DE HOF VAN LEVEN. Ik vraag U in ootmoedigheid doe binnenin mij groeien zo n Hof van Leven, U die leidt door nu en dan te snoeien

DE HOF VAN LEVEN

Er stonden negen bomen in de hof van Leven. De liefdesboom droeg steeds de meeste vrucht, de boom van vrede had nogal geleden, de vreugdeboom raakte niet uitgeput. Die van geduld zou later bloeien, vriendelijkheid boog zachtjes door de top, de boom van goedheid begon uit te lopen, die van geloof bestoof de stille hof. Zachtmoedigheid wiegde haar rijpe vruchten gereed voor ‟t vieren van het feest. De boom van zelfbeheersing mocht zijn hartje luchten, zo droegen ze gezamenlijk de vruchten van de Geest. Ik vraag U in ootmoedigheid doe binnenin mij groeien zo‟n Hof van Leven, U die leidt door nu en dan te snoeien.

DOORN/LANGBROEK e 26 jaargang no. 5 half juli-augustus 2011 ______________________________________________________________ REDACTIE: Kopij in te leveren voor 15 aug. 2011 (sept./half okt.) E-mail adres: [email protected] (o.v.v. kopij samenspraak) WEBSITE: www.parochie-sintmaarten.nl Pastoraal team: Dr. H.W.G. Bloem, pastoor. Profiel: liturgie. Korhoenlaan 52, 3704 ES Zeist. Telefoon: 030-2543314 E-mail adres: [email protected] (do. en vr. afwezig) C.E.J. van Loon, diaken. Profiel: diaconie Bosstraat 19b, 3971 XA Driebergen. Telefoon: 06-31786121 E-mail adres: [email protected] (maandag afwezig) mw. Drs. F.E. Prinsen, past. werkster. Profiel kinder- en jeugdcatechese Parnaskruid 66, 3824 PH Amersfoort. tel. 06 - 45 22 83 94 E-mail adres: [email protected] Drs. P.F. Spiljard, pastoraal werkster en teamleider, Profiel: gemeenschapsopbouw Werkadres: Rozenstraat 20,3702 VP Zeist, tel. 030-692.48.62 E-mailadres: [email protected] (maandag afwezig) Pater W. De Jong, S.V.D. Mw. Ans Damen Spreekuur ma. en vr. van 9.00-11.30 uur E-mail adres: [email protected]

Pastorie: Dorpsstraat 15, 3941 JK DOORN Het parochiesecretariaat is open van maandag t/m vrijdag van 10.00 tot 12.00 uur, tel. 0343-41 21 48 Parochiebijdrage postgiro no. 58 10 28 of ABN/AmRo Bank Doorn, No. 43.69.44.200 t.n.v. Martinusparochie Doorn Togofonds bankrekeningno. 58.41.24.007 bij de ABN-AmRo Bank Doorn t.n.v. Het Togofonds. Caritas postgiro no. 20.15.846 t.n.v. Parochiële caritas, Doorn

2

MEDEDELINGEN VAN DE MARTINUS PAROCHIE

Liturgie Diensten in het weekeinde: zaterdagavond om 19.00 uur (viering met samenzang) zondagmorgen om 09.30 uur (gezongen viering m.m.v. eigen parochiekoor) Kinderwoorddienst: Bij gelegenheid op zondag gedurende de viering van 9.30 uur, met uitzondering van de gezinsvieringen en vakantie. (zie dienstrooster) Door de week: elke laatste woensdag van de maand “Martinusviering” om 10.00 uur. Ons Centrum:

na de dienst op zondag kunt u links naast de kerk in Ons Centrum een kopje koffie drinken en meteen een praatje maken met uw medeparochianen.

Het Zonnehuis: elke tweede vrijdag van de maand woord- en communieviering om 18.45 uur. Elke vierde vrijdag van de maand Eucharistieviering om 18.45 uur. Huize Beatrix: iedere tweede woensdag van de maand woord- en communieviering om 10.30 uur. Park Boswijk:

iedere eerste vrijdag van de maand Eucharistieviering om 10.30 uur.

3

Vieringen en intenties voor de maanden half juli en augustus (voor zover bekend 26 juni) 16/17 juli 16de zondag door het jaar za.19.00 uur Woord en communiedienst met samenzang Voorganger: M. Sarot, diak. zo.09.30 uur Eucharistieviering m.m.v. het Martinuskoor Voorganger: H. Bloem, pr. Intenties: fam. Frumau-van Rijn, overl. fam. Canisius en van Kooten, fam. Lanphen v.d.Veer, Dita Griffioen-Tan. 23/24 juli 17de zondag door het jaar za.19.00 uur Eucharistieviering met samenzang Voorganger: H. Bloem, pr. zo.09.30 uur Eucharistieviering m.m.v. het Martinuskoor. Voorganger: Mgr. Woorts. Intenties: fam. Zwambag-Schouten, Dita Griffioen-Tan, uit dankbaarheid van een 50 jarig huwelijk. 30/31 juli 18de zondag door het jaar za.19.00 uur Eucharistieviering met samenzang zo.09.30 uur Eucharistieviering m.m.v. het Martinuskoor. Voorganger: W. de Jong, pr. Intenties: Mia Naderman, Ben Houweling, Wil van Kooten, Theo en Pieter Bors, fam. Dorresteijn-Vermeulen. 6 / 7 aug. 19de zondag door het jaar za.19.00 uur Eucharistieviering met samenzang voorganger: W. v. Wijk, pr. zo.09.30 uur Woord en communieviering m.m.v. het Martinuskoor. Voorganger: F. Prinsen, pw. Intenties: Tonny van Rossum-Kosterman 13/14 aug. 20ste zondag door het jaar. “Maria ten Hemelopneming” za.19.00 uur Eucharistieviering met samenzang. zo.09.30 uur Eucharistieviering m.m.v. het Martinuskoor. Voorganger: W. de Jong, pr. Intenties: fam. Frumau van Rijn, Ben Houweling, fam. Lanphen v.d. Veer, Theo Bies, Theo en Pieter Bors.

4

20/21 aug. 21ste zondag door het jaar za.19.00 uur Woord en communieviering met samenzang Voorganger: F. Prinsen, pw. Zo.09.30uur Eucharistieviering m.m.v. het Martinuskoor Voorganger: H. Bloem, pr. Intenties: overleden familie Canisius en van Kooten 27/28 aug. 22ste zondag door het jaar za.19.00 uur Eucharistieviering met samenzang. Voorganger: C. van Loon, pw zo.09.30 uur Eucharistieviering voorganger: W. de Jong, pr. tevens gezinsdienst met als thema: Muziek. Intenties: Wil van Kooten, Frederik van Son, Theo en Pieter Bors. 31 augustus wo.10.00 uurMartinusviering in Ons Centrum. Na afloop gezellig samenzijn. Voorganger: W. de Jong, pr.

Opbrengst collecten 14/15 mei € 154,05 Roepingen zondag € 316,12 Voor Togo bij een huwelijk 21/22 mei € 227,75 28/29 mei € 167,60 bij een uitvaart € 443,97 04/05 juni € 265,91 Stichting Dark en Light (bij de eerste communie) 08 juni € 07,05 Huize Beatrix 11/12juni € 536,95 voor Ned. Missionarissen 18/19juni € 176,94 € 501,40 bij een uitvaart Hartelijk dank!!

5

Bloemen voor Maria 16 mei € 4,00 23 mei € 4,50 €10,00 gift 30 mei € 4,30 06 juni € 0,50 13 juni € 3,45 20 juni € 6,00 27 juni € 3,50 Waarvoor veel dank!

agenda wo. 27 juli 10.00 uur Martinusviering ma. 1 aug. 13.30 uur Groep 1 van Sier en Sfeer maakt de kerk schoon 18.30 uur Groei en Bloei werkt in de tuin van de pastorie di. 2 aug. 12.00 uur Teamvergadering ma. 8 aug. 10.00 uur Ned. taalles voor de vluchtelingen in Ons Centrum. di. 9 aug. 12.00 uur Teamvergadering 10/11 aug. Bedevaart naar Kevelaer. di.16aug. 12.00 uur Teamvergadering di.23 aug. 12.00 uur Teamvergadering di.30 aug. 12.00 uur Teamvergadering wo.31 aug. 10.00 uur Martinusviering

Viering met ziekenzalving 11 september. Zondag 11 september is het ziekenzondag. 's Middags om 15.00 uur zal pater de Jong de ziekenzalving geven aan onze zieken en ouderen van de parochie die dit sacrament willen ontvangen. U kunt zich opgeven bij de pastorie tel: 0343-412148. Ook als u vervoer nodig heeft. Na afloop van de dienst komen we bij elkaar voor een hapje en een drankje. Namens de zieken bezoekwerkgroep, Ans Damen 6

WEL EN WEE - Overleden Op 20 mei 2011 overleed in het Zonnehuis op 90-jarige leeftijd Gabriël – Ga – Huilmand. Samen met zijn vrouw Lien woonde hij jarenlang, tot het niet meer ging, op de Wilhelminaweg. Na een kort verblijf in een verzorgingshuis in Nijkerk en daarna in Beatrix in Doorn, werd hij na een infarct opgenomen in het Zonnehuis. Het leven van Ga Huilmand begon niet rooskleurig. Pleeggezin, weinig liefde, jong aan het werk gezet. In 1937 nam hij dienst bij het Korps Mariniers, een tehuis voor hem. Na de strijd in mei 1940 werd hij ontslagen en later is hij in krijgsgevangenschap in Duitsland terecht gekomen. Aldaar ingezet bij het bergen van lijken en ruimen van puin na de bombardementen. Na terugkeer in Nederland in 1945 onmiddellijk weer in dienst genomen en uitgezonden naar Ned. Oost Indië. In Surabaya ontmoette hij zijn veel jongere vrouw. Lien Wulur. Tegen de zin van de militaire leiding trouwden zij daar. Na terugkeer in Nederland verbleef het gezin op allerlei plaatsen totdat Ga met zijn gezin werd uitgezonden voor drie jaar naar Ned. Nieuw Guinea. Later geplaatst in de van Braam Houckgeest kazerne werd het gezin, na een periode in een pension in Doorn, de woning op de Wilhelminaweg toegewezen. Aan de carrière van Ga bij het korps Mariniers kwam een einde toen hij, i.v.m. blessures aan zijn knie, afgekeurd werd. In het burgerleven heeft hij diverse functies vervuld. Afhankelijk van een pensioen wilde hij niet zijn. Zijn levensvreugde vond hij in zijn gezin, in zijn moestuin, in zijn volière, in zijn hond, maar bovenal in zijn vrouw die hij adoreerde. Gedurende enige tijd heeft hij in het begin van “Samenspraak” nog als lid van de redactie eraan meegewerkt. De parochiegemeenschap betekende veel voor hem en zijn vrouw. In een indrukwekkende dienst hebben wij op 26 mei in onze kerk van hem afscheid genomen. “Weer samen” stond onder de foto van het boekje van de liturgieviering. Dit moge tot troost zijn voor zijn kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen, waarvan de jongste van zes dagen oud, bij de dienst aanwezig was. Op 11 juni 2011 overleed in haar appartement in Zeist Dita Griffioen-Tan. Haar uitvaart in onze kerk vond plaats op 17 juni. Waarom vanuit onze kerk? Dat was op verzoek van Dita. Zij bezocht de zaterdagdiensten, omdat zij zich thuis voelde in onze 7

geloofsgemeenschap. Zo zeer verbonden voelde zij zich, dat zij bepaalde dat de opbrengst van de collecte tijdens de uitvaartdienst ten goede moest komen aan onze geloofsgemeenschap. Aan het begin van de dienst verwelkomde de oudste dochter Els, familie, vrienden en bekenden en zei daarbij dat op hetzelfde tijdstip herdenkingsdiensten werden gehouden in Djakarta en Australië. Dita werd geboren op 18 november 1931 te Buitenzorg, voormalig Ned. Oost Indië. Zij had een gelukkige jeugd, waar abrupt een einde aan kwam door de Japanse bezetting en in 1945-1946 door de “bersiap” periode met duizenden moorden op onschuldigen. Op Sumatra volgde zij de opleiding tot verpleegster. Daar ontmoette zij haar man: Henk Griffioen, als arts werkzaam. Een huwelijk: kinderen. ‟t Sprookje eindigde toen de gezondheid van haar man verslechterde. In 1972 kwamen zij naar Nederland i.v.m. de ziekte van haar man. Het overlijden van haar man in 1977 viel haar zeer zwaar. De opvoeding van vier jonge kinderen vroeg veel van haar. Ze was een lieve, maar, zoals de kinderen memoreerden, ook een strenge moeder. Stricte regels en hard werken op school vormden de basis. Maar dit alles, gemengd met een grote liefde. Zo wordt zij ook geschetst door haar acht kleinkinderen, waarvan twee de dienst opluisterden met piano- en harpspel. Zij is begraven bij haar man in Zeist. Haar geloof in God en eeuwigheid zij tot troost van haar (klein) kinderen en vrienden.

HEUVELTJES EN……………….. ZO HIER EN DAAR EEN DAL

Maar wat is een Christus...? Het bijbelboek Handelingen der Apostelen noemt als karakteristiek van de christenen: “Ze legden zich ijverig toe op het onderricht van de apostelen”. Als je weinig of geen besef hebt van wát je gelooft, in wie je gelooft, kan geloven moeilijk een inspirerende en motiverende kracht in je leven worden. Niet dat geloof alleen uit kennis en weten bestaat. Maar zónder kennis wordt 't gemakkelijk oeverloos of, naar de andere kant, gereduceerd tot een aantal vaststaande waarheden en gedragsregels. “Je ziet wat je weet”, zei een gids die een detail op het schilderij aanwees wat nog door niemand was opgemerkt. “En”, beaamde één 8

van zijn toehoorders, ”je weet niet wat je ziet”. Inderdaad, we beseffen vaak pas wát we zien, als je er meer van weet. Dan pas zie je hoe mooi het is. Toen Elisabeth van Dijl, onze pastoraal werker voor volwassenkatechese vertrok, stond in het NRC een rekenopgave van het mbo: Iemand bezocht een griekse stad die bewoond werd van 189 voor Christus tot 498 na Christus. Reken uit hoelang...?. Eén leerlinge bleef maar turen op deze opgave. De leraar probeerde te helpen: je kunt toch die getallen op een getallenlijn zetten en dan.... “Ja, dát snap ik wel. Maar wat is een Christus...? Onze parochie biedt vele mogelijkheden om je “ijverig toe te leggen op “de kennis en verdieping van ons geloven. Gesprekken naar aanleiding van de sacramenten (communie, vormsel, doop, huwelijk). En dan gaat het niet over: wat moet je aan, waar moet je zitten, en welk stukje mag jij lezen. Maar : Vanuit welke Geest leef jij? Wie, wat inspireert jou? Welke waarden zou je willen doorgeven aan je kinderen? Ook bijbelavonden, en groepen die periodiek meditatief of studieus met elkaar in gesprek gaan, rond een film of actueel onderwerp. Steeds proberen we gelovig te verkennen wat menselijk leven is, wat 't kán zijn, en over de vertaling van deze visie in handelen en samenleven. Proberen we het onderricht van de apostelen te verdiepen en het meer dan een “leer' te laten zijn. Zo met elkaar in gesprek zijn , is niet altijd simpel. Want inderdaad...er komen steeds meer vragen in de trant van : “Maar wat is een Christus...? En ook steeds meer de vraag wat eigenlijk het belang is te weten van de Christus. Het dagelijks leven dreigt soms versmald te worden tot rekenen. Pas als er een cijfer of getal bijstaat beseffen we: Oh, is het zoveel waard? Oh is het zo'n grote ramp? Cijfers bepalen of je wordt aangenomen of afgewezen. In de catechese en het geloofsgesprek gaat het om een ander soort weten. Wat wordt ons te geloven aangereikt, wat ervaren wijzelf als betekenisvol in ons leven? Bij een geloofsgemeenschap horen is lerend onderweg zijn om meer mens te worden naar Gods beeld, tot zijn gelijkenis. Is daar nog vraag naar? Als je om je heen kijkt, lijkt er interesse genoeg voor geestelijke, spirituele vragen. Maar als ons antwoord vervlakt, als we niet meer als een gids kunnen zeggen: “Kijk, zie je dat? Zie je hoe mooi, hoe boeiend, hoe krachtig dat is?”, dan kijkt niemand meer. Fijne vakantieperiode voor ieder. En wees voorzichtig in het verkeer. Henk Bloem 9

NIEUWS VAN ONZE FAIRTRADE WERKGROEP Doorn aan Zee Doorn aan Zee, dat klinkt zo gek nog niet. Stel je voor, een strand voor de deur. Zou het echt zo‟n vaart lopen met de stijging van de zeespiegel en met de opwarming van het klimaat? Of is het allemaal een hype? Reinier van den Berg, bekend van het weerbericht bij RTL, neemt ons in een boeiende en prachtig geïllustreerde lezing, mee naar gletsjers en ijskappen, maar ook naar windmolens en zonnepanelen. Hij laat uniek materiaal zien van een van zijn recente klimaatexpedities naar de ijskap van Groenland. Zijn verhaal mondt uit in de vraag of het tij te keren is. Wat is de rol van de overheid, van het bedrijfsleven, van jou, van u, van de kerk? Kleur bekennen, rentmeesterschap, moeten we ons daar voor inzetten, of gaat het allemaal al goed en groen genoeg? Deze avond wordt voorbereid door de werkgroep Fair Trade, waarin diverse kerken uit Doorn meewerken. Datum: woensdag 7 september Aanvang: 20.00 uur Locatie: De Koningshof (grote zaal). Voor eventuele verdere inlichtingen: Jan Pols, tel. 482448.

DOOPVOORBEREIDING Als u uw kind wilt laten dopen komt de doopwerkgroep graag in contact met u. Om uw kind in de kerk te introduceren verzorgen wij voorbereidingsavonden. Deze avonden zijn bedoeld voor de gehele parochie Sint Maarten. Dit betekent dat we met meerdere ouderparen tegelijk in gesprek gaan. In deze twee avonden spreken wij met jullie over de betekenis van de doop; de keuze om jullie kind te dopen; de rol van de kerk in jullie leven; en over de symbolen die bij de doop horen. Ook is er dan een nadere kennismaking met pastoor Bloem of diaken Van Loon en is er aandacht voor de praktische voorbereiding (de inhoud van de doopviering).  25 augustus en 1 september 2011  11 en 25 oktober 2011  12 en 19 januari 2012 10

Op de eerste avond plannen we samen de doopdatum van jullie kind. Per locatie geven wij de mogelijkheden aan. Het kan zijn dat jullie kindje de enige dopeling is, het is ook mogelijk dat er meer kinderen tegelijk worden gedoopt. Voor informatie en opgave kunt u contact opnemen met het secretariaat van de parochie (Het telefoonnummer van het secretariaat is 0343412148. Men is dagelijks van 10.00 uur tot 12.00 uur te bereiken). Zij geven uw bericht dan door aan de doopwerkgroep.

Terugblik op de Vrijwilligersdag van 18 juni jl. Wat een leuke middag was dat! Er hadden zich 40 vrijwilligers opgegeven en verder waren aanwezig o.a. pastoor Bloem, leden van de locatieraad Doorn/Langbroek, het organisatiecomité en vrijwilligers van de werkgroep Centrumgroep. Wij werden verwelkomd met koffie en wat lekkers en pastoor Bloem en Patrick Roost spraken een kort welkom en een korte overweging uit. Aansluitend was er soep met broodjes. Het programma bestond verder uit: Bezoek aan Huize Doorn of workshop Creatief onder leiding van Maryse Imbault of Jumbee drums onder leiding van Kees Blijdorp. Na afloop gaven de jumbee drummers een uitvoering, ongelofelijk wat de mensen na ruim 1 uur oefenen konden trommelen! Ook de knipkunst à la Matisse was de moeite waard en een rondleiding door Huize Doorn is natuurlijk ook altijd interessant! Afgesloten werd met een Martinusconcert van klassieke muziek door Kees Blijdorp, piano en Paulien van der Werff, klassieke zang. Anton Kok sprak het slotwoord en toen was er nog weer de gelegenheid voor een drankje en een hapje. Daarna werd alles weer opgeruimd onder de bezielende leiding van Harrie Baggerman en consor11

ten. Ria Kanters had voor iedereen een leuk kartonnen doosje in piramidevorm met waxinelichtje en de volgende tekst: Er zijn weinig gaven, waarmede men in het leven zoveel goed kan doen als met eenvoudige vrolijkheid (Allard Pierson), een tekst om over na te denken! Hartelijk dank aan allen die deze middag tot zo'n succes hebben gemaakt en vooral aan het organisatiecomité Maryse Imbault en Thomas van Doorn. Zomaar een vrijwilligster

Nieuws van het Togo-Benin fonds Begin vorige maand is er een bedrag overgemaakt aan de bouwers in Togo. Want in het Noorden van Benin is men begonnen met het slaan van een nieuwe put. Pater de Jong gaat binnenkort weer naar Togo om te kijken in hoeverre de vorderingen zijn. Natuurlijk kijkt hij dan ook naar de vorige projecten en naar nieuwe projecten, die onze steun kunnen gebruiken. Zo heeft Theo Wagenaar een mooi bedrag gedoneerd om te besteden aan een studieproject in Togo. Op 17 mei hebben de voorzitter en penningmeester van het TogoBenin Fonds een feest gegeven om dat zij die dag hun huwelijk in de kerk lieten inzegenen. Als cadeau vroegen zij een bijdrage voor het Togo-Benin Fonds. Op 11-03-11 was het Saldo: € 7010,- op de bestuurs spaarrekening. 01-04 Bijdrage €50,- (+) 05-04 Waterput Benin €2542,- (-) 05-04 Overboeking €25,- (-) 10-05 3x Doekjes €18,- (+) 16-05 Verkoop paasmarkt Zonnehuis €120,- (+) 25-05 Reünie €250,- (+) 27-05 Jaarbijdrage €350,- (+) 07-06 gift T. Wagenaar €550,- (+) 28-06 bijdrage €100,- (+) Saldo Bestuur spaarrekening op 28-06-2011 is €5881 Groeten, Ellis Coombe

12

Hemelvaart 2011, parochie sint maarten wandeling Voor de reis wens ik je: Dat de weg je tegemoet komt, de wind steeds in je rug is, de zon je gezicht verwarmt en zachte buien je velden beregenen en dat God tot ons weerzien je bewaart in de palm van zijn hand (Ierse pelgrimswens) Pelgrim met lepel (tekening van Pieter Breughel) Joyce, Doorn Om half 8 verzamelden wij ons bij de RK kerk in Doorn. Met frisse energie hebben we gezongen en gebeden met de groep. Ondanks dat wij niet zoveel aanmeldingen hadden was ons clubje gezellig en vertrouwelijk. Wij zijn naar Austerlitz gefietst waar we werden ontvangen door parochianen van Zeist en Driebergen en pastor van Loon. Gezamenlijk hebben wij gebeden en gezongen en toen de tocht voortgezet. Onderweg stonden wij stil bij de opdracht: kijk onderweg of je symbolen ziet of vindt die te maken hebben met vertrouwen. Wat heel frappant was, was dat wij, maar ook de andere groepen met één en de zelfde gedachte terugkwamen. Vertrouwen hebben in de natuur, de natuur blijft groeien en voortleven ook na zijn dood, er groeit dan weer nieuw leven op. Eén van onze fietsers heeft veel vertrouwen in en voelt zich goed bij Maria en had hier bloemen voor geplukt. Nadat we wat hebben gedronken en gegeten, hebben we genoten van een mooie dienst. Joyce Chatelain Elly, Maarn Het is 06.30 uur en de wekker loopt af… Wie bedenkt dit op Hemelvaartsmorgen…. Ik heb me opgegeven voor de fietstocht van de Pelgrimage van Vertrouwen en stap om iets na zeven uur nog ietwat slaperig op mijn fiets. Als pelgrim uit Maarsbergen sluit ik me aan bij de groep die vertrekt vanuit Woudenberg. Het is stil, heel stil en de dauw ligt nog over de weilanden. Het enige geluid wat ik hoor komt van de vogels. De zon straalt me tegemoet en het belooft een prachtige dag te worden. In Woudenberg is het een drukte van belang, maar liefst 49 mensen zullen de tocht naar de Valkenburcht te fiets of te voet gaan afleggen. 13

Er is een kort morgengebed en de wetenschap dat ditzelfde gebed op nog een aantal plaatsen in onze parochie wordt gebeden geeft een heel apart gevoel van verbondenheid. We dragen allemaal een herkenningsteken: een kaartje met daarop een Ierse pelgrimswens. Dan op de pedalen. De wandelaars zullen een route van ca. 13 km lopen en de fietsers hebben ca. 29 km voor de boeg. Onze pelgrimsroute gaat via een prachtige route door de bossen en langs weilanden. Af en toe zit er een venijnige klim in. Voor de mensen met een elektrische fiets een peulenschil maar voor de „gewone‟ trappers een uitdaging. Rond 10.00 uur komen we aan bij de Valkenburcht in Valkenheide waar zich naar later blijkt ruim 100 pelgrims zullen melden. Er is brood, heerlijke cake en kruimelkoek en natuurlijk koffie! Coen leidt een inspirerende en uitnodigende dienst waarin ruimte wordt gegeven om onze symbolen van vertrouwen aan elkaar te laten zien. Om 11.30 uur worden er nog groepsfoto‟s gemaakt en vertrekt iedere pelgrim weer naar zijn eigen huis. Ik fiets alleen naar huis, en overpeins deze bijzondere morgen. Een medepelgrim haalt mij in en komt naast me fietsen. „het was mooi hè?” Ja, het was heel mooi. Elly Rietveld Ton, Woudenberg. Nooit geweten dat je pelgrim kunt zijn in je eigen buurt. Volgens Van Dale is een pelgrim iemand die naar een andere plaats reist om daar zijn devotie te doen (een godsdienstige handeling te verrichten). Pelgrim zijn in je eigen buurt…dat is eigenlijk wel grappig en een hele leuke ervaring. 49 Mensen onder wie ook verscheidene deelnemers van De Voorhof verzamelden zich om 07.30 uur bij de H. Catharinakerk voor hun pelgrimage naar de Valkenburcht in Maarsbergen om zich voor te bereiden op hun pelgrimage. Het is al weer de 10e keer dat deze activiteit, die in Woudenberg beter bekend staat als het dauwtrappen op Hemelvaart, werd georganiseerd. Opgewekte gezichten, goed humeur en hier en daar een kwinkslag. Blauwe lucht met een helder zonnetje. Voordat aan de tocht werd begonnen was er in de H. Catharinakerk voor de deelnemers uit Woudenberg een korte samenkomst, een moment van bezinning en gebed. 14

En zo konden we dan, na het uitreiken van een routebeschrijving, op weg gaan vertrouwend op Gods zegen en nabijheid. Het dauwtrappen, onze pelgrimage was begonnen. Een pelgrimage van vertrouwen. Dat was het thema voor de tocht. De Ierse pelgrimswens, zoals hierboven weergegeven, kreeg iedereen mee in een geplastificeerd hoesje die je aan je rugtas of aan je stuur kon binden. Dit keer maakte ik deel uit van de wandelgroep H. Catharina. Een groep van ongeveer 25 mensen. Een gemêleerd gezelschap van vrouwen en mannen, jong en minder jong. Ervaren wandelaars vormden al snel een kopgroep. De routebeschrijving borg ik op in mijn rugzak. Bij deze pelgrimage van vertrouwen hoefde ik alleen maar de voorste lopers in de gaten te houden in de hoop dat zij de juiste weg namen. Dat vertrouwen werd niet beschaamd. Wat is nu het leuke van zo‟n tocht? Onderweg praat je met mensen met wie je eigenlijk niet zo heel veel contact hebt. Dan hoor je verhalen al lopend door de weilanden en het bos en die verhalen of gesprekken gaan over van alles en nog wat. Van grappige anekdotes tot serieuze zaken. Het geluid van een „specht aan het werk‟ dat ons in de buurt van Heulweg in het vooruitzicht was gesteld is onze groep volledig ontgaan. Onderweg zagen we wel enkele reeën en diverse hazen welke beesten onmiddellijk het pad kozen bij het zien van de pelgrims. Na een kilometer of 12, schat ik in, het was inmiddels 10.00 uur bereikten we Valkenheide. Op het fietspad werden we ingehaald door een grote groep fietsers uit Leersum die met hetzelfde doel onderweg waren naar de kapel de Valkenburcht. De fietsgroep uit Woudenberg was hen onderweg ook al tegengekomen. Daar kwamen de verhalen los, daar ontstond ontmoeting, daar kon je genieten van de broodjes, heerlijke koeken en thee en koffie. Wat een gastvrij onthaal. Daar kwam de herberggedachte tot haar volle wasdom. En het was er druk. Meer dan 100 mensen waren op deze activiteit afgekomen. Er waren stoelen te kort, de mensen zaten op tafels, zelfs op de grond. De communieviering begon met het zingen van een pelgrimslied. Tijdens de viering kregen de groepen uit de diverse locaties de gelegenheid hun symbool naar voren te brengen en was er ruimte om er wat bij te vertellen. Op het altaar lagen veel bloemen, een tak en afval dat niet thuishoort in de natuur en men vertelde daarover. 15

Na de viering maakten we ons allemaal op voor een grote foto voor de kapel. Of de groep was te groot, of het fototoestel te klein, we konden er niet allemaal in één keer op. Dan maar in gedeelten de foto‟s gemaakt die mogelijk aan elkaar geplakt kunnen worden. De terugreis naar Woudenberg werd al lopend ingezet, maar dan wel via de kortste route. Als buurtpelgrim zie ik met groot genoegen terug op deze activiteit en een dikke pluim voor al die mensen die achter de schermen hebben gewerkt om dit jaarlijkse evenement weer tot een groot succes te maken. Het verheugt mij evenzeer dat deze activiteit binnen onze gehele parochiegemeenschap aan belangstelling wint. ‟t Vuur is ontstoken in de hoop dat dit nooit meer doven zal. Ton van Leur Gerard, Leersum: PELGRIMAGE van VERTROUWEN Ook een aantal leden van de geloofsgemeenschap St. Andries uit Leersum zijn 2 juni op de fiets, lopend of met de auto naar de Valkenburcht in Maarsbergen vertrokken. De fietsers via een flinke omweg. Door onze prachtige bossen kwamen we daar om ca. 10.00 uur aan. Onderweg is er stilgestaan bij het thema van deze dag zijnde VERTROUWEN. De bijna jongste deelneemster, Julianne van acht jaar, reed de hele weg voorop met één van de oudste deelnemers, Jaap Houtenbos. Met ruim 100 personen, uit alle zeven geloofsgemeenschappen, hebben we samen deelgenomen, met Coen van Loon als voorganger, aan de viering van Hemelvaart met als thema VERTROUWEN. Alle gebeden, liederen en de overweging waren op dit thema gebaseerd. Tevens kon elke gemeenschap haar of zijn visie geven omtrent het thema VERTROUWEN Deze viering gaf aan dat er een band aan het ontstaan is tussen de zeven “eigen” geloofsgemeenschappen en de fusie parochie St. Maarten. Al met al is zoiets dergelijks voor herhaling vatbaar en verhoogt de eenheid tussen de zeven geloofsgemeenschappen. Gerard van Leeuwen Ineke, Zeist: Wat was het gezellig met elkaar. Goed georganiseerd. Ik heb er veel plezier aan beleefd. De zon was met ons. De koffie en broodjes waren prima. En een goede viering tot slot. Tip voor de parochianen uit Zeist: Wees sportief! Wandel of fiets volgend jaar mee!! Ineke Reyven 16

Ademtocht Data: zaterdag 8 oktober 2011 (van Doorn naar Maarn/Maars-bergen) zaterdag 14 april 2012 (van Maarn/Maarsbergen naar Leersum) zaterdag 26 mei 2012 (van Leersum naar Doorn.) Thema : 'Feest van de Geest') Tijd: van 9.30 tot plm. 13.00 uur De Ademtocht is een wandeltocht. Maar, wel een bijzondere. Een pelgrimstocht in het klein. Tijdens de wandeltocht ontmoet u mensen uit onze kerk of de parochie en mensen van andere kerken of parochies uit Maarn of Leersum. Maar de belangrijkste persoon die u ontmoet is uzelf. De Ademtocht leidt tot gesprekken. Tijdens het wandelen. Maar geeft ook ruimte om stil de symboliek van de bossen en heidevelden in onze omgeving te beleven. Want het bos biedt een overdaad aan symbolen die passen bij het mens zijn. We hopen u in die symboliek een beetje te gidsen. Zodat uzelf al ontdekkend die symboliek betekenis geeft. Deze reeks wandelingen volgt „de levensloop van de mens‟. De laatste wandeling heeft als thema: Feest van de Geest. Contactpersonen: Hans van der Kooij (420429), Jeanette van Osselen (421916), Teun Kruijswijk Jansen (421164)

Zeist: 16 juni 2011 Betreft: 11—11—11: Inspirerend diaconaal weekend 11/12/13 november 2011 Aan: leden van parochiebesturen/locatieraden/pci‐besturen leden van pastorale teams en diakens De X factor van de H. Martinus We nodigen u uit om uw bijdrage te leveren aan een inspirerend diaconaal weekend. H. Martinus verricht op 11‐11‐11 de aftrap om de diaconale activiteiten in uw parochie, in uw locaties mede ondersteund door de PCI, in de schijnwerpers te zetten. De profielhouders diaconie zijn op de hoogte gebracht van dit initiatief en staan aan de zijlijn klaar om met de diaconale werkers van het bisdom en de MA werkers uw initiatief te ondersteunen. H. Martinus is de patroonheilige van een behoorlijk aantal locaties en van twee parochies in ons bisdom. Deze bisschop van Tours liet zich als jonge man in het leger raken door de nood van een bede17

laar; hij deelde zijn mantel, zijn jas; zijn warmte. Hij bekeerde zich en zette vervolgens zijn talenten in voor de boodschap van het evangelie in zijn tijd. Hierdoor willen we ons in dit weekend laten inspireren. De X factor van de H. Martinus : Een betekenisvolle ontmoeting. Een goede actie Ommekeer Icoon en „voorbeeldig‟ zijn. We hopen dat u warm loopt voor deze kans om diaconie in Parochie en PCI in het herfstzonnetje te zetten. U begint vanuit hetgeen er diaconaal al is zoals: het bezoekwerk, de MOV, het inloophuis en … u verbindt dit met iets nieuws. Het is een uitgelezen kans om in verschillende vieringen in dit weekend de spiritualiteit van de diaconie naar voren te laten komen. De evangelielezing van dit weekend over de talenten leent zich uitstekend hiervoor. Om de jongeren bij dit weekend te betrekken nodigen we u uit om mee te doen met DiaconAction. Eenmalig schuiven we dit weekend een week naar voren. U krijgt na de vakantie een waaier van ideeën aangereikt. We zullen deze verspreiden via een folder en ook via de digitale kanalen o.a. op de website van de diaconie: www.dkci‐utrecht.nl Dit bisdombrede initiatief wordt ondersteund door de diocesane diaconale werkers, activeringswerkers van KCWO, KCMA , de Kim en het missiesecretariaat. Vriendelijke groet, Coördinatie: Jack Steeghs, Eddy Oude Wesselink, Ina van de Bunt‐Koster Info: info@dkci‐utrecht.nl 030‐6982570

Bezoek aan het Benedictijner klooster te Chevetogne, Monastère de l’Exaltation de la Sainte Croix (Klooster van de Heilige Kruisverheffing) Van 24 tot 27 juni brachten we een bezoek aan het klooster te Chevetogne. Een initiatief dat is uitgegaan van de heer Bart van Soest (Leersum). We 18

waren met veertien mensen. Het was een mooi gezelschap en het waren prachtige dagen. Graag wil ik er iets over vertellen. Op vrijdagochtend, de 24ste vertrokken dertien mensen om een uur of acht met vier auto‟s om tegen het middaguur aan te komen op de plaats van bestemming. Zelf was ik toen al bijna een week onderweg omdat ik ervoor gekozen had te fiets te gaan. Gezien het weer, was dat niet helemaal gelukkig gekozen, maar het langzaam langs de wegen gaan, ook al is dat alleen, doet me altijd goed. Bovendien is het aankomen dan niet zo abrupt. Onderweg laat je langzaam alles los, waarmee je druk was om al enigszins „stil‟ aan te komen op de plaats van de retraite. Zondag ‟s morgens, 9 juni ben ik vertrokken richting het Zuiden. Via het pontje van Wijk naar het Brabantse. Het regende, maar ik vond dat het die dag ook voordelen had. Op de Lithoijense bovendijk, waar ik voor het eerst het spoor even bijster raakte, schoot ik een man aan die daar liep met zijn hond. Hij wees me de juiste richting en vertelde dat normaal gesproken die dijk heel druk is met verkeer, maar vanwege het weer was het dus heel stil en was die dijk even van mij om van te genieten. Zonder uitgebreid te vertellen hoe en wat ik meemaakte onderweg, even kort de route die ik fietste. Dag 1: van Doorn, via Wijk bij Duurstede, Oss en Heeswijk naar Sint Oedenrode, waar ik onderdak kreeg bij familie. Dag 2: van Sint Oedenrode naar Eindhoven, Valkenswaard, Bree, Elsloo naar Maastricht, waar ik eveneens onderdak had bij familie. Van Maastricht, een prachtige route naar Tongeren en vandaar naar Huy, een route met klimmetjes en nog steeds die regen. De laatste fietsdag viel de regen met pijpenstelen waar niets tegen bestand bleek. Bovendien werd de route steeds heuvelachtiger. Van Huy fietste ik naar Leignon waar ik een aardig Bed&Breakfast vond om tot vrijdagochtend te blijven. Het laatste stukje was nog maar 6 km, gelukkig waren inmiddels kleding en schoenen droog. Kloosters liggen altijd op mooie plekjes en wat Chevetogne betreft is dat ook zo. Iets op een heuvel gelegen tussen het mooie groenglooiend landschap. Daar wachtte ik de aankomst van de groep af. 19

Geweldig leuk om elkaar zo te begroeten. We konden meteen aansluiten aan de viering van de eucharistie in een van de kerken. Het klooster werd gesticht in 1925 door Lambert Beauduin (1873-1960). Sinds 1939 is de communiteit in Chevetogne gevestigd. Op 11 december 1990 werd de priorij verheven tot abdij. De voormalige bisschop van het bisdom Rotterdam, Monseigneur Philippe Bär, maakt sedert 1954 als Benedictijner monnik deel uit van de kloostergemeenschap van Chevetogne. Sinds zijn aftreden als bisschop van Rotterdam in 1993 woont hij weer in zijn moederklooster. Benedictijner monniken van Chevetogne richten zich op het bevorderen van de eenheid, oecumene, tussen alle christenen en in het bijzonder tussen de Orthodoxe Kerk met haar Byzantijnse liturgie en de Rooms-katholieke Kerk met haar Latijnse ritus. Vandaar dat er twee kerken zijn, een met de Latijnse ritus en de andere die van de Byzantijnse ritus. De Byzantijnse kerk is gebouwd in 1957 als permanent teken van het voortdurend gebed van de gemeenschap voor christelijke eenheid en als getuige van de spirituele schatten van het christelijke Oosten. De Latijnse kerk, toegewijd aan Christus-Salvator is gebouwd tussen 1981 en 1988. De 26 monniken zijn verdeeld over deze kerken, dertien voor de ene kerk, de andere helft heeft zich het Byzantijnse eigen gemaakt. Maar dat betekent niet dat de liturgische vieringen gescheiden plaatsvinden. Beide groepen nemen deel aan elkaars vieringen, waarmee men de eenheid tussen beide tradities wil benadrukken. Onze thuisbasis in Chevetogne was Bethanië, een gastenverblijf, 400 meter van het klooster verwijderd. Daar gebruikten we ook gezamenlijk het ontbijt. Onze dagindeling liep een beetje gelijk op met de vieringen in de beide kerken. Om 6.00 uur was de eerste gelegenheid om aan een viering deel te nemen, de lauden. Daarna om kwart voor acht, en de dag door. Op zondag was er een aangepast ritme. Hoewel het veel lijkt, drie of vier keer per dag naar de kerk te gaan, het deed ons goed. We konden meestal kiezen uit een van de beide tradities. Byzantijns was voor ons nieuw en dat leverde velen van ons soms een vreemd gevoel van toeschouwer op. Maar mooi was het gezang en indrukwekkend de riten. Omdat bekend was dat er een groep uit Nederland te gast was, werden sommige stukken in onze eigen taal gelezen, dat was heel fijn. Meteen ben je dan meer onderdeel van zo‟n viering. Ieder was vrij om vieringen al dan niet te volgen. Er bleef altijd genoeg tijd over om te wandelen, het winkeltje te bezoeken of even stil voor jezelf ergens te zitten of te lezen. 20

Elke dag was er ook een moment waarop we bij elkaar kwamen in de huiskamer van Betanie om van Bart wat meer achtergrondinformatie te ontvangen. Of gezamenlijk over bepaalde aspecten met elkaar van gedachten te wisselen. Het kwam zo tot diepe en interessante gesprekken. Een van de hoogtepunten van ons verblijf was het uitstapje op zaterdagmiddag naar de fraterniteit van Tiberiade. Een katholieke beweging van jonge mensen, die zich richt op jongeren en gezinnen. Een soort Taizé in het klein. Een en dertig jaar geleden gesticht door broeder Marc, nu een man van 60 jaar. Al jong had hij een roeping om door de woorden van God vreugde en vrede te brengen in de wereld. De wereld beter te maken, te beginnen bij jongeren. Na jaren van studie en volharding begon hij uiteindelijk, met toestemming van de bisschop van Namen helemaal alleen een kerk te bouwen, op een stil plekje aan de rand van de provincie Namen. Een voor een traden jongeren toe. Na 31 jaar, zijn er nu precies 31 broeders, waarvan een derde deel uitgezonden is over de wereld. Vier van hen zijn tot priester gewijd en ook een zustergemeenschap heeft zich naast die van de broeders gevormd. Toen wij die zaterdagmiddag een bezoek brachten aan die plek, we vertrokken uit Chevetogne, waar alles mooi en statig is, om aan te komen op een plekje waar kleine huisjes door de mensen zelf gebouwd, aaneen lijken gegroeid, tussen paadjes van zand, waren stil van verwondering. Het ligt afgelegen, een beetje uit de bewoonde wereld, tussen het glooiend akkerland. Alles kleinschalig. Broeder Frederic (27 jaar), die ons ontving sprak hartelijke woorden van welkom. Hoewel gericht op jongeren, maakten ze graag voor ons (gemiddeld zestig jarigen), een uitzondering. Hij vertelde over zijn roeping en het dagelijks leven binnen de gemeenschap en de manier waarop hij dat deed, inspireerde ons enorm. Vol vreugde en eenvoud vertelde hij over de weg die hij is gegaan en wat de gemeenschap betekent voor de omgeving. Ze trekken er op uit om bijvoorbeeld scholen te bezoeken, maar ontvangen zelf ook veel groepen in hun midden. Frederic vertelde hoe sommige teksten in hem tot leven kwamen en hem voedsel gaven om die weg van de broederschap te gaan. Daar even te zijn met elkaar, te proeven van die openheid en vreugde om het werk dat zij doen, was voor ons een heel mooie ervaring. Te meer omdat wij toch een wat somberder kijk hebben op de huidige tijd binnen onze 21

kerk met gebrek aan gelovigen, jongeren, voorgangers, etc. Die plek was er een van hoop en aanstekelijke vreugde en bemoediging. We werden uitgenodigd het bezoek met het bijwonen van de eucharistieviering af te sluiten. Voor ons was dit bezoek, deze ontvangst en het samen vieren, onvergetelijk. Het raakte ons eigenlijk dieper dan wat we in Chevetogne meemaakten. Hoewel dat ook heel mooi was. Voor mij een voorbeeld van hoe het woord van God steeds weer tot leven komt. Op maandagochtend zijn we na de middagmaaltijd vertrokken om weer naar huis te gaan. Maar niet dan na een evaluatie waarin we onze indrukken en ervaringen deelden. Deze waren voor ons allemaal positief. Het heeft ons goed gedaan en we waren allemaal heel dankbaar voor de manier waarop Bart deze reis organiseerde. Hoewel het aanvankelijk mijn bedoeling was terug ook te fietsen, ben ik daar vanaf gestapt. Bart had een vooruitziende blik en een fietsdrager aan de auto gehangen. Ik heb er dankbaar gebruik van gemaakt. Jeanette van Osselen

ADVERTENTIE De Religieuze Gemeenschap van de Vrouwen van Bethanië is per 1 september op zoek naar: een administratieve kracht voor 6–8 uur per week. De werkzaamheden bestaan o.a. uit: postverzorging, archivering, notuleren, ondersteuning bij uitgave maandblad. Secretariële ervaring is gewenst. Beheersing van Duits en Engels is een pré. Salariëring volgens het KNR rechtspositiereglement voor personeel in dienst van Religieuze Instituten, schaal 30 maximaal € 2347,33 (bij fulltime dienstverband). Voor meer informatie kunt u, op werkdagen, contact opnemen met: Mw. Tineke Breuer, bestuursondersteuner, tel 06 161 94 285 Sollicitaties kunt u richten aan: Vrouwen van Bethanië, Stadhouderslaan 37, 3583 JC Utrecht of per mail: [email protected]

22

Najaarsgast Annemarieke van der Woude Hoe omgaan met de keuzevrijheid rond levensbeëindiging? Zachtjes en in vrede uit het leven glijden als we oud zijn, als de tijd daarvoor is aangebroken, dat is lang niet ieder mens gegeven. Annemarieke van der Woude zegt zelfs: „Gewoon doodgaan bestaat niet. Niet alleen voor de stervende, ook voor de kring van mensen er omheen is de stervensfase een intensieve periode. Ieder mens hoopt dat degene om wie je geeft, in vrede gaat. Maar dat is niet altijd het geval. Dagen van rust en aanvaarding kunnen gevolgd worden door momenten van vechten en verzet. Sterven is hard werken.‟ Tegenwoordig valt er bovendien te kiezen: palliatieve zorg, euthanasie, hulp bij zelfdoding (zelfeuthanasie). Vragen die zich daarbij voordoen: „Hoe beslis je over de dood van een ander?‟ „Wanneer kun je zeggen dat het leven klaar is?‟ „Hoe beoordelen wij ouderdom?‟ „Wat is kwaliteit van leven, kwaliteit van zorg?‟ Zelfbepaling lijkt voor veel mensen uiterst belangrijk te zijn. Het leven wordt door hen opgevat als iets wat men zelf creëert, het leven naast eigen sturing, zien als een geschenk verdwijnt naar de achtergrond. Grip hebben op het leven, op het eigen bestaan, volstaat niet. Men wil ook grip krijgen op de dood. Zo rukt, aldus Annemarieke de dood steeds verder op in de richting van het leven. De dood is van taboe een belangrijk onderwerp geworden waarover mensen een mening, eisen en wensen hebben. Juist omdat we kunnen kiezen houdt doodgaan ons meer dan ooit bezig. Dr. Annemarieke van der Woude is theologe. Zij is thans werkzaam als predikant-geestelijk verzorger in een verpleeghuis in Renkum. Ze publiceerde meermalen in dagblad Trouw over het levenseinde, waarin zij ook reageerde op de initiatiefgroep voor het zelfgekozen levenseinde. Op 10 juni jl. werd haar boek gepresenteerd „Het doodshemd heeft geen zakken‟. Najaarsgasten heeft tot doel bewustwording te creëren van keuzes die mensen vanuit hun hart kunnen maken. Hoe mensen gehoor geven aan wat we ook wel „roeping‟ of „verlangen‟ noemen om het eigen leven en dat van anderen meer betekenis te geven in een wereld waar rechtvaardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit meer kansen krijgen.

23

De najaarsgast Annemarieke van der Woude mag een anderhalf uur durend programma met beeld, geluid en teksten samenstellen rondom het thema, waarbij nadere verdieping plaatsvindt volgens de inzichten van de gast vanuit het geloof. Dit creëert een beeld van wat de gast belangrijk vindt en hij of zij ons wilt laten zien in relatie tot dit thema. Na afloop gelegenheid tot het stellen van vragen. Vrijdag 7 oktober 2011, aanvang 20.00 Sint Martinuskerk Doorn-Langbroek, Dorpsstraat 15, 3941 JK Doorn Tel. Info. 0343 – 41 21 48 op werkdagen ´s ochtends. www. parochie-sintmaarten.nl/najaarsgasten

AFSCHEID ELISABETH VAN DIJL Op zaterdag 28 mei was het dan zo ver: mijn officiële afscheid van de Sint Maarten Parochie in een viering in de St.Martinuskerk van Doorn. Het was heel fijn om samen met zo veel parochianen nog één keer samen te zijn. Ik wil de aanwezigen bedanken voor hun hartelijkheid, uitgedrukt in de “voetjes” voor onderweg en al die mooie cadeaus. In de aanloop naar het vertrek, en in de tijd erna, heb ik van velen ook op andere manieren afscheid genomen en allerlei hartelijke tekens van waardering en de beste wensen voor de toekomst gekregen. Het is zeer hartverwarmend geweest en hoewel ik hoopvol uitzie naar het nieuwe Krommerijn werkterrein, verlaat ik u toch met enige weemoed. Het zijn mooie jaren geweest en we hebben veel meegemaakt. Ik ben dankbaar voor het goede contact dat ik met velen van u gehad heb, voor de de steun en de vriendschap. Ik zeg dan ook “tot ziens” als medeparochiaan van Sint Maarten. Elisabeth van Dijl

24

„God doet niets verkeerds.‟ Afscheid bij de zusters. Stap voor stap zijn de zusters van het witte huis zich aan het voorbereiden op het definitieve vertrek in september. De gangen van het klooster vullen zich meer en meer met verhuisdozen. Zaterdag 18 juni was er opnieuw „een laatste maal‟. Ditmaal waren alle zusters naar Rijsenburg gekomen, die hier ooit gewoond hadden. Ditmaal was er de laatste eucharistieviering in de intieme sfeer van de kapel. En pastoor Verhaar die een laatste maal voorging. Frans Verhaar ging sinds 1996 dagelijks voor om 08.00 uur „s ochtends! Toen waren er nog 23 zusters en was het in de mooie kapel aan de Rijsenburgerlaan. Later werd het de kapel in het witte huis op de hoek. Ook voor hem verandert het levensritme, nu de zusters afscheid nemen. Vijftig jaar lang waren de zusters een vertrouwd beeld in Driebergen Rijsenburg. In Polen en oost Duitsland zijn er nog veel novicen, maar in Nederland gaat het hard achteruit. De inspiratie van de zusters Ursulinnen komt van hun stichteres die in 1535 de orde stichtte: zr. Angela Merici. „Houd je aan de oude weg en maak het leven nieuw‟, zijn woorden van haar. De voortdurende vernieuwing van het persoonlijk leven, van je eigen hart en ziel is in Angela‟s ogen het hart van het goede samenleven. Zij was een moderne vrouw die alleen leefde omdat zij dicht bij de mensen wilde zijn. Pas later gingen zij en haar medezusters, in opdracht van de Kerk, in een klooster wonen. De viering was opgedragen aan haar. In kleine kring zaten de zusters bijeen. De sfeer was intens en emotioneel. Er moet veel door hen zijn heengegaan. Elke keer als ik ze zie, denk ik aan de verre landen waar zij het woord van God verkondigd hebben. Afrika en Indonesië. Velen van hen zouden volgens mij nog het liefste daarginds weer zijn. Wat een verhalen leven er in deze zusters! Pastoor Frans sprak in zijn preek over het proces van groei en aftakeling, „waarvan je alleen geloven kunt dat het een gestalte is van de liefde van de Schepper. Zó heeft Hij het gewild.‟ Zozeer als groei bij het leven hoort, zozeer is er ook afscheid en einde. Hebben we het dan verkeerd gedaan vroeg pastoor Frans zich af. „Nee, zeker niet, maar wel is het zo, dat niet alleen mensen sterven, maar ook gemeenschappen en waarom? Omdat ook opvattingen sterven, ambities, orientaties, voorzover ... let wel, voorzover het tijdelijke invullingen zijn van een verblijf in de liefde van God.‟ „God doet niets verkeerd‟, zei hij. 25

„Met tevredenheid en dankbaarheid mogen we terugzien op wat achter ons ligt.‟ Zo stak hij de zusters een hart onder de riem. En toen was het voorbij. De zusters werden verdeeld over een aantal auto‟s en zij gingen op weg naar het pannenkoekenhuis. Daar moet het ongetwijfeld gezellig geweest zijn. Maar de weemoed die de kapel gevuld had, zal hen, denk ik, niet verlaten hebben. Coen van Loon, diaken.

Missio Wereldmissiemaand 2011: Vietnam Wereldmissiemaand (oktober) staat dit jaar in het teken van Vietnam. Met zes miljoen katholieken vormt Vietnam de op één na grootste katholieke gemeenschap in Zuid-Oost Azië. Op een bevolking van 86 miljoen is dat overigens nog wel bescheiden te noemen. Vietnam is een land waar gelovigen, of ze nu boeddhist of christen zijn, het moeilijk hebben. Het communistische land kent weliswaar officieel vrijheid van godsdienst, maar de regering houdt religieuze uitingen scherp in de gaten. Groeiende kerk De katholieke kerk in Vietnam lijkt na de oorlogsjaren en de jaren van daadwerkelijke onderdrukking, een inhaalslag te maken. Ze groeit en is volop in ontwikkeling. Het kerkbezoek is hoog en er worden nieuwe kerken gebouwd. Er zijn veel roepingen voor het priesterschap en het religieuze leven. Veel parochievrijwilligers zijn als catechist actief. Ook op sociaal-maatschappelijk gebied zijn religieuzen en priesters actief. Zo werken ze onder de minderheden in de bergen. Opvang van aidswezen behoort ook tot hun taken. Vietnam heeft onze steun nodig Hoewel het Vietnam in economisch opzicht beter gaat, is de kloof tussen arm en rijk alleen maar toegenomen. In het noorden van het land en in de berggebieden heerst nog veel armoede. Vietnam is nog steeds een van de armste landen van Azië. Steun de katholieke geloofsgemeenschap in Vietnam en geef aan de collecte op Missiezondag 23 oktober of stort uw bijdrage op giro 1566 Missio Wereldmissiemaand te Den Haag. Voor meer informatie: www.missio.nl 26

BERICHT VAN DE WERELDWINKEL Zoals u vorige keer kon lezen zijn we in de Utrechtse Heuvelrug hard aan het werk om een Fair Trade Gemeente te worden. Dat betekent dat wij allerlei bedrijven en winkels langs gaan om te kijken wat ze al aan Fair Trade verkopen en wat nog aangevuld zou kunnen worden. Nu merk ik dat er veel verwarring is over begrippen als: duurzaam, biologisch en Fair Trade. Daarom zal ik proberen de verschillen uit te leggen. ”Biologisch” heeft in deze context te maken met voedingsmiddelen (dus niet met biologische oorlogsvoering of biologische ouders). Het gaat om producten waarbij zo min mogelijk chemische bestrijdingsmiddelen zijn toegepast en zo weinig mogelijk kunstmest. “Duurzaam” heeft vooral te maken met het sparen van het milieu, zowel bij de productie als bij het gebruik. In onze burgerlijke gemeente wordt hier ook hard aan gewerkt. Bij Fair Trade gaat het vooral om “fair”, dat wil zeggen: eerlijk. De producenten van de artikelen die onder dit label vallen worden eerlijk betaald en niet met een hongerloontje afgescheept. Er wordt echter ook rekening gehouden met het milieu, dat komt dan tevens de verbouwer van de producten of de kunstenaar/producent ook weer ten goede. Een voorbeeld: Op normale bananen plantages worden de arbeiders blootgesteld aan zeer veel giftige bestrijdingsmiddelen, tegen een schamel loon. Bij de Max Havelaar bananen wordt gezorgd voor de gezondheid van de arbeider, krijgt hij een eerlijk loon en wordt er gewerkt aan verbetering van de omstandigheden van het hele gezin. Duurzaamheid is zeker aan de orde bij Fair Trade: er is veel sprake van hergebruik van grondstoffen en altijd wordt rekening gehouden met het milieu.De voedselproductie van Fair Trade is dikwijls ook biologisch, maar een groot deel van de Fair Trade goederen bestaat uit voorwerpen die niet eetbaar zijn. Om het samen te vatten: in Fair Trade is zowel biologische productie als duurzaamheid sterk aanwezig, maar andersom is “biologisch” en “duurzaam” niet per definitie goed voor de producent. Met Fair Trade zit u dus op de goede weg. Namens Wereldwinkel Doorn en werkgroep Fair Trade gemeente, Marjo Soeteman 27

BIJZONDERE TELEFOONNUMMERS Doorn Pater W. De Jong, Van Nagell-laan Telefoon: 0343-412.755 Cothen Pastorie Telefoon: 0343-561.208 WEEKEINDE-VIERINGEN IN DE BUURTPAROCHIES Driebergen St. Petrus‟ Banden, Rijsenburgselaan/Kerkplein zo. 10.00 uur viering Cothen St. Petrus en Paulus, Kerkweg za. 19.00 uur Avondmis zo. 10.00 uur Hoogmis of dienst, alle zondagen Leersum H. Andries, Engelberg 15 zo. 10.00 uur Viering Maarn H. Theresia, Amersfoortseweg 50 zo. 11.00 uur Viering Austerlitz Parochie O.L.V. van Altijddurende Bijstand zo. 10.00 uur

MAATSCHAPPELIJK WERK IN DOORN/LANGBROEK Zorgservice Vitras Schimmelpenninck van de Oyelaan 5, Doorn, tel. 0900-8212382. Spreekuur: ma. t/m vr. van 9.00-10.00 uur en volgens afspraak. Ziekenbezoek: Laat het even via het secretariaat weten, wanneer een parochiaan ziek is of in het ziekenhuis ligt, zodat wij de zieke een bezoekje kunnen brengen. Slecht ter been? Heeft u vervoer nodig? Voor vervoer van en naar kerkdiensten kunt u bellen: W.A. Hofman Tel. 0343-414.766 Ons Centrum: Voor gebruikmaking van deze ruimte kunt u contact opnemen met: Astrid Briene, tel. 420720 of 06-20087673 of met het secretariaat van de pastorie: tel. 412148 REDACTIELEDEN: P. van der Burgt, Trompstaete 44, Maarn A.G.C. Kok, Schoonoordselaan 9, Doorn Astrid Briene, Achterweg 2, Doorn Hanneke de Lange, Amersfoortseweg 31-c, Doorn

28

tel. 0343-561.227 tel. 0343-413.713 tel. 0343-420.720 tel. 0343-414.036