WORTE UND> MUSIK VON Mr. F. NAQEL Jr.
Moderato.
gf^i
^f *
SE
Die Manner nennt man gerne Das sterkere geschlecht, Aber ich kann fragen, Ob das wohl mit Recht? Die Weiber, die Weiber, Regiere doch die Welt, Weil ein jedes Weibchen Den Mannern doch gefallt, Urn Liebe hier sich alles dreht Wo man geht und steht.
I.Die
?£
TvrAn.Merné,nnTrr;a.n ger.ne dxi Star.ke.re £Ve. schee Kt.
A . .toe rich kahti
ë#vj I Jjffggggg
Die Liebe, die Liebe 1st oft ein Marchen nur, Und gibt es wohl was schön'res Hier auf den irdischen Flur? Die Liebe, die Liebe 1st oft ein schoner Traum, Und wer die Liebe nie gekannt, Der kennt das Leben kaum, Und wenn die Welt uns leid auch Die Liebe macht est gut. [thut
r Wenn man ein Madel Wenn man ein Madel Wenn man ein süszes Madel hat Ein holdes Püppchen ein Herzens diebchen Wird man der Liebe niemals satt Wenn man ein ganz, ganz, ganz, ganz kleines Wenn man ein ganz, ganz, ganz, ganz feines Wenn man ein süszes, wenn man ein liebes, Wenn man ein hübsches Madel hat
DE „HIS MASTERS VOICE" GRAMOPHONE en plaat en Philip's Geluidversterker is een ideale combinatie voor goede muziek in Groote Zalen, Dancings, Lunchrooms, Cafe's enz. VRAAGT PRIJSOPGAVE EN DEMONSTRATIE AAN:
WDLILIIM SPRINGER'S GRAMOPHONE- EN RADIOHANDEL Redactie en Administratie: Galgewater 22, Leiden. Tel. 760
MHIS
MASTER'S VOICE"
:-: PASSAGE 46, DEN HAAG, TELEF. 13778 Verschtfnt wekelijks
Pr{js per kwartaal f 1.95
DE (MMm VAN 51PAULI De Carmen van St. Pauli is een nieuw Ufa product onder regie van Erich Waschneck vervaardigd en waarin de hoofdrol van jenny, de Carmen van St. Pauli. vervuld wordt door Jenny /ugo en die van Klaus, den bootsman der „Alexandria", door Willy fritsch.
e geschiedenis vangt aan boord van een schip aan, waar Klaus, de bootsman, de honden wacht vervult; het is een donkere nacht. Terwijl hij zoo in t duister over . de zee staat te turen, hoort Klaus achter zich een gerucht en als hij zich omdraait om naar de oorzaak te kijken, valt er een tenger gebouwde jongeman in zijn armen, die angstig om bescherming vraagt. Klaus, door medelijden bewogen, willigt dit verzoek in en verbergt hem in het ruim. Weldra komt de barkas der douane langszij van de ..Alexandria", om naar een gevluchten smokkelaar te zoeken. Klaus beweert niemand gezien te hebben en de barkas vaart af. Als de bootsman naar het ruim gaat om den vluchteling voor het gevaar te waarschuwen, wacht hem een verrassing, de jongen . .. blijkt een meisje te zijn. Zij vertelt hem, dat zij als hoofd eener smokkelaarsbende haar bivak heeft opgeslagen in de haven-herberg, „Ankergrond" geheetcn. Jenny vertrekt en na een paar dagen wordt het Klaus duidelijk, dat hij verliefd op het meisje is. Wanneer hij dan ook zekeren dag gaat passagieren, treedt hij de herberg „Ankergrond" binnen en vergeet, onder den invloed der jonge vrouw naar boord terug te keeren.
JD'
z)e eerste Herfsttinten Voor velen beteekenen de eerste roode herfsttinten een onveilig signaal. Bescherm Uw temt tegen regen en wind door van tijd tot tijd en vooral VOOr het Uitgaan Pond's Vanishing Cream
te gebruiken. En bent U langeren tijd aan het ruwe weer blootgesteld geweest, maak Uw huid dan soepel en reinig ze met Pond's Cold Cream. Doe dit laatste ook eiken avond voor U ter ruste te begeven. Zij, die als eerste aankondigingen van den herfst des levens rimpeltjes ontdekken, zullen ondervinden dat het dagelijksch gebruik van beide Pond's Creams de huid verjongt, ze soepel en zacht maakt en aldus de naderende teekenen van den ouderdom verjaagt. Pond's Creams verkrijgbaar in alle goede zaken in potten van f 1 en f 2 en in tuben van f 0.50 en f 0.80
Monsters Pond's Extract Co. A'dam zendt U twee monsters , en Pond's> brochure na \ inzending van 10 et. i
Verzorgt Uw Teint
Ponds Creams
Vanishing and Cold
JENNY T R A C H T K L A U S OVER TE HALEN OM ZIJN PLICHT TE V E R Z A K E N .
Verschillende leden der smokkelaarsbende zijn op den „kapitein" verliefd en wanneer zij merken, dat hun kans verkeken is en het meisje wederzijdsch haar liefde aan Klaus heeft weggeschonken, enteren zij in den nacht de „Alexandria" en stelen de gcheele lading. Als na een vroolijken nacht, Klaus eindelijk naar zijn schip terugkeert, wacht de gezagvoerder hem reeds op en wordt hij, wegens plichtsverzuim onmiddellijk ontslagen. Nu is goede raad duur; niets anders wetende, besluit Klaus naar Amerika te gaan, maar eerst moet hij afscheid nemen van Jenny 1 Jenny heeft, om haar zinnen te verzetten, kennis aangeknoopt met een ander en juist als de bootsman onverrichter zaken de herberg wil verlaten, komt zij met dien nieuwen aanbidder thuis. Den volgenden morgen wordt die persoon dood op den weg naar de haven gevonden en ieder verdenkt Klaus van den moord. Hij wordt gearresteerd en voor den rechter gebracht, waar weldra blijkt, dat hij niets met den moord uitstaande heeft. Deze is bedreven door een der smokkelaars, die gevat wordt en zijn schuld bekend. De film eindigt met de gelukkige vereeniging van Jenny en Klaus. ERWIN.
^ - ^ W ^ ^ ^ H
*%&
W/sr Coo OUX3; Even is het een teleurstelling, als wij, nadat wij op het ec ht paar Ruys hebben zitten wach ten, alleen de mannelijke helft zien aankomen. „Och, Tilly is zoo bescheiden, ze is gewoon niet te vangen voor een_ interview", zegt Cor Ruys. Ja. mevrouw Ruys is niet alleen de begaafde", teere, zoo groote ontroering schenkende Tilly Lus, de charmante ac trice, zij is een schat van een moeder voor haar groot gezin, — vijf kinderen — waarvan de oudste nu naar het gymnasium zal gaan. „En," vertelt haar man ons, ,,Tilly verstaat de kunst, een goede moeder te zijn, zonder te overdrijven, een goede huisvrouw, zonder te verburge lijken. Zij kan haar kunstenaars schap en haar moederschap tegelijk dienen, zij is vrouw en artiste. ,,Ik heb een zwak voor Indië, ik houd veel van Indië. Maar ik wil ook eens een keer naar de West. Had een paar jaar geleden al plannen gemaakt, maar die zijn niet doorgegaan. Toch zal ik na mijn Oost Indisch tournee serieus gaan werken om ook de West eens te bezoeken. Wat wilt u van mij weten ? Och, maak u er een gezellig praatje van, er is zoo weinig belangrijks van mij te ver tellen. En Cor Ruys lacht een beetje verlegen. Hij is en doet gewoon, deze man moet veel vrienden hebben, omdat hij zoo gul, zoo gevoelig is en zoo heerlijk lachen kan. Hij heeft een verbazend flair voor talen, trouwens ook zijn uiterlijk is onhollandsch, hij heeft veel van een franschman, maar zijn aard is hollandsch, trouwhar tig, een taaie, onvermoeide werker. „Ik ben zoo van de H. B. S. naar het tooneel gegaan", ver telt hij verder. „Vader dacht over verdere studies, maar ik wilde niet. Leende een broek van den ouden heer, kon toch niet een cmplooy zoeken met mijn korte schoolbroek aan,
regisseerd, heerlijk is het, zoo'n stuk op te bouwen. E n Cor Ruys kijkt ernstig, verinnerlijkt. Teveel zagen wij hem alleen in blijspelen, zoo dat er wel'eens vergeten wordt, wat een serieus, fijngevoelig acteur hij is. Het NedIndisch tooneel, met medewerkers als Nico de Jong, de jonge De Vos, onder de energieke leiding van Cor Ruys, met een kunstenaresse als Tilly Lus, zal zeer zeker in het komende seizoen prachtig spel te genieten geven. JOOP COLSON.
VERTELDE: en toog naar Van Eysden te R'dam. Ik moest wel telkens de broek vastsjorren, maar Van Eysden voelde er wat voor. Maar er kwam niets van, ik begon bij Van der Horst, waar toen ook een Tcrnooyspel was. Zes jaar lang heb ik er serieus en hard gewerkt. Ik speelde natuurlijk kleine figuranten rollen, maar Van der Horst lette streng op je verschijning en zoo leerde je heel goed schminken, iets, dat natuurlijk van groot belang is. Ik zou eiken beginneling willen aan raden : zie aan een gezelschap, liefst aan een klein te komen, je moet leeren, door te zien spelen. Ik voel ook niets voor een tooneelschool. Het is toch al te gek, ze laten daar de jonge menschen op het eind examen rollen spelen, die ze in het gunstigste geval, niet voor hun dertigste jaar te spelen zullen krijgen. Wat heb je er dan aan? Dat is toch geen maatstaf voor je kunnen ? Alge meene ontwikkeling ? Talen leeren ? Zeker, dat heb je hard noodig, om een goed acteur te zijn, maar dat leer je toch op school? Behoef je toch niet naar een aparte tooneelschool. De practijk is de beste leer school, je moet om je heen kijken. Heb je een klein gezel schap, dan heb je meer kans om wat te doen te krijgen. Ik ben nu al drie en twintig jaar aan het tooneel, wat een tijd, hé f Het aanstaande seizoen zal Tilly weer optreden, ik heb schitterende stukken voor haar vastgelegd. Ik ben na Van der Horst nog een jaar bij Prot geweest, onder leiding van Chrispijn, de régis seur par excellence. Ik heb daar een goeden tijd gehad. De menschen vinden liet blijspel minder kunst dan een tragedie, maar dat is toch verkeerd gezien. In een tragedie is de situatie gemakkelijker, de schrijver geeft de pakkende
Maar bij hst b f l het stramien zelf^fordurën, zelf wat maken: Weet u, wat jammer is? Dat er onder de jongeren geen goede krachten zijn, die de ouderen later zullen kunnen vervangen. Want de econo mische toestand van het tooneel wordt beter. De bioscoopwoede neemt wat af. Nu is de radio de concurrent van het tooneel. Maar ik geloof, dat radio een modeartikel is. Weet u, wat schitterend was ? Toen Tilly en ik op oudejaarsavond met Indië gesproken hebben. Dat was een groote emotie en Tilly was zoo ontroerd, dat zij niet begreep, hoe zij 't er nog zoo goed had afgebracht. Nu weer verder, na dat jaar bij Prot ben ik in 1912 met Bouwmeester naar Indië ge gaan. En gek is het, maar ik voelde onmiddellijk: hier zal een groot deel van mijn carrière liggen. Daarna ben' ik een jaar bij Verkade geweest, Enny Vrede leefde nog en met hen naar Indië. In 1919 en in 1926 ben ik ook in Indië geweest, veel succes. Volgend jaar vier ik ^ ^ ^ ^
M^ P^H
\ »'f*%'A*
J JH
«^ J^%» J
ft» t r Jm ^^tt.
^J
lii
^ii
*
%
'
■
4
\
Hjnm^H ^LdÉP^I
w&f'JBP'-.* COR RUYS IN VERSCH ILLENDE ROLLEN
' Het *S' Indië üüftst te !üpngen. Eerst was^ ik van plan "geweest een permanent indisch tooneel te vestigen, m a a r ik ben daarvan afgestapt. Je moet frisch blijven, je geen stukken laten sturen en alleen lezen, je moet zelf kunnen zien, zelf kiezen. Nu hebben wij het Ned.Indisch tooneel en gaan wij om het jaar naar Indië, dus toch iets permanents. Wij brengen het moderne repertoire, ons gezel schap is niet groot, tien men schen maar. En heb ik eens een grootere bezetting noodig, in Indië kan ik dat gemakkelijk aanvullen. Er zijn in Batavia amateurs, die vakacteurs van hier in de schaduw stellen. Ons plan is, dat Tilly vol gend jaar aan het eind van onze tournee naar Indië komt. In wat voor stuk treedt uw. vrouw in 't aanstaande seizoen op? In een paar stukken, maar het eerst in Young Woodley, van John van Druten, een engelschman, van hollandsche afkomst, een buitengewoon, fijn, psychiologisch ding. Ons speelplan zit prachtig in elkaar, zoo, dat wij niet heep en weer behoeven te trekken, en niet telkens met een nieuw stuk behoeven te komen. J e speelt je rollen zoo beter in. Gemakkelijk is het niet voor een klein gezelschap als het onze, je moet het zonder sub sidie doen, dat komt door die zoogenaamde tooneelconcentra tie, en de toestand is nu, dat de groote gezelschappen ge woon parasiteeren op de kleinere, wij betalen even goed onze vermakelijkheidsbelasting. Ik zou zoo graag eens een goed stuk van indischen bodem willen hebben. Weet u, wat ik graag doe ? De regie van een fijn stuk. „Thuiskomst" heb ik ook ge
Verrast
Minachtend
Zie ir er der p a g . 7
5*^-^,
H I J . . . ZIJ . . . EN D E P E K I N G E E S
ORA ET LABORA
Een cycloon in drie bedrijven van Georg Cohan. Bewerking en reoie Const, van Kerckhoven.
Spel van het land, door Herman Heijermans Opgevoerd door de N.V. He£ Schouwtooneel
k
19 1 '
■
*
wit
f Ékji-
*
#1 • mm
1 ■ | lil ;
1 1: &^EU^ÊKÊËBÊKÊ
DOGI RUGANI
LOUIS DE BREE EN WALTHER SMITH
-
SYTSKE (dettie v. D.jk) en ELKE (van der Poll)
MEVR. DE BOER ALS MAAIKE
Staande: Constant van Kerckhoven. van Warmelo. Louis de Bree Zittend: Mien van Kerckhoven, Bets van Berkel en Dogi Rugani In liet Amsterdamsclie Centraal-Theater voert het tooneelgezelscliap „ D e Speeldoos" onder directie van Louis de Bree en Const, van Kerckhoven, bovengenoemd blijspel op. Het succes is wel verdiend, en verwondert het dan ook niet, dat dit stuk avond aan avond stampvolle zalen trekt. De hoofdrol wordt vervuld, door „Cycloon"' een Pekingees. die ditmaal niet van de tooneelschool komt, doch uit den kennel „ T j i n g " te Velsen. Inplaats diploma's voor geslaagde examens heeft deze „ C y c l o o n " die ingeschreven is als „China's Dingie" twee eerste prijzen van hondententoonstellingen weten weg te halen. Gelukkig wordt, door dezen allersnoezigsten hond, den geheelen avond een zwijgende rol vervuld. Het stuk behandelt, de meer dan overdreven aanbidding der vrouwen van den tegenwoordigen tijd voor hun huisdieren. De respectievelijke echtgenooten, binden na elkaar en in het laatste bedrijf gezamenlijk den strijd tegen deze kwaal aan. Als het doek voor de laatste maal zakt. hebben zij overwonnen. Verschillende dames in de zaal betreuren dit, doch de heeren gaan glunderend naar huis. Het is een alleraardigst, vlot geschreven blijspel, hetwelk door alle medespelenden uitstekend vertolkt wordt. Vooral noemen wij Louis de Bree als Joseph Meadows en Constant van Kerckhoven als de driftige Gene H urly. Bets van Berkel als Mrs. Webster deed in het laatste bedrijf de menschen schateren. M. v. Warmelo als Mr. Webster bleek een goede aanwinst voor „de Speeldoos". Dit stuk zal zeer zeker nog tal van opvoeringen beleven, en de allerdoddigste Cycloon zal nog veel applaus in ontvangst moeten nemen. ADE.
v.l.n.r. Maaike. Elke. Jeltje (Mevr. de Vries), Hiddes (H ein H arms), Sytske en Watze T\e leiders van het Schouwtooneel *~* hebben dit tooneelwerk van Heijermans weer ten tooneele g e bracht. Het is een van zijn droevigste scheppingen, waarin hij het harde leven van den kleinen boer in het onvruchtbare deel van Friesland heeft geteekend. Boer Watze, die zwoegt om zijn kost te verdienen, wordt door het noodlot vervolgd. Hij moet alles opgeven, zijn moeder sterft. Eindelijk brengt zijn zoon redding. Met het geld, dat hem als koloniaal wordt uitgekeerd, helpt hij zijn vader. De bezetting der rollen is in goede handen. Mevr. de Boer is de oude boerin. Ko van Dijk de boer en v. d. Poll, de zoon. L. E. K.
KO VAN DldK ALS WATZE
'N
ffieuÊ
PROMOTE
O^L"
0 0
"
W i s t u, dat Colleen i n P o r t H u r o n , Mich. Het grootste g e Moore, die op het van haar oogenblik, volgens d e deelte toonaangevende film k i n d s h e i d bracht zij in Tampa, verhuurkantoren, de door Florida, waar zij ,.meest gewilde sier" opgevoed werd in van het witte doek is, een j o n g e dames zich zes m a a n d e n lang als ,,extra", eiken d a g k l o o s t e r s c h o o l ! Op d e n leeftijd a a n d e studio k w a m van tien j a a r , be m e l d e n e n i n dien langen tijd gon zich h a a r be slechts drie dagen gewerkt langstelling voor 't heeft ? tooneel t e uiten, Het werpt een e i g e n a a r d i g door d e oprichting licht o p d e loopbaan dezer p o v a n een plaatse pulaire First National actrice. lijke tooneelclub, O p zekeren d a g bezocht h a a r zelt s p r e k e n d k o n h e t conser oom, e e n belangrijk uitgever w a a r zij alle mogelijke b e l a n g v a t o r i u m h a a r liefde v o o r h e t rijke hoofdrollen speelde, vanaf van d a g b l a d e n , d e kantoren d e r „ h e l d i n " tot de „slechte tooneel niet verdrijven 1 oude E s s a n a y Film C o m p a n y d e Colleen M o o r e is "gehuwd met v r o u w " t o e ! — en alles g e in C h i c a g o . T o t zijn g r o o t e ver J o h n M c Cormick, d e n buiten schiedde o p d e h a a r eigene bazing trof hij d a a r zijn vroo gewoon succesvollen vervaardi lijke kleine nicht a a n , te mid wijze 1 H a a r familie h a d Colleen be ger v a n h a a r films. den d e r o p werk w a c h t e n d e Zij bezitten e e n m o o i e villa stemd voor h e t emplooy v a n „extra's'M Bij n a v r a a g bleek in Hollywood! „concertpianiste", m a a r van h e m , d a t zij besloten h a d „ a a n de film" te g a a n l T o e n d e bekende uitgever a a n b o o d h a a r een betere po sitie in deze b r a n c h e d a n a l s „ e x t r a " t e bezorgen," weigerde zij, vastbesloten als zij w a s , e r slechts d o o r eigen verdienste te k o m e n ! Menigmaal, gedurende dezes m a a n d e n van h a r d e n strijd o m het b e s t a a n , voelde zij neiging om hulp bij h a a r o o m W a l t e r aan t e k l o p p e n ; steeds wist zij die o o g e n b l i k k e n van zwakheid echter te overwinnen! Eindelijk w a s het lot h a a r gunstig g e z i n d ! Zij kreeg drie d a g e n werk tegen het „vorste • lijke" h o n o r a r i u m van $ 3.50 per d a g , totaal d e kapitale som v o r m e n d e v a n S 10.50. Korten tijd later h a d zij ech ter het geluk, den grooten D . \V. G riffith ten huize van. h a a r oom te o n t m o e t e n . Onmiddellijk zag hij, wat e r in Colleen M o o r e zat en wist hij h a a r familie te overtuigen, dat Colleen's toekomst bij d e film l a g ! Binnen e e n week w a s zij o p weg n a a r California, het l a n d van h a a r toekomstige glorie. D e eerste gelegenheid bewij zen v a n h a a r kunnen te leveren, werd Colleen Moore g e b o d e n onder directie v a n G riffith. E e n l a n g e leertijd, in kleine en soms wat belangrijker rollen, b r a k nu voor h a a r a a n , tot zij met d e First N a t i o n a l e e n con tract afsloot en „ F l a m i n g Y o u t h " , h a a r populariteit b r a c h t en tot ster stempelde. Nu volg de h e t eene succes o p h e t a n dere, h a a r roem steeg m e t elke nieuwe c r e a t i e : „So B i g " , „Sal ly", „ I r e n e " , enz. E e n v a n h a a r nieuwste films is „ H e r W i l d Cat", terwijl zij nu bezig is m e t d e o p n a m e n van een nieuw scenario en w e l „Lilac T i m e ! " COLLEEN MOORE, ZOOALS ZE IS EN SPEELT Colleen M o o r e werd g e b o r e n
O n z e pr ijs^r r aaé Zie 00K p a g i n a 5 I n z e n d i n c r 12.
Verrast
Minachtend
Inzending 13.
Gewoon
Lachend
Verrast
Minachtend
I n z e n d i n g 14.
Verrast
Minachtend
Zie v e r d e r p a g i n a 1 *
2 0 DANSLESSEN * 15 2 Thé en Soirees dai&afdes mbegreftéfi Dcmsinshtwjt
EDDyRAY WESTEINDEI3 H L 3 2 4 7 8 AMSTERDAM
■
.OrtS 5PORTHOEKJE. en wier samenwerking een onmogelijk heid is. Jammer genoeg I Hadden we dus tot voor kort een be stuursleiding Kips—Verwoerd, ontegen zeglijk staat den N.V.B, nu een leiding Kips—Moorman te wachten en . . . . de N.V.B, zal daar wel bij varen.
M'n nee] Janssen kwam vorige week van bureau thuis en verrastte z'n vrouw met de mededeeling, dat hij erover dacht z'n portret door Anton van Wely te laten schil deren. Maar man, zei z'n vrouw, m'n nicht, jij een portret van je laten schilderen door van Wely? Kun je dat betalen? Neen. Daarom heb ik toch ook gezegd, dat ik er alleen maar over d a c h t . . . . ! Tooneelaclitig. Tante.... Ja, Keesje. Bent u aan het «toonecl ? Maar Kees, hoe kom je erbij ? Vader zei gisterenavond tegen moeder, dat eiken keer als u kwam, dat er dan een scène is! Brave broeders. Ze zouden compagnons wor den en zaten bij den notaris om het contract op te maken. De „officieele" man las het stuk voor. Prachtig, zei de een. Ja, m'nheer de notaris, zei de ander, d'r is toch nog iets vergeten. Wat dan ? De bepaling, dat in geval van faillissement de winsten gelij kelijk worden verdeeld. Gedurende de va c antie. Wat ik hier ga vertellen is historisch. Twee kinderen logeeren in hetzelfde hotel in Noordwijk. De een vraagt aan den ander: Waar woon je? In den Haag. Daar woont de koningin ook. Ja, zegt de ander, maar niet bij ons in de straat. Een bijdehand je. Kapitein: En al dien tijd had den wc over de 25 knoopen per uur snelheid. Meer dan zeven dagen achter elkaar. Jonge dame: G oeie deugd. Wat zal daarna alles in de war gezeten hebben! Vreeselijk. Die onlusten in China, 't is meer dan erg. 't Moest nu maar eens ophouden, zei mevr. Fijngevoel. De crèpe de chine is weer een gulden per meter duurder geworden.
JAAP MOORMAN. gaat iets gebeuren in den Neder Voetbalbond. Onze lezers E rlandschen zullen zich herinneren, dat we naar
aanleiding van de jongste algemeene vergadering van den N.V.B, schreven de quaestie Moorman. Wij hebben toen onze bevreemding geuit, dat de leden van het Voetbalparlement zich door den bondsvoorzitter met een kluitje in het riet lieten sturen en dat Moorman, die ter vergadering aanwezig was, meende er het zwijgen te moeten toedoen. Wij meenden toen tevens, dat hiermede ech ter de zaak niet uit was en . . . . wij heb ben goed gezien. Bij de a s . bestuurs verkiezing, als dit blad in handen der lezers komt, heeft de stemming reeds plaats gehad, stelt het aftredende be stuurslid Verwoerd zich niet herkiesbaar. In deze vacature nu wordt door de ver eeniging van Westelijke eersteklassers, door den Haagschen Voetbalbond en door een 15tal tweede, derde en vierde klassers candidaat gesteld, Jaap Moor man, sedert meer dan twintig jaar voor zitter van den H.V.B. Welk een speling van het noodlot. Verwoerd—Moorman, twee antipoden, twee mannen van be teekenis, die beiden niets anders willen dan het welzijn van den N.V.B, maar, die hun doel op zeer uiteenloopende wijzen trachten te bereiken. Mannen, wier op vatting lijnrecht met elkaar in strijd is
Reeds eenige jaren geleden hebben wij in dit blad een onzer opstellen, over mannen van beteekenis in de Sportwereld, gewijd aan Moorman. Wij hebben in dat artikel duidelijk doen uitkomen, dat Moorman, aanvankelijk bestemd voor het onderwijs, spoedig overgegaan naar de ambtelijke loopbaan, in geen van beide betrekkingen die vrijheid van beweging vond, welke hij zoozeer behoefde. Moor man is geen figuur, die in het maat schappelijk orkest een tweede viool kan spelen. Hij is er ten eenenmale onge schikt voor. Door zijn tegenwoordige positie onafhankelijk, man van groote ontwikkeling op velerlei gebied, uitste kend spreker en uitmuntend stylist is hij de geboren leider. Zijn scherp inzicht in de maatschappij en haar nooden en be hoeften, zijn vastberadenheid en zijn rotsvast karakter spelen hierbij een ge duchten rol. Heeft hij eenmaal zijn mee ning gevestigd, dan geeft hij deze voor niets en niemand prijs, maar gaat gesta dig verder op den eenmaal ingeslagen weg. Kortom een man, die op de verdere ontwikkeling van den N.V.B, zeer zeker zijn stempel zal drukken. Heeft Moorman in den loop der jaren den N.V.B, niet reeds tweemaal van een wissen ondergang gered ? Heeft hij, door de uitgave van zijn Oranjeboek over de finantiëele toestand van den bond, des tijds niet velen aan zich verplicht? Wie der ingewijden In den Nederlandsche voetbalwereld herinneren zich niet zijn serie Libraartikelen, tintelend van geest en overvloeiend van satyre ? De laatste alinea van het slotstuk alleen al is een meesterstuk op zich zelf. Zijn uitvoerig, vlot geschreven boek over Finland, zijn vertaling van Yo Ben Ra's „De levende G od", getuigen mede van Moormans groote gave. Heusch de vereenigingen, aangesloten bij den N.V.B, mogen het wel op prijs stellen, dat deze groote, krachtige per soonlijkheid zich beschikbaar heeft ge steld voor een functie in het bestuur van den N.V.B. Eerlijk gezegd, wij hadden dat niet verwacht, omdat wij van nabij hebben gadegeslagen, welk een enorme werkkracht Moorman reeds ontwikkelt. Dat hij bereid is de vaak ondankbare taak van N.V.B. bestuurder te aanvaar de», kan dien bond niet anders dan ten zegen zijn. J. VAN ZANT
ril MfflTrlOl ISI Ac'STEM A. d. B. te Tilburg. Maria Paudler is in Tetschen g e b o r e n . Haar a d r e s : Berlijn Halensee, A l b r e c h t A c h i l e s s t r a s s e 5. N. /. te Amsterdam. Wij kunnen U d e rolverdeeling van d e film Moulin Rouge mededeelen. D e z e rolprent zal binnenkort m A m s t e r dam vertoond worden. Parijsia. de ster van MoulinRouge; O l g a Tschechowa, Margaret, haar d o c h t e r ; Eve G reij, A n d r e ; lean Bradin. Zijn v a d e r ; G e o r g e Treville. De markies; Marcel Vibert. Lies te Middelburg. Wij zullen binnenkort een nieuwe foto van Marcella Albani in ons blad opnemen. G. 5. te Den Haag. Hierbij de g e v r a a g d e a d r e s s e n . Mae Allison, Suite 523. Taft Building Hollywood. Cal. Madge Bellamy Fox Studio, 10 W e s t e r n A v e n u e Los A n g e l o s C a l . Patsy Ruth Miller, W a r n e r Bros Studio 5842 Sunset Bid. Hollywood. Rachel te Gouda. C h a r l e s Farrel speelt niet alleen in Fox films, maar ook voor andere maatschappijen. K. T. te Amsterdam. Het a d r e s van Leatrice Joy is Prod. Dist. C o r p . 1966 S. Vermont A v e . Los A n g e l o s . * N. Br. te Zantvoort Het a d r e s van C o n s t a n c e Talmadge is First Natiqnal Studio Burbank, Californië. P. N. te Aalsmeer. Het a d r e s van G loria Swanson is United Studio 7200 Sancta Monica Bid. Hollywood. R. v. A. te Rotterdam. Dolores del Rio is g e s c h e i d e n . Haar e x e c h t g e n o o t ]aime del Rio is farmbezitter in Mexico.
Te goed. Is het hier een goed plaatsje om te visschen? Zoo goed, dat geen visch d'r aan denkt om d'r van weg te gaan. Niks geen ambitie. Betaal dan toch eindelijk wat je van me geleend hebt, George. Je weet, wie z'n schuld betaalt verrijkt z i c h . . . . Och man, ik heb niets geen lust om een rijkaard te worden. Wat moet ik met al dat geld doen! Ook een verklaring. Weet jij wat een pessimist is ?
JaNou wat dan? Een man, die, als hij de keus heeft tusschen twee kwa den, ze allebei kiest. Ze had 't niet gehoord. Mevrouw had Marie noodig en ze riep: Marie ! Geen antwoord. Marie .. .ie .. .ie! Geen antwoord. Marie .. .ie .. .ie .. .ie! Zelfde resultaat. Marie . ie . ie . ie . ie . ie . ie!!! Ook nu nog niets. Woest klonk het nu. Marieieieicieieieieieie!!!!! Eindelijk komt de gedienstige. Maar Marie, waarom kom je niet als ik roep. Hoor je me niet ? Neen, mevrouw. De eerste drie keer heb ik u heusch niet gehoord, den vierden keer was ik net bezig met het afgieten der aardappelen en den vijfden keer ben ik toch gekomen . . . . Gevaarlijk. Vader. Ja Kees. In dat nieuwe prentenboek van mij staan dieren, die elk jaar een nieuwen vacht krijgen. Mag ik u dat even laten zien? Aan mij wel, Kees, maat vooral niet aan je moeder. Ze kon d'r zin krijgen. Als ik 'n man trouw, zei Maud, dan moet 't 'n held zijn. Nou, zei d'r vader, de man die jouw moeder als schoon moeder begeert, dat is een held! DANSCURSUS
•ZOEKT HlUT MSm=THlAlt 'M 13) fi
TE D E N H A A G
De heer C. Klinkert, Amster dam zond ons een fraai uitge voerd prospectus voor zijn dansinstituut. Belangstellenden kunnen dit prospectus op aanvrage bij den heer'Klinkert, Stadhouderskade 1 52, Amsterdam, ontvangen.
^^^^^™
SOMG
Dit product der Bergfihn, onder regie van Richard Eichberg en waarin de hoofdvol van Song vertolkt wordt door Anna May Wong, zullen de bioscoopliefhebbers binnen korten tijd in ons land kunnen bewonderen. Hieronder volgt de korte inhoud: Song, een arme maleische in een groote havenstad, wordt door Jack Houben, een verloopen artist, uit de handen van ruwe matrozen en havenarbeiders verlost, die het reeds volwassen meisje in hun macht trachtten te krijgen. Song volgt haar redder als een hond naar zijn hut, hij jaagt haar weg, maar zij komt terug en brengt hem het mes, dat hij in den strijd verloren heeft. Thans eerst bekijkt Jack het jonge meisje wat nauwkeuriger. E r schiet hem een idee te binnen. Misschien kan hij met Song als artist in de tingeltangels der havenplaats geld verdienen. Jack is verbluffend zeker in het werpen met messen. Song is geneigd de repetitie mee te maken; het gelukt en de eigenaar van het variété engageert beiden. Song danst, in het eerste deel van het programma haar nationale dansen, terwijl zij in het tweede gedeelte als levend doel voor Jack's messenwerp-kunst optreedt. Als belooning" daarvoor mag zij in zijn hut wonen en hem dienen, verder neemt Jack geen notitie van haar. Eens heeft Jack Houben betere tijden gekend. Als artist was hij met Gloria Lu, zijn vurig geliefde verloofde en tevens partnerin op een zeereis, toen Gloria, die de verlokkende aanbiedingen van een rijken mede-passagier niet kon weerstaan, hem te kennen gaf, hun relatie te willen verbreken. Razend van woede vliegt Houben op zijn medeminnaar aan en na een hevige worstelpartij werpt hij dezen overboord. Wel springt hij z'n slachtoffer dadelijk na, maar de andere is reeds gezonken. De duisternis van den nacht benut Jack om naar de naastbijzijnde kust te vluchten. Deze. geschiedenis speelde zich reeds tijden geleden af. Gloria, die zich spoedig troostte met een rijken rus Dimitri Alexi, komt door een toeval in de tingeltangel terecht, waai Jack en Song optreden. Opnieuw ontvlamt zijn liefde voor haar en uit angst, doet Gloria het voorkomen, alsof ook zij zijn liefde deelt. Song, die dit alles meemaakt en in stilte dol verliefd op Jack is, lijdt ontzettend! Houben, die zich zonder Gloria Lee steeds diep ongelukkig gevoeld heeft, leeft na het wederzien in een voortdu-
renden roes der zinnen. Om aan veel geld te komen, teneinde Gloria niet opnieuw te verhezen, ontwerpt hij een plan tot berooving van een geldtransport. De politie weet dit te verijdelen en om te ontkomen aan eene arrestatie, kruipt Jack onder een locomotief, waar de heete waterdamp hem de oogen verschroeit. Song komt hem te hulp; optreden is echter niet meer mogelijk," tenzij hij Jiet gebruik zijner oogen weder terugkrijgt. Daarvoor is een dure behandeling bij een sped a-
list noodig. Gloria zal hem wel helpen aan de benoodigde twintig pond, hij stuurt er Song op uit, die Lee reisvaardig vindt. Gloria weigert Jack te helpen; eenige afgedankte kleedingstukken geeft zij Song ten geschenke. Als Gloria even weg is, steelt Song, in haar vertwijfeling en angst voor den geliefden man, twintig pond van het geld, dat ter betaling van de hotelrekening op de tafel ligt. Kinderlijk nieuwsgierig trekt Song de kleeren van Gloria aan en treedt de hut van Jack binnen. Deze, die de odeur ruikt, welke . Lee immer ge-
ANNY MAY WONG ALS SONG
HEINRICH GEORGE EN ANNA WAY WONG
AAFA-
bruikte, denkt dat zijn geliefde hem persoonlijk het geld voor zijn redding komt brengen en dol gelukkig laat hij zich naar een kliniek voeren. Alexi, die achter de edele beweegredenen voor Song's diefstal is gekomen, besluit haar uit het minderwaardige milieu te redden en door zijn tusschenkomst is ry weldra de gevierde ster der voornaamste theaters der havenplaats. Voor een en ander heeft hij echter een bijbedoeling. Jack Houben leeft nog steeds in de voor hem zalige overtuiging, dat alle gaven gedurende zijn verpleging van Gloria afkomstig zijn, terwijl Song hem steeds paait met de belofte, dat Gloria hem in zijn hut zal komen bezoeken. Als hij genezen is, doch nog met een verband voor de oogen voor wering van het plotseling schelle licht, vol ongeduld in de hut op Gloria zit te wachten, treedt Song, die niet den moed heeft hem zijn illusie te ontnemen, gekleed met hoed en mantel van Lee, binnen. Jack rukt echter het verband af en als hij het bedrog bemerkt, werpt hij Song tegen den grond en holt naar het hotel, om daar te vernemen, dat Gloria Lee reeds voor weken is afgereisd. Song is treurend in de hut achtergebleven. Zoo vindt Alexi haar en hij stelt thans een ultimatum: kiezen tusschen hem en Jack Houben! Zij belooft na afloop van haar optreden dien avond, een keus te zullen doen. Inmiddels heeft Jack vernomen, hoe een en ander zich heeft toegedragen en dat Alexi bezig is hem thans weer Song te ontrooven, zooals hij hem reeds eenmaal Gloria ontstal! Hij zal wraak nemen! Als een dolle rent hij naar het cabaret en weet op het dak te komen, waar Song haar beroemde dans tusschen de scherp geslepen messen uitvoert. Als zij plotseling Jack voor zich ziet, begint zij te wankelen en valt, waarbij een der scherpe messen haar in de borst dringt. Nog eenmaal slaat Song de oogen op en kijkt in het door tranen overstroomde gezicht van Jack. Haar eerste gedachte is voor hem: Jack, doen je oogen nog pijn ?" Zachtjes woelt zij met haar smalle, tengere hand door zijn haar. Haar hand glijdt machteloos neer — een zucht. — Song is dood!
ONS OMPLCCT VffitlAAL
Het was een stralende, zonnige herfstdag en het mooie engelsche landschap vertoonde zich in zijn volle pracht. Hoewel er in den heelen om0 trek niets onrustbarender te zien was dan enkele koeien, die op o o o ooo een ver gelegen heuvel aan het „Je bent wel vriendelijk! grazen waren, bleef kapitein kapitein was de eerste, wien Maar ik zou juist liever zelf dit spel begon te vervelen en Thomson tegen zijn tuinhek staan en scheen al zijn moed hij verzocht zijn vriend, even vandaag gaan; want alles wijst er op, dat ik morgen weer een bijeen te rapen, vóór hij zich stil te staan. „Zoo iets is belachelijk," van mijn lichte aanvallen van op weg begaf. Het was bladstil en zóó sprak hij. „We kunnen toch beroerte zal hebben." ,Kom, koml je hebt er nog warm buiten, dat de kapitein zóó niet voor haar verschijnen zoo goed uitgezien onder de schaduw van een en haar samen ten huwelijk nooit boom zijn hoed afzette, om zich vragen. Het is beter, wanneer als nu!" „Juist; dat is een heel slecht het zweet van het voorhoofd te 'een van ons- vandaag en de teeken! Heusch; het is beter, wisschen. Weldra had hij een andere morgen gaat." „Goed; daar leg ik mij bij wanneer ik vandaag ga!' ancferen wandelaar, die aan de „En toch geef ik mijn recht overzijde van den weg liep, in- neer," zeide Border; „dat zou inderdaad de eenige oplossing van voorrang niet op om jouw gehaald. mogelijken aanval van beroer„Hallo, Border! mooi weertje zijn.' De mannen keken elkaar op- te," zeide de kapitein. vandaag I" sprak hij opgewekt, „Nu, ik geef ook niet -toe. „drachtig 1" antwoordde de lettend aan. ander, zonder veel moeite te „Dus vriendje", sprak de ka- Het gaat om mijn geheele toedoen, zijn stap naar den zijne te pitein, die zijn best deed zoo komst. Het is wel toevallig; regelen. Er scheen hem iets natuurlijk en kalm mogelijk te eigenlijk zeer ongepast van je, vreemds toe in het uiterlijk van spreken; „als ik niet slaag, kom denzelfden dag als ik te hebzijn vriend — die gekleurde das, ik het je dadelijk zeggen, zoo- ben gekozen om een dergelijken die hij anders nooit droeg — en dat je niet lang in spanning stap te ondernemen." „Louter toeval," protesteerhij bemerkte ook, hoe de kapi- behoeft te zitten." tein alle moeite deed zijn klei- „ nen voorsprong te behouden. „Hallo Thomson; je hebt IN THEATER CARRÉ TE AMSTERDAM toch geen haast ?" „Ja — eigenlijk wel! Ik ga juist. .. Zeg Border, staat mijn hoed recht? Ik wou je er eerst niets van zeggen; maar aangezien wij zulke goede vrienden zijn, zal ik het toch maar doen, hoewel het een groot geheim is. Het is ook de oorzaak, dat ik zooveel zorg aan mijn toilet heb besteed. Vrouwen letten pp die dingen. Jij -— als oud celibatair — zult er wel om lachen; maar ik sta op het punt een dame een zeer gewichtl&e vraag te doen.' „Wel verdomme!" bromde de ander norsch. „Watblief?" vroeg de kapitein verbaasd. „Die dame is toch niet mevrouw Henning?" „Juist wel; en waarom niet, als ik je mag vragen ?' „Wel doodeenvoudig; omdat ik van plan ben hetzelfde te doen", verklaarde de verstokte celibatair; terwijl hij zich inspande, om kalm te blijven. De kapitein nam hem eens op en kwam tot de ontdekking, dat ook zijn vriend met meer zorg dan anders was gekleed. Op zijn zijden das schitterde een Boven: de Harem-scène - Onder: de Poppen-scène speld, die hij hem nog nimmer had zien dragen, het stemde hem heel onaangenaam. „Inderdaad; dat is eigenaardig", zei hij kortaf; „welnu, tot ziens dan Border; ik heb geen tijd meer.' „Tot ziens", antwoordde de kalmeeren en worden gesterkt" door ander.
o EEN HUWELIJKS AANZOEK. °
DE VLAAMSCHE REVUE
Het werd nu een soort wedloop tusschen de medeminnaars, die, elk aan een kant van den weg, hun best deden, een voorsprong te krijgen. D e
overwerkte v zenuwen f/ti^nAandt's
'zjzmxmAa&ktim , Buisje 7 5 c t . Bij Apoth. en Drogisten
de de kapitein; „ik was er bijna gisteren heengegaan." „En ik was er twee dagen geleden; doch zij was niet thuis." „Maar wat wil je dan ? Moeten we er soms toch samen heen gaan? Doch dan zal ik wel zorgen, dat je niet alleen met haar bent en je zult toch zeker niet je vraag in tegenwoordigheid van een derde stellen? Ik zal je vooruit zeggen, dat ik dan hetzelfde zal doen." „Nu, dat zou al heel onbetamelijk zijn," protesteerde Border. „Laten wij naar. huis gaan en tot een andéren dag uitstellen." „Wanneer denk je te gaan?" vroeg de kapitein. „Dat weet ik niet,' . antwoordde de ander. ,;Maar dat gaat zóó niet, Border. Je wilt me een poets bakken, maar een oud soldaat als ik laat zich niet zoo gemakkelijk beetnemen.' Langen tijd zwegen beiden. De kapitein veegde zich nogmaals het voorhoofd al. „Ik ben er!" riep hij eindelijk. „Het spel zal beslissen. Onze krachten zijn ongeveer gelijk; bij gevolg —" „Een partij schaak, bedoel je?" viel de ander hem in de rede. „Een partij schaak!" hethaalde de kapitein. „'t Is niet erg vleiend voor mevrouw Henning," wierp Border tegen. „Wat zou ze wel doen als ze het te weten kwam ?" „Ze zou er natuurlijk hartelijk om lachen," zeide de kapitein met overtuiging. „Dat geloof 'ik ook." „Dus je stemt toe?" „Ja; maar op één voorwaarde.' „En die is ?' „Dat we slechts één partij zullen spelen en dat — als de winnaar wordt afgewezen — de verliezer zijn vraag niet mog stellen, vóórdat de winnaar hem daartoe verlof geeft." „Wat drommel 1 En waarom dat?' vroeg de ander wantrouwend. „Veronderstel, dat ik win," legde Border uit, „en dat ik zóó onderste boven van geluk ben, da-t ik er een van mijn aanvallen door krijg; wat dan ? Misschien moet ik dan midden onder het aanzoek naar huis. Men kan toch geen vrouw ten huwelijk vragen, als men alles om zich heen ziet draaien ?" „Ik geloof, dat je beter zou doen. Border, niet meer aan trouwen te denken,' zei de kapitein ernstig en medelijdend. „Dank je voor het compliment," antwoordde Border droog. „Enfin; het zij zoo; ik neem de voorwaarde aan," sprak de kapitein. Ga dus met mij mee naar huis. Als wij ons haas-
O n z e prijSTzraaé (Zie ook pag. 7)
Inzending 15
vV.
A.V
Gewoon
Lachend
:> «
I ^ VV
Verrast
Minachtend
Inzending 16
Verrast
Minachtend
Inzending 17 mam
REMBRANDTTHEATER AMSTERDAM
BRENGT STEEDS DE BESTE PROGRAMMA'S
ten, kan de winnaar vandaag nog zekerheid hebben.' Zij zaten tegenover elkaar aan het schaakbord. Voordat zij begonnen, bood de kapitein zijn vriend een glas brandewijn aan: „om goed op dreet te komen." Zelf bediende hij zich van het onschuldiger spuitwater. „Ge zijt wel vriendelijk", sprak Border en bekeek het voLle glas, dat zijn edelmoedige tegenstander hem had voorgezet. Zonder een woord te zeggen, zette hij het op den schoorsteen. Vol vuur werd het spel aangevangen. Eén voor één verdwenen de stukken van het schaakbord. Om te kalmecren dronk de kapitein het eene glas na het andere. Plots hoorde hij een triomfantelijke stem: „Schaakmat". Verschrikt dwaalden zijn oogen van het paard naar den raadsheer en vandaar naar het kasteel en hij zocht naar alle kanten een laatste redmiddel; helaas! Zijn koning werd door een raadsheer bedreigd — een raadsheer -— dien hij al een kwartier geleden meende te hebben weggenomen. Dit zeide hij Border. „Weineen;" antwoordde deze. „Ik dacht, dat je dien had vergeten; ik heb er al een half uur op gelet!" In plaats van hem eerlijk te bestrijden, had Border "een moment van onoplettendheid van zijn tegenstander afgewacht, om er zijn voordeel mede te doen. Hij stond op en slaakte een zucht van verlichting: „kom; ik zal maar gaan," sprak hij; „maar eerst wil ik me nog even toiletteeren." Met overdreven zorg kamde hij zijn lange haren, waschte zijn handen en na nog een langen blik in den spiegel te hebben geworpen, verliet hij de woning van den kapitein en begaf zich op weg naar mevrouw Henning. Tot heel laat in den avond had kapitein Thomson op eenig bericht gewacht; maar tevergeefs! Den volgenden morgen werd de onzekerheid ondragelijk. Hij kon nauwelijks ontbijten; nam zijn hoed en ging naar Border. „Wel?' vroeg hij, toen hij dezen in de eetkamer trof. „Nu; ik ben geweest", antwoordde Border en wees zijn bezoeker een stoel aan. „En kan ik je gelukwenschen ?' „Lieve deugd; ik weet het niet. Dat zou wat te voorbarig zijn. De waarheid is, dat ze mijn aanzoek heeft verworpen; maar met zóóveel beminnelijkheid, dat ik er eerst hcclcmaal geen idéé van had, dat ik was afgewezen." De kapitein stond op en keek
medelijdend naar zijn vriend, terwijl hij hem als bewijs van sympathie op den schouder klopte. „Een bijzondere vrouw," constateerde deze; „en zoo tactvol." „Hoogstaande vrouwen zijn dat altijd", zeide de kapitein. „Ik denk, dat het beter is, haar vandaag niet lastig te vallen en dat ik tot morgen zal wachten, om mijn geluk te probeeren." „Watblief ?" vroeg Border. „Je vcrgeet_ onze voorwaarde. Je moet eerst mijn toestemming hebben en ik wil je waarschuwen, m'n beste Thomson, dat ik zelt van plan ben, heden mijn aanzoek te herhalen.' „In dat geval, vriendje, wil ik je even zeggen, dat mevrouw Henning je heeft bedankt, omdat zij denkt, dat een ander haar wel eens een zelfde voorstel zou kunnen doen!" „Dat meen ik ook", hernam Border eenvoudig; „nu dien je te begrijpen, dat — nu jij je om een voor haar onverklaarbare reden hebt teruggetrokken — ik ten slotte wel haar jawoord zal krijgen." „Maar je zult door lang aanhouden, die arme vrouw nog gek maken," stoof de kapitein woedend op. „Wees gerust; later zal ze er mij dankbaar voor zijn. J e begrijpt; hier in deze streek zijn wij beiden de eenigen, die in aanmerking komen en nu jij buiten mededinging bent, moet zij mij vroeg of laat wel aannemen." „En hoe lang moet ik op die manier wachten ?' „Dat weet ik niet; maar hoe ook — spaar je die moeite; want als mevrouw Henning mij laat voelen, dat ze haar gunsten voor jou wil bewaren, zal ik haar te kennen geven, dat dat zij haar tijd verspeelt." „Je bent een ware duivel", riep de kapitein wanhopig uit. Border maakte een buiging. „Strategie 1 mijn waarde Thomson; strategie I Maar waarom beproef je niet je geluk bij een andere vrouw ? Waarom niet een kans gewaagd bij haar gezelschapsdame, juffrouw Dawson? Als is soms je voorspraak wil zijn — ?" De houding van den kapitein werd zoo dreigend, dat Border zijn zin niet beëindigde. Een oogenblik later bevond hij zich alleen en voor het venster staande, zag hij hoe zijn opgewonden vriend met zijn wandelstok op de geraniumbedden in den tuin beukte. Wekenlang liet de kapitein zich noch bij zijn vriend, noch bij mevrouw Henning zien; maar het toeval bracht hem onverwachts met de laatste in aanraking. Hij ontmoette haar op straat en vroeg verlof, haar een eind te mogen vergezellen.
GOTA LJUNGBERG . oe zweedsche sopraan zangeres, die onder leiding van de Internationale Concertdirectie Ernst Krauss in ons land optreedt.
„Ik moet niet ver", antwoordde de weduwe zeer koel. Thomson voelde zijn hart sneller kloppen en hij zeide tot zich zelf, dat die koelheid ontstaan was, doordat hij haar de laatste dagen zoo had veronachtzaamd. Zijn haat jegens Border, 'die hem in zulk een netelige positie had gebracht, kende geen grenzen. Op eens kreeg hij een goeden inval. Hun overeenkomst hield niet in, dat hij over hetgeen tusschen hen beiden was voorgevallen, moest zwijgen en zoo vertelde hij mevrouw Henning van lieverlede de geheele zaak tot zelfs de kleinste détails der voor hem noodlottige schaakpartij. Zij hoorde hem eerst met verrassing aan; toen verzekerde zij hem, dat zij hun zoo iets nooit zou kunnen vergeven en driftig vroeg zij of zij nu heel haar verder leven genoodzaakt zou zijn, de avances van mijn heer Border af te wijzen. „Het was heel verkeerd van ons; dat stem ik toe,' sprak de kapitein met verdrietige stem; „en ik had 't u niet moeten zeggen; a l l e e n . . . het was de eenigc manier, om u te doen
begrijpen . . . dat het van mijn kant geen onverschilligheid is." „Onverschilligheid van uw kant?' herhaalde de weduwe. „Het lijkt me een eeuw, mevrouw, sinds ik u voor het laatst zag . . . " , zuchtte de kapitein. „Denk aan de voorwaarde, kapitein Thomson," sprak mevrouw Henning, schijnbaar ernstig. „Wees gerust, ik zal er mij aan houden." „Ik ben beslist heel boos op u . . . " , verklaarde zij. De kapitein excuseerde zich nogmaals. „Omdat u het spel heeft verloren." maakte zij haar zin af en keek naar den grond. De kapitein zuchtte diep en wendde de oogen af. Zoo liepen zij eenigen tijd zwijgend naast elkaar. „Ik geloof," sprak eindelijk mevrouw Henning, ,,dat ge met de kaarten zoudt kunnen her'" winnen, wat ge met schaken hebt verloren — als ge er werkelijk op gesteld zijt." „Border zal weigeren te spe len", antwoordde de kapitein en schudde het hoofd. „Laat dat maar aan mij over, mijnheer Thomson".
Zij bloosde, een weinig vei* legen over haar stoutmoedigheid en haar stem ging tot fluisteren over: „Kom morgenmiddag bij me; mijnheer Border zal er ook zijn en ge zult zien, hoe goed ik het klaar speel!" Den volgenden middag bevonden de beide vrienden zich in de gezellig ingerichte woning van mevrouw Henning. Hoewel het prachtig weer was, stelde de gastvrouw voor, een partijtje te kaarten. . Eerst speelde zij met Border, die - - diplomatiek —haar liet winnen, waarna zij hem wegens zijn onkunde afwees en den kapitein verzocht, zich met haar te meten. Zij verloor al dadelijk de eerste partij en zette de tweede heel slecht in. Juffrouw Dawson, de gezelschapsdame was juist binnengekomen en zette zich met een handwerkje aan het raam. „Ik zie, dat u een goed kaartspeler is, mijnheer Thomson; nu wij toch met ons vieren zijn, moesten wij een partijtje whist spelen.. Wat denkt het geachte gezelschap daarvan ?"
Allen stemden hiermede in. „Kapitein; wilt u mijn partner zijn ?" vroeg het wecuwtje op aanmoedigenden toon. „Met genoegen, mevrouw; en niet alleen voor dezen middag, maar zelfs gaarne voor uw geheele leven!" En vrijmoedig ging hij naar haar toe en kuste haar de hand. „O, maar dat bedoelde ik niet, m a a r — a l s u zoudt willen. Voor de tweede maal kuste hij haar de hand. Juffrouw Dawson trok zich bescheiden terug en verliet de kamer; maar haar voorbeeld vond bij den heer Border geen navolging. Hij zag, dat mevrouw Henning tegen hem glimlachte en met een lichte hoofdbeweging naar den kapitein wees. „Vindt u niet, mijnheer Border", sprak zij ooiijk, „dat de kapitein een weinig te voorbarig is met zijn gevolgtrekkingen ?" „Zoodra ik alleen met hem ben, zal ik hem. zeggen, wat ik van hem denk", antwoordde de beleedigde medeminnaar wrevelig en vol ergernis volgde hij het voorbeeld van de gezelschapsdame . ..
IE MÏDDEH DER EXTRA'S
EEN ENTHOUSIASTE LEZERES die graag mee naar Berlijn wil
GWEN LEE Een aardige kleine heks
In den tijd, dat de film nog in de kinderschoenen stond, was er nog geen sprake van vaste „extra's". Voorbijgangers, parkbezoekers, enz., enz., werden vriendelijk verzocht, zich voor een opname beschikbaar te stellen, waaraan steeds gaarne gevolg gegeven werd. Iedereen vond hel leuk, zich op de film te laten vereeuwigen — het kwam er in den oertijd der levendebeelden-vervaardiging, op een paar grimassen meer of minder niet aan! Wie het geluk trof, zich zelf op het witte doek te zien, was verheugd, doch ook niet zelden verwonderd, wanneer hij zoo gelegenheid had, te zien welk een merkwaardige verschijning hij eigenlijk in werkelijkheid was! Bij alle straatscènes, door Ikladanowsky en Meszter, de baanbrekers der cinematografie in Duitschland, opgenomen, werkten slechts een paar hoofdpersonen mee, wier daggagc niet hoogef was dan die, welke men nu aan de figuranten uitkeert, terwijl het „volk", de „zwijgenden", steeds uit amateurs bestond. Bij de vestiging der eerste ateliers, werd tevens een bepaling ingesteld, waarbij het personeel zich verbond, indien noodig, als figurant te zullen medewerken. Zoo was de behanger niet alleen de man, die het tooneel met gordijnen en kleeden moest
soms zeer levendig toe, want te gelijk met, — of misschien wel juist door de opening dezer plaats van samenkomst, steeg het aanbod van „extra's" enorm! In den regel werd voor een opname vijf Mark per dag betaald; bijzondere groote filmconcerns gaven voor buiten-opnamen in den naasten omtrek bovendien nog twintig pfenning tramgeld. Toen ter tijde moesten hoofdrol-vertolkers, zoogoed als de regisseur met zijn staf daarvan gebruik maken. De gelukkige bezitters en bezitsters van rokpak of avondFRITS LANG SPEELT EEN SCENE VOOR costuum, konden een thaler meer vragen. Maar, tus— hoc grooter het aantal opgeaankleeden, maar ook de brienomen meters werd, des te schen vragen en krijgen lag venbesteller, welke den film held een cheque van een rijken minder ging het aan, met de een lange weg! Men moest al heel goed bij oom kwam overhandigen, of meer dan primitieve hulpmidwel de „slechte" man uit het delen voort te gaan met fabri- den hulpregisseur in den pas volk, van wien de filmkomiek cecren. De spelers waren niet staan, om b.v. een engagement zijn oorvegen ontving. De langer werklooze artisten en van twintig dagen te krijgen. Over het merkwaardige doch werkster kreeg in de meeste reizende comedianten, gevallen een nieuwsgierig-e hos- acteurs en actrices van vaste systeem van corruptie, waarvan enkele regisseurs met „handelstheaters. pita uit te beelden of zij bleef in haar beroep en stelde ook Meestal echter zij, die op het geest" zich bedienden, behoeft op het witte doek een werkster tooneel geen gelegenheid kregen thans, nu het gelukkig niet voor, die dan den eleganten een rol van beteekenis te meer bestaat, niet gesproken jeune-premier, een emmer vuil vervullen en die eerst in de te wórden. De film begon de duizendwater over zijn witte broek film bewijzen konden leveren meter grens te overschrijden en moest gooien. van hun gaven! Vanzelf moest dit voeren tot niet slechts in lengte, maar Zoo'n scène was het toppunt te groeien. van geestigheid in de film, om- een vast leger figuranten, welke ook "technisch Steeds meer personen waren bijeen kwamen, hun „beurs" streeks 1900! Hoe meer men tot de over- vestigden in een café, in de er vooi een opname noodig — te toen reeds wilde men nieuwe tuiging kwam, dat de film toch zuidelijke Friedrichstrasse zien, totdat de Berlijn, het kwartier, waar gezichten wel iets anders was dan alleen vervaardiging der historische de voornaamste filmfabrieken maar een curiositeit, — v/at films, de massa-regie bracht! minstens tien jaar lang door de lagen. Zekeren voorjaarsavond bcmeeste menschen beweerd werd Hier op die beurs, ging het \
VAN
KATtlAPINA ,B.USri
Verbaasd hield ze op om te luisteren...
Het gebruik van zilveren spiegels ter versterking van het lichteffect
Een ingenieuse uitvinding om bewegende figuren op te nemen. Het toestel draait hier met de dansenden mee
val Ernst Lubitsch, zijn hulpregisseurs, zorg te dragen, dat hij den volgenden morgen op Tcmpelhof de beschikking had over 250 „extra's". De heele Friedrichstrasse was in opschudding! Men raadde Davidson, den directeur-generaal aan, zijn jeugdigen regisseur eens ernstig te wijzen op zijn plicht, niet zoo met het geld te smijten! Wat moest men met 250 „zwijgenden" beginnen? Twee jaar later werkten onder Lubitsch' regie bij de verfilming van ,,Anna Boleyn", reeds 2000 figuranten mee en elke regisseur, die vanaf dien lijd historische beelden draaide, trachtte steeds grootere menschenmassa's voor de lens te krijgen. Het hoogtepunt werd bereikt in 1922. Nadat Lubitsch in „De vrouw van Pharaö, in de kampscène in de Gosencr bergen 3600 „extra's" liet meewerken, trokken in de Eichberg-film „Monna Vanna", 8000 „zwijgenden" voorbij het apparaat! Meer personen zijn nog nooit in ééne filmscène vertoond geworden, omdat de opname-machine aan bepaalde verhoudingen gebonden is en een grootere menschenrnenigte op het witte doek niet meer uit zou komen. Amerika kan echter de primeur van een dergelijk experiment boeken. D. W. Griffith, de beroemde regisseur, gebruikte reeds in 191 6, voor zijn tweedeelige film „Intolerance", die in het bijbelsche Babyion speelt, 3000 figuranten, terwijl dit aantal ook optrad in Douglas Fairbanks' „Robin Hood" en „Dief van Bagdad".
DE TERECHTSTELLING Een .scene uit een film, waarbij veel chineezen als „extra's" noodig waren
Hoe men de ,Sky-line" van New-York als achtergrond voor een film construeerde
MOOIE MEISJES die als extra's lichtelijk een kans krijgen om vooruit te komen
ALBERT-ROGELL
n
een der regisseurs van de First National hanteert zijn megaphone om Alec H. Francis en Molly O' Day wakker te roepen
In den glorietijd der historische en exotische films, boden zich in Hollywood niet minder dan 50.000 „extra's" aan! Een kwantum, waar wij ons hier geen denkbeeld van kunnen vormen i In het land van militaire tucht en orde, Duitschland.kon het niet lang duren, of een zoo groot aantal personen, met dezelfde belangen in een beroep vereenigd, moest een bond in het leven roepen! Een vaste „beurs" werd gesticht, waarop alleen bondsleden werden toegelaten, terwijl de minimum daggage werd vastgesteld! De vraag naar figuranten was in dien tijd echter zoo groot, dat naast de officieele, nog „wilde" beurzen bestonden, daar de erkende beurs niet aan alle aanvragen kon voldoen. Te meer, daar de eischen aan elk individu in het bijzonder gesteld, steeds strenger werden; inplaats van een massa zonder uitdrukking, verlangde men thans „sprekende" koppen, waar iets van uitging! — Dergelijke typen, waren echter zeer zeldzaam onder de „extra's". In Hollywood heeft nimmer een „figurantenbeurs" bestaan, bij het General Casting Office, heeft elke figurant zijn nummer! Als de aandrang van nieuwelingen te groot wordt, sluit het aanmeldingsbureau zijn poorten, hoewel het lieden van onverschillig welk beroep, aan-
neemt. Hierin verschilt Amerika met Europa; waar als voorwaarde gesteld wordt, dat men alvorens als „extra" in aanmerking te kunnen komen, aan theater of variété verbonden moet zijn geweest! Het is derhalve voor de euro peesche hulpregisscurs niet zoo gemakkelijk als voor hun amerikaansche collega's veel figuratie bijeen te brengen, omdat door bovengenoemde bepaling, hun arbeidsveld veel kleiner is! Dan is er nog een belangrijke factor, welke het aanwerven van „extra's" verzwaart en wel, de onmogelijkheid voor deze lieden om vooruit te komen. Vroeger kon de minste „zwijgende", midden in de opname, een rol toebedeeld krijgen.. Al was zulk een rol van nog zoo weinig beteekenis, kon zij voldoende zijn, om een vrouw of man, naar voren te brengen. Thans, nu zelfs de kleinste rol, door een actrice of acteur wordt vervuld, is dit niet meer mogelijk. Er zijn nu geen figuranten meer, die hun eigen costuum dragen op zulk een wijze, dat men dadelijk kan bemerken, tot welk gilde zij behooren en die daar trots op zijn. In navolging van Amerika, wordt de hedendaagsche figuratie aangekleed door groote modemagazijnen, die daartoe contracten met de diverse filmconcerns afsloten.
Eertijds keek men eerst naar het kleed en dan naar de(n) persoon(en), welke het dragen moest (en), momenteel vindt juist 't omgekeerde plaats! Het aantal lieden, dat zich als „extra" aanbiedt, is legio, in doorsnee zullen er echter niet meer dan een 300, hun dagelijksch brood in kunnen verdienen. Vandaar, dat velen van hen, er een ander vak bij uitoefenen. Niettegenstaande de slechte arbeidsgelegenheid, droomen jonge menschen er nog steeds van, door als „extra" te beginnen, eenmaal tot roem en t o t . . . veel geld verdienen te komen. In werkelijkheid is het meestal op de volgende manier gegaan: een regisseur bemerkt een gezicht of gestalte, welke hem belangrijk en merkwaardig genoeg lijkt om door de film vereeuwigd te worden, want zoo redeneert hij, in de eerste plaats moeten mijn medespelenden er goed uitzien; het acteeren zal ik ze wel leeren, dat is mijn zaak! Vanzelfsprekend kan men een beginneling geen rol van beteekenis geven, want hij zou deze reeds niet kunnen spelen, door gebrek aan routine. Men geeft zoo iemand derhalve een klein trekje te doen. Bewijst hij daarmee, dat hij talent voor het optreden voor de lens bezit, dan voert men de opgave langzamerhand op, tot een afgerond geheel verkregen is. Maar, hoe weinigen wordt zoo'n kans geboden ? En hoe vaak blijkt ook niet, dat zelfs de beste regisseur wel eens vergeet, dat talent niet „als kippeneieren in een broedmachine wordt uitgebroed' i,
'
gebleken dan redeneering of sen partij te trekken. Vastberaden trad ze op de gemeenschapuitleg. Katharina Bush realiseerde pelijk deur toe, klopte, en riep: „Algy, het schijnt, dat je mij het genot er van. Zij was vatbaar voor alle graden van ge- voor bent. Als je klaar bent, noegen zoowel als van ontwik- kom ik aan de beurt." Terwijl ze haar dik aschblond keling. Dit was alzoo de wijze waarop de dingen gebeurden in haar opbond, beefde ze even. trilling door haar leden voer, Lord Algy's wereld, dus — zoo „Heel goed, liefste, riep hij toen zij de groote hall binnen- moest het. terug, „als ik er voor beloond traden. „Geel zal je zoo mooi staan, word tenminste." Lord Algy kende het klappen „Daar zal ik over te beslissen van de zweep en zijn volkomen schat," fluisterde hij, haar oor hebben," dacht de jonge dame, kussend, ,,het zal zoo zacht en zorgelooze houding kalmeerde „en geen ander-". haar. Een kamerdienaar trad soepel zijn." Aan het diner zag zij er alDe knecht klopte aan de bescheiden op zijn meester toe lerliefst uit. Het geel stond om hem iets mede te deelen. deur om aan te kondigen, dat prachtig bij haar blanke huid de chocolade gereed was, en zij Het volgend oogenblik zaten ze en de ongewone soepelheid van in de. lift en even later stonden keerden terug naar de zitka- hét gewaad verzachtte haar al mer. Hij was allerbeminnelijkst, ze in een helder verlichte, goed terwijl hij haar hielp bij het te strenge verschijning. Zij had verwarmde suite. nooit van eenig kunstmiddel ge„De kleuren en die imitatie inschenken — maar Katharina bruik gemaakt, zelfs niet geChippendale zijn allervreese- Bush besloot hem nu een poosje tracht haar vrij slordig kapsel lijkst, niet," zeide Algy rond- op een afstand te houden. Het te veranderen, maar nu zij uit ziende, „maar laten wij er ons spelletje was beslist onderhou- was voor haar genoegen en wel niet aan ergeren, het is maar dend en moest zoo lang moge onder de meest rooskleurige en voor één nacht. Dan is de Pa- lijk gerekt worden. omstandigheden, Lord Algy vond het ook schitterende latial in Parijs toch heel iets lag er in haar vreemde, somanders. Ik ben blij, dat Hauson amusant en dus bleven ze hun bere oogen een vage bctoovevoor bloemen heeft gezorgd." gesprek een uur ruim op meer ring en in haar diepe stem een zakelijken toon voortzetten. Dan Groote bundels rozen ston klank, die het oor zeldzaam den op de tafel en den schoor- deelde ze hem mee, dat ze zich streelde. voor het diner wilde gaan kleesteenmantel. Katharina Rush Zij had nooit met hem gedivond het schitterend, maar den, waarmee ze binnen twin- neerd, alleen geluncht en nu tig minuten gereed zou wezen. daar het hem „allervreeselijkst ,, Ik zal je kamenier moeten moest zij opletten hoe alles toetoescheen," was het verstanzijn, liefste. Ik ben er uitmun- ging. Toen zij het eerste jaar diger om haar bewondering niet tend voor geschikt. Ik heb bij „Liv" en „Dev" was, h;ul te laten blijken. Mijnheer Benjamin Devereux „Dadelijk zal er thee ge- nooit tobberij met die nare ha- werk van haar gemaakt, maar bracht worden. — Ik bedoel ken — en ik zou zoo graag je met verontwaardiging had zij chocolade liefste, — en wij haar borstelenI" zijn voorstel om met hem te Uit zijn oogen straalde een gaan dineeren, zoowel als zijn zullen het ons zoo gezellig mogelijk maken. Je kamer is vroolijke glans en zijn knap ge- edelmoedig aanbod om een hier. Je reistaschje zal wel laat was heel dicht bij het hare. nette woning voor haar te la„Wellicht — morgen", ant- ten inrichten, afgewezen. Geen boven gebracht zijn, denk ik. Katharina Bush trad nader woordde Katharina Bush, ter- oogenblik was het bij haar open verdween achter de deur. wijl zij vlug in haar kamer ver- gekomen, om haar gunsten ooit Er brandde een helder vuur dween en de deur sloot. aan iemand anders te schenen de gordijnen waren neergeLord Algy stak een sigaret ken dan aan een aristokraat, laten. Op een stoel stond een aan en lachte stil voor zich van wien zij „toon" zou kungroote kartonnen doos, ge- heen. Iets dergelijks was hem nen leeren. Geen bewoner van adresseerd aan „Mevrouw nog nooit overkomen. Bindon's Green, geen huisRufus." „Zij is een wonder!'' vriend, geen reisgenoot in den Hij wierp zijn sigaret weg morgentrein „Wie — is dat ? — en waarhad ooit een om staat het hier?" vroeg ze en begaf zich door de gang vriendelijk woord ontvangen, met 'n stem diep als een bron. naar zijn kamer achter de hare, noch zelfs het topje vanhaar „Het is een met bont ge- waar hij zijn bediende bezig mooie, blanke vingers aangevoerde mantel, schat," ant- vond met het bad klaar te ma- raakt. Zij geleek een tros druiwoordde Lord Algy, terwijl hij ken in de badkamer, die beide ven, waarvan het teere waas van elkander volkomen was bewaard. het koord losmaakte ,,en een apartementen japon. Ik was bang, dat je het scheidde. Zij volgde in alles Lord Algy, koud zou hebben op de boot „Mevrouw scheen nog geen terwijl zij haar soep lepelde. — en misschien niet veel bad te verlangen" — zei Hau- Voor oesters had ze bedankt en bagage 'mee wilde brengen. ' son eerbiedig, „daarom heb ik had op hem gelet, terwijl hij Een zacht rood kleurde de dat van Uw HoogEd. maar de zijne met het genot van een bleeke wangen van het jonge eerst in gereedheid gebracht." fijnproever nuttigde. Zij had Een paar minuten later plaste niet juist geweten welk coumeisje. Iets in haar verzette er zich tegen geschenken aan Lord Algy in het zacht geuren- vert gebruikt moest worden. Ze de water, een vroolijk wijsje dacht wel. dat het die kleine te nemen. „Vriendelijk dank. Ik wil ze fluitend. drietandige vork zou wezen, Katharina Bush hoorde hem, maar wilde liever geen vergisgraag voor dit uitstapje van terwijl ze haar bleek gezichtje sing begaan. u leenen. Dat Katharina zoo opzettelijk met een spons bette. Verbaasd vermeed geschenken van hem hield ze op om te luisteren. wordt „Hoe komt hij er toe om op aan te nemen, verraste en . . . bebeloond dezen tijd van den dag een bad schaamde Lord Algy. O o k al» gij ons d e Het is nooit prettig om te te nemen," dacht ze. „Het is toch geen zaterdag. d e u g d d o e t om o n d e r merken, dat je het karaktervan Toen drong het tot haar uw vrienden nieuwe een ander hebt onderschat. a b o n n e e s voor o n s Lord Algy voelde zich daar- door, dat het wellicht gewoonte door onbehagelijk en daarom was in zijn wereld om te baden blad te werven ! ! ! drukte hij Katharina met een voor het diner. Een hel rood teedere liefkozing in zijn ar- blosje kleurde haar wangen - Voor elk a b o n n é o n s o p g e g e v e n men — tegenover vrouwen was zij moest er steeds op bedacht z e n d e n wij e e n m o o i b o e k ! deze manier hem altijd beter zijn te leeren en van haar les-
ly
fmh
Algy voelde zich gelukkig, dat Katharina zoo spoedig had* toegegeven. „Ik hoopte, dat je er in toe zou stemmen, lieveling," fluisterde hij, terwijl hij zijn arm om haar heen sloeg. „Je zult zien, dat ik gelijk heb en dat ik alles zai doen om je ont zaggelijk gelukkig te maken. Van middag heb ik mijn bediende er heen gezonden om de kamers voor ons te bespreken en alles in orde te brengen." Dat klonk niet onaardig en Katharina Bush glimlachte even, hetgeen een hooge zeldzaamheid was. Er gingen uren en dagen voorbij, zonder dat de glimp van een lachje om haar roode lippen verscheen. In het ongewisse licht voelde Lord Algy het meer dan dat hij het zag en het verwarmde hem. Zij was hem een raadsel, had hij zijn besten vriend in het battaillon meegedeeld — daarin lag haar bekoring. „Soms behandelt zij mij als of ik de grond was onder haar voeten" vertelde hij aan Jack Kilcourey. „Ik geloof, dat ze geen greintje om mij geeft! Ze haalt zich volstrekt geen nonsens in het hooffl en ze is verbazend kranig!" Toch had hij er voor gezorgd, dat Jack haar nooit te zien kreeg — ook had hij hem haar naam niet genoemd! Weldra hadden zij het hotel bereikt en Katharina Bush was c*i beetje ontevreden over zichzelf, omdat een zenuwachtige
DEDEUGD
\
VOOQ
ONZf OlETOHiEIM VAM PA&rUM) LEZERESSEN ',
• DOOR-
v
F L . O R A AMSTELSTRAAT
DIRECTIE DIFRAEN
AMSTERDAM
Telefoon 43306
ledere avond 8 uur De groote Lachrevue
VAN ITIOND TOT MOND Hotel-Cabaret „SPOORZICHT"
7 AlLEfrN^PRINGLE: V
AILEEN PRINGLE
78588. K e u r i g nedeeiig c o s r u u m estaand u i t j u m er, TOK en m o u w oos j a k j e . A a r d i g is de geolooide rok en jasje te maken van w a s c h b a a r flanel of popeline en de j u m D e r van gestreeDt t r i c o t . De rok bestaat uit twee banen. Benoodigd van 135 c M . breede stof voor het Dakje M 2 en van 135 c M . breed t r i c o t voor den jumDer M 1.50. V e r k r i j g b a a r in b u s t e m a a t 90, 95 of 100 c M . II
DIT het Merk der g o e d e F i l m s J
PENSION SALOMONS Gelklngestraat 39, Groningen
PRIMA KEUKEN Centrale verwarming Stroomend water in alle kamers In Centrum gelegen Kamers vanaf f 3,50 per dag
Als m e n v a n d e noodzakelijke artikelen spreekt, welke bij het toilet eener vrouw b e h o o r e n , denkt m e n a a n h a n d s c h o e n e n , h a n d t a s s c h e n , schoenen, kousen, h o e d e n , details, die h e t g e h e e l c o m p l e t e e r e n . E r is echter n o g iets, w a a r a a n m a a r a l t e v a a k slechts vluchtig a a n d a c h t g e schonken wordt, ik m e e n h e t , parfum. P a r f u m moet nooit o p de k l e e d i n g g e s p r e n k e l d worden, d o c h i n d e huid gewreven w o r d e n ; d e porieën n e m e n h e t vocht i n zich o p en v e r s p r e i d e n den g e u r n o g langen tijd. Deze wijze van p a r f u m e e r e n geldt ook voor a r m e n e n h a n d p a l m e n , gelaat en h a l s m o e t e n echter slechts l u c h t i g gebet w o r d e n .
LEEUWARDEN
r a n t vrouwen, wier uiterlijke verschijning een harmonisch g e h e e l u i t m a a k t , o p het parfum n a . E e n vrouw, v a n werkelijke b e s c h a v i n g , zal a a n d e keuze v a n h a a r o d e u r evenveel zorg besteden als a a n die van haar overig toilet. Nooit moet zij dit a a n d e r d e n overlaten. H o e w e l e r zeer vele zaken zijn, d i e een m a n ongetwijfeld beter k a n uitzoeken, dit k a n echter niet g e z e g d w o r d e n van p a r f u m , tenzij hij nauwkeur i g weet, welk f a b r i k a a t d e d a m e zijns h a r t e n s g e b r u i k t .
Luxieus ingerichte zaal met groote dansvloer Steeds optreden van eerste ranss artisten
Tevens verbonden: Hotel-Café en Restaurant en Garage voor 100 wagens. PRACHTIG GELEGEN IN HET CENTRUM Eigenaar en D i r e c t e u r : S. CASTELEIN
Concert-en Theater-Bureau B.HIRELINGS
EEN ANDERE FOTO VAN AILEEN
Luthersche Burgwal 10. Den Haas.
ONTVANGEN DOEKEN
E e n zeer voornaam iets is, welk p a r f u m men gebruikt. Volgens mijn idee k o m e n slechts drie soorten in a a n m e r k i n g , die m e n afwisselend, a l n a a r 't tijdstip van d e n d a g e n d e n a a r d der k l e e d i n g gebruikt. D e vele, in d e n h a n d e l g e b r a c h t e merken, kan m e n gevoegelijk in drie hoofdklassen v e r d e d e n e n w e l het exotische oostersche p a r fum, het p a r f u m met d e zware zoete b l o e m l u c h t en d e frisschc zuivere o d e u r als e a u d e cologne, lavendel, enz. Deze drie zijn d e p a r f u m s voor d e b e schaafde vrouw. H e t eerste gebruikt men des avonds, bij officieele g e l e g e n h e d e n , a l s „ g r o o t toilet' g e v r a a g d wordt, h e t tweede is uitstekend t e g e b r u i ken bij h e t wandelcostuum, terwijl h e t d e r d e h e t beste g e schikt is, wanneer m e n sportkleeding d r a a g t .
Huize onrust.
Bij d e firma v. H o l k e m a & W a r e n d o r f t e A m s t e r d a m verscheen 'n a l l e r a a r d i g s t meisjesb o e k , getiteld ,,Huize o n r u s t , " g e s c h i e v e n d o o r W i l l y Petition. Het is een warm gevoeld, aardig verhaal v a n een groot gezin, w a a r „ m o e d e r " een schild e r e s is e n g r a a g n o g veel tijd vrij m a a k t o m h a a r kunst t e k u n n e n beoefenen. M a a r tegelijk i s zij d e ziel van h e t gezin, e n d e v r a a g b a a k voor m a n e n k i n d e r e n . Zij weet d e gezelligheid in huis te h o u d e n e n d e n geest v a n behulpzaamheid. Door een n o o d l o t t i g s p o o r w e g o n g e l u k is zij v e r p b c h t m a a n d e n l a n g v a n No. 78942 namiöaagju huis t e zijn. jonge rr.eisj de c G o e d is b e s c h r e v e n , hoe h e t crèüe kuns.zijó h u i s h o u d e n en o o k d e kinde- kraag * T m van w i t t ren g e l e d e n h e b b e n o n d e r het ten Verkrijcbaa b e h e e r v a n v e r s c h i l l e n d e huis- den leeftijd Men heeft wel eens beweerd, 16 jaar h o u d s t e r s en o p g e l u c h t en vroo- tot d i g d van dat i e d e r e vrouw e e n indivibreede stof lijk i s dan weer h e t slot, n a d a t dueele o d e u r moest kiezen en 95 c M . h e t oudste d o c h t e r t j e eindelijk van garneerstof deze i m m e r gebruiken. a a n m o e d e r v e r k l a p t heeft, hoe Mijns inziens zou zooiets het- e r g ze h a a r m i s s e n e n n a a r Van deze a zelfde zijn, a l s w a n n e e r m e n h a a r verlangen, w a a r d o o r plot- dingen,die m s t e m m i n g dei steeds op dezelfde wijze gekleed seling d e o u d e e n e r g i e weer W e l d o n L t d t den z i j n gen gingboven k o m t . M o e d e r ziet in, ceerd, zijn Ik voor mij vind, d a t ook in dat zij wel gemist is g e w o r d e n geknipte p verkrijgbaai dit geval, in d e afwisseling d e en h a a r k i n d e r e n h a a r weer toezending ' b e k o r i n g ligt en indien m e n n o o d i g h e b b e n e n zij besluit en v e t m e l d i het n o . aan mevr het p a r f u m in o v e r e e n s t e m m i n g dus n a a r h a a r gezin t e r u g te s, met d e k l e e d i n g b r e n g t , zal m e n g a a n , a l is zij n o g niet zoo 2e MSi ici hy u yStismt ro. n261 Den H a a g , steeds m e t het resultaat tevre- sterk a l s v r o e g e r . den zijn. Ongetwijfeld zal h e t boek Hoewel costuums niet m e t g r a a g door meisjes gelezen woro d e u r s in directe a a n r a k i n g den, zelfs a l voelen zij er zich m o e t e n k o m e n , k a n i k h e t g e - in leeftijd a l iets t e o u d voor. bruik van „ r e u k - s a c h e t s " in d e N u . reeds is h e t voor Sint kast zeer aanbevelen, v o o r o p g e N i c o l a a s c a d e a u zeer a a n t e besteld echter, dat ieder kleedingvelen, d e n a a m m a g d u s wel stuk zijn speciaal sachet heeft. in h e r i n n e r i n g b e h o u d e n blijven. De „modekoningen,' de D e prijs v a n h e t boek is s c h e p p e r s van alle nieuwe snuff 2.90 g e b o n d e n . jes o p h e t gebied d e r vrouwenkleeding, moesten zich w a t meer en ernstiger b e z i g h o u d e n Let o p d e i n z e n d i n g e n met deze zaak. voor d e prijsvraag op d e In dooien van 30-60 en 90 et Tub« 80 c l . N o g al t e vaak o n t m o e t m e n pagina's 3. 7. i « Bij Apoth. en Drogisten . op straat, in theater of restau-
PUROL fmid
\
E e n mooi teint in 10 dagen ! Dat is het opzienbarend resultaat van deze nieuwe, wetenschappelijke schoonheidsbehandeling, welke diep doordringt in de onderlagen van de huid. Hier liggen de kliertjes die kleine vetdeeltjes afscheiden, welke de hnid de gladheid en elasticiteit der jeugd geven. De eerste sporen vart ouderdom verschijnen wanneer deze kliertjes uitgeput raken, en gebrekkig beginnen te werken. De huid wordt rimpelig en hard, het gezicht wordt ziekelijk en onfrisch. Crèmes en zalven zijn ondoelmatig, zij maken alleen de huid slechter doordat zij de poriën verstoppen en de kliertjes verslappen. De Radox behandeling brengt nieuw leven aan uitgeputte kliertjes, omdat deze hierdoor van zuivere geneeskrachtige zuurstof voorzien worden. Het reinigt de poriën en verfrischt den geheelen onderbouw der huid, wat een opmerkelijken invloed heeft op het geheele gelaat. Vlekken en ontsieringen verdwijnen als bij tooverslag en de huid heeft spoedig haar jeugdige frischheid en schoonheid herkregen. Om vetworrapjes te verwijderen, voegt men een theelepel Radox in een kop heet water, en bet de aangetaste plek gedurende eenige minuten. Droogt het gezicht af en de vetwormpjes zullen verdwenen zijn. Om rimpels te verwijderen voegt men een theelepel Radox in een kop gefiltreerde zure melk, en past dit middel eiken dag toe. Het zal de huid verfrisschen en de rimpels verwijderen. „Ik vind Radox ten uitstekend middel om vetwormpjes en puistjes te verwijderen, en alle overige huidaandoeningen. Het heeft alle eigenschappen die U het in Uzv advertenties toeschrijft. Ik ben dan ook van plan een regelmatig gebruiker van Radox te worden". 14 Oct. T
ACADEMIE DE DANSES - ROCCO DUBOIS 34
3. P. COENSTRAAT
- LA HAYE - TELEF. 71909
Privélessen en Clublessen voor eiken leeftijd
,n s 9 d £$$"
DANS-INSTITUUT
TH. W. B U S Poelestraat 2 9 Groningen Telef. 2 7 4 0
MODERNE = DANSEN Rhytraische Gymnastiek
Specialiteit in TAoderne en Artistieke foto's TAen zie de vele reproducties van ons werk in „Tiet Weekblad" Cinema SSheater
Schiedamschesingel 49-50 R o t t e r d a m — Telef. 51565
PROFESSIONAL LESSEN PRIVÉ-LES CLUB-LES
Ch. Bourbonstraat 2 Den Haas. Tel. 71205
DAMES- EN HEERENKAPPER - HAARWERKEN enz.
MILLE COLONNES AMSTERDAM CABARET VARIÉTÉ DANCING
Ready Cream In potten
J.
van 1 K G . & f 3 . —
LEVISSON
Zeepfabriek
's Gravenhage
Post Oiro No. 63197
E E N
J
A B O N N E
aan ons gezonden Daaraan is v o o r u ' N M O O I B O E K
verbonden ^_ ^m
N.V. Int. Conc. Dir. ERNST KRAUSS
^m
Woensdag 3 O c t . e n Vrtfdag 5 Oct.
DILIGENTIA - 8 UUR
Seizoen-Opening LIEDER- EN ARIA-AVOND door de beroemde Zweedsi he zangeres (Staatsopera te Berlijn)
QOTA
Godfried de Groot ^on £uykenstr, 2a - Amsterdam Tel 28474
DANS-INST. v. d. ZANDEN
(M^IS®[M STEMSITES I
Telef. 14713
UUNGBERG A D V E R T E E R T IN
Aan den vleugel: HENK ENDT
„HET WEEKBLAD"
Brahms, Sibelius, Jamefelt, Palmgren, Ponchielli, Puccini en Wagner. Londen : ,,'n Zeldzaam Phenomeenf" Stockholm : „Phenomenale stem l"
CINEMA & THEATER H E T BLAD v o o r geïllustreerde reklame VRAAGT
OFFERTES
f4.— ; f 3.— ; f 2.— en 11.—. plus rechten, aan Dilisentia Blüthner concertvleugel van Duwaer &Naessens,Kneuterd. Göta Ljungberg-platen
..HIS MASTERS VOICE"
VermageringsKuur of • . . de Onbewaakte Overweg W O O R D E N EN MUZIEK VAN CHEF VAN DIJK.
. P i k . ke .„ men.5cH enheb.ben wen .schenDieeen
mtf
heeft.
M&r^iA
Maa^.re
EN M^
2^-©
d
m^ P
\YUL .c^er men$chniet
Wm
m en.schen wiLlen
I
d i k doen Wii&reen d i k . k e r t n i e t ó ^ H i ^
mW
^
dik.ker
m
£
■
m
s
Jkaari..bid een 5l
geeft.
5^ ^m
dr
^
1jjn
Ikwerd
£ n «21I4
ik
mij
^
^
P
a,1.Ie
m
daggen
ï *=W*=i
Wm
d i k . w i j b d i k ma^k Ls t...otn
' \ - #-•;
Dikke menschen hebben wenschen Die een mager mensch niet heeft. Maag're menschen willen dik doen Waar een dikkert. niets om geeft. Ik word alle dagen dikker Ik aanbid een slanke lijn En als ik mij dikwijls dik maak Is ' t . . . om magerder te zijn.
Zwemmen doe ik ied'ren morgen Ik kan zwemmen als een rat Ik kan uren blijven zwemmen. Maar ik word alleen maar nat. W a t de and'ren er verliezen In het overdekt basin Zet zich aan mijn mollig lichaam En verhoogt mijn ronde lijn.
Ik verslijt een leger fietsen Maar ik trap vergeefs helaas 'k Heb getrapt in alle trappen Maar 'k blijf als volvette kaas. Ik hèb ruzie met mijn buren 'k Maak de menschen zenuwziek Uren doe 'k aan touwtje springen En aan Zweedsche gymnastiek.
Ik volg honderd duizend regels Ik volg ied'ren dag ,een raad Ik slik heele kisten pillen Maar . . . met mager resultaat. Dat wil z e g g e n . . . Ik word dikker Groei met vijf pond in de week. En een dikke portefeuille Krijgt vanzelf de apotheek.
Ik leef zuiver vegetarisch Als een bokje eet ik gras Drink per dag 3 liter water En eet vruchten uit de kas. Ik versmaad een malsche biefstuk. Ik kijk geen boterkoekje aan En geen roomsoes brengt verzachting In mijn kogelrond bestaan.
Vier en twintig specialisten Heb ik al geconsulteerd En hun speciaal receptje Heb ik geduldig geprobeerd. 'k Heb nu nog een laatste uitkomst Misschien eindigt dan mijn pech 't Radicaalst vermageringsmiddel 'N ONBEWAAKTE O V E R W E G .
S>
'*(**.
-.%
l Jpk^ "'' .
'■
■■:.■■'
l'ï > '■■'t
DE „HIS M ASTER'S VOICE" GRAM OPHONE en plaat en Philip's Geluidversterker is een ideale combinatie voor goede muziek in Groote Zalen. Dancings, Lunchrooms, Cafe's enz.
VALER? BOOTH BV en WERNER FUETTERER
VRAAGT PRIJSOPGAVE EN DEMONSTRATIE A A N :
WBLLilM SPÉIIEINKgEirS ..HAS INCITE GRAMOPHONE- EN RADIOHANDEL Redactie en Administratie: G algewater 22, Leiden. Tel. 760
90 •M
in de „Girl' van de revue
PASSAGE 46, DEN HAAG, TELEF. 13778 Verschijnt wekeiyks — Pr^s per kwartaal f 1.95 -
.
.
;
-
v
■
■'...
■ :; y\
^ J :■..■-•"'■;:■■■-.
