “Yachting Merelbeke “ is mogelijk op aanvraag. Alle handelaren ontvangen een factuur. Praktische gegevens: de adverteerder levert alle materiaal digitaal en in de juiste vorm. Het redactieteam bestaat uit Freddy Hall, Ben De Bruyn en losse medewerkers en zijn te bereiken via [email protected], 09/362.76.44 of Lusbekestraat 4 Moortsele

Sponsors AANVRAAG ADVERTENTIERUIMTE IN HET CLUBBLAD “DE PATRIJSPOORT” VAN YACHTING MERELBEKE Factuurgegevens van de adverteerder Naam: ............................................................................................................................................... Adres: ................................................................................................................................................ Tel.: ............................ GSM: ............................ Fax: ............................ e-mail: .................................. BTW-nr.: ............................................................................................................................................. Gegevens van de contactpersoon: Naam: ............................................................................................................................................... Adres: ................................................................................................................................................ Tel.: ............................ GSM: ............................ Fax: ............................ e-mail: .................................. Vul hieronder de gewenste advertentie in: 1 A4 pagina

½ A4 pagina

¼ A4 pagina

Cover achteraan

4 edities kleur  De advertentie mag verschijnen vanaf de volgende datum:……………………………………..  Wenst combinaties met de website van “Yachting Merelbeke “ en wenst hiervoor gecontacteerd te worden op het tel:………………………...........................  De adverteerder voegt hierbij de gewenste tekst en het bijbehorende logo en andere op diskette of zal het doormailen naar [email protected] De adverteerder betaalt op:……………………………………………...........................………………………... hiervoor de som van: …………………………………….............................……………………………………… aan: ………………………………………………………...........................……………………………………...... handtekening adverteerder

handtekening bestuurslid Yachting Merelbeke

Damesboetiek





ONZE MERKEN: BRAXX KAPALUA EXPRESSO (foto) OUI TUZZI PASSPORT BLACKY DRESS ALLES VAN MAATJE 36 TOT 48 KOM EN ONTDEK DE MEEST TRENDY DAMESKLEDIJ IN MERELBEKE

Damesboetiek Kriss Zwijnaardsesteenweg 10 Merelbeke tel 09/239.99.47