Inhoudsopgave 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10.
Inleiding De geschiedenis van de kruidengeneeskunde De legaliteit en slechte kanten van de kruidengeneeskunde Extractiemethoden van medicinale stoffen Een dagje bij de Kruidhof De werking op het lichaam Veelgebruikte kruiden Het practicum Het mislukte proefje Slot
Inleiding Ons profielwerkstuk heet “grow your own drugs” en gaat over Fytotherapie. Fytotherapie betekend letterlijk “behandeling met planten”, en dat beschrijft precies wat het is, de behandeling van kwalen door middel van kruiden en planten. Sommige mensen zullen het misschien zien als iets zweverigs, maar Fytotherapie is een erkende wetenschap, en de meeste moderne medicijnen zijn ontstaan uit planten, door een bepaalde werkzame stof te isoleren, zodat een symptoom op een effectieve manier kan worden bestreden. De medicijnen die in de moderne geneeskunde worden gebruikt pakken echter alleen symptomen aan, terwijl genezende planten en kruiden de hele oorzaak aanpakken. Om die reden, en het feit dat medicijnen soms onaangename bijwerkingen kunnen hebben, wordt het gebruik van planten populair onder steeds meer groepen.
De geschiedenis van de kruidengeneeskunde Kruidengeneeskunde bestaat al zolang als de mensheid en aanwijzingen ervan worden overal ter wereld gevonden. De oudste aanwijzingen voor het gebruik van kruiden om mensen te genezen stammen uit 2500 v.Chr. In Azië werden speciale kruidentuinen aangelegd waarmee men zieken kon verzorgen. Daar werd voor het eerst de methode gebruikt waarbij eerst een diagnose werd gesteld en vervolgens een behandeling werd voorgeschreven. In het Westen werd dat tussen 460 v.Chr. en 370 v.Chr. geïntroduceerd door de Griekse arts Hippocrates van Kos. Hij word gezien als een soort grondlegger van de moderne geneeskunde, artsen moeten nog altijd de “eed van Hippocrates” afleggen, waarin het welzijn van patiënten voorop word gesteld. Hippocrates was een van de eerste artsen die van het idee afweek dat een ziekte een straf van de Goden was, of door een demon werd veroorzaakt. Hippocrates was er van overtuigd dat de gezondheid van een persoon afhing van de balans tussen vier groepen lichaamssappen: slijm, bloed, gele gal en zwarte gal. Hoewel het handig is om voldoende bloed in je lichaam te hebben, is deze theorie verder weerlegd. In de tijd van Hippocrates werd al wilgenbast gebruikt als pijnstiller, waaruit later de Aspirine is voortgekomen. In het oude Griekenland werden de eerste medische scholen opgericht, onder andere door Hippocrates, en het is bekend dat er “kuuroorden” waren die als een soort voorloper op ziekenhuizen dienden. Ook werd de “Hippocratic Corpus” opgesteld, een verzameling van 70 geschriften over genezing.
Na de Grieks-Romeinse tijd braken de Middeleeuwen aan, waarin veel van de wijsheden uit de Grieks-Romeinse tijd vergeten werden, zo ook op medisch gebied. Mensen werden bijgeloviger en gebruikten religie als oorzaak en oplossing van ziektes. Mensen die nog
steeds kennis hadden van planten en kruiden en hoe je ermee kon genezen, werden veroordeeld als heks en op de brandstapel gegooid. Alleen in kloosters werd de kennis uit de Grieks-Romeinse tijd bewaard en toegepast, deze kloosters hadden vaak een aparte behandelkamer. Er werd niet gezocht naar meer manieren om kruiden in te zetten bij genezing, omdat men ziektes zag als een test van God, die door de zieke zelf moest worden overwonnen. Naast de kloosters waren er mensen die zelfstandig mensen behandelden. Veel van deze “kwakzalvers” wisten niet waar ze mee bezig waren en lieten mensen door trucs en theatrale gebaren geloven dat ze anderen genazen. Een bekend voorbeeld van wat kwakzalvers deden was het “steensnijden”. Ze zeiden dat mensen die krankzinnig waren een soort steentje in hun voorhoofd hadden, wat hun gedrag veroorzaakte. Bij een ingreep maakten ze in de aanwezigheid van een publiek een kleine snee in het voorhoofd van de zieke, en deden vervolgens alsof ze een steen uit het voorhoofd verwijderden die ze dan aan het publiek toonden. De steen hadden ze zelf meegenomen en toverden ze snel uit hun mouw. Naast dit soort ingrepen hadden ze allerlei poeders en drankjes met bijzondere eigenschappen, die mensen eerder vergiftigden dan dat ze deden wat beloofd was. Bij wijze van verdoving werd iemand vaak neergeslagen of dronken gevoerd.
Later, in de 15e (en 16e) eeuw, leefde de geneeskunde weer op tijdens de periode die we Renaissance noemen. Renaissance betekend letterlijk “wedergeboorte”, waarmee de wedergeboorte of herontdekking van de Grieks-Romeinse tijd bedoeld. Het begon in Italië, omdat het Romeinse rijk daar eerst gevestigd was, en daar de sporen van de GrieksRomeinse tijd het duidelijkst te zien waren. Men probeerde meer kennis uit die tijd terug te krijgen en zelf ook kennis op te doen. In de Renaissance stond de mens centraal en niet het geloof, zoals voorheen, waardoor geneeskunde een grotere rol ging spelen. Er kwam meer
interesse in de anatomie van het menselijk lichaam, niet alleen voor de medische wetenschap, maar ook in de kunst. Mensen gingen lichamen van ter dood veroordeelde criminelen opensnijden, waardoor er veel meer bekend werd over hoe het menselijk lichaam in elkaar zat en hoe het werkte. Doordat er in de Renaissance ook een grote opleving was in de kunst werden er uitgebreide schetsen gemaakt van het menselijk lichaam. Veel wetenschappers uit die tijd waren namelijk ook kunstenaar. Er werden ook grote ontdekkingen gedaan op wetenschappelijk gebied. Daardoor werd in 1676 door Antonie van Leeuwenhoek de microscoop uitgevonden, waardoor later bacteriën onderzocht konden worden. Men wou ook steeds meer van de wereld ontdekken. Daardoor werd Amerika ontdekt, en de inheemse volkeren van Amerika zorgden voor nieuwe planten en methoden om mensen ermee te genezen. In de 19e eeuw kwamen er weer grote veranderingen in de geneeskunde. Mensen namen niet klakkeloos alles over wat anderen al ontdekt hadden, maar gingen theorieën op de proef stellen. Daardoor kwamen er nieuwe laboratorium technieken en werd ontdekt hoe je een bepaalde werkzame stof uit een plant kon isoleren en vervolgens in een medicijn kon verwerken. Op die manier werd bijvoorbeeld uit wilgenbast- of bladeren Acetylsalicylzuur gehaald, de pijnstillende stof waar aspirine van gemaakt word. Daardoor konden ziektes veel doeltreffender worden behandeld. In 1928 ontdekte Alexander Fleming (weliswaar bij ongeluk) de Penicilline bacterie, waaruit later het eerste antibioticum werd ontwikkeld. Men kan nu ook medicijnen helemaal kunstmatig maken, zonder de werkende stoffen uit een plant te hoeven isoleren. We weten nu wel dat hoewel deze medicijnen erg effectief zijn, ze alleen symptomen van ziekten kunnen aanpakken, en niet de ziekte zelf, en dat ze soms vervelende bijwerkingen hebben. Daarom kiezen steeds meer mensen ervoor om terug te gaan naar de basis, door middel van fytotherapie, of fytotherapie samen met reguliere medicijnen. Tegenwoordig blijft de wetenschap vernieuwen, men is nog steeds op zoek naar medicijnen tegen het HIV virus en kanker.
De legaliteit en slechte kanten van de kruidengeneeskunde Uiteraard zitten er aan de kruidengeneeskunde ook slechte kanten, die wat meer met kruiden te maken hebben en wat minder met geneeskunde. De titel van ons PWS is “grow your own drugs” voor een reden. In het Engels worden medicijnen ook wel “drugs” genoemd. Het raakvlak tussen plantengeneeskunde en drogerende middelen is soms maar erg klein, in Amerika word al jarenlang gediscussieerd over het gebruik van marihuana voor medicinale doeleinden, bijvoorbeeld om pijn te bestrijden, mensen te kalmeren of zelfs kanker te bestrijden. Door de eeuwen heen worden planten al als verdovende middelen gebruikt. De eerste vinding gaat zo ver terug als 6000 voor Christus. Hier wordt op een kleitablet alcohol beschreven, wat betekent dat ze toen al alcoholische dranken dronken. Rond 2000 voor Christus wordt ook melding gedaan van de genezende werking van cannabis. De oude Grieken gebruikten ook verdovende middelen, dat blijkt uit de Odyssee, waarin de verdovende werking van opium beschreven wordt, en uit het feit dat er in 200 voor Christus voor opium gewaarschuwd wordt. Kortom: verdovende middelen worden al heel lang gebruikt, door de eeuwen heen zijn er allerlei nieuwe dingen bij gekomen: Heroïne, cocaïne, noem maar op. Hoewel ze in een eerder tijdperk legaal waren, worden ze tegenwoordig als iets slechts gezien en is het illegaal. Ze hebben vaak ook een slechte werking voor de gezondheid, al worden ze van natuurlijke dingen gemaakt. Hieronder een aantal planten waaruit verdovende middelen kunnen worden gemaakt: Klaprozen zijn de grondstof voor drugs als heroïne, opium en morfine. Uit de slaapbol, de zaaddoos van de bloem, wordt het melksap gewonnen dat gebruikt wordt voor opium, heroïne, codeïne en morfine.
De cocaplant wordt gebruikt als grondstof voor cocaïne. Voor de bereiding hiervan worden de bladeren van de plant gedroogd, deze worden vermalen en het poeder wordt gesnoven.
De hennepplant wordt waarschijnlijk hedendaags het meeste gebruikt. Hennep is de grondstof voor wiet, marihuana en hasj. Voor hasj wordt de hars van de hennepplant gebruikt, deze kan vloeibaar of olieachtig zijn. Voor wiet en marihuana worden de bladeren gebruikt, deze worden gedroogd en de pitjes worden eruit gehaald (deze veroorzaken hoofdpijn).
En de lijst gaat nog wel even door, er zijn heel veel verschillende soorten drugs, en dus moet het drugsverkeer goed onder controle gehouden worden, al vormt dat vaak nog een groot probleem. In Nederland is de volgende wetgeving actief met betrekking op drugs (van de website van de Rijksoverheid): “U bent strafbaar als u drugs bezit, produceert of verhandelt. Dat geldt zowel voor softdrugs als harddrugs. Drugsgebruik is in Nederland voor personen van 18 jaar en ouder niet strafbaar. Maar om overlast te voorkomen, kunnen gemeenten in een Algemene Plaatselijke Verordening (APV) opnemen dat drugsgebruik in aangewezen gebieden wel strafbaar is. Als u softdrugs gebruikt op die plekken, kunt u aangehouden worden of een boete krijgen.” “Het bezit van softdrugs is strafbaar, maar in de praktijk worden kleine hoeveelheden voor persoonlijk gebruik toegestaan (gedoogbeleid). Als u maximaal 5 gram cannabis (wiet, marihuana, hasj) of niet meer dan 5 hennepplanten bezit, neemt de politie de drugs en planten in beslag. Meestal vindt er geen strafvervolging plaats. Als u meer dan 5 gram cannabis of meer dan 5 hennepplanten bezit, wordt u wel vervolgd. Voor minderjarigen jonger dan 18 jaar geldt het gedoogbeleid niet. Voor hen is de aankoop en het bezit van softdrugs verboden. Bezit, handel, verkoop en productie van harddrugs is altijd verboden. Als u harddrugs bezit, verhandelt of verkoopt, kunt u een gevangenisstraf en/of een geldboete krijgen.” De Opiumwet is een Nederlandse wet uit 1919, die sindsdien vaak is gewijzigd. In deze wet wordt sinds 1976 onderscheid gemaakt in harddrugs (Heroïne, cocaïne etc.) en softdrugs (Wiet, hasj etc.). In beide gevallen is het verboden om middelen die op de lijst staan: A. binnen of buiten het grondgebied van Nederland te brengen (smokkelen) B. te telen, bereiden, verwerken, verkopen of te vervoeren C. In bezit te hebben D. te maken Soms kunnen zaken door de vingers gezien worden, als het bijvoorbeeld om medicinaal gebruik gaat. Maar het gebruik van drugs in Nederland heeft dus een strenge wetgeving. Dus: de goede doeleinden van de geneeskunde worden in Nederland erg gedoogd, maar de slechte eigenschappen, zoals drugs, worden niet toegestaan.
Extractiemethoden van medicinale stoffen In de fytotherapie zijn er vele verschillende manieren om het geneeskrachtige bestanddeel uit de plant te halen: 1) extraheren doormiddel van water en daarna destilleren, 2) stoomdestillatie, 3) persen 4) extractie door middel van solventen of synthetische oliën, 1) Extraheren doormiddel van water en daarna destilleren: De kruiden, planten of stoffen worden voor minstens 48 uur ondergedompeld in lauw water om te laten trekken bij kamertemperatuur. Het mengsel wordt daarna gedistilleerd (bij 85 – 93° C). Soms wordt het aftreksel eerst gezeefd of gefilterd voordat je het gaat distilleren. 2) Extractie door stoom: Het water wordt verhit tot stoom, en de stoom wordt door de meestal vermalen planten of stoffen geleid. De etherische oliën (zijn oliën die gewonnen worden uit planten, ze ruiken meestal sterk) en andere in water oplosbare stoffen worden meegenomen door de stoom. De met oliën verzadigde stoom wordt afgekoeld en weer opgevangen. 3) Persen: Deze methode is alleen bruikbaar bij vruchten (bv. citroen, sinaasappel, kersen, appelen, enzovoort.) waar de schil of het vruchtvlees zeer rijk is aan etherische oliën of vloeibare aromastoffen. Ook vele oliën uit de voedingsindustrie worden uit planten, noten en andere stoffen geperst. Dit gebeurd dan echter meestal na enkele "voorbewerkingen" en een nafiltratie. 4) Extractie door middel van solventen: De kruiden, vruchten, bloemen of andere stoffen worden samen met een oplosmiddel, bijv. hexaan, benzeen, tolueen, aceton, isopropanol of ethanol in een vat gedaan. Hierin lossen de etherische oliën en andere oplosbare bestandsdelen op waardoor er een soort pasta ontstaat, die de etherische oliën ,de plantewas en vele andere chemische bestandsdelen bevat. De pasta wordt gewassen met alcohol, waardoor de was eruit gefilterd kan worden. Na verdamping van de alcohol blijft dan de samengestelde etherische olie over.
Een dagje bij de Kruidhof
Wij zijn op 11 december 2013 naar de Kruidhof in Hardegarijp geweest. De vader van Esther bracht ons om ongeveer 3 uur ‘s middags. Eenmaal aangekomen werden wij hartelijk ontvangen door Tjitske Postma. Je kon ruiken dat er veel met kruiden/planten werd gewerkt omdat het er echt heerlijk rook. We gingen allemaal om de tafel zitten en begonnen vragen te stellen. Ten eerste vroegen we wat nou eigenlijk het verschil tussen een medicijn en kruid is. Bij een medicijn word 1 bestandsdeel gebruikt (bijvoorbeeld het stofje dat de geneeskrachtige werking heeft). Bij een kruid word de plant als geheel gebruikt. Daarna legde ze uit wat signatuleer nou eigenlijk was. De man Paracelsus begon hier vroeger mee. Hij ging de planten aan de hand van uiterlijk, de geneeskrachtige werking bepalen die de plant heeft. Hij ging bijvoorbeeld onderscheid
maken op de kleur van de plant. Een gele plant is bijvoorbeeld voor de lever of een bepaalde eigenschap bijvoorbeeld een harige plant is voor de slijmvliezen. Daarna gingen we het over een paar verschillende planten hebben. De rozemarijn heeft een verwarmend effect, het helpt ook bij hoge bloeddruk. Je mag het absoluut niet gebruiken als je zwanger bent omdat het een aborterend effect heeft of kan de baarmoeder uitzetten. De Eucalyptus werkt ontsmettend In Eucalyptus zitten tientallen verschillende etherische oliën. Eucalyptus wordt gebruikt voor inhalatie bij verkoudheid om de luchtwegen vrij te maken.
Rozemarijn Eucalyptus
Ze pakte vervolgens en boek, sloeg het open, en begon uit te leggen dat het type kruid is verbonden is met het type persoon. Ik zei dat ik altijd last had van kou. Ze ging naar de pagina van de rozemarijn. En begon een paar kenmerken op te noemen die bij de rozemarijn in het boek stond : vat commentaar van anderen heel erg op, Is een gevoelig persoon, Last van kou. Ik was zeer verbaasd dat het ook nog allemaal klopte. De rozemarijn was dus echt een type plant voor mijn type/persoonlijkheid. Daarna hadden wij het over waar de planten nou precies groeien. Het opmerkelijke was dat als er een schadelijke plant groeit, groeit er altijd vlakbij het tegengif. Je kunt planten indelen in verschillende graden. Hoe hoger de graad, hoe sterker de plant is. Een 3e graads plant is sterker dan een 1e graads plant Een kruid zorgt ervoor dat het lichaam zo gestimuleerd wordt dat het de medicinale stoffen uit het kruid elf aan kan maken (als het ware op het goede spoor worden gezet). Een kruid kan een fysieke en emotionele werking hebben. Elk persoon heeft een ander kruid dat goed bij hen past. Als de emotionele en fysieke werking gelijk aan elkaar zijn, werkt het kruid dubbel zo goed. Hippocrates zei: ”laat uw voeding uw medicijn zijn, en uw medicijn uw voeding”.
Onder het interview hadden we rozemarijn thee gezet. Je hebt maar 1 heel klein takje nodig voor 1 hele pot thee. Anders komen er ook teveel van de medicinale stoffen in de thee, die alleen maar verloren gaan omdat het lichaam een maximum van de stof opneemt. Het is ook belangrijk dat je deksel op de theepot laat, anders gaan de medicinale stoffen verloren (omdat het mee gaat met de damp). Een thee is voor globale/kleine klachten.
De werking op het lichaam Over de werking en toepassing van kruiden en planten is al veel onderzoek verricht en er zijn al veel boeken over gepubliceerd, waarvan sommige al duizenden jaren geleden. Planten werken in het lichaam door een reactie van het lichaam zelf op gang te brengen. Je hebt naast de Fytotherapie, die wij behandelen, ook Homeopathie. Het verschil tussen Fytotherapie en Homeopathie is dat bij de Homeopathie een reactie van het immuunsysteem word uitgelokt, door een erg lage dosis van een giftige stof te gebruiken. Bij de Fytotherapie werkt een stof uit een plant juist samen met het lichaam om het weer beter te maken.
Het is natuurlijk bekend dat groenten en fruit erg gezond zijn omdat ze veel vitaminen. Vitaminen zijn nodig om te zorgen dat enzymen binnen het lichaam werken. Enzymen zijn stoffen die andere stoffen afbreken, zodat ze door het lichaam opgenomen kunnen worden, en werken alleen onder precies de juiste omstandigheden. Verder zitten er in fruit essentiële aminozuren. Aminozuren zijn nodig om eiwitten aan te maken. Het lichaam kan een aantal aminozuren zelf aanmaken, maar essentiële aminozuren kunnen alleen uit het voedsel worden gehaald. Daarom is het belangrijk om gezond en gevarieerd te eten. Hippocrates zei daarover “laat uw voeding uw medicijn zijn, en uw medicijn uw voeding”. Sommige planten bevatten stoffen die in het lichaam een bepaalde reactie uitlokken, bijvoorbeeld doordat ze de aanmaak van een bepaald hormoon te activeren of doordat ze een reactie onderdrukken. Olijven bevatten bijvoorbeeld stoffen die Histamine receptoren blokkeren. Histamine is een stof die zorgt dat er op prikkels van buiten het lichaam gereageerd word. Door de receptoren te blokkeren worden bepaalde prikkels niet doorgegeven en kunnen allergische reacties verminderd worden. Je moet wel weten wat je doet, een paar olijven kan natuurlijk geen kwaad als je ze erg lekker vind, maar als je ze medicinaal wil gebruiken moet je weten welke dosering je moet hanteren.
Bij planten is het ook belangrijk om te weten welk deel van de plant werkt in het lichaam. Zo werkt bij sommige planten de hele plant, bij andere alleen de wortels of alleen de blaadjes. De dosering is ook erg belangrijk, en de manier waarop je het gebruikt. Erg populair is gewoon kruidenthee zetten en dat vervolgens opdrinken. Bij thee gebruik je de blaadjes van een plant, vers of gedroogd, en laat ze weken in kokend water. Door de commercie word veel kruidenthee in een zakje verkocht, maar die is vooral gericht op de smaak. Ze zitten vaak zo vol kleur- geur- en smaakstoffen dat de werkzame stoffen nauwelijks nog aanwezig zijn. Als je een kruidenthee wil zetten die echt zijn werk doet, moet je hem van verse kruiden zetten. Sinds de 18e eeuw weet men hoe je de werkzame stof uit een plant filtert om het vervolgens in geconcentreerde vorm doelgericht te gebruiken. Dat is aan een kant goed, omdat de stof anders misschien niet geconcentreerd genoeg om een probleem te verhelpen. Reguliere medicijnen pakken echter alleen een symptoom aan, en niet een mogelijke onderliggende kwaal die de symptomen veroorzaakt. Bij Fytotherapie gebeurt dat wel, omdat een plant meerdere stoffen bevat die niet alleen het symptoom aanpakken maar ook de onderliggende oorzaak. Een nadeel van planten tegenover reguliere medicijnen is dat het minder sterk is en daardoor minder effectief, waardoor het veel langer kan duren voordat een kwaal is verholpen. Daarnaast is de dosering erg lastig, omdat het aantal werkzame stoffen in de plant niet nauwkeurig af te meten is. Vaak word er gekozen voor een combinatie van kruiden en medicijnen, waardoor het volledig en effectief word aangepakt.
Veelgebruikte kruiden Er is ook thee verkrijgbaar in de winkel die te maken heeft met fytotherapie. Als voorbeeld nemen we “slaap lekker” van pickwick (dit geld natuurlijk alleen als er ook echt planten in zijn verwerkt, en niet alleen maar geur en/of smaak stoffen zijn gebruikt).
Deze thee bestaat voor 25% uit valeriaan, 59% uit kamille en 5% uit lavendel. Maar wat doen deze ingrediënten eigenlijk? Valeriaan Valeriaan heeft een licht rustgevende werking. Naast hulp om lekker in slaap te vallen helpt valeriaan ook tegen nervositeit en spanning. Valeriaan wordt gebruikt tegen nervositeit, stress, slapeloosheid en examenvrees. Valeriaan kan ook ingezet worden als ondersteuning bij het stoppen met roken. Het vermindert de nervositeit en stress die de ontwenning van nicotine met zich meebrengt. Kamille Kamille werkt net als valeriaan tegen nervositeit; het ontspant. Je voelt je relaxed, geen problemen aan je hoofd en je valt zo in slaap. Lavendel Nog zo’n ontspannend kruid, lavendel. Naast een ontspannende werking, werkt lavendel ook tegen angst en hoofdpijn. Lavendel is een sedativum, een kalmerend, ontspannend en harmoniserend middel. Het is mild narcotisch (verdovend), vermindert overdreven werking van de orthosympaticus en nervus vagus door de etherische oliën linalol en linalylacetaat. De orthosympaticus is dat deel van het zenuwgestel dat de organen reguleert, en de nervus vagus ontvangt informatie van de organen. Deze 3 planten vormen dus samen een ideaal recept voor “slaap lekker” thee. Je gaat je er rustiger en meer ontspannen door voelen.
Het practicum Practicum: extractie van medicinale stoffen uit planten doormiddel van de “refluxmethode”. Wat is de refluxmethode? De refluxmethode rust op het principe dat de ene stof een hoger kookpunt heeft dan de andere stof. Dat houdt in: de stof met het laagste kookpunt, verdampt, gaat door een glazen buis heen, en komt daar in aanraking met een koeler. Hierdoor condenseert de stof, en zo krijg je het goede resultaat. Zie de opstelling hieronder:
Wat hebben we gebruikt? - Ethanol (70, 80, en 90%) - Een brander, driepoot en gaasje - Een destillatie-opstelling (zie hierboven) - Een bekerglas voor het opvangen - Verse munt
Hoe zijn we te werk gegaan? We hebben met de TOA bij ons op school, meneer Rooks, de afspraak gemaakt om dit practicum, met de refluxmethode, uit te voeren. Hij was zo vriendelijk om voor ons de bovengenoemde opstelling klaar te zetten.
De verse munt
Als eerste hebben we verse muntbladeren gekocht. Deze hebben we, bij het practicum fijngemalen in een vijzel, totdat er van de bladeren een soort groene “pulp” overbleef. Dit hebben we in een kartonnen kokertje gedaan (zodat er wel vocht doorheen kon, maar geen plantenresten) en toen hebben we ‘m in de opstelling gedaan. Het werkte als volgt: In de ronde fles onderaan de opstelling zit 100 mL 100% ethanol. Deze ethanol verdampt en draagt op zijn weg naar boven de werkzame stoffen mee (de stof die we moeten hebben). De waterkoeling boven zorgt ervoor De opstelling dat de ethanol, nu met de werkzame stoffen, weer condenseert. Dit mengsel van ethanol en werkzame stoffen loopt weer naar beneden, terug de ronde fles in. Dit zorgt voor een soort kringloop totdat alle werkzame stoffen uit de plant gehaald zijn. Het eindresultaat is een mengsel van de ethanol (het extractiemiddel) en de werkzame stoffen van de mint. Zoals je ziet is het groen gekleurd.
Het eindresultaat: een mengsel van ethanol (het extractiemiddel) en de werkende stoffen van de munt. Het stonk!
Het mislukte proefje We hadden eerst een practicum bedacht waarbij we zouden onderzoeken wat voor invloed een paracetamol op een watervlo. We gingen eerst opzoek naar watervlooien! Bij ons thuis zijn verschillende sloten (waarin de watervlooien leven). Om ze te vangen heb je natuurlijk een zeer klein netje nodig waar ze in blijven haken. We hadden zelf niet zo’n netje dus ging ik zelf iets in elkaar knutselen! Het resultaat: een panty met een ijzerdraadje eromheen als handvat. Uiteindelijk hebben we verschillende keren door het water gezeefd, dit in een bakje gedaan en mee naar school genomen.
Toen wij het proefje wilden uitvoeren op school bleek dat er helaas geen watervlooien in zaten. Het seizoen was waarschijnlijk niet goed ( en er dus geen watervlooien zijn). Wel zagen we aparte beestjes door de microscoop!
Slot Toen we begonnen aan dit profielwerkstuk wisten we zo goed als niets over dit onderwerp. Ook hadden we echt geen flauw idee hoe we een presentatie, verslag en onderzoek moesten maken, en daar ook nog tachtig uren aan besteden. Maar toen we eenmaal bezig waren en meer informatie kregen over het onderwerp, kregen we steeds meer motivatie om alles te doen, dus werd alles een stuk leuker. Ook ontdekten we dat het waar is dat je je eigen medicijnen, of “drugs”, kan verbouwen. Het kan heel simpel, gewoon een klein plantje in je vensterbank of een kruidentuintje is al genoeg. En zoals we bij de Kruidhof hebben gezien, kunnen deze planten dus heel makkelijk verwerkt worden tot medicijn, zoals in thee, of als smoothie (in de eindpresentatie)*, en kun je ze dus gebruiken als je eigen medicijn, of “drugs”. We hopen dan ook dat de mensen die het lezen en die naar onze presentatie komen het erg interessant en informatief vinden, en dat ze kunnen zien hoeveel werk we erin hebben gestoken.
*eindpresentatie: smoothie maken, als medicinale drank. proeflokaal
