De Derde Dinsdag
06 || Zomertips 08|| Politiek 10 || Maxim Sonnega 16 || Van den Heuvel 14 || Berlijn De Derde Dinsdag - july 2015
Inhoud 03 || Agenda 04 || Editorial 06 || Cultuur 08 || Politiek Overzicht || 10 Interview bestuurslid Maxim Sonnega 12 || || 14 Groeten uit Berlijn || 16 Interview Marcel van den Heuvel || 19 Niccolò geeft antwoord
Derde Dinsdag - Commissie: Hoofdredacteur Roderick Witjas Vormgever Roderick Witjas Jens van der Ploeg Fotografie Jens van der Ploeg Redacteurs Bram Pullen Yannick Mulder Eva Hilmann Caesar Bast Jens van der Ploeg Geert Bakker
Agenda Machiavelli
Va ka nt i
e!
!
3
Editorial
Weer een jaar voorbij in Amsterdam. Eindelijk worden de dagen mooier en de laatste loodjes vechten met de drang om op het terras te zitten. Iedereen kijkt uit naar de zomer en de vrijheid die het met zich mee brengt. Het was een druk en heftig jaar als we de krantenkopper erbij pakken. Eerst de verhuizing naar het Roeterseilandcomplex met alle problemen van dien. Een deel van die problemen verstomden bij de bezettingen van het Bungehuis en het Maagdenhuis. Het onderwijs liep gevaar en het afschaffen van de studiefinanciering was olie op het sluimerende vuur. We moeten nu onze hele opleiding zelf betalen en de gevolgen daarvan gingen sommigen te ver. Maar in beide gevallen bleef vooral een vervelende nasmaak in de mond over van het gebroken beeld van een maakbare samenleving die open staat voor input van alle lagen van de bevolking. Hoe de bezettingen werden beëindigd bracht die gedachte tot het randje van de afgrond. Aan de andere kant werd weer toegeworpen dat studenten wel gewoon een gebouw hadden bezet. Betalen voor het onderwijs geeft je recht op het onderwijs en misschien de kwaliteit, maar we geven denk ik nog meer uit aan de Albert Heijn en als daar een product uit de schappen verdwijnt, bivakkeert er niemand in pad 3.
Ondertussen staat de wereld nog steeds in brand. Syrië is al meer dan vier jaar bezig en we kunnen Parijs in het illustere rijtje opnemen van hoofdsteden die het slachtoffer zijn geworden van een moslimextremistische aanslag. Hoe vrolijk zat onze koning een tijdje terug nog op de tribune in Sotsji en ging het debat nog over de homorechten in Rusland, niet het feit dat Rusland een koude oorlog op poten zet via het doodleuk annexeren van een stuk grond met veel landgenoten (die daar overigens door Stalin naar toe zijn verhuisd). Sudetenland onderging volgens mij ook ooit eenzelfde lot. Onze triomfantelijke zege over Ghadaffi is veranderd in een gigantisch vluchtelingenprobleem op de Middellandse zee. Ineens staat Europa niet meer zo sterk als één, zoals het wel al een tijdje tegenover Griekenland staat. Maar dat valt natuurlijk allemaal compleet in het niet bij deadlines en herkansingen. Er is door sommigen gehuild om de dood van Trouw, anderen hebben gehuild om de dood van het onderwijs. En hoewel Matthijs al een tijdje vakantie heeft, draait de wereld gewoon door. Weer een jaar voorbij in Amsterdam. In deze editie blikken we terug.
Meindert Fennema
5
Cultuur Tips voor de zomer De zon lijkt met de dag hoger aan de hemel te staan, de laatste studiepunten worden vergeten tijdens lange dagen in het park en die jas vanochtend bleek achteraf toch iets te warm; alles wijst erop dat de zomer nu echt begonnen is. Hoewel twee maanden vakantie invullen op het eerste gezicht niet zo’n probleem lijkt, blijkt het in werkelijkheid toch steeds moeilijker te worden. Met de sleurhut in de file op de Franse snelwegen is te burgerlijk, op Mallorca mag je geen alcohol meer drinken en die laatste zuurverdiende stufi is nog ergens in de Havelaar blijven liggen. Toch hoef je niet alvast zes weken Gran Balconia (~600 kilometer van Parijs) te plannen, want de Derde Dinsdag zet de tofste zomerpret in je eigen hoofdstad alvast voor je uiteen.
populaire vrijplaats voor theater, dans, mime en muziek. Het jubileum mag dit jaar uiteraard niet stilletjes voorbij gaan en daarom staan er maar liefst 90(!) voorstellingen op het programma. Zo kun je supermarktmanager des Vaderlands Harry Piekema in een interactief muziekspektakel uit zijn bol zien gaan, geeft Loes Luca een “theatrale realitysoap life on stage” en kun je zelf je verborgen talenten als mime-acteur ontdekken in een cursus voor beginners. Entree tot het terrein kost € 7,50 en voorstellingen wisselen van prijs.
De Parade Van 7 tot 23 augustus staat het summum van het Nederlands toneel te schitteren in het Martin Luther Kingpark. Al 25 geleden begon dit rondtrekkende festival in Amersfoort als ‘Traktor Toernee’ en sindsdien is het uitgegroeid tot een mateloos
De Oase van Matisse Niets is zo onvoorspelbaar als het weer en helaas spant het Nederlandse zomerweer hierin de kroon. Toch hoeft een fikse zomerse bui geen reden tot paniek te zijn. Tot 16 augustus heeft het Stedelijk Museum namelijk de grootste tentoonstelling van
6
deparade.nl Martin Luther Kingpark 7 t/m 23 augustus 2015 Vanaf € 7,50
Miró in de Rijksmuseumtuinen Mocht de zon weer doorbreken, dan kun je direct door naar de tuinen van het Rijksmuseum. Hier staan namelijk 21 sculpturen van de Spaanse surrealist Joan Miró opgesteld, waardoor dit de eerste beeldententoonstelling van de kunstenaar ooit is in Nederland. Naast sculpturen van voorwerpen uit de natuur en het dagelijks leven, staan er genoeg werken die doen denken aan zijn schilderkunst waarmee hij zo beroemd is geworden. Als lid van de ‘grote drie’ van de Spaanse moderne kunst, is Miró op zichzelf natuurlijk al een bezoekje waard. Voor degenen die nog niet overtuigd zijn, heeft het Rijksmuseum haar primeur met de vier meter hoge ‘Oiseau Lunaire’ dat nog nooit aan het publiek is getoond. Kom je met de hele familie? Dan kun je samen met je jongere neefjes en nichtjes onder de tent je eigen Miró in elkaar knutselen. Of pluk zomaar een kind van straat, zodat je weer eens ouderwets kan kleien zonder telkens vreemd te worden aangekeken. Rijksmuseum.nl t/m 11 oktober 2015 Gratis Knutselen kost € 2,50
Henri Matisse ooit in Nederland. Matisse was een ‘fauvist’, wat betekent dat hij veel gebruik maakt van felle, ongemengde kleuren. Ideaal dus om die grauwe zomerdag weer iets op te fleuren. Gaandeweg de tentoonstelling volg je de ontwikkeling van Matisse en kun je genieten van werken van tijdgenoten als Mondriaan en Picasso. Mocht je door dit enorme aanbod zenuwachtig worden dat je door de bomen het bos niet meer kunt zien, dan zijn er op zaterdagen gratis rondleidingen te volgen of kun je je inschrijven voor een ‘blikopenertour’ waarin scholieren een frisse blik werpen op het tentoongestelde werk. De doorgewinterde fans kunnen meedoen aan ‘walk & talk’, een interactieve rondleiding waar ook zal worden gefilosofeerd over de tentoonstelling. Aanmelden is hiervoor wel vereist en kan op de site. stedelijk.nl t/m 16 augustus 2015 € 10,Rondleidingen zijn gratis
“De zon lijkt met de dag hoger aan de hemel te staan, de laatste studiepunten worden vergeten tijdens lange dagen in het park en die jas vanochtend bleek achteraf toch iets te warm; alles wijst erop dat de zomer nu echt begonnen is.” Comedytrain International Summer Festival Al die moderne kunst gaat je natuurlijk niet in de koude kleren zitten. Voor hen met behoefte aan een ouderwets potje gieren en brullen is er deze zomer ook genoeg te doen. De comedians van Comedytrain hebben voor de 22e keer op rij een uitgebreid programma geselecteerd met maar liefst vier shows per week. Zes weken lang zal Toomler vol staan met de leukste grappenmakers uit de wereld. Zo komt cultheld Eddie Pepitone speciaal uit Los Angeles vliegen voor wat Mokums plezier. Daarbij zal de Amerikaan Alex Edelman – die recent nog in Edinburg de prijs voor beste nieuwkomer won – het podium bestijgen. Voor het complete programma kun je terecht op de site. Toomler.nl 1 juli t/m 8 augustus 2015 kaarten vanaf € 12,50 Bram Pullen 7
Politiek overzicht Zomerreces: watskeburt in 2015? Ja, ze bestaan echt. Er zijn écht mensen die nóg langer vakantie hebben dan studenten en docenten: politici. Onder het mom van zomerreces mogen de hoge heren in Den Haag liefst acht weken lang lanterfanten, hangmatten en barbecuen. Om begin september de politieke draad weer eens rustig op te pakken... Natuurlijk, de zomervakantie is welverdiend, want het was een onrustig jaar in de Hofstad. Hier een overzicht van enkele politieke gebeurtenissen uit de eerste helft van dit jaar. Where’s my money? De ellende begon al op 1 januari. De langverwachte decentralisatie van de zorg werd doorgevoerd. Vanaf begin dit jaar zijn gemeenten verantwoordelijk voor onder meer jeugdzorg, werk en inkomen en het zorg bieden aan langdurig zieken en ouderen. “Goh, die transitie liep vast
“Er zijn echt mensen die nóg langer vakantie hebben dan studenten en docenten: politici.” gesmeerd”, hoor ik je denken. Niet dus. Veel zorgverleners werden veel te laat of zelfs helemaal niet betaald. Sommigen wachten al langer op het persoonsgebonden budget (PGB) dan de Europese Centrale Bank wacht op Grieks geld. Staatssecretaris Van Rijn overleefde twee moties van wantrouwen, maar is gelukkig “ongelooflijk gemotiveerd” om de klus te klaren. Dat scheelt. Jullie spelen met mijn privé Ondertussen speelde minister Asscher met SyRI. Dat is niet de stembediening van zijn iPhone, maar 8
Systeem Risico Indicatie. Om te bepalen of jij en ik een gevaar voor de samenleving vormen, koppelt SyRI vrijwel al onze privé-informatie. Van boetes tot arbeidsgegevens, van huisvestinggegevens tot onderwijsgegevens en van toeslagengegevens tot fiscale gegevens. En dat is nog maar het begin, want via De Belastingdienst heeft het Rijk ook nog toegang tot kentekengegevens, en zelfs de camerabeelden daarvan. Op die manier wordt van iedere burger een profiel samengesteld. Risicoprofielen worden als ‘verdacht’ aangemerkt. Alsof je een crimineel bent. Maar dat is geheel onbelangrijk, want “de mogelijkheden van gegevensuitwisseling moeten optimaal worden benut. Dit draagt bij aan het draagvlak in de sociale zekerheid en een adequate fraudebestrijding”, aldus Asscher. Want daartoe dient SyRI eigenlijk - net als de decentralisatie van de zorg: het tegengaan van fraude. De rest is bijzaak. Nog nooit van SyRI gehoord? Kan kloppen, het systeem werd zonder enige vorm van debat door beide kamers gefietst. Bonnetjesaffaire Daar hadden ze het namelijk te druk met brandjes blussen. Zo was er bijvoorbeeld de zoektocht naar het bonnetje van Fred Teeven. Die had ooit een miljoenendeal gemaakt met een drugsbaron. Het uiteindelijke bedrag van een kleine vijf miljoen gulden was in werkelijkheid bijna vier keer zo hoog als het bedrag dat eindverantwoordelijke Opstelten in eerste instantie had genoemd. Lang werd naar bewijs gezocht, maar toen na vijftien jaar het betalingsbewijs toch boven water kwam, was de positie van Opstelten onhoudbaar. “Er is een, euhh, te lange periode van, euhh, onduidelijkheid
over de, euhh, feitelijke afwikkeling van de, euhh, schikking gebleven”. Omdat Teeven ook bij de deal “betrokken” was (lees: eindverantwoordelijke), stapte de staatssecretaris ook op. Campagne- en champagnekosten Teeven en Opstelten waren overigens niet de enige VVD’ers van wie werd getwijfeld aan hun integriteit. Het lijkt de FIFA wel. Toen Tweede Kamerlid Mark Verheijen nog gedeputeerde in Limburg was, declareerde hij ten onrechte duizenden euro’s bij de provincie. Flessen wijn, privé-ritjes, campagnekosten en pekingeend: alles werd gedeclareerd. Allemaal op kosten van de belastingbetaler. Verheijen erkende fouten te hebben gemaakt, maar in his defense: “Ik ben een politicus, geen heilige”. Ook premier Rutte vond het verhaal maar “opgeblazen en opgepompt”. Toch stapte Verheijen na enkele dagen van commotie op. We hoeven ons echter geen zorgen te maken of zijn schoorsteen wel rookt: als Kamerlid verdiende hij 7311 euro per maand. Dit jaar krijgt hij 80% daarvan uitbetaald in de vorm van wachtgeld (tenzij hij een andere baan vindt, waarbij hij meer krijgt betaald. Mocht hij bij zijn nieuwe werkgever minder verdienen, dan wordt zijn salaris aangevuld met wachtgeld). Het tweede jaar krijgt hij 70% van zijn oorspronkelijke salaris overgemaakt. Zorgen om de Eerste Kamer Ondertussen waren de campagnes voor de Provinciale Statenverkiezingen in volle gang. Deze waren misschien wel belangrijker dan ooit, daar Rutte II een minderheid had en heeft in de Eerste Kamer. Daar kwam ook nog eens bij dat Rutte niet altijd op senatoren van de coalitie kon bouwen. Toen er in februari werd gestemd over de nieuwe zorgwet, beantwoordden drie PVDA-senatoren de vraag ‘Schippers, moet ik tegen stemmen? Ja of nee?’ met ‘ja’. Daardoor sneuvelde haar zorgwet in de Eerste Kamer. Een kabinetscrisis was het gevolg, maar Rutte II overleefde. Schippers paste haar wet aan, het nieuwe voorstel wordt binnenkort gepresenteerd. De verkiezingen voor de Provinciale Staten trokken minder stemmers dan het Songfestival. De PvdA verloor het meest, de VVD kreeg de meeste zetels en de PVV is de grootste in 23 gemeenten, waaronder in Rotterdam. CDA en D’66 deden het goed. Er werd ook nog gestemd voor iets dat de waterschappen worden genoemd, maar daarvoor nam vrijwel niemand de moeite. De uitslagen daarvan werden niet eens bij elkaar geswiped in het uitslagenprogramma van de NOS, al werden die niet zo gemist als Herman de Scherman.
En dan nog dit... Nog een paar details van de eerste helft van het politieke jaar: de eerste stappen richting een participatiesamenleving werden gezet, er werd rustig doorgeboord in Groningen en ABN Amro maakte zich op voor een beursgang (maar niet voordat de directie nog even was beloond met een bonusje). Er werd onderhandeld over TTIP, een verdrag tussen de VS en de EU, waardoor buitenlandse bedrijven de Nederlandse overheid kunnen aanklagen. En we misschien te maken krijgen met de opmars van de chloorkip. We kregen een nieuwe naheffing vanuit Brussel á 200 miljoen euro, hopelijk raakt de VVD daar het bonnetje van kwijt. De Kamer ontspoorde in een parlementaire enquete over de Fyra. Rutte verdedigde een rekenfoutje rondom de verbouwingen van Huis ten Bosch (kosten: 60 miljoen euro, in plaats van de geschatte 35 miljoen euro). En de Commissie-Elias presenteerde een rapport waarin werd geconcludeerd dat ICT bij de overheid een puinhoop was. Dat werd nog eens pijnlijk bevestigd toen de staat een deal (ter waarde van 3 miljoen) sloot met Microsoft, zodat ambtenaren konden blijven werken met Windows XP. Want dat systeem is pas 14 jaar oud. Toen K3 nog bestond. Toen de Twin Towers nog stonden. Toen Fortuyn en Herman Brood nog leefden. Uit die tijd komt het besturingssysteem van de Nederlandse ambtenaren. Dan heeft de commissie van Elias zich nog voorzichtig uitgedrukt. Het was ook het jaar van de kabinetscrisis rondom bed, bad en brood. En van de Nederlandse F16’s die naar Jordanië gingen om in een coalitie te vechten tegen IS (“Maar ik vraag u discreet met deze informatie om te gaan. Herhaalt u nu niet steeds dat onze straaljagers en onze piloten zich in Jordanië bevinden”, aldus minister Hennis in een debat dat live werd uitgezonden). Het was dus inderdaad een onrustig jaar. Maar waar katten negen levens hebben, daar lijkt de overlevingskunst van Rutte nog veel indrukwekkender. Maar goed, genoeg azijn gezeken. Tijd om te lanterfanten, te hangmatten en te barbecuen. Tot september!
Yannick Mulder
9
Een bestuurslid onder de loep Maxim hoe gaat het? Het gaat goed met mij. En met jou Ro?
extra tijd van mij gevergd. Ik heb er ook wel veel van geleerd en dat is ook wel heel mooi geweest.
Goed, maar daar gaat het vandaag niet over. Het gaat alleen over mij!
Je zal vast wel hoofdpijn hebben overgehouden aan de verhuizing. Hoe kijk je daar tegen aan? Ja. Het was een hectische periode en het was in het begin gewoon balen dat we in REC-N zaten, waardoor gewoon het zicht en het contact met de leden moeilijk was. Het vaste contact was je gewoon kwijt. Voor nieuwe leden is dat helemaal vervelend, want die weten je niet te vinden en die komen niet langs. Dat heeft ook nog te lang geduurd. We zouden in eerste instantie in september verhuizen, toen werd het oktober en uiteindelijk werd het begin december. Zelfs toen was het nog niet echt af, want in de kerstvakantie moesten we er ook nog uit. We hebben dus eigenlijk pas in het tweede semester hier op het Roeterseiland iets kunnen opbouwen dat de vereniging ten goede zou komen.
Druk met de laatste loodjes? Met D&R op komst is het wel even pompen nog de laatste vergaderingen. Heb je dit jaar je studie en het bestuur kunnen combineren? Ja op zich heb ik het wel kunnen combineren. Als ik D&R en practicum haal, dan heb ik dit jaar 24 studiepunten gehaald en met de Machiavelli punten erbij zit ik op 30 punten. Dus dat is met een bestuursjaar erbij best wel prima.
“Dat is ook iets waarvoor je je ook voor wilt inzetten om dat alleen maar beter te maken.” Wat was Machiavelli voor jou voor dit jaar en wat betekent Machiavelli nu voor je? Pfoe, wat het was… Het was een vereniging waar ik iedereen ontmoette en waar ik mijn ei in kwijt kon. Ik kon er activiteiten organiseren en me er volledig voor inzetten. Toen ik begon met studeren dacht ik na over of ik bij een studentenvereniging wilde. Ik dacht, ik ga eerst maar bij de studievereniging en dan zie ik het wel, maar op een gegeven moment zit je er zo in en dan is het zo een, ja familie is ook wat overtrokken, maar het is wel gewoon een hele hechte groep. Het is heel erg gezellig omdat iedereen elkaar kent. Dat is ook iets waar je je ook voor wil inzetten om dat alleen maar beter te maken. Wat het nu is voor me is lastig… In principe hetzelfde alleen nu heb ik er nog zes medebestuursgenoten bij, straks oud-bestuursgenoten in september, waar ik een hele hechte band mee heb opgebouwd. Daar ben ik de vereniging heel dankbaar voor. Was dit jaar ook wat je ervan verwacht had? Het was een stuk hectischer dan ik verwacht had. Toen ik de overdracht met Daan (voorzitter 13-14) had, dacht ik dat het een hectisch jaar zou worden op basis van wat zij allemaal had meegemaakt. Echter, al die zaken die rondom de verhuizing geregeld moesten worden met daar bovenop nog de hele Maagdenhuisbezetting... Ja dat heeft wel veel 10
En toen kwam de Maagdenhuisbezetting er nog bij. Hoe heb je dat ervaren? In eerste instantie toen het Bungehuis bezet werd vond ik het wel interessant. Ik heb het op de voet gevolgd, gekeken wat hun standpunten waren. Toen dacht ik, er zit overal wel wat in. Het is op zich raar dat een universiteit zich dermate bezighoudt met vastgoed, wetende dat daar enorme risico’s aan vebonden zijn. Dan lees je weer in de kranten dat er meerdere adviezen zijn geweest vanuit de
Maxim Maxim Sonnega verschillende instanties dat men (de UvA) zich daar niet in moest mengen. Dat het dan toch gedaan is… Het was al met al een ontzettend drukke periode waarin alles op je af kwam en ik had het gevoel dat ik overal bij betrokken moest zijn. Misschien achteraf is dat wat te veel geweest, maar op het moment zelf heb je het gevoel dat het iets is dat op de universiteit leeft en waar je als studievereniging naar mijn mening bij betrokken moet zijn om je leden te informeren. Ook hen gaat dit aan. Ik heb allemaal debatten gevolgd en het protest bij het Maagdenhuis heb ik zelf meegemaakt. Ik ben ook betrokken geweest bij het leggen van die doodskist. Het was wel moeilijk om voorzitter te zijn. Ik vond het belangrijk voor de leden maar als het tijdens een bestuursvergadering niet een mening is die volledig gedeeld wordt, dan vind ik ook dat je je als voorzitter erbij neer moet leggen. Dat heb ik dus ook gedaan. Was er voor jou een dieptepunt, of een laag punt in je jaar? Ik heb niet zozeer een dieptepunt gehad of zo, maar wel dat het op het einde, vorige maand ongeveer, heel erg druk werd. Dat terwijl ik de verwachting had dat het rustiger zou worden. Eigenlijk was het aan het einde veel drukker dan in het begin en op de helft van het jaar. Misschien was het alleen dat ik dit zo ervoer, ook omdat ik twee vakken volgende.
Maar ik vond het wel lastig.
Wat maakte je trots dit jaar? Het meest waardevolle is toch wel om elke dag met zeven mensen bezig te zijn en een hecht team te worden. Ik vond Machiavalley wel vet als activiteit, bijvoorbeeld. Ik denk dat het mooiste toch wel is, dat je aan het begin van een jaar nog het gevoel hebt dat je moet ondersteunen, dat er nog wel geschuurd en geschaafd moet worden en dat aan het eind van het jaar alles gewoon prima gaat en ik het gewoon kan loslaten. Dat is wel mooi, om dat mee te maken. Ben je zelf ook veranderd? Ik denk dat ik mijzelf beter ben leren kennen. Ik ben ook zekerder geworden door alle aandacht. Ik heb het altijd leuk gevonden om met mensen te ouwehoeren en in zo een positie is dat natuurlijk helemaal het geval. Verder ben ik wat zakelijker geworden. Ik kijk wat serieuzer tegen het leven aan. Dat neem ik allemaal mee naar het leven hierna. Ik ben niet dit bestuursjaar gaan doen om die reden, maar achteraf denk ik wel dat ik er heel veel van heb geleerd en ik ben dan ook wel een ander persoon geworden.
Hoe kijk je tegen volgend jaar aan? Volgend jaar moet ik 48 punten halen. Daarnaast 11
“Een keertje uitslapen moet ook kunnen.” wil ik er een baantje bij zoeken want ja, zo een bestuursjaar dat kost ook alleen maar geld en lenen houdt op een gegeven moment ook wel op. Zeker als je stufi wegvalt natuurlijk. En tijd voor mijn vriendin hebben. Daar hakt het ook wel in. Ik heb daarnaast ook altijd de ambitie gehad om bij de politie te komen. Vroeger ook op gesolliciteerd, maar in de laatste ronde afgevallen vanwege mijn leeftijd. Ik zie daar nog zeker wel mogelijkheden om terecht te komen. Om daar een vingertje in de pap te hebben, lijkt me wel mooi. Vond je het moeilijk je bestuursleven te combineren met het leven erbuiten? Niet zozeer moeilijk, want voor mij is Machiavelli ook mijn sociale leven binnen Amsterdam. Ook woon ik samen met mijn beste vriend dus die zie ik ook wel gewoon dagelijks. Daarbuiten, vrienden die in Groningen wonen, vrienden die in Leeuwarden wonen, Djoeke (zijn vriendin) natuurlijk. Dat is wel
12
lastig op bepaalde momenten, omdat je vanuit de vereniging gewoon dagen geprikt hebt en dat zijn verplichtingen. Daar moet je om heen plannen. Als je een relatie hebt, kan dat nog wel eens vervelend zijn. Wat weten mensen niet van een voorzitter? Ik denk hoeveel je vergadert en op hoeveel vlakken je actief bent. Je bent extern bezig met andere verenigingen, met directeuren die op het Roeterseiland werken om het Roeterseiland te optimaliseren, want het is nog niet af. Daar moeten studenten ook over meedenken. Daar zijn de studieverenigingen dit jaar wel meer bij betrokken geweest. Daarnaast binnen de vereniging. Als er activiteiten zijn, dan probeer je van alles af te weten hoe het gaat en tips te geven waar nodig. Dat is meestal wel iets dat je van buitenaf niet ziet. Wat ga je missen volgend jaar? Dat is dubbel. Ik denk dat ik blij ben dat de drukte weg is, maar dat ik het ook ga missen. Dat er straks een gat komt, dat je even denk shit, het is allemaal voorbij. Je hebt een hartstikke leuk jaar gehad, fantatische dingen gedaan, veel gereisd, je bent op
“Er zijn ook aardig wat mensen op mij afgestapt die zeiden dat ik het goed heb gedaan dit jaar. Het stemt mij wel tevreden als eerstejaars dat zeggen . Het is ook mijn doel geweest om er voor hen te zijn. ”
plekken gekomen waar je als normale student niet komt. Ik denk dat ik dat wel ga missen. Aan de andere kant is de vrijheid die je nu weer krijgt ook wel fijn. Een keertje uitslapen moet ook kunnen. Ben je tevreden over dit jaar? Ik ben zeer tevreden over hoe ons bestuursjaar is geweest. Kijk bijvoorbeeld naar hoeveel mensen actief zijn geworden en hoe betrokken mensen zijn bij de vereniging. Iedereen vindt het leuk om een babbeltje te maken met onze bestuursleden. Er zijn ook aardig wat mensen op mij afgestapt die zeiden dat ik het goed heb gedaan dit jaar. Het stemt mij wel tevreden als eerstejaars dat zeggen. Het is ook mijn doel geweest om er voor hen te zijn. Zelf werd ik hier goed ontvangen en voelde ik me welkom en het lijkt erop dat dit ook gelukt is bij de eerstejaars. Daar ben ik tevreden over. Daarnaast hebben we dit jaar allemaal vernieuwingen doorgevoerd, ondanks gebeurtenissen zoals de verhuizing. We hebben nieuwe activiteiten zoals de onderwijsdialoog en het festival georganiseerd en als je dit kan doen naast alle tumult van dit jaar dan heb je een goed jaar gehad. Ik kijk er dus zeker tevreden op terug.
Roderick Witjas
13
Berlijn
De groeten uit... Toen mijn broer in september 2012 voor een half jaar naar Berlijn vertrok, kwam ik voor het eerst in aanraking met deze stad. Ik zocht hem 2 keer op en daarna wist ik het zeker: hier wil ik ook studeren! Hoewel de studieadviseurs van politicologie in eerste instantie niet al te enthousiast waren over mijn plan (mijn gemiddelde was namelijk een 6,7 en geen 7,0), ben ik ontzettend blij dat ik er toch voor ben gegaan. Als je een goede motivatiebrief schrijft waaruit blijkt dat je weet waar je aan begint en er voor de volle 100% voor wilt gaan, weet ik zeker dat je een goede kans hebt om te worden toegelaten! Na bijna een jaar te hebben gewacht vertrok ik afgelopen februari dan echt. Ik studeer hier op de Humboldt Universiteit en woon daar op de campus. Die is best ver buiten de stad maar gelukkig is het OV in Berlijn ontzettend goed geregeld (in het weekend rijdt alles 24/7), dus eigenlijk maakt het hier niet zo veel uit waar je woont. Een pluspunt aan het wonen op de campus dat ik met 300 studenten woon en dat de mensen die er wonen een mix zijn van Duitse en internationale studenten. Na mijn aankomst had ik heel de maand maart een taalcursus om mijn Duits op te schroeven, niet geheel onbelangrijk. 14
Deze maand was ontzettend intensief, buiten het feit dat je 6 uur per dag in het Duits les krijgt, wil je ook zoveel mogelijk leuke dingen doen en nieuwe mensen ontmoeten. Veel eigen inzet en open staan voor nieuwe ervaringen is hier echt belangrijk, want er was weinig begeleiding vanuit de universiteit in de vorm van bijvoorbeeld introductieprogramma’s. Het allerleukst aan het volgen van zo’n soort taalcursus is de diversiteit aan mensen. Ik had een klasje van 15 met mensen uit o.a. Rusland, Zweden, China, Amerika en Tsjechië. Discussies over allerlei onderwerpen zijn echt een stuk interessanter als je ze voert met mensen uit zulke verschillende culturen en met ontzettend verschillende achtergronden. Na de taalcursus in maart begonnen de lessen op de universiteit pas op 13 april (!). Het semester loopt hier heel anders dan in Amsterdam en duurt bij elkaar maar 12 weken. Alle deadlines of tentamens liggen richting het eind van het semester, dus zo halverwege juli. Vooraf klonk 12 weken les te mooi om waar te zijn, maar omdat het semester zo kort is, lijkt het ook wel dubbel zo intensief. Daarbij zijn de meeste vakken hier 5 ECTS dus kwam het er voor mij (en veel andere Nederlandse vrienden) op neer dat we 5 of 6 vakken moesten volgen. Best pittig dus.
“Al met al kom je als internationale student aan UCT niet snel in aanraking met Zuid-Afrikanen, daar mo je zelf gewoon wat meer moeite voor doen”
Hoewel ik het best spannend vond om vakken in het Duits te volgen, gaat dit me eigenlijk prima af. Laat je hierdoor dus vooral niet afschrikken! Met een goede planning is het allemaal goed te doen. Maandag tot vrijdag doe ik mijn best voor school zodat ik het hele weekend leuke dingen kan doen. En de aankomst op de campus is echt iedere dag weer een feestje. Het is een ontzettend oud gebouw aan Unter den Linden waar je links de TV-toren ziet staan en rechts de Brandenburger Tor! De mogelijkheden om leuke dingen te doen lijken in Berlijn wel oneindig. De stad is ongeveer 4 keer zo groot als Amsterdam en ontzettend goed met elkaar verbonden door ondergrondse en bovengrondse metro’s, trams en bussen. Berlijn wordt de hipste stad van Europa genoemd en daar ben ik het (natuurlijk) helemaal mee eens. De creatieve sector is in deze stad ontzettend groot en dat zie je echt in veel dingen terug. Pop up barretjes, restaurants en clubs vind je hier op iedere straathoek, net als ontzettend veel verlaten gebouwen op toplocaties waar mensen weer nieuwe doelen voor vinden. Dat Berlijn tot 25 jaar terug in de ban was van de muur, zie je in bepaalde dingen zeker nog terug. Bijvoorbeedl leegstaande gebouwen die vroeger vlak bij de muur stonden, verschillende architectuur stijlen die Oost of West representeerden en wijken vlak bij het centrum die de laatste 10 jaar
pas in opkomst zijn geraakt. Berlijn kent zo’n bijzondere geschiedenis en dat is een van de dingen die het een hele speciale stad maakt. Omdat veel wijken in Berlijn pas een paar jaar hip and happening zijn liggen de gemiddelde horecaprijzen trouwens ook echt veel lager dan in Amsterdam. Je hoeft hier nooit lang te zoeken naar een restaurant waar je voor 10,- kan genieten van iets te eten en een biertje. Ik kan een semester in Berlijn echt aan iedereen aanbevelen. Je leert een derde vreemde taal, naast Nederlands en Engels. Dit gaat mij hopelijk in de toekomst nog van pas komen. Daarnaast ontvangt de Humboldt Universiteit duizenden uitwisselingsstudenten per semester, dus je ontmoet echt mensen van over de hele wereld. En omdat Berlijn niet zo ver van huis is kan iedereen je makkelijk komen opzoeken, ook heel leuk! Het zomersemester is trouwens wel aan te bevelen. Het weer is over het algemeen net iets beter dan in Amsterdam in de zomer en het stikt hier van de Biergarten’s, terrasjes, mooie parken en zelfs strandjes die allemaal enorm de moeite waard zijn als het lekker weer is. Tot 17 juli stort ik me hier op de studie en daarna heb ik nog tot september om van al dat moois te genieten. Heerlijk! Els Rutten
15
Marcel van den He Interview met... Het is donderdagochtend 10 uur wanneer ik in de Rooszaal van het stadhuis in Amsterdam luister naar de vergadering die Marcel bijwoont. In het stadhuis en op straat is het erg druk en enigszins rommelig. Op de gang voor de Rooszaal staan een paar leraressen met een groep kinderen van een jaar of 12 te wachten met spandoeken. Als ik vanuit de vergaderzaal naar buiten kijk, zie ik door de glazen ramen een demonstratie van een Amsterdams circus voorbij komen, met veel spandoeken en posters. Na een tijdje naar de vergadering te hebben geluisterd, stuur ik Marcel een berichtje of hij al tijd heeft voor ons interview. Allereerst, wat is precies uw functie binnen de D66? “Ik ben gemeenteraadslid van de D66 enn binnen de gemeenteraadsfractie van de D66 (waarin we veertien fractieleden hebben), houd ik me bezig met kunst en cultuur, met raadsaangelegenheden, juridische zaken, buitenlandse zaken en stedenbanden. Ook ben ik voorzitter van de commissie financiën en voorzitter van de rekeningcommissie. Dit is de commissie die controleert waar we precies geld aan uitgeven. Ik ben nu ook
16
voorzitter van de commissie bouwen en wonen maar dit is slechts als vervanging voor een ander raadslid die nu tijdelijk buiten dienst is.” Dat zijn een hoop functies. “Ja, ik heb er zelfs nog een paar, maar die zal ik je voor nu besparen.” U komt net uit een lange en drukke vergadering. Wat werd hier allemaal precies besproken? “Dit was de commissie JC. Dit staat voor jeugd en cultuur. Ik houd me bezig met kunst en cultuur in deze commissie. De helft van de vergaderingen gaat dus over kunst en cultuurzaken. Er was net een presentatie van het AFK, dit is het Amsterdams Fonds voor de Kunst. Dit fonds gaat binnenkort een grote rol spelen door structureel de grote subsidies uit te delen in Amsterdam. Het is nu nog een kleine organisatie maar dat gaat snel veranderen. Dit was dus een interessante presentatie waarbij ik ook een paar vragen heb gesteld. Ik maak me namelijk zorgen over de toenemende bureaucratisering bij fondsvorming voor gesubsidieerde kunst- en cultuurinstellingen.”
“Na 66 jaar stadsbestuur dat gedomineerd is door de PvdA is de D66 nu de grootste partij en er zijn nogal wat veranderingen in gang gezet.”
podiumkunsten. En als het AFK net zo bureaucratisch wordt als het landelijke fonds, dan ben ik er tegen.
euvel Hier zou u dus wel iets aan willen veranderen volgend jaar? “Ik wil voorkomen dat dit net zo bureaucratisch wordt als fondsen die we nu al kennen op landelijk gebied. We hebben al het fonds voor de podiumkunsten en het Mondriaanfonds en dit zijn landelijke fondsen die nogal bureaucratisch zijn. Kleine culturele organisaties moeten eigenlijk een consultant (een adviseur) inhuren om hen te helpen met het indienen van aanvragen voor subsidies. Maar deze aanvragen worden zo ingewikkeld gemaakt dat deze kleine organisaties bijna geen bezwaar meer kunnen indienen wanneer zij géén geld krijgen. Dit is een proces van juridisering waar ik niet blij mee ben.” Wil dat zeggen dat veel kleine culturele organisaties op deze manier een beetje buiten de boot worden gehouden? “Dat zou kunnen als we niet opletten en niet goed optreden. We weten nooit van te voren hoe groot cultuurfondsen in Amsterdam gaan worden, maar het zou goed kunnen dat het AFK wel 25 tot 35 miljoen gaat uitgeven per jaar. Dan wordt het een van de grootste cultuurfondsen van Nederland, net zo groot als het landelijk fonds van de
Even wat anders, de zomerreces is al in zicht. Hoe kijkt u terug op het afgelopen politieke jaar? “Na 66 jaar stadsbestuur dat gedomineerd werd door de PvdA, is de D66 nu de grootste partij en er zijn nogal wat veranderingen in gang gezet het afgelopen jaar. Een belangrijke verandering is dat wij als D66 al jaren roepen dat de financiën van de gemeente op orde moeten zijn. Het is namelijk heel slecht gesteld met de financiën. We hebben een torenhoge schuld van 5 miljard. Het bedrag dat de gemeente per jaar uitgeeft, is bijna net zo hoog als de schuld die zij heeft. Wanneer je dit vergelijkt met de landelijke schuld, is dit natuurlijk ongekend veel. Amsterdam heeft de hoogste schuld van alle Nederlandse gemeentes, hier moet dus hoognodig wat aan gedaan worden. Verder zijn er heel veel lijken in de kast. We zien dus regelmatig dat er dingen fout lopen. Van de week was er een belastingcontrole waarbij de BTW niet op orde was. De loonbelastingformulieren waren niet op orde; het is nogal een rommeltje.” Dat waren dus wel wat vervelende momenten van het afgelopen jaar. Op welke dingen die u het afgelopen jaar met de partij heeft bereikt bent u wel trots? “D66 heeft op het gebied van onderwijs veel hervormingen doorgevoerd. Je kunt als leraar nu bijvoorbeeld een beurs krijgen. Ook was vroeger de conciërge op scholen wegbezuinigd en moesten leraren ook het werk van de conciërges doen. D66 heeft de conciërges teruggebracht naar de scholen en heeft ingevoerd dat leraren extra geld moeten krijgen om cursussen te voeren om beter les te kunnen geven. Hier wordt veel gebruik van gemaakt en hier zijn we als partij dus ook erg blij mee. Waar ik verder trots op ben, is dat ik wat vragen heb gesteld over belangenverstrengelingen en hoe uiteindelijk de procedures gaan bij musea. Hier heeft de wethouder uiteindelijk vrij positief op gereageerd en hier worden nu wat veranderingen in gang gebracht. Ook heb ik geprobeerd om
17
het wat makkelijker te maken voor de Amsterdammers om klachten in te dienen via beroepsprocedures. Het is nu zo dat als je klachten hebt of protesteert tegen besluiten van de gemeente, dat je hier vrij ingewikkelde procedures voor moet doorlopen. Dit wil ik wat makkelijker en overzichtelijker maken en dat begint te lukken.” Helder. U had het er net al over dat D66 de grootste partij is geworden in de gemeenteraad. Hoe was het om de gemeenteraadsverkiezingen te winnen? “Dit was voor ons een totale verassing. In december 2014, dus vier maanden voor de verkiezingen, gingen we er vanuit dat we ongeveer tien zetels zouden halen en dat de zittende coalitie van VVD, PVDA en GroenLinks wellicht wel de meerderheid zouden behalen. Onze strategie was dus te bedenken hoe we moesten meebesturen in de stad als zij al de meerderheid hebben en wij maar een paar zetels. Dat wij dan uiteindelijk twee keer zo groot werden en daarmee de grootste gemeentepartij van de stad werden, hadden wij tot januari dit jaar niet durven dromen.” Was het hard werken in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen? “Ja, de campagne is altijd een lastige periode. Wat vooral erg lastig was, is dat wij tot vier maanden voor de verkiezingen niet wisten wat onze positie was. Toen we merkten dat het in de opiniepeilingen steeds beter ging, ontstond er een groot enthousiasme waardoor iedereen mee ging doen. We zijn toen twee keer zoveel posters gaan ophangen in de stad, we zijn vier keer zo veel in de media geweest. Dit is met enthousiasme van honderden D66’ers gebeurd. Wat bent u van plan te gaan doen tijdens de zomerreces? “Ik heb een huis in Frankrijk en daar ga ik heel lang verblijven. Ik moet alleen wel een paar keer terugkomen voor mijn werk.” Hoe ziet u het komende jaar voor u? “Ik heb veel initiatieven in de pijplijn zitten, zoals een initiatief voor een nieuw museum buiten het
18
“Ik heb veel initiatieven in de pijplijn zitten, zoals een initiatief voor een nieuw museum buiten het centrum. Dit wordt een museum voor toegepaste kunst.” centrum. Dit wordt een museum voor toegepaste kunst. Ook kom ik met een initiatief om de bibliotheken te veranderen. Ik wil hier kenniscentra van maken in plaats van alleen maar het traditionele boekenlenen. Ik heb een initiatief over hoe we beter met monumenten kunnen omgaan in de stad. Verder kom ik met een initiatief voor buurtfestivals. Ik wil het makkelijker maken om buurtfestivals te organiseren. Als je een groot festival wil organiseren in West of in Oost, moet je veel verkeersmaatregelen en extra vergunningen betalen. Ik wil dat de gemeente dit volgend jaar gaat betalen. Dit gaat om grote festivals met meer dan 2000 mensen, bijvoorbeeld een braderie of het Bredewegfestival op Koningsdag. Eva Hillmann
Geachte heer Machiavelli,
Als meer dan ervaren bestuurder, ben ik altijd groot bewonderaar geweest van uw werk. Uw boeken zijn als een bestuurlijke Bijbel. Bij al mijn opdrachtgevers, nevenwerkzaamheden en andere functies heb ik wat gehad aan uw lessen. Het Concertgebouw klinkt weer als muziek in de oren, vliegensvlug runde ik Schiphol en het AMC opereerde onder mijn leiding nagenoeg foutloos. Al mijn bestuurlijke ervaring kon echter niet voorkomen dat ik bij mijn laatste klusje het deksel op mijn neus kreeg. Iedereen liet me vallen. Studenten, docenten en beide medezeggenschapsraden. Ze zegden niet alleen het vertrouwen in me op, maar maakten bovendien een rommeltje van mijn werkruimte. Zelfs toen ik in Baltimore studeerde, heb ik zelden zo’n puinhoop gezien. Mijn vraag aan u is: hoe herover ik op krachtige wijze de macht? Ik ben toch verdorie geen hofnarretje, ik ben een van de machtigste vrouwen van dit land! Ik kon minister en wethouder worden en nu word ik door een stel studenten gedwongen op te stappen. Helpt u mij alstublieft uit de brand!
Louise Gunning
Mijne dame,
Ook in Florence heb ik meegekregen wat voor een zooitje u er van heeft gemaakt bij de Universiteit van Amsterdam. Als bestuurder dient u te allen tijde macht uit te stralen, dat zou u toch van mijn werk moeten hebben opgestoken. Besturen draait niet alleen om persoonlijke prestigeprojecten. U moet meer doen dan enkel de boel bij elkaar houden. Vergaderen hoeft niet vredig te gebeuren, maar moet vooral productief zijn! Ik begrijp uit uw schrijven dat uw bestaan tot voor kort geen tegenslagen kende, maar laat u zich nou niet door het eerste zuchtje tegenwind uit het veld slaan. Een groot heerser wordt gekenmerkt door het overkomen van tegenslagen die op zijn pad worden
Niccolò geworpen. U moet weer gevreesd worden. Door studenten, docenten en andere bestuurders. Laat zien dat achter de charmante vrouw in mantelpakjes een veelkoppige draak des doods schuilt! Desnoods met hulp van uw vrienden van de ME. Echter, als u mijn boek goed had gelezen had u ook geweten dat een heerser soms sluw moet zijn. Uw aanpak was bij tijden zeker krachtig, maar het ontbrak in mijn ogen aan de juiste sluwheid die uw macht als heerser in balans had gehouden. Ten slotte kunt u een voorbeeld nemen aan rector magnificus Dymph van den Boom. Ik zag dat zij laatst voor liefst 80 euro ‘Il Principe’ kocht. En de kosten daarvan declareerde zij ook nog eens bij de Universiteit! Dat noem ik nog eens krachtig besturen!
Veel succes bij het herstellen van uw macht,
Niccolò
ps. Ik raad u aan mijn boeken nog eens te herlezen.
19
