18e jaargang nummer 70
September 2007
Contactpersonen Inhoudsopgave
1
Contactpersonen
3
Van de redactie
5
Van de voorzitter
7
Pampus, het verslag van een gids
8
Voorzitter
Secretaris
Rob Zweverink Lobbrich Boudgerslaan 29 1382 MC Weesp Tel.: 0294-418407/06-25486821
[email protected]
Jaap Sluman Buitenveer 51 1381 AC Weesp Tel.: 0294-417646
[email protected]
Penningmeester
Havenmeester Jan Tuin Deurnestraat 34 1324 XA Almere Tel.: 036-5345308
Knutselmiddagen en verslag
10
Ik geef de pen aan Bella en Irene
11
Sudokupuzzel
12
Ferre Folkertsma Buitenveer 53 1381 AC Weesp Tel.: 0294-431953
Winterstalling
13
Leider winterstalling
Clubhuisbeheerders
Bedankje van Ria Vuijst
16
Martien van de Velden Hoflandlaan 8 1381 EL Weesp Tel.: 0294-263702
Hannie Munnikes Ria van den Emster Tel. clubhuis: 0294-480664
Jachthaven
Winterberging
Ossenmarkt 46 1381 LX Weesp Tel.: 0294-431588
Nijverheidslaan 1a 1382 LE Weesp Tel.: 0294-480664
Redactie en kopij Eric van ‘t Hoff Dorpsstraat 126 1393 NK Nigtevecht Tel.: 0294-410940
[email protected]
blz. 1
Bezoek ook onze website www.zeemeerminweesp.nl
blz. 3
Van de redactie
Van de voorzitter
Wij hadden, na een geslaagde motorhome vakantie in Oost Canada met veel kano tochtjes, nog wat kopij op de plank liggen die u in dit nummer terugvindt. Het betreft een verslag van een van de knutselbijeenkomsten, de leerzame Vakmanschap is Meesterschap van Bella en Irene en een sudoku-puzzel, aangeleverd door Johan van den Emster. Verder gaan onze schepen op 13 en 14 oktober weer het water uit en heeft Martien daarvoor het jaarlijkse schema aangeleverd wat u kunt vinden op pagina 13 tm 16. Ook Joop Adolfse, die de VVVman van Weesp aan zijn jasje heeft laten trekken door onze voorzitter vanwege het ontbreken van de Weesper havens in de VVV-gids (hoe bestaat het?) trakteert ons opnieuw op een heerlijk stuk leesplezier. Ditmaal in de rol van gids op het eiland Pampus. De VVV-man wist eigenlijk ook niet waarom de havens niet waren opgenomen in de gids, maar beloofde beterschap. Wij zullen zien!
Het grootste deel van de zomer zit er al weer op. In mijn laatste stukje schreef ik over het slechte weer en dat had ik blijkbaar niet moeten doen! Het is wel een totaal andere zomer geworden dan het vorige jaar. Weliswaar is de temperatuur steeds goed gebleven, erg standvastig was het allemaal niet. Maar goed voor het uitkiezen heb je het nu eenmaal niet. Wat mij opviel was de ongeremde groei van grote boten. Waarschijnlijk door het weer naar de kleinere vaarwateren gedrongen, was het hier en daar gewoon onprettig om met ze op te varen of tegen te komen. Met name in de stadjes en dorpen was het erg druk.
De Rabobank heeft ons geschreven dat zij binnen Amstel en Vecht hun sponsorbeleid aan het herzien zijn. Zij gaan zich met name richten op de speerpunten van Rabobank Nederland (hockey, paardensport en wielrennen). Concreet betekent dit zij stoppen met te adverteren in ons blaadje. Wanneer u dus wilt adverteren op de paginagrote achterkant of iemand kent, laat het ons dan weten. Sophie van den Heuvel en Eric van’t Hoff Voor het clubblad van 15 november 2007, graag kopij inleveren vóór 01-11-07, liefst per e-mail:
[email protected] blz. 5
In Friesland kwamen we ons oud lid Dirk Nagtegaal met zijn vrouw tegen. En op de terugweg naar Weesp zagen we de boot van Leo Verheul naast zijn huis in Kalenberg liggen. Maar dat zullen ongetwijfeld wel meer leden hebben gezien. Op verenigingsgebied werden we onaangenaam verrast met de mededeling van de belastingdienst dat we opeens omzetbelasting moeten gaan betalen. En nog wel met terugwerkende kracht. Nog afgezien van het feit dat we niet met terugwerkende kracht de gasten alsnog de BTW kunnen laten betalen, word je zo gestraft voor het handhaven van lage liggelden. We doen namelijk commerciële havens oneerlijke concurrentie aan. Zo word je gestraft voor het handhaven van lage liggelden.We gaan uiteraard niet zonder slag of stoot akkoord. Op een verzoek van het GAD om tijdelijk gebruik te kunnen maken van onze winterstalling, meende het bestuur, gezien onze goede relatie, hier goedgunstig over te beslissen. Met als voorwaarde uiteraard dat wij over ons clubhuis en werkplaats konden blijven beschikken en dat het terrein weer tijdig ter beschikking zou staan. Van het ziekenfront weer wat nare berichten. Rie Vuyst moest bestraald worden en daarna geopereerd. Mevrouw Schippers ondergaat een chemokuur en mevrouw van Vliet moest ook al geopereerd worden. Namens het bestuur wens ik allen een voorspoedig herstel. Met de beste groeten, Rob Zweverink blz. 7
Knutselmiddagen en verslag Al in het voorjaar heb ik eens een van de knutselmiddagen bezocht. Ik voerde een gesprek met de initiatiefnemers er van: Marian Buninga en Loes Tuin. Het moet mij als eerste van het hart dat ik enorm verbaasd was dat er zoveel vrouwen (iedere keer ongeveer 20), een echte “damesclub”, enthousiast deelnemen aan het knutselen. Onder hen voornamelijk leden maar ook kennissen van de leden schuiven regelmatig aan. Het idee om een knutselmiddag te organiseren is eigenlijk gekomen doordat Marian Buninga een periode ziek was en zij zich tijdens haar ziekteperiode bedacht dat een gezamenlijke activiteit met anderen wel heel plezierig zou zijn en een leuke afleiding. De club vierde in juni 2006 haar 5-de jubileumjaar en laat daarmee zien een echte blijver te zijn bij de Zeemeermin. Er wordt van alles gemaakt: kaarten (deze worden ook geregeld verstuurd naar zieke leden), dozen worden beplakt met allerlei materialen, kerstlampjes en passversieringen worden ontworpen en gemaakt, zelfs mappen worden bewerkt. Het is een echte ‘damesclub’ maar Loes en Marian hebben mij verzekerd dat de mannen onder ons ook van harte welkom zijn. Ik ben bang dat ik met mijn 2 linkerhanden onze Zeemeerminnetjes alleen tot wanhoop kan drijven maar ik raad iedereen aan, vrouw of man, om tijdens een van de volgende knutselmiddagen van 13.00 tot 17.00 eens een kijkje te gaan nemen. Misschien raak je eraan verknocht. Er wordt na afloop, als afsluiting ook nog gezamenlijk gegeten (er bestaat zelfs een gerechtenlijst). De volgende middagen wordt er weer geknutseld in het clubhuis: - 21 oktober - 11 november - 2 december - 16 december
Ik geef de pen aan
Vakmanschap is meesterschap.
Het is wel eens moeilijk te begrijpen waarom tennissers zo stralend van de baan af komen; of ze nu gewonnen of verloren hebben. Over die ervaring rolt er zelden iets zinnigs uit hun mond, maar inmiddels bevinden wij ons in dezelfde boot als die tennissers. Ons valt het al even moeilijk om aan anderen uit te leggen waarom twee volwassen en behoorlijk aan de maat zijnde dames zich met zoveel plezier in de lage ruimte onder een boot wurmen om in de motregen mosselen -wel een kruiwagen vol ! -- van de romp af te steken en de dikke lagen teervervanger af te rabben. Wanneer we, terug in Amsterdam, bepakt met apparaten en verfbussen in een rolkarretje naar huis gesloft komen, begrijpen onze buren er niets van. Misschien zijn het onze mijnwerkersgezichten met zwart omrande ogen en monden die hen doen verstommen. Al begrijpen onze Amsterdamse vrienden het niet, wij hebben inmiddels een belangrijke levensles geleerd: Tenco kruipt waar het niet kan gaan en vieze gezichten zijn een teken van arbeidslust. We hebben het gevoel een wondere wereld betreden te hebben. De charme ligt misschien in dat energieke geloof in het zelf kunnen doen dat bootliefhebbers uitstralen. En ze kunnen het ook: zo'n 70 boten die met vereende krachten uit het water gehaald worden om als stukjes van een legpuzzel naast elkaar gelegd te worden, en dat binnen een werkdag. Op de werf leren we een wereld van expertises kennen die we nooit vermoed hadden, en waarvan we nooit geweten hadden dat je die nodig had om een schuitje varende te houden. Maar we worden hierin blijmoedig bij de hand genomen en ook geadviseerd door een achtergrondkoor van wijze mannen. En dan hebben we het nog niet eens over de vaktermen die we leren: zo is de `stripper' geen danseres die uit de kleren gaat, maar een gemeen verfoplosmiddel; is Owatrol geen Zweedse sprookjesfiguur maar een roestbestrijder, en hoe heette dat apparaat ook alweer waarmee je iets deed om je raamrubbers strak te trekken...
U bent van harte uitgenodigd!!! Bella en Irene, de pen geven wij aan Bart van Plons blz 10
blz. 11
Volgorde en regels voor de winterstalling
Karrenploeg zaterdag 13 oktober 16.00
Zaterdag 13 en zondag 14 oktober 2007 gaan we weer met onze schepen naar de winterstalling. Moet er nog wat aan uw bok gedaan worden, doe dat dan nog zodat u niet voor problemen komt te staan. Op zaterdag 13 oktober moeten de onderstaande eigenaren met hun schepen om 16.00 uur voor de wal liggen, bij de kraan.
Cas Attema
Henk Corver
A.Rol
Iet Tresoor
Jack Rouw
H.Drexhage
1. Kees Ottenhof
6. Rob Zweverink
Transport zaterdag 13 oktober 15.00 uur
2. Martien van de Velden
7. Ger ter Meulem
Bertus Verwoert
Nico Schagen
3. Piet Buninga
8. Ab Beentje
Ruud Vermeulen
Marce Verwoert
4. Andries van de Wal 5. Peter van’t Padje
Op zondag 14 oktober moeten de onderstaande eigenaren met hun schepen om 09.00 uur afgemeerd liggen bij de kraan.
.
Bokkenploeg zaterdag 13 oktober 08.00 uur
9. Albert Vos
14. Ton Niesen
10. nader te bepalen
15. Niels Attema
Bart Groenheide
Johan van den Emster
11. Jaap Sluman
16. Juul Bauwens
Ted van Vliet
Erik Balt
12. Ad van Meurs
17. A.Esman
Ferre Folkertsma
Pim vd Boogaard
13. Jan Visser
18. Cees Schippers
Bokkenploeg zaterdag 13 oktober 16.00 Ton Niesen
Spaans
19. Jack Rouw De overige leden krijgen in de loop van de dag te horen wanneer zij met hun boot voor de wal moeten komen.
Waterkant zaterdag 13 oktober 16.00 uur Ad van Meurs
Theo Tubergen
Dick Meijerink
Steve Legget
Albert Vos
Niels Attema
blz 13
blz. 14
Iedereen dient zondag om 08.30 uur aanwezig te zijn op de winterstalling en zich te melden bij zijn ploegleider voor verdere instructies Aanvang werkzaamheden 09.00 uur, iedereen blijft tot de werkzaamheden zijn voltooid en niemand gaat zonder toestemming eerder weg. De eigenaar van het schip is aanwezig bij het transporteren en blijft zelf verantwoordelijk voor zijn of haar schip. Tijdens het transport mogen er geen personen aan boord zijn. KAR NOL Henk Corver Cees Ottenhof Peter van ’t Padje Cas Attema Gerard Tresoor Ab Beentje A.Rol Jan Eickhout R. Heus G.ter Meulen
KAR KIEP Jan Dupont Leo Verheul B.Jansweijer Chris v.d. Vaart Walter Pareira Jan Visser J.W.van Kooten (2X) Luc Meijerink Bert Matla
KAR DIRK Kees Vuyst Willem van Deijl A.Esman Jack Rouw Andries v.d. Wal H.Drexhage. K.Schipper Mw.Beentje jr.
WATERKANT
TRANSPORT EN BOKKEN Bertus Verwoert Ruud Vermeulen N.Schagen M.Verwoert Eric van ’t Hoff Ted van Vliet Bart Groenheijde Ton Niesen Eric Balt J.vd Emster J. Spaans P.vd Bogaard
VERKEER
Ad van Meurs Jelle Hester Theo van Tubbergen Niels Attema Albert Vos Christiaan Twiller D.Meyerink Fabrice Verwoert S.Legget. I.Pouwels
blz 15
T T T T B B B B B B B B
CLUBHUIS Hannie Munnikes Ria van Emster Bep Beentje
COÖRDINATIE Winterstalling Rob Zweverink J.Sluman M.vd Velden
JACHTHAVEN Jan Tuin sr. J.Tuin jr.
Hiermee wens ik jullie een prettige werkdag en een goede samenwerking. Uw auto kunt u parkeren bij het N.S.-station of naast de tunnel; dus niet bij Karwei, GAD of Mühl. !
Hartelijk bedankt! Voor het medeleven tijdens mijn ziekte en de vele bloemen en kaarten die ik mocht ontvangen. Ik ben 16 augustus uit het Ter Gooi Ziekenhuis ontslagen, maar de revalidatie zal zeker nog drie maanden duren. Hartelijke groeten van Ria Vuyst
R.vd Boogaard K.Seldenrijk T. Goosen Frans Heitz Rene van Twiller SPUITPLOEG J.Bauwens D.Daam de Vries KARREN J. Munnikes
blz. 16
PAMPUS Verslag van een gids Sinds april van dit jaar ben ik na studie en opleiding geslaagd voor het examen van gids op Pampus. Ik heb nu “status en bevoegdheden” op het eiland en in het fort. Mijn taak is om op afroep op te treden als gids en bezoekers een historisch en technisch verhaal te vertellen over het enige forteiland in Nederland. De historie begint rond 1691 en de techniek eindigt bij een beschrijving van de vier gigantische kanonnen, die de kanonnen van Navarone hebben geëvenaard.Voorwaar een breed spectrum. En dat maakt dit baantje aantrekkelijk. Hoewel Pampus hemelsbreed niet ver is gelegen van onze haven, maak ik Mij sterk, dat weinig of geen zeemeerminnen en -mannen met hun schip recent hebben aangelegd in de keurige haven van Pampus. Bij mooi weer liggen er naast schepen van de bruine vloot, het veer Muiden-Pampus ook vele particuliere jachten, waarvan de opvarenden een bezoek brengen aan het fort. Per jaar heten we rond 40.000, soms per dag 250 of meer, bezoekers welkom. Een prachtig bezoekerscentrum (met hap, drank,souvenirs, etc.) en een vrijwel gereed gerenoveerd Werelderfgoed van UNESCO is de moeite van een bezoek waard, als je het een moeite wilt noemen om in plaats van de Vecht eens de sluizen door te gaan en koers Noord naar Pampus te nemen. Als gids vertellen wij een serieus verhaal, zelfs als iedereen weet dat het fort nooit in oorlogstijd is gebruikt. Toch hebben ca. 200 man tijdens de eerste wereldoorlog vier jaar lang het fort bemand met veel ontberingen en primitiviteit in de 80 verblijven, variërend van manschappenverblijven tot smederij, keukens en ziekenboeg annex apotheek en zelfs
gevangeniscellen. Noem het maar op. De totale watervoorziening van het fort kwam uit de hemel via een slim buizenstelsel....Naast het serieuze verhaal zijn er ook sappige anekdotes te verhalen, grenzend aan de fantasie! Dat laatste is het verhaal van een gevaarlijke slag die door het fort kruipt. Vooral onze bezoeksters verbleken daarbij. De slang zou zijn ontsnapt bij het bezoek van een therapeut,die in het fort een cursus gaf tegen angsten.Hij had daartoe o.a. een mand met slangen bij zich die hij niet op tijd kon sluiten. Eén slang ontsnapte... Als gids bezorg je tedere gevoelens bij vrouwelijke bezoekers als je de vele nestjes laat zien van piepkleine boeren zwaluwtjes. Dat brengt de gids vaak in tijdnood. Ik wijs op het onderscheid in de fortbemanning tussen officieren en kanonniers. De archeologie die in het fort, na de verwoestingen door de Duitsers en later de Muiders, is bedreven laat nog zien dat officieren een gelakte houten vloer in hun verblijven hadden, de manschappen een ruw houten vloer, de officieren een eigen keuken en ook voor de verwarming van hun verblijven een echte schouw hadden en de manschappen een gewone haard. De Commandant had een eigen privaat. De rest van de bemanning (ca.175 man exclusief officieren) had slechts 4 privaten ter beschikking. Het kwam er op neer dat de commandant nummertjes aan “behoeftige” verstrekte en dat ieder keurig op zijn beurt moest wachten.Het fort tenslotte heeft een voor de gidsen spannende pikdonkere gang. Met een gemengd gezelschap daar achterelkaar doorheen te gaan levert hilarische geluiden op, die mij voor we de gang inlopen, doet meedelen dat melding van aanrandingen door mij in behandeling kunnen worden genomen voor dagvaarding door justitie ! Joop Adolfse even geen schipper, maar gids op Pampus.
