COLOFON Redactieadres: VZW BLUE ARMY POSTBUS IZEGEM

Afgifteakantoor Brugge Mail - P2A8139 JAARGANG 14 Nr.1 AUHGUSTUS‘11 - verschijnt 6-maal/jaar (februari, maart, mei, augustus, oktober, december)

countdown viking “De vikingen staan voor de deur”. Een duizend jaar terug zou deze kreet hele dorpen hebben doen leeglopen. Dertig jaar geleden betekende dit in voetbaltermen de introductie van een pak Scandinavische spelers, die onze competitie extra kleur en kracht gaven. En dit seizoen betekent het voor Club een middel, om de terugkeer naar de kernwaarden kracht bij te zetten. Spelers met discipline, groepsgeest, werkkracht en winnaarsmentaliteit. Dat was wat Club de laatste jaren had gemist. En dat waren net ook de waarden waar Club zo gekend voor was. Tussen die nieuwe spelers loopt ook Bjorn Vleminckx. Een speciaal geval. Zet alle Clubspelers op een rijtje, en vraag iemand, die het voetbal niet volgt, er de Viking uit te halen. We zijn er bijna zeker van dat “de witte van Puurs” een stap naar voor mag zetten. Sterker nog. Vraag aan onze Scandinavische spelers wie er van hun nog het meeste Viking is, en ik durf te geloven dat ze Bjorn aanwijzen. In dit fanzine presenteren we jullie niet voor niets Bjorn Vleminckx. Hij is zowat het icoon van de nieuwe weg die Club ingaat. “De vikingen staan voor de deur”. Het beeld van de stoere krijgers alleen al deed de tegenstander ineenkrimpen van angst. Spelen tegen de krijgers van Club, gesteund door een legertje passionele fans, zou dat zelfde effect moeten opleveren.

COLOFON Redactieadres: VZW BLUE ARMY POSTBUS 10 - 8870 IZEGEM www.blue-army.com

Redactie: Isabelle, Geert, Danny, Leen, Henk, Pieter, Leen Claerboudt, Fillou Foto’s: Stef, Leen Claerboudt, Trooper

Eindredactie: Geert Advertenties: [email protected] BlueArmymerchandise: www.blue-army.com/catalog [email protected] Prijzenfanzine: enkel via abonnement: 20 EURO Aanvraag oude nummers: 4,00 euro/nummer + portkosten

Betalingmerchandise: 733-0055235-72 Betalinglidgeld: 778-5979196-74

De redactie hoeft niet met de inhoud van alle gepubliceerde ingezonden bijdragen eens te zijn.

Blue Army, FC Bruges en 1891 zijn geregistreerde merken van de VZW Blue Army

Dit seizoen is ieder van ons een stukje Viking.

3

40 8 20 35

INHOUD

4

3 5

Countdown viking

7

Peter Carl Hoefkens, onze nieuwe peter, kijkt vooruit naar het nieuwe seizoen

8

Interview Bjorn Vleminckx van a tot z

17

Het Moment Hans Noyelle

18

Markante Kwisvraag

20

Ex-Clubspeler Stephan Van der Heyden

24

BA Trofee Cobarde

De Aftrap no sweat - no glory

29

Vanoender d’Olletorre mercato

31

Vrije Vakken

35

Achter De Schermen het Power Performance Center

40

Belofte Nathaniel Lagrou

44

Kruiswoord

46 48

Langs De Krijtlijn

49

Column Caje

FCB Files Danny Carrein

de aftrap no sweat no glory Het moet lang geleden zijn dat er bij de start van het nieuwe seizoen van Club Brugge zo veel positieve energie in de lucht hing. De spelersgroep is bijna volledig vernieuwd en ademt werklust en gedrevenheid uit. Er is een nieuwe manager met een sterk vernieuwd team. In de sportieve cel heeft de scouting en het Personal Performance Center een invulling gekregen. En zowat elk hoekje van het Jan Breydel wordt vernieuwd of gerenoveerd. Wie zich eens wil herbronnen en energie tappen, moet gewoon eens een dagje in de buurt van Club Brugge vertoeven. De energie druipt er gewoon van af. Ook bij de supporters slaan deze wijzigingen aan. De fandag trok meer volk dan ooit. Trainingen en oefenwedstrijden trokken massa’s supporters aan. En het stadion zal ook dit seizoen goed vol zitten, want Club trekt, ondanks de mindere seizoenen, nog steeds een pak abonnees aan. Het enthousiasme in de tribunes is enorm. De echte test wordt wel hoe we als supporters gaan reageren als Club het moeilijk krijgt. Iets wat zeker nog zal gebeuren tijdens het seizoen, want dit Club zal nog wat tijd nodig hebben om automatismen te kweken en een hecht team te vormen. “no sweat - no glory”. Het is de perfecte verwoording van waar Club Brugge al sinds zijn oprichting voor staat. Werkkracht, inzet, onverzettelijkheid, trots, passie, en prijzen pakken. Het sluit ook perfect aan met waar we met Blue Army voor staan: Passion, Pride and Positivity. Onze drie P’s, zoals we al eens zeggen. Passion betekent voor ons opstaan en gaan slapen met Club Brugge. Het betekent liefhebben en meeleven. Intens meeleven. In de tribunes vertaalt het zich in brullen en schreeuwen als Club hulp nodig heeft. Het betekent dat “komaan”’s van de tribunes rollen als een speler een aanval inzet, een duel aangaat en wint. aftrap

5

Blue Army staat ook voor trots. Trots op onze kleuren. We kleuren onze tribunes blauw en zwart in met onze Clubshirts, onze vlaggen, sjaals en spandoeken. Het is dezelfde trots die ons drijft om grootse tifo’s te doen. Het is deze trots die ons motiveert om dat perfect te doen. Elk papiertje moet juist liggen. Daarom lopen we nog tot de laatste minuten voor de wedstrijd rond om elk blaadje dat wegwaait terug te leggen. Trots zijn betekent voor ons ook onze ploeg aanmoedigen belangrijker vinden dan zomaar iets tegen de tegenstander zingen. Blue Army staat ook voor positiviteit. Dat is geloven dat Club zal winnen, ook als het op het veld tegen zit. Dat betekent dat je je ploeg altijd en overal zal steunen. Blue Army ziet Club Brugge niet zomaar als een voetbalploeg. Maar als 1 grote familie: Club, de spelers en de supporters. Alle supporters. In welke tribune en supportersclub die ook zitten. Samen kunnen we een ongelooflijk positief en ondersteunend blok vormen. Daarom proberen we ook zoveel mogelijk supporters te betrekken bij onze acties. Deze Passion, Pride & Positivity proberen we uit te dragen in dit fanzine, via onze site, via onze merchandise en via onze sfeeracties. En sinds dit seizoen kunnen we dit ook nog een extra dimensie geven in het stadion. Vanaf dit seizoen zijn er in de noordtribune onderaan een tweetal vakken omgevormd tot vrije vakken. Dit is een belangrijke stap voor ons. Verder in dit fanzine (pagina 31) kan je lezen waarom.

NO SWEAT, NO GLORY ... HET IS NU OOK AAN ONS Als supporters kunnen we nu een enorm verschil maken. Wij hebben ook een rol te spelen in de verandering die Club doormaakt. Wij kunnen aan deze verandering extra energie geven, of we kunnen het hele proces moeilijk maken. De supporters hebben al lang moeten wachten op succes, en hebben dus reden om ongeduldig te zijn. Alleen moeten we beseffen dat deze veranderingen geen instant succes verzekeren. Op korte termijn zullen er nog ups and downs komen. En net dan kunnen we ons als supporters laten gelden. Door te blijven geloven in Club en in dit project. Door net dan de spelers nog extra aan te moedigen en hen door de moeilijke momenten te helpen. Als we geloven dat we echt 1 grote familie zijn, dan geloven we ook dat we samen winnen of verliezen. Pride, Passion & Positivity. 6

aftrap

CARL HOEFKENS

Beste vrienden van Blue Army,

onze peter

Ik denk dat we elkaar zeker zo kunnen noemen na al wat we, op korte tijd, samen meegemaakt hebben. Men zegt altijd dat de “echte” supporters van een club opstaan op de momenten dat het minder gaat met hun geliefkoosde club. Wel vorig jaar hebben we gemerkt hoe trouw en “echt” velen onder jullie zijn. Ik wil liefst niet te veel terug denken aan vorig jaar, maar jullie moeten wel weten dat het mij en de groep enorm veel deugd deed om zo gesteund te worden in moeilijke tijden. Het is voor mij dan ook een eer om jullie te kunnen vertegenwoordigen als peter. Het deed me heel veel plezier dat jullie aan mij dachten voor deze taak. Hopelijk kunnen we samen veel succes hebben. Er waait natuurlijk een nieuwe wind doorheen deze fantastische club. Iedereen heeft heel veel honger en zin om er iets speciaals van te maken. Voor jullie is dat natuurlijk geen probleem als ik denk aan de schitterende tifo’s die jullie al maakten. Ik hoop dus dat het een onvergetelijk jaar gaat worden voor iedereen, van jong tot oud, van bestuur tot supporter... En dat we mekaar vele keren in de armen kunnen vallen. Misschien is het ook een fantastisch idee dat wanneer we thuis gewonnen hebben we samen , wij spelers op het veld, en jullie in de tribunes iets speciaals gaan ontwikkelen om met elkaar te vieren... Laat het ons merken en wij doen zeker mee ... Vele sportieve groeten, Carl Hoefkens interview

7

BjORN vLEmINCKx

van a tot z

A AANVALLER

Ben je altijd aanvaller geweest? Nee, ik heb eigenlijk een opleiding gekregen als polyvalente middenvelder, zowel links als rechts. Ik ben als 5-jarige beginnen voetballen bij Exelsior Puurs, heb dan een jaartje bij Bornem gespeeld en toen ik 10 jaar was, heb ik de overstap naar Beveren gemaakt. Het is bij Beveren dat ik, op 16-jarige leeftijd, in de aanval werd geposteerd. Had je jeugdidolen? Ik keek wel op naar Marc Wilmots omdat hij ook als aanvallende middenvelder en spits speelde en omdat hij toch een beetje dezelfde stijl had als ik.

B BRUGGE

Je hebt reeds in maart een contract getekend bij Club Brugge. Waarom heb je zo snel beslist? Ik heb de keuze gemaakt die voor mij de beste was. Ik heb uiteindelijk ook alleen maar met Brugge gesproken, omdat het plaatje van Club helemaal in de lijn van mijn verwachtingen lag. Ik kreeg duidelijkheid over wat Club sportief van plan was, hoe de trainingen er zouden uitzien, wat hun doelstellingen waren, … en dat was heel positief. Om al die redenen heb ik ook niet lang gewacht om mijn handtekening te zetten. Ik kreeg achteraf wel de opmerking dat i misschien had

8

interview

moeten wachten omdat ik uiteindelijk topschutter in Nederland ben geworden. Maar ik wou gewoon voor Club Brugge gaan spelen.

C

CONCURRENTEN/COLLEGA’S

Beschouw je je ploegmaats als concurrenten of eerder als collega’s? (beslist) Als collega’s! Sommigen onder hen zijn ook wel concurrenten van mijn, dat is logisch, maar anderzijds beschouw ik ze toch vooral als collega’s omdat we nooit met 11 spelers elke wedstrijd kunnen winnen. We hebben iedereen uit de kern heel hard nodig.

DRIE

D

Drie komma drie miljoen euro, dat is het prijskaartje dat Club voor jou betaald heeft. Legt dat extra druk op je schouders? Neen, druk is er altijd, ongeacht of men nu 3,3 miljoen betaalde voor me betaalde of dat ik een gratis speler was. Je moet altijd presteren. Indien ik een jaar langer bij NEC was gebleven, dan had ik daar ook moeten presteren, omdat men van mij vermoedelijk terug 23 doelpunten zou verwachten. Er zal dus sowieso altijd een zekere druk zijn, maar gezonde stress en wat druk moet er zijn om scherp te blijven.

Als je zou moeten kiezen tussen een contract bij pakweg Al Jazeehra of een rijk gevuld palmares, naar wat zou je voorkeur dan uitgaan? Ik zou zeker en vast niet kiezen voor het geld. Want als dat mijn prioriteit zou zijn, dan had ik beter wat langer gewacht vooraleer direct te tekenen bij Brugge (lacht). Nee, ik kies voor het sportieve en om zoveel mogelijk prijzen te pakken op verschillende niveau’s. Heb je een droomtransfer? Mijn droombestemming is Engeland en ik ga er alles aan doen om dat ooit te bereiken. Ik heb van jongsaf aan gezegd dat ik graag ik Engeland wou voetballen. Ik heb nu een contact voor vijf jaar bij Brugge. Ik wil in die periode zoveel mogelijk bijleren en hard werken om dan hopelijk een transfer naar Engeland te verwezenlijken. Nu, vanuit Brugge zie ik Engeland toch al liggen, hé (lacht).

E EUROPEESVOETBAL

Hoe belangrijk is Europees voetbal voor jouw ontwikkeling als voetballer? Ik denk dat het vrij belangrijk is. Je speelt tegen andere culturen en andere voetbalgewoontes. Je ontmoet toch redelijk goede ploegen. In de voorrondes is dat wat minder, maar als we de poules kunnen halen, krijg je toch interessante tegenstanders. Dan kan je zien hoever je zelf staat.

Is er een ploeg die je graag ooit partij zou geven?

Barcelona, omdat het op dit moment één van de, zo niet de best voetballende ploeg ter wereld is. Daar zou ik heel graag eens tegen voetballen, maar anderzijds misschien ook niet, want ik denk dat we 90 minuten achter de bal gaan lopen (lacht).

FAMILIE

F

Hoe belangrijk is je familie voor je? Ik ben een vrij zelfstandig persoon, maar mijn ouders hebben, sinds ik voetbal, amper een wedstrijd gemist. Met uitzondering van de oefenwedstrijden van de nationale ploeg en de wedstrijd in Qarabag, is altijd minstens één van mijn ouders aanwezig op de wedstrijd. De andere ouder gaat dan naar mijn zus kijken die op het hoogste niveau volleybalt. interview

9

G H 10

GELUKSBRENGER Heb jij een geluksbrenger in je kleedkamerkastje hangen of ben je bijgelovig? Ik ben absoluut niet bijgelovig en ik heb geen geluksbrenger of wat dan ook. Ik heb ook helemaal geen rituelen voor een wedstrijd. Ik loop gewoon het veld op zoals het mij uitkomt (lacht).

HOBBY

interview

Heb je nog tijd voor hobby’s naast het voetbal? Tijdens het seizoen is dat wel vrij moeilijk. Als ik wat tijd heb, pik ik een volleybalwedstrijd van mijn zus mee of ga ik eens naar de film. Maar na het seizoen, dan speel ik wel eens graag tennis.

IKIKIK Men stelt vaak dat voetballers egoïstische kleine kindjes zijn. Is dat een cliché of klopt het (soms)?

I

Er bestaan zeker zo’n voetballers. Maar voetbal is uiteindelijk nog altijd een teamsport. Ik zal iemand uit mijn omgeving of in mijn ploeg die zich egoïstisch opstelt, daar zeker op aanspreken. Tenslotte primeert voor mij het teambelang op het persoonlijk belang.

J

K

JOKES Je bent beroemd/berucht om je practical jokes. Ik weet dat je het er niet graag over hebt, maar is er toch niet één practical joke die je met de supporters wil delen? (gniffelt) Het zijn er ondertussen al zoveel. Maar het moet kunnen, vind ik. Dat zorgt voor sfeer in de groep. Om er eentje te vermelden: ik heb ooit in Mechelen ontsmettingsmiddel gedaan. In het begin van de wedstrijd waren de handschoenen droog, maar het regende tijdens de match. Naarmate de handschoenen natter werden, werden ook zijn handen roder en roder (lacht).

KEUKENPRINS Toen je naar Nederland vertrok, vertelde je in interviews “Nu ga ik moeten leren koken”. Hoever staat het ondertussen met je kookkunsten? Ik kan “mijn plan trekken”. Ik ga niet zeggen dat ik culinaire hoogstandjes kan klaarmaken, maar ik kan best wel gezond en lekker koken. Mijn specialiteit? Goh, ik maak natuurlijk vooral veel pasta klaar, pasta met heel veel verse groentjes.

Zijn er dingen die je niet lust? Als ik op restaurant ga of bij mensen thuis gaan eten en er ligt iets op mijn bord dat ik niet lust of ken, dan probeer ik er toch altijd van te proeven. Maar het enige dat ik absoluut niet binnen krijg, zijn oesters.

LINIETRAINER

L

Bij NEC kreeg je te maken met twee linietrainers: Kluivert en De Gier. In welke mate hebben ze je evolutie beïnvloed? Het is vooral Jack De Gier die hierin een rol heeft gespeeld, want hij was haast 24u/24 bezig met mij. Hij was elke dag, fulltime aanwezig op training. Het belangrijkste van een linietrainer is dat hij je vertrouwen geeft, vind ik. Het gaat er niet om dat hij je gewoon oefeningen geeft die je als spits moet doen. Het is belangrijk dat hij aanvoelt hoe je je voelt en hoe je moet getraind of gecoacht worden. Jack De Gier heeft dat bij mij perfect gedaan. Toen ik in België vertrok, stelden heel wat mensen vraagtekens bij mijn transfer “Wat gaat hij bij een middenmotor in Nederland doen?” Maar als je in je tweede jaar topschutter wordt in Nederland, dan kan je alleen maar stellen dat je heel wat dingen hebt opgestoken. De belangrijkste dingen die ik heb bijgeleerd, zijn techniek en rust voor de goal. Bij Club werkt men sinds dit seizoen ook met linietrainers. Heeft dat een rol gespeeld in je keuze voor Club? interview

11

doende om nog harder te trainen totdat ik het ook kon. Na zo’n wedstrijd als STVV-Club. Ben je dan vooral ontgoocheld of boos? Ik ben enerzijds ontgoocheld omdat we die wedstrijd gerust met 0-5 of 06 hadden kunnen winnen. Bovendien sta je aan de rust 0-3 voor. Dat mag dus eigenlijk niet meer verkeerd gaan. Dat we zo’n uitgangspositie uit handen gaven, dat maakt me kwaad.

NATIONALEPLOEG

Zoals ik reeds zei, was het sportieve plaatje het belangrijkste voor mij. De aanwezigheid van linietrainers was een doorslaggevend element om voor Club te kiezen.

M

MENTALITEIT De leuze “no sweat, no glory” lijkt jou op het lijf geschreven. Het heeft altijd in mijn karakter gezeten om niet op te geven. Ik ben nooit de beste voetballer geweest. In de jeugdploegen moest ik het niet hebben van mijn verfijnd voetbal, nu eigenlijk ook nog altijd niet (lacht). Ploegmaats werden opgeroepen voor de nationale ploeg of konden dingen die ik niet kon. Voor mij was dat vol-

12

interview

N

Ik vind het toch een eer om voor mijn land te mogen spelen en de kleuren van mijn land te mogen verdedigen. Ik denk dat elke jonge voetballer wel droomt van de nationale ploeg. Als je dat dan bereikt, dan mag je toch wel trots zijn. Ik ben nu mogen invallen in drie oefenwedstrijden van de Rode Duivels. Ik hoop dat de volgende stap een officiële match zal zijn.

OPSTANDIG

O

Wat kan je, in het dagelijkse leven, opstandig maken? Onrecht. Men mag tegen mij zeggen wat men wil, maar men moet ht in mijn gezicht doen. Ik word heel kwaad van mensen die in je gezicht ‘a’ zeggen en achter je rug ‘b’. Ik zal mensen een tweede kans geven omdat ik vind dat iedereen een tweede kans verdient. Ik ben misschien niet de gemakkelijkste persoon, maar ik ben wel vrij vergevingsgezind.

P

PERSONALPERFORMANCE CENTER Wat houdt dat eigenlijk concreet in? Als je ’s morgens op de club aankomt, moet je je op de iPad aanmelden. Dan zie je ook ineens of je te laat bent of niet (lacht). Je moet dan je shape, je energie-level invullen: dat is eigenlijk hoe je je op dat moment voelt: goed, minder goed, vermoeid, of zo. Je moet ook je spier-level ingeven. Je krijgt dan op je iPad te zien wat je weekprogramma is. Er staat mooi uitgeschreven wanneer je bv training hebt of wanneer je wordt verwacht op een persmoment. Naar de buitenwereld toe zal het misschien wel overkomen als iets heel strikt en streng, maar uiteindelijk krijgen we nog genoeg vertrouwen om dat zelf wat in te vullen. Stel dat er een krachttraining op mijn programma staat, maar ik voel me niet zo goed, dan kan daarover gesproken worden. In je privé-tijd doe je nog steeds wat je wil, maar je moet wel beseffen wanneer en in welke mate iets kan. Daags voor een wedstrijd ga ik bijvoorbeeld niet naar de film van 22u30 in de bioscoop kijken. Je mag niet uit het oog verliezen dat je in eerste instantie nog altijd profvoetballer bent. Ik vind het PPC in elk geval een positieve evolutie. Het is een heel modern instrument. We trainen ook altijd met hartslagmeters. Sommigen zullen dat ding af en toe wel vervloeken, maar ik zie er vooral de positieve elementen van. De resultaten kunnen aantonen dat je minder goed herstelt of dat je ziek aan het worden bent.

QUIZVRAAG

Q

Weet je wanneer Club zijn laatste titel heeft gevierd? Euhm… dat dateert nog uit de tijd van Dany Verlinden (lacht). Van 20042005? Oei…

Bij Club lijkt niemand de ambitie ‘kampioen’ in de mond te willen nemen. Is dat bewust? Club wil zo hoog mogelijk eindigen en top-3 is zeker de ambitie. We hebben een vrij nieuwe ploeg met een nieuw systeem. Het eerste jaar willen we gewoon bij de top-3 eindigen en Europees zo ver mogelijk doorstoten.

REVANCHE

R

Je haalde het daarnet zelf aan. Toen je naar Nederland trok, fronsten heel wat mensen de wenkbrauwen. Johan Dercksen noemde je zelfs de ‘miskoop van NEC’. Vandaag kom je langs de grote poort terug binnen bij Club Brugge, als Nederlands topschutter. Ben je belust op revanche? Nee, helemaal niet. Ik ben in het verleden al zo vaak afgeschreven geweest, zowel door de Belgische als door de Nederlandse pers, dat het me eigenlijk koud noch warm maakt. Ik moet maar één iemand tevreden stellen en dat is mijn trainer. Als de rest ook tevreden is, dan is dat leuk meegenomen. Het is tenslotte leuker om positieve commentaar te lezen dan altijd negatieve. Maar ik lig er absoluut niet wakker van.

interview

13

S

14

SUPPORTERS Hoe belangrijk zijn supporters voor je? Ze zijn heel belangrijk, natuurlijk. Als je zowel de Brugse Metten als je eerste competitiewedstrijd en je eerste Europese thuiswedstrijd voor een haast uitverkocht stadion mag spelen, dan is dat fantastisch. Ik hoop echt dat bij elke thuiswedstrijd het stadion tot in de nok gevuld zal zijn en dat er een hels sfeertje zal heersen. Ik denk dat supporters een verschil

interview

kunnen uitmaken, vooral als we een moeilijke periode kennen of als we het gevoel krijgen dat we het uit handen gaan geven. Als de twaalfde man zich dan achter je zet, dan kan dat voor ons heel positief werken. Je was bij de supporters al immens populair nog voor je een bal geraakt had. Op de fandag merkte ik hoeveel shirts met mijn naam er al verkocht waren. Dat is wel aangenaam.

T

U

Ik denk dat de supporters mijn stijl wel appreciëren. Ik heb dan wel nog niet gescoord (het interview vond plaats voor FCB-OHL, nvdr.), maar ik heb drie assists gegeven. Ik ben aanspeelbaar, ik werk en ik geef nooit af. Ik ben niet naar hier gekomen om enkel aan mijn doelpuntenaantal te denken, ik ben hier voor de ploeg.

TOPSCHUTTER Je bent topschutter geworden in Nederland. Ben je je eigenlijk bewust van je huzarenstukje? Goh, ik heb vorig seizoen eigenlijk gewoon maar mijn ding gedaan en ben uiteindelijk topschutter geworden. Ik sta op die erelijst wel in heel mooi gezelschap, natuurlijk (Romario, Ronaldo, Litmanen, Van Nisterlooij, nvdr.). Maar of ik het nu goed besef? Misschien zal dat pas echt tot me doordringen na mijn carrière. Is topschutter worden in België één van je ambities? Mijn ambitie is gewoon om zo belangrijk mogelijk te zijn voor Club. Natuurlijk wil ik veel doelpunten maken, maar ik ben even gelukkig met een assist.

UITGAAN Je bent 25. Jouw leeftijdsgenoten brengen hun weekends door in cafés en discotheken. Heb je het gevoel dat je veel moet opofferen voor je carrière? Opofferen is veel gezegd. Voetbal is altijd mijn hobby geweest en als je

van je hobby je beroep kan maken, dan doe je die zg. opofferingen eigenlijk met heel veel plezier. Er zijn trouwens nog altijd momenten waarop ik ook eens kan uitgaan. Als we de dag na een wedstrijd vrij hebben , dan zie ik niet in waarom ik niet even op café of naar een discotheek zou kunnen gaan. Ik kan misschien minder uitgaan dan mijn leeftijdsgenoten, maar ik ervaar dat absoluut niet als een gemis. Ik geniet er trouwens even veel van om met vrienden thuis iets te weten en een glaasje wijn te drinken.

VOETBAL

V

Wat zou je geworden zijn indien je geen voetballer was geworden? Ik heb vrij snel de keuze gemaakt voor het voetbal. Ik was 16 jaar toen ik mijn eerste contract tekende en toen heb ik ook een punt gezet achter de school. Op dat moment volgde ik de sportschool in Boom. Indien ik geen voetballer was geworden, dan had ik vermoedelijk gewoon de sportrichting gevolgd en was ik nu leraar lichamelijk opvoeding of zoiets.

WITTEVANPUURS

W

Ik word al jarenlang ‘de witte’ genoemd, in Nederland werd het dan ‘de witte van Puurs’ omdat ik van Puurs afkomstig ben. Zo origineel zijn ze wel (lacht). Kom je nog regelmatig in je geboortestreek? interview

15

Mijn ouders wonen nog steeds in Puurs en ik woon in Bornem, op amper vijf minuutjes van Puurs. Ik kom er dus nog genoeg.

X X-FACTOR

Een voetbalwedstrijd heeft soms meer weg van een modeshow. Voetbalschoenen in allerhande kleuren, haarbandjes in de lange haren, … Schenk jij daar ook aandacht aan? Ja, ik sta twee uur voor de spiegel vooraleer ik het terrein oploop (lacht). Nee, gij, ik kom uit bed, neem een douche en kam mijn hoor, zonder daar iets speciaals mee te doen. Mijn schoenen zijn gewoon de standaard zwarte voetbalschoenen. Ik ben helemaal niet bezig met dat soort details.

advertentie

(SEX)Y

Wie is voor jou de allermooiste vrouw ter wereld? Mijn vriendin, natuurlijk (lacht)

ZELFZEKER

ROMANO

Handtassen Nathan ‒ Bardolino ‒ Crinkles ‒ Nanucci ‒ Laurent David ‒ Peakaboo Schooltassen Eastpak ‒ Kipling ‒ JanSport ‒ Dakine ‒ O Neill ‒ Hedgren Reisartikelen Samsonite ‒ Delsey Club Brugge artikelen Verkooppunt van de Blue Army - portefeuille

16

interview

Z

Je bent of lijkt toch iemand te zijn die heel zeker is van zijn stuk. Is dat een karaktereigenschap die je altijd al hebt gehad of die je opgestoken hebt in Nederland? Ik heb dat altijd gehad. Ik ben altijd mentaal vrij sterk geweest. Ik heb in Mechelen een vrij moeilijke periode gekend toen KV van tweede naar eerste klasse promoveerde en ik op de bank terecht kwam. Peter Maes heeft me mentaal zo gehard dat ik altijd in mezelf ben blijven geloven.

Lederwaren

Kortrijkstraat 64 ‒ 8700 Tielt e-mail: romano.tielt @ telenet.be

Y

Tel. & fax: 051 40 03 41

HET mOmENT: HANS NOYELLE

9 december 1987 Mijn moment is de wedstrijd thuis tegen Dortmund met de onwaarschijnlijke 5-0 winst. Twee weken voordien waren we naar ginds gegaan en kregen we een 3-0 nederlaag aan onze broek. Naargelang de terugmatch dichterbij kwam, voelde je het steeds groter wordende geloof om deze match te winnen. Toen waren alle tribunes in de benedenring nog staanplaatsen. Een uur voor de match zat alles al afgeladen vol en passeerden alle liedjes uit de Clubgeschiedenis de revue. De sfeer zat er goed in. Toen de spelers het veld betraden waren alle fans al enorm opgefokt… En dat ging over op de spelers. De eerste helft scoorden we eenmaal, de tweede helft nog tweemaal. Het was de match van Ronny Rosenthal. En de 3-0 score betekende verlengingen. Het gaf een onwaarschijnlijk gevoel. Zowel bij de supporters als bij de spelers viel een enorme ballast weg. Beide ploegen begonnen aan de verlengingen met gelijke wapens en kansen. En ja hoor we scoorden voorwaar nog tweemaal. 5-0 tegen een Duitse grootheid. De 3-0 uit de heenmatch in het indrukwekkende Westfalenstadion was weggevaagd. Hans behoort bij de pioniers van Blue Army en stapte na zes jaar over naar de PR-commissie en later het webteam van Club Brugge. Sinds juni 2011 werkt hij voltijds bij Club als Communication en PR-officer onder de hoede van Wim Demeyer.

het moment

17

BRUGGE, BARCELONA EN mADRID ...

markante kwisvraag Eviva Espana. FCB en het Iberisch schiereiland. In het seizoen 2005-2006 leende de Koninklijke uit Madrid Javier Portillo voor een seizoen uit aan Club. Dit seizoen kwam met Victor Vasquez één van de smaakmakers over van die andere Spaanse grootmacht. Real Madrid en FC Barcelona. Nu is het bijna ondenkbaar maar in de jaren '60 waren beide topclubs de werkgevers van een ex-speler van Blauw Zwart. Wie was deze kleurrijke figuur uit FCB’s geschiedenis? Fernand Goyvaerts werd op 24 oktober 1938 in Mechelen geboren. Begin de jaren vijftig ondertekende hij als 14-jarige een aansluitingskaart op de Klokke en debuteerde al twee jaar later in de fanionploeg. Eerst onder trainer Felix Schavy, een jaar later met Norberto Höfling aan het roer. Zeven jaar lang waren de Roemeen en 'Fernando' geen beste vrienden. Zijn strafschopdoelpunt in 1958 tegen Verviers zorgde ervoor dat Club Brugge promoveerde naar Eerste Klasse. 'Enfant terrible' Goyvaerts moest qua fratsen en trucjes zeker niet onderdoen voor de al even legendarische Rik Coppens. Goyvaerts was een technisch natuurtalent, dat al snel droomde van een buitenlandse carrière. Na een conflict met de Roemeense trainer Norberto Höfling , die hem na een match op Anderlecht een gebrek aan inzet verweet, trok Goyvaerts in 1962 naar FC Barcelona voor vijf miljoen BEF. Twee jaar later werd hij uitgeroepen tot beste buitenlandse speler in de Primera División. Het jaar 18

markante kwisvraag

nadien trok hij naar Real Madrid, waar hij mede door blessures nooit doorbrak. Hij volgde trainer Alfredo di Stéfano naar Elche CF. In 1971 keerde hij terug naar België en speelde nog voor Cercle Brugge, Lokeren, Lauwe en Racing Doornik. In totaal behaalde hij 8 selecties bij de Rode Duivels. Na zijn spelerscarrière werd hij spelersmakelaar. Tijdens zijn succesvolle tweede carrière was hij onder meer betrokken in de transfers van Daniël Amokachi en Jean-Pierre Papin naar Club Brugge. Op 5 april 2004 stierf hij op 65 jarige leeftijd in Brugge aan de gevolgen van een hersenbloeding. Zijn werk als spelersmakelaar werd voortgezet door zijn vrouw, Reneé Vandermeersch. Zij kwam voor het laatst in het nieuws toen ze het in het begin dit jaar als manager van Stijn Stijnen mocht komen uitleggen na diens 'forum-avonturen'.

advertenties

19

STEPHAN vAN DER HEYDEN

iedereen wil een prijs Het nieuwe sportieve project en de nieuwe visie bij Club Brugge deed heel wat oud-spelers terugkeren naar hun oude liefde. Brylle, Clement, Lange, Okon, Van der Heyden, … de lijst is indrukwekkend. De ene keerde terug als scout, de andere als trainer, maar allen om opnieuw prijzen te pakken met Club. We pikten er ditmaal Stephan Van der Heyden uit, de sympathieke, altijd hardwerkende middenvelder uit de jaren negentig van vorige eeuw. Je was pas 22 toen je naar Club werd getransfereerd? 21! Ik was nog niet verjaard (lacht). Ik speelde toen enkele jaren in het eerste elftal van SK Beveren. Ik heb met hen zelfs nog Europees gespeeld tegen Guimaraes. Dat was nog de goeie periode bij de Wase ploeg. Ik heb ook het seizoen meegemaakt dat er 5 trainers de revue passeerden. Boskamp kwam toen als laatste in de rij, maar kon niet verhinderen dat we zakten naar tweede klasse. Het jaar in tweede was echter een super seizoen waar ik mijn transfer verdiende. We wonnen zowat alle matchen. Geert De Vlieger speelde er toen ook. Leekens vertrok van Club naar KV Mechelen en hij wou me meenemen naar daar, maar toch koos ik voor Club Brugge. Mechelen was toen nog in zijn goeie periode, maar ik vond Club Brugge een echte topclub. Vandaar mijn keuze. Je beleefde er een mooie periode met veel prijzen… Inderdaad. Op vijf seizoenen wonnen we twee titels, twee bekers, drie supercups. Dat was volop genieten. 20

ex-Clubspeler

Wat is dan het mooiste moment uit je Club-periode? Wel om eerlijk te zijn, de kwalificatie voor de Champions League. We speelden tegen Austria Wien. Thuis hadden we 2-0 gewonnen. Ginds verloren we met 3-1, en ik heb daar gescoord. Het was een fantastisch gevoel. De Champions League betekende ook toen al

heel veel centen voor Club. Het was dus heel belangrijk dat we ons kwalificeerden. Was de Champions League toen ook al zo indrukwekkend als nu? Het was uiteraard een zeer mooie ervaring. Maar als je vergelijkt met nu, dan scheelt dat toch hemel en aarde. Al die media aandacht, de prachtige stadions, de snelheid van het spel… Alles er rond is nu zo indrukwekkend. De ploegen beschikken nu ook over een grotere kern dan wij indertijd. Je verliet Club voor Roda JC in Nederland. Ja, ik was een van de eerste Belgische spelers die naar Nederland ging. Ik won er in 1997 de beker. In die drie jaar bij Roda, inclusief mijn uitleenbeurt aan Lille, beleefde ik zeer mooie tijden. De meeste nieuwe stadions waren toen klaar met het oog op Euro 2000. We speelden met Roda bijvoorbeeld de eerste wedstrijd in de Amsterdam Arena tegen Ajax. We kwamen eerst 0-1 voor, maar de overige tachtig minuten heb ik nog nooit in mijn leven zo achter een bal moeten lopen. We werden overklast door Ajax, dat toen speelde met de broers De Boer, Winter, Witsche, … een dreamteam. Toen we recent met Club een oefenmatch speelden tegen Roda had ik een enorm goed gevoel. Ik ontmoette er de mensen bij wie ik gelogeerd had. En het was de eerste maal dat ik hun nieuw stadion zag. Ik speelde er indertijd in het ongezellige Kaalheide stadion in Kerkrade. Er was een piste rond het terrein wat niet zo aange-

naam is in een voetbalstadion. Andere ploegen kwamen er echt niet graag naartoe, onder andere door de staat van het stadion. Klopt het dat het niveau in Nederland hoger ligt dan in België? Tja, het verschil zit hem bijvoorbeeld in de infrastructuur. Alle gemeenten onderhouden de terreinen. Zelfs in provinciale worden de terreinen en stadions onderhouden door de gemeente. Elke ploeg beschikt daar ook voor zijn jeugdploegen over verschillende oefenterreinen, over een synthetisch veld… Als je van bij de jeugd in ideale omstandigheden kan trainen, dan word je al sneller een betere voetballer… Ook de stadions zijn veel beter dan in België. Vleminckx, Stenman en Zimling komen over van de Nederlandse competitie. Zullen ze het hier dan makkelijker hebben? Helemaal niet. Kijk naar Bjorn. In België wordt eerder gespeeld naar een 1-0 dan naar een 5-4, wat in Nederland het geval is. Nederlands voetbal is veel meer open, meer aanvallend. Bjorn zal dus in totaal andere omstandigheden moeten spelen hier in België dan hij bij NEC deed. Je kwam terug naar België bij GBA en eindigde bij Kapellen, alhoewel je slechts 32 jaar was. Bij GBA was er een nieuw project door de fusie tussen Beerschot en Ekeren. Er stond toen ook een hele goeie ploeg tussen de lijnen. Onder andere Marc Degryse speelde er. Op het einde van ex-Clubspeler

21

mijn eerste seizoen had ik een zeer ernstige kwetsuur. Ik had problemen met het kraakbeen en was lange tijd out. Toen ik dan tijdens het tweede seizoen terugkwam werd ik naar de Bkern verwezen. Ook het derde seizoen zat ik bij de B-kern. Ik speelde in totaal maar acht wedstrijden bij de reserven. Voor de rest tweemaal per dag trainen. Mentaal was ik op. Ik had twee jaar niet gespeeld! Krncevic die trainer was bij een Australische ploeg wilde me naar daar halen, maar GBA werkte niet mee. Ik stopte dan ook met voetbal op topniveau. Ik kon zelfs geen voetbal op TV meer zien. Je koos voor een leven buiten het voetbal… Ik had een economische opleiding genoten en startte een carrière in de beleggingswereld. Met al die problemen op de beurzen en de economische crisis beleef je barre tijden? Helemaal niet! Ik heb me gespecialiseerd in de grondstoffenmarkt en specifiek in de Canadese markt. En die heeft totaal niet te lijden onder al die problemen. Sinds 2006 betekende dit een voltijdse job. Maar het begon toch te kriebelen. Mijn zoon zijn ploeg zat zonder trainer en zo ben ik stilaan weer in het voetbal gerold. Eerst dus als jeugdtrainer. Nadien vroeg Boskamp me als assistent bij Beveren. Daar ben ik dan weggegaan toen Boskamp ziek geworden is en er problemen waren met het bestuur. Vorig seizoen zat ik als assistent van Peter Maes bij Lokeren. We beleefden er een topseizoen.

22

ex-Clubspeler

En dan kwam Club opnieuw aankloppen… Klopt. Rond nieuwjaar belde Henk Mariman me. Hij vertelde over het nieuwe project. Ik zegde toe, maar stond er wel op mijn contract bij Lokeren uit te doen. Ik denk dat ik een van de eersten was in het nieuwe project van Club Brugge. Toen er dan steeds andere oud-spelers bekend werden die de nieuwe structuren en functies zouden bemannen, gaf dat een zeer goed gevoel. Je kwam weer thuis? Inderdaad (lacht). Al ben ik Club Brugge altijd blijven volgen. Je bent nu linietrainer voor de middenvelders. Niemand heeft dat in België. Wat houdt je job in? Specifieke trainers voor spitsen en voor keepers, dat kent iedereen al wel. Voor middenvelders en verdedigers is dat inderdaad nieuw. Ik hou me dus bezig met de spelers die de driehoek vormen op het middenveld. Ik bekijk alle beelden van de matchen en bespreek dit met hen. Ik leg hen uit wat goed en minder goed was. We oefenen bepaalde veel voorkomende situaties op het veld. We leren hen bepaalde zaken bij, werken aan hun mindere eigenschappen. We oefenen ook met de verdedigers om bepaalde automatismen aan te leren. We zorgen er met alle trainers ook voor dat we kort op de bal spelen en alle spelers goed begeleiden en opvolgen. Heb jij het maximum uit je carrière gehaald?

een speler. Ik heb er jammer genoeg niet kunnen spelen, al scheelde het niet veel toen Marc Deryse twijfelachtig was. We hadden een sterke ploeg en kenden pech tegen Duitsland. Anders hadden we de kwartfinales gespeeld. De sfeer was goed, en dat heeft altijd alles te maken met resultaten. Vergelijk de Rode duivels van nu met die van twee jaar geleden… Nu zit de sfeer goed en zijn de resultaten ook goed. Het ene hangt samen met het andere.

In feite niet. Ik denk dat ik te correct was ten opzichte van mijn werkgevers. Ik hield me steeds aan mijn contract. Ik kan jullie bijvoorbeeld vertellen dat ik al met nieuwjaar 1999 contacten had met GBA. Ik deed echter mijn contract bij Roda uit. Sef Vergoossen kwam ondertussen met een nog beter voorstel van Feyenoord. Ik had echter al toegezegd aan GBA en bleef daarbij. Hoeveel spelers zouden dat doen, zeker in deze tijden?

Tot slot, van sfeer gesproken. Wat vind je van de sfeer in het Jan Breydelstadion nu je teruggekomen bent naar Club? Club Brugge heeft zowiezo de beste supporters in België. Ze komen werkelijk van overal. Het is altijd zo geweest, in goede en in minder goede tijden. De sfeer in het stadion is werkelijk fantastisch, kijk maar naar de match tegen Westerlo. Tijdens de tweede helft krijgt iedereen kippenvel. Ik denk ook dat het te maken heeft met de zeer grote honger die er bij alle Clubsupporters is om prijzen te pakken. Daarom ook dat ik en de andere oud-spelers bij Club zijn. Iedereen wil prijzen pakken met onze Club!

Een hoogtepunt moet toch wel het WK in 1994 geweest zijn? Absoluut. Ik had al vier wedstrijden met de Rode Duivels gespeeld en mocht samen met zes andere Clubspelers naar het WK in Amerika. Dat was een geweldige ervaring, echt een hoogtepunt in de carrière van ex-Clubspeler

23

BA Trofee COBARDE “La perla es magica” De afsluitende titel van de BA-trofee van vorig seizoen klinkt achteraf bijzonder bitter. Want in de afgelopen transferperiode ontpopte de “perla” zich immers tot de “puta” van Anderlecht. Na drie seizoenen Club, waarin de Venezolaan meer in de lappenmand lag, dan op een voetbalveld stond, leek 2010-2011 zijn absolute doorbraak te betekenen tot een zware knieblessure hem weer richting ziekenboeg verwees. Alles wat blauw-zwart ademde, leefde met hem mee. Wij, van Blue Army, zetten een “beterschaps”kaartjesactie op poten om hem een hart onder de riem te steken; Club stuurde een persoonlijke kinesist mee naar zijn geboorteland om verder te revalideren. Op dat moment echter bereikten ons reeds de eerste geruchten dat hij flirtte met een ploeg uit het Brusselse. Van zodra de mauven de vermoorde onschuld speelden in de pers: “we zullen nooit een speler binnen halen

(*)

op basis van de wet van 1978” wisten we dat er stront aan de knikker was. En ja hoor, een paar weken later verruilde hij het mooie blauw-zwart voor het verfoeilijke tinky winky-kleurtje. Maar toch verwachtte hij ‘begrip voor zijn beslissing’, een beslissing van hoogverraad waarop in de buitenwijken van Caracas andere straffen staan… Het mag dan ook vrij duidelijk zijn dat de – weliswaar verdiende – BA-trofee 2010-2011 niet zal overhandigd worden. Maar we zijn niet rancuneus hoor, we wensen hem van ganser harte een langdurig verblijf in de Brusselse ziekenboeg. En dan nu over naar belangrijke dingen: de BA-trofee 2011-2012. Na elke competitiewedstrijd mag je je top-5 (nr 1: 5pt, nr 2: 4pt, nr 3: 3pt,…) insturen naar [email protected]. Veel stemplezier ! (*) Lafaard

Blue Army - trofee seizoen 2011-2012 NAAM: STRAAT: POSTCODE:

NR:

BUS:

GEMEENTE:

5 PUNTEN: 4 PUNTEN: 3 PUNTEN: 2 PUNTEN: 1 PUNT: Stuur dit strookje voor zaterdag1 oktober terug naar “Blue Army - Postbus 10 - 8870 Izegem, of kom het bij een wedstrijddag afgeven aan de Blue Army blokhut (parking taverne Olympos)

24

Blue Army trofee

Bier met liefde gebrouwen, drink je met verstand. Une bière brassée avec savoir se déguste avec sagesse.

jupilertauro.be

Club Brugg

ge 2010-2011

www.dhaenens.be

-10%

voor Blue Army-leden

vanoender d’olletorre mercato Zo'n zomer mercato, het blijft de meest amusante periode in een voetbaljaargang. Het staat bol van de verwachtingen en als rechtgeaarde Clubfan ben je haast ontgoocheld als je de morgenkrant open slaat en je leest geen ronkende, (eventueel) exotische naam in de kolommen die geldt als stevige optie voor het elftal, dat nu eindelijk zijn claim op de oppergaai van de Jupilerliga gaat opeisen. Want het wachten duurt ellendig lang, dat weten we ondertussen allemaal. In dit tussenseizoen hebben we alleszins niet kunnen klagen over discussiemateriaal. Ik kan me goed voorstellen dat veel blauwzwarten haast dagelijks filmpjes gingen opzoeken op het onvolprezen Youtube-kanaal om maar een glimp op te kunnen vangen van die nieuwe witte raaf. Of van die onverzettelijke verdediger en die kilometervreter uit Scandinavië die ons middenveld eindelijk de broodnodige adem zal geven, waarna je goedgemutst en vol enthousiasme naar het werk vertrok en al de dagen begon af te tellen naar de eerste oefenmatchen. Ik moet eerlijk zijn: dit was zowat het scenario van mijn eigen komkommertijd. Ik probeerde koel te blijven onder alle veranderingen en had mezelf voorgenomen om af te wachten. Tijd te geven. Maar ik was intussen wél razend benieuwd. Kampioen spelen in het tussenseizoen: het kan! Je dwingt er niet bepaald een rechtstreeks Champions League ticket mee af maar het triggert de meest idiote reacties bij je grootste tegenstanders in eigen land. Zo hadden die uit Brussel zélf enige doortastendheid aangekondigd maar moesten met lede ogen toezien hoe ze hier in Brugge aan die zogenaamde doelgerichtheid een soort nieuwe definitie gaven die hen de inspiratie bezorgde om met hun alom gekende schimmigheid één van de (achteraf bekeken) grootste lafaards uit de column

29

Brugse voetbalgeschiedenis aan te trekken. Of die nu ooit terug op niveau kan komen of niet deed er blijkbaar niet toe. Een dolk in de rug steken, konden ze natuurlijk niet laten. Het weze hen dan ook vergeven. Tot veel meer zijn ze ook niet in staat in Brussel. Bedrog en hoogmoed staat daar nu éénmaal met evenveel klatergoud in het palmares gegrift dan die stuk of wat sterren op hun shirt die hun aantal -al dan niet gekochtekampioenstitels moeten voorstellen. In Gent hadden ze minder inspiratie. En ook best wel een pak minder geld. Daar moesten ze het doen met een zielige opsomming in de kranten waarom de "reus" uit Oost-Vlaanderen alweer helemaal niks had voorgesteld tijdens het voorbije seizoen. Zo pakten ze uit met een aantal primeurs om bij te janken. Want geef nu toe… Hoongelach was hun deel toen ze al kotsend de rotondes in de buurt van Brugge hadden moeten trotseren, maar de mededeling dat Club hen doelbewust had gedestabiliseerd in de play-offs door hun trainer te benaderen had meer dramatiek te bieden dan een omnibusje "Thuis", "Familie" én "Eastenders". En uiteraard had de Gentse voetbalacademie ook onze aanwinsten al gewikt, gewogen én afgeserveerd. Je moet het uiteindelijk maar doen. In Brugge hadden we voornamelijk problemen met de inrichting van het interieur. We hebben namelijk een deel van het stadion van 'de ploeg van 't stad' in blauwzwart geschilderd en daar kon één of andere 'pater' ergens in het stadhuis van Brugge niét mee lachen. Hij vond een bondgenoot in een overijverige ambtenaar en zonder dat je het weet ben je, gewapend met white spirit 30

column

en spons, het stadion waar je het leeuwendeel van de kosten voor jezelf neemt aan het afschrobben. Zeg nu zelf … dit kunnen we niet serieus nemen. Enige assertiviteit wat dat betreft moét absoluut kunnen en ik heb de indruk dat we dat van het nieuwe bestuur kunnen verwachten. In plaats van dat eeuwige geleuter over vreedzame coëxistentie is dit wel een verademing. Je riskeert enkel een hyperventilerende Vandendriessche, wat op zich al een vrij zaligmakende gedachte is. Misschien hebben ze in Sporting Lissabon nog wel een pot groene verf uit te lenen, Pol. Het zal je budget in evenwicht houden. Misschien iets om rekening mee te houden? Ondertussen is de bal alweer aan het rollen en veel nieuws is er voorlopig niet onder de zon, ondanks de complete make-over van onze Club. Indrukwekkende momenten worden in een snel tempo afgewisseld met ontgoochelende, meestal in één en dezelfde match. Ik hoop dat ook daar een kentering kan intreden want mijn tikker kan die stroomstoten tegenwoordig wel missen. Maar zoals in mijn inleiding reeds aangehaald zal ik in de eerste plaats geduld oefenen. Een ploeg haal je niet zomaar bij elkaar, daar gaat tijd over. En dat kan al eens punten kosten zoals op STVV. En mijn geloof is groot dat we dit keer wél voor de prijzen zullen gaan. We hebben in een ijltempo gewerkt, maar alle capaciteiten om brokken te maken zijn aanwezig. Niet in het minst bij die alweer méér dan 20.000 abonnementhouders die hun ploeg blijkbaar onvoorwaardelijk blijven steunen. Waarvoor hulde. Magnetac

vrije vakken Sinds dit seizoen zijn de vakken 212 en 213 in de noord beneden vrije vakken. Dit betekent dat de supporters in deze vakken vrij een plaats mogen kiezen. De plaats waar je gaat staan/zitten, hoeft dus niet langer de plaats te zijn die op jouw abonnement staat. Een beetje zoals het vroeger, in de tijd van de staanplaatsen, in de spionkop was. Deze verandering is er gekomen op vraag van Blue Army, en we leggen jullie graag uit waarom deze vrije plaatsen zo belangrijk voor ons zijn. Eind jaren ’90 werd het Olympiastadion klaargestoomd voor EURO 2000. De staanplaatsen moesten wijken voor zitplaatsen en boven de oude staantribune achter het doel werd een enorme nieuwe tribune geplaatst. Het enthousiasme verdween echter stilaan uit de tribunes, wat voor Bollie de reden was om Blue Army op te richten. Hoe kon dat enthousiasme en dat vurige uit de spionkop zo verdwijnen? Enerzijds omdat supporters die vroeger een plaats hadden in de spionkop of de East-Side, naar een andere tribune verhuisden en anderzijds omdat de Noordtribune, die plots een heel stuk groter was geworden, een mengeling was geworden van verschillende types supporters. Dit had een dubbel negatief effect. Supporters die actief wilden aanmoedigen – die recht staan leuker vinden dan zitten bijvoorbeeld – kwamen op eilandjes te zitten en moesten zich vaak aanpassen aan de nieuwe gewoontes in de tribune. Een grote en meer comfortabele Noordtribune trok heel wat supporters aan, die net dit comfort en de leuke, goedkopere plaatsen opzochten.

We willen hier niet een spelletje maken van “goede supporters” versus “slechte supporters”. Er bestaan immers geen slechte Clubsupporters. Bovendien richten we onze boodschap van passie, trots en positiviteit tot alle supporters: zowel de actieve sfeermaker als de rustige supporter. Maar de nieuwe opzet van het stadion maakte het voor ons moeilijker om een ouderwetse spionkop, als motor voor het hele stadion op de been te brengen. Er waren nog altijd een pak supporters die de oude Clubwaarden heel actief uitdroegen. Maar het lerend effect van de oude dagen was er niet meer. In die dagen kwam je als jonge gast in de spionkop binnen en werd je door de oudere garde heel duidelijk gemaakt wat “achter de ploeg staan” betekende. In de spionkop leerde je de liedjes correct en op het juiste ritme te zingen. Na de ombouw van het stadion, kwamen er ook nieuwe generaties supporters, maar zij kregen niet te horen en te zien hoe speciaal Clubsupporters konden zijn. De magie verdween stilaan. 31

Met Blue Army probeerden we toch zo goed als mogelijk onze boodschap te blijven uitdragen. Wees trots op Club, op je kleuren. Schreeuw je ploeg vooruit. Sta positief achter je ploeg. We deden dat door onze kleuren te tonen in magistrale tifo’s, de grootste en mooiste in België.

sitieve gevolgen. Men zal sneller allemaal samen zingen, waardoor dat gezang ook harder zal klinken en het ook verder opgepikt zal worden. Men zal sneller één blok vormen voor elkaar en de spelers, en niet tegen elkaar. En men kan ook gemakkelijker leren om de liedjes goed te zingen. Men kan vlotter van elkaar leren.

We deden dit met een uniek fanzine. Met een eigen merchandise-lijn en met een site waar elke ClubDe afgelopen jaren had je ook al groepjes fan dagelijks terecht kan voor al van heel enthousiaste supporters. Overal in het nieuws over Club. het stadion. Maar vaak waren dit kleinere groepjes die een eindje uit elkaar stonden. Maar er bleef iets knagen. Als men dan zong, dan was dit vaak niet Hoe machtig de tifo’s ook zijn. krachtig genoeg om ver gehoord te worden, Hoe trots we ons konden voelen zeker al niet als men wat verder ook al stond na zo’n immense actie. Hoe fante zingen. Het leek dan vaak alsof die groetastisch en professioneel ook pen tegen elkaar stonden te zingen, alles ons fanzine was geworden door klonk als een mengelmoes en maakte geen de jaren heen. En hoe ongeloofindruk. Erger nog, uit frustratie denkt men lijk veel bezoekers onze site ook dan al vlug dat men elkaar aan het tegentrok. werken was, terwijl dit niet het geval was. Er bleef een gat. Deze supporters dichter bij elkaar brengen, elkaar leren kennen is wat echt iets kan verDaar waar het er echt toe doet, anderen in het stadion tijdens de match, daar kregen we onze plek niet. Daar konden we niet de impact We hopen in deze vakken een enorm hebben die we wilden hebben. In de enthousiasme te zien. We hopen daar tribune was er geen plaats waar we supporters aan te trekken voor wie zinmensen actief konden betrekken. gen, dansen, springen, vlaggen Waar we jongeren konden opvangen zwaaien, meeleven belangrijker zijn en hen tonen waar Blue Army voor dan comfort. We hopen dat dit vak zo staat: passion, pride and positivity. veel energie uitstraalt, dat het een aantrekkingspool wordt voor jongeren. Deze vrije vakken zijn in dat opzicht een hele stap vooruit voor ons. En deze vakken zijn voor ons zeker niet In deze vrije vakken kunnen mensen elkaar opzoeken, kunnen mensen die “de sfeervakken”, de enige vakken die actief willen supporteren bij elkaar sfeer maken. Nee. Een match beleven gaan staan. Zo vormen ze een grotere doen we met z’n allen rond het veld. groep en dat heeft direct een paar poHoren we ergens een lied starten, dan 32

Zelf vinden we “sfeervakken” niet meteen een goede beschrijving. Om eerlijk te zijn, we vinden die hele discussie rond “sfeer” niet meteen nuttig. Sfeer maken is te vaak zo maar zingen om te zingen. Met het risico dat het allemaal maar inhoudsloos wordt. Met Blue Army willen we geen sfeer, maar beleving; we willen niet dat men zomaar 90 minuten zingt, liedjes brengt die er niet toe doen, we willen passie en beleving. We willen dat men ontploft als Vleminckx klaar staat voor een inworp, dat iedereen roept en schreeuwt als een duel gewonnen wordt, of als een kans net gemist wordt. We willen dat iedereen komaan’s over het veld laat rollen, als een speler een actie maakt langs de flank. Dat is BELEVING. Mee léven met andere supporters en de spelers op het veld.

zingen we allemaal mee. Zien we een spannende fase op het veld, dan leven we met z’n allen mee. Deze vrije vakken zijn voor ons geen elitevakken. Maar deze vakken vormen wel een plaats in het stadion, waar we mensen die heel uitbundig een match willen beleven elkaar kunnen vinden en ongestoord hun ding kunnen doen. We beseffen maar al te goed dat het opstarten van de vrije vakken maar een start is. Het is niet omdat dit nu “sfeervakken” worden genoemd, dat daar als bij wonder elke keer een vocaal festijn zal ontstaan. Dat zal stap per stap veranderen, match na match. Met ups and downs. We zien al wel een aantal positieve

veranderingen. Supporters komen al vroeger de vakken binnen en reeds bij de opwarming van de spelers wordt, zij het nog schuchter, gezongen. Groepjes supporters die al actiever waren, gaan bij elkaar staan. Er wordt geluisterd naar wat men zingt en men pikt in. En tussen deze vakken en andere vakken (noord boven, oost, zuid, west) hoor je al meer interactie. Het is een leuk begin. Een eerste stap naar onze droom. Een stadion waar andere ploegen met een bang hartje naar toe komen. De match is iets waar je al naar verlangt als je thuis je Clubshirt aantrekt en je Clubsjaal aandoet. Een stadion waar supporters voor de wedstrijd hun helden toezingen, en waar men elkaar dan al oppept. Waar men gelooft in winst en dat ook uitstraalt. Een stadion waar supporters zich tooien in het prachtige blauw en zwart. Waar de sjaaltjes massaal rondzwaaien. Waar vlaggen en spandoeken het stadion inkleuren en zeggen “dit is ons terrein”, “hier gaan wij winnen”. Waar supporters geloven dat Club alles zal geven en kan winnen, zal winnen. Waar supporters hun rug nog steviger rechten als Club het moeilijk heeft en de spelers dan net extra aanmoedigen. Waar men niet enkel kan feesten als men op voorsprong komt, maar waar men ook vertrouwen en geloof ademt, als Club het lastig heeft. 33

Een stadion waar trommels en trompetten de supporters aansporen. Waar duizenden grote en kleine vlaggen zorgen voor golven van enthousiasme. En waar supporters onderling steun vinden bij elkaar. Waar men één blok vormt voor Club, tegen de tegenstander. In zo’n stadion keer je de dynamiek om. Waar het nu soms vechten is om positief te kunnen, mogen zijn, en waar het o zo cool is om kritisch te zijn, krijg je dan een plaats waar een positieve vibe hangt. Waar je bijna automatisch meegezogen wordt om Club vooruit te stuwen. Zo krijg je een plaats waar trots nog echt “pride” is, en niet hautain neerkijken op een ander. Laat dat maar het terrein blijven van die van Brussel. Met Blue Army gaan we ons inzetten om van deze vrije vakken een succes te maken. Maar we kunnen dit natuurlijk niet alleen. Supporteren doe je met z’n allen samen. Soms lijkt het wel of men het supporteren wil ‘uitbesteden’ aan Blue Army maar zo werkt het natuurlijk niet. Elke supporter kan een positief verschil maken. 34

Sta je in deze vrije vakken, ga dan mee in dit enthousiaste, positieve verhaal. Zit je in een supportersclub, start dan al deze positieve verandering van op de bus. Maak met elkaar plezier, creëer een sfeer van geloof en trots, leer de liedjes aan met elkaar. Kom je met je vrienden naar het voetbal? Maak er samen een feest van. Is het eens wat minder? Denk dan “volgende keer beter” en breek het initiatief niet meteen af. Zie de positieve dingen en bouw daar verder op. Het gras is zeker niet altijd groener bij andere supportersclans, al wordt dat graag aangehaald. Toon trots en zet je positief in om indruk te maken op de spelers en op de tegenstander. Indruk maken doe je door zelf trots uit te stralen, niet door zielig te doen. Niet die van Mechelen, Standard of GBA, maar onze supporters zijn de beste en zorgen voor de machtigste sfeer in België. De wedstrijd tegen Westerlo was hiervan het beste bewijs. Onze spelers kregen vleugels in de tweede helft en overklasten de tegenstander! Passion, Pride & Positivity !

ACHTER DE SCHERmEN

PPC No sweat/no glory. Club heeft een nieuwe slogan, en we zullen het geweten hebben. Maar dat het niet alleen maar een slogan is, maar ook een ‘way of life’, blijkt uit ons bezoek aan de nieuwe fitnessruimte en ons gesprek met Henk Mariman. Club leeft, bruist en is vastbesloten om terug aan te pikken met het oude succes. Club heeft hiervoor geinvesteerd in een totaalaanpak. Gezweet zal er zeker worden, maar laten we het meteen “slim zweten” noemen. Het totale programma, waar de fitnessruimtes zelf maar één onderdeel van zijn, sloeg ons met verstomming. Momenteel beschikt Club over drie fitnessruimtes. Er is de oude judozaal onder de Oost-tribune, waar de spelers gebruik maken van de halters, maar daarnaast heb je ook nog twee – splinternieuwe – locaties. In de buik van het stadion werd de oude, krappe fitnessruimte vervangen door een nieuwe, state of the art fitnessruimte, volledig aangepast aan de noden van de moderne voetballer. Vervangen is hierbij een heel slecht gekozen woord. Deze nieuwe ruimte is weids, open, lang. Waar vroeger kleine aparte kamertjes stonden, is er nu een modern ingerichte, lange ruimte van wel 30 meter lang. Het grote voordeel van die extra ruimte is dat nu elke speler individueel kan werken. Ten tweede heb je een ruimte opgebouwd uit containers aan het oefenveld. Deze ruimte wordt ook door de beloften gebruikt. Uniek aan deze locatie is dat men na een stevige krachttraining meteen het oefenveld op kan. En ja, ook dat is een van die zaken die een speler op de een of

andere manier beter kan maken. Het is niet meer zo dat men ruimtes heeft gezocht en die met toestellen heeft gevuld. Achter elk toestel, achter elke locatie zit nu een visie. Die past in het totaalconcept: het Personal Performance Center.

PersonalPerformanceCenter Iedereen heeft er ongetwijfeld al over gehoord: het Personal Performance Center van Club, waarbij elke speler tot in de puntjes begeleid wordt en weet wat er die dag van hem verwacht wordt. Er wordt gewerkt op vier vlakken: je hebt de revalidatie, de warming up en de cooling down voor en na elk wedstrijd, de blessurepreventie en de krachttraining. Die krachttraining wordt voornamelijk beoefend in de containers aan het oefenveld. De nieuwe fitnessruimte van Club is echter niet zoals jij en ik die kennen, maar bestaat vooral uit losse gewichten en rekkers, aangezien uit onderzoek is gebleken dat die voor meer rendement zorgen. achter de schermen

35

De PPC-begeleiding houdt in dat elke speler individueel wordt begeleid, naast het algemene programma dat moet gevolgd worden. Twee maal per week is er een begeleid programma, waarbij de groep wordt onderverdeeld in drie subgroepen. Zo kun je bijvoorbeeld een groep hebben waarvan de krachtverhoudingen niet kloppen, of waarvan het bovenlichaam moet worden getraind (dit is bijvoorbeeld vooral het geval bij de jongere spelers). Een andere nieuwigheid is dat de spelers voor & na elke wedstrijd aan warming up & cooling down doen. Daarvoor beschikt bijna iedere speler over een eigen fiets, terwijl er vroeger maar 2 fietsen ter beschikking stonden voor de volledige groep. Het PPC is een totaalpakket. Dat wil 36

achter de schermen

niet alleen zeggen dat er wordt getraind op preventie en kracht, maar dat er ook naar een heel aantal andere aspecten wordt gekeken. Club heeft alle aspecten die nodig zijn om een topsporter te trainen, samengegooid. Henk Mariman toonde ons op zijn PCscherm een slide met daarop de grote blokken. Blessurepreventie was er daar maar één van. Onder elk blok staan er dan een aantal onderdelen waarop de spelers beoordeeld en opgevolgd worden. Van alle spelers heeft men zo een pak gegevens die men opvolgt. Alle metingen worden bijgehouden en geanalyseerd, en op basis daarvan wordt er een profiel en wordt er per speler een plan, plus de nodige begeleiding, opgesteld. Op die manier weten de spelers perfect

waarom ze op die of een andere manier trainen. Om dit alles mogelijk te maken, heeft Club twee nieuwe mensen toegevoegd aan zijn medische staf: een kine en een dokter. De technische staf moet voortdurend nadenken over hoe en wanneer ze een bepaalde speler moeten inzetten, en kijken of de ploeg al dan niet in evenwicht is. Alles wordt ook voortdurend opgevolgd en geanalyseerd. Ook van de spelers wordt verwacht dat ze zich heel professioneel opstellen, en dat ze er altijd 200 % voor gaan. No sweat, no glory dus.

En dan zien we pas echt in dat we een totaal fout beeld hadden van “de fitnessruimte”. Club heeft niet een zaal ingericht waar spelers body kweken. Waar men extra spieren opbouwt om sterker te staan in duels. Dit is iets totaal anders. Hier worden spelers een heel seizoen in een optimale conditie gehouden, zodat ze fris kunnen voetballen, zodat de kans op blessures miniem zijn. Dit is een plaats waar ze heel professioneel geholpen worden om steeds op hun best te zijn. En als ze toch een blessure hebben of uit vorm zouden zijn, om ze dan weer snel in optima forma te krijgen.

achter de schermen

37

Henk Mariman: “Voetbal is in eerste instantie een inzichtelijke sport. Fysiek an sich is minder belangrijk dan je zou denken, je moet vooral voldoende kunnen herstellen. Maar een voetbalwedstrijd wordt het vaakst gewonnen door spelers die fris zijn, en die zo de taktiek het beste volgen en lezen.” Hij haalde daarbij het voorbeeld aan van veel Amerikaanse voetballers. De ploegen trainen daar 3 uur per dag, of het nu –10° of 30° is. Daardoor beschikken die spelers over een geweldige fysieke conditie, maar eens ze hier komen, vallen ze nog vaak door de mand. Ze weten niet waar en wanneer ze moeten lopen, 38

achter de schermen

daar zijn ze te weinig in opgeleid geworden. En zo vinden ze hun weg niet in het taktische spelletje op het veld. Deze aanpak – die in België toch wel uniek is – is geen eindstation. Men wil niet stilstaan, en daarom kijkt men voortdurend uit naar nieuwe innovaties, en analyseert men continu de huidige aanpak. Daarvoor kijkt men niet alleen naar andere landen, maar ook naar andere sporten. Na het interview wisten we niet meteen waar we nu het meeste van opkeken. We hadden verwacht een zicht te krijgen op een vernieuwde fitnesszaal. Maar dit was zo veel meer.

De vernieuwde ruimte oogt fantastisch. De massa aan toestellen en opstellingen, en de enorme open ruimte oogt indrukwekkend. Je ziet ook hoe spelers en begeleiders de hele tijd geconcentreerd bezig zijn met de oefeningen. Dit alleen maakt al indruk. Maar dan hoor je van Henk Mariman het totale verhaal achter de toestellen. Dan zie je alle parameters waar men aan werkt, zie je het “paspoort” van de spelers. Hier zit een heel duidelijke visie achter. Voeg daarbij ook nog eens de vibe die je voelt bij Henk en zijn medewerkers. Deze mensen stralen energie en ambitie uit. Zij zetten zich meer dan

100% in om deze visie echt concreet te maken. En ook dat maakt een enorme indruk. Je hoorde tijdens de transferperiode vaak dat nieuwe spelers verwezen naar “Het Project”, toen men hen vroeg wat hen overtuigd had om naar Club te komen. En na dit bezoek begrijpen we dit beter. Voor een ambitieuze sportman is deze omgeving een enorme motivatie om zich volledig te geven. Of zoals Henk Mariman aangeeft: “Er zijn geen uitvluchten meer. We weten perfect waar iedereen staat. En denkt iemand nog iets nodig te hebben om te presteren, dan zorgen we daar voor.”

achter de schermen

39

BELOFTE NATHANIEL LAGROU

Enkele nieuwe spelers uit de Club Academy schuiven weer door naar de beloften. Een ervan speelde eind vorig seizoen al enkele wedstrijden met de beloften. Het is de snelle middenvelder Nathaniel Lagrou. Hij scoort regelmatig een doelpuntje en beschikt over een goed schot en positiespel. Maar vooral typerend voor Nathaniel is zijn mateloze inzet voor zijn ploeg, voor Club. Hij geeft niet op net zoals Niki Zimling, Thibaut Van Acker of Jonathan Blondel op het middenveld. We starten bijgevolg met deze echte Clubspeler bij de beloften. Op welke leeftijd ben je beginnen voetballen? Ik ben beginnen voetballen bij SK Eernegem toen ik 4,5 jaar was. De vader van een goeie vriend was toen trainer bij Cercle Brugge. Ik mocht van hem eens meetrainen en na 1 jaar ruilde ik al Eernegem voor Cercle Brugge waar ik één seizoen gevoetbald heb. Club Brugge heeft me toen verschillende keren gecontacteerd, waardoor ik vervolgens de overstap naar Club heb gemaakt. Sinds de duiveltjes voetbal ik bij Club Brugge. Op welke positie speel je en heb je altijd op die positie gespeeld? Vroeger speelde ik altijd op de 10 (aanvallende middenvelder), maar met ouder worden ben ik meer verdedigend beginnen spelen op de 6 (verdedigende middenvelder). Soms speel ik ook op de flank. Mijn voorkeur gaat wel uit naar verdedigende middenvelder. Mijn sterke punten als speler zijn vooral inzicht en de lange bal. Mijn mindere punten zijn vooral het koppen en mijn linker voet kan beter. Twee seizoenen geleden speelde je even bij de beloften, maar vorig seizoen werd je teruggeplaatst naar de U19. 40

belofte

Inderdaad, de voornaamste reden was dat ik er sterker zou uitkomen. En dat is inderdaad gebeurd. Vorig seizoen werden jullie kampioen met de U19. Hoe heb je dat seizoen beleefd? Alles ging vrij vlot en we zijn nooit echt in de problemen gekomen. Het plaatje paste volledig in elkaar en alles verliep zoals het moest. We hebben rond de 130 goals gemaakt. Ook ik heb af en toe mijn goal meegepikt. Toen ik in het begin van het seizoen op de 10 stond, maakte ik zo'n 12 doelpunten. Daarna moest ik een rij lager spelen waardoor ik minder tot scoren kwam. Voor mij was het de eerste keer dat ik kampioen werd en we staken met kop en schouders boven de rest uit. Het was een fantastisch seizoen. Het was tot nu toe het hoogtepunt uit mijn jonge voetbalcarrière. Dit seizoen maak je opnieuw deel uit van de beloften. Wat wil je dit seizoen bereiken en hoe kijk je het nieuwe seizoen tegemoet? Ik ga proberen om zoveel mogelijk wedstrijden te spelen en het zou mooi zijn mocht ik een training met de A-kern meemaken. Verder zal ik

proberen om me op alle vlakken te verbeteren. Ik zou in de toekomst graag op een zo hoog mogelijk niveau voetballen, zolang het voor mij haalbaar is natuurlijk en telkens de lat hoger leggen. Het zou heel mooi zijn moest ik deel kunnen uitmaken van de eerste ploeg van Club Brugge. Is er een buitenlandse competitie die je speciaal aanspreekt? Als ik mag kiezen, dan is dit de Engelse competitie. Steven Gerrard van Liverpool is mijn favoriet. Ook hij speelt als verdedigende middenvelder en hij heeft een fantastische traptechniek. Ik zal nog wat moeten bijtrainen om dat te kunnen (lacht). Naar welke Club-speler kijk je op en waarom?

Voor mij is dit altijd Timmy Simons geweest. Hij speelde op dezelfde positie als mij en was altijd een sterkhouder bij Club Brugge. Wat zijn volgens jou de kenmerken van een echte clubspeler? Strijdlust, telkens voor de volle 100% voor elke bal gaan, iedereen ziet dat graag. Ook kenmerkend is een team vormen, in blok spelen en niet individueel. Je moet er gewoon altijd ten volle voor blijven gaan. Sinds dit seizoen is Philippe Clement trainer bij de beloften. Valt dit mee? Hij heeft heel veel ervaring doordat hij zelf lang op hoog niveau heeft gevoetbald. Hij kan die ervaring delen met ons, bijvoorbeeld voor stilstaande fases want hij was ook heel sterk in het koppen. belofte

41

Er is dit seizoen veel veranderd binnen Club Brugge, zoals het invoeren van linietrainers. Is dit ook zo bij de beloften? Eén keer in de week is er een individuele training. Ik zit dan bij Stephan Van Der Heyden, de linietrainer voor het middenveld. We krijgen dan specifieke oefeningen voor de middenvelders zoals wegdraaien, vrijkomen en meerderheid creëren op het middenveld. We steken daar heel veel van op. De linietrainers zijn mensen met veel ervaring die ze met ons kunnen delen. Vanaf dit seizoen moeten we elke dag voor en na de training onze shape ingeven. Dit betekent dat we op een schaal van 1 tot 5 moeten zeggen hoe we ons voelen en of we last hebben van onze spieren. Zo kan een bepaalde evolutie gevolgd worden. Ook eten we momenteel tweemaal per dag op Club, ontbijt en middagmaal. Wellicht zal dit tijdens de schoolperiode enkel het middagmaal zijn. Ik ga immers naar het KTA, Topsportschool in Brugge waar ik het 7de jaar zal volgen. Ik vind het wel leuk, je eet telkens gezond en doordat je veel bij elkaar bent, draagt dit positief bij tot het groepsgevoel. Maak je deel uit van de nationale ploeg? Van mijn 15 tot 17 jaar maakte ik deel uit van de nationale ploeg, maar nu niet meer. Het is natuurlijk mooi meegenomen, maar we zien wel wat de toekomst brengt. In eerste instantie focus ik me volledig op Club Brugge.

42

belofte

Heb je buiten het voetbal nog andere hobby's? Ter ontspanning ga ik soms eens visSinds een vijftal jaar vis ik nu zelf met wat vrienden. Ken je Blue Army en wat vind je van de beloftenwatchers? Ik vind het super dat je weet dat er telkens meerdere mensen achter je staan en die ook elke wedstrijd komen kijken. Je kan daar alleen maar respect voor hebben. Ik denk niet dat er nog ploegen zijn die beloftenwatchers hebben, het is iets unieks. Ook de vlaggen die ophangen in het stadion zijn fantastisch.

advertenties

NGPIN KI

TT

I PIERC

NG

OO

BRUGGE

TA

Bollaert A. nv H.Consciencestr. 47 - 9120 Beveren — Tel: 03 775 04 02 Ezelstraat 25 - 2070 Zwijndrecht — Tel: 03 252 80 13

www.bollaert-a.be

43

Kruis Woord

Met de letters uit de gele vakjes vorm je de naam van een speler of oudspeler van Club:

44

kruiswoord

Horizontaal 3. Nederlands team, deelnemer aan de allereerste Brugse Metten in 1976. 7. Ploeg waar Jeroen Simaeys ging weghalen. 10. Verraste vriend en vijand na zijn overstap van Virton en scoorde zelfs in zijn eerste wedstrijd in de Jupiler Pro League. 12. Ploeg waar Patrick Orlans, Jan Ceulemans en Vincent Mannaert eerder al samen aan het werk waren. 13. Als linie-trainer verantwoordelijk voor de middenvelders. 16. De moeder van de spionkop, overleden op 13/01/2005. 17. Trainer die in 1992 met FCB halve finale van de Beker der Bekerwinnaars haalde. 18. Vital Borkelmans ofwel…

Verticaal 1. Laatste Brugse topschutter voor Ivan Perisic. 2. De laatste ploeg die erin geslaagd is, meer bepaald in het seizoen 2005-2006, Club uit te schakelen in de eerste ronde van de Belgische beker. 4. Vertegenwoordigde samen met Maxime Lestienne Club Brugge op het WK -19 in Juli. 5. Het aantal doelpunten dat Perisic vorig seizoen nodig had om topschutter te worden in de Jupiler Pro League. 6. 3-0 ging FCB de boot in op 22/10/75, 4-0 werd het twee weken later in Brugge en het eerste Europese mirakel was een feit. Naam van de tegenstander. 8. Werd na zijn vertrek richting Lierse als General Counsel vervangen door Kristof Lemahieu. 9. Premier league club waar Antolin Alcaraz nu actief is. 10. Was jaren actief als hulptrainer van FCB en schopte het zelfs één seizoen tot hoofdtrainer tijdens het seizoen 19811982. 11. Engelse rechtsachter die in 1967 overkwam van Sheffield Wednesday; pleegde nog hetzelfde seizoen zelfmoord. 14. Maker van het eerste Europese doelpunt deze campagne. 15. Tussen 1891 en 1900 de eerste voorzitter van Club. 19. Deze 13-voudig international, overgenomen van Club Luik, speelde als verdediger tussen ’92 en ’98 151 officiële wedstrijden voor club.

antwoorden vorigeopgave:

Horizontaal 4. BARCELONA 6. HOFLING 10. SCEPOVIC 14. KATOWICE 15. JBARI 16. MOMMENS 18. KESSLER 19. VILLAREAL 21. VANDENMEERSSCHAUT 23. PARMA 24. VERHEYEN Verticaal 1. SPILAR 2. PANATHINAIKOS 3. SIMONS 5. RENSENBRINK 7. PERISIC 8. PORTO 9. MEUNIER 11. CARBO 12. JABBEKE 13. GERETS 17. BRYLLE 19. VANMAELE 20. BACCHUS 22. COOLS Speler : Tew Mamadou

kruiswoord

45

langs de

krijtlijn

Supporter nummer 1 Brent Louwije moest de eerste Europese match jammer genoeg forfait geven. Hij zat te Trabzon (Turkije) om er te supporteren voor zijn broer Bram die deelname aan de Europese Jeugd Olympische Spelen (Toestelturnen). Bram deed het super en behaalde een vijfde plaats met het Belgische team, een finales plaats bij de 24 beste (hij werd 14°) en een finale plaats aan het paard met bogen alwaar hij 6° werd. De twee hevige clubsupporters zullen er na hun Trabzon avontuur wel weer bij zijn voor de competitiestart. Groetjes uit Turkije Familie Louwije PS: wij doken vlug even de persruimte binnen en namen er een foto met de Blue Army-vlag

46

langs de krijtlijn

Hallo, mijn naam is CEDRIC DESCHACHT (mijn familienaam kan ik jammer genoeg niet veranderen). Ik ben geboren op 28/05/2011 en woon in Lichtervelde, Rozenlaan 29. Mijn mama en papa zijn Annelies De Blauwe en Kristof Deschacht. Allebei supporteren ze vanuit vak 222. En later zullen ze me zeker meenemen naar Club Brugge ! Ik heb twee meters, oma Marianne en tante Leen. Niet alleen papa en mama tonen mij trots de blauw-zwarte kleuren. Ook nonkel Geert en tante Leen omringen mij met blauw en zwart.

langs de krijtlijn

47

DANNY CARREIN

FCB Files Danny Carrein 40 jaar Lichtervelde 10 jaar abonnee Lid supportersclub Lichtervelde Wat is de mooiste voetbaluitrusting waar Club ooit in speelde Assubel. Mooiste voetbalstadion Tottenham. Ik was al onder de indruk van het stadion toen ik het aan de buitenkant zag, en van binnen was het zo mogelijk nog indrukwekkender. Welke Europese tegenstander zou je graag eens loten? Liverpool na het verliezen van de finales zou ik graag wel een revanche nemen. Mooiste herinnering Dortmund, toen Butina zijn blunder in het begin van de wedstrijd, daarna meer dan goedmaakte in de penaltyreeks. Grootste ontgoocheling Verlies tegen Glasgow Rangers, toen Gert Verheyen de kans op de kwalificatie naast trapte. Favoriete Clubspeler ooit Jean-Pierre Papin. Verwachtingen voor het komende seizoen Kampioen!!! Ik droom stiekem van de dubbel. Favoriete Brugse elftal Verlinden, Borkelmans, Simons, Donk, De Cock, Stanic, Van der Elst, Ceulemans, Dirar, Spehar, Amokachi.

48

FCB Files

column Caje

In een artikel over de machtsgreep van “managers” op het vaderlandse voetbal werd Bart Verhaeghe uitgelicht. De redactie van De Standaard roemt zijn intelligentie, ambitie en dadendrang en beschrijft het debuut van onze voorzitter als indrukwekkend. Dat is ook zo. Tien nieuwe spelers, een nieuwe structuur en vooral een nieuwe ziel die door de Club lijkt te waaien. Die zin voor initiatief kunnen wij als Clubsupporter enkel toejuichen. Onze nieuwe voorzitter is een supporter van onze Club en kon het niet meer aanzien dat we al even uit de absolute top van het Belgische voetbal verdwenen waren. Ondernemers nemen dan zelf het heft in handen en zorgen ervoor dat daar iets aan gedaan wordt. “The sky is the limit”, lijkt het. Maar is dat wel zo? Mogen we wel zo radicaal moderniseren en het risico lopen onze roots uit het oog te verliezen? Natuurlijk kijken we allemaal uit naar een hypermoderne structuur, een hypermoderne benadering van het voetbal, een hypermodern stadion en een hypermoderne Club. column

49

Maar we mogen niet vergeten trots te blijven op onze geschiedenis en onze basis. Misschien moeten wij als supporters, de “stakeholders” van Club Brugge, daar wel het voortouw nemen. En er op letten dat Club Brugge KV ook écht Club Brugge KV blijft. Het Club dat in onze harten zit. Het Club waar wij vijf, vijftien of vijftig jaar geleden supporter van werden. En het Club waar wij binnen vijf, vijftien of vijftig jaar nog altijd supporter willen en zullen van zijn.

“

WIj, DE SUPPORTERS, ZIjN OOK STAKEHOLDER vAN CLUB BRUGGE Om misverstanden te vermijden, ik vind het geweldig wat voorzitter Verhaeghe met onze Club doet. Er is geld om geweldige spelers te kopen. Er is duidelijk ambitie. Alles beweegt en we worden geleid zoals een moderne onderneming moet geleid worden. Geweldig en een zegen voor alles en iedereen die blauw-zwart in het hart draagt. Maar ….we mogen ons verleden niet uit het oog verliezen. Jan Ceulemans mag niet het symbool genoemd worden van alles waar het nieuwe Club niet voor staat. Integendeel. Helden zoals Jan Ceulemans moeten altijd de basis zijn van waar ook het nieuwe Club Brugge vertrekt. Fijnbesnaard, fluwelen voeten, lichtvoetig…stuk voor stuk adjectieven die moderne voetballers toegedicht worden. Voor ons (voor mij toch) blijft de norm echter heel duidelijk: de Caje! Hij speelde niet met de slogan “no sweat, no glory” op zijn truitje. Bij hem zat dat in zijn lichaam, in zijn hoofd en vooral in zijn hart. Misschien, meneer Verhaeghe, is er nog een klein beetje budget over om de Caje terug te halen. Niet om onze nieuwe trainer te worden. Maar enkel en alleen om die ziel op Jan Breydel te bewaren. Fillou

50

column

b od n a a e t s m het rui n voor e le k i t r a s d j i vrijet ijden! alle leeft

Fun,

Baby · Speelg Baby Speelgoed oed · Disney Plaza · PlopsaShop · SStandaard tandaardd Bookshop · Multimedia · Sc tandaar hool- en papierw aren aren Schoolpapierwaren Geschenken Tuinmeubilair. · Gesc henken henk en · Seizoensartikelen Seizoensartikelen en Tuinmeubilair T uinmeubilair.. uinmeubilair

Surf naar www www.fun.be .fun.be voor voor een winkel winkel in je buurt.