Daar zijn we weer met een nieuwe editie van de Feniks!

Van links naar rechts: Thijs de Dood, Valerie van Reeuwijk, Ramón Daci, Rosanne Homan, Zalyna Berger, Ida Verver, Tessa Arneri en Evalotte van Wessel

Daar zijn we weer … met een nieuwe editie van de Feniks! De samenstelling van de redactie is iets veranderd. Dit schooljaar bestaat de redactie uit Thijs de Dood (5V), Valerie van Reeuwijk (5V), Ramón Daci (5V), Rosanne Homan (5V), Zalyna Berger (5V), Ida Verver (5V), Evalotte van Wessel (5V) en Tessa Arneri (5V). Wij gaan ons best doen om de schoolkrant zo leuk en origineel mogelijk te maken, maar daar hebben we jullie hulp nog steeds bij nodig. Bedankt voor alle leuke en grappige inzendingen en blijf er vooral mee doorgaan! In deze editie van de Feniks staan wederom docentismen, karikaturen van docenten, interviews en de nieuwste films en gadgets in de rubriek Selections. Deze keer staat er een groot interview met niemand minder dan meneer van Loosbroek in! Zo heb je je leraar nog nooit bekeken! En natuurlijk krijgt de vlijmscherpe Kronieker ook weer alle ruimte. Op onze site www.defeniks.nl kun je onder andere docentismen insturen. Tenslotte hopen we dat jullie leuke bijdragen blijven aanleveren. Zonder jullie inzendingen zou de Feniks niet zo leuk zijn. Als je een bijdrage wilt leveren, mail dan naar meneer Tuin (TUI) of maak even kennis in lokaal B13. Veel plezier met het lezen van de Feniks en tot de volgende keer! De redactie

Onsociale media Musicals Dit ben ik. Docentismen Gezonde snacks Er waren eens... Bakkergedichten Photoshop De orwelliaanse trekjes van de samenleving Docentismen De Kronieker Tekening De avonturen van concierge Ben Photoshops Docentismen Even voorstellen. Selections Docentismen Michiel Polder bij Habermas The legitimacy of the state? Tekening Photoshops Klassieke muziek? Liever niet. Namens de leerlingenraad God bestaat wel degelijk! Interview met dhr. van Loosbroek Docentismen Tekening Terugblik BètaPlus-jaar Genève BètaPlus-klas PWS-presentatie Foto’s Excellent in Engels Photoshops Colofon

pagina 4 pagina 6 pagina 8 pagina 9 pagina 10 pagina 11 pagina 12 pagina 13 pagina 14 pagina 17 pagina 18 pagina 19 pagina 20 pagina 24 pagina 25 pagina 26 pagina 29 pagina 35 pagina 37 pagina 39 pagina 45 pagina 46 pagina 47 pagina 49 pagina 50 pagina 53 pagina 59 pagina 60 pagina 61 pagina 62 pagina 63 pagina 64 pagina 65 pagina 66 pagina 67

Je denkt er misschien niet vaak over na, maar er zijn heel soms van die momenten in je leven waarop er iets ergs met je zou kunnen gebeuren, maar niemand er vanaf weet. Denk aan aangereden worden op een verder verlaten weg, je hebt alleen een lege mobiel op zak en degene die je aan heeft gereden rijdt haastig door. Daar lig je dan, in je eentje, totaal hulpeloos. Of je kunt tijdens het weekend dat je alleen thuis bent een beroerte krijgen of door een inbreker neergestoken worden. Het zijn natuurlijk bizarre situaties die je waarschijnlijk niet vaak mee zult maken, vooral niet als je als jongere nog onder toezicht van bezorgde ouders staat. Bovendien heb je als middelbare scholier bijna elke dag wel verplichtingen waarbij je afwezigheid gauw opgemerkt wordt. Het zal niet lang duren voordat mensen erachter komen dat er iets mis is. Zomaar verdwijnen houden we bijna voor onmogelijk, zeker als je actief bent op sociale media. Daar wordt je absentie meteen gemerkt. Maar voor veel ouderen is het een minder onwaarschijnlijk lot. Een bejaarde vrouw uit de Jan Porcellisstraat in Rotterdam lukte het prima. Ze lag tien jaar lang onopgemerkt dood in haar woning. Tv-gidsen daterend uit 2003 lagen op haar deurmat toen de politie haar huis betrad. (In 2003 waren de meeste leerlingen van het Emmauscollege zo tussen de twee en negen jaar oud.) Niemand merkte dat ze nooit haar huis meer in- of uitkwam, tien jaar lang voelde niemand de behoefte om op bezoek te gaan, er was zelfs niemand die de ‘lijkengeur’ rook. De reden dat er nu eindelijk wel alarm werd geslagen, was omdat de werklieden die in haar straat met gasleidingen bezig waren bij haar aanbelden, maar er nooit open werd gedaan. Dergelijke incidenten komen overigens wel vaker voor; zo werd een 71-jarige vrouw, tevens uit Rotterdam, ook pas na 15 maanden gevonden en dagelijks worden er lijken gevonden die ergens al een paar dagen liggen. Hoe ouder je in de huidige samenleving bent, des te minder sociale contacten je hebt. Als jongere zit je dagelijks een paar uur lang met dertig anderen in een klas, in de pauzes deel je de wandelgangen met honderden andere mensen en in het weekend kom je in clubs of concerthallen met soms wel duizenden anderen. Maar wat bijna nog belangrijker is geworden dan faceto-face contact zijn sociale media. Een leven zonder whatsapp en facebook om iedereen wereldwijd overal mee naartoe te dragen is bijna ondenkbaar geworden. Geen moment ben je alleen en geen moment of herinnering blijft ongedeeld. Het is zelfs zo erg dat mensen een vreemd en onbekend gevoel van totale innerlijke rust ervaren als hun mobiel kapot is, er een stroomstoring plaatsvindt of de Vodafonegebouwen in de fik vliegen. Maar de ouderen in onze samenleving stammen uit de tijd waarin de tv nog een baanbrekend en duur fenomeen was. Je zou nog net niet in een inrichting gestopt worden als je iemand wijs probeerde te maken dat er iets als het internet bestaat waardoor heel de wereld via een telefoon kan kijken naar filmpjes van een kleine Canadese skaterboy die Chris Brown-liedjes zingt, waardoor hij ontdekt wordt en uitgroeit tot de meest gehate popster ooit met een angstaanjagend leger van vrouwelijke bewonderaars.

De ouderen van nu komen uit de tijd waarin men de mensen uit zijn eigen buurt nog kende. Als je iemand wilde spreken, ging je naar hem toe. In tegenstelling tot nu woonde iedereen nog dichtbij de plek waar zijn ouders wonen. Iedereen bleef in dezelfde regio. Nu verhuizen mensen omdat ze ergens anders een beter betaalde baan kunnen vinden, waardoor ze in een onbekende stad terechtkomen waar ze geen mensen kennen. Mensen worden steeds minder sociaal, maar dat hebben ze allemaal over voor het beetje meer geld dat ze ermee kunnen verdienen. Vroeger had men misschien minder geld en geen sociale media, maar nu mensen meer om geld zijn gaan draaien, hebben we steeds minder echte contacten. En de mensen die wel op echte contacten gesteld zijn, hebben het steeds moeilijker. Het raakt en verbaast ons, dat er mensen zijn de onopgemerkt sterven. Maar is het niet verbazingwekkender dat het er, in de wereld waarin we leven, niet meer zijn? Tessa Arneri (5V)

Flashdance: what a feeling! Bekend van liedjes zoals “Maniac”, “What a feeling” en “I love rock and roll” is Flashdance (gebaseerd op de wereldberoemde film) nu als musical te zien in heel Nederland. Flashdance is dé dansmusical van het jaar en niemand minder dan Anouk Maas (Alex), Jim Bakkum (Nick) en Carry Tefsen (Hannah) vertolken de hoofdrollen. Flashdance gaat over Alex, zij is lasser in een staalfabriek en danseres in een nachtclub. Alex heeft de droom om aangenomen te worden op één van de beste dansopleidingen in de wereld en ze krijgt hulp van haar oude balletlerares Hannah om deze droom waar te maken. Maar dan wordt Alex verliefd op Nick, de zoon van de eigenaar van de staalfabriek. Ze is bang dat dit het najagen van haar droom in de weg staat, maar dan leert ze de ware kracht van de liefde kennen. Flashdance is een productie van Albert Verlinde Entertainment en eersterangs kaarten zijn al te koop vanaf €39,50. Dit swingende theaterspektakel mag je niet missen! Love Story: een prachtig liefdesverhaal De jonge toptalenten Celinde Schoenmaker en Freek Bartels spelen Jenny en Oliver in de prachtige musical Love Story. In de musical worden de rijke rechtenstudent Oliver en arme muziekstudente Jenny verliefd op elkaar. Samen hebben ze de tijd van hun leven en ze besluiten te trouwen. Hiervoor geeft Jenny haar droom om concertpianiste te worden op. Wanneer het niet lukt om een kind te krijgen, brengt Jenny een bezoekje aan de dokter. En de volgende dag stort hun hele wereld in… Dit tijdloze liefdesverhaal is gebaseerd op het gelijknamige boek en de film. De prachtige liedjes en het tragische einde maken een hoop emoties los. Love Story reist tot en met april door heel Nederland. Sonneveld: een reis naar het verleden Albert Verlinde Entertainment heeft dit seizoen een voorstelling over Wim Sonneveld op de planken gebracht, met niemand minder dan Tony Neef in de hoofdrol. De rest van de cast bestaat uit Cindy Bell, Mariska van Kolck, Jan Elbertse, Thomas Cammaert en Sandra Jonkman. Met zijn allen zetten zij een prachtige voorstelling neer met heerlijke, nostalgische liedjes. Tijdens de voorstelling kom je er achter wie Wim Sonneveld écht was en hoe bijzonder zijn leven was. Reis een avondje terug in de tijd en boek kaarten voor Sonneveld. Jersey Boys: oh, what a night! Vier jongens uit arbeidersgezinnen in New Jersey maakten hun droom waar en werden wereldberoemd als The Four Seasons, een rockband. Liedjes als “Oh, what a night”, “Sherry”, “Can’t take my eyes off you” en “Beggin’” werden grote hits en nu is er zelfs een musical over deze

band. Jersey Boys is een jukeboxmusical en het publiek swingt de hele avond mee op de grootste hits van The Four Seasons. Hoofdrolspelers Tim Driesen, René van Kooten, Dieter Spileers en Robbert van den Bergh veroveren de harten van het publiek en bezorgen je een onvergetelijke avond. Alleen te zien in het Beatrix Theater in Utrecht. Billy Elliot: passie voor ballet Wanneer je in Londen bent, mag een bezoekje aan het theaterdistrict West End zeker niet ontbreken. Billy Elliot is één van de vele musicals die daar momenteel te zien zijn. Billy Elliot volgt balletlessen, terwijl zijn vader en broer denken dat hij op boksen zit. Billy is erg getalenteerd en zijn balletlerares adviseert hem om te auditeren voor de Royal Ballet School. Wanneer zijn vader hier achter komt, wil hij dat Billy eerst voor hem danst. Billy weigert dat en zijn vader verbiedt hem om nog aan ballet te doen. Maar wanneer Billy een keer aan het dansen is, kijkt zijn vader stiekem toe. Hij is erg onder de indruk en samen met Billy weet hij genoeg geld bij elkaar te krijgen om de auditie te kunnen betalen. Vier getalenteerde jongetjes spelen afwisselend de rol van Billy en maken indruk op het publiek. Ze kunnen namelijk heel goed zingen en acteren, maar vooral ontzettend goed dansen. Billy Elliot is een leuke musical met mooie muziek en dans, een echte aanrader.

Valerie van Reeuwijk (5V)

Ines van Limbeek

1. Hoe heet je? 2. In welke klas zit je? 3. Wat is je belangrijkste bezit? 4. Wat zijn je hobby’s? 5. Waar geef je je zakgeld aan uit? 6. Waar ben je trots op? 7. Wat is je favoriete muziek? 8. Wat is je favoriete boek? 9. Wat is je lievelingsvak op school? 10. Wat vind je een leuk vakantieland? 11. Wat is je grootste droom? 12. Wat wil je later worden? 13. Waar wil je later wonen? 14. Wat zou je willen veranderen aan de wereld? 15. Ben je gelukkig?

Selin Celik 1BF Mijn familie. Dansen, naar school gaan en zwemmen. Voor noodgevallen. Dat ik op deze school zit. Popmuziek. De GVR. Biologie Turkije en Egypte. Dokter worden. Ik wil dokter worden. Nederland Ik wil dat niemand in armoede leeft. Ja!

1. Hoe heet je? 2. In welke klas zit je? 3. Wat is je belangrijkste bezit? 4. Wat zijn je hobby´s? 5. Waar geef je je zakgeld aan uit? 6. Waar ben je trots op? 7. Wat is je favoriete muziek? 8. Wat is je favoriete boek? 9. Wat is je lievelingsvak op school? 10. Wat vind je een leuk vakantieland? 11. Wat is je grootste droom? 12. Wat wil je later worden? 13. Waar wil je later wonen? 14. Wat zou je willen veranderen aan de wereld? 15. Ben je gelukkig?

Karina Lei 1BF Mijn familie. Tekenen Voor noodgevallen. Mezelf K-pop en nog veel meer! Heb ik niet. Tekenen Taiwan Rijk worden. Weet ik nog niet. In Nederland of Taiwan. Ik wil een beter milieu. Ja!

Gemaakt door Ines van Limbeek (1BF)

LLN zet flesje water op tafel. DIH: ‘Ophouden met dat gefles!’ DIH: ‘Dit schrijf jij als een kleuter op je kladpapier. Kan jij dit niet? Stop je het maar in je hm hm, dan snap je het vast wel.’ LLN: ‘Meneer, het lukt niet.’ DIH: ‘Da’s toch mooi, dat het niet lukt? Zit je een hele poos te klieren, moet je ook leren huilen!’ DIH: ‘Ik pak meerdere vliegen tegelijk.’ (DIH bedoelt twee vliegen in één klap slaan.) GIE ziet puntenslijpsel op de grond liggen. ‘Het lijkt wel alsof hier een brugklasser door een roofvogel is aangevallen!’ LLN: ‘Ik krijg nachtmerries van dat duivelsmasker, dat we nu moeten natekenen.’ STA: ‘Dan moet je elke morgen Het Zandkasteel op TV gaan kijken.’ WES: ‘Soms moet je makkelijk doen waar het makkelijk kan! Niet citeren in de schoolkrant hè, dan lijk ik zo dom.’ Het lukt GOV niet om een lijn op het smartboard te tekenen. LLN: ‘Volgens mij is het bord kapot, meneer.’ GOV (op zeer geïrriteerde toon): ‘Ja, dat hadden we nog niet gemerkt, dat gekloot!’ LAN op dubbelzinnige toon: ‘Zo ver genoeg omhoog?’ (Hij doelt op de pagina op het smartboard) LAN: ‘En als je géén ippa credits krijgt, weet je het antwoord dan wel?’ LAN: ‘Snáp je?’ WES tegen het smartboard: ‘Kom terug, kreng! Ja, je moet ze altijd kort houden, die borden!’ WES: ‘Ik ben een überalfa: als iemand over getallen begint, raak ik in paniek.’ LLN: ‘Meneer, waarom gaat u niet mee op brugklaskamp?’ LAN: ‘Ze vertrouwen mij niet met die bruggers, en bovendien: die weten niet eens wat ippa credits zijn.’ GRI: ‘Als je een 10 voor je toets haalt, krijg je iets lekkers.’ LLN: ‘Ieuw!’ LAN: ‘Zes ippa credits, dat is een hele mond vol.’ ROO leest voor hem onbekende Latijnse zin voor: ‘Ik begrijp er geen ruk, uhm ... helemaal niets van.’

Carmel

Sandra

Kies bewust, kies voor gezond en lekker! In de automaten en in de kantine worden veel producten verkocht. Van chips tot chocola, van snoep tot stroopwafels en van cola tot chocomelk. Maar naast deze lekkere en vooral ongezonde snacks zijn er sinds dit schooljaar meerdere gezonde happen te verkrijgen. In de aula verkopen ze tegenwoordig ook fruit en salade. Bovendien is het ook nog super lekker, want het fruit wordt vers gemaakt op school. Deze gezonde hapjes worden verkocht in bakjes en kosten slechts €1.-. Kies bewust, kies voor gezond en lekker! Het is belangrijk om gezond te eten, in fruit en salades zitten belangrijke vitamines. Die voorkomen dat je ziek wordt. Helemaal in de wintermaanden is het belangrijk dat je genoeg vitamines binnen krijgt. Iedereen haalt wel eens wat uit de automaat, helemaal in een tussenuur wordt er veel zoetigheid gegeten. Kies nu voor een gezonde snack, dat is lekker en goed voor je lichaam. In fruit zitten allerlei goede bouwstoffen. Dus laat alle zoetigheid een keer staan en kies voor een lekker bakje fruit of een bakje salade. Carmel van den Driessche & Sandra Buitendijk (6V)

… negentien medewerkers die in het afgelopen schooljaar jaar om diverse redenen afscheid hebben genomen van het Emmauscollege. Deze vertrekkers waren de dames Kozik, Bontenbal, Bor, Brans, Hilhorst, Coolen, van Bergen, Wannet, van Ittersum, Beerenbroek en Verspuij en de heren van Rooijen, van Oosterom, Moes, Hageman, Herrewijn, Bergevoet, Arends en de Leeuw. Hun diensttijd aan school varieerde van één tot vierenveertig jaar. Samen hebben zij 302 jaar op het Emmaus gewerkt. Toch wel iets bijzonders en daarom zou er vast wel aandacht aan worden besteed in de laatste schoolkrant van het schooljaar. Jammer dat de redactie van de schoolkrant daar anders over dacht. Er kwam zelfs geen klein artikeltje te staan tussen de docentismen en de fotoshops. Dus als jullie ons onverhoopt zouden missen, dan weten jullie nu in ieder geval dat wij niet meer op het Emmaus werkzaam zijn. P. de Leeuw, oud-docent wiskunde.

dhr. Bakker

Malala

Liefdeslied

Zoveel geloven, Zoveel ellende, Zoveel verdriet.

Wanneer ik ’s avonds slapen ga, Dan denk ik altijd nog aan jou, Dan denk ik: zoveel jaren her, Was ik jouw man en jij mijn vrouw.

Zovelen die denken te weten, Tot bloedens toe, Maar niet weten, Dat zij niet weten. Wolken drijven over, De wind waait verder, Het wordt weer koud In de woestijn. En dan… In een diepe vallei, Een eerste bloem, Al gauw vertrapt, Maar nog lang niet dood, Bloeiend, En dan nóg een, En nóg een. De winter, Eindelijk voorbij?

Je mag dan wel zijn heengegaan, Maar in mijn bed, de ogen dicht, Voel ik je naast me, ’t is echt waar, Zie ik in ’t duister jouw gezicht. En dan daarna in dromenland, Zijn wij weer samen allebei, En elke nacht droom ik opnieuw, Droom ik opnieuw van jou en mij. En daarom, mooie, lieve meid, Hou ik, en wie had dat gedacht, Niet meer van overdag en zon, Maar wel van avond en van nacht, Want als ik ’s avonds slapen ga, Ben jij weer terug in mijn bestaan, Dan is het net alsof jij nooit, Alsof jij nooit bent weggegaan.

Is het jou ook weleens opgevallen dat we belachelijk veel worden gecontroleerd tegenwoordig? Na het zien van de film 1984, die gebaseerd is op het gelijknamige boek van George Orwell, ben ik gaan letten op de controle die de overheid op ons uitoefent. Nadat ik hier enige tijd op heb gelet, ben ik tot de conclusie gekomen dat we ook een gecontroleerde samenleving zijn, maar dan in een mildere vorm. De overheid kan tegenwoordig overal bij, ze kan elke handeling volgen. De overheid is te vergelijken met de woorden Big Brother is watching you, those words are creeping you out, right? En dat is precies wat de overheid wil verbergen. Het is een soort Big Brother scherm in je computer en op straat, maar dan verstopt achter een vitrage; de overheid probeert alles wanhopig te verbergen, maar toch is alles redelijk transparant. We moeten alles maar normaal vinden, want het is zogenaamd goed voor onze veiligheid. Ik heb niks tegen het ruilen van privacy voor veiligheid, maar dan moeten onze privégegevens niet voor andere zaken gebruikt worden, zoals het bespieden van de burgers. De overheid kan een heel werkstuk over al onze levens schrijven met de informatie waar ze bij kan, en wij maar denken dat we privacy hebben. Mensen hebben vaak geen idee van wat de overheid allemaal wel niet weet en ik vind dat jullie allemaal het recht hebben om te weten wat van jou online te vinden is en in hoeverre je verder wordt gecontroleerd. Post je iets op Facebook, dan kan de overheid dit met gemak lezen. Uit je kritiek op het systeem? De overheid houdt je in de gaten. Je mening in een democratisch land met vrijheid van meningsuiting uiten is blijkbaar ook al uit den boze. Als je je mening netjes uit, zonder beledigingen en gedoe wat opgevat kan worden als racisme (denk maar aan de hele zwarte pietendiscussie, slaat toch ook nergens op?) zou het toch geen probleem moeten zijn dat je mag zeggen wat je vindt? Maar nee, je mag je mening wel uiten, maar je wordt wel in de gaten gehouden. Natuurlijk niet in de zin van 1984, je wordt niet bespied en gestalkt, maar je wordt wel gecontroleerd, terwijl dat nergens voor nodig is. Je mening uiten is niet hetzelfde als een bedreiging vormen voor de samenleving. Hier moet de overheid nog een hoop over leren. Maar niet alleen Facebook wordt gecontroleerd, je hele internetgebruik kan nagetrokken worden. Via je IP-adres ben je te achterhalen, net als je locatie. Stel je voor; de overheid kan zelfs zien dat je pornosites bezoekt. Geen fijn idee, toch? De overheid kan je dus makkelijk hacken, terwijl dit volgens de wet verboden is. Ook dringt ze steeds dieper in ons privéleven door. Overal op straat hangen camera’s, je wordt op straat dus constant bekeken. Ik vind het geen fijn idee dat de overheid alles kan zien wat ik doe, ook al heb ik niks te verbergen. Je kan je kont niet keren in de stad

en er staat een politieagent, stadstoezicht of iemand uit deze richting. Zelfs boven de weg hangen camera’s die je nummerplaat opslaan. Dit is handig om benzinedieven te volgen, maar zo kan ook gecontroleerd worden waar jij gaat en staat. De overheid zal alleen niet snel openbaar maken dat ze je kunnen volgen, al je sms’jes kunnen lezen en dat ze zelfs de locatie van waar de sms verstuurd is na kunnen trekken. Genoeg zaken komen in de doofpot. Zo was er meneer Spijker die wist dat er enkele Nederlandse militairen omgekomen waren door de slechte kwaliteit van een landmijn, gemaakt door een Nederlands bedrijf. Meneer Spijker moest van Defensie vertellen dat dit de schuld van de militairen was, maar hij vertelde de waarheid. Defensie reageerde hierop door hem op zijn medisch rapport schizofreen te verklaren, waardoor de zaak in de doofpot kon worden geseponeerd. Belachelijk toch, dat de overheid haar eigen fouten ontkent en de gegevens van mensen vervalst? Een tamelijk dictatoriale trek, lijkt me. Maar dit was nog lang niet alles, je privéleven wordt nog veelvuldiger gecontroleerd. Je moet voor alles voor wat je met je huis en tuin doet vergunningen aanvragen, al is het maar voor een dakkapel. Waar slaat het op dat de overheid wil weten dat we een extra vensterbank aan ons huis toevoegen, en nog erger, dat ze deze uitbouwen soms afwijzen? Wat maakt het nou uit dat je op je eigen terrein een verandering aanbrengt? De overheid heeft hier toch geen last van? Daarentegen heeft de overheid plannen om boetes te geven als je je stoep niet ijsvrij maakt, terwijl dit gemeentegoed is. Slaat nergens op, toch? De overheid keurt dus alles van wat je met je huis wil doen, maar dat is niet het enige wat ze controleert met betrekking tot je huis. In probleemwijken gaat de overheid zelfs nog een stap verder. Hier vinden regelmatig huisdoorzoekingen plaats, maar de politie vertelt echter niet dat ze hier een vergunning voor nodig heeft. Nog een mooi voorbeeld dat de overheid haar eigen regels breekt en dan in het bijzonder met betrekking tot onze privacy, een grondrecht in Nederland. Er zijn nog meer Orwelliaanse trekjes aan onze samenleving aan te wijzen. Tijdens de verkiezingstijd word je doodgegooid met propaganda, overal hangen posters die op hetzelfde neerkomen: ‘Stem op mij! Ik maak je leven beter.’ Ja right, verscherp dan wel meteen de privacyrechten van de burgers als je toch kan toveren. Voor de mensen die de film 1984 hebben gezien, herinneren jullie je de scène nog dat Winston opgepakt en verhoord wordt? Dit doet me denken aan de verhoren die in Nederland plaatsvinden. Ook hier word je zwaar onder druk gezet en word je gemanipuleerd met gegevens waarvan de overheid het recht niet heeft om deze te weten. Natuurlijk verschilt mijn mening hierover per geval; bij seriemoordenaars vind ik dat de politie alle middelen mag inzetten. Hij heeft immers kwaad gedaan, dan mag je

dit kwaad ook met (een minder groot) kwaad bestrijden. Net doen of je gek bent is tegenwoordig de insteek, maar onze overheid is niet de enige die zich hier schuldig aan maakt. Kijk maar naar de Verenigde Staten. De NSA blijkt iedereen af te kunnen luisteren en dit doet ze ook bij invloedrijke mensen die veel geheime informatie kennen. Angela Merkel werd bijvoorbeeld afgeluisterd op haar diensttelefoon, dit is toch wel een erge vorm van privacyschending. En dat alleen maar om hier voordeel uit te halen voor het eigen land. De NSA bekijkt ook je internetgebruik, zoals Google en Facebook. Je kan je iPhone 5S tegenwoordig ontgrendelen met je vingerafdruk, maar Apple en de overheid kunnen ook bij deze gegevens. De overheid heeft dus eigenlijk toegang tot jouw vingerafdruk, waarmee ze zich voor kan doen als jou. Dit is toch wel een van de ergste vormen van privacyschending; de mogelijkheid hebben om door inbreuk van gegevens je voor te kunnen doen als iemand anders, met alle gevolgen van dien. De Amerikaanse spionnen houden ons in de gaten, waar ook zij de wet schenden. We moeten het dus maar normaal vinden dat onze eigen overheid, die ons rechten aangeboden heeft met betrekking tot privacy, deze rechten schendt. Maar onze eigen overheid is niet de enige schuldige, zoveel overheden maken gebruik van hun macht. Hebben we eigenlijk nog wel privacy? Of is dit maar een illusie, net zoals Winstons wens om het systeem aan te kunnen passen? Rosanne Homan (5V)

DIH brengt getal van teller naar de noemer in een breuk: ‘Die brengen we even thuis!’ DIH over onderbouwstof: ‘Dat is uit het stenen tijdperk.’ DIH: ‘Wij wandelen naar opgave 53.’ DIH: ‘Wij gaan niet dat koningslied zingen, dat zit toch vol fouten.’ TUI tegen derdeklasser: ‘Het geluk van jouw broertje in de brugklas hangt af van jouw profielkeuze.’ WES: ‘Ik kan me voorstellen dat iedereen rond de kerst op z’n tongvlees loopt.’ TOO: ‘De curve blijft niet op z’n plek likken.’ GOV: ‘Wat gebeurde er?’ LLN: ‘M’n stoelpoot zat vast.’ GOV: ‘Ik zal wel geen gemene opmerking maken.’ ENT: ‘Dit wil ik zeggen. Ik weet niet waarom, maar ik doe het toch.’ ENT (vrolijk kreunend): ‘Oooh, ich bin glücklich.’ LLN: ‘Daarbij moet ik aan iets anders denken, mevrouw.’ ENT: ‘Voor mij was het moment waarop mijn kinderen eruit floepten ...’ (Klas lacht) ENT: ‘Ja, ja, het mooiste moment van mijn leven. Daarna moest ik ze opvoeden, dat was een ander verhaal.’ ENT: ‘Je wordt gelukkiger van ...’ LLN: ‘Duits!’ ENT: ‘In een huis zijn met alleen maar ongelukkige mensen; dan heb je steun aan elkaar. Dat is een hele diepe ervaring. Zo, dat is weer de preek van de week.’ ENT: ‘Ik vind lezen hartstikke leuk, ik lees zelfs bij de LIDL alle etiketten! Zo leuk vind ik het.’ ENT: ‘Jezus, dat ziet toch een blind paard? Dat zei ik tegen iemand met één oog.’ ENT: ‘Vroeger had ik een hekel aan een open einde. Dan dacht ik: Verdorie, ik wil het einde weten! Ja, dat is een beetje hysterisch.’ SWI laat een foto van een embleem uit de zestiende eeuw zien. ‘Nou, dit was de sudoku uit die tijd.’

Hallo medeleerlingen en leraren die liever deze schoolkrant lezen dan nakijken. Welkom bij de Kronieker van de eerste Feniks van het jaar. Terwijl ik dit schrijf wordt het buiten met de minuut kouder en grijzer en staat de winter smachtend voor de deur. De tweede periode is begonnen en dit neemt de bijbehorende portie stress met zich mee. PO’s, SO’s, en alle andere mogelijke narigheden komen opeens uit alle hoeken en gaten. Geen enkel vak wil achterblijven aan deze rage en draagt zijn steentje bij. Het grappigste zijn de talensecties, die zichzelf vreemd genoeg superieur vinden aan ieder ander vak en tevergeefs ook huiswerk opgeven, wat uiteindelijk toch niemand maakt. (Props aan de leraren die het niet a la basisschool controleren.) Ook zijn de hilarische eerste mental breakdowns van het jaar alweer meegemaakt, de eerste stressrokers verschenen en de eerste preken wegens slechte rapporten alweer gegeven. De dagen worden korter en zo ook onze concentratiespan; de zon is er net zo vaak als onze wegkwijnende levenslust. Al deze ellende ligt grotendeels aan de leraren. Hoewel de winter enerzijds als een seizoen van liefde, vrolijkheid en saamhorigheid wordt gezien, is het anderzijds blijkbaar het perfecte moment om leerlingen te bedelven onder schoolwerk. Genade is een onbekend woord in het woordenboek van een docent, want dat doet geen eer aan hun zelfbeeld. Veruit de meesten zien zich als een dictator die elke dag mag beslissen wat ze met hun minderjarige onderdanen gaan doen, omdat ze op andere vlakken in het leven niet konden slagen. (Leraren zijn overigens niet de enigen op deze school die graag de baas spelen; Fred kan er ook wat. Spontane rillingen krijg ik als hij de petten-Stasi uithangt en dreigt mutsen een week lang in te nemen. Af en toe aardig zijn en glimlachen doet ook wonderen, dat heb ik hem in mijn tijd hier nog nooit zien doen.) Ondanks dat we met z’n allen bij de 40% van het land horen die het op de middelbare school verder weet te schoppen dan het VMBO, lijkt het alsof we hiervoor gestraft worden ook. Het zeurende stemmetje in je hoofd dat je er altijd aan herinnert dat je nog huiswerk te maken hebt, is niet weg te krijgen. Zelfs niet in en rond de kerstvakantie, wanneer je geacht wordt te beginnen met leren voor de toetsweek. En als er naast de zomer een seizoen is waarin ik zo min mogelijk aan school wil denken, is het de winter wel. Naast de al vaak eerder genoemde kritiek op de kotskleuren die de schoolmuren sieren en de digibete leraren die bij iedereen weer ‘palm face’-reacties oproepen met hun gestuntel met het smartboard, heb ik toch werkelijk weinig te klagen over deze school. Een groot probleem dat een ware bron van ergernis vormde, de geliefde meneer Arends, is gelukkig vredig en vanzelf opgelost. En als je het je allemaal wat minder aantrekt, zal de rest ook nog wel meevallen.

Een hele fijne kerstvakantie, De Kronieker



Door Inés Schatz (2GE)

Ben zat in de klas. Het was ongeveer half elf. Hij zat verveeld voor zich uit te staren. “Oké, Tom, dank je wel. Even zien … Ja, nu mag jij Birgit.” Birgit liep naar voren. Voor vandaag moest iedereen een verhaal maken over iets wat hij of zij ooit beleefd had. Het moest waargebeurd zijn. Elk verhaal dat Ben tot nu toe gehoord had, was afgezaagd. De één had een keer een kat uit de boom gehaald, de ander vertelde over die ó zo spannende reis naar Zuid-Limburg. Kortom, de les was niet zo waanzinnig als de leraar vol enthousiasme van tevoren had gezegd. “Vandaag kunnen jullie zeggen wat je wilt!” en “Zeg wat je wilt!”. Jaaa … dacht Ben, als we dát gaan doen, ben ik gegarandeerd binnen 5 seconden weg. Het was niet zo dat Ben ooit iets had meegemaakt. Hij was nooit eens gaan surfen, nooit eens gaan fietsen in de bergen zoals hij graag wilde. Hij had zelfs nog nooit de trein genomen. Ben had het daar niet zo op. Maar hij moest tóch wel met een verhaal komen, anders zou hij naar de rector worden gestuurd. Aan het begin van het jaar had de leraar nadrukkelijk gezegd elke les je spullen in orde te hebben, omdat er ‘anders consequenties zouden volgen’, wat dat ook inhield. ‘Stom.’ Ben kwam er snel genoeg achter. Na een aantal lessen was hij zijn spullen al een paar keer ‘vergeten’, en hij werd weggestuurd. ‘Gebeurt dit nog één keer, Ben, dan gaan wij een passende maatregel voor je zoeken, begrepen?’ Niet dat dat Ben dan ook maar iets kon schelen. Gelul, dacht Ben. Dus de volgende les had hij zijn huiswerk niet gemaakt, en dat vertelde hij nonchalant aan de leraar, niet wetende wat zijn straf zou zijn. Als straf had hij vier weken lang om half acht op school en hij mocht pas om vijf uur weg. En dat was zwaar klote, want elke woensdag, donderdag en vrijdag was hij om half drie uit, net als Lisa uit zijn klas. Ben vond haar wel leuk, en op die dagen konden ze altijd samen naar huis fietsen. Het ging nét lekker, en toen kreeg hij dus straf. “Heb je gehoord wat ze zei, Ben?” vroeg de leraar. “Oh, euh … Ja, tuurlijk. Birgit vertelde uiterst gedetailleerd hoe ze een keer zat opgesloten in een lift, hoe ze de liftman wist te bellen, en er na een halfuur werd uitgehaald. Wat was dat spannend!” antwoordde Ben sarcastisch. “Oké, Ben, dat klopt.” zei de leraar. Birgit was niet echt het lichtste meisje van de klas, dus Ben zag zijn kans schoon. “Ik ben alleen wel benieuwd hoe die lift het zó lang met jou erin heeft kunnen volhouden!” riep Ben. “Zo is het wel weer genoeg!” gilde de leraar. “Jij blijft na de les nog even zitten!” Birgit kreeg een rood gezicht. De hele klas zat te lachen, Ben was aan het grinniken. Ben gaf Birgit een knipoog. Hij zei iets zonder geluid. Zijn lippen vormden de woorden ‘niks persoonlijks’. Birgit gaf hem een knikje. Ze hadden samen vóór de les afgesproken wat Ben zou zeggen over Birgit als zij haar verhaal ging vertellen. Het was niet om Birgit te beledigen, maar om de leraar op te fokken. De man had namelijk niet echt een ruggengraat.

NA DE LES “Zo, Ben, waarom moest dat nou?” vroeg de leraar aan Ben. “Wat meneer?” zei Ben. “Je zei iets tegen Birgit, weet je nog?” “Oh, ja, dat. Nee, ziet u, dat was een grapje. Birgit moest er zelf ook om lachen.” “Luister Ben, ik wil dit gedrag niet meer hebben. En zeker niet van jou. Begrepen?” “Natuurlijk, meneer …” “Ik meen het!” zei de leraar. “Ja ja ja, rustig.” “Bedankt Ben.” De leraar leek er niet erg gerust op. Hij keek Ben nog wat minachtend aan en vroeg of Ben zijn huiswerk, een verhaal maken, wel gedaan had. “Bedoelt u het verhaal?” vroeg Ben. “Ja.” “Euhm, ja, het zit in mijn tas.” “Laat maar zien.” zei de leraar. Gelukkig had Ben een tussenuur, maar hij was niet erg blij dat hij moest blijven. Dat zou hij de volgende keer wel anders doen, hij zou iemand anders deze man laten opfokken. Ben pakte zijn verhaal uit zijn tas, en gaf het aan de leraar. Die begon het te lezen. HET VERHAAL VAN BEN Titel: Superkracht Door: Ben Milon Datum: 1-3-2014 Op een zonnige dag liep ik door de grote stad New York. Ik keek wat rond, en zag allemaal verschillende mensen. Dik, dun, groot, lang, kort, kippenpak, hondenpak, witte schoenen, bruine schoenen, stropdas, bh … Net toen ik wilde oversteken keek ik naar links. Daar was een grote spiegel, en ik bekeek mezelf eens goed. Ik had een mooi baardje, gespierde armen en schoenen aan. Maar hoe langer ik keek in de spiegel, hoe meer me iets begon op te vallen. Als een blok viel het op me neer. Het was duidelijk te zien, en om een erge ramp te voorkomen, ging ik door mijn knieën, en knoopte de ramp in een dubbele lus. Ik deed mijn onderbroek goed, en liep weer verder. Ik stak dus over, een auto kwam van rechts aanrijden, en stopte netjes toen ik voorbij liep. Ongeveer 100 meter voor me stond op een laag gebouw een groot beeldbord, met een abnormaal vrolijke man die reclame maakte voor een tandpasta. Een persoon in een strak rood pak zat als Spiderman op het beeldbord. Maar niemand die er naar omkeek, het was gewoon normaal. Deze ‘Spiderman’ klom omhoog, en verdween achter het bord. Het verbaasde me niks eigenlijk.

Op een gegeven moment kwam ik langs een parkeerplaats met allemaal auto’s en scooters. Heel groot was de parkeerplaats alleen niet, dus hij stond helemaal vol. Ik keek er heel even naar, en ik liep verder. Achter me hoorde ik wat metalig gekraak. Ik deed mijn capuchon op, stak mijn handen in mijn broekzakken, en liep snel verder. Ik dacht dat het zou gaan onweren. Maar op een gegeven moment keek ik in een winkelraam. Ik liep heen en weer. Iedere keer als ik een stap naar links deed, hoorde ik gekraak, en naar rechts, wéér! Ik keek in de ruit. Er zweefde iets donkers boven me. Ik draaide me om. In de lucht hing een auto boven me! De auto bleef me volgen, en niemand leek zich er druk om te maken. Ook nu was er niemand die ernaar omkeek. Ik liep weer verder. Nog steeds een auto boven me. Er was niemand die om keek. Het boeide niemand! Ik sprintte. Ik hoorde nog wat gekraak. Ik rende en rende, maar ik leek niet vooruit te komen. Iemand riep naar me: “Hé, ben je gek geworden, ofzo? Loop eens door! Wahahah!” De auto groeide, en werd zwaarder en zwaarder. De auto viel. Toen schrok ik wakker. Het was maar een droom. Ik stapte uit mijn bed en nog steeds had ik een mooi baardje. EINDE BEN in de klas “En meneer, wat vindt u ervan?” vroeg Ben aan de leraar. “Tja, wat zal ik zeggen. Dit is niet echt een waargebeurd verhaal, Ben. Dit is een droom,” zei de leraar tegen Ben. “Dat was niet echt de bedoeling van de opdracht.” “En wat nou als ik u zou zeggen dat dit wél een keer gebeurd is?” “Dat lijkt me onwaarschijnlijk…” “Het is echt waar!” “Ik geloof er niks van. Wanneer is dit dan gebeurd?” Ben griste het blaadje uit de handen van de leraar en liep de klas uit. “Wahaha, ga ik u niet zeggen!”

Rinus Smit (5VD)

COR loopt over tafels. ‘Ja, dat had je niet verwacht hè?’ ENT: ‘Als je spiekt, krijg je een 1. Wel een Hollandse 1. Schade Holland, alles ist vorbei!’ LLN maakt tekening achterop SO-blaadje. ENT: ‘Je moet de tekening wel afmaken, anders is het niet leuk voor mij.’ ENT: ‘We vouwen het blaadje. Ja, ik ben van de knutsel.’ LLN: ‘Crea bij Duits!’ ENT: ‘Het vouwen blijkt het moeilijkste deel van het leven.’ LLN: ‘En, deed Alexander de troonrede een beetje goed?’ SIR: ‘Nou, hij kan gewoon voorlezen, dus ja.’ STN: ‘Dan krijg je een gezicht in je bal.’ SWI heeft het over uitdrukkingen. SWI: ‘Frank en ...’ LLN: ‘Ronald!’ LLN komt te laat bij ENT. LLN: ‘Kan u dit niet even door de vingers zien?’ ENT: ‘Nee. Zie jij mijn vingers? Daar kan je niet doorheen kijken.’ KRA: ‘Ik heb het juist hartstikke warm, misschien heb ik opvliegers. Nee, zo oud ben ik niet. Ik moet echt stoppen met tegen mezelf praten.’ PEE: ‘In which countries are arranged marriages?’ LLN: ‘Gay people.’ KRA: ‘Ik ben 35, wat ben ik dan?’ LLN: ‘Oud.’ LLN mompelt bij PEE. PEE: ‘Had je wat? Je zit nou echt op sla-afstand hè? Het is me een zorg dat het tegen de regels is, dan word ik maar ontslagen.’

Beste leerlingen van het Emmauscollege, Exact 10 jaar geleden heb ik mij in deze schoolkrant ook voorgesteld. Toen als nieuwe docent en nu als nieuwe afdelingsconrector. Ik ben de heer Steuns en heb de afgelopen jaren op het Emmauscollege gewerkt als docent biologie. Ook heb ik ANW, wiskunde en een aantal lessen natuurkunde gegeven. Als iemand 10 jaar op een school werkt zou je zeggen dat iedere leerling mij wel zou moeten kennen. Dat is niet zo en dat komt omdat ik tijdens de schooljaren 2010-2011 en 2011-2012 op Curacao heb gewoond. Ik werkte daar op het Vespucci Colllege, een Nederlandse school, als afdelingsleider havo/vwo bovenbouw, eindexamensecretaris, docent biologie en docent mens en natuur. Een hele leuke en leerzame periode, maar ik ben ontzettend blij dat ik weer werk op het Emmauscollege; wat een leuke en goede school hebben wij toch! Dit is mijn eerste jaar als conrector en ik geef leiding aan de afdeling 2 en 3 havo.Tijdens de eerste maanden heb ik mijn afdeling leren kennen als een plek met bruisende leerlingen. Als conrector heb ik, samen met de mentoren en vakdocenten, de taak om jullie bruisen in goede banen te leiden. Sommigen van jullie bruisen wel eens te veel, anderen te weinig, sommigen bruisen op de verkeerde momenten en anderen op de verkeerde manier. Maar de meeste van jullie weten gelukkig precies hoe en wanneer ze kunnen (en moeten) bruisen. Elke conrector heeft een beeld voor zich hoe een goede afdeling eruit ziet. Het Emmauscollege is een plek waar je komt om te leren maar ook om te ontmoeten. Het allerbelangrijkste is dat jij je veilig voelt op school. Een veilige school bouwen we samen. Door respect te tonen naar je medeleerlingen en je docenten krijg je dit respect ook terug. Een veilige school begint bij jezelf. Iedereen is bijzonder, jij ook en ik wil samen met de mentoren en docenten het beste in jou naar boven halen. Als school een veilige en respectvolle plek is dan kunnen we werken aan goede studieresultaten. Het is de verantwoordelijkheid van de docent om goede lessen te verzorgen. Een goede studiehouding is jouw verantwoordelijkheid. Dat gaat niet bij iedereen vanzelf. Feestjes, Facebook, WhatsApp, Twitter, gamen, sporten, vrienden … er zijn veel leuke dingen in het leven van een scholier. Daarom besteden we aandacht aan goed plannen en huiswerk maken zodat er een goede balans ontstaat tussen de afleiding en het schoolwerk. De leerlingen van 2 en 3 havo zitten in de voorbereiding voor de bovenbouw en dat is een belangrijk periode in de schoolcarriere. Zonder een goede basis in de onderbouw wordt het lastig in de bovenbouw en is slagen voor het eindexamen geen garantie.

Door uitdagende en goede lessen te geven, het aanleren van een juiste studiehouding en het begeleiden in het kiezen van de juiste vervolgopleiding werken we samen aan de toekomst. Jouw toekomst. Geloof het of niet, maar ook docenten en conrectoren hebben een leven buiten school en daarom een kleine blik in mijn privé leven. Mijn wieg stond in Sint Odiliënberg, een dorpje in Limburg, waar ik tot en met mijn middelbare schooltijd heb gewoond. Na het behalen van mijn vwo diploma heb ik biologie gestudeerd aan de Universiteit Utrecht en daar ‘op kamers gegaan’. Na een stage in Costa Rica, waar ik het gedrag van angelloze bijen heb bestudeerd, ben ik op het Emmauscollege terecht gekomen en op die manier in Rotterdam. Na heel wat jaren in Rotterdam te hebben gewoond en zoals gezegd twee jaar op Curacao, woon ik sinds vorig schooljaar in Amsterdam. In Amsterdam woon ik samen met mijn vriendin Marieke en mijn dochter Eva. Eva is in oktober geboren en ik ben natuurlijk hartstikke trots op haar; wij hebben uiteraard de allerleukste en liefste baby van het hele land. Als afsluiting wil ik iedereen heel veel succes en plezier wensen dit schooljaar met het halen van alle persoonlijke doelen die zijn gesteld. Met vriendelijke groet, de heer Steuns

Eva Steuns.



Dhr. Steuns Door Siem Vermeulen (3H)

Films The Hunger Games: Catching Fire Voor de mensen die de boeken hebben gelezen is het wachten eindelijk voorbij. Het tweede deel van de Hunger Games serie is nu te zien in de bioscopen! Katniss Everdeen en Peeta Mellark hebben dan wel de vorige editie van de Hongerspelen gewonnen, maar zijn allesbehalve veilig. Sinds ze gewonnen hebben doen geruchten over een opstand tegen het Capitool de ronde. Deze hebben zij veroorzaakt door hun gedrag tijdens de Hongerspelen. Vooral Katniss wordt verantwoordelijk gehouden en president Snow wil haar het liefst zo snel mogelijk uit de weg ruimen. Maar omdat ze zo geliefd is bij het volk wil hij haar niet zomaar executeren. Daarom heeft hij voor de 75ste editie, deze heeft als ‘Quarter Quell’ speciale regels, iets bedacht waardoor zijn plan toch zou kunnen werken. Ondertussen zit Katniss met een dilemma: Peeta of Gale? De film draait vanaf 20 november in de bioscoop. The Hobbit 2: Desolation of Smaug Dit is het tweede deel van de Hobbit trilogie en het vervolg van The Hobbit: An Unexpected Journey. De film begint als Bilbo Baggins de Carrock verlaat met zijn gezelschap bestaande uit Gandalf the Grey, de dwerg Thorin Oakenshield en zijn twaalf metgezellen, na het gevecht met de orc Azog. De dwergen van Erebor gaan verder met hun tocht om hun stad in de Lonely Mountain terug te winnen, maar als Bilbo eindelijk de deur naar het midden van de berg gevonden heeft en de stad betreedt, staat hij oog in oog met de draak Smaug. Ook vindt Bilbo onderweg de Ring in dit deel. Leuk nieuws voor de fans van Orlando Bloom, want Legolas maakt zijn comeback in dit deel. De film draait vanaf 12 december in de bioscopen. The Wolf of Wall Street Het gaat goed met de carrière van Leonardo Di Caprio. The Wolf of Wall Street wordt al zijn derde flm in twee jaar. Eerder dit jaar verscheen ook al The Great Gatsby en The Wolf of Wall Street komt begin 2014 uit. Deze keer spelt Di Caprio een steenrijke twintiger die een decadent leven leidt. Al snel verdient hij 1 miljoen dollar per week waardoor hij een gestoord leven gaat leiden vol bedrog, doorgesnoven prostituees, overdadige diners, uitzinnige feesten, peperdure bolides en bergen coke. Aan de andere kant heeft hij een vrouw die op hem zit te wachten in hun huis in de Hamptons. Om deze beide levens te kunnen blijven leven bedenkt hij samen met zijn zakenpartner een manier om zijn illegaal verkregen geld wit te wassen in Zwitserland. Dit gaat goed, tot hij op een gegeven moment bij de FBI in beeld komt … Het is een verbijsterend verhaal over een hebzuchtige twintiger met veel humor. De film draait vanaf 9 januari in de bioscopen.

Divergent Ook Divergent, gebaseerd op de boeken van Veronica Roth, belooft een groot succes te worden. De film vertelt het verhaal van Tris. Iedereen moet op 16-jarige leeftijd een test af leggen, om te zien bij welke van de vijf groepen in de maatschappij je in de toekomst gaat horen. Maar uit de test blijkt dat Tris ‘afwijkend’ is en ze bij meerdere groepen zou horen. Dit wordt als een bedreiging voor de samenleving gezien, dus moet ze het geheim houden. Ondertussen kiest ze toch voor de groep van de onverschrokkenheid en wordt ze verliefd op de leider. Het is een meeslepend verhaal met Kate Winslet in één van de hoofdrollen. De film draait vanaf 20 maart in de bioscopen. Muziek Midnight Memories – One Direction Het succes houdt maar niet op voor Harry, Niall, Liam, Louis en Zayn. De vijf jongens van One Direction hebben een luchtje uitgebracht, afgelopen maand hun eerste wereld tour afgerond, een zeven uur durende live show gehouden voor hun fans (1D day) en nu hebben ze weer een nieuw album uitgebracht. “One Direction’s third album Midnight Memories has become the fastest selling album of the year so far.” Dat het album al een week voor release datum was uitgelekt heeft dus niet erg veel invloed gehad op de verkoopcijfers. Op het album staan de al eerder uitgekomen singles Best Song Ever en Story Of My Life, maar ook nieuwe liedjes zoals Diana en Midnight Memories, waar het album naar vernoemd is. De jongens laten een heel nieuw geluid horen. De elektrische gitaren zijn flink te horen en het album valt onder het genre poprock. De jongens hebben bij dit album zelf ook veel inbreng gehad en hebben veel liedjes zelf geschreven. Het vooroordeel over One Direction zou toch eens opzij gezet moeten worden. Het album is nu verkrijgbaar voor 13,99. Salute – Little Mix Little Mix was de eerste groep die de X-Factor UK won. Perrie Edwards, Jesy Nelson, Leigh-Anne Pinnock en Jade Thirlwall hebben ook na de X-Factor succes. Ze hebben net een tour door the US achter de rug en nu brengen ze hun tweede album uit. In Nederland zijn ze nog niet erg bekend, but it’s worth the try. De eerste single die van het album werd uitgebracht was Move, met een videoclip erbij. Het album staat getypeerd onder pop en R&B. Er staan 12 nummers op het album en het is een groot succes. Opvallend is dat ze in Australië het hoogst scoren. Live kunnen de dames er ook flink wat van en dat hebben ze vaak genoeg kunnen laten zien. We zullen zeker nog meer van ze horen. Het album is nu verkrijgbaar.

Prism – Katy Perry Na haar break-up met Russell Brand zat ze even in een zware tijd. Maar in plaats van deze grauwe tijd in haar album te verwerken heeft ze er juist een positieve draai aan gegeven. Hits als Roar en Unconditionally staan er op, samen met nog 14 andere nummers. Maar er staan natuurlijk ook weer een paar mooie rustige nummers op. In het album staan leven in het heden, relaties en voor jezelf opkomen centraal, wat waarschijnlijk veel te maken heeft met haar privéleven. Het album krijgt veel positieve feedback en de verkoopcijfers vallen zeker niet tegen. Op PRISM laat Katy Perry zich onder andere inspireren door muziek uit de vroege jaren negentig, waaronder hip-hop, clubmuziek en deep house. Het album ligt nu in de winkel voor 17,99 euro. Artpop – Lady Gaga 6 november is het nieuwe album van Lady Gaga uitgebracht. Na een flinke pauze van bijna een jaar is dan eindelijk haar derde album uitgekomen. We hoorden Applause en Do What U Want al voorbij komen op de radio en dat gaf een goed vooruitzicht op de rest van het album. De verkoopcijfers vielen alleen flink tegen. Toch kwam ze op nummer 1 binnen in Amerika. Lady Gaga brak door na de release van haar debuutalbum The Fame (2008), waarvan wereldwijd meer dan vijftien miljoen exemplaren verkocht werden. Haar voorafgaande albums waren een groter succes, maar voor de echte fans is het toch weer ruim een uur luisterplezier. The Marshall Mathers LP 2 – Eminem MMLP2 staat al weken op nummer 1 in de Billboard top 100. Hij is heel even nummer 2 geweest toen Lady Gaga’s ARTPOP uitkwam, maar nu staat hij weer op zijn welverdiende eerste plek. Toen hij het album noemde naar zijn voorafgaande album MMLP wist hij dat luisteraars het verband zouden leggen, maar het is geen vervolg. Met nummers als Bad Guy, The Rap God and The Monster (met Rihanna) is het een erg goed album. Hij noemt zichzelf ook een rapgod, nu is het aan jezelf om hem gelijk te geven of niet. Hij is één van de grooste rappers aller tijden, that’s for sure. Het album is zeker aan te raden als je van R&B houdt en het ligt nu in de winkels. Concerten The 20/20 Experience World Tour Justin Timberlake komt naar Nederland! Op 18 april 2014 staat hij in het Gelredome om al zijn grote hits te zingen voor zijn grootste fans. Als je kaartjes hebt kunnen krijgen mag je van geluk spreken, want ze waren erg snel uitverkocht. En dat terwijl sommige kaarten meer dan 300 euro waren. Timberlake is natuurlijk wel een echte wereldster. Hij kan alles. Zingen en dansen tegelijk en daarvoor heeft hij natuurlijk een super goede conditie nodig. Het album kwam binnen op nummer 1 in de Billboard top 200, dus wordt er een fantastische show verwacht.

Waarschijnlijk zal hij ook hits als Sexy Back en What Goes Around …/… Goes Around ten gehore brengen. Hij heeft deze zomer tijdens de VMA’s in Brooklyn in ieder geval niet voor niks de Michael Jackson MTV Video Vanguard Award ontvangen. Dat is de award voor de artiest die de meeste invloed heeft gehad op de MTV cultuur, ook wel Lifetime Achievement genoemd. Als je kaarten hebt kunnen krijgen: enjoy! Where We Are Tour Bij een nieuw album hoort natuurlijk een wereld tour! En gelukkig wordt Nederland niet overgeslagen! De jongens van One Direction staan 24 en 25 juni 2014 in de Amsterdam Arena. De kaarten voor 24 juni waren zo snel uitverkocht dat ze er binnen een half uur een show aan hadden toegevoegd. Er zijn in totaal meer dan 100.000 kaarten verkocht. De nummers van Midnight Memories zullen, samen met Take Me Home, uiteraard voorbij komen. Singles als What Makes You Beautiful en One Thing zullen niet ontbreken. De jongens kondigden een Stadium Tour aan en deze heet Where We Are, omdat ze erg dankbaar zijn hoe ver ze zijn gekomen en dit willen ze graag delen met hun fans. Hun vorige tour was zo’n succes dat al snel de volgende bekend hadden gemaakt. Al hun shows zijn al uitverkocht en begin december zijn ook de data voor het Amerikaanse deel bekend gemaakt. We zullen nog niet snel van Harry, Zayn, Niall, Liam en Louis af zijn, want ze hebben in oktober hun contract met drie jaar verlengd. Dat betekent nog drie albums met waarschijnlijk een wereldtour. True Tour De Zweedse DJ en producer Avicii komt op zaterdag 22 februari met zijn True Tour naar de Ziggo Dome. De 24-jarige Tim Bergling, zoals hij eigenlijk heet, is een van de meest gevraagde en succesvolle dj’s van dit moment. Dit jaar stond hij op de derde positie van de DJ Mag Top 100. Met ‘Bromance’ in 2010 (als Tim Berg) en ‘Levels’ in 2011 scoorde hij enorme hits, maar Avicii weet de wereld pas echt goed wakker te schudden met zijn recente single ‘Wake Me Up’. De samenwerking met Aloe Blacc bereikte in meer dan 35 landen de nummer 1 positie en was afgelopen augustus de meest gedraaide hit op de Nederlandse radio. Hij zal dan ook al zijn hits draaien. Het is helaas al uitverkocht. Het zal wel geweldig worden, als je kaarten hebt weten te bemachtigen … Would You Like A Tour? Op woensdag 5 maart geeft Drake een concert in de Ziggo Dome in Amsterdam. Special guest bij dit concert is The Weeknd. De Canadese rapper Drake is een van de meest veelbelovende artiesten van het moment. In de Verenigde Staten en in zijn thuisland Canada is hij al een grote ster en momenteel staat hij op het punt om Nederland te veroveren. Hij gaf in 2012 nog een uitverkocht concert in de Heineken Music Hall en zijn single Hold On, We’re Going Home doet het erg goed op de Nederlandse radio. Dit liedje zal hij dan ook zeker wel laten horen tijdens zijn concert, samen met al zijn andere grote hits. Hij heeft er namelijk nogal wat! Als je van zijn muziek houdt zou ik zeker je kans grijpen, want de kaarten zijn nog niet uitverkocht!

Gadgets Hartverwarmend hartje Nu de winter in het land is en het echt te koud wordt is dit hartverwarmende hartje niet te missen. Koude handen? Druk op het ijzeren chipje en het hart wordt heerlijk warm. Zo kan je ongeveer een kwartier lang weer warm worden. Je kan het ook vaker gebruiken, maar dan moet je het eerst 10 minuutjes in heet water leggen zodat de substantie binnen in, die bij het warm worden hard wordt, weer vloeibaar kan worden. Het hartje is 10 bij 12 cm dus het neemt niet veel ruimte in in je tas. €2,95 Headphone Hat Als we toch de winter zo warm mogelijk willen doorkomen is er nu ook een muts die je hoofd warm houdt en waarmee je muziek kan luisteren. Op de fiets naar school of lopend door de sneeuw, met deze muts heb je het niet koud en kan je genieten van je eigen muziek. Ook handig als je wil hardlopen, want deze koptelefoon zal niet uitvallen. €19,95 Jet Pack Ooit willen vliegen? Nu kan het: met een jet pack. Over een stijlvolle entree gesproken, met deze jet pack overtref je iedereen. Je kan overal naar toe vliegen en iedereen jaloers maken. Nooit meer lang fietsen, wachten op de bus of in de file staan. Hiermee kom je gemakkelijk en snel op je bestemming. Het kost ‘maar’ 250 duizend euro, dus waar wacht je nog op? €250.000,00

Boeken De val van vijf - Pittacus Lore De val van vijf is het nieuwe boek van Pittacus Lore en het vierde boek in de Lorien Legacies serie. Het eerste boek I am number four is al eerder verfilmd, maar het verhaal gaat door. John heeft ontdekt dat hij speciale gaven heeft en dat hij niet de enige is. Samen met negen andere kinderen en hun persoonlijke beschermers is hij van de verwoeste planeet Lorien naar de aarde gekomen. Sinds- dien hebben ze zich, verspreid over de hele wereld, schuil gehouden. Tot nu toe. John en de andere kinderen moeten vechten voor hun bestaan, want een ander ras, de Mogadoren, wil hun uitroeien. De kinderen hebben een bescherming, ze kunnen maar op een bepaalde volgorde gedood worden. De Mogadoren hebben nummer één, twee en drie al vermoord. John, nummer vier, is nu aan de beurt. Het was zijn idee om alle Lorien kinderen samen te brengen en dan tegen de Mogadoren te strijden, maar hun laatste gevecht liep slecht af. Op nummer vijf na is de groep compleet, maar is het wel zo een goed idee om alle kinderen bij elkaar te houden? En waar is nummer vijf? Fallen - Lauren Kate Na een onverklaarbare gebeurtenis waar Lucinda Price de schuld van krijgt, moet Lucinda naar een tuchtschool. Daar ontmoet ze Daniël Grigori, een jongen die haar akelig bekend voor komt. Toch kan ze zich niet herinneren dat ze hem ooit eerder gezien heeft. Daniël doet erg afstandelijk en laat vanaf de eerste ontmoeting blijken dat hij niets met haar te maken wil hebben. Dan ontmoet ze Cam, een mysterieuze jongen die haar veel aandacht geeft en het duidelijk niet met Daniël kan vinden. Maar ondanks de aandacht van Cam wordt Luce op een onverklaarbare wijze aangetrokken door Daniël. Er is iets dat hij voor haar verborgen houdt. En op een school waar mobieltjes verboden zijn en alles door beveiligingscamera’s bekeken wordt, kan Lucinda moeilijk aan andere dingen denken. Ze wil hoe dan ook er achter komen wat het is dat Daniël voor haar zo wanhopig geheim probeert te houden, zelfs als dat haar dood betekent. Fallen is het eerste boek van de Fallen-reeks. De andere boeken, Kwelling, Passie en Extase, zijn ook al uit en het boek zal worden verfilmd en komt waarschijnlijk in 2014 in de bioscopen.

Zalyna Berger & Ida Verver (5V)

SWI: ‘Ik leef niet in de illusie dat er bij jullie een lampje gaat branden als we het over de Verlichting hebben.’ (Klas lacht) SWI: ‘Oh, die woordgrap had ik niet eens door!’ LLN: ‘U bent in vorm, meneer!’ SWI: ‘Als ik iets niet ben, is het in vorm. Maar oké.’ SWI: ‘Waar kennen jullie Sigmund Freud van?’ LLN: ‘Seks met je moeder!’ CHO: ‘In de vakantie deed ik, zeg maar, ook veel inhaalwerk.’ CHO: ‘Als het regent, is toch lekker? Als het, zeg maar, niet op jou regent.’ LOO: ‘Ik ben namelijk een enorm wijf, dat hebben we in de les wetenschappelijk vastgesteld.’ LLN over eerdere baan van HOU: ‘Hoe was dat?’ HOU: ‘Ja, ik zat daar op zo’n afdeling met zes Aziaten achter een computer.’ HOU leest vraag voor van evaluatieformulier dat leerlingen over HOU moeten invullen. HOU: “Maakt opmerkingen die ten koste van leerlingen gaan.” (Klas gaat helemaal stuk.) TUI: ‘Weet je hoe een vrouw in de oude gereformeerde bijbel van mijn oma heette? (lacht). Ik durf het bijna niet te zeggen … een mannin. Een vrouw is dus eigenlijk gewoon een mislukte man. Ik heb mijn zusje ook nog een tijd mannin genoemd.’ PIE na vraag over het omkeren van akkoorden: ‘Je kan alles omkeren, dit blaadje kan je ook omkeren.’ TUI over Leidens ontzet in studententijd van TUI: ‘Dat vertel ik jullie misschien nog wel, als jullie je diploma hebben. Hoe Tuin wegkwijnde in zijn kamer terwijl de feestvierende menigte langs zijn raam liep.’ Nadat TUI voor de zoveelste keer “You can bring a horse to the water, but you can’t make him drink” heeft gezegd. LLN: ‘Ik heb een Engels boek en het is “You can LEAD a horse to water ….” TUI: ‘Ja, dit kan ik wel waarderen. Het is namelijk een vorm van scherpte. Betekent overigens nog niet dat je gelijk hebt. Jij had dit thuis natuurlijk helemaal zitten voorbereiden: ‘De volgende keer als Tuin dat zegt, zit ik er bovenop. Bam!’ ROO tegen 6V klas Latijn: ‘Ik gaf net les aan 3 havo, zie ik ook nog normale mensen.’ TUI: ‘Is een afgeprijsd pak hoor.’ LLN: ‘Dat moet u niet zeggen. U moet zeggen dat het merkkleding is.’ TUI: ‘Nee hoor, is gewoon 40% korting.’

TUI: ‘Het opnoemen van historische uitspraken. Deden we vroeger op verjaardagen. Toen ik nog uitgenodigd werd voor verjaardagen …’ LLN: ‘Awww …’ TUI: ‘Soms dan heb je van die leerlingen en die halen dan een 3.8 en die weten er dan een tiende bij te praten en die doen dan dit.’ (TUI loopt rond en strekt zijn armen uitdagend de lucht in.) TUI: ‘Gaan dan een beetje rondlopen als een Romeinse triomfator, dat is toch het totale failliet van die leerling.’ ROO over Augustus tijdens het tweede triumviraat van Marcus Antonius, Lepidus en Augustus: ‘Augustus was op dat moment een vreselijk slim maar geniepig gymnasium pikkie.’ ROO: ‘Raar dat alle oude woorden voor meisje uiteindelijk hoer zijn gaan betekenen.’ LLN tegen ROO over zijn hippie tijd: ‘Droeg u ook bloemetjes?’ ROO: ‘Ja, een t-shirt met ananas druiven.’ LOO tegen Jordi van Uden: ‘Geloof jij in de evolutietheorie?’ Jordi: ‘Ja.’ LOO: ‘Waarom?’ Jordi: ‘Ik geloof pas iets als er wel onderbouwend bewijs voor is.’ LOO: ‘En over wat voor bewijs hebben we het dan?’ Jordi: ‘Tja, nu moet u niet naar details gaan vragen.’ (Klas lacht.) LOO: ‘Dus als ik jou vraag om een argument te geven is dat een detail. Volgens mij is dat geen detail, je zal toch iets van argument moeten geven.’ Jordi: ‘Er is wetenschappelijk bewijs voor de evolutietheorie geleverd.’ LOO: ‘En wat is dat bewijs, kan je een voorbeeld noemen?’ Jordi: ‘Nou, wetenschappers hebben geconcludeerd dat de evolutietheorie klopt.’ (Klas lacht.) LOO (lacht): ‘Volgens mij gaat dit nergens naar toe.’ (lacht) LOO even later tijdens uitleg: ‘Ik ben geen wetenschapsscepticus.’ Jordi: ‘Mooi.’ LOO : ‘Oh, nu moet ik oppassen. Straks gaat Jordi me met argumenten om de kop slaan.’ (Klas en LOO gaan helemaal stuk.) TUI over leerlingen die de vrijdag na de eerste toetsweek vrij namen: ‘Met dit soort karakterzwakte, want dat is het … heb ik heel weinig mee.’ LLN haalt iets terug uit de stof van het vorige jaar. TUI (licht blij op): ‘Leuk, leuk, leuk. Ja, dit vind ik nou echt leuk. Daar doe je het voor als leraar hè, dat er wat blijft hangen. Ja, dit vind ik leuk, echt leuk.’ DIH bij opgave over konijnen: ‘We gaan de konijnenwereld in!’ WES: ‘Weet je nog? Uit de tweede? Tsjoek tsjoek! De droge grappen expres!’ LLN: ‘Tsjoek tsjoek …?’

Tussen droom en realiteit: op bezoek bij de koning Daar stonden we dan. ‘De dag die je wist dat zou komen’. Achter ons een horde dronken Celtic fans. Voor ons een kleine erehaag van marchaussees met het sabel in de aanslag. Mochten wij ook door deze erehaag? Werkelijk? De commandant wenkt ons en Michiel Polder (6V) en ik lopen het Paleis op de Dam binnen. Een laatste controle en we mogen doorlopen. Wat er al niet kan gebeuren als een leerling een bijzonder talent voor je vak heeft! In maart won Michiel na drie uur schrijven in de categorie politieke filosofie de Nederlandse Filosofie Olympiade. Daar leek het bij te blijven, want in een andere categorie scoorde een leerling van een andere school hogere punten. Michiel, broer Marc (overigens tweede!!!) en Lisa van Gent (6V) hoorden alle drie bij de top, maar meedoen met de Internationale Olympiade zat er helaas niet in. Maar vandaag reikt koning Willem-Alexander de prestigieuze Erasmusprijs uit aan niemand minder dan de Duitse filosoof Jürgen Habermas. En Michiel mag zijn essay overhandigen aan deze grote filosoof. Het is altijd lastig te zeggen, maar waarschijnlijk verdient Habermas een plaats in de hoogste eregalerijen van de filosofie, naast Aristoteles, Kant en Wittgenstein. De ene na de andere minister van staat komt binnen. Naast mij zit oud-minister van justitie en hoogleraar Hirsch Ballin. Vele bekende hoogleraren filosofie zijn aanwezig. En wij … Ineens staat iedereen op. De koning komt binnen! En koningin Maxima! En prinses Beatrix! En natuurlijk: Habermas!!! Persoonlijk ben ik een groot bewonderaar van Habermas. Zijn nadruk op het gesprek als kern van democratie is volgens mij de enige manier om samen te leven in gelijke vrijheid. Het idee dat democratie draait om het verwerven van de meerderheid is Habermas een gruwel. Als we in vrijheid en gelijkheid geloven, hebben we de plicht om te streven naar overeenstemming. Regering door de meerderheid is niets anders dan een mogelijke tirannie. Dat betekent ook dat we moeten proberen om onze voorstellen over hoe we samen moeten leven zo moeten opstellen, dat we redelijkerwijs kunnen verwachten dat anderen daarmee instemmen. Stellen dat een bepaalde cultuur of overtuiging achterlijk is, is dan ook hoogst ondemocratisch. Je kunt immers niet verwachten dat de aanhangers van die overtuiging daarmee instemmen. Kritiek op elkaar blijft mogelijk, maar bekritiseren is iets anders dan kleineren en pesten. Redelijk zijn betekent de mogelijkheid openhouden dat jij je vergist. In zijn essay laat Michiel zien dat het idee van samenwerken niet alleen wenselijk is, maar diep verankerd in de menselijke natuur. We zijn redelijke dieren! De receptie begint. Een mevrouw spreekt ons aan. Zij blijkt de hofdame van prinses Beatrix te zijn. De prinses zou graag met Michiel willen praten. Kan Michiel haar iets meer over Habermas vertellen? Zonder aarzelen begint Michiel over het streven naar overeenstemming als kern van de democratie en de noodzaak en mogelijkheid van redelijkheid. Ook de Europese democratie komt aan bod. Habermas, legt Michiel uit, pleit al jaren voor het vormen van een Europese publieke ruimte. De Europese Unie kan enkel democratisch worden als er een Europees gesprek

ontstaat. Net zoals de Nederlandse natie ooit gevormd is, kan er ook een Europees volk ontstaan uit dialoog. Beatrix lacht en spreekt haar bewondering uit voor Michiel. We blijken ruim 25 minuten met haar gesproken te hebben. Nu naar Habermas. Habermas drukt Michiel op het hart dat als hij later advocaat wordt, hij een goede advocaat moet worden en niet alleen een rijke. Ook de koning blijkt nog even tijd te hebben. Michiel discussieert met de koning over de mogelijkheid van de Europese Unie. Uiteindelijk heeft Michiel al zijn essays mogen overhandigen. Was het echt waar: Habermas, de prinses en de koning gesproken op dezelfde middag? Op de Dam staan nog altijd de inmiddels zeer dronken Celtic fans. Het zal niet lang meer duren of de optimistische wensen die klonken in het Paleis ontmoeten hun grootst mogelijke contrast in een veldslag tussen Celtic aanhangers en de Amsterdamse ME. Overdonderd lopen we naar huis. Terug in de trein kan ik niet anders dan heel erg trots zijn op Michiel.

Roland van Loosbroek (docent filosofie)

Michiel Polder

Introduction For many years man has lived in states providing them with security and law, but as we know a state can also be a horror. When Hitler reigned over Germany the youth were more or less forced to join “the Hitler-Jugend”, in which they learned to be proud of their nation and march in straight lines. This was part of what Hitler called the “Gleichschaltung”. He even reformed the educational system to teach his race-theory in biology class. But even if we leave aside the possibility of political horror, even a benevolent state has the possibility to use violence and to take away people’s freedom. That alone requires some justification. Social cooperation is based on rational calculation: Hobbes. So what could possibly justify that? An answer comes from the English philosopher Thomas Hobbes, a thinker within the tradition of social-contract. He claims that people live together in states because it’s in people own self-interest to do so. Hobbes argues that in the “nature state”, the hypothetical state (not a state like the The Kingdom of the Netherlands is a state, but a “state of being”) where there is no state and people live on their own, life would be terrible. He says “homo homini lupus” which translates to “the man to the man a wolf”. Let me illustrate this with an example: suppose we would be in the nature state and I want to grow some pumpkins to eat for myself and perhaps to trade for other products with other people (arguably people wouldn’t trade in nature state of course). But if we work together we can get a bigger profit. But I would never do that Hobbes argues. Because, if we finally harvest them, how can I possibly know you will not kill me? You no longer have any self-interest in letting me live. On the contrary, because I don’t need you anymore either you risk getting killed yourself if you don’t kill me. This is not because mankind is evil, it´s because mankind is rational argues Hobbes. To counter this we must make it rational for people to work together because in the nature state it isn´t. We need the Leviathan, a monster so terribly big and frightening that everybody will walk in line to save their own lives and guarantee the possibility of their own well-being. This is the state and you could say Leviathan is the police, if you don´t walk in line you will be put in jail or in some states put to death if the crime is sufficiently severe. The Leviathan makes it possible for us to trust each other and trusting each other is a tremendous advantage. Good by nature? Note that Hobbes doesn’t really justify the state on it’s own but the state is justified because the alternative, the nature state, is way worse. But is the alternative really so bad? Studies in the field of biology and even sociology and psychology show that in contrast to Hobbes’s claims man is a social creature by nature rather than an egoistic individual by nature. People naturally have a certain sense of morals and justice.

An experiment from Frans de Waal illustrates this and leads to the conclusion that man is actually good by nature. De Waal put two monkeys in two cages next to each other. They both had to perform a trick and then they would get a reward. The monkey in the left cage got a cucumber as reward and the monkey in the right cage a grape. Note that for these monkeys a cucumber is common food, like carrots for us, and grape is a real treat. At first the monkey in the left kept performing, but when he noticed the other monkey got a grape for the same thing he refused to do the trick again and even threw the cucumber at the professor. The monkey understood that it wasn’t fair. For people it’s the same; everybody would agree that discrimination is bad. Under the same circumstances should follow an equal outcome. It shouldn’t matter whether you are a man or a woman to get a certain job but how you are qualified. You could point out that man is in fact different from a woman but it’s not relevant for the job just like the monkey sees it shouldn’t matter in which cage he is. If we study humans rather than primates Peter Singer provides us with a clear indication of the fact that man is moral by nature. Suppose you walk by a pond and you see a small child drowning and you are walking by. You can either jump in the pond and save the child but get your pants wet or you can walk by and leave the child to drown but save your pants. Peter Singer, who thought up this famous Child in the pond example, tested on his site that 97% of people voted that it was obligatory to save the child. Most people have the moral intuition that if you can do something big for someone with relatively little effort you should do it. And also, if we see someone suffer, it hurts us as well. Even the suffering of animals causes us pain. Think for instance of those commercials for animal rights with those little puppy eyes looking at you or a dog bound to a street lantern left alone to die. Man is emphatic by nature. Also think of all the money we donate to charity-foundations. This all shows that when people see the suffering of others they want to end it. Morality as self-betrayal. A Nietzschian hard question. However, you could wonder how selfless and social these people really are. Another explanation why you would save the child is that if you wouldn’t, you would not be able to live with yourself. You don’t care about the child, in fact you only care about yourself. The charity donations can be explained the same way and it also explains why people don’t donate as much when they don’t actually see it but just hear of it. It’s to sooth your conscience. Nietzsche would say that “we are the slaves of our own conscience”. Nietzsche sees to regard conscience as a kind of foreign power, repressing you. On the contrary philosophers like Martha Nussbaum and Michael Sandel argue that our conscience is much closer to ourselves and that it is based on reason and arguments, not irrational feeling. We have certain convictions because we see the merits of the arguments for example when you are in love. You can perfectly describe why she isn’t like the rest, why she is different. When I was younger I thought being in love was a sign that I was a nansipansi, weak. Nietzsche is a bit like me when I was a kid. He perceives convictions as enforced by the public opinion and not as something of your own. But the way we feel about things tells much more about us than Nietzsche cares to admit. For example, when you really love somebody you definitely won’t say that that is a result of your culture or because, what some psychologists argue, because he looks like your father or because of facesymmetry. You will see this as a part of you, not an exterior force exercising over you. It is our experience that convictions are based on rational thoughts. Feelings, intuitions or sentiments therefor have a rational core.

However, you could argue that that experience is subjective, and therefore not important. But we simply cannot ignore subjective experience as a source of knowledge as all scientific theories start with observations and subjective experience (for example; ‘I see a rock’). Therefore it is the basis for all our ideas on reality. The fact that we experience convictions as our own could be an illusion. But you would have to present compelling evidence to validate that. Just as one would have to do if he would argue that there might not be a rock despite the facts that the rock can be seen, touched, felt and smelled. Is there compelling evidence? Compelling evidence is scientific evidence but what is scientific and what isn’t? An answer comes from the great Austrian philosopher Karl Popper, he argues that scientific theories need to be falsifiable; if an idea cannot be disproven by empirical findings it is unscientific because scientific theories have to make predictions, If they would not, they would not tell us anything. And the more times a theory is tested and corroborates, “succeeds”, the stronger the theory, as it has proven to provide good predictions many times. A simple example is the claim “Zeus must have been angry because I see a big lightning bolt in the sky”. One could argue that there is a prediction here; when there is a lightning bolt in the sky, Zeus is angry, but it’s unscientific because it’s not falsifiable because when I see lightning I can’t check whether Zeus is angry or not, therefor I do not know whether a lightning bolt means that Zeus is angry. Now let’s apply this to the idea of a subconscious. Suppose I have a feeling and because I am a psychologist I think, “hey, that must be my subconscious” and suppose I would do this every time I have a feeling or a thought then how can I possibly know that these thoughts and feelings do in fact come from my subconscious? It’s just like the Zeus lightning-throwing claim, I know I have a feeling but I have no way of checking whether it comes from my subconscious, my subconscious is beyond my consciousness and therefore by definition unreachable by self reflection, and therefore saying it does come from my subconscious, is unscientific and pure speculation. It is therefore justified, at least for now, to believe our convictions are more than chemistry and childhood trauma’s but are in fact rational. Ultimately the position that man is purely rational seems untenable; while you could say that in the end it’s still all in your own self-interest; you cannot deny that people are social and compassionate by nature and therefor gain access to all the benefits trust can give us. They might want to ease their own pain but the fact that they initially feel pain is proof of the social nature of man. And we shouldn’t forget that thoughts and convictions on what’s good and right are much closer to ourselves than Nietzsche seems to claim and can be the outcome of a reasonable conversation and not by definition determined by culture or the time in which we live. How to live together? Freedom. Mankind is social by nature, but what does that mean for the state? Should there be a state at all? The fact that we are social by nature shifts the burden of proof. Living together is our predicament. But how should we live together. What values should guide and inform our social cooperation? Our nationality? Our ethnicity? No A more convincing answer is “Freedom”. But why freedom?

Because wanting to be free is reasonable, it is reasonable because if I said I would not want to be free I would want to not want which is a contradiction and therefor unreasonable. It is only reasonable to want to make your own decisions. Now you could say; “So what, it’s unreasonable, why should I be reasonable”? But the funny thing is that you are already being reasonable as you are asking for justification as to why we should be reasonable. But that doesn’t answer the question. So, why should we be reasonable? The reason we should all strive to be reasonable is because you can’t argue not to be reasonable because reason is arguing itself (reason is the principle that to establish A is different from B requires a reason). So to argue against reason would be arguing against arguing which contradict itself because it refutes what it presumes. In other words; it is giving an argument that arguments don’t have validity but if arguments don’t have validity then this argument also has no validity. This shows that reason itself is irrefutable (because any refutation will refute itself) and therefore we must be reasonable. If reason is the fundamental value to which all humans should strive then what does this mean for our social cooperation? It means that we should strive to provide arguments for our political views, keep seeking justification, this however leads to a problem; what is a good argument and why? One could say a good argument is one where the conclusion follows directly from the premises. An example would be the premises “Socrates is human” and “Humans are mortal” with the conclusion “Socrates is mortal”. While reason itself may be justified this way (as I have shown above) a lot of political decision-making isn’t logically necessary; ideas like property or a right to privacy don’t follow directly from reason as irrefutable fundament. But neither are they unreasonable as they don’t contradict themselves, they are what I call reason-neutral ideas. They don’t have absolute validity but intersubjective validity, we understand the merit of the argument but it’s not rooted in reason. But since these reason-neutral ideas don’t have absolute validity but intersubjective validity we cannot oppose them on others because that would be saying they have to do something they don’t reasonably, logically necessary, have to do. And this leads us to freedom; people should be free to act as they wish as long as they respect the freedom of others that means; don’t impose reason-neutral ideas on others but always with their consent as there is nothing wrong with upholding a view of which both see the merits. Furthermore, because of the intersubjective validity of most political ideas we should strive to understand each other, or strive for Verständigung as Jürgen Habermas would say it, when it comes to politics and not to compromise, which would be an injustice to all. For everyone has to do something he doesn’t agree with, nor are they bound by reason to do so. Of course it would be practically impossible to get everyone behind a plan, hell it would even be impossible to properly hold a discussion between 16 million people. Politicians should therefore defend the views of the people in all their diversity and because policymaking would be impossible if all politicians would have to agree it is justified to have one or more parties have power however, these parties must keep in mind that while they may think to have the absolute answer they must acknowledge the fallibility of their ideas and therefore continue to deliberate and justify why they act why they do. This is an argument from the great German philosopher Jürgen Habermas.

Despite arguments of fairness there are also pragmatic reasons for freedom, the wisdom of the crowds argument states that a majority of relative non-experts on a subject can provide better answers if you divide them by the number of non-experts than any expert individually can, if we apply this to politics the vote of the people will lead to the best possible policy but if we accept this we make politics irrational because policy is no longer determined by arguments but by vote count, and it should be rational because we must be reasonable. A more compelling argument related to wisdom of the crowds is an argument from the English philosopher John Stuart Mill. He argues that democracy works so well because arguments are constantly being criticized and the more people engaging in politics, the more diverse the arguments the stronger the leading argument will be, as it has proven to be stronger than the other arguments. Another argument for freedom is that one can’t complain about a free decision. Let me illustrate this with an example. Suppose we have a group of twenty people who live together and person A proposes to play cards. I think we can all see that so far everything is fair but what If person A had said “We’re all going to play cards” and person B had consented to play and after a while he would get bored and say “this is lame I hate you guys” we would all see that something went wrong. Person B had given his consent to play and therefore, because he can make his own decisions, has no right to complain because he did it to himself. If people choose to participate they cannot complain, if they don’t like it they can get out. No one is forcing you to do so. There is also another important example why freedom is important. In reflective equilibrium we all share an important moral intuition Rawls argues. Suppose my father killed a man and the D.A’s office would prosecute me because I am his son. We would all see the ridiculousness of this, because I cannot possibly be held accountable for my actions as for the simple reason I have no control over them. I cannot possibly be hold responsible for something I didn’t choose to do. We can only hold people responsible for their choices and not for the circumstances because they are out of our control. The American philosopher John Rawls argues that therefore laws should be made behind a “the veil of ignorance”. Behind the veil of ignorance you don’t know your circumstances so you can’t favour you own. For example the fact that smart people should earn more money would not fly. Intelligence is a circumstance, you never asked or chose for your own intelligence so you cannot possibly argue you should profit from it. Two principles can be deduced from the “veil of ignorance”. The first being that opportunities should be equal for all because you can’t possibly know what you’re going to become. Freedom and equality are no opposites. The second principle or difference principle says that “social-economical inequalities are only justified when they are in favour of the least gifted”. People behind the veil of “ignorance” don’t know their talents so you would think everybody would get an equal amount but of course, if you’re one of the least gifted you wouldn’t mind if other got a bit more if you would also get a bit more.

Conclusion: The future of Europe If we think about the future of European project we have to recognize first that social cooperation is, contrary to Hobbes, not only a result of rational calculation and self-interest. Social cooperation is part of our humanity and deeply rooted in our nature. However as Rawls shows this social cooperation should always be guided by the ideas of freedom and equality. People should therefore regulate their social cooperation not by manipulation but by reasoning focused on mutual understanding. Thereby freeing one another from the force of circumstances. Despite some difference with Rawls, Habermas shares the fundamentals of this project with Rawls. Respecting freedom and equality means abstaining from force and power and focusing on mutual understanding and agreement. It also means that we have to try to surpass circumstance, including different nationalities. Where Rawls argues for an overlapping consensus, Habermas proposes a more active approach: we should solve our differences by continuously trying to understand each other through reasonable argumentation. Since Habermas powerful work on this subject he has been joined on this point of view by Sandel and Nussbaum. The future of Europe is democratic, but hopefully more a democracy of debate than self-interested negotiation.



Dhr. Ruytenberg Door Sonia Meriin (6V)

Mijn laatste confrontatie met de onkunde over klassieke muziek was wel bizar. Ik vertelde dat ik naar een concert van Beethoven was geweest waarna mijn vriendin vroeg ‘Beethoven? Leeft die man dan nog?’ Op zo’n moment sta je echt met je mond vol tanden. Dit laat echter wel duidelijk zien dat klassieke muziek een genre is dat steeds minder populair is onder jongeren. Toch komen we klassieke muziek vaak (onbewust) tegen. Zo wordt er in reclames voor pasta’s vaak Verdi’s La donna è mobile gebruikt als achtergrondmuziek, wat overigens ‘de vrouw is wispelturig’ betekent en dus niks met pasta te maken heeft. Waarom is klassieke muziek dan niet meer populair? De voornaamste redenen zijn dat dit genre wordt gezien als iets waar ouderen naar luisteren, waardoor het niet ‘cool’ is. Ook vinden jongeren de stukken te lang duren en echt luisteren naar en begrijpen wat er gespeeld wordt? Liever niet. Om dan toch een beetje dit genre te ontdekken- dus niet alleen de mainstream stukken als Claire de lune- zal ik wat tips geven en wat lichte klassieke muziek toelichten. Om te beginnen is het bij klassieke muziek belangrijk dat je het verhaal achter het stuk kent. Als je gaat luisteren naar Stravinsky’s Vuurvogel en het sprookje niet kent is het wel mooi, maar je wordt er niet echt wijzer van. Ook is het handig de muziek af te stemmen op je humeur. Na een geweldige dag ga je immers niet naar Barbers Adagio for strings luisteren. Als je het hebt over ‘lichte’ klassieke muziek kom je al gauw bij pianomuziek uit zoals Chopins Minutenwals en Liszts Grandes études de Paganini. De Franse componisten zijn altijd erg populair. Er zijn echter veel meer componisten die pianomuziek hebben gecomponeerd, zoals Schumann, Beethoven, Bach, Prokofjev etc. Denk dan niet meteen aan Beethovens Für Elise, of eerder het begin van Für Elise. Na een paar seconden weten velen namelijk niet hoe het nou eigenlijk verder gaat en wordt twee derde van het stuk weggelaten. Probeer verschillende stukken te ontdekken. Pianomuziek is erg geschikt als achtergrondmuziek als je bijvoorbeeld je huiswerk maakt. Als je het elke dag even opzet zal je merken dat na een week je voet al mee begint te tikken op het ritme van de muziek. De klassieke muziek met orkestrale begeleiding is vaak wat levendiger. Als je geen zin hebt om al gelijk in anderhalf uur durende symfonieën van Mahler te duiken, is het misschien handiger om te beginnen met kortere stukken. Een goed voorbeeld hiervan is Danse macabre van Saint-Saëns. Het stuk is gebaseerd op een gedicht van Henri Cazalis en gaat over de doden die opstaan om te dansen. Wat belangrijk is bij stukken als deze is weten wat een instrument voor moet stellen. Je hoort bijvoorbeeld in het begin cello’s en contrabassen, die de Dood voorstellen die de doden oproept. Dit soort informatie is makkelijk op te zoeken op het internet. Voor de sciencefiction fans en liefhebbers van soundtracks is The Planets van Holst wel wat. Vooral Mars: the bringer of war doet erg denken aan Star Wars. Overigens wordt klassieke muziek vaak verwerkt in soundtracks. Zo is in Pride and Prejudice (de 2005 versie) het tweede deel van Abdelazer van Henry Purcell gewoon helemaal overgenomen, maar is het tempo en de instrumentatie wat aangepast. Danse macabre.

Aangezien er zoveel symfonieën, sonates, walsen, aria’s en dergelijke bestaan moet je zien te ontdekken wat jouw stijl is. De een luistert liever naar barokmuziek, de ander wil liever iets uit de romantiek. Om de perioden een beetje te ontdekken is de ‘Classify’ app op Spotify erg handig en je kunt natuurlijk gewoon ‘ouderwets’ cd’s kopen. Voor de boekliefhebbers zijn er ook boeken als de thriller De Tiende Symfonie van Joseph Gelinek. Maar, het leukste is natuurlijk een concert bezoeken. In de Doelen kun je een concert bezoeken voor maar 9 euro (t/m 26 jaar) en dit is het zeker waard. Barbara Gabeler (4V)

Hallo allemaal, In dit stuk zal ik wat uitleggen over de leerlingenraad. Bijvoorbeeld wat wij voor jullie kunnen bereiken en hoe wij dat doen, maar zeker ook hoe jullie ons daarbij kunnen helpen. Ik hoop dat jullie hierdoor een wat duidelijker beeld over de leerlingenraad zullen krijgen. De leerlingenraad is een groep leerlingen van (in het beste geval) twaalf leerlingen. Van die twaalf zitten drie leerlingen in het bestuur en de rest vertegenwoordigt stuk voor stuk de leerlingen van zijn jaarlaag en niveau. Op de site van de school onder het kopje ‘Onderwijs’ kun je meer vinden over ons en over ieder lid afzonderlijk. Wij proberen om zo goed mogelijk alle leerlingen te vertegenwoordigen naar buiten toe. Wij doen dit door middel van directe vergaderingen met de schoolleiding, vertegenwoordigers uit de ouderraad en vertegenwoordigers van de personeelsraad (docenten). Op deze manier kunnen wij vaak kleinere problemen helpen oplossen en zo het dagelijkse schoolleven voor jullie makkelijker maken. Ook op langere termijn en met grotere zaken (denk bijvoorbeeld aan bezuinigingen) hebben wij inspraak, namelijk via de medezeggenschapsraad (MR). De MR is een raad waarin vertegenwoordigers van de leerlingen (wij dus), de ouders en de docenten samenkomen om te beslissen over belangrijke zaken, en zo de schoolleiding een beetje te controleren. Wij kunnen dus echt iets gedaan krijgen, maar daar hebben we jullie wel voor nodig. Als wij weten wat jullie willen, kunnen wij dat ook voor elkaar proberen te krijgen. Om deze communicatie makkelijker te maken hebben we een hulpmiddel, namelijk ons eigen vak op de ELO 4Students. Velen van jullie kennen dit vak waarschijnlijk al, toch zien we helaas nog best vaak voorkomen dat er leerlingen zijn die niet weten dat het bestaat. 4Students maakt communicatie van jullie naar ons makkelijker, maar zeker ook andersom. Belangrijke mededelingen zullen er geplaatst worden en enquêtes onder de leerlingen zullen via dit vak gehouden worden, dus het is belangrijk dat iedereen af en toe op het vak kijkt. Naast mededelingen en enquêtes vind je er ook notulen van onze vergaderingen met andere partijen binnen de school en verschillende fora, waar je ideeën en klachten kwijt kunt. Om updates op het vak op je ELO-homepage te zien, kun je op de ELO via het menu Vakken (in de blauwe balk) 4Students toevoegen aan je favorieten. Van de zes vacatures die we aan het begin van dit jaar hadden, hebben we er gelukkig al vier op kunnen vullen. Ik wil deze gelegenheid dan ook gebruiken om de nieuwe leden nog even te noemen. Nieuw dit jaar zijn Sylvana Richardson voor 4H, Beyda Cevik voor 3H, Robert Collignon voor 2V en Charlotte van Nieuwland voor 2H. Ik ben ervan overtuigd dat zij in de komende jaren veel voor de school zullen gaan betekenen. We zoeken op het moment van schrijven nog vertegenwoordigers voor 5V en 5H, dus ben je geïnteresseerd? Laat het ons vooral weten. Ik wil dit stuk besluiten door het nog even te hebben over het functioneren van de leerlingenraad. Veel leerlingen denken dat wij niets doen of niets kunnen doen. Dat is niet waar. Hoewel acties of ideeën die volledig door ons zijn opgezet en uitgevoerd schaars zijn, hebben we de afgelopen jaren juist relatief veel bereikt. Onze invloed is vaak vrij onzichtbaar, omdat we plannen van de schoolleiding vaak een beetje kunnen aanpassen voordat ze doorgevoerd worden. Denk hierbij bijvoorbeeld aan hoe er bezuinigd moet gaan worden of in welke mate en op welke manier ICT moet worden toegepast in de lessen. Merkbare resulaten van onze invloed zijn onder andere het verplaatsen van de stilteruimte van de Binnenhof naar lokaal B17 en de versoepeling van de regels rond de herkansingsregeling. Mocht je na het lezen van dit stuk (of al eerder) vragen hebben, stel ze vooral. We beantwoorden ze graag. Namens de hele leerlingenraad, Thijs de Dood (5V)

God: het bekendste personage in de geschiedenis. Maar is het wel een personage? Is het er überhaupt wel? In het volgende stuk zal ik proberen zo duidelijk mogelijk antwoord te geven op deze vragen. Johannes 1, 1-18 ‘In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Het was in het begin bij God. Alles is erdoor ontstaan en zonder dit is niets ontstaan van wat bestaat.’ Het ontologisch bewijs nr. 1 Een klassiek argument voor het bestaan van God draait om een ingenieuze definitie van God: dat wat groter is dan dat wat niet te bevatten is. De definitie is zorgvuldig verwoord om neutraal te zijn over de vraag of we God al dan niet bevatten. Dat is alleen maar verstandig wanneer we het Absolute proberen te definiëren of te omschrijven. Zo gedefinieerd – aldus het argument – moet God bestaan. We kunnen toegeven dat bestaan groter is dan niet bestaan. Dus als God alleen maar mogelijk was, en niet werkelijk bestond, zouden we iets nog groters kunnen bevatten, namelijk dat die mogelijke God werkelijk bestaat. Dus God is niet enkel mogelijk, God bestaat. Het ontologisch bewijs nr. 2 Het ontologisch bewijs is ook op een andere manier geformuleerd. God is een wezen dat alle volmaaktheden bezit. Het bestaan is een volmaaktheid. Dus God bestaat. Het bewijs is aansprekend, omdat het a priori te werk gaat. Het neemt niets aan omtrent het universum, alleen omtrent voorstelbaarheid. Het neemt ook aan dat de definitie logisch consequent is, dat wil zeggen, dat er iets groters is dan wat niet te bevatten is. De scepticus moet uitzonderlijk onbarmhartig zijn om te beweren dat iets zo groots volstrekt onmogelijk is. In het ontologisch bewijs wordt Gods bestaan afgeleid uit zijn definitie. Als mag worden verondersteld dat de definitie de essentie van God samenvat, kunnen we zeggen dat Gods essentie zijn bestaan omvat, dus God bestaat van nature. De conclusie hiervan is dus dat God moet bestaan, hetzij van nature, hetzij dat het er ‘gewoon’ is. Een zeer belangrijke vraag die vaak gesteld wordt over God is: Is god liefde? En waarom is er kwaad? Waarom is er kwaad? Het bestaan van het kwaad is algemeen bekend. Waarom bestaat onnodig lijden, is dit wel onnodig? Als God almachtig is zou hij het kunnen voorkomen. Als God algoed is, zou hij dat doen. Aangezien het bestaat, kan God of wil God het niet voorkomen. Macht en zuiverheid lijken aan hun bovengrens elk hun weg te gaan. Het dilemma waar het

kwaad ons voor stelt is dit: God is hetzij beperkt en algoed, hetzij almachtig maar niet geheel goed. God is natuurlijk de goede macht, maar waarom is God eigenlijk goed? Heeft hij dat zelf veroorzaakt? Hij heeft immers een duivelse geest geschapen. De duivel zelf. Het is immers God die alles heeft geschapen. Al wat goed en kwaad is. De duivel is de verantwoordelijke voor de vele onrechten in de wereld. Dit is een ernstig verwijt, maar als God de duivel nooit zou hebben gemaakt zou er ook geen verschil zijn geweest in goed en kwaad. Dan zou neutraal het enige goede zijn. Neem aan, kwaad zorgt ervoor dat je het ware goede weer inziet. Zonder kwaad kan er dus geen verschil zijn tussen goed en kwaad. Wanneer er geen verschil van goed en kwaad bestaat zal goed niet extra goed zijn, en satan niet extra slecht. De conclusie van het kwaad is dus dat het noodzakelijk is om de goedheid van God in te kunnen zien. God of goden? Zoals net geconcludeerd bestaat God. Als God dat is, groter dan wat we niet kunnen bevatten, zou daaruit volgen dat we niets groters kunnen bevatten. Maar zou het grote zijn plaats niet zelf kunnen innemen, buiten onze voorstelling? Men kan een godheid toestaan, zoals eerder geconcludeerd, maar is er achter het bestaan van de godheid nog bestaan van andere goden? Er kunnen makkelijk gezegd niet meer goden bestaan. Dit is zo omdat het grootste al door de ‘oppergod’ is ingevuld. Het is dus onmogelijk dat het opgevulde opnieuw kan worden ingevuld, of niet? Het is namelijk ook zo dat als je dat concludeert, je ervan uitgaat dat god een substantie is. Als het grootste, God, namelijk een substantie is kunnen er niet meerdere grootste substanties zijn in één wereld, of universum. Maar is het mogelijk dat er meerdere goden in een geest kunnen bestaan? Om hier een antwoord op te vinden moet je God eerst beter ‘leren kennen’.

De voorstelling die mensen hebben van God varieert sterk. Zelfs atheïsten moeten een bepaald type God het bestaan ontzeggen. Misschien is het nutteloos God te definiëren, te proberen God terug te brengen tot een naam. Het lijkt echter moeilijk om te geloven of niet te geloven zonder dat te doen. Zij die God leren kennen zijn gewoonlijk onder de indruk van zijn majesteit en macht. Men kan wel zeggen dat het idee van macht wezenlijk is voor het idee van een absoluut wezen. De almacht van God gaat veel gelovigen zeer ter harte. Voor sommigen van Gods critici heeft die ook een totalitaire bijbetekenis. Zonder goddelijke almacht te ontkennen, zullen veel gelovigen deze eenzijdige bijnaam compenseren met voorzichtigere, zelfs tegengestelde attributen, zoals het lijden van God, zijn nabijheid voor de vertrapten en machtelozen, de mogelijkheid van hoop. Soms wordt dan ook gezegd dat God niet moet worden opgevat in positieve en menselijke termen, maar alleen in tegenstellingen, in ontkenningen en dialectiek. Een andere goddelijke eigenschap die stelselmatig wordt benadrukt door hen die in het diepst van hun hart geloven is weldadigheid, algoedheid, de absolute en pure goedheid van God. Dit is goed op Gods eigen voorwaarden, waarvan wij slechts een glimp in menselijke termen kunnen opvangen. Gods god is niet gemakkelijk te begrijpen. Niemand kan het ondoorgrondelijke plan doorgronden. We breken ons misschien het hoofd om het te begrijpen; vinden wellicht enige troost in ermee verbonden heilige geschriften; gaan mogelijk te rade bij hen die, menen we, dichter bij God staan dan wij. Zelden zullen we in dit geval raad krijgen God in ontkennende of tegengestelde termen te begrijpen (hoewel wederom het meedogend lijden van God een kernachtige dialectische theologische repliek is). Tom Jansen (5V)

LOO

Ida Verver Zalyna Berger

Wat was uw motief om leraar te worden? Ik had eigenlijk geen motief, ik heb het ontdekt en ben min of meer, toevallig, hier terecht gekomen. Terwijl ik nog werkte aan mijn proefschrift had ik een vriendin die op een middelbare school werkte als docent. Toen zij zwanger werd, had ze een vervanger nodig. Ze vroeg mij of ik een paar lessen wilde overnemen en ik dacht, nou ja prima. Ik had eerst gedacht dat het niet zo leuk was. Maar ik ontdekte dat ik het een hele leuke activiteit vond. Ik heb nu duidelijke motieven om leraar te zijn, maar ik had nooit het motief of het idee dat ik zelf leraar zou worden. Dat had ik nooit over mezelf gedacht. Maar ik vind het nu het leukste dat ik ooit gedaan heb en ben heel blij dat ik ooit gevraagd ben in te vallen. U heeft ook een tijdje op de universiteit les gegeven, wat vindt u leuker aan de middelbare school en waarom het Emmauscollege? Bij het Emmauscollege was er een vacature, laat ik daar eerlijk over zijn. Maar er zijn een aantal dingen op de middelbare school die ik sowieso leuker vind. De inhoud van het vak is ten eerste leuker. Op de universiteit geef je meer les over waar je in gespecialiseerd bent, ik gaf vooral colleges over Hegel. Maar ik vertelde daar niets over bijvoorbeeld wetenschapsfilosofie. Dat deden mijn collega’s. Ik vind dat ik op de middelbare school meer systematisch bezig kan zijn, meer rondom één onderwerp. Het is leuk om het over een filosoof te hebben, maar het is interessanter om over een onderwerp te praten. En de grote plus aan de middelbare school is de interactie met de leerlingen. Ik doe meer aan vorming hier dan ik op de universiteit deed. Ik heb hier een grotere bijdrage aan het vormen van kritische weldenkende individuen dan op de universiteit, ook omdat het proces langer is. Ik vind de discussies ook vaak heel goed en interessant. Sterker nog, ik vind de discussies die ik hier in de vijfde en zesde klas heb, van een niveau dat ik niet meemaakte op de universiteit. Vooral omdat ze daar meer gericht waren op “maar wat staat daar dan” dan hier. Verbaast het u dan dat de leerlingen hier zulke discussies voeren? Nou, het verbaast mij aangenaam, ik raak er nu ook wel een beetje aan gewend. Ik weet nog heel goed dat toen ik op mijn vorige school les gaf, ik enthousiast thuis kwam over hoe leuk de leerlingen mee discussieerden. Nou, voor die discussie zou ik mijn leerlingen nu op hun kop hebben gegeven, omdat ik het niet diep genoeg vond gaan. Maar toen was ik al zo blij dat er überhaupt een vorm van meningsuitwisseling was. Ik begin nu ook al verwend te raken, ik wil steeds dat er meer uitkomt. Maar ik zie vooralsnog een stijgende lijn. U bent eigenlijk de enige filosofiedocent, geeft het u dan ook voldoening om deze verbetering te zien? Kijk, ja, ik zie dat de leerlingen het steeds beter doen en ik zie het terug in papers. Ik hoor het ook van andere oud-leerlingen, ook die geen filosofie zijn gaan studeren -tot nu toe heeft nog maar een leerling dat gedaan- maar die rechten of arts of bedrijfskunde zijn gaan studeren. Die zeggen ‘ja filosofie is het vak waar ik het meest aan gehad heb, want daar heb ik papers leren schrijven. Daar heb ik niet alleen de stof leren reproduceren, maar heb ik geleerd de stof ook eigen te maken’. Als ik dat hoor, ben ik blij dat ik daar ook iets aan heb kunnen bijdragen.

Dus als je dan nu vraagt, wat is je motief om verder te gaan, dan is het dat ik lesgeven erg leuk en erg nuttig vind. Mijn vrouw had laatst een slogan bedacht: “Gun jezelf filosofie”. Er zijn altijd leerlingen in 6 vwo die dan komen zeggen ‘Ja, ik heb eigenlijk spijt dat ik het niet heb gekozen’. Natuurlijk zijn er ook leerlingen in de klas die spijt hebben dát ze het gekozen hebben, maar dat zeggen ze minder. Over de leerling: heeft u dan ook een soort leerling die u leuk vindt of helemaal niet leuk vindt, buiten het feit of ze wel of geen filosofie hebben of het vak wel of niet leuk vinden? Nou ja kijk, ik vind dat ik hele leuke leerlingen heb. Ik heb ook een ander vak, ANW, dat is geen keuze vak en ik merk dan ook dat de leerlingen die voor filosofie gekozen hebben, vaak erg geïnteresseerd zijn en dat vind ik heel erg leuk. Leerlingen die onvrijwillig ANW moeten volgen (al hebben ze wel vrijwillig voor het VWO gekozen) staan niet zo open voor nieuwe stof. Maar verder kan ik van elke leerling wel de charme in zien. Ik kan erg gesteld zijn op iemand die eigenlijk nooit iets zegt in de les, maar hele goede papers schrijft. Maar ik kan ook veel plezier hebben van iemand die eigenlijk een beetje vervelend is, die vaak de orde verstoort en er vaak bij geroepen moet worden, want dat zijn allemaal karakters en dat vind ik iets positiefs. Zolang ze maar niet te vervelend worden? Nou nee , ik zou zeggen zolang ze maar niet verveeld in de klas zitten. Dus waar ik niet zo goed tegen kan is niet willen. Dan denk ik, je heb zelf de keuze gemaakt om hier te zitten. Je koos er zelf voor om havo of vwo te doen en je had ook voor een andere school kunnen gaan. Het klinkt misschien een beetje moralistisch, maar ik vind de lessen die jullie nu krijgen echt aanmerkelijk leuker dan die ik had toen ik op de middelbare school zat. Ik bedoel, tel je zegeningen en kijk naar alle leuke dingen die jullie kunnen doen. Kijk maar naar hoe veel vakken jullie kunnen kiezen. Dus als je gedemotiveerd hier komt zitten, ja dan ben je niet echt mijn favoriete leerling, durf ik je wel te verklappen. Dan denk ik niet van wat fijn dat ik x weer les mag geven want die hangt altijd zo lekker gedemotiveerd onderuit! Die reageert altijd zo leuk! Ook als je niet zo’n interesse hebt in mijn vak kan ik je ook als mens heel leuk vinden, als je maar enigszins positief of gemotiveerd in het leven staat. Dan vind je misschien filosofie of ANW niet zo leuk, maar dat je in ieder geval gemotiveerd bent met wat je wil doen in je leven. Als je dan ook nog eens een goed gevoel voor humor hebt, vind ik je snel wel leuk. Ik heb zelfs ontdekt dat ik de brugklas heel leuk vind! En wat maakt een collega leuk? In mijn geval heb je niet zo veel contact met andere collega’s want ik heb natuurlijk een één mans sectie. Ik heb nooit overleg over wat we dit jaar moeten doen, wat ik overigens wel fijn vind. Ook niet met ANW? Ja, ik vorm samen met meneer Sira en meneer Cornelisse de sectie filosofie, maatschappijwetenschappen en maatschappijleer, maar dat zijn drie vakken dus wij horen organisatorisch bij elkaar maar wij hebben nooit overleg over hoe we les gaan geven. Ergens is dat fijn, want ik kan precies les geven zoals ik wil lesgeven. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen dat ge-buzz dat ik doe zou willen doen, maar ik vind dat erg belangrijk en ik zal het ook blijven doen. In die zin kan ik zelf kiezen wat we doen. Maar goed, ik mis ook wel dat ik niet kan overleggen met collega’s over wat we kunnen doen of dat ik niet iets van anderen kan stelen. Maar ik denk dat het voordeel opweegt tegen het nadeel.

Het nadeel, geen feedback van collega’s, kan ik wel hebben doordat ik ook contact heb met collega’s van andere scholen en dan kan je ook wat breder praten zonder dat we het eens hoeven te zijn over de manier van lesgeven. Maar u heeft toch ook wel contact met leraren buiten uw sectie? Ja, ik zit graag op de vrijdagmiddagborrel en met de mensen die daar zijn heb ik dan ook goed contact, bijvoorbeeld met meneer Tuin. We hebben gehoord dat u wel eens vurige discussies met meneer Tuin heeft. Ja, ik praat graag met meneer Tuin en hij is ook een fijne collega. Maar ik werk naast meneer Sira en meneer Cornelisse ook graag samen met meneer Swibben en mevrouw Martinus van M-excellent. Alleen het verschil tussen hier en mijn vorige werk is dat je hier uiteindelijk toch alleen werkt. Dus het idee van collega bestaat niet echt. Je hebt hier je eigen klas, ik probeer nog wel met collega’s dingen af te stemmen. Maar vroeger werkte ik bij de lobbyorganisatie FairFood, daar was je veel meer bezig met “wat doen wij?”. Het was veel meer samen, een soort van ‘we against the world’. Hier heb je dat minder. Het is meer ik tegen de klas. Nee dat zeg ik niet goed, het is ik mét de klas. Mist u dat dan ook een beetje? Ja, de eerste les van M-excellent deden we met z’n drieën. We stonden dan niet als Kwik, Kwek en Kwak naast elkaar, maar de een deed dit en de ander dat. Dan merk je ‘goh dat is wel leuk zoals mevrouw Martinus dat deed’ en ‘hé, dat is leuk zoals meneer Swibben dat doet’. Dat is leuk, want je ziet dan ook dat mensen verschillende sterke kanten hebben en dat motiveert jezelf ook. Ik weet dat leraren in Finland wel samen lesgeven. Dank u wel, dat was allemaal duidelijk. We hebben dan nog een ander onderwerp. Liefde. Jongens, ik heb toch niks te vertellen. Ik ben gelukkig getrouwd! Er zijn natuurlijk meerdere soorten van liefde. Wat verstaat u onder liefde. Of wat voor liefdes heeft u? Ik zou zeggen, Hegel citerend, “Liefde is in het andere bij jezelf zijn”, dat is trouwens ook de definitie van vrijheid van Hegel. Ik denk dat als je van iemand houdt en diegene van jou houdt, dat de grens tussen jullie aan het vervagen is. De ander kent je dan soms beter dan dat je jezelf kent. Het voelt heel vertrouwd. De ander ervaar je dan ook niet meer als oppositie, maar meer als fijn. Dit is overigens een citaat, waar ik het wel mee eens ben. Het is een definitie van jezelf zijn. Maar kijk, ik heb ook liefde voor mijn vak maar daar hebben we al een half uur over gepraat. Ik heb ook liefde voor mijn vak in enge zin. Ik kan er echt niet tegen als mensen komen rapporteren dat ze geen filosofie hebben gekozen, omdat ‘het niet nuttig is’. Deze leerlingen doen er eigenlijk verstandiger aan om mij een gore klootzak te noemen, want dat vind ik eigenlijk minder een belediging dan dat. Het is een soort kindje van me. Ik vind dat het namelijk een van de nuttigste en belangrijkste schoolvakken. Ik denkt dan, wacht eens even, je weet niet wat het inhoudt en hebt dan al een mening. Bij filosofie leer je nadenken voor je iets zegt en dat moet je klaarblijkelijk leren. Je geeft ook een definitie van nut, maar weet je wat nut is?

Bovendien ga je er vanuit dat goed leren argumenteren niet nuttig is. Lijkt me niet waar. Dat typisch Nederlandse vooroordeel over filosofie beledigt mij. Oh ja en ik hou ook heel erg van koken. Daar heb ik echt liefde voor. Wat is uw specialiteit? Ik houd van Nouveau Ruig. Ik houd niet echt van moleculair koken, dat is dat je heel veel chemische kennis gebruikt om gerechten te maken, de wauw-factor moet hoog liggen. Maar ik vind het meer geknoei met eten. Nouveau Ruig kenmerkt zich meer door het gebruik van vergeten groenten, zoals gekleurde bieten, koolraap, rammenas en kruiden die uit de gratie geraakt zijn. Snijbiet is een favoriet. Het opmaken van je bord met bloemetjes hoort ook bij Nouveau Ruig, een heel vrouwelijke manier van koken. Ook hoort bij Nouveau Ruig orgaanvlees, nose to tail. Daar ben ik nog niet zo ver in hoor. Als je iets van een hoofd wilt maken moet je eerst naar de slager en die moet het bestellen en daar heb ik niet de tijd voor. Ik maak ook heel graag kroketten en pasta.

Heeft u misschien een foto van één van uw creaties? Tja, dat is één zonde van mij. Ik raak vaak mijn telefoon kwijt. Maar ik heb wel foto’s. Ik maak veel foto’s, die stuur ik vaak naar mijn vrouw met ‘dit eten we vanavond’. Gelukkig houdt ze van eten, godzijdank, want anders zou het echt een probleem zijn. Je zal mij trouwens altijd etend of drinkend op foto’s aantreffen. Ondertussen krijgen we foto’s van varkenspoten en nieren te zien. We hoorden dat u een muziekfan bent. Ja, dat klopt wel. Maar eigenlijk moet je het anders zeggen. Ik dans graag. Nou ja, dansen. Ik heb helemaal geen ritmegevoel, maar ik beweeg graag op muziek. Ik ga graag naar concerten. Eigenlijk is dat een hobby van mijn vrouw, maar ik ga graag mee. Ik hou wel van uitgaan, dus dat komt mooi uit. Danst u dan met uw vrouw? Nou, het is geen stijldansen of zo. Het is meer rondspringen, haha. Wat voor concerten zijn het, die u dan bezoekt? Laatst ben ik naar een concert van Suede geweest. Dat was ooit één van de hoofdacts van Britpop. Het is een band met een beetje duistere teksten. Het gaat veel over drugs en alcohol, het leven van mensen eind 20 in Londen. Maar ook over seksuele verwarring. Wie ben je als man of vrouw. Mijn vrouw is vooral een groot fan van Britpop, ze was een echt Britpop meisje … Spreken de teksten u dan aan of vindt u het ritme erg leuk? Het optreden van de zanger van Suede is echt geweldig. Hij staat altijd te zwaaien met zijn microfoon. De muziek spreekt me gewoon aan. Ergens ook wel de teksten over het leven in een grote stad. De band Placebo zingt ook vaak over seks, drugs en ellende. Beetje duistere teksten allemaal.

Mijn grote liefde zijn The Smiths, een jaren tachtig bandje waar ik eigenlijk iets te jong voor ben. Die spelen wel op een vrolijke melodie, maar zingen dan tamelijk harde en soms deprimerende teksten. Dat vind ik leuk. Staat u dan ook tussen de oude mensen? Bij Suede niet. Daar stonden we tussen allemaal mensen van onze leeftijd, die trekken nauwelijks nog jongeren. Placebo daarentegen trekt vrij veel jongeren. Ik hou ook van dubstep, maar dat komt omdat ik vroeger van Drum and Bass hield. Namen als Knife Party en Skrillex zijn erg goed. Vooral Knife Party vind ik goed, maar dat komt omdat ik fan van Pendulum was en het grootste deel van Knife Party bestaat uit Pendulum. Maar sommige dubstep vind ik erg saai. De zanger van The Smiths, Morrissey, is nog altijd groot als solo act. Het leuke van de band, vind ik, is dat het verhaaltjes zijn. Dat is ook het leuke van Britpop. Het zijn altijd verhaaltjes over wat hij mee maakt. Veel sociale kritiek. Morrissey beschrijft de depressiviteit van de Engelse samenleving. Het is allemaal wel uptempo. Maar goed, ik hou van dansen, dus ja. Zit u ook altijd in de mosh pits? Ja. Ja, ja. Dat vind ik ook leuk om te doen. Alleen niet als er leerlingen erbij zijn. Op schoolfeesten bijvoorbeeld. Ik weet dat leerlingen vinden dat dat niet hoort, maar dat vind ik een hele repressieve opvatting. Je mag blijkbaar niet meer dansen als je boven de x jaar bent. Ik snap wel dat het confronterend is, maar laat die mensen lekker dansen. Jullie mogen toch ook dansen? Ja, maar wij hebben een bepaald beeld bij een docent … Ja, maar het is goed om zo’n beeld af en toe bij te schaven. We hadden u ook niet in de mosh pits zien springen … Dat vind ik leuk. Ik ben laatst nog naar de Acu in Utrecht geweest, waar een verzameling van allerlei alternatieve muziek wordt gespeeld. Van muziek van voordat wij geboren waren, tot muziek van nu. En dat danst leuk. Daar zijn we zeker niet de jongsten, we horen eerder bij de ouderen. Stel dat u tijdens het uitgaan opeens een leerling tegenkomt. Wat zou u doen? Het hangt van de leerling af. Ik zou diegene zeker aanspreken, daar heb ik geen moeite mee. Bij oud-leerlingen zelfs helemaal niet. Een tikje ongemakkelijk is het natuurlijk wel. Het hangt er ook van af wat voor een leerling het is. Als ik hem of haar pas één jaar lesgeef is het anders dan als ik hem of haar al twee of drie jaar les zou geven. Het is makkelijker als je diegene al wat langer kent en weet dat hij of zij van dezelfde muziek houdt. Als een leerling dezelfde bandjes leuk vindt, is dat alleen maar leuk. Bij een leerling komt de rol ‘meneer Van Loosbroek’ al snel naar boven, terwijl ik dan toch niet op school ben, ik voel me dan wel zo. Ik vind het geen probleem hoor, dat als je me in het wild tegenkomt en me meneer zou noemen, terwijl je weet dat ik Roland heet. Het helpt wel dat ik niet in Rotterdam woon. Dan zou de kans groter zijn om jullie tegen te komen. Aan de andere kant hoop ik niet dat jullie zo laat nog op straat zijn … De enige keer waar ik leerlingen een keer “in het wild” ben tegengekomen, die toen les van mij hadden, was op het Lowlands festival. Een leerling op een festival tegenkomen is anders dan in een bar of club. Je hebt daar iets meer ruimte om afstand te nemen.

Ik was een keer op Lowlands en de band Kasabian trad op. Ik stond daar vooraan, want ik vind die band heel erg leuk. Ik stond daar in de mosh pit, maar die bestond uit mannen van mijn postuur. Maar daar stond ook een klein meisje in met gekleurd haar en ik heb haar, per ongeluk, heel erg hard omgeduwd. Ze vloog zelfs een aantal meter weg. Ze bleef heel hoor. Later zag ik haar bij een leerling staan uit mijn toenmalige zesde klas en toen dacht ik echt “Oh nee.” Dat is een leerling van onze school. Toen ik vervolgens de foto’s doornam van mijn toekomstige mentorklas, dacht ik dat ze daarbij zat. Dus ik dacht “oh, ik heb mijn mentorleerling een enorme duw gegeven …” maar later heb ik het aan haar gevraagd en zij was niet bij dat festival aanwezig. Dat was wel een pak van mijn hart. Ik denk dat we wel aardig wat informatie hebben verzameld. Wilt u nog iets kwijt? Nou … ja, ik vind het jammer dat ik zo weinig over liefde verteld heb. Wilt u nog wat kwijt over de liefde dan, meneer? Nou ik hou heel erg veel van mijn vrouw … Nou dan deze vraag: doet u weleens wat romantisch voor uw vrouw? Behalve koken? Goede vraag. Wat vind ik romantisch? Ik ben niet zo goed in romantiek. Een poging tot heb ik natuurlijk wel gedaan. Ik kook goed. Kaarsje erbij, in die zin is dat wel romantisch. Maar ik zou mezelf ook niet als romantisch beschouwen. Mijn vrouw is trouwens ook niet romantisch, al denkt ze dat zelf wel. Ik vind mijn vrouw altijd heel erg oké, want ze voldoet aan veel stereotypen van vrouwen niet. Wat zijn die stereotypen dan? Nu moet ik oppassen … nou, dat geflirt met de moederrol. Van ‘ik vind het belangrijk om kinderen te hebben’ en ‘dat is de vervulling van mijn leven’ dan denk ik altijd … blegh, jij zit goed in je gevangenis. Ook als vrouwen vinden dat vrouwelijkheid erg anders is dan mannelijkheid, daar heb ik wel moeite mee. Ook binnen school: als een meisje het niet goed doet dan zal ze het wel niet kunnen en als een jongen het niet goed doet is hij te lui. Daar kan ik me heel erg aan storen. Alhoewel ik mezelf er ook weleens op betrap, maar het stereotype denken zit diep in ons verankerd. Het komt erop neer dat ik er niet tegen kan als mensen zich verschuilen achter een rol, als ze niet meer zelf nadenken. Kijk, de rol ‘meneer Van Loosbroek’ kan ik altijd loslaten, dus dat is anders. Dat is echt een rol in plaats van een façade. Mijn vrouw is niet zo en dat waardeer ik in haar, ze heeft haar eigen gedachten. Ze heeft natuurlijk wel sommige typische vrouwelijke dingen. Ze houdt bijvoorbeeld wel veel van kleren. Dat wist ik niet toen ik haar leerde kennen. Als ik dat ter sprake breng, zegt ze altijd dat ze als studente geen geld had en nu wel, dus koopt ze nu veel kleren ... Ik vind zelf nu kleren kopen best leuk, maar ik vind het wel fijn als mijn vrouw haar mening geeft. Voordat ik het daadwerkelijk aanschaf. Daarbij komt, mijn vrouw kan prima winkelen zonder mij. Boodschappen doen om te koken vind ik trouwens wel erg leuk, obviously. Heel erg bedankt voor uw tijd meneer! Het was erg gezellig.

LLN: ‘Moet dat niet blauw in plaats van rood onderstreept worden?’ WES: ‘Oh ja, teveel tomatensaus gegeten!’ SIR: ‘Eigenlijk is alles op -heid een waarde.’ LLN: ‘Tapijt.’ WES: ‘We gaan als bedrijfsuitje ‘moleculair koken’. Dat is dus een soort hipster-koken.’ LLN1 maakt foto met notebook. LLN2: ‘Nee, nu maak je een foto!’ ENT: ‘Oh, wat leuk! Staan we erop?’ MUL: ‘Jongens, dit is echt de pauperles van 2013!’ MUL: ‘Pff … loop ik zo’n brugklas binnen, allemaal ‘ohhh … de vrouw van meneer Scheffers!’ Ik ben toch niet getrouwd! Ik heb ook gewoon verkering.’ Dvd werkt niet. MUL staat op: ‘Nou jongens … Nee, wacht ik heb ook niks te vertellen.’ MUL gaat weer zitten. WES: ‘En het is bekend wat de reden van het offer is … een jachtbattle tussen Agamemnon en Artemis.’ Na filmpje. SIR: ‘Ja, het was door derdeklassers gemaakt, toch? Er stond 3X … maar misschien waren het drie kusjes.’ DIH: ‘Ja ja … die heb je nodig in die algebraïsche jungle straks.’ ROO: ‘Van Fokke en Sukke: vijftig tinten grijs, dat kan mijn laserprinter ook ...’ Niemand lacht. ROO: ‘Ach, ik vond hem wel aardig.’ (Iedereen gaat stuk.) ROO over proefvertaling: ‘En als je een heel slecht cijfer haalt, dan verban ik je naar kneuzenwerktijd.’ ROO: ‘Ik was berucht om mijn vrije vertalingen.’ ROO om orde te krijgen: ‘Hallo!’ Verschillende LLN: ‘Hallo meneer, hoi, hoe gaat het met u?’ ROO: ‘Heb ik een ordeprobleem, of niet?’



Illuminatie Door Siem Vermeulen (3H)

Veel leerlingen hadden zich aangemeld voor de BètaPlusklas 2012-2013. Nadat er een groepje was geselecteerd, kregen wij de eerste les. Het zou een druk jaar worden, waarbij er veel van ons verwacht werd. We zouden de kans krijgen om dit jaar ons profielwerkstuk af te ronden en daarnaast nog verbredende en verdiepende natuurkunde en biologie krijgen. Het jaar zou dan afgesloten worden met een leuke reis naar Genève. Het jaar is nu vlot voorbijgegaan en we hebben veel dingen geleerd in de BètaPlusklas, onder andere hebben we een rat ontleed, het Kernreactor Instituut Delft bezocht en veel lezingen bijgewoond. Het was zeer interessant en zeker ook erg leuk. De groep was hecht en het klikte erg, daardoor waren de uitstapjes (meestal tijdens schooltijd) erg leuk. Wat vooral indruk op ons maakte, was de lezing van Walter Lewin. Walter Lewin die ook wel bekend is van tv (bijvoorbeeld van De Wereld Draait Door) is een erg excentrieke man. Hij legde de natuurkunde op een zeer interessante wijze uit en zorgde ervoor dat ons beeld van regenbogen volledig veranderde. Niet alleen kan je zelf regenbogen maken, maar als er één is moet er ook een tweede zijn. Hij onderbouwde zijn ingevingen met kleine proefjes, waarbij hij bijvoorbeeld vijf sigaretten oprookte om de slechte invloed van roken te bewijzen ... Een ander leuk uitstapje was de trip naar de kernreactor in Delft. Nadat we uitleg kregen over de invloed van de onderzoeken die daar plaatsvonden, kregen we een rondleiding. Zo stonden wij uiteindelijk op maar tien meter (!) van de kern af, je kon het kleurenspectrum dat werd uitgestraald goed zien en dat was erg indrukwekkend. We leerden alles over de werking van de kern en de centrale er omheen. Dat was zeker een productieve middag. Naast uitstapjes kwamen er ook mensen naar onze school toe. Zo kwam er een groep vrijwilligers die ons leerde reanimeren. Het was een leuke middag met veel gekluns, maar uiteindelijk slaagde iedereen erin om een goede reanimatie te kunnen uitoefenen. We kregen een diploma en een korte handleiding, zodat als het een keer ergens misgaat je kan ingrijpen. Het voelt goed om te weten dat je kunt helpen als iemand een keer een hartaanval krijgt. Uiteindelijk kwam het hoofdproject van ons jaar steeds dichterbij: het profielwerkstuk. Er werd door de klas hard aan gewerkt. Bij de profielwerkstukpresentaties was goed te zien dat iedereen zijn best gedaan had en dat het jaar goed geslaagd was. Kort daarna gingen we naar Genève en dat was een succes. Volgend jaar weer, wat ons betreft! Nanke Cui & Stijn Hagen

Begin juni 2013 zijn we met de BètaPlus-klas naar Genève geweest. Vrijdag 7 juni om 5:15 uur vertrokken we vanaf Rotterdam Alexander naar Schiphol. Ongeveer 5 uur later kwamen we eindelijk aan in Genève. We moesten nog wel onze verblijfplaats zien te vinden. Gelukkig was het makkelijk te vinden. Nadat we onze spullen hadden afgegeven, zijn wij naar het meer van Genève gegaan. Daar hebben we heerlijk, maar duur, geluncht. Het uitzicht was erg mooi. Je kon de fontein en de bergen zien vanaf het terras. Op weg naar het Natuurhistorisch museum zijn we met z’n allen door de Engelse tuinen gelopen. Deze waren erg mooi om te zien. Het Natuurhistorisch museum stond vol met opgezette dieren, skeletten van dinosaurussen en mineralen. Het was bijzonder om allerlei (onbekende) soorten te zien. Naast de huidige dieren waren er ook uitgestorven dieren. Ook de mineralen waren mooi om te zien. Na het Natuurhistorisch museum konden we genieten van het zonnetje. Natuurlijk was er ook tijd voor een watergevecht met meneer van der Hoeven. Daarna was het tijd om te winkelen. We hebben allemaal de Zwitserse economie gesteund. Zwitserse chocolade en souvenirs werden ingeslagen. We verzamelden bij de brug en liepen samen terug naar het hostel voor het avondeten. Bij sommigen viel het niet in de smaak, anderen vonden het meevallen. Na het avondeten gingen we weer de stad in. We hebben de zon zien onder gaan, terwijl Quinten een duik nam in het meer (verboden te zwemmen). Hierna hebben we een ijsje gehaald, terwijl Quinten zich om ging kleden. We zijn door het oude gedeelte door de stad gelopen, waar allemaal fonteinen te zien waren. Overal waren wel mensen op straat. Uiteindelijk kwamen we terug op de boulevard. In het park was net een feestje aan de gang en genoten we van de verlichte fontein in het meer van Genève. Kwart over elf keerden we terug naar het hostel. Sommigen vielen meteen in slaap, terwijl anderen dachten stilletjes de kamer uit te komen. De volgende morgen ging de wekker al om tien over zes af. Na een snelle douche en koffers ingepakt te hebben, gingen we ontbijten. Om kwart voor acht liepen we alweer door de straten van Genève, richting het openbaar vervoer. Na het hele metrostation verkend te hebben, vonden we eindelijk de juiste tram. We stapten uit bij station CERN. Aangezien onze gids wat later was, kregen we eerst een vervangende presentatie. Tijdens deze presentatie vielen sommigen door slaapgebrek in slaap. Hierna gingen we met onze privé-bus naar Frankrijk. Net over de grens bevindt zich het gebouw waar de magneten voor de deeltjesversneller worden getest. We kregen een rondleiding door dit gebouw. Hierna werden we verder geleid naar het experimenten gebouw ATLAS. Helaas konden we niet naar beneden, om de deeltjesversneller zelf te zien. Ze waren op dat moment net bezig met experimenten. En een bezoek naar beneden kost enige voorbereiding. De controlekamer was indrukwekkend. Bijna alles wordt met de computer bediend. En in een 3D film werd uitgelegd hoe het ATLAS experiment is ontstaan. Nu was het lunchtijd, bij een restaurant van CERN gingen we wat eten. Hierna hadden we nog even tijd om in het zonnetje te zitten, want we moesten al snel weer op weg naar het vliegveld. Het boarden liep wat vertraging op. Maar om half 5 vlogen we toch echt. Om 6 uur kwamen we aan op Schiphol. En konden we terugkijken op een gezellig tripje naar Genève. Kim van der Heijden

Als onderdeel van het BètaPlus programma 2012-2013 maakten 20 leerlingen hun profielwerkstuk (PWS) een jaar vervroegd, dus in 5V in plaats van in 6V. Enkele onderwerpen die het afgelopen jaar zijn uitgediept door deze leerlingen zijn: - - - -

Een ruimtereis naar Neptunus. Het onbewuste. Het ontwerpen van een maanbasis. De genezing en medicatie van het HIV en aids.

Op 4 juni 2013 vonden de PWS-presentaties van de BètaPlus-leerlingen achter elkaar plaats, zodat iedereen naar alle presentaties kon kijken. Omdat de BètaPlus-klas geleid wordt door een biologe en een natuurkundige waren hun vakken de gebieden waarbinnen het onderwerp gekozen kon worden. Wij hadden als optie om ons profielwerkstuk dit jaar af te ronden, of om juist een goede basis voor een vervolg in de zesde neer te zetten. Er werd aan ons verteld dat we daardoor ons cijfer nog verder konden opkrikken. Enkelen van ons hebben besloten om volgend jaar inderdaad door te gaan met het verbeteren van hun profielwerkstuk, maar velen zijn erg tevreden met het resultaat na een jaar lang hard werken. Eén van de voordelen van het maken van het profielwerkstuk in de Bèta-plus klas was, dat je nu langer de tijd had om goed werk te maken van je profielwerkstuk. De profielwerkpresentatie zat wel iets anders in elkaar dan hoe het er in 6 VWO aan toe gaat. In tegenstelling tot een PWS in de zesde klas mochten bij onze presentaties niet alle leerlingen komen kijken. Toch was er nog genoeg publiek met medeleerlingen en familie. Stiekem vonden wij dit ook wel prettig, omdat we allemaal stikten van de zenuwen. Het proces van de profielwerkstukken was een zwaar traject, maar iedere leerling heeft toch zoveel mogelijk zijn best gedaan om er een daverend succes van te maken. Het was niet altijd even makkelijk, vooral niet wanneer we onze proefversies vol met krabbels in rode stift weer terugkregen … Maar toen we uiteindelijk onze producten aan de docenten overdroegen, waren we ontzettend opgelucht en ook heel trots. Ondanks alle drukte dit jaar zijn er spetterende profielwerkstukken uit gekomen! Victor Tilikin

Foto’s

Tawatha Steendam bij CERN in Genève Excursie Reactor Instituut Delft

Van links naar rechts: Stijn, Tawatha, Nanke en Mehul

Reanimatie en AED

PWS-presentaties

Gastcollege hartchirurgie

Studiereis Genève Winnende PWS

Sietske Lensen (links) en Laura Yeung (rechts) bij practicum anatomie rat Lezing Majoranadeeltje

Op dinsdag 10 maart jl. is aan maar liefst 18 leerlingen uit 4 vwo en 1 leerling uit 4 havo het Cambridge First Certificate in English (FCE) uitgereikt. Deze getalenteerde leerlingen hebben vanaf de brugklas tot eind derde klas buiten het reguliere lesprogramma om een plus-programma Engels gevolgd bij Mw. Stoop en Mw. Cremers. In juni 2013 hebben zij het bijbehorende, internationaal erkende examen afgelegd. Alle deelnemende leerlingen hebben hun diploma behaald. Dit is op zich al een geweldig resultaat, maar wat het extra bijzonder maakt, is dat zes van deze leerlingen (waaronder de leerling uit 4 havo) bovendien de hoogste score, een ‘A’ hebben gehaald. Gefeliciteerd met deze excellente prestatie! Mw. Herberigs – van den Braak Coördinator Excellentie

Feniks 11 www.defeniks.nl Redactie Thijs de Dood Valerie van Reeuwijk Rosanne Homan Zalyna Berger Ida Verver Tessa Arneri Evalotte van Wessel

[email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected]

Vormgeving/webmaster Ramón Daci

[email protected]

Voor- en achterkant Tessa van de Nadort

Eindredacteur: Raymon Tuin (TUI)

[email protected]